Adrian Lara Uderzenie Północy

RASA ŚRODKA NOCY CZĘŚĆ 13.5

TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Dawno, dawno temu, w przyszłości ...

Byłam zafascynowana historiami i nauką.

Studiowałam filozofię, poezję, historię, okultyzm i

sztukę oraz naukę o miłości i magii. Miałam ogromną

bibliotekę w domu mojego ojca i zebrałam tysiące

tomów fantastycznych opowieści.

Nauczyłam się wszystkiego o starożytnych rasach i przeszłych

czasach. O mitach i legendach i marzeniach wszystkich

ludzi żyjących w ciągu tysiącleci. A im więcej czytałam,

tym silniejsza była moja wyobraźnia, dopóki nie odkryłam

że mogłam podróżować po historiach... właściwie

stawać się ich częścią.

Chciałbym móc powiedzieć, że słuchałam swojego nauczyciela

i szanowałam mój dar, tak jak powinnam. Gdybym to robiła,

nie opowiadałbym Ci teraz tej opowieści.

Byłam jednak nieroztropna i zdezorientowana, popisując się odwagą.

Pewnego popołudnia, ciekawa mitu o

Arabskich Nocach, zawędrowałam do starożytnej Persji, aby

przekonać się, czy to prawda, że każdego dnia Shahryar

perski król poślubiał nową dziewicę,

a potem oddalał poślubioną poprzedniego dnia żonę, rozkazując, aby ją ścięto.

To zostało opisane i przeczytałam, że zanim spotkał Szeherezadę,

córkę wezyra, zabił tysiąc kobiet.

Coś poszło nie tak z moimi staraniami. Przybyłam

w środku tej historii i jakoś zamieniłam się miejscami z Szeherezadą...

to fenomen, który nigdy wcześniej się nie wydarzył i był czymś, czego do dzisiaj nie byłam w stanie wytłumaczyć.

Teraz jestem uwięziona w tej starożytnej przeszłości.

Przejęłam życie Szeherezady, a jedynym możliwym sposobem, żeby ocalić siebie,

jest robienie tego, co robiła ona, by się chronić.

Każdej nocy Król wzywa mnie i słucha, jak snuję opowieści.

A kiedy kończy się noc i nastaje świt, zatrzymuję się w momencie,

który pozostawia go bez tchu, tęskniącego za dalszym ciągiem.

I dlatego król oszczędza moje życie na jeszcze jeden dzień, żeby

móc usłyszeć resztę mojej mrocznej opowieści.

Gdy tylko kończę jedną historię... zaczynam nową

tą... którą ty, drogi czytelniku, masz teraz przed sobą.

2 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Spis treści

Rozdział 1................................................................................................................5
Rozdział 2..............................................................................................................15
Rozdział 3..............................................................................................................23
Rozdział 4..............................................................................................................31
Rozdział 5..............................................................................................................45
Rozdział 6..............................................................................................................51
Rozdział 7..............................................................................................................58
Rozdział 8..............................................................................................................62
Rozdział 9..............................................................................................................70
Rozdział 10............................................................................................................79
Rozdział 11............................................................................................................89
Rozdział 12............................................................................................................97
Rozdział 13..........................................................................................................104
Rozdział 14..........................................................................................................111
Rozdział 15..........................................................................................................114
Rozdział 16..........................................................................................................118
Rozdział 17..........................................................................................................124

3 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Rozdział 1

Wrzaski wystrzeliły z jednej z wielu wąskich, brukowanych uliczek w sercu

uroczej starej dzielnicy Rzymu Trastevere. Krzyki śmiertelnego terroru przebiły noc

równie skutecznie jak ostrze.

A raczej para ostrych jak brzytwa kłów.

Jak u tych z gangu śmiercionośnych drapieżników, którzy zaledwie kilka

minut temu rozdarli gardło ludzkiego cywila w klubie tanecznym po drugiej stronie

miasta.

– Kurwa. – Jehan rzucił przez ramię ponaglające spojrzenie dwóm innym

wojownikom rasy, którzy obecnie podążali za nim pieszo. – Uciekają.

On i jego współtowarzysze z rzymskiego centrum dowodzenia Zakonu ścigali

czterech krwiożerczych sukinsynów, odkąd ich patrol został powiadomiony o

zabójstwie w klubie. Zapanowali nad sytuacją, zanim którykolwiek z pozostałych

ludzi zdał sobie sprawę z tego, co się dzieje, ale ich misja nie dobiegnie końca,

dopóki nie spopielą zdziczałych członków własnej rasy.

– Rozdzielcie się – nakazał swoim ludziom. – Cholera, nie możemy ich

zgubić! Trzeba ich oskrzydlić ze wszystkich stron.

Jego towarzysz i dobry przyjaciel, Savage, uśmiechnął się szeroko i skinął

blond głową, po czym skręcił w prawo, by wziąć jedną z pozostałych krętych uliczek

na polecenie Jehana. Drugi wojownik, potężny, z ogoloną głową o imieniu Trygg,

4 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

nawet nie potwierdził przyjęcia rozkazu od swojego lidera zespołu, zanim zniknął w

ciemności jak widmo, by go wykonać.

Jehan pędził jak strzała przez wąską arterię starożytnej ulicy przed sobą,

unikając wolno poruszających się kompaktowych samochodów i taksówek, które

nie jechały zbyt szybko w dzielnicy zatłoczonej turystami i klubowiczami, nawet gdy

wskazówki zegarów zbliżały się do północy.

Widownia była dziś mieszanką cywilów ludzi i rasy, co byłoby niespotykane

jeszcze dwadzieścia lat temu, zanim istnienie rasy zostało ujawnione ludzkości.

Teraz w miastach na całym świecie obie populacje żyły razem otwarcie.

Pracowali razem. Rządzili razem. Ale ich ciężko okupiony pokój był kruchy.

Wystarczyło jedno przerażające zabójstwo... jak to dzisiejszego wieczoru... aby

wywołać globalną panikę.

Podczas gdy każdy wojownik Zakonu przysięgał na swoją krew i oddech, że

będzie temu zapobiegał, inni pośród ludzkości i Rasy potajemnie... i nie tak

potajemnie... inicjowali wojnę.

Dzisiejszy atak Szkarłatnych miał w sobie piętno spisku. I nie był pierwszy. W

ciągu ostatnich kilku nocy było wiele innych, tu w Rzymie i gdzie indziej w Europie.

Chociaż nie było niczym niezwykłym, że ktoś z rodzaju Jehana został

nieodwracalnie uzależniony od krwi, fala ostatnich zabójstw w zbyt publicznych

miejscach przez Szkarłatnych podnieconych jakimś rodzajem narkotyku

wywołującego żądzę krwi niemal wskazywała palcem na grupę terrorystyczną o

nazwie Opus Nostrum.

Zaledwie kilka dni temu Zakon dotkliwie uderzył w Opus, odbierając im

najnowszego przywódcę, którego siedziba mieściła się w Irlandii. Na tę chwilę ta

organizacja poniosła duże straty, ale jej ukrytych członków było wielu, a ich

machinacje zdawały się nie mieć granic. Oni i wszyscy, którzy im służyli, musieli

5 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

zostać powstrzymani, bo konsekwencje ich ataków z pewnością byłyby

katastrofalne.

Jehan był niemal niewidoczny, gdy przeskoczył maskę stojącej taksówki i

wskoczył na wyłożone gontem dachy nad mocno zatłoczonymi ulicami.

Jego ciężkie czarne buty patrolowe nie wydawały żadnego dźwięku, gdy

podróżował z nadprzyrodzoną niewykrywalnością i prędkością po nierównych

dachówkach budynków. Skakał z jednego dachu na drugi, kierując się instynktem...

i śladowym, metalicznym zapachem świeżej krwi, który unosił się na nocnym

wietrze za Szkarłatnym, gdy ten próbował uciec prześladowcom.

Żył dla tego rodzaju działań. Przypływu adrenaliny. Dreszczu pościgu.

Przekonania wynikającego z robienia czegoś we właściwym celu, czegoś, co

miałoby prawdziwy i trwały wpływ na jego świat.

Daleko od eleganckiego bogactwa i bezużytecznej dekadencji rodziny z

dalekiego Maroka, w której się urodził w dalekim Maroku.

To stare życie wciąż próbowało go przywołać, mimo że od ponad dekady nie

postawił stopy na ojczystej ziemi.

Minęło dwanaście miesięcy i jeden dzień, odkąd otrzymał wiadomość od

ojca. Jehan wiedział, co to znaczy i nie mógł udawać, że od tego czasu nie słyszał

każdego tyknięcia tego przeklętego zegara.

Z warczeniem odsunął na bok przypomnienia o obowiązku, który wyraźnie

ignorował. W tej chwili lepiej skupić się na pilniejszej misji, którą miał przed sobą.

Na dole w krętej uliczce Jehan zauważył jednego z uciekających

Szkarłatnych. Palcami chwycił rękojeść jednego z tytanowych ostrzy, wyciągnął

broń i pozwolił jej szybować. Bezpośrednie uderzenie. Sztylet przebił środek

kręgosłupa Szkarłatnego, kładąc go na ziemię.

6 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Zwykle potrzeba było więcej niż jednego ostrza, aby pokonać kogoś z rasy,

ale tytan był toksyczny dla wampirów, które stały się Szkarłatnymi, i tak żrący jak

kwas dla ich chorych ciał. Za kilka minut zwłoki będą niczym innym jak popiołem na

ulicy.

Jehan nie czekał na rozpad. Kontynuując swój bieg przez dachy, zauważył,

że Trygg dogania kolejnego z pozostałych drani. Wielki wojownik błyskawicznie

dorwał uciekającego wampira. Szkarłatny zawył, po czym nagle zamilkł, gdy Trygg

odciął mu głowę kawałkiem tytanowego ostrza.

Dwóch zdjętych. Dwóch jeszcze do zrobienia.

Tyle, że został już tylko jeden, ostry słuch Jehana wychwycił odgłosy krótkiej

walki, gdy Savage dogonił swojego złamasa na innym odcinku bruku i zadał

śmiertelne uderzenie tytanem.

Jehan skoczył na kolejny dach, wbiegając w głąb zabytkowej dzielnicy

miasta. Jego instynkty bojowe wzrosły, gdy skupił się na ostatnim uciekającym

Szkarłatnym. Wampir popełnił poważny błąd, zagłębiając się w alejkę bez wyjścia.

Dosłowny ślepy zaułek.

Jehan odbił się od krawędzi dachu i płynnie opadł na brukowaną ulicę za

Szkarłatnym, odcinając mu wszelką nadzieję na ucieczkę. Chwilę później Savage

wynurzył się z cienia, a wtedy zdziczały wampir odwrócił się i zdał sobie sprawę, że

nie ma już dokąd uciec.

Duży mężczyzna zmierzył się wzrokiem z dwoma wojownikami Zakonu. Jego

kły ociekały krwią i lepką śliną, a przemienione oczy lśniły jasnym bursztynem.

Źrenice były nieruchome i zwężone do cienkich pionowych szczelin pośrodku

całego tego ognistego światła. Jego szczęki rozwarły się, gdy ryknął, oszalały z

żądzy krwi i gotowy do ataku.

Jehan nie dał mu szansy.

7 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Rzucił sztyletem bez litości i ostrzeżenia. Tytanowe ostrze zabłysło w świetle

księżyca, gdy broń przecięła odległość i uderzyła w swój cel, zagłębiając się po

rękojeść pośrodku klatki piersiowej Szkarłatnego.

Wampir ryknął z bólu, a potem upadł na bruk, gdy trujący metal zaczął go

pożerać. Kiedy proces się zakończył, Jehan podszedł do niego, by odzyskać broń z

popiołów.

Savage rzucił za nim ciche przekleństwo.

– Tej samej nocy cztery samce rasy zginęły w tym samym mieście jako

Szkarłatni? W ciągu ostatnich dwudziestu lat nikt nie widział takich liczb.

Jehan skinął głową. Był wtedy młodym człowiekiem, ale wystarczająco

dorosłym, by to pamiętać z pierwszej ręki.

– Miejmy nadzieję, że już nigdy więcej nie zobaczymy takiego rozlewu krwi,

tak jak wtedy, Sav.

I to był najważniejszy powód, by wytrzebić Opus Nostrum do korzenia. Co do

Jehana, samca rasy, który spędził wiele swojego uprzywilejowanego życia na

pogoni za tą czy inną przyjemnością, to nie mógł on myśleć o żadnym wyższym

powołaniu niż jego miejsce w Zakonie.

Wyczyścił sztylet i schował go za pas swojego czarnego munduru

patrolowego.

– Chodź – powiedział Savage'owi. – Widziałem Trygga jak spopielił jednego z

tych czterech kilka przecznic dalej. Znajdźmy go i upewnijmy się, że nie mamy

żadnych świadków potrzebujących czyszczenia umysłu, zanim zdamy raport

komandorowi Archerowi w kwaterze głównej.

Obrócili się, by razem opuścić alejkę, ale okazało się, że nie są już tam sami.

8 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Inny samiec rasy stał przy ujściu wąskiego przejścia. Ciemnooki wampir, z

krótko przyciętą czarną brodą wokół ponurej linii ust był ubrany w czarną jedwabną

tunikę opuszczoną na luźne ciemne spodnie wpuszczone w lśniące czarne

skórzane buty, które sięgały mu niemal do kolan.

Jedynym kolorem, który nosił, była pasiasta szarfa z żywego, szafranowo–

cerulejskiego jedwabiu, luźno zawiązana wokół jego pasa. Kolory rodzinne.

Formalne, zarezerwowane dla najbardziej poważnych starych tradycji.

Jehan nie był w stanie powstrzymać swojego cicho wysyczanego

przekleństwa.

Stojący obok niego w alejce Savage przesunął palce w kierunku broni.

– Wszystko w porządku. – Jehan zatrzymał rękę towarzysza, gwałtownie

kręcąc głową. – Naveen jest wysłannikiem mojego ojca.

W odpowiedzi ciemnowłosy mężczyzna skłonił głowę.

– Pozdrowienia, książę Jehanie, szlachetny najstarszy synu Rahima,

sprawiedliwego i honorowego króla plemienia Mafakhir.

Dworski ukłon, który potem nastąpił, spowodował, że zęby i kły Jehana

niemal wysunęły się z dziąseł, tak samo, jak jego oficjalny tytuł.

Naveen wyjął spod fałd tuniki zapieczętowany kawałek pergaminu. Królewski

posłaniec podał go Jehanowi w napiętym, pełnym wyczekiwania milczeniu.

Tłoczona, czerwona, woskowa pieczęć pyszniła się na odwrocie oficjalnego

listu... takiego jak ten, który Jehan otrzymał rok temu w ten sam sposób.

Rok i dzień temu poprawił się w myślach.

Przez chwilę Jehan po prostu stał bez ruchu.

9 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Wiedział jednak, że Naveen został wysłany z określonymi rozkazami

dostarczenia zapieczętowanej wiadomości, a mężczyzna głęboko zhańbiłby swój

honor, gdyby poniósł porażkę w tej misji.

Jehan wystąpił naprzód i wziął sztywny, złożony pergamin z wyciągniętej ręki

Naveena. Gdy tylko znalazł się on w posiadaniu Jehana, posłaniec królewski

obrócił się i bez słowa wrócił do ciemności.

W ciszy, która zapadła, Savage gapił się z otwartymi ustami. – O co do

cholery chodziło?

– Sprawy rodzinne. To nie jest ważne. – Jehan wsunął dokument za pas

spodni, nie otwierając go.

– To naprawdę wyglądało na ważne dla tego faceta. – Gdy Jehan zaczął

wychodzić z zaułka, Sav dostosował swoje przyspieszone tempo. – Co to jest?

Jakieś królewskie wezwanie?

Jehan odchrząknął.

– Coś w tym stylu.

– Nie przeczytasz tego?

Jehan wzruszył ramionami.

– Nie ma potrzeby. Wiem, co jest tam napisane.

Sav uniósł blond brew.

– Tak, ale ja nie.

Aby zaspokoić ciekawość przyjaciela, Jehan wyjął zapieczętowaną

wiadomość i przekazał mu ją.

– Śmiało.

10 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Sav złamał pieczęć i rozwinął pergamin, czytając, kiedy on i Jehan skręcili w

inną wąską ulicę.

– Mówi, że ktoś umarł. Wybrana para zginęła razem w katastrofie lotniczej

rok temu.

Jehan ponuro skinął głową, już doskonale świadomy tragicznej śmierci pary.

Wiadomość o ich śmierci była przyczyną pierwszego oficjalnego

zawiadomienia, które otrzymał od ojca.

Savage czytał dalej.

– To mówi, że para – samiec rasy z plemienia Mafakhir i partnerka rasy z

innego plemienia, Sanhaja, byli związani krwią w ramach paktu pokojowego między

rodzinami.

Jehan chrząknął w potwierdzeniu. Pakt obowiązywał od wieków, w wyniku

niefortunnego ciągu wydarzeń, które wywołały krwawy konflikt między jego rodziną

i najbliższymi sąsiadami, Sanhajami. Po rozlaniu wystarczającej ilości krwi po obu

stronach, w końcu ogłoszono rozejm. Rozejm, który został scementowany krwią

rozlaną w inny sposób.

Odwieczna więź dzielona między mężczyzną z linii Jehana i Dawczynią Życia

pochodzącą z rywalizującego plemienia.

Dopóki obie rodziny były związane krwią, panował pokój. Pakt nigdy nie

został zerwany. Para, która zginęła w katastrofie lotniczej, była jedynym ogniwem

łączącym rodziny w dzisiejszych czasach. Po ich śmierci pakt znajdował się w

zawieszeniu, dopóki nowa para nie spotkała się, by ożywić więź.

Sav najwyraźniej dotarł do wiadomości, której Jehan obawiał się przez

ostatnie dwanaście miesięcy.

11 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

– Mówi się tutaj, że zgodnie z warunkami tego paktu, jeśli więź krwi zostanie

zerwana, a żadna inna para nie zdecyduje się na jej kontynuację w ciągu roku i

jednego dnia, wówczas najstarszy niesparowany syn najstarszego samca rasy

plemienia Mafachirów i niezwiązana Dawczyni Życia w wieku zbliżonym do

trzydziestu lat z plemienia Sanhaja będą…

Długi krok Sava zaczął zwalniać, a potem mężczyzna całkowicie się

zatrzymał. Obrócił głowę w kierunku Jehana.

– Cholera jasna. Czy ty sobie żartujesz? Zostałeś wezwany do domu i do

Maroka, żeby wziąć sobie partnerkę?

Na tę samą myśl zmarszczył brwi.

– Według rytuału, tak.

Jego towarzysz wybuchnął śmiechem.

– Cholera. Gratulacje, Wasza Wysokość. To jedyna loteria, w którą cieszę

się, jak cholera, że nie wygram.

Jehan w odpowiedzi warknął przekleństwo. Chociaż w tej sytuacji nie znalazł

wiele humoru, jego przyjaciel wydawał się irytująco rozbawiony.

Sav nadal chichotał, gdy kontynuowali marsz ulicą.

– Kiedy ma się odbyć ta radosna ceremonia?

– Jutro – warknął Jehan.

Nastąpił okres wstępnego wiązania się z tą kobietą, ale szczegóły całego

procesu były niejasne. Prawdę mówiąc, nigdy nie przywiązywał dużej wagi do

drobnego druku tego paktu, ponieważ nie wyobrażał sobie, że ta wiedza

kiedykolwiek okaże się mu potrzebna.

12 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Tak naprawdę nie spodziewał się, że musi to zrozumieć i teraz, ponieważ nie

miał zamiaru brać udziału w tym przestarzałym rytuale. Ale czy mu się to podoba,

czy nie, zbytnio szanował ojca, aby zhańbić jego lub rodzinę, odmawiając

odpowiedzi na ich wezwania.

Wyglądało więc na to, że nie miał innego wyboru, jak wrócić do rodzinnej

Mrocznej Przystani w Maroku i osobiście wyrazić swoje żale.

Mógł tylko mieć nadzieję, że jego ojciec uszanuje swojego najstarszego syna

marnotrawnego na tyle, by uwolnić go od tego absurdalnego obowiązku i

niechcianych więzów, które na niego czekały.

13 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Rozdział 2

Osiemnaście godzin później, świeżo po locie do Casablanki, Jehan siedział

na siedzeniu pasażera w błyszczącym czarnym Lamborghini swojego młodszego

brata, pędząc w stronę rodzinnej Mrocznej Przystani, która znajdowała się o jakąś

godzinę drogi za miastem.

– Ojciec nie sądził, że przyjedziesz. – Marcel rzucił Jehanowi krótkie

spojrzenie, jego przedramię opadło swobodnie na kierownicę, podczas gdy

elegancki Aventador pożerał oświetlony księżycem odcinek autostrady, mijając inne

pojazdy, jakby stały w bezruchu. – Muszę przyznać, że ja też nie byłem pewien, czy

się pojawisz. Tylko matka wydawała się pewna, że nie podrzesz wiadomości i nie

odeślesz jej do domu z Naveenem jako konfetti.

