Różnice między stropem śelbetowym a Drewnianym

Mimo , iż stropy drewniane posiadają wiele zalet przez 40 lat budownictwa socjalistycznego zostały

zapomniane i niedoceniane. Dominowały w tym okresie stropy śelbetowe. Jednak w ostatnim

dziesięcioleciu zaczęły wracać do łask. Zwiększyła się dostępność do drewna budowlanego, powstało wiele

tartaków, pojawiły się nowe środki do impregnacji drewna.

W związku z renesansem stropów drewnianych spróbujmy zestawić zalety i wady stropów żelbetowych

i drewnianych w tabeli.

STROP śELBETOWY

STROP DREWNIANY

Cięższy

-

Lżejszy

+

Możliwość przeniesienia większych obciążeń

+ Mniejsza wytrzymałość od żelbetowych

-

Wykonywać powinny fachowe ekipy

-

Większe możliwości jeśli chodzi o

samodzielne wykonanie metodą gospodarczą

+

droższy w wykonaniu

-

Tańszy w wykonaniu

+

Duża odporność ogniowa

+

Konieczność wykonania dodatkowych

czynności (impregnacja, obicie płytami

gipsowymi) w celu uzyskania jakiejkolwiek

odporności ogniowej

-

Przy rozbiórce lub przeróbkach duże nakłady robocizny i 100%

strata budowanego materiału

-

Łatwość wszelkiego rodzaju przeróbek przy

zmianach funkcji(np. dorobienie klatki

schodowej w razie rozbiórki praktycznie

100% odzysk surowca.

+

Konieczność wykonania dodatkowych warstw (izolacja dźwiękowa,

termiczna) przed wykonaniem docelowej posadzki

-

Możliwość wykonania stropu etapami ( na

konstrukcje z belek nabijamy docelową

podłogę i możemy korzystać ze stropu)

pozostałe warstwy (izolacja + sufit) możemy

wykonać później

+

Sufit po wykonaniu wymaga wykończenia aby uzyskać

zadowalający wygląd

-

Dekoracyjny wygląd sufitu od razu po jego

wykonaniu

+

Kłopot w przeprowadzeniu instalacji ( konieczność kucia bruzd )

-

Łatwość prowadzenia wszystkich instalacji na

stropie

+

Bardzo duża trwałość stropu

+

Trwałość stropu ograniczona czasem korozji

biologicznej drewna

-

Duża odporność stropu na wilgoć

+

Mała odporność stropu w pomieszczeniach

mokrych

-

Cement występujący w stropach jest w pewnym stopniu

promieniotwórczy i ma negatywne oddziaływanie na człowieka

-

Zastosowanie naturalnego materiału

-brak negatywnego oddziaływania na

człowieka

+

Lepsza dźwiękochłonność ze względu na dużą masę

+

Słabe własności dźwiękochłonne

-

Przy wykonawstwie konieczność wykonania robót mokrych

-

Prace związane z wykonaniem stropu są

czyste, nie wprowadzają bałaganu na

budowie

+

Pracują jako tarcza, usztywniając dodatkowo ustrój konstrukcyjny

budynku

+

Nie uwzględnia się przy wspólpracy z

konstrukcją budynku (oprócz domów w

systemie szkieletowym kanadyjskim)

-

Konieczność użycia narzędzi (wiertarka) do mocowania wszelkich

elementów

-

Łatwość mocowania elementów ozdobnych i

użytkowych

+

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/roznice.htm

1 z 2

2008-10-29 21:23

Według powyższego zestawienia można zobaczyć wiele zalet stropów drewnianych w stosunku do żelbetowych

jednak nie można tego przyjmować bezkrytycznie, w każdej inwestycji należy rozpatrzyć to indywidualnie!

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/roznice.htm

2 z 2

2008-10-29 21:23

Stropy i ich rodzaje

Strop to jeden z najważniejszych elementów konstrukcyjnych, gdyż od jego wytrzymałości

i stabilności w dużej mierze zależy bezpieczeństwo budynku. Zadaniem stropu jest podzielenie

budynku na kondygnacje i przeniesienie wszystkich obciążeń jakie na niego działają.

Stropy w budynku spełniają trzy podstawowe zadania:

1. przenoszą obciążenia użytkowe, własne oraz niekiedy od ścian działowych

2. usztywniają budynek

3. spełniają rolę przegród ciepło i dźwiękochłonnych

Nośność tego elementu konstrukcyjnego bezpośrednio wpływa na bezpieczeństwo użytkowników budynku nad i

pod stropem. Stropy mogą mieć różną konstrukcję i mogą być wykonane z różnych materiałów na co wpływ

mają względy na przykład:

- estetyczne

- funkcjonalne

- obciążeniowe

- finansowe

- konstrukcyjne.

Ze względów racjonalnych wymaga się oszczędności przy projektowaniu i wykonawstwie oraz ograniczenia

stosowania stali i drewna w konstrukcjach jak i deskowaniach. We współczesnym budownictwie coraz szersze

zastosowanie znajdują stropy z elementów prefabrykowanych które między innymi dają możliwość osiągania

coraz większych wymiarów, pozwalając tym samym na przykrycie całych pomieszczeń jednym elementem.

Zdarza się jednak że przy tak dużych rozpiętościach

ugięcia stropów są dość znaczne, następstwem czego stają się one chwiejne przy chodzeniu, przesuwaniu

towarów, ruchu maszyn itp. Dlatego właśnie bardzo ważną rzeczą jest aby na etapie projektowania zwrócić

szczególną uwagę na obliczenie wytrzymałości w taki sposób, aby panujące w nich naprężenia nie przekraczały

dopuszczalnych. Na skutek złego zaprojektowania stropu mogą wystąpić takie zjawiska jak uszkodzenia tynku,

pogorszona izolacja dźwiękowa, a nawet katastrofa budowlana. Z tych to powodów normy do projektowania

konstrukcji drewnianych i stalowych ograniczają dopuszczalną strzałkę ugięcia, zaś normy żelbetowe ustalają

najmniejszy możliwy stosunek wysokości żeber stropu do rozpiętości.

Wartość izolacji cieplnej ma duże znaczenie w stropach nad piwnicami, przejazdami, bramami oraz nad ostatnią

kondygnacją. W przypadku stropów międzypiętrowych ma ona znaczenie drugorzędne.

Ze względów dźwiękoszczelnych w przeważającej części stropy nie spełniają stawianych im wymagań. Aby

izolacja dźwiękowa była prawidłowa konstrukcja stropu powinna spełniać następujące warunki:

- duża sztywność w celu wyeliminowania drgań

- brak szczelin i porów w stropach przez które dźwięki mogłyby się bezpośrednio rozchodzić

- powinien posiadać warstwę tłumiącą (ze względów izolacji dźwiękowej nie są pożądane wewnątrz stropu

większe puste przestrzenie, gdyż w wielu przypadkach działają jak pudła rezonansowe).

Przekrój stropu powinien być możliwie jak najmniejszy, aby można było przy ustalonych wysokościach

pomieszczeń w świetle zaoszczędzić na wysokości budynku, a więc i na objętości muru. Z drugiej jednak strony

trzeba pamiętać że zmniejszanie grubości stropu zawiązane jest ze zwiększeniem ilości stali w stropach i

belkach.

Właściwie zaprojektowana wysokość stropu, to taka która pozwoli osiągnąć minimum ogólnego kosztu.

Konstrukcja stropu opiera się na ścianach bądź belkach, które mogą być ukryte wewnątrz stropu lub wystawać

na zewnątrz. Belki stropu układa się w kierunku krótszej rozpiętości. W przypadku dużych odległości między

ścianami belki stropowe podpieramy podciągami które z kolei mogą się opierać na słupach. W sytuacji gdy nie

możemy zastosować podparcia słupami, podciągi a nawet belki muszą mieć znaczny przekrój.

Stropy płytowe w których nie występują belki, wykonywane były przy małych rozpiętościach. Obecnie stropy

płytowe prefabrykowane stosowane są do przykrywania nawet całych pomieszczeń.

Stropy drewniane

Drewniane stropy tradycyjne wykonane są z opartych na ścianach bali i ułożonej na nich podłogi z desek. Przy

dużych rozpiętościach stosuje się również podciągi na których opierają się żebra.

Lekkie stropy drewniane stosuje się w domach wykonanych w technologii lekkiego szkieletu drewnianego.

Konstrukcja składa się z gęsto rozmieszczonych żeber i poszycia. śebra wykonane są z bali wzajemnie

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/stropy.htm

1 z 3

2008-10-29 21:24

Konstrukcja składa się z gęsto rozmieszczonych żeber i poszycia. śebra wykonane są z bali wzajemnie

usztywnionych przewiązkami z desek. Od spodu konstrukcję osłaniamy np. płytami gipsowo-kartonowymi,

a środek wypełniamy wełną mineralną.

Przy stropach drewnianych bardzo ważną sprawą jest stosowanie odpowiedniego drewna co do którego jest

szereg wymagań. Do budowy powinno się stosować drewno sosnowe które jest sprężyste i łatwo poddaje się

obróbce lub świerkowe trudniejsze w obróbce z powodu mniejszej sprężystości. Tarcica powinna być z czterech

stron strugana (zwiększa to odporność na działanie ognia), i nie może mieć normowo określonych wad. Drewno

na konstrukcję powinno mieć klasę K27. Wilgotność tarcicy konstrukcyjnej nie powinna być większa niż 18%

przy elementach obudowanych i nie więcej niż 23% przy elementach na otwartym powietrzu.

Stropy te są stosunkowo tanie i łatwe w wykonaniu. Dość znacznie uginają się i ustępują innym rodzajom

stropów pod względem ognioodporności, trwałości i usztywnienia budynku.

Stropy ceglane zbrojone i nie zbrojone.

Do stropów ceglanych zaliczamy sklepienia bądź płyty z różnego rodzaju cegieł pełnych lub pustaków. W

stropach tych naprężenia ściskające przenoszone są przez cegły i zaprawę w spoinach. Zadaniem zaprawy

łączącej cegły jest, otulenie zbrojenia, związanie cegieł i wypełnienie spoin. W stropach o tej konstrukcji nie

występują takie elementy jak płyty betonowe czy też żebra betonowe.

Stropy z płytami Kleina są łatwe w wykonaniu, jednak przy większych rozpiętościach belek okazują się droższe

ze względu na znaczny ciężar belek stalowych. Płyty Kleina ciężkie i półciężkie mają znacznie większy ciężar od

stropów prefabrykowanych, co jest ich poważną wadą. Stropy płytowe z cegieł były bardzo rozpowszechnione

w budownictwie pierwszych lat powojennych ze względu na dostępny materiał z rozbiórek.

Stropy masywne żelbetowe wykonywane na miejscu wbudowania.

Są to stropy których wykonanie wymaga użycia deskowań i rusztowań oraz dużego wkładu pracy w dość długim

czasie. Ze względu na swoje wady są one rzadko stosowane w budownictwie, natomiast bardzo często

zastępowane są stropami prefabrykowanymi.

W skład tej grupy stropów wchodzą min.: stropy płytowe bezbelkowe, stropy żelbetowe płytowo - żebrowe,

stropy żelbetowe grzybkowe oraz płyty betonowane na belkach stalowych.

Stropy gęstożebrowe żelbetowe betonowane na miejscu budowy.

Do tej grupy należą stropy wykonywane na deskowaniu z żeber o rozstawie osiowym nie większym niż 90cm

oraz z płyty (w niektórych stropach zostaje pominięta). Wolne przestrzenie pomiędzy żebrami mogą być

wypełnione skrzynkami, pustkami w celach izolacji lub pozostawione puste. Wypełnienia te mogą być sztywne

lub niesztywne.

Stropy te są szczególnie przydatne w budynkach o konstrukcji mieszanej i szkieletowej, gdyż mogą być

dostosowane do różnych schematów statycznych, rozpiętości i obciążeń. Do tej grupy stropów zaliczamy min.:

stropy gęstożebrowe z wypełnieniem z cegły dziurawki, stropy gęstożebrowe z wypełnieniem pustakami, stropy

z blokami z lekkiego betonu.

Stropy żelbetowe prefabrykowane.

W skład tej grupy stropów wchodzą stropy które montowane są na miejscu wbudowania bez deskowań

i rusztowań.

Stropy żelbetowe mają wiele cech dodatnich w porównaniu ze stropami betonowanymi na miejscu budowy,

a mianowicie:

-brak deskowania

-wyższa jakość stropu

-oszczędności materiału

-krótszy czas wykonania

Dzięki tym cechom stropy te są szczególnie przydatne w budynkach typowych i przy zastosowaniu

przemysłowych metod budowania.

W budownictwie mieszkaniowym stropy żelbetowe występują w postaci wielkich płyt prefabrykowanych

o wymiarach równych powierzchni całego pomieszczenia.

Stropy ceramiczno - żelbetowe

Są one wykonywane z różnego rodzaju pustaków ceramicznych i betonu. W stropie takim pracuje na ściskanie

zarówno ceramika jak i beton. W niektórych przypadkach może być wykonana wierzchnia warstwa betonowa

rozciągnięta na pustakach. Spoiny pomiędzy pustakami w tych stropach powinny być tak wypełnione, aby było

pełne przekazanie obciążeń pomiędzy pustakami.

Stropy szklano - żelbetowe

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/stropy.htm

2 z 3

2008-10-29 21:24

Stropy te mają konstrukcję płyty żelbetowej z zabetonowanymi kształtkami szklanymi, które umożliwiają

przenikanie światła przez strop. Kształtki mogą być: kwadratowe, prostokątne lub okrągłe

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/stropy.htm

3 z 3

2008-10-29 21:24

Stropy drewniane

W historii budownictwa znane "od zawsze" i stosowane już przez pierwszych budowniczych. Często proste,

wykonane intuicyjnie, bez obliczeń statycznych. Spełniały swoje zadanie w wiejskich chatach i jako dzieła

sztuki ciesielskiej i rzeźbiarskiej do dziś rozdzielają kondygnacje królewskich pałaców. Od kilkudziesięciu lat

projektowane i wykonywane z inżynierska dokładnością. Przez wieki nie zmieniły się zasady ich

konstruowania. Charakteryzują się dużą tolerancją na błędne wymiarowanie, ale wymagają starannego

wykonania. Mimo rozwoju innych materiałów budowlanych i związanych z nimi technologii wykonawczych,

drewno nadal pozostaje powszechnie stosowanym budulcem.

