45

Elektronika dla Wszystkich

Do czego to służy?

Z napływającej korespondencji oraz z roz-
mów z Czytelnikami wynika, że budowa
odbiorników na pasma amatorskie cieszy się
niesłabnącym zainteresowaniem. Szczególnie
poszukiwane są opisy budowy urządzeń na
pasma UKF. Odbiornik na popularne pasmo
2m może umożliwić przysłuchiwanie się łącz-
nościom krótkofalowców, wysłuchanie lo-
kalnych komunikatów OT PZK oraz poznać,
pracę przez amatorskie przemienniki FM.

Czy można zatem zbudować prosty

odbiornik na pasmo 2m z elementów dostęp-
nych na krajowym rynku? Okazuje się, że
układy MC3362 czy MC3361, na których by-
ły już konstruowane kity AVT, są coraz tru-
dniejsze do zdobycia, ale są za to inne „kości”,
dostępne nawet w sprzedaży internetowej.

Poniżej zamieszczamy opis wykonania

właśnie takiego odbiornika. Jest on przezna-
czony dla tych, którzy nie mają możliwości
nabycia urządzenia fabrycznego, np. skanera,
ale za to mają chęć własnoręcznie zbudować
odbiornik nasłuchowy FM/2m.

Z zamieszczonego band planu pasma 2m

(bardzo przydatnego nie tylko dla początku-
jących nasłuchowców, ale także dla licencjo-
nowanych krótkofalowców) wynika, że w
pasmie tym, oprócz modulacji częstotliwości
(FM), mogą być stosowane także inne emi-
sje, w tym telegrafia (CW) oraz emisja jed-
nowstęgowa (SSB).

Czy jest zatem sens budować urządzenie

tylko na jedną emisję? Przesłuchując dokła-
dniej pasmo widać, że króluje tutaj właśnie
FM. Czasem można napotkać stację pracują-
cą innym rodzajem emisji, ale jest to dość
sporadyczne i głównie przy okazji zawodów
krótkofalarskich. Najczęściej pracują tutaj
krótkofalowcy w lokalnych sieciach oraz po-
przez przemienniki UKF FM, służące do
zwiększania zasięgu prowadzonych łączno-
ści. W tym miejscu przydatne może być
przypomnienie kolejnej tablicy z wykazem
aktualnie pracujących przemienników FM.
Oczywiście komuś może udać się zlokalizo-
wać pracę innego przemiennika niż ten w
wykazie; będzie to świadczyć o tym, że

wciąż trwają prace nad tym potrzebnym i
przydatnym sposobem komunikowania się.
W dobie telefonii komórkowej GSM, która -
o czym nie wszyscy wiedzą - właśnie „zapo-
życzyła” sobie zasadę pracy poprzez prze-
mienniki (stacje bazowe), zapał krótkofalow-
ców do wykorzystywania komunikowania
się przez amatorskie przemienniki w pasmie
2m jakby nieco zmalał, ale nadal warto po-
słuchać, kto i o czym tam rozmawia. Jeżeli
ktoś z Czytelników będzie chciał potem do-
łączyć do grona rozmówców - nic nie stoi na
przeszkodzie, aby zdać egzamin i uzyskać
wymaganą licencję. Jak zdobyć niezbędne
wiadomości? Wystarczy np. wziąć udział w
Korespondencyjnym Kursie Krótkofalar-
skim, organizowanym od początku tego roku
na łamach miesięcznika Świat Radio.

Jak to działa?

Schemat blokowy odbiornika jest przedsta-
wiony na rysunku 1. Jest to klasyczna super-
heterodyna z podwójną przemianą częstotli-
wości, z zastosowaniem popularnych - także
w naszym kraju - układów scalonych:
NE612, MC3361, LM386.

Kompletny schemat ideowy odbiornika

prezentuje rysunek 2.

