Pożegnanie od dnia

„ - Żegnaj, już odchodzę…

A jakie zostawiam ci wspomnienia?

Hm? Sam nie wiem,

Może za dużo słońca ci dałem,

A może za dużo ci dałem cienia.

A może kwiaty nie takie ci dałem,

Bo ja – idąc do ciebie – je rozwijałem,

A nie w kwiaciarni je kupowałem,

Może – za słabe – zorze ci zapaliłem,

A może – wiatru szumem – cię obudziłem,

A może ptaków zbyt głośnym śpiewem,

I – pobliskiej – zbyt chłodnym wiewem,

A może na wieczór – piękniejszy – czekałaś,

I w nim marzenia swe pokładałaś?

Lecz gdybyś – o mnie – inne zdanie miała,

I na pamiątkę coś byś chciała,

To bardzo proszę,

- Oto kartka – z kalendarza ,

Co jako wyjątek mi się zdarza,…

Więc żegnaj – bo już na mnie –

Z zegara bije ostatni... dzwonek,

- A zatem – kłaniam się nisko…

Miniony Dzionek.”

I. Iwańska

Warszawa 2015-11-03