Podstawowe wiadomości o drewnie konstrukcyjnym

Nie sposób pisać o stropach drewnianych (i budownictwie drewnianym) nie poświęcając choć kilku zdań

właściwościom budulca. W stosowanym drewnie określa się kilka podstawowych parametrów

wytrzymałościowych. Podstawowe niezbędne do prawidłowego konstruowania parametry to: wytrzymałość

na ściskanie, zginanie, docisk miejscowy, ścinanie i rozciąganie. Wyróżnia się wytrzymałością doraźną i

trwałą. We wszystkich przypadkach wytrzymałość drewna zależy od kierunku działania sił w stosunku do

układu włókien w budulcu. Pochodną wymienionych parametrów jest tzw. moduł sprężystości E Younga,

czyli współczynnik proporcjonalności między jednostkowym odkształceniem a wywołującym je naprężeniem.

Jako że najczęściej stosuje się w naszym krajowym budownictwie drewno sosnowe, parametry

konstrukcyjne i obliczeniowe będziemy odnosili do niego. Zaczniemy od wytrzymałości na ściskanie.

Wytrzymałość doraźna wzdłuż włókien dla drewna sosnowego wynosi średnio 40-50 MPa. stanowi to ok.

50% wytrzymałości na rozciąganie wzdłużne. Tak wysoka wartość tego parametru odróżnia drewno od

betonu dla którego wytrzymałość na ściskanie jest kilka (a nawet kilkanaście) razy większa od

wytrzymałości na rozciąganie. Dodajmy jeszcze, że wytrzymałość na ściskanie w poprzek włókien wynosi

dla drewna sosnowego ok. 5 MPa. Ponadto cenną dla konstruktorów właściwością drewna jest

sygnalizowanie stanu granicznego wytrzymałości. Różnie ważne dla prawidłowej pracy belek stropu

drewnianego jest poznanie doraźnej wytrzymałości drewna na rozciąganie. Zależy ona

w znacznym stopniu od jakości materiału. Szczególny wpływ na ten parametr mają sęki i odchylenie

liniowości przebiegu włókien. Warto chyba uzmysłowić, że wytrzymałość drewna sosnowego na rozciąganie

w poprzek włókien wynosi zaledwie 2,4% wytrzymałości na rozciąganie wzdłużne.

Natomiast wartość liczbowa doraźnej wytrzymałości na zginanie drewna sosnowego może budzić respekt.

Jeśli przyjmiemy drewno o wilgotności 15%, wartość ta wyniesie aż 75 MPa. W warunkach naturalnych

należy jednak wziąć pod uwagę możliwe wady budulca i skorygować wynik o ok. 15%. Jeśli chodzi o

wytrzymałość drewna sosnowego na ścinanie, to w kierunku poprzecznym do układu włókien wynosi ono w

granicach 7 MPa. Wilgotność drewna stosowanego na elementy konstrukcji stropu drewnianego nie może

przekraczać 19%. Zaleca się zamawianie tarcicy o wilgotności względnej do 15%.

Składniki stropu

Stropy na belkach drewniane stosuje się najczęściej jako stropy poddasza lub stropy międzykondygnacyjne

budynków mieszkalnych. Szkielet stropu drewnianego składa się z belek stropowych i podciągów. Elementy

konstrukcji stropu opierają się na ścianach nośnych. Możliwe jest także podpieranie belek na pośrednich

podciągach. Natomiast sam podciąg oprócz oparcia na ścianach budynku może przenosić obciążenia także

za pośrednictwem słupów. Belki stropu drewnianego wykonywane są najczęściej z litych bali drewnianych.

Możliwe jest także wykonywanie belek jako elementów składanych (klejonych lub łączonych mechanicznie).

Belki stropowe powinny przede wszystkim spełniać wymagania co do nośności i sztywności ustroju.

Wymiarowanie elementów zależy od przewidywanych obciążeń stropu. Belki powinny posiadać grubość 42

mm, czyli zapewniać wystarczającą sztywność zapobiec skręcaniu się elementów. Wysokość belek zależy od

rozpiętości stropu, rozstawu belek oraz klasy i rodzaju drewna. Zazwyczaj belki stropu układa się na

ścianach budynku na specjalnych podkładkach (w budynkach murowanych) lub na tzw. podwalinie.

Powszechnie stosuje się dwa rozstawy belek: 40 lub 60 cm. Dodatkowo w budynkach murowanych belki

stropu zabezpiecza się przed wysuwaniem za pomocą specjalnego jarzma. Długość odcinka podpartego belki

stropu (fragment "schowany"

w niszy muru) musi odpowiadać długością, wysokości belki. Dodatkowo, dla zabezpieczenia elementu

konstrukcji przed gromadzącą się w niszy wilgocią, należy zabezpieczyć drewno preparatem bitumicznym

i owinąć warstwą papy. Nisze w murze powinny być wykonane w taki sposób, aby wokół umieszczonego w

niej elementu drewnianego znajdowała się 2-3 centymetrowa warstwa powietrza. Ponadto warstwa papy

powinna oddzielać podkładkę od muru. Innym ważnym detalem miejsca podparcia belki jest pozostawienie

szczeliny między czołem belki a murem. Dla przedłużenia trwałości drewna (zapobieganie wykraplania pary

wodnej) warto także wykonać izolację termiczna gniazda. W przypadku konstruowania stropu poddasza

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/drewniane.htm

1 z 3

2008-10-29 21:24

często belki mocuje się do leżącej na murze (i mocowanej do niego) podwaliny. W tym przypadku do czoła

belek mocowana może być tzw. belka czołowa, której zadaniem jest także usztywnienie ustroju belek.

W praktyce często zachodzi konieczność takiego wykonania stropu, aby mogły przez niego przenikać inne

elementy konstrukcji budynku np. schody lub komin. Niemożliwe jest wówczas zachowanie zwykłego

układu belek stropu. Niezbędne wówczas jest skrócenie belek i przeniesienie obciążeń na elementy

sąsiednie za pośrednictwem belki wymianowej. Belka ta jest mocowana za pomocą jarzma zarówno do

belek skróconych jak i belek pełno wymiarowych. W wypadku, kiedy otwór przebiega w poprzek kilku (3 lub

4) belek stropu niezbędne jest wykonanie pierwszej belki pełno wymiarowej przy otworze, jako belki

podwójnej (umieszczenie obok siebie i wzajemne połączenie dwóch belek typowych). Ważne jest

zachowanie odpowiedniej odległości między belką wymianową a np. przenikającym przez strop przewodem

kominowym. Odległość ta powinna wynosić nie mniej niż 25 cm. Belki stropów drewnianych nie wymagają

stężania. Wprost przeciwnie, nadmierna komplikacja konstrukcji może prowadzić do skrzypienia podłogi, na

skutek przenoszenia niekorzystnych naprężeń.

Pośród stropów drewnianych najefektywniejszy wydaje się być układ z podsufitką i częściowym

wypełnieniem przestrzeni między belkami wełną mineralną (rys. 1). Przy małej komplikacji zapewnia on

dostateczna izolację akustyczną i ogranicza stratę ciepła. Jako stropy międzykondygnacyjne w budynkach

mieszkalnych stosuje się konstrukcje o bardziej skomplikowanym układzie. Zwykle elementem "wnętrza"

stropu jest ślepy pułap. Jego zadaniem jest stworzenie platformy dla wykonania izolacji termicznej (i

jednocześnie akustycznej) stropu. Ponadto tego typu strop posiada zwykle dodatkową paraizolację

umiejscowioną w dolnej części układu (między deskami podsufitki a stanowiącym wykończenie sufitu

suchym tynkiem). Dzięki temu nie dochodzi do zawilgocenia materiału izolacyjnego i nie następuje

gromadzenie się wilgoci w przestrzeni wewnątrz stropu.

Rys. 1 Strop drewniany z podłogą, ślepym pułapem i podsufitką [30]: 1-deski

podłogowe, 2-cegła, 3-kotew, 4-szczelina, 5-papa, 6-tynk, 7-ocieplenie, 8-deski,

9-beton lub cegła.

W tym miejscu warto dodać, że zapewnienie prawidłowej wentylacji przestrzeni śródstropowej jest

zagadnieniem szczególnie ważnym dla trwałości konstrukcji. Zwłaszcza, jeśli wykładziny podłogowe (np.

pomieszczeń mokrych) wykonane są z wykładzin nieprzepuszczalnych. Gromadząca się we wnętrzu stropu

wilgoć może być przyczyną szybkiego rozwoju grzybów. Wentylowanie wnętrza stropu wilgoć może być

przyczyną szybkiego rozwoju grzybów. Wentylowanie wnętrza stropu powinno odbywać się za pomocą

specjalnych kaset z tworzywa sztucznego lub kanałów blaszanych.

Stropy poddasza maja układ uproszczony i składają się z belkowej konstrukcji nośnej i podsufitki.

Natomiast niezbędnym elementem takiego stropu jest umieszczona ponad belkami podłoga. Tradycyjnie

wykonywano ten element konstrukcyjny z desek sosnowych o grubości 32 lub 42 mm. Poprawnym lecz

bardziej kosztownym rozwiązaniem jest stosowanie sklejki o grubości 12 mm. W takim przypadku

mocowanie płyt do belek stropu można wykonać jako klejowe (z zastosowaniem kleju dyspersyjnego)

wzmocnione za pomocą liniowych połączeń gwoździami lub wkrętami. Dopuszcza się także zastąpienie

sklejki płytami wodoodpornymi OSB typ V-100. Sposób ich montażu jest identyczny z mocowaniem płyt

sklejki. Zwykle jednak strop poddasza oddziela ogrzewane pomieszczenia budynków od nieużytkowej

przestrzeni poddasza. Wymagane jest wówczas wykonanie izolacji termicznej na górnej powierzchni stropu.

Aby ograniczyć przedostawanie się pary wodnej

z pomieszczeń ogrzewanych do strefy chłodnej pod połacią dachu, należy na górnej powierzchni stropu

poddasza wykonać paraizolację. Do tego celu doskonale nadaje się papa lub folia polietylenowa.

Zabezpieczy ona przed zawilgoceniem warstwę materiału izolacyjnego - wełny mineralnej, waty szklanej

lub materiału zasypowego. W przypadku stropu w poddaszu nieużytkowym warto dla celów technicznej

kontroli stanu konstrukcji wykonać z desek pomosty rewizyjne nad materiałem izolacyjnym. Dawniej

wykonywano na izolacji warstwę dociskowa tzw. polepę. Jednak wydaje się, że mokra technologia tych

robót oraz obciążenie stałe wynikające z ciężaru materiału jest po prostu niekorzystne. Stropy nagie

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/drewniane.htm

2 z 3

2008-10-29 21:24

robót oraz obciążenie stałe wynikające z ciężaru materiału jest po prostu niekorzystne. Stropy nagie

stosuje się zazwyczaj w budynkach gospodarczych (rys. 3).

Rys. 2 i 3. Strop belkowy drewniany [30]: a) z podłogą i podsufitką, b) nagi,

ocieplony od strony poddasza; 1-belka, 2-wełna mineralna, 3-deski, 4-tynk,

5-polepa, 6-papa lub folia.

Zasady projektowania

Przystępując do projektowania stropu drewnianego należy pamiętać o kilku podstawowych zasadach.

Przede wszystkim należy uwzględnić skurcz drewna. Jeśli użyjemy budulca silnie zawilgoconego, to podczas

wieloletniej eksploatacji elementu konstrukcyjnego, nastąpi zmiana (zmniejszenie) jego wymiarów.

Efektem zmian może być skręcanie się belek stropowych lub wypaczanie się powierzchni podsufitek albo

podłogi. Szczególnie groźne może być kurczenie się belek podciągów. Sposób łączenia ich ze ścianami

konstrukcyjnymi budynku może w skrajnych przypadkach prowadzić nawet do ich uszkodzenia (ściany

doskonale znoszą obciążenia pionowe, natomiast są znacznie mniej odporne na siły działające prostopadle

do ich osi).Wymiarowanie wysokości belek stropowych można przeprowadzić na podstawie wykonanych

obliczeń statycznych z uwzględnieniem wymagań normy PN-81/B-03150 lub stosując metodę uproszczoną

opierać się na dostępnych tabelach dla budynków w systemach "kanadyjskich" (National Forest Produkt

Association).

Z praktyki wynika, że najczęściej stosowane wysokości belek stropu wynoszą 180, 235 lub 285 mm.

Zalety stropu drewnianego

Główną zaletą stropów drewnianych jest lekkość ich konstrukcji, przy jednocześnie wysokich w stosunku do

masy własnej parametrach wytrzymałościowych. Z pewnością stropy belkowe wyśmienicie nadają się do

obiektów budownictwa mieszkaniowego, jednorodzinnego. Stanowią idealne rozwiązania przy

konstruowaniu stropu poddasza. Prawidłowo zaprojektowane i wykonane zgodnie z zasadami sztuki

budowlanej, mogą przez dziesiątki lat pełnić swoja funkcję. Ponadto ważne jest, że stropy drewniane

wykonuje się w technologii suchej, co biorąc pod uwagę krajowe warunki klimatyczne, pozwala na

wykonanie stropu także w okresie niskich temperatur. Ponadto nie bez znaczenia jest łatwość wykonania

konstrukcji stropu oraz ewentualnych remontów konstrukcji.

Rys. 5. Strop deskowy: a) bez izolacji cieplnej, b) z izolacją cieplną; 1-belki,

2-podsufitka, 3-podłoga, 4-płyta pilśniowa, 5-papa, 6-polepa, 7-rozpórki.

Praktyka wykazała także znaczną odporność stropów drewnianych z wkładem izolacyjnym z wełny

mineralnej na działanie ognia w sytuacjach ekstremalnych. Oczywiście stosowanie tego typu stropu

wymusza technologię konstruowania lekkich ścianek działowych. Ponadto stawia duże wymagania

instalacjom wodno-kanalizacyjnym i elektrycznym w budynku.

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/drewniane.htm

3 z 3

2008-10-29 21:24

Strop Ackermana

Strop Ackermana jest najszerzej stosowanym w polskim budownictwie stropem monolitycznym z wypełnieniem sztywnym

i trwałym. Wypełnienie stropu stanowią pustaki ceramiczne o wysokości 18 i 20 cm. Rozstaw osiowy żeber stropu wynosi

31cm, obliczeniowa szerokość żebra 7 cm, grubość górnej płyty betonowej 3 lub 4 cm, zależnie od wartości i rodzaju

obciążenia zmiennego.

