Pożegnanie od dnia „ - Żegnaj, już odchodzę… A jakie zostawiam ci wspomnienia? Hm? Sam nie wiem, Może za dużo słońca ci dałem, A może za dużo ci dałem cienia. A może kwiaty nie takie ci dałem, Bo ja – idąc do ciebie – je rozwijałem, A nie w kwiaciarni je kupowałem, Może – za słabe – zorze ci zapaliłem, A może – wiatru szumem – cię obudziłem, A może ptaków zbyt głośnym śpiewem, I – pobliskiej – zbyt chłodnym wiewem, A może na wieczór – piękniejszy – czekałaś, I w nim marzenia swe pokładałaś? Lecz gdybyś – o mnie – inne zdanie miała, I na pamiątkę coś byś chciała, To bardzo proszę, - Oto kartka – z kalendarza , Co jako wyjątek mi się zdarza,… Więc żegnaj – bo już na mnie – Z zegara bije ostatni... dzwonek, - A zatem – kłaniam się nisko… Miniony Dzionek.” I. Iwańska Warszawa 2015-11-03