Pierwszy układ scalony NE612 (Philips)

to wzmacniacz w.cz., pierwszy mieszacz
i generator (VFO). Nieco bardziej rozbudo-
wany drugi z układów - MC3361 (Motorola)

- zawiera wzmacniacz p.cz., generator, drugi
mieszacz, detektor FM. LM386 to typowy
wzmacniacz m.cz.), zaś 7805 - stabilizator
scalony 5V.

Jedyny tranzystor BF245C stanowi

wzmacniacz sygnału generatora dla ewentu-
alnego syntezera czy programowanego mier-
nika częstotliwości. Jako filtry p.cz. zastoso-
wano typowe elementy piezoceramiczne, a
także obwody 7x7.

Jak łatwo zauważyć, sercem odbiornika

jest układ pierwszej przemiany częstotliwo-
ści w pierwszym układzie scalonym NE612,
zawierającym przedwzmacniacz w.cz., mie-
szacz i generator.

Układ ten był wielokrotnie stosowany w

innych kitach, jednak warto przypomnieć je-
go właściwości. Przede wszystkim charakte-
ryzuje się niskim współczynnikiem szumów,
niskim poborem prądu oraz wysoką częstotli-
wością pracy. Oto najważniejsze parametry
tych układów:
- napięcie zasilania: 4,5...9V (typ. 6V),
- typowy pobór prądu: 2,4mA,
- minimalna częstotliwość pracy: 500MHz,
- minimalna częstotliwość pracy wewnętrz-
nego oscylatora: 200MHz,
- typowe wzmocnienie przemiany: 14dB
(przy 50MHz),
- minimalna impedancja wejściowa/wyjścio-
wa: 1,5k

Ω/1,5kΩ.

+

+

+

Rys. 1 Schemat blokowy

2

2

6

6

7

7

6

6

O

O

d

d

b

b

i

i

o

o

r

r

n

n

i

i

k

k

n

n

a

a

s

s

ł

ł

u

u

c

c

h

h

o

o

w

w

y

y

F

F

M

M

/

/

2

2

m

m

Z kolei układ MC3361 firmy Motorola jest
kompletnym torem pośredniej częstotliwości
zawierającym mieszacz, oscylator, wzmac-
niacz p.cz., detektor FM, układ blokady szu-
mu, przedwzmacniacz m.cz.
Podstawowe parametry układu MC3361
- napięcie zasilania: 2...8V (typ. 4V),
- typowy pobór prądu: 2,8mA,
- maksymalna częstotliwość pracy: 60MHz,
- typowa częstotliwość pracy: 10,7MHz,
- typowa impedancja wyjściowa: 450

Ω,

- czułość wejścia: 2,6

µV.

Schemat aplikacyjny tego układu scalone-

go, wyjaśniający jego strukturę wewnętrzną,
jest przedstawiony na rysunku 3.

Wróćmy teraz do naszego schematu z ry-

sunku 2.

Na wejściu odbiornika jest włączany po-

jedynczy filtr L1C1 na pasmo 2m, dopaso-
wany do anteny oraz wejścia NE612 poprzez
odczepy na obwodzie cewki. W skład gene-
ratora przemiany częstotliwości wchodzą
elementy zewnętrzne układu: kondensatory
dzielnika pojemnościowego C9, C10, C11,
kondensator separujący C12 i oczywiście
cewka L2. Częstotliwość pracy generatora
wyznacza właśnie indukcyjność tej cewki,
pojemność wypadkowa wszystkich wymie-
nionych kondensatorów oraz pojemność dio-
dy pojemnościowej D1. Aby uzyskać po-
trzebny zakres przestrajania VFO 2MHz,
wystarczy tutaj dioda BB105 (zielona krop-
ka). Dolnemu zakresowi częstotliwości pracy
VFO, czyli 133,3MHz, odpowiada częstotli-
wość wejściowa 144MHz, zaś górnej warto-
ści VFO, czyli 135,3MHz, druga skrajna
wartość częstotliwości, a więc 146MHz.

