1

Zasady Dobrych Praktyk przedsiębiorstw zrzeszonych w Konferencji Przedsiębiorstw

Finansowych w Polsce

MISJA

Misją Konferencji Przedsiębiorstw Finansowych w Polsce – Związku Pracodawców jest wyznaczanie w

działalności gospodarczej wysokich standardów postępowania we wszystkich relacjach z klientami i
kontrahentami oraz nadzorowanie stosowania się do nich przez przedsiębiorstwa finansowe, dla
tworzenia i potwierdzania opinii, uznających te przedsiębiorstwa za instytucje zaufania publicznego.

KSIĘGA TRZECIA.

Zasady Dobrych Praktyk Windykacyjnych

Część I

Definicje

§56

Poniższe określenia użyte w Zasadach oznaczają:

a. „przedsiębiorstwo windykacyjne” - przedsiębiorca profesjonalnie zajmujący się działalnością w

zakresie obrotu wierzytelnościami oraz ściągania należności płatniczych, monitoringiem
wierzytelności i innymi usługami towarzyszącymi lub pokrewnymi na rachunek własny lub w imieniu i
na rzecz swoich klientów,

b. „windykator” – pracownik, agent lub inna osoba fizyczna wykonująca czynności windykacyjne z

upoważnienia przedsiębiorstwa windykacyjnego,

c. „czynności windykacyjne” - zespół czynności faktycznych i prawnych, podejmowanych w celu

zaspokojenia wymagalnych wierzytelności przez dłużników,

d. „wierzytelność” - uprawnienie przysługujące jednej stronie stosunku prawnego do domagania się

od drugiej strony stosunku prawnego spełnienia określonego świadczenia,

e. „dług” – pieniężne lub rzeczowe zobowiązanie dłużnika do świadczenia,

f. „dłużnik” – osoba prawna lub fizyczna obowiązana do spełnienia określonego świadczenia wobec

innej osoby prawnej lub fizycznej,

g. „konsument” - osoba fizyczna dokonująca czynności prawnej, niezwiązanej bezpośrednio z jej

działalnością gospodarczą lub zawodową,

h. „kontrahent” – podmiot zlecający przedsiębiorstwu windykacyjnemu prowadzenie czynności

windykacyjnych.

Część II

Zasady komunikowania się z dłużnikiem

§ 57

Przedsiębiorstwo windykacyjne zobowiązane jest prowadzić wszelkie działania i komunikować się z

dłużnikiem w sposób zapewniający ochronę interesów kontrahenta, a równocześnie przestrzeganie
prawa, dobrych obyczajów oraz poszanowanie słusznych praw dłużnika.

1. Korespondencja

§ 58

Korespondencja do dłużnika winna być wysyłana na jego adres zamieszkania lub inny, pod którym

dłużnik może być osiągalny, w zamkniętej kopercie, bez adnotacji lub znaków na kopercie
wskazujących, że korespondencja dotyczy długu adresata. Zastrzeżenie dotyczące znaków na
kopercie nie dotyczy oznaczenia i znaków graficznych identyfikujących przedsiębiorstwo
windykacyjne.

2

§ 59

Pierwsze wezwanie do zapłaty winno dokładnie opisywać wierzytelność (tytuł, wierzyciel, wystawca

faktury, należność główna, data wymagalności, naliczone odsetki i inne należności uboczne, numer
faktury, datę wystawienia faktury, okres, za jaki faktura została wystawiona, jeśli windykowana jest
wierzytelność o charakterze ciągłym); kolejne wezwania winny zawierać informacje niezbędne dla
zidentyfikowania tożsamości sprawy i etapu, na jakim ona się znajduje oraz zaktualizowaną kwotę
zobowiązania dłużnika.

2. Rozmowy telefoniczne

§ 60

Rozmowy telefoniczne mogą być prowadzone w czasie i miejscu, które według rozsądnej oceny nie

będą uciążliwe dla dłużnika, a więc w dni powszednie pomiędzy godzinami 06:00 – 22:00. W
przypadku braku możliwości nawiązania kontaktu z dłużnikiem w czasie wyżej określonym, rozmowy
telefoniczne mogą być prowadzone w pozostałe dni tygodnia, jednakże wyłącznie pomiędzy
godzinami 8.00 a 20.00.

§ 61

Należy uwzględniać, w miarę możliwości, prośby dłużnika o rozmowę lub planowaną wizytę windykatora

w innym czasie lub miejscu niż określone w § 66 chyba, że okoliczności wskazują na celowe
działania dłużnika mające uniemożliwić nawiązanie kontaktu i rozmowy.

§ 62

Rozmowy należy prowadzić w sposób uprzejmy i kulturalny, zapewniający zachowanie tajemnicy i nie

ujawnianie osobom trzecim informacji o zobowiązaniach oraz danych osobowych dłużnika;
windykatorzy winni na początku rozmowy przedstawić się nazwiskiem, nazwą przedsiębiorstwa oraz
wskazać wierzyciela i wystawcę rachunku

§ 63

W toku rozmowy windykatorzy winni dążyć do wyjaśnienia dłużnikowi celu rozmowy, a także ustalenia i

wyjaśnienia wszelkich niejasności czy wątpliwości.

