Drodzy czytelnicy, miło nam poinformować, że «Głos Rosji» zmienia swoją
nazwę i przenosi się na nową platformę. Będziemy się teraz nazywać
Agencja prasowa i radio „Sputnik”. Możecie znaleźć wszystkie nasze
najnowsze relacje tutaj: http://pl.sputniknews.com. Prosimy o
zaktualizowanie Waszych zakładek i o pozostanie z nami!

20 lipca, 2016

Moskwa 10:32

Zaloguj się

Wybierz język

00:00

Teraz na antenie

Minęło sto lat od dnia śmierci
Mieczysława Karłowicza

Minęło sto lat od dnia śmierci Mieczysława Karłowicza.
Nuty zawsze leżały u niego obok podręczników do
wspinaczki. Góry kochał nie mniej, niż muzykę. W
niczym, czym się zajmował nie było nawet śladu
dyletanctwa.

Minęło sto lat od dnia śmierci Mieczysława

Karłowicza. Nuty zawsze leżały u niego obok

podręczników do wspinaczki. Góry kochał nie

mniej, niż muzykę. W niczym, czym się zajmował

nie było nawet śladu dyletanctwa. Karłowicz

zawsze wszystko robił jak profesjonalista, z

solidnością człowieka, który twardo zmierza do

wyznaczonego celu. Dążył na szczyt.

Ojciec Mieczysława – znany historyk, filolog i muzyk

Jan Karłowicz nie musiał się długo zastanawiać nad tym, jak pokierować synem.

Najpierw sam uczył go muzyki, a potem oddał w ręce Stanisława Barcewicza,

absolwenta Konserwatorium Moskiewskiego, ucznia Czajkowskiego i – co

naturalne – znawcy rosyjskiej muzyki, którą Mieczysław Karłowicz bardzo się

interesował. W wieku 19 lat, kiedy zaczęły się pojawiać jego pierwsze publikacje

w „Echu Muzycznym i Teatralnym”, Karłowicz świetnie już znał dzieła Borodina i

Taniejewa, Liadowa i Skriabina. A przecież na owe czasy była to

najnowocześniejsza muzyka, która wymagała od odbiorcy wyjątkowej

przenikliwości.

Karłowicz pisał z zachwytem o Czajkowskim i jego VI Symfonii. „Mieliśmy

możliwość raz jeszcze wysłuchać przepięknej „Patetycznej” Symfonii

Czajkowskiego na koncercie w filharmonii”. Na pewno trudno było we własnej

twórczości uniknąć wpływów swojego bożyszcza i oczywiście daje się to odczuć

we wczesnych dziełach Karłowicza. Natchnieniem była też dla niego rosyjska

literatura. Przede wszystkim Iwan Turgieniew. W swoich „Wspomnieniach”

najbliższy przyjaciel kompozytora doktor Stanisław Szumowski pisał: „Ten wielki

rosyjski poeta, powieściopisarz i myśliciel był jednym z ulubionych autorów

Mieczysława, niejednokrotnie przez niego cytowanym. Między twórczością

Turgieniewa i Karłowicza – pisze Szumowski – istnieje jakaś nić pokrewieństwa”.

Jak wiadomo ostatni utwór Mieczysława Karłowicza „Epizod ma maskaradzie”

powstał pod wrażeniem opowiadania Turgieniewa „Trzy spotkania”.

Warto też powiedzieć o licznych pracach publicystycznych kompozytora, w

których piętnował nieuctwo i niesolidność teoretyków muzyki, celowo

odcinających polską kulturę od rosyjskiej. Bezlitośnie krytykował na przykład

14 lutego 2009, 18:51

Punkt
widzenia

Kosmita
Komorowski

My o
Rosji

Lekarzu, lecz się
sam!

Agnieszka
Wołk-Łaniewska

Nasz pokój lepszy
od amerykańskiego

Zofia
Bąbczyńska-
Jelonek

Monachium:
śmiech na sali

Leonid
Sigan

Najważniejsze
wiadomości

MSN Rosji wysłało dwa
samoloty z pomocą dla
mieszkańców Debalcewe

21:34

MSZ Rosji: napięta atmosfera w
Europie powstaje z winy NATO,
a nie Rosji

20:43

Powstańcy wycofali ze strefy
działań zbrojnych 20 jednostek
ciężkiego uzbrojenia

20:05

Międzynarodowa koalicja
przeprowadziła naloty na PI

19:27

Vygaudas Ušackas: sankcje UE
nie wykluczają dialogu z Rosją

18:55

Normandzka czwórka omówiła
realizację umowy mińskiej

18:26

DRL: walki w pobliżu wsi Pieski

17:47

MSZ Rosji jest zaniepokojone
realizacją postanowień szczytu
NATO w Walii

17:22

Poroszenko: Rosja nie może
uczestniczyć w misji pokojowej
w Donbasie

16:53

Rosję niepokoją akty
wandalizmu wobec pomników
żołnierzy Armii Czerwonej

16:18

Fotogaleria

Strona główna

Sąsiedzi

Polityka

Gospodarka

Bezpieczeństwo

Społeczeństwo

Kultura

Nauka

Sport

Więcej

Minęło sto lat od dnia śmierci Mieczysława Karłowicza - Wiadomości ...

http://pl.sputniknews.com/polish.ruvr.ru/2009/02/14/513364.html

1 z 3

2016-07-20 09:33

Sołżenicyn o
Rosji i Ukrainie

Co nas czeka

w 2015 roku?