Dioda pojemnościowa jest sterowana na-

pięciem z zakresu 0,7...5V za pośrednictwem
potencjometru dołączonego do punktu „S”

(strojenie). Trzeba przypomnieć, że przy
ustawieniu suwaka w dolnym położeniu, dio-
da pojemnościowa ma największą pojem-
ność i generator wytwarza sygnał odpowia-
dający początkowi pasma 2m, zaś przy usta-
wieniu suwaka w górnym położeniu, dioda
pojemnościowa ma najmniejszą pojemność i
generator wytwarza sygnał odpowiadający
końcowi pasma 2m.

Sygnał wyjściowy z mieszacza 10,7MHz

(jako częstotliwość pośrednia, będąca różni-
cą częstotliwości doprowadzonej do wejścia
układu NE612 i częstotliwości generatora)
jest skierowany za pośrednictwem obwodu
F1 bezpośrednio do filtru piezoceramicznego
10,7MHz. Z jego wyjścia odfiltrowany sy-
gnał p.cz. jest następnie podany na wzmac-
niacz p.cz., który, wraz
z detektorem FM, jest
zrealizowany na wyżej
opisanym układzie
MC3361.

Rezonator kwarco-

wy F4 wchodzi w skład
wewnętrznego genera-
tora 10,24MHz.

Filtr F3 to filtr piezo-

ceramiczny trójkońców-
kowy, sprzęgający tor II
częstotliwości pośre-
dniej. Decyduje on o
szerokości odbieranego
pasma i powinien być
wybierany pod tym ką-
tem. W egzemplarzu
modelowym jest wsta-
wiony pierwszy filtr
właśnie na 450kHz. Filtr
L3 450kHz wchodzi w
skład detektora FM.

Pozostałe zewnętrzne elementy dołączone

do koncówek tego układu wchodzą głównie
w skład układu eliminacji szumu (SQ).

Poziom blokady szumu zależy od usta-

wienia potencjometru R17.

Nie wdając się w szczegółowe wyjaśnie-

nia zasady pracy tego fragmentu odbiornika,
aby nie zanudzić niektórych Czytelników,
poprzestańmy na informacji, że na wyjściu
układu, a konkretnie na potencjometrze siły
głosu, czyli R20, uzyskuje się sygnał małej
częstotliwości. Sygnał ten z suwaka poten-
cjometru jest z kolei wzmacniany we wzmac-
niaczu końcowym z układem scalonym
LM386 i skierowany do gniazdka zasilające-
go głośnik lub słuchawki. Układy te nie wy-
magają omówienia.

46

Elektronika dla Wszystkich

Rys. 3 Schemat aplikacyjny układu MC3361

Rys. 2 Schemat ideowy

Montaż i uruchomienie

Cały układ odbiornika zmontowano na płyt-
ce drukowanej o wymiarach 80x55mm. Roz-
mieszczenie elementów na płytce pokazano
na rysunku 4.

Montaż i uruchomienie odbiornika jest ty-

powe, jak każdego innego odbiornika FM na
pasmo 2m.

Uruchomienie układu nie powinno nastrę-

czać problemów przy starannym montażu
oraz użyciu sprawdzonych i sprawnych ele-
mentów. Nawet przy wykorzystaniu wzorów
czy nomogramów zamieszczonych w po-
przednich numerach EdW niezbędnym przy-
rządem jest jednak częstościomierz lub
GDO, dzięki którym można będzie szybko
zestroić obwód generatora oraz obwód wej-
ściowy. W razie ich braku zestrojenie będzie
wymagało więcej cierpliwości i pracy; do
strojenia można wówczas wykorzystać
sygnał silnej stacji lokalnej pracującej
w interesującym nas paśmie (np. lokalny
przemiennik).

Choć dane nawojowe cewek L1 i L2 są

podane w spisie elementów, to jednak w
praktyce ich odwzorowanie jest dość kry-
tyczne. Zmiana ich geometrii powoduje prze-
strajanie odbiornika w innym zakresie niż pa-
smo amatorskie.