– Nie zdawałem sobie sprawy, że istniała taka opcja.

– Bardzo zabawne – odparł Marcel z kolejnym spojrzeniem rzuconym z

ukosa.

Jehan zwrócił uwagę na zaciemniony pustynny krajobraz za oknem.

Kwestionował swoje zdrowie psychiczne, odpowiadając na rodzinne wezwanie,

jeszcze zanim opuścił Rzym.

Dowódca drużyny Zakonu, Lazaro Archer, nie był zachwycony, gdy usłyszał o

obowiązku, zwłaszcza gdy zaogniały się sprawy i trzeba było przeciwdziałać

atakom Opus Nostrum oraz stawić czoła stu innym palącym zagrożeniom. Jehan

14 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

zapewnił Lazaro, że nieplanowany urlop był jedynie formalnością i że wróci na

patrole tak szybko, jak to możliwe... bez ciężaru niechcianej Dawczyni Życia.

Marcel manewrował wokół małego konwoju ciężarówek z dostawami pomocy

humanitarnej, bez wątpienia w drodze do jednej z wielu odległych wiosek lub

obozów dla uchodźców, które istniały w tej części świata od wieków. Gdy droga się

otworzyła, ponownie docisnął pedał gazu.

Gdyby tylko oddalali się od osiedla rodzinnego z tą zawrotną prędkością, a

nie zbliżali w jego stronę.

– Od czasu, gdy zadzwoniłeś zeszłej nocy, cała Mroczna Przystań tętni

planami i ustaleniami organizowanymi przez naszą matkę. – Marcel przemówił

przez głęboki warkot silnika. – Nie pamiętam, kiedy ostatni raz widziałem ją tak

podekscytowaną.

Jehan jęknął.

– Jestem tutaj, ale to nie znaczy, że zamierzam przejść przez to wszystko.

– Co? – Jehan obejrzał się i stwierdził, że twarz jego jedynego brata jest

naznaczona wyrazem niedowierzania. Jasnoniebieskie oczy Marcela, takie same

jak oczy Jehana... kolor odziedziczony po ich pięknej francuskiej matce... były

szerokie z zaskoczenia pod potarganą koroną brązowych fal. – Musisz przez to

przejść. Nie ma już więzi krwi między Mafachirami a Sanhajami. Nie, odkąd nasz

kuzyn i jego partnerka zginęli rok temu.

Kiedy Jehan nie od razu uznał powagę problemu, jego brat zmarszczył brwi.

– Jeśli minie rok i dzień bez naturalnego łączenia się między rodzinami,

warunki paktu wyraźnie określają…

– Wiem, co mówią. Wiem też, że te warunki zostały napisane w zupełnie

innych czasach. Nie żyjemy już w średniowieczu. – I dzięki, kurwa, za to,

15 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

podziękował w myślach. – Pakt jest reliktem, który należy wycofać. Mam nadzieję,

że przekonanie o tym naszego ojca nie zajmie zbyt wiele czasu.

Marcel zamilkł, gdy zjechali z autostrady i wytyczyli drogę do pustynnego

kwartału, który stanowił własność ich rodziny. Po kilku minutach skręcili w prywatną

drogę.

Ziemie rodzinne były bujne i rozległe. Gęste skupiska drzew palmowych

błyszczały na tle nocnego nieba, małe oazy pośród rozległych powierzchni

ciemnego, jedwabistego piasku. Naprzeciwko znajdowała się żelazna brama i

wysoka ceglana ściana ogrodzenia, która zabezpieczała masywny kompleks, w

którym dorastał Jehan.

Jeszcze zanim zbliżyli się do luksusowei Mrocznej Przystani, jego stopy

drgnęły w butach z pragnienia ucieczki.

Kiedy zatrzymali się przed bramą i czekali na wpuszczenie do środka, Marcel

obrócił się na siedzeniu w kierunku Jehana.

Jego młodzieńcza, dwudziestoczteroletnia twarz była poważna.

– Pakt nigdy nie został zerwany. Wiesz o tym, prawda? Ani razu przez sześć i

pół wieku. To nie jest relikt. To tradycja. Tego rodzaju rzeczy mogą nie być dla was

święte, ale dla naszych rodziców są. Są również święte dla Sanhajów.

Jego brat był tak poważny, że może istniał inny sposób na uniknięcie tej kuli.

– Jeśli wierzysz w to tak mocno, dlaczego zamiast tego nie podnieść

pochodni? Zajmij moje miejsce, a wtedy ja będę mógł się odwrócić i wrócić do

mojej pracy z Zakonem.

– Och, nie. – Marcel energicznie pokręcił głową. – Nawet gdybym chciał...

czego nie chcę... bez kolejnej naturalnie skojarzonej pary występującej pomiędzy

naszymi rodzinami, pakt wzywa do tego najstarszego syna najstarszego

16 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

mężczyzny z naszej linii. To znaczy ciebie. Poza tym bywają są gorsze losy.

Seraphina Sanhaja jest cudowną kobietą.

Serafina. Po raz pierwszy usłyszał imię swojej narzeczonej. Jedwabiste,

egzotyczne imię. Sam jego dźwięk sprawił, że krew w żyłach Jehana stała się nieco

gorętsza. Odrzucił to uczucie z westchnieniem, gdy spojrzał na brata. Nie mógł

zaprzeczyć, że część niego była zaintrygowana, aby dowiedzieć się więcej.

– Widziałeś ją?

Marcel skinął głową.

– Ona i jej siostra, Leila, są oszałamiające.

Nic dziwnego, biorąc pod uwagę, że były kompatybilne z członkami rasy.

Mimo że nie miały wampirzych cech takich jak Jehan, półludzkie, półatlantyckie

samice zwane Dawczyniami Życia były bez wyjątku skończonymi pięknościami.

Świadczyła o tym jego urodzona w Paryżu matka. Podobnie jak ognista partnerka

Lazaro Archera, Melena.

– Więc co jest z nią nie tak? – mruknął Jehan. – Niech zgadnę. Jest

zgryźliwą, kłótliwą złośnicą? A może jest gorzej, to łagodna mała myszka, która boi

się własnego cienia?

– Ależ, żadne z powyższych. – Marcel uśmiechnął się szeroko,

przeprowadzając Lamborghini przez otwarte bramy. – Jest urocza, Jehan. Wkrótce

się przekonasz.

Nie, jeśli będę miał coś do powiedzenia na ten temat. Krzyżując ręce, rozparł

się na miękkim skórzanym siedzeniu w kolorze świeżego masła.

– Jutro mam lot powrotny do Rzymu. Sądzę, że to daje mi dość czasu na

powiedzenie naszym rodzicom, że jest mi przykro i wyniesienie się stąd.

17 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

– Nie możesz tego zrobić. Wszystko jest już wprawione w ruch. Mówiłem ci,

że ustalenia zostały dokonane zaraz po twoim telefonie.

Jehan zaklął pod nosem.

– Gdybym zdawał sobie sprawę, że nasi rodzice zaakceptują pakt bez

zapytania mnie o zdanie, mógłbym oszczędzić wszystkim wysiłku. Powinienem był

im powiedzieć przez telefon, że mnie to nie interesuje i zostaję w Rzymie. Niestety

jest już na to za późno. Wszelkie poczynione ustalenia będą musiały zostać

anulowane.

– Nie sądzę, że rozumiesz, bracie. – Marcel zwolnił, gdy wjechali na

półksiężyc podjazdu pod imponującym łukowym wejściem do Mrocznej Przystani. –

Próbne wiązanie zaczyna się jutro. Co oznacza, że rodziny zbierają się dzisiaj na

oficjalnym spotkaniu. Odbędzie się formalne zapoznanie, a następnie tradycyjny

spacer po ogrodzie o północy i obrócenie klepsydry, aby uczcić uroczysty początek

okresu próbnego wiązania. – Niewiedza Jehana musiała być tak oczywista, jak jego

brak zainteresowania. Marcel zmarszczył brwi. – Nie masz pojęcia, o czym mówię,

prawda? Na miłość boską, pakt istnieje od stuleci, jednak ty nigdy nie poświęciłeś

czasu na przestudiowanie jego warunków?

– Byłem zajęty.

Usta Marcela wykrzywiły się, słysząc tę arogancką odpowiedź, ale było

jasne, że traktował pakt poważnie. Najwyraźniej wszyscy tak robili, poza Jehanem.

Przez chwilę poczuł ból z powodu swojej nieobecności przez te wszystkie

lata. To był jego wybór, by odejść, jego wybór, aby pójść własną drogą, zamiast

zadowolić się uprzywilejowanym, choć dusznym światem, tym, który został mu

przeznaczony z racji urodzenia. Tęsknił bardziej za przygodą niż tradycją i sądził,

że zawsze tak będzie.

– Tak więc, o czym dokładnie chodzi w tym próbnym wiązaniu?

18 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

– To okres ośmiu nocy spędzonych razem w odosobnieniu. Brak

odwiedzających, brak komunikacji ze światem zewnętrznym w jakiejkolwiek formie.

Tylko wasza dwójka, sama w odosobnieniu w oazie na granicy ziem naszych i

Sanhajów.

– Innymi słowy, uwięzienie na tydzień i dzień z kobietą, która może, ale nie

musi, być chętna na cały ten rytuał wymuszonego uwodzenia. Po czym... publiczna

więź krwi pod groźbą miecza?

– Wymuszone uwodzenie? Publiczna więź krwi? –Marcel gapił się na niego,

jakby oszalał. – W próbnym wiązaniu chodzi o zgodę, Jehan. Dotknij Seraphiny

wbrew jej życzeniom, a jej rodzina ma prawo odrąbać ci głowę. Napij się jej krwi

bez jej pozwolenia i nikt już nie będzie się bał, ponieważ Sanhajowie zemszczą się

na całym plemieniu Mafakhir. To poważne gówno.

Nie wspominając już, że archaiczne. Mimo że nie miał zamiaru dotykać

Seraphiny Sanhaji ani żadnej innej kobiety, która nie była jego własnym wyborem,

ciekawość Jehana była rozbudzona. – Myślałem, że celem całego paktu jest

zabezpieczenie pokoju między naszymi dwiema rodzinami więzami krwi.

– Tak – powiedział Marcel. – Ale tylko wtedy, gdy próbne wiązanie jest udane.

– To znaczy?

– Musi być wzajemne porozumienie. Musi być miłość. Jeśli para nie ma

ochoty być razem na koniec próbnego wiązania, ta dwójka może pójść własną

drogą, a następnie pakt przechodzi do następnej pary w linii.

A więc jest klauzula wykluczająca? Brwi Jehana uniosły się ze zdziwienia.

– To najlepsza wiadomość, jaką słyszałem przez całą tę noc.

Jego brat sapnął z frustracją.

19 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

– Nie wiem, dlaczego próbuję ci to wyjaśnić. Warunki zostaną szczegółowo

określone podczas jutrzejszej ceremonii.

Ceremonii, w której Jehan nie miał zamiaru uczestniczyć.

Marcel zaparkował przed bogatą posiadłością i zgasił silnik. Nożycowe drzwi

Aventadora uniosły się w górę i dwa samce rasy opuściły pojazd.

Kiedy zaczęli się wspinać po szerokich, polerowanych kamiennych schodach

prowadzących do drzwi wejściowych Mrocznej Przystani, Jehan zapytał:

– Kto jest następną parą w kolejce po Seraphinie i mnie?

– To byłaby kolejna Dawczyni Życia najbliższa wiekowi trzydziestu lat w

rodzinie Sanhaja, oraz najstarszy, niezwiązany syn drugiego najstarszego samca

rasy w naszej linii. Pamiętasz kuzyna, Fariqa.

Jehan zadygotał w myślach z obrzydzenia.

– Fariq, który jako chłopiec był dumny ze swojej kolekcji martwych owadów i

węży?

Marcel zachichotał.

– Nie bez powodu nosi przydomek Grabarz.

Jehan nie mógł powstrzymać się od poczucia winy, że jego odmowa zawarcia

paktu oznaczałaby, że jakiś nieszczęsna Dawczyni Życia musiałby w końcu spędzić

osiem nocy sam na sam z tym odpychającym mężczyzną.

Ale nie czuł się wystarczająco winny, by pozwolić na kontynuację tej farsy.

Musiał to wszystko zatrzymać, zanim wszystko zabrnie zbyt daleko.

– Ojciec czeka na ciebie w swoim gabinecie – powiedział mu Marcel, gdy

dotarli na szczyt schodów. – Wszyscy inni są w głównym salonie, gdzie odbędzie

się formalna prezentacja.

20 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Alarm przeszył go po tej ostatniej informacji. Jehan złapał umięśnione ramię

brata.

– Wszyscy inni?

– Matka i Sanhajowie. I Seraphina, oczywiście.

Ach, kurwa. Jeśli pomyślał, że było wystarczająco źle, zanim zszedł dziś

wieczorem z pokładu samolotu, to sytuacja właśnie znalazła się w strefie katastrofy.

– Są tutaj teraz? Wszyscy?

– Tak jak ci mówiłem. Wszystko jest już zainicjowane i gotowe do

rozpoczęcia. Czekaliśmy tylko na twoje przybycie, bracie.

21 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Rozdział 3

Z holu dobiegło brzmienie głębokich, męskich głosów. Do tego momentu

niewielka grupa przebywająca w eleganckim salonie Mrocznej Przystani była zajęta

dyskusją o pogodzie i tuzinem innych lekkich tematów. Ale cichy pomruk stłumionej

rozmowy gdzieś za pozłacanymi ścianami sprawił, że atmosferę w pokoju przeszył

wyczuwalny impuls oczekiwania.

– Ach, moi synowie w końcu przybyli. – Simone Mafakhir, piękna i

opanowana, uśmiechnęła się ze swojego miejsca na jedwabnym tapczanie, a jej

błękitne oczy błyszczały z podniecenia. – Wiem, że Jehan będzie zachwycony, że

wreszcie cię spotka, Seraphino.

Usta Seri nagle stały się zbyt suche, by zdołała się odezwać, ale uprzejmie

skinęła głową i odwzajemniła ciepły uśmiech brunetki.

– Seraphina przez cały dzień nie mówiła o niczym innym – powiedziała

matka Seri, siedząca obok niej na aksamitnej kanapie naprzeciwko Simone. –

Odkąd wróciła dziś rano do domu, była bardzo ciekawa Jehana. – Dodała klepiąc

dłoń córki.

Siedząca po drugiej stronie Seri jej jasnowłosa, dwudziestodwuletnia siostra,

Leila, ledwo stłumiła chichot.

To była prawda. Sera była pełna pytań, odkąd rodzice wezwali ją do domu.

Wciąż nie wiedziała zbyt wiele o Jehanie, poza tym, że przyleciał dziś wieczorem z

Rzymu, gdzie mieszkał od wielu lat. Oraz że przyjechał, ponieważ został wezwany

22 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

do wypełnienia swojej roli w starożytnym pakcie o wiązaniu, który istniał między ich

rodzinami przez pół tuzina wieków.

Tak samo jak ona.

To znaczy, jeśli zdołała przetrwać wieczór bez skorzystania z najbliższej drogi

ucieczki.

Przycisnęła dłoń do czoła, które nagle stało się lepkie. Serce waliło jej jak

młotem, a płuca sprawiały wrażenie, jakby nagle ściśnięto je w imadle.

Wstała, niestabilnie na wysokich obcasach, do których nie była

przyzwyczajona. Zwiewna, różowoczerwona sukienka, którą pożyczyła od Leili pod

naciskiem siostry, zafalowała wokół jej kolan, gdy zakołysała się oszołomiona,

walcząc z ogarniającą ją falą mdłości.

– Czy byłoby możliwe, um... żebym przeprosiła was na chwilę... muszę się

odświeżyć?

– Tak, oczywiście – odpowiedziała Simone. – Tuż obok korytarza jest pokój

dla pań.

Oboje rodzice spojrzeli na nią z prawdziwą troską.

– Wszystko w porządku, kochanie? –zapytała jej matka.

– Tak. – Sera lekko skinęła głową, co tylko pogłębiło jej oszołomienie. –

Wszystko w porządku, naprawdę.

Musiała się stąd wydostać, zanim zemdleje lub zwymiotuje.

Leila podniosła się z miejsca i chwyciła ją za łokieć.

– Pójdę z tobą.

23 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Ruszyły razem ku wyjściu z pokoju, Sera praktycznie wyrwała się siostrze

niemal biegnąc. Po bezpiecznym zamknięciu się w dużej gotowalni Sera bezsilnie

oparła się plecami o drzwi.

– Co, do diabła, jest z tobą nie tak? – wyszeptała Leila.

Sera przełknęła budujący się krzyk.

– Nie mogę tego zrobić. Myślałam, że może dam radę... dla naszych

rodziców, ponieważ to jest dla nich tak ważne... ale nie mogę. Mam na myśli całą

tę sytuację... pakt, próbne wiązanie? To szalone, prawda? Nigdy nie powinnam

była

się

zgadzać.

– Wszystko działo się zbyt szybko. Wczoraj rano do odległej placówki, gdzie

pracowała, dotarł e–mail od jej rodziców. Wiadomość była krótka i tajemnicza,

oznajmiająca jej, że jest natychmiast potrzebna w domu.

Przerażona i ogarnięta obawami porzuciła wszystko i przyjechała z

powrotem... tylko po to, by dowiedzieć się, że ten nagły wypadek wymagający jej

obecności był starym, stęchłym porozumieniem, które wysłałoby ją gdzieś z

zupełnie nieznajomym samcem rasy, który może nie rozumieć ani nie przejmować

się tym, że jej tętnica szyjna nie jest do zdobycia, niezależnie od tego, czego może

wymagać pakt między ich rodzinami.

O Boże. Jej żołądek znów zaczął wirować. Przycisnęła dłoń do brzucha i

wzięła uspokajający oddech.

Krążyła po gotowalni, a jej głos zaczął się podnosić.

– Muszę się stąd wydostać. Nie mogę tego zrobić, Leila. Musiałam zupełnie

stracić rozum, że w ogóle postanowiłam przyjść tu dziś wieczorem.

Siostra wpatrywała się w nią cierpliwie, a jej łagodne zielone oczy patrzyły

współczująco, gdy pozwalała Seri się wygadać.

24 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

– Po prostu się denerwujesz. Ja też byłabym nerwowa na twoim miejscu. Ale

nie sądzę, żebyś oszalała przychodząc tutaj. I nie sądzę też, by porozumienie

między naszymi rodzinami było szalone. – Założyła blond kosmyk za ucho i

wzruszyła ramionami. – Nie bez powodu przetrwało te wszystkie lata. Właściwie

myślę, że to trochę romantyczne.

– Romantyczne? – zadrwiła Sera. – Co jest romantycznego w rozejmie

zawartym po latach rozlewu krwi wynikłego z porwania dziewiczej Dawczyni Życia z

naszego plemienia przez barbarzyńskiego mężczyznę rasy, które miało miejsce

sześćset lat temu?

Leila westchnęła.

– Wtedy było inaczej. I to było romantyczne, ponieważ się w sobie zakochali.

Sera uniosła brwi, rzucając wyzwanie.

– Tragiczne, ponieważ pomimo ich więzi krwi, oboje w końcu zginęli

rozpoczynając długą, gwałtowną wojnę.

Sera znała całą tę, tragiczną historię, tak samo jak jej siostra. To była

praktycznie legenda w rodzinie Sanhaja. A jeśli miałaby być szczera, to jakaś jej

część cierpiała z powodu tej dawno zmarłej pary i ich przeklętej miłości.

Ale to nie zmieniło faktu, że wieki później stała tutaj w zamkniętej gotowalni,

mając na sobie pożyczoną sukienkę i sandały na wysokich obcasach, a tuż obok, w

korytarzu czekał na nią mężczyzna rasy, którego nigdy wcześniej nie spotkała i

oczekiwał, że wyjedzie z nim na osiem długich nocy... a wszystko to z

błogosławieństwem ich rodziców i nadzieją, że mogą powrócić szalenie w sobie

zakochani i związani krwią na wieczność.

Śmieszne.

Sera pokręciła głową.

25 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

– Mogło być prawdą, że przed wiekami najlepszym sposobem na

zagwarantowanie pokoju było przekształcenie wroga w rodzinę – przyznała. – Ale

chyba teraz to już nie jest konieczne. Od dziesięcioleci nie było konfliktu między

Mafachirami a naszą rodziną.

Leila przechyliła głowę.

– A skąd wiesz, że to nie dlatego, że pakt obowiązywał przez cały ten czas?

Od samego początku nigdy nie było momentu, kiedy między naszymi rodzinami nie

było co najmniej jednej pary związanych krwią partnerów. A jeśli chodzi o teraz, to

co jeśli pakt naprawdę jest jedyną rzeczą, która utrzymuje pokój? To nigdy nie

zostało złamane ani przetestowane, Sera. Czy naprawdę chcesz być pierwszą,

która to wypróbuje?

