Dzieje Apostolskie

14:1 - I stało się w Ikonium, że pospołu weszli do bóżnic Żydowskiej: i mówili, tak,

14:2 - Lecz Żydowie, którzy niewierni byli, pobudzili i ku gniewowi wzruszyli serca Pogańskie przeciw braciej.

14:3 - Przetoż niemały czas strawili bezpiecznie, poczynając w Panu: który dawał świadectwo słowu łaski swojej, i czynił, że znaki i cuda się działy przez ręce ich.

14:4 - I rozdwoiło się pospólstwo miejskie: i byli jedni z Żydy, a drudzy z Apostoły.

14:5 - A gdy się stało najście Poganów i Żydów z książęty ich, aby je spotwarzyli, i ukamienowali:

14:6 - Dowiedziawszy się, udali się do miast Likaońskich, do Listry i Derby, i wszystki w okolicy krainy: i tam opowiadali Ewangelią.

14:7 - A mąż niektóry w Listrze niemocny na nogi siedział, chrom z żywota matki swojej, który nigdy nie chodził.

14:8 - Ten słuchał Pawła mówiącego. Który nań patrząc, i widząc, że miał wiarę, aby był uzdrowion:

14:9 - Rzekł głosem wielkim: Wstań na nogi twoje prosto. I wyskoczył, i chodził.

14:10 - A rzesze, widząc co uczynił Paweł, podniosły głos swój, mówiąc po Likaońsku: Bogowie, stawszy się ludziom podobni, zstąpili do nas.

14:11 - I nazywali Barnabasza Jowiszem, a Pawła Merkuryuszem: ponieważ on przodkował w mowie.

14:12 - A kapłan Jowiszów, który był przed miastem woły i wieńce do wrót przyniósszy, chciał z ludem ofiarować.

14:13 - Co usłyszawszy Apostołowie Barnabasz i Paweł, rozdarszy odzienia swoje wskoczyli między rzesze wołając,

14:14 - I mówiąc: Mężowie co to czynicie? i myć śmiertelni jesteśmy wam podobni ludzie: opowiadając wam, abyście się od tych próżnych rzeczy nawrócili do Boga żywego, który uczynił niebo i ziemię i morze, i wszystko co w nich jest:

14:15 - Który za przeszłych wieków dopuszczał wszystkim Poganom chodzić ich drogami.

14:16 - A iście nie zostawił samego siebie bez świadectwa: czyniąc dobrze z nieba, dawając dżdże i czasy urodzajne, napełniając pokarmem i weselem serca nasze.

14:17 - A to mówiąc zaledwie uspokoili rzesze, że im nie ofiarowali.

14:18 - I nadeszli niektórzy z Antiochjej i z Ikoniej Żydowie: a namówiwszy rzesze, i kamionując Pawła, wywlekli go z miasta, mniemając, żeby umarł.

14:19 - Lecz gdy go uczniowie obstąpili, wstawszy wszedł do miasta: a nazajutrz wyszedł do Derben z Barnabaszem.

14:20 - A gdy opowiedzieli Ewangelią miastu onemu, i nauczyli wielu: wrócili się do Listry, i Ikonium, i Antiochjej:

14:21 - Utwierdzając serca uczniów: i napominając, aby trwali w wierze, a iż przez wiele ucisków trzeba nam wniść do królestwa Bożego.

14:22 - A gdy postanowili im kapłany w każdym kościele, i modlili się z poszczeniem, polecili je Panu, w którego uwierzyli.

14:23 - A przeszedszy Pizydyą, przyszli do Pamphiljej:

14:24 - I opowiedziawszy w Pergjej słowo Pańskie, poszli do Attaljej:

14:25 - A ztamtąd płynęli do Antiochjej: zkąd byli oddani łasce Bożej ku sprawie, którą wykonali.

14:26 - A przyszedszy i kościół zgromadziwszy, opowiedzieli jako wielkie rzeczy Bóg uczynił z niemi: a iż Poganom otworzył drzwi wiary.

14:27 - I przemieszkali czas niemały z uczniami.