Dyktanda dla grupy młodszej
Kalendarz
Kalendarz to najwierniejszy rycerz czasu. Na darmo by szukać lepszego. Nigdy nie
czuje się zmęczony swoimi obowiązkami. Zachowuje się jak strażnik, który strzeże
porządku i dba, by w jego królestwie nigdy nie zapanował chaos. Spadające z
kalendarza kartki odmierzają mijające dni. Jedne obwieszczają jakieś niezwykłe
wydarzenia, inne świąteczny lub powszedni czas. Kalendarz pilnuje, aby w
odpowiedniej porze przyszły wszystkie pory roku, by żadna z nich się nie spóz
niła,
nie wyprzedziła swoich sióstr oraz nie została w tyle. Pamięta o wszystkich dużych i
małych uroczystościach. Przypomina o andrzejkach i mikołajkach. Wie, kiedy jest
Wielkanoc i Boże Narodzenie. Dba, byśmy nie zmarnowali żadnego dnia, mądrze
wykorzystali każdą chwilkę. Kalendarz to ważny i pożyteczny druh czasu. Niektórzy
jednak narzekają, że zbyt często pokazuje pechowe piątki trzynastego, zbyt rzadko
natomiast niedziele. Każdy jednak musi podporządkować się jego rządom.
Jesień
Jesienią dni są coraz krótsze, a noce dłuższe. Niedługo śnieg otuli drzewa jak
cieplutka pierzyna. Gałązki i wierzchołki niektórych krzewów pochylą się do samej
ziemi i przybiorą kształt pałąków, jakby kłaniały się przechodniom. Nie tylko
zwierzęta, ale również drzewa przygotowują się do zimy. Liście drzew pożółkną,
zbrunatnieją, okryją się purpurą. Wiele z nich nierzadko rośnie dziesiątki, a nawet
setki lat i co roku w ten sposób przystosowuje się do nowych warunków. Czasem
proces ten może być zakłócony, gdy chłody przyjdą zbyt szybko. Wówczas drzewa
nie zdążą się zahartować, dlatego potem chorują. Najciężej znoszą zimę drzewa,
które rosną w pobliżu latarni. Światło przedłuża drzewom dzień i w ten sposób
zmniejsza się ich odporność na mróz. Nie najlepiej znoszą zimę młode drzewa. One
najbardziej narażone są na duże wahania temperatury, dlatego trzeba je ochraniać,
na przykład otulać słomą.
Z życia zwierząt
Wiele zwierząt prowadzi nocny tryb życia. O zmierzchu zaczyna polować na małe
gryzonie puszczyk, który w dzien śpi na drzewie. Ma on świetny słuch, dlatego słyszy
każdy szmer. W ściółce leśnej żeruje jeż europejski. Potrafi on narobić dużo hałasu,
szukając dżdżownic, gąsienic, ślimaków i żuków. Nocą na poszukiwanie owadów,
jagód i nasion wyrusza mysz leśna. Nad ranem i o zmroku pożywia się roślinożerny
zając szarak, który latem obgryza korę drzew, a zimą zjada zeschłe z
dz
bła traw.
Natomiast nietoperz na łowy wylatuje póz
no w nocy. Niektóre zwierzęta są aktywne
w dzień, zaś w nocy śpią. Należą do nich na przykład wiewiórka, dzięcioł i jeleń.
Niektóre spośród ptaków mogą spędzać w powietrzu mnóstwo godzin zarówno w
dzień, jak i w nocy. Są wśród nich niewielkie ptaki z wróblowatych.
Burza
Słońce schowało się za horyzont. Nadchodził ciepły i bezchmurny wieczór. Hen
daleko słychać było chór ptasich głosów. Śpiew słowików harmonijnie zlewał się z
brzęczeniem chrząszczy w nadbrzeżnych trzcinach. Nagle niebo zachmurzyło się.
Potężne konary drzew zaczęły się uginać. Silne podmuchy wiatru łamaly gałęzie,
które z trzaskiem upadały na pomarszczoną powierzchnię łąki. Fale groz
nie uderzały
o brzeg malutkiej rzeczki. Nie słychać już było żadnych odgłosów, tylko grzmoty
wstrząsały powietrzem, a błyskawice rozjaśniały granat nieba.