Przez chwilę, słysząc stanowczą odpowiedź swojej siostry, Seraphina prawie

dała się wciągnąć w ten cały mit. W wieku dwudziestu siedmiu lat była praktyczną,

niezależną kobietą, która znała własny umysł i swoją wartość, ale była w niej

niewielka część... być może istniała ona w sercu każdej kobiety... która wciąż

chciała wierzyć w bajki i romantyczne historie.

Chciała wierzyć w wieczną miłość i szczęśliwe zakończenia, ale nie to

czekało ją po drugiej stronie drzwi gotowalni.

– Pakt nie jest magią, a próbne wiązanie nie jest romantyczne. To wszystko

głupie, przestarzałe bzdury.

– Cóż, nazwij to jak chcesz – mruknęła Leila. – Ja myślę, że to jest urocze.

– Wątpię, czy byłabyś tak entuzjastycznie nastawiona, gdybyś była tą, która

ma zostać wyrwana ze swojego świata i wszystkich rzeczy, które są dla ciebie

ważne, tylko po to, aby zostać posadzoną na kolana jakiegoś obcego mężczyzny

jako jego bezwolna zabawka. – Sera pomyślała o swojej młodszej siostrze i o jej

rozmarzonych oczach. – A jednak, może ty byś była.

26 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Leila zaśmiała się i pokręciła głową.

– Próbne wiązanie trwa tylko tydzień. I nie zostaniesz posadzona na czyjeś

kolana czy trzymana wbrew swojej woli. Powinniście się poznać z dala od rozrywek

świata zewnętrznego. To wszystko. Umocnienie więzi w odosobnionej oazie jest

symboliczne bardziej niż cokolwiek innego. Poza tym mogę wyobrazić sobie gorsze

rzeczy niż spędzenie tygodnia w pięknym otoczeniu, poznając bliżej przystojnego

samca rasy. Takiego, który jest również księciem.

Sera zadrwiła.

– Księciem jedynie z nazwy. Stare plemiona tego regionu nie są bardziej

królewskie niż ty czy ja. – One nie były księżniczkami. Zaadoptowane przez Omara

i Aminę Sanhajów jako niemowlęta z domów dziecka dla biedoty, nie miały na to

szansy. Sera spojrzała na siostrę z zaciekawieniem. – Skąd wiesz, że Jehan jest

przystojny? Myślałam, że nigdy go nie spotkałaś.

– Nie spotkałam go, ale skoro należy do rasy, na pewno będzie miał

kasztanowe włosy swojej matki i jej niesamowite niebieskie oczy. Tak samo, jak

jego brat, Marcel.

Sara przewróciła oczami.

– Cóż, nie dbam o to, jak on wygląda i nie obchodzi mnie jego rodowód. Nie

szukam partnera, a nawet gdyby tak było, na pewno nie zrobiłabym tego w ten

sposób.

Jednak pomimo tego... pomimo niechęci do bycia częścią jakiejś

przestarzałej umowy, której data ważności, według opinii Sari już dawno wygasła...

wiedziała, że nie może unikać obowiązku wobec rodziny.

Uhonorowanie paktu było ważne dla jej rodziców, co czyniło go ważnym

również dla niej.

27 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

I był jeszcze jeden, bardziej samolubny powód, dla którego w końcu zgodziła

się dzisiaj tu przyjść.

Kilkaset tysięcy powodów. Kwota jej funduszu powierniczego, którą ojciec

zgodził się przekazać jej wcześniej. Będzie miała to wszystko pod koniec

tygodnia... po tym, jak skończy się jej próbne wiązanie z Jehanem Mafakhirem.

Sera potrzebowała tych pieniędzy.

Mimo że ojciec ją kochał, wiedział, że nie będzie w stanie odwrócić się od

tego, co jej zaoferował. Nie wtedy, gdy tak wiele mogła zrobić z tego rodzaju darem.

Co nie znaczyło, że musiało się jej to podobać.

Nie oznaczało to również, że musi polubić Jehana Mafakhira.

W rzeczywistości była zdeterminowana, aby unikać go tak bardzo, jak to

możliwe, przez czas ich wspólnego uwięzienia. Gdyby miała szczęście, może

nawet nie musieliby ze sobą rozmawiać.

Nieszczęśliwa z powodu tego pomysłu wydała z siebie powolne westchnienie

rezygnacji.

– To tylko osiem nocy, prawda?

Leila skinęła głową, a potem jej oczy rozszerzyły się na dźwięk miarowych

kroków i głębokich głosów na korytarzu. Przyłożyła palec do ust, otworzyła drzwi i

wyjrzała. Zameldowała Seri cichym szeptem.

– Jehan właśnie wszedł do salonu ze swoim ojcem i Marcelem. Nie możesz

pozwolić mu czekać. Musimy stąd wyjść!

Bańka niepokoju, z którą walczyła Sera, nagle przerodziła się w gorączkową

panikę.

– Już? Myślałam, że będę miała jeszcze kilka minut…

28 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

– Teraz Sera! Chodźmy! – Chwytając siostrę za ramię, Leila otworzyła drzwi i

wyprowadziła ją na zewnątrz. Gdy ruszyły w stronę salonu, Leila nachyliła się i

szepnęła tuż przy uchu Seri. – Nawiasem mówiąc, miałam rację. On jest więcej niż

przystojny.

29 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Rozdział 4

Jehan nie był pewien, co stanowiło najbardziej przekonujący argument

stojący za jego zgodą na udział w próbnym wiązaniu: szczera perswazja jego brata

w drodze do Mrocznej Przystani, czy stoickie powitanie jego ojca i wynikające z

tego oczywiste, chociaż nie wypowiedziane, oczekiwanie, że jego najstarszy syn

uchyli się od obowiązku wobec rodziny.

Gdyby spotkał go wściekły postulat, że musi wziąć na siebie

odpowiedzialność za pakt z Sanhajasami, Jehanowi łatwiej byłoby obrócić się na

pięcie i wyruszyć w drogę powrotną do Casablanki, aby złapać najwcześniejszy lot

z powrotem do Rzymu.

Jednak jego ojciec nie wybuchnął gniewem ani nie uderzył pięściami w

biurko, gdy Jehan wszedł do jego gabinetu kilka minut temu, aby wyjaśnić, że nie

chce brać udziału w obowiązkach, czekających na niego w salonie. Rahim Mafakhir

wysłuchał go w milczącej zadumie. Potem po prostu wstał i bez słowa podszedł do

drzwi swojego gabinetu.

Nie żeby musiał coś mówić. Jego brak reakcji głośno i wyraźnie wyrażał jego

opinię.

Oczekiwał odmowy Jehana. Był w pełni przygotowany na to, że marnotrawny

syn zawiedzie jego i resztę rodziny.

I chociaż Jehan chciał udawać, że nic mu nie jest, to naprawdę go to

zabolało.

30 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Dokładnie w tym właśnie momencie... gdy silna dłoń ojca owinęła się wokół

klamki, a jego surowa twarz wypełniła się ponurym rozczarowaniem... Jehan

wyrzucił z siebie słowa, co do których był pewien, że będzie ich żałował.

– Zrobię to – powiedział. – Spędzę osiem nocy z kobietą Sanhajów, zgodnie

z paktem. Nic więcej. Potem, po zakończeniu próbnego wiązania i wypełnieniu

mojego obowiązku, wrócę do Rzymu, a pakt może przejść na najbliższych

krewnych w naszych liniach.

Teraz, gdy Jehan wszedł do salonu ze swoim ojcem i Marcelem, poczuł małą

iskierkę nadziei.

Nie było jej tam. Tylko jego matka i niespokojnie wyglądająca para, którą jak

przypuszczał byli Omar i Amina Sanhajarowie. Żadnego śladu nieznanej Dawczyni

Życia, którą miał formalnie poznać dzisiejszego wieczoru.

Cholera jasna. Czy istnieje nadzieja, że córka Sanhajów położyła kres tej

farsie?

– Oto jesteśmy! – Zza jego pleców zabrzmiał żywiołowy głos, gasząc jego

nadzieję, zanim zdążyła się w pełni rozpalić.

Głos należał do długonogiej blondynki o megawatowym uśmiechu i ładnych

jasnozielonych oczach. Atrakcyjna. Z pewnością wesoła i energiczna. Jeśli chodzi o

czasowe przebywanie razem, Marcel miał rację... istniały gorsze wyroki, które

musiałby znieść.

Blondynka zatrzymała się, by spojrzeć za siebie, i wtedy Jehan zdał sobie

sprawę ze swojego błędu.

– Chodź, Seraphina! – Chwyciła dłoń wysokiej brunetki o bujnych lokach,

która zawahała się na chwilę za progiem. – Nie wstydź się. Wszyscy na ciebie

czekają.

31 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Blondynka była śliczna, jak zapewnił go Marcel. Ale jej powściągliwa,

ciemnowłosa siostra była kimś znacznie więcej.

Została pobłogosławiona figurą bogini i twarzą anioła, a kiedy pojawiła się w

drzwiach, Jehan ledwo powstrzymywał się, aby nie gapić się na nią jak wioskowy

głupek. Spojrzał krótko na swojego brata i zobaczył, że Marcel szeroko się

uśmiecha.

Cholera.

Jednym słowem Seraphina Sanhaja była niesamowita.

Para oczu o długich rzęsach w bogatym kolorze drzewa sandałowego z

drobinkami złota, obramowana kaskadą brązowych loków uniosła się, by spotkać

się z magnetycznym spojrzeniem Jehana. Jej twarz była delikatna w kształcie

serca, o egzotycznym układzie drobnych kości i gładkiej, oliwkowej skórze

muśniętej słońcem, która rozpalała się narastającym rumieńcem, gdy na niego

patrzyła.

Jehan nie mógł sobie nawet wyobrazić, jak to możliwe, że ta oszałamiająca

kobieta zdołała przekroczyć wiek dwudziestu lat i żaden inny mężczyzna rasy nie

uwięził jej we więzi krwi.

Puls przyśpieszył mu na jej widok, wysyłając ciepło do jego żył. Mimo że nie

poszukiwał partnerki, jako gorącokrwisty samiec rasy, nie był w stanie zaprzeczyć

intensywnej reakcji jego ciała na tę samicę. Powoli wciągnął powietrze, a jego

wyostrzone zmysły zarejestrowały jej słodki, cynamonowy zapach i subtelne

przyspieszenie bicia jej serca, gdy trzymał ją w swoim nieustępliwym spojrzeniu.

Przez chwilę żałował, że nie wykazywał żadnego zainteresowania prawami

plemiennymi ani starożytnymi paktami, które były w stanie sprawić, że Seraphina

Sanhaja znalazłaby się w jego towarzystwie... jeszcze lepiej w jego łóżku... na

następne osiem nocy.

32 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Jej siostra pociągnęła ją do przodu z lekkim chichotem.

– Czy to nie ekscytujące ?

Tam, gdzie Leila skrzyła się od niepohamowanego entuzjazmu, Seraphina

była prawie niemożliwa do odczytania. Jej pełne wargi zacisnęły się, gdy

przyglądała mu się w milczeniu, a jej wyraz twarzy był idealnie opanowany,

niezgłębiony.

Stojąc przed nim była powściągliwa i zdystansowana.

Oceniająca i... nie pod wrażeniem?

Brwi Jehana uniosły się. Nie chciał przyznać, że jej wyraźny brak

zainteresowania był ciosem w jego męskie ego. Z gęstymi, ciemnymi włosami do

ramion, śniadą skórą i jasnoniebieskimi oczami nigdy nie narzekał na brak kobiecej

uwagi.

Do diabła. Co go obchodziło, jeśli nie podobało jej się to, co widziała?

Nadchodzący tydzień minie dużo szybciej, jeśli nie będzie musiał spędzać go z

rumieniącą się, mrugającą rzęsami Dawczynią Życia, która nie mogłaby się

doczekać, aby ofiarować mu swoją żyłę.

Jehan wpatrywał się w Seraphinę nieustępliwie, nawet gdy już dokonano

formalnej prezentacji.

Wciąż próbował ją rozgryźć w trakcie czegoś, co wydawało się być

nieskończenie uprzejmą, choć nieco krępującą rozmową w salonie. Ich rodzice

prowadzili miłą konwersację. Marcel i Leila zaczęli swobodnie dyskutować o

książkach, muzyce i bieżących wydarzeniach. Oboje wyraźnie starali się włączyć

do rozmowy Jehana i Seraphinę.

To nie działało.

33 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Myśli Jehana wróciły do jego grupy zadaniowej w Rzymie. Kiedy dzisiejszej

nocy rozmawiał z Lazaro Archerem, dowiedział się, że krążyły pogłoski o tym, iż

Opus Nostrum rozprowadza broń po całej Europie i prawdopodobnie wysyła ją

również do Afryki.

Choć miał opóźnić swoją misję dla Zakonu zaledwie o tydzień, już miał

ochotę ubrać się w swój mundur patrolowy i przypasać broń, a nie wpychać się w

białą koszulę, ciemne spodnie i lśniące czarne buty, które nosił odkąd przyjechał z

lotniska.

Jeśli chodzi o Seraphinę, to miał wrażenie, że dzieli ją zaledwie kilka sekund

od pobiegnięcia do najbliższego wyjścia.

Ta skądinąd chłodna i powściągliwa kobieta podskoczyła, gdy zegar wybił

dwunastą. Uśmiechnęła się słabo, gdy jej matka zaczęła klaskać w

podekscytowaniu.

– Już czas! – Amina Sanhaja zapiszczała z drugiego końca pokoju. –

Ruszajcie, wy dwoje. Dalej!

Gdy ich rodziny zaczęły wypychać ich razem z salonu, Jehan spojrzał

pytająco na Seraphinę.

– Spacer po ogrodzie o północy – mruknęła pod nosem, to była pierwsza

rzecz, którą tej nocy powiedziała bezpośrednio do niego. Patrzyła na niego, jakby

była zirytowana, że musi mu to wyjaśniać. – To część tradycji.

Ach, racja. Marcel wspominał coś o tym w samochodzie, ale Jehan ledwie go

słuchał. Wolałby raczej patrzeć, jak usta Seraphiny wyjaśniają mu to ponownie.

Delikatnie odchrząknęła.

– O północy powinniśmy wyjść tylko we dwoje, aby zainicjować obrót

klepsydry i początek naszego…

34 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

– Wyroku? – podpowiedział cierpko.

Zaskoczenie uniosło jej delikatne brwi.

Jehan uśmiechnął się złośliwie i gestem nakazał jej, aby szła przed nim.

– Panie przodem, proszę.

Gdy ich rodzice i rodzeństwo tłoczyli się za drzwiami salonu, odprowadzając

ich wzrokiem, on i Seraphina wyszli z pokoju i ruszyli korytarzem w stronę pary

łukowatych szklanych drzwi prowadzących do oświetlonych księżycem ogrodów za

Mroczną Przystanią.

Noc na pustyni była chłodna, rześka i nieskończenie ciemna. Nad nimi

błyszczały gwiazdy, a półksiężyc jarzył się mleczną bielą na tle bezkresnej czerni

aksamitu nieba.

Mogłoby być romantycznie, gdyby kobieta idąca obok niego nie stawiała

każdego ostrożnego kroku tak, jakby prowadzono ją na szubienicę. Oglądała się za

siebie już po raz szósty w ciągu ostatnich paru minut.

– Nadal tam są? – zapytał Jehan.

– Tak – powiedziała. – Wszyscy stoją przed oknem i obserwują nas.

Mógł to naprawić.

– Chodź ze mną.

Ujął ją za łokieć i schował się wraz z nią opuszczając główną alejkę i

skręcając ku jednej z wielu krętych ścieżek, które przecinały zadbane kwatery

bukszpanów oraz kwitnące, pachnące żywopłoty.

Słodki zapach jaśminu i różu unosił się w nocnym powietrzu, ale to inny

zapach... cynamon i coś o wiele bardziej egzotycznego... sprawił, że oddychał

nieco głębiej, gdy prowadził Seraphinę do bardziej odosobnionej części ogrodu.

35 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Została w tyle o kilka kroków. Podążając za nim niemal drobiła w miejscu na

wysokich szpilkach. Kiedy obejrzał się przez ramię, zobaczył, że jej śliczną twarz

wykrzywia wyraz cierpienia. Potem zatrzymała się całkowicie i pokręciła głową.

– Już wystarczy.

– Spokojnie, Seraphino. Nie zamierzam popchnąć cię pomiędzy hibiskusy i

okryć hańbą.

Jej oczy rozszerzyły się na sekundę, ale potem zmarszczyła brwi patrząc na

niego z wyrazem bezradności.

– Nie dlatego się zatrzymałam. Te buty… zabijają mi stopy.

Jehan wrócił do niej. Spoglądając na wysokie szpilki, cicho przeklął.

– Nie wątpię, że cię zabijają. W odpowiednich rękach te rzeczy mogłyby stać

się śmiercionośną bronią.

Uśmiechnęła się – szczerym, chwytającym za serce uśmiechem, który

pojawił się i zniknął w jednej chwili.

– Przytrzymaj się mojego ramienia.

Jej palce spoczęły na nim, wzbudzając w jego żyłach szybki, nieoczekiwany

prąd gorącej krwi. Jehan próbował ignorować jej dotyk, gdy sięgnął i podniósł jej

lewą stopę. Odpiął ładny, ale niepraktyczny but i zsunął go.

Westchnienie ulgi Seraphiny, gdy uwolnił jej stopę, podziałało na niego

jeszcze mocniej niż jej dotyk. Zaciskając zęby, aby zniechęcić kły do wyskoczenia z

dziąseł w reakcji na żar we krwi, Jehan szybko uwinął się z drugim butem, a

następnie odsunął się od niej.

– Lepiej? – Jego głos stał się twardszy. Tak samo, jak inna część anatomii.

36 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

– O wiele lepiej. – Spojrzała na niego ostrożnie, kiedy odebrała od niego

sandałki, które zwisały mu z palca. – Dziękuję.

– Cała przyjemność po mojej stronie. – I tak było. Bardziej, niż mógłby chcieć

się do tego przyznać. Skinął ku niej głową. – Ile masz lat, Seraphino?

– Przepraszam?

Od razu poczuł się grubianinem, że o to zapytał, ale jakaś jego cząstka

chciała wiedzieć. Potrzebowała wiedzieć.

– Powinniśmy się poznawać, prawda?

Przypomnienie tego uspokoiło jej oburzenie.

– Mam dwadzieścia siedem lat. Dlaczego chcesz wiedzieć?

– Właśnie się zastanawiam dlaczego nie jesteś jeszcze połączona w parę i

związana krwią. Wychowałaś się w Mrocznej Przystani, więc musisz znać wielu

samców rasy. Gdyby którykolwiek z tych, których znam, kiedykolwiek cię ujrzał,

przynajmniej setka z nich wydeptywałaby ścieżkę do twoich drzwi.

Patrzyła na niego przez chwilę w niepewnej ciszy, a potem wzruszyła

ramionami.

– Może wolę ludzi.

Cholera. Nawet nie wziął tego pod uwagę.

– A wolisz?

– Szczerze mówiąc, nie zastanawiałam się za bardzo nad ideą więzi krwi.

Moje życie jest pełne i wciąż jestem zajęta innymi sprawami.

37 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Zaczęła od niego odchodzić, boso poruszając się lekko i płynnie po

betonowej ścieżce. I nie mógł nie zauważyć, że tak naprawdę nie odpowiedziała na

jego pytanie.

Podszedł do niej.

– Jakie rzeczy sprawiły, że byłaś tak zajęta, że wciąż nie jesteś w związku i

zbliżasz się do dojrzałego wieku trzydziestu lat?

Uśmiechnęła się z lekką drwiną, ale w jej głosie brzmiało rozbawienie.

– Ważne rzeczy.

– Takie jak?

– Zgłaszam się do wolontariatu w niektórych obozach przygranicznych,

opiekując się ludźmi, którzy zostali wysiedleni ze swoich miejsc na ziemi z powodu

wojen i innych katastrof. Wydaje mi się, iż można powiedzieć, że to stało się moim

powołaniem.

Cóż, nie spodziewał się tego. To prawda, że nie wyglądała na typową

trzpiotkę, wychowaną w luksusach, która przez cały dzień fruwała w fantazyjnych

sukienkach i w sandałach na wysokich obcasach, ale nie wyobrażał sobie też, żeby

tak wspaniała kobieta, jak ona, spędzała całe dnie w kurzu i pocie. Albo narażała

się na niebezpieczeństwo w tych niespokojnych rejonach, które nigdy nie zaznały

pokoju, nawet przed wojnami pomiędzy ludźmi a rasą.

– A ty, Jehan?

– Co ja?

– Na początek, ile masz lat?

– Trzydzieści trzy.

Spojrzała na niego.

38 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

– Jesteś młodszy niż się spodziewałam. Ale przecież nie można odgadnąć

wieku samca rasy. Zawsze wydawało mi się to niesprawiedliwe, że wasi mężczyźni

nigdy nie wyglądają na więcej niż trzydzieści lat, nawet ci z pierwszego pokolenia,

którzy chodzą po ziemi już od stuleci.

Jehan wzruszył ramionami.

– Mała pociecha za to, że nigdy nie możemy wystawić twarzy na słońce. W

przeciwieństwie do twojego rodzaju.