§ 64

W toku rozmowy windykatorzy winni dążyć do ustalenia stanu majątkowego i sytuacji osobistej dłużnika

oraz zebrać wszelkie informacje przydatne do podjęcia decyzji o celowości i sposobie dalszych
czynności windykacyjnych.

§ 65

Częstotliwość rozmów telefonicznych prowadzonych z dłużnikiem nie powinna być dla niego uciążliwa i

nie może nosić znamion szykany.

3. Windykacja terenowa

§ 66

Wizyty windykatorów terenowych u dłużnika mogą być podejmowane w czasie i miejscu, które według

rozsądnej oceny nie będą uciążliwe dla dłużnika, a więc w dni powszednie pomiędzy godzinami
07:00 a 21:00. W przypadku braku możliwości nawiązania kontaktu z dłużnikiem w czasie wyżej
określonym, wizyty windykatorów mogą być podejmowane w pozostałe dni tygodnia, jednakże
wyłącznie pomiędzy godzinami 8.00 a 20.00.

§ 67

Wizyty u dłużnika w innym miejscu niż miejsce zamieszkania należy prowadzić w sposób zapewniający

poszanowanie prawa dłużnika do ochrony prywatności. Mogą być podejmowane one tylko wówczas,
gdy miejsce zamieszkania nie jest znane albo dłużnika nie można tam zastać. Ponadto windykatorzy
nie powinni, bez uprzedniej zgody dłużnika, kontaktować się z osobami trzecimi w sprawie
dochodzonej należności.

3

§ 68

Windykatorzy terenowi powinni być ubrani schludnie i w sposób, który nie budzi negatywnych skojarzeń.

§ 69

Windykator terenowy podczas podejmowania czynności windykacyjnych oraz prowadzenia rozmów z

dłużnikiem jest zobowiązany przedstawić się, okazywać bez wezwania identyfikator, upoważnienie
do działania w konkretnej sprawie wydane przez firmę windykacyjną na podstawie upoważnień lub
pełnomocnictw udzielonych jej przez kontrahenta, z wyraźnym określeniem zakresu swojego
umocowania, podpisane przez dłużnika uznanie długu, ugody, odbiór należności w gotówce, itp. oraz
wezwanie do zapłaty.

§ 70

Jeśli w czasie postępowania windykacyjnego oprócz dłużnika obecne są inne osoby, a dłużnik pragnie

zachować dyskrecję, należy mu to umożliwić chyba, że z oceny okoliczności wynika, iż jest to próba
wprowadzenia windykatora w błąd czy uniknięcia rozmowy.

§ 71

Rozmowy należy prowadzić w sposób uprzejmy i kulturalny.

§ 72

W toku rozmowy windykatorzy winni dążyć do wyjaśnienia dłużnikowi celu rozmowy, a także ustalenia i

wyjaśnienia wszelkich niejasności czy wątpliwości.

§ 73

W czasie wizyty windykator może działać tylko w granicach swego upoważnienia. W razie odbioru

gotówki windykator jest obowiązany wydać pokwitowanie z pieczątką przedsiębiorstwa
windykacyjnego.

Część III

Reklamacje dłużników

§ 74

Przedsiębiorstwo windykacyjne w trakcie pierwszego kontaktu z dłużnikiem informuje go o

przysługujących mu prawach oraz udziela takiej informacji na każde jego wyraźne żądanie.

§ 75

Przedsiębiorstwo windykacyjne zapewnia dłużnikom ochronę ich wszelkich praw, w tym zarzutów

służących im wobec wierzycieli oraz zbywców wierzytelności, w granicach określonych w przepisach
art. 513 Kodeksu Cywilnego oraz innymi przepisami prawa.

§ 76

Przedsiębiorstwo windykacyjne wyjaśnia z wierzycielem lub zbywcą wierzytelności, zgodnie z podpisaną

umową cesji wierzytelności, wszelkie podnoszone przez dłużnika zarzuty, uwzględniając przebieg i
wyniki dotychczasowego postępowania reklamacyjnego, zasady określone w treści umowy z
dłużnikiem, obowiązujących regulaminach czy umowach ramowych.

§ 77

Przedsiębiorstwo windykacyjne zobowiązuje się do szybkiego rozpatrywania reklamacji wniesionych

przez dłużnika, nie później niż w terminie 21 dni od dnia ich otrzymania.

§ 78

W przypadku, gdy rozpatrzenie reklamacji jest niemożliwe w terminie 21 dni, przedsiębiorstwo

windykacyjne zawiadamia dłużnika w formie pisemnej o przyczynach opóźnienia i nowym terminie
rozpatrzenia reklamacji, który jednak nie może przekroczyć 60 dni od dnia otrzymania reklamacji.

4

§ 79

W przypadku odmowy uznania przez przedsiębiorstwo windykacyjne zarzutów lub reklamacji, jest ono

zobowiązane do udzielenia dłużnikowi odpowiedzi zawierającej wyjaśnienie przyczyn odmowy ich
uznania ze wskazaniem dalszych możliwości działania.

