Podatek dochodowy od osób
fizycznych – wykorzystanie w
działalności gospodarczej
mgr Łukasz Szydełko
Agenda
Pojęcie przychodu,
Pojęcie kosztów uzyskania przychodu,
Pojęcie dochodu,
Podejście progresywne i liniowe,
Podejście progresywne i liniowe – przykłady,
Decyzje podatkowe – porównywanie różnych
form opodatkowania działalności
gospodarczej - przykłady
Pojęcie przychodu
Przychody ustalane być muszą zgodnie z przepisami ustawy o
podatku dochodowym od osób fizycznych(Art.12 UPDOF).
Zasady ustalania przychodów są następujące:
przychodami są kwoty należne z tytułu sprzedaży towarów lub
świadczenia usług, choćby nie zostały faktycznie otrzymane,
do przychodu nie zalicza się wartości zwróconych towarów,
udzielonych bonifikat i skont,
u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług
opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (VAT) za
przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o
należny podatek od towarów i usług – „sprzedaż netto”,
Pojęcie przychodu
jeżeli podatnik uzyskuje przychody wyrażone w walutach obcych,
przelicza się je na złote według kursów średnich z dnia
uzyskania przychodu ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski,
jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między
dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują
różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub
obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z
dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez
bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód oraz
zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy
Bank Polski z dnia uzyskania przychodu – dodatnie lub ujemne
różnice kursowe z tytułu sprzedaży,
Pojęcie przychodu
przychody z tytułu różnic kursowych od własnych
środków lub wartości pieniężnych w walutach
obcych związanych z działalnością gospodarczą
ustala się jako różnicę między wartością tych
środków obliczoną przy zastosowaniu kursu kupna
walut z dnia faktycznego otrzymania przychodu oraz
kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu
sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego
odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał
podatnik – dodatnie różnice kursowe.
Pojęcie przychodu
Do przychodów z działalności gospodarczej zalicza się
również:
przychody ze sprzedaży lub zamiany składników majątku
wykorzystywanego w działalności gospodarczej (wyjątek –
budynki lub ich części, lokale mieszkalne oraz grunt albo prawo
użytkowania wieczystego gruntu, związane z tym budynkiem lub
lokalem, spółdzielcze własnościowe prawa do lokalu
mieszkalnego oraz prawa do domu jednorodzinnego w
spółdzielni mieszkaniowej) – nawet wówczas, gdy podatnik
zlikwidował działalność gospodarczą,
dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia
otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków,
otrzymane kary umowne,
odsetki od środków na rachunkach bankowych utrzymywanych w
związku
z wykonywaną działalnością,
Pojęcie przychodu
wartość umorzonych lub przedawnionych
zobowiązań, z wyjątkiem umorzonych pożyczek z
Funduszu Pracy oraz zobowiązań umorzonych w
wyniku postępowania układowego,
wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych
nieodpłatnych świadczeń, z wyjątkiem otrzymanych
od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w
rozumieniu przepisów o podatku od spadków i
darowizn,
otrzymane wynagrodzenie za obsługę
pracowniczego programu emerytalnego uczestnika,
w związku ze zwrotem środków pochodzących ze
składki dodatkowej,
Pojęcie przychodu
wynagrodzenia płatników z tytułu:
- terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa,
- terminowego naliczania i odprowadzania składek na ubezpieczenie
zdrowotne, zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu
zdrowotnym,
- wykonywania zadań związanych z ustalaniem prawa do świadczeń i ich
wysokości oraz wypłatą świadczeń z ubezpieczenia chorobowego,
określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych,
przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych
umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z
działalnością gospodarczą,
otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku
związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z
prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.
Do przychodu nie zalicza się natomiast:
Pojęcie przychodu
zaliczek na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną
wykonane w następnych okresach sprawozdawczych,
otrzymanych pożyczek i kredytów oraz zwróconych pożyczek, z
wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek,
kwot naliczonych, lecz nie otrzymanych odsetek od należności, w
tym również od udzielonych pożyczek,
zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat
stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów
jednostek samorządu terytorialnego, niezaliczanych do kosztów
uzyskania przychodów,
przychodów, które w rozumieniu przepisów o zakładowym
funduszu świadczeń socjalnych zwiększają ten fundusz,
Pojęcie przychodu
zwolnionych od wpłat należności z tytułu podatku od towarów i
usług,
zwróconej różnicy podatku od towarów i usług,
zwróconego podatku akcyzowego,
przychodów z odpłatnego zbycia na podstawie umowy
przewłaszczenia
w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub
kredytu – do czasu ostatecznego przeniesienia własności
przedmiotu umowy,
wartości nieodpłatnych świadczeń otrzymanych z tytułu
korzystania z usług informacyjno-doradczych świadczonych
przez punkty konsultacyjno-dorad-cze działające, na podstawie
odrębnych przepisów, w ramach rządowego programu wsparcia
dla małych i średnich przedsiębiorstw.
Data powstania przychodu
Za datę powstania przychodu u podatnika
zwolnionego od podatku VAT uważa się
dzień wystawienia rachunku, a jeżeli
rachunek nie został wystawiony, to ostatni
dzień miesiąca, w którym nastąpiło:
wydanie rzeczy, zbycie praw majątkowych
oraz dostarczenie wszelkiej postaci energii,
wykonanie usługi,
otrzymanie zapłaty za wykonanie
świadczenia – w pozostałych przypadkach.
Data powstania przychodu
Jeżeli podatnik jest podatnikiem podatku od
towarów i usług, za datę powstania przychodu
uważa się dzień wystawienia faktury, a jeżeli faktura
nie została wystawiona w terminie określonym w
przepisach dotyczących podatku VAT, za datę
powstania przychodu uważa się dzień, w którym
faktura powinna być wystawiona.
W przypadku wykonania przez podatnika
świadczenia na eksport, za datę powstania
przychodu należnego uważa się potwierdzoną przez
organ celny (na dokumencie odprawy celnej) datę
wywozu przedmiotu eksportu poza granicę
Rzeczypospolitej Polskiej.
Przychody i ich dokumentacja
Zapisy w ewidencji dokonywane są na podstawie dowodów, którymi
mogą być:
kopie rachunków,
kopie faktur,
dzienne zestawienie faktur,
kopie faktur korygujących,
dokumenty celne,
dowody wewnętrzne dokumentujące sprzedaż bez rachunków
lub faktur,
raporty fiskalne z kasy rejestrującej (dobowe lub okresowe),
rejestr sprzedaży VAT,
inne dowody wewnętrzne dokumentujące przychody, np.
rozliczenie różnic kursowych, dotacje, refundacje, doliczenia do
przychodu kwot uprzednio od-liczonych – o ile przepisy tak
stanowią.
Pojęcie kosztów uzyskania przychodu
Pojęcie kosztów uzyskania przychodów
określa art. 22 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych (UPDOF),
który stanowi, że kosztami uzyskania
przychodów z poszczególnego źródła są
wszelkie koszty poniesione w celu
osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów
wymienionych w art. 23 UPDOF.
Pojęcie kosztów uzyskania przychodu
Aby móc zaliczyć określony koszt jak koszt
uzyskania przychodów, muszą zostać
spełnione równocześnie dwie przesłanki:
pozytywna i negatywna. Pierwsza polega na
tym, że dany koszt musi zostać poniesiony w
celu uzyskania przychodu (tzn. musi istnieć
bezpośredni lub pośredni związek pomiędzy
poniesionym kosztem a osiągniętym
przychodem).
Pojęcie kosztów uzyskania przychodu
Druga zaś wiąże się z tym, że poniesiony
koszt nie może znajdować się w katalogu
określonym w art. 23 UPDOF kosztów
niezaliczanych do kosztów uzyskania
przychodów.
Pojęcie kosztów uzyskania przychodu
Koszty poniesione w walutach obcych
przelicza się na złote według kursów średnich
ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z
dnia poniesienia kosztu,
Pojęcie kosztów uzyskania przychodu
Koszty
Ponoszone w celu
(związane z
prowadzoną
działalnością
gospodarczą)
Nie ponoszone w
celu ( nie
związane z
prowadzoną
działalnością
gospodarczą)
Koszty, które
są wyłączone z
podatkowych
(art. 16)
Koszty
uzyskania
przychodu
Pojęcie dochodu
Dochód rozumiany jako nadwyżka
podatkowych przychodów nad podatkowymi
kosztami ich uzyskania.