– Hm. To chyba prawda. – Pochyliła głowę. – Czym dokładnie zajmujesz się

w Rzymie?

– Jestem członkiem Zakonu. Dowódcą oddziału – dodał, nie wiedząc,

dlaczego czuł potrzebę zaimponowania jej swoją wyższą rangą.

Znów się zatrzymała i coś mu powiedziało, że to nie ma nic wspólnego z jej

obolałymi stopami. Zadrżała, gdy Jehan obrócił się, by na nią spojrzeć. Zaśmiała

się cicho i pokręciła głową.

– Nic dziwnego, że nie powiedzieli mi nic o tobie.

– Kto?

– Moi rodzice. – Ręce skrzyżowała sztywno na piersi. – Gdyby wspomnieli,

że jesteś częścią tej brutalnej organizacji, nie byłoby cholernej mowy, żebym się na

to zgodziła. Bez względu na to, jakich perswazji by użyli, aby mnie przekonać.

Podejrzenia Jehana podrażniły jego dumę.

– Masz problem z Zakonem?

– Mam problem z zimnokrwistymi zabójcami.

Czy ona mówiła poważnie?

39 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

– Moi bracia i ja nie jesteśmy...

Nie pozwoliła mu skończyć.

– Poświęciłam się... całą sobą... ratowaniu życia. Twoim zadaniem jest je

odbierać. – Kiedy wyrzucił z siebie soczyste przekleństwo i pokręcił głową, rzuciła

mu ostre spojrzenie. – Ilu ludzi zabiłeś?

– Ja osobiście, czy...

– Myślę, że to odpowiada na moje pytanie. – Minęła go i zaczęła szybko

odchodzić.

Dogonił ją w kilku krokach.

– Nie ma nic zimnego w tym, co robi Zakon. Czy czasami jesteśmy brutalni?

Tylko gdy nie ma innego wyboru. Ale nazywamy to sprawiedliwością. Jesteśmy

obrońcami, a nie zabójcami.

– Semantyka.

– Nie, to rzeczywistość, Seraphino. – Kiedy nie zwolniła kroku, sięgnął i

złapał ją za rękę. Skrzywiła się na ten kontakt. Zastanawiał się, czy było to

spowodowane wyłącznie oburzeniem, czy faktem, że chociaż między nimi narastał

chłód, ciepło przyciągania wciąż ożywało w chwili ich dotknięcia. Puls zatrzepotał u

podstawy klasycznej szyi, a jej serce biło tak mocno i szybko, że poczuł to przez

opuszki palców.

Całe jego ciało zareagowało na to szalone dudnienie, jego żyły się rozgrzały,

a kły wibrowały wydłużając się za zaciśniętymi ustami. Jego penis zareagował z

tym samym głodem, naciskając na zamek błyskawiczny spodni.

Wyszarpnęła dłoń.

40 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

– Nie mogę tego zrobić. Musisz wiedzieć, że nie interesuję się żadnym

próbnym wiązaniem i nie szukam więzi krwi. Zwłaszcza z tobą.

Jehan cofnął się.

– Nie chcesz brać w tym udziału, ponieważ właśnie dowiedziałaś się, że

należę do Zakonu?

Jej pełne usta zacisnęły się w płaską linię.

– Nigdy nie chciałam być częścią tego paktu.

– To jest nas dwoje.

– Co? – Wpatrywała się w niego.

Pokręcił głową.

– Zgodziłem się tylko z obowiązku. Ponieważ czuję, że jestem winien mojej

rodzinie kultywowanie ich tradycji, nawet jeśli ja sam w to nie wierzę.

Odetchnęła głęboko.

– Och, dzięki Bogu!

Nie ukrywała, że jej ulżyło. Zabrzmiała, jak więzień z celi śmierci, który nagle

dostąpił pełnego ułaskawienia, a jego duma ucierpiała po raz kolejny, gdy zdał

sobie sprawę z poziomu jej ulgi.

– Więc co teraz zrobimy, Seraphino? Wrócimy do środka i powiemy im, że

odwołujemy to wszystko?

– Masz na myśli, zerwanie paktu? Nie możemy tego zrobić. – Spojrzała na

cegły u swoich stóp. – Ja nie mogę tego zrobić.

– Może nadszedł czas, żeby ktoś to zrobił.

41 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Przyjrzał się jej pod delikatnym blaskiem księżyca i gwiazd świecących nad

ich głowami. Wszystko w nim, zmuszało go do dotknięcia jej... do podniesienia

brody Seraphiny i odgarnięcia jej z oczu luźnych kosmyków kręconych, brązowych

włosów, choćby tylko po to, by znów zobaczyć ich niezwykły odcień. Ale trzymał

ręce przy sobie, przyciskając je do boków, gdy pragnienie wyciągnięcia ręki niemal

pokonywało jego zdrowy rozsądek.

– Wydajesz się być niezależnie myślącą, inteligentną kobietą. Naprawdę nie

wierzysz, że pakt ma w tej chwili jakiś wpływ na pokój między naszymi rodzinami,

prawda?

– Tak uważam, że ten pakt to anachronizm. Jednak jest ważny dla moich

rodziców, a to czyni go ważnym również dla mnie. Ale... – W końcu uniosła głowę,

by spojrzeć mu w oczy. – Jest jeszcze jeden powód, dlaczego zgodziłam się na

próbne wiązanie. Mam fundusz powierniczy. Spory. Miał być nienaruszalny do

moich trzydziestych urodzin, ale mój ojciec obiecał przekazać mi go wcześniej.

Kiedy skończy się nasze próbne wiązanie.

– Ach. – Jehan uniósł brodę. Nie sądził, że jej motywem będą pieniądze, ale

podejrzewał, że są gorsze rzeczy. – Więc jesteś tutaj, ponieważ zostałaś

przekupiona, a ja z powodu jakiegoś bezcelowego obowiązku udowodnienia

mojemu ojcu, że nie jestem jego największym rozczarowaniem.

– To dlatego tu jesteś?

Jej głos był cichy, prawie współczujący. Łagodne spojrzenie jej oczu groziło

zerwaniem jego słabej kontroli.

Machnął lekceważąco ręką.

– Nie ma znaczenia, dlaczego którekolwiek z nas tu jest. Najwyraźniej oboje

musimy jedynie przetrwać następne osiem nocy, abyśmy mogli zacząć prawdziwe

życie.

42 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Skinęła głową.

– Jak to zrobimy?

Patrząc na nią, stojącą tak blisko niego w chłodnym nocnym powietrzu, na jej

piękną twarz i kuszące krągłości, które sprawiały, że mrowiły go wargi, a krew

buzowała w żyłach, Jehan nie był pewien, jak do diabła, przeżyje z nią cały tydzień

odosobnienia. Bez utrzymania rąk lub kłów... lub jakiejkolwiek innej części jego

anatomii... w jej zasięgu.

Jedno było pewne. Musieliby ustalić pewne wyraźne granice. Sztywne

granice, których nie można byłoby przekroczyć.

I zasady.

Jehan pozwolił, by jego spojrzenie omiotło całą jej sylwetkę, pragnienie

drążyło każdą komórkę w jego ciele.

O tak. Aby przetrwać następny tydzień sam na sam z tą kobietą, będzie

potrzebował wielu granic i zasad.

43 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Rozdział 5

Powinna była powiedzieć nie.

Powinna była zaufać swojemu rozsądkowi i zeszłej nocy zostawić Jehana

stojącego samotnie pośrodku północnego ogrodu, a nie osobiście wyjaśniać mu

zasady rytuału, którego częścią żadne z nich nie chciało być.

Zamiast tego następnego wieczoru usiadła obok niego u szczytu długiego

stołu w sali bankietowej w Mrocznej Przystani jej rodziców przed setką członków

ich dwóch rodzin, którzy zgromadzili się tam z okazji ich wyjazdu w celu

rozpoczęcia pierwszej nocy próbnego wiązania.

Za niecałą godzinę ona i Jehan zostaną zabrani do prywatnego odosobnienia

w oazie i pozostawieni sami sobie, dopóki przedstawiciele obu plemion nie

przybędą, aby ich odebrać pod koniec ósmej nocy. Do tej chwili, będzie z nim

uwięziona, bardzo blisko. W przytulnej, intymnej kwaterze.

O Boże. Musiała oszaleć.

Sera sięgnęła po kieliszek wina i wypiła je jednym tchem.

– Pośpiesz się – syknął Jehan. – Jeśli zbytnio się wstawisz, nie chciałbym cię

stąd wynosić.

– Niech cię diabli, jeśli będziesz – wyszeptała i uśmiechnęła się pod nosem,

starając się udawać, że nie był ostatnim mężczyzną, z którym kiedykolwiek

zdecydowałaby się spędzać czas. – Ach i mamy umowę, pamiętasz? Taką, która

wyraźnie mówi o braku jakiegokolwiek dotykania. Oczekuję, że ją uszanujesz.

44 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Roześmiał się, a jego śmiech był tak głośny, że niemal warknęła.

– Nie martw się, nie mam zamiaru cię dotykać.

Odstawiła pusty kielich z powrotem na stół.

– Dobrze. Więc nawet nie żartuj na ten temat.

– Zaufaj mi, Seraphino, będziesz wiedziała, kiedy żartuję.

Popełniła błąd, spoglądając na niego i uśmiechając się. Rozpierając się na

krześle również odpowiedział uśmiechem. Ale w jego jasnoniebieskich oczach nie

było rozbawienia. Tylko mroczna obietnica, która sprawiła, że krew mocniej

zatętniła jej w żyłach.

Zgodnie z tradycją był ubrany w białą, lnianą tunikę i luźne spodnie. Stroju

dopełniała długa, pasiasta szarfa w niebiesko–złotych barwach jego rodziny,

obwiązana wokół szczupłego pasa. Wyglądał dekadencko i zuchwale, kiedy

siedział swobodnie rozparty na siedzeniu. Arogancki książę przyzwyczajony do

tego, że świat pochylał się nad każdym jego kaprysem, nawet jeśli jego tytuł był

równie stęchły, jak pakt, który tej nocy związał ją z nim.

Jeśli chodzi o Serę, również była ubrana zgodnie z tradycją. Owinięta i

skrępowana całymi metrami przejrzystego, czerwonego jedwabiu, który w jakiś

sposób uformował suknię wyszczuplającą ciało, kapała również koralikami i

dzwoniła bransoletkami. Malowane wzory henny wiły się w delikatnych kwiatach i

łukach na grzbietach jej dłoni i stóp.

Suknia ograniczała oddech, a ozdoby na skórze sprawiały, że czuła się jak

ofiara przeznaczona do złożenia na ołtarzu.

Palący wzrok siedzącego obok Jehana również nie pomagał.

Mimo iż uzgodnili, że przez następny tydzień będą się konsekwentnie unikać,

Sera nie mogła zapomnijcie o żarze, który rozpalił się między nimi w ogrodzie, a

45 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

raczej w momencie, gdy po raz pierwszy nawiązali kontakt wzrokowy w salonie

Mrocznej Przystani.

Był atrakcyjny; nie mogła temu zaprzeczyć. Z tymi lśniącymi kasztanowymi

włosami i niemożliwie błękitnymi oczami niemal oszałamiająco wspaniały. Fakt, że

jego masywne, muskularne ciało i potężna obecność zdawały się wysysać całe

powietrze z pokoju, czynił tego przystojnego samca rasy jeszcze bardziej

magnetycznym.

Dekolt lnianej tuniki w kształcie litery V obnażał dość głęboko potężną klatkę

piersiową, ukazując dużo jasnej skóry i gładkich mięśni oraz krawędzi jego

dermaglyphów. Kolorowe oznaczenia na skórze zdradzały nastrój wampira, a teraz

neutralne odcienie glifów Jehana powiedziały jej, że niedawno się pożywiał.

Nic zaskakującego. Zwyczajowo mężczyzna rasy wchodzący w próbne

wiązanie zaspokajał swoje pragnienie krwi na chętnym ludzkim żywicielu przed

rozpoczęciem tygodnia odosobnienia. Miało to na celu upewnienie się, że nie

napije się z przeznaczonej mu Dawczyni Życia wiążąc się z nią, ponieważ pomylił

fizyczną potrzebę z miłością.

Nieproszona wizja Jehana pijącego z gardła innej kobiety pojawiła się w

umyśle Seri. Jego ciemna głowa wtuliła się w łuk delikatnej szyi. Zmysłowe usta

przywarły do gładkiej, bladej skóry, a ostre kły wbiły się w pulsującą żyłę i zaczął

zachłannie się nią sycić.

Czy uspokajałby kobietę kojącymi słowami i pieszczotami, gdyby brał między

zęby jej tętnicę szyjną? A może rzuciłby się na nią jak drapieżnik, błyskawicznie

dominując ją swoją siłą i rozpaloną do białości mocą?

Jakaś niepokojąca część niej, której nie rozpoznawała, była poruszona

potrzebą tej wiedzy.

Sera jęknęła. Skuliła się na krześle, gdy jej puls przyspieszył, a pomiędzy

46 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

udami rozkwitło erotyczne ciepło.

Chciała skrzyżować nogi, by złagodzić niepożądany ból, ale spódnice jej

ceremonialnej sukni były zbyt ograniczające. Gdzie indziej, w głębi sali bankietowej

jej ojciec recytował tradycyjne warunki próbnego wiązania. Tylko na wpół słuchała,

zbyt rozproszona obecnością Jehana obok niej i żarem jego wzroku, który sprawiał,

że niespokojnie wierciła się na krześle.

Nagle przyszło jej do głowy, że w sali zrobiło się dziwnie cicho. Wyczekująco

cicho.

Wszystkie oczy były wpatrzone w nią, a jej ojciec już nie mówił.

Jehan wstał i wyraźnie odchrząknął.

– Nadszedł czas wyjazdu, Seraphino.

– Och. – Podniosła się, chcąc uciec od ciężaru wszystkich spojrzeń. Poza

tym nie mogła się doczekać, by pomiędzy nią i Jehanem powstał jakiś dystans.

Ale on się nie ruszał. Dlaczego się nie ruszał?

– Nie zapomnijcie o pocałunku! – krzyknął ktoś wesoło z głębi zgromadzenia.

– Tradycją jest przypieczętowanie paktu pocałunkiem!

Leila, do cholery z tą dziewczyną.

Sera rzuciła kose spojrzenie w stronę swojej żywiołowej siostrzyczki, ale

uśmiech dziewczyny nie wskazywał na najmniejsze wyrzuty sumienia.

– Pocałuj ją! – krzyknęła ponownie.

W następnej chwili siedzący po drugiej stronie pokoju Marcel również wezwał

do pocałunku. Ktoś inny także podjął temat. Wkrótce całe miejsce grzmiało

oklaskami i żądaniem.

47 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

– Pocałuj ją! Pocałuj ją! Pocałuj ją!

Sera obrzuciła Jehana nieszczęśliwym spojrzeniem.

– Naprawdę nie musimy…

Zanim zdążyła skończyć, przysunął się bliżej, a jego usta pochyliły się nad jej

wargami, owiewając je gorącym oddechem. Pieścił ją ustami, niewiarygodnie

miękko, boleśnie zmysłowo. Jego dłonie trzymały jej twarz i tak, były delikatne.

Jego pocałunek też taki był, ale pod czułością kryła się zaborczość... surowa moc...

która nią wstrząsnęła.

Natychmiast opanował jej usta, a każde muśnięcie jego warg sprawiało, że

do bólu pragnęła się mu poddać.

Myśli się jej rozproszyły, a kolana stały się miękkie.

Co gorsza, źródło ciepła, która wezbrało między jej udami kilka chwil temu,

płonęło teraz dzikim żarem. Sera uniosła ręce, aby chwycić go za ramiona, choćby

tylko po to, by się przytrzymać i nie omdleć przed nim na oczach setki gapiów.

Wszystkie punkty ich prywatnej umowy na spędzenie następnego tygodnia osobno,

rozwiały się jak liście na wietrze, gdy Jehan ją pocałował. Nic nie mogła nic na to

poradzić. Jęknęła w jego usta, a jej przyśpieszony puls, zaczął dudnić jeszcze

głośniej, zagłuszając okrzyki zgromadzonych wokół nich rodzin.

Jehan puścił ją nagle. Jego niebieskie oczy błyszczały iskrami

bursztynowego ciepła, ich przemiana nazbyt jasno wyrażała jego pragnienie.

Przesunął językiem po wilgotnych wargach, a ona zobaczyła końce kłów, teraz

lśniące w jego ustach diamentowym blaskiem. Ostrych jak brzytwa. Jego oddech

stał się nieco chrapliwy i przyśpieszony.

– Chodźmy – warknął tylko dla jej uszu. – Im szybciej skończy się ta

przeklęta farsa, tym lepiej.

48 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Potem wziął ją za rękę i odszedł od stołu, ciągnąc ją za sobą.

49 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Rozdział 6

Nawet ponad godzinę po tym, jak on i Seraphina zostali przywiezieni do

odosobnienia w oazie, ciało Jehana wciąż było twarde jak skała i wibrowało z

pożądania.

Święte piekło. Ten pocałunek…

Choć był niewinny i krótkotrwały, opętał go w sposób, który nim zachwiał.

Nie był w stanie zaprzeczyć, że Seraphina pociągała go od chwili, gdy

pierwszy raz na nią spojrzał.

Teraz wiedział, że ona też go pragnie. Jej odpowiedź na ich pocałunek nie

pozostawiła żadnych wątpliwości. Rumieńca, który gwałtownie oblał jej dekolt i

policzki, nie można było pomylić z niczym innym, podobnie jak jej cichych jęków.

Czuł jej pragnienie. Wdychał słodki zapach jej podniecenia. Czuł, jak pulsuje w niej

krew.

Jego własna krew odpowiedziała na ten zew, a teraz, gdy jego usta

spróbowały smaku pocałunku Seraphiny, wszystko w nim co było pierwotne i

męskie... wszystko, co pochodziło z dziedzictwa rasy... pulsowało z mroczną...

niebezpieczną potrzebą, pragnąc więcej.

W jakiś sposób udało mu się to powstrzymać podczas uroczystości w

Mrocznej Przystani. Teraz musiał jedynie upewnić się, że jego pragnienie

pozostanie pod kontrolą przez czas ich uwięzienia w prywatnej willi.

50 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Osiem nocy, to wszystko, uspokajał siebie.

Sto dziewięćdziesiąt dwie godziny, daj lub odejmij kilka, które już minęły tej

nocy.

Co oznaczało około jedenastu tysięcy minut. Wszystkie z nich trzeba spędzić

w zbytniej bliskości z kobietą, która rozpalała każde zakończenie nerwowe w jego

ciele, jak płomień przystawiany do suchej rozpałki.

Tak, matematyka nie pomagała.

Wszystko, czego mogli potrzebować, zostało im zapewnione przez ich

rodziny. Odzież, kosmetyki i w pełni zaopatrzona kuchnia dla Seraphiny. Nie mogli

chcieć niczego ze świata zewnętrznego i nikt też nie życzył sobie zakłócać im

czasu spędzanego razem, aż skończy się próbne wiązanie.

Podzielili to miejsce między siebie, gdy tylko zostali wysadzeni, negocjując

terytorium i ustanawiając granice, których żadne z nich nie miało przekraczać.

Wydawało się słuszne, aby dać Seraphinie prywatność w ogromnej sypialni. Jeśli

chodzi o Jehana, to przez następny tydzień miał zajmować ogólne pomieszczenia

mieszkalne i korzystać z dużego gniazda poduch w głównym pokoju jako łóżka.

Gdy Seraphina usadowiła się samotnie w apartamencie z jedyną sypialnią,

Jehan krążył po otwartej przestrzeni willi jak kot w klatce, oceniając nieznane

otoczenie. Przeszedł przez bogato farbowane dywany rozłożone na terakotowych

podłogach. Nad jego głową wysoki, kopulasty sufit jarzył się miękkimi złotymi

światłami, które odbijały się od szkieł mozaiki w kolorze klejnotów osadzonej w

białym tynku sztukatorskim.

W głębi korytarza naprzeciwko sypialni, w której skryła się Seraphina,

znajdował się tradycyjny pokój kąpielowy z parującym, odkrytym basenem

otoczonym kolumnami, na których udrapowano zwoje półprzejrzystego jedwabiu i

rozstawiono stojaki z płonącymi świecami.

51 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

W sąsiadującej z nim, otwartej alkowie ustawiono więcej miękkich materacy i

poduch, niektóre były pogrążone w cieniu, inne strategicznie umieszczone przed

wysokimi, bogato zdobionymi lustrami.

Nagie posągi w erotycznych pozach i stoły z butelkami perfumowanych

olejków i słojami z kadzidłem stanowiły dodatkowy element tego legowiska.

Jehan zmarszczył brwi i pokręcił głową. Umowa próbnego wiązania mogła

zabraniać mężczyznom zmuszania do czegokolwiek Dawczyń Życia wysłanych z

nimi w to miejsce, ale każdy pokój w willi był w oczywisty sposób zaprojektowany z

myślą o seksie i uwodzeniu.

