KateHewitt

KsiężniczkaElena

Tłu​ma​cze​nie

Han​naUrbań​ska

@kasiul

ROZDZIAŁPIERWSZY

‒Cośjestnietak.
Ele​na Kar​ras, kró​lo​wa Tal​lii, le​d​wo za​re​je​stro​wa​ła głos kró​lew​skie​go ste​war​da,

kie​dyscho​dzącposcho​dachkró​lew​skie​gosa​mo​lo​tu,uj​rza​łamęż​czy​znęwciem​nym
gar​ni​tu​rzeioza​gad​ko​wymwy​ra​zietwa​rzy.

‒Kró​lo​waEle​na.Wi​tamwKa​da​rze.
‒Dzię​ku​ję.
Ukło​nił się i wska​zał na je​den z trzech uzbro​jo​nych SUV-ów za​par​ko​wa​nych na

lot​ni​sku.

‒ Bę​dzie​my pani to​wa​rzy​szyć w po​dró​ży. – Jego głos był szorst​ki, ale uprzej​my.

Od​su​nąłsię,żebyzro​bićjejmiej​sce.Ele​naru​szy​ławstro​nęsa​mo​cho​dówzunie​sio​-
nympod​bród​kiem.

Nie ocze​ki​wa​ła żad​nych spe​cjal​nych ce​re​mo​nia​łów z oka​zji jej zbli​ża​ją​ce​go się

mał​żeń​stwa z szej​kiem Azi​zem al Ba​ki​rem, ale spo​dzie​wa​ła się cze​goś wię​cej niż
kil​kuochro​nia​rzyisa​mo​cho​dówoprzy​ciem​nio​nychszy​bach.

Po​temprzy​po​mnia​łaso​bie,żeszejkAzizzpo​wo​dunie​spo​koj​nejat​mos​fe​rywKa​-

da​rzechciałutrzy​maćjejprzy​jazdwta​jem​ni​cy.Od​kądmie​siąctemuza​siadłnatro​-
nie,do​szłodokil​kuak​tównie​po​słu​szeń​stwa.Kie​dywi​dzie​lisięostat​niraz,za​pew​nił
ją,żetojużprze​szłość,alepew​nieśrod​kibez​pie​czeń​stwaniebyłynienamiej​scu.

Po​trze​bo​wa​łategomał​żeń​stwataksamojakszejk.Le​d​wiegozna​ła,spo​tka​lisię

za​le​d​wiekil​karazy,alepo​trze​bo​wa​łamężawrów​nymstop​niu,jakonpo​trze​bo​wał
żony.

Nagwałt.
‒Tędy,wa​szawy​so​kość.
Męż​czy​zna,któ​rywy​szedłjejnaspo​tka​nie,od​pro​wa​dziłjądosa​mo​cho​du.Wo​kół

nichpa​no​wa​łyciem​no​ściibyłozim​no.Otwo​rzyłprzedniądrzwiauta.Ele​naunio​sła
gło​węiza​pa​trzy​łasięnagra​fi​to​we,upstrzo​negwiaz​da​minie​bo.

‒Kró​lo​wo.
Na dźwięk prze​ra​żo​ne​go gło​su na​miest​ni​ka z kró​lew​skie​go sa​mo​lo​tu „Ka​da​ran”

ze​sztyw​nia​ła.Do​tar​łodoniej,copo​wie​działwcze​śniej;cośjestnietak.

Za​czę​łasięod​wra​cać,kie​dypo​czu​łaczy​jąśdłońnaple​cach.
‒Wsia​dajdosa​mo​cho​du,wa​szawy​so​kość.
‒Mo​men​cik–wy​mam​ro​ta​łaiuda​ła,żewy​trze​pu​jeka​mykzbuta.Zy​ska​łakil​ka

se​kund.Jejumysłogar​nę​ła pa​ni​ka,któ​rąpo​ko​na​łaczy​stą siłąwoli.Za​czę​ła in​ten​-
syw​niemy​śleć.Zja​kie​gośpo​wo​ducośpo​szłobar​dzonietak.Za​miastlu​dziAzi​zana
spo​tka​niewy​szedłjejtennie​zna​jo​my.Kim​kol​wiekbył,wie​dzia​ła,żemusisięodnie​-
gouwol​nić.Za​pla​no​waćuciecz​kę–wcią​gunaj​bliż​szychkil​kuse​kund.

‒Wa​szawy​so​kość.–Wgło​siemęż​czy​znywy​czu​łanie​cier​pli​wość.Po​ło​żyłdłońna

jejple​cach.Ele​nawzię​łagłę​bo​kiod​dech,zrzu​ci​łabutyiza​czę​łabiec.

Kie​dybie​gła,natwa​rzyczu​łaostrypia​sek.Usły​sza​łado​bie​ga​ją​cyjejzzaple​ców

dźwięk.Czy​jaśdłońchwy​ci​łająwta​liiiunio​sładogóry.

Na​wetwte​dywal​czy​ła.Ko​pa​łaiszar​pa​łasię,alemęż​czy​znabyłnie​wzru​szo​nyjak

ska​ła.Po​chy​li​łasiędoprzo​du,ob​na​ża​jączębyiusi​ło​wa​łazna​leźćod​sło​nię​tyka​wa​-
łekcia​ła,wktó​rymo​gła​bysięwgryźć.

Kop​nę​łamęż​czy​znęwko​la​no,poczympod​cię​łamunogę.Oby​dwo​jepa​dlinazie​-

mię.

Upa​dek tro​chę ją spo​wol​nił, ale pod​nio​sła się w kil​ka se​kund. Męż​czy​zna rzu​cił

sięnaniąisku​tecz​nieuwię​ziłpodcię​ża​remswo​je​gocia​ła.

‒ Po​dzi​wiam two​je​go du​cha, wa​sza wy​so​kość – wy​mam​ro​tał za​chryp​nię​tym gło​-

sem–po​dob​niejakupór.Aleoba​wiamsię,żejesttonie​uza​sad​nio​ne.

Ele​naza​mru​ga​ła,usi​łu​jącsiępo​zbyćpia​skuzoczu.Nieucie​kłazbytda​le​ko.
Męż​czy​zna prze​wró​cił ją na ple​cy i za​klesz​czył jej gło​wę. Spoj​rza​ła na nie​go

z wa​lą​cym ser​cem. Wy​glą​dał jak szy​ku​ją​ca się do sko​ku pan​te​ra. Jego oczy mia​ły
urze​ka​ją​cyod​cieńbursz​ty​nu,atwarzbyłajakwy​rzeź​bio​nadłu​tem.Ele​naczu​łacie​-
płoisiłęjegocia​ła.Byłsil​ny,au​to​ry​ta​tyw​nyinie​bez​piecz​ny.

‒ Nie mia​łaś szans, żeby do​biec to sa​mo​lo​tu – po​wie​dział zdra​dziec​ko mięk​kim

gło​sem–ana​wetje​śli,za​ło​gajestmoja.

‒Moiochro​nia​rze…
‒Prze​ku​pie​ni.
‒Ste​ward…
‒Bez​sil​ny.
Pa​trzy​łamuwoczy,usi​łu​jącpo​ko​naćstrach.
‒Kimje​steś?‒za​py​ta​ła.
Uśmiech​nąłsięzsza​leń​stwemwoczach.
‒Przy​szłymwład​cąKa​da​ru.
Na​gle sto​czył się z niej, pod​niósł i ści​snął jej nad​gar​stek. Trzy​ma​jąc jej ra​mię,

pro​wa​dziłjądosa​mo​cho​du,gdziecze​ka​łodwóchin​nychmęż​czyznwczar​nychgar​-
ni​tu​rachionie​prze​nik​nio​nychwy​ra​zachtwa​rzy.Je​denznichotwo​rzyłtyl​nedrzwi,
ajejaro​ganc​kipo​ry​wacz,kim​kol​wiekbył,ukło​niłsiękpią​co.

‒Pro​szęprzo​dem,wa​szawy​so​kość.
Spoj​rza​łanamęż​czy​znę,któ​ryob​ser​wo​wałjązroz​ba​wie​niem.
‒Po​wiedzmi,kimna​praw​dęje​steś.
‒ Już ci po​wie​dzia​łem, wa​sza wy​so​kość. Moja cier​pli​wość ma gra​ni​ce – mó​wił

uprzej​mie,aleza​gro​że​nieniemi​nę​ło.Wbursz​ty​no​wychoczachmęż​czy​znywi​dzia​ła
zim​neroz​ba​wie​nie,ależad​nejli​to​ściczywspół​czu​cia.Wie​dzia​ła,żeniemawyj​ścia.
Wsia​dła do sa​mo​cho​du. Męż​czy​zna wśli​zgnął się za nią. Ele​na usły​sza​ła trzask
zam​kaelek​trycz​ne​go.Rzu​ciłjejbutynako​la​na.

‒Mo​żeszichpo​trze​bo​wać.–Głosmiałni​skiipo​zba​wio​nyak​cen​tu,jed​nakbyło

ja​sne, że jest Ara​bem. Ka​dar​czy​kiem. Jego skó​ra mia​ła od​cień głę​bo​kie​go brą​zu,
wło​sybyłyczar​nejakatra​ment,ako​ścipo​licz​ko​weostrejakbrzy​twy.

Myśl,po​wie​dzia​ładosie​bie.Roz​są​dekbyłsil​niej​szyniżstrach.Męż​czy​znamu​siał

byćjed​nymzbun​tow​ni​ków,októ​rychmó​wiłjejAziz.Po​wie​dział,żejestprzy​szłym
wład​cą Ka​da​ru, co ozna​cza​ło, że dy​bał na jego tron. Z pew​no​ścią po​rwał ją, żeby
niedo​pu​ścićdoichślu​bu–amożeniewie​działoza​strze​że​niachza​war​tychwte​sta​-
men​cieojcaAzi​za?

Ele​nado​wie​dzia​łasięonich,kie​dykil​katy​go​dnitemupo​zna​łaAzi​zanaprzy​ję​ciu

dy​plo​ma​tycz​nym. Jego oj​ciec, szejk Ha​szem, nie​daw​no zmarł, a Aziz za​żar​to​wał
sar​do​nicz​nie,żete​razpo​trze​bu​jeżony.Ele​naniebyłapew​na,czymówise​rio,ale
jegospoj​rze​niebyłopo​waż​ne.Szefjejrady,An​dre​asMar​kos,ko​niecz​niechciałusu​-
nąćjązurzę​du.Twier​dził,żetakamło​dainie​do​świad​czo​nako​bie​taniena​da​jesię
dorzą​dze​niaiza​gro​ził,żenana​stęp​nymze​bra​niuradyTal​liizor​ga​ni​zu​jegło​so​wa​-
nie w celu oba​le​nia mo​nar​chii. Ale je​że​li mia​ła​by już wte​dy księ​cia mał​żon​ka…
Mar​kosniemógł​bysięjejpo​zbyć.

Alu​dzieuwiel​bia​liślu​by,szcze​gól​niekró​lew​skie.LudTal​liimiałdlaniejdużosym​-

pa​tii–tobyłje​dy​nypo​wód,dlaktó​re​goMar​kosniepró​bo​wałsięjejpo​zbyćwcze​-
śniej.Po​pu​lar​nośćikró​lew​skiewe​se​leumoc​ni​ły​byjejpo​zy​cję.

Byłtode​spe​rac​kikrok,aleEle​nabyłazde​spe​ro​wa​na.Ko​cha​łaswójkrajiswo​ich

lu​dziichcia​łapo​zo​staćichkró​lo​wą–zewzglę​dunanichizewzglę​dunaswo​je​go
ojca,któ​ryod​dałży​cie,żebymo​głazo​staćwład​czy​nią.

Na​stęp​ne​go ran​ka wy​sła​ła więc list do Azi​za, pro​po​nu​jąc spo​tka​nie. Przy​stał na

nie,za​tempo​spiesz​nieiszcze​rzewy​ja​śni​liso​bieswo​jeza​mia​ry.Ele​napo​trze​bo​wa​-
łamęża,żebyza​do​wo​lićswo​jąradę,na​to​miastAzizmu​siałsięoże​nićwcią​gunaj​-
bliż​szychsze​ściuty​go​dni,bynieutra​cićtro​nu.Zgo​dzi​lisięnamał​żeń​stwobezmi​ło​-
ści,zroz​sąd​ku,któ​reza​pew​ni​ło​byimpo​tom​ków,za​rów​nodlaKa​da​ru,jakidlaTal​-
lii.

Alenaj​pierwmu​siałsięod​byćślub.Ażebydotegodo​szło,mu​sia​łauciec.
Nie mo​gła się wy​do​stać z sa​mo​cho​du, więc cze​ka​ła. Ob​ser​wo​wa​ła. I po​zna​wa​ła

zwy​cza​jewro​ga.

‒Jakmasznaimię?‒za​py​ta​ła.Męż​czy​znana​wetnaniąniespoj​rzał.
‒Na​zy​wamsięKha​lil.
‒Dla​cze​gomniepo​rwa​łeś?
‒Je​ste​śmypra​wienamiej​scu,wa​szawy​so​kość.Tamod​po​wiemnawszyst​kietwo​-

jepy​ta​nia.

Niechbę​dzie.Mo​głapo​cze​kać.Za​cho​waspo​kójije​że​libę​dziemia​łaoka​zjęod​zy​-

skaćwol​ność,nieprze​ga​pijej.Mimowszyst​kostrachjejnieopusz​czał.Tenpa​ra​li​-
żu​ją​cyro​dzajstra​chuniebyłjejobcy.

Nie,tymra​zembę​dzieina​czej.Jużonasięotopo​sta​ra.Byłakró​lo​wą,na​wetje​-

że​liniemo​głaza​siąśćnatro​nie.Byłaza​rad​na,od​waż​naisil​na.Wja​kiśspo​sóbwy​-
do​bę​dziesięzkło​po​tów.Niepo​zwo​linato,żebybylebun​tow​nikznisz​czyłjejmał​-
żeń​stwo…Aniukró​ciłjejpa​no​wa​nie.

Kha​lilalBa​kirzer​k​nąłnasie​dzą​cąoboknie​goko​bie​tę.Sie​dzia​łazwy​pro​sto​wa​-

ny​miple​ca​miiunie​sio​nympod​bród​kiem,alewoczachcza​iłsięstrach.

Nie​chęt​nieprzy​znał,żeczu​jepo​dziwdlamło​dejkró​lo​wej.Jejpró​bauciecz​kibyła

nie​roz​waż​naiża​ło​sna,alerów​nieżod​waż​na,cospra​wi​ło,żepo​czułdoniejsym​pa​-
tię.Wie​dział,jaktojestbyćwięź​niem.Wie​działrów​nieżwszyst​koonie​po​słu​szeń​-
stwie.Kie​dybyłma​łymchłop​cem,samprze​cieżwie​lo​krot​nieusi​ło​wałuciecswo​je​-
mu gnę​bi​cie​lo​wi, Ab​du​lo​wi-Ha​fi​zo​wi, mimo że wie​dział, że jego wy​sił​ki speł​zną na
ni​czym.Napu​sty​niniebyłozbytwie​lubez​piecz​nychkry​jó​wekdlama​łe​gochłop​ca.
Ajed​nakpró​bo​wałiwal​czył–awal​kabyłaprzy​po​mnie​niem,żejesz​czeżyjeima

ocowal​czyć.Bli​znynajegople​cachbyłynatodo​wo​dem.

Kró​lo​waEle​naniebę​dziemia​łata​kichblizn.Nieza​mie​rzałbyćpo​są​dzo​nyozłe

trak​to​wa​nieswo​ichgo​ści,nie​za​leż​nieodtego,comy​śla​łaprze​ra​żo​namo​nar​chi​ni.
Miałtyl​koza​miartrzy​maćjąprzezczte​rydni,ażAzizbę​dziezmu​szo​nyzrzecsię
pra​wa do tro​nu i zor​ga​ni​zo​wać re​fe​ren​dum, pod​czas któ​re​go wy​bra​ny zo​sta​nie
nowyszejk.

Kha​lilmiałza​miarnimzo​stać.
Niespo​cznie,do​pó​kinieobej​mietro​nu,któ​rymusięna​le​ży.Alezdru​giejstro​ny,

ni​g​dysięniepod​da​wał.Aprzy​naj​mniejod​kądwwie​kusied​miulatjegooj​ciecwy​-
wlókł go z za​jęć, ci​snął o ostre ska​ły przed ka​dar​skim pa​ła​cem i splu​nął mu
wtwarz.„Nieje​steśmoimsy​nem”–po​wie​dział.

Byłtoostat​niraz,kie​dywi​działojca,mat​kęidom.
Kha​lil za​mknął oczy i usi​ło​wał ode​gnać bo​le​sne wspo​mnie​nia. Nie chciał te​raz

otymmy​śleć.Niechciałmy​ślećowy​ra​zieobrzy​dze​niainie​na​wi​ścinatwa​rzyuko​-
cha​ne​goojcaanioroz​dzie​ra​ją​cychwrza​skachmat​ki,kie​dyjąod​cią​ga​no.Kil​kamie​-
się​cypóź​niejumar​łazpo​wo​dunie​le​czo​nejgry​py.Niechciałmy​ślećostra​chu,któ​ry
czuł,kie​dywe​pchnię​togodofur​go​net​kiiwy​wie​zio​nonapu​sty​nię.Aniookrut​nym
uśmie​chuAb​du​la-Ha​fi​za.

Dwa​dzie​ściami​nutpóź​niejsa​mo​chódza​trzy​małsięprzypro​wi​zo​rycz​nymobo​zo​-

wi​sku,któ​reprzezostat​niepółroku,kie​dytopo​wró​ciłdoKa​da​ru,na​zy​wałdo​mem.
Otwo​rzyłdrzwi,aEle​napo​sła​łamuwy​zy​wa​ją​cespoj​rze​nie.

‒Gdziemniewy​wio​złeś?
Uśmiech​nąłsięzim​no.
‒Samazo​bacz.–Zła​pałjązanad​gar​stek.Jejskó​rabyłamięk​kaizim​na.
Wy​sia​da​jąc, po​tknę​ła się o ka​mień. Kie​dy ru​szył jej na po​moc, jej pier​si lek​ko

otar​ły się o jego klat​kę pier​sio​wą. Od daw​na nie czuł już cie​płe​go do​ty​ku ko​bie​ty
i jego cia​ło za​re​ago​wa​ło na​tych​miast, a lę​dź​wie za​pło​nę​ły po​żą​da​niem. Jej wło​sy
pach​nia​łyjakcy​try​ny.

Kha​lilod​su​nąłsięodniej.Niemiałcza​sunaamo​ry,ajuższcze​gól​nieztąko​bie​tą.
Zdru​gie​gosa​mo​cho​duwy​ło​ni​łasięjegopra​waręka,As​sad.
‒Wa​szawy​so​kość.–Ele​naod​wró​ci​łasię,aKha​liluśmiech​nąłsięzpo​nu​rąsa​tys​-

fak​cją.As​sadzwra​całsiędonie​go,niedonie​po​słusz​nejkró​lo​wej.|Mimożejesz​cze
ofi​cjal​nieniezo​stałwład​cą,ci,któ​rzybyliwo​becnie​golo​jal​ni,zwra​ca​lisiędonie​-
go,jak​byjużnimbył.

To,ilulu​dzioka​za​łomulo​jal​ność,za​sko​czy​łogo,aleteżucie​szy​ło.Szcze​gól​nieże

więk​szośćznichpa​mię​ta​łagotyl​kojakoroz​czo​chra​ne​gochłop​ca,któ​re​gowy​wle​-
czo​nozpła​czemzpa​ła​cu.Opu​ściłKa​darwwie​kudzie​się​ciulatipółrokutemuwró​-
ciłtamporazpierw​szy.Alelu​dziepa​mię​ta​li.

Pu​styn​neple​mio​na,zwią​za​nebar​dziejprzeztra​dy​cjęniżmiesz​kań​cySiy​adu,ży​-

wi​łyura​zędoszej​kaHa​sze​mazawy​mia​nężonynako​chan​kę,któ​rejniktnielu​bił,
ibę​kar​cie​gosyna.

Kie​dy Kha​lil wró​cił, ob​wo​ła​li go wład​cą ple​mie​nia jego mat​ki i za​cho​wy​wa​li się,

jak​bybyłpraw​dzi​wymszej​kiemKa​da​ru.

Mimo to Kha​lil ni​ko​mu nie ufał. Lo​jal​ność moż​na ku​pić. Mi​łość była ka​pry​śna.

Wie​działtoażna​zbytdo​brze.Moż​nali​czyćtyl​konasie​bie.

‒ Ja i kró​lo​wa Ele​na chcie​li​by​śmy się cze​goś na​pić – zwró​cił się do As​sa​da po

arab​sku.–Czyna​miotjestprzy​go​to​wa​ny?

‒Tak,wa​szawy​so​kość.
‒Wszyst​koopo​wiemcipóź​niej.Nara​ziemu​szęsięza​jąćkró​lo​wą–zwró​ciłsię

doEle​ny,któ​raroz​glą​da​łasiędo​oko​łazprze​stra​chem,wy​glą​da​jąc,jak​bysięszy​ko​-
wa​ładosko​ku.

‒Je​że​liwy​da​jecisię,żeuciek​niesz–prze​mó​wiłspo​koj​niepoan​giel​sku–tosię

my​lisz.Pu​sty​niacią​gniesięset​kimilwkaż​dymkie​run​ku,adonaj​bliż​szejoazyje​-
dziesiędzieńnawiel​błą​dzie.Na​wetje​że​liudacisięopu​ścićobóz,umrzeszzpra​-
gnie​niaalbougry​ziecięwążlubskor​pion.

Kró​lo​waEle​nanieod​po​wie​dzia​ła.Kha​lilge​stempo​ka​zał,żebypo​de​szła.
‒Chodź,na​pijsięcze​goś,ajaod​po​wiemnawszyst​kietwo​jepy​ta​nia,jakobie​ca​-

łem.

Ele​naza​wa​ha​łasię,alewie​dzia​ła,żeniemawyj​ścia.Po​ki​wa​łagło​wąipo​szłaza

męż​czy​zną.

Ele​nauważ​niero​zej​rza​łasiępoobo​zo​wi​sku.Na​mio​tytwo​rzy​łypół​ko​le.Dosłu​pa

przy przy​bu​dów​ce przy​wią​za​nych było kil​ka koni i wiel​błą​dów. Nie​sio​ny wia​trem
piachle​ciałjejnatwarz,wewło​syidoust.

Kha​lilroz​su​nąłpołyna​mio​tuiwpro​wa​dziłjądośrod​ka.Wska​załnaele​ganc​kite​-

ko​wysto​likini​skiefo​te​lezha​fto​wa​ny​mipo​dusz​ka​mi.Naze​wnątrzna​miotwy​glą​dał
skrom​nie,alewśrod​kubyłluk​su​so​wourzą​dzo​ny.Wy​po​sa​że​nieidy​wa​nybyływy​ko​-
na​nezje​dwa​biuisa​ty​ny.

‒Pro​szę,usiądź.
‒Żą​damod​po​wie​dzi.
Kha​liluśmiech​nąłsięką​ci​kiemust,alejegospoj​rze​niepo​zo​sta​łochłod​ne.
‒ Two​ja prze​ko​ra jest god​na po​dzi​wu, wa​sza wy​so​kość, ale tyl​ko do pew​ne​go

stop​nia.Sia​daj.

Ele​nawie​dzia​ła,żeniemacopo​ry​waćsięzmo​ty​kąnasłoń​ce,więcusia​dła.
‒GdziejestszejkAziz?
Najegosu​ro​wejtwa​rzypo​ja​wiłsięwy​raziry​ta​cji.Wzru​szyłra​mio​na​mi.
‒Za​kła​dam,żeAzizjestwSiy​adzieicze​kanacie​bie.
‒Ocze​ku​jemnie…
‒Tak.–Kha​lilprze​rwałjejzgra​cją.–Ju​tro.
‒Ju​tro?
‒Otrzy​małin​for​ma​cję,żetwójprzy​jazdsięopóź​ni.–Kha​lilroz​ło​żyłręce,ajego

oczybłysz​cza​łykpią​co.–Niktcięnieszu​ka,wa​szawy​so​kość.Akie​dyza​czną,bę​-
dziejużzapóź​no.

Prze​kazbyłja​sny.Ele​nastra​ci​łaod​dechimia​łamgłęprzedocza​mi,więczła​pa​ła

siękra​wę​dzisto​li​ka.Spo​koj​nie.Mu​sia​łaza​cho​waćspo​kój.

Kha​lilza​kląłpodno​sem.
‒Oczy​wi​ście,niemamnamy​ślitego,coso​biewła​śniepo​my​śla​łaś.
Spoj​rza​łananie​goiob​razza​cząłsięwy​ostrzać.Na​wetwście​kłybyłwy​jąt​ko​wo

przy​stoj​ny:szczu​płyipe​łengra​cji.Dra​pież​ny.

‒Więcmnienieza​bi​jesz.
‒Nieje​stemter​ro​ry​stąaniban​dy​tą.
‒Alepo​rwa​łeśkró​lo​wą.
Prze​chy​liłgło​wę.
‒Oba​wiamsię,żebyłotozłoko​niecz​ne.
‒ Nie wie​rzę, że ist​nie​je coś ta​kie​go – od​gry​zła się. – Za​tem co za​mie​rzasz ze

mnązro​bić?

Niebyłapew​na,czychceznaćod​po​wiedźnatopy​ta​nie,alewie​dzia​ła,żenie​świa​-

do​mość jest nie​bez​piecz​na. Le​piej znać za​gro​że​nie i wro​ga. Znaj swo​ich wro​gów
iznajsie​bie,aniebę​dzieszna​ra​żo​nananie​bez​pie​czeń​stwo.

‒Nicciniezro​bię–od​parłKha​lilspo​koj​nie.–Pozatym,żebędęciętuprze​trzy​-

my​wał,w,jakmamna​dzie​ję,kom​for​to​wychwa​run​kach.

Dona​mio​tuwszedłstraż​nikzje​dze​niem.Ele​nazer​k​nę​łanapół​mi​sekzdak​ty​la​mi,

fi​ga​mi, chle​bem i kre​mo​wy​mi so​sa​mi i od​wró​ci​ła wzrok. Nie mia​ła ape​ty​tu, poza
tymnieza​mie​rza​łasięsto​ło​waćuwro​ga.

‒Dzię​ku​ję,As​sad.–Męż​czy​znaukło​niłsięiwy​szedł.Kha​lilukuc​nąłprzyni​skim

sto​li​kuispoj​rzałnaEle​nę.Jegobursz​ty​no​weoczylśni​ły.Na​praw​dęmia​łynie​zwy​kły
ko​lor.Zeswo​imiczar​ny​miwło​sa​mi,śnia​dącerą,szczu​płymcia​łemidra​pież​nąele​-
gan​cjąprzy​po​mi​nałlam​par​taalbopan​te​rę:pięk​nyiprze​ra​ża​ją​cy.

‒Mu​siszbyćgłod​na,kró​lo​wo.
‒Nie.
‒Toprzy​naj​mniejspra​gnio​na.Napu​sty​nitrze​basięna​wad​niać.
‒Nie​bez​piecz​niejestpićwto​wa​rzy​stwiewro​ga–skon​tro​wa​łaEle​na.
Uśmiech​nąłsięlek​koipo​ki​wałgło​wązezro​zu​mie​niem.
‒ Do​sko​na​le. Za​tem na​pi​ję się pierw​szy. Za​do​wo​lo​na? – za​py​tał, od​sta​wia​jąc

szklan​kę.

Gar​dłoEle​nybyłopo​draż​nio​neprzezpiachipra​gnie​nie.Mu​sia​łasięna​pić,je​że​li

mia​łaza​miaruciec,kiw​nę​ławięcgło​wą.

Sokbyłjed​no​cze​śniesłod​kiikwa​śny,atak​żeroz​kosz​niechłod​ny.
‒Gu​awa–po​wie​działKha​lil.–Pró​bo​wa​łaśgojużkie​dyś?
‒Nie.–Ele​naod​sta​wi​łaszklan​kęiwzię​łagłę​bo​kiod​dech.–Jakdłu​goza​mie​rzasz

mnietutrzy​mać?

‒Czte​rydni.
Ele​napo​czu​ła,jakkur​czyjejsiężo​łą​dek.Zaczte​rydnimi​nieokressze​ściuty​go​-

dni,wprze​cią​guktó​rychAzizmiałsięoże​nić.Stra​cipra​wodoty​tu​łu.Kha​lilmu​siał
otymwie​dzieć.Mu​siałcze​kaćnaswo​jąszan​sę,żebyprze​jąćwła​dzę.

‒Apo​tem?–za​py​ta​ła.–Copo​tem?
‒Tonietwo​jezmar​twie​nie.
‒Coza​mie​rzaszzro​bićzemną?‒Ele​naprze​for​mu​ło​wa​łapy​ta​nie.Kha​lilroz​siadł

się wy​god​nie w ni​sko za​wie​szo​nym fo​te​lu ozdo​bio​nym włócz​ką i po​słał jej le​ni​we
spoj​rze​nie.Ele​naczu​ła,żetra​cipa​no​wa​nienadsobą.

‒Wy​pusz​częcię,oczy​wi​ście.
‒Takpopro​stu?‒Po​krę​ci​łagło​wą,zbytpeł​napo​dej​rzeń,żebyczućulgę.–Będą

cięści​gać.

‒Niesą​dzę.

‒Niemo​żesztakpopro​stupo​rwaćkró​lo​wej.
‒ A jed​nak. – Spoj​rzał na nią z na​my​słem. – In​try​gu​jesz mnie, kró​lo​wo. Mu​szę

przy​znać,żeza​sta​na​wia​łemsię,kogozde​cy​do​wałsiępo​ślu​bićAziz.

‒Za​do​wo​lo​ny?‒od​gry​złasię.Głu​pia.Cozjejspo​ko​jemiopa​no​wa​niem?Jejpa​-

no​wa​nie sta​ło pod zna​kiem za​py​ta​nia; na​praw​dę mia​ła za​miar wszyst​ko prze​kre​-
ślić?

Alemożejużdotegodo​szło?
Kha​liluśmiech​nąłsiębla​do.
‒Wżad​nymwy​pad​ku.
Spoj​rzałjejwoczy.
‒Iniebędęza​do​wo​lo​ny–cią​gnął–do​pó​kiniezo​sta​nęwład​cąKa​da​ru.
‒Czy​lije​steśjed​nymzbun​tow​ni​ków,októ​rychmó​wiłAziz.
Jegooczyza​pło​nę​łyzło​ścią,alepo​wo​lipo​ki​wałgło​wą.
‒Natowy​glą​da.
‒Dla​cze​gototymiał​byśza​siąśćnatro​nie?
‒Adla​cze​goAziz?
‒Po​nie​ważjestdzie​dzi​cem.
Kha​lilod​wró​ciłwzrok.
‒Znaszhi​sto​rięKa​da​ru,wa​szawy​so​kość?
‒Czy​ta​łamconie​co–od​par​ła,cho​ciażtakna​praw​dęjejzna​jo​mośćhi​sto​riitego

kra​ju była co naj​wy​żej po​bież​na. Nie mia​ła zbyt wie​le cza​su na po​zna​nie hi​sto​rii
swo​je​goprzy​szłe​gomał​żon​ka.

‒Czywie​dzia​łaś,żekie​dyśbyłtospo​koj​ny,do​stat​nikraj,któ​ryza​cho​wałnie​za​-

leż​ność,na​wetkie​dyinnekra​jeznaj​do​wa​łysiępodwro​gąoku​pa​cją?

‒Tak.–Azizwspo​mniałotym,po​nie​ważspra​wamia​łasiępo​dob​niezjejwła​snym

kra​jem.Tal​liabyłamałąwy​spąnaMo​rzuEgej​skim,le​żą​cąpo​mię​dzyTur​cjąiGre​-
cją.Przezty​siąclatcie​szy​łasięspo​koj​ny​mi,nie​za​leż​ny​mirzą​da​mi.

Aonamia​łaza​miarsięupew​nić,żetakpo​zo​sta​nie.
‒Tobyćmożewieszrów​nież,żeszejkHa​szemstałsięza​gro​że​niemdlaKa​da​ru

przezswójnie​zwy​kłyte​sta​ment?‒Zwró​ciłsiękuniej,uniósłbrwiiuśmiech​nąłsię
szel​mow​sko.

Ele​nazo​rien​to​wa​łasię,żejejspoj​rze​nienie​ustan​niewę​dru​jekujegoza​ska​ku​ją​co

peł​nym i kształt​nym ustom. Zmu​si​ła się, żeby ode​rwać od nich wzrok i spoj​rza​ła
Kha​li​lo​wiwoczy.Niebyłosen​suuda​waćgłu​piej.

‒Ow​szem,mamświa​do​mośćdziw​nychżą​daństa​re​goszej​ka.Dla​te​goprzy​je​cha​-

łam,żebywyjśćzaszej​kaAzi​za.

‒Niezmi​ło​ści?‒Kha​lilza​py​tałsar​ka​stycz​nie,aEle​naze​sztyw​nia​ła.
‒Tochy​banietwo​jaspra​wa.
‒Bio​rącpoduwa​gęto,żeje​steśtunamojeżą​da​nie,chy​bajed​nakmoja.
Za​ci​snę​ławar​giinieod​po​wie​dzia​ła.Ka​dar​czy​cywie​rzy​li,żecho​dziomi​łość,cho​-

ciażaniona,aniAziznicta​kie​goniepo​wie​dzie​li.

‒ Ach, ro​zu​miem, od​ma​wiasz skła​da​nia ze​znań – oznaj​mił Kha​lil mięk​ko. – Wi​-

dzisz,wy​cho​wa​łemsięwAme​ry​ce.Nieje​stembar​ba​rzyń​cą,zaktó​re​gomnieuwa​-
żasz.

Skrzy​żo​wa​łara​mio​na.

‒Jesz​czenicminieudo​wod​ni​łeś.
‒ Nie? A jed​nak sie​dzisz so​bie tu​taj, w wy​god​nym fo​te​lu i pi​jesz sok. Cho​ciaż

przy​kromi,żezro​bi​łaśso​biekrzyw​dę–Ztro​skąwska​załnajejpo​ha​ra​ta​neko​la​no.
–Damcipla​ster.

‒Niepo​trze​bu​ję.
‒Wta​kieza​dra​pa​nienapu​sty​niszyb​komożesięwdaćin​fek​cja.Wy​star​czyzia​-

ren​kopia​skuiza​nimsięobej​rzysz,jużmaszza​ka​że​nie.–Po​chy​liłsiękuniejiprzez
chwi​lęsu​ro​wośćjegotwa​rzyichłódwoczachustą​piłmiej​scacze​muś,cowy​glą​da​ło
nie​maljakła​god​ność.

‒Niebądźgłu​pia,wa​szawy​so​kość.Ro​zu​miempo​trze​bęwal​ki,alewy​kłó​ca​jącsię

zemnąota​kiebła​host​ki,mar​nu​jesztyl​koener​gię.

Prze​łknę​ła.Wie​dzia​ła,żemara​cję.Nie​przy​ję​cieopie​kime​dycz​nejbyłoma​łost​ko​-

we,dzie​cin​neigłu​pie.Po​ki​wa​łagło​wą,aKha​lilwstałiwy​szedł,żebypo​roz​ma​wiać
zjed​nymzestraż​ni​kówsto​ją​cychnaze​wnątrz.

Ele​na sie​dzia​ła z za​ci​śnię​ty​mi pię​ścia​mi i wa​lą​cym ser​cem. Kil​ka mi​nut póź​niej

Kha​lilwró​ciłzeszmat​ką,mi​skąwodyima​ścią.

‒Pro​szę.
Kujejza​sko​cze​niuuklęk​nął.
‒Zro​biętosama.
Spoj​rzałnaniąbłysz​czą​cy​miocza​mi.
‒Alewte​dyod​mó​wi​ła​byśmitejprzy​jem​no​ści.
Wstrzy​ma​ła od​dech i ze​sztyw​nia​ła, kie​dy uniósł brzeg su​kien​ki nad jej ko​la​no.

Jegopal​cele​d​wiemu​snę​łyjejnogę,alemimotopo​czu​łasięjakpo​ra​żo​naprą​dem.
Kha​lilostroż​niezwil​żyłszmat​kęiprzy​ło​żyłdoza​dra​pa​nia.

‒Chy​bawy​star​czy–po​wie​dzia​łasztyw​noiusi​ło​wa​łaod​su​nąćnogę.
Uniósłtub​kęzma​ścią.
‒Śro​dekod​ka​ża​ją​cy.Bar​dzoważ​ne.
Za​zgrzy​ta​łazę​ba​miiniepo​ru​szy​łasię,kie​dypo​sma​ro​wałjejko​la​noma​ścią.Tro​-

chęszczy​pa​ło,alejesz​czegor​szebyłoto,jakre​ago​wa​łanajegodo​tyk.

Totyl​kood​ru​cho​ware​ak​cja,mó​wi​łaso​bie,kie​dyKha​lilokręż​ny​miru​cha​miob​my​-

wałjejko​la​no.

Je​dy​ne, cze​go tak na​praw​dę chcia​ła, to uciec od tego męż​czy​zny i jego pla​nów

znisz​cze​niajejmał​żeń​stwa.Tobyłjejje​dy​nycel.

ROZDZIAŁDRUGI

Kha​lilpo​czuł,jakcia​łoEle​nyre​agu​jenajegodo​tyk,iza​cząłsięza​sta​na​wiać,dla​-

cze​gouparłsię,żebyopa​trzyćjejko​la​no.Od​po​wiedźoczy​wi​ściebyłairy​tu​ją​copro​-
sta: po​nie​waż chciał jej do​tknąć. Po​nie​waż, na krót​ką chwi​lę, po​żą​da​nie wy​gra​ło
zroz​sąd​kiem.

Jejskó​rabyłagład​kajakje​dwab.Kie​dyostat​nirazdo​ty​kałko​bie​ce​gocia​ła?Na

pew​nonieprzezsie​demlatspę​dzo​nychwLe​giiCu​dzo​ziem​skiej.

Oczy​wi​ście kró​lo​wa Ele​na była ostat​nią oso​bą, o któ​rej po​wi​nien my​śleć w ten

spo​sób. Nie miał za​mia​ru do​dat​ko​wo kom​pli​ko​wać wy​jąt​ko​wo już de​li​kat​nej sy​tu​-
acjidy​plo​ma​tycz​nej.Po​rwa​niegło​wypań​stwabyłory​zy​kiem,naktó​remu​siałsięna​-
ra​zić.Je​dy​nymspo​so​bemnazmu​sze​nieAzi​zadozor​ga​ni​zo​wa​niare​fe​ren​dumbyło
po​zba​wie​niegotro​nu,cozko​leimo​głosięstaćtyl​kowwy​pad​ku,gdy​bydoślu​bunie
do​szło.

Te​sta​ment jego ojca był idio​tycz​nym przy​kła​dem praw​ni​czych sztu​czek, któ​re

uka​za​łygojakookrut​ne​godyk​ta​to​ra,któ​rymna​praw​dębył.Czychciałuka​raćoby​-
dwusy​nów?Amożewswo​ichostat​nichdniachrze​czy​wi​ściepo​czułwy​rzu​tysu​mie​-
niapotym,jakpo​trak​to​wałpier​wo​rod​ne​go?Ni​g​dysiętegoniedo​wie,aleza​mie​rzał
wy​ko​rzy​staćoka​zjędoprze​ję​ciawła​dzy,któ​ramusięna​le​ża​ła.

‒Pro​szę.–Kha​lilopu​ściłjejspód​ni​cę.–Wi​dzę,żejestpo​dar​ta.Prze​pra​szam.Za​-

pew​nięcinoweubra​nia.

Wpa​try​wa​łasięwnie​gotak,jakob​ser​wu​jesięwro​ga:szu​ka​jącsła​bychpunk​tów.

Żad​nychniewy​pa​trzy​ła,aleKha​lilsko​rzy​stałztejoka​zji,byijejsięprzyj​rzeć.Była
ślicz​na.Mia​łakre​mo​wąskó​rę,aoczyocięż​kichpo​wie​kachbyłysza​reiupstrzo​ne
zło​ty​mi cęt​ka​mi. Wło​sy mia​ła gę​ste, ciem​ne i błysz​czą​ce, mimo że były po​tar​ga​ne
iza​piasz​czo​ne.

Spoj​rzał na jej usta, peł​ne, ró​żo​we i per​fek​cyj​ne. Ide​al​ne do po​ca​łun​ków. Kha​lil

wstał.

‒Mu​siszbyćgłod​na,wa​szawy​so​kość.Po​win​naścośzjeść.
‒Nieje​stemgłod​na.
‒Jakchcesz.–Urwałso​bieka​wa​łekchle​ba.–Cie​ka​wimnie,dla​cze​gozgo​dzi​łaś

sięwyjśćzaAzi​za.Niecho​dziobo​gac​two.Tal​liajestza​moż​nymkra​jem.Niecho​dzi
teżowła​dzę,wkoń​cujużje​steśkró​lo​wą.Ijakjużusta​li​li​śmy,niecho​dziomi​łość.