Przekroju ścianki pustaka nie wlicza się do przekroju nośnego żebra.

Ciężar m2 stropu z 3 cm betonową płytą górną wynosi przy stosowaniu

pustaków

o wysokości 18,0 cm - 2,65 kN/m2; 20,0 cm - 2,95 kN/m2.

Strop Ackermana bez płyty górnej

W przypadku gdy obciążenie użytkowe nie przekracza 1,5 kN/m2 stropy

Ackermana mogą być też wykonywane bez górnej płytki betonowej.

Strop Ackermana o zwiększonej wytrzymałości

Wówczas gdy potrzebna jest większa wysokość stropu, na pustakach

ceramicznych ułożyć można cegłę dziurawkę przy czym w trakcie

betonowania należy zachować szczególną ostrożność, aby nie strącić

dziurawki z pustaka.

WYKONANIE STROPU

Po doprowadzeniu ścian do poziomu ułożenia stropu i ich spoziomowaniu przystępuje się do postawienia rusztowania

i deskowania dla pustaków Ackermana. Stosuje się stemple z okrąglaków o średnicy nie mniejszej niż 14 cm. Układa się

na nich poprzecznie (rygle) z desek grubości co najmniej 38 mm. Stemple powinny być stężone deskami o grubości 24 ÷

32 mm, przybitymi do nich na krzyż.

Na ryglach układa się deskowanie z prześwitami, rozmieszczonymi w taki

sposób, aby pod żebrem wypadała deska. Poziom deskowania reguluje się

przez podbijanie lub luzowanie klinów pod stemplami. Gdy parter nie jest

podpiwniczony, stemple powinny być ustawione na podkładzie z deski o

grubości 38 mm. Pod stemple ustawione na wykonanym już stropie niższej

kondygnacji można nie stosować podkładek z desek.

ZALECANE ROZPIĘTOŚCI STROPU ACKERMANA

Wieniec żelbetowy: wykonywany jest dookoła budynku na ścianach zewnętrznych

i wewnętrznych nośnych, przyczynia się do usztywnienia ścian budynku i zmniejszenia

ugięć stropu. Zbrojony jest czterema prętami o średnicy nie mniejszej niż 10 mm.

Strzemiona

w wieńcach wykonane są z prętów okrągłych o średnicy 4,5 ÷ 6mm.

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/acerman.htm

1 z 4

2008-10-29 21:25

śebra wykonuje się po ułożeniu pustaków, są one zbrojone w sposób tradycyjny, jednym

prętem o średnicy nie mniejszej niż 10 mm.

Co drugi pręt żebra zbrojenia dolnego jest w odległości około 1/5 rozpiętości stropu

odgięty do góry i zakotwiony za skrajne zbrojenie wieńca.

Wieniec żelbetowy w stropie

Ackermana

Strzemiona wykonane są z prętów okrągłych o średnicy 4,5 ÷ 6 mm, i rozmieszczone co 30 cm. Zagęszcza się je przy

podporach, jeśli jest to potrzebne ze względu na siły poprzeczne. Przy niewielkich obciążeniach (np. w stropach budynków

mieszkalnych)

i przy starannym wykonaniu konstrukcji można nie stosować strzemion w części środkowej przęsła (na około 0,6

rozpiętości).

Zaleca się, aby wysokość konstrukcji stropu była nie mniejsza niż:

- 1/30 rozpiętości stropu - w stropach ciągłych i częściowo zamocowanych,

- 1/25 rozpiętości stropów wolnopodpartych.

ZBROJENIE śEBER GŁÓWNYCH

Jako zbrojenie główne żeber stosować należy pręty o średnicy nie mniejszej niż 10 mm.

Stosowane średnice prętów (stal żebrowana klasy A-III gat. 34GS) w zależności od rozpiętości stropu wynoszą:

- od 3,00 m - 10 mm

- od 3,00 4,00 m - 12 mm

- od 4,00 5,00 m - 14 mm

- od 5,00 6,00 m - 16 mm

Uwaga: Na strzemiona i pręty rozdzielcze stosować należy pręty o średnicy nie mniejszej niż 4,5 mm.

Strzemion można nie wykonywać w żebrach o rozpiętości nie większej niż 5,5 m (pod warunkiem odpowiedniego otulenia

betonem prętów zbrojenia, i że obliczeniowo nie wymagane jest zbrojenie na ścinanie).

Strzemiona są wymagane przy rozpiętości większej niż 5,5 m (co najmniej 4 strzemiona przy podporach w odstępach nie

większych niż 33 cm).

Zbrojenie przęsłowe żeber głównych wprowadzać należy poza krawędź podpory - zgodnie z PN-84/B-03264 w przypadku

gdy:

- żebra nie wymagają obliczeniowo zbrojenia strzemionami - na długość co najmniej 5 średnic zbrojenia przęsłowego,

- żebra wymagają obliczeniowo zbrojenia strzemionami - na długość co najmniej 10 średnic oraz na długość 15 średnic

jeżeli

powierzchnia przekroju prętów doprowadzonych do podpory jest mniejsza niż 2/3 powierzchni przekroju zbrojenia w

środku przęsła.

Ten przypadek może mieć miejsce, gdy ze względu na oszczędność stali nie wszystkie pręty zbrojenia przęsłowego

doprowadzone

są do podpory.

- żebra wymagają obliczeniowo zbrojenia strzemionami - na długość co najmniej 10 średnic oraz na długość 15 średnic

jeżeli

powierzchnia przekroju prętów doprowadzonych do podpory jest mniejsza niż 2/3 powierzchni przekroju zbrojenia w

środku przęsła.

Ten przypadek może mieć miejsce, gdy ze względu na oszczędność stali nie wszystkie pręty zbrojenia przęsłowego

doprowadzone

są do podpory.

WZMOCNIENIE śEBRA GŁÓWNEGO

W stropach monolitycznych z wypełnieniem sztywnym i trwałym wzmocnione żebra główne, przejmujące większe

obciążenie równoległe do kierunku rozpięcia stropu, wykonuje się przez rozsuniecie elementów wypełniających i

zwiększenie przekroju zbrojenia, odpowiednio do wyników obliczeń.

śEBRA ROZDZIELCZE

Wymaga się, aby rozstaw żeber rozdzielczych w stropach gęstożebrowych był nie większy niż podano w tabl. 2.1.

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/acerman.htm

2 z 4

2008-10-29 21:25

Wymaga się, aby rozstaw żeber rozdzielczych w stropach gęstożebrowych był nie większy niż podano w tabl. 2.1.

śeber rozdzielczych można nie wykonywać, gdy obciążenie użytkowe stropu jest nie większe niż 2,0 kN/m2, a grubość

płytki międzyżebrowej w najcieńszym miejscu jest nie mniejsza niż 1/10 rozstawu żeber i nie mniejsza niż 30 mm,

względnie obciążenie użytkowe jest mniejsze niż 3,0 kN/m2 a płytka o grubości jak wyżej zbrojona jest poprzecznie.

W stropach z wypełnieniem sztywnym bez płytki górnej żebra rozdzielcze zaleca się dawać już przy rozpiętości

przekraczającej 4,0 m.

Wymagany rozstaw żeber rozdzielczych

ZAMOCOWANIE PRZEZ POŁĄCZENIE Z SĄSIEDNYM PRZĘSŁEM

Połączenie konstrukcyjne żeber stropu z przęsłem sąsiednim uzyskuje się przez przepuszczenie górnego zbrojenia żebra

do sąsiedniego przęsła, analogicznie jak stosuje się to zwykle przy zbrojeniu belek ciągłych, lub gdy żebra sąsiednich

przęseł nie leżą w jednej osi - przez zakotwienie zbrojenia górnego w podciągu lub w wieńcu leżącym na ścianie nośnej.

Schematem obliczeniowym stropu przy zamocowaniu żeber przez połączenie konstrukcyjne z sąsiednim przęsłem może

być wieloprzęsłowa belka ciągła lub jednoprzęsłowa belka częściowo zamocowana.

Jeżeli schematem obliczeniowym jest wieloprzęsłowa belka ciągła, maksymalny moment dodatni nie może być:

-

w przęśle pośrednim - mniejszy niż moment przęsłowy w belce całkowicie zamocowanej na obu podporach

(co nie eliminuje jednak potrzeby, jeśli wynika to z obliczeń, zbrojenia górnego na całej długości belki),

-

w przęśle skrajnym - mniejszy niż moment przęsłowy w belce całkowicie zamocowanej na jednej podporze.

Podpory żeber stanowiących belki ciągłe oblicza się następująco:

-

jeżeli wyobrażalne skosy wyprowadzone ze spadkiem 1:3 do poziomu dolnej krawędzi przecięcia się żebra z

betonem podciągu

lub ławy, przecinają się w obrębie tego betonu, przekrój sprawdza się w licu podpory na moment podporowy,

zredukowany

według wykresu momentów. Jednakże ten zredukowany moment nie powinien być mniejszy niż 3/4 momentu

podporowego,

obliczonego dla przęsła całkowicie obustronnie zamocowanego,

Przykład przecięcia się skosów żebra w obrębie betonu

podciągu lub wieńca podporowego

-

dla przypadku, jak na (rys. 2.12.), jeżeli wyobrażalne skosy wyprowadzone ze spadkiem 1:3 do poziomu dolnej

krawędzi

przecięcia się żebra z podporą, przecinają się poniżej betonu konstrukcyjnego podpory, przekrój sprawdza się jak

wcześniej

i oprócz tego w środku podpory. Szerokość żebra b (przyjęta w linii dolnego zbrojenia) zwiększa się w tym

przypadku

dwustronnie do b*, prowadząc od krawędzi podpory wyobrażalne skosy poziome z nachyleniem 1:3 do ścian

pionowych żebra;

wysokość h przyjmuje się równą wymiarowi podciągu lub ławy.

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/acerman.htm

3 z 4

2008-10-29 21:25

Przykład zwiększania szerokości obliczeniowej żebra

na podciągu lub wieńcu podporowym

IZOLACJA TERMICZNA STROPU

Strop Ackermana od strony poddasza nieużytkowego (strychu) należy docieplić styropianem układanym warstwą grubości 13 cm w

przypadku pustaków wysokości 18 cm i grubości 12 cm w przypadku pustaków wysokości 20 cm, nakrytym wylewką cementową

grubości 4 cm. Przy takim dociepleniu spełniona jest wymagana dla budynków mieszkalnych norma cieplna i współczynnik przenikania

ciepła wynosi -

k=0,296 W/m2*K < 0,3 W/m2*K.

Zestawienie materiałów niezbędnych do wykonania 1m2 stropu:

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/acerman.htm

4 z 4

2008-10-29 21:25

STROPY GESTOZEBROWANE CERAM 45 B

Charakterystyka ogólna stropu i przenaczenie

Strop CERAM 45B jest gęstożebrowym monolitycznym stropem o konstrukcji ceramiczno-żelbetowej wykonywanym na

budowie z gotowych elementów tj. belek stalowo-ceramicznych i pustaków ceramicznych. Do wykonania stosowane są

pustaki ceramiczne o wysokości 20 cm zalane betonem B-15 o grubości 3 cm stanowiącym górną płytę stropową gdzie

całkowita wysokość konstrukcyjna stropu wynosi 23 cm. Belki stropowe mają długość 2,37 - 5,97 m ze stopniowaniem co

0,3 m ułożone w rozstawie 45 cm. Stropy mają zastosowanie w obiektach budownictwa ogólnego o dopuszczalnych

granicznych obciążeniach stropu.

Rodzaje obciążenia

Wartość obciążenia KPa

Obciążenie charakterystyczne, w tym:
ciężar własny
obciążenie zewnętrzne

3,08
3,70

6,78

Część długotrwała obciążenia charakterystycznego, w tym:
ciężar własny
obciążenie zewnętrzne

3,08
2,70

5,78

Obciążenie obliczeniowe, w tym:
ciężar własny
obciążenie zewnętrzne

3,38
4,76

8,14

Zużycie materiałów na 1 m² stropu:

Beton mł

Belka stropowa mb

Pustaki ceramiczne

szt.

0,07

2,22

11,1

Wymagania techniczne dla stropów CERAM-45B, wymiary:

Osiowy rozstaw

belek

(cm)

Wysokość

konstrukcji stropu

(cm)

Grubość płyty

nadbetonu

(cm)

Wymiary pustaków

Rozpiętość modularna

stropu

(m)

wysokość

(cm)

szerokość

(cm)

długość

(cm)

45

23

3

20

37

20

2,37 do 5,97 m

ze stopniowanniem co 0,3 m

BELKI

Belki prefabrykowane typu CERAM stanowią żebro konstrukcyjne stropu i składaja się z:

-dolnego pasa złożonego z kształtek ceramicznych szerokości 12 cm, wysokości 4 cm

-zbrojenia złożonego z trzech prętów stalowych (2 pręty w pasie dolnym i 1 pręt w pasie górnym) oraz strzemion ze stali 4,5 mm

ułożonych w formie kratownicy o przekroju trójkątnym, łaczących zbrojenie górne ze zbrojeniem dolnym; przy rozpiętości stropu

powyżej 4,2 m dolna strefa rozciągania w belkach typu CERAM-45, wzmocniona jest dodatkowo jednym lub dwoma prętami stalowymi

w celu uzyskania dopuszczalnego całkowitego obciążenia dla zakładanej rozpiętości stropu;

-mb. belki wynosi 12,30 -14,08 kg. Symbole, długości belek i liczbę podparć podano w tabeli

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/ceram.htm

1 z 3

2008-10-29 21:25

Symbole długości belek i liczba podparć pośrednich

ODMIANA 200

Symbol

długość

belki

(m)

Max.

rozpiętość

stropu

Liczba

podpór

ODMIANA 200 N

Symbol

dlugosc

belki

(cm)

Max.

rozpiętość stropu

(cm)

Liczba

podpór

Belki należy składowac na podłożu wyrównanym na dwóch podkładkach grubości min. 8 cm rozmieszczonych w odległości

ok. 1/5 długości (rozpiętości) od jej konców. Następne warstwy belek układać na przekładkach grubości min. 4 cm

rozkładanych

w pionie nad przekladką dolną. W stosie powinny być ułożone belki jednakowej długości. Na placu budowy na wysokość do

5 warstw (w transporcie na wysokość 5 warstw). Belki podnosi się za pomoca kółek zaczepionych w węzłach pasa górnego

w odległości 1/5 rozpiętości od konców belek. Niedopuszczalne jest podnoszenie belek za pret górny pomiędzy węzłami.