Ustalanie dochodu dla przedsiębiorców
rozliczających się według podatku
dochodowego od osób fizycznych
Podejście progresywne,
Podejście liniowe,
Podejście progresywne i liniowe
Podatek progresywny
Podatek liniowy
1) Może być zawsze stosowany
1) Nie może być stosowany tylko przy
samozatrudnieniu
2) Stawka podatku uzależniona od
wielkości dochodu
2) Stawka podatku jest stała i wynosi 19%
3) Podatek zmniejsza się o kwotę 530,08
zł/rok
3) Brak ulgi podatkowej
4) Odlicza się od dochodu i podatku
wszelkie możliwe odliczenia, istnieje
możliwość wspólnego rozliczenia się z
małżonką/malżonkiem
4) Odlicza się tylko:
-
od dochodu ubezpieczenie społeczne i
straty,
-
od podatku ubezpieczenie zdrowotne. Brak
rozliczenia z małżonkiem
5) Zeznanie roczne PIT-36
5) Zeznanie roczne PIT-36L
Podejście progresywne i liniowe
Obowiązki formalne:
-
Podatnik zgłasza założenie ewidencji oraz
ewentualnie wybór podatku liniowego,
-
Rozliczenie miesięczne następuje do 20
-
Do 30 kwietnia rozliczenie roczne,
Ewidencja dochodu ustalana jest na podstawie
jednej z dwóch ewidencji:
-
księgowej,
-
podatkowej księgi przychodów i rozchodów,
Podejście progresywne-skala 2006
PODSTAWA OBLICZENIA PODATKU W
ZŁOTYCH
NALEŻNY PODATEK W ZŁOTYCH
do 37 024
19% podstawy minus kwota 530,08
od 37 024
do 74 048
6504,48 + 30% nadwyżki ponad 37 024
ponad 74 048
17611,68 + 40% nadwyżki ponad 74 048
Podejście progresywne
Podatek progresywny=(Dochód –
ubezpieczenie społeczne – inne odliczenia
od dochodu)*19%,30%,40% - 530,08 –
ubezpieczenie zdrowotne (7,75%) – inne
odliczenia od podatku
Gdzie:
Dochód=Przychody podatkowe – koszty
uzyskania przychodu
Podejście liniowe
Podatek liniowy = (Dochód – ubezpieczenie
społeczne – straty)*19% – ubezpieczenie
zdrowotne (7,75%)
Gdzie:
Dochód=Przychody podatkowe – koszty
uzyskania przychodu
Składki ubezpieczeniowe od osób
prowadzących działalność gospodarczą
Ubezpieczenie zdrowotne (9%, 7,75%) –
obowiązkowe, płaci się niezależnie od
wykonywanej działalności gospodarczej,
Ubezpieczenie emerytalne (19,52%), rentowe
(10%) i wypadkowe (0,67%-3,60%) – są
obowiązkowe, ale dobrowolne dla : emerytów
i rencistów oraz osób płacących składki z
innego tytułu (umowa o pracę przynajmniej
na najniższą krajową, umowa zlecenia,
KRUS)
Składki ubezpieczeniowe od osób
prowadzących działalność gospodarczą
Ubezpieczenie chorobowe (2,45%)–
dobrowolne, ale może być płacone tylko z
innymi składkami społecznymi,
Fundusz Pracy (2,45%)– obowiązkowy, jeśli
się płaci składki na ubezpieczenie społeczne
FGŚP(0,10%) – nie płaci się
Składki ubezpieczeniowe od osób
prowadzących działalność gospodarczą
Wysokość składek dla przedsiębiorcy
ustalana jest od minimalnej podstawy
określonej przez ZUS i aktualizowanej co
kwartał
Podejście progresywne-przykład 1
Podejście progresywne i liniowe –
przykład 2
Decyzje podatkowe
Wybór formy opodatkowania:
1)
Porównujemy poszczególne formy
opodatkowania według kryterium
minimalnych płatności,
2)
Ustalenie najniższego obciążenia odbywa
się w dwóch etapach:
a) Określa się czy dla danej sytuacji podatnika
możliwy jest tzw. podatek zerowy,
Decyzje podatkowe
b) Jeżeli nie jest możliwy podatek zerowy
wówczas poszukuje się podatku najniższego
ustalając wielkość dochodu, przychodu lub
rentowności sprzedaży, które decydują o
opłacalności danej formy podatkowej.
Decyzje podatkowe
Ustalanie optymalnej formy opodatkowania
powinno uwzględnić indywidualną sytuację
podatnika.
Decyzje podatkowe-podatek zerowy
Karta podatkowa
KP=SKP-ubezpieczenie zdrowotne(7,75%)
KP=0
SKP-ubezpieczenie zdrowotne(7,75%)=0
SKP=ubezpieczenie zdrowotne(7,75%)
Jeżeli SKP<=ubezpieczenie zdrowotne(7,75%)
to płacimy do US 0zł
Decyzje podatkowe-podatek zerowy
Ryczałt od przychodów
ewidencjonowanych
RE=(P-ubezpieczenia społeczne-inne
odliczenia od przychodu)*re-ubezpieczenie
zdrowotne(7,75%) – inne odliczenia od
dochodu
W większości przypadków :
RE=(P-ubezpieczenia społeczne)*re-
ubezpieczenie zdrowotne(7,75%)
Decyzje podatkowe-podatek zerowy
re – stawka procentowa ryczałtu
3% - handel
5,5% - produkcja
8,5% - usługi
17% - wybrane usługi
20% - wolne zawody
Decyzje podatkowe-podatek zerowy
RE = 0
(P-ubezpieczenie społeczne)*re –
ubezpieczenie zdrowotne(7,75%) = 0
P=((ubezpieczenie zdrowotne(7,75%)
+ubezpieczenie społeczne*re))/re=przychód
graniczny
Decyzje podatkowe – przykład 3
Decyzje podatkowe – przykład 4
Decyzje podatkowe – przykład 5
Decyzje podatkowe – podatek zerowy
Podatek liniowy
Pl=(D-ubezpieczenie społeczne)*19% -
ubezpieczenie zdrowotne (7,75%)
D=((ubezpieczenie
zdrowotne(7,75%)+ubezpieczenie
społeczne*19%))/19%
Decyzje podatkowe – podatek zerowy
Podatek progresywny
Ppr=(D-ubezpieczenie społeczne)*19%-530,08
– ubezpieczenie zdrowotne(7,75%)=0
D=(ubezpieczenie
zdrowotne7,75%+530,08+ubezpieczenie
społeczne*19%)/19%
Decyzje podatkowe – przykład 6
Decyzje podatkowe – porównywanie
różnych form opodatkowania pod kątem
minimalnego podatku
Porównanie poszczególnych form
opodatkowania polega na ustaleniu
przychodu, dochodu lub rentowności,
która decyduje o opłacalności danej formy
podatku, przy założeniu, że prowadzona
działalność gospodarcza jest jedynym
źródłem dochodu
Podatek liniowy a podatek progresywny-
przykład 7
Podatek progresywny a karta podatkowa-
przykład 8
Karta podatkowa a ryczałt od przychodów
ewidencjonowanych – przykład 9
Podatek progresywny a ryczałt od
przychodów ewidencjonowanych
Porównanie polega na ustaleniu granicznej
dochodowości, przy której podatki zapłacone
w obu formach będą równe
RE=Ppr
Podatek progresywny a ryczałt od
przychodów ewidencjonowanych
Wprowadzone uproszczenia:
Jeżeli jako przedsiębiorca jestem zatrudniony
gdzieś na umowę o pracę to składek na
ubezpieczenie społeczne nie płacę i ulgę
wykorzystuję przy dochodach z umowy o
pracę.
Porównanie tych dwóch form opodatkowania
wygląda następująco:
P*re=D*19% , jeżeli D<37024
Podatek liniowy a ryczałt od przychodów
ewidencjonowanych – przykład 10
Dowody księgowe
Podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe,
którymi są:
faktury, rachunki, faktury korygujące – własne i
obce,
dzienne i miesięczne zestawienia faktur
(rachunków) dotyczących sprzedaży,
paragony z kasy fiskalnej,
zestawienie przychodów bezrachunkowych,
noty księgowe sporządzone w celu skorygowania
zapisów (obce i własne),
dowody przesunięć pomiędzy zakładami podatnika,
Dowody księgowe
dowody opłat pocztowych i bankowych,
dokumenty celne,
inne dowody opłat, np. polisy, książeczki opłat itp.,
paragony na udokumentowanie zakupu w
jednostkach handlu detalicznego materiałów,
środków czystości i bhp oraz materiałów biurowych
(paragon należy na odwrocie opisać i ostemplować
– data, podpisy, rodzaj towaru),
paragony lub dowody kasowe na wydatki
poniesione za granicą na zakup paliwa i olejów,
dowody wewnętrzne sporządzone przez podatnika,
dotyczące niektórych kosztów (wydatków).
Dowody księgowe
Do dowodów własnych zewnętrznych zaliczyć
należy dowody dokumentujące sprzedaż towaru
(wyrobu, materiału) oraz dokumenty korygujące
błędnie wystawiony lub otrzymany dokument, do
dowodów własnych wewnętrznych – wszelkiego
rodzaju dowody dotyczące operacji wewnątrz
jednostki bądź też, jeżeli przepis na to zezwala,
dokumentujące operację gospodarczą zewnętrzną,
a do dowodów obcych – wszelkiego rodzaju
dokumenty otrzymane od kontrahentów,
dokumentujące dokonany wydatek.
Dowody księgowe
Faktury VAT można podzielić na pięć zasadniczych
grup:
typowe faktury VAT,
faktury VAT RR – wystawiane w sytuacji zakupu
produktów od rolnika, który jest na ryczałcie,
oryginał przekazuje się sprzedawcy (rolnikowi),
faktury VAT MP – wystawiane przez „małych
podatników” w rozumieniu ustawy o podatku od
towarów i usług oraz podatku akcyzowego,
faktury VAT KOMIS – wystawianych przez
komisanta w przypadku, gdy komisant i komitent są
podmiotami uprawnionymi do wystawiania faktur,
Dowody księgowe
faktury VAT KORYGUJĄCE – wystawiane są przez wystawców
faktur oryginalnych, a wystawia się je, gdy po wystawieniu
faktury VAT:
- udzielono rabatów,
- dokonany został zwrot sprzedawcy towarów oraz nabywcy kwot
nienależnych,
- dokonany został zwrot nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub
rat, których wysokość wyniosła co najmniej 50% wartości
świadczenia,
- sprzedawca i nabywca podwyższyli cenę po wystawieniu faktury,
- stwierdzono pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź
jakiejkolwiek pozycji faktury, przy czym błędy te mogą być
poprawione wyłącznie poprzez wystawienie faktury korygującej.
Dowody księgowe
Faktura korygująca powinna zawierać w swojej treści wyraz
KOREKTA lub wyrazy FAKTURA KORYGUJĄCA.
Faktury VAT oraz faktury korygujące wystawia się co najmniej w
dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca,
kopię zaś zatrzymuje sprzedawca. Oryginał faktury musi mieć
wyraz: ORYGINAŁ, a kopia faktury wyraz: KOPIA.
Dopuszcza się ponowne wystawienie faktury zgodnie z danymi
zawartymi w kopii faktury, w przypadku gdy zaginie lub ulegnie
zniszczeniu oryginał faktury bądź faktury korygującej. Ponownie
wystawiona faktura musi w swej treści zawierać wyraz:
DUPLIKAT. Faktura taka nie stanowi podstawy zapisów w
podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Duplikaty są
wystawiane wyłącznie dla celów podatku od towarów i usług.
