Katecheza 30

ZABAWĄ I NAUKĄ CHWALIMY BOGA

Ogólne cele katechetyczne

Poznanie prawdy, że zabawą i nauką chwalimy dobrego Boga.

Zachęcenie do aktywnego i zgodnego udziału we wspólnych zabawach.

Cele szczegółowe

Wiedza

Dziecko:

– wymieni, zachowania podczas zabawy, które podobają się Bogu.

Umiejętności

Dziecko:

– potrafi wyjaśnić, dlaczego zgodna zabawa podoba się Bogu

– potrafi wyjaśnić, dlaczego warto się uczyć

– potrafi omówić kilka wynalazków ułatwiających życie.

Postawy

Dziecko:

– chętnie bierze udział we wspólnych zabawach

• wyraża chęć zdobywania nowej wiedzy i umiejętności.

Metody i techniki: rozmowa kierowana, opowiadanie, śpiew, praca z ilustracjami, wspólna zabawa

w grupach.

Środki dydaktyczne: pacynka Kasi, opowiadanie, zdjęcia lub ilustracje do zobrazowania różnych wynalazków (żelazko, telewizor, samolot, komputer), klocki.

I. WPROWADZENIE

K. wita dzieci i rozpoczyna spotkanie modlitwą:

Drogi Boże, pomóż nam dobrze się bawić, abyśmy chwalili Ciebie i sprawiali radość naszym rodzicom. Amen.

Dziś właśnie porozmawiamy na temat:

Jak się bawić, śpiewać, uczyć, aby Boga nie zasmucić.

II. AKTYWIZACJA

1. Opowiadanie

Posłuchajmy dalszego ciągu przygód Kasi.

K., posługując się pacynką Kasi, opowiada:

Kasia się bawi Piotrek właśnie uczył się do ważnego sprawdzianu, więc siedział w swoim pokoju i ze skupieniem czytał. Wtedy odwiedziły mnie przyjaciółki, Ania i Basia. Wszystkie razem po-

stanowiłyśmy bawić się w chowanego. Pierwsza szukała Basia. Ja schowałam się za zasłoną

w pokoju Piotrka. Piotrek poprosił, żeby mu nie przeszkadzać, ale odpowiedziałam:

– Przecież mogę się bawić, gdzie mi się podoba!

Za chwilę do pokoju wpadła Basia z okrzykiem:

– Więc tu się schowałaś!

– To wszystko przez ciebie – zrobiłam Piotrkowi wyrzut, po czym obie wyszłyśmy.

Później postanowiłyśmy bawić się lalkami.5

– Ja chcę Zuzię – powiedziała Ania.

– Ja też! – głośno złościłam się na nią.

– To ja pierwsza ją wzięłam – upierała się Ania.

– Ale ona jest moja! – szarpnęłam lalkę, rozrywając ją przy tym na dwie połowy.

Tej naszej kłótni nie udało się zażegnać Piotrkowi, więc poszedł prosić mamę o pomoc.

Mama zawołała mnie i tak tłumaczyła:

– Nie wolno przeszkadzać, kiedy twój brat odrabia lekcje. Nauka jest bardzo ważna, bo

dzięki niej świat może stawać się lepszy. Piotrek mógłby na przykład zostać wynalazcą. Poza

tym, skoro już zaprosiłaś koleżanki, to powinnaś użyczyć im swoich zabawek. Zabawa zawsze

powinna być taka, żeby podobała się Bogu i żeby nie przeszkadzało to innym.

2. Rozmowa na temat opowiadania

– Czym zajmował się Piotrek w swoim pokoju?

– W co bawiła się Kasia z koleżankami?

– Dlaczego ich zabawy nie mogły się podobać Piotrkowi?

– Co powiedziała mama na temat zabaw?

• W jaki sposób bawicie się w domu i w przedszkolu?

3. Nowe pojęcia

Zgodna i dobra zabawa jest rzeczą bardzo ważną i przyjemną, bo sprawiamy nią radość sobie

i Bogu. Nie mniej ważna jest jednak nauka. Bez nauki nie byłoby na świecie wielu udogodnień. Kiedy ktoś wymyśla nowe urządzenie, które ułatwia życie ludziom, nazywamy to wynalazkiem.

– Jakie wynalazki potraficie wyliczyć? (żelazko, telewizor, samolot, komputer itp.)

K. powinien na spotkanie przynieść zdjęcia różnych wynalazków (lub odpowiednie ilustracje).

Zobaczymy teraz, czy umiecie bawić się razem.

4. Zabawa klockami

K. dzieli dzieci na grupę dziewczynek i chłopców. Jedna i druga ma wspólnie układać domki z klocków, chłopcy – np. garaże, a dziewczynki – np. dom dla lalek.

III. ZAKOŃCZENIE

1. Praca domowa

Dzieci wykonują zadanie z podręcznika (kolorowanie, wycinanka, rysowanie).

K. prosi o przyniesienie na następ

ny raz składników, jakie będą potrzebne do wykonania kanapek.

2. Modlitwa

K. modli się wraz z dziećmi piosenką „Bóg kocha mnie”.

KĄCIK KATECHETY

1. Rozważanie

„Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się! Niech będzie znana wszystkim

ludziom wasza wyrozumiała łagodność: Pan jest blisko! O nic się już zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem!”

(Flp 4,4-6

6

2. Okruch mądrości

„Dzieci i czas nigdy nie stoją w miejscu”.

(Jerzy Snopek)

„Bawić się i śmiać z entuzjazmem i śpiewać radośnie, wiedzieć, że choćby jednej istocie żyje się

lepiej, ponieważ ty żyjesz – to znaczy odnieść sukces”.

(Ralph Waldo Emerson)

3. Wiersz

Patrzę na moje ręce,

Są jeszcze takie małe,

A kiedyś może będą

Stalowy most budowały.

Patrzę na moje ręce,

Są jeszcze takie małe,

Czasu trochę upłynie,

Trud wielki będą dźwigały.

Będą silne i dzielne,

Choć dzisiaj lubią się bawić.

Rękom dzieci, co rosną,

Boże, racz błogosławić.

(Stefania Suchowa)

4. Warto przeczytać

A. Bartl, C. Nitsch, Zabawy dla maluchów. Różne propozycje dla dzieci w wieku przedszkolnym

,Kielce 2003.

M.C. Betacci, Podręcznik gier i zabaw na świeżym powietrzu , Kielce 2003.

E. Fürl, Teatr w przedszkolu i świetlicy. Od pierwszego pomysłu do przedstawienia , Kielce 2004