Jest to także zaletą, bowiem można do-

stroić się do pasma satelitarnego czy profe-
sjonalnego, gdzie pracują inne służby.

Dostrojenie do pasma 2m jest możliwe

tylko metodą prób i błędów poprzez rozcią-
ganie czy ściskanie zwojów nawiniętych na
średnicy wiertła.

W przypadku trudności z nabyciem filtru

F1-405, można użyć innego filtru p.cz.
10,7MHz, np. typu 216, ale trzeba w miejsce
Cx wstawić kondensator rzędu 100pF (405
już ma wewnątrz potrzebny do rezonansu
kondensator). Zamiast obwodu L3 można
spróbować użyć połówki filtru trójkońców-
kowego 450kHz. W urządzeniu modelowym
użyto cewki L3 w postaci filtru p.cz. 7x7
455kHz typu 120 (filtr ten wymaga głębsze-
go wkręcenia rdzenia). Może zajść koniecz-
ność doboru wartości rezystora R14, który
służy do zmniejszenia dobroci obwodu rezo-
nansowego, a tym samym linearyzacji
i zmniejszenia stromości charakterystyki de-
modulatora FM.

W przypadku braku obwodu 120 problem

może stanowić znalezienie takiego innego
filtru, którego wyprowadzenia uzwojenia
wtórnego byłyby zgodne z zaprojektowanym
drukiem.

Na początek strojenia obwód można po-

minąć, podłączając sygnał z anteny na wej-
ście układu scalonego US1 przez kondensa-
tor C2. Należy się przy tym liczyć z odbio-
rem stacji na częstotliwościach lustrzanych.

Częścią układu najbardziej wrażliwą na

zmiany pojemności i indukcyjności jest ge-
nerator. Sprawdzenie pracy generatora jest

bardzo proste, bowiem wystarczy do punktu
VFO podłączyć miernik częstotliwości
i skontrolować częstotliwość wyjściową
w dwóch skrajnych położeniach potencjome-
tru dziesięcioobrotowego dołączonego do
punktu S. Jeżeli stwierdzimy przesunięcie
częstotliwości do dołu (wartość poniżej
133MHz przy skręconym suwaku do masy) -
należy rozciągnąć cewkę lub zmniejszyć po-
jemność. Jeżeli sytuacja będzie odwrotna
(zakres pracy VFO zaczyna się powyżej
135MHz) - należy ścisnąć zwoje lub zwięk-
szyć wartość pojemności.

W końcowym etapie, mając do dyspozy-

cji generator sygnałowy, można podregulo-
wać czułość odbiornika, czyli skorygować
ustawienia C1 oraz rdzeni w filtrach na naj-
większy sygnał wyjściowy w całym zakresie
pasma. Jeżeli stwierdzimy niewystarczające

wzmocnienie stopnia końcowego m.cz., war-
to wiedzieć, że istnieje jeszcze możliwość je-
go zwiększenia poprzez zwarcie wyprowa-
dzeń 1 i 8 układu LM386 za pośrednictwem
kondensatora elektrolitycznego 1...10

µF.

Wadą odbiornika jest stosunkowo duży

pobór prądu, powodujący grzanie się stabili-
zatora, a przez to konieczność zastosowania
radiatora.

Ciąg dalszy na stronie 49.

47

Elektronika dla Wszystkich

Płytka drukowana jest dostępna

w sieci handlowej AVT jako kit szkolny AVT-2676.