Próbował, jak tylko mógł oprzeć się wyobrażaniu sobie Seraphiny leżącej na

tych poduszkach lub wychodzącej nago z zamglonej parą łaźni, ale jego umysł

odmówił posłuszeństwa.

Osiem nocy.

Miałby szczęście, gdyby udało mu się przetrwać przez tą pierwszą, nie tracąc

zmysłów ani nie rozbijając drzwi do sypialni po drugiej stronie willi, w której kobieta

obecnie się ukrywała.

Pragnął świeżego powietrza. To, czego naprawdę potrzebował, to ściana o

wysokości trzydziestu metrów pomiędzy nim, a niechcianą współlokatorką. Długi i

wytrzymały łańcuch też by nie zaszkodził.

Jehan wrócił do głównego salonu i skierował się ku francuskim drzwiom

prowadzącym na tylne patio. Przechodząc przez pokój, usłyszał Seraphinę syczącą

przekleństwo z wnętrza sypialni.

Przystanął nasłuchując. Nakazał sobie, aby iść dalej w przeciwnym kierunku.

Jednak ona znowu zaklęła, a on obrócił się w stronę przejścia prowadzącego

do sypialni.

52 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

– Wszystko w porządku?

– Tak. Wszystko w porządku. – Jej odpowiedź była szybka, lekceważąca.

Stanął przed zamkniętymi drzwiami i usłyszał, jak jęczy z frustracji.

– Wchodzę – oznajmił.

– Nie. Czekaj... – Stała na środku dużego pokoju, zaplątana w metry

czerwonego jedwabiu, z którego składał się skomplikowany, tradycyjny strój. Kiedy

się zaśmiał, ona się skrzywiła. – To nie jest śmieszne, arogancki dupku.

– Naprawdę? – Nawet nie próbował powstrzymać się od uśmiechu. – Z

miejsca w którym stoję, to wygląda całkiem zabawnie.

Sapnęła i spojrzała na niego mrużąc oczy.

– Skoro zamierzasz tu stać i śmiać się ze mnie, równie dobrze mógłbyś mi

pomóc.

Podniósł ręce.

– Bez dotykania, pamiętasz? Jak mogę pomóc bez złamania tej części

naszego porozumienia? – Oczywiście powiedzieli również, że nie będą się całowali,

ale ta zasada została posłana do diabła, jeszcze zanim tu dotarli. – Poproś mnie

ładnie, a może rozważę nagięcie zasad.

Ramiona opadły jej w geście bezsilności, ale obnażenie prostych, białych

zębów raczej nie wyglądało na uległe.

– Jehan, czy możesz mi pomóc?

Nie chciał przyznać, jak kuszące było jego imię w jej ładnych ustach.

Zwłaszcza, gdy chodziło o poproszenie go o pomoc w rozebraniu jej. Jego krew

była jak najbardziej za tym, z entuzjazmem liżąc jego żyły w oczekiwaniu, gdy

przechodził przez sypialnię do miejsca, w którym stała.

53 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Uniosła prawą rękę i zebrała z szyi długą kaskadę przybranych koralikami,

miękkich, brązowych loków pokazując mu plecy.

– Tę suknię musi podtrzymywać kilkanaście węzłów i nie mogę też ustalić,

gdzie znajdują się końce zawoju.

Jehan stał za nią przez długą chwilę, tylko patrząc. Po prostu upajając się

widokiem jej wdzięcznego karku i eleganckiego kręgosłupa. Została

pobłogosławiona kształtami klepsydry i długimi, szczupłymi nogami. Tradycyjna

suknia otulała każdy centymetr jej ciała we wszystkich właściwych miejscach. W

tym zaokrąglone wzgórki pięknego tyłka.

Jak to możliwe, że jego usta mogły być pełne śliny, a jednocześnie wydawały

się suche jak pustynia?

Dziąsła mu spuchły, a kły wbijały się w język. Pewna część niego również

napuchła, naciskając w cielesnym żądaniu na luźne, białe płótno jego spodni. Żar

wzbierał w jego krwi i w jego oczach, zalewając tęczówki bursztynowym ogniem.

Wyciągnął rękę i zaczął rozluźniać pierwszy ze skomplikowanych węzłów.

Było ich osiem, a nie tuzin. Każdy był sprawdzianem jego zręczności, a także

samokontroli. Wiązania kolejno się poddawały, odsłaniając nagie plecy Seraphiny

dla jego głodnego spojrzenia, centymetr po torturującym centymetrze.

Gdzieś po drodze jego płuca przestały działać. Ogarnęło go pożądanie,

którego ostre szpony skradły mu oddech, gdy rozplątał ostatnie maleńkie węzełki, a

szkarłatny jedwab rozluźnił się w jego palcach.

Seraphina też nie oddychała. Stała nieruchomo, nadal trzymając grzywę

długich włosów wysoko w dłoni. Ciepło emanowało z jej skóry, a on wiedział, że

dziewczyna także musiała czuć jego żar.

Puls na jej szyi tętnił gorączkowo, przyciągając jego płonące oczy. Pragnienie

54 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

pogłaskania tego delikatnego, pulsującego miejsca... dotknięcia i posmakowania jej

każdego kuszącego centymetra... niemal go przytłoczyło.

Zaciskając zęby trzonowe z taką siłą, że niemal się skruszyły, starał się

okiełznać te pragnienia. Kiedy w końcu odnalazł swój głos ten wydobył się z niego z

chrapliwym zgrzytem.

– Proszę bardzo. Skończone.

Seraphina wypuściła włosy pozwalając, by opadły. Spojrzała na niego przez

ramię.

– Zawój też?

Kurwa. Skrzywił się i zaczął szybkie poszukiwanie jednego z końców

jedwabiu. Wyszarpnął go i zaczął odwijać tkaninę wokół stanika i talii. To cholerstwo

było za długie, by sama mogła się uwolnić.

Zaklął i pokręcił głową.

– Musisz się okręcić.

– Tak? – Posłuchała, obracając się przed nim. Skinął głową, a potem

naciągnął jedwab, napinając go i pozwalając by jego szeroka wstęga zbierała się

na podłodze, podczas gdy Seraphina powoli obraca się przed nim. W koło i w koło.

Jej sprężyste brązowe loki tańczyły, a koraliki przeplecione przez pasma migotały w

miękkim światle sypialni.

Nie mógł oderwać od niej oczu.

W jakiejś prymitywnej części mózgu był zdobywcą, władcą pustyni, a ona

była jego hipnotyzującą branką. Jego nieodpartą, wykradzioną nagrodą. Patrzył, jak

się obraca, obserwując, jak rozwijająca się wstęga szkarłatnego jedwabiu odsłania

coraz więcej pięknej, owiniętej w nią kobiety.

55 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Chciał ją rozbierać.

Kiedy patrzył na Seraphinę, gdy wdychał jej słodko–cynamonowy zapach i

czuł ciepło jej skóry z każdym oszałamiającym obrotem, jaki przed nim robiła... to

niech go cholera, ale bycie blisko niej, było wszystkim czego pragnął.

Bicie jej pulsu wibrowało w małej przestrzeni między ich ciałami i sprawiło, że

jego własna krew zapulsowała w odpowiedzi. Sprawiło, że poczuł głód w sposób,

jakiego nigdy wcześniej nie zaznał. Sprawiło, że chciał spalić pakt między ich

rodzinami i posiąść ją tu i teraz, chętną lub nie.

Weź ją.

Posiądź ją pod każdym względem.

Uczyń ją swoją.

Niebezpieczne myślenie.

I pokusa, co do której wcale nie był pewien, że zdoła się jej oprzeć.

Nawet przez tę jedną noc, a co dopiero przez siedem.

56 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Rozdział 7

Nie wiedziała dokładnie, kiedy atmosfera między nimi zmieniła się z po

prostu gorącej i zabawnej w coś mroczniejszego. Coś tak dzikiego i potężnego

sprawiającego, że wszystkie jej zakończenia nerwowe weszły w stan pełnej uwagi.

Jehan jej pragnął.

Musiałaby być idiotką, żeby nie zdawać sobie z tego sprawy.

Ona też miała na niego ochotę.

I była zbyt mądra, by nawet przez sekundę sądzić, że nie zauważył jej

oszołomienia w jakie wprowadzało ją uświadomienie sobie jego nieodpartej,

pierwotnej męskości, tego że będąc niebezpiecznie uwodzicielskim samcem rasy

mógł zatopić zęby w jej szyi równie szybko, jak rozłożyć jej nogi pod naciskiem

muskularnego ciała.

Sera przełknęła ślinę, jej oddech i serce przyspieszyły, gdy zatrzymała się

przed nim. Spojrzała w dół, na miejsce, w którym była przywiązana do jego silnych

dłoni długością napiętej wstęgi czerwonego jedwabiu. Chociaż wciąż pozostawała

nią okryta w strategicznych miejscach, nie pozostało jej wiele. Większość leżała na

podłodze u jej stóp; metry szkarłatu piętrzyły się w skąpej przestrzeni między jej

niemal nagim ciałem a Jehanem.

Oblizała wargi, walcząc o słowa. Powinna mu powiedzieć, żeby sobie

poszedł, ale wszystko w niej co było kobiece tęskniło za jego dotykiem. Nie była

drżącą dziewicą, seks nie był jej obcy. Ale nigdy nie dzieliła go z samcem rasy.

Magnetyzm, który zapanował pomiędzy nią i Jehanem, był czymś, czego nigdy

57 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

przedtem nie odczuwała.

To było zniewalające.

Pochłaniające.

Przerażające w swojej intensywności.

Jednak to nie jego się obawiała, gdy wpatrywała się przeszywające

jasnoniebieskie oczy mężczyzny. To był strach przed samą sobą i sposobem w jaki

sprawił, że tak się poczuła. Strach przed rzeczami, które sprawiły, że go pożądała.

– Jehan, ja… – Pokręciła głową, niepewna, co zamierzała mu powiedzieć.

Wyjdź?

Zostań?

Zapomnij o tym, że żadne z nich nie przybyło chętnie do tego miejsca ani nie

zamierzało wrócić z tego odosobnienia wymuszonego archaiczną tradycją

posiadając związanego krwią partnera?

Ale nie o to chodziło w tym momencie. To, co widziała teraz w bursztynowym

spojrzeniu Jehana, nie miało nic wspólnego z romantycznym otoczeniem lub

oczekiwaniami i nadziejami ich rodzin. Rzeczy, które ona czuła również nie miały z

tym nic wspólnego.

To było pragnienie, czyste i nagie.

Natychmiastowe i intensywne.

Jej ciało pulsowało nim, wypełniając klatkę piersiową wściekłą tęsknotą i

zalewając płynnym żarem jej centrum. Wzięła płytki oddech, a potem mocno go

przytrzymała, gdy Jehan wyciągnął rękę i pogłaskał ją po policzku. Jego ciepłe

palce wędrujące po jej twarzy były twarde i silne, ale głaskał ją z taką czułością, że

nie mogła powstrzymaj cichego jęku, który wypłyną jej z ust. Stała jak zakotwiczona

58 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

w miejscu, a jej myśli i emocje kłębiły się w rosnącym oczekiwaniu. Chłodne

powietrze w pomieszczeniu sprawiło, że odsłonięta skóra była jeszcze wrażliwsza.

Jej napięte sutki były obolałe za zwiewnym materiałem jedwabnej wstęgi, która

ledwo je okrywała. Gęsia skórka zaczęła pokrywać jej nagie ramiona i ciało za

każdą sekundą, jaką znosiła pod gorącym, intensywnym spojrzeniem Jehana.

Jego palce powoli oderwały się od jej twarzy, a następnie wytyczyły płonącą

ścieżkę na jej boku szyi i linii jej lewego ramienia. Czuła, jak śledzi małe czerwone

znamię, które znaczyło jej biceps… znak Dawczyni Życia. Czubkami palców pieścił

symbol łzy i półksiężyca, który oznaczał, że była czymś więcej niż tylko zwykłym

człowiekiem. Znak ten oznaczał także, że gdyby wypiła jego krew, byłaby

przywiązana do niego i tylko do niego, dopóki jedno z nich będzie żyło.

Jakby w odpowiedzi na jego dotyk jej żyły zawibrowały pierwotnym

impulsem. Wszystkie miejsca, w których bił puls odpowiadały na każdą delikatną

pieszczotę.

– Jesteś… taka niesamowicie piękna. – Jego głęboki głos był warknięciem,

przebijającym się przez zaciśnięte zęby i kły. – Ale zawarliśmy umowę, Seraphino.

Wiedziała, że mieli umowę. Nie patrzeć Nie dotykać. Żadnego kontaktu

fizycznego. Ustawili wyraźne granice i wyznaczyli osobne miejsca, w których

mogliby spędzić ten tydzień zamieszkiwania razem bez niezręcznych momentów.

Po zakończeniu próbnego wiązania, po prostu powiedzą sobie „do widzenia” i

powrócą do normalnego życia.

Dlaczego więc tak desperacko pragnęła, by Jehan wziął ją w ramiona?

Dlaczego tak bardzo chciała poczuć na sobie nacisk jego umięśnionego,

twardego ciała?

Dlaczego pochodnia tlącej się potrzeby płonęła coraz goręcej pomiędzy jej

zaciśniętymi udami, a wszystkie jej zakończenia nerwowe mrowiły i wołały o więcej

59 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

jego dotyku?

Była chętna na jego pocałunek i wszystko, co z pewnością nastąpiłoby

później… Ale nie pocałował jej. Warknął z głębi gardła, zwierzęco. Nieziemskim

dźwiękiem. Jednak to była odmowa.

Pokręcił głową, sprawiając, że grube fale ciemnych włosów, zakołysały się

omiatając jego ramiona. Opuścił rękę. Wzdychając głęboko cofnął się, wywołując

pomiędzy nimi uczucie lodowatej próżni.

Pochylił się, by podnieść z podłogi naręcze czerwonego jedwabiu, po czym

się wyprostował i cofnął, ale kiedy uniósł wzrok w jego oczach wciąż płonęło

ogniste pragnienie, tak gorące, że niemal ją parzyło. Jego kły wciąż lśniły jak

brzytwa zza zaciśniętych warg.

Pragnął jej. To było wypisane w jego napiętym wyrazie twarzy i podnieceniu,

które stało się oczywiste, kiedy spojrzała na spore wybrzuszenie, napinające luźne

lniane spodnie.

On także wiedział, jak bardzo go pragnęła.

Widziała tę świadomość lśniącą w jego aroganckim, wszechwiedzącym

spojrzeniu. Niech go cholera. Bardzo dobrze wiedział i podobała mu się jej udręka!

Włożył zwój jedwabiu w jej ręce, uśmiechając się kącikami ust.

– Dobranoc, Seraphino.

Odwrócił się w stronę drzwi. Potem wyszedł z pokoju, nie oglądając się za

siebie, zostawiając ją wpatrującą się w jego plecy, na wpół ubraną, wściekłą i

zdeterminowaną, by unikać jego wkurzającego tyłka na czas jej uwięzienia z nim.

60 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Rozdział 8

Przez następne dwa dni prawie nie widział Seraphiny. Wieczory spędzała za

zamkniętymi drzwiami ogromnego apartamentu, wyraźnie ignorując jego istnienie.

W ciągu dnia bezpiecznie wymykała się na opromienione słońcem patio willi poza

jego zasięg i tak daleko od jego towarzystwa, jak tylko mogła.

Była wkurzona, karząc go lodowatym milczeniem i celowym unikaniem.

Dokładnie tak, jak to zaplanował, kiedy pozostawił ją podnieconą i

niezaspokojoną... i tak samo sfrustrowaną seksualnie jak on... tej pierwszej nocy.

Lepiej było zaskarbić sobie jej pogardę, niż testować jego kontrolę pod

głodnym żarem jej spojrzeń. Jej nieobecność była ulgą, którą z zadowoleniem

przyjął. To było lepsze, niż próbowanie opierania się pokusie jej kuszących

krągłości i nieskończenie miękkiej skóry, teraz, gdy poznał już tą rozkosz wzrokiem

i dotykiem.

Pierdolić to. Dotykał jej tylko przez kilka sekund, a ten dotyk wypalił się na

opuszkach jego palców. Jej ciepło i słodki zapach cynamonu płonęły w jego

zmysłach. Choć teraz była poza zasięgiem wzroku... cicho krzątając się w kuchni,

słyszał te dźwięki... wszystko co musiał zrobić, to zamknąć oczy i była tam w jego

umyśle. Stała przed nim w zaledwie kilku skrawkach szkarłatnego jedwabiu, jej

rozchylone usta i ciężkie powieki zapraszające go do dotknięcia. Wzięcia jej.

Nie, błagające go o to.

Ale pokazał jej, prawda?

61 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Udając, że to on ma kontrolę, odmawiając obojgu przyjemności, której oboje

pragnęli, ponieważ był zbyt pochłonięty potrzebą udowodnienia sobie, że był w

stanie się kontrolować. Teraz Serena bardzo się starała go ignorować, bez

wątpienia wyzywając go od zimnych sukinsynów. Tymczasem on snuł się po willi

jak zwierzę w klatce z półtrwałym przypadkiem sinych jaj.

Cholera.

Nie był tylko sukinsynem. Był idiotą.

Przeklinając, przeczesał dłonią włosy i wstał z dużej poduchy leżącej na

podłodze, gdzie się rozlokował, podejmując nieudaną próbę drzemki. Nadchodził

zmierzch, a on drżał z potrzeby jakiejś aktywności, zrobienia czegoś pożytecznego.

Do diabła, zadowoliłby się robieniem czegokolwiek. Nigdy nie lubił bezczynności, a

nuda tego wygnania doprowadzała go do szaleństwa. Nieraz myślał o wyśliźnięciu

się w środku nocy, by trochę rozładować napięcie. Albo miał ochotę powiedzieć

sobie, „pieprzyć próbne wiązanie” i kopnąć się aż do Casablanki, po czym wybrać

najwcześniejszy lot do Rzymu. Dzięki genetyce rasy, mógł dotrzeć do miasta w

ciągu tylu samo godzin, ile zająłby dojazd samochodem. Może nawet udałoby mu

się znaleźć tam wcześniej.

Kuszące.

Ale nie mógł zostawić tutaj Seraphiny. I tak bardzo, jak chciał wrócić do pracy

podążając za Opus ze swoimi braćmi z drużyny w Zakonie, nie zamierzał narazić

swojego honoru ani rodziny przez naruszenie warunków paktu.

Jeśli ona mogła znieść ten tydzień razem i przestrzegać absurdalnych

ograniczeń nałożonych na nich przez starożytne porozumienie... nie licząc ich

własnego zestawu zasad... to on też mógł. I przypuszczał, że naprawdę był jej

winien przeprosiny za sposób, w jaki zachował się tamtej nocy.

Idąc cicho na bosych stopach, Jehan ruszył w stronę kuchni, gdzie przed

62 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

chwilą ją usłyszał.

Odwrócona do niego plecami, siedziała na miękkiej sofie w kąciku jadalnym.

Z podciągniętymi kolanami i pochyloną głową, by przyjrzeć się temu, co trzymała w

rękach, nie zauważyła, że cicho wśliznął się do jadalni ze znajdującej się za nią

kuchni. Na początku myślał, że wzięła sobie jedną z wielu książek z dobrze

zaopatrzonej biblioteki willi. Ale potem zdał sobie sprawę, że ten mały przedmiot to

coś innego. Telefon komórkowy.

To było bezpośrednim naruszeniem zasady... braku komunikacji ze światem

zewnętrznym.... jednym z głównych warunków próbnego wiązania.

Podstępna mała buntowniczka.

Otworzył usta, żeby ją napomnieć, ale potem jego ostry wzrok dostrzegł kilka

ostatnich linii wątku wiadomości tekstowej wypełniającej wyświetlacz. Jakiś facet o

imieniu Karsten pytał ją, gdzie jest i dlaczego zostawiła go, nie mówiąc, gdzie

pojechała. Martwił się. Potrzebował jej. Twierdził, że bez niej nie daje rady.

Z powodów, których nie chciał zgłębiać, sam pomysł, że na Seraphinę może

gdzieś tam czekać jakiś inny mężczyzna... że nawet nie wspomniała mu o tym w

żadnym momencie, gdy ze sobą rozmawiali... wysłał serię błyskawic gniewu w żyły

Jehana.

Fakt, że tak beznamiętnie patrzyła na niego tamtej nocy, kiedy się poznali,

podczas gdy ten drugi mężczyzna... jak on, kurwa, miał na imię; Karsten?

Nieważne... najwyraźniej tęsknił za nią, potrzebował jej... sprawił, że Jehan zadał

sobie pytanie czy od samego początku błędnie ją odczytywał.

Oczywiście, już wyznała mu, że zgodziła się wziąć udział w próbnym

wiązaniu tylko dlatego, że na koniec odbierze piękną wypłatę. Dlaczego więc

miałoby go zaskoczyć to, że była już w związku z kimś innym?

– Łamiesz zasady. – Jego głos był cichy i spokojny, nie zdradzający ognia

63 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

płynącego przez jego żyły.

Drgnęła tak gwałtownie, że telefon praktycznie wyskoczył jej z palców.