Górna część żebra i płytę betonuje się po ułożeniu belek i pustaków ceramicznych betonem klasy B 15 z cementu

portlandzkiego marki 35 i kruszywa klasy co najmniej 17, o frakcji nie większej niż 10 mm.

Składowanie belek i pustaków: Belki CERAM należy ustawiać zarówno na placu składowym, jak i w środkach

transportowych stopką ceramiczna w dól. Pustaki w dolnej części posiadają wrąb dostosowany do ułożenia na dolnej

stopce belek.

Do wykonywania stropów należy stosować pustaki całe i niewyszczerbione (dotyczy to szczególnie wrębu dolnego).

Drobne uszkodzenia trzeba wypelnić i uszczelnić zaprawą cementową przed przystąpieniem do betonowania żeber i płyty,

aby beton nie wlewał się do wnętrza pustaków powodując zwiększenie masy stropu. Pustaki w stropie układa się szczelnie

jeden obok drugiego, tak aby powierzchnie cięcia przylegały dokładnie do siebie. Pustaki skrajne przy wieńcach

żelbetowych i żebrach rozdzielczych powinny być od strony otworów zamknięte denkami betonowymi zabezpieczającymi je

przed wlewaniem się masy betonowej do środka. Dekowanie wykonuje się na podkładzie z desek, na którym ustawia się

pustaki otworami pionowo, a następnie zapełnia sie zaprawa cementowa na głebokość około 2 cm.

MONTAś STROPÓW

Jako zbrojenie glówne żeber stosować należy pręty o średnicy nie mniejszej niż 10 mm.

Stosowane średnice prętów (stal żebrowana klasy A-III gat. 34GS) w zależności od rozpiętości stropu wynoszą:

- Do 3,00 m - 10 mm

- Od 3,00 4,00 m - 12 mm

- Od 4,00 5,00 m - 14 mm

- Od 5,00 6,00 m - 16 mm

Uwaga:

Na strzemiona i pręty rozdzielcze stosować należy pręty o średnicy nie mniejszej niż 4,5 mm.

Strzemion mozna nie wykonywac w zebrach o rozpietosci nie wiekszej niz 5,5 m (pod warunkiem odpowiedniego otulenia betonem

pretów zbrojenia, i ze obliczeniowo nie wymagane jest zbrojenie na scinanie).

Strzemiona sa wymagane przy rozpietosci wiekszej niz 5,5 m (co najmniej 4 strzemiona przy podporach w odstepach nie wiekszych niz

33 cm).

Zbrojenie przeslowe zeber glównych wprowadzac nalezy poza krawedz podpory - zgodnie z PN-84/B-03264 w przypadku gdy:

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/ceram.htm

2 z 3

2008-10-29 21:25

Zbrojenie przeslowe zeber glównych wprowadzac nalezy poza krawedz podpory - zgodnie z PN-84/B-03264 w przypadku gdy:

- żebra nie wymagają obliczeniowo zbrojenia strzemionami - na długość co najmniej 5 średnic zbrojenia przęsłowego,

- żebra wymagają obliczeniowo zbrojenia strzemionami - na długość co najmniej 10 średnic oraz na długość 15 średnic jeżeli

powierzchnia przekroju prętów doprowadzonych do podpory jest mniejsza niż 2/3 powierzchni przekroju zbrojenia w srodku przesla.

Ten przypadek moze miec miejsce, gdy ze wzgledu na oszczednosc stali nie wszystkie prety zbrojenia przeslowego doprowadzone sa

do podpory.

- zebra wymagaja obliczeniowo zbrojenia strzemionami - na dlugosc co najmniej 10 srednic oraz na dlugosc 15 srednic jezeli

powierzchnia przekroju pretów doprowadzonych do podpory jest mniejsza niz 2/3 powierzchni przekroju zbrojenia w srodku przesla.

Ten przypadek moze miec miejsce, gdy ze wzgledu na oszczednosc stali nie wszystkie prety zbrojenia przeslowego doprowadzone sa

do podpory.

WZMOCNIENIE ZEBRA GLÓWNEGO

W stropach monolitycznych z wypelnieniem sztywnym i trwalym wzmocnione zebra glówne, przejmujace wieksze obciazenie równolegle

do kierunku rozpiecia stropu, wykonuje sie przez rozsuniecie elementów wypelniajacych i zwiekszenie przekroju zbrojenia, odpowiednio

do wyników obliczen.

ZEBRA ROZDZIELCZE

Wymaga sie, aby rozstaw zeber rozdzielczych w stropach gestozebrowych byl nie wiekszy niz podano w tabl. 2.1.

Zeber rozdzielczych mozna nie wykonywac, gdy obciazenie uzytkowe stropu jest nie wieksze niz 2,0 kN/m², a grubosc plytki

miedzyzebrowej w najcienszym miejscu jest nie mniejsza niz 1/10 rozstawu zeber i nie mniejsza niz 30 mm, wzglednie obciazenie

uzytkowe jest mniejsze niz 3,0 kN/m² a plytka o grubosci jak wyzej zbrojona jest poprzecznie.

W stropach z wypełnieniem sztywnym bez płytki górnej żebra rozdzielcze zaleca się dawać już przy rozpięto?ci przekraczaj

�cej 4,0 m.

Wymagany rozstaw żeber rozdzielczych

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/ceram.htm

3 z 3

2008-10-29 21:25

Strop typu Cerit

Stropy tego typu przeznaczone są do stosowania w budownictwie realizowanym metodami

uprzemysłowionymi. Należy je wykonywać zgodnie z projektem technicznym montażu.

Strop typu Cerit jest konstrukcją ceramiczno-żelbetową gęstożebrową o rozstawie żeber co 30 cm,

wykonywaną z prefabrykowanych płyt. Długość płyt dostosowana jest do modularnych rozpiętości stropu od

2,4 do 7,2 m, w odstopniowaniu co 0,6 m. Szerokość płyt jest zróżnicowana: od 58,5 do 238,5 cm,

z odstopniowaniem co 30 cm.Grubość stropu z tych płyt, na którą składa się wysokość pustaka i grubość

płyty górnej betonowej, może być różna i wynosić odpowiednio 18, 22 i 24 i 28 cm, w zależności od

wysokości użytego pustaka ceramicznego przy niezmiennej grubości płyty betonowej - 4 cm (rys. 1 i 2).

Nośność stropu dla różnych rozpiętości jest regulowana wysokością pustaka i średnicą prętów

zbrojeniowych w płytach.

Produkowane są trzy rodzaje płyt stropowych:

rodzaj I - płyty stropowe z górną warstwą betonu o łącznej grubości 22 i 28 cm,

rodzaj II - płyty stropowe bez górnej warstwy betonowej o grubości 18 i 24 cm,

rodzaj III - płyty stropowe bez górnej warstwy betonowej przy końcach prefabrykatów, o grubości w

środkach rozpiętości (z płytą) 22 i 28 cm.

Płyty rodzaju II i III dają możliwość wykonania stropów o układzie statycznie niewyznaczalnym, przez

dodatkowe uzbrojenie betonu w górnej strefie płyty oraz w stykach między płytami.

Dodatkowe uzbrojenie betonu powinno być podane w projekcie stropu. Masa 1m

2

konstrukcji stropu wraz

z tynkiem wynosi:

- 316 kg przy grubości stropu wraz z tynkiem 22 cm,

- 360 kg przy grubości stropu wraz z tynkiem 28 cm.

Każda płyta stropowa powinna mieć wyrobione gniazda i zabetonowane uchwyty do ich podnoszenia. Liczba

prefabrykowanych płyt składowanych w stosie powinna wynosić nie więcej niż 3 sztuki - na drogowych

środkach transportowych, 4 sztuki - w wagonach kolejowych, i 6 sztuk - na placu składowym.

Płyty w stosie układa się na podkładkach drewnianych o przekroju 4 x 10 cm, z tym że pierwsza warstwa

płyt układana na placu składowym powinna być ułożona na podkładce o przekroju kwadratowym 14 x 14

cm lub prostokątnym nie cieńszym niż 14 cm i nie węższym niż 14 cm. Maksymalny osiowy rozstaw

podkładek powinien być dostosowany do długości płyt i może wynosić 145-524 cm przy nadwisie końców

prefabrykatów 45-90 cm.

Każda płyta stropowa Cerit powinna być trwale oznakowana przez producenta. Oznaczenie to powinno

zawierać:

- symbol ogólny stropu Cerit, tj. SC,

- rodzaj, prefabrykatu (I, II lub III),

- grubość stropu, dla którego przeznaczony jest element (22 lub 28 cm),

- szerokość płyty (określona liczbą modułów),

- długość płyty (określona liczbą modułów),
- dopuszczalne obciążenie zewnętrzne stropu w kN/m

2

.

Informacja ta powinna być podana według poniższego przykładu:

Każda partia płyt stropowych Cerit dostarczonych na budowę powinna być zaopatrzona w atest.

Oparcie płyt na stałych podporach powinno wynosić nie mniej niż 7 cm (rys. 3). Płyty stropowe bez

nadbetonu (II rodzaju) powinny być podparte w środku rozpiętości na czas montażu i betonowania stropu.

Rozbiórka tego podparcia powinna nastąpić po uzyskaniu 70% wytrzymałości obliczeniowej betonu

ułożonego na stropie. Prefabrykowane elementy stropowe układa się na zaprawie cementowej marki co

najmniej 80, rozłożonej na całej długości podparcia. Powinny one wyciskać nadmiar zaprawy na zewnątrz

krawędzi swego podparcia. Nadbeton układany na budowie powinien być klasy B20, przy czym do betonu

należy stosować mieszankę o konsystencji półciekłej, a kruszywo o frakcji nie większej niż 10 mm.

Proporcja składników betonu powinna być kontrolowana laboratoryjnie i odnotowywana w dzienniku

budowy.

Przed przystąpieniem do układania nadbetonu na ułożonych płytach stropowych i w miejscach styków

prefabrykatów należy:

- sprawdzić zgodność ułożenia zbrojenia dodatkowego w żebrach, wieńcach i pod ściankami

działowymi

z projektem,

- dokładnie oczyścić powierzchnie prefabrykatów i deskowań z odpadów i śmieci, a następnie zmyć

strumieniem wody i nawilżyć.

Wszystkie przestrzenie przeznaczone do zabetonowania powinny być dobrze wypełnione mieszanką

betonową dokładnie zagęszczoną. śebra pod ścianki działowe usytuowane równolegle do żeber powinny być

obliczone na całkowity ciężar ścianki i konstruowane w sposób podany na rys. 4.

Rys. 1

Fragment stropu Cerit obejmujący dwie prefabrykowane płyty (h = 22 bądź 28 cm)

Stropy

http://stropy.webpark.pl/cerit.htm

1 z 2

2008-10-29 21:26

Rys. 2

Fragment płyty stropowej Cerit szerokości 58,5 cm z górną płyta w postaci nadbetonu

Rys. 3

Wieńce w stropie Cerit: a) i b) na ścianie środkowej przy obrzeżach poprzecznych, c) skrajne przy

obrzeżach podłogi

Rys. 4

śebra pod ścianki działowe w stropie Cerit: a) żebro normalne wzmocnione dodatkowymi prętami,

b) żebro poszerzone przez wybicie części pustaków i dodatkowe dozbrojenie, c) żebro - belka poszerzonej

wielkości poprzez rozsunięcie żebe

Stropy

http://stropy.webpark.pl/cerit.htm

2 z 2

2008-10-29 21:26

Stropy typu F

Są to stropy gęstożebrowe ceramiczno-żelbetowe grubości 22 cm i rozpiętości modularnej od 2,4 do 6,0

m, ze stopniowaniem co 30 cm. Mają one taką samą konstrukcję jak stropy typu Fert. Składają się

z prefabrykowanych belek stalowo-ceramicznych, wypełnień pól między belkami pustakami ceramicznymi

(szerokość pustaka 32 lub 52 cm, wysokość 18 lub 17,5 cm), żeber żelbetowych i płyty betonowej grubości

4 lub 4,5 cm w zależności od rozstawu belek (rys. 1).

Rozróżnia się dwa rodzaje stropów:

- strop F-45 o rozstawie belek co 45 cm, wysokości pustaków 18 cm i grubości płyty 4 cm (rys. 1a)

- strop F-60 o rozstawie belek co 60, wysokości pustaków 17,5 cm i grubości płyty 4,5 cm (rys. 1b)

Sposób oparcia pustaków na belce podano na rys. 2.

Stropy typu F-45 i F-60 różnią się od typu Fert-45 i Fert-60 tylko tym, że mają mniejszą grubość i inny

kształt pustaków. Natomiast konstrukcja belek stalowo-ceramicznych jest taka sama.

Obciążenie dopuszczalne wynosi:
- dla stropu F-45: własne 270 daN/m

2

i użytkowe zewnętrzne 320 daN/m

2

, w tym obciążenie zmienne 148

daN/m

2

,

- dla stropu F-60: własne 260 daN/m

2

i użytkowe zewnętrzne 320 daN/m

2

, w tym obciążenie zmienne 148

daN/m

2

.

Do wykonania żeber płyty stosuje się beton plastyczny klasy B15.

Sposoby wykonania stropów typu F są takie

same jak stropów typu Fert.

Na wykonanie l m

2

stropu potrzeba:

- stropu F-45 - pustaków 7,4 sztuk i mieszanki betonowej 75 dm

3

,

- stropu F-60 - pustaków 5,6 sztuk i mieszanki betonowej 71 dm

3

.

Rys. 1

Konstrukcja stropu gęstożebrowego ceramiczno-żelbetowego F: a) typu F 45, b) typu F 60

Rys. 2

Oparcie pustaków ceramicznych na belce stalowo-ceramicznej w stropie typu F 45 i F 60

Stropy

http://stropy.webpark.pl/f.htm

1 z 1

2008-10-29 21:26

Stropy Fert:

Są to stropy ceramiczno-żelbetowe gęstożebrowe, betonowane na miejscu budowy, stosowane głównie

w budownictwie jednorodzinnym. Składają się one z prefabrykowanych belek ceramiczno-żelbetowych,

pustaków ceramicznych, żeber żelbetowych i płyty betonowej (rys. 1 i 2).