‒Możecho​dzi.–Jejgłosbyłni​skiiprzy​jem​niechra​pli​wy.Nieugię​łasiępodjego

spoj​rze​niem.Kha​liluśmiech​nąłsię.

‒Niewy​da​jemisię,wa​szawy​so​kość.My​ślę,żeprzy​sta​łaśnato,po​nie​ważcze​-

gośpo​trze​bu​jesz.Za​sta​na​wiamnietyl​ko,cotojest.Twoilu​dziecięko​cha​ją.Twój
krajjestspo​koj​ny.Coskło​ni​łociędowyj​ściazauzur​pa​to​ra?

‒My​ślę,żetotyje​steśuzur​pa​to​rem,Kha​lil.
‒Nie​ste​ty,nieje​steśje​dy​na.Aleprze​ko​naszsię,żejestina​czej.
Przyj​rza​łamusię.

‒Na​praw​dęwie​rzysz,żemaszpra​wodotro​nu?
Ści​snę​łogowżo​łąd​ku.
‒Je​stemtegope​wien.
‒Aledla​cze​go?Azizjestje​dy​nymsy​nemszej​kaHa​sze​ma.
Mimożeprzy​zwy​cza​iłsiędotegotypuoskar​żeń,toza​sły​sza​nezjejustza​bo​la​ło

moc​niej.Po​czułzna​jo​mąfalęwście​kło​ści.Uśmiech​nąłsięlo​do​wa​to.

‒Możepo​win​naśzro​bićso​biepo​wtór​kęzhi​sto​riiKa​da​ru.Bę​dzieszmia​łanato

mnó​stwocza​supod​czaspo​by​tuwobo​zo​wi​sku.–Byłjed​nakświa​dom,żeni​cze​gota​-
kie​go nie znaj​dzie w żad​nych książ​kach. Jego oj​ciec zro​bił wszyst​ko, żeby usu​nąć
jegoist​nie​niezhi​sto​rii.

Wciążpa​trzy​łamuwoczy.
‒Aje​że​linieży​częso​bietuzo​stać?
‒Oba​wiamsię,żetwo​jaobec​nośćtu​tajniepod​le​gane​go​cja​cjom.Aleza​pew​niam

cię,żeza​pew​ni​myciwszel​kiewy​go​dy.

Zgra​cjąwsta​łazkrze​sła.
‒Niemo​żeszmnieza​trzy​mać.
Uśmiech​nąłsię.Byłomujejnie​malżal.
‒Prze​ko​naszsię,żemogę.
‒Azizko​gośpomniewy​śle.Lu​dziebędąmnieszu​kać.
‒Ju​tro.Dotegocza​suznik​nąwszel​kieśla​dy.–Zer​k​nąłnawej​ściedona​mio​tu.–

Brzmi,jak​bysięzbie​ra​łonabu​rzę.

Ele​napo​wo​lipo​krę​ci​łagło​wą.
‒Jakcisiętouda​ło?Prze​ka​zaćmufał​szy​wąwia​do​mośćiprze​ko​naćpi​lo​ta,żeby

wy​lą​do​wałgdziein​dziej?

‒Niewszy​scysąlo​jal​niwo​becAzi​za.Takwła​ści​wie,topozaSiy​ademniemawie​-

lupo​plecz​ni​ków.Wiesz,żeoddzie​ciń​stwaprzy​jeż​dżadokra​jutyl​konakil​kadni?

‒Wiem,żejestbar​dzolu​bia​nynaeu​ro​pej​skichdwo​rach.
‒ Chy​ba w kó​łecz​kach wza​jem​nej ad​o​ra​cji. Play​boy dżen​tel​men nie jest tu zbyt

po​pu​lar​ny.

OczyEle​nyroz​bły​sły.
‒Toidio​tycz​neprze​zwi​skonada​łymuta​blo​idy.
Kha​lilwzru​szyłra​mio​na​mi.
‒Ajed​naksięprzy​ję​ło.
Aziz.Eu​ro​pej​skiplay​boyspę​dza​ją​cyczasnaprzy​ję​ciachipo​lachgol​fo​wych.Kha​-

lilwie​dział,żepro​wa​dzirów​nieżbiz​nes;roz​po​cząłja​kieśprzed​się​wzię​ciefi​nan​so​-
we,któ​reprzy​no​si​łozy​ski,na​wetje​że​libyłotyl​kopre​tek​stemdoba​lo​wa​niapoEu​-
ro​pieiuni​ka​niawła​sne​gokra​ju.

AzizniedbałoKa​dar.Nieza​słu​gi​wałnato,byrzą​dzić,na​wetgdy​bybyłpra​wo​wi​-

tymdzie​dzi​cem.

‒Nie​za​leż​nieodtego,ja​kiemaszzda​nieoAzi​zie,niemo​żeszso​bie,ottak,po​-

rwaćkró​lo​wej–oznaj​mi​łazdum​nieza​dar​tympod​bród​kiem.–Je​że​lichceszsięwy​-
co​fać,te​razmaszoka​zję.Uwol​nijmnie,aniewnio​sęoskar​że​nia.

Kha​lilukryłszcze​reroz​ba​wie​nie.
‒Jak​żewspa​nia​ło​myśl​nieztwo​jejstro​ny.
‒Niechceszsięzna​leźćprzedtry​bu​na​łem–na​ci​ska​ła.–Jakmo​żeszzo​staćszej​-

kiem,je​że​lido​pu​ści​łeśsięprze​stęp​stwa?Wy​wo​ła​łeśmię​dzy​na​ro​do​wykon​flikt.Od​-
po​wieszzato.

‒Niewmoimkra​ju.
‒Awięcwmoim.My​ślisz,żemojarada,moilu​dzieda​ru​jącipo​rwa​niekró​lo​wej?
Wzru​szyłra​mio​na​mi.
‒Je​steśje​dy​nieprze​trzy​my​wa​na,wa​szawy​so​kość,cojestko​niecz​no​ścią.Asko​ro

Azizjestuzur​pa​to​rem,po​win​naśbyćmiwdzięcz​na,żeniepo​zwa​lamcinapo​peł​nie​-
niebłę​du.

‒Wdzięcz​na!–Wjejoczachbyłazłość.–Acoje​że​litwójplansięniepo​wie​dzie?
Uśmiech​nąłsięchłod​no.
‒Niedo​pusz​czamdosie​bieta​kiejmoż​li​wo​ści.
Po​krę​ci​łagło​wą.Jejoczyprzy​po​mi​na​łymuod​bi​cieza​cho​dusłoń​cawta​fliwody.
‒Niemo​żesztegozro​bić.Lu​dzie…Do​wód​cytakniero​bią!
‒Tocoin​ne​go.
‒Alechy​banieażtak?‒Po​krę​ci​łagniew​niegło​wą.–Je​steśsza​lo​ny.
Znówogar​nę​łagofu​ria,alewziąłgłę​bo​kiod​dech.
‒ Nie, wa​sza wy​so​kość, nie je​stem sza​lo​ny. Zde​ter​mi​no​wa​ny. Już póź​no. My​ślę,

żepo​win​naśsięudaćdoswo​jejkwa​te​ry.Maszwła​snyna​miot,awnim,jakjużmó​-
wi​łem, za​pew​nio​no ci wszel​kie udo​god​nie​nia. – Ob​na​żył zęby w uśmie​chu. – Mam
na​dzie​ję,żeKa​darcisięspodo​ba.

Ele​naspa​ce​ro​wa​łapoele​ganc​kimna​mio​cie,doktó​re​goAs​sadod​pro​wa​dziłjągo​-

dzi​nę temu. Kha​lil miał ra​cję, były w nim wszel​kie udo​god​nie​nia: w prze​stron​nym
na​mio​cie było po​dwój​ne łóż​ko na drew​nia​nym pod​wyż​sze​niu i z mięk​kim ma​te​ra​-
cem, na któ​rym pię​trzy​ły się je​dwab​ne i sa​ty​no​we po​dusz​ki. Były rów​nież krze​sła
te​ko​weisza​fanaubra​nia,któ​rychniemia​ła.Czyprzy​nie​ślijużzsa​mo​lo​tujejba​-
gaż? Wąt​pi​ła w to. Nie, żeby mia​ła zbyt dużo rze​czy. Za​mie​rza​ła zo​stać tyl​ko na
trzydni:ci​chace​re​mo​nia,szyb​kimie​siącmio​do​wyipo​wrótdoTal​liizAzi​zem.

Te​raznicztego.Oileniktjejnieura​tu​jealbonieudajejsięuciec–aoby​dwie

opcjewy​da​wa​łysięmałopraw​do​po​dob​ne–jejmał​żeń​stwozAzi​zemzo​sta​łoprze​-
kre​ślo​ne.Je​że​liAziznieoże​nisięwprze​cią​gusze​ściuty​go​dniodśmier​ciojca,bę​-
dziezmu​szo​nyzrzecsięko​ro​ny.Niebę​dziejużpo​trze​bo​wałEle​ny,alenie​ste​tyona
bę​dziepo​trze​bo​wa​łajego.

Wciąż po​trze​bo​wa​ła męża, księ​cia mał​żon​ka i to jesz​cze przed ze​bra​niem rady

wprzy​szłymmie​sią​cu.

Ele​naza​pa​dłasięnaha​fto​wa​nymkrze​śleiopar​łagło​węwdło​niach.Na​wette​raz

niemo​głauwie​rzyćwto,cosiędzia​ło,żezo​sta​łapo​rwa​na.

Cho​ciażwła​ści​wiedla​cze​go?Czyżnieprzy​da​rzy​łojejsięjużwszyst​ko,conaj​gor​-

sze?Przedocza​mipo​ja​wiłjejsięwi​dokeks​plo​zjiiwspo​mnie​niecię​ża​ruzwłokojca
naswo​imcie​le.

Ana​wetpotymwszyst​kim,odmo​men​tu,kie​dyza​sia​dłanatro​nie,niespo​ty​ka​ło

jej nic prócz se​rii po​ra​żek. Rada Tal​lii, do​wo​dzo​na przez Mar​ko​sa i peł​na wy​nio​-
słych,świę​tosz​ko​wa​tychmęż​czyznchcia​łaod​su​nąćjąodwła​dzy,amożena​wetsię
jejpo​zbyć.Niechcie​li,żebyTal​liąrzą​dzi​łamło​dasa​mot​nako​bie​ta.Ona.

To nie mo​gło się tak skoń​czyć. I to tyl​ko dla​te​go, że ja​kiś sza​lo​ny bun​tow​nik

uznał,żetojemuna​le​żysiętron.

Acz​kol​wiek,coEle​namu​sia​łaprzy​znać,Kha​lilniewy​da​wałsięsza​lo​ny.Byłupo​-

rząd​ko​wa​ny i cał​ko​wi​cie prze​ko​na​ny o swo​jej ra​cji. Ale nie mógł być pra​wo​wi​tym
dzie​dzi​cem. I czy na​praw​dę wy​da​wa​ło mu się, że może sprząt​nąć Azi​zo​wi tron
sprzed nosa? Kie​dy nie po​ja​wi się w Siy​adzie, a dy​plo​ma​ta, któ​ry jej to​wa​rzy​szył,
ude​rzy na alarm, Aziz za​cznie jej szu​kać. I znaj​dzie ją. Był rów​nie zde​spe​ro​wa​ny
jakona.

Cho​ciaż, zwa​żyw​szy na to, że była uwię​zio​na na środ​ku pu​sty​ni, znaj​do​wa​ła się

wnie​cobar​dziejroz​pacz​li​wejsy​tu​acji.

Zda​łaso​biena​glespra​węztego,żemógłso​biepo​szu​kaćin​nej.Adla​cze​gonie?

Wi​dzie​lisięza​le​d​wiekil​karazywży​ciu.Mał​żeń​stwobyłojejpo​my​słem.Wciążmiał
szan​sęko​gośso​biezna​leźć,choć,rze​czy​wi​ście,mu​siałdzia​łaćszyb​ko.

CzyKha​lilwziąłtopoduwa​gę?Conibymia​łopo​wstrzy​maćAzi​zaprzedpo​ślu​bie​-

niemko​go​kol​wiek,żebyspeł​nićży​cze​nieswo​je​goojca?

Mu​sia​ła po​mó​wić z Kha​li​lem i prze​ko​nać go, żeby ją uwol​nił. To była jej je​dy​na

szan​sa.

Ele​naru​szy​łakuwej​ściudona​mio​tuiwy​szłanaze​wnątrz.Na​tych​miastzo​sta​ła

jed​nak za​trzy​ma​na przez stra​że. Spoj​rza​ła na ich twa​rze bez wy​ra​zu i ka​ra​bi​ny
iunio​słapod​bró​dek.

‒Chcęmó​wićzKha​li​lem.
‒Jestza​ję​ty,wa​szawy​so​kość.
‒Czymśważ​niej​szymniżzdo​by​wa​nietro​nu?Wiem,żechciał​bytousły​szeć.Mam

in​for​ma​cje,któ​remogąmiećwpływnajego…za​mia​ry.

Naochro​nia​rzachniezro​bi​łotowięk​sze​gowra​że​nia.
‒Pro​szęwra​caćdona​mio​tu,wa​szawy​so​kość.Zbie​rasięwiatr.
‒Po​wiedz​cieKha​li​lo​wi,żemusizemnąpo​roz​ma​wiać–spró​bo​wa​łarazjesz​cze.–

Po​wiedz​ciemu,żenieroz​wa​żyłwszyst​kichopcji.

Je​denzochro​nia​rzypo​ło​żyłjejdłońnara​mie​niu.
‒Niedo​ty​kajmnie.
‒Zewzglę​dunatwo​jebez​pie​czeń​stwo,na​le​gam,byśwró​ci​ładona​mio​tu,wa​sza

wy​so​kość.–Ztymisło​wywe​pchnąłjądona​mio​tu,jak​bybyłamałądziew​czyn​kąod​-
pro​wa​dzo​nązara​międopo​ko​ju.

Kha​lilsie​działprzysto​lewswo​imna​mio​cie,pal​cemza​zna​cza​jącdro​gęzobo​zudo

Siy​adu.Trzy​stamildozwy​cię​stwa.

Nie​chęt​niespoj​rzałnarógmapy,naktó​rejprzed​sta​wio​nebyłowro​giete​ry​to​rium

pu​styn​ne,za​miesz​ki​wa​neprzezko​czow​ni​czeple​mięjegomat​ki.

Wie​dział,żepośmier​ciAb​du​la-Ha​fi​zalu​dziejegomat​kiuzna​ligozapra​wo​wi​te​go

wład​cęKa​da​ru.Jed​nakmimożeob​wo​ła​ligoszej​kiem,niepo​wró​ciłdonichjesz​cze.

Niemógłsięzmu​sićdopo​wro​tuwstro​ny,któ​rebyłymiej​scemjegoudrę​kiprzez

trzydłu​gielata.

Ści​snę​łogowżo​łąd​ku,kie​dyprzedocza​mipo​ja​wi​łamusięokrut​natwarzAb​du​la-

Ha​fi​zaijegokpią​cyuśmiech.

‒Ko​bie​tachcia​łaroz​ma​wiać.
Kha​lilode​rwałwzrokodmapyizo​ba​czyłAs​sa​dasto​ją​ce​goprzywej​ściudona​mio​-

tu.

‒Kró​lo​waEle​na?Aoczym?
‒Mówi,żemain​for​ma​cje.
‒Ja​kiein​for​ma​cje?
As​sadwzru​szyłra​mio​na​mi.
‒Ktowie?Jestzde​spe​ro​wa​naipew​niekła​mie.
Kha​lilpo​stu​kałpal​ca​miwstół.
‒War​tosiędo​wie​dzieć,ococho​dzi–po​wie​działpona​my​ślę.–Po​mó​więznią.
‒Mamjąwe​zwać?
‒Nie,nietrze​ba.Pój​dędojejna​mio​tu.–Kha​lilwstałzfo​te​la,igno​ru​jąctodziw​-

ne,ra​do​sneocze​ki​wa​nie.

Kie​dydo​tarłdojejna​mio​tu,oka​za​łosię,żeEle​nabie​rzeką​piel.
Na​wet z da​le​ka Kha​lil wi​dział jej drże​nie i strach. Ogar​nął go wstyd i od​wró​cił

się.

‒ Wy​bacz. Nie wie​dzia​łem, że się ką​piesz. Po​cze​kam na ze​wnątrz. – Wy​szedł

zna​mio​tu.Straż​ni​cyze​bra​lisię,bygooto​czyć,aleKha​lilpo​krę​ciłgło​wąiod​pra​wił
ich.Po​żą​da​niewciążwnimpul​so​wa​ło.Skrzy​żo​wałra​mio​naisiłąwoliode​pchnąłod
sie​bietezdra​dziec​kieuczu​cia.

Jed​nakbezwzglę​dunato,jakbar​dzopró​bo​wał,niemógłwy​rzu​cićzumy​słuob​ra​-

zuide​al​ne​gocia​łaEle​ny.

Pokil​kumi​nu​tach,któ​rezda​wa​łysiętrwaćwiecz​ność,usły​szałja​kiśsze​lestipo​-

ja​wi​łasięEle​nawbia​łymszla​fro​ku,któ​ry,dzię​kiBogu,za​kry​wałjąodstópdogłów.

‒Mo​żeszwejść.–Głosmia​łaza​chryp​nię​ty,apo​licz​kiza​ró​żo​wio​ne.Cho​ciażKha​-

lilniewie​dział,czytozewzglę​dunatem​pe​ra​tu​rę,czyteżichnie​ocze​ki​wa​nespo​-
tka​nie.

Wkro​czyłdona​mio​tu.Ele​nazdą​ży​łazro​bićod​wrótnadru​giko​niecpo​miesz​cze​-

nia.Mie​dzia​nawan​nasta​łamię​dzynimini​czymgra​ni​ca.

‒Prze​pra​szam–po​wie​działKha​lil.–Niewie​dzia​łem,żesięką​piesz.
‒Jużmó​wi​łeś.
‒Niewie​rzyszmi?
‒Dla​cze​gomamwie​rzyćwja​kie​kol​wiektwo​jesło​wa?Dotejporynieza​cho​wy​-

wa​łeśsięzbytho​no​ro​wo.

Kha​lil ze​brał się w so​bie. Reszt​ki po​żą​da​nia ule​cia​ły pod jej su​ro​wym spoj​rze​-

niem.

‒Aczypo​zwo​le​nienato,bymoimkra​jemrzą​dziłuzur​pa​tor,świad​czyoho​no​rze?
‒Uzur​pa​tor?‒Po​krę​ci​łagło​wązdrwią​cymnie​do​wie​rza​niem.Kil​kako​lej​nychko​-

smy​kówucie​kłozjej koka.Kha​lilpo​czułna​gle ab​sur​dal​nąpo​trze​będo​tknię​ciajej
iod​gar​nię​ciajejwło​sówztwa​rzy.Za​miasttegoza​ci​snąłdłońwpięść.

‒Azizniemapra​wadotro​nu.
‒Nicmnietonieob​cho​dzi!‒za​wo​ła​ła.Wjejgło​sieza​brzmia​łade​spe​ra​cja.Kha​-

lilpo​czuł,jakmiej​scesen​ty​men​tówzaj​mu​jede​ter​mi​na​cja.Oczy​wi​ście,żejejtonie
ob​cho​dzi​ło.

‒ Zda​ję so​bie z tego spra​wę, wa​sza wy​so​kość – od​parł. – Cho​ciaż to, dla​cze​go

maszza​miargopo​ślu​bić,wciążpo​zo​sta​jedlamnieta​jem​ni​cą.Możecho​dziowła​-
dzę? – Na pew​no usły​sza​ła po​gar​dę w jego gło​sie. Wy​da​ła z sie​bie tyl​ko znu​żo​ny

śmiech.

‒Wła​dza?Pew​niemoż​natotakująć.–Za​mknę​łanachwi​lęoczy.Kie​dyjeotwo​-

rzy​ła,Kha​liluj​rzałwnichroz​pacz.–Mamnamy​ślito,żena​praw​dęmnietoniein​-
te​re​su​je. Ro​zu​miem, że ten kon​flikt jest dla cie​bie istot​ny, ale prze​trzy​my​wa​nie
mnieniccinieda.

‒ Dla​cze​go tak uwa​żasz?- Po​nie​waż Aziz może so​bie po​ślu​bić ko​goś in​ne​go.

Wciążmanatoczte​rydni.

‒Je​stemtegoświa​dom.–Kha​lilprzyj​rzałjejsięuważ​nie.Woczachwciążcza​ił

sięból,alewy​razjejtwa​rzyświad​czyłood​wa​dzeide​ter​mi​na​cji.Wzbu​dza​łapo​dziw
icie​ka​wość.Dla​cze​gozgo​dzi​łasięnamał​żeń​stwozAzi​zem?Coztegomia​ła?

‒Więcpocomnietutrzy​masz–na​ci​ska​ła–sko​romożewy​peł​nićwolęojcazpo​-

mo​cąin​nejko​bie​ty?

‒Niezro​bitego.
‒Ależzro​bi.Le​d​wosięzna​my.Spo​tka​li​śmysiętyl​koraz.
‒Wiem.
‒Więcskądpo​mysł,żebę​dzielo​jal​ny?‒za​py​ta​ła,aKha​lilpo​czułna​głyprzy​pływ

współ​czu​cia i zro​zu​mie​nia. Sam wie​lo​krot​nie za​da​wał so​bie to py​ta​nie. Dla​cze​go
kto​kol​wiekmiał​bybyćwo​becnie​golo​jal​ny?Dla​cze​gomiałko​mu​kol​wiekufać?

Oso​ba,któ​rąko​chałnaj​bar​dziejnaświe​cie,zdra​dzi​łagoisięgowy​rze​kła.
‒Mó​wiącszcze​rze–od​parł–niesą​dzę,bycho​dzi​łotuolo​jal​ność.Cho​dziopo​li​-

ty​kę.

‒Do​kład​nie.Za​temoże​nisięzkimin​nym.
‒Ry​zy​ku​jącutra​tępod​da​nych?Onibar​dzocze​ka​jąnatenślub.Ocze​ku​jągobar​-

dziejniżko​ro​na​cjiAzi​za.Agdy​bymiałza​miarod​su​nąćjed​nąko​bie​tęnarzeczin​-
nej…‒Jaknaszoj​ciec.Nie,niemiałjesz​czeza​mia​ruwy​ja​wiaćEle​nietejin​for​ma​-
cji.Wziąłgłę​bo​kiod​dech.–Nieprzy​spo​rzymutopo​pu​lar​no​ści.

‒Aleje​że​liry​zy​ku​jewtenspo​sóbko​ro​nę…
‒Aletakniejest,nie​ko​niecz​nie.Niepo​wie​działci?‒Najejtwa​rzypo​ja​wiłsię

wy​raznie​pew​no​ści,aKha​liluśmiech​nąłsiępo​nu​ro.–We​długte​sta​men​tu,je​że​liAziz
nieoże​nisięwprze​cią​gusze​ściuty​go​dni,bę​dziemu​siałzwo​łaćre​fe​ren​dum.Awte​-
dylu​dziewy​bio​rąno​we​goszej​ka.

Wpa​try​wa​łasięwnie​gozsze​ro​kootwar​ty​miocza​mi.
‒Imy​ślisz,żewy​bio​rącie​bie?
Ro​ze​śmiałsię.
‒Brzmisz,jak​byśwtowąt​pi​ła.
‒Kimtyje​steś?
‒Mó​wi​łemci,przy​szłymwład​cąKa​da​ru.
‒AleAzizwciążmożesięoże​nićzinnąko​bie​tą.Cowte​dy?
‒Je​że​litozro​bi,możedojśćdowoj​nydo​mo​wej.Aniesą​dzę,byso​bietegoży​czył.

Przy​zna​ję, wa​sza wy​so​kość, po​dej​mu​ję pew​ne ry​zy​ko. Masz ra​cję, twier​dząc, że
Azizmożewziąćso​bieinnążonę.Aleniesą​dzę,bytakpo​stą​pił.

‒Dla​cze​gopopro​stusięznimniespo​tkasziniepo​pro​siszozwo​ła​niere​fe​ren​-

dum?

Po​krę​ciłgło​wą.
‒Po​nie​ważwie,żegoniewy​gra.

‒Aje​że​lidoj​dziedowoj​ny?Je​steśnatogo​tów?
‒Zro​bię,cowmo​jejmocy,byochro​nićswójkraj.Nieza​po​mi​najotym,kró​lo​wo.

–Wzdry​gnę​łasięlek​konajegonie​ubła​ga​nyton,conie​cogouspo​ko​iło.Toniebyła
jejwina.Byłaofia​rąkon​flik​tu,któ​ryjejniedo​ty​czył.Win​nychoko​licz​no​ściachprzy​-
kla​snął​by,wi​dzącjejod​wa​gęide​ter​mi​na​cję.

‒Przy​kromi–po​wie​działpochwi​lici​szy.–Ro​zu​miem,żetwo​jepla​nyzo​sta​łypo​-

krzy​żo​wa​ne. Ale zwa​żyw​szy na to, że były dość świe​że, je​stem pe​wien, że wyj​-
dziesz z tego cało. – Nie chciał brzmieć ką​śli​wie, ale tak było. Ele​na znów się
wzdry​gnę​ła.

Od​wró​ci​ławzrok.
‒Takmy​ślisz?‒po​wie​dzia​ła.Niebyłotopy​ta​nie.Znówusły​szałbólwjejgło​sie

iza​cząłsięza​sta​na​wiać,cobyłojegoźró​dłem.

‒Wiemotym,wa​szawy​so​kość.Niewiem,dla​cze​gozgo​dzi​łaśsiępo​ślu​bićAzi​za,

alesko​roniebyłotozmi​ło​ści,two​je​muser​cunicniegro​zi.

‒Atywieszwszyst​koozła​ma​nychser​cach?‒za​py​ta​łaznu​żo​nymgło​sem.–Ty

niemaszser​ca.

‒Byćmoże.Alenieko​chaszgo?‒Tobyłopy​ta​nie.Wpew​nymsen​sie.Byłcie​kaw,

cho​ciażtegoniechciał.Niechciałwie​dziećnicnajejte​mataniza​sta​na​wiaćsięnad
se​kre​ta​mijejser​ca.

Ajed​nakza​py​tał.
‒Nie–od​par​łapochwi​li.–Oczy​wi​ście,żenie.Le​d​wiegoznam.Spo​tka​li​śmysię

zedwarazyispę​dzi​li​śmyra​zemkil​kago​dzin.–Po​krę​ci​łagło​wą,wes​tchnę​łazre​zy​-
gna​cją,poczymwzię​łasięwgarść.–Alemamtwo​jesło​wo,żewy​pu​ściszmniepo
czte​rechdniach?

‒ Tak, masz moje sło​wo. – Roz​luź​ni​ła się nie​co, a on ze​sztyw​niał. – Nie są​dzisz

chy​ba,żebymcięskrzyw​dził?

‒ A dla​cze​go nie? Po​ry​wa​cze zwy​kle nie mają pro​ble​mu z po​peł​nia​niem in​nych

prze​stępstw.

‒Jakjużwy​ja​śni​łem,tobyłowy​łącz​niezłoko​niecz​ne,wa​szawy​so​kość.
‒Acojesz​czebę​dziezłemko​niecz​nym,Kha​lil?‒za​py​ta​ła.Niespodo​ba​łamusię

bez​sil​nośćwjejspoj​rze​niu.Wy​glą​da​ła,jak​byzga​słowniejświa​tło.–Kie​dyra​cjo​na​-
li​zu​jesięje​denczyn,bar​dzoła​twopójśćokrokda​lej.

‒Mó​wisz,jak​byświe​dzia​łatozdo​świad​cze​nia.
‒Po​nie​kąd–od​par​ła.
Jużchciałza​daćko​lej​nepy​ta​nie,aleza​mknąłusta.Niechciałwie​dzieć.Niemu​-

siałro​zu​miećtejko​bie​ty,

‒Obie​cu​ję,żeniezro​bięcikrzyw​dy.Iuwol​nięcięzaczte​rydni.–Wpa​try​wa​łasię

wnie​go,aonpo​że​gnałjąski​nie​niemgło​wyiopu​ściłna​miot.

ROZDZIAŁTRZECI

Ele​na obu​dzi​ła się, oświe​tlo​na przez słoń​ce prze​świ​tu​ją​ce przez wej​ście do na​-

mio​tu.Całecia​łobo​la​łojązezmę​cze​nia.Za​snę​łado​pie​roprzedświ​tem.

Prze​cią​gnę​łasięiza​pa​trzy​ławpłó​cien​nysu​fit.Za​sta​na​wia​łasię,coteżprzy​nie​-

siedzi​siej​szydzień.Amożemo​gła​bywznie​cićpo​żar?Dymmógł​byzo​staćza​uwa​żo​-
nyprzezsa​te​li​tę,he​li​kop​teralbosa​mo​lot.Każ​dynowypo​mysłbyłjesz​czebar​dziej
ab​sur​dal​nyniżpo​przed​ni,ajed​nakniechcia​łaza​ak​cep​to​waćpo​raż​ki.Pod​da​niesię
ozna​cza​łoutra​tęko​ro​ny.

Aleimdłu​żejtuprze​by​wa​ła,tymwięk​szebyłopraw​do​po​do​bień​stwo,żeAzizznaj​-

dzieso​bienowążonę,nie​za​leż​nieodtego,couwa​żałczymó​wiłKha​lil.Ana​wetje​-
że​litaksięniesta​nie,toniemu​siałsięzniąże​nić.Mógł​byzwo​łaćre​fe​ren​dumiwy​-
grać.Wte​dybyjejniepo​trze​bo​wał.

Aleonawciążgopo​trze​bo​wa​ła.Mu​sia​ławyjśćzamążwprze​cią​gumie​sią​ca,tak

jakobie​ca​łaswo​jejra​dzie,zako​goś,kogoak​cep​to​wa​ła,ktobył​byoj​cemjejdzie​ci…

Natęmyślści​snę​łojąwżo​łąd​ku.Planwyj​ściazaAzi​zabyłde​spe​rac​ki,na​to​miast

po​mysłzna​le​zie​niako​lej​ne​gomał​żon​kabyłpopro​stuab​sur​dal​ny.Cóżmia​łazro​bić?

Z wes​tchnie​niem pod​nio​sła się z łóż​ka. Z ze​wnątrz do​biegł ją ko​bie​cy głos i se​-

kun​dę póź​niej do na​mio​tu we​szła uśmiech​nię​ta dziew​czy​na z dzban​kiem świe​żej
wody.

‒ Dzień do​bry, wa​sza wy​so​kość – po​wie​dzia​ła, dy​ga​jąc. Ele​na wy​mam​ro​ta​ła coś

na po​wi​ta​nie, za​sta​na​wia​jąc się, czy ta ko​bie​ta zgo​dzi​ła​by się zo​stać jej so​jusz​ni​-
kiem.

‒Czywa​szawy​so​kośćjesz​czecze​gośpo​trze​bu​je?‒za​py​ta​łako​bie​tazprzy​jem​-

niebrzmią​cymak​cen​tem.

Tak,po​my​śla​łaEle​na.Wol​no​ści.Zmu​si​łasiędouśmie​chu.Mu​sia​łaprze​cią​gnąćtę

ko​bie​tęnaswo​jąstro​nę.

‒Tomiłeztwo​jejstro​ny,dzię​ku​ję.Czytotyprzy​go​to​wa​łaśwczo​raj​sząką​piel?
Ko​bie​taspu​ści​łagło​wę.
‒Tak,po​my​śla​łam,żechcia​ła​byśsięumyć.
‒ Dzię​ku​ję ci, bar​dzo tego po​trze​bo​wa​łam. – Ele​na go​rącz​ko​wo roz​my​śla​ła. –

Skądwzię​łaśwodę?Czygdzieśnie​da​le​kojestoaza?

‒Tak,tużzaska​ła​mi.
‒Czymoż​natammiećchwi​lępry​wat​no​ści?Bar​dzochcia​ła​bympo​pły​wać,je​że​li

ist​nie​jetakamoż​li​wość.

Ko​bie​tauśmiech​nę​łasię.
‒Oczy​wi​ście,je​że​liszejkKha​lilpo​zwo​li.Bar​dzoprzy​jem​niesiętampły​wa.
‒Dzię​ku​ję.–Ele​naniewie​dzia​ła,czyoazaumoż​li​wijejuciecz​kęlubroz​pro​sze​-

nieko​goś,alebyłatoja​kaśszan​sa.Mu​sia​łatyl​koprze​ko​naćKha​li​la,żebypo​zwo​lił
jejpo​pły​wać.

‒Kie​dybę​dzieszgo​to​wa,wyjdźnaze​wnątrz.SzejkKha​lilcze​kanacie​bie.

Kha​lilsa​mot​niesie​działpodmar​ki​ząroz​sta​wio​nąnadrew​nia​nejplat​for​mie.Kie​dy

pod​cho​dzi​ła,wstałjejnapo​wi​ta​nie.

‒Pro​szę,usiądź.
‒Dzię​ku​ję.–Przy​sia​dłanakra​wę​dzikrze​sła,aKha​liluniósłbrewroz​ba​wio​ny.
‒Awięcdziśje​ste​śmymili?
‒Niechcętra​cićener​gii.–Ele​nawzru​szy​łara​mio​na​mi.
‒Cze​kamza​temnako​lej​nąoka​zję.–Na​lałjejkawyzezdo​bio​ne​gomie​dzia​ne​go

dzban​ka.Na​pójbyłgę​sty,ciem​nyipach​niałkar​da​mo​nem.–Toka​dar​skakawa–wy​-
ja​śnił.–Pró​bo​wa​łaśjejkie​dyś?

Po​krę​ci​łagło​wąiupi​łaostroż​niełyk.Smakbyłmoc​ny,aleprzy​jem​ny.Kha​lilpo​ki​-

wałgło​wązapro​ba​tą.

‒Czyprze​ję​ła​byśka​dar​skiezwy​cza​je,gdy​byśwy​szłazaAzi​za?
Ele​naze​sztyw​nia​ła.
‒Wciążmogęzanie​gowyjść.Możemniejesz​czezna​leźć.
Kha​lilpo​słałjejaro​ganc​kie,pew​nesie​biespoj​rze​nie.
‒Niero​bił​bymso​biena​dziei.
‒Ewi​dent​nietwo​jena​dzie​jewy​star​czązanasobo​je.
Wzru​szyłpo​tęż​ny​mira​mio​na​mi.
‒Jużcimó​wi​łem,Ka​dar​czy​cyniewspie​ra​jąAzi​za.
Na pew​no prze​sa​dzał. Aziz wspo​mniał coś o nie​po​ko​jach, ale nie mó​wił, że nie

jestlu​bia​nymwład​cą.

‒ Mó​wi​łeś, że poza Siy​adem – przy​po​mnia​ła so​bie. – I dla​cze​go niby mie​li​by go

niewspie​rać?Jestje​dy​nymsy​nemszej​ka,asuk​ce​sjaza​wszeza​le​ża​łaoduro​dze​nia.

‒Możepo​win​naśpo​słu​chaćmo​jejradyipod​szko​lićsięwhi​sto​riiKa​da​ru.
‒Ajakąksiąż​kęmipo​le​casz?‒Unio​słabrwi,usi​łu​jącmó​wićspo​koj​nie.Wy​kłó​ca​-

jącsięznim,doni​cze​goniedoj​dzie.–Możeznaj​dęjąwbi​blio​te​ce?‒do​da​ła,si​ląc
sięnabez​tro​skiton.

Kha​liluśmiech​nąłsię,aEle​nauzna​ła,żejesttoszcze​reroz​ba​wie​nie.Wja​kiśspo​-

sóbmia​łotowpływnajegowy​gląd.Byłte​razjesz​czebar​dziejatrak​cyj​ny,niżkie​dy
byłzim​nyiau​to​ry​ta​tyw​ny.

‒Taksięskła​da,żemamtunie​du​żąbi​blio​tecz​kę.Zprzy​jem​no​ściąpo​ży​częciktó​-

rąśksią​żę,alenieznaj​dziesztamod​po​wie​dzi,któ​rychszu​kasz.

‒Togdziejeznaj​dę?
Za​wa​hałsięnamo​ment.Ele​namy​śla​ła,żeza​razpo​wiejejcośważ​ne​go.Alepo​-

krę​ciłgło​wą.

‒My​ślę,żenatęchwi​lężad​naod​po​wiedźbycięnieza​do​wo​li​ła,wa​szawy​so​kość.

Ale kie​dy bę​dziesz go​to​wa mnie wy​słu​chać i do​pu​ścisz do sie​bie myśl, że Aziz nie
po​wie​działciwszyst​kie​go,byćmożecięoświe​cę.

‒Szczę​ścia​razemnie–od​par​ła,aleporazpierw​szy,od​kądpo​zna​łaKha​li​la,po​-

czu​łacieńnie​pew​no​ści.Byłtakipe​wien.Co,je​że​lijegorosz​cze​niamia​łypod​sta​wy?

Nie,byłzwy​kłymbun​tow​ni​kiem.Uzur​pa​to​rem.Mu​siałbyć.Wszyst​kieinnemoż​li​-

wo​ścibyłyniedopo​my​śle​nia.

Kujejza​sko​cze​niuKha​lilpo​chy​liłsięizła​pałjązaręce.Ele​naze​sztyw​nia​ła.Cie​-

płobi​ją​ceodjegodło​niogar​nę​łocałejejcia​ło.

‒Niechceszbyćcie​ka​wa–wy​mam​ro​tał–aleje​steś.

‒Dla​cze​gomiał​bymniein​te​re​so​waćprze​stęp​ca?‒od​gry​złasię.Uśmiech​nąłsię

iza​brałdłoń.

‒Pa​mię​taj,cocimó​wi​łem.Wtejhi​sto​riijestdru​giedno.–Wstałiza​cząłod​cho​-

dzić. Ele​na pa​trzy​ła na nie​go sfru​stro​wa​na. Za​prze​pa​ści​ła szan​sę za​py​ta​nia go
ooazę.

‒Acomamro​bićprzezteczte​rydni?–za​wo​ła​ła.–Uwię​ziszmniewmoimna​-

mio​cie?

‒Tyl​koje​że​lioka​żeszsięnatylenie​roz​sąd​na,żebypró​bo​waćuciecz​ki.
‒Aje​że​litaksięsta​nie?
‒Znaj​dęcię.Miej​myna​dzie​ję,żeżywą.
‒Uro​cze.
‒Pu​sty​niajestnie​bez​piecz​nymmiej​scem.Po​mi​ja​jącskor​pio​nyiwęże,ist​nie​jery​-

zy​ko bu​rzy pia​sko​wej, któ​ra w kil​ka mi​nut może po​łknąć na​miot. Nie mó​wiąc już
oczło​wie​ku.

‒Wiemprze​cież.–Za​ci​snę​ławar​giispoj​rza​łanata​lerz.Kha​lilprzy​niósłjejświe​-

żedak​ty​le,figiipo​kro​jo​ne​gome​lo​na.Wzię​ławi​de​leciza​czę​łanimdźgaćka​wa​łek
pa​pai.

‒Mogęciufać?Niespró​bu​jeszuciec?
‒Mamcitoobie​cać?
‒Nie–od​po​wie​działpochwi​li.–Niewie​rzęwobiet​ni​ce.Popro​stuniechcęcię

miećnasu​mie​niu.

‒Jak​żewspa​nia​ło​myśl​nie–od​po​wie​dzia​łazprze​ką​sem.–Je​stemwzru​szo​na.
Kujejza​sko​cze​niuznówsięuśmiech​nął,uka​zu​jącprzytymdo​łe​czekwpo​licz​ku.
‒Takmy​śla​łem.
‒Czy​lije​że​liniebędęnatyległu​pia,żebypró​bo​waćuciecz​ki,tomogęwyjśćna

ze​wnątrz?–za​py​ta​ła.–Ko​bie​ta,któ​ramnietuprzy​pro​wa​dzi​ła,po​wie​dzia​ła,żenie​-
da​le​kojestoaza–wstrzy​ma​łaod​dech.

‒Mó​wiszoLe​ili,żo​nieAs​sa​da.Tak,mo​żesziśćdooazy.Uwa​żajnawęże.
Po​ki​wa​łagło​wązbi​ją​cymser​cem.Wresz​ciemo​głacośwy​my​ślić.
‒Atysięgdzieśwy​bie​rasz?‒za​py​ta​ła,zer​ka​jącnaosio​dła​neko​nienie​opo​dal.

Je​że​ligoniebę​dzie,tymle​piej.

‒Tak.
‒Do​kąd?
‒Spo​tkaćsięzBe​du​ina​mi,któ​rzyosie​dli​lisięnie​opo​dal.
‒Zbie​raszpo​par​cie?‒za​py​ta​ła,nacoKha​liluniósłbrwi.
‒Pa​mię​tasz,cocimó​wi​łemowy​kłó​ca​niusię?
‒Niewy​kłó​camsię.Niepod​damsiętakpopro​stu,je​że​liotocicho​dzi.„Naj​lep​-

sząfor​mąobro​nyjestatak”‒za​cy​to​wa​ła.