Szarpnęła się, by go pochwycić i obróciła się na kanapie, aby rzucić Jehanowi

gniewne spojrzenie.

– Jehan! Nie słyszałam, jak wchodziłeś.

– No, co ty nie powiesz. – Wskazał na telefon, który teraz mocno przyciskała

do piersi. – Jak to się tutaj znalazło?

Miała dość przyzwoitości, by wyglądać na choć trochę skruszoną.

– Zmusiłam Leilę do przemycenia go pomiędzy ubraniami, które dla mnie

spakowała. Nie chciała, ale nalegałam. Jak miałabym spędzić cały tydzień

całkowicie odcięta od wszystkiego?

– I wszystkich? – Podpowiedział Jehan. – Kim jest Karsten?

Jej twarz pobladła. Nie musiała go pytać, czy widział jej wiadomości. Jej

poczucie winy mówiło wszystko.

– On jest moim partnerem.

– Partnerem? – Praktycznie wywarczał to słowo.

– Moim współpracownikiem. Karsten zgłasza się ze mną do pracy w obozach

przygranicznych.

Część rozdrażnienia Jehana ostygła, gdy usłyszał to wyjaśnienie.

– Brzmiał na zbyt stęsknionego i wyczekującego twojego powrotu, jak na

zwykłego współpracownika. Nie daje sobie rady bez ciebie?

Wyraz jej twarzy złagodniał.

– Karsten jest… trochę dramatyczny. W tej chwili niepokoi się przesyłką

64 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

żywności i środków medycznych, która jest przetrzymywana w punkcie kontrolnym

w pobliżu Marrakeszu. Zwykle upewniam się, że wszystko odbywa się płynnie i bez

opóźnień, ale niestety ta dostawa nie zdążyła dotrzeć, zanim rodzice wezwali mnie

do domu.

– Co się stanie, jeśli przesyłka nie zostanie dostarczona w określonym

czasie?

Skrzyżowała ręce na piersiach.

– Jedzenie gnije, a leki się psują. To niestety zdarza się zbyt często.

– A ten Karsten nie jest w stanie odzyskać tych zapasów bez ciebie? – Jehan

nie mógł ukryć swojego osądu wobec drugiego mężczyzny. Gdyby to było

konieczne, a jedzenie i lekarstwa gdzieś leżały i czekały na dostawę, to do cholery

zrobiłby wszystko, żeby upewnić się, że dotrą tam, gdzie powinny.

Seraphina ześlizgnęła się z sofy i podeszła do wyłożonej marmurem wyspy,

przy której stał Jehan.

– Często, gdy sprawy tak się opóźniają, nazwisko mojego ojca pomaga je

popchnąć. Czasami jest to kwestia znalezienia odpowiedniej dłoni do

posmarowania.

Jehan skinął głową. Korupcja nie była niczym nowym. To, że Seraphina

wydawała się przyzwyczajona do poruszania się pośród tych splątanych sieci

powiązań, było imponujące. Robiła na nim wrażenie, jednak nie był pewien czy to

powinno mu się podobać.

– Jak myślisz, co uwolni tę dostawę zapasów?

Lekko wzruszyła ramionami.

– Czy to ma znaczenie? Karsten jak dotąd nie był w stanie ich zdobyć, a

kiedy minie nasz tydzień, będzie już za późno. Jedzenie i leki nie przetrwają zbyt

65 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

długo na pustyni.

Nie, podejrzewał, że nie.

Ale może był jakiś sposób na naprawienie sytuacji.

– Mówisz, że znasz punkt kontrolny, w którym przetrzymywane są zapasy?

– Jest na obrzeżach Marrakeszu. Wiele naszych materiałów przez niego

przechodzi.

Jehan zastanowił się.

– To tylko kilka godzin jazdy samochodem stąd.

– O czym mówisz? – Zmarszczyła brwi. – Jehan, co ty planujesz?

– Pożycz mi swój telefon, proszę.

Dała mu go, wciąż wpatrując się w niego pytająco. Jehan wybrał numer brata

i czekał, aż odbierze. Wybrzmiało kilka sygnałów, a potem zdezorientowany głos

Marcela zabrzmiał z drugiej strony linii.

– Halo?

Jehan przeszedł od razu do sedna.

– Muszę cię o coś prosić.

– Jehan? Co do diabła robisz, dzwoniąc do mnie i skąd masz telefon? Wiesz,

że nie powinno tam być niczego do komunikacji ze światem zewnętrznym…

– Wiem – warknął niecierpliwie. – Gdzie teraz jesteś?

– Ach ... jestem w domu, ale szykuję się do wyjścia za chwilę. Co się dzieje?

Czy wszystko w porządku z Seraphiną?

– Ona jest w porządku. Nic nam nie jest – zapewnił go Jehan. – Potrzebuję

66 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

pojazdu. Tak szybko, jak to możliwe.

Marcel sapnął.

– Co?

Oczy Seraphiny rozszerzyły się tak szeroko, jak wyobrażał sobie, że zrobiły

to teraz oczy jego brata.

– To ważne, Marcel. Wiesz, że nie prosiłbym, gdyby tak nie było.

– Ale nie możesz wyjść z willi. Jeśli zostawisz Seraphinę samą, złamiesz

zasady paktu. Cholera, już to robisz, dzwoniąc do mnie.

– Nikt nie będzie wiedział, że zadzwoniłem, z wyjątkiem ciebie. – Jehan

spojrzał na Seraphinę i pokręcił głową. – Jeśli chodzi o zerwanie paktu przez

pozostawienie jej w willi beze mnie, tak się nie stanie. Ona jedzie ze mną, a my nie

znikamy na długo. Nikt się o tym nie dowie.

– Za wyjątkiem mnie, ponownie. – Marcel jęknął. – Prawdopodobnie nie chcę

wiedzieć, o co w tym chodzi, nieprawdaż?

– Prawdopodobnie nie. – Jehan uśmiechnął się.

Marcel zaklął.

– Powiedz mi, że nie chcesz mojego Lambo.

– Właściwie to liczyłem na jedną z terenówek z floty Mrocznej Przystani. Z

pełnym zbiornikiem paliwa, jeśli byłbyś tak miły.

Głębokie westchnienie Marcela wypełniło linię.

– Czy Seraphina zdaje sobie sprawę z tego, jak wielkim cierniem w tyłku

możesz być?

Jehan spojrzała jej w oczy i uśmiechnęła się.

67 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

– Wyobrażam sobie, że już to rozgryzła.

Marcel zachichotał.

– Podrzucę wam ten transport po zachodzie słońca.

68 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Rozdział 9

– Ostrożnie z tą skrzynią, Aleph. Te szklane fiolki ze szczepionkami są

kruche.

Idąc po oświetlonym księżycem piasku, obejmując jedno z dzieci z obozu dla

uchodźców i trzymając w drugiej ręce skrzynkę z bandażami, Sera skierowała

drugiego z ochotników ku otwartemu tyłowi Range Rovera, obciążonego dostawą

zapasów.

– Massoud, zanieś ten duży worek ryżu do namiotu Fatimy i zapytaj ją, gdzie

chciałaby, żebyśmy złożyli resztę surowego ziarna. Daj jej znać, że mamy tu też

skrzynie z puszkami i skrzynki z owocami.

Za jej plecami, stojący przy pojeździe Jehan zajmował się rozładunkiem

skrzynek, pudeł i worków, które właśnie przywieźli z punktu kontrolnego w pobliżu

Marrakeszu. Sera nie mogła się powstrzymać, żeby nie patrzeć, jak pracuje.

Ubrany w dżinsy i luźną lnianą koszulę z podwiniętymi rękawami ukazującymi

przedramiona pokryte dermaglifami, wyróżniał się jako najlepszy z jej pozostałych

pracowników. To fakt, że pochodził z Rasy dawał mu tę przewagę. Jego siła i

wytrzymałość przewyższała siłę pół tuzina ludzi razem wziętych. Nadal nie mogła

uwierzyć, co tego wieczora dla niej zrobił. I dla wioski wysiedleńców, których nigdy

wcześniej nie spotkał i nie miał obowiązku się o nich troszczyć. Całe oburzenie i

gniew, jakie odczuwała wobec niego od pierwszej nocy w willi, wyparowały pod

wpływem podziwu za to, co teraz robił.

69 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

I kiedy na niego patrzyła, nie był to tylko podziw.

Z pewnością były atrakcyjny. Rozgrzewający do białości i magnetyczny.

Ale dziś zaczęło się w niej rozpalać coś silniejszego. Choć samo pragnienie

go mocno ją niepokoiło, to ta nowa emocja była jeszcze bardziej przerażająca.

Polubiła go.

Jehan zaintrygował ją od chwili poznania, nawet gdy dowiedziała się, że

zarabiał na życie jako wojownik Zakonu. Ich pocałunek na bankiecie rozpalił w niej

potrzebę, której wciąż nie była w stanie zanegować, a potem, kiedy pierwszej nocy

w willi pomógł jej zdjąć sukienkę, zapragnęła go z intensywnością, która niemal ją

przytłoczyła. Po tym, jak zostawił ją upokorzoną i zalaną frustracją, prawie

przekonała samą siebie, że był po prostu aroganckim, irytującym sukinsynem,

którego powinna unikać lub znosić przez resztę razem spędzanego tygodnia.

A teraz musiał tu być, robiąc dla niej coś takiego. Coś zaskakującego i

bezinteresownego.

Marszcząc brwi, odwróciła się od niego z jękiem.

– Chodź, Yasmin. Zobaczmy, czy Fatima ma dziś coś dobrego w kuchni.

Gdy weszły do centrum prowizorycznego obozu, z drugiego końca wioski

namiotów i skromnych budynków gospodarczych nadjechał dżip. Żółte reflektory

tańczyły w ciemnościach, gdy pojazd podskakiwał na koleinach polnej drogi. Dżip

zatrzymał się kilka metrów przed nimi i Karsten Hemmings zeskoczył z siedzenia

kierowcy.

– Sera? – Pobiegł jej na spotkanie, a jego surowo przystojna twarz przywitała

ją szerokim uśmiechem. – Byłem w południowym obozie, kiedy dowiedziałem się,

że zapasy zostały odblokowane. – Pocałował ją szybko w policzek i wyjął pudło z

jej rąk. Potem pochylił się, aby z uśmiechem poklepać głowę dziecka. – Co się

70 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

dzieje? Myślałem, że powiedziałaś, że przez kilka dni zostaniesz z rodzicami?

Wzruszyła ramionami na przypomnienie małego kłamstwa, które mu

powiedziała.

– Znalazłam okazję, by uciec od nich na chwilę, więc pomyślałam, że pojadę

do Marrakeszu i zobaczę, co uda mi się załatwić w sprawie zapasów.

Karsten wydał z siebie dźwięk oburzenia, przekazując pudełko bandaży

przechodzącemu ochotnikowi z obozu.

– Ile to kosztowało tym razem?

– Kilka tysięcy.

Po targowaniu się z superwizorem punktu kontrolnego tak skutecznie, jak

tylko mogła, załatwiła sprawę przekazując pieniądze na osobiste konto

skorumpowanego urzędnika. Czasami był to, po prostu sposób prowadzenia

działalności, ale te wszystkie... kilka tysięcy... zsumowało się na przestrzeni lat. Jej

konto było już prawie wyczerpane... przynajmniej dopóki nie dokończy próbnego

wiązania i ojciec nie uwolni jej funduszu powierniczego.

Grupa dzieci przebiegła obok krzycząc, żeby Yasmin dołączyła do nich w

zabawie. Obietnica przekąski w namiocie została szybko zapomniana i

dziewczynka pobiegła, by dołączyć do przyjaciół.

– Trzymajcie się blisko obozu! – zawołał za nimi Karsten, obserwując, jak

odchodzą. Potem powrócił spojrzeniem do Sery. – Dobrze cię widzieć. Kiedy

usłyszałem, że nagle pojechałaś do rodziny, nie mówiąc nikomu o co chodziło,

obawiałem się, że może stało się coś złego. – Spojrzał w dół, wreszcie zauważając

jej wygląd. – Co do diabła jest z twoimi ubraniami?

Zanim Sera opuściła willę, wiedząc, jak Leila wyposażyła ją na tydzień

odpoczynku i potencjalnego romansu, napadła na garderobę Jehana, by znaleźć

71 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

coś praktycznego do noszenia w terenie. Nie mogła pojawić się w żadnej z

sukienek ani falbaniastych spódnic, które wybrała jej siostra, więc przywłaszczyła

sobie białą, lnianą tunikę Jehana, którą miał na sobie w noc bankietu i parę

luźnych, płóciennych spodni. Kilkukrotnie podwinęła nogawki, talię otaczał jej

prowizoryczny pasek z czerwonego jedwabiu, a na stopach miała parę własnych

skórzanych balerin, jej ubrania nie były modne, ale funkcjonalne. Miały także tę

dodatkową zaletę, że nosiły na sobie cudownie korzenny zapach Jehana, który

drażnił jej zmysły, odkąd przełożyła tunikę przez głowę.

Nie była pewna, jak wyjaśnić, to co miała na sobie, ale Karsten nie wydawał

się już zainteresowany. Jego spojrzenie pobiegło teraz obok Sery, do miejsca, w

którym Jehan właśnie rozładowywał ostatnie skrzynie zapasów.

Jego czoło zmarszczyło się z konsternacji.

– Kto to?

– Przyjaciel – odpowiedziała niepewna, dlaczego czuje się niezręcznie,

nazywając go tak.

– On należy do Rasy. – Oczy Karstena wróciły teraz do niej, a ostrożność

zacisnęła jego usta, gdy ściszył głos. – Przywiozłaś jednego z nich do obozu?

Mimo że minęło ponad dwadzieścia lat, odkąd Rasa zwróciła się przeciwko

ludzkości, uprzedzenia wciąż trwały. Najwyraźniej nawet u jej uprzejmego

współpracownika.

– W porządku. Jehan jest... ach... starym przyjacielem mojej rodziny. –

Machnęła ręką, lekceważąc jego obawy. – Poza tym nie zostaniemy długo. Musimy

dziś wieczorem wrócić do willi.

– Do willi?

Cholera. Naprawdę nie chciała wyjaśniać mu tego całego niezręcznego paktu

72 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

ich rodzin i scenariusza próbnego wiązania. Po pierwsze, to nie była sprawa

Karstena... nawet jeśli wciąż uważała go za przyjaciela po tym, jak dawno temu

krótko się ze sobą umawiali. A może to nie był jego interes właśnie z tego powodu.

Niezależnie od przyczyny czuła się dziwnie chroniąc tajemnicą czas spędzony z

Jehanem. Należał do nich... nikogo innego.

– Kiedy już wszystko załatwimy w obozie, Jehan i ja musimy wrócić tak

szybko jak to możliwe. – Miała zamiar sprawić, żeby to niezwłocznie stało się

prawdą.

Karsten pokręcił głową.

– Cóż dzisiejszej nocy nie wyjdziesz. Od Sahary nadciąga wielka burza

piaskowa. Porusza się szybko, dotrze tu w ciągu najbliższej godziny lub jeszcze

szybciej. W żaden sposób nie będziesz w stanie przed nią uciec.

– O nie. – Węzeł lęku ścisnął jej pierś. – To okropne wieści.

– Jakie okropne wiadomości?

Głęboki głos Jehana pobudził jej zakończenia nerwowe tak zmysłowo, jak

pieszczota. Zamknął burtę łazika i podszedł do niej od tyłu, zanim zdała sobie z

tego sprawę. Kiedy odwróciła się, by spojrzeć mu w twarz, zobaczyła, że twardo

wpatruje się w Karstena.

– Ty musisz być Jehan. – Zamiast wyciągać rękę na powitanie, Karsten oparł

pięści na biodrach. – Jestem Karsten Hemmings, partner Sery.

– Współpracownik. – Jehan subtelnie go poprawił. A jeśli chodzi o powitanie,

również nie promieniował życzliwością. Jego dłoń opadła miękko i... zaborczo... na

ramię Sheraphiny. – Co jest tą okropną wiadomością?

Próbowała zachowywać się tak, jakby jego przedłużający się dotyk nie był

niczym wielkim, jakby nie pobudzał każdej komórki jej ciała i nie sprawiał, że

73 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

zalewał ją żar.

– Nadchodzi burza piaskowa. Karsten mówi, że być może będziemy musieli

przeczekać ją tutaj, w obozie. Wiem jednak, że musimy wkrótce wrócić. Twój brat

czeka, abyśmy zwrócili mu Rovera…

– Sera, skoro twój przyjaciel koniecznie musi gdzieś dzisiaj być –

zaproponował pomocnie Karsten – Dlaczego nie miałabyś przeczekać burzy tutaj,

w obozie, a ja mógłbym jutro odwieźć cię do domu twoich rodziców w Karnety?

– Nie ma takiej potrzeby. – Krótka odpowiedź Jehana nie pozwalała na spory.

– Jeśli Seraphina z jakiegokolwiek powodu tutaj zostanie, to ja też.

Chociaż nie powiedział tego wprost, wiadomość została nadana głośno i

wyraźnie. Nie miał zamiaru zostawić jej samej z Karstenem, z burzą czy bez burzy.

A jeśli ten ochronny, alfa ton jego głosu nie wprawiłby jej serca w bezładne

kołatanie się w piersi, mogłaby uznać za rozsądne, żeby poczuć się obrażoną jego

niesprowokowaną, agresywną reakcją na jedynego innego mężczyznę na jej

bieżącej orbicie.

Karsten uśmiechnął się łagodnie i uniósł ramię.

– W takim razie róbcie co chcecie, wasza decyzja. Zacznę się rozlokowywać,

żeby zdążyć przed burzą. Sera, jeśli będziesz mnie potrzebowała, to wiesz, gdzie

jestem.

Skinęła głową i patrzyła, jak odchodzi. Potem odwróciła się do Jehana.

– Byłeś bardzo niegrzeczny wobec mojego przyjaciela.

– Przyjaciela? – Parsknął pod nosem. – Ten człowiek myśli, że jest dla ciebie

kimś więcej niż przyjacielem. – Przenikliwe, niebieskie oczy Jehana zwęziły się. –

Był kiedyś kimś więcej, prawda?

– Nie. – Pokręciła głową. – Byliśmy na kilku randkach, to wszystko. Nie

74 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

byłam nim zainteresowana.

– Jednak on był zainteresowany tobą. Wciąż jest.

– Brzmisz jakbyś był zazdrosny.

Z trudem wypuścił powietrze przez rozszerzone nozdrza.

– Nazwij to spostrzegawczością.

– Nazwę to zazdrością. – Podeszła do niego bliżej w świetle księżyca, nie

zważając na żar bijący od jego postawnego ciała i na iskry trzaskające z głębi

rozpalającego się spojrzenia. Zacisnął mocno szczękę, a pokryta cieniem zarostu

skóra wydawała się zbyt ciasno napięta na jego przystojnej, gniewnej twarzy. –

Dlaczego do diabła, powinno cię niepokoić, to czy Karsten jest moim przyjacielem,

czy kimś więcej? To nie tak, że masz wobec mnie jakieś roszczenia. Mogłabym

pójść za nim teraz i naprawdę nie miałbyś prawa nic mi powiedzieć.

Z jego wnętrza dobiegł niski warkot.

– Mam nadzieję, że nie zamierzasz mnie testować.

– Dlaczego? Z powodu jakiegoś głupiego paktu? – Jej głos uniósł się z

frustracji. – Nawet w to nie wierzysz, a jednak chcesz udawać, że musimy żyć

zgodnie z jego warunkami.

– Nie dbam o ten cholerny pakt, Seraphino.

– To nie powstrzymało cię przed użyciem go jako pretekstu, żebym poczuła

się, jak idiotka.

Iskry zapłonęły w głębinach jego oczu.

– Jeśli naprawdę myślisz, że odejście od ciebie ubiegłej nocy miało coś

wspólnego z paktem, to jesteś idiotką.

75 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Sapnęła gwałtownie, gotowa rzucić w niego przekleństwem, ale nie dał jej

szansy. W czasie krótszym niż jedno uderzenie serca zmniejszył dystans między

nimi. Jedna silna ręka wsunęła się w jej rozpuszczone włosy oplatając się wokół jej

szyi. Druga rozłożyła się na dolnym odcinku jej kręgosłupa, gdy przyciągnął ją do

siebie i natarł na jej usta w rozpalonym, głodnym pocałunku.

Seraphina zajęczała z rozkoszy i potrzeby. Jej piersi zostały przygniecione do

muskularnych płaszczyzn jego klatki piersiowej, a kutas wciśnięty w jej brzuch był

grubym, twardym grzbietem żaru, mocy i cielesnego pożądania. Ogarnął ją głód,

gwałtowny i płonący. Wypalił jej gniew, zatarł oburzenie i frustrację. Gdy Jehan

pogłębił ich pocałunek, a jego język wbił się w jej rozchylone usta, wszystkim, co

sobie uświadamiała było pożądanie. Wsunęła palce w jego gęste, miękkie fale i

przylgnęła do niego, pogrążona w pragnieniu i nieświadoma ich otoczenia.