Rozróżnia się trzy rodzaje stropów:

1) stropy Fert-20 o rozstawie żeber co 40 cm i wysokości 23 cm; dopuszczalne obciążenie własne 348
daN/m

2

(rys. 3);

2) stropy Fert-45 o rozstawie żeber co 45 cm i wysokości 23 cm; dopuszczalne obciążenie własne 340
daN/m

2

, użytkowe 325 daN/m

2

(rys. 4 i 5);

3) stropy Fert-60 o rozstawie żeber co 60 cm i wysokości 24 cm; dopuszczalne obciążenie własne 305
daN/m

2

i użytkowe 325 daN/m

2

(rys. 6).

Dobór belek polega jedynie na sprawdzeniu, czy obrana konstrukcja (rodzaj) stropu przy obciążeniu

użytkowym występującym w pomieszczeniu nie przekroczy dopuszczalnego obciążenia użytkowego, tj.

masy podłogi, lekkich ścianek działowych i obciążenia zmiennego (bez tynku).

Belki. Belki prefabrykowane typu Fert stanowią żebro konstrukcyjne stropu i składają się (rys.1) z:

- dolnego pasa złożonego z kształtek ceramicznych szerokości 12 cm, wysokości 4 cm i długości 25 cm;

- zbrojenia złożonego z trzech prętów stalowych (2 pręty w pasie dolnym i 1 pręt w pasie górnym) oraz

strzemion ze stali 0 4,5 mm ułożonych w formie kratownicy o przekroju trójkątnym, łączących zbrojenie

górne ze zbrojeniem dolnym; przy rozpiętości stropu powyżej 4,2 m dolna strefa rozciągana w belkach typu

Fert 45

i 60 wzmocniona jest dodatkowo jednym lub dwoma prętami stalowymi w celu uzyskania dopuszczalnego

całkowitego obciążenia dla zakładanej rozpiętości stropu;

- wypełnienia dolnej stopki żebra w kształtce ceramicznej betonem klasy B20. Masa 1 mb belki

wynosi 12,30-14,08 kg. Górną część żebra i płytę betonuje się po ułożeniu belek i pustaków betonem klasy

B 15

z cementu portlandzkiego marki 35 i kruszywa klasy co najmniej 17, o frakcji nie większej niż 10 mm.

Dobór składników betonu powinien być odnotowany w dzienniku budowy. Belki Fert należy ustawiać

zarówno na placu składowym, jak i na środkach transportowych, stopką ceramiczną w dół. Belki układa się

na podłożu na dwóch podkładkach drewnianych, grubości co najmniej 8cm, rozmieszczonych w odległości

1/5 długości (rozpiętości) od końca belek. Następne warstwy belek układa się na podkładkach grubości

minimum 3,8 cm, rozkładanych w pionie nad podkładkami warstw dolnych. W stosie powinny być ułożone

belki jednakowej długości.

Belki na środkach transportowych układa się szczelnie obok siebie, długością w kierunku jazdy, w

warstwach poziomych na wysokość dwóch warstw, a na placu budowy na wysokość do 5 warstw. Na

drogach wyboistych środki transportowe powinny poruszać się ostrożnie i powoli, aby nie nastąpiło

popękanie dolnych stopek belek i odkształcenie zbrojenia kratownicy belek ułożonych w dolnej warstwie.

Belki podnosi się za pomocą kółek zaczepionych w węzłach pasa górnego w odległości 1/5 rozpiętości od

końców belek. Niedopuszczalne jest podnoszenie belek za pręt górny między węzłami.

Pustaki. Pustaki produkowane są o wymiarach:

a) Fert-40: długość 30 cm, szerokość 32 cm, wysokość 20 cm,

b) Fert-45: długość 30 cm, szerokość 37 cm, wysokość 20 cm,

c) Fert-60: długość 30 cm, szerokość 52 cm, wysokość 20 cm.

Pustaki w dolnej części mają wrąb dostosowany do ułożenia na dolnej stopce belek (rys. 2). Na środkach

transportowych należy je układać otworami pionowo, podstawami do siebie i dłuższym bokiem w kierunku

jazdy. Podłoże środka transportowego, poszczególne warstwy oraz wolne przestrzenie między pustakami

i ścianami środka transportowego należy wypełniać materiałem wyścielającym (słomą, wiórkami) o grubości

warstwy 2 cm. Pustaki nie powinny wystawać ponad górną krawędź środka transportowego więcej niż 10

cm. Powinny one być zabezpieczone przed możliwością wzajemnych przesunięć.

Do wykonywania stropów należy stosować pustaki całe i nie wyszczerbione (dotyczy to szczególnie

wrębu dolnego). Drobne uszkodzenia trzeba wypełnić i uszczelnić zaprawą cementową przed

przystąpieniem

do betonowania żeber i płyty, aby beton nie wlewał się do wnętrza pustaków powodując zwiększenie masy

stropu. Pustaki w stropie układa się szczelnie jeden obok drugiego, tak aby powierzchnie cięcia przylegały

dokładnie do siebie.

Pustaki skrajne przy wieńcach żelbetowych i żebrach rozdzielczych powinny być od strony otworów

zamknięte denkami betonowymi zabezpieczającymi je przed wlewaniem się masy betonowej do środka.

Deklowanie pustaków wykonuje się na podkładzie z desek, na którym ustawia się pustaki otworami

pionowo, a następnie zapełnia się zaprawą cementową na głębokość około 2 cm.

Wykonanie stropów. Długość oparcia belek na ścianach i podciągach podporowych powinna wynosić co

najmniej 8 cm. Belki w stropie układa się po ustawieniu, spoziomowaniu i usztywnieniu ryg z desek

grubości 38 mm, ustawionych przy ścianach i podciągach podporowych, oraz ryg (podpór) pośrednich usy-

tuowanych po jednej w środku belek - przy rozpiętości stropu do 4,5 m, i po dwie w około 1/3 długości -

przy rozpiętości stropu 4,5 do 6,0 m. Rygi należy usuwać ostrożnie po stwardnieniu betonu, lecz nie

wcześniej niż po 14 dniach od chwili zakończenia betonowania całego stropu. Belki na murze opiera się za

pośrednictwem wieńców żelbetowych. Zbroi się je prętami stalowymi 010 mm i strzemionami 0 4,5 mm w

odstępach co 25 cm (rys. 7). Konstrukcje stropów Fert-40,45 i 60 podano na rys. 3 do 7.

W celu zabezpieczenia dokładnego rozstawu belek w osiach co 40, 45 lub 60 cm i dobrego oparcia

pustaków na dolnych stopkach belek oraz ich usztywnienia należy między każde dwie belki, na obu ich

końcach, ułożyć po jednym pustaku z denkiem betonowym, a przy rozpiętości większej niż 4,5 m należy

Stropy

http://stropy.webpark.pl/fert.htm

1 z 4

2008-10-29 21:26

dać dodatkowo jeden pustak w środku rozpiętości belki lub dwa pustaki przy żebrze rozdzielczym

usztywniającym strop w kierunku prostopadłym do belek.

Pustaki należy układać z pomostów roboczych wykonanych z desek grubości 38 mm. Pustaki nie powinny

opierać się na ścianach (murach), na których układane są belki. Układanie belek należy rozpoczynać od

tych belek, które są przeznaczone na żebra pod ścianki działowe (równolegle do kierunku belek

stropowych), przy czym żebro w tym miejscu powinno być wzmacniane przez ułożenie obok siebie dwóch

belek, tak jak podano na rys. 8 lub w sposób podany w projekcie stropu.

Przy modularnej rozpiętości stropu większej niż 4,5 m należy wykonać w środku rozpiętości stropu żebro

rozdzielcze szerokości 7-10 cm, zbrojone dwoma prętami stalowymi średnicy nie mniejszej niż 10 mm.

Przekrój tych dwóch prętów - dolnego i górnego - powinien łącznie wynosić tyle, ile wynosi przekrój

dolnego zbrojenia w belce. Oba pręty w żebrze rozdzielczym (górny i dolny) połączone są ze sobą

strzemionami 0 4,5 mm, rozstawionymi w odstępach co 40 cm - w stropach Fert-40, co 45 cm - w stropach

Fert-45, i co 60 cm - w stropach Fert-60 (rys. 9).

Strop betonuje się po ułożeniu zbrojenia w wieńcach i żebrach rozdzielczych, wyprostowaniu

(ostrożnym) zbrojenia w belkach prefabrykowanych, oczyszczeniu i obfitym polaniu wodą ułożonych

elementów. Betonować należy jednocześnie belki, żebra, płytę i wieńce mieszanką betonową plastyczną,

dobrze ją zagęszczając,

a następnie należycie pielęgnując beton, szczególnie w okresie podwyższonej lub obniżonej temperatury

powietrza.

Transport mieszanki betonowej po stropie może odbywać się taczkami o pojemności 0,07 m

3

po pomostach

z desek grubości 38 mm, położonych prostopadle do ułożonych belek stropowych. Pomosty powinny być

obite na krawędziach listwami zabezpieczającymi przed stoczeniem się taczek z pomostu.

Na wykonanie 1m

2

stropu potrzeba:

- stropu typu Fert-40: pustaków 8,33 sztuk i mieszanki betonowej 90 dm

3

(rys. 3),

- stropu typu Fert-45: pustaków 7,41 sztuk i mieszanki betonowej 85 dm

3

(rys. 4),

- stropu typu Fert-60: pustaków 5,55 sztuk i betonu 80 dm

3

(rys. 6).

Rys. 1

Belka staloceramiczna Fert

Rys. 2

Pustak ceramiczny Fert szerokości: a) s = 32 cm, b) s = 32 i 52 cm

Rys.

3 Konstrukcja stropu Fert-40

Stropy

http://stropy.webpark.pl/fert.htm

2 z 4

2008-10-29 21:26

Rys. 4

Konstrukcja stropu Fert-45

Rys. 5

Strop Fert-45 nad piwnicą: a) z podłogą drewnianą na legarach, b) z podłogą z płytek PVC

Rys. 6

Konstrukcja stropu Fert-60

Rys. 7

Oparcie belek prefabrykowanych Fert na ścianach z zakotwieniem zbrojenia w wieńcu żelbetowym:

a) na ścianie zewnętrznej szczelinowej, b) na ścianie wewnętrznej

Rys. 8

śebro stropu Fert pod lekkie ścianki działowe równolegle do belek

Stropy

http://stropy.webpark.pl/fert.htm

3 z 4

2008-10-29 21:26

Rys. 9

śeberko rozdzielcze w stropie Fert -zbrojenie według obliczeń statycznych

Stropy

http://stropy.webpark.pl/fert.htm

4 z 4

2008-10-29 21:26

Strop typu JS

Styropianowa płyta szalunkowa typ JS jest elementem służącym do wykonania, najtańszym sposobem,

stropów, stropodachów itp. w budownictwie jedno i wielorodzinnym oraz w obiektach przemysłowych

i handlowych.

Dostępne są trzy rodzaje płyt o różnej wysokości i szerokości co umożliwia projektowanie

pomieszczeń. Trzy rodzaje płyty szalunkowej oraz styropianowe nakładki umożliwiają projektowanie pięciu

typów stropów o różnej grubości żelbetonowej płyty, wylewanej na szalunku. Oprócz znacznych

oszczędności finansowych wynikających między innymi z braku dodatkowych ociepleń, możliwości

prowadzenia w stropie instalacji, montażu stropu bez użycia dźwigów i szalunków (na czas zbrojenia i

wylewania stropu, styropianowe płyty szalunkowe podparte są tylko stemplami, które usuwamy po

uzykaniu przez strop pełnej wytrzymałości - daje nam to 100% odzysk drogiego drewna), stosowanie w/w

płyty pozwala skrócić czas montażu stropu,

a w konsekwencji czas budowy.

Dodatkową zaletą stropu wykonanego przy użyciu styropianowej płyty szalunkowej jest jej ciężar

ca 200 kg/m

2

co wpływa na zmniejszenie obciążenia ław prawie o 20%. Mały ciężar stropu daje możliwość

zastosowania go w budownictwie na gruntach piaszczystych, podmokłych itp.

Styropianowe płyty szalunkowe stosowane są jako szalunek o wysokiej izolacyjności cieplnej i dźwiękowej.

Nie stanowią elementu przenoszącego obciążenia zewnętrzne. Obciążenia zewnętrzne przenoszone są

przez belki

i betonową płytę stropu.

Charakterystyka

Płyta wykonana jest ze styropianu samogasnącego, wzmocniona dwoma stalowymi profilami. Styropian,

z którego wykonane są płyty jest tworzywem chemicznie neutralnym, nie ulega on rozkładowi przez

mikroorganizmy.

Gęstość pozorna płyty wynosi: 25 - 30 kg/m3

Współczynnik przewodzenia ciepła = 0.03W/mK

Izolacyjność dźwiękowa ca 40 dB.

Ciężar jednostkowy wynosi: 4 kg /mb/ 6,45kg/m

2

Obliczenia konstrukcyjne dla stropu z zastosowaniem naszych płyt wykonane zostały przez

Politechnkię Łódzką i obejmują rozpiętość stropu do 9,60 m. Technologia wykonania stropu, dobór średnic

prętów zbrojeniowych znajdą Państwo w Technicznej Instrukcji Firmowej załączonej do każdej sprzedanej

partii belki stropowej.

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/js.htm

1 z 4

2008-10-29 21:26

UKŁADANIE PŁYT SZALUNKOWYCH

�

�

�

�JS�

�

�

�

Płyty mogą być dostarcane w odcinkach 13 m, w zależności od potrzeby można je przycinać na dowolny

wymiar lub mogą być dostarczone wg wymiarów zgodnych z projektem i zamówieniem. Ze względu ma

mały ciężar płyty można wnosić na dowolny poziom beż używania dodatkowych urządzeń. Płyty szalunkowe

należy układać na podporach stałych (murach) lub alternatywnie na podporach montażowych. W przypadku

układania płyt na podporach stałych głębokość oparcia nie może być mniejsza niż 50 mm.

Podpory stałe (mury) przed ułożeniem szalunków powinny być wyrównane i wypoziomowane warstwą

zaprawy cementowej. Boczne, dolne elementy płyt o wysięgu 55 i grubości 40 mm, służące jako osłony

żeber stropowych należy wycinać na głębokość oparcia płyty na podporze stałej (50mm x 50mm).

Taki sposób oparcia powoduje zawężenie wieńca stropowego. Kiedy z warunków wytrzymałościowych

wynika, konieczność wykonania wieńców stropowych o szerokości równej grubości podpory, płyty

szalunkowe opieray na podparciach montażowych wykonanych bezpożrednio przy murze.

