Pieniński Park Narodowy
Pierwsza wypowiedź na temat ochrony Pienin padła z ust prof. Władysława Szafera w 1921r.. Stwierdził on wówczas, że to ostatni moment, aby niezwykle cenny obszar objąć ochrona i zapobiec jego dalszej dewastacji …
W tym samym roku właściciel Czorsztyna Stanisław Drohojowski utworzył na wzgórzu zamkowym w Czorsztynie pierwszy w Polsce prywatny rezerwat przyrody. Kilka miesięcy później prof. Stanisław Kulczyński opracował projekt „rezerwatu pienińskiego”, wg którego jego powierzchnia miała wynosić 16,5 km kw. Projekt zakładał powstanie w masywie Trzech Koron i Pieninach rezerwatu ścisłego, pozostałe obszary objęte ochroną stanowić miały rezerwat częściowy. 10 września 1923r. W Szczawnicy odbyła się konferencja dotycząca wykupu dóbr pienińskich z rąk prywatnych właścicieli. W tym samym czasie trwały ustalenia granicy pomiędzy Polską a ówczesna Czechosłowacją, które zakończyły się rok później. Ustalenia i wykup gruntów trwał 7 lat. Wytyczono granice w terenie, podjęto uchwały regulujące działalność parku i zasady ruchu turystycznego. Ogłoszenie utworzenia Pienińskiego Parku Narodowego nastąpiło 23 maja 1932r.. Nowo utworzony Park Narodowy w Pieninach został podporządkowany Dyrekcji Lasów Państwowych we Lwowie i Nadleśnictwie w Starym Sączu. Rozpoczęto dalsze prace nad regulacjami prawnymi dot. ochrony przyrody, jednocześnie rozpoczęto prace nad tworzeniem podobnego rezerwatu na terenie Czechosłowacji, który ostatecznie utworzono w 12 lipca 1932r. , natomiast park powstał w 1964r.
Pieniny stanowią część ciągnącego się na długości 550 km pienińskiego pasa skałkowego, oddzielającego zewnętrzne Karpaty fliszowe od Karpat wewnętrznych, tzw. krystalicznych. Od południa graniczą z pasmem Magury Spiskiej, od północy z Gorcami i Beskidem Sądeckim. Tworzą wyodrębnione pasmo górskie o długości ok. 35 km i szerokości do 6 km podzielone przełomem Dunajca na trzy części: Pieniny Spiskie między Dursztynem a Niedzicą z najwyższą kulminacją Żaru (883 m n.p.m.), Pieniny Właściwe leżące między Czorsztynem a Szczawnicą ze szczytem Okrąglicy (982m n.p.m.) w masywie Trzech Koron oraz Małe Pieniny rozciągające się między Dunajcem na wysokości Szczawnicy a przełęczą Rozdziela na wschodzie. Najwyższą kulminacją tej części pasma jest Wysoka (1052 m n.p.m.)
Najatrakcyjniejszym pod względem przyrodniczym i krajobrazowym fragmentem pasma są Pieniny Właściwe. Szczyty mają tu piękne i ostre sylwetki, a doliny miejscami postać wąwozów skalnych. Północne zbocza opadają ku dolinom stosunkowo łagodnie, zaś w stronę Dunajca obrywają się efektownie wapiennymi ścianami o wystawie południowej lub wschodniej i wysokości dochodzącej do 300 m.
Pieniński Park Narodowy jest jednym z najmniejszych, a zarazem najczęściej odwiedzanych parków w Polsce. Dzieje się tak z powodu dużych wartości przyrodniczo-krajobrazowych Pienin, oraz historyczno - kulturowych. Bogata historia tego regionu przyciąga wybitne postacie literatury, muzyki, kultury dzięki którym pieni zostały rozsławione na cały świat. Okrągła rocznicę 80 lecia powstania PPN obchodzono w 2012r. Na terenie parku prowadzona jest ścisła ochrona przyrody czyli środowisko jest pozostawione samo sobie, bez jakiejkolwiek ingerencji człowieka. Jest to teren leżący poza szlakami turystycznymi. W parku znajduje się również obszar ochrony czynnej, gdzie prowadzona jest celowa działalność człowieka mająca na celu poprawienie stanu przyrody. Prowadzona jest również ochrona krajobrazu. Do zadań służb parku należy również udostępnianie, edukacja turystów i mieszkańców tego terenu. W tym celu utworzono kilkanaście pawilonów przyrodniczych przy wejściach do parku. Ark w ciągu roku odwiedza około miliona turystów.