55. Autonomia galicyjska (1859/60-1918)
w Galicji na wsi utrzymywały się stosunki o cechach
patrymonialno – absolutystycznych: w organizacji władzy
dominalnej właścicieli ziemskich w działaniach władzy
państwowej lata 60-te XIX były w monarchii Habsburgów
czasem ostrych starć pomiędzy dążeniem centralistycznym i
feoteralistycznymi
- w Galicji pojawiły się dążenia do rozszerzenia i utrwalenia
autonomii a także do uzyskania pozycji równej Królestwa
Węgier (po 1867). Był to postulat przekształcenia
dualistycznej monarchii austro – węgierskiej w trialistyczną
austro – węgiersko – galicyjską pod herbem Habsburgów.
Ziemiaństwo dopatrzyło się możliwości zabezpieczenia
swoich interesów narodowych w sojuszu z monarchią. Było to
powodem powstania adresu galicyjskiego sejmu krajowego
(1866)do tronu, który zapewniał cesarza Franciszka Józefa I.