Kha​lilpo​ki​wałgło​wązuśmie​chem.
‒Sztu​kaWoj​ny.SunZi–oznaj​mił.–Im​po​nu​ją​ce.„Ten,któ​rywie,kie​dymożepo​-

zwo​lićso​bienawal​kę,akie​dynie,wyj​dziezniejzwy​cię​sko”.

‒Do​kład​nie.
Ro​ze​śmiałsięmięk​koipo​krę​ciłgło​wą.
‒Za​temmy​ślisz,wa​szawy​so​kość,żemo​żeszjesz​czezwy​cię​żyć,po​mi​mowszyst​-

kie​go,cocipo​wie​dzia​łem?

‒„Sztu​kąwoj​nyjestujarz​mie​niewro​gabezwal​ki”.
‒Awja​kiżtospo​sóbza​mie​rzaszmnieujarz​mić?
Napew​noniemiałnamy​śliniczdroż​ne​go,napew​noniemia​łotambyćsek​su​al​ne​-

gopod​tek​stu.Ajed​nak.Ele​napo​czu​łana​pły​wa​ją​cecie​płoizmię​kłyjejko​la​na.

‒„Niechtwo​jepla​nybędąciem​neinie​prze​nik​nio​nejaknoc”.
‒Ewi​dent​nieznaszjegodzie​ła.Tocie​ka​we,zwa​żyw​szynato,żewtwo​imkra​ju

odnie​malty​sią​calatpa​nu​jepo​kój.

‒ Są róż​ne ro​dza​je woj​ny. – A ta, któ​rą pro​wa​dzi​ła, była nie​zwy​kle de​li​kat​na.

Szep​ty,plot​ki.Byławsta​nienie​ustan​nejgo​to​wo​ści.

‒ Zga​dza się. Mo​dlę się, by w woj​nie o Ka​dar nie zo​sta​ła prze​la​na ani kro​pla

krwi.

‒My​ślisz,żeAzizbę​dziewal​czył?
‒Mamna​dzie​ję,żeniejestnatyległu​pi.Do​syćtego.Mu​szęje​chać.Mi​łe​godnia,

wa​szawy​so​kość.

Z tymi sło​wy od​szedł. Kie​dy od​je​chał na ko​niu, Ele​nę ogar​nę​ło dziw​ne uczu​cie

stra​ty.

Kie​dyKha​lilod​je​chałzeswo​imiludź​mi,wzno​szączasobąchmu​rypia​chu,Ele​na

wró​ci​ładona​mio​tu.Ku swe​muza​sko​cze​niuuj​rza​łatam książ​kępodty​tu​łemTwo​-
rze​niewspół​cze​sne​goKa​da​ru.CzyKha​lilchciałzniejza​kpić?

Od​rzu​ci​łaksiąż​kęizde​cy​do​wa​łasięniemy​ślećwię​cejoKha​li​lu.Niemu​sia​ławie​-

dzieć,czymiałra​cję.Niein​te​re​so​wa​łojejto.

Chcia​ła się tyl​ko stąd wy​do​stać. Po​szła po​szu​kać Le​ili, żeby za​pro​wa​dzi​ła ją do

oazy,coLe​ilazro​bi​łazra​do​ścią.Na​wetprzy​nio​słaEle​nieko​stiumką​pie​lo​wyigo​to​-
wylunch.Byłatakuprzej​ma,żeEle​naprzezchwi​lępo​czu​łasięwin​na.

Przezchwi​lę.
Kie​dybyłasamawna​mio​cie,zna​la​złapo​trzeb​nerze​czy.Nogisto​łubyłyzagru​be,

alekrze​słasięnada​wa​ły.Uda​łojejsięwy​rwaćkil​kali​stew,któ​reupchnę​ławtor​bie,
izunie​sio​nągło​wąwy​szłazna​mio​tu.

Stra​żeprze​pu​ści​łyją,aLe​ilaza​pro​wa​dzi​łająwy​dep​ta​nąścież​kąbie​gną​cąpo​mię​-

dzydwo​magła​za​mi.

‒Na​zy​wasiętouchoigiel​ne–po​wie​dzia​łaLe​ila.Wą​wózrze​czy​wi​ściebyłbar​dzo

wą​ski.–Topięk​nemiej​sce.Samazo​ba​czysz.

‒ Nie bo​isz się, że za​cznę biec? ‒ za​py​ta​ła Ele​na, si​ląc się na lek​ki ton. Twarz

Le​ili zła​god​nia​ła, co wy​wo​ła​ło ko​lej​ne ukłu​cie wy​rzu​tów su​mie​nia, któ​re jed​nak
szyb​koodsie​bieode​pchnę​ła.Cilu​dziejąpo​rwa​li,nie​za​leż​nieodtego,jakbylisym​-
pa​tycz​ni.Mu​sia​łaja​kośuciec.

‒ Wiem, że to trud​na sy​tu​acja, wa​sza wy​so​kość, ale szejk jest do​brym czło​wie​-

kiem.Ra​tu​jeciętyl​koprzednie​szczę​śli​wymza​mąż​pój​ściem.

Tobyłocośno​we​go.
‒Niewie​dzia​łam,żeKha​lilza​przą​taso​biegło​węmoimszczę​ściemmał​żeń​skim.

My​śla​łam,żemy​ślityl​kootym,byzo​staćszej​kiem.

‒Jużjestszej​kiemjed​ne​gozple​mionpu​styn​nych.Noijestpra​wo​wi​tymdzie​dzi​-

cemKa​da​ru.Spo​tka​łagowiel​kanie​spra​wie​dli​wośćiprzy​szedłczasnato,bytona​-
pra​wić.

‒Jakanie​spra​wie​dli​wość?‒za​py​ta​ła,za​nimzdą​ży​łaugryźćsięwję​zyk.
‒Niemnieotymmó​wić.Alegdy​bywa​szawy​so​kośćwy​szłazaAzi​za,by​ła​byżoną

uzur​pa​to​ra.Nie​wie​leosóbpozaSiy​ademchceAzi​zazaszej​ka.

Kha​lilteżtopo​wta​rzał,aletoniemo​głabyćpraw​da.
‒Aledla​cze​go?
Le​ilazmarsz​czy​łaczo​ło.
‒Mu​siszotoza​py​taćszej​kaKha​li​la…
‒Onniejestszej​kiem–prze​rwa​łajejEle​na.–NieKa​da​ru.Jesz​czenie.
‒Alepo​wi​nienbyć–od​par​łaci​choLe​ila.–Za​py​tajgo.Po​wiecipraw​dę.
Aleczychcia​łaznaćpraw​dę?Je​że​liKha​lilrze​czy​wi​ściemiałpra​wodotro​nu,to

cotodlaniejozna​cza​ło?

Do​tar​łydopła​skiejska​ły, zktó​rejroz​po​ście​rałsię wi​doknabłysz​czą​cyzbior​nik

wod​nyocie​nio​nypal​ma​mi.Po​wie​trzebyłogo​rą​ce,su​cheinie​ru​cho​me–ide​al​napo​-
go​danapły​wa​nie.Ro​zej​rza​łasięwo​kół,żebyspraw​dzić,czyniepo​szedłzaniąktó​-
ryśzestraż​ni​ków,aleni​ko​goniedoj​rza​ła.Się​gnę​ładotor​byiwy​ję​łazniejli​stwyod
krze​sła. Na brze​gu oazy ro​sły ja​kieś ro​śli​ny, więc ze​rwa​ła je i uło​ży​ła w ża​ło​sną
kup​kę.Niebę​dzieztegodu​że​gopło​mie​nia,alemusiwy​star​czyć.Tobyłajejje​dy​na
szan​sa.Je​śliktośza​uwa​żydym,możeza​cznąjejszu​kać.

Za​czę​łapo​cie​raćdre​wien​ka.
Pięt​na​ście mi​nut póź​niej wy​sko​czy​ły jej pę​che​rze, a drew​no było le​d​wie cie​płe.

Nie uda​ło jej się wy​krze​sać z nich na​wet iskier​ki. Sfru​stro​wa​na odło​ży​ła li​stwy
iwsta​ła.Byłogo​rą​co,abłysz​czą​cawodawy​glą​da​łabar​dzoku​szą​co.Wsko​czy​łado
niej,agdysięjużochło​dzi​ła,wy​szłanaska​łę.Wy​tar​łasięipo​now​nieza​czę​łapo​cie​-
raćdrew​no.

Pięćmi​nutpóź​niejuj​rza​łapierw​sząiskrę.Po​czu​łaprzy​pływna​dzieiiza​czę​łapo​-

cie​raćmoc​niej.Ro​śli​nyza​ję​łysięipo​ja​wiłsiępierw​szymałypło​mień.

‒Nieru​szajsię.
Ele​naza​mar​łanadźwięktegogło​su.Spoj​rza​ławgóręiuj​rza​łasto​ją​ce​gonie​opo​-

dalKha​li​la.Byłna​pię​tyinie​ru​cho​my.

Kie​dyKha​lilwy​cią​gnąłbrońiwy​ce​lo​wałpro​stownią,jejser​ceza​mar​ło.

ROZDZIAŁCZWARTY

Dźwiękwy​strza​łuroz​ległsięechempooa​zie.
Kha​lilbez​na​mięt​nieob​ser​wo​wał,jakwążwy​la​tu​jewpo​wie​trze,poczymumie​ra.
Od​wró​cił się i prze​klął pod no​sem, kie​dy zo​ba​czył prze​ra​że​nie w oczach Ele​ny.

Bezna​my​słupod​szedłdoniejiprzy​tu​liłjejdrżą​cecia​łodopier​si.

‒Za​bi​łemgo,Ele​no–po​wie​dział,gła​dzącjejczar​newło​sy.–Nieżyje.Niemu​sisz

sięjużbać.

Ode​rwa​łasięodnie​go,wciążdrżąc.
‒Ktonieżyje?
Kha​lilob​ser​wo​wałjąprzezchwi​lę,jak​byjejpy​ta​niedonie​goniedo​cie​ra​ło.Znów

za​klął.

‒Za​strze​li​łemwęża!Niewi​dzia​łaśgo?Byłtużobokcie​bieiszy​ko​wałsiędoata​-

ku.

Zła​pałjązapod​bró​dekiob​ró​ciłjejgło​wę,żebyzo​ba​czy​łamar​twe​gowęża.
Ele​nazbla​dłaicięż​kowes​tchnę​ła.
‒My​śla​łam…
‒My​śla​łaś,żece​lu​jęwcie​bie?‒Kha​lilza​milkłnachwi​lę.Czułsięwin​ny,alejed​-

no​cze​śniewście​kły.–Jakmo​głaśtakpo​my​śleć?Obie​ca​łemci,żecięnieskrzyw​dzę.

‒Po​wie​dzia​łeśrów​nież,żeniewie​rzyszwobiet​ni​ce.Jateżnie.–Usi​ło​wa​łasię

wy​rwać,aleKha​lilprzy​trzy​małją.–Nie…

‒ Je​steś w szo​ku. – Usiadł na ka​mie​niu i wcią​gnął ją so​bie na ko​la​na. To było

dziw​neuczu​cie,alezna​jo​me.Zda​wa​łosięwła​ści​we.

Ostroż​nie od​gar​nął wil​got​ne wło​sy z jej twa​rzy. Wy​pu​ści​ła z sie​bie po​wie​trze

iwkoń​curoz​luź​ni​łasięiopar​łaczo​łoojegopierś.WKha​li​lucośsięza​go​to​wa​ło.

Za​ło​żyłjejwło​syzaucho.Ele​namia​łaza​mknię​teoczy,aciem​nerzę​syrzu​ca​łycie​-

nienabla​depo​licz​ki.

‒Wy​ce​lo​wa​łeśwemniebroń–wy​szep​ta​ła.
‒Wy​ce​lo​wa​łemjąwwęża–od​parł.Wie​dział,żejestwszo​kuiusi​łu​jesięzo​rien​-

to​wać, co się wła​ści​wie sta​ło, ale i tak miał po​czu​cie winy. Po​win​na czuć się przy
nimbez​piecz​nie.Po​win​namócmuza​ufać.

Tak?Samnieufaszni​ko​mu.
‒Czar​nywąż–cią​gnął.–Onemogąza​bić.
‒ Nie za​uwa​ży​łam go. – My​ślał, że po​wo​li wra​ca do sie​bie, ale wy​da​ła z sie​bie

łka​nieiwtu​li​łasięwnie​gomoc​niej.

Jego cia​ło za​pło​nę​ło. Po​ru​szy​ło go, że szu​ka u nie​go po​cie​sze​nia. Kie​dy ostat​ni

razmusiętoprzy​da​rzy​ło?Kie​dyostat​nirazktośszu​kałunie​goczu​ło​ści?Ikie​dy
ostat​nirazpo​czułcośta​kie​go?Takąopie​kuń​czość?

Niemógłso​bieprzy​po​mnieć.Lataspę​dzo​nenawal​cezro​bi​łyswo​je.
‒ Już, spo​koj​nie, ha​bi​bi, je​steś bez​piecz​na. – Te sło​wa brzmia​ły dziw​nie w jego

ustach, ale wy​po​wie​dział je bez za​sta​no​wie​nia, wciąż tu​ląc ją do sie​bie. Po​czuł

dziw​nyuciskwgar​dle.

Pochwi​liode​pchnę​łagoodsie​bie.Oczymia​łasu​che,atwarzbla​dą.
‒ Prze​pra​szam. Mu​sisz my​śleć, że je​stem idiot​ką. – Te​raz sie​dzia​ła sztyw​no na

jegoko​la​nach,zunie​sio​nympokró​lew​skupod​bród​kiem.Kha​liljużchciał,żebywró​-
ci​ładopo​przed​niejpo​zy​cji.

‒Ależskąd.–Stłu​miłswo​jeuczu​cia.–Wiem,żeostat​niowie​leprze​szłaś.–Za​wa​-

hał się, usi​łu​jąc do​brać sło​wa tak, żeby na pew​no zro​zu​mia​ła. I uwie​rzy​ła mu. –
Prze​pra​szamzastrachinie​szczę​ście,któ​re​goby​łemźró​dłem.

Przez chwi​lę my​ślał, że to niej do​tar​ło. Jej wy​raz twa​rzy zła​god​niał i roz​chy​li​ła

usta.Alepo​tempo​krę​ci​łagło​wąize​szłazjegoko​lan.

‒Na​wetje​że​limoż​nabyłotegounik​nąć?
Czarprysł.Kuwła​sne​muzdzi​wie​niuKha​lilpo​czułna​głeukłu​cieżalu.

Ele​nasta​łanaska​le,usi​łu​jącsięuspo​ko​ićizi​gno​ro​waćuczu​cia,któ​reroz​bu​dził

wniejKha​lil.Niemo​głaso​bieprzy​po​mnieć,kie​dyostat​nirazktośmó​wiłdoniejtak
czu​leiła​god​nie.

Kha​lilpa​trzyłnanią,azjegotwa​rzyznik​nę​ływszel​kiecie​płetony.Zer​k​nę​łana

swójża​ło​snysto​sikdre​wie​nekiro​śli​nek.Pło​mieńjużznik​nął.

‒Cotywła​ści​wiero​bi​łaś?‒za​py​tałispoj​rzałnaniąskon​ster​no​wa​ny.–Usi​ło​wa​-

łaśroz​pa​lićogni​sko?‒Nieod​po​wie​dzia​ła,anajegoustachza​igrałuśmiech.Mó​wił
nie​malzpo​dzi​wem.–Chcia​łaśroz​pa​lićogni​sko,żebywy​słaćsy​gnałdym​ny,praw​da?

‒Aje​ślina​wet?
‒Tonaj​bar​dziejża​ło​snysy​gnałdym​ny,jakiwży​ciuwi​dzia​łem.–Kha​liluśmiech​nął

siędoniej,chcącdo​pu​ścićjądożar​tu.Draż​niłsięznią,awjegooczachcza​iłasię
li​tość,któ​rejwcze​śniejniewi​dzia​ła.

Ele​nasamaniemo​głapo​wstrzy​maćuśmie​chu.Jejogni​skobyłoża​ło​sne.Ido​brze

byłoznówmócsięśmiaćiżar​to​wać,na​wetzKha​li​lem.Amożeszcze​gól​nieznim.

‒Wiem.Wie​dzia​łam,żetonicnieda.Alemu​sia​łamcośzro​bić.
Kha​lilpo​ki​wałgło​wą,tymra​zemzpo​wa​gą.
‒Ro​zu​miemto,Ele​no–po​wie​działci​cho.–Wiesz,wie​lenasłą​czy.Obo​jewal​czy​-

myztym,cze​goniemo​że​myzmie​nić.

‒Wy​glą​danato,żetypró​bu​jeszcośzmie​nić–od​par​ła.
‒ Ow​szem, te​raz. Ale był mo​ment, kie​dy nie mo​głem tego zro​bić. Kie​dy by​łem

bez​sil​nyiwście​kły,alewciążwal​czy​łem,po​nie​ważtomiprzy​po​mi​na​ło,żejesz​cze
żyję.Żemamocowal​czyć.

Ele​naczu​łasiętakco​dzien​nieprzezostat​nieczte​rylata.
‒Je​że​liznasztouczu​cie–za​py​ta​łaka​te​go​rycz​nie–tojakmo​żeszmnietuwię​zić?
Kha​lilprzezse​kun​dęwy​glą​dał,jak​bybyłroz​dar​ty.Aleza​ci​snąłwar​giinajegoob​-

li​czewró​ci​łasta​now​czość.

‒Nieje​ste​śmyjed​nakażtakpo​dob​ni–od​parłkrót​ko.–Możeije​steśmoimwięź​-

niem, Ele​no, ale trak​tu​ję cię z naj​wyż​szym sza​cun​kiem. Za​pew​nio​no ci wszel​kie
udo​god​nie​nia.

‒Atomaja​kieśzna​cze​nie?
‒Wierzmi–oznaj​miłzim​no.–Ma.
‒Kie​dytyczu​łeśsięjakwię​zień?

Wpa​try​wałsięwniąprzezdłuż​sząchwi​lę,poczympo​krę​ciłgło​wą.
‒Po​win​ni​śmywra​cać.
Chcia​łaod​po​wie​dzi.Na​wetje​że​liniepo​win​najejznać.Chcia​łaza​daćmutepy​ta​-

nia.Onro​zu​miałjąjakniktinny.Zo​rien​to​wa​łasię,żeonarów​nieżchcegozro​zu​-
mieć.

‒Dla​cze​goprzy​sze​dłeśmnieszu​kać?
‒Mar​twi​łemsięocie​bie.
‒Mar​twi​łeśsię,żeuciek​nę?
Uśmiech​nąłsięle​ciut​ko.
‒Nie,oba​wiamsię,żenie.Ba​łemsię,żeza​ata​ku​jecięwąż,ipro​szę,mia​łemra​-

cję.Lu​biąsięwy​grze​waćnatychska​łach.

‒Ostrze​ga​łeśmnie.
‒Mimoto.
Po​krę​ci​łagło​wą.Cośści​snę​łojąwgar​dle.
‒Ococho​dzi,Ele​no?‒za​py​tałci​chut​ko.
‒Niewiem,cootymmy​śleć–przy​zna​ła.–Niewiemna​wet,czychcępy​tać.
‒Py​taćoco?
‒Otwo​jąwer​sjęhi​sto​rii.
Kha​lilprzyj​rzałjejsięuważ​nie.
‒Niechceszzmie​nićzda​nia.
‒Niewieszna​wet,iletomał​żeń​stwodlamniezna​czy,Kha​lil.
‒Więcmipo​wiedz.
‒Acobyztegoprzy​szło?Wy​rze​kła​byśsięswo​jejko​ro​ny,gdy​bytoozna​cza​ło,że

jaza​trzy​mammoją?

Uniósłbrwi.
‒Aist​nie​jenie​bez​pie​czeń​stwo,żejąstra​cisz?
Nieod​po​wie​dzia​ła.Itakpo​wie​dzia​łamuzbytdużo.
Ale mimo to ja​kaś część niej bar​dzo chcia​ła po​wie​dzieć mu praw​dę, uwol​nić się

odtegocię​ża​ru.Chcia​ła,żebyktośjązro​zu​miał,po​cie​szył,możena​wetcośpo​ra​-
dził?

JakPau​lo?
Dla​cze​go,doli​cha,chcia​łaufaćKha​li​lo​wi,sko​rowie​dzia​ła,żeniemoż​naufaćni​-

ko​mu?Cota​kie​gobyłowtymmęż​czyź​nie,żebyłago​to​waotwo​rzyćsięprzednim?

Po​nie​ważoncięro​zu​mie.
‒Maszra​cję,po​win​ni​śmywra​cać–oznaj​mi​ławy​nio​śleiskie​ro​wa​łasięnaścież​-

kęmię​dzyska​ła​mi.

Kie​dy tyl​ko do​tar​ła do na​mio​tu, zdję​ła ko​stium i za​ło​ży​ła ubra​nie, któ​re do​sta​ła

dzi​siej​sze​goran​ka.

Przy​po​mnia​łaso​bie,jakKha​liltrzy​małjąwra​mio​nach,jegoczu​łesło​wa,to,jak

gła​skałjąpowło​sach.

Wgłę​biser​cawie​dzia​ła,żetege​stybyłyszcze​re,cojed​no​cze​śniejąprze​stra​szy​-

łoipod​eks​cy​to​wa​ło.Ni​g​dyniebyławzwiąz​ku.Niewie​dzia​ła,ocotamcho​dzi.

Ajed​nakczu​ła,jak​byKha​lilro​zu​miałjąibyćmożena​wetlu​bił.Możebyłytotyl​ko

po​boż​neży​cze​nia,alenie​za​leż​nieodre​la​cjizKha​li​lemmu​sia​łaznaćpraw​dę.Jego
wer​sjęhi​sto​rii…Ista​wićczo​łopraw​dzie.

Pod​ję​łade​cy​zjęicięż​kowes​tchnę​ła.

Ja​kiśczaspóź​niejdojejna​mio​tuwe​szłaLe​ila,caławukło​nachiuśmie​chach.
‒Przy​nio​słamciświe​żeubra​niaiwodędomy​cia.SzejkKha​lilza​pro​siłciędziśna

ko​la​cję.

‒Na​praw​dę?‒za​py​ta​łamileza​sko​czo​na.–Dla​cze​go?
Le​ilauśmiech​nę​łasięjesz​czesze​rzej.
‒Adla​cze​gonie,wa​szawy​so​kość?
Po​wie​dzia​łaso​bie,żejegomo​ty​wyniemajązna​cze​nia.Nada​rzysięwresz​cieoka​-

zja,bygowy​py​tać.Aje​że​limia​łotoozna​czaćnie​cier​pli​weocze​ki​wa​nie,trud​no.

‒Zo​bacz,jakąsu​kien​kęciprzy​niósł–po​wie​dzia​łaLe​ilaizbi​bu​ływy​cią​gnę​łasre​-

brzy​sto​sza​rąsuk​nię.

‒Byłapięk​na,aleskrom​naiuszy​tazde​li​kat​ne​goma​te​ria​łu.Ele​nado​tknę​łajej.
‒Nieje​stempew​na,dla​cze​gomamtoza​ło​żyć–oznaj​mi​łasu​ro​wo.
‒Czymampo​wie​dziećszej​ko​wiKha​li​lo​wi,żeży​czyszso​biezo​staćdziświe​czo​-

remwna​mio​cie?

Ele​naprzezchwi​lębiłasięzmy​śla​mi.
‒Nie…‒prze​rwa​łanachwi​lęiza​czerp​nę​łapo​wie​trza.Cho​wa​niesięwna​mio​cie

by​ło​bytchórz​li​we.Mu​sia​łasta​wićczo​łoswo​imlę​kom.Kha​li​lo​wi.

‒Po​wiedzKha​li​lo​wi,żezjemznimko​la​cję–oznaj​mi​ła.–Dzię​ku​ję,Le​ilo.
Spoj​rza​łaztę​sk​no​tąnasu​kien​kę.Byłatakapięk​na.‒Imo​żeszzo​sta​wićsuk​nię.
Go​dzi​nępóź​niejLe​ilaod​pro​wa​dzi​łaEle​nędona​mio​tuKha​li​la.Kie​dyprze​kra​cza​ła

prógjegoluk​su​so​wejkwa​te​ry,ser​cebiłojejmoc​no,adło​niebyłyspo​co​ne.

Kha​lilwy​ło​niłsięzcie​nia.Miałnaso​bieluź​ną,bia​łąba​weł​nia​nąko​szu​lęiczar​ne

spodnie.Po​zbyłsiętra​dy​cyj​nejsza​ty,wktó​rejwi​dzia​łagowcze​śniej.Zeswo​imizło​-
ty​mi ocza​mi, czar​ny​mi wło​sa​mi i za​ro​stem wy​glą​dał jak sek​sow​ny i nie​bez​piecz​ny
pi​rat.Nie​bez​piecz​nybyłotusło​wemklu​czem.

Ele​naprze​łknę​łaśli​nę,kie​dyKha​lilwpa​try​wałsięwniąroz​go​rącz​ko​wa​nymwzro​-

kiem.

‒Wy​glą​daszpięk​nie,wa​szawy​so​kość.
‒Niewiem,jakijestsenstejsu​kien​ki–od​par​łaEle​na–anitejko​la​cji.
Czu​łasięod​sło​nię​ta,anaj​lep​sząobro​nąbyłatak.Na​uczy​łasiętegoprzyswo​jej

ra​dzie.Tyl​kodzię​kitemuprzezostat​nieczte​rylataniestra​ci​łako​ro​ny.

Kha​lilpod​szedłdoniejjakdra​pież​nik,alenatesło​waza​trzy​małsięiuniósłbrew.
‒ Dziś rano na​rze​ka​łaś, że trzy​mam cię w na​mio​cie jak więź​nia. My​śla​łem, że

przy​dacisięja​kieśto​wa​rzy​stwo,na​wetje​że​litobędętyl​koja.–Uśmiechznik​nął
zjegotwa​rzy.‒Pozatympo​my​śla​łem,żemożeze​chceszsięprze​brać.Przy​kromi,
je​że​lisiępo​my​li​łem.

Te​raz było jej głu​pio, może na​wet tro​chę wstyd. Po​czu​ła się, jak​by zra​ni​ła jego

uczu​cia.Kha​lilcze​kał,ajegotwarzbyłabezwy​ra​zu.

‒Tobar​dzocy​wi​li​zo​wa​ne–wy​rzu​ci​ławkoń​cuzsie​bie.
‒ Tak mia​ło być, Ele​no. Mó​wi​łem ci, że nie je​stem ter​ro​ry​stą ani zbi​rem. Oba​-

wiamsiępopro​stu,żetwójpo​byttu​tajjest…

‒Złemko​niecz​nym.
‒ Środ​kiem. – Na​gle w jego oczach po​ja​wi​ło się znu​że​nie. – Je​że​li masz za​miar

wy​kłó​caćsięzemnącaływie​czór,możerze​czy​wi​ściele​piejbę​dzie,jakzo​sta​niesz
wswo​imna​mio​cie.Amożewo​liszspa​lićten?

Uśmiech​nę​łasięnie​śmia​łoizer​k​nę​łanaświecz​ki.
‒Ztegoby​ło​bypo​rząd​neogni​sko.
Kha​lilza​śmiałsięmięk​ko.
‒Na​wetotymniemyśl,Ele​no.
‒Niemy​śla​łam–przy​zna​ła.–Do​szłamdownio​sku,żewznie​ca​niepo​ża​runieby​-

ło​bynaj​lep​szympo​my​słem.

‒Maszinny?‒za​py​tałiująłjejdłoń.
‒ Cóż, my​śla​łam o tym, żeby może na​kło​nić cię, że​byś mnie wy​pu​ścił – od​par​ła

iwy​ko​na​łapi​ru​et.–Su​kien​kamia​łamipo​móc.

OczyKha​li​laza​lśni​ły.
‒Uwio​dła​byśna​wetświę​te​go,aleoba​wiamsię,żeje​stemule​pio​nyzmoc​niej​szej

gli​ny.Flir​to​wa​nieciniepo​mo​że.

Spło​nę​łaru​mień​cem.
‒Nieflir​to​wa​łam.
‒Nie?‒Kha​liluniósłbrwi.–Szko​da.
Za​nie​po​ko​jo​najegood​po​wie​dzią,usia​dłanaje​dwab​nychpo​dusz​kach.Kha​lilusiadł

na​prze​ciwniej.Wy​glą​dałjakszejk.

‒ Po​zwól. – Po​chy​lił się i uniósł srebr​ne po​kry​wy, któ​ry​mi przy​kry​te były da​nia.

Na​ło​żyłjejnata​lerztro​chęba​ra​ni​nyzprzy​pra​wa​miiku​skuszwa​rzy​wa​mi.

‒Pięk​niepach​nie–wy​mam​ro​ta​łaEle​na.–Dzię​ku​ję.
‒Jakauprzej​ma–uśmiech​nąłsię.–Cze​kamnajad.
‒Je​stemgłod​na–od​par​ła,cowła​ści​wieniebyłood​po​wie​dzią.Samaniewie​dzia​-

ła,cowy​ra​bia.Anicoczu​je.

‒Jedzza​tem.Itakwe​długka​dar​skichstan​dar​dówje​steśzachu​da.
Rze​czy​wi​ściebyłachu​da,atozewzglę​dunastresiner​wy.
‒Atyoczy​wi​ścieznaszka​dar​skiestan​dar​dy?Wspo​mi​na​łeścoś,zda​jesię,oSta​-

nachZjed​no​czo​nych?

‒ Do​ra​sta​łem tam – po​wie​dział bez​na​mięt​nym gło​sem. Wrę​czył jej tacę z chle​-

bem,aEle​nana​gleza​cie​ka​wi​łasięprze​szło​ściątegomęż​czy​zny.

‒Todla​te​gotakdo​brzemó​wiszpoan​giel​sku?
Najegotwarzpo​wró​ciłuśmiech.
‒Dzię​ku​ję.Itak,przy​pusz​czam,żedla​te​go.
Ele​naod​chy​li​łasię,sku​biącprze​pysz​nącie​lę​ci​nę.
‒Kie​dyprzy​je​cha​łeśdoKa​da​ru?
‒ Pół roku temu. Cóż to za in​kwi​zy​cja, Ele​no? ‒ uśmiech​nął się jesz​cze sze​rzej

ido​łe​czekwpo​licz​kupo​wró​cił.‒„Znajswo​ichwro​gów,takjaksie​bie,awy​grasz
wszyst​kiebi​twy”.

‒Cał​kiemnie​źleznaszSztu​kęwoj​ny.
‒Po​dob​niejakty–za​uwa​żył.
‒Jaktosięsta​ło?
‒Po​nie​ważcałeży​cieszy​ko​wa​łemsiędowal​ki.
‒Żebyzo​staćszej​kiemKa​da​ru.
‒Tak.

‒Alejużje​steśszej​kiem,praw​da?Le​ilapo​wie​dzia​łami…
Wzru​szyłra​mio​na​mi.
‒Ja​kie​gośma​łe​gople​mie​nianapół​no​cypu​sty​ni.Lu​dzimo​jejmat​ki.
‒ Chcę usły​szeć two​ją wer​sję hi​sto​rii – po​wie​dzia​ła ci​cho. Miał czuj​ny, nie​mal

ostroż​nywy​raztwa​rzy.

‒Ach,tak–oznaj​mił.Niebyłotopy​ta​nie.Po​ki​wa​łagło​wą.
‒Wszy​scywo​kółcie​biezda​jąsięmiećab​so​lut​nąpew​ność,żemaszpra​wodotro​-

nu.Niewy​da​jemisię,żebymie​liwy​pra​nemó​zgialbouro​je​nia,więc…‒roz​ło​ży​ła
ręce,usi​łu​jącsięuśmiech​nąć–musibyćja​kiśpo​wód,dlaktó​re​golu​dzieuzna​licię
zapra​wo​wi​te​goszej​ka.Po​wiedzmi,ococho​dzi.

Po​wiedz,ococho​dzi.Pro​staproś​ba,ajed​nakczułsięob​na​żo​ny.Jak​bymu​siałsię

przy​znaćdoswo​jejhań​by.

Kha​lilod​wró​ciłwzrok.Po​wie​dział jej,żeopo​wiejej swo​jąhi​sto​rię,kie​dy bę​dzie

go​to​wa,ipro​szę.Byłatu​taj.Go​to​wa.

Pro​blemwtym,żeonniebyłgo​tów.
‒Kha​lil–po​wie​dzia​łamięk​koEle​na.Cośwspo​so​bie,wjakiwy​po​wie​dzia​łajego

imię,spra​wi​ło,żecałysięza​go​to​wał.

Coonwła​ści​wiewy​ra​biał?Jaksiętuzna​lazłztąko​bie​tą?Byćmożeza​czę​łosię,

kie​dytyl​kouj​rzałjąporazpierw​szy.Kie​dyporazpierw​szypró​bo​wa​łauciec.Wjej
oczachuj​rzałwte​dydumęistrach.Do​sko​na​lewie​dział,coczu​je.

Kie​dywtu​li​łasięwnie​go,szu​ka​jącpo​cie​chy.
Te​razchcia​ławię​cej.Chcia​łaod​po​wie​dzi,któ​rejejobie​cał.Ztym,żete​razbyła

czuj​na,nie​malnie​chęt​na.Bałasię.

Co,je​ślimunieuwie​rzy?Aco,je​że​liuwie​rzy?
Wkoń​cuKha​lilprze​mó​wił.
‒Mojamat​ka–za​cząłpo​wo​li–byłapierw​szążonąszej​kaHa​sze​ma.
Ele​nasze​ro​kootwo​rzy​łaoczy.Choćniewie​dział,czyznie​do​wie​rza​nia,czyzkon​-

fu​zji,czyzwy​kłe​goza​sko​cze​nia.

‒Co?Ktobyłtwo​imoj​cem?
Ob​na​żyłzębywuśmie​chu,któ​rybyłra​czejwy​ra​zembóluniżwe​so​ło​ści.
‒SzejkHa​szem,oczy​wi​ście.
‒Tozna​czy,żeAzizjesttwo​imbra​tem?
‒Przy​rod​nimbra​tem,mó​wiącści​śle.Młod​szym.
‒Ale…‒Po​krę​ci​łagło​wą,tymra​zemzja​snymnie​do​wie​rza​niem.
Kha​lilpo​czuł,jakroz​wi​ja​ją​cesięwnimuczu​cieula​tu​je.Noido​brze.Takbyłole​-

piej.Itakbymunieuwie​rzy​ła.Takbyłoła​twiej.Bo​le​śnie,aleła​twiej.

‒Jakto?–za​py​ta​ła.–Niemacięna​wetwtejksiąż​ce,któ​rąmida​łeś!
‒Awięcjąprze​czy​ta​łaś?
‒Ka​wa​łek.
‒Nie,niepi​szątamomnie.Mójoj​cieczro​bił,cowjegomocy,żebyukryćprzed

świa​tem moje ist​nie​nie. Ale Be​du​ini, lu​dzie mo​jej mat​ki, nie za​po​mnie​li o mnie. –
Niepo​do​ba​łomusię,żebrzmiał,jak​bysiębro​nił.Jak​bymu​siałcośudo​wod​nić,jak​-
bychciał,żebymuuwie​rzy​ła.

Onaniemia​łazna​cze​nia,po​dob​niejakjejopi​nia.Pocoza​pra​szałjąnatęko​la​cję?

Pocodałjejtęsu​kien​kę?

Po​nie​ważchcia​łeśspra​wićjejprzy​jem​ność.Po​nie​ważchcia​łeśsięzniązo​ba​czyć.
Głu​piec.
‒Dla​cze​gotwójoj​ciecchciałukryćtwo​jeist​nie​nie,Kha​lil?
Spoj​rzałnaniąwy​zy​wa​ją​co.
‒Wiesz,ktojestmat​kąAzi​za?
Ele​nawzru​szy​łara​mio​na​mi.
‒ŻonaHa​sze​ma.Chy​bana​zy​wasięHa​mi​dja.Umar​łakil​kalattemu.Takmipo​-

wie​działAziz.

‒Tak,topraw​da.Aleza​nimzo​sta​ładru​gążonąmo​je​goojca,byłajegoko​chan​ką.

Uro​dził się jako bę​kart, co mój oj​ciec po​twier​dził. Po​tem oj​ciec znu​dził się moją
mat​ką.Alewe​długpra​waKa​da​rumo​nar​chamożemiećtyl​kojed​nążonę.–Po​słałjej
bla​dyuśmiech.–Niezewzglę​dówmo​ral​nych,aleprak​tycz​nych:mniejpre​ten​den​-
tówdotro​nu.Po​dej​rze​wam,żetodla​te​gowKa​da​rzetakdłu​gopa​no​wałspo​kój.

‒Twier​dzisz,żepo​zbyłsięswo​jejżony?Icie​bie?Żebymócpo​ślu​bićHa​mi​dję?
Spoj​rza​łananie​godziw​nie.
‒Niewie​rzyszmi–wes​tchnął.Ści​snę​łogowżo​łąd​ku.Niebyłnaniązły,alejej

re​ak​cjagoza​bo​la​ła.

‒Tobrzminie​wia​ry​god​nie–przy​zna​łaEle​na.–Napew​noktośmusiotymwie​-

dzieć…

‒Pu​styn​neple​mio​nawie​dzą.
‒AAziz?
‒Oczy​wi​ście–po​wie​działzezło​ścią.–Wiesz,po​zna​li​śmysię,kie​dyby​li​śmymali.

‒Kil​katy​go​dniprzedtym,jakKha​lilzo​stałza​bra​nyodro​dzi​ny.–Ni​g​dypóź​niejgo
niewi​dzia​łem.No,nieli​czącma​ga​zy​nówplot​kar​skich.

Ele​napo​wo​lipo​krę​ci​łagło​wą.
‒Aleje​że​liwie,żeje​steśpra​wo​wi​tymdzie​dzi​cem…
‒Ach,mójoj​ciecjestmą​drzej​szy.Oskar​żyłmojąmat​kęocu​dzo​łó​stwoioznaj​mił,

żenieje​stemjegosy​nem.Kie​dymia​łemsie​demlat,wy​gnałmniezpa​ła​cu.

‒Wy​gnał…
‒Mojąmat​kęrów​nież.Wy​słałjądokró​lew​skiejpo​sia​dło​ści,gdzieżyławsa​mot​-

no​ści.Kil​kamie​się​cypóź​niejumar​ła,cho​ciażjado​wie​dzia​łemsięotymdo​pie​ropo
wie​lula​tach.Ni​g​dywię​cejjejnieuj​rza​łem–mó​wiłzim​no,po​nie​ważbałsięoka​zać
emo​cje.Jużczułuciskwgar​dle,więcspłu​kałgowi​nem.

‒Tookrop​ne–wy​szep​ta​łaEle​na.Wy​glą​da​łanapo​ru​szo​ną,aletoKha​li​laniepo​-

cie​szy​ło.

‒Tobyłodaw​notemu–po​wie​działlek​kimto​nem.–Niemazna​cze​nia.
‒Na​praw​dę?Todla​te​gochceszod​zy​skaćtron?Z…
‒Ze​msty?Nie,Ele​no,niecho​dzioze​mstę.Cho​dziomojepra​wa.–Brzmiał,jak​-

bymiałcał​ko​wi​tąpew​ność.–Je​stempier​wo​rod​nymsy​nemmegoojca.Kie​dyod​su​-
nąłnabokmojąmat​kę,po​dzie​liłkraj,któ​rydotejporyżyłwpo​ko​ju.Azizniema
peł​ne​gopo​par​ciamiesz​kań​cówKa​da​ru.Todla​te​go,żezbytwie​leosóbwie,żenie
jestpra​wo​wi​tymdzie​dzi​cem.WSiy​adziejestpo​pu​lar​nyzewzglę​dunaswo​jeoby​cie
iurok,aleser​cekra​juniena​le​żydonie​go,tyl​kodomnie.–Wpa​try​wałsięwniąin​-
ten​syw​nie,pra​gnąc,bymuuwie​rzy​ła.

‒Skądwiesz,żetwo​jamat​kana​praw​dęniemia​łaro​man​su?
‒ Moja mat​ka zna​ła kon​se​kwen​cje zdra​dy: ba​ni​cja, wstyd i od​cię​cie od wszyst​-

kich,któ​rychko​cha​ła.Niepod​ję​ła​bytegory​zy​ka.

‒Aleby​łeśtyl​kochłop​cem.Skądmo​głeświe​dzieć?
‒ Wie​dzia​łem, że wszy​scy wo​kół wie​rzy​li w jej nie​win​ność. Wi​dzia​łem, jak jej

służ​kiwo​ła​łyospra​wie​dli​wość.Pozatymniktsięnieprzy​znał,amójoj​ciecniemógł
na​wetpo​daćimie​niamęż​czy​zny,któ​rypo​dob​nobyłmoimoj​cem.Jegoje​dy​nymdo​-
wo​dembyłko​lormo​ichoczu.

Ele​naspoj​rza​łananie​gozewspół​czu​ciem.
‒Och,Kha​lil…‒wy​szep​ta​ła.
Od​wró​ciłwzrok,sta​ra​jącsięnieoka​zy​waćemo​cji.Niemógłwy​krztu​sićzsie​bie

sło​wa.