Wykaz elementów

Rezystory

R1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .22Ω
R2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .1,5kΩ
R3, R5, R9 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .100kΩ
R4, R7 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .1,2kΩ
R6 . . . . . . . . . . . . . . . . .10kΩ/A (dziesięcioobrotowy)
R8 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .390Ω
R10 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .1kΩ
R11 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .4,7kΩ
R12 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .560kΩ
R13, R19 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .5,6kΩ
R14 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .56kΩ
R15 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .560Ω
R16 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .10kΩ
R17 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .10kΩ/A
R18 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .47Ω
R20 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .10kΩ/B
R21 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .10Ω

Kondensatory

C1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .15pF
C2, C23, C24 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .1nF
C3, C5, C7, C13 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .10nF
C4, C6, C15, C16, C19, C20, C22, C26, C28, C30 100nF
C8 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .2pF
C9 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .8,2pF
C10, C11 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .10pF
C12 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .5,6pF
C14 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .2,2µF/16V
C17 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .47pF
C18 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .120pF
C21, C29 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .100µF/16V
C25 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .22nF
C27 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .470µF/16V

Półprzewodniki

T1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .BF245C
US1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .NE612 (NE602)
US2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .MC3361
US3 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .LM386
US4 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .7805
D1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .BB909 (BB105)
D2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .1N4148

Pozostałe

F1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .216 (405)
F2 . . . . . .10,7MHz (piezoceramiczny trójkońcówkowy)
F3 . . . . . . .450kHz (piezoceramiczny trójkońcówkowy)
F4 . . . . . . . . . . . . . .10,240MHz (rezonator kwarcowy)
L1 . . . . . . . . . . . . .6 zwojów CuAg1 na średnicy 6mm
L2 . . . . . . . . . . . . . .4 zwoje CuAg1 na średnicy 4mm
L3 . . . . . . . . . . . . . . . . .120 (6x6) lub dobrany dławik
GŁ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .8Ω/0,5W

Rys. 4 Schemat montażowy

Rys. 5 Przykładowy sposób wykona-

nia anteny 2m

Ciąg dalszy ze strony 47.

Może przy tym okazać się niezadowalająca stabilizacja
napięcia +5V zasilającego m.in. obwód strojenia. Przy
zmianach napięcia zasilającego +12V mogą być odczu-
walne zmiany częstotliwość odbioru. Być może sytuację
poprawiłoby zastosowanie oddzielnego obwodu stabili-
zacji napięcia zasilającego układ strojenia. Warto dodać,
że zastosowany separator heterodyny na tranzystorze T1
może dawać sygnał niewystarczający do bezpośrednie-
go wysterowania wszystkich typów preskalerów (może
zajść konieczność dobudowania prostego przedwzmac-
niacza w.cz.).

Na koniec trzeba przypomnieć o zastosowaniu obu-

dowy oraz dobrej antenie, najlepiej zewnętrznej. Jako
obudowę można wykorzystać dowolne dostępne pudeł-
ko metalowe. W każdym razie na płycie czołowej nale-
ży umieścić potencjometry (R6 - strojenie, R20 - siła
głosu i ew. R17 - blokada szumu), zaś na tylnej ściance
gniazda: antenowe (najlepiej UC1 lub odpowiednik), za-
silania, głośnikowe.

Dla Czytelników stykających się pierwszy raz

z konstrukcjami krótkofalarskimi podajemy na rysun-
ku 5 przykładowy sposób wykonania anteny 2m. Jest
to najprostsza antena GP, zasilana kablem koncentrycz-
nym 50

Ω.

Andrzej Janeczek

dziemy na równej powierzchni, lutując po jed-
nej nóżce każdej diody. Potem wyrównujemy
wszystkie diody i lutujemy pozostałe nóżki.

Do złączenia obu płytek został wykorzy-

stany goldpin rzędowy o jedenastu nóżkach,
przy czym goldpin męski należy przylutować
od strony miedzi. Może być z tym trochę pro-
blemu. Dlatego należy obniżyć (przesunąć)
plastikowy fragment goldpina za pomocą ja-
kiegoś wąskiego przedmiotu. Złącze takie
jest dość trwałe, jednak można dodatkowo
wzmocnić obie płytki przez skręcenie śrubą
M3, do tego celu zostało przewidziane miej-

sce na płytkach. Na dolnej płytce należy je-
szcze połączyć punkty X,Y za pomocą krót-
kiego przewodu. Jeśli punkty te nie zostaną
połączone, wówczas układ również będzie
działał, z tą różnicą, że po przesypaniu ,,pia-
sku” nastąpi zatrzymanie pracy klepsydry.
Wynika to z tego, iż podany został stan wy-
soki z wyjścia Q5 U1 na wejście MR U2.