Pragnąc ignorować wszystko, dopóki Jehan ją tak trzymał, całując jakby pragnął

tego tak samo mocno jak ona.

Cofnął się z wywarczanym przekleństwem i spojrzał na nią. Jego oczy

płonęły żarem, źrenice były niczym więcej niż pionowymi szczelinami pośrodku

całego tego ognia. Jego wilgotne wargi ukazały zęby i kły, gdy wziął głęboki

oddech, wyczuwając ją jak drapieżnik, którym tak naprawdę był.

Przez chwilę myślała, że zaraz ją chwyci i zaniesie do jakiegoś zacisznego

zakątka obozu, aby ją posiąść. Nie walczyłaby z nim. Boże, nawet nie próbowałaby

tego robić. Ale kiedy tam stali, Sera poczuła, jak delikatne ukłucia zaczynają

muskać jej policzki i czoło. Zaczęły piec ją oczy, a potem, gdy wzięła wdech,

wciągnęła drobny piasek do gardła.

Burza piaskowa.

Nadchodziła dużo wcześniej, niż ostrzegał Karsten.

Nie musiała nic mówić Jehanowi. Przyciągając ją do siebie, przycisnął jej

głowę do swojej piersi i rzucił się razem z nią w stronę najbliższej oficyny, gdy noc

76 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

zaczęła wypełniać się kłębiącymi się tumanami żółtego pyłu.

77 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Rozdział 10

Gdy dotarli do pokrytego blachą falistą budynku magazynu znajdującego się

kilkadziesiąt metrów dalej, gryzący wiatr z wyciem przybrał na sile. Piasek wirował

po obozie, dmąc jak gęsta zamieć.

Ciało Jehana wciąż było podniecone, gdy przytulając do siebie Seraphinę,

otworzył rozklekotane drewniane drzwi.

– Do środka, szybko.

Niezwłocznie weszła do schronienia, kiedy ich pełną uwagę przyciągnął

stłumiony krzyk gdzieś pośród burzy. Głos był cichy, daleki. Niewątpliwie

przerażony.

– Yasmin. – Twarz Seraphiny pobladła ze zmartwienia. – O Boże. Mała

dziewczynka, która przyszła nas przywitać kiedy przyjechaliśmy. Ona i inne dzieci

kilka minut temu odbiegły, żeby się pobawić.

Krzyk zabrzmiał ponownie, teraz bardziej żałośnie. W głosie dziecka był

również ból.

Jehan zaklął.

– Zostań tutaj. Znajdę ją.

Nie czekając, żeby zaczęła się z nim spierać, wrócił w mrok, wykorzystując

szybkość, jaką dawały mu geny Rasy. Płacz dziewczynki był latarnią morską przez

78 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

oślepiające morze fruwającego piasku. Jehan podążył za jej płaczem do głębokiego

rowu po drugiej stronie obozu. W jego dolnej części w wyniku niebezpiecznego

upadku jej drobne ciało leżało zwinięte w kłębek jak mała piłka.

– Yasmin? – Na dźwięk swojego imienia uniosła głowę. Agonia i przerażenie

zalały jej wypełnione łzami oczy. To biedne dziecko trzęsło się i szlochało, dławiąc

się unoszącym się w powietrzu piaskiem. Jehan wskoczył do rowu. Kucając nisko

obok niej, osłonił ją swoim ciałem przed krążącą wokół nich burzą piaskową. –

Jesteś ranna?

Jej ciemna głowa poruszyła się gwałtownie.

– Boli mnie noga. Próbowałam ukryć się przed moimi przyjaciółmi, ale tu

wpadłam, a wszyscy uciekli.

Jehan ostrożnie ją obejrzał. Gdy tylko jego dłoń przesunęła się po jej lewej

goleni i kostce, poczuł gorący ból złożonego złamania. Przerwa w ciągłości kości

przeszyła jego zmysły niczym uderzenie pioruna.

– Chodź do mnie, kochanie. Zabierzmy cię stąd.

Wziął Yasmin w ramiona i wyniósł ją z rowu. Na górze stała Seraphina

.Czekała. Ciężki koc okrywał ją od stóp do głów, prowizoryczna tarcza przed burzą.

Jehan podszedł do niej, a ona uniosła ramiona osłaniając jego i dziecko, gdy ich

trójka ruszyła przez obóz.

– Mała potrzebuje lekarza – poinformował Seraphinę, mruczącą coś cicho i

uspokajająco do dziecka. – Wyczułem dwa złamania w dolnej części lewej strzałki i

dość poważne zwichnięcie kostki.

Seraphina przez sekundę marszczyła brwi, a potem skinęła głową.

– Budynek medyczny jest w centrum obozu. Tędy. – Wyznaczyła kurs na

jedno z żółtych świateł przed nimi emanujące przez piasek i ciemność.

79 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Jehan nie przegapił niepewnych spojrzeń, które przyciągnął, gdy wraz z

Seraphiną przynieśli ranne dziecko do małego szpitala polowego. Ich podejrzliwość

mu nie przeszkadzała. Należąc do Rasy był przyzwyczajony, że większość ludzi

omijała go z daleka. I nie umknęło jego uwadze, że jedna z pielęgniarek niosąca

medyczną lodówkę z dużym czerwonym krzyżem, cofnęła się natychmiast, kiedy

tylko go dostrzegła... tak jakby zapasy schłodzonych czerwonych krwinek mogły

sprowokować go do ataku.

Ludzie nie musieli się tym martwić. Jego rodzaj spożywał tylko świeżą krew,

pobraną z otwartej żyły. A teraz jedyne żyły, które w ogóle go interesowały, należały

do pięknej kobiety stojącej obok niego. Nawet ubrana w znoszoną koszulę i za

duże spodnie, Seraphina poruszała wszystko, co w nim było męskie, tak samo, jak

wampirzą stronę jego natury. To, że ich pocałunek został przerwany przez burzę i

niespokojne dziecko, nie znaczyło, że zapomniał o pożarze zmysłów rozpalonym w

nim przez Seraphinę. Teraz, gdy dziewczynka była już bezpieczna i znajdowała się

pod opieką lekarza, uwaga Jehana... cała jego uwaga... skoncentrowała się na tym,

jak szybko mogliby wrócić do miejsca, w którym się znajdowali, zanim Seraphina to

przerwała. Jednak stał cierpliwie, gdy go przedstawiała i tłumaczyła swoim

towarzyszom, iż Jehan jest jej przyjacielem i że to on wyszedł w burzę, by

zlokalizować Yasmin. Wydawało się, jakby poręczenie Seraphiny wystarczyło, by

uspokoić ludzi, ponieważ było jasne, że wszyscy w obozie ufali jej i ją uwielbiali.

On też zaczynał tak czuć.

W gruncie rzeczy zaczynał czuć dużo więcej.

Po tym, jak lekarz i pielęgniarki wrócili do pracy, Seraphina odwróciła się, by

na niego spojrzeć.

– Kiedy wyniosłeś Yasmin z burzy, powiedziałeś, że ma złamaną nogę. –

Skinął głową, jednak to nie wydawało się zaspokoić ciekawości Seraphiny. –

Właściwie powiedziałeś, że jej strzałka miała dwa złamania, a kostka była mocno

80 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

skręcona. Miałeś rację, Jehan. Według lekarza, który zbadał ją parę minut temu,

twoje przypuszczenia były w stu procentach trafne. Powiedziałeś mi, że czujesz jej

obrażenia. Potrafisz wyczuwać fizyczne urazy?

Wzruszył ramionami, ledwo przyznając, że posiada zdolność, której tak

rzadko używał.

– Możesz je też wyleczyć?

– Nie. Teraz już znasz moje przekleństwo – burknął cierpko. – Mogę

zlokalizować czyjeś rany, ale nie jestem w stanie pomóc.

Pochyliła głowę w jego stronę, ciepło błyszczało w jej oczach.

– Pomogłeś dziś Yasmin.

Jehan patrzył na nią, niepewny, jak odpowiedzieć. Seraphina nie mogła

wiedzieć, jak tak zwany dar namieszał w jego życiu. Dorastał, czując się

bezużyteczny, nie mający celu. Dopiero gdy dołączył do Zakonu zdał sobie sprawę,

że istnieją inne sposoby na robienie czegoś znaczącego, sprawiającego, że jego

życie miało sens.

Wciąż go obserwowała, wyglądając wspaniale i była zdecydowanie zbyt nim

zainteresowana, gdy patrzyła mu w oczy.

– Burza naprawdę się rozszalała. Chcesz tu poczekać, czy raczej pójść do

mnie?

Uniósł brew.

– Do ciebie?

– Do mojego namiotu. – Uśmiechnęła się, a ciepło dotarło prosto do jego

krocza. – To miejsce, w którym zostaję, kiedy muszę dłużej przebywać w obozie.

Nie jest zbyt wygodne, ale zapewnia prywatność.

81 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Na twarzy Jehana powoli pojawił się uśmiech.

– Panno Sanhaja, czy pani próbuje mnie uwieść?

Oblizała wargi, przechylając głowę, wytrzymując jego głodne spojrzenie.

– Myślę, że chyba można to tak nazwać.

Święte piekło. Obietnica w jej głosie sprawiła, że krew popędziła tak szybko

do jego członka, że nie był pewien czy dotrze do jej namiotu.

– Prowadź – wychrypiał szorstko, bo kły wystrzeliły mu z dziąseł.

Uniósł nad nimi koc, gdy wybiegli z budynku medycznego i pobiegli przez

zamieć piasku. Namiot Seraphiny stał na drugim końcu obozu. Zanim dotarli do

niego, zasunęli zamek błyskawiczny i opuścili klapy, które zabezpieczały wejście do

schronienia, byli już pokryci cienką warstwą lotnego piasku. Wpadli razem do

środka, Seraphina śmiała się, nie mogąc złapać tchu w ciemności. Zostawiła go na

chwilę, pochylając się, by włączyć latarnię. Miękkie światło nadawało blasku jej

rumianym policzkom i lekko zaróżowionej kolumnie gardła, sprawiając, że drobny

piasek, który pokrył jej skórę, lśnił jak diamentowy pył. Pod wpływem wiatru jej

długie brązowe loki zamieniły się w dziką plątaninę, a oczy w kolorze drzewa

sandałowego stały się niezgłębione i pełne pożądania. Jej oddech wciąż był

przyspieszony i płytki, a zarys miękkich piersi drażnił go spod świeżego białego

płótna jego własnej koszuli.

Nigdy nie widział czegoś tak uroczego.

Podczas gdy burza wyła wokół nich, a piasek uderzał w namiot niczym

deszcz, Jehan stał bez słowa, chłonąc jej widok, by na zawsze zapisał się on w

jego pamięci. Nie mógł się powstrzymać, aby nie pogłaskać delikatnego aksamitu

jej policzka. To mu nie wystarczyło, więc ujął jej twarz w dłonie i przyciągnął ją do

namiętnego pocałunku.

82 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

W chwili, gdy ich usta się spotkały, było tak, jakby nie było żadnej przerwy

pomiędzy ich gorącym pocałunkiem przed burzą piaskową i obecnym

elektryzującym momentem. Do diabła, było tak, jakby po prostu kontynuowali to, co

przerwali tej pierwszej nocy w willi. Cały głód, jaki odczuwał wobec tej kobiety, całe

pragnienie... wciąż tliło się tuż pod powierzchnią, czekając na okazję, by ponownie

się rozpalić.

I wiedział, że Seraphina też to czuła.

Z jękiem rozpłynęła się przy nim, a jej usta rozchyliły się, by zapewnić jego

językowi dostęp, którego żądał. Płynny żar polizał jego żyły w odpowiedzi na smak

jej pasji, wypalając wszystko na swojej drodze. W jednej chwili jego kły przebiły

dziąsła, by wypełnić usta. Potrzeba zapulsowała mu w skroniach, w piersi. W całej

długości obolałego penisa. Jęknął z powodu jej intensywności. Musiał się

opanować. Chciał postępować z nią powoli, pomimo własnej niecierpliwości, by

rzucić ją na ziemię i się w niej zatopić.

Jednak Seraphina nie miała dla niego litości. Jej wilgotne usta i urwany

oddech rozdarły jego determinację. Jej miękkie krągłości i silne, pożądliwe palce

wpijające się w jego ramiona, klatkę piersiową i włosy, odarły go z i tak już

nadszarpniętej samokontroli.

Wsuwając dłonie pod luźny brzeg tuniki, chciwie pieścił jędrne wzgórki jej

okrytych satyną piersi. Seraphina zachłysnęła się oddechem, wyginając się w łuk,

gdy rozpiął przednie zapięcie stanika i ujął w dłonie nagie ciało. Jej sutki były

twardymi, małymi pąkami, które napięły się jeszcze mocniej, gdy skubnął je i

przetoczył między palcami, spragniony ich posmakowania. Puścił ją, ale tylko po to,

aby zdjąć z niej koszulę, pragnąc sycić oczy jej widokiem. Przeciągnął płótno przez

jej głowę i pozwolił, by spadło na podłogę namiotu. Potem opadła trzymająca

spodnie czerwona szarfa. Rozwiązał ją i patrzył, jak z jej bioder zsuwa się luźny

pas lnianych spodni, które utworzyły kupkę przy jej stopach.

83 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

– Taka piękna – mruknął, wyciągając rękę, by przesunąć grzbietami kłykci w

dół jej ramienia, a potem w poprzek płaszczyzny brzucha. Zaryzykował sunąc dalej,

bawiąc się koronkowym brzegiem jej delikatnych majtek. – To jest to, co chciałem

zrobić z tobą pierwszej nocy, Seraphino. Rozbierać cię centymetr po centymetrze.

Udawać, że mam prawo patrzeć na ciebie w ten sposób i myśleć, że kiedykolwiek

będę godny cię mieć.

Powoli pokręciła głową.

– Nie chcę, żebyś udawał, Jehan. Dziś nie chcę, żebyś przestał, tak samo,

jak nie chciałam, żebyś zatrzymał się tej pierwszej nocy.

Uciekł mu dźwięk, coś surowego i nieziemskiego. Wsunął palce pod skrawek

materiału między jej nogami i... cholera. Była naga pod koronką. I wilgotna.

Cholernie mokra. Gorący, płynny jedwab opływał mu opuszki palców, gdy zagłębił

się w jej śliską szparkę.

Przygryzła wargę i opuściła głowę z westchnieniem. Trzymała się go

kurczowo, gdy gładził jej jedwabiste fałdki, podczas gdy ona wiła się i drżała pod

wpływem jego dotyku.

– Jehan, nie każ mi czekać. Proszę, nie każ mi znowu cierpieć z pragnienia.

– Nie ma na to szansy – powiedział głosem szorstkim jak żwir, surowym z

pożądania. – Nie dzisiejszej nocy.

Nigdy więcej, jakaś jego zaborcza część warknęła na zgodę. Nie wiedział,

skąd to się wzięło... głębokie do szpiku kości poczucie, że należał do tej kobiety.

Że była jego.

I choć to było absurdalne, ten starożytny pakt między ich rodzinami, w jakiś

sposób przyciągnął go do jedynej kobiety, której pragnął bardziej niż jakiejkolwiek

innej w przeszłości. Jehan przywarł wargami do jej ust i pocałował ją ponownie, z

84 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

tak wielką czcią, jaka się jej należała. Zerwał kontakt tylko po to, by pozbyć się

koszuli i dżinsów, rzucając je na podłogę u swoich stóp. Nie nosił niczego pod

spodem i gdy tylko jego kutas wyskoczył na wolność, odnalazła go dłoń Seraphiny.

Gładziła go i pieściła, a jej palce były tak pewne, tak gorączkowe, że prawie

doszedł na miejscu. Potrzeba stawała się coraz bardziej żarliwa i dojmująca za

każdym przesunięciem jej dłoni po jego sztywnym trzonie, ciśnienie narastało u

podstawy jego kręgosłupa. W jakiś sposób udało mu się skoncentrować

wystarczająco, aby siłą woli zgasić latarnię. Namiot pogrążył się w ciemność.

Chociaż burza piaskowa szalała na zewnątrz, zaganiając wszystkich mieszkańców

obozu do pomieszczeń, nie zamierzał dzielić się Seraphiną lub tą chwilą z

kimkolwiek. Pociągając ją za sobą na legowisko z koców i poduszek, Jehan zdjął z

niej majtki, po czym przesunął dłońmi wzdłuż każdej pięknej krągłości i delikatnie

umięśnionej płaszczyzny na jej nagim ciele. Pokusa jej cipki stała się zbyt wielka.

Słodki zapach podniecenia zalał jego zmysły, gdy rozsuwał jej uda, aż otworzyła

się przed nim jak egzotyczny kwiat. Taki, którego posmakowania nie mógł się

doczekać. Opuścił głowę między jej nogi, jęcząc z mieszanki agonii i ekstazy, gdy

jego język napotkał jej słodki nektar, gorący, mokry miąższ. Jego kły były już w pełni

wysunięte, ale gdy po raz pierwszy poczuł smak soków Seraphiny, ostre końcówki

stały się jeszcze dłuższe. Chęć ugryzienia... wzięcia krwi i uczynienia jej swoją w

ten najpierwotniejszy sposób, w jaki znał... narosła w nim bez ostrzeżenia.

Nie.

Mocno stłumił ten impuls, oślepiony jego siłą.

Zatracenie się w cielesnej przyjemności było jedną rzeczą. Związanie z nim

Seraphiny na wieczność było czymś innym. I to była linia, której nie zamierzał

przekroczyć.

W jego życiu nie było miejsca dla partnerki, a jeśli ona obudziłaby się rano

żałując tego co się stało, to pewne jak diabli, że nie chciał, aby to było coś

nieodwołalnego. Tej nocy chciał sprawić jej przyjemność. Samolubnie chciał dać jej

85 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

rozkosz, która sprawiłaby, że każdy inny mężczyzna, jaki kiedykolwiek jej dotknął

zostałyby starty z jej pamięci. Dzisiaj Seraphina była jego... nie dlatego, że jakaś

absurdalna ugoda mówiła, że tak powinno być, ale dlatego, że sama tego chciała.

Ponieważ poczuła to samo niezaprzeczalne pragnienie, co on.

– Dojdź dla mnie – wychrypiał nad jej delikatnym ciałem. – Chcę cię

usłyszeć, Seraphino.

– O Boże – sapnęła w odpowiedzi, wyginając się i wychodząc na spotkanie

jego ustom, by ją całował, ssał, drażnił wargami i językiem. Kiedy wiła się i skręcała

z narastającej przyjemności, dał jej więcej, przesuwając palcem przez jej soki do

ciasnego wejścia jej ciała. Krzyknęła, gdy dodał kolejny, podkręcając tempo silnymi

pociągnięciami języka.

Spojrzał na jej wyprężone ciało.

– Otwórz oczy, piękna. Chcę, żebyś na mnie patrzyła.

Posłuchała, unosząc ciężkie powieki, a jej spojrzenie było upojone

przyjemnością.

– Jehan, proszę...

Jej dłonie zaplątały się i zacisnęły w jego włosach, gdy prowadził ją wyżej,

desperacko pragnąc jej przyjemności... jej spełnienia... zanim pozwoli sobie na

znalezienie się w jej wnętrzu.

Ach, kurwa. Nigdy nie widział czegoś tak podniecającego, jak Seraphina

zatracona w orgazmie. Te seksowne dźwięki, które wydała. Nieokiełznana reakcja

jej ciała. Ciasne, gorące imadło jej pochwy, zaciskające się wokół jego palców, gdy

przeciągał językiem po jej łechtaczce bezlitośnie popychając ją w kierunku

wybuchowego spełnienia.

Patrzyła mu w oczy w ciemnościach namiotu, a kiedy chwilę później się

86 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

rozpadła, jej usta wykrzyczały jego imię. Jehan nie mógł powstrzymać uśmiechu

zadowolenia. Uniósł się nad nią, przyciskając jej kolana do piersi, gdy wprowadził

swojego penisa pomiędzy śliskie fałdki jej płci. Jej oczy były utkwione w jego, a

ciało wciąż zarumienione i drżące od wtórnych wstrząsów uwolnienia. Sprawdził jej

ciasne wejście lekkim pchnięciem bioder, jęcząc gdy drobne mięśnie ścianek jej

pochwy otoczył główkę penisa. Poszukał kontroli i stwierdził, że jej nie ma.

Nie, jeśli dotyczyło to tej kobiety.

I nie wiedział dlaczego, ale to go nie przestraszyło.

W tej chwili, kiedy Seraphina była mokra i gotowa na niego, to cholernie

dobre pytanie nie miało żadnego znaczenia. Z ostrym przekleństwem ugiął

miednicę i zanurzył się w niej aż po nasadę.

87 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Rozdział 11

Wykrztusiła imię Jehana, gdy wziął ją jednym głębokim, zapierającym dech w

piersiach pchnięciem.