PODPORY MONTAśOWE

Przed ułożeniem płyt szalunkowych i oparciem ich na ścianach należy prostopadle do ułożenia płyt

zamontować i wypoziomować podpory montażowe w rozstawie nie większym niż 2,0 m.

Podparcie montażowe powinno być wykonane na całej długości płyt szalunkowych i szerokość podpory

montażowej nie może być mniejsza nić 100 mm. Płyty należy układać ściśle, jedna obok drugiej,

prostopadle do rozpiętości stropu.

ZBROJENIE STROPU

Na ułożonych w opisany wyżej sposób płytach szalunkowych należy przed rozpoczęciem zbrojenia stropu

ułożyć 2 -3 deski w celu poruszania się po nich, unikając w ten sposób ewentualnego uszkodzenia płyt.

Następnie zaczynamy uzbrajać strop od ułożenia wieńca.

Po ułożeniu zbrojenia wieńca układamy zbrojenie żeber, łącząc je ze zbrojeniem wieńca.

Dobór zbrojenia wieńca, żeber stropowych i innych elementów należy wykonać zgodnie z indywidualną

dokumentacją projektów. Zakładając, że belki zbrojenia głównego będą wykonywane na budowie,

dopuszcza się w zależności od potrzeby i przeznaczenia stropu na stosowanie różnego rodzaju

strzemion.Zbrojenie główne stropu powinno być wykonane ze stali klasy A-III, znaku 34 GS według normy

PN - 82/H - 93215 lub ze stali klasy A-III N, znaku St3S-b-500 lub St3SY-b-500, odpowiadającej

wymaganiom świadectwa ITB Nr 994/94, Aprobaty Technicznej ITB Nr AT-15-2305/96 lub Aprobaty

Technicznej ITB Nr AT-15-2498/97. Strzemiona powinny być wykonane ze stali klasy A-0, znaku St0S-b.

BETONOWANIE STROPU

Mieszankę betonową układa się po zakończeniu montażu zbrojenia w żebrach, płycie nadbetonu oraz

wieńcach i innych elementach przewidzianych dokumentacji. Ułożoną masę betonową należy zagęszczać

mechanicznie.

Jakość masy betonowej powinna odpowiadać warunkom podanym w dokumentacji stropu. Beton stosowany

do wykonywania stropu musi być klasy nie niższej niż B 20, odpowiadający wymaganiom normy PN

88/B-06250.

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/js.htm

2 z 4

2008-10-29 21:26

88/B-06250.

Ułożona masa betonowa powinna być w okresie dojrzewania pielęgnowana zgodnie z-Warunkami

Technicznymi Wykonywania i Odbioru Robót Budowlano-Montażowych.

USUWANIE PODPÓR MONTAśOWYCH

Rozdeskowanie elementów stropu i usunięcie podpór montażowych może nastąpić dopiero po osiągnięciu

przez beton 70% wytrzymałości projektowej.

TECHNOLOGIA ROBÓT WYKOŃCZENIOWYCH

Wykończenie stropu można wykonać jedną z następujących technologii:

Tynkowanie i malowanie

Na wykonany strop nakładamy cienką warstwę masy klejowej następnie układamy siatkę z włókna

szklanego lub polipropylenowego o wymiarach oczek 4x3 mm lub 4x4 mm. Siatkę wciskamy w masę klejów

za pomoc packi stalowej. Po wyschnięciu tynku nakładamy farbę.

Wykładanie kasetonami ozdobnymi

Na wykonany strop nakładamy cienką warstwę kleju do styropianu w celu zagruntowania, po wyschnięciu,

którego układamy kasetony na klej do styropianu, stosowany powszechnie w handlu.

Wykładanie płytami gipsowymi lub podwieszanie sufitów.

W płycie znajdują się dwa kształtowniki =0,9 mm, które oprócz usztywnienia płyt są przewidziane do

wstępnego mocowania przy pomocy blachowkrętów płyt gipsowych, sufitów podwieszanych itp. Mocowania

w/w na gotowo należy dokonać wkrętami z kołkami rozporowymi do żebra płyty betonowej w miejscach

styku styropianowych płyt szalunkowych.

WARUNKI TRANSPORTU I SKŁADOWANIA

- Płytę należy transportować i składować w pozycji poziomej w stosach max. po 10 szt.

- Podłoże w miejscu składowania powinno być suche i wyrównane.

- Płyty mogą być dostarczane w długości 13 m lub innych, zgodnych z zamówieniem.

Płyty szalunkowe JS umożliwiają wykonywanie stropów o dowolnych kształtach.

Zbrojenie stropu jest umieszczone pomiędzy płytami

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/js.htm

3 z 4

2008-10-29 21:26

Konstrukcję stropu można wykonywać bez użycia ciężkiego sprzętu.

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/js.htm

4 z 4

2008-10-29 21:26

Stropy odcinkowe z cegły

Stropy odcinkowe z cegły, oparte na belkach stalowych lub żelbetowych, stosuje się niekiedy jeszcze nad

piwnicami w magazynach oraz w budynkach gospodarczych. Wykonuje sieje w deskowaniach pełnych lub

na krążynach przesuwnych (rys. 1 i 20-2). Aby sklepienia te nie wpływały na zwiększenie wysokości

budynku, strzałki ich nie powinny być większe niż 1/10-1/12 rozpiętości. Z tych względów osiowy rozstaw

belek powinien być ograniczony do 1,2-1,5 m. Przy rozpiętościach 1,2-1,5 m grubość sklepienia wynosi 1/2

cegły.

W budynkach, w których obciążenia użytkowe są niewielkie, stropy odcinkowe można wykonywać również

na prefabrykowanych belkach żelbetowych typu T-27, stosując rozstaw belek nie większy niż 1,2 m. Stopkę

(wezgłowie) sklepienia opierającą się na belce wykonuje się z betonu lub ze specjalnie przyciosanej cegły

(rys. 3). Belki stalowe w stropach odcinkowych powinny być zabezpieczone przed rdzewieniem przez

obrzucenie od spodu zaprawą cementową na siatce oraz przez obetonowanie górnej stopki belki wystającej

ponad sklepienie. Belki stropowe - stalowe dwuteowe, stalowe dwuteowe równoległościenne (rys. 4 i rys.

1) lub żelbetowe prefabrykowane - opiera się bezpośrednio na murze wyrównanym podlewką cementową -

jeśli mur jest wykonany z materiałów o dużej wytrzymałości na ściskanie, np. z cegły (rys. 5 i 6), lub na

poduszkach betonowych albo wieńcach żelbetowych -jeśli mur wykonany jest z materiałów o małej

wytrzymałości na ściskanie, jak pustaki żużlowo-betonowe, bloki gazobetonowe itp. Wieńce żelbetowe pod

oparcie prefabrykowanych belek żelbetowych stosuje się również przy większych rozpiętościach stropów

(rys. 5c i 6). Co trzecią belkę w obu końcach należy zakotwić w murze za pomocą kotwi stalowej

przykręconej do boku belki (por. rys. 5 do 7).

Długość oparcia belki na murze ustala się ze wzoru a = h/2+15 cm, gdzie h jest wysokością belki.

Koniec belki tkwiący w murze powinien być powleczony mlekiem cementowym i betonowym w celu

zabezpieczenia od rdzy. W sklepieniach odcinkowych można stosować układ warstw cięgieł równoległy lub

prostopadły do belek. Stosując układ cegieł długością w poprzek belek można zaoszczędzić na deskowaniu

sklepienia przez wykonanie go na krążynie przesuwnej. Aby zapobiec wygięciu się belek (zwłaszcza belek

żelbetowych prefabrykowanych) rozpieranych sklepieniami w czasie ich wykonywania, wszystkie sklepienia

należy murować równocześnie, odcinkami przesuwając się stopniowo wzdłuż sklepień. Można też usztywnić

wszystkie belki tymczasowymi rozporami. Skrajne sklepienia można opierać na belce stalowej lub

bezpośrednio na murze w specjalnie przyciosanym gnieździe wykonanym na głębokość 5 cm. Czoło

sklepienia również powinno być oparte na gnieździe około 5 cm w murze, gdyż wytrzymałość sklepienia

podpartego ze wszystkich czterech stron jest znacznie większa niż sklepienia wspierającego się tylko na

wezgłowiach (belkach).

W budynkach mieszkalnych i gospodarczych grubość murów stanowiących podpory dla sklepień powinna

być następująca:

- 1/3 rozpiętości sklepienia, jeżeli mur jest skrajną podporą i nie dźwiga obciążenia wyższej kondygnacji,

- 1/4 do 1/5 rozpiętości sklepienia, jeśli mur jest środkową podporą dwóch sąsiednich sklepień lub jeśli jest

skrajną podporą dźwigającą ciężar muru następnej kondygnacji. Zmniejszenie sił rozpierających w

skrajnych sklepieniach można uzyskać przez wykonanie ściągaczy z prętów stalowych w dwóch ostatnich

skrajnych przęsłach.

Rys. 1 Deskowanie pod sklepienie odcinkowe zawieszone na belce stalowej:

a) za pomocą podtrzymywaczy nożycowych,

b) za pomocą podtrzymywaczy zwykłych

Stropy

http://stropy.webpark.pl/odcinkowe.htm

1 z 3

2008-10-29 21:27

b) za pomocą podtrzymywaczy zwykłych

1 - krążyna grubości 38 mm,

2 - podtrzymywacz z płaskownika,

3 - klin

Rys. 2 Deskowanie przestawne stropu odcinkowego zawieszone na belce żelbetowej T-27: a) krążyna, b)

deska oporowa, c) widok rusztowania 1 - deski, 2 - drut Ø 2-3 mm, 3 -otwór Ø l cm, 4 - krążyna, 5 - deska

oporowa

Rys. 3 Strop odcinkowy z cegły na belkach T-27: a) z podłogą drewnianą, b) z polepą glinianą 1 - żużel, 2

- podłoga drewniana, 3 - tynk, 4 - polepa, 5 - trociny z wapnem, 6 - zaprawa cementowa

Rys. 4 Kształt belek stalowych: a) belki stalowej dwuteowej, b) belki stalowej dwuteowej

równoległościennej

Rys. 5 Sposoby oparcia belek stalowych na ścianach zewnętrznych: a) na poduszce betonowej, b) na

Stropy

http://stropy.webpark.pl/odcinkowe.htm

2 z 3

2008-10-29 21:27

czterech warstwach cegły, c) na wieńcu żelbetowym, d) zakotwienie belki l

� ocieplenie wieńca, 2 � belka

Rys. 6 Sposoby oparcia belek stalowych na ścianach wewnętrznych i ich zakotwienie

Rys. 7 Zakotwienie belki stalowej w murze: 1 - płaskownik 8 x 60 mm, 2 - śruba M 12, 3 - podlewka z

zaprawy cementowej

Stropy

http://stropy.webpark.pl/odcinkowe.htm

3 z 3

2008-10-29 21:27

Stropy TERIVA - wprowadzenie

Stropy Teriva są żelbetowymi stropami gestozebrowymi belkowo - pustakowymi. Stropy te składają się

z kratownicowych belek stropowych, pustaków betonów - keramzytowych i betonu układanego na budowie

nie niższej niż B15.

Stropy TERIVA charakteryzują się :

lekkością

łatwością montażu - montaż ręczny przeprowadzany przez dwóch pracowników, nie wymagający

deskowania ani ciężkiego sprzętu budowlanego,

dużą wytrzymałością i trwałością.

Pustaki keramzytobetonowe odznaczają się również:

wysoką wytrzymałością na obciążenia statyczne ( 2 KN ),

wysoką izolacyjnością cieplną,

wysoką izolacyjnościa akustyczną,

odpornością na działanie czynników chemicznych,

odpornością na działanie czynników atmosferycznych,

ponadto

pozbawione są związków palnych,

nie wykazują zdolności do barwienia i odbarwiania,nie utleniają się,

są wykonane z naturalnych składników - łatwopęczniejących glin wypalanych w piecach obrotowych,

są neutralne dla zdrowia człowieka.

Przeznaczenie :

Dla obiektów budowlanych w których obciążenie zewnętrzne charakterystyczne stropu nie przekracza 3,6

kN/m2. Do montażu na budowie wystarcza dwóch pracowników. Stropy wykonuje się uproszczonym

sposobem montażu, bez stosowania deskowania i ciężkiego sprzętu budowlanego.

Stropy TERIVA - dane techniczne wykorzystywane przy projektowaniu

Typy belek TERIVA

TERIVA I/KJ - o długości belek 2,40 - 6,00 m

TERIVA NOVA/KJ - o długości belek 6,20 - 7,20 m

typy belek

osiowy rozstaw

wysokość konstrukcyjna stropu

grubość płyty nadbetonu

rozpiętość modularna stropu

wymiary pustaków

wys.

szer.

dł.

cm

cm

cm

cm

cm

cm

cm

TERIVA I/KJ

60

24

3

2,4 - 6,0 co 20 cm

21

52

24

TERIVA NOVA/KJ

60

24

3

6,2 - 7,2 co 20 cm

obciążenie na 1 m2 stropu

wartość kN

Całkowicie :

6,22

W tym :

masa własna konstrukcji :

2,68

wartswy wykończeniowe :

1,29

obciążenie ścianki działowej :

0,75

obciążenie technologiczne :

1,50

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/teriva.htm

1 z 4

2008-10-29 21:27

Stropy TERIVA - zasady wykonania stropów żelbetowych TERIVA

warunki ogólne, zbrojenie podporowe TYP I i TYP II , układanie pustaków, betonowanie stropu

Warunkiem przystąpienia do robót jest zgodne z dokumentacją wykonanie podpór stropu

oraz ich wypoziomowanie (wg dokumentacji "Strop żelbetowy gęstożebrowy na belkach TERIVA

NOVA/KJ")

1.

Belki należy układać w rozstawie 60 cm. Układając belki należy sprawdzić ich rozstaw poprzez ułożenie

między nimi po jednym pustaku przy każdym końcu belki.

2.

Najmniejsza długość oparcia belki na murze lub innej podporze powinna wynosić 8 cm.

3.

Oprócz podpór stałych należy stosować także podpory montażowe, których liczba zależy od rozpiętości

stropu - jedna podpora przy rozpiętości stropu do 3,80 m, dwie podpory przy rozpiętości od 4,00 m do 6,00

m.