Dowody księgowe
Podmioty nieopłacające podatku od towarów i
usług (nie podlegają pod przedmiotowy
zakres obowiązywania ustawy ustawy o
podatku od towarów
i usług oraz o podatku akcyzowym, a
wykonują usługi lub dokonują sprzedaży
towarów) obowiązane są wystawiać, na
żądanie odbiorcy usługi lub kupującego,
rachunki stwierdzające wykonanie usługi lub
dokonanie sprzedaży.
Dowody księgowe
Dzienne zestawienia sprzedaży (dzienne
zestawienia dowodów: rachunków, faktur
dotyczących sprzedaży) – służą do
zaksięgowania zbiorczym zapisem
przychodów ze sprzedaży
udokumentowanych rachunkami i fakturami.
Dowody księgowe
Miesięczne zestawienie sprzedaży – służy
zaewidencjonowaniu w księdze miesięcznych
przychodów ze sprzedaży towarów przez
podatników podatku od towarów i usług
prowadzących odrębną ewidencję obrotów
oraz podatku od towarów i usług.
Dowody księgowe
Noty księgowe – sporządza się je w celu
skorygowania operacji gospodarczej,
wynikającej z dowodu własnego lub obcego;
notami księgowymi nie dokonuje się
korygowania operacji gospodarczych
udokumentowanych fakturami VAT lub
rachunkami uproszczonymi.
Dowody księgowe
Dowody przesunięć – dokumentuje się nimi
przerzuty (przesunięcia) towarów handlowych
oraz materiałów podstawowych między
zakładami należącymi do tego samego
podatnika. Powinny być one sporzadzane w
dwóch egzemplarzach, z których jeden
powinien być przechowywany w zakładzie, z
którego przesunięto towar lub materiał, a
drugi – w zakładzie, do którego przyjęto te
towary lub materiały.
Dowody księgowe
Dowody opłat pocztowych i bankowych oraz pozostałych opłat – są
to dowody obce, wystawiane przez kontrahentów jako
potwierdzenie przyjętej opłaty. Dowodami tymi mogą być
dokumentowane:
opłaty pocztowe, poniesione m.in. w związku z: przesyłką
pieniężną, przesyłką poleconą, wysłaniem paczki;
opłaty bankowe, które podatnik poniósł w związku z
korzystaniem
z usług banku, np. prowizje pobierane przez bank w związku z
przyjmowaniem i wypłacaniem pieniędzy, potwierdzaniem
czeków, udzielaniem kredytów i gwarancji;
opłaty czynszu;
opłaty składek;
wszelkiego rodzaju inne opłaty dokonywane przez podatnika w
związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Dowody księgowe
Dowody wewnętrzne – dowody własne,
wystawiane przez podatnika w celu
zaewidencjonowania operacji gospodarczej
nieudokumentowanej innym dowodem, a
mogącej zostać udokumentowaną dowodem
wewnętrznym. Dowodami wewnętrznymi
można dokumentować:
Dowody księgowe
zakup bezpośrednio od krajowego producenta lub
hodowcy produktów roślinnych i zwierzęcych,
nieprzerobionych sposobem przemysłowym lub
przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli
przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub
przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt
rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt;
wartość produktów roślinnych i zwierzęcych,
pochodzących z własnej uprawy lub hodowli
prowadzonej przez podatnika;
zakup w jednostkach handlu detalicznego
materiałów pomocniczych,
Dowody księgowe
koszty diet i innych należności za czas podróży służbowej
pracowników oraz wartości diet z tytułu podróży służbowych
osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi
współpracujących;
zakup od ludności odpadków poużytkowych, stanowiących
surowce wtórne, z wyłączeniem zakupu (skupu) metali
nieżelaznych;
wydatki związane z opłatami za czynsz, energię elektryczną,
telefon, wodę, gaz i centralne ogrzewanie, w części
przypadającej na działalność gospodarczą;
opłaty uiszczane znakami opłaty skarbowej oraz opłat sądowych
i notarialnych.
Dowody księgowe
Paragony – dokument obcy, którym
dokumentuje się zakup w jednostkach handlu
detalicznego: materiałów, środków czystości,
środków bhp, materiałów biurowych,
wyposażenia.
Zakres podatkowej księgi przychodów i
rozchodów
Podatkowa księga przychodów i rozchodów
została przewidziana jako narzędzie
ewidencyjne, którego celem jest prawi-dłowe
obliczenie dochodu dla celów po-datku
dochodowego od osób fizycznych, płaconego
na zasadach ogólnych (podatek
progresywny, podatek liniowy)
Zakres podatkowej księgi przychodów i
rozchodów
Aktem prawnym normującym zasady
opodatkowania podatkiem dochodo-wym
osób fizycznych, w tym również
prowadzących działalność gospodarczą na
niewielką skalę, jest ustawa o podatku
dochodowym od osób fizycznych, na
podstawie której oparto rozporządzenie
Ministra Finansów w sprawie prowadzenia
podatkowej księgi przy-chodów i rozcho-dów.
Zakres podatkowej księgi przychodów i
rozchodów
Prawo do opodatkowania dochodu ustalonego za
pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów
mają osoby fizyczne, spółki prawa cywilnego osób
fizycz-nych, spółki jawne i spółki partnerskie, które w
roku poprzednim uzyskały przychód z działalności
(przychód netto ze sprzedaży towarów, produktów i
operacji finansowych) niższy niż 800 000 EURO,
przeliczony według średniego kursu EURO w NBP
na dzień 30 września każdego roku
Zakres podatkowej księgi przychodów i
rozchodów
Podatkową księgę przychodów i rozchodów mogą
prowadzić również:
osoby wykonujące działalność na podstawie umów
agencyjnych i umów na wa-runkach zlecenia,
zawartych na podstawie odrębnych przepisów,
osoby wykonujące działalność w zakresie wolnych
zawodów,
osoby prowadzące działy specjalne produkcji rolnej,
jeśli osoby te zgłosiły za-miar prowadzenia tej
księgi,
Zakres podatkowej księgi przychodów i
rozchodów
duchowni, którzy zrzekli się opłacania zryczałtowanego podatku
dochodowego,
osoby prowadzące niektóre rodzaje działalności gospodarczej,
opodatkowa-nej w formie zryczałtowanej, pod warunkiem że
zrzekną się tej formy opo-datko-wania i będą płacić podatek
dochodowy na zasadach ogólnych, ustalając go na podstawie
podatkowej księgi przychodów i rozchodów,
rolnicy prowadzący gospodarstwo rolne bez zatrudnienia w nim
pracowni-ków, członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych
oraz pracowników rol-nych, wykonujących osobiście lub z
udziałem członków rodziny działalność go-spo-darczą, jeżeli
łączy przychód osiągany z tej działalności nie przekroczy 10 000
zł w roku podatkowym. Księga ta będzie prowadzona według
uprosz-czonych zasad.
Zakres podatkowej księgi przychodów i
rozchodów
Zwolnieni z prowadzenia podatkowej księgi
przychodów i rozchodów są po-datnicy prowadzący
pełne księgi rachunkowe, czyli osoby fizyczne i
spółki cywilne osób fizycznych, które mają
obowiązek przejścia na zasady pełnej
rachunkowości, jeśli ich przychody netto ze
sprzedaży towarów, produktów oraz operacji
fi-nansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co
najmniej równowartość w walucie polskiej 800 000
EURO.
Zakres podatkowej księgi przychodów i
rozchodów
Zwolnienie przysługuje podatnikom, którzy opłacają
podatek dochodowy
w formach zryczałtowanych, jak również podmiotom,
które wykonują wyłącznie usługi prze-wozu osób i
towarów taborem konnym. Wyłączone są osoby
wykonujące zawód adwokata w zespole
adwokackim i dokonujące sprzedaży środków
trwałych po li-kwi-dacji działalności. Rolnicy
wykonujący działalność gospodarczą i osiągający
przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej
nie przekraczający 5 000 zł w roku podatkowym
również są zwolnieni z prowadzenia podatkowej
księgi przychodów i rozchodó
Zakres podatkowej księgi przychodów i
rozchodów
O prowadzeniu księgi przychodów i
rozchodów podatnik jest zobowiązany
za-wiadomić w formie pisemnej urząd
skarbowy, właściwy według miejsca
za-miesz-kania podatnika, w terminie do dnia
20 stycznia roku podatkowego, w którym
będą opłacali podatek dochodowy na
ogólnych zasadach lub w terminie 7 dni od
dnia założenia księgi, jeśli obowiązek jej
prowadzenia powstaje w ciągu roku.
Obligatoryjny układ podatkowej księgi
przychodów i rozchodów
Wzór podatkowej księgi przychodów i
rozchodów znajduje się w załączniku do
rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie
prowadzenia podatkowej księgi przychodów i
rozchodów
Obligatoryjny układ podatkowej księgi
przychodów i rozchodów
We wzorze księga podatkowa przychodów i
rozchodów została podzielona na 16 kolumn.
Kontrahent
Przychód
L.p. Data
zdarzenia
gospodarczego
Nr dowodu
księgowego
Imię i nazwisko
(firma)
adres
Opis zdarzenia gospodarczego
Wartość
sprzedanych
towarów i usług
Pozostałe
przychody
Razem przychód
(7 + 8)
1
2 3 4 5
6
7 8 9
Suma strony
Przeniesienie z poprzedniej
strony
Razem od początku roku
Nazwa firmy ……………………………………………………….………………………………………. NIP
………………………………… REGON …………………………………….
Ul. ……………………………………………. Kod pocztowy i poczta
………………………………………………………………………………………..
Miesiąc księgowy ………………………………………. Rok …………………………….
Nazwa firmy ……………………………………………………….………………………………………. NIP
………………………………… REGON …………………………………….
Ul. ……………………………………………. Kod pocztowy i poczta
………………………………………………………………………………………..
Miesiąc księgowy ………………………………………. Rok …………………………….
