1. W długim okresie przedsiębiorstwa działające w warunkach konkurencji doskonałej: a) ponoszą straty; b) produkują w punkcie minimum kosztów krańcowych; c) osiągają dodatni zysk ekonomiczny; d) produkują w punkcie minimum kosztów przeciętnych; e) produkują w punkcie minimum kosztów stałych.

2. Przedsiębiorstwo produkujące w warunkach konkurencji monopolistycznej: a) nie dąży do pełnego wykorzystania mocy wytwórczych w długim okresie; b) osiąga zyski nadzwyczajne w długim okresie; c) nigdy nie ponosi strat w krótkim okresie; d) dąży do pełnego wykorzystania mocy wytwórczych w długim okresie; d) produkuje w punkcie minimum kosztów krańcowych.

3. Krzywa utargu krańcowego dla przedsiębiorstwa funkcjonującego w warunkach oligopolu jest: a) złamana; b) nieciągła; c) hiperbolą; d) pozioma; e) linią prostą

4. Która cecha oligopolu odróżnia go od innych typów struktur rynkowych? a) jednorodność produktu; b) złamana krzywa popytu; c) pozioma krzywa popytu; d) duża liczba przedsiębiorstw; e) zróżnicowanie produktów.

5. W ramach jakiej struktury rynku działa firma posiadająca niewielki, ograniczony wpływ na cenę swojego produktu? a) konkurencji monopolistycznej; b) konkurencji doskonałej; c) oligopolu; d) monopolu; e) każdej dowolnej struktury.

6. W ramach jakiej struktury rynku działa firma posiadająca silny, znaczny wpływa na poziom swoich kosztów produkcji? a) konkurencji niedoskonałej; b) konkurencji doskonałej; c) oligopolu; d) monopolu; e) każdej dowolnej struktury.

7. Przy strukturze produkcji określanej jako konkurencja doskonała bariery utrudniające wejście do danej gałęzi: a) występują i są pełne; b) nie występują; c) występują, są nieliczne; d) występują, są bardzo liczne, ale niepełne; e) za mało informacji, nie można udzielić odpowiedzi.

8. Decydującym wyznacznikiem struktury rynku jest stosunek minimalnej efektywnej skali produkcji do wielkości całego rynku. W przypadku monopolu naturalnego ten stosunek jest: a) zerowy; b) mały; c) przeciętny; d) duży; e) za mało informacji, nie można udzielić odpowiedzi.

9. Monopolista po ustaleniu ilości, jaką będzie produkował, odczytuje cenę z funkcji: a) utargu krańcowego; b) kosztu krańcowego; c) popytu rynkowego; d) kosztu przeciętnego; e) kosztu całkowitego.

Założenia do zadań: 10 - 12

Na poniższym rysunku przedstawiono utarg krańcowy (MR); koszty krańcowe (MC), koszty przeciętne (AC) oraz krzywą popytu na produkty przedsiębiorstwa (D).

10. Jeżeli rząd nie ingeruje w działalność przedsiębiorstwa, to osiąga ono zysk maksymalny przy produkcji wynoszącej: a) 2 tys. szt.; b) 6 tys. szt.; c) 9 tys. szt.; d) więcej niż 9 tys. szt., aby wykorzystać korzyści skali; e) zero, ponieważ zysk będzie zawsze ujemny.

11. Które z poniższych twierdzeń jest prawdziwe na tym rysunku? a) im większa skala produkcji, tym większe są korzyści jednostkowe; b) minimum kosztów przeciętnych osiągane jest przy poziomie produkcji równym 6 tys. szt.; c) koszty krańcowe są większe od kosztów przeciętnych dla każdego poziomu produkcji przedsiębiorstwa; d) popyt spada wraz ze spadkiem ceny; e) przedsiębiorstwo jest monopolistą naturalnym

12. Gdyby cena była większa niż 7 zł, to przedsiębiorstwo: a) mogłoby sprzedać więcej niż 6 tys. szt.; b) nie miałoby zysku; c) miałoby zerowe zyski; d) osiągałoby dodatnie zyski; e) miałoby straty.

13. Przedsiębiorstwo działające na rynku konkurencji doskonałej osiąga maksymalny zysk wtedy, kiedy różnica między: a) kosztem krańcowym a przychodem krańcowym jest maksymalna; b) kosztem całkowitym a przychodem całkowitym jest maksymalna; c) przychodem przeciętnym a kosztem krańcowym jest maksymalna; d) kosztem przeciętnym a kosztem krańcowym jest maksymalna; e) żadna z odpowiedzi nie jest poprawna.

14. Optymalna wielkość produkcji przedsiębiorstwa doskonale konkurencyjnego jest w długim okresie wyznaczona przez punkt przecięcia krzywych: a) kosztu całkowitego i linii popytu; b) kosztu przeciętnego zmiennego i linii ceny; c) przeciętnego kosztu stałego i linii ceny; d) kosztu krańcowego i linii ceny; e) kosztu całkowitego i linii ceny.

15. W warunkach doskonałej konkurencji koszt krańcowy zrównuje się z ceną produktu, ponieważ: a) linia utargu krańcowego jest pionowa; b) utarg krańcowy jest niższy od ceny; c) utarg krańcowy jest wyższy od ceny; d) koszt krańcowy maleje ze wzrostem produkcji; e)żadna z odpowiedzi nie jest poprawna.

16. Firma maksymalizująca zysk działa, mimo że ponosi stratę. Sprzedaje swój produkt po 10000 zł za jednostkę. Możemy wnioskować, że w jej przypadku: a) AC <10000, b) AFC<10000, c) AVC<10000, d) MR< 10 000, e) MC<10000(zł).

17. Jeżeli VC>Pq, to firma: a) osiąga nadzwyczajny zysk, b) powinna przestać produkować, c) powinna w długim okresie opuścić gałąź, d) osiąga normalny zysk, e) żadna z odpowiedzi nie jest poprawna.

18. Funkcja przeciętnego kosztu zmiennego firmy doskonale konkurencyjnej ma postać AVC(q)=5+5q, a jej koszt stały równa się 5. Jeśli cena produktu wynosi 25 zł, to maksymalny zysk firmy jest w krótkim okresie: a) większy od 10, b) równy 10, c) mniejszy od 10, d) równy zeru, e) ujemny.

19. Jeżeli funkcja kosztu całkowitego ma postać TC(q) = 5q³- 5q²+18q, to w krótkim okresie firma doskonale konkurencyjna wytwarza dodatnią produkcję, pod warunkiem że cena:

a) ≥16, b) ≥20, c) ≥23, d) ≥27, e) ≥30.

20. Funkcja kosztu całkowitego firmy doskonale konkurencyjnej ma postać TC(q) = 2q³-21q²+250q+100. Jeżeli cena jednostki produktu jest równa 250 zł, to firma, maksymalizując zyski, wytworzy: a) 21, b)7, c)9, d)14, e)18 (jednostek).

21. Gdy doskonale konkurencyjna firma Aime zatrudnia 5 pracowników i 11 jednostek kapitału, wówczas ponosi taki sam koszt całkowity jak wtedy, kiedy zatrudnia 9 pracowników i 3 jednostki kapitału. Gdy cena jednostki kapitału wynosi 1, ten koszt całkowity jest równy: a) 20, b)21, c) 23, d)25, e) 29.

22. Rynkowy popyt na torciki czekoladowe opisuje wzór Q_D = 1800 - 20P, zaś ich doskonale konkurencyjna podaż jest równa Q_s= 600+30P. Cena równowagi na tym rynku wynosi: a) 72, b) 60, c)48, d)30, e) 24 (zł).

23. Elastyczność cenowa podaży ropy naftowej jest równa 1,2, gdy ilość ropy wyraża się w litrach. Jeśli oblicza się ją w hektolitrach (1 hl = 100 l), to analogiczna elastyczność wynosi: a) 0,012, b) 1,2, c) 0,8, d) 1,6, e) żadna z odpowiedzi nie jest poprawna.

24. Firma doskonale konkurencyjna maksymalizująca zysk wykorzystuje w procesie produkcji dwa czynniki produkcji: L i K. Jej funkcja produkcji ma postać f(L,K)=2L^0,5+3K^0,5. Jednostkowa cena jej produktu jest równa 6 zł, a czynnik L kosztuje 1 zł za jednostkę. Jeśli cena produktu wzrośnie o 2 zł, zaś ceny obu czynników nie zmienią się, to: a) firma zmniejszy produkcję o 5 jednostek wyrobu; b) firma zatrudni o 15 jednostek więcej czynnika L; c) firma zatrudni o 28 jednostek więcej czynnika L; d) aby określić wielkość zmiany popytu na czynnik L, musimy znać cenę czynnika K; e)aby określić wielkość zmiany zatrudnienia czynnika L, musimy znać cenę czynnika Ki przebieg funkcji popytu na produkt firmy.

25. Funkcja produkcji maksymalizującej zysk firmy doskonale konkurencyjnej ma postać f(L,K)=L^0,5+2K^0,5. Firma sprzedaje swój produkt po cenie równej 20 zł za sztukę i płaci za jednostkę czynnika L płacę w wysokości 5 zł. Gdyby płaca wzrosła do 10 zł, a cena sprzedawanego produktu i cena kapitału nie zmieniły się, to ile jednostek L zatrudniłaby firma: a) 1, b) 2, c) 3, d) 4, e) 5?

26. Funkcja produkcji maksymalizującej zysk firmy doskonale konkurencyjnej ma postać f(L,K)=L^0,5+5K^0,5. Firma sprzedaje swój produkt po cenie równej 20 FRF za sztukę i płaci 5 FRF za jednostkę czynnika L. Gdyby cena produktu wzrosła do 30 FRF, a ceny obu wykorzystywanych czynników produkcji nie zmieniły się, to zatrudnienie L wzrosłoby o: a) 3, b)5, c) 7, d) 9, e) 10 (jednostek).

27. Krzywa popytu na produkt monopolisty jest: a) nachylona dodatnio, b) nachylona ujemnie, c) pionowa, d) pozioma, e) inna niż wymienione.

28. W przypadku monopolisty odwrócona linia popytu P(q) jest: a) linią utargu krańcowego MR (q), b) linią kosztu krańcowego MC(q),c) linią utargu przeciętnego AR (q), d) linią kosztu przeciętnego AC(q), e) pozioma.

29. Optymalna wielkość produkcji firmy monopolistycznej jest wyznaczona przez punkt przecięcia się krzywych: a) kosztu krańcowego i utargu przeciętnego; b) kosztu krańcowego i utargu krańcowego; c) kosztu przeciętnego i utargu krańcowego; d) kosztu przeciętnego i utargu przeciętnego; e) kosztu krańcowego i ceny.

30. Monopolista maksymalizujący zysk nigdy nie wybierze wielkości produkcji, przy której: a) koszt krańcowy jest dodatni; b) koszt krańcowy jest rosnący; c) przychód krańcowy jest ujemny; d) przychód przeciętny jest równy cenie; e) przychód krańcowy jest równy utargowi krańcowemu.

31. Monopolista maksymalizujący zysk powinien zwiększyć produkcję wówczas, gdy: a) utarg krańcowy przewyższa cenę jego produktu; b) cena produktu jest wyższa od jego kosztu krańcowego; c) utarg krańcowy jest wyższy od przychodu krańcowego; d) utarg krańcowy jest niższy od kosztu krańcowego; e) utarg krańcowy jest wyższy od kosztu krańcowego.

32. Popyt na produkt monopolisty przedstawia odwrócona funkcja popytu P(q)=44 - 2q. Przy jakim poziomie produkcji monopolista maksymalizuje swój przychód całkowity: a) 44, b) 4, c) 11, d) 10, e) 22 (jednostki)?

33. Monopolista napotyka odwrotną krzywą popytu o postaci P=320 - 4q. Przy jakim poziomie produkcji maksymalizuje przychody całkowite: a) 20, b) 320, c) 160, d) 80, e)40?

34. Jeśli funkcja popytu na bilety do kina ma postać: q=500 - 20P, to całkowity przychód ze sprzedaży biletów jest maksymalny, gdy cena wynosi: a) 5, b) 25, c) 12,5, d) 10, e) żadna z odpowiedzi nie jest poprawna.

35. Monopolista napotyka odwrotną funkcję popytu w postaci P= 120 - 2q, gdzie q jest wielkością produkcji firmy. Jego koszty stałe są równe zeru, a przeciętne koszty zmienne wynoszą 10 dla każdego poziomu produkcji. Spośród podanych odpowiedzi wybierz wyrażenie, które przedstawia zyski monopolisty jako funkcję jego produkcji: a) 120-2q-10, b) 110-2q, c) 110q - 2q², d) 120q-2q²-10, e) żadna z odpowiedzi nie jest poprawna.

36.Monopolista wytwarza taką ilość wyrobu, przy której elastyczność cenowa popytu nań jest równa -0,9. Jego koszt krańcowy wynosi 2 zł dla każdej wielkości produkcji. Aby spowodować wzrost swoich zysków, monopolista powinien: a) obniżyć cenę; b) zwiększyć produkcję; c) produkować taką ilość wyrobu, aby był spełniony warunek MC (q)=P (q); d) zmniejszyć produkcję; e) już maksymalizuje zysk, nie może więc go zwiększyć.

37. Monopolista ponosi stały koszt krańcowy dla każdej wielkości produkcji. Jest on równy 3 zł. Sprzedaje swój produkt po cenie wyznaczonej przez krzywą popytu w punkcie, w którym elastyczność cenowa popytu równa się -0,8. Oznacza to, że monopolista: a) sprzedaje produkt po cenie wyższej niż 4 zł; b) sprzedaje produkt po cenie równej 2 zł; c) nie maksymalizuje zysku; d) jest monopolistą różnicującym ceny; e) żadna z odpowiedzi nie jest poprawna.

38. Profesor Pryszcz wynalazł i opatentował maść przeciw piegom. Zrobienie porcji maści wymaga jednorazowego zakupu miski za 50 zł, w której rozciera się surowce. Ponadto na każdą tubkę maści trzeba kupić składniki warte 4 zł. Rynkowy popyt na maść profesora Pryszcza ma postać: Q = 4000-200 • P. Profesor powinien: a) zrezygnować z jakiejkolwiek produkcji, gdyż przyniesie stratę; b) maksymalizując zysk, wytworzyć 800; c) ponosząc stratę, wytworzyć 400; d) maksymalizując zysk, wytworzyć 1600; e) osiągając zerowy zysk, wytworzyć 500 (tubek maści).

39. Odwrócona funkcja popytu na produkt monopolisty ma postać P(q)=25 - 2q. Firma nie ponosi żadnych kosztów stałych, a koszt zmienny jest taki sam dla każdej wytworzonej jednostki produktu i wynosi 5. Firma maksymalizuje zysk przy produkcji równej: a) 25, b) 12,5, c) 5, d) 10, e) 15 (jednostek).

40. Warunek maksymalizacji zysku monopolisty można przedstawić jako dП/dq = 60 - 8q=0, zaś TC(q) = 3q²+20q. Jego funkcja utargu całkowitego ma postać: a) TR(q) = 40q - 7q², b) TR(q) = 80q - 7q² c) TR(q) = 80q - q²,d) (q) = 60 q - q²,e) TR(q) = 40q - q².

41. Warunek maksymalizacji zysku monopolisty ma postać dП/dq =240 - 6q= 0, zaś TC(q) = q²+4q. Jego odwrotną funkcją popytu jest: a) P(q) = 240 - q, b) P(q) = l20q - 2q, c) P(q)=238 - q, d) P(q)= 244 - 2q, e) TR(q)= 180-2q.

42.Funkcja utargu krańcowego firmy monopolistycznej ma postać MR(q)= 100 - 4q, a koszt całkowity przedstawia wzór: TC(q) = 3q²+20q. Maksymalny zysk firmy wynosi: a) 720, b) 640, c) 825, d) 320, e) 160.

43. Całkowity koszt produkcji bananów w cieście q wynosi TC(q)=4q. Odwrócona funkcja popytu na takie banany jest opisana wzorem: P(q) = a - 2q (a - dodatni parametr). Funkcja przychodu całkowitego monopolisty maksymalizującego zysk i dostarczającego na rynek 24 t bananów w cieście ma postać: a) 96q-2q², b) 100q-2q², c) 48q - 4q², d) 72q- q^2, e) 63q-4q².

44. Elastyczność cenowa popytu na produkt monopolisty zawsze równa się -2. Krańcowy koszt produkcji jest stały. Monopolista ustala zysk jako odsetek wysokości kosztu krańcowego. Jeżeli koszt krańcowy wzrośnie o 30%, to cena, po której sprzeda produkt monopolista maksymalizujący zysk, wzrośnie o: a) 20%, b) 15%, c) 60%, d) 30%, e) 45%.

45. Jeżeli monopolista posiadający dwa zakłady produkcyjne chce maksymalizować zysk, to: a) wytwarza produkt w obu zakładach; b) koncentruje produkcję w jednym zakładzie; c) buduje trzeci zakład i zamyka istniejące; d) przenosi produkcję z zakładu o niższym koszcie krańcowym do zakładu o wyższym koszcie krańcowym; e) przenosi produkcję z zakładu o wyższym koszcie krańcowym do zakładu o niższym koszcie krańcowym.

46. Monopolista różnicujący ceny na dwóch rynkach, o różnej charakterystyce popytu, wyznacza ceny na podstawie porównania: a) cen produktu na obu rynkach, b) przychodów krańcowych na obu rynkach, c) kosztów krańcowych na obu rynkach, d) kosztów przeciętnych na obu rynkach, e) żadna z odpowiedzi nie jest poprawna.

47. Rynek konkurencji monopolistycznej znajduje się w równowadze długookresowej. Jedna z firm produkuje, ponosząc całkowite koszty długookresowe opisane wzorem: LRTC=0,2q³+0,7q²-80q, gdzie: q - wielkość produkcji tej firmy w jednostce czasu. Krzywą popytu firmy, będąca krzywą rzeczywistej sprzedaży d*, opisuje wzór: q=-3,33P+66,6, gdzie: q - wielkość sprzedaży firmy; P - cena jednostki produktu. Wielkość produkcji firmy i cena jednostkowa jej produktu wynoszą: a) 24, 10; b) 20, 14; c) 14, 20; d) 10, 24; e) to zależy od cen konkurentów.

48. Krzywa planowanej sprzedaży firmy na rynku konkurencji monopolistycznej jest łagodniej nachylona od krzywej rzeczywistej sprzedaży (krzywej udziału w rynku), gdyż: a) firma ta może odebrać klientów konkurentom, obniżając cenę swego produktu; b) konkurenci nie obniżą ceny, gdy zrobi to dana firma; c) krzywa rzeczywistej sprzedaży jest bardziej elastyczna; d) obniżenie ceny nie prowadzi do zmiany wielkości produkcji; e) prawo zakazuje praktyk monopolistycznych, polegających na podwyż­szaniu ceny.

49. Na rynku konkurencji monopolistycznej firma jest: a) cenobiorcą, który może osiągać zysk netto zarówno w krótkim, jak i w długim okresie; b) cenotwórcą, który może osiągać zysk netto zarówno w krótkim, jak i w długim okresie; c) cenobiorcą, który może osiągać zysk netto tylko w krótkim okresie; d) cenotwórcą, który może osiągać zysk netto tylko w krótkim okresie; e) cenotwórcą, który może osiągać zysk netto tylko w długim okresie.

50. Maksymalizacja zysku w krótkim okresie przez firmę na rynku konkurencji monopolistycznej odbywa się w sposób analogiczny do postępowania: a) tej firmy w długim okresie; b) firmy doskonale konkurencyjnej w krótkim okresie; c) monopolisty; d) firmy doskonale konkurencyjnej w długim okresie; e) każdej firmy dążącej do maksymalizacji zysku.

51. Jeśli firmy na rynku konkurencji monopolistycznej osiągają duże zyski netto w krótkim okresie, to wejście nowych firm powoduje przesunięcie krzywych popytu „starych" firm do: a) dołu, co eliminuje zysk w długim okresie; b) góry, co eliminuje zysk w długim okresie; c) dołu, co zwiększa zysk w długim okresie; d) góry, co zwiększa zysk w długim okresie; e) nie powoduje żadnego przesunięcia krzywych popytu.

52. Równowaga firmy na rynku konkurencji monopolistycznej w długim okresie: a) pokrywa się z równowagą tej firmy w krótkim okresie; b) jest identyczna jak równowaga monopolu; c) jest identyczna jak równowaga firmy doskonale konkurencyjnej; d) oznacza minimalizację przez nią ATC; e) oznacza, że firma produkuje mniej, niż produkowałaby, osiągając minimum ATC.

53. Rynek konkurencji monopolistycznej funkcjonuje, osiągając większą efektywność, jeśli: a) jest to mały rynek; b) jest to duży rynek; c) produkt jest bardzo zróżnicowany; d) wejście na ten rynek jest zabronione; e) krzywe popytu, jakie napotykają firmy, są nieelastyczne.

54. Różnica między konkurencją monopolistyczną a doskonałą polega na tym, że: a) krzywa popytu w konkurencji monopolistycznej jest bardziej elastyczna; b) produkt jest zróżnicowany w konkurencji monopolistycznej, a w dosko­nałej nie; c) wejście na rynek konkurencji monopolistycznej jest zablokowane w przeciwieństwie do konkurencji doskonałej; d) kupujący nie mają wystarczających informacji w konkurencji monopolistycznej w przeciwieństwie do konkurencji doskonałej; e) producent z konkurencji monopolistycznej może oddziaływać na cały rynek, a z konkurencji doskonałej nie.

55. Na rynku konkurencji oligopolistycznej działają dwie firmy. Popyt rynkowy opisuje wzór: Q=550-P. Firma 1 produkuje po stałych kosztach i MC₁=10. Funkcja reakcji firmy 2 jest następująca: q₂=260-0,5q₁, a firmy 1 przyjmuje postać: a) q₁=260-0,5q₂; b) q₁=270-0,5q₂; c) q₁= 550-0,5q₂; d) q₁=550-q₂; e) q₁=270- q₂.

56. Jeśli na rynku oligopolistycznym firma 2 wytwarza q'₂, to optymalna wielkość produkcji firmy 1 wynosi: q₁=(15-q'₂)/3. Analogicznie, jeśli firma 1 produkuje q'_1, to optymalna wielkość produkcji firmy 2 wynosi: q₂=(30- q'₁)/3. Wielkości produkcji na tym rynku w równowadze Cournota wynoszą: a) q₁=75/8, q₂=15/8; b) q₁=15/8, q₂=75/8; c) q₁=70/8, q₂=10/8; d) q₁=10, q₂=30; e) q₁=30, q₂=10.

57. W równowadze Bertranda, gdy firmy ponoszą jednakowe koszty, cena jest: a) równa MC, b) większa od MC, c) mniejsza od MC, d) niezależna od MC, e) zależna tylko od kosztów stałych.

58. Dwie firmy prowadzą konkurencję cenową Bertranda, ponosząc jednakowe i stałe koszty krańcowe: MC₁=MC₂. Swoje produkty sprzedają po różnych cenach: P₁ = MC₁<P₂. W tej sytuacji rynek: a) nie jest w równowadze, gdyż firma 2 może obniżyć cenę, aby zwiększyć zysk; b) nie jest w równowadze, gdyż firma 1 może obniżyć cenę, aby zwiększyć zysk; c) jest w równowadze; d) nie jest w równowadze, gdyż firma 1 może podnieść cenę, aby zwiększyć zysk; e) nie jest w równowadze i przy takich cenach nie może jej osiągnąć.

59. Na rynku konkurencji oligopolistycznej funkcjonują cztery firmy, ponosząc zerowe koszty. Funkcję popytu na tym rynku opisuje wzór: Q=200 - P. W równowadze Cournota: a) firmy nie osiągają zysku, bo jest ich za dużo; b) każda firma produkuje 40 jednostek produktu; c) cena rynkowa jednostki produktu wynosi 40; d) podaż na rynku wynosi 100 jednostek produktu; e) równowaga nie jest osiągana.

Kolejne trzy zadania dotyczą rynku oligopolistycznego opisanego następująca treścią „Krzywą reakcji firmy 1 przedstawia wzór: q₁ = 50 - 0,5q₂, a firmy 2: q₂=50 - 0,5 q₁. Obie firmy ponoszą koszty zerowe".

60. Ile wynosi produkcja firmy 1 w równowadze Cournota? a) 66 2/3, b) 33 1/3, c) 49 1/3, d) 26 2/3, e)90 1/3.

61. Ile wynosi produkcja całego rynku w równowadze Cournota? a) 66 2/3, b) 33 1/3, c) 133 1/3, d) 126 2/3, e)190 1/3.

62. O ile wzrosła cena w oligopolu w porównaniu z doskonałą konkurencją? a) 66 2/3, b) 33 1/3, c) 26 2/3, d) 49 1/3, e) 90 1/3.

63. Na rynku konkurencji oligopolistycznej produkują dwie firmy, ponosząc stałe koszty: MC_l = MC₂=40. Popyt rynkowy opisuje równanie: Q = 200 - 2P. Cena w równowadze Cournota na tym rynku wynosi: a) 60, b) 80, c) 100, d) 40, e) 20.

