Biebrzański park narodowy

Biebrzański Park

Narodowy

•Położony jest w północno -

wschodniej części kraju, na

terenie województwa

podlaskiego

•Utworzony: 9 wrzesień1993

•Największy Park Narodowy

w Polsce

•Powierzchnia Parku: 59223

Zbigniew Kania gr. B

• Położony w Kotlinie

Biebrzańskiej

• Główna rzeka - Biebrza,

165 km (na terenie parku
155 km)- rzeka nizinna o
silnie meandrującym
korycie

• Pradolina Biebrzy cechuje

się największą w Polsce
pojemnością retencyjną

Powierzchnia

- leśna

- uprawna

- wodna

Pow. ochrony

- ścisłej

- częściowej

- krajobrazu

Powierzchnia

otuliny

592,23

km²

155,44

km²

181,8 km²

8,9 km²

50,75

km²

278,85

km²

262,63

km²

668,24

km²

Położenie

Symbol Parku-

„Batalion”

W Dolinie Biebrzy wyróżnia się trzy odrębne jednostki

geomorfologiczne zwane basenami:

Basen górny:

•

40 kilometrowy odcinek doliny o szerokości 1-3 km

•

Złoża torfu o miąższości 3-6 m miejscami podścielone gytią

•

obecność ostańców morenowych

Basen Środkowy

Basen Środkowy :

•

kształt zbliżony do trapezu o wym. 20 x 40 km.

•

kompleks torfowisk o pow. ok. 45000 ha. i miąższości torfu 1-3 m.

•

piaszczyste wydmy otoczone torfowiskami

Basen dolny:

•

najbardziej naturalny w dolinie Biebrzy

•

kształt rynny o długości 30 km i szerokości 12-15 km.

•

Torfowiska o miąższości torfu 1-2 m zajmują pow. ok. 21000 ha.

•

pas wydm w części pn.- wsch.

•

niewielkie wyniesienia mineralne (wydmy, grądziki).

•

strefa mułowa szerokości 1-2 km z licznymi starorzeczami i
zakolami

Klimat

Klimat zbliżony do kontynentalnego z elementami

subborealnego

Cechy:

•

długa zima i krótkie przedwiośnie,

•

najkrótszy (poza górami) okres wegetacyjny,

•

najcieplejszy miesiąc-lipiec

•

najchłodniejszy miesiąc-luty

•

zima trwa 107-117 dni.

•

dni mroźnych jest 57-66 w ciągu roku,

•

lato trwa 77-85 dni ,

•

nocne spadki temperatury i częste przymrozki np. W
maju a nawet w czerwcu,

Naturalne zbiorowiska

roślinne

Bezleśne:

•

szuwar manny mielec

•

turzycowiska turzycy zaostrzonej i turzycy sztywnej

•

turzycowiska mszyste

•

mechowiska.

2. Leśne:

•

Bagienne olszyny (olsy)

•

brzeziny bagienne

•

zarośla brzozy niskiej

•

bory bagienne

•

bory sosnowe i mieszane

•

lasy lipowo-grabowe.

W biebrzańskich lasach dominuje świerk

duży udział gatunków borealnych i reliktów

glacjalnych:

1000 gatunków roślin naczyniowych w tym:
• 90 gatunków podlegające ochronie

całkowitej

• 17 pod ochroną częściową
• 45 na "Czerwonej liście roślin

naczyniowych zagrożonych w
Polsce„(rosiczka długolistna, widłak
wroniec, wąkrotka zwyczajna )

• 20 gatunków storczykowatych

brzoza niska

żurawina błotna

borówka bagienna

wierzba
lapońska

bażyna czarna

rosiczka długolistna

widłak wroniec

wąkrotka
zwyczajna

•

48 gatunków ssaków w tym 10 gatunków
nietoperzy

•

271 gatunków ptaków, w tym ponad 180
lęgowych

•

36 gatunków ryb

•

oraz wielką rzadkość: minoga ukraińskiego -
gatunku charakterystycznego dla wschodniej
części Morza Czarnego

•

5 gatunków gadów oraz 12 gatunków płazów

•

ponad 700 gat. Motyli, w tym 94 gatunki motyli
dziennych

•

448 gatunków pająków, a 10 znanych jest tylko
stąd

•

ponad 500 gatunków chrząszczy

•

42 gat. chruścików i 19 gat. pijawek

Bóbr europejski

Wydra

Dubelt

Kropiatka

Derkacz

Rybitwa Białoskrzydła

Minóg ukraiński

• Dolina Biebrzy jest bardzo ważnym

miejscem gniazdowania, żerowania i

odpoczynku dla ptactwa wodno-

błotnego, toteż w roku 1995 została

wpisana na listę siedlisk konwencji

RAMSAR tj. obszarów mokradłowych

o międzynarodowym znaczeniu,

zwłaszcza jako środowiska życia

ptactwa wodno-błotnego.

Document Outline