‒ Lu​dzie pro​te​sto​wa​li. Mó​wi​li, że nie ma wy​star​cza​ją​cych do​wo​dów. Ale moja

mat​kaumar​ła,za​nimoj​cieczdą​żyłpo​ślu​bićHa​mi​dję,więcwszyst​koro​ze​szłosiępo
ko​ściach–wy​plułwkoń​cu.

‒Acoztobą?
Niemógłpo​wie​dziećjejotychwszyst​kichla​tachspę​dzo​nychnapu​sty​niiokrop​-

nym wsty​dzie. Mimo że z ja​kie​goś po​wo​du bar​dzo chciał wy​ja​wić tej ko​bie​cie
wszyst​ko. Za​ufa​nie było dla nie​go czymś no​wym. Wzru​szył jed​nak tyl​ko obo​jęt​nie
ra​mio​na​mi.

‒Wy​cho​wa​łamnieciot​ka,Dima,wAme​ry​ce.Ni​g​dywię​cejniewi​dzia​łemojca.
‒Ilu​dzietoza​ak​cep​to​wa​li?‒za​py​ta​łaci​chut​ko.–Za​ak​cep​to​wa​liAzi​za,choćmu​-

sie​liciępa​mię​tać…

‒Mójoj​ciecbyłdyk​ta​to​rem.Pókiżył,niktniemiałwy​star​cza​ją​cejod​wa​gi,bymu

sięprze​ciw​sta​wić.

‒Dla​cze​goszejkHa​szemzo​sta​wiłtakdzi​wacz​nyte​sta​ment,żą​da​jąc,byAzizsię

oże​nił?

‒My​ślę,żebyłroz​dar​ty.Możezdałso​biespra​węztego,żewy​gna​niemniebyło

błę​dem,choćniechciał siędotegoprzy​znać. Byłdum​nymmęż​czy​zną. Zmu​sze​nie
Azi​zadoożen​kuozna​czazmu​sze​niegodopo​rzu​ce​niako​smo​po​li​tycz​ne​gosty​luży​-
ciaidozwią​za​niasięzKa​da​rem.Aletakwe​stiare​fe​ren​dum…‒Kha​liluśmiech​nął
siępo​nu​ro.–Mójoj​ciecdo​sko​na​lewie​dział,żetodlamnieszan​saod​zy​ska​niatro​-
nu.Możetopo​boż​neży​cze​nia,alelu​bięmy​śleć,żeja​kaśjegoczęśćża​ło​wa​łatego,
cozro​biłmo​jejmat​ceimnie.

‒My​ślisz,żelu​dziebędąchcie​li,że​byśzo​stałszej​kiem?
‒Mogąbyćtrud​no​ści,alemy​ślę,żezcza​semminą.
Od​wró​ci​ławzrok.Kha​li​laści​snę​łowżo​łąd​kuipo​czułbez​na​dziej​nąfalęgnie​wu.
Po​temspoj​rza​łananie​go.Jejoczybyłyjakta​fleje​zio​ra.
‒Na​praw​dęmamyzesobądużowspól​ne​go–wy​szep​ta​ła.–Obo​jewal​czy​myoko​-

ro​ny.

ROZDZIAŁPIĄTY

WzrokKha​li​labyłpe​łengnie​wu,aleEle​nauj​rza​łatamcośjesz​cze:żal.Żal,któ​ry

do​sko​na​lero​zu​mia​ła.Mimowolipo​czu​ładlanie​gowspół​czu​cie,ana​wetzłośćnalu​-
dzi,któ​rzygoskrzyw​dzi​li.

Ocza​midu​szywi​dzia​łagojakochłop​ca,któ​re​gowy​gna​nozro​dzin​ne​godomu.Usi​-

ło​wa​ławy​obra​zićso​biejegostrachiból,kie​dyza​bra​nomuwszyst​ko,coko​chał.

‒Ajaktywal​czyszoswo​jąko​ro​nę,Ele​no?‒za​py​tałci​cho.
Za​wa​ha​łasię.Szcze​rośćnieprzy​cho​dzi​łajejła​two.Awcią​guostat​nichczte​rech

latna​uczy​łasięnieoka​zy​waćuczućiniebyćza​leż​naodni​ko​go.

‒Toskom​pli​ko​wa​ne.
‒Takjakwięk​szośćrze​czy.
‒Mójkraj,mojarada,wo​la​ła​by,byrzą​dziłnimimęż​czy​zna.
‒Ichcia​łaś,żebybyłtoAziz?
Usły​sza​łanie​do​wie​rza​niewjegogło​sieina​je​ży​łasię.
‒Nietak,jakmy​ślisz.Mie​li​śmyukład.Miałmito​wa​rzy​szyćjakoksią​żęmał​żo​nek

i rzą​dzić tyl​ko z na​zwy. Mia​łam na​dzie​ję, że to za​do​wo​li mo​ich lu​dzi i radę. Ale
wszyst​kiede​cy​zjemia​łampo​dej​mo​waćja.

‒Itobycipa​so​wa​ło?
‒Tak,tegowła​śniechcia​łam.
‒Dla​cze​goniechceszwyjśćzamęż​czy​znę,któ​rybył​bycirów​ny,któ​rybył​bytwo​-

impart​ne​rem?Któ​rypo​mógł​byciwrzą​dze​niuiwspie​rałcię?

Przy​po​mniałjejsięPau​lo.
‒Mó​wisztak,jak​bytobyłota​kieła​twe.
‒Nie.Nieotocho​dzi.Aleza​sta​na​wia​łemsię,dla​cze​gonatoprzy​sta​łaś.
Prze​łknę​łaśli​nę.
‒Atychceszrów​ne​gopo​dzia​łuwmał​żeń​stwieiwła​dzy?
Najegotwa​rzypo​ja​wi​łosięza​sko​cze​nie.
‒Nie.
‒Todla​cze​gouwa​żasz,żejabymtegochcia​ła?Tyl​kodla​te​go,żeje​stemko​bie​tą?
‒Nie.–Spoj​rzałnaniązna​my​słem.–Uzna​łempopro​stu,żesko​roprzy​sta​łaśna

mał​żeń​stwozroz​sąd​ku,ła​twiejby​ło​bywy​braćko​goś,ktojestciprzy​ja​cie​lem,anie
nie​zna​jo​mym.

‒Cóż,nie​ste​ty,niemamwre​zer​wieni​ko​gota​kie​go.Je​stemsa​mot​najużoddłuż​-

sze​go cza​su. Przy​zwy​cza​iłam się do tego, tak jest ła​twiej. – Choć od​kąd po​zna​ła
Kha​li​la,niebyłajużtegotakapew​na.–Przy​pusz​czam,żetymo​żeszmy​ślećpo​dob​-
nie.

‒Ow​szem.
‒Otóżto.
Kha​lilwy​cią​gnąłsięiuważ​niesięjejprzy​pa​try​wał.
‒Za​temtaumo​wazAzi​zemmia​łanaceluza​do​wo​le​nietwo​jejrady?

‒Ra​czejuspo​ko​je​nieich.–Ele​naza​wa​ha​łasię.Niechcia​ławy​ja​wiaćwię​cej,ale

wie​dzia​ła, że nie ma wyj​ścia. – Do​wód​ca rady, An​dre​as Mar​kos, za​gro​ził, że przy
na​stęp​nym ze​bra​niu zor​ga​ni​zu​je gło​so​wa​nie. – Wzię​ła od​dech i zmu​si​ła się, żeby
skoń​czyć.–Gło​so​wa​nie,któ​re​goprzed​mio​temby​ło​bypo​zby​ciesięmnieioba​le​nie
mo​nar​chii.

Przezchwi​lęnieod​po​wie​dział.
‒I,niechzgad​nę,samchciałzo​staćwład​cą?Pre​mie​rem,czykimśwtymro​dza​ju?
Uśmiech​nę​łasiękwa​śno.
‒Cośwtymsty​lu.
‒Imy​ślisz,żeod​pu​ści,je​że​liwyj​dzieszzamąż?
‒Za​kła​dam,żenie–przy​zna​łaEle​na.–Towy​kal​ku​lo​wa​nery​zy​ko.
‒Znamto.
‒Chy​barze​czy​wi​ście.–Uśmiech​nę​lisiędosie​bie,aEle​naza​czę​łasięza​sta​na​-

wiać. Jak mo​gła żar​to​wać z wła​sne​go po​rwa​nia? Jak to się sta​ło, że czu​ła się jak
spi​sko​wiec?

‒Więk​szośćlu​dziwTal​liimniewspie​ra–oznaj​mi​łapochwi​li.–Akró​lew​skiewe​-

se​leby​ło​bywiel​kimwy​da​rze​niem.Gdy​bymmia​łapo​par​cielu​dzi,Mar​ko​so​witrud​no
by​ło​bywy​graćwy​bo​ry.

‒Wy​obra​żamso​bie–po​wie​działci​choKha​lil.–Twoilu​dziena​praw​dęmu​szącię

lu​bić,Ele​no.My​ślę,żeby​ła​byśdo​brąkró​lo​wą.Ewi​dent​nieje​steśimod​da​na.

Natesło​wazro​bi​łojejsięprzy​jem​nie.
‒Pró​bu​jębyćdo​brąkró​lo​wą.Wiem,żepo​peł​ni​łambłę​dy,aleko​chamswójkraj

iswo​ichlu​dzi.Chcępo​zo​staćwier​natra​dy​cji,alechcia​ła​bymrów​nieżwpro​wa​dzić
doTal​liidwu​dzie​stypierw​szywiek.

Kha​liluniósłbrew.
‒Ijakciidzie?
‒Nie​źle.Wpro​wa​dzi​łamre​for​mywcelupo​pra​wie​niasy​tu​acjiko​biet.Wpro​wa​dzi​-

łamkra​jo​wyplanlek​cjidoszkółpod​sta​wo​wych.Stanedu​ka​cjiwTal​liiniejestnaj​-
lep​szy.

Kha​lilpo​ki​wałgło​wą,żebymó​wi​łada​lej.
‒Po​mo​głamrów​nieżwor​ga​ni​za​cjido​rocz​ne​gofe​sti​wa​luśpie​wuitań​ca.Toważ​-

naczęśćna​sze​godzie​dzic​twa.Na​zwakra​jupo​cho​dziodmuzypo​ezji.

‒Niewie​dzia​łem.–Ele​naza​uwa​ży​ła,żekie​dysięuśmie​cha,wo​kółoczutwo​rzą

musięzmarszcz​ki.Od​wró​ci​ławzrok.

‒Wiem,żetonie​du​żo.
‒Dla​cze​goumniej​szaszswo​jedo​ko​na​nia?Robitozacie​biejużzbytwie​leosób.–

Ele​naspoj​rza​łananie​goipo​czu​łaprze​moż​nepo​czu​cieso​li​dar​no​ści.Zmęż​czy​zną,
któ​ryjesz​czenie​daw​nobyłjejwro​giem.Bylidosie​bietacypo​dob​ni.Kha​lilro​zu​miał
ją.

‒AtenMar​kos–spy​tałpochwi​li–możewogó​lezor​ga​ni​zo​waćta​kiegło​so​wa​nie?
‒Nie​ste​tytak.We​długna​szejkon​sty​tu​cjimo​nar​chamusimiećpo​par​ciewięk​szo​-

ścirady,aradaniemożewpro​wa​dzićpra​wa,któ​reniemia​ło​bypo​par​ciakró​lalub
kró​lo​wej. – Ele​na uśmiech​nę​ła się sła​bo. – Jed​nak jest pe​wien ha​czyk: je​że​li rada
bę​dziejed​no​myśl​na,mo​nar​chamusinatoprzy​stać.

‒Na​wetje​że​liozna​cza​ło​bytotwójupa​dek?

‒ Coś ta​kie​go nie zda​rzy​ło się od ty​sią​ca lat. – Od​wró​ci​ła wzrok, bo​jąc się, że

Kha​lilza​uwa​ży,jakbar​dzosięboi,żeniebę​dziewsta​niespeł​nićobiet​ni​cyzło​żo​nej
ojcunałożuśmier​ci.

DlaTal​lii,Ele​no.Mu​siszżyćdlaTal​liiiko​ro​ny.
‒Nieoba​ląmo​nar​chii,Ele​no.Je​steśnatozbytsil​na.
‒Dzię​ku​ję–wy​szep​ta​ła.
‒Jaknatakmło​dąko​bie​tę,maszdużozmar​twień.Za​kła​dam,żeje​steśje​dy​nacz​-

ką?By​łaśje​dy​nąkan​dy​dat​kąnakró​lo​wą?

‒ Tak. Cho​ciaż moi ro​dzi​ce chcie​li mieć wię​cej dzie​ci – skrzy​wi​ła się. – Chcie​li

miećchłop​ca.

‒Nieuda​łoimsię,jakmnie​mam?
‒Zga​dzasię.Mojamat​kabyławcią​żyjesz​czekil​ka​krot​nie,aleza​wszekoń​czy​ło

siępo​ro​nie​niem.

‒Strasz​ne.
‒Tak.Topew​niedla​te​gozawszel​kącenęchcie​limniechro​nić.
‒By​łaśho​łu​bio​na?
‒Niecał​kiem.–Po​my​śla​łaotym,jakrzad​kowi​dy​wa​łaro​dzi​ców.–Ra​czejod​se​-

pa​ro​wa​na.Niepo​szłamdonor​mal​nejszko​ły,do​pó​kinieskoń​czy​łamtrzy​na​stulat.–
Byławte​dystrasz​nienie​śmia​ła.

‒ A po​tem w mło​dym wie​ku zo​sta​łaś kró​lo​wą – cią​gnął Kha​lil. Na​peł​nił jej kie​li​-

szekwi​nem.Al​ko​holroz​wią​załjejję​zyk.

‒Mia​łamdzie​więt​na​ścielat.–Upi​łałykwina.
‒Wiem,żetwoiro​dzi​cezgi​nę​liwwy​ni​kuata​kuter​ro​ry​stycz​ne​go–po​wie​działci​-

choKha​lil,aEle​napo​ki​wa​łagło​wą.Niechcia​łaotymmy​śleć,atymbar​dziejmó​-
wić. Wciąż pa​mię​ta​ła za​pach dymu, ból dło​ni, w któ​re wbi​ły się ka​wał​ki szkła,
idzwo​nie​niewuszach;wciążmia​łakosz​ma​ry,zktó​rychbu​dzi​łasięzla​nazim​nym
po​tem.

‒Przy​kromi–cią​gnąłKha​lil.–Wiem,jaktojeststra​cićro​dzi​cówwtakmło​dym

wie​ku.

‒Notak,rze​czy​wi​ście.
‒Pew​niezanimitę​sk​nisz?
‒Tak.
Kha​lilprze​chy​liłgło​wę.
‒Niebrzmisz,jak​byśbyłategopew​na.
‒Oczy​wi​ście,żeje​stem.–Ele​naprzy​gry​zławar​gę.–Ztymżewła​ści​wieniezna​-

łamichzbytdo​brze.Ni​g​dyniebyłoichwpo​bli​żu…Tę​sk​nięzapo​sia​da​niemro​dzi​-
ców,je​że​liro​zu​miesz,comamnamy​śli.Zatym,como​gło​bybyć,gdy​by​śmybyliro​-
dzi​ną.Dziw​nietobrzmi.

Po​krę​ciłgło​wą.
‒Wca​lenie–od​parłci​cho,aEle​naza​czę​łasięza​sta​na​wiać,czyonczu​jesiępo​-

dob​nie.

Kha​lilpo​chy​liłsiędoprzo​duiod​gar​nąłko​smykwło​sówzjejtwa​rzy.
‒ Wy​glą​dasz tak smut​no – po​wie​dział mięk​ko. – Prze​pra​szam za przy​wo​ła​nie

złychwspo​mnień.

‒ W po​rząd​ku – wy​szep​ta​ła. Gła​dził ją po po​licz​ku, a Ele​na na​gle za​pra​gnę​ła,

żebynieprze​sta​wał.

Żebyjąpo​ca​ło​wał.
Ele​najuższy​ko​wa​łasięnato,comia​łona​dejść,kie​dyKha​lilna​gleza​brałdłoń.
Byłaza​kło​po​ta​nairoz​cza​ro​wa​na.Usi​ło​wa​łazmie​nićte​mat.
‒Bar​dzodo​bre–po​wie​dzia​ła,wska​zu​jącnata​lerzznie​do​je​dzo​nympo​sił​kiem.
Kha​lilkiw​nąłgło​wą.
‒Dzię​ku​ję.
‒Cał​kiemprzy​zwo​itetotwo​jeobo​zo​wi​sko.
‒Niemoż​naszczę​dzićso​biewy​gód–od​parł,upi​ja​jącłykwina.
‒Za​kła​dam,żeczu​jeszsiętubez​piecz​nie?‒za​py​ta​ła.
‒Ele​no,nie​za​leż​nieodluk​su​sów,tosątyl​kona​mio​ty.Jaimoilu​dziemo​że​myzwi​-

nąćobózwcią​gudwu​dzie​stumi​nut,je​ślizaj​dzietakapo​trze​ba.

‒Skądwiesz,jakro​bićtowszyst​ko,sko​rowy​cho​wa​łeśsięwSta​nach?
‒Towszyst​ko?‒Kha​liluniósłbrwi.
‒ No wiesz. Roz​bi​jać na​mio​ty. Jeź​dzić kon​no. Wal​czyć. Cały ten bun​tow​ni​czy

kram.–Zda​łaso​biespra​wę,żebrzmiśmiesz​nie.Doli​cha,wy​pi​ładwakie​lisz​kiwina
ijużbyłapi​ja​na.

‒ Przez sie​dem lat słu​ży​łem w Le​gii Cu​dzo​ziem​skiej. Je​stem przy​zwy​cza​jo​ny do

ta​kie​gosty​luży​cia.

‒Na​praw​dę?
‒Tobyłdo​brytre​ning.
Ele​na po​my​śla​ła, że całe jego ży​cie mu​sia​ło być pod​po​rząd​ko​wa​ne temu, by zo​-

stałszej​kiemiode​brałtronbra​tu.

Aziz… Nie mo​gła so​bie na​wet przy​po​mnieć jego twa​rzy. Mia​ła za nie​go wyjść,

aniepa​mię​ta​łana​wet,jakwy​glą​da.Na​gleprzy​szłoolśnie​nie.

Niemia​łajużza​mia​ruzanie​gowy​cho​dzić.Na​wetgdy​byjąura​to​wał.Jużnie.
Jejumysłbyłza​mglo​nytymod​kry​ciemiwy​pi​tymwi​nem.Porazpierw​szyza​ak​cep​-

to​wa​ła swój los. Na​wet je​że​li w za​sa​dzie nie wie​dzia​ła, co to bę​dzie ozna​cza​ło
wkon​tek​ściejejty​tu​łu,ko​ro​nyikra​ju.

‒Niewyj​dęzanie​go–wy​pa​li​ła.–ZaAzi​za.Na​wetgdy​byod​szu​kałmnienaczas.
WoczachKha​li​laza​pło​nę​łaiskra.
‒Cospra​wi​ło,żezmie​ni​łaśzda​nie?
‒Ty–od​par​łakrót​ko.Nietyl​kozewzglę​dunato,żebyłpra​wo​wi​tymszej​kiem,

aleteżdla​te​go,żeroz​bu​dziłwniejuczu​cia.Niemo​gławyjśćzaAzi​zaizgo​dzićsię
namał​żeń​stwozroz​sąd​ku.

‒Cie​szęsię–od​parłKha​lil.Wpa​try​wa​lisięwsie​bieprzezdłuż​sząchwi​lę.
Na​gleKha​lilpod​niósłsię.‒Jużpóź​no.Po​win​naśwra​caćdosie​bie.
Kie​dywy​cho​dzi​lizna​mio​tu,Kha​liltrzy​małjejdłoń.Wo​kółnichpa​no​wa​łyciem​no​-

ści,apo​wie​trzebyłoza​ska​ku​ją​cochłod​ne,cootrzeź​wi​łoEle​nę.Kie​dydo​tar​lidojej
na​mio​tu,da​lejtrzy​małjejdłoń,aEle​nasięza​ru​mie​ni​ła.Tenwie​czórpe​łenemo​cji
spra​wił,żeniewie​dzia​ła,comy​śleć.

‒Do​bra​noc,Ele​no.–Przyjejna​mio​ciepu​ściłjejdłoń.Spoj​rzałnaroz​gwież​dżo​ne

nie​boiująłjejpod​bró​dek.

Przez chwi​lę Ele​na my​śla​ła, że ją po​ca​łu​je. Całe jej cia​ło drża​ło z pod​nie​ce​nia

iocze​ki​wa​nia.

Kha​lilpo​chy​liłsiękujejtwa​rzyiwy​szep​tał:
‒Ele​no…‒Tobrzmia​łojakpy​ta​nie.Całejejcia​łomó​wi​ło„tak”.Za​rzu​ci​łamura​-

mio​nanaszy​jęiprzy​ci​snę​łasiędonie​go.Gła​skałjąpotwa​rzy,aonaczu​łajegopod​-
nie​ce​nie,po​dob​niejakswo​je.Po​my​śla​łaso​bie,żeipodtymwzglę​demsąpo​dob​ni.
Czu​jądosie​biepo​żą​da​nie,doktó​re​goniechcąsięprzy​znać.

Cho​ciażbyćmożeEle​nachcia​łajesz​cze,Kha​lilna​gleode​rwałsięodniejicof​nął

okrok.

‒Do​bra​noc–po​wtó​rzyłiru​szyłdoswo​je​gona​mio​tu.Po​chło​nę​łagociem​ność.

ROZDZIAŁSZÓSTY

Na​stęp​ne​go dnia Ele​na nie wi​dzia​ła Kha​li​la. Spę​dzi​ła go​dzi​ny, le​żąc w łóż​ku lub

prze​sia​du​jącprzedna​mio​tem,ob​ser​wu​jąclu​dzikrzą​ta​ją​cychsiępoobo​zo​wi​sku.

Tę​sk​ni​łazanim.Po​wta​rza​łaso​bie,żetoab​sur​dal​ne,żele​d​wiegozna.Po​zna​lisię

dwadnitemuitownie​szcze​gól​niero​man​tycz​nychoko​licz​no​ściach.

A jed​nak nie mo​gła prze​stać my​śleć o tym, jak jej do​ty​kał. Wciąż my​śla​ła o ich

roz​mo​wie,jegosmut​nymdzie​ciń​stwieide​ter​mi​na​cji.Zda​łaso​biespra​wę,żezatrzy
dnijąwy​pu​ściijużni​g​dywię​cejgoniezo​ba​czy.

Natęmyślści​snę​łojąwżo​łąd​ku.
Na​stęp​ne​goran​kaKha​lilprzy​szedłdojejna​mio​tu.
‒Mu​szęje​chaćnapu​sty​nię–oznaj​miłbezce​re​gie​li.–Chciał​bym,że​byśpo​je​cha​-

łazemną.

Byłaza​sko​czo​na,alewprzy​jem​nyspo​sób.
‒Na​praw​dę?
Uniósłbrewipo​słałjejuśmiech.
‒Po​my​śla​łem,żechcia​ła​byśzo​ba​czyćcośpozawnę​trzemswo​je​gona​mio​tu.
‒ Tak, ale… Dla​cze​go chcesz, że​bym ci to​wa​rzy​szy​ła? ‒ Na​gle ogar​nę​ły ją złe

prze​czu​cia.–Niechceszmnieimpo​ka​zaćjakowo​jen​ne​gotro​feum,praw​da?Po​ka​-
zaćlu​dziom,żeupro​wa​dzi​łeśbran​kęuzur​pa​to​ra?

Oczy​wi​ście,żemógłtozro​bić.Wkoń​cująpo​rwał.Byłajegowła​sno​ścią,na​gro​dą.
Kha​lilsięskrzy​wił.
‒Oczy​wi​ście,żenie.Lu​dzie,któ​rychchcęod​wie​dzić,niesąza​in​te​re​so​wa​nita​ki​-

mibła​zeń​stwa​mi.

‒Nie?
‒Sąmiod​da​ni.Ajani​g​dynieza​cho​wał​bymsięwtakbar​ba​rzyń​skispo​sób.
‒Todla​cze​gomnieza​bie​rasz?

Kha​lilpa​trzyłnaEle​nębezsło​wa.„Dla​cze​gomnieza​bie​rasz?”.
Szcze​ra od​po​wiedź brzmia​ła​by: Dla​te​go, że mam na to ocho​tę. Dla​te​go, że od

cza​suwspól​nejko​la​cjiniemogęprze​staćoto​biemy​śleć.Dla​te​go,żemiuwie​rzy​łaś.
Dla​te​go,żeuwie​rzy​łaśwemnie.Ataodro​bi​naza​ufa​niajestdlamniejaknar​ko​tyk.

Chciałwię​cej.
Todla​te​gowczo​rajtrzy​małsięodniejzda​le​ka.Wal​czyłzpo​żą​da​niemisła​bo​ścią.
Po​przed​nie​gowie​czo​ruwmó​wiłso​bie,żeza​bra​niejejzesobąnaspo​tka​niezple​-

mio​na​mipu​styn​ny​mijestpo​li​tycz​nąde​cy​zją,któ​ramanaceluwzmoc​nie​niejegopo​-
zy​cji.

Alete​raz,kie​dypa​trzyłnajejwło​syiutkwio​newnie​gosza​reoczyocięż​kichpo​-

wie​kach,zo​rien​to​wałsię,żesięoszu​ki​wał.

Niecho​dzi​łoopo​li​tycz​nema​new​ry.Popro​stuchciałbyćzEle​ną.
‒Za​bie​ramcię,po​nie​waż–za​czął,ostroż​niedo​bie​ra​jącsło​wa–po​nie​ważchcę,

że​byśpo​zna​łamo​ichpo​plecz​ni​ków.

Uśmiech​nę​łasiędonie​go.
‒Na​praw​dę?
Kha​lilza​ci​snąłdło​niewpię​ści.Chciałode​pchnąćtąod​ra​ża​ją​cąsła​bość.Gdziesię

po​dzia​łajegobez​li​to​snade​ter​mi​na​cja?Chciałje​dy​nie,żebyEle​nanieprze​sta​wa​ła
sięuśmie​chać.

‒Tak.
‒Do​brze–po​wie​dzia​ła,aKha​li​lo​wiulży​ło.
‒Po​win​ni​śmywy​je​chaćzago​dzi​nę.Umieszjeź​dzićkon​no?
‒Tak.
‒Ubierzsięwy​god​nie.Le​iladaciubra​nia.–Jużmiałodejść,kie​dyna​gleod​wró​cił

siędoniej.–Dzię​ku​ję,Ele​no–wy​mam​ro​tał.

Go​dzi​nępóź​niejspo​tka​lisięnakrań​cuobo​zo​wi​ska,gdziecze​ka​łynanichosio​dła​-

ne ko​nie. Na wi​dok Ele​ny Kha​lil z apro​ba​tą po​ki​wał gło​wą. Mia​ła na so​bie sza​lik
iwy​so​kiebuty.

‒Nietrać​mycza​su.Bę​dzie​myje​chaćpółdnia,achciał​bymtamdo​trzećprzedza​-

pad​nię​ciemzmro​ku.

Zza​sko​cze​niemzer​k​nę​łanadwako​nie.
‒Je​dzie​mysami?
‒ Bę​dzie nam to​wa​rzy​szy​ło trzech lu​dzi, ale po​ja​dą osob​no. Przed obo​zem spo​-

tka​mysięztrze​mastraż​ni​ka​mi,więcwszyst​kobę​dziejaktrze​ba.

‒Jaktrze​ba?
‒Napu​sty​nirzad​kosięzda​rza,żebymęż​czy​znasa​mot​niepo​dró​żo​wałzko​bie​tą.
Ele​napo​ki​wa​łagło​wązezro​zu​mie​niem.
Po​de​szłabli​żej.Po​czułbi​ją​cyodniejza​pachróż.
‒Czyje​dzie​mywedwój​kęzewzglę​dówbez​pie​czeń​stwa?ŻebyAziznasnieod​na​-

lazł?‒spy​ta​ła.Kha​lilpo​czułsięwin​ny.Porazpierw​szypo​czuł,żecośjestsil​niej​sze
niżjegochęćzo​sta​niaszej​kiem.

Niechciałsięjed​nakdo​my​ślać,ococho​dzi.
‒Tak–od​parł.–Czytocięnie​po​koi?
Uśmiech​nę​łasięcierp​ko.
‒Nieażtak,jakpo​win​no.
Po​ki​wałgło​wą.
‒Tak,rze​czysięzmie​nia​ją.
‒Jużsięzmie​ni​ły–po​wie​dzia​łaci​cho.
‒Mia​łara​cję.Cośsięzmie​ni​ło…Czytegochciał,czynie.
‒ Chodź​my – po​wie​dział, bar​dziej opry​skli​wie, niż za​mie​rzał, i po​mógł Ele​nie

wsiąśćnako​nia.

Je​dy​nymdźwię​kiembyłtę​tentko​pytnapia​sku.Za​chę​ca​łazwie​rzędoszyb​sze​go

ga​lo​puiusi​ło​wa​łado​go​nićKha​li​laalbona​wetgoprze​go​nić.Pod​świa​do​mieza​czę​li
sięści​gać.

Kha​lil po​ka​zał pal​cem ostro za​koń​czo​ny głaz, co, jak Ele​na się do​my​śli​ła, mia​ło

byćli​niąmety.Po​chy​li​łasiędoprzo​duizrów​na​łazprze​ciw​ni​kiem,aleKha​liljąpo​-
ko​nał.

Ześmie​chempo​kle​pa​łako​niapospo​co​nymgrzbie​cie.
‒Byłobli​sko.
‒Bar​dzobli​sko–zgo​dziłsięKha​lil.Miałnagło​wietur​bandlaochro​nyprzedsłoń​-

cemipia​skiem,cowja​kiśspo​sóbspra​wia​ło,żewy​glą​dałjesz​czemęż​niej.Bar​dziej
po​cią​ga​ją​co.

‒Tobyłgłu​pipo​mysł–cią​gnął.–Nie​da​le​kojestmałaoaza.Daj​myko​niomsięna​-

pić,za​nimru​szy​myda​lej.

‒ Nie​da​le​ko? My​śla​łam, że do naj​bliż​szej oazy je​dzie się cały dzień na wiel​błą​-

dzie.

Kha​lilwzru​szyłra​mio​na​mi.
‒Awięcmnieokła​ma​łeś?
‒Niechcia​łem,że​byśzro​bi​łacośgłu​pie​goina​py​ta​łaso​biebie​dy.
‒Mo​głamuciec–za​uwa​ży​łaEle​na.–Mamko​nia,wodęije​dze​nie.
Spoj​rzałnaniąuważ​nie.
‒Wiem.Aletegoniezro​bi​łaś.
‒Nie.–Praw​dęmó​wiąc,na​wetnieprzy​szłojejtodogło​wy.Po​win​nosięjejzro​-

bićgłu​pio,aleza​miasttegopo​czu​łaprzy​pływener​gii.

Po​pro​wa​dzi​liko​niedooazy.Kha​lilspoj​rzałnanie​boizmarsz​czyłczo​ło.
‒Cośnietak?–za​py​ta​łaEle​na.
‒Zbie​rasięnabu​rzę.
‒Nabu​rzę?‒Zza​sko​cze​niemspoj​rza​łanaprzej​rzy​ste,błę​kit​nenie​bo.–Skąd

wiesz?

‒Spójrz.–Kha​lilwska​załnaho​ry​zont.Ele​nazmru​ży​łaoczy.Doj​rza​łasza​rąsmu​-

gę,aletowszyst​ko.Samabyjejnieza​uwa​ży​ła.

‒Aletoda​le​ko.
‒Te​raztak,alechmu​rynapu​sty​niprze​miesz​cza​jąsięażna​zbytszyb​ko.Po​win​ni​-

śmy ru​szać. Chcę do​trzeć do obo​zo​wi​ska, za​nim do​pad​nie nas bu​rza. Mu​si​my się
teżspo​tkaćzestraż​ni​ka​mi.

Poparugo​dzi​nachjaz​dyKha​lilpo​pro​wa​dziłichdogła​zów.
‒Nieprze​go​ni​mybu​rzy.Bę​dzie​mymu​sie​lituzo​staćispo​tkaćsięzmo​imiludź​mi

ju​trorano.

Ele​nanie​pew​niezer​k​nę​łanagła​zy.
‒Gdziedo​kład​nieje​ste​śmy?
Kha​liluśmiech​nąłsię.
‒Naśrod​kupu​sty​ni.
‒Aha…
‒Ele​no.Ochro​nięcię.
Ufa​łamu,na​wetje​że​libyłotonie​roz​sąd​ne.
‒Wy​glą​dasz,jak​byśmia​łaze​mdleć–po​wie​działła​god​nie.–Chodź.Mamje​dze​nie

iwodę.–Wziąłjązarękęipo​pro​wa​dziłzasobą.

Ewi​dent​nie wie​dział, gdzie idzie, co było po​cie​sza​ją​ce. W koń​cu do​tar​li do pła​-

skiejska​łyosło​nię​tejzgóryprzezinnygłaz.Usie​dlipodwi​szą​cąska​łą,któ​raosło​ni​-
łaichprzedwia​tremipia​chem.Zdjąłtur​ban,więcionaroz​wią​za​łasza​lik.

‒Na​pijsię.–Po​dałjejma​nier​kę.Ele​nana​pi​łasięzwdzięcz​no​ścią.–Atujestje​-

dze​nie.–Wrę​czyłjejka​wa​łekchle​baitro​chęsu​szo​ne​gomię​sa.Prze​żu​wa​liwci​szy.

Poje​dze​niuEle​nasku​li​łasięiob​ser​wo​wa​łaKha​li​la.
Był pięk​nym męż​czy​zną. Jego peł​ne war​gi i dłu​gie rzę​sy ła​go​dzi​ły jego su​ro​wą

twarz.Kie​dysprzą​tał,za​uwa​ży​łanajegonad​garst​kukil​kablizn.

‒Skądjemasz?
Kha​lilze​sztyw​niałiza​ci​snąłwar​gi.
‒Tobli​znypoli​nie.
‒Poli​nie?
‒Tobyłodaw​notemu.–Od​wró​ciłsię.Ewi​dent​nieniechciałnatente​matroz​ma​-

wiać,choćEle​nabyłabar​dzocie​ka​wa.Czyktośgowię​ził?

Usiałna​prze​ciwniej.
‒Cote​raz?–za​py​ta​ła.
Uśmiech​nąłsię.
‒Cóż,oba​wiamsię,żeniemamprzyso​biesza​chów.
Ro​ze​śmia​łasięci​cho.
‒Szko​da.Je​stemcał​kiemnie​zławsza​chy.
‒Jateż.
‒Czytowy​zwa​nie?
‒Byćmoże.
Ogar​nę​łojąpod​nie​ce​nie.Czytobyłflirt?
‒Możekie​dyśsięzmie​rzy​my–po​wie​dzia​łaina​glezda​łaso​biespra​węztego,jak

toza​brzmia​ło.Jak​bymie​lija​kąśprzy​szłość.Copraw​dapo​go​dzi​łasięztym,żenie
po​ślu​biAzi​za,aletonieozna​cza​ło,żeco​kol​wiekmo​głojąpo​łą​czyćzKha​li​lem.

Miałjąwy​pu​ścićzadwadni.
Dla​cze​gonatęmyślpo​czu​łasiętakaosa​mot​nio​na?
‒Oczymmy​ślisz?‒za​py​tałKha​lil.
‒Żepodwóchdniachpraw​do​po​dob​niejużwię​cejcięniezo​ba​czę.–Wzię​łaod​-

dechizmu​si​łasię,żebymó​wićda​lej:–Niepo​do​bamisiętamyśl.

‒Ele​no.–Za​brzmia​łotojakostrze​że​nie.
‒Wiem,żetogłu​piobrzmi–cią​gnę​ła–aleje​steśmoimpierw​szympraw​dzi​wym

przy​ja​cie​lem.

Zna​pię​ciemcze​ka​łanajegood​po​wiedź.
‒ To wca​le nie brzmi głu​pio. W pew​nym sen​sie rów​nież je​steś moją pierw​szą

praw​dzi​wąprzy​ja​ciół​ką.

‒Na​praw​dę?
‒Tak.
‒Niemia​łeśprzy​ja​ciółwszko​le?Na​wetwAme​ry​ce?
‒Nie.Acoztobą?Niemia​łaśko​le​gówwszko​le?
‒ Nie bar​dzo. – Ob​ję​ła swo​je ko​la​na, przy​po​mi​na​jąc so​bie sa​mot​ne lata w żeń​-

skiejszko​le.–By​łamokrop​nienie​śmia​ła.Pozatymmy​ślę,żefakt,żeby​łamksięż​-
nicz​ką, onie​śmie​lał inne dziew​czyn​ki, cho​ciaż tak na​praw​dę to one onie​śmie​la​ły
mnie. Wszy​scy inni mie​li tak ła​two. Mie​li przy​ja​ciół, śmia​li się. Za​zdro​ści​łam im
wszyst​kim.Chcia​łambyćjakone,aleniewie​dzia​łamjak.Apo​tem,kie​dyskoń​czy​-
łamszko​łę…‒Po​my​śla​łaoPau​luicośści​snę​łojąwgar​dle.–Cóż,cza​semniewar​to
po​dej​mo​waćry​zy​ka.

‒Ry​zy​ka?

Spoj​rza​łamuwoczy.
‒Na​ra​że​niasięnaból.
Kha​lilmil​czałprzezdłuż​sząchwi​lę.
‒Ktościęskrzyw​dził,Ele​no?‒za​py​tałwkoń​cu.
‒Chy​bakaż​de​goktośkie​dyśskrzyw​dził.
‒Toniejestod​po​wiedź.
‒Aczyktoście​bieskrzyw​dził,Kha​lil?
‒Toteżniejestod​po​wiedź,aleniechbę​dzie,ow​szem.Mójoj​ciec,wy​rze​ka​jącsię

mnieiwy​pę​dza​jąc.

‒Och,Kha​lil–przy​gry​zławar​gę.–Prze​pra​szam.Niepo​win​nambyłapy​tać.
‒Niemazaco.Aleod​po​wiedznamojepy​ta​nie.Comia​łaśnamy​śli,mó​wiąc,że

cza​semprzy​jaźńniejestwar​tary​zy​ka?

‒Kie​dyśmia​łamprzy​ja​cie​la.Za​wiódłmnie.Zdra​dził.–Po​krę​ci​łagło​wą.–Brzmi

tote​atral​nie,aletakwła​śniebyło.

‒On.–Kha​lilpo​wie​działspo​koj​nie,alezlek​kimza​sko​cze​niem.Ele​naza​czę​łasię

za​sta​na​wiać,czyjestza​zdro​sny.

‒Tak,on.Aletoniebyłonicro​man​tycz​ne​go.By​łamgłu​pia,ufa​jącmu.
‒Więctoprzeztegomęż​czy​znęnieufaszlu​dziom?
‒Do​sta​łamna​ucz​kę.Aleto​bieufam.
‒Możeniepo​win​naś.
‒Dla​cze​gotakmó​wisz?
‒Na​praw​dęmu​szęciprzy​po​mi​nać?Po​rwa​łemcię,Ele​no.
Wzię​łagozarękę.
‒Wiem,alero​zu​miem,dla​cze​gotozro​bi​łeś.
‒Czytymnieuspra​wie​dli​wiasz?‒za​py​tałześmie​chem.
‒Wła​ści​wiesamaniewiem,coro​bię–od​par​ła,zgod​niezpraw​dą.–Iniewiem,

cobymzro​bi​ła,gdy​byśmniete​razpu​ścił.Niewiem,jakbymsięczu​ła.

Wstrzy​ma​łaod​dech,cze​ka​jącnajegood​po​wiedź.
‒Jateżniewiem–od​parł.Towy​star​czy​ło.
Co​kol​wiekdzia​łosięmię​dzynimi,Kha​lilteżtoza​uwa​żył.
‒Robisięzim​no–oznaj​miłwresz​cie.Po​dałEle​niekoc.Nocbyłaciem​naizim​na.

Ele​nausi​ło​wa​łaroz​ło​żyćsięwy​god​niepodska​łą.

Pochwi​liusły​sza​łagłosKha​li​la.
‒Ele​no.Chodźtu.
‒Gdzie?
‒Tu​taj.–Wska​załnaswo​jeko​la​na.–Ewi​dent​niejestcizim​no,atoje​dy​nyspo​sób

naroz​grza​nie.

Ele​naspło​nę​łaru​mień​cem.
‒Ale…
‒Jużmisie​dzia​łaśnako​la​nach–przy​po​mniałjej.
Topraw​da.Ele​nabyłaroz​dar​ta.Wkoń​cucomo​głomię​dzynimizajść?Zadwadni

mia​ławró​cićdoTal​liiitobezmał​żon​ka.Gdy​bymia​łaodro​bi​nęroz​sąd​ku,trzy​ma​ła​-
bysięodnie​gozdala.

