Olga Bartyś

Magdalena Gazda

Marta Mróz

Kinga Wojciechowska

Marcin Stępniewski

Janusz Żółkiewski

Grupa 9

SPRAWOZDANIE

piątek 7.12.2007, godz. 8.30-10.00

Temat:

Metodyka badań mikrobiologicznych.

Cel doświadczenia:

Celem doświadczenia było zapoznanie się z zasadami przeprowadzania posiewów na różnych podłożach z uwzględnieniem sterylności badań w laboratorium oraz praktyka obliczeń mikrobiologicznych.

Przebieg doświadczenia:

Jako materiał zaszczepiający zastosowaliśmy udostępnioną próbkę którą rozcieńczyliśmy w jałowej wodzie buforowanej w probówkach. W tym celu przygotowalismy szereg próbówek wypełnionych 90cm³ jałowej wody buforowanej. Do pierwszej próbówki wprowadziliśmy za pomocą jałową pipetą 10 cm³ próbki i wymieszalismy. Powstała w ten sposób próbka o rozcieńczeniu 10^-1. Następnie z pierwszej próbówki pobraliśmy 10cm³ i przenieślismy do drugiej. Powstała w ten sposób próbka o rozcieńczeniu 10^-2. Postępując analogicznie wykonaliśmy kolejne rozcieńczenia otrzymując ich pięć w zakresie od 10^-1 do 10^-5. Należało przy tym zwrócić uwagę na sterylność przeprowadzanego doświadczenia a więc na każdorazową zmianę końcówek pipety oraz opalanie probówek w płomieniu palnika gazowego.

Tak przygotowane rozcieńczenia wykorzystaliśmy do wykonania posiewów dwoma metodami na dwóch rodzajach podłoża z zachowaniem zasad sterylności t.j. po uprzednim przetarciu blatu denaturatem oraz opaleniu narzędzi.

Posiew na podłożu stałym w postaci skosu agarowego zestalonego w probówce wykonalismy za pomocą ezy zwanej inaczej oczkiem bakteriologicznym pobierając pewną ilość próbki i nanosząc ją zygzakowatym ruchem na powierzchnie skosów.

Do posiewów na podłożu płynnym można stosować bulion, mleko, brzeczkę itp. W naszym doświadczeniu zastosowalismy bulion. Posiew wykonalismy dla dwóch rozcieńczeń za pomocą pipety wprowadzając materiał do probówki z podłożem.

Wykonaliśmy również serie posiewów dla poszczególnych rozcieńczeń na płytkach Petriego. W metodzie powierzchniowej nanieśliśmy pipetą po 0,1cm³ na każdą płytkę wypełnioną zestaloną pożywką i delikanie rozprowadziliśmy sterylną głaszczką. W metodzie głębinowej dla każdego rozcieńczenia nanieślismy na płytki po 1cm³ materiału, zalaliśmy ciepłym (nie gorącym) materiałem stanowiącym pożywkę, wymieszalismy i pozostawiliśmy do zestalenia.

Odczytanie wyników po tygodniowej inkubacji dla płytek polegało na zliczaniu kolonii bakterii powstałych na pożywce i obliczaniu ich ilości na podstawie znanych wzorów. W przypadku skosów oraz podłoży płynnych odczytanie wyników polegało na stwierdzeniu obecności bakterii oraz opisaniu ich wyglądu, ewentualnie cech charakterystycznych. Wyniki doświadczenia przedstawione są poniżej w formie tabelarycznej.

Rodzaj posiewu	Rozcieńczenie	Liczba kolonii	JTK/ml
Pg	10^-5	5	błąd (1*)
Pg	10^-4	17	1,7*10^5
Pg	10^-3	168	1,68*10^5
Pg	10^-2	niepoliczalne	niepoliczalne
pp	10^-5	79	7,9*10^7
pp	10^-4	21	2,1*10^6
Pp	10^-3	41	błąd (2*)

Obserwacje na bulionie:

Zaobserwowano umiarkowane zmętnienie w dwóch próbkach z wystepujacym białawym osadem.

Posiew na skosie:

Zaobserwowane kolonie bakterii wzdłuż linii posiewu pokrywające całą powierzchnię skosu. Kolonie koloru białego posiadające połysk. W trzech próbkach identyczna obserwacja.

Wnioski:

W przypadku posiewów na skosie agarowym zaobserwowaliśmy wyraźną warstwę namnożonych bakterii co pozwala twierdzić, że pożywka była dla tego szczepu sprzyjająca a warunki inkubacji bardzo korzystne.

Przy porównaniu próbek na bulionie z próbką wzorcową widać, że nastąpił rozwój bakterii o kolorze białawym.

Dla prawidłowo wykonanych posiewów na płytkach Petriego w kolejnych rozcieńczeniach powinna znajdować się dziesięciokrotnie większa liczba kolonii niż na płytce poprzedniej a JTK/ml powinna być zbliżona w każdym rozcieńczeniu. W przeprowadzonym na nas doświadczeniu na jego wynik miał wpływ fakt, iż kolonie bakterii „rozlały” się tworząc dużą, bladą, niejednorodną plamę z mniejszymi, gęstszymi skupiskami. Spowodowało to niemożnośc wykonania oznaczeń w posiewie głębinowym dla rozcieńczenia 10^-5, obliczona przez nas ilośc kolonii nie mogła zostać uznana za miarodajną (1*). W przypadku błędu (*2) w posiewie głębinowym dla rozcieńczenia 10^-3 otrzymana przez nas wartość powinna być mniejsza niż dla poprzedniego rozcieńczenia podczas, gdy jest większa. Może to być spowodowane niewłaściwym zliczaniem lub wykonaniem posiewu np. w przypadku braku zmiany końcówki pipety wynik może być nieco zawyżony. Błąd ten występuje jednak dla tego samego rozcieńczenia w obydwu grupach wykonujących doświadczenie niezależnie. Pozostałe wyniki dla posiewu głębinowego są jak najbardziej zgodne z teorią. Wynik średni: 1,69*10⁵.

---