Wydatki (koszty)
Zakup towarów
handlowych i
materiałów wg
cen zakupu
Koszty
uboczne
zakupu
Wynagrodzenia w
gotówce i naturze
Pozostałe
wydatki
Razem
wydatki
(12+13)
Uwagi
10 11 12 13
14
15
16
Obligatoryjny układ podatkowej księgi
przychodów i rozchodów
Kolumny 1-6 są kolumnami przeznaczonymi do oznaczenia operacji
gospodarczej.
Kolumna 1 „Lp.”. Kolumna ta przeznaczona jest do wpisania kolejnego
numeru zapisu w księdze. Tym samym numerem należy oznaczyć
dowód podatkowy, który jest podstawą dokonania zapisu. Numeracja ta
pozwala powiązać zapis z dokumentem źródłowym.
Kolumna 2 „Data zdarzenia gospodarczego”. W kolumnie tej wpisuje
się datę zdarzenia gospodarczego, wynikającą z dokumentu, który
stanowi podstawę zapisu.
Kolumna 3 „Numer dowodu księgowego”. Do tej kolumny wpisuje się
symbol i numer dowodu księgowego.
Kolumna 4 i 5 „Kontrahent”. Są przeznaczone do wpisania informacji o
kontrahencie. W kolumnie 4 wpisuje się jego imię i nazwisko lub nazwę
firmy, a w kolumnie 5 umieszcza się jego adres.
Kolumna 6 „Opis zdarzenia gospodarczego”. W kolumnie tej
zamieszcza się opis zdarzenia gospodarczego, np. zakup towaru,
zapłata za energię, zapłata za czynsz, wypłata wynagrodzeń itp.
Obligatoryjny układ podatkowej księgi
przychodów i rozchodów
Kolumny 7-9 „Przychód”. To kolumny, w których
ujmuje się kwoty z tytułu sprzedaży towarów i usług
oraz pozostałych przychodów.
Kolumna 7 „Wartość sprzedanych towarów i usług”.
Służy do wpisania przychodów ze sprzedaży
towarów i usług.
Kolumna 8 „Pozostałe przychody”. Przeznaczona
jest do zapisu kwoty pozostałych przychodów tj.
przychodów ze sprzedaży składników majątku,
dotacji, refundacji, odsetek od kwot na rachunkach
bankowych.
Kolumna 9 „Razem przychód”. Służy do wpisania
łącznej kwoty z kolumn 7 i 8.
Obligatoryjny układ podatkowej księgi
przychodów i rozchodów
Kolumna 10 „ Zakup towarów handlowych i
materiałów według cen zakupu”. Wpisuje się
w niej wartość zakupionych materiałów i
towarów handlowych w cenach zakupu. Gdy
zakupu dokonuje się za granicą, w kolumnie
tej wpisuje się również cło.
Kolumna 11 „ Koszty uboczne zakupu”.
Zapisuje się tutaj koszty uboczne związane
z zakupem towarów i materiałów, np. koszty
obcego transportu, ubezpieczenia.
Obligatoryjny układ podatkowej księgi
przychodów i rozchodów
Kolumny 12-15 „Wydatki (koszty)”. Ujmowane są w niej koszty związane z
prowadzeniem działalności gospodarczej.
Kolumna 12 „ Wynagrodzenia w gotówce i w naturze”. Przeznaczona jest do
wpisania kwot brutto wynagrodzeń wypłacanych pracownikom. Wynagrodzenia
w naturze ujmuje się według przeciętnych cen rynkowych. Zapisy dokonuje się
na podstawie listy płac lub innych dowodów, w których odbiór pracownik
potwierdza własnoręcznym podpisem.
Kolumna 13 „Pozostałe wydatki”. Kolumna ta służy do wpisania kwot kosztów,
które nie zostały ujęte w kolumnach 10-13, a które są uznawane za koszty
uzyskania przychodu w myśl ustawy o podatku dochodowym. Koszty te
obejmują np. czynsz, opłaty za energię, zakup paliwa, koszty remontu,
amortyzację, koszty reklamy, koszty podróży służbowych, składki na
ubezpieczenie społeczne pracowników.
Kolumna 14„Razem wydatki”. Jest to łączna suma kwot wydatków ujętych w
kolumnach 12-13.
Kolumna 15. Jest kolumną wolną, ale występuje w grupie kolumn obejmujących
wydatki. Ewidencjonuje się w niej inne zaszłości gospodarcze poza
wymienionymi w kolumnach 1-13.
Obligatoryjny układ podatkowej księgi
przychodów i rozchodów
Kolumna 16 „Uwagi”. Wykorzystywana jest
do zapisywania uwag odnoszących się do
treści zapisów z kolumn 2-15, np. wpisanie
pobranych zaliczek, obrót opakowaniami.
Obligatoryjny układ podatkowej księgi
przychodów i rozchodów
Po zakończeniu zapisów w danym miesiącu
należy u dołu każdej strony zsumować
poszczególne kolumny zaczynając od 7
kolumny. Poniżej wpisuje się sumy
przeniesione z poprzedniej strony. W rubryce
„Razem od początku roku” wpisuje są sumy
strony plus sumy z przeniesienia. Są to z
reguły sumy narastająco od początku roku.
Obligatoryjny układ podatkowej księgi
przychodów i rozchodów
prowadzenie księgi podatkowej może być
powierzone biuru rachunkowemu, ten fakt wymaga
jednak zgłoszenia w ciągu siedmiu dni od jego
zaistnienia, wła-ści-wemu urzędowi skarbowemu i
prowadzenia w miejscu prowadzenia działalności
do-datkowej ewidencji w postaci ewidencji zakupu i
sprzedaży. Układ, treść i forma pro-wadzo-nej w
firmie podatkowej księgi przychodów i rozchodów
powinna być iden-tyczna jak podana w załączniku
do objaśnień ustawy
Obligatoryjny układ podatkowej księgi
przychodów i rozchodów
Podatnicy mogą prowadzić podatkową księgę
przychodów i rozchodów za-równo metodą
tradycyjną jak i przy użyciu komputera.
Dotyczy to zarówno po-datni-ków
prowadzących księgę na zasadach ogólnych
jak i w wersji uproszczonej.
Obligatoryjny układ podatkowej księgi
przychodów i rozchodów
Warunkiem uznania księgi prowadzonej przy użyciu
technik informacyjnych za prawidłową, jest
określenie na piśmie szczegółowej instrukcji obsługi
programu kom-puterowego, wykorzystywanego do
prowadzenia ksiąg jak również stosowanie
pro-gramu komputerowego zapewniającego
bezzwłoczny wgląd w treść dokonywa-nych zapisów
oraz wydrukowanie wszystkich danych w porządku
chronologicznym zgodnie ze wzorem księgi.
Obligatoryjny układ podatkowej księgi
przychodów i rozchodów
Występuje obowiązek przechowywania
zapisanych danych na magnetycz-nych
nośnikach informacji do czasu wydruku
zawartych na nich danych, w sposób
chro-niący przed zatarciem lub
zniekształceniem tych danych albo
naruszeniem ustalonych zasad ich
przetwarzania.
Obligatoryjny układ podatkowej księgi
przychodów i rozchodów
Występuje obowiązek przechowywania
zapisanych danych na magnetycz-nych
nośnikach informacji do czasu wydruku
zawartych na nich danych, w sposób
chro-niący przed zatarciem lub
zniekształceniem tych danych albo
naruszeniem ustalonych zasad ich
przetwarzania.
Dokonywanie zapisów w księdze
podatkowej przychodów i rozchodów
Zapisy w księdze powinny być dokonane w
języku i walucie polskiej, oprócz tego w
sposób staranny i trwały. Błędy stwierdzone
w zapisach należy poprawić po-przez
skreślenie dotychczasowej i wpisanie nowej
treści, z zachowaniem czytel-no-ści, oraz
podpisanie poprawki i umieszczenie daty.
Można też wprowadzić do księgi do-wód
korygujący
Dokonywanie zapisów w księdze
podatkowej przychodów i rozchodów
Wszystkie zapisy w księdze oraz w prowadzonych
przez podatnika dodatko-wych urządzeniach
księgowych muszą być dokonywane na podstawie
prawidło-wych, rzetelnych i spełniających wymogi
formalnoprawne dowodów księgowych. Zaliczamy
do nich faktury VAT, faktury VAT RR, faktury VAT
KOMIS, dzienne zesta-wienie dowo-dów
dotyczących Kosztami uzyskania przychodów z
danego źródła są wszystkie koszty ponie-sione w
celu uzyskania wyżej wymienionych przychodów, z
wyjątkiem kosztów wy-szczególnionych w art.23
ustawy o podatku dochodowym
Dokonywanie zapisów w księdze
podatkowej przychodów i rozchodów-
przykład 11
Ustalanie dochodu (straty podatkowej)
Koszty uzyskania przychodów to wszystkie
koszty, poza kosztami wyłączonymi
ustawowo, poniesione w celu osiągnięcia
przychodów. Koszty te zapisuje się w księdze
przychodów i rozchodów w kolumnach od 10
do 13.
Ustalanie dochodu (straty podatkowej)
Przychody to otrzymane lub oddane do
dyspozycji podatnika w roku podatkowym
pieniądze, wartości pieniężne oraz
świadczenia. Przychód z działalności
gospodarczej to kwoty należne po wyłączeniu
wartości zwróconych towarów, udzielonych
bonifikat i skont.
Ustalanie dochodu (straty podatkowej)
Przy sprzedaży towarów i usług opodatkowanych
podatkiem VAT, za przychód ze sprzedaży uważa
się przychód pomniejszony o należny podatek VAT.
Natomiast podmioty gospodarcze, które dokonują
sprzedaży w zakresie handlu i gastronomii dla osób
fizycznych nieprowadzących działalności
gospodarczej, ewidencjonują przychody łącznie z
podatkiem VAT, a na koniec miesiąca pomniejszają
je o należny podatek od towarów i usług.
Ustalanie dochodu (straty podatkowej)-
ustalanie za okresy miesięczne
Po zakończeniu zapisów w podatkowej
księdze przychodów i rozchodów w danym
miesiącu podkreśla się zapisy i podsumowuje
kolumny od 7 do 14. Dane z podsumowania
miesiąca również się podkreśla.