Wy​glą​da​łojed​naknato,żegoniemia​ła.Po​de​szładonie​go.
Kha​lilniemiałta​kichopo​rów.Bezce​re​gie​liob​jąłjąwta​liiiwcią​gnąłnasie​bie.

Przy​tu​li​łasiędonie​go.

‒Takle​piej–po​wie​działipo​gła​dziłjąpowło​sach.–Ate​razśpij.
Ele​na wie​dzia​ła, że bę​dzie mia​ła pro​ble​my ze snem. Roz​pra​sza​ła ją jego sil​na

klat​ka pier​sio​wa i rów​ny od​dech. Jego cie​pło, a na​wet za​pach. Pach​niał ko​rzen​ną
wodąpogo​le​niu,koń​miiskó​rą.

Wkoń​cujed​nakza​snę​ła.
Obu​dziłjąkosz​mar.
Niezda​rzy​łojejsiętooddaw​na,głów​niedla​te​go,żeni​g​dynieza​sy​pia​ławy​star​-

cza​ją​cogłę​bo​ko.Te​raz,kie​dyza​snę​ławob​ję​ciachKha​li​la,senpo​wró​cił.

Dym. Wrza​ski. Krew. Bom​by. Sen był za​wsze ten sam: cha​os, strach, le​żą​ce na

zie​mizwło​ki,po​tłu​czo​neszkłowdło​niach.Naj​gor​szebyłocia​łoojcanajejple​cach,
kie​dyusi​ło​wałochro​nićjąprzedwy​bu​chem.Jegoostat​niesło​wabrzmia​ły:„DlaTal​-
lii”.

‒Ele​no.Ele​no.
Kie​dy się obu​dzi​ła, mia​ła łzy na twa​rzy, a Kha​lil lek​ko nią po​trzą​sał. Pa​ni​ka nie

opu​ści​łajejna​wet,kie​dyod​zy​ska​łaprzy​tom​ność.Ciem​nośćiwy​ciewia​truprzy​po​-
mnia​łojejotymokrop​nymdniu.

‒Totyl​kosen,Ele​no.Tyl​kosen.
Za​mknę​ła oczy i usi​ło​wa​ła się uspo​ko​ić. Po​wo​li okrop​ne ob​ra​zy za​czę​ły ustę​po​-

wać.

‒Wiem–wy​szep​ta​łapochwi​li.
‒ O czym śni​łaś, Ele​no? ‒ wy​szep​tał. Ści​snę​ło ją w gar​dle i nie mo​gła mó​wić.

Prze​je​chałkciu​kiempojejwar​gach.–Cociędrę​czy?

‒Wspo​mnie​nia–od​po​wie​dzia​ła.Otar​łałzyztwa​rzy.–Wspo​mnie​niadnia,wktó​-

rymzgi​nę​limoiro​dzi​ce.

‒Wi​dzia​łaśto?
‒Tak.
‒Dla​cze​gootymniewie​dzia​łem?
‒Wme​diachnicniemó​wi​li.Zsza​cun​kudomo​jejro​dzi​ny.Jateżtegochcia​łam.

Itakbyłomiwy​star​cza​ją​cocięż​ko.

‒ No tak. – Kha​lil przy​cią​gnął ją do sie​bie. – Mogę to so​bie wy​obra​zić. Chcesz

otympo​roz​ma​wiać?

Byłotonie​by​wa​łe,alechcia​ła.Ni​g​dyotymzni​kimnieroz​ma​wia​ła.Nielu​bi​łana​-

wetotymmy​śleć.Alete​raz,wra​mio​nachKha​li​la,po​czu​łaprze​moż​nąpo​trze​bępo​-
dzie​le​niasięswo​imbó​lem.

‒Jakwiesz,zgi​nę​liwza​ma​chu–za​czę​ła.–Ztegocowiem,mojamat​kaumar​ła

na​tych​miast.Aleoj​ciec…Jaimójoj​ciecprze​ży​li​śmywy​buch.

Kha​lilnieod​po​wie​dział.Pochwi​liEle​napod​ję​ławą​tek.
‒Niepa​mię​tamzado​brze,costa​łosiępopierw​szejeks​plo​zji.Rzu​ci​łomnąprzez

po​kójiwy​lą​do​wa​łamnaple​cach.Mu​sia​łamstra​cićprzy​tom​ność,po​nie​ważpa​mię​-
tam, że obu​dzi​łam się i nie wie​dzia​łam, co się dzie​je. Wszę​dzie… pa​no​wał cha​os.
Lu​dziekrzy​cze​liipła​ka​li.Byłotylekrwi…‒Za​mknę​łaoczy,po​krę​ci​łagło​wąiwtu​li​-
łasięwKha​li​la.

‒ Za​czę​łam się czoł​gać, usi​łu​jąc zna​leźć ro​dzi​ców. Wszę​dzie było po​tłu​czo​ne

szkło,alejana​wetnieczu​łambólu,cho​ciażpóź​niejza​uwa​ży​łam,żemampo​krwa​-

wio​ne ręce. To było ta​kie dziw​ne, tak nie​re​al​ne… By​łam otę​pia​ła, a jed​no​cze​śnie
prze​ra​żo​na.Wte​dyzna​la​złammat​kę…‒urwa​łanachwi​lę.Wspo​mnie​niemar​twe​go
cia​łamat​kibyłonaj​gor​sze.

Od​wró​ci​łasięodniejizo​ba​czy​ła,żewjejstro​nęzmie​rzazprze​ra​żo​nątwa​rząoj​-

ciec.

‒Byłdru​giła​du​nek–po​wie​dzia​łastłu​mio​nymgło​sem.–Mójoj​ciecskądśtowie​-

dział.Możesiędo​my​śliłalbocośzo​ba​czył.Rzu​ciłsiędomnieiwmo​men​ciewy​bu​-
chu przy​krył mnie wła​snym cia​łem. Jego ostat​nie sło​wa brzmia​ły „Dla Tal​lii” – po​-
wie​dzia​łaci​cho.–Oca​liłmiży​ciedlakra​ju,że​bymmo​głazo​staćkró​lo​wą.

‒Atymy​ślisz,żetobyłje​dy​nypo​wód–po​wie​działci​cho–dlamo​nar​chii,niedla

cie​bie.Niedla​te​go,żeby​łaśjegouko​cha​nącór​ką.

Jegosło​wazra​ni​łyjądoży​we​go.Niemia​łapo​ję​cia,skądKha​lilmógłtowie​dzieć.
Po​czu​ła ko​lej​ną falę łez, więc znów wtu​li​ła się w nie​go. Nie była na​wet pew​na,

dla​cze​gopła​cze.Zaro​dzi​ca​mi?Zatym,żeprzedichśmier​ciąniemia​łaznimikon​-
tak​tu?Amożezpo​wo​dupo​czu​ciastra​ty?

Od​wró​ci​łasiędonie​go.
‒Ni​g​dywcze​śniejni​ko​mutegoniemó​wi​łam.
‒Cie​szęsię,żemiza​ufa​łaś.
‒Jateż.
Wie​dzia​ła,żein​tym​nośćmię​dzynimijestzłud​naiwkrót​cepój​dąwła​sny​midro​ga​-

mi.

Jed​naknicniepo​wie​dzia​ła.Kha​lilpo​ka​załjej,żejestwsta​nieko​muśza​ufać.Po​-

ko​chaćko​goś.

Byłtakbli​sko,żeczu​łajegood​dechnapo​licz​ku.Wie​dzia​ła,żechcetendy​stans

zmniej​szyćjesz​czebar​dziej.Chcia​ła,żebyjąpo​ca​ło​wał.Niepo​ru​szy​łasię,pod​eks​-
cy​to​wa​naiprze​ra​żo​na,po​dob​niejakKha​lil.Tachwi​lazda​wa​łasiętrwaćwnie​skoń​-
czo​ność.

Ele​nachcia​łacośpo​wie​dzieć,alebyławsta​nietyl​koczuć.
Na​gle Kha​lil wziął głę​bo​ki od​dech i przy​ło​żył swo​je war​gi do jej ust. To był jej

pierw​szypo​ca​łu​nek.Ibyłcu​dow​ny.

Wsu​nę​łapal​cewjegowło​syiroz​chy​li​ławar​gi.Kha​lilprzy​cią​gnąłjądosie​bieipo​-

ca​ło​wał głę​bo​ko. Cia​ło Ele​ny sta​nę​ło w pło​mie​niach. Ni​g​dy wcze​śniej się tak nie
czu​ła. Było to tak in​ten​syw​ne i słod​kie uczu​cie, że nie​mal się roz​pła​ka​ła. Przy​cią​-
gnę​ła go jesz​cze bli​żej, po​py​cha​na in​stynk​tem, któ​re​go nie była na​wet świa​do​ma.
DłońKha​li​lazje​cha​łazjejtwa​rzynapierś.Ele​nawy​da​łazsie​biezdła​wio​nyokrzyk.

Kha​lilwy​co​fałsię.
‒Niepo​wi​nie​nembył…‒za​cząłmó​wićipo​krę​ciłgło​wą.Na​wetwciem​no​ściwi​-

dzia​łama​lu​ją​cesięnajegotwa​rzypo​czu​ciewiny.

‒Chcia​łamtego–po​wie​dzia​ła,aleKha​lilznówpo​krę​ciłgło​wą.
‒Spró​bujza​snąć–po​wie​działci​cho.Ele​naprzy​gry​zławar​gę.Przezchwi​lęza​sta​-

na​wia​łasię,czytocza​semnieonapo​ca​ło​wa​łagopierw​sza.Cięż​kobyłostwier​dzić,
ktoza​czął,aonachcia​łategotakbar​dzo…

Czyrzu​ci​łasięnanie​go?
‒Śpij,Ele​no–wy​szep​tałiuło​żyłjąso​bienako​la​nachtak,żejejpo​li​czekznówbył

przy jego pier​si. Za​czął gła​dzić jej wło​sy, a ona za​mknę​ła oczy, choć sen wy​da​wał

sięnie​moż​li​wy.

Cosięwła​śniesta​ło?Idla​cze​goczu​łatakogrom​neroz​cza​ro​wa​nie?

ROZDZIAŁSIÓDMY

Świtza​bar​wiłpia​skipu​sty​ninaró​żo​wo.Bu​rzami​nę​łaiprzednimiroz​cią​gałsię

ho​ry​zont z no​wy​mi za​spa​mi i wy​dma​mi. Kha​lil zo​sta​wił śpią​cą Ele​nę i po​szedł
spraw​dzić,jaksięmie​wa​jąko​nie.

Chciałsięteżza​sta​no​wić,cojejpo​wie​dzieć,kie​dysięobu​dzi.
Niepla​no​wałtegopo​ca​łun​ku.Jed​nakbyłonnie​by​wa​leczu​ły.Ispra​wił,żeKha​lil

całąnocbyłpod​nie​co​ny.

Senbyłostat​niąrze​czą,októ​rejmógłmy​śleć.
Alete​raz,wświe​tlednia,rze​czy​wi​stośćdo​po​mnia​łasięoswo​jepra​wa.Niemógł

niczro​bićztym,żeEle​nagopo​cią​ga​ła.Niemógłpo​zwo​lićso​bienacie​plej​szeuczu​-
ciadoniej.Miałcel,planiniebyłownimmiej​scadlaupro​wa​dzo​nejkró​lo​wej.

Alewja​kiśspo​sóbza​po​mniałotympo​przed​niejnocy.Atak​żekie​dyjadłzniąko​-

la​cję w na​mio​cie i po​pro​sił, żeby po​je​cha​ła z nim na pu​sty​nię. Kie​dy na​ma​wiał ją,
żebyopo​wie​dzia​łamuoso​bie.Kie​dywpu​ściłjądoswo​je​goser​ca.Kie​dyjąpo​ca​ło​-
wał.

Wziąłgłę​bo​kiod​dechiru​szyłwstro​nękoni,któ​reprze​trwa​łybu​rzębezszwan​ku

iucie​szy​łysięnajegowi​dok.Kie​dyskoń​czył,miałza​miarwró​cićdoEle​ny,aleuj​rzał
jąsto​ją​cąpo​mię​dzyska​ła​mi.Byłabla​daizmę​czo​na,alebar​dzopięk​na.

‒Dzieńdo​bry.Wy​po​czę​łaś?
‒Tro​chę.–Po​de​szłabli​żejiuj​rzałnie​pew​nośćwjejoczach.Niechciał,żebyza​-

czę​łaza​da​waćpy​ta​nia.Niemiałza​mia​runanieod​po​wia​dać,na​wetso​biesa​me​mu.

‒Kie​dycośzje​my,po​win​ni​śmyru​szać.Osa​da,doktó​rejje​dzie​my,jesttyl​kogo​dzi​-

nę dro​gi stąd. Mam na​dzie​ję, że będą tam na nas cze​kać moi lu​dzie. Wy​ja​śni​my
osad​ni​kom,jakdo​szłodotego,żesięroz​dzie​li​li​śmy.

Po​wo​lipo​ki​wa​łagło​wą,wpa​tru​jącsięwnie​gozroz​pa​czą.Kha​lilusi​ło​wałwy​trzy​-

maćtospoj​rze​nie.Po​wró​ci​łopo​czu​ciewinyichęć,bywziąćjąwra​mio​naipo​cie​-
szyćza​rów​noją,jakisie​bie.

‒ Chodź – po​wie​dział i po​pro​wa​dził ją w stro​nę ich schro​nie​nia. Zje​dli reszt​ki

chle​baisu​szo​ne​gomię​sa,poczymKha​lilosio​dłałko​nie.

Mi​nu​tępóź​niejpę​dzi​lijużprzezpu​sty​nię.Nie​bobyłobłę​kit​ne,apo​wie​trzesu​che

igo​rą​ce.

Jegokońna​gleskrę​ciłiwy​mi​nąłska​łę.Kha​lilza​kląłpodno​sem.Jużtra​ciłkon​cen​-

tra​cję.Awszyst​koprzezEle​nę.

Dwiego​dzi​nypóź​niejdo​tar​liwkoń​cudoosa​dyBe​du​inówumiej​sco​wio​nejnaskra​-

juoazy.Niewi​działni​g​dzieswo​ichlu​dziimar​twiłsię,copo​my​śląmiesz​kań​cy,kie​dy
szejk wje​dzie do obo​zu je​dy​nie w to​wa​rzy​stwie Ele​ny. Ode​pchnął te my​śli. Te​raz
itakniemógłjużniczro​bić.

Kie​dyzsia​dałzko​nia,kil​kumęż​czyznprzy​szłogopo​wi​taćiza​pro​wa​dzićdokró​-

lew​skie​go na​mio​tu. Zer​k​nął na Ele​nę. Była bla​da, ale dziel​nie się trzy​ma​ła. Kil​ka

ko​bietza​pro​wa​dzi​łojądojejna​mio​tu.

Kha​liluznał,żenara​zieso​biepo​ra​dzi,iru​szył,byprzy​wi​taćsięzszej​kiemple​-

mie​nia i wy​ja​śnić cel swo​jej wi​zy​ty. Wie​dział, że le​piej bę​dzie zo​sta​wić Ele​nę na
chwi​lę.

Możena​wetnaza​wsze.

Ele​nęoto​czy​łokil​kagda​czą​cychko​biet,któ​reza​pro​wa​dzi​łyjądona​mio​tu.
Kie​dyjużbyławśrod​ku,ko​bie​tyza​czę​łysiękrzą​taćwo​kółniejjakko​lo​ro​weroz​-

śpie​wa​nepta​ki,do​ty​ka​łyjejwło​sów,po​licz​kówiubrań,któ​rete​razbyłyubru​dzo​ne
zie​miąipy​łem.Ele​nanicniero​zu​mia​ła,awy​glą​da​łonato,żeżad​naznichniemówi
anipoan​giel​sku,anigrec​ku.Wszyst​kiewy​da​wa​łysięjed​nakprzy​jaź​niena​sta​wio​ne,
więcpo​zwo​li​łasiępo​rwaćichfalien​tu​zja​zmuiza​pro​wa​dzićdooazy.

Poką​pie​liza​ło​ży​łaubra​nia,któ​redałyjejko​bie​ty:ba​weł​nia​nąhal​kęiluź​nątka​ną

su​kien​kęosze​ro​kich,żół​to-czer​wo​nychrę​ka​wach.Roz​pu​ści​ławło​sy,żebywy​schły
nasłoń​cu,iwró​ci​łazko​bie​ta​midoobo​zo​wi​ska,gdziepo​da​nopo​si​łek.

Bez​sku​tecz​nieusi​ło​wa​łazna​leźćKha​li​la.
Wobo​zieko​bie​tyokrą​ży​łyjąipo​czę​sto​wa​łyprze​pysz​nymgu​la​szemzso​cze​wi​cy,

chle​bemikar​da​mo​no​wąkawą,po​dob​nądotej,któ​rąpiłazKha​li​lem.Ja​dłyiroz​ma​-
wia​ły,po​ro​zu​mie​wa​jącsięnamigi.

Pogo​dzi​nieczydwóchza​czę​łaod​pły​waćipo​czu​ławresz​ciezmę​cze​nieostat​nich

kil​kugo​dzin.Ko​bie​tytoza​uwa​ży​łyiześmie​chemza​pro​wa​dzi​łyjądopro​wi​zo​rycz​-
ne​go, za​rzu​co​ne​go ko​ca​mi łóż​ka. Ele​na z wdzięcz​no​ścią się po​ło​ży​ła. Ostat​nia jej
myślprzedsnemdo​ty​czy​łaKha​li​la.

Na​stęp​ne​goran​kaobu​dzi​łasięwza​la​nymsłoń​cempu​stymna​mio​cie.Zo​rien​to​wa​-

łasię,żebyłtoostat​nidzieńjejuwię​zie​nia.Azi​zo​wiskoń​czyłsięczas.Albooże​nił
sięzkimin​nym,alboustą​piłztro​nu.Wkaż​dymra​zieKha​liljużjejniepo​trze​bo​wał.

Jesz​czekil​kadnitemutamyślby​ła​bydlaniejulgą.Niechcia​łazo​sta​wiaćKha​li​la

ista​wiaćczo​łoswo​jejra​dzie.Jakmia​ła​bywy​ja​śnićto,cosięsta​ło?Pew​nieuję​ła​by
to tak jak on: „tym​cza​so​we prze​trzy​ma​nie”. Może po​win​na po​wie​dzieć swo​jej ra​-
dzie,żezre​zy​gno​wa​łazmał​żeń​stwa,kie​dydo​wie​dzia​łasię,żeAzizniemapra​wa
dotro​nu.

Po​my​śla​łaomęż​czyź​nie,któ​re​gomia​łapo​ślu​bić.Byłdlaniejmiły.Te​razwie​dzia​-

ła, że jego urok miał za za​da​nie ukryć mrocz​ny, bo​le​sny se​kret. Jak on się czuł
wspra​wieKha​li​la?Czymia​łotonanie​goja​kiśwpływ?Te​razpew​nieni​g​dysiętego
niedo​wie.

Po​dob​niejakni​g​dysięniedo​wie,jakijestKha​lil.Po​zna​łagojakosil​ne​goiczu​łe​go

męż​czy​znę, któ​ry był wy​star​cza​ją​co bez​względ​ny, by po​rwać kró​lo​wą, ale jed​no​-
cze​śnienatyleła​god​ny,byotrzećłzyzjejtwa​rzy.Za​le​ża​łojejnanim,ate​razpraw​-
do​po​dob​nieni​g​dywię​cejgojużniezo​ba​czy.

Ele​nawes​tchnę​łaiprze​je​cha​łapal​ca​miporoz​czo​chra​nychwło​sach,za​sta​na​wia​-

jącsię,gdziesąwszy​scyicoteżprzy​nie​siedzi​siej​szydzień.

Do​pro​wa​dzi​łasiędopo​rząd​kuiwy​szłazna​mio​tu.Obo​zo​wi​skotęt​ni​łoży​ciem,lu​-

dziebie​ga​liwo​kół,wy​ko​nu​jącobo​wiąz​ki.Ni​g​dzieniewi​dzia​łaKha​li​la.

Jed​nazko​biet,któ​repo​zna​ławczo​raj,po​de​szładoniejzuśmie​chemige​stempo​-

ka​za​ła,żebypo​szłazanią.Na​gleEle​naza​uwa​ży​łaKha​li​laroz​ma​wia​ją​ce​gozgru​pą

męż​czyzn.Ko​bie​taza​uwa​ży​łajejspoj​rze​nie,za​śmia​łasięipo​wie​dzia​łacoś,cze​go
Ele​na wpraw​dzie nie zro​zu​mia​ła, ale była prze​ko​na​na, że wie, o co mniej wię​cej
cho​dzi​ło.

Kil​kachwilpóź​niejKha​lildo​łą​czyłdoniejprzyogni​sku,gdziespo​ży​wa​łanaśnia​-

da​niechlebzpa​stąse​za​mo​wą.

‒Dzieńdo​bry.
Po​ki​wa​łagło​wązru​mień​cemnapo​licz​kachipeł​ny​miusta​mi.Jejre​ak​cjabyłaidio​-

tycz​na,aleoczy​wi​sta.Mo​głamy​ślećwy​łącz​nieoichpo​ca​łun​ku.Otym,jakcu​dow​-
niesięwte​dyczu​ła.

‒Do​brzespa​łaś?
Prze​łknę​łaipo​ki​wa​łagło​wą.
‒By​łampad​nię​ta.
‒Tozro​zu​mia​łe.
Niemo​głanicwy​czy​taćzjegotwa​rzyanispoj​rze​nia.Ele​namia​łaprze​czu​cie,że

nieza​mie​rzasięuze​wnętrz​niać.At​mos​fe​ramię​dzynimite​razbyładziw​naina​pię​ta.
Byćmożetakbyćpo​win​no,ale…

Czu​ła,żecośutra​ci​ła.
‒Cote​raz?‒za​py​ta​łabar​dziejwcelupod​trzy​ma​niaroz​mo​wyniżzrze​czy​wi​ste​-

go za​in​te​re​so​wa​nia. Cho​ciaż oczy​wi​ście chcia​ła wie​dzieć, szcze​gól​nie bio​rąc pod
uwa​gęfakt,żecho​dzi​łoojejprzy​szłość.Jejży​cie.Zmu​si​łasię,żebywy​po​wie​dzieć
nagłosto,oczymmy​śla​ławna​mio​ciecałyra​nek.

‒CzasAzi​zaupły​nął.
‒Wiem.
Spoj​rza​łananie​go,usi​łu​jącsięzo​rien​to​wać,oczymmy​śli,alejegotwarzpo​zo​sta​-

łanie​prze​nik​nio​na.

‒Te​razmniewy​pu​ścisz?
‒Takjakobie​ca​łem.
Hi​ste​rycz​niepo​ki​wa​łagło​wą,czu​jącna​głeukłu​ciewser​cu.
‒Po​win​ni​śmytuzo​staćdoju​tra,je​że​lisięzgo​dzisz.Wobo​zo​wi​skumasięod​być

ślubinawie​czórza​pla​no​wa​nouro​czy​stość–za​wa​hałsięijak​byza​ru​mie​nił.–Je​ste​-
śmyho​no​ro​wy​migo​ść​mi.

‒Na​praw​dę?Ro​zu​miem,dla​cze​gotyje​steś,ale…
‒ Człon​ko​wie ple​mie​nia my​ślą, że je​ste​śmy świe​żo za​ślu​bie​ni. Nie wy​pro​wa​dzi​-

łemichzbłę​du.

‒Co?‒Ele​nawy​pro​sto​wa​łasię.Todla​te​goko​bie​tytakchi​cho​ta​ły.–Adla​cze​góż

to tak my​ślą? ‒ Jej głos prze​ro​dził się w pisk. – I dla​cze​go nie wy​pro​wa​dzi​łeś ich
zbłę​du?

‒ My​ślą tak, po​nie​waż dla nich to jest je​dy​ny ak​cep​to​wal​ny po​wód dla na​szej

wspól​nejpo​dró​ży.Gdy​byniezła​pa​łanasbu​rza,mo​gli​śmywje​chaćzmo​imiludź​mi…

‒Aledla​cze​goimtegoniepo​wie​dzia​łeś?
‒ To nie był​by wy​star​cza​ją​cy po​wód. Pu​styn​ne ple​mio​na są bar​dzo tra​dy​cyj​ne.

Mojewy​ja​śnie​niaścią​gnę​ły​bynanastyl​kowstydinie​za​do​wo​le​nie.Byćmożepo​wi​-
nie​nembyłza​pla​no​waćtole​piej.Głu​piopo​stą​pi​łem,za​bie​ra​jąccięzesobą.

Ele​naza​mru​ga​ła,usi​łu​jącukryć,jakbar​dzozra​ni​łyjąjegosło​wa.Ża​ło​wałza​rów​-

notego,żejąza​brał,jakiichpo​ca​łun​ku.Wzię​łagłę​bo​kiod​dech.

‒Acosięsta​nie,jakod​kry​jąpraw​dę?
‒Mamna​dzie​ję,żenieod​kry​ją.Aprzy​naj​mniejniepod​czasna​sze​gopo​by​tu.
‒Notak,alewkoń​cu…
‒Wkoń​cu,tak.Aledotejporybędęjuższej​kiemiwte​dybędęprze​pra​szaćiwy​-

ja​śniać.Wtejchwi​linieby​ło​bytoroz​sąd​ne–wes​tchnął.–Przy​zna​ję,nielu​biękła​-
maćaninicprze​mil​czać,aletymra​zemjesttoko​niecz​ne.Ważąsięlosynietyl​ko
moje,aleiKa​da​ru.Immniejnie​po​ro​zu​mień,tymle​piej.

‒Więcmamuda​waćtwo​jążoną?‒za​py​ta​łaszep​temEle​na.
‒Tyl​kodziś.Czytobę​dzieta​kietrud​ne?
Po​czu​ła,żenatwarzwpeł​zajejru​mie​niec.Nie,wca​lenie–iwtymwła​śniebył

pro​blem.Od​wró​ci​ławzrok.

‒Teżnielu​biękła​mać–wy​mam​ro​ta​ła.
‒Cóż.Niemamywyj​ścia.Cho​ciażmia​łemna​dzie​ję,żenieoka​żesiętodlacie​bie

takątor​tu​rą.–Jegooczylśni​ły,przy​po​mi​na​jącopo​ca​łun​ku.Czu​łasię,jak​byjądraż​-
nił,jak​bywie​dział,coczu​je.

‒Aju​tro?‒za​py​ta​ła–Czyju​tromniepu​ścisz?
‒Tak,oso​bi​ścieza​bio​ręciędoSiy​adu.Te​raz,kie​dyAzizbę​dziezmu​szo​nyzor​ga​-

ni​zo​waćre​fe​ren​dum,niebę​dziejużpo​trze​by,żebysięukry​waćnapu​sty​ni.

Prze​łknę​ła,usi​łu​jącprzy​swo​ićnowein​for​ma​cje.
‒AcozAzi​zem?
Kha​lilwzru​szyłra​mio​na​mi.
‒Pew​niewró​cidoEu​ro​py.MadomwPa​ry​żu.Bę​dzieso​bietammógłpro​wa​dzić

swo​jeży​cieplay​boya.

‒Je​steśnie​spra​wie​dli​wy–oznaj​mi​łaEle​na.–Możeijestplay​boy​em,alemateż

swójbiz​nesizro​biłdużodo​bre​go…

Kha​lilprze​rwałjejge​stemdło​ni.
Pro​szęcię,niebrońgo–prze​rwałnachwi​lę.–Na​praw​dęje​steśtakza​wie​dzio​na,

żezanie​goniewyj​dziesz?

‒Tyl​kodla​te​go,żemogęstra​cićswójkraj.
‒Je​steśsil​nąko​bie​tą,Ele​no.My​ślę,żezpo​wo​dze​niemmo​żeszsta​wićczo​łowła​-

snejra​dziena​wetbezmał​żon​ka.

Ro​ze​śmia​łasię,niewie​dząc,czybyłtokom​ple​ment,czyobe​lga.
‒Cóż,dzię​ku​jęcizaoka​za​niewspar​cia.
‒ Nie mia​łem nic złe​go na my​śli. Udo​wod​ni​łaś przede mną, że je​steś sil​na i od​-

waż​na.My​ślę,żepo​ra​dziszso​biezeswo​jąradąiMar​ko​sem.Radamusibyćjed​no​-
myśl​na,praw​da?

‒Tak.–Spoj​rza​łamuwoczy.–Chceszmniepo​cie​szyćczyza​głu​szyćswo​jepo​-

czu​ciewiny?

Wy​glą​dałnaza​sko​czo​ne​gotympy​ta​niem,amożewła​snąod​po​wie​dzią.
‒ Jed​no i dru​gie. Cho​ciaż jesz​cze kil​ka dni temu w ogó​le nie in​te​re​so​wa​ły mnie

two​jepla​ny.–Po​krę​ciłgło​wązna​my​słem,poczymścią​gnąłwar​giipod​niósłsię.–
Dziś będę za​ję​ty spo​tka​nia​mi z przy​wód​ca​mi róż​nych kla​nów, ale zo​ba​czę się
ztobąnawe​se​lu.

Po​ki​wa​łagło​wą,wciążmy​ślącotym,cze​goKha​lilniepo​wie​działicze​gonieczuł.
Resz​tę dnia spę​dzi​ła, po​ma​ga​jąc przy przy​go​to​wa​niach do we​se​la. Po​ma​ga​ła

wwy​pie​ka​niuchle​baiprzy​go​to​wy​wa​niumię​sa.Kie​dywszyst​kobyłogo​to​we,ko​bie​-
tyru​szy​łydooazy,bysięprzy​go​to​waćdouro​czy​sto​ści.

Pan​namło​dabyłaślicz​nąmło​dądziew​czy​nąogę​stych,ciem​nychwło​sach,roz​ma​-

rzo​nych oczach i ner​wo​wym uśmie​chu. Ele​na ob​ser​wo​wa​ła ubie​ra​ją​ce ją ko​bie​ty.
Mia​łanaso​biebo​ga​tozdo​bio​nąja​sno​nie​bie​skąsu​kien​kę,adło​nieisto​pyozdo​bio​ne
hen​ną.We​lonmia​łazro​bio​nyzmie​dzia​nychmo​net.

Kie​dyEle​naob​ser​wo​wa​łaśmie​ją​cesięiżar​tu​ją​cedziew​czę​ta,za​czę​łasięza​sta​-

na​wiać,jakwy​glą​dał​byjejwła​snyślub.By​ła​bytopew​niepo​nu​race​re​mo​niaod​pra​-
wio​nawjed​nejzsalka​dar​skie​gopa​ła​cu.Nieby​ła​bytoszczę​śli​waoka​zja.

Anocpo​ślub​na?Na​gleza​drża​łanamyśl,żemo​gła​bysięod​daćAzi​zo​wi,męż​czyź​-

nie,któ​re​gole​d​wozna​ła.Czyby​ła​bywsta​niewy​krze​saćzsie​biepo​dob​nepo​żą​da​-
nie,ja​kieczu​ładoKha​li​la?

Nie​uchron​niena​de​szłymy​śliomęż​czyź​nie,októ​rymwszy​scymy​śle​li,żejestjej

mę​żem. Czy nie bę​dzie cu​dow​nie po​uda​wać, że tak jest, choć​by przez je​den wie​-
czór?Żejestmło​daiogłu​pia​łazmi​ło​ści,takjakpan​namło​da?

Nicsięsta​nie–totyl​koje​dendzień.
Ju​trowró​cidorze​czy​wi​sto​ści.Wkrót​cepo​je​dziedoTal​lii,byzmie​rzyćsięzradą

ipo​wie​dziećim,żejejpla​nyślub​nezo​sta​łyod​wo​ła​ne,copraw​do​po​dob​nieozna​cza​-
łoko​niecty​siąc​let​niejmo​nar​chii.

Tak,je​dendzieńprze​rwyjejsięprzy​da.
Dała się po​rwać ko​bie​tom, któ​re ubra​ły ją w srebr​ną suk​nię, po​ma​lo​wa​ły oczy

koh​lem, za​ło​ży​ły bran​so​le​ty i mie​dzia​ny we​lon. Jak przy​pusz​cza​ła, chcia​ły uczcić
ijejza​mąż​pój​ście.Niepro​te​sto​wa​ła.

Samarów​nieżchcia​łajeuczcić.

Kie​dy ce​re​mo​nia się roz​po​czę​ła, nie​bo było gra​na​to​we i upstrzo​ne gwiaz​da​mi.

Ze​bra​lisięwszy​scyosad​ni​cy,aEle​nabyłaocza​ro​wa​nafe​eriąko​lo​rów,mu​zy​kiitań​-
ca.Męż​czyź​niiko​bie​tysie​dzie​liosob​noichoćwy​pa​try​wa​łaKha​li​la,niemo​głago
doj​rzeć.Za​sta​na​wia​łasięna​wet,czywogó​lejąpo​znawbe​du​iń​skiejkre​acji,sza​li​ku
iwe​lo​nie.Za​sta​na​wia​łasię,czymusięspodo​ba.

Poce​re​mo​niilu​dzieza​czę​likrą​żyćwo​kół,je​dząc,słu​cha​jącmu​zy​kiitań​cząc.Kil​-

karoz​chi​cho​ta​nychko​bietpo​pchnę​łoEle​nęwstro​nęgru​pymęż​czyzn.Wte​dygouj​-
rza​ła.Miałnaso​bietra​dy​cyj​ny,bia​łyba​weł​nia​nystrój,zczer​wo​ny​miizło​ty​mizdo​-
bie​nia​mi.

Kha​lilzda​wałsięjejnieza​uwa​żać.Ele​nawie​dzia​ła,żejejniepo​znał.Za​chę​co​na

przezko​bie​ty,któ​repo​pchnę​łyjądoprzo​du,amożeprzezwła​sneser​ce,po​de​szła
donie​go.

‒ Wi​taj, mężu – po​wie​dzia​ła mięk​ko. Chcia​ła brzmieć, jak​by się z nim draż​ni​ła,

aleza​brzmia​łotoszcze​rze.Kha​lilspoj​rzałnaniąprze​stra​szo​ny,apochwi​licałyze​-
sztyw​niał.

‒Ele​no.
‒Ijak?‒Za​krę​ci​łasięwo​kółwła​snejosi.
‒Wy​glą​daszpięk​nie.–Po​ło​żyłdłońnajejra​mie​niuiprzy​cią​gnąłdosie​bie–bar​-

dzopięk​nie.

Stra​ci​łaod​dech,oszo​ło​mio​naad​mi​ra​cjąwjegospoj​rze​niu.

‒Na​praw​dętakmy​ślisz?‒wy​szep​ta​ła.
‒Tak.My​ślę,żete​razwszy​scyodnasocze​ku​ją,żeza​tań​czy​my.
‒Za​tań​czy​my?
‒Spo​koj​nie,znamkro​ki.Będępro​wa​dził.–Ob​jąłjąwta​liiipo​pro​wa​dziłdogru​py

tan​ce​rzy.

Na​stęp​nago​dzi​nami​nę​łajejwrytmmu​zy​kiitań​ca.
Ni​g​dywcze​śniejnieczu​łasiętakpięk​naipo​żą​da​na.
Kha​lilnieod​ry​wałodniejwzro​ku.Kie​dymó​wi​ła,słu​chałjej.Byławcen​trumuwa​-

gi.Ibyłotonaj​cu​dow​niej​szeuczu​cienaświe​cie.

Niechcia​ła,bytanocsięskoń​czy​ła.
Ale oczy​wi​ście, mu​sia​ła do​biec koń​ca. Mło​da para zo​sta​ła od​pra​wio​na, a lu​dzie

za​czę​li się roz​cho​dzić do swych sie​dzib. Ele​na zwró​ci​ła się do Kha​li​la, peł​na nie​-
pew​no​ści.Spoj​rzałnaniąenig​ma​tycz​nie.

‒Przy​go​to​wa​nonamwspól​nyna​miot…Mamna​dzie​ję,żeniemasznicprze​ciw​ko

temu.

Onie,wręczprze​ciw​nie.
‒Nie…Niemapro​ble​mu–zdo​ła​ławy​krztu​sić.
Uśmiech​nąłsiębla​do,wziąłjązarękęipo​pro​wa​dziłdowspól​ne​gona​mio​tu.

ROZDZIAŁÓSMY

Kha​lilbyłnie​cowsta​wio​ny.Niepiłcopraw​daal​ko​ho​lu,po​nie​ważgoniepo​da​no,

aleczułsięoszo​ło​mio​ny.Uczu​ciemgłęb​szymisil​niej​szymniżzwy​kłepo​żą​da​nie.Ku​-
si​łogo,żebyna​zwaćtouczu​ciepoimie​niu.

Przy​trzy​mał płach​tę od na​mio​tu, żeby Ele​na mo​gła wejść do środ​ka. Be​du​iń​ska

kre​acjapod​kre​śla​łakształtjejbio​derijejpe​łengra​cjichód.Kie​dyod​wró​ci​łasiędo
nie​go,uj​rzałwjejoczachocze​ki​wa​nie.

Dziśbylimę​żemiżoną.
‒Do​brzesiędziśba​wi​łaś?‒za​py​tał,aonapo​ki​wa​łagło​wą.
‒Tak…Wła​ści​wiechy​bale​piejniżkie​dy​kol​wiek–ro​ze​śmia​łasięnie​pew​nie.–Nie

uczest​ni​czy​łamwzbytwie​luprzy​ję​ciach.

‒Na​praw​dę?Na​wetkró​lew​skichalbopań​stwo​wych?
‒ Tak, w ta​kich uczest​ni​czy​łam, ale… nie były zbyt roz​ryw​ko​we. Ni​g​dy nie mo​-

głambyćnanichsobą.Za​wszeby​łamkró​lo​wąEle​ną.

‒ Ach, ta​kie są skut​ki ko​ro​na​cji w mło​dym wie​ku. Ale po​win​naś być dum​na ze

wszyst​kichswo​ichosią​gnięć,Ele​no.

Zro​biłkrokdoprzo​du,achęćdo​tknię​ciajejbyłaprze​moż​na.
‒Adziśby​łaśsobą?Po​mi​motegożewy​glą​daszjakBe​du​in​ka?
‒Możetodziw​ne,aletak.Dziśczu​jęsiębar​dziejwol​naniżkie​dy​kol​wiekwcze​-

śniej.

‒Wol​na,ajed​nakwnie​wo​li.–Niewie​działdla​cze​go,alepo​czułpo​trze​bęprzy​po​-

mnie​nia jej o tym. Być może sam chciał się przy​wo​łać do po​rząd​ku. Choć tak na​-
praw​dęchciałtyl​kouwol​nićjąztejsu​kien​ki.

‒Nieczu​jęsięjakwię​zień.Je​stemtuztobą,po​nie​ważchcę.Możeimnietuza​-

bra​łeś,alete​razjesttomójwy​bór.

Wjejoczachwi​działpew​nośćsie​bie.Dzie​wi​casta​łasięuwo​dzi​ciel​ką.Sy​re​ną.Po​-

de​szładonie​go,zrzu​ca​jącwe​lonipo​ło​ży​łamudło​nienaklat​cepier​sio​wej.Spoj​rzał
najejdłu​gieszczu​płepal​ce.

‒Niechcęmy​ślećdziśoni​czympozatobą.
Po​żą​da​niegoza​śle​pi​ło.
‒Ele​no…
‒Pro​szę.
Chciałzdjąćzsie​biejejdło​nie,alekie​dytyl​kojejdo​tknął,wie​działjuż,żetegonie

zro​bi.Wie​dział,żemusiwy​ko​rzy​staćoka​zję.

Bona​stęp​nejjużniebę​dzie.
‒Ele​no–po​wtó​rzył,aleonapo​krę​ci​łagło​wą,roz​trze​pu​jącprzytymkru​czo​czar​-

newło​sywo​kółgło​wy.

‒Nie,Kha​lil–wy​szep​ta​ła.–Nieod​ma​wiajmite​raz.
‒Niewiesz,cze​gożą​dasz–po​wie​działni​skim,za​chryp​nię​tymgło​sem.
‒Wiem.Chcę,że​byśsięzemnąko​chał.

Kha​lilsyk​nął.
‒Tak,aleniewiesz,cotobę​dzieozna​czać.
‒Niemówmi,cowiem,acze​goniewiem.Do​sko​na​lewiem,coro​bię.Iococię

pro​szę.

Uniósłbrew.
‒Je​steśpew​na,Ele​no?Oilesięniemylę,je​steśdzie​wi​cą.
Ob​la​łasięru​mień​cem,alenieod​wró​ci​ławzro​ku.
‒Do​świad​cze​nieniejestko​niecz​ne,żebypod​jąćświa​do​mąde​cy​zję.
Nie​malro​ze​śmiałsię,wi​dzącjejbez​czel​nośćiod​wa​gę.Kie​dyroz​wa​żałmoż​li​wo​-

ści,ści​snąłmoc​niejjejdło​nie.

Jed​nanoc…Cu​dow​na,wspa​nia​łanoc…
‒Tonie​bez​piecz​ne–za​czął,aleEle​napo​krę​ci​łagło​wą.
‒Znamspo​so​bynaza​po​bie​gnię​ciecią​ży,je​że​liniemaszniczesobą–oznaj​mi​ła

zpło​ną​cy​mipo​licz​ka​mi.

