Bohaterem głównym legendy francuskiej pt.”pieśń o Rolandzie” jest Roland- śreniowieczny rycerz, wzorzec do naśladowania. Wojownik był siostrzeńcem jak i wychowankiem króla Karola, którego traktował z szacunkiem i został mu na zawsze wiernym.

Roland jako prawdziwy chrześcijanin, czując zbliżającą się śmierć, wybiera miejsce dzięki któremu będzie jak najbliżej Nieba. Jest to pobliskie wzgórze ze strzelistą brzozą, którą można interpretować jako swego rodzaju drabina do Boga. Postawa bohatera również nie jest przypadkowa. Rycerz kładzie się głową zwróconą w kierunku ukochanej Francji, jednak co jakiś czas spogląda na pokonanych, umiera wiedząc, że zwyciężył w imię swego narodu i wiary. Swój miecz i róg, które były dla niego sacrum, kładzie pod siebie, aby nie dostały się w niepowołane ręce.. Przed śmiercią Roland wykonuje rachunek sumienia,żałuje za grzechy i podaje Bogu swą rękawice, na znak oddania swego losu w Jego ręce, . Przypomina sobie wydarzenia ze swego życia, wspomina słodką i drogocenną Francję, która była mu jedyną miłością. Należy przyznać, że rycerz , ceniąc sobie nad życie honor, był wielkim patriotą, walczył w imię ojczyzny i ukochał ją nad życie, nawet teraz w czasie śmierci rozmyślał o swym narodzie, . Bóg widząc, że Roland był dobrym chrześcijaninem, rycerzem oraz patriotą, pragnie przyjąć go do nieba, przez co wysyła Aniołów po duszę wojownika. Przybywają po nią na ziemię arystokraci niebiańscy, czyli Michał, Gabriel i Cherubin. W końcu po wielu zmaganiach i prośbach wojownik znajduje się w raju u boku Boga.

Roland jest wzorcem rycerza, chrześcijanina i patrioty. Jako rycerz-okazywał się przykładem wielkiej odwagi, honoru i walki w słusznej sprawie, chrześcijanin-odznaczał się ogromna bogobojnością i pobożnością, patriota-ponad wszystko kochał swój kraj i nie wahał się, gdy trzeba było stanąć w jego obronie.