Ustalanie dochodu (straty podatkowej)-
ustalanie za okresy miesięczne
Dokonuje się również podsumowania po
zakończeniu kolejnych miesięcy w sposób
narastający od początku roku. Dane
wynikające z tego podsumowania są
niezbędne do ustalenia dochodu dla
obliczenia wysokości zaliczki miesięcznej na
podatek dochodowy.
Ustalanie dochodu (straty podatkowej)-
ustalanie za okresy miesięczne
W sytuacji, gdy podatkowa księga przychodów i
rozchodów jest prowadzona za pomocą komputera,
podatnik ma obowiązek na koniec każdego miesiąca
sporządzić wydruk zapisów dokonanych w danym
miesiącu. Czynność ta powinna być wykonana w
terminie pozwalającym na prawidłowe i terminowe
rozliczenie z Urzędem Skarbowym, lecz nie później
niż do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc
poprzedni.
Ustalanie dochodu (straty podatkowej)-
ustalanie za okresy miesięczne
Aby obliczyć dochód za okres miesiąca
należy od narastającej sumy kwot z kolumny
9 (łączne przychody) odjąć koszty uzyskania
przychodów (suma kolumn 10, 11, 14).
Ustalanie dochodu (straty podatkowej)-
ustalanie za okresy miesięczne
Osiągnięty dochód (stratę podatkową), ustalony na podstawie
księgi w trakcie roku podatkowego, można przedstawić,
po-sługu-jąc się następującym wzorem:
D = P – (Z + Kz) - Kp
Gdzie:
D – dochód za okres od stycznia do końca danego miesiąca,
P
– uzyskany przychód od początku roku podatkowego
Z – wydatki na zakup towarów handlowych i materiałów od
początku roku,
Kz– wydatki na koszty uboczne zakupu (koszty zakupu) od
początku roku,
Kp – koszty pozostałych wydatków od początku roku.
Ustalanie dochodu za okresy roczne
Aby dokonać rocznego zamknięcia podatkowej
księgi przychodów i rozchodów należy
sporządzić:
remanent (spis z natury, który jest
równocześnie remanentem początkowym
następnego roku podatkowego),
roczne podsumowanie kolumn księgi,
ustalić dochód z prowadzonej
działalności.
Ustalanie dochodu za okresy roczne
Małe firmy opierają swoją ewidencję na tzw.
okresowym sposobie ustalenia zapasów. Wiąże się
to z faktem, iż w chwili zakupu towarów, materiałów
podstawowych i pomocniczych, firmy ponoszone na
ten cel wydatki zaliczają w całości do kosztów,
niezależnie od ich faktycznego zużycia w
prowadzonej działalności. Dlatego też, by ustalić
rzeczywiście poniesione koszty towarów
sprzedanych i materiałów zużytych, na koniec roku
należy przeprowadzić spis z natury.
Ustalanie dochodu za okresy roczne
Spisem z natury obejmuje się towary
handlowe, materiały podstawowe i
pomocnicze, półwyroby, wyroby gotowe oraz
braki i odpadki. W razie likwidacji działalności
gospodarczej spisem z natury należy objąć
również wyposażenie.
Ustalanie dochodu za okresy roczne
Inwentaryzacja może być przeprowadzona:
przed zaprowadzeniem księgi przychodów i
rozchodów,
na koniec i początek każdego nowego roku
podatkowego,
w razie zmiany osoby podatnika (wspólnika),
w przypadku zmiany proporcji udziałów
wspólników,
w razie likwidacji działalności,
Ustalanie dochodu za okresy roczne
w każdym czasie, przy zarządzaniu zmiany cen
urzędowych, wystąpienia wypadków losowych
(pożar, włamanie),
w dowolnym czasie według decyzji podatnika,
jednakże w takich przypad-kach podatnik
obowiązany jest powiadomić urząd skarbowy w
terminie 7 dni przed datą sporządzenia spisu z
natury,
w każdym czasie, gdy na podstawie odrębnych
przepisów jego sporządzenie zarządził urząd
skarbowy.
Ustalanie dochodu za okresy roczne
Przy zamykaniu księgi w sytuacji, gdy nie sporządza
się podsumowania kolejnych miesięcy narastająco
od początku roku, należy na odrębnej karcie w
księdze przychodów i rozchodów wypisać kwoty
wynikające z podsumowania poszczególnych
miesięcy i dodać je. Uzyskane sumy muszą być
zweryfikowane z wynikiem spisu z natury, aby
zapewnić całkowitą zgodność danych
ewidencyjnych określonych składników majątku z
ich stanem faktycznym.
Ustalanie dochodu za okresy roczne
Podatnicy prowadzący działalność
gospodarczą po zakończeniu roku mają
obowiązek ustalić osiągnięty dochód lub
poniesioną stratę. Na oddzielnej karcie
podatkowej księgi przychodów i rozchodów
ustala się w roku podatkowym wartość
przychodów i poniesionych kosztów
uzyskania przychodu.
Ustalanie dochodu za okresy roczne
Osiągnięty dochód za okres roczny, ustalony na podstawie księgi
podatkowej przychodów i rozchodów, można opisać następującym
wzorem:
Gdzie:
D – dochód
P – uzyskany przychód w ciągu roku podatkowego
Spt - wartość spisu z natury na początku roku
Z – wydatki na zakup towarów handlowych i materiałów
Kz – wydatki na koszty uboczne zakupu (koszty zakupu)
Skt - wartość spisu z natury na koniec roku
KTS – koszty uzyskania przychodu (koszty towarów sprzedanych)
Kp – koszty pozostałych wydatków
Wn – wartość wynagrodzeń w naturze
(
)
[ ]
pt
z
Kt
p
n
KTS
D P
S
Z K
S
K W
⎡
⎤
= −
+ + −
− −
⎣
⎦
Ustalanie dochodu za okresy roczne
Podatnicy prowadzący księgę podatkową
mają obowiązek odprowadzania zaliczek
miesięcznych na podatek dochodowy od
osób fizycznych do dnia 20 każdego
miesiąca za miesiąc poprzedni. Podatnik
zobowiązany jest też dokonać ostatecznego
rozliczenia podatku do-chodowego po
zakończeniu roku podatkowego do dnia 30
kwietnia roku następ-nego po roku
podatkowym.
Ustalanie dochodu za okresy roczne
Uznanie podatkowej księgi przychodów i rozchodów
za dowód w postępowaniu podatkowym, wymaga jej
prawidłowości pod względem formalnym (czyli
zgodnym z zasadami określonymi w
rozporządzeniu, które dotyczy prowadzenia ksiąg
podatkowych). Jak również jej prawidłowości pod
względem materialnym czyli zgodnie ze stanem
rzeczywistym, a więc rejestrująca operacje
gospodarcze zgodnie z ich faktycznym przebiegiem.
Dodatkowe ewidencje przy podatkowej
księdze przychodów i rozchodów
Podatnicy obowiązani do prowadzenia księgi
podatkowej, zobowiązani są również do
prowadzenia dodatkowych urządzeń
księgowych (ewidencji), stanowiących
integralną część księgi. Urządzeniami tymi
są:
Dodatkowe ewidencje przy podatkowej
księdze przychodów i rozchodów
ewidencja środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych prowadzona zgodnie z
art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych,
ewidencja wyposażenia obejmująca wyposażenie,
czyli rzeczowe składniki majątku związanego z
prowadzoną działalnością, nie zaliczane do środków
trwałych, których wartość początkowa przekracza
1500zł i jest niższa od 3500 zł,
indywidualne (imienne) karty przychodów
pracowników prowadzona przez podatników
wpłacających należności ze stosunku pracy,
Dodatkowe ewidencje przy podatkowej
księdze przychodów i rozchodów
ewidencja kupna i sprzedaży wartości dewizowych,
ewidencja pożyczek i zastawionych rzeczy, do której
prowadzenia są obowiązani podatnicy wykonujący
działalność w zakresie udzielania pożyczek pod
zastaw (działalność lombardowa),
ewidencja sprzedaży – przygotowywana przez tych
podatników, którzy nie prowadza księgi w miejscu
wykonywania działalności albo chcą dokonywać
wpisów do podatkowej księgi przychodów i
rozchodów raz w miesiącu, po zakończeniu tego
miesiąca do 20-go dnia miesiąca następnego,
Dodatkowe ewidencje przy podatkowej
księdze przychodów i rozchodów
ewidencja obrotów VAT prowadzona przez podatników
zwolnionych podmiotowo z podatku VAT,
ewidencja zakupu i sprzedaży prowadzona przez podatników
VAT,
ewidencja przebiegu pojazdu, która mają obowiązek prowadzić
podatnicy wykorzystujący nie wprowadzone do ewidencji
środków trwałych samochody osobowe,
rejestr podatku od czynności cywilnoprawnych prowadzonych
przez nabywców rzeczy przeznaczonych do przerobu lub
sprzedaży,
rejestr opłaty skarbowej.
Ewidencja środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych
Ewidencja środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych,powinna zawierać
następujące dane:
liczbę porządkową,
datę nabycia,
data przyjęcia do użytkowania,
określenie dokumentu stwierdzającego nabycie,
określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i
prawnej,
symbol Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT),
wartość początkową,
Ewidencja środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych
stawkę amortyzacyjną,
kwotę odpisu amortyzacyjnego za dany rok podatkowy i
narastająco za okres dokonywania tych odpisów, w tym
także gdy składnik ma-jątku był kiedykol-wiek
wprowadzony do ewidencji (wykazu) a na-stępnie z niej
wykreślony i znów wprowadzony,
zaktualizowaną wartość początkową,
zaktualizowaną wartość odpisów amortyzacyjnych,
wartość ulepszenia zwiększającą wartość początkową,
datę likwidacji oraz jej przyczynę albo datę zbycia.
Ewidencja środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych-przykład
Ewidencja środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych
Podatnik może poszerzyć zakres ewidencji,
jeśli uzna to za zasadne. Zapisów
dotyczących środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych dokonuje się
w ewidencji najpóźniej w miesiącu
przekazania ich do używania.