‒Ach,tak?Taksięskła​da,żemamza​bez​pie​cze​nie.
‒Na​praw​dę?–zdu​mia​łasię.
‒Choćniedla​te​go,żeza​mie​rza​łemgoużyć–do​dałszyb​ko.
Spoj​rza​łananie​goscep​tycz​nie.
‒Na​praw​dę?
‒Wolębyćza​bez​pie​czo​ny.
Niewy​glą​da​łanaprze​ko​na​ną.
‒Więcmia​łeśjużwie​leko​cha​nek?
‒Nietyle,ilemy​ślisz,adotegożad​nejwcią​guostat​nie​goroku.By​łemza​ję​ty.–

A do tego żad​na z nich nie była jak ona. Nie​tknię​ta. Nie​win​na. Nie​sa​mo​wi​ta. Nie
mógłuwie​rzyć,żena​praw​dęroz​wa​żajejofer​tę.

‒Kie​dymó​wi​łem,żetonie​bez​piecz​ne,niemia​łemnamy​ślinie​pla​no​wa​nejcią​ży.

Mó​wi​łemory​zy​ku…emo​cjo​nal​nym.

Wzdry​gnę​łasię.
‒ Je​stem świa​do​ma ry​zy​ka, Kha​lil – po​wie​dzia​ła. – I wiem, że to tyl​ko na jed​ną

noc.Niepro​szęcięonicwię​cej.

‒Wiemotym.
‒Za​temwczympro​blem?‒Jejuśmiechzro​biłsięza​lot​ny,ana​wetzmy​sło​wy.–

Chy​babędęmu​sia​łacięuwieść.

Za​sko​czy​łygojejsło​wa.Adotegopo​czułnie​zno​śnepod​nie​ce​nie.
‒Niewiem,czytodo​brypo​mysł–wy​krztu​sił.Wie​dział,żeponaj​lżej​szymjejdo​-

ty​kupod​dał​bysięzu​peł​nie.Wziął​byjąwra​mio​naiza​tra​ciłsięwniej.

Zro​biłkrokdotyłu.UstaEle​nywciążwy​krzy​wio​nebyływtymuśmiesz​ku,któ​re​-

gosięponiejniespo​dzie​wał.

‒Bo​iszsię,Kha​lil?
‒Ku​siszmnie,Ele​no.Wo​lał​bym,że​byśtegoniero​bi​ła.
‒Je​steśpe​wien?‒Unio​słaręce,od​sła​nia​jącprzytymwą​skienad​garst​ki,iza​czę​-

ła roz​wi​jać szal, któ​ry mia​ła na gło​wie. Jej pod​kre​ślo​ne koh​lem oczy były duże
iciem​ne.Kha​liltyl​koob​ser​wo​wał,za​hip​no​ty​zo​wa​nytymko​bie​cymizmy​sło​wymge​-
stem.

Jegood​dechprzy​spie​szył,kie​dywresz​cieroz​wi​nę​łaszaliwy​do​sta​łasięzsu​kien​-

ki.

Pod spodem mia​ła tyl​ko cien​ką, ba​weł​nia​ną, nie​mal prze​zro​czy​stą hal​kę, przez

któ​rąmógłdoj​rzećza​ryspier​siicieńmię​dzyno​ga​mi.Jęk​nął.

Zbli​ży​łasiędonie​go,awjejspoj​rze​niubyłako​bie​casiła.Wie​dzia​ła,jaknanie​go

dzia​ła,cojąośmie​li​ło.

Atospra​wi​ło,żeKha​lilniemógłsięjejoprzeć.
Po​ło​ży​łamudło​nienapier​si,więcczu​łaszyb​kiebi​ciejegoser​ca.Na​gleod​zy​skał

przy​tom​ność.

‒Na​praw​dęniesą​dzę,żebytobyłdo​brypo​mysł.
‒Trud​no.Jawręczprze​ciw​nie.–Sta​nę​łanapla​cachimu​snę​łausta​mijegowar​gi.

–Tomójdru​gipo​ca​łu​nekwży​ciu.Pierw​szymiałmiej​scedwadnitemu.

Za​mknąłoczy.Byłje​dy​nymmęż​czy​zną,któ​rykie​dy​kol​wiekjąca​ło​wał?Czyniero​-

zu​mia​ła,coza​mie​rzamuod​dać?Niewie​dzia​ła,jakbar​dzomo​głojątozra​nić?Nie​-
za​leż​nie od jej słów i obiet​nic, była jesz​cze mło​dą dziew​czy​ną. Nie​do​świad​czo​ną.
Nie​win​ną.

Zmu​siłsię,żebyotwo​rzyćoczyizła​pałjązaręce.
‒Niechcęcięzra​nić,Ele​no.
‒Niezro​bisztego.
‒Skądmo​żeszwie​dzieć?Ni​g​dywcze​śniejtegoniero​bi​łaś.
‒ A kie​dy będę mia​ła oka​zję? ‒ za​py​ta​ła szcze​rze. – Mia​łam za​miar od​dać się

męż​czyź​nie,któ​re​gole​d​wozna​łam,dlado​braswe​gokra​ju.Typo​zba​wi​łeśmnietej
moż​li​wo​ści.Więctochy​baspra​wie​dli​we,żedaszmicośwza​mian.Je​steśmiwi​nien
nocpo​ślub​ną.

Ro​ze​śmiałsięochry​ple.
‒Niepo​my​śla​łemotymwtenspo​sób.
‒ Więc po​myśl – od​par​ła i znów go po​ca​ło​wa​ła. Jej war​gi były mięk​kie, cie​płe

iwil​got​ne,apier​siocie​ra​łysięonie​go.Kha​lilbez​wied​niejąob​jął.Przy​cią​gnąłbli​-
żej.Akie​dynie​win​nieroz​chy​li​łausta,byłzgu​bio​ny.

Tegowła​śniepo​trze​bo​wa​ła.Za​rzu​ci​łamura​mio​nanaszy​ję,aonnieprze​sta​wał

jejca​ło​wać.

Po​ło​żyłdłońnajejpier​si,aEle​naza​drża​ła.Ni​g​dywcze​śniejnieczu​łacze​gośpo​-

dob​ne​go. Zdję​ła z nie​go sza​tę. Kha​lil wy​rę​czył ją z resz​tą ubrań. Cał​ko​wi​cie nagi
byłnie​by​wa​leprzy​stoj​ny,wy​so​ki,szczu​pły,zwin​ny,ajed​no​cze​śniepo​tęż​ny,całejego
cia​ło było umię​śnio​ne. Te​raz jesz​cze bar​dziej niż wcze​śniej przy​po​mi​nał pan​te​rę.
Pięk​ną,alenie​bez​piecz​ną.

Ele​nabyłaprze​ra​żo​na.Towszyst​kobyłocu​dow​ne,eks​cy​tu​ją​ce,nowe,alejed​no​-

cze​śniestrasz​ne.Wzię​łagłę​bo​kiod​dechicze​ka​łanana​stęp​nyruchKha​li​la.Sama
niewie​dzia​ła,comaro​bić.

Zdjąłzniejhal​kę,podktó​rąniemia​łanic.Za​ru​mie​ni​łasię.
‒Je​steśtakapięk​na,Ele​no.
‒Tyteż–ro​ze​śmiałsięci​choiza​pro​wa​dziłjądołóż​ka.
Ująłjejdłońipo​ło​żyłso​bienapier​si.
‒Mo​że​mysięjesz​czewy​co​fać–wy​szep​tał.
‒Niechcęprze​sta​wać–po​wie​dzia​łairo​ze​śmia​łasięnie​pew​nie.–Cho​ciażmu​szę

przy​znać,żetro​chęsięde​ner​wu​ję.

‒Tozro​zu​mia​łe–wy​mam​ro​tałipo​ca​ło​wałjągłę​bo​ko.
Ba​dał dłoń​mi jej cia​ło, aż w koń​cu po​ło​żył jed​ną na jej pła​skim brzu​chu. Ele​na

drża​łaznie​pew​no​ści.Chcia​ła,żebyca​ło​wałjąwszę​dzie.

Ob​ró​ci​łasięnaple​cy,aKha​lilwy​cią​gnąłpre​zer​wa​ty​wę.Kie​dyzna​lazłsięnadnią,

za​py​tał:

‒Je​steśpew​na?
‒Oczy​wi​ście,żetak.–Byłtonawpółśmiechinawpółszloch.Byłago​to​wa.
Wszedłwniąpo​wo​liigłę​bo​ko.Cia​łoEle​nyod​po​wie​dzia​łoin​stynk​tow​nie.
‒Wszyst​kowpo​rząd​ku?‒wy​mam​ro​tał.
‒Tak.Tak.Na​wetle​piej.–Itakbyło.Czu​łasięko​cha​naisil​na.Jak​bybyłazdol​na

dowszyst​kie​gozKha​li​lemuboku.Dotejporymy​śla​ła,żeko​cha​nieko​gośozna​cza
sła​bość.Jed​nakte​razczu​łacośkom​plet​nieprze​ciw​ne​go.

Wte​dytosięsta​ło.Całejejcia​łoza​czę​łokrzy​czećzroz​ko​szy.Wy​da​łazsie​biedłu​-

gijęk,poczymopa​dłanapo​dusz​ki.

Przezkil​kami​nutżad​neznichsięnieode​zwa​ło.Ele​naczu​łabi​cieser​caKha​li​la.

Wpa​try​wa​łasięwsu​fitna​mio​tuiza​sta​na​wia​łasię,jakmo​głatakdłu​gofunk​cjo​no​-
waćbeztegotypuin​tym​no​ści.

Kha​lilpo​wo​listo​czyłsięzniej.Za​pa​trzyłsięnapłach​tę,aEle​nana​glepo​czu​łasię

nie​pew​nie.Na​glewy​dałjejsięod​le​gły.

‒Nieskrzyw​dzi​łemcię.–Byłotobar​dziejstwier​dze​nieniżpy​ta​nie.
‒Nie.‒Po​krę​ci​łagło​wą.
‒Todo​brze.–Wstałichciałsięubrać.
‒Kha​lil…Nieróbtego.
‒Cze​go?
‒Je​steśmiwi​niennocpo​ślub​ną,niego​dzi​nępo​ślub​ną–po​wie​dzia​ła,usi​łu​jącstłu​-

mićzde​ner​wo​wa​nie.–Wra​cajdołóż​ka.

Przezchwi​lętyl​kosięwniąwpa​try​wał,aEle​namy​śla​ła,żejejod​mó​wi–żewyj​-

dziezna​mio​tuizo​sta​wijąsamązjejwspo​mnie​nia​miiża​lem.Jed​nakwró​ciłdołóż​-
kaiusiadłnabrze​gu.Uj​rza​łanajegople​cachkil​kablizniza​czę​łasięza​sta​na​wiać,
skądjema.Alewie​dzia​ła,żeniejesttonaj​lep​szymo​ment,żebypy​tać.

‒ Nie chcę cię skrzyw​dzić, Ele​no – po​wie​dział ci​cho – i nie mam tu na my​śli

krzyw​dyfi​zycz​nej.

‒Wiem.
‒Imbar​dziejsiędosie​biezbli​ża​my…
‒Ro​zu​miem–prze​rwa​łamu.–Niemu​siszminictłu​ma​czyć.Dzi​siej​szanocjest

fan​ta​zją.Któ​rakoń​czysięju​tro.Wierzmi,ro​zu​miem.

Wes​tchnąłgłę​bo​ko,aonapo​ło​ży​łamudłońnara​mie​niuiprzy​cią​gnę​ładosie​bie.

Przezchwi​lęsięopie​rał,alewkoń​cuwziąłjąwra​mio​na.

Przezdłuż​sząchwi​lężad​neznichsięnieode​zwa​ło.Kha​lilgła​dziłEle​nępowło​-

sach,aonale​ża​łazdło​niąnajegopier​si.Byłonie​malide​al​nie.

Nie​mal.
Jejszczę​ściebyłozmą​co​neprzezat​mos​fe​rętym​cza​so​wo​ści.Usi​ło​wa​łaotymnie

my​ślećisku​pićsięnatym,cotuite​raz.

Za​mknę​łaoczyiwy​obra​zi​łaso​bie,żerze​czy​wi​ściesąmał​żeń​stwemiżedzi​siej​-

szace​re​mo​niabyłajejwe​se​lem.Żesąmę​żemiżoną,za​ko​cha​niiszczę​śli​wi.

Wie​dzia​łajed​nak,żetotyl​komrzon​ki.Wie​dzia​łarów​nież,żeprzy​wią​zy​wa​niesię

dotegouczu​ciajestnie​bez​piecz​ne.

Kha​lilniechciałbyćwzwiąz​ku,onazresz​tąrów​nież.Aprzy​naj​mniejniepo​win​na.

Ni​g​dywcze​śniejtegoniepo​trze​bo​wa​ła.Pod​ję​łade​cy​zję,żeniebę​dzieszu​kaćmi​ło​-
ściiniepo​wie​rzyni​ko​muswo​je​goser​caiży​cia.Zdra​da,któ​rająspo​tka​ła,niemia​ła
copraw​daro​man​tycz​ne​gokon​tek​stu,alezra​ni​łajągłę​bo​ko.

Ate​razznówmia​łako​muśza​ufać?
Nie,le​piejjejbyłobezmi​ło​ściizwiąz​ków.Tyl​kojed​nanoc.
Może,je​że​libę​dzietoso​biepo​wta​rzaćwy​star​cza​ją​codłu​go,samawtouwie​rzy.
‒Oczymmy​ślisz,Ele​no?–za​py​tałKha​lilci​cho.
‒Oni​czym…
‒Nie​praw​da–prze​rwałjej.–Całaje​steśspię​ta.
Zo​rien​to​wa​łasię,żerze​czy​wi​ścietakjest.
‒Więcoczymmy​ślisz?‒po​wtó​rzyłpy​ta​nie.
Wes​tchnę​ła.
‒Cośmisięprzy​po​mnia​ło.
‒To,przezcomaszkosz​ma​ry?
‒Nie.Cośin​ne​go.
‒Alenie​zbytprzy​jem​ne​go.
‒Tak–przy​zna​ła.–Topraw​da.
‒Przy​kromi–po​wie​dział,cozja​kie​gośpo​wo​dująuspo​ko​iło.
‒Mnieteż.Aleniechcęmy​ślećoprzy​krychrze​czach.Chcębyćszczę​śli​wa.Tyl​-

kodziś.

Ści​snąłjejdłoń.
‒Niepo​zwól,że​bymciępo​wstrzy​my​wał.
‒Wiem,ale…‒Chcia​ła,żebyionwtymuczest​ni​czył.–Mo​że​my…uda​wać?‒za​-

py​ta​łazde​ner​wo​wa​na.–Mo​że​mytyl​kodziśuda​wać,żeje​ste​śmyza​ko​cha​ni?‒Po​-
czu​ła,żemię​śnieKha​li​lana​pię​łysięipo​spie​szy​łazwy​ja​śnie​niem:–Wiem,żenieje​-
ste​śmy.Chcęsiępopro​stutakpo​czuć.Za​po​mniećowszyst​kimicie​szyćsięuczu​-
ciem,naktó​reniemogęso​biewrze​czy​wi​sto​ścipo​zwo​lić–uzna​ła,żebrzmitoidio​-
tycz​nie.Na​praw​dęgootopro​si​ła?Żebyuda​wał,żejąko​cha?

Ab​sur​dal​neiża​ło​sne.
AKha​lilda​lejnieod​po​wia​dał.
‒ Może to głu​pie – wy​mam​ro​ta​ła. – To zna​czy… Nie mu​sisz się mar​twić, że na​-

gle… ‒ Ści​snę​ło ją w gar​dle. Chcia​ła go za​pew​nić, że nie jest jej nic wi​nien tyl​ko
ztegoty​tu​łu,żepo​szlidołóż​ka,aleniezdą​ży​ła.

‒Najed​nąnoc–od​parł.–My​ślę,żemogęnatoprzy​stać…Ko​cha​nie.
Byłatakza​sko​czo​na,żesięro​ze​śmia​ła.
‒Nie​źlecipo​szło–draż​ni​łasięznim.
‒Czyżnie,naj​droż​sza?‒Uniósłbrwiiuśmiech​nąłsiędoniej.–Za​temjakpo​wi​-

nie​nemcięna​zy​wać,mojasło​dy​czy?

Wci​snę​łatwarzwpo​dusz​kę,żebystłu​mićśmiech.
‒Sło​dy​czy?Skądtowy​trza​sną​łeś?
‒Tomójwro​dzo​nywdzięk,pła​tecz​ku–za​mru​czał.–Niewie​dzia​łaś?
Ześmie​churoz​bo​lałjąbrzuch.

‒Nie​ste​tynie.
Kha​liloparłsięnara​mio​nachnadjejcia​łemzsza​tań​skimuśmie​chem.
‒ Mam za​gwozd​kę. Sko​ro nie mogę wy​ar​ty​ku​ło​wać swo​jej mi​ło​ści, chy​ba będę

mu​siałcipo​ka​zać.

ŚmiechEle​nyza​marł,po​nie​ważzro​biłdo​kład​nieto.Oka​załjejswąmi​łośćusta​mi,

dłoń​miicia​łem.Ibyłotobar​dzoprzy​jem​ne.

ROZDZIAŁDZIEWIĄTY

Kie​dyKha​lilsięobu​dził,ośle​pi​łogoja​snesłoń​ce.Wło​syEle​nybyłyroz​sy​pa​nena

jegoklat​cepier​sio​wej.Prze​spałwjejto​wa​rzy​stwiecałąnociczułsięwspa​nia​le.

Nie​zno​śniewspa​nia​le.
Na​stęp​nychkil​kadniity​go​dnimia​łobyćklu​czo​wychwkwe​stiiprze​ję​ciana​leż​ne​-

gomutro​nu.Niemógłso​biepo​zwo​lićnatra​ce​niecza​suiener​giinaco​kol​wiekin​ne​-
go.Miałcel–cel,któ​re​goniestra​ciłzoczu,od​kądskoń​czyłsie​demlatizo​stałpo​-
rzu​co​nynapu​sty​nijakbez​pań​skipies.Po​dob​niebyłtrak​to​wa​nyzresz​tąwcze​śniej–
ko​pa​nogo,bitoidrę​czo​no.

ApozatymKha​lilnielu​biłmi​ło​ści.Niewie​dział,naczympo​le​ga.Za​ufa​nieko​muś

w ja​kiej​kol​wiek kwe​stii, nie mó​wiąc już o wła​snym ser​cu, było nie​moż​li​we. Chciał
ufaćlu​dziom,któ​rzypo​przy​się​glimulo​jal​ność,jakAs​sadnaprzy​kład,aleniemógł
cał​ko​wi​ciepo​zbyćsięzwąt​pie​nia.Wciążpod​świa​do​miecze​kałnaciosno​żemwple​-
cy.Nazdra​dę.

Wta​kimświe​ciemi​łośćnieist​nia​ła.Niebyłomiej​scanazwiąz​ki.
Ale co z Ele​ną? Spoj​rzał na śpią​cą ko​bie​tę. Po​mi​mo li​sty po​wo​dów, dla któ​rych

po​wi​nienwyjść,niemógłsięnatozdo​być.Znałdo​sko​na​łyspo​sóbnapo​bud​kę…

Prze​kli​na​jącpodno​sem,wy​do​stałsięzuści​skuEle​nyisto​czyłsięzłóż​ka.Usły​-

szałsze​lest,alejużsięubie​rał,sto​jącdoniejple​ca​mi.

Dona​mio​tuwe​szłasłu​żą​cazdzban​kiemgo​rą​cejwodyiza​ru​mie​ni​łasięnaichwi​-

dok.Za​razbę​dzieotymwie​działcałyobóz.Do​wie​dząsię,żeskon​su​mo​wa​lizwią​-
zek,któ​ryKha​lilmiałza​miarjaknaj​szyb​ciejukró​cić.

Noijegoplanwy​ja​śnie​niawszyst​kie​gobyłjużnie​ak​tu​al​ny.Za​cho​wałsięnie​ho​no​-

ro​woiwszy​scysięotymdo​wie​dzą.Kie​dysiędo​wie​dzą,żeoniEle​naniesąmał​żeń​-
stwem,będąsięczu​lioszu​ka​niiwście​kli,cobyłozresz​tązro​zu​mia​łe.

Wszyst​kospeł​złonani​czymitotyl​kodla​te​go,żejejpo​żą​dał.Jakmógłbyćta​kim

głup​cem?

‒Kha​lil?
Od​wró​ciłsięizo​ba​czyłsie​dzą​cąnałóż​kuro​ze​spa​nąEle​nę.
‒Mu​si​myru​szać–po​wie​działszyb​ko.–As​sadcze​kananaswsa​mo​cho​dzie.Za​-

wie​zienasdoin​ne​goobo​zu,astam​tądru​szy​mypro​stodoSiy​adu.Ju​trootejpo​rze
bę​dzieszjużwTal​lii.

Od​wró​ci​ławzrok,ukry​wa​jącprzytymtwarz,aleKha​lilitakwi​dział,jakbar​dzo

zra​ni​łyjątesło​wa.Docho​le​ry,ostrze​gałjąprze​cież.Cho​ciażniemógłjejwi​nićza
wła​snenie​do​pa​trze​nia.Wie​dział,żejestdzie​wi​cą,żejestnie​do​świad​czo​nainie​win​-
na.Oczy​wi​ście,żepo​trak​to​wa​łaostat​niąnocpo​waż​nie,bezwzglę​dunaswo​jeza​-
pew​nie​nia.

Na​wetoncośpo​czuł.Wię​cejniżbychciał.
Ate​razniemiałpo​ję​cia,jaktowszyst​kona​pra​wić.ZEle​ną,zple​mie​niemizkra​-

jemnaskra​juwoj​nydo​mo​wej.

Aonzro​biłztegowszyst​kie​goba​ła​gan.

Kha​lilwy​szedł,aEle​nasię​gnę​łapobe​du​iń​skąsu​kien​kę,któ​rąmia​łanaso​biepo​-

przed​nie​gowie​czo​ru.

Na​praw​dęmi​nę​łatyl​kojed​nanoc?Czu​łasię,jak​bymi​nę​ławiecz​ność.Jak​bytra​fi​-

ładoin​ne​goży​cia,peł​ne​goprzy​jem​no​ści,ra​do​ściimi​ło​ści.

Tobyłouda​wa​ne,idiot​ko.
Wy​szła z łóż​ka i zo​ba​czy​ła swo​je za​chod​nie ubra​nia schlud​nie zło​żo​ne obok

dzban​kazwodą.Szyb​kosięumy​łaiubra​ła.

Po​wrótdorze​czy​wi​sto​ści.
Kie​dyjed​nakja​dłaśnia​da​niewto​wa​rzy​stwieko​biet,czu​łasięjużnie​cole​piej.
Pośnia​da​niuprzy​szedłdoniejKha​lil.Miałwy​jąt​ko​wopo​nu​rąminę.Na​wetkie​dy

byłwście​kły,byłnie​by​wa​leprzy​stoj​ny.Jegooczybłysz​cza​ły.

‒Je​steśgo​to​wa?Po​win​ni​śmyru​szać.
Ele​nawsta​łazeswo​je​gomiej​scaprzyogni​skuistrze​pa​łazko​lanokrusz​ki.
‒Je​stemgo​to​wa.
Po​ki​wałgło​wą,aEle​napo​dą​ży​łazanimbezsło​wa.As​sadcze​kałnanichwsa​mo​-

cho​dzie z przy​ciem​nio​ny​mi szy​ba​mi. Ele​na wsia​dła z dziw​nym uczu​ciem déjà vu.
Tymsa​mymsa​mo​cho​demjąpo​rwa​no.Ate​razmia​łanimpo​je​chaćkuswejwol​no​ści,
nie​ko​niecz​niepo​żą​da​nej.

As​sadpro​wa​dziłsa​mo​chódprzezpia​ski,aEle​naiKha​lilsie​dzie​liztyłu.Bezsło​-

wa.

‒Maszja​kieświe​ści?‒spy​ta​łana​glenagłos.–Azizprzy​znałsię,żeznik​nę​łam?

Czymojaradaotymwie?

‒Aziznieprzy​znałsiędoni​cze​go.Iwąt​pię,bytwo​jaradacoświe​dzia​ła.
‒Alejakwy​ja​śnił…
‒Nicniewy​ja​śnił.Za​trud​niłko​goś,żebycięuda​wał,izda​jesię,żena​wettwo​ja

radawtouwie​rzy​ła.

Przezchwi​lęniemo​gławy​krztu​sićsło​wa.
‒Ale…
‒ Dwa dni temu po​ja​wi​li się w pa​ła​cu. Z da​le​ka ko​bie​ta wy​glą​da​ła jak ty. To

wszyst​ko,cowiem.–Uniósłbrwi.–Za​temtwo​jaradanieocze​ki​wa​łaodcie​biewie​-
ści?

‒Nie.Ażdomo​je​gopo​wro​tu.–Mia​łabyćwpo​dró​żypo​ślub​nej.–Po​wi​nie​neśbył

mipo​wie​dzieć.

Kha​lilspoj​rzałnaniąchłod​no.
‒Acóżbyztegoprzy​szło?
‒Wo​la​ła​bymwie​dzieć.–Spoj​rza​łaprzezokno.Niebyłaza​sko​czo​na,żeAzizwy​-

my​śliłja​kiśal​ter​na​tyw​nyplan.Samapo​wie​dzia​łaKha​li​lo​wi,żetakzro​bi.

‒Po​wiemciwię​cej,kie​dydo​je​dzie​mydoobo​zu–po​wie​działKha​liliznie​cier​pli​-

wo​ściąpo​stu​kałpal​ca​miwszy​bę.–Cozro​biszpopo​wro​cie?

‒Ob​cho​dzicięto?
‒Prze​cieżpy​tam.
‒Niewiem.Toza​le​żyodtego,cosięzda​rzy​łowkra​juizmojąradą.
‒Niemie​liwy​star​cza​ją​cocza​su,żebyoba​lićmo​nar​chię.

‒Nie,alezro​biąto,kie​dytyl​kobędąmie​lioka​zję.
‒Wtymcza​siemo​gła​byśwyjśćzamąż.
‒Niemamzbytwie​lukan​dy​da​tów.
‒ Ach, tak? ‒ Od​wró​cił się do okna ze zmarsz​czo​nym czo​łem. – Jaką wła​ści​wie

mia​łaśumo​węzAzi​zem?

‒Mó​wi​łamcijuż.
‒Mamnamy​śliaspek​typrak​tycz​ne.
Nie​malza​py​ta​łago,dla​cze​gochcewie​dzieć.Zdo​ła​łasięjed​nakpo​wstrzy​mać.
‒ Dla nas oboj​ga było to mał​żeń​stwo z roz​sąd​ku. Mie​li​śmy dzie​lić czas mię​dzy

Ka​dariTal​lię,alerzą​dzićosob​no.

‒Itwo​jaradanatoprzy​sta​ła?
‒ Moja rada nie wie​dzia​ła wszyst​kie​go. Za​ło​ży​li pew​nie, że Aziz bę​dzie miał na

mniewpływ.

‒Inieprze​szka​dza​łoim,żekra​jembę​dzierzą​dzićnie​zna​jo​my?
‒Jestwkoń​cuary​sto​kra​tą.Pozatym,takjakmó​wi​łam,totra​dy​cjo​na​li​ści.Chcą,

że​bympod​le​ga​łamęż​czyź​nie.

Kha​lilpo​wo​lipo​ki​wałgło​wą.
‒Acozpo​tom​ka​mi?
Najejpo​licz​kiwpły​nąłru​mie​niec.
‒Dla​cze​gowła​ści​wieotymroz​ma​wia​my?
‒Je​stemcie​kaw.
‒Adla​cze​gomamza​spo​ka​jaćtwo​jącie​ka​wość?Toitakjużprze​kre​ślo​ne,apoza

tymniemażad​ne​gozwiąz​kuztobą.

‒Nojuż,po​wiedzmi.
‒ Do​brze, pla​no​wa​li​śmy dwój​kę dzie​ci, po po​tom​ku dla każ​de​go kra​ju – po​wie​-

dzia​łaszyb​ko.

‒Agdziesięmia​ływy​cho​wy​wać?
‒Naj​pierwzemną,apóź​niejmia​łydzie​lićczaspo​mię​dzyobakra​je.–Od​wró​ci​ła

wzrok.–Przy​zna​ję,żeniejesttoide​al​neroz​wią​za​nie,aleby​li​śmyzde​spe​ro​wa​ni.

‒Wiemotym.
‒Alejakjużmó​wi​łam,toniemazna​cze​nia.
‒Alewciążczu​jesz,żepo​trze​bu​jeszmał​żon​ka.
Wes​tchnę​łaiza​mknę​łaoczy.
‒Tak,alemożemaszra​cję.Możepo​win​namsta​wićczo​łora​dziesa​mot​nie.Prze​-

ko​naćich,żebynieor​ga​ni​zo​wa​lire​fe​ren​dum.

‒Tory​zy​kow​ne.
‒Wcze​śniejby​łeśbar​dziejpew​ny.
Wzru​szyłra​mio​na​mi.
‒Samamu​siszza​de​cy​do​wać.
‒Alebio​rącpoduwa​gęto,żeniemamżad​ne​gowy​bo​ruanipo​ten​cjal​ne​gomęża,

całataroz​mo​wajestbezsen​su.

‒Może–od​parłizwró​ciłsięwstro​nęokna.–Amożenie.

Mógłsięzniąoże​nić.Nasamąmyślogar​nę​łagofalapa​ni​ki.Mał​żeń​stwoni​g​dy

niebyłoczę​ściąjegopla​nu.Ajed​nakod​kądranozo​ba​czyłsłu​żą​cąizdałso​biespra​-

węzewszyst​kichpo​ten​cjal​nychkon​se​kwen​cjitejnocy,niemógłsiępo​zbyćtejmy​-
śli.

Mógłsięoże​nićzko​bie​tą,któ​ramia​łazo​staćżonąprzy​szłe​goszej​kaKa​da​ru.To

wzmoc​ni​ło​byjegopo​zy​cję,atak​żepo​mo​głoEle​nie.

Dla​cze​gonie?
Botonie​bez​piecz​ne.
Bojużmunaniejza​le​ży.
Ele​namó​wi​łaozim​nymzwiąz​kuzroz​sąd​ku,alejak​bytowy​glą​da​ło,gdy​bytoon

zo​stałjejmę​żem?Czymógł​bysiępo​wstrzy​maćprzedtym,żebyjąpo​ko​chać?

Czyna​wettegochciał?
AEle​na?Jakonawy​obra​ża​ła​byso​bieichmał​żeń​stwo?

Kie​dy do​je​cha​li do obo​zo​wi​ska – któ​re dla Ele​ny ni​czym się nie róż​ni​ło od po​-

przed​nie​go–Kha​lilgdzieśpo​je​chał,aLe​ilaza​pro​wa​dzi​łajądojejna​mio​tu.

‒Chcia​ła​byśsięwy​ką​pać?‒za​py​ta​ła,aEle​nazwdzięcz​no​ściąpo​ki​wa​łagło​wą.

Wtejchwi​liczu​łasięwszyst​kimprzy​tło​czo​na.

Chwi​lę póź​niej przy​go​to​wa​no jej ką​piel. Le​ila na​sy​pa​ła do wody płat​ków róż

iprzy​nio​słaręcz​nikimy​dło.Ele​nana​glepo​czu​łagulęwgar​dle.

‒Dzię​ku​ję.Je​steśbar​dzomiła…
‒Niemazaco,wa​szawy​so​kość.My​ślę,żedo​brzecizro​bichwi​laod​po​czyn​ku.
Życz​li​wośćstar​szejko​bie​tyroz​bro​iłajązu​peł​nie.
Kie​dyEle​nawe​szładowan​ny,za​czę​łaroz​my​ślaćosy​tu​acjiswo​je​gokra​ju.Wró​ci

bezmał​żon​ka.Mo​głatojed​nakwy​ja​śnićibyćmożeradana​wetbytozro​zu​mia​ła,
zwa​żyw​szy,żeKha​lilpraw​do​po​dob​niezo​sta​nieszej​kiem.Alezakil​katy​go​dni,je​że​li
wciąż bę​dzie sama, Mar​kos zor​ga​ni​zu​je re​fe​ren​dum w celu oba​le​nia mo​nar​chii.
Mu​sia​łagoja​kośprze​ko​nać,żebytegoniero​bił,alboprze​ko​naćradę,żebyniegło​-
so​wa​liprze​ciwniej.

Czydaso​bieradę?Czyod​wa​żysięry​zy​ko​waćswójurząd?Kha​lilpo​kła​dałwniej

wię​cejwia​ryniżonasama.Myślonimspra​wi​ła,żepo​czu​łaukłu​ciewser​cu.

Nie,niemo​głatakry​zy​ko​wać.Ura​to​waćmo​głojątyl​kokró​lew​skiewe​se​leimał​-

żeń​stwo.Samanicniezdzia​ła.

Ele​nawes​tchnę​ła.Je​dy​nymspo​so​bemunik​nię​ciacał​ko​wi​tejka​ta​stro​fybyłpo​wrót

zmę​żem.Szko​da,żebyłotonie​moż​li​we.

Chy​bażewyj​dziezaKha​li​la…
Uśmiech​nę​łasięnamyślojegore​ak​cji.Pew​niebysięniezgo​dził.Myślotym,że

mo​gła​byży​wićdonie​goja​kieście​plej​szeuczu​cia,zda​wa​łasięwy​wo​ły​waćunie​go
obrzy​dze​nie.Zpo​gar​dąmó​wiłojejumo​wiezAzi​zem.

Ele​na na​gle usia​dła pro​sto, roz​le​wa​jąc przy tym wodę. Ich ślub mógł przy​nieść

ko​rzy​ściijemu.Be​du​inijąpo​lu​bi​liiza​ak​cep​to​wa​lijakojegożonę.

Asko​roitakjużmy​śle​li,żesąza​ślu​bie​ni…
Czytomoż​li​we?Czyod​wa​żysięwogó​lecośta​kie​goza​pro​po​no​wać?Wzdry​gnę​ła

sięnamyślomoż​li​wejod​mo​wieiupo​ko​rze​niu.

Alena​gleprzy​po​mnia​łaso​bieswo​je​goojcaza​sła​nia​ją​ce​gojąwła​snymcia​łem.Po​-

świę​ca​ją​ce​gosię…Dlakra​ju.Dlamo​nar​chii.

Mu​sia​łazro​bićwszyst​ko,cowjejmocy,byza​cho​waćwła​dzę.

Go​dzi​nę póź​niej ubra​ła się w ró​żo​wą ba​weł​nia​ną su​kien​kę, któ​rą przy​nio​sła jej

Le​ila.Zwią​za​ławło​syipo​ża​ło​wa​ła,żeniemażad​ne​goma​ki​ja​żuanibi​żu​te​rii.Mia​ła
za​miarpo​roz​ma​wiaćzKha​li​lem.Wejśćdoja​ski​nilwa.

Wzię​łagłę​bo​kiod​dechiwy​szłazna​mio​tu.Dwóchochro​nia​rzyna​tych​miastza​gro​-

dzi​łojejdro​gę.

Wpa​dławfu​rię.
‒Na​praw​dę?–za​py​ta​ła.–Potymwszyst​kimwciążwamsięwy​da​je,żeuciek​nę

napu​sty​nię?

Wpa​try​wa​lisięwniąbezwy​ra​zu.
‒Po​trze​bu​jeszcze​goś,wa​szawy​so​kość?
Męża.Za​czerp​nę​łapo​wie​trza.
‒Chcia​ła​bympo​mó​wićzKha​li​lem.
‒Jest…
‒Nie​do​stęp​ny?Cóż,niechwięcbę​dzie.Mu​szęznimpo​mó​wić,toważ​ne.
Pod​bie​gładonichLe​ilazezmar​twio​nymwy​ra​zemtwa​rzy.
‒Wa​szawy​so​kość?Czywszyst​kowpo​rząd​ku?
‒Chcęmó​wićzKha​li​lem–oznaj​mi​ła.–Czywiesz,gdzieonjest,Le​ilo?
Le​ilaspoj​rza​łananiązesmut​kiemina​gleEle​nęogar​nę​łodziw​neprze​czu​cie,że

Le​ilawie,żeprze​spa​łasięzKha​li​lem.

‒ Tak, wiem – od​par​ła ci​cho. Prze​mó​wi​ła do straż​ni​ków po arab​sku, po czym

zwró​ci​łasiędoniej.–Chodźzemną.

Ele​naru​szy​łazaniądona​mio​tupodru​giejstro​nieobo​zu.Przedodej​ściempo​wie​-

dzia​ła:

‒ Kha​lil dużo prze​żył, wa​sza wy​so​kość. Co​kol​wiek mię​dzy wami za​szło, pro​szę,

nieza​po​mi​najotym.

Czy​liLe​ilanapew​nowie.
‒Chcętyl​koznimpo​mó​wić.
‒ Wiem. – Le​ila uśmiech​nę​ła się ze smut​kiem. – Ale wiem, że cier​pisz. Przy​kro

mi.Kha​lilteżcier​pi.

Kha​lilcier​pi?Chy​banie.Alemy​śla​łaojejsło​wach,wkra​cza​jącdojegona​mio​tu.
Sie​działprzyskła​da​nymsto​li​kuiskro​bałcośzpo​chy​lo​nągło​wą.Niespoj​rzałna

nią,tyl​kowy​cią​gnąłdłoń.

‒Mo​men​cik,As​sad,pro​szę.
‒Nieje​stemAs​sa​dem.
Kha​lilpo​de​rwałgło​węiwpa​try​wałsięwniąbezsło​wa.
‒Ele​na.
‒Kha​lil–prze​drzeź​nia​łago.Cóż.Nietakchcia​łaza​cząćtęroz​mo​wę,alesta​ło

się.ALe​ilamia​łara​cję.Cier​pia​ła,na​wetje​że​litegoniechcia​ła.

‒Po​trze​bu​jeszcze​goś?
‒Po​wie​dzia​łeś,żespraw​dziszwia​do​mo​ści–przy​po​mnia​łamu.–Żedo​wieszsię,

cosiędzie​je.

‒Zro​bi​łemto,aleni​cze​gosięniedo​wie​dzia​łem.Azizmil​czy.
‒Ajakprze​trans​por​tu​jeszmniedoTal​lii?‒za​py​ta​łachłod​no.–Kró​lew​skimod​-

rzu​tow​cem? Kla​są eko​no​micz​ną? A może za​wi​niesz mnie w dy​wan jak Kle​opa​trę
iwy​pu​ściszwtal​lij​skimpa​ła​cu?

‒Tocie​ka​wypo​mysł.–Przyj​rzałjejsięuważ​nie.–Dla​cze​goje​steśtakazła,Ele​-

no?

‒Nieje​stem.
‒Aletakbrzmisz.
‒Je​stemsfru​stro​wa​na.Jestróż​ni​ca.
‒Nodo​brze.Dla​cze​goje​steśsfru​stro​wa​na?
‒Po​nie​ważprzy​je​cha​łamdoKa​da​ru,żebyoca​lićtron,ate​razniemamgowca​le.
‒Mó​wiszomał​żeń​stwie.
‒Tak.
‒Acóżjamamztymzro​bić?
‒Cie​szęsię,żepy​tasz.–Ele​nawzię​łagłę​bo​kiod​dechispró​bo​wa​łasięuśmiech​-

nąć.–Chcia​ła​bym,że​byśmniepo​ślu​bił.

ROZDZIAŁDZIESIĄTY

Była szyb​sza, po​my​ślał Kha​lil z kon​ster​na​cją. Od rana roz​wa​żał ich mał​żeń​stwo

jakospo​sóbnaroz​wią​za​niepro​ble​mów,alete​raz,kie​dyuj​rzałjejna​dzie​jęide​ter​-
mi​na​cję,wszyst​kosięwnimzbun​to​wa​ło.Mu​sia​łobyćinneroz​wią​za​nie.

Po​krę​ciłgło​wą.
‒Tonie​moż​li​we,Ele​no.
‒Dla​cze​go?
‒Po​nie​ważniemamaniży​cze​nia,anipo​wo​du,żebysięztobąże​nić.–Le​piejbyć

okrut​nym.Zdu​sićtowza​rod​ku.–Możetyje​steśzde​spe​ro​wa​na,alejanie.

Wzdry​gnę​łasię.
‒Je​steśpe​wien,Kha​lil?
‒Tak.Pro​si​łaśonocpo​ślub​ną,Ele​no,nieślub.
‒Te​razpro​szęoślub.
‒Ajacimó​wię,żeod​po​wiedźbrzmi:nie.–Pod​niósłsięzkrze​słaiusi​ło​wałza​pa​-

no​waćnadpa​ni​ką.–Ko​niecdys​ku​sji.

Unio​słabrwi,anajejwar​gachpo​ja​wiłsięuśmie​szek.Nawar​gach,któ​reca​ło​wał.