Podpory montażowe należy ustawiać w równych odstępach pod węzłami dolnego pasa kratownicy. Przed

ułożeniem belek, podpory stałe i montażowe powinny być wypoziomowane.

Zbrojenie przypodporowe stropu TERIVA NOVA/KJ

Z uwagi na konieczności zapewnienia właściwych warunków mocowania stropów o rozpiętości powyżej 6,0

metrów, jako zasadę należy zastosować zbrojenie podporowe stanowiące zamocowanie stropu, wykonane

zgodnie z wymaganiami podanymi niżej. Dopuszcza się wykonanie zbrojenia na budowie przy zastosowaniu

połączeń drutem wiązałkowym.

zbrojenie podporowe TYP I

Dla przypadku ułożenia belek w sąsiednich przęsłach stropu w jednej linii, należy stosować zbrojenie

podporowe typ I układane w sposób pokazany na rysunku. Przed ułożeniem odpowiednio zagiętej siatki

tworzącej tzw. "koszyczek" nasadzonej na zbrojenie belek kratownicowych i zbrojenie wieńca na podporze,

należy wyciąć dwa odcinki zbrojenia dolnego "koszyka" ( f5) o długości 240 mm (możliwośc nałożenia

koszyka na zbrojenie wieńca)

Schemat zbrojenia podporowego TYP I

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/teriva.htm

2 z 4

2008-10-29 21:27

zbrojenie podporowe TYP II

W przypadku przesunięcia żeber sąsiednich przęseł stropu należy stosować zbrojenie podporowe typ II.

"Koszyk" powinien być układany tak, aby pierwsze strzemię od strony z dłuższymi wystającymi prętami f

10 znajdowało się w licu podpory, a wystające pręty zagiąć i przymocować drutem wiązałkowym do

zbrojenia wieńca.

Schemat zbrojenia podporowego TYP II

Układanie pustaków

Po ułożeniu belek przestrzenie między nimi należy wypełnić pustakami stropowymi. Układanie pustaków na

stropie należy prowadzić w jednym kierunku - prostopadłym do belek. Powierzchnie czołowe pustaków

przylegających do wieńców, podciągów i żeber rozdzielczych powinny być przed ich ułożeniem zamknięte

(zadeklowane). Pustaków nie należy opierać na podporach stałych na których ułożone są belki.

Betonowanie stropu

Do betonowania stropu można przystąpić po ułożeniu belek i pustaków oraz po zmontowaniu zbrojenia

wieńców i żeber. Przed betonowaniem stropu należy usunąć bezpośrednio z ułożonych pustaków

zanieczyszczenia i wszystkie elementy polać obficie wodą. W czasie betonowania (beton klasy nie mniejszej

niż B-15) należy zwrócić uwagę na dokładne wypełnienie betonem wszystkich przestrzeni, prawidłową

gęstość betonu i należytą jego pielęgnację w czasie wiązania i utwardzania. Jeżeli beton jest podawany na

strop

w sposób obciążający jego konstrukcję to poziomy transport betonu po stropie może odbywać się taczkami

po sztywnych pomostach ułożonych prostopadle do belek stropowych.

Strop - zużycie materiałów

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/teriva.htm

3 z 4

2008-10-29 21:27

Strop - zużycie materiałów

beton monolityczny wylewany na budowie klasy B 15 : 0,0465 m

3

/m

2

zużycie pustaków : 6,7 szt/m

2

zużycie belek : 1,67 mb/m

2

masa stropu ok. 268 kg/m

2

Podpory montażowe należy ustawić w równych odstępach pod węzłami pasa dolnego kratownicy belki

przy rozpiętości stropu:

do 3,9 m - 1 podporę

od 4,2 m do 6,0 m - 2 podpory

powyżej 6,0 m - 3 podpory.

Belki należy układać w rozstawie co 60 cm w stropach TERIVA-I, TERIVA NOVA i co 45 cm w stropach

TERIVA-I bis, TERIVA-II i TERIVA-III. Sprawdzenie rozstawu belek dokonuje się przez ułożenie po jednym

pustaku między nimi przy każdym końcu belki.

Długość oparcia belki na murze lub innej podporze stałej nie powinna być mniejsza niż 80 mm w stropach

TERIVA-I, TERIVA NOVA oraz 110 mm w stropach TERIVA-I bis, TERIVA-II i TERIVA-III. Końce belek należy

opierać na podłożu z zaprawy cementowej marki M12 o grubości ł 20mm.

Przy rozpiętości stropu powyżej 6 m jako zasadę należy przyjąć opieranie belek na ryglach i wykonanie

obniżonego wieńca poniżej spodu belek na grubość co najmniej 40 mm .

Wieńce

Na obrzeżach stropów, na ścianach nośnych i ścianach równoległych do belek należy wykonać w poziomie

stropu wieńce żelbetowe o wysokości nie mniejszej niż wysokość stropu i szerokość co najmniej 12 cm.

Zbrojenie wieńców powinno składać się co najmniej z trzech prętów o średnicy nie mniejszej niż 10 mm.

Zaleca się stosowanie 4 prętów o średnicy 10 mm. Strzemiona z drutu o średnicy 4,5 mm powinny być

rozmieszczone co 25 cm. Pręty zbrojeniowe belek należy zakotwić w wieńcach.

Wieńce należy betonować równocześnie ze stropem.

Przy stosowaniu zbrojenia podporowego, dla właściwego jest zakotwienia w wieńcu, górne pręty wieńca

powinny być usytuowane ok. 30 mm od górnej powierzchni stropu.

śebra rozdzielcze

W stropach począwszy od TERIVA - I 4,2m; TERIVA NOVA 4,5 m; TERIVA-I bis i TERIVA-II - 5,4 m;

TERIVA-III - 4,8 m należy stosować żebra rozdzielcze o szerokości 7-15 cm i wysokości równej wysokości

stropu. śebro rozdzielne powinno znajdować się w środkowej części stropu. Zbrojenie żebra rozdzielczego

powinno składać się z dwóch prętów (jeden pręt w górnej strefie żebra, a drugi w dolnej). Średnica prętów

powinna wynosić co najmniej 10 mm w stropie TERIVA-I i 12 mm w pozostałych stropach TERIVA. Pręty

zbrojenia żeber rozdzielczych powinny być zakotwiczone w prostopadłych do tych żeber wierceniach lub

podciągach, na długość minimum 0,5 m.

Przy rozpiętości stropu od 6,1 m do 7,80 m należy stosować dwa żebra rozdzielcze w odległości 2,4 M do

2,6 m od podpór.

śebra pod ścianki działowe równoległe do belek

Pod ściankami działowymi wykonanymi w sposób tradycyjny np. murowanymi z cegły, usytuowanymi

równolegle do belek stropowych, należy wykonać wzmocnienie żebra stropowe. Wymaganie to nie dotyczy

lekkich ścianek działowych z płyt gupsowo-kartonowych w szkielecie stalowym.

Wzmocnione żebra stropowe mogą być wykonane przez ułożenie dwóch belek kratownicowych obok siebie

lub przez wykonanie belki żelbetowej; belki żelbetowe i żebra wzmocnione należy obliczać na całkowity

ciężar ścianki działowej.

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/teriva.htm

4 z 4

2008-10-29 21:27

Strop w systemie Thermomur

Strop w systemie THERMOMUR jest to typowy strop gęsto żebrowy wykonany przy użyciu kształtek TH-5 i

TH-6 oraz powszechnie dostępnych belek stropowych typu Teriva, Fert, DZ lub innych wykonanych zgodnie

z dokumentacją techniczną.

Montaż stropu rozpoczynamy od ułożenia pierwszej belki - oś belki w odległości 66 cm od wewnętrznej

krawędzi ściany nośnej. Następnie przestrzeń między belką a ścianą wypełniamy elementami TH-6. Kolejne

belki stropowe leżą w odległości 76 cm między ich osiami, a przestrzeń między nimi wypełniana jest

elementami TH-5.Ostatnui element stropu leżący na ścianie nośnej to też odpowiednio przycięty element

TH-5 (przy odległości osi ostatniej belki od wewnętrznej krawędzi ściany nośnej równej 67 cm nie jest

konieczne odcinanie). Ponieważ każdy element stropowy posiada dwa prostokątne gniazda o wymiarach

4x2x8 cm, zaleca się włożenie do nich w czasie montażu odpowiednio dociętych klocków drewnianych.

Pozwoli to na bardzo prosty montaż np. sufitu podwieszanego lub płyty gipsowo-kartonowej. Na tak

ułożone elementy wylewamy beton na równo z kształtką wieńcową tj. grubości7,5 cm. Winien to być beton

klasy B25 lub inny wg zaleceń projektanta. Dla zapewnienie prawidłowej współpracy belki i płyty

nadbetonu w płycie umieszczona powinna być siatka z prętów o średnicy minimum 4,5 mm i oczkach 10 cm

powiązana ze zbrojeniem wieńca. Przy długości belki Teriva 6 m wymagane zbrojenie belki to 2 pręty o

średnicy12 mm i jeden o średnicy 16 mm.Belki stropowe opiera się na betonie ściany długości 7,5 cm.

Długość belek winna równać się odległości między ścianami plus 25 cm.

Montaż stropu THERMOMUR nie wymaga żadnego ciężkiego sprzętu np. dźwigu.

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/thermomur.htm

1 z 1

2008-10-29 21:27

Stropy prefabrykowane belkowo-płytowe.

Stosuje się je w budynkach magazynowych, gospodarczych i innych, gdzie nie jest wymagana gładka

powierzchnia sufitu. Stropy te mają taką samą konstrukcję jak strop drewniany: składają się z belek

stropowych lub dźwigarów oraz pułapu wykonanego z prefabrykowanych płyt żelbetowych.

Do wykonania tego rodzaju stropów można stosować:

- prefabrykowane belki żelbetowe typu T-27, belki dwuteowe lub prostokątne żebrowe albo kablobetonowe,

- prefabrykowane płyty żelbetowe typu T-27, płyty korytkowe, panwiowe lub inne.

Płyty stropowe typu T-27. Wykonuje się je z betonu żwirowego klasy B20 lub betonu żużlowego klasy

B10.

W rzucie poziomym płyty te mają wcięcia 4 cm, w krótszych bokach płyt, co umożliwia ich oparcie na

wąskich górnych półkach belek typu T-27 (rys. 1).

Płyty stropowe T-27 produkuje się o wymiarach:

a) długości 120 cm i szerokości 29,5 cm - dostosowanych do osiowego rozstawu belek 120 cm,

b) długości 90 cm i szerokości 29,5 cm - dostosowanych do rozstawu belek 90 cm. Grubość płyt
żwirobetonowych wynosi 5 cm, a żużlobetonowych 6 cm.

Płyty na belkach układa się w

�mijankę", na warstwie zaprawy cementowej 1:4 lub 1:3. Spojenia między

płytami zalewa się rzadką zaprawą cementową.

Zbrojenie płyt dostosowane jest do obciążeń użytkowych stropu 300 i 500 daN/m

2

. Zbrojenie płyt

dostosowane jest do obciążeń użytkowych stropu 300 i 500 daN/m

2

.

Rys. 1 Konstrukcja stropu na belkach T-27 z górnymi płytami żelbetowymi: a) rzut poziomy, b) przekrój 1

płyta żwirobetonowa, 2 płyta żużlobetonowa, 3 belka, 4 zaprawa

Płyty stropowe korytkowe. Wykonuje się je z betonu żwirowego wibrowanego klasy B20. Nośność płyt

obliczona jest na obciążenie użytkowe 175 daN/m

2

. Płyty produkuje się o wymiarach: długość 299 cm,

szerokość 49,5 cm, grubość 10 cm. Grubość bocznych żeber wynosi 4 cm, a grubość płyty między żebrami

3 cm.

Płyty produkowane są w dwóch rodzajach:

- płyty z równymi krótszymi bokami, z wcięciami w żebrach długości 7 cm na obu końcach płyt,

umożliwiającymi oparcie ich na dżwigarach na głębokość 7 cm,

- płyty z wklęsłymi krótszymi bokami, dostosowane do oparcia na belkach z wąskimi górnymi półkami (rys.

2). Płyty korytkowe układa się obok siebie na podporach na zaprawie cementowej 1:3 lub 1:4.

Spojenia między płytami zalewa się zaprawą cementową 1:3.

Rys. 2 Strop belkowo-płytowy przy użyciu płyt korytkowych

Płyty stropowe panwiowe. Kształtem zbliżone są one do płyt korytkowych. Od korytkowych różnią się

tym, że mają żebra na całym obwodzie i są dodatkowo usztywnione żebrami poprzecznymi.

Płyty te produkowane są o szerokości 1m dla osiowego rozstawu belek lub podpór równego 4,5 i 6 m.

Wyrabia się je z betonu żwirowego wibrowanego klasy B20. Połączenia dwóch płyt na dźwigarach

stalowych, żelbetowych lub kablobetonowych dokonuje się za pomocą pręta łącznikowego średnicy 6 lub 8

mm umieszczonego w spoinie podłużnej między panwiami oraz przez zalanie spoin na obwodzie zaprawą

cementową 1:3 (rys. 3). W ten sam sposób łączy się płyty z wieńcem żelbetowym w przypadku opierania

płyt na ścianie nośnej.

Płyty panwiowe mogą być wytwarzane również jako panwiowe odwrócone (z płytą na dole), stosowane do

stropów z gładką powierzchnią sufitu. Powierzchnię górną można wyrównać przez ułożenie gładkich płyt

żelbetowych, opartych na żebrach podłużnych lub poprzecznych. W przypadku podłóg drewnianych legary

podłogowe można układać na podsypce żużlowej lub gruzowej ułożonej na płycie między żebrami.

Stropy

http://stropy.webpark.pl/belkoplyt.htm

1 z 2

2008-10-29 21:27

Rys. 3 Oparcie płyt panwiowych na belkach stropowych z wypełnieniem styków zaprawą cementową 1:3

Poza wymienionymi płytami do wykonania tego rodzaju stropów mogą być stosowane inne płyty gładkie,

pełne lub drążone. Płyty takie w stropie układa się sposobami wyżej podanymi.

Stropy

http://stropy.webpark.pl/belkoplyt.htm

2 z 2

2008-10-29 21:27

Płyty stropowe FILIGRAN

Strop typu FILIGRAN jest uniwersalnym systemem stropów żelbetowych, stosowanym w całej Europie. Dzięki ich

doskonałym rozwiązaniom konstrukcyjnym w metodzie budownictwa prefabrykowanego przystosowanym do budownictwa

przemysłowego, mieszkaniowego, wiejskiego i ogólnego nie ograniczają inwencji twórczej architektów.