Ewidencja wyposażenia
Ewidencja wyposażenia obejmuje
wyposażenie, którego wartość począt-kowa
nie przekracza 1 500 zł. Ewidencja ta
powinna zawierać następujące dane:
numer kolejny wpisu,
datę nabycia,
numer faktury lub rachunku,
Ewidencja wyposażenia
nazwę wyposażenia,
cenę zakupu wyposażenia lub koszt wytworzenia,
numer kolejny pozycji, pod którą wpisano w
księdze koszt związany
z nabyciem wyposażenia,
datę i przyczynę likwidacji lub sprzedaży bądź
darowizny
Ewidencja wyposażenia-przykład
Część I
L.p.
Data
nabycia
Numer
dokumentu
Nazwa
wyposażenia
Numer pozycji w KPIR
pod którą dokonano
księgowania
Wartość
początkowa
Część II
L.p. Miejsce użytkowania wyposażenia Data likwidacji Przyczyna likwidacji
Ewidencja sprzedaży
Ewidencja sprzedaży powinna być prowadzona
przez tych podatników, którzy nie prowadzą
podatkowej księgi przychodów i rozchodów w
miejscu wykonywania działalności gospodarczej.
Dotyczy to podatników, którzy prowadzenie księgi
powierzyli biuru rachunkowemu lub prowadzą
przedsiębiorstwa wielozakładowe i decydują się na
prowadzenie jednej wspólnej księgi dla wszystkich
zakładów oraz prowadzą działalność w zakresie
handlu obwoźnego i obnośnego i nie przechowują
księgi w miejscu prowadzenia tej działalności.
Ewidencja sprzedaży
Obowiązku prowadzenia tej ewidencji nie
mają podatnicy, których przychody
udokumentowane są wyłącznie fakturami i
rachunkami. W praktyce do prowadzenia
ewidencji sprzedaży zobowiązani są
wyłącznie podatnicy sprzedający towary i
świadczący usługi na rzecz osób fizycznych,
nie prowadzących działalności gospodarczej.
Ewidencja sprzedaży
Podatnik jest obowiązany zbroszurować ewidencje
sprzedaży i kolejno ponumerować jej karty. Powinna
zawierać co najmniej, numer kolejny wpisu, datę
uzyskania przychodu nieudokumentowanego
fakturami i rachunkami, oraz kwotę tego przychodu.
W przypadku uzyskania zarówno przychodu
udokumentowanego jak i przychodu ze sprzedaży
bezrachunkowej, to do ewidencji wpisuje się tylko
kwotę przychodu nieudokumentowanego.
Ewidencja sprzedaży
Podatnicy korzystający z podmiotowego
zwolnienia od podatku VAT, mogą rozszerzyć
ewidencję sprzedaży o dane niezbędne do
ewidencjonowania obrotu dla celów VAT.
Ewidencje te w tej sytuacji są prowadzone
łącznie
Ewidencja sprzedaży-przykład
Ewidencja sprzedaży strona nr........
L.p. Data Kwota przychodu
nie
udokumentowanego
Kwota przychodu
udokumentowanego
rachunkami
Suma przychodów z dnia:
_____________________
Ewidencja obrotów VAT
Ewidencję obrotów VAT mają obowiązek prowadzić
osoby będące podatnikami podatku od towarów i
usług, zwolnionymi z obowiązku opłacenia tego
podatku
z uwagi na nie przekroczenie określonego limitu
obrotów ( limit ten wynosi 10 000 EURO).
Przepisy ustawy o VAT nie określają formy tej
ewidencji stanowią jedynie, że podatnik musi
zaewidencjonować sprzedaż na dany dzień, nie
później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w
dniu następnym
Ewidencja wynagrodzeń
Ewidencja wynagrodzeń. Prowadzący księgę
podatkową, tak jak i inni pracodawcy
prowadzący działalność gospodarczą mają
obowiązek prowadzenia ewidencji
wynagrodzeń, jeśli zatrudniają pracowników
na podstawie umowy o pracę i wypłacają im z
tego tytułu wynagrodzenia.
Ewidencja wynagrodzeń
Ewidencja wynagrodzeń powinna się składać
z indywidualnych imiennych kart
wynagrodzeń pracowników oraz
zbroszurowanej kartoteki zawierającej
wszystkie niezbędne ich dane. W imiennych
kartach wynagrodzeń powinny się znajdować
następujące informacje:
Ewidencja wynagrodzeń
imię i nazwisko pracownika,
numer identyfikacji podatkowej (NIP),
miesiąc w którym nastąpiła wypłata,
sumę osiągniętych w danym miesiącu przychodów brutto ( w
gotówce i w naturze),
koszty uzyskania przychodu,
składkę na ubezpieczenie społeczne (emerytalne, rentowe,
chorobowe),
dochód za dany miesiąc,
razem dochód narastająco od początku roku,
kwota podatku,
ulga- ustawowe zmniejszenie podatku,
należna zaliczka na podatek dochodowy, zmniejszona o składkę
na ubezpieczenie zdrowotne
Przykładowy wzór karty przychodów
Część I
Dane podmiotu prowadzącego kartę przychodów:
Nazwa:
Adres:
NIP:
Dane pracownika
Imię: ........................................... Nazwisko:
......................................NIP:........................
PESEL:.................... Adres:.................................................................
Data przyjęcia do pracy..............
Część II
Miesiąc Brutto Koszt Netto
Netto
narastająco
Obliczona
zaliczka
Zdrowotne Zaliczka
do
zapłaty
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
Suma
Część III
Składki na ubezpieczenie
Miesiąc Data przekazania
zaliczki do US emerytalne rentowe chorobowe
Podpis
pracownika
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
Suma
Ewidencja przebiegu pojazdu
Ewidencję przebiegu pojazdu powinni prowadzić ci
podatnicy, którzy wykorzystują na potrzeby
działalności gospodarczej samochody osobowe nie
będące środkami trwałymi tj. stanowiące składniki
ich prywatnego majątku, wynajęte, wzięte w leasing,
będące własnością zleceniobiorców czy
pełnomocników firmy. Ewidencja przebiegu pojazdu
powinna być również prowadzona przez
pracowników wykorzystujących prywatne
samochody dla celów służbowych i otrzymujących z
tego tytułu wynagrodzenie rozliczane na podstawie
faktycznie przejechanych kilometrów.
Ewidencja przebiegu pojazdu
Ewidencja ta powinna zawierać następujące dane:
imię i nazwisko pracownika,
miejsce zamieszkania pracownika,
numer rejestracyjny pojazdu,
pojemność jego silnika,
kolejny numer wpisu,
datę, cel wyjazdu,
opis trasy przejazdu,
liczbę faktycznie przejechanych kilometrów,
stawkę za jeden kilometr przebiegu,
wartość która wynika z przemnożenia liczby faktycznie
przejecha-nych kilo-metrów i stawki za jeden kilometr przebiegu,
podpis pracodawcy
Rejestr podatku od czynności cywilno-
prawnych
Rejestr podatku od czynności cywilnoprawnych, powinni prowadzić płatnicy podatku od
czynności cywilnoprawnych, którymi są między innymi nabywcy rzeczy przeznaczonych do
przerobu i sprzedaży. Mają oni obowiązek pobrania podatku przy wypłacie należności za nabyte
rzeczy. Rejestr ten musi być poświadczony przez urząd skarbowy i powinien zawierać:
- datę wpisania do rejestru dokumentu stwierdzającego dokonanie czynności cywilnoprawnej,
- datę i numer dokumentu,
- imię i nazwisko, albo nazwę firmy,
- numer identyfikacji podatkowej oraz miejsce zamieszkania (siedzibę) sprzedawcy,
- kwotę należności,
- stawkę podatku,
- kwotę pobranego podatku.
Rejestr podatku od czynności cywilno prawnych za miesiąc:
Część I
L.p. Data
wpisu
Data
wystawienia
dokumentu
Numer
dok.
Imię i nazwisko
kontrahenta
(nazwa)
NIP
Adres
(siedziba)
kontrahenta
Część II
L.p.
Kwota
należności
Stawka podatku
(%)
Kwota pobranego
podatku
uwagi
Suma
Rejestr opłaty skarbowej
Rejestr opłaty skarbowej prowadzą przewoźnicy
będący płatnikami opłaty skarbowej od dokumentów
przewozowych. Rejestr ten musi być poświadczony
przez właściwy organ podatkowy, nie później niż
następnego dnia po wpisaniu pierwszego
dokumentu i powinna w nim znajdować się:
data wpisu do rejestru,
imię i nazwisko albo nazwa firmy, oraz adres osoby lub
podmiotu nadającego rzecz do przewozu,
cecha identyfikująca dokument przewozowy,
kwota pobranej opłaty skarbowej.
Rozliczanie umów o pracę – przykład 12
Rozliczanie umów zlecenia 13
Rozliczanie umów o dzieło 14
Podatek VAT
Podatnik VAT
Zgodnie z nową ustawą podatnikiem VAT są osoby prawne,
jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej
(np. spółki cywilne, jawne) oraz osoby fizyczne wykonujące
samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel
lub rezultat takiej działalności, oraz dokonujące
wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu.
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność
producentów, handlowców lub usługodawców, a także osób
wykonujących wolne zawody. Działalność podlegająca VAT
winna być wykonywana w sposób częstotliwy lub (jednorazowo)
w sposób wskazujący na zamiar jej wykonywania w sposób
częstotliwy.
Podatek VAT
Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne nie
mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne:
na których ciąży obowiązek uiszczenia cła i uprawnione do
korzystania z procedury celnej obejmującej uszlachetnianie
czynne, odprawę czasową, przetwarzanie pod kontrolą celną,
dokonujące wewnątrzwspółnotowego nabycia towarów,
będące usługobiorcami usług lub nabywcami towarów od
podmiotów nie posiadających siedziby lub miejsca stałego
zamieszkania (prowadzenia działalności) na terytorium kraju,
jeśli podatek nie został rozliczony przez usługodawcę lub
dokonującego dostawy na terytorium kraju.