Horoskop

zodiakalny

Premier

Węgier

skrytykował

UE za próby

izolowania Rosji

Władimir

Putin w

Turcji: miłość

pomiędzy

rurami a sankcjami

Kijów

potwierdził,

że w

Donbasie nie

ma rosyjskich wojsk

Błąd: to nie jest prawidłowy adres URL
strony na Facebooku.

„Szkic z historii muzyki polskiej” autorstwa Aleksandra Polińskiego. Dlaczego

trzeba pomijać petersburski okres życia Wieniawskiego, przyjaźń Kurpińskiego i

Glinki, pomoc Dargomyżskiego i Sierowa udzielaną Moniuszce? A ile z kolei zrobił

dla rosyjskiej sztuki Józef Kozłowski, Teodor Leszetycki, Henryk Siemiradzki i

Aleksander Orłowski… Karłowicz wierzył w – jak powiedzielibyśmy dzisiaj

–jedność przestrzeni kulturowej. Interesowały go procesy wzajemnego bogacenia,

nie podziałów. Nie zawsze znajdował zrozumienie. Dotyczyło to zresztą przede

wszystkim urzędników z filharmonii. Koledzy z „Młodej Polski” najczęściej podzielali

jego przekonania. Ich wspólny cel polegał na wyniesieniu polskiej muzyki

(zwłaszcza symfonicznej) na szczyt, ale bez wyrywania jej z korzeniami ze

światowej kultury.

Pod koniec 1904 roku zarysował się widoczny przełom w stosunkach z

Filharmonią Warszawską. Sukces koncertów Karłowicza w Wiedniu i Berlinie

wywołał wzrost zainteresowania kompozytorem w ojczyźnie. A po tym, jak

wybrano go na dyrektora Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego, autorytet

Karłowicza dodatkowo się umocnił. Karłowicz zaczął dawać w Warszawie kolejne

udane koncerty autorskie.

Nadszedł grudzień 1908 roku. Kompozytor postanowił spędzić zimę w Tatrach i

udał się do Zakopanego. Pracował nad „Epizodem na maskaradzie”, wiele czasu

spędzał w górach, fotografował tatrzańskie pejzaże, chodził na odważne

wspinaczki.

Wczesnym rankiem jednego z dni lutego 1909 roku Mieczysław Karłowicz wyszedł

z domu uprzedzając matkę, że udaje się nad Czarny Staw pod Małym Kościelcem,

gdzie chciał spędzić cały dzień na fotografowaniu…

Tam, u podnóża Małego Kościelca znalazła go grupa ratowników, którzy

następnego dnia udali się na poszukiwania kompozytora. Mieczysław Karłowicz

leżał pod zwałami potężnej śnieżnej lawiny. Na stole kompozytora znajdował się

rękopis nieukończonego „Epizodu na maskaradzie”, a obok niego podręcznik jazdy

na nartach, dziwnym zbiegiem okoliczności otwarty na stronicach poświęconych

lawinom śnieżnym w górach.

Muzyka Mieczysława Karłowicza również w Rosji znalazła wdzięcznych słuchaczy

i znakomitych wykonawców. Sama słuchałam jej w wykonaniu najlepszych

dyrygentów – Jewgienija Swietłanowa i Giennadija Rożdiestwieńskiego. A jeśli

spojrzeć wstecz, można przypomnieć, że po raz pierwszy utwory Mieczysława

Karłowicza zostały wykonane przez rosyjskich muzyków w 1916 roku. Weszły do

programu historycznych polskich koncertów zorganizowanych w Petersburgu

(ówczesnym Piotrogradzie). W recenzji „Rosyjskiej Gazety Muzycznej” czytamy:

„Dziedzictwo pozostawione nam przez 32-letniego kompozytora nie jest wielkie,

ale wszystko, co zdołał skomponować w dość krótkim okresie pozwala mówić o

potężnym, szybko rozwijającym się twórczym talencie”.

Spojrzenie w głąb stuleci, Spojrzenie w głąb stuleci

Podziel się:

0

Poleć

Poleć

Tweet

0

Komentarze

wyślij

Podziel się z

Facebook

Twitter

E-mail:

[e-mail]

Wiadomości

Komentarze

Listy

czytelników

Minęło sto lat od dnia śmierci Mieczysława Karłowicza - Wiadomości ...

http://pl.sputniknews.com/polish.ruvr.ru/2009/02/14/513364.html

2 z 3

2016-07-20 09:33

© 2005—2016 Rosyjska Państwowa Spółka Radiowa "Głos

Rosji"

Wszystkie prawa zastrzeżone. Pełne bądź częściowe

wykorzystanie materiałów możliwe jest jedynie po podaniu linka

do „

Głosu Rosji

” (w Internecie - hiperłącza). Adres poczty

elektronicznej redakcji:

[e-mail]

. Poglądy autora mogą

być niezgodne ze stanowiskiem redakcji. Portal opracowany we

współpracy z sp. z o.o. „

Stek Telekom

”.

Historia

O nas

Archiwum

Tematy dnia

Wyszukiwarka

Minęło sto lat od dnia śmierci Mieczysława Karłowicza - Wiadomości ...

http://pl.sputniknews.com/polish.ruvr.ru/2009/02/14/513364.html

3 z 3

2016-07-20 09:33