Strop z płytami "FILIGRAN" jest stropem monolitycznym składającym się z dwóch głównych komponentów konstrukcyjnych

tj.

z prefabrykowanej płyty żelbetowej grubości 5 cm, zwanej strukturalną płytą szalunkową oraz z warstwy betonu

uzupełniającego wylanego na budowie do wysokości całkowitej przewidzianej w projekcie konstrukcyjnym, jednocześnie

wykorzystuje zalety stropów monolitycznych i prefabrykowanych.

Strukturalne prefabrykowane płyty szalunkowe "FILIGRAN" są uniwersalnym żelbetowym szalunkiem traconym z

usztywniającym dodatkowym zbrojeniem w postaci kratownic przestrzennych o przekroju trójkątnym.

Kratownice wystają ponad górną powierzchnię płyt i współpracują z nimi podczas transportu i montażu.

Zalety stropu

Duża dokładność i gładkość stropu nie wymagająca tynkowania.

Wytrzymałość płyt dostosowana do indywidualnego obciążenia, zgodna z warunkami użytkowania danego stropu.

Produkcja stropu na budowie wymaga minimum deskowania (szalunków).

Możliwość wykonania dowolnych kształtów, np. koła, trójkąty, wieloboki itp.

Możliwość wykonania na etapie prefabrykatu wszelkich otworów (wentylacji, przebić kanalizacyjnych itp.)

Mały ciężar własny płyt o grubości 5 cm - 125 kg/m

2

.

Prosty i krótki okres montażu.

Możliwy montaż z samochodu bez składowania pośredniego (wg dokumentacji projektowej).

Odpowiednio niewielkie jest także zapotrzebowanie na teren zaplecza na placu budowy.

Uniwersalne zastosowanie we wszystkich rodzajach budownictwa

Możliwość projektowanie stropu krzyżowozbrojonego o dowolnych warunkach podparcia

Ograniczenie czasu montażu stropu, eliminacja szalowania

Zmniejszenie ilości pracowników potrzebnych do przygotowania stropu

Główne zbrojenie rozciągane, zbrojenie rozdzielcze jak również kratownice są wykonane ze stali A-IIIN.

Płyta szalunkowa "FILIGRAN" wykonana jest z betonu klasy B-25. Beton uzupełniający płytę do

odpowiedniej wysokości powinien być też w klasie B-25.

Dzięki płytom "FILIGRAN" można uniknąć stosowania drogich i pracochłonnych szalunków przy

wykonywaniu stropów monolitycznych, a gładka powierzchnia dolna płyty umożliwia malowanie sufitu bez

dodatkowego tynkowania.

Płyta charakteryzuje się małym ciężarem własnym (ca. 120 kg/m

2

.) i można ją montować na budowie

bezpośrednio z "samochodu". Posiadamy również możliwość produkcji płyty wg dostarczonej dokumentacji

technicznej Inwestora, uwzględniając różne wymiary i kształty płyt, wycięcia na otwory technologiczne.

Zastosowanie płyt "FILIGRAN" wpływa na dobre zmonolityzowanie budynku (usztywnienie), a także

przyspiesza cykl inwestycji w stosunku do tradycyjnej metody o około 40 - 50 %.Technologia produkcji płyt

"FILIGRAN" gwarantuje idealną gładkość dolnej powierzchni, co eliminuje tynkowanie. Szpachlowane są

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/filigran.htm

1 z 2

2008-10-29 21:28

"FILIGRAN" gwarantuje idealną gładkość dolnej powierzchni, co eliminuje tynkowanie. Szpachlowane są

jedynie połączenia płyt.

Płyty stropowe "FILIGRAN" produkowane w Przedsiębiorstwie Prefabrykacji Budowlanej KRATBET są

najnowszym rozwiązaniem technologicznym stosowanym we współczesnym budownictwie. Mogą być

stosowane

w budownictwie mieszkaniowym oraz użyteczności publicznej.

Parametry techniczne

rozpiętość standardowa - do 9,5 m

szerokość max - do 2,5 m

grubość płyty - 5 - 7 cm

grubość stropu - od 14 cm

obciążenia użytkowe - 1,5 - 10 kN

grubość warstwy nadbetonu: 0.09- 0,20 m

beton prefabrykatu: klasa B 20 i wyższa (min. B 15)

odporność ogniowa: 1 godz.

zbrojenie każdego styku płyt co eliminuje efekt klawiszowania.

montaż bez użycia kosztownych i pracochłonnych deskowań, jedynie z użyciem podpór montażowych

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/filigran.htm

2 z 2

2008-10-29 21:28

PŁYTY STROPOWE SPRĘśONE TYPU SP

Wymiary i konstrukcja elementów

Element konstrukcyjny stropu stanowi betonowa sprężona płyta wielokanałowa o szerokości modularnej 120

cm.

Rzeczywista szerokość płyty wynosi 119,7 cm zaś wysokość konstrukcyjna 20,25 i 26,5 cm.

W przekroju poprzecznym płyty usytuowano pięć otworów o średnicy 18,6 cm oraz sześć otworów Ø 15,2 cm

w przypadku płyt gr. 20 cm, otwory symetryczne w stosunku do wysokości. Boczne płaszczyzny płyty

posiadają odpowiednio ukształtowane profile, zapewniające właściwą współpracę elementów. Złącza płyt po

zabetonowaniu traktować można jako połączenie monolityczne, zdolne do wzajemnego przekazywania

obciążeń ponowych.

Płyty nie posiadają haków montażowych, ani zbrojenia poprzecznego.

Podnoszenie elementów odbywa się przy pomocy specjalnych uchwytów szczękowych.

Perforacja płyt.

W płytach przewidziano możliwość wykonywania pionowych otworów i wycięć umożliwiwaj

�cych

prowadzenie przewodów instalacyjnych.

Przejścia instalacyjne wykonywane są dwoma technologiami różnymi sposobami, a mianowicie:

a) otwory wykonywane na obudowie dla prowadzenia pojedynczych

pionów instalacyjnych lub przewodów elektrycznych.

Otwory tego typu powinny być wykonywane przy pomocy specjalnych wierteł.

Przewidziano możliwość wykonywania otworów o max. średnicy do 160 mm.

Otwory te mogą być lokalizowane wyłącznie w podłużnej osi kanałów.

b) wycięcia wykonywane w wytwórni o wymiarach większych, umożliwiające prowadzenei instalacji

zgrupowanych.

Wielkość tych wcięć jest ograniczona względami konstrukcyjnymi i ekonomicznymi.

Przewidziano otwory o wymiarach:

- szerokość : 20, 31 i 42 cm

- długość :60 < d < 120 lub 40 < d < 130 cm.

odporność ogniowa płyt

W oparciu o wytyczne oceny odporności ogniowej elementów konstrukcji budowlanych - ITB nr 221.

Odporność ogniowa płyt wynosi 2,0 godz.

Odległość środka ciężkości splotów sprężających wynosi.

dla płyt typu
SP

a = 4,0 cm otulina 3,38
cm

dla płyt typu A

a = 3,2 cm otulina 2,81 cm

Klasa środowiska dla płyt

SP - 2b i

5b

A - 2b i

5a

Paramerty

Obciążenia zewnętrzne płyt stropowych typu SP

charakterystyczne

(bez współczynników obciążeń).

Wartość obciążeń w [kN / m

2

]

Szerokość 120 [ cm ], waga 1m

2

= 262 kg

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/sp.htm

1 z 2

2008-10-29 21:28

Szerokość 120 [ cm ], waga 1m = 262 kg

Długość modularna płyt wynosi:

- 300 cm do 900 cm dla płyt gr. 20 cm

- 450 cm do 1200 cm dla płyt gr. 25 cm

- 600 cm do 1320 cm dla płyt gr. 26,5 cm

i w zasadzie może być wykonany każdy wymiar w dostosowaniu do potrzeb zamawiającego.

Podstawowe założenia montażu są następujące:

- elementy w czasie transportu należy układać na podkładkach drewnianych usytuowanych w odległości

maks. 30 cm od czoła płyt,

- składowanie elementów na placu budowy powinno odbywać się w stosach o wysokości nie

przekraczającej 6 sztuk; płyty należy układać w pozycji ich wbudowania na podkładkach drewnianych

umieszczonych w odległościach maks. 30 cm od krawędzi czołowej płyty; podkładki powinny być ułożone w

pionie jedna nad drugą,

- montaż budynku może być prowadzony przy prędkości wiatru 10 m/s,

- w okresie zimowym prędkość wiatru nie może przekraczać 8 m/s przy temperaturze do

�5°C,

- przy temperaturze -5 do -10°C roboty montażowe można prowadzić jedynie przy prędkości wiatru do

4 m/s,

- w temperaturze poniżej - 10°C nie powinno się wykonywać montażu,

- elementy płyt stropowych należy umieszczać na warstwie zaprawy cementowej grubości do 1 cm

marki 80,

- przenoszenie elementów dźwigiem należy wykonywać przy użyciu" specjalnego uchwytu zaciskowego

na zawiesiu belkowym,

- montaż płyt stropowych zaleca się rozpoczynać od skrajnej zewnętrznej płyty stropowej,

- po ułożeniu płyt stropowych, przed zabetonowaniem wieńców, należy zadeklować otwory płyt

stropowych (np. krążkami ze styropianu), następnie wykonać zbrojenie wieńca zgodnie z projektem;

betonowanie wieńca wykonuje się łącznie z wypełnieniem złączy między płytami.

Połączenie płyt na podporze dla układów szkieletowych żelbetowych lub stalowych: 1 pręt w spoinie między

elementami, 2 wieniec, 3 rygiel, 4 krążek ze styropianu

Połączenie płyt na podporze dla układów ścianowych (pod warunkiem P<50 kN/m oraz P

c

<P

t

/(t-g)) : 1 pręt

w spoinie między elementami, 2 wieniec, 3 ściana, 4 krążek ze styropianu

Połączenie płyt na podporze dla układów ścianowych (pod warunkiem P<50 kN/m oraz P

c

<P

t

/(t-g)) : 1 pręt

w spoinie między elementami, 2 wieniec, 3 ściana, 4 krążek ze styropianu

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/sp.htm

2 z 2

2008-10-29 21:28

Płyty stropowe PSKJ-S

Szalunkowa płyta stropowa dla stropów monolitycznych to produkt cieszący dużą izolacją termiczną, lekką konstrukcją

poprzez umieszczenie wewnątrz płyty elementów styropianowych przy zachowaniu potymalnej grubości.

Strukturalne prefabrykowane płyty szalunkowe "PSKJ-S" zawierają całkowite zbrojenie stropu i są usztywniane

dodatkowym zbrojeniem w postaci kratownic przestrzennych o przekroju trójkątnym.

Zastosowanie wkładek styropianowych zmniejsza ciężar całkowity stropu i łączy w sobie zalety stropu gęstożebrowego

i zespolonego.

Kratownice wystają ponad górną powierzchnię płyt i współpracują z nimi podczas transportu i montażu.

Strop z płytami "PSKJ-S" jest stropem monolitycznym składającym się z dwóch głównych komponentów konstrukcyjnych tj.

z prefabrykowanej płyty żelbetowej grubości 5 cm, zwanej strukturalną płytą szalunkową oraz z warstwy betonu

uzupełniającego (13 cm) wylanego na budowie do wysokości całkowitej 18 cm i długości płyty do 6,0 mb, jednocześnie

wykorzystuje zalety stropów monolitycznych i prefabrykowanych.

Przy długościach płyt od 6,6 mb do 7,2 mb wysokość całkowita stropu wynosi odpowiednio 22 i 24 cm.

Standardowe płyty "PSKJ-S" produkowane są do rozpiętości 7,2 mb i o szerokościach 1,2 mb; 1,8 mb; 2,4 mb, w dwóch

wersjach o obciążeniu charakterystycznym bez ciężaru własnego 4,5 kN/m

2

i 7,5 kN/m

2

Główne zbrojenie rozciągane, zbrojenie rozdzielcze jak również kratownice typu KJ są wykonane ze stali A-III N.

Płyta szalunkowa "PSKJ-S" wykonana jest z betonu klasy B-25. Beton uzupełniający płytę do odpowiedniej wysokości

powinien być też w klasie B-25.

Parametry techniczne

rozpiętość - do 7,2 m

szerokość max - do 2,4 m

grubość płyty - 5 cm

grubość stropu - 18 do 24 cm

obciążenia charakterystyczne - 4,5 - 7,5 kN

Płyty stropowe PSKJ-S

Produkujemy również płyty specjalne o szerokości 0,6 mb pod podłużne ciężkie (12 cm) ścianki działowe o typowej

długości produkowanych płyt. Dzięki płytom "PSKJ-S" można uniknąć stosowania drogich i pracochłonnych szalunków przy

wykonywaniu stropów monolitycznych, a gładka powierzchnia dolna płyty umożliwia malowanie sufitu bez dodatkowego

tynkowania.

Płyta charakteryzuje się małym ciężarem własnym (ca. 120 kg/m

2

.) i można ją

montować na budowie bezpośrednio z "samochodu". Posiadamy również możliwość produkcji płyty wg dostarczonej

dokumentacji technicznej Inwestora, uwzględniając różne wymiary i kształty płyt, wycięcia na otwory technologiczne.

Zastosowanie płyt "PSKJ-S" wpływa na dobre zmonolityzowanie budynku (usztywnienie), a także przyspiesza cykl

inwestycji

w stosunku do tradycyjnej metody o około 40 - 50 %.

Technologia produkcji płyt "PSKJ-S" gwarantuje idealną gładkość dolnej powierzchni, co eliminuje tynkowanie.

Szpachlowane są jedynie połączenia płyt. Siatki zgrzewane na połączeniach płyt zapobiegają klawiszowaniu.

Płyty stropowe "PSKJ-S" produkowane w Przedsiębiorstwie Prefabrykacji Budowlanej KRATBET są najnowszym

rozwiązaniem technologicznym stosowanym we współczesnym budownictwie. Mogą być stosowane w budownictwie

mieszkaniowym oraz użyteczności publicznej.

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/pskj.htm

1 z 2

2008-10-29 21:28

Przegląd Technologii Stropów

http://stropy.webpark.pl/pskj.htm

2 z 2

2008-10-29 21:28