§ 80

W razie jednoznacznego stwierdzenia oczywistej zasadności podniesionych przez dłużnika zarzutów,

uchybienia lub nieprawidłowości powinny być usunięte, a w uzasadnionych przypadkach dalsze
działania windykacyjne winny być zaniechane.

§ 81

Przedsiębiorstwo windykacyjne nie jest zobowiązane do kontynuowania rozmów czy korespondencji z

dłużnikiem, jeśli mają one na celu przewlekanie postępowania lub uchylanie się od zapłaty, a dłużnik
nie przedstawia dokumentów czy jednoznacznie sformułowanych zarzutów pozwalających na ich
rzetelną ocenę.

Część IV

Ochrona informacji oraz ochrona danych osobowych

§ 82

Przedsiębiorstwa windykacyjne zapewniają zachowanie tajemnicy oraz pełną ochronę techniczną i

prawną wszelkich informacji uzyskanych od kontrahentów w związku z negocjowaniem, zawieraniem
i wykonywaniem umów, w tym w szczególności nie wykorzystywanie tych informacji dla celów innych
niż te, dla których zostały one udostępnione lub przekazane, nie udostępnianie ich ani też nie
przekazywanie innym osobom, chyba, że jest to niezbędne dla czynności windykacyjnych w
granicach przewidzianych przepisami prawa (biura meldunkowe, kancelarie adwokackie i radców
prawnych, sądy, komornicy, itp.).

§ 83

Przedsiębiorstwa windykacyjne zapewniają zachowanie tajemnicy oraz pełną ochronę danych

osobowych klientów, tak przekazanych im w związku ze sprzedażą jak i udostępnionych w związku z
wykonywaniem usług windykacyjnych, zgodnie z wymogami określonymi w Ustawie z dnia 29
sierpnia 1997 roku o ochronie danych osobowych, /Dz. U. nr 133 poz. 883/ oraz w Rozporządzeniu
MSWiA w sprawie określenia podstawowych warunków technicznych i organizacyjnych, jakim
powinny odpowiadać urządzenia i systemy informatyczne służące do przetwarzania danych
osobowych z dnia 3 czerwca 1998r. /Dz.U. nr 80 poz. 521/. W szczególności zapewnią nie
wykorzystywanie tych danych dla celów innych niż te, dla których zostały one udostępnione lub
przekazane oraz nie udostępnianie ich ani też nie przekazywanie innym osobom, chyba, że jest to
niezbędne dla wykonywania czynności windykacyjnych (biura meldunkowe, kancelarie adwokackie i
radców prawnych, sądy, komornicy, itp.).

Część V

Praktyki zakazane i niedozwolone

§ 84

Przedsiębiorstwa windykacyjne oraz osoby działające w ich imieniu nie stosują przy wykonywaniu

czynności windykacyjnych metod i sposobów naruszających prawo i dobre obyczaje. W
szczególności zakazane są następujące działania:

1. Używanie siły, gróźb karalnych lub innych czynności naruszających godność osobistą.

2. Używanie wulgarnego lub nieprzyzwoitego języka lub określeń naruszających godność osobistą, a

także niegrzecznego tonu rozmów.

3. Używanie jakichkolwiek innych środków mających na celu zastraszanie dłużnika.

4. Przekazywanie lub ujawnianie informacji o zadłużeniu i przebiegu czynności windykacyjnych

nieuprawnionym osobom trzecim, w tym zwłaszcza nieletnim członkom rodziny dłużnika.

5

5. Przesyłanie lub używanie dokumentów, pism, ubiorów lub narzędzi wskazujących na wykonywanie

czynności przez sąd, czy jakikolwiek urząd państwowy lub zawierające informacje dla tych instytucji
właściwe lub przeznaczone.

6. Przedstawianie nieprawdziwych danych dotyczących długu, w szczególności określających

charakter, wielkość i status prawny długu.

7. Podawanie nieprawdziwych informacji o swoim statusie, kwalifikacjach, doświadczeniu lub

uprawnieniach zawodowych, w szczególności nieuprawnione, rzekome działanie w imieniu innego
przedsiębiorstwa windykacyjnego lub nieprawdziwe informacje o kwalifikacjach i uprawnieniach w
zakresie zawodów prawniczych.

8. Przekazywanie nieprawdziwych informacji o konsekwencjach niezapłacenia długu, między innymi

takich jak areszt, pozbawienie wolności, konfiskata majątku.

9. Wyrażanie w kontaktach z dłużnikiem lub osobami trzecimi sugestii, że dłużnik jest przestępcą.

10. Przyjmowanie przez windykatorów od dłużników środków pieniężnych lub jakichkolwiek przedmiotów

bez wystawienia pokwitowania.

11. Grożenie w jakikolwiek sposób lub podejmowanie działań zmierzających do naruszenia własności

lub posiadania.

12. Pobieranie od dłużnika, bez tytułu prawnego wynikającego z zawartych umów bądź przepisów

prawa, kwot tytułem opłat w związku z prowadzonymi działaniami windykacyjnymi.