Jego grzeszne usta i palce sprawiły, że jej zakończenia nerwowe wibrowały

tak mocno, że stały się odrętwiałe z nadmiaru bodźców, a jej ciało gorące i śliskie

od spełnienia. Ale każde gwałtowne pchnięcie bioder Jehana ożywiało jej

podniecenie. Jego penis rozciągnął ją, wypełnił tak bardzo, że ledwo mogła

pomieścić całą jego długość i obwód. Zamknęła oczy przed oszałamiającą ekstazą,

która narastała, gdy się w niej poruszał, a jego potężne uderzenia i nieustające

tempo doprowadzały ją do granicy zdrowego rozsądku.

Nigdy nie poczuła czegoś tak odurzającego jak pierwotna moc wspaniałego

ciała Jehana. To, że cała jego pasja... cała jego ogromna kontrola... koncentrowała

się na jej przyjemności, było narkotykiem, od którego łatwo mogła się uzależnić.

Może już się tak stało, ponieważ pragnienie, które do niego czuła coraz bardziej ją

pochłaniało z każdym mocnym uderzeniem jego ciała w jej ciało.

Sięgnął między nich i opuścił jedną z jej nóg z miejsca, gdzie leżała zgięta

przy jej piersi i owinął ją sobie wokół pasa, gdy przesunął się pod jeszcze bardziej

intensywnym kątem. Nowa pozycja dała jej dostęp do jego pokrytej glifami klatki

piersiowej i umięśnionego brzucha, które eksplorowała za ciekawskimi palcami i

badawczymi paznokciami. Uniosła głowę obserwując, jak w nią uderza,

zahipnotyzowana dzikim, erotycznym pięknem ich pożądania.

Jehan zamruczał z aprobatą.

88 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

– Czy podoba ci się jak razem wyglądamy, Sero? Gdy masz szeroko

rozłożone nogi, a mój kutas jest głęboko zanurzony w twoim cieple?

– Tak. – O Boże. Czy myślała, że jest już na krawędzi samozapłonu? Jego

mroczny głos rozpalił ją jeszcze bardziej. Oderwała wzrok od ich połączenia tylko

po to, by napotkać trzaskający ogień, który płonął w jego przemienionych oczach. –

Jehan... nie wiedziałam, że może tak być. Uwielbiam patrzeć, jak pchasz we mnie,

jakbyś nie był w stanie zanurzyć się wystarczająco głęboko. Uwielbiam widzieć nas

razem w ten sposób. Uwielbiam to, jak nam ze sobą dobrze.

– Mmm – odparł, bardziej warcząc niż odpowiadając. – Więc pozwól, że dam

ci jeszcze więcej.

Ustanowił nowe tempo, które rozerwało jej już i tak strzępiącą się kontrolę.

Kolejny orgazm wzrósł i skręcił się w jej głębi, posyłając ją w zawrotny wir rozkoszy.

Przygryzła wargę dusząc w sobie jęk, gdy orgazm nabrzmiał, zbliżając się do

punktu wybuchu.

Jehan nie okazywał litości, nie spowolniał rytmu wbijając się w nią mocniej,

głębiej, jego biodra pompowały wściekle.

Wygięła się pod nim, nie mogąc dłużej wytrzymać. Obracając głowę i

wbijając ją w poduszkę, wydała z siebie krzyk, gdy uwolnienie przebijało ją fala za

rozkoszną falą.

Kiedy dochodziła, Jehan wciąż wściekle pompował, po czym wyrwała się z

niego szorstka klątwa. Napiął mięśnie tak mocno, że stwardniały jak granit pod jej

palcami, kiedy do niego przylgnęła. Jego bursztynowe tęczówki płonęły

bursztynowym ogniem, a jego spojrzenie utkwione było w jej oczach.

Syknął jej imię z mieszaniną udręki i przyjemność wyrytej na jego przystojnej,

dzikiej twarzy. Potem ryk wybuchnął przez jego zęby i kły. Jego biodra wcisnęły się

w nią wściekle, po czym wyrzucił gardłowo przekleństwo, gdy nagle w jej ciele

89 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

wybuchł rozpalony strumień jego nasienia.

Nigdy nie czuła się tak nasycona. Tak cudownie wypieprzona.

Głaskała Jehana, dopóki jego ciało nie rozluźniło się, a orgazm nie

wybrzmiał. Ale jego zanurzony w niej kutas stracił niewiele ze swojej sztywność. A

kiedy głębokim głosem mamrotał pochwały za to, jak mu w niej dobrze, a jego silne

palce pieściły jej włosy, policzki i piersi, ta przedłużająca się sztywność zamieniła

się w twardą stal.

Nie była w stanie kontrolować reakcji swojego ciała na niego, ani też nie

mogła powstrzymać drżącego westchnienia rozkoszy, gdy jego kutas nabrzmiał do

pełni, a ścianki jej płci zacisnęły się, by go przytrzymać. Przesunęła się pod nim,

tworząc delikatne tarcie.

– Kurwa, Sera. – Zamknął na chwilę oczy, odchylając głowę na ramiona, gdy

poruszeniem ciała zaprosiła go, by wziął ją ponownie. Kiedy jego spojrzenie wróciło

do jej oczu, ogień, który był tam przedtem, rozpalił się jeszcze bardziej.

– Powinienem był odejść. Teraz jest już za późno. Jest za późno, kurwa, dla

nas obojga.

Skinęła głową, wiedząc, że ma rację. Powinni byli się oprzeć temu żarowi,

który zapłonął pomiędzy nimi.

Powinni byli nie zgodzić się na próbne wiązanie i wszystko, co mu

towarzyszyło. Oboje powinni byli rozumieć, że poddanie się temu pragnieniu

wywoła tylko jeszcze większą potrzebę.

Dla Seri to, co czuła do Jehana, wykraczało poza fizyczną potrzebę, a nawet

przelotne uczucie. Tej nocy ujrzała jego nową stronę. Nie aroganckiego samca rasy,

który kroczył przez życie, jakby był właścicielem świata. Nie wojownika Zakonu,

który miał do czynienia z bezwzględną sprawiedliwością i śmiercią.

90 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Tej nocy w obozie była świadkiem odsłonięcia się jego innej strony. Jehan był

miłym człowiekiem, współczującym mężczyzną. Dostrzegła w nim honor, i teraz,

kiedy to ujrzała, nigdy nie będzie mogła spojrzeć na niego w gorszym świetle.

Więc tak. Było już o wiele za późno, by uciec od wszystkiego, co wydarzyło

się między nimi tej nocy i nawet gdyby żałowała tego faktu, nigdy by tego nie

zrobiła.

Nie, kiedy Jehan patrzył na nią takim, jakim był teraz, z gorączką w oczach i

pragnieniem wirującym wściekle w łukach i spiralach jego wielobarwnych

dermaglyphów. I nie wtedy, gdy jego niesamowity kutas wywoływał w niej tęsknotę

za tym, żeby znowu zostać wziętą.

– Tym razem na kolana – rozkazał jej swoim głębokim, ochrypłym i surowym

głosem.

Jej oczy rozszerzyły się ze zdziwienia, ale chętnie wyskoczyła spod niego, by

być posłuszną. Wyłonił się za nią, a ciepło jego obecności paliło jej tyłek. Jego

palce przepchnęły się przez ich połączone soki, wyciskając desperackie

miauknięcie z jej gardła, gdy mokre dźwięki jego pieszczot przyłączyły się do

suchego wycia burzy piaskowej wciąż szalejącej poza namiotem.

Poczuła grubą długość jego penisa między spuchniętymi fałdkami. Potem

chwycił jej biodra w dłonie i powoli wbił ją na niego, centymetr po chwalebnym

centymetrze.

Ustalili teraz mniej szalone tempo, znajdując w jakiś sposób ochotę

rozkoszowania się przyjemnością, dzięki czemu wytrzymali tak długo jak tylko się

dało. Po tym, jak oboje ponownie osiągnęli punkt kulminacyjny, opadli leniwe na

koce rozrzucone po posłaniu.

Przez długi czas nie było między nimi słów. Leżeli razem w ciemności,

wsłuchując się w syk wirującego piasku, gdy burza nadal przetaczała się przez

91 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

obóz.

Sera była wyciągnięta obok niego, opierając jedną rękę na jego piersi.

Śledziła wzór glifów, które rozciągały się na jego gładkiej skórze, zapamiętując

unikalne oznaczenia skóry Rasy, które były wyjątkowe i przypisane tylko do niego.

Były piękne. On też.

– Muszę ci podziękować za dzisiejszy wieczór, Jehan.

Chrząknął.

– Nie ma potrzeby, zaufaj mi. – Jego silne ramię zacisnęło się wokół niej, gdy

przyciągnął ja bliżej do siebie. – To ja powinienem ci dziękować.

Uniosła się, żeby spojrzeć mu w twarz.

– Nie, mam na myśli to, co zrobiłeś dziś wieczorem. Dziękuję ci za pomoc w

dostarczeniu tu zapasów. Za wyjście w burzę, by znaleźć Yasmin i upewnić się, że

otrzymała opiekę, której potrzebowała jej zraniona noga.

Wzruszył lekko ramionami.

– Za to również nie trzeba dziękować. Zrobiłem to, co uczyniłby każdy.

– Nie każdy – powiedziała. – I nigdy nie spodziewałbym się tego po tobie. Źle

cię oceniłam, kiedy się poznaliśmy i za to jestem ci winna przeprosiny.

Objął ją za szyję i przygarnął do siebie, by pocałować.

– Może oboje byliśmy zbyt pośpieszni w ocenie. Kiedy powiedziałaś mi, że

zgodziłaś się na próbne wiązanie tylko po to, by odebrać poręczenie od twojego

ojca, to założyłem, że to było coś w rodzaju łapówki, bo chciałaś pieniędzy dla

siebie. Nie powinno mieć dla mnie znaczenia, z jakiego powodu tego chciałaś, ale

miało. Wiem co zrobiłaś dziś w punkcie kontrolnym. Uświadomiłem sobie, co

robiłaś przez cały czas... wykorzystywałaś swoje osobiste środki, aby kupować

92 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

zaopatrzenie dla obozu.

Zmarszczyła brwi.

– To tylko pieniądze. Jakbym mogła ich skąpić, gdy zapasy oznaczają życie

lub śmierć dla ludzi, którzy są ode mnie zależni?

– To oczywiste, że twoja praca wiele dla ciebie znaczy. – W jego oczach była

powaga, gdy przyglądał się jej w zaciemnionym namiocie. – Tej nocy, gdy

spacerowaliśmy po ogrodzie, powiedziałaś mi, że twoja praca jest powołaniem.

– Tak powiedziałam. – Zaskoczyło ją, że przypomniał sobie rzuconą

mimochodem uwagę.

–

Co miałaś na myśli, Seraphino?

Spojrzała na swoją dłoń, która spoczywała na jego piersi.

– Kiedy skończyłam osiemnaście lat, zgłosiłam się do wolontariatu w

sierocińcu około godziny drogi od naszej Mrocznej Przystani. Moi rodzice zachęcali

mnie do tego, ponieważ także zostałam osierocona, kiedy byłam niemowlęciem.

Jehan wydał z siebie dźwięk aprobaty.

– Do wielu domostw rasy trafiają porzucone i osierocone niemowlęta lub

małe dziewczynki.

Skinęła głową. Zarówno ona, jak i jej siostra zostały adoptowane przez

Sanhajów w taki sposób.

– Miałam szczęście. Ktoś zobaczył moje znamię i uznał, że jestem inna. Z

tego powodu znalazło się dla mnie bezpieczne miejsce. Ale w sierocińcu, do

którego chodziłam w tym roku, nie było żadnych Dawczyń Życia. Tylko ludzkie

dzieci. Wiele z nich było uchodźcami, których rodzice zginęli w wojnach lub zmarli z

powodu głodu i chorób. – Zwinęła palce w ciasną piłkę. – W tym miejscu było tyle

93 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

bólu. Czułam to za każdym razem, gdy trzymałam płaczące niemowlę lub

obejmowałam jedno z tych słodkich, przerażonych dzieciaków.

– Czułaś to – mruknął Jehan, teraz rozumiejąc wszystko. Sięgnął, by wziąć

ją za rękę i uniósł jej zaciśniętą piąstkę do swoich ust. – Czułaś ich emocjonalny

ból, ponieważ podobnie jak ja jesteś empatą.

Każda Dawczyni Życia, jak i każdy samiec rasy, rodzili się z wyjątkową

zdolnością pozazmysłową. Niektóre z nich były błogosławieństwem, inne niemal

przekleństwem. Jehan potrafił rejestrować obrażenia fizyczne, a umiejętnością Sery

było wyczuwanie emocjonalnego bólu za pomocą dotyku.

– Myślałam, że sobie z tym poradzę – powiedziała. – Ale wszystko, co

czułam, pozostawało ze mną. Aż do czasu spędzonego zimą w sierocińcu, nie

wiedziałam, jak pomóc. Teraz robię, co mogę.

Odezwał się cichym głosem, a Sera wiedziała, że ją rozumie. Biorąc pod

uwagę jego własne zdolności, Jehan prawdopodobnie rozumiał ją lepiej niż

ktokolwiek inny.

– Jesteś niesamowitą kobietą, Seraphino. – Pokręcił głową, delikatnie

gładząc kciukiem jej szczękę. – Myślę, że zdałem sobie z tego sprawę w chwili, gdy

się poznaliśmy, ale byłem zbyt zajęty szukaniem powodów, by cię nie lubić.

Chciałem znaleźć w tobie ukryte wady, ponieważ było oczywiste, że nie znajdę

żadnych na zewnątrz.

Jego pochwały ją ogrzały.

– Też nie znalazłam w tobie większych wad. A wierz mi, próbowałam.

Nazwałam cię zabójcą, kiedy dowiedziałam się, że jesteś wojownikiem Zakonu. To

było niesprawiedliwe. Teraz to wiem. Pomyślałam też, że twoją największą osobistą

wadą może być przesadna wiara we własny urok. Sądzę jednak, że udowodniłeś

mi dzisiaj, o co ci chodziło. Przypuszczam, że muszę oddać sprawiedliwość tam,

94 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

gdzie się to należy.

Zachichotał.

– Jeśli to, co właśnie z tobą zrobiłem, było urocze, poczekaj, aż zobaczysz

moją nikczemną stronę.

Uśmiechnęła się do niego szeroko.

– Kiedy mogę się tego spodziewać?

– Jeśli nie będziesz ostrożna, wcześniej niż myślisz.

Chwycił ją za tyłek i dał jej żartobliwego klapsa. Potem przewrócił ją na plecy

i przykrył twardym, w pełni pobudzonym ciałem. Żar iskrzący się w jego oczach

obiecywał, że to co zaraz nastąpi będzie bardzo nikczemne.

95 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Rozdział 12

Burza minęła jakiś czas temu.

Jehan leżał na plecach w ciemnym namiocie, trzymając śpiącą Seraphinę.

Leżała na nim naga i wyczerpana. Nie spał od dłuższej chwili, wsłuchując się w

ciszę na zewnątrz i próbując przekonać samego siebie, że musi wstać z posłania.

Mimo że nie chciał zakłócać jej snu ani tracić przyjemnego uczucia, gdy

odpoczywała w jego ramionach, wiedział, że powinien wyjść i sprawdzić ich pojazd,

upewniając się, że nie jest zakopany pod kopcem piasku. Jeśli pogoda się

poprawiła, chętnie wyruszyłby w drogę.

Domyślał się, że to wczesny poranek, prawdopodobnie dopiero dwie lub trzy

godziny po północy. Jeśli nie zwlekaliby zbyt długo, możliwe było, że zdążyliby

wrócić do willi przed wschodem słońca. W przeciwnym razie musieliby spędzić

kolejny dzień w obozie, czekając do zachodu słońca, kiedy to mógłby ponownie

bezpiecznie wyjechać.

I chociaż mógł wymyślić wiele interesujących sposobów spędzania godzin z

Seraphiną w jej namiocie, nie wstydził się przyznać, że wolałby odkryć te sposoby

w zaciszu willi. Co oznaczało jak najszybsze wyciągnięcie tyłka z jej łóżka, aby

mógł przyspieszyć ten proces.

Z troską, aby jej nie obudzić, wysunął się spod niej i stoczył z cienkiego

materaca na podłogę.

Ubierał się cicho, wyślizgnął z namiotu i rozpoczął wędrówkę w stronę

miejsca, w którym zaparkował łazika. Był pierwszy na zewnątrz po minionej burzy.

96 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Kopnął się przez cichy obóz, jego buty zostawiały świeże ślady na piaszczystej

drodze, która przecinała środek małego osiedla namiotów i budynków

gospodarczych.

Z łazikiem mogło nie być dobrze. Piasek pokrył czarny pojazd wciskając się

w każde zagłębienie i szczelinę. Odkopał go i otrzepał najlepiej, jak potrafił, i

właśnie miał go uruchomić, kiedy jego nadprzyrodzony słuch wychwycił dźwięk

męskich głosów gdzieś w ciemności. Gdzieś w pobliżu głównego budynku

zaopatrzenia.

Jehan natychmiast rozpoznał dramatyczny tenor Karstena Hemmingsa. Drugi

mężczyzna brzmiał jak jeden z pomocników, którzy wcześniej pomagali rozładować

transport.

Jehan słuchał, a podejrzenia zbudziły jego zmysły. Instynktownie sięgnął do

łazika i wyjął sztylety, które schował pod fotelem kierowcy. Chociaż opieprzył słodki

tyłeczek Seraphiny za fakt, że przywiozła swój telefon do willi gdzie miało się

odbywać ich próbne wiązanie, jego własne naruszenie zasad przez wniesienie tam

patrolowych sztyletów Zakonu było prawdopodobnie gorszym z tych dwóch

występków.

Jednak w tej chwili był cholernie zadowolony, że ma broń.

Jedno z ostrzy wsunął do buta, a drugie za pasek dżinsów na plecach, po

czym zaczął skradać się z tyłu namiotów i przybudówek, wyostrzając zmysły w

poszukiwaniu dwóch mężczyzn. Piasek chrzęścił w rytm ich szybkich kroków.

Karsten wydawał rozkazy swojemu wspólnikowi cichym, naglącym szeptem.

– Przyspiesz tempo, Massoud! Mój kontakt czekał na to gówno od wielu dni.

Mamy mniej niż godzinę, aby dokonać przelewu i odebrać pieniądze.

Co do cholery?

97 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Jeep Karstena został zaparkowany z tyłu oficyny. Tylna klapa była otwarta,

podczas gdy Karsten i inny pracownik obozu najwyraźniej załadowywali pojazd

skrzynkami wyjętymi z głównego budynku zapasów.

Jehan podkradł się przez cienie, wpatrując się w zawartość Jeepa, gdy obaj

mężczyźni wrócili do budynku po kolejne skrzynki. Trzy oznaczone jako konserwy

mięsne stały z tyłu pojazdu. Zapasy dla dzieci, które on i Seraphina dostarczyli

ubiegłego wieczoru.

Jedna ze skrzyń została odstawiona na bok, kilka puszek w środku

otwartych. Z wnętrza pojemników emanowała dziwna, niebieska poświata.

Początkowo Jehan nie był pewien, co widzi.

To nie było pewne mięso w puszkach.

Każdy pojemnik zawierał elektroniczny przedmiot wielkości dłoni złożony z

metalowej obudowy i szklanego środka. Wewnątrz szkła znajdowała się

mlecznoniebieska substancja, która świeciła jak fiolka z czystą energią. Jak źródło

ultrafioletowego światła ujarzmionego, by stworzyć z niego broń.

Cholera jasna.

Nagle uświadomił sobie, że jeden z grupy Karstena pojawił się na tyłach

budynku. Mężczyzna miał puste dłonie, ale gdy tylko jego oczy dostrzegły Jehana,

sięgnął po broń i wystrzelił w panice.

Reagując niemal natychmiast, Jehan wypuścił ostrze, posyłając Massouda

na piasek.

Wystrzelona kula poleciała dziko w powietrze. Odgłos wystrzału rozbrzmiał

echem, niszcząc senny spokój obozu. Krzyki i zamieszanie natychmiast wypełniły

niektóre namioty w pobliżu.

98 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Karsten wybiegł z budynku zaopatrzenia.

– Massoud, do cholery…

Zahamował w miejscu, gdy stanął twarzą w twarz z Jehanem, trzymającym

broń jego towarzysza.

Jehan obnażył kły.

– Kręcisz trochę na boku. Jaka w tych dniach obowiązuje cena za granaty

UV?

Karsten zmrużył oczy.

– Wyższa niż możesz sobie wyobrazić, wampirze.

Impuls, by zdmuchnąć ludzką głowę, był prawie przytłaczający. Ale

ostrożność ostrzegła go, że był to również wieloletni współpracownik Seraphiny.

Uważała Karstena Hemmingsa za swojego przyjaciela.

Choć Jehan chciał zmiażdżyć tego drania za czerpanie korzyści z broni UV

zabijającej obywateli rasy i wykorzystywanie dobrej woli Seraphiny, to nie było jego

zadanie. Nie w taki sposób.

– Obaj wiemy, że nie użyjesz na mnie tego pistoletu – zadrwił Karsten. – Ona

znienawidzi cię za to. Oczywiście, jeśli pociągniesz za spust, lepiej przygