PRZEKAZYWANIE PIÓRKA
Rodzaj zabawy: w parach, na szybką reakcję.
Miejsce: klasa szkolna, świetlica.
Czas trwania: około minutę na każdą rundę.
Przeznaczona dla: dzieci od 5 lat; dla mniejszych grup, ale również dla całej klasy.
Opis zabawy
Uczestnicy dobierają się parami i stają naprzeciwko siebie. Jeden z nich zamyka oczy i wyciąga otwartą rękę do partnera. Ten bardzo ostrożnie upuszcza piórko albo maleńki kłębek waty na jego dłoń. Osoba ta musi powiedzieć, kiedy poczuje dotknięcie na skórze. Jeżeli jego wyczucie było prawidłowe, wolno jej otworzyć oczy. Następnie partnerzy zamieniają się rolami. Jeżeli wszystko dobrze się udaje, można spróbować po chwili z innym lekkim przedmiotem, np. z jeszcze lżejszym kawałeczkiem waty albo owczej wełny.
Inna możliwość
Wszyscy siedzą w kole, a piórko jest najpierw podawane z ręki do ręki, przy czym wszyscy mają otwarte oczy. Trzeba próbować wyczuć już muśnięcie na skórze. Następnie wszyscy zamykają oczy i powtarzają to samo, czyli podają sobie jeszcze raz piórko. Ten, kto je poczuje, otwiera oczy i przekazuje je dalej. Aby początek nie był zbyt trudny, zaczynamy od grubego kłębka waty, a potem przechodzimy do coraz to lżejszych i delikatniejszych płatków. W tym wariancie koło nie może być zbyt duże.
Materiały pomocnicze
Kilka miękkich piórek (na przykład puchu), płatki waty lub kłębuszki owczej wełny.
Wskazówki pedagogiczne
Wewnętrzna strona dłoni jest szczególnie wrażliwa na dotyk, mimo to nasze zmysły nieraz nas zawodzą. W przypadku piórek zauważamy niekiedy, że coś leży nam w dłoni dopiero po wytwarzającym się na skórze cieple. W trakcie tej zabawy dzieci muszą być bardzo spokojne, ponieważ w przeciwnym razie piórko lub płatek waty mogą zostać zdmuchnięte z dłoni. Muszą się one również skoncentrować, aby w ogóle móc poczuć jego lekkie muśnięcie na skórze. Ponieważ oczy są zamknięte, istotna jest tutaj uczciwość. Godne polecenia - jako wprowadzenie - jest zademonstrowanie całego przebiegu zabawy przez dwójkę dzieci.