Celem programu jest znalezienie wszystkich sekwencji stanów od
zadanego stanu poczatkowego 'a' do zadanego stanu końcowego 'e'
dla nastepującego skierowanego grafu przejść:

g
��������<�����������>���o���>���ż sukcesor(a,b).
ł ł ł sukcesor(b,c).
dł ł e f łh sukcesor(a,d).
����>����o��>�����>�����o����>���o���>���o sukcesor(b,d).
ł ł ł sukcesor(d,b).
ł A V sukcesor(d,e).
ł ł ł sukcesor(e,d).
ł ł ł sukcesor(b,a).
a o���>����o��<��Ł sukcesor(e,f).
ł bł sukcesor(e,g).
ł ł sukcesor(g,h).
Ą����<�������>����o c sukcesor(f,h).




Drzewo poszukiwania rozwiązań dla grafu stanów opisanego klauzulami
sukcesor(Poprzednik,Następnik) jest (przy wykluczeniu powrotu do
stanów już następujące:


o a Kierunek poszukiwań
ł wszerz:
ł
���<��������������>��ż
ł ł
ł ł
o b o d
ł ł
��<���>�ż ��<���>�ż
ł ł ł ł
ł ł ł ł
o c o d o b o e
ł ł
ł ł
ł ł
o e o c

Poszukiwania wszerz polegają na sprawdzaniu, czy następniki
stanów równoodległych od stanu początkowego są zadanym stanem
końcowym.

Sprawdzenia tego dokonuje się najpierw dla stanu 'a' (tzn. sprawdza
się, czy następnikiem tego stanu jest stan 'h'), potem dla stanów
'b' i 'd' będących następnikami stanu 'a', potem dla stanów 'c', 'd',
'b' i 'e', itd., aż do znalezienia stanu, którego następnikiem jest stan
końcowy 'h'. Dla przyśpieszenia poszukiwań pomija się powtórne testowanie
tzw. stanów nieperspektywicznych.

'Stanami nieperspektywicznymi' nazywa się stany:
1) których następnikami nie jest stan końcowy
2) których następnikami jest stan końcowy, co doprowadziło
do wyznaczenia rozwiązania.


Poszukiwania wszerz są w pewnym sensie "sprzeczne" z naturą Prologu;
dlatego poniższy program jest bardziej skomplikowany aniżeli
programy dla poszukiwań wgłąb.