64. Na rynku konkurencji oligopolistycznej produkują dwie firmy, ponosząc stałe koszty: MC₁=MC₂=20. Funkcję popytu rynkowego opisuje wzór: Q=400-2P. Jeśli firma 1 jest liderem w ujęciu Stackelberga, to wielkość produkcji naśladowcy wynosi: a) 80, b) 100, c) 60, d) 90, e) 120.

65. Na rynku działają dwie firmy ponoszące zerowe koszty. Popyt na tym rynku opisuje wzór: Q=200-2P. Jaka jest funkcja reakcji firmy 1 na wielkość produkcji firmy 2?

a) q₁=100-0,25q₂;b) q₁ = 100-0,5q₂ c) q₁ = 50-25q₂, d) q₁ =50-0,5q₂, e) q₁ = 50-4q₂.

66. W równowadze Cournota w porównaniu z równowagą Stackelberga: a) cena jest niższa i produkcja rynku jest mniejsza; b) zysk jest mniejszy i cena jest niższa; c) zysk jest większy i produkcja rynku jest większa; d) cena jest większa i produkcja rynku jest mniejsza; e) cena jest większa i produkcja rynku jest większa.

67. W równowadze Cournota w porównaniu z równowagą osiąganą przy wspólnej maksymalizacji zysku (przez monopol wielozakładowy): a) cena jest wyższa i produkcja rynku jest mniejsza; b) zyski są mniejsze i cena jest niższa; c) zyski są większe i produkcja rynku jest większa; d) zyski są mniejsze i produkcja rynku jest mniejsza; e) zyski są większe i cena jest wyższa.

68. W kartelu zawiązanym w celu wspólnej maksymalizacji zysku zadanie to jest realizowane, gdy: a) firmy oszukują się; b) firmy konkurują między sobą; c) zostają wyeliminowane bariery wejścia na rynek; d) członkowie kartelu wspólnie realizują swoje postanowienia; e) zasady funkcjonowania kartelu podlegają regulacji rządu.

69. W równowadze Nasha: a) żadna firma nie zwraca uwagi na postępowanie konkurentów; b) każda firma podejmuje decyzje po uwzględnieniu postępowania kon­kurentów; c) wszystkie firmy współdziałają, dążąc do wspólnej maksymalizacji zysku; d) wszystkie firmy produkują tyle samo; e) wszystkie firmy realizują taki sam zysk netto.

70. W oligopolu załamanie krzywej popytu następuje wówczas, gdy: a) firmy współpracują w celu wspólnej maksymalizacji zysku; b) firmy niezależnie od siebie konkurują; c) jedna z firm staje się przywódcą cenowym; d) firmy podnoszą cenę, ale jej nie obniżają, kiedy jeden z konkurentów zainicjuje zmianę ceny; e) firmy obniżają cenę, ale jej nie podnoszą, kiedy jeden z konkurentów zainicjuje zmianę ceny.

71. Zgodnie z modelem załamanej krzywej popytu niewielka zmiana MC i AC najprawdopodobniej: a) spowoduje obniżenie ceny produktu; b) spowoduje wzrost wielkości produkcji na rynku; c) nie wywoła zmiany ani ceny, ani wielkości produkcji; d) doprowadzi do zaprzestania produkcji przynajmniej przez część firm; e) spowoduje wzrost ceny i zmniejszenie wielkości produkcji.

72. Jeśli firmy na rynku konkurencji oligopolistycznej nie koordynują swoich decyzji, to powstaje: a) kartel, b) monopol wielozakładowy, c) przywództwo cenowe, d) wzajemna, niezależna konkurencja, e) monopol różnicujący ceny.

73. Krzywa popytu w sytuacji przywództwa cenowego firmy dominującej na rynku jest: a) doskonale elastyczna, b) doskonale nieelastyczna, c) całkiem elastyczna, d) całkiem nieelastyczna, e) nie można określić.

Zestaw zadań został przygotowany na podstawie:

1. Informatorów o studiach zaocznych SGH z lat 1998 - 2003

2. E. Czarny, E. Nojszewska, Mikroekonomia. Zbiór zadań, PWE, Warszawa 2000 r.

3

Kurs przygotowawczy do testu z wiedzy o gospodarce - mikroekonomia

formy rynku - cd.

---