Rok 630

Ludzie związani z Abd Allah Ibn Ubajją – munafikowie - przyjmowali Islam oficjalnie, jednakże byli oni w ciągłych kontaktach z przeciwnikami Mahometa. Ma ich spotkać Gehenna tak samo jak niewiernych.

Polityczna zdrada konsekwencją niewiary.

Sakifici – mieszkańcy miasta At-Ta'if, które strzegło urodzajnych gleb. Było to drugie obok Mekki ważne strategicznie miasto.

Zat al-anwat – święte drzewo Sakifitów.

Bitwa została stoczona pod Hunajem, niedaleko góry Arafat.

Sakina – moc boża.

Dzięki zabiegom magicznym Proroka bitwa okazuję się zwycięska dla muzułmanów.

Banu Hawazin – jedno z głównych plemion Sakifickich.

Blokada At-Ta'if po nieudanym oblężeniu.

Nawrócenie Banu Hawazin.

Ansarowie – mieszkańcy Medyny, którzy poparli Proroka.

Rok 631

Pielgrzymka z Arafatu do Al-Muzdalify. Podczas tej pielgrzymki Proroka zastąpił Abu Bakr.

Abu Hulajfa – miejscowość, w której znajdowało się święte drzewo.

Zakazano obecności niewiernych w następnych pielgrzymkach.

Masidżid ad-Dirar- meczet zła.

Abu Amir – heretyk, uciekinier z armii Mahometa, dołączył do bizantyjczyków. Zbudował on meczet bez zgody Proroka, gdzie zbierał on oręż.

Obecność na wojnie obowiązkowa: fizyczna lub pomoc finansowa.

Marsz na Tabuk przerywany 17 przystankami na modlitwę.

Przestrzeń dookoła Medyny staje się świętym terytorium (haram).

Wyprawy przeciwko Żydom wiązały się ze zdobyciem panowania nad szlakami handlowymi.

Poddanie się muzułmanom wiązało się ze zniszczeniem idola danego plemienia.

Banu Kajs Ajlan – plemiona panujące nad północnymi oazami.

Stopniowy podbój kolejnych plemion, które poddają się sile muzułmanów.

Powolne jednoczenie się plemion posiadających wspólne, konkurencyjne cele.

632

Pielgrzymka pożegnalna Mahometa. Pierwsza, która zdecydował się prowadzić osobiście.

Wymóg zwierzęcia ofiarnego do odbycia całej pielgrzymki.

Bilal – pierwszy muezzin.

Radżab – miesiąc umry i hadżdż.

Około 8 czerwca 632 umiera Mahomet.

Mahomet i jego poczynania w pełni kierowane przez boga.

Znak proroctwa między łopatkami – gołębie jajo.

Ciągłość fizycznego wyglądu pozostałych proroków, głównie Abrahama, jak i Jezusa.

Kompilacja proroka oraz wodza.

Prostota ubioru.

Odprawianie modlitwy w czarnym turbanie.

Upuszczanie krwi w celu wyleczenia go z zatrucia.

Cnota panowania nad sobą al-hilm otrzymana od boga.

Mahomet szukał szacunku i bojaźliwości, nie zaś miłości wśród wiernych.

Poeci działali pod wpływem owładnięcia przez dżinna, przez co Prorok kojarzył ich twórczość ze stroną demoniczną.

W Mekce skupiał się na sprawach religijnych, w Medynie na politycznych.

Usunięcie przez aniołów ciemnej części serca Mahometa – staję się on niezdolny do czynienia zła.

Moc uzdrowienia dzięki łasce bożej.

Cudy związane z ingerencja w ciała niebieskie oraz ich ruch.

Prorok potrafi także mnożyć posiłki.

Kult przedmiotów związanych z prorokiem oraz jego grobu.

Zachowanie przedmuzułańskiej poligamii. Liczba żon ograniczona do 4, nie wliczając w to konkubin.

Chadżidża – pierwsza żona Mahometa, która zmarła za jego życia.

Sauda Bint Zama – wdowa kurajszycka, Prorok poślubił ją po śmierci Chadżidży; starsza, wychowała córki z poprzedniego małżeństwa.

A'isza – córka Abu Bakra; poślubił ją pomiędzy 620, a 623, miała wówczas 9 lat; owdowiała w wieku lat 18;

Harem Mahometa składał się z kobiet użytecznych politycznie i społeczenie.

Hafsa – córka Umara, wdowa po jednym z wojowników;

Zajnab Bint Chuzajma – poślubiona w 629 wdowa po jednym z wojowników, „matka nieszczęśliwych”;

Umm Salama – wdowa po jednym z jego kuzynów;

Zajnam Bint Dżahsz – żona zaadaptowanego kuzyna;

Córka wodza Banu al-Mustalik;

Umm Habiba – córka Abu Sufjana, wdowa po nawróconym na chrześcijaństwo mekkańczyku.

Rajhana – branka zdobyta na Bnu Kurajza; była jego konkubiną, nie zaś żoną;

Safijja – żydowska kobieta zdobyta podczas wyprawy na Chajbar;

Majmuna – poślubiona podczas umry w 629 roku;

Maria Koptyjka – konkubina którą dostał od Al-Mukaukisa; miał z nią syna, Ibrahima;

Chaula Bint Hakim – uzyskała schronienie w haremie Proroka;

Al-Asma – niedoszła żona Mahometa, zaraża się trądem w skutek kłamstwa ojca;

Fatima Bint ad-Dahhak – zrezygnowała z poślubienia Proroka;

Umm Szarik – usunięta z powodu swego wieku po krótkotrwałym małżeństwie;

Dwie córki Proroka poślubiły Usmana.

Zajnab poślubia Abu al-Asiego.

Umama – córka Zajnab,.

Fatima – najmłodsza córka Mahometa; poślubiona zostaje Aliemu; była ona matką „dwóch Hasanów”; druga po ojcu postać w panteonie świętych muzułmańskich;