Sma​ko​wał.

‒Niechceszsięna​wetnadtymza​sta​no​wić?‒za​py​ta​ławy​zy​wa​ją​cymto​nem.
‒Nie.
‒Mó​wisz,jak​byśsiębał,Kha​lil–draż​ni​łago,aonbyłwście​kły,po​nie​ważmia​ła

ra​cję.Roz​mo​waomał​żeń​stwieprze​stra​szy​łago,po​nie​ważsięoba​wiał,żeniebę​-
dzietozim​nyukład,jakimia​łamiećzAzi​zem.Bę​dziechcia​ławię​cej.Onteż.

Atobyłozbytnie​bez​piecz​ne.
‒Niemata​kiejopcji–od​parł.
‒Na​wetpo​mi​motego,żelu​dziemy​ślą,żejużje​ste​śmymał​żeń​stwem?
Za​zgrzy​tałzę​ba​mi.
‒Ni​ko​mutakniepo​wie​dzia​łem.
‒Tokwe​stiase​man​ty​ki.Re​zul​tatbyłtensam.Imówso​bie,cochcesz,alepo​nie​-

sieszkon​se​kwen​cje.

‒Zda​jęso​bieztegospra​wę.–Uświa​do​miłso​bie,żeza​czy​najątrak​to​waćzgóry,

cobyłonaj​niż​szymprze​ja​wemsa​mo​obro​ny.Mia​łara​cję,aleonniechciałtegoprzy​-
znać.–Jużcimó​wi​łem,wte​dylu​dziebędąjużznaćpraw​dę,ajabędęszej​kiemSiy​-
adu.

‒Itakchceszroz​po​cząćswo​jerzą​dy?Odkłam​stwa?
Za​ci​snąłwar​gi.
‒Nie​ko​niecz​nie,alesta​łosię.Sta​więczo​łokon​se​kwen​cjom.
‒Aco,je​że​lilu​dzieuzna​ją,żekła​mieszteżwin​nychkwe​stiach?Co,je​że​liza​ło​żą,

żekła​ma​łeśiwkwe​stiiAzi​za?

Takjakskła​małjegooj​ciec.Niebył​byodnie​golep​szy.Nasamąmyślogar​nę​łygo

fu​riaiwstyd.

‒Chceszmniena​mó​wićdomał​żeń​stwa,takjakwpro​si​łaśsiędomo​je​gołóż​ka?‒

Ele​nawzdry​gnę​łasięiod​wró​ci​ławzrok.Prze​kląłpodno​sem.

‒ Ele​no. Ro​zu​miem, że po​trze​bu​jesz mał​żon​ka, ale ja nie je​stem od​po​wied​nim

męż​czy​zną.

Niemógłnimbyć.
‒ Ale to ma sens – wy​szep​ta​ła Ele​na. Wciąż nie mo​gła na nie​go spoj​rzeć. Cała

jegowście​kłośćule​cia​ła,te​razchciałjątyl​kowziąćwra​mio​na.Ode​gnaćjejsmu​tek.

Ale nie mógł się z nią oże​nić. Nie mógł ry​zy​ko​wać otwo​rze​nia się przed kimś

ibólu.

‒ Ro​zu​miem, że może mieć dla cie​bie – za​czął ostroż​nie. – Po​trze​bu​jesz od​po​-

wied​nie​gomał​żon​ka.

‒ A ty po​trze​bu​jesz żony. – Spoj​rza​ła na nie​go wy​zy​wa​ją​co. – Twoi lu​dzie chcą

kró​lo​wej. Wi​dzia​łeś to w obo​zie. Już my​ślą, że je​steś żo​na​ty! A któ​re​goś dnia bę​-
dzieszpo​trze​bo​wałpo​tom​ka…

‒Kie​dyś–prze​rwałjejKha​lil.–Jesz​czeniete​raz.
‒ Nie będę cię pro​si​ła o nic, cze​go nie chciał​byś mi dać – cią​gnę​ła. – Nie za​ko​-

chamsięwto​bieiniebędężą​da​łatwo​jejuwa​gi.Mo​że​myza​wrzećpo​dob​nąumo​wę
dotej,któ​rąza​war​łamzAzi​zem.

‒ Nie wy​po​wia​daj jego imie​nia – rzu​cił Kha​lil ostro. Ele​na spoj​rza​ła na nie​go,

prze​stra​szo​na.Onteżsięprze​stra​szył.

Skądtoroz​e​mo​cjo​no​wa​nie?Tengniewiból?SamamyśloniejzAzi​zemspra​wi​ła,

żeza​go​to​wa​łamusiękrew.Niebyłwsta​niemy​ślećoniejzkim​kol​wiekin​nym,na​-
wetzmęż​czy​zną,któ​re​gonieko​cha​ła,któ​re​gole​d​wozna​ła.

Wpa​try​wa​lisięwsie​bie,amię​dzynimila​ta​łyiskrygnie​wuina​pię​ciasek​su​al​ne​go.

Po​żą​da​niaifru​stra​cji.

‒ Więc nie będę – od​par​ła ci​cho. – Ale mógł​byś to prze​my​śleć. Kie​dyś i tak bę​-

dzieszmu​siałsięoże​nić.Dla​cze​gowięcniezemną?Chy​baże…‒prze​rwa​łaiprzy​-
gry​zławar​gę.–Cze​kasznami​łość.

‒Nie.
‒Ach,tak.
Po​krę​cił gło​wą, nie​zdol​ny do wy​ar​ty​ku​ło​wa​nia, dla​cze​go z mar​szu od​rzu​ca jej

pro​po​zy​cję.Niemógłsięprzedniąprzy​znać,żesięboi.

–Acoztobą?Niein​te​re​su​jecięmi​łość?
‒Niemogęso​bienatopo​zwo​lić.
‒Pew​ne​godniamo​żeszuznać,żechceszbyćzkimś,ktocięko​cha–wy​tknąłjej,

cho​ciażnasamąmyślomałonieumarłzza​zdro​ści.

‒Nie.Niepo​zwo​lęso​bienato.
‒Na​wetje​że​litegoza​pra​gniesz?
‒Bo​iszsię,żesięwto​bieza​ko​cham,Kha​lil?
Nie.Bałsię,żesamjużjestza​ko​cha​ny.
‒Kie​dyuj​mu​jesztowtenspo​sób,brzmiaro​ganc​ko.
‒Po​sta​ramsiępo​wstrzy​mać–rzu​ci​łalek​kimto​nem,alemiałdziw​newra​że​nie,że

mówi po​waż​nie. Nie chcia​ła się w nim za​ko​chać. Ro​zu​miał to. Tyl​ko by ją zra​nił.
Niepo​ko​chał​byjej.

‒Oby​dwo​jeby​li​śmyzra​nie​ni–po​wie​dzia​łapochwi​li.–Wiemotym.Żad​neznas

niechce,żebytosiępo​wtó​rzy​ło,idla​te​gotenukładmiał​bysens.

Topraw​da.Wie​dział,żemia​łara​cję.
Jejpo​mysłbyłprak​tycz​ny,aleniemógłsięnatozgo​dzić.
‒Przy​kromi,Ele​no.Niemogęsięztobąoże​nić.
Spoj​rza​łananie​gosmut​ny​mi,sza​ry​miocza​miipo​ki​wa​łagło​wą.
‒Do​brze–oznaj​mi​łaiwy​szłabezsło​wa.
Kha​lilpa​trzyłnamiej​sce,wktó​rymsta​ła,ipo​czułukłu​ciewser​cu.

War​tobyłospró​bo​wać,po​wie​dzia​łaso​bieEle​napodro​dzedona​mio​tu.Od​pro​wa​-

dzi​ło ją dwóch mil​czą​cych męż​czyzn. Ona też mil​cza​ła. Bała się, że je​że​li tyl​ko
otwo​rzyusta,wy​buch​niepła​czem.

Kie​dywró​ci​ładona​mio​tu,usia​dłanałóż​kuiusi​ło​wa​łapo​wstrzy​maćłzy.Cho​ciaż

wła​ści​wie,tocze​munie?Możezro​bijejsięle​piej.Niebyłoni​ko​go,ktobytowi​dział
imógł​byuznać,żejestsła​baalbogłu​pia.

Po​ło​ży​łasięsku​lo​nanałóż​ku.Za​wszedu​si​ławso​bieemo​cje.Niemia​ławyj​ścia.

Byłaoto​czo​naprzezta​kichlu​dzijakMar​kos,któ​rzytyl​kocze​ka​li,ażoka​żesła​bość.
Choć​byjed​najejłzaby​ła​bydlanichamu​ni​cją.Pła​ka​łatyl​ko,kie​dymia​łakosz​ma​ry.

Iwra​mio​nachKha​li​la.
Wkoń​cułzypo​pły​nę​ły.Wci​snę​łatwarzwpo​dusz​kęiwy​la​łazsie​biewszyst​ko.

Kha​lilod​wró​ciłsięodster​tyra​por​tównasto​le.Byłytoson​da​że,we​długktó​rych

Aziz nie był lu​bia​ny poza Siy​adem. Były to do​bre wie​ści, ale nie uko​iły go –
awszyst​kozpo​wo​duEle​ny.Albojegore​ak​cjinajejoświad​czy​ny.

Po​wi​nienbyłsięzgo​dzić.Po​wi​nienoka​zaćwy​star​cza​ją​codużosiły,chło​duide​ter​-

mi​na​cji,żebyprzy​staćnamał​żeń​stwo,któ​reusta​bi​li​zo​wa​ło​bykrajiumoc​ni​łojego
po​zy​cję. Za​miast tego po​zwo​lił, by emo​cje wzię​ły górę nad roz​sąd​kiem. Wy​grał
strach.Tamyśldo​pro​wa​dzi​łagodosza​łu.

‒Wa​szawy​so​kość?
Kha​lilwpu​ściłAs​sa​dazwdzięcz​no​ścią.
‒Ja​kieświe​ści?
As​sad po​ki​wał gło​wą, jak zwy​kle z ka​mien​ną twa​rzą. Kha​lil po​znał go osiem lat

temu,kie​dywstą​piłdoLe​giiCu​dzo​ziem​skiej.Ra​zemwal​czy​li,śmia​lisięiza​wdzię​-
cza​liso​biena​wza​jemży​cie.Akie​dynad​szedłod​po​wied​nimo​mentnapo​wrótdoKa​-
da​ru,toAs​sadspra​wił,żewogó​lebyłotomoż​li​we.Ze​brałwspar​cieiza​pew​niłmu
ochro​nę.

As​sadzro​biłdlaKha​li​labar​dzowie​le,alezja​kie​gośpo​wo​duKha​lilda​lejmunie

ufał.Tobyłjed​nakjegopro​blem,nieprzy​ja​cie​la.

‒Cośsięsta​ło?
As​sadkiw​nąłgło​wą.
‒Azizsięoże​nił.
Kha​lil za​marł. Za​wsze wie​dział, że ist​nie​je ta​kie ry​zy​ko, ale mimo to był za​sko​-

czo​ny.

‒Oże​nił?Jakto?Zkim?
‒Nieje​ste​śmypew​ni.Wy​wiadtwier​dzi,żezko​bie​tązper​so​ne​lu,po​ko​jów​kąalbo

kimśta​kim.

‒Oże​niłsięzpo​ko​jów​ką?‒Bied​naEle​na.Nie​za​leż​nieodtego,coczu​ładoAzi​za,

tobyłcios.Na​gleKha​lilzo​rien​to​wałsię,żewogó​leniepo​wi​nienmy​ślećoEle​nie;
po​wi​niensięsku​pićnawła​snymurzę​dzie.

Azizspeł​niłwolęojca.Zo​sta​nieszej​kiem.
Wprze​ci​wień​stwiedoKha​li​la.
Gwał​tow​niewstałzkrze​słaipo​ma​sze​ro​wałnadru​gąstro​nęna​mio​tu.
Na​glepo​czułzna​jo​myprzy​pływzło​ści,po​czu​ciawiny,stra​chuiżalu.Atak​żebólu.
‒Niewszyst​kostra​co​ne,Kha​lil–po​wie​działci​choAs​sad,porazpierw​szypo​rzu​-

ca​jącofi​cjal​nyton.–Azizwciążniemadu​że​gopo​par​cia.Ase​kret​nyślubzpo​ko​jów​-
kąmugonieprzy​spo​rzy.

‒Atomaja​kieśzna​cze​nie?‒wy​plułzsie​bieKha​lil.–Speł​niłwa​run​ki.Jestszej​-

kiem.

‒Aleniewszyst​kimsiętopo​do​ba.
‒My​śliszowoj​niedo​mo​wej?Niesą​dzę,byAzizpo​su​nąłsiętakda​le​ko.
IKha​lilteżnieza​mie​rzał.Niechciałry​zy​ko​waćkon​flik​tuibez​pie​czeń​stwaswo​-

ich lu​dzi. Wszyst​ko się zmie​nia. Już się zmie​ni​ło. Nie był już tym zim​nym, bez​-
względ​nymmęż​czy​zną,któ​rymbyłkie​dyś.Niebyłrów​nieższej​kiem.

Więckimwła​ści​wiebył?
‒Woj​nado​mo​waniejestje​dy​nymroz​wią​za​niem–po​wie​działAs​sadci​cho.–Mo​-

żeszsamroz​mó​wićsięzAzi​zem,za​żą​dać,byzor​ga​ni​zo​wałre​fe​ren​dum.

Kha​lilro​ze​śmiałsięzim​no.
‒Mawszyst​ko,cze​gochce.Dla​cze​gomiał​bysięnatozgo​dzić?
‒Zewzglę​dunafairplay,wa​szawy​so​kość.Azizdo​sta​nieszan​sęnaroz​wia​niepo​-

gło​sek.Je​że​liwy​grawgło​so​wa​niu,jegotronbę​dziebez​piecz​ny.

AKha​lilstra​ciwszyst​ko.Bę​dziemu​siałuznaćpo​raż​kę–aotymniechciałmy​śleć.
‒WSiy​adziemiesz​kawie​lulu​dzi–oznaj​miłkwa​śno.
As​saduśmiech​nąłsię.
‒Napu​sty​niteż.
‒ Aziz może się na​wet nie zgo​dzić na spo​tka​nie ze mną. Nie wi​dzie​li​śmy się od

dziec​ka.

‒Mo​żeszspró​bo​wać.
‒Tak.–Po​ki​wałgło​wą.
‒Wciążmaszsil​niej​sząpo​zy​cję.Za​wszemia​łeśprze​wa​gę.Lu​dziesąlo​jal​niwo​-

beccie​bie,niewo​becAzi​za.

‒ Wiem. – Wzru​sze​nie ści​snę​ło Kha​li​la w gar​dle. Na​praw​dę na to za​słu​gi​wał?

Iczynapew​nowie​rzyłwpo​par​cie?Wie​dział,jakła​twolu​dziezmie​nia​jąstro​ny.

‒Po​mó​wiszzAzi​zem?
Kha​lilprze​cze​sałwło​sypal​ca​mi.
Te​razna​praw​dępo​trze​bo​wałślu​buzEle​ną.Bran​kąAzi​za.Ko​bie​tą,któ​rąlu​dzie

jużza​ak​cep​to​wa​li.Aleniemógłso​biepo​zwo​lićnami​łość.Stłu​miemo​cjeiwej​dzie
wzwią​zek,któ​re​gochcia​łarów​nieżEle​na:zobo​pól​nąko​rzy​ścią.

Nasamąmyślpo​czułfalępo​żą​da​nia.
‒Służ​kaniepo​cho​dzina​wetzKa​da​ru…‒wy​szep​tałAs​sad,aKha​lilza​cząłsięza​-

sta​na​wiać,czyjegopra​warękanieczy​ta​łamucza​semwmy​ślach.

‒Ele​nateżnie.

As​saduśmiech​nąłsięnatesło​wa.
‒Alejestkró​lo​wą.Ślubzniąmógł​byciprzy​nieśćwie​leko​rzy​ści.
‒Wiem.–Kha​lilwziąłgłę​bo​kiod​dech.–Wiem.
‒Więc?
‒Po​szu​kamjej.–Byćmożeju​trootejpo​rzebędąjużposło​wie.
Obo​zo​wi​skobyłoopu​sto​sza​łeici​che.Po​czułdziw​nąmie​szan​kęre​zy​gna​cjiipod​-

nie​ce​nia.

Tak,cie​szyłsięnamyślojejcie​le.Aletoby​ło​bymał​żeń​stwozroz​sąd​ku.Żad​nych

wię​cejza​bawwmi​łość.

Kie​dywszedłdona​mio​tu,uj​rzałjąle​żą​cąztwa​rząwci​śnię​tąwpo​dusz​kęiłka​ją​-

cą,jak​bymia​łojejpęk​nąćser​ce.

Amoże,jak​byjużpę​kło.

‒Ele​no…Ele​no!
Ode​rwa​łamo​krątwarzodpo​dusz​ki.
Kha​lil.Przezchwi​lęucie​szy​łasięnajegowi​dok,alepo​temprzy​po​mnia​łaso​bie,że

zła​małjejser​ce.

‒Nieumieszpu​kać?‒wark​nę​ła,ocie​ra​jąctwarz.Napew​nowy​glą​da​łaokrop​nie

zopuch​nię​tątwa​rząiczer​wo​ny​miocza​mi.

Po​cią​gnę​łano​sem.Noibyłaza​smar​ka​na.Świet​nie.
‒Pu​kać?–Spoj​rzałnazgóry.–Wna​miot?
‒Wiesz,ocomicho​dzi–od​par​ła.–Po​wi​nie​neśdaćmiznać,żetuje​steś.
‒Maszra​cję–przy​znałpochwi​li.–Po​wi​nie​nem.
‒Cóż.–Po​cią​gnę​łano​sem,usi​łu​jącza​cho​waćreszt​kigod​no​ści.–Dzię​ku​ję.
‒Dla​cze​gopła​ka​łaś,Ele​no?
Po​krę​ci​łagło​wą.
‒Mia​łamkil​kacięż​kichdni.By​łamzmę​czo​na.
‒Niewy​glą​da​łoto,jak​byśpła​ka​łazezmę​cze​nia.
‒Adla​cze​gociętowła​ści​wieob​cho​dzi?‒za​py​ta​ławy​zy​wa​ją​co.Byćmożeprzej​-

ściedoata​kubyłonaj​lep​szympo​my​słem.

Kha​lilotwo​rzyłusta,poczymjeza​mknął.
‒Nieob​cho​dzimnie.Alechcęwie​dzieć.
‒Mamwie​lepro​ble​mów,zktó​rychża​denniemanicwspól​ne​goztobą,po​my​śla​-

łeśotym?‒Niemia​łaza​mia​rusięprzy​zna​wać,żepła​ka​łazjegopo​wo​du.

‒Niemy​śla​łem,żetomaco​kol​wiekwspól​ne​gozemną–od​parłci​cho.Jegogłos

byłspo​koj​ny,alegroź​ny.

‒Nie?Odcza​suna​szejwspól​nejnocymaszja​kąśob​se​sję,żecośdocie​bieczu​ję.

Za​pew​niamcię,żetakniejest.

‒Cozaulga.
‒Nopro​szę.
Wpa​try​wa​li się w sie​bie. Ele​na skrzy​żo​wa​ła ra​mio​na i usi​ło​wa​ła nie od​wró​cić

wzro​ku.

‒Dla​cze​gotuje​steś?‒spy​ta​ławkoń​cu.–Do​wie​dzia​łeśsięcze​gośno​we​go?
‒Ow​szem.
‒Cze​go?CzyMar​koszor​ga​ni​zo​wałre​fe​ren​dum?

‒Niemamwie​ścizTal​lii.Chy​bawciążuwa​ża​ją,żeje​steśbez​piecz​nazAzi​zem.

Zresz​tąonie​gocho​dzi.Oże​niłsięzkimśin​nym,takjakprze​wi​dy​wa​łaś.

‒Tak?Izmie​ściłsięwcza​sie?
‒Tak.
‒Więcspeł​nił…
‒Wa​run​kimo​je​goojca,tak.–Po​ki​wałgło​wą.–Niejestcismut​no?
Spoj​rza​łananie​goznie​do​wie​rza​niem.
‒Zpo​wo​duAzi​za?Zre​zy​gno​wa​łamjużznie​go.
‒Tak,ale…wy​brałko​gośin​ne​go.Itodośćszyb​ko.
‒Jateż.–Po​sła​łamupo​nu​respoj​rze​nie.–Azi​zaoświad​czy​nyprzy​naj​mniejktoś

przy​jął.

‒Tak.Àpro​pos…
‒Niemu​siszmiprzy​po​mi​nać,jakbar​dzoniechceszsięzemnąże​nić.Zro​zu​mia​-

łamzapierw​szymra​zem.

‒Przy​kromi,żenieby​łemzbytmiły.
Prze​wró​ci​łaocza​mi.
‒Tonie​do​po​wie​dze​nie.
‒Za​sko​czy​łaśmnie.Niespo​dzie​wa​łemsię…
‒Wiem.–Po​krę​ci​łagło​wązezmę​cze​niem.Niemia​łaocho​tyznówtegoprze​ra​-

biać.–Dla​cze​gowogó​leotymroz​ma​wia​my?

‒Po​nie​ważzmie​ni​łemzda​nie.
Za​mru​ga​łaocza​mi.
‒Cota​kie​go?
‒Zmie​ni​łemzda​nie–po​wtó​rzył.–Chcęsięztobąoże​nić.
‒Cóżzaro​man​tycz​neoświad​czy​ny–po​wie​dzia​ławkoń​cu.
‒Niebądźgłu​pia,Ele​no.Todlado​branasoboj​ga.
‒Jesz​czego​dzi​nętemumó​wi​łeścoin​ne​go.
‒Mał​żeń​stwoAzi​zazmu​si​łomniedoprze​my​śle​niapew​nychkwe​stii.
‒ Ale je​że​li już to zro​bił – po​wie​dzia​ła Ele​na – to speł​nił wa​run​ki. Nie mo​żesz

ztymwal​czyć.

‒Topraw​da.Niechcęwsz​czy​naćwoj​ny.Je​dy​ne,comogęzro​bić,todo​pro​wa​dzić

dobez​po​śred​niejkon​fron​ta​cji.Zmu​sićdozor​ga​ni​zo​wa​niare​fe​ren​dum.Możepo​wi​-
nie​nembyłtozro​bićwcze​śniej,aleby​łemprze​ko​na​ny,żeAzizod​mó​wi.Ibyćmoże
taksięsta​nie.

‒Amał​żeń​stwozemnąwzmoc​ni​ło​bytwo​jąpo​zy​cję.
‒Tak.
‒Cał​kiemspo​repo​świę​ce​nie–po​wie​dzia​łaostro–jaknatakbła​hypo​wód.
‒Je​stempra​wo​wi​tymszej​kiem,Ele​no.Wszyst​kowmoimży​ciubyłotemupod​po​-

rząd​ko​wa​ne.Zresz​tątożad​nepo​świę​ce​nie.Wkoń​cuje​ste​śmyprzy​ja​ciół​mi,praw​-
da?Ispa​li​śmyjużra​zem.Żad​neznasniechcenicwię​cej–uśmiech​nąłsię.–Nie​źle
siędo​bra​li​śmy.

‒Tosięna​zy​wazwrotak​cji–prych​nę​ła.
‒Przy​zna​ję,żemnieza​sko​czy​łaś.Za​re​ago​wa​łememo​cjo​nal​nie.
‒Niewie​dzia​łam,żemaszemo​cje.
‒Wiesz,żemam,Ele​no.Będęszcze​ry.Bojęsię.

Ele​nęcośści​snę​łowżo​łąd​ku.
‒Jateż.
‒Idla​te​goweź​mie​myślubzroz​sąd​ku.Po​nie​ważżad​neznasniechcezo​staćzra​-

nio​ne.

‒Tak–zgo​dzi​łasięEle​na.

ROZDZIAŁJEDENASTY

Ele​nasie​dzia​ławkró​lew​skimod​rzu​tow​cuidu​ma​łanadtym,jakszyb​kosy​tu​acja

sięzmie​ni​ła.Zakil​kago​dzinmia​łaprzed​sta​wićra​dzieno​we​gomał​żon​ka.

Popre​zen​ta​cjachmie​liwró​cićdoSiy​adu,aKha​lilmiałna​kło​nićAzi​zadozor​ga​ni​-

zo​wa​niare​fe​ren​dum.

Mar​twi​łasiętym,cojącze​kazKha​li​lem.Gdzieijakbędąmiesz​kać.Teszcze​gó​ły

usta​li​ła z Azi​zem w dwu​dzie​sto​stro​ni​co​wym do​ku​men​cie. Ale z Kha​li​lem wszyst​ko
byłonie​zna​ne.Apa​trzącnajegopo​nu​rąminę,niebyłaprze​ko​na​na,czychcete​raz
za​cząćoma​wiaćszcze​gó​ły.

Za​miasttegoza​czę​łamy​śleć,copo​wiera​dzieiMar​ko​so​wi.Niebę​dzieza​chwy​co​-

nyjejno​wymna​rze​czo​nym.Inapew​nowy​tkniejejPau​la.

‒Cośnietak?‒za​py​tałKha​lil.
‒ Nic… ‒ Zo​rien​to​wa​ła się jed​nak, że bę​dzie mu​sia​ła mu opo​wie​dzieć o swo​ich

błę​dach,za​nimzro​bitoMar​kos.

‒Ele​no?
‒Kha​lil…mu​szęcicośpo​wie​dzieć.
Wzię​łagłę​bo​kiod​dech.
‒Kie​dyzo​sta​łamkró​lo​wą,by​łambar​dzomło​da.Moiro​dzi​cezmar​liiczu​łamsię

bar​dzosa​mot​na.

‒Oczy​wi​ście,żetak.Stra​ci​łaśdwo​jelu​dzi,któ​rzysięko​cha​li.
‒Tak.–Na​gleuświa​do​mi​łaso​bie,żemówipraw​dę.Ro​dzi​cena​praw​dęjąko​cha​li,

na​wetje​że​lijejtegonieoka​zy​wa​li.–Wkaż​dymra​ziepopo​grze​bieprzy​je​chałbrat
mo​jej mat​ki, Pau​lo. Nie zna​łam go zbyt do​brze. Był dla mnie bar​dzo miły. Był za​-
baw​nyiuro​czyiwja​kiśspo​sóbza​stą​piłmiojca.Aprzy​naj​mniejtakmisięwy​da​wa​-
ło.

‒My​li​łaśsię,jaksą​dzę.Totenmęż​czy​zna,któ​rycięzdra​dził.
‒Tak.Wtymcza​sieradajużzwró​ci​łasięprze​ciw​komnie.Mar​koszo​stałre​gen​-

temitwier​dził,żeniemamwy​star​cza​ją​ce​godo​świad​cze​nia.Miałzresz​tąra​cję.

‒Icosięsta​ło?
‒Pau​loza​cząłmido​ra​dzaćwkwe​stiachfi​nan​so​wychipo​li​tycz​nych.My​śla​łam,że

mipo​ma​ga,aleonmy​ślałtyl​kooso​bie.

‒Niemo​głaśotymwie​dzieć.
‒Aletoniewszyst​ko.Każ​dajegoradabyłako​rzyst​natyl​kodlanie​go.Apo​tem

byłojesz​czego​rzej.Pod​ra​białmojepod​pi​synacze​kach.Ukradłklej​no​tymo​jejmat​-
ki,któ​rena​wetniena​le​ża​łydoniej.Byływła​sno​ściąrzą​du.Niemia​łamotympo​ję​-
cia.Mar​kosdo​wie​działsięotymipo​słałgodowię​zie​nia.

‒Tomu​sia​łobyćtrud​ne.
‒Tak.Alewiesz,cojestnaj​gor​sze?Cza​semzanimtę​sk​nię.Zdra​dziłmnie,ajaza

nimtę​sk​nię.

Kha​lilpo​gła​skałjązewspół​czu​ciem.

‒Byłdlacie​biemiły,atytegopo​trze​bo​wa​łaś.
‒Atytę​sk​niszzaoj​cem?‒wy​pa​li​ła.
‒Nie​na​wi​dzi​łemgobar​dzodłu​go.Iwciążniemogęmuwy​ba​czyćtego,cozro​bił.

Aletak,tę​sk​nięzajegomi​ło​ścią.–Uśmiech​nąłsiędoniejbla​do.‒Ni​g​dywcze​śniej
otymniepo​my​śla​łem.By​łemzbytza​ję​tyzło​ścią.

‒Da​lejje​steśwście​kły?
‒ Nie wiem – po​krę​cił gło​wą – ale nie mó​wi​my o mnie. Nie po​win​naś się wi​nić,

Ele​no.

‒Po​win​nambyławie​dziećle​piej.
‒By​łaśmło​da.Tonietwo​jawina.
‒Radamy​śli,żetak.Prze​sta​limiufać.AMar​kosodtam​tejporyusi​łu​jepod​wa​żyć

mójau​to​ry​tet.

‒Jak?
‒Plot​ki,szep​ty.Mamtyl​kona​dzie​ję,żemojeosią​gnię​ciamó​wiąsamezasie​bie.

Cięż​kopra​co​wa​łam.Awszyst​kodlakra​ju.

‒Wiem–po​wie​działKha​lilci​cho.–Ni​g​dyniekwe​stio​no​wa​łemtwo​je​goprzy​wią​-

za​niadokra​ju.Wkoń​cuzgo​dzi​łaśsięzamniewyjśćdlajegodo​bra.

Ele​napo​czu​łauciskwser​cu.Jakmo​głasięoszu​ki​wać,żemał​żeń​stwozroz​sąd​ku

jestmoż​li​we?Niechcia​łajużzwiąz​kubezmi​ło​ści.Chcia​ławię​cej.Chcia​łaKha​li​la.

Kie​dyjed​naknanie​gospoj​rza​ła,byłza​my​ślo​ny.To,cze​gochcia​ła,zda​wa​łosięod​-

da​laćco​razbar​dziej.

Kha​lilod​wró​ciłwzrokodoknaispoj​rzałnaEle​nę.Byłabla​daiści​ska​ładło​nie.Po​-

czułgłę​bo​kiewspół​czu​cie.Prze​ży​łajużtakwie​le,ajed​naksięnieza​ła​ma​ła.Chwy​-
ciłjązadłoń.

‒Je​steśsil​niej​szaniżoni,Ele​no.Atak​żemą​drzej​sza.Onimogąso​biemy​śleć,że

mniepo​trze​bu​jesz,aletonie​praw​da.Je​steśgod​nympo​dzi​wuwład​cą.

Za​ru​mie​ni​łasię.Kha​lilprzezchwi​lęmy​ślał,żesięroz​pła​cze,aleuśmiech​nę​łasię.
‒Dzię​ku​ję.Alemy​liszsię.Po​trze​bu​jęcię.Po​trze​bo​wa​łamtwo​ichsłów.
Wy​sie​dli z od​rzu​tow​ca. Na szczę​ście na lot​ni​sku nie było fo​to​gra​fów. Ele​na po​-

wie​dzia​łamu,żepospo​tka​niuzradąod​bę​dziesiękon​fe​ren​cjapra​so​wa.

Kha​lil nie lu​bił opusz​czać Ka​da​ru, ale ro​zu​miał tę ko​niecz​ność. Mał​żeń​stwo za​-

war​tenapu​sty​nitożad​nemał​żeń​stwo.Pozatymtodadomy​śle​niaAzi​zo​wi.

Za​bra​łemciżonę,za​bio​ręitron.Jed​noidru​giena​le​żydomnie.
Te​razjed​nakbar​dziejmar​twiłsięoEle​nęniżoKa​dar.Zdzi​wi​łogoto,aleniewal​-

czyłztym.Ująłjejdłoń.

‒Wi​tajwTal​lii,wa​szawy​so​kość.
Ele​naroz​ma​wia​łazper​so​ne​lemzsza​cun​kiemidużosięuśmie​cha​ła.Byławspa​-

nia​łąkró​lo​wą.

Dwie go​dzi​ny póź​niej byli już w pa​ła​cu, cze​ka​jąc na radę. Ele​na prze​bra​ła się

w skrom​ną su​kien​kę, a czar​ne wło​sy splo​tła w kok. Kha​lil miał na so​bie szy​ty na
mia​ręgar​ni​turiza​sta​na​wiałsię,wcograMar​kos.

‒Po​win​naśtampopro​stuwejść.
‒Mamcze​kać,ażmniewe​zwą.
‒Je​steśkró​lo​wą,Ele​no.Totywzy​wasz.

‒Tonietak,Kha​lil.
‒Aletakpo​win​nobyć.Totymo​żeszwszyst​kozmie​nić,nieza​po​mi​najotym.
Przezchwi​lęwpa​try​wa​łasięwnie​go.Niebyłaprze​ko​na​na.
‒Nojuż–na​kła​niał.–Mo​żeszzro​bićwszyst​ko,coze​chcesz,prze​cieżwiem.
‒No,możepozaroz​pa​le​niemogni​skanapu​sty​ni–po​wie​dzia​łazuśmie​chem.
‒Hm…byłotamkil​kapło​my​ków.Gdy​bynietenwąż…
‒Gdy​byniety–oznaj​mi​łaiotwo​rzy​łazło​co​nedrzwi.
Dwu​na​stu męż​czyzn w śred​nim wie​ku onie​mia​ło, kie​dy wkro​czy​ła do środ​ka,

aKha​lille​d​wosiępo​wstrzy​małprzedwi​wa​to​wa​niem.

Ser​ceEle​nywa​li​łojakmło​tem,alenieprze​ję​łasiętym.Jejnaj​więk​szywrógspoj​-

rzał na nią zmru​żo​ny​mi ocza​mi i z nie​szczę​śli​wą miną. Po​czu​ła lek​ką ulgę. Je​że​li
prze​ko​naresz​tęrady,wszyst​kobę​dziewpo​rząd​ku.

‒ Kró​lo​wo. Za​sta​na​wia​li​śmy się, gdzie się po​dzie​wa​łaś. – Zer​k​nął na Kha​li​la. –

Mie​siącmio​do​wynapu​sty​ni?

‒Mie​siącmio​do​wyjesz​czesięnieod​był–od​par​łaEle​na–alesy​tu​acjasięzmie​ni​-

ła.Kie​dysiędo​wie​dzia​łam,żeAzizalBa​kirniejestpra​wo​wi​tymszej​kiemKa​da​ru,
ze​rwa​łamza​rę​czy​ny.Mał​żeń​stwozuzur​pa​to​remnieby​ło​bydo​bredlakra​ju,praw​-
da,An​dre​asie?

‒Za​temktóżtojest?‒za​py​tałzezło​ściąMar​kos.
‒ To Kha​lil al Ba​kir, szejk ple​mion pół​noc​nych i star​szy brat Azi​za. Pra​wo​wi​ty

szejkKa​da​ru.–Ele​napo​czu​ła,żeKha​lilsięspi​na.

‒Zde​cy​do​wa​łamsięwięcwyjśćzanie​gonapo​dob​nychwa​run​kach,któ​reusta​li​-

łamzAzi​zem.–Kha​lilmiałra​cję.Niebra​ko​wa​łojejsiłyimą​dro​ści.–Ufam,żeten
męż​czy​znajestdlawasdoza​ak​cep​to​wa​nia?

‒Zmie​niaszmę​żówjakrę​ka​wicz​ki–oznaj​miłMar​kos–amymamyciwie​rzyćna

sło​wo?

Tozbi​łojąztro​pu.Aleura​to​wałjąKha​lil.
‒Tak–oznaj​mił.–Jestwa​sząkró​lo​wąiwład​czy​nią,więctak,ma​ciejejwie​rzyć

nasło​wo.Kró​lo​waEle​nawie​lo​krot​niedo​wio​dła,żenaser​culeżyjejwy​łącz​niedo​-
brokra​ju.Niepo​zwo​lęwamkwe​stio​no​waćjejsłów,tyl​kodla​te​go,żekie​dyśza​ufa​ła
nie​od​po​wied​niejoso​bie.–Ele​napa​trzy​łananie​gozpo​dzi​wem.–Ini​g​dywię​cejnie
ży​częso​biepo​ru​sza​niatejkwe​stii.Ni​g​dy.

Niesły​sza​łaod​po​wie​dzi,byłazbytsku​pio​nanaKha​li​lu.Kie​dyostat​nirazktośją

po​parł?Ni​ko​munieufa​ła,po​nie​ważniechcia​łasięstaćsła​ba.AlezKha​li​lembyło
ina​czej,czu​łasięsil​niej​sza.

Zwró​ci​łasięzuśmie​chemdoswo​jejrady.
‒Ate​razpo​win​ni​śmyprzy​go​to​waćkon​fe​ren​cjępra​so​wą.

ROZDZIAŁDWUNASTY

Ele​naza​mknę​łazasobądrzwiiwes​tchnę​ła.Byławy​koń​czo​naiwszyst​kojąbo​la​-

ło.Byłtodłu​gidzień,alenie​zwy​kleowoc​ny.

Nie mia​ła oka​zji za​de​mon​stro​wać Kha​li​lo​wi swo​jej wdzięcz​no​ści za jego wspar​-

cie,ale,choćbyłatody​plo​ma​tycz​nieskom​pli​ko​wa​nasy​tu​acja,przy​szłajejko​lej,by
wes​przećjego.Ra​mięwra​mię.Ta​kie​gowła​śniemał​żeń​stwachcia​ła.Dziśzda​wa​ło
się,żeKha​lilrów​nieżtegochce.Możepo​trze​bo​wałtyl​kocza​su,żebysięprzy​zwy​-
cza​ić,na​uczyćsięko​chaćnanowo…

Ona go ko​cha​ła. Uda​wa​nie, że jest ina​czej, było głu​po​tą. Wcze​śniej oszu​ki​wa​ła

isie​bie,iKha​li​la,alete​razchcia​łabyćszcze​ra.Chcia​ławy​znaćmuswo​jeuczu​cia,
swo​jąmi​łość,sza​cu​nekipo​żą​da​nie.

Jed​nak od​kąd wy​sie​dli z sa​mo​lo​tu, kie​dy to opo​wie​dzia​ła mu o Pau​lu, nie mie​li

oka​zjipo​roz​ma​wiaćwczte​ryoczy.Wjegospoj​rze​niuniedoj​rza​ławte​dypo​tę​pie​nia,
je​dy​niezro​zu​mie​nieiwspół​czu​cie.Zda​łaso​biespra​wę,żeKha​liljestdo​brymczło​-
wie​kiem.

Pokon​fe​ren​cjipo​szedł,żebyroz​wią​zaćkwe​stiezwią​za​nezKa​da​rem,aonaspo​-

tka​ła się z asy​sten​tem, z któ​rym mia​ła omó​wić plan ko​lej​nych kil​ku dni. Bry​ga​da
praw​ni​ków spo​rzą​dzi​ła umo​wę mał​żeń​ską, któ​rą pod​pi​sa​li, po czym zje​dli ko​la​cję
iro​ze​szlisiędoswo​ichpo​ko​jów.

Jużzanimtę​sk​ni​ła.Zda​łaso​biespra​wę,żemusiznimpo​roz​ma​wiać;ślubmiałsię

od​byćju​tro,aoniza​mie​ni​liza​le​d​wiekil​kasłówdo​ty​czą​cychwa​run​kówpraw​nych.
Niechcia​łaichzresz​tąoma​wiać.Chcia​łapopro​stuznimbyć.

Bez​sze​lest​nie wy​mknę​ła się z po​ko​ju i za​kra​dła do po​ko​ju Kha​li​la. Za​pu​ka​ła do

drzwizwa​lą​cymser​cem.

‒Pro​szę.
Ele​na we​szła do środ​ka. Kie​dy uj​rza​ła Kha​li​la, cały świat znik​nął. Miał roz​pię​tą

ko​szu​lę,spodktó​rejdoj​rza​łajegoopa​lo​nybrzuch,iwstrzy​ma​łaod​dech.

Kha​lillek​kospo​chmur​niał,choćniebyławsta​nieod​czy​taćjegoemo​cji.
‒My​śla​łem,żetoktośzper​so​ne​lu.
‒Nie.
Uśmiech​nąłsięlek​ko.
‒Towi​dzę.
Po​czu​łaprzy​pływna​dziei,nadktó​rąniebyławsta​nieza​pa​no​wać.Je​denuśmiech

ibyłazgu​bio​na.

‒Po​my​śla​łam,żepo​win​ni​śmypo​roz​ma​wiać.
‒Oczym?
‒Ju​trobie​rze​myślub,Kha​lil–przy​po​mnia​łamu.
‒Wiem.Maszwąt​pli​wo​ści?Tchó​rzysz?
Za​sko​czy​łojątopy​ta​nie.
‒Nie.–Wzię​łagłę​bo​kiod​dechizmu​si​łasię,żebyode​rwaćwzrokodjegoklat​ki

pier​sio​wej.–Aty?