Podatek VAT
Nie są podatnikami VAT osoby uzyskujące przychody:
z umowy o pracę;
z umowy zlecenia, agencyjnej, o dzieło, zawartej z własnym pracodawcą;
wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy pdof, tj.: przychody z tytułu osobistego wykonywania
usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło na rzecz podmiotów
prowadzących działalność gospodarczą lub właściciela nieruchomości, przychody z
działalności artystycznej, literackiej, publicystycznej, duchownych, arbitrów, członków
zarządów i rad nadzorczych, z kontraktu menedżerskiego - pod pewnymi warunkami
(umowa zawiera warunki wykonania umowy, określa wynagrodzenie oraz
odpowiedzialność zatrudniającego wobec osób trzecich za wykonanie umowy przez
zatrudnionego);
z tytułu świadczenia usług w charakterze twórców i artystów wykonawców w rozumieniu
przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie
honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw
artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za
pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami
pokrewnymi, niezależnie od tego, czy będzie to umowa o dzieło, czy też umowa zbycia
praw autorskich (umowa powinna zawierać warunki wykonania umowy, określa
wynagrodzenie oraz odpowiedzialność zatrudniającego wobec osób trzecich za wykonanie
umowy przez zatrudnionego).
Rejestracja dla celów VAT-u
Rejestracja
Przed wykonaniem pierwszej czynności
sprzedaży, podatnik winien złożyć w urzędzie
skarbowym zgłoszenie rejestracyjne
.
Podatnik, który jest zwolniony z VAT
podmiotowo (z uwagi na niską wartość
sprzedaży) lub wykonuje czynności wyłącznie
zwolnione, może (ale nie musi) zarejestrować
się do VAT.
Rejestracja dla celów VAT-u
Osoba fizyczna dokonuje rejestracji zawsze na
nazwisko i podaje adres zamieszkania, podmiot nie
będący osobą fizyczną rejestruje się zgodnie z
nazwą i siedzibą prowadzenia działalności.
Właściwym do zarejestrowania jest urząd skarbowy
zgodny z miejscem prowadzenia działalności, a jeśli
działalność jest prowadzona na terenie kilku
urzędów skarbowych, to rejestracji dokonuje się w
US właściwym ze względu na miejsce zamieszkania
lub siedzibę. Urząd skarbowy potwierdza rejestrację
podatnika
Rejestracja dla celów VAT-u
Od dnia złożenia deklaracji VAT-R podatnik ma
prawo odliczać VAT naliczony z otrzymywanych
przez niego faktur zakupu. Podatnik zarejestrowany
winien podawać na fakturach i ofertach właściwy
NIP. W przypadku, gdy numer ten nie został jeszcze
nadany, na dokumentach umieszcza się inny nr
identyfikacyjny (PESEL, REGON), a po otrzymaniu
potwierdzenia VAT-5 - winien on zostać
uzupełniony.
Wszystkie zmiany danych, a także zaprzestanie
działalności podatnik winien zgłosić do US w
terminie 7 dni.
Rejestracja dla celów VAT-u
Podatnicy, którzy chcą dokonywać
wewnątrzwspólnotowej dostawy i
wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów
powinni złożyć ponadto deklarację
specjalny nr identyfikacyjny do
przeprowadzania rozliczeń z krajami
Wspólnoty na potwierdzeniu VAT-5 UE.
Rejestracja dla celów VAT-u
Sposób złożenia kaucji dla podatnicków VAT
UE określa rozporządzenie MF. Kaucja ta w
wysokości 250.000 zł może być złożona w
formie gotówki (przelew na rachunek
bankowy właściwego US), blokady
świadectwa depozytowego obligacji
skarbowych lub gwarancji bankowej.
Mali podatnicy VAT
Mali podatnicy i metoda kasowa rozliczenia podatku VAT
Mały podatnik to szczególna kategoria podatników VAT,
charakteryzująca się stosunkowo niewielkimi obrotami rocznymi.
Mały podatnik posiada dodatkowe uprawnienia, jedną z nich jest
możliwość wyboru kasowej metody rozliczania VAT. Metodę tę
można w dużym uproszczeniu opisać następująco:
odprowadzam, kiedy kontrahent mi zapłaci, a odliczam - gdy sam
zapłacę kontrahentowi. Warto dodać, że metoda kasowa
oznacza wyłącznie kwartalne rozliczenia - deklaracją VAT-7K, a
podatnik zobowiązany jest do wystawiania faktury VAT MP. Mały
podatnik nie musi korzystać z kasowej metody rozliczania VAT,
ma jednak taką możliwość.
Mali podatnicy VAT
Kto jest małym podatnikiem dla przepisów VAT:
Mały podatnik to polski podatnik VAT:
u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie
przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w
złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800.000 euro;
prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego
funduszami powierniczymi, będącego agentem, zleceniobiorcą
lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z
wyjątkiem komisu - jeżeli kwota prowizji lub innych postaci
wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku) nie
przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w
złotych kwoty odpowiadającej równowartości 30.000 euro;
Przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według
średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski
na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku
podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł
Mali podatnicy VAT
Metoda kasowa
O zamiarze stosowania metody kasowej rozliczenia podatku VAT mały
podatnik zawiadamia na piśmie naczelnika urzędu skarbowego
najpóźniej w ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego okres, w którym
będzie stosować metodę kasową.
Okres stosowania zasady kasowej rozliczenia VAT nie może być
krótszy niż 12 miesięcy, chyba że mały podatnik utracił status małego
podatnika (ze względu na rozmiar obrotów).
O rezygnacji ze stosowania metody kasowej podatnik zawiadamia na
piśmie naczelnika US w terminie do końca kwartału, w którym stosował
tę metodę.
Ww. zawiadomienia na piśmie mogą nastąpić poprzez złożenie jedynie
aktualizacji VAT-R.
Mały podatnik traci prawo do rozliczania podatku metodą kasową,
począwszy od rozliczenia za miesiąc następujący po kwartale, w
którym przekroczył kwotę limitu.
Czynności opodatkowane - VAT
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług
podlegają:
odpłatna dostawa towarów i odpłatne
świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za
wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Czynności opodatkowane - VAT
Opodatkowaniu nie podlegają:
transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu
(oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans;
czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie
skutecznej umowy;
działalność w zakresie gier losowych, zakładów
wzajemnych, gier na automatach i gier na
automatach o niskich wygranych, podlegającej
opodatkowaniu podatkiem od gier na zasadach
określonych w odrębnej ustawie.
Wewnątrzwspólnotowe nabycie
towarów
WNT - Wewnątrzwspólnotowe nabycie
towarów
Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów
występuje, gdy:
towar w wyniku dokonania dostawy jest
transportowany lub przesyłany;
z innego kraju UE do Polski;
przez nabywcę, dostawcę, albo na ich rzecz,
oraz:
Wewnątrzwspólnotowe nabycie
towarów
Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów
Innych towarów niż nowe środki transportu
Nowych środków transportu
Nabywcą:
- podatnik podatku od wartości dodanej (podatku od
towarów i usług), a nabywane towary mają służyć
czynnościom wykonywanym przez niego jako
podatnika), albo
- osoba prawna nie będąca w.wym. podatnikiem.
Dostawcą:
- podatnik podatku od wartości dodanej, wykonujący
czynności opodatkowane.
Dostawca – miejsce zamieszkania poza
Polską, w UE. Żadnych innych
wymogów co do dostawcy i nabywcy.
Wewnątrzwspólnotowe nabycie
towarów
Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem
rozumie się również przemieszczenie towarów przez
podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz,
należących do tego podatnika, z terytorium państwa
członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju,
jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego
innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez
niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym
również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,
albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom
wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju,
Wewnątrzwspólnotowa dostawa
towarów
WDT - Wewnątrzwspólnotowa dostawa
towarów
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów
występuje, gdy:
towar w wyniku dokonania dostawy jest
transportowany lub przesyłany;
z Polski do innego kraju UE;
przez nabywcę, dostawcę, albo na ich rzecz,
oraz:
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów
Innych towarów niż nowe środki transportu
Nowych środków
transportu
Nabywcą:
- podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na
potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa
członkowskiego innym niż terytorium kraju (ma numer VAT-UE
spoza Polski);
- osobą prawną nie będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej,
która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji
wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego
innym niż terytorium kraju (ma numer VAT-UE spoza Polski;
- podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną nie
będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w
takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż
terytorium kraju, nie wymienionymi wyżej, jeżeli przedmiotem
dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane, które, zgodnie z
przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia
poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych
z zapłaconą akcyzą.
Nabywca – miejsce
zamieszkania poza Polską,
w UE. Żadnych innych
wymogów co do dostawcy
i nabywcy.
Wewnątrzwspólnotowa dostawa
towarów
Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również
przemieszczenie przez podatnika podatku od towarów i usług,
lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa
z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż
terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium
kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa
wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach
wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na
terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć
czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na
terytorium tego innego państwa członkowskiego.
Zwolnienia podmiotowe
Ze zwolnienia podmiotowego mogą
skorzystać podatnicy VAT, czyli osoby i
jednostki prowadzące
od towarów i usług. Osoby takie nie mają
obowiązku:
wystawiania faktur VAT;
rozliczania podatku VAT;
składania deklaracji VAT.
Zwolnienia podmiotowe
Podatnicy zwolnieni podmiotowo mają jednak
obowiązek:
prowadzenia ewidencji sprzedaży pod
rygorem opodatkowania obrotu VAT w
stawce 22% bez prawa do odliczenia podatku
naliczonego przy zakupach;
instalowania
swój obrót jako zwolniony do czasu
rezygnacji albo utraty prawa do zwolnienia
podmiotowego.