Po zmontowaniu ze sprawnych elementów

i podłączeniu zasilania układ powinien działać
od razu. Potencjometrem P1 ustawiamy po-
trzebny czas działania (przesypywania piasku).

Klepsydrę najlepiej zasilać z zasilacza

wtyczkowego 12V o wydajności prądowej
100mA lub z dwóch 4,5V baterii płaskich
połączonych szeregowo. Typowa bateria
9V raczej się nie nadaje, ponieważ układ po-
biera około 32mA prądu, taka bateria wystar-
czyłaby tylko na kilka godzin pracy.

Przyjemnej zabawy życzy

Krzysztof Kraska

49

Elektronika dla Wszystkich

Rys. 2 Schemat montażowy

Rys. 3 Schemat montażowy

Wykaz elementów

Rezystory
R1-R8 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .560Ω
R9-R16,R18 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .10kΩ
R17 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .100kΩ
R19 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .220Ω
P1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .100kΩ helitrim

Kondensatory
C1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .100µF/16V
C2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .100nF ceramiczny
C3 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .470nF

Półprzewodniki
D1-D10 . . . . . . . . . . . . . . . . . . .LED 5mm zielona
D11-D20 . . . . . . . . . . . . . . . .LED 5mm czerwona
D21 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .1N4001
Q1-Q8 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .BC547
U1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .4017
U2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .4541

Pozostałe
S1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .µswitch
Y1 . . . . . . . . . . . . . . . . .piezo z gen. 12V do druku
Listwa goldpin x 11
Gniazga goldpin x 11

Maksymalna

Częstotliwość

szerokość

Mod

Sposób

[MHz]

pasma (-6dB)

wykorzystania

144,000
144,035

500Hz

Telegrafia (a)

Wyłącznie EME

144,035

144,050

Telegraficzna wywoławcza

144,135

500Hz

Telegrafia (a)

144,100

Losowa (random) MS (m)

144,135

Telegrafia,

144,138

Centrum aktywności PSK31

500Hz

MGM

144,140-144,150 Aktywność telegraficzna

144,150

FAI i EME

144,150

Telegrafia,

144,165

2700Hz

SSB, MGM

144,150-144,160 Aktywność SSB FAI i EME

144,165

Telegrafia,

144,360

2700Hz

SSB

144,195-144,205 Losowa (random)MS SSB (m)

144,360

Telegrafia,

Wywoławcza losowa (random)

144,399

2700Hz

SSB, MGM

144,370

FSK441 (m)

144,400

Telegrafia, Wyłącznie radiolatarnie

144,490

500Hz

MGM

(bikony)

144,500

144,500

Wywoławcza SSTV

144,525

Odpowiedź SSB na ATV

144,600

Wywoławcza RTTY (n)

20kHz

Wszystkie

144,630-144,660 Transpondery liniowe - wyjście

mody (f)

144,660-144,690 Transpondery liniowe - wejście
144,700

Wywoławcza FAX

144,794

144,750

Wywoławcza na ATV

144,794
144,990

12kHz

MGM (h)

144,800

APRS

144,994

Wyłącznie wejście

145,194

12kHz

FM

przemienników (c)

145,194
145,206

12kHz

FM

Komunikacja kosmiczna (p)

145,206

145,300

Lokalne RTTY

145,5935

12kHz

FM

145,500

Wywoławcza (mobile)

145,594

Wyłącznie wyjścia

145,7935

12kHz

FM

przemienników (c, d)

145,794
145,806

12kHz

FM

Komunikacja kosmiczna (p)

145,806

Wszystkie

146,000

12kHz

mody (e)

Wyłącznie satelitarna

BAND PLAN 144 - 146MHz