‒Nie.
‒Na​wetpo​mi​motego,żewogó​leniechcia​łeśsięże​nić?
Zo​rien​to​wa​łasię,żeniepo​win​nana​ci​skać.Sy​tu​acjasta​łasięna​glepo​waż​na.
‒Znaszmojezda​nienatente​mat.
‒Złoko​niecz​ne?
Prze​chy​liłgło​wę.
‒Tomożezadużopo​wie​dzia​ne.
Ele​naprze​wró​ci​łaocza​miwpró​bieprzy​wró​ce​niasy​tu​acjiżar​to​bli​we​gotonu.
‒Cóżzaulga.
Uśmiech​nąłsię,aEle​nasięroz​po​go​dzi​ła.Uwiel​bia​łatenuśmiech.Ko​cha​ła…
Ale te​raz mu tego nie po​wie. Wie​dzia​ła, że jesz​cze nie jest na to go​tów, a ona

samaniemia​łapew​no​ści,czyjestgo​to​wamutomó​wić.

‒Dla​cze​gotuprzy​szłaś,Ele​no?‒za​py​tałci​cho.
‒Mó​wi​łamjuż.Żebypo​roz​ma​wiać.
Pod​szedłdoniej,ajegooczybłysz​cza​łyroz​ba​wie​niem.
‒Je​steśpew​na?
Za​schłojejwustach.Ser​ceza​bi​łomoc​niej.
‒Nie.
Pod​szedłdoniejnatylebli​sko,żemo​głagodo​tknąć.Uśmiech​nąłsię.
‒Takmy​śla​łem.
Oczy​wi​ście,żetakmy​ślał.Jejprzy​wią​za​niebyłooczy​wi​steinie​za​prze​czal​ne.To

jąośmie​li​ło.

‒Pra​gnęcię,Kha​lil.
Jegooczyznówroz​bły​sły.
‒Jacie​bierów​nież.
Po​żą​da​nie.Takpro​steitakobez​wład​nia​ją​ce,aleEle​naczu​łajesz​czewię​cej.Czu​-

ławdzięcz​nośćipo​dziw,sza​cu​nekira​dość,awszyst​kotomia​łoźró​dłowjegooso​-
bie.Wtym,jakjejpo​mógłiuczy​niłjąsil​niej​szą.Ni​g​dysięniespo​dzie​wa​ła,żemoże
po​czućcośta​kie​gododru​giejoso​by.

Chcia​łamupo​wie​dzieć,coczu​ła.Jużotwie​ra​łausta,aleKha​lilniepo​zwo​liłjejna

to.

Po​ło​żyłjejdło​nienara​mio​nachiprzy​cią​gnąłjądosie​bie.Ele​namu​sia​łaprzy​znać,

żetakbyłole​piej.Kha​lilniechciałjejsłów,de​kla​ra​cjiczyuczuć.Chciałtego.

Ionateż.
Wcią​gnął ją na łóż​ko i jed​nym zgrab​nym ru​chem zdjął z niej su​kien​kę. Żad​ne

z nich nie ode​zwa​ło się ani sło​wem. Ju​tro będą ro​bić to samo, tyl​ko już jako mąż
iżona.

AleEle​nawgłę​biser​cajużczu​łasięjegożoną.Wie​dzia​ła,żeczu​jedonie​gozbyt

dużo, ale nie chcia​ła o tym my​śleć, kie​dy jej do​ty​kał i ją ca​ło​wał. Nie chcia​ła się
ogra​ni​czać.Chcia​łatyl​kowpeł​nido​świad​czyćwszyst​kie​go,coKha​lilmiałjejdoza​-
ofe​ro​wa​nia.

Po wszyst​kim le​że​li za​plą​ta​ni w po​ściel. Dłoń Ele​ny spo​czy​wa​ła na jego klat​ce

pier​sio​wej,aKha​lilgła​skałjąpora​mie​niu,nie​malbez​wied​nie.Czu​łasięspeł​nio​na.

Chcia​ła,żebyjużza​wszetakbyło.Topew​niepo​boż​neży​cze​nie,alebyłajużzmę​-

czo​nain​try​ga​mi,po​li​ty​kąinie​pew​no​ścią.Chcia​łatyl​kotego.Kha​li​la.Jużnaza​wsze.

‒Kie​dybę​dzieszroz​ma​wiałzAzi​zem?‒za​py​ta​łaci​cho.Nie​za​leż​nieodwszyst​-

kie​gowciążmu​sia​łasta​wiaćczo​łorze​czy​wi​sto​ści.

‒Będęna​ci​skałnaspo​tka​nieodrazupopo​wro​ciedoKa​da​ru.Do​wiesięoczy​wi​-

ścieona​szymmał​żeń​stwie.

‒My​ślisz,żebę​dziezły?
‒Niemampo​ję​cia.Tyznaszgole​piejniżja.
‒Na​praw​dę?‒Pod​par​łasięnałok​ciu.–Niezna​łeśgojakodziec​ko?
‒Opu​ści​łempa​łacwwie​kusied​miulat.Wi​dzia​łemgotyl​koraz.Oj​ciecnasso​bie

przed​sta​wił.

Mó​wiłspo​koj​nymgło​sem,aleczu​łana​pię​ciewjegomię​śniach.Spoj​rza​łananie​-

go,porazko​lej​nyuświa​da​mia​jącso​bie,jakmałoonimwie.

‒Tomu​sia​łobyćtrud​ne–po​wie​dzia​ła–zo​sta​wićzasobąwszyst​ko,cozna​łeś.
‒Tak,tobyłodziw​ne–przy​znał.Miałnie​prze​nik​nio​nywy​raztwa​rzy.
‒Wiem,żenielu​biszotymroz​ma​wiać,aletacałaspra​waztwo​imoj​cemmu​sia​ła

byćokrop​na.–Spoj​rza​łanabli​znynajegonad​garst​kach.–Skądmasztebli​zny?

Jużmy​śla​ła,żenieod​po​wie.Nieod​zy​wałsięprzezdłuż​sząchwi​lę.
‒By​łemzwią​za​ny–po​wie​działwkoń​cu–przezkil​kadni.Szar​pa​łemsię,stądte

bli​zny.

Ele​nawpa​try​wa​łasięwnie​goprze​ra​żo​nymwzro​kiem.
‒Zwią​za​ny?Kie​dy?
‒Kie​dymia​łemsie​demlat.Kie​dywy​gnałmniemójoj​ciec.
‒Alemy​śla​łam,żeby​łeśwAme​ry​cezciot​ką.
‒Zna​la​złamnie,kie​dymia​łemdzie​sięćlat.Przeztrzylatamiesz​ka​łemzBe​du​ina​-

mi w od​le​głym za​kąt​ku Ka​da​ru. Szejk lu​bił się nade mną znę​cać. Zwią​zy​wał mnie
albo pu​blicz​nie tłukł. Pró​bo​wa​łem uciecz​ki, ale ni​g​dy mi się nie uda​ło. Ro​zu​miem,
jaktojestbyćwięź​niem,Ele​no.–Wy​pu​ściłpo​wie​trze,aEle​naod​ru​cho​wogouści​-
snę​ła.

‒Przy​kromi.
‒Tobyłodaw​notemu.
‒Alecze​gośta​kie​gosięnieza​po​mi​na.–Przy​po​mnia​łaso​bie,jakjejpo​wie​dział,

żebę​dziejądo​brzetrak​to​wał.–Aletenmęż​czy​zna,tenszejk…Dla​cze​gosięnad
tobąznę​cał?

Wzru​szyłra​mio​na​mi.
‒ Po​nie​waż był ma​łym okrut​nym czło​wie​kiem. I dla​te​go, że mógł. Cho​ciaż nie,

pew​nietodla​te​go,żemojamat​kabyłajegoku​zyn​kąiswo​imdo​mnie​ma​nymcu​dzo​-
łó​stwemprzy​nio​słahań​bęro​dzi​nie.Ab​dul-Ha​fizitaknielu​biłtejro​dzi​nyzato,że
opu​ści​łaple​mięiszu​ka​łaszczę​ściawSiy​adzie.–Uści​snąłjąmoc​niej.–Dla​te​gomój
oj​ciecpo​słałmniewła​śniedonich.Ode​słałmniedomo​ichlu​dzi,wie​dzącdo​sko​na​le,
żemnąwzgar​dzą.Itakbyło,przy​naj​mniejnapo​cząt​ku.Iro​niapo​le​ganatym,żete​-
raztojaje​stemichszej​kiem.

Mó​wiłspo​koj​nie,aległosdrżałmulek​ko.Ele​naniechcia​łaso​biena​wetwy​obra​-

żać, przez co prze​szedł. Znie​wa​gi, tor​tu​ry, wro​gość. Zwią​zy​wa​nie kil​ku​let​nie​go
chłop​ca?Bi​ciegodokrwi?Po​czu​łafalęzło​ści.

‒Taksięcie​szę,żeucie​kłeś.

‒Jateż.
Ajed​nak,czymoż​natakna​praw​dęuciecodta​kiejprze​szło​ści?
Jegoser​cerów​nieżpo​kry​wa​łybli​zny.Nicdziw​ne​go,żeni​ko​munieufał.Nicdziw​-

ne​go,żeniein​te​re​so​wa​łygozwiąz​ki.

Czyjejudasięgozmie​nić?Oca​lić?
Ode​gna​ła od sie​bie te py​ta​nia, wie​dząc, jak bar​dzo są nie​bez​piecz​ne, ale od​po​-

wie​dzijużpo​ja​wia​łysięwjejgło​wie.

Tak.Mo​gła.Mu​sia​łaprzy​naj​mniejspró​bo​wać.Ko​cha​łagoiniewy​obra​ża​łaso​bie

ży​ciabeznie​go.Bezjegomi​ło​ści.

Za​czę​ła ca​ło​wać jego cia​ło, każ​dą jego bli​znę, z czu​ło​ścią, oka​zu​jąc mu mi​łość

cia​łem.Niemo​głajesz​czeużyćsłów.

Kie​dy we​szła na nie​go i za​czę​ła po​ru​szać bio​dra​mi, za​mknął oczy i pod​dał się

przy​jem​no​ści.Ele​namia​łana​dzie​ję,żero​zu​mieto,cochcia​łamupo​wie​dzieć.

Kha​lilniemógłspać.Wpa​try​wałsięwbal​da​chimina​słu​chi​wałrów​ne​good​de​chu

Ele​ny.Za​sta​na​wiałsię,dla​cze​gotylejejpo​wie​dział,wy​ja​wiłto,cze​goniewie​dzie​li
na​wetDimaczyAs​sad.Niechciał,bykto​kol​wiekwie​działojegoupo​ko​rze​niu,ajed​-
nak jej się zwie​rzył. Chciał, żeby ktoś za​ak​cep​to​wał go cał​ko​wi​cie. Jej od​po​wiedź
roz​ło​ży​łagonało​pat​ki.Jejdo​tykbyłsłod​ki,acia​łochęt​ne…Wciążniebyłpe​wien,
czyro​zu​mie,naczympo​le​gami​łość,aleprzy​pusz​czał,żebyłotocośta​kie​go.Je​że​li
sięniemy​lił,chciałwię​cej.Chciałko​gośpo​ko​chaćibyćprzezko​gośko​cha​nym.

Głu​piec, głu​piec, głu​piec. Do tego sza​lo​ny. To było mał​żeń​stwo z roz​sąd​ku, nie

żad​nami​łość,za​ufa​nieczybli​skość.Po​wie​działEle​nie,żeso​bietegonieży​czy.

Więccosięzmie​ni​ło?
Coś na pew​no. Czuł, że coś się w nim zmie​nia, od​kąd ją po​znał, od​kąd doj​rzał

wniejsie​bie.

Jak mógł te​raz wró​cić do swe​go zim​ne​go, po​zba​wio​ne​go cie​plej​szych uczuć ży​-

cia?

Za​ufałjejwtakwie​lukwe​stiach.Czymógłjejrów​nieżpo​wie​rzyćsweser​ce?

Ce​re​mo​niaślub​naod​by​łasięwpa​ła​co​wejka​pli​cy.Li​stago​ściskła​da​łasięzczłon​-

kówradyiichżon,atak​żekil​kuam​ba​sa​do​rówidy​plo​ma​tów.

Ele​namia​łanaso​biekre​mo​wąje​dwab​nąsuk​nięistro​ikwpo​dob​nymko​lo​rze.Nie

mia​ławe​lo​nuanibu​kie​tu,aniwła​ści​wieni​cze​goty​po​woślub​ne​go.Strójwy​bra​łapo
po​wro​ciedoTal​lii–my​śla​ławy​łącz​nieotym,cochcenimprze​ka​zać.Chcia​łaspra​-
wiać wra​że​nie ko​bie​ty, któ​ra ma kon​tro​lę nad wła​snym kra​jem i przy​szło​ścią, do​-
sko​na​leprzy​go​to​wa​nejdomał​żeń​stwa.

Nie chcia​ła na​to​miast wy​glą​dać jak ko​bie​ta za​ko​cha​na. Kie​dy re​cy​to​wa​ła sło​wa

przy​się​gi, na​gle za​pra​gnę​ła mieć na so​bie suk​nię w kształ​cie bezy, wiel​ki bu​kiet
i pięk​ny we​lon. Po​ża​ło​wa​ła też, że nie mia​ła ojca, któ​ry po​pro​wa​dził​by ją do oł​ta​-
rza.

Trud​no,po​wie​dzia​łaso​bie.Tomał​żeń​stwojestważ​ne,nieślub.
Ce​re​mo​nianietrwa​łazbytdłu​go.Wy​po​wie​dzie​lisło​waprzy​się​giipo​ca​ło​wa​lisię

chłod​no.

Powszyst​kimEle​nakrą​ży​ławśródgo​ści,niespusz​cza​jącwzro​kuzKha​li​la,któ​ry

był po​chło​nię​ty roz​mo​wą z do​rad​ca​mi, za​chwy​co​ny​mi, że wresz​cie wy​da​li ją za
mąż.

Poprzy​ję​ciuuda​lisiędopry​wat​ne​goskrzy​dłapa​ła​cu,któ​repeł​ni​łofunk​cjępo​ko​-

jówdlano​wo​żeń​ców.

W sy​pial​ni był schło​dzo​ny szam​pan, łoże z bal​da​chi​mem, a w ko​min​ku pło​nął

ogień.

‒Tochy​balek​kaprze​sa​da–oce​ni​ła,si​lącsięnalek​kiton.
‒Tomiłe.–Wzru​szyłwod​po​wie​dzira​mio​na​mi.–Atywy​glą​da​łaśdziśpięk​nie.
‒Dzię​ku​ję.
‒Niemo​głemode​rwaćodcie​bieoczu.
‒Jaodcie​bieteżnie–uśmiech​nę​łasięnie​śmia​ło.
‒Wiem.
‒Wiesz,żebrzmiszjakstrasz​nyaro​gant?
‒Aletopraw​da.
‒Mo​głeśotymniewspo​mi​nać.
‒Aletood​wza​jem​nio​ne.
Po​ca​ło​wałją.
‒Całydzieńmy​śla​łemotym,żebytozro​bić.
Zła​pałjąiroz​piąłsu​wakjejsu​kien​ki.Zo​sta​łatyl​kowbie​liź​nie.
‒My​ślę,żepora,że​byśza​czę​łaspeł​niaćswemał​żeń​skieobo​wiąz​ki.
‒My​ślę,żemaszra​cję.
Po​temza​pa​dłaci​sza.
Powszyst​kimle​że​liwuści​sku,takjakze​szłejnocy.Ele​napo​my​śla​ła,żebyćmoże

toszczę​ściebę​dzietrwaćza​wsze.

‒ Mu​szę je​chać do Pa​ry​ża – po​wie​dział na​gle Kha​lil. – Zo​ba​czyć się z ciot​ką

Dimą.Prze​pro​wa​dzi​łasiętamtrzylatatemu.Po​win​nausły​szećomoimślu​bieode
mnie.Pozatymchciał​bym,że​byśjąpo​zna​ła.

‒Oczy​wi​ście–od​par​ła.
‒Apo​temwró​ci​mydoKa​da​ru.Do​sta​łemwia​do​mośćodAzi​za.Zgo​dziłsięzemną

spo​tkać.

‒Tochy​bado​brze?
‒Mamna​dzie​ję.Mamteżna​dzie​ję,żeudamisięzmu​sićgodozor​ga​ni​zo​wa​nia

re​fe​ren​dum.

‒Aje​śliod​mó​wi?
‒Niewiem–po​wie​działci​cho.–Niechcęwoj​ny.Aleniemogęteżzre​zy​gno​wać

zty​tu​łu.Niewiem,cozro​bię.Wszyst​ko,codotejporyzro​bi​łem,zro​bi​łemdlaKa​-
da​ru.

‒Wiem.Alewie​rzę,żeso​biepo​ra​dzisz.Mu​siszprze​ko​naćAzi​zaiwy​grać.
Ści​snąłjejdłońzuśmie​chem.
‒ Mo​dlę się o to. I chciał​bym, że​byś wte​dy przy mnie była. Ale po​tem mo​żesz

wró​cićdoTal​lii,takjakusta​li​li​śmy.

‒Oczy​wi​ście,wkoń​cubędęmu​sia​ła.Aleczychciał​byś,że​bymzo​sta​łanadłu​żej?
‒Tak–od​parł.
Ele​naści​snę​łajegodłoń.Ko​cha​łategomęż​czy​znęipo​je​cha​ła​byzanimwszę​dzie.
‒Więczo​sta​nę–po​wie​dzia​ła.Kha​lilza​mknąłdy​stansmię​dzynimipo​ca​łun​kiem.

ROZDZIAŁTRZYNASTY

Na​stęp​ne​goran​kapo​le​cie​likró​lew​skimod​rzu​tow​cemdoPa​ry​ża.
‒Mu​siszbar​dzoko​chaćswo​jąciot​kę–po​wie​dzia​ła,kie​dywy​star​to​wa​li.Kró​lew​-

skiste​wardprzy​niósłimnatacykawęiciast​ka.

‒Tak,aletoskom​pli​ko​wa​nare​la​cja.
‒Jakto?
‒Kie​dyDimamniezna​la​zła,zdą​ży​łemspę​dzićtrzylatanapu​sty​ni.By​łem…Cóż,

trud​nymdziec​kiem.Cho​ciażmożezdzi​cza​łytolep​szesło​wo.

‒Tookrop​ne,cocięspo​tka​ło.
‒Tobyłodaw​notemu.Choćprzy​zna​ję,żemia​łonamniewpływ.Przeztrzylata

trak​to​wa​nomniejakzwie​rzę,więckie​dyDimamniezna​la​zła,da​lejsiętakza​cho​-
wy​wa​łem. Nie ufa​łem ni​ko​mu. Pra​wie nic nie mó​wi​łem. Mia​ła mnó​stwo cier​pli​wo​-
ści.Wzię​limniezmę​żemdosie​biedoNo​we​goJor​ku.Zna​la​złamina​uczy​cie​liite​ra​-
peu​tówipo​mo​gławró​cićdoży​cia.

‒Sku​tecz​nie?
‒Dopew​ne​gostop​nia.Ni​g​dyjed​naknieczu​łemsiędo​brzewAme​ry​ce.Niktnie

ro​zu​miałanimnie,anitego,coprze​sze​dłem.Na​wetDima.

‒Mó​wi​łeśjej?
‒ Tro​chę. My​ślę, że tak na​praw​dę nie chcia​ła wie​dzieć. Chcia​ła, że​bym za​po​-

mniał o Ka​da​rze, ale nie mo​głem za​po​mnieć o tym, co mi się praw​nie na​le​ża​ło.
Dimani​g​dytegoniero​zu​mia​ła.

‒Jakto?
‒Pew​niewspo​mnie​niabyłyzbytbo​le​sne.Wy​cho​wa​łasięwSiy​adzie,aleza​wsze

chcia​ła wy​je​chać. Kie​dy umar​ła moja mat​ka, ciot​ka cięż​ko to prze​ży​ła. Wy​szła za
ame​ry​kań​skie​gobiz​nes​me​na,wy​je​cha​łaini​g​dyniechcia​ławra​cać.

‒Alewie,żecisiętona​le​ży.
‒Cóż.Wy​star​czy,żewAme​ry​ceomnieza​dba​ła.Po​sła​łamniedoszko​łyzin​ter​-

na​teminastu​dia,atak​żepo​mo​gławza​ło​że​niupierw​sze​goin​te​re​su.Tobyło,za​nim
wstą​pi​łem do Le​gii Cu​dzo​ziem​skiej. My​śla​ła, że to po​mo​że mi za​po​mnieć o Ka​da​-
rze,aleniepo​mo​gło.

‒Alejed​nakje​ste​ściebli​sko,praw​da?
‒Tak.Oca​li​łamiży​cie.Alemamna​dzie​ję,żezro​zu​mie,żechcęsięjejod​wdzię​-

czyćpo​przezzo​sta​nieszej​kiem.

‒Cho​ciażonaso​bietegonieży​czy.
‒Do​kład​nie.
Mil​cze​liprzezdłuż​sząchwi​lę.
‒Chcęcipo​móc,Kha​lil.Wiem,żemie​li​śmyżyćosob​noibezmi​ło​ści.Py​ta​łeśkie​-

dyś,czyniechcia​ła​bymwyjśćzako​goś,ktomniewspie​raiko​cha.Po​wie​dzia​łam,że
nie,tyl​kodla​te​go,żeniewie​dzia​łam,żektośtakiist​nie​je.

‒Jateż–od​parł,awEle​nieza​kieł​ko​wa​łana​dzie​ja.

‒Więcte​razzmie​ni​łeśzda​nie?
‒Niewiem,Ele​no.Wiemtyl​ko,żeco​kol​wiektojest,chcęwię​cej.
‒Jateż–wy​szep​ta​ła.
‒Alebojęsię.
‒Wiem.Alechcęza​słu​żyćnatwo​jąmi​łość.–Wstrzy​ma​łaod​dech,chcąc,żebypo​-

wie​działjejto,cochcia​łausły​szeć.

‒Chcęciza​ufać–wziąłgłę​bo​kiod​dech–ipo​ko​chaćcię.
Wtymmo​men​ciewszyst​kosta​łosięja​sne.Obo​jeczu​litaksamo.Cowięcmo​gło​by

pójśćnietak?

Dimamiesz​ka​ławmia​stecz​kunie​opo​dalÎledelaCité,do​kądru​szy​lipro​stozlot​-

ni​ska.

Kha​lil cie​szył się, że opo​wie​dział Ele​nie o swo​im dzie​ciń​stwie, ciot​ce, lę​kach

iwąt​pli​wo​ściach.Niewie​działtyl​ko,coda​lej.Alepo​my​śliotympóź​niej.Te​razmu​-
siałsięsku​pićnaDi​mie.

Za​dzwo​niłdoniejjesz​czezTal​lii,więcocze​ki​wa​łaich.
Po​wi​ta​łaichjużnascho​dach,znie​pew​nymuśmie​chemibia​ły​miwło​sa​miwnie​ła​-

dzie.Wy​glą​da​ładużosta​rzejniżroktemu,kie​dywi​działjąporazostat​ni.

‒Dima–uści​snąłją–po​znajmojąmał​żon​kę,kró​lo​wąEle​nęzTal​lii.
‒Wa​szawy​so​kość–wy​mam​ro​ta​łaidy​gnę​ła.
‒Bar​dzomimiłociępo​znać.–Ele​nauści​snę​łajejdrob​nądłoń.
Ele​na i Dima za​czę​ły roz​ma​wiać, a Kha​lil roz​my​ślał o nad​cho​dzą​cym spo​tka​niu

zbra​tem.Dziw​ne,żesięnatozgo​dził.Możepo​szedłporo​zumdogło​wy?Możeuda
sięzor​ga​ni​zo​waćre​fe​ren​dum?

Alecozjegożoną?
Może da się to unie​waż​nić? Jed​nak to, że Aziz tak szyb​ko się oże​nił, nie​po​ko​iło

Kha​li​la.Możebyłbar​dziejzde​ter​mi​no​wa​ny,niżKha​lilmy​ślał.

‒ Oba​wiam się, że będę się mu​siał na mo​ment od​da​lić – po​wie​dział kil​ka mi​nut

póź​niej.–Mu​szęcośza​ła​twić.Alezje​mydziśra​zemko​la​cję,praw​da?

‒Oczy​wi​ście.Idź,idź,chcęle​piejpo​znaćEle​nę.
Natesło​waKha​lilpo​słałżo​niezna​czą​cespoj​rze​nieiwy​szedł.
‒Je​stemtakaszczę​śli​wa,żeKha​lilciępo​znał–po​wie​dzia​łaDima.–Po​wiedz,kie​-

dysięzo​rien​to​wa​łaś,żecięko​cha?

Ele​nabyłaza​kło​po​ta​na.Niebyłapew​na,cood​po​wie​dzieć.Aleje​że​lina​wetDima

mó​wi​ła,żejąko​cha,tonapew​notakbyło.

Po​chy​li​łasiędoprzo​duiza​czę​łaopo​wia​daćcałąhi​sto​rię.

ROZDZIAŁCZTERNASTY

Kie​dy na​stęp​ne​go ran​ka Kha​lil i Ele​na ze​szli na dół, za​uwa​ży​li Dimę sto​ją​cą na

środ​kupo​ko​ju.

‒Mu​szęztobąpo​roz​ma​wiać.–Byłabla​da.–Po​win​namcibyłapo​wie​dziećwcze​-

śniej,dużowcze​śniej.Niechcia​łam,ale…‒Byławy​raź​niezde​ner​wo​wa​na.

‒Niero​zu​miem.
Ele​na nie chcia​ła, żeby coś się zmie​ni​ło. Po​przed​ni wie​czór był taki miły… Nie

my​ślączabar​dzo,corobi,mach​nę​łarękąipo​wie​dzia​ła:

‒Nieróbtego.
‒Wiesz,ococho​dzi?
‒Nie,ale…‒Comumia​łapo​wie​dzieć?Żemazłeprze​czu​cia?
‒Aleco?
Ele​naza​mru​ga​ła,za​sko​czo​na,żetakszyb​kozro​biłsiępo​dejrz​li​wyizły.
‒Kha​lil…‒wy​szep​ta​ła.
‒Ococho​dzi,Dimo?
‒Po​win​namcibyłapo​wie​dziećdaw​notemu.–Jejgłosbyłpew​ny,coza​nie​po​ko​iło

Ele​nęjesz​czebar​dziej.–Aleba​łamsię.Naj​pierwocie​bie,apóź​niejosie​bie.

‒Mó​wiszza​gad​ka​mi.
‒Tyl​kodla​te​go,żecią​glesięboję.Alewi​dzę,żesięzmie​ni​łeśiżeko​chaszEle​-

nę…

‒Niemówmi,coczu​ję.
‒ Kah​lil. – Dima zwró​ci​ła się do nie​go ze stra​chem, jak​by sta​ła przed plu​to​nem

eg​ze​ku​cyj​nym.–Ha​szemniejesttwo​imoj​cem.

Kha​lilniemru​gnąłna​wetokiem.
‒Po​wiedzcoś–po​pro​si​łaDima.
‒Bzdu​ry.
‒Niewie​rzyszmi?
‒Dla​cze​gote​razmitomó​wisz?Zpo​wo​duEle​ny?Bomy​ślisz,żesięzmie​ni​łem?
Ele​nawzdry​gnę​łasię.
‒Po​nie​kąd.Maszte​razcelwży​ciu,innyniżzo​sta​nieszej​kiem.
‒Alekła​miesz.Ha​szemjestmoimoj​cem.
‒Dla​cze​gomia​ła​bymkła​mać?
Agre​syw​niewzru​szyłra​mio​na​mi.
‒Niechcia​łaś,że​bymwra​całdoKa​da​ru.Możemojemał​żeń​stwozEle​nądałoci

moż​li​wość…

‒Żebyod​mó​wićcitego,cocisięna​le​ży?
‒Alemamdotegopra​wo.
‒Nie–Dimawes​tchnę​łacięż​ko.–Niemasz.
‒Niemam?
Ele​nazro​zu​mia​ła,żetoozna​cza,żeKha​lilstra​ciswątoż​sa​mość.Nicdziw​ne​go,

żeniechciałprzy​jąćtegodowia​do​mo​ści.

‒Wiem,żetrud​nocitoprzy​jąć…
‒ Niby jak mam to przy​jąć? – wy​buch​nął. – Dla​cze​go nie po​wie​dzia​łaś mi tego

dwa​dzie​ściapięćlattemu?

‒ Po​wie​dzia​łam ci: ba​łam się! Im dłu​żej to trwa​ło, tym było trud​niej​sze. Nie

chcia​łam,że​byśmy​ślałźleomat​ce.

‒Ate​razza​tru​waszmojewspo​mnie​nia.Za​wszebyładlamniedo​bra.Jakmo​głaś?

Jakmo​żeszoskar​żaćjąocośta​kie​go.

‒Wiem,żeje​stemtyl​kosta​rą,smut​nąko​bie​tą.Wiem,po​win​nambyłapo​wie​dzieć

ciwcze​śniej.My​śla​łam,żeciprzej​dzie.Aprzy​naj​mniejkie​dyAzizzo​stałszej​kiem.
Mia​łamna​dzie​ję,żete​raz,zEle​ną,je​steśszczę​śliw​szy.

‒Więcskądtendzi​wacz​nyte​sta​ment?
‒Możedla​te​go,żeAzizni​g​dyniebyłza​in​te​re​so​wa​nyKa​da​rem.Niewiem.
‒Kha​lil…‒Ele​nausi​ło​wa​łauści​snąćjegodłoń,alewy​rwałsię.
‒Maszcze​gochcia​łaś.Księ​cianaza​wo​ła​nie.
‒Toniefair…Niechcętego.
‒Jatymbar​dziej.
‒Przy​kromi–wcię​łasięDima–żeniepo​wie​dzia​łamnicwcze​śniej.Alemu​sia​łam

tozro​bićte​raz.Mó​wisz,żewy​bie​raszsiędoKa​da​ru.

‒Skądtowła​ści​wiewiesz?Mojamat​ka…
‒Po​wie​dzia​łami.Na​pi​sa​ładomnielist,wktó​rymprzy​zna​łasiędowszyst​kie​go.

Wy​sła​łamina​wetzdję​cietwo​je​goojca.

‒Nie.
Natesło​waEle​naniemo​głasiępo​wstrzy​maćipo​de​szładonie​go.
‒Kha​lil.Kha​lil…‒Samanie​omalsięroz​pła​ka​ła.Jakmo​głamupo​móc?
‒Toniemożebyćpraw​da.–Ajed​nak.Niechciałwtowie​rzyć,alewie​rzył.
‒Mogępo​ka​zaćcitenlist,je​ślichcesz.Izdję​cie.
Po​krę​ciłgło​wą.
‒Kimonbył?
‒Jed​nymzestraż​ni​ków.Maszjegooczy.
‒Ja…Chcęzo​staćsam–po​wie​działtyl​koiwy​szedłzpo​ko​ju.

Toniemo​głabyćpraw​da.Nieinie.
Mó​wiłjakmałychło​piec.Prze​ra​żo​nychło​piec.
Niebijmnie,pro​szę.Gdziejestmojamama?Ioj​ciec?Pro​szę…
Pojegoubru​dzo​nejtwa​rzypły​nę​łyłzy,aAb​dul-Ha​fiztyl​kosięśmiał.
Kha​lilza​kląłiwal​nąłpię​ściąwścia​nę.
Nie.
Ajed​nakwie​dział,żebyłatopraw​da.Ude​rzy​łogo,żecałejegoży​ciebyłoopar​te

nakłam​stwie.

Ni​g​dyniezo​sta​nieszej​kiemKa​da​ru.
Niemożeteżwdal​szymcią​gubyćmę​żemEle​ny.

Ele​na nie​spo​koj​nie cho​dzi​ła po sa​lo​nie. Kha​lil wy​szedł rano, a choć zbli​ża​ła się

pół​noc,jesz​czeniewró​cił.

Dima po​szła do łóż​ka, prze​ko​nu​jąc Ele​nę, że rano wszyst​ko bę​dzie do​brze. Ale

niedlaKha​li​la.Zna​łago,wie​dzia​ła,jakijestsil​nyidum​ny.

Azresz​tą,jaksięczuł,wie​dząc,żeniejestsy​nemswe​goojca?Żewszyst​ko,wco

dotejporywie​rzył,byłokłam​stwem?

Chcia​łagopo​cie​szyć.Po​wie​dziećmu,żetonie​waż​ne,czyjestszej​kiem,czynie.

Chcia​łamupo​wie​dzieć,żeko​chagozato,kimjest,aniezawy​obra​że​nia.Chcia​ła,
żebyjejmi​łośćmia​ładlanie​gozna​cze​nie.

Oba​wia​łasięjed​nak,żetakniejest.
Na​gleusły​sza​łaskrzyp​nię​ciedrzwi.
‒Ele​no.My​śla​łem,żepo​szłaśjużspać.
‒Oczy​wi​ście,żenie!Mar​twi​łamsięocie​bie!
‒Niemartwsięomnie.
‒Oczy​wi​ście,żesięmar​twię.–Przy​gry​zławar​gę.–Ko​chamcię,Kha​lil.
Ro​ze​śmiałsię,nacoEle​nasięwzdry​gnę​ła.
‒Tro​chęnatozapóź​no.
‒Dla​cze​go?
‒Bona​szemał​żeń​stwoniemajużpod​staw.
‒Cota​kie​go?Dla​cze​go?
Wpa​try​wałsięwnią.
‒Wieszdla​cze​go.
‒Wiem,żeniezo​sta​nieszszej​kiemKa​da​ru.Wiem,żetodlacie​biewiel​kieroz​-

cza​ro​wa​nie.Alewciążje​stemtwo​jążoną.

‒Unie​waż​ni​myślub.
‒Nibyjak?Ko​cha​li​śmysię,Kha​lil.
‒Dasiętozro​bić.
Po​krę​ci​łagło​wą,zra​nio​na.Na​glejed​nakogar​nąłjągniew.
‒Tytchó​rzu.Ego​istycz​ny,bez​myśl​nytchó​rzu.Wy​da​jecisię,żesko​ronieje​stem

cijużpo​trzeb​na,tomo​żeszza​po​mniećozło​żo​nejprzy​się​dze?

‒ A po co ci to mał​żeń​stwo, Ele​no? Nie mam ty​tu​łu ani praw. My​ślisz, że two​ja

radabę​dzieza​do​wo​lo​na?Mar​koswy​ko​rzy​statotyl​koprze​ciw​koto​bie.

‒Nicmnietonieob​cho​dzi.
‒Apo​win​no.
‒ Za​po​mnij o nich! Za​po​mnij o na​szych rzą​dach i o roz​sąd​ku. Po​wie​dzia​łeś, że

chceszmnieko​chać.Za​po​mnia​łeśjuż?Amożekła​ma​łeś?Maszjesz​czereszt​kiho​-
no​ru?

‒Niecho​dzioho​nor.Uwal​niamcię,Ele​no.
‒Uwal​niasz?Nieza​py​ta​łeśmniena​wet,czytegochcę.Wy​mów​ki,Kha​lil.
‒Ach,tak?Na​praw​dę?Samjużniewiem,kimje​stem,Ele​no.Zbu​do​wa​łemży​cie

nakłam​stwie.Kimje​stem?

‒Sobą.Męż​czy​zną,któ​re​goko​cham.Nieza​ko​cha​łamsięwszej​kuKa​da​ru,tyl​ko

wmęż​czyź​nie,któ​rytrzy​małmniewra​mio​nach.

‒Tegomęż​czy​znyjużniema.
‒Nie​praw​da.
‒Comamte​razzro​bić,Ele​no?Kimmambyć?
‒Moimmę​żem,Kha​lil.Pa​nu​ją​cymmał​żon​kiemTal​lii.Oj​cemna​szychdzie​ci.Męż​-

czy​zną,któ​rymza​wszeby​łeś:sil​nymiin​spi​ru​ją​cym.Wciążje​steśszej​kiemwKa​da​-
rze.Po​wie​dzia​łeś,żechceszuzdro​wićkraj,iwciążmo​żesztozro​bić.Azizbę​dzie
po​trze​bo​wałtwo​jejpo​mo​cy.Ka​darteż.

Kha​lilza​milkł.
‒Więcciętonieob​cho​dzi?Żeje​stemte​raztyl​kozwy​kłymoby​wa​te​lem?
‒ Po​wie​dzia​łam ci, je​steś moim mę​żem. Tyl​ko to się li​czy. Sam mi mó​wi​łeś, że

mogęsta​wićczo​łora​dzie.Dzię​kito​bieje​stemsil​niej​sza.Alepo​trze​bu​jęmęża,któ​ry
był​bymirów​ny,któ​rybę​dziemnieko​chałiwspie​rał.

‒Czu​ję,żewszyst​ko,wcowie​rzy​łem,zo​sta​łoznisz​czo​ne.
‒Alejawciążtuje​stem.
Pochwi​liKha​lilzwró​ciłsiędoniej.
‒Ko​chamcię,Ele​no.Niewiem,cobymzro​biłbeztwo​je​gowspar​ciaiza​ufa​nia.

Cho​ciażnanienieza​słu​gi​wa​łem.Niewiem,cote​raz.

‒Ra​zemcośwy​my​śli​my.Ko​chamcię,atyko​chaszmnie.Tyl​kotosięli​czy.
‒Prze​pra​szam,żewcie​biewąt​pi​łem.Izato,żesięba​łem.
‒Jateżsięboję–od​par​łaześmie​chem.
‒Mo​że​mysiębaćra​zem.–Ob​jąłją.
‒Tomiod​po​wia​da.
‒Nieza​słu​gu​jęnacie​bie,Ele​no.
‒Mo​gła​bympo​wie​dziećtosamo.
Po​ca​ło​wałjąmięk​koitakczu​le,żeEle​naomałosięnieroz​pła​ka​ła.
‒Alewciążniewiem,coda​lej.Mu​szępo​mó​wićzAzi​zem,zrzecsiętro​nu…
‒Wiem.
‒Alemaszra​cję,mogępo​mócKa​da​ro​wi.
‒Ka​darciępo​trze​bu​je.Takjakja.
Przy​ci​snąłswo​jeczo​łodojej.
‒Ko​chamcię.
‒Mó​wi​łeśjuż,alemo​żesztopo​wta​rzaćdokoń​caży​cia.
‒Tak.
‒Ko​chamcię,Kha​lil.Nie​za​leż​nieodwszyst​kie​go.
‒Tak.
Żad​neznichniewie​dzia​ło,coichcze​ka.Obo​jemu​sządo​ro​snąć.Ele​nawie​rzy​ła

jed​nak,żeichmi​łośćprze​trwa.

@kasiul

Ty​tułory​gi​na​łu:Cap​tu​redbytheShe​ikh
Pierw​szewy​da​nie:Har​le​qu​inMills&BoonLi​mi​ted,2014
Re​dak​torse​rii:Ma​rze​naCie​śla
Opra​co​wa​niere​dak​cyj​ne:Ma​rze​naCie​śla
Ko​rek​ta:Han​naLa​chow​ska

©2014byKateHe​witt
©forthePo​lishedi​tionbyHar​per​Col​linsPol​skasp.zo.o.,War​sza​wa2016

Wszyst​kie pra​wa za​strze​żo​ne, łącz​nie z pra​wem re​pro​duk​cji czę​ści lub ca​ło​ści dzie​ła w ja​kiej​kol​wiek for​-
mie.
Wy​da​nieni​niej​szezo​sta​łoopu​bli​ko​wa​newpo​ro​zu​mie​niuzHar​le​qu​inBo​oksS.A.
Wszyst​kiepo​sta​ciewtejksiąż​cesąfik​cyj​ne.
Ja​kie​kol​wiekpo​do​bień​stwodoosobrze​czy​wi​stych–ży​wychiumar​łych–jestcał​ko​wi​cieprzy​pad​ko​we.
Har​le​qu​iniHar​le​qu​inŚwia​to​weŻy​ciesąza​strze​żo​ny​mizna​ka​mina​le​żą​cy​midoHar​le​qu​inEn​ter​pri​sesLi​-
mi​tedizo​sta​łyuży​tenajegoli​cen​cji.
Har​per​Col​lins Pol​ska jest za​strze​żo​nym zna​kiem na​le​żą​cym do Har​per​Col​lins Pu​bli​shers, LLC. Na​zwa
iznakniemogąbyćwy​ko​rzy​sta​nebezzgo​dywła​ści​cie​la.
Ilu​stra​cjanaokład​cewy​ko​rzy​sta​nazazgo​dąHar​le​qu​inBo​oksS.A.
Wszyst​kiepra​waza​strze​żo​ne.

Har​per​Col​linsPol​skasp.zo.o.
02-516War​sza​wa,ul.Sta​ro​ściń​ska1B,lo​kal24-25

www.har​le​qu​in.pl

ISBN978-83-276-2279-2

Kon​wer​sjadofor​ma​tuMOBI:
Le​gi​miSp.zo.o.

Spistreści

Stronatytułowa
Rozdziałpierwszy
Rozdziałdrugi
Rozdziałtrzeci
Rozdziałczwarty
Rozdziałpiąty
Rozdziałszósty
Rozdziałsiódmy
Rozdziałósmy
Rozdziałdziewiąty
Rozdziałdziesiąty
Rozdziałjedenasty
Rozdziałdwunasty
Rozdziałtrzynasty
Rozdziałczternasty
Stronaredakcyjna