Zwolnienia podmiotowe
Warunkiem skorzystania ze zwolnienia podmiotowego jest:
u podatników kontynuujących działalność nie przekroczenie w
poprzednim roku podatkowym przez obrót
;
u podatników rozpoczynających działalność w bieżącym roku
podatkowym:
- przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie
przekraczająca, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży,
(np. przy sprzedaży w okresie 22.11-
31.12.2005 limit wyniesie 40/365 x 10'000 €);
- nie przekroczenie w trakcie sprzedaży ww. limitu
proporcjonalnego
Obowiązek podatkowy
Powstanie obowiązku podatkowego oznacza
w uproszczeniu obowiązek ujawnienia
czynności w ewidencji VAT w dniu powstania
obowiązku podatkowego, a także ujęcia tej
czynności w deklaracji VAT za ten właśnie
okres, w którym powstał obowiązek
podatkowy.
Obowiązek podatkowy
Zgodnie z ogólną zasadą obowiązek podatkowy w podatku VAT
powstaje:
Z chwilą wydania towaru / wykonania usługi.
Jeżeli jednak czynność powinna zostać potwierdzona fakturą (w
tym dostawa towaru czy świadczenie usługi na rzecz podatnika
VAT czy podatnika VAT z UE, czy na rzecz osoby nie będącej
podatnikiem, która zgłosiła żądanie wystawienia faktury), to
obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.
Faktury nie można wystawić - poza wyraźnie wskazanymi w
przepisach wyjątkami - przed wydaniem towaru czy
zakończeniem usługi, gdyż faktura dokumentuje towary wydane i
usługi wykonane.
Jeżeli jednak fakturę wystawiono po 7 dniu od wydania towaru /
wykonania usługi, wówczas obowiązek podatkowy powstaje w 7
dniu od daty wydania towaru / wykonania usługi.
Podstawa opodatkowania
Zasadniczo podstawa opodatkowania to
obrót, czyli kwota należna z tytułu sprzedaży
stanowiąca całość świadczenia należnego
od zbywcy pomniejszona o podatek VAT.
Jest to zatem kwota netto wyrażona w
pieniądzu, towarach, papierach
wartościowych, usługach i innych
świadczeniach, w tym kwoty zaliczek czy
zadatków na poczet należności, również na
poczet dotacji, subwencji itp.
Podstawa opodatkowania
Obrót netto zwiększa
się/zmniejsza się o:
+
dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na
cenę (kwotę należną z tytułu sprzedaży)
-
kwota podatku VAT od dotacji
-
kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych lub obowiązkowych rabatów
(bonifikat, upustów, reklamacji i skont)
-
wartość zwróconych towarów
-
zwrócone kwoty nienależne w rozumieniu ustawy o cenach
-
zwrócone kwoty dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze
-
kwoty wynikające z korekt faktur (korekty dodatnie stanowią obrót z innej podstawy)
+
akcyza, jeżeli towar opodatkowany jest akcyzą
Stawki podatku VAT
Stawki podatku VAT
Czynności opodatkowane podatkiem podlegają
następującym stawkom:
22% - stawka podstawowa, stosowana w
razie braku stawki preferencyjnej albo
zwolnienia (stawki zwolnionej);
Stawki podatku VAT
7% - stawka preferencyjna VAT:
podlegające jej towary i usługi wymieniono głównie
w:
załączniku nr 3 do ustawy o VAT;
rozdziale nr 4 i 15 oraz w załączniku nr 1 do
rozporządzeniaw sprawie wykonania niektórych przepisów
ustawy o VAT;
stawka należna od importu dzieł sztuki, przedmiotów
kolekcjonerskich i antyków, oraz
od dostawy i WNT dzieł sztuki oraz
stawka przejściowa (do 31 grudnia 2007r.) od usług
remontowo-budowlanych, dostawy obiektów
budowlanych oraz usług gastronomicznych;
Stawki podatku VAT
5% - stawka VAT naliczana przez nabywcę towarów
od rolnika ryczałtowego (art.115 ust.2 ustawy o
VAT); nie jest to w zasadzie stawka, którą są
opodatkowane towary lub usług, ale zryczałtowana
kwota zwrotu VAT dla rolnika ryczałtowego, który
jest z VAT zwolniony;
3% - stawka VAT:
na towary i usługi związane z rolnictwem, w tym
produkty rolne, głównie wymienione w ząłączniku nr
6 do ustawy (okres przejściowy do 30 kwietnia
2008r.), a także
stawka VAT należna od taksówkarzy rozliczających
się VAT ryczałtowo;
Stawki podatku VAT
0% - stawka stosowana głównie:
w eksporcie, wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów;
do towarów i usług wymienonych w art.83 ustawy o VAT (i w
związanym z tym przepisem załącznkiem nr 8 do ustawy);
przy świadczeniu poza UE usług turystycznych przez
podwykonawców;
w eksporcie towarów przez pośrednika opodatkowanego;
dla dostawy przez sprzedawcę towarów, w stosunku do których
zwrócono kupującemu VAT (taxfree);
a w okresie do 31 grudnia 2007r. również dla dostawy i WNT
książek oraz czasopism specjalistycznych;
przy świadczeniu usług sfinansowanych ze środków UE;
w okresie przejściowym do czynności określonych w rozdziale 15
rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów
ustawy o VAT;
Obowiązki podatnika VAT
Podatnicy podatku od towarów i usług zobowiązani są
prowadzić ewidencję podatkową dla potrzeb
podatku VAT, której zadaniem jest określenie w
okresie rozliczeniowym (miesiącu lub kwartale):
kwot podstaw opodatkowania podatkiem VAT,
kwotę podatku VAT należnego,
kwotę podatku VAT naliczonego, obniżającego
podatek należny,
kwotę podatku VAT podlegającego wpłacie do
urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu,
inne dane służące do prawidłowego sporządzenia
deklaracji podatkowej.
Obowiązki podatnika VAT
Ewidencja podatkowa dla celów podatku VAT
jest niezależna od innych ewidencji (dla
celów podatku dochodowego czy ewidencji
księgowej) i tworzą ją zasadniczo rejestry
VAT, podzielone na rejestry VAT-u
należnego i rejestry VAT-u naliczonego.
Rejestry VAT-u należnego
Rejestry VAT-u należnego to rejestry sprzedaży i
innych czynności zrównanych przez ustawę o VAT
ze sprzedażą. Prowadzone są obligatoryjnie przez
wszystkich podatników podatku VAT, posiadających
status pełnoprawnego podatnika VAT (ewidencja
pełna), jak również przez podatników VAT
zwolnionych podmiotowo lub przedmiotowo
(ewidencja uproszczona).
Obowiązek prowadzenia rejestrów sprzedaży przez
pełnoprawnego podatnika VAT pozwala na
prawidłowe ustalenie podstaw opodatkowania i
kwoty VAT-u należnego (zobowiązania podatnika
wobec urzędu skarbowego).
Rejestry VAT-u należnego
W przypadku, gdy sprzedaż jest dokumentowana fakturami VAT,
ich kopie należy ewidencjonować w rejestrze sprzedaży,
obejmującym:
numer kolejny w rejestrze,
numer kolejnej faktury,
datę dokonania transakcji,
numer identyfikacyjny nabywcy,
nazwę (imię i nazwisko) oraz adres (siedzibę) nabywcy,
podstawę opodatkowania według stawek VAT,
VAT należny według grup podatkowych,
sprzedaż zwolnioną z VAT i nie podlegającą pod podatek VAT.
Rejestry VAT-u naliczonego
Pełnoprawni podatnicy podatku VAT prowadzą rejestry zakupów
towarów i usług, które zawierają najczęściej następujące dane
wynikające o oryginałów faktur VAT dostawców lub dokumentów
odprawy celnej SAD:
numer kolejny pozycji w rejestrze,
datę wpływu faktury,
datę wystawienia faktury,
numer faktury,
numer identyfikacyjny sprzedawcy,
nazwę i siedzibę sprzedawcy,
kwotę zobowiązania (wartość brutto),
podstawę opodatkowania według stawek VAT,
VAT naliczony według grup podatkowych,
wartość zakupów nieopodatkowanych.
Rejestry VAT-u naliczonego
Ze względu na układ deklaracji podatkowych VAT
oraz niekiedy potrzebę przeprowadzenia przez
podatników dodatkowych obliczeń w celu ustalenia
VAT-u należnego lub naliczonego do odliczenia w
danym okresie, w praktyce prowadzi się
następujące rejestry:
rejestr zakupów środków trwałych i wartości
niematerialnych i prawnych,
rejestr pozostałych zakupów, często składający się z
rejestrów zakupu materiałów, rejestru kosztów, a u
podatników prowadzących działalność w zakresie
handlu detalicznego bez kas fiskalnych – rejestru
zakupu towarów handlowych.
Deklaracje VAT
Symbol
Cel, podstawa prawna
Termin składania
VAT-R
Dokonanie zgłoszenie do podatku od
towarów i usług (Art.96 i 97).
Przed dniem wykonania pierwszej
czynności opodatkowanej
w przypadku pierwszego
zgłoszenia rejestracyjnego.
VAT-
R/UE
Zgłoszenie rejestracyjne podmiotu
jako podatnika VAT-UE
(art.97 ust.1,2,3 ).
VAT-5
Potwierdzenie zarejestrowania
podmiotu jako podatnika VAT
(art. 96 ust.4).
VAT-5/UE
Potwierdzenie zarejestrowania
podmiotu jako podatnika VAT UE
(art. 97 ust.9).
VAT-7
Deklaracja podatkowa dla podatku
od towarów i usług
(art.99 ust. 1).
Deklarację składa się w terminie
do 25. dnia miesiąca następującego
po każdym kolejnym okresie
rozliczeniowym.
VAT-7 K
Deklaracja podatkowa dla podatku od
towarów i usług
(art.99 ust. 2)
– kwartalna dla małych podatników.
Deklarację składa się w terminie do
25. dnia miesiąca następującego po
każdym kolejnym okresie
rozliczeniowym.
VAT-Z
Zgłoszenie zaprzestania
wykonywania czynności, które
podlegają podatkowi
(Art. 96 ust. 6).
Po zaprzestaniu wykonywania
czynności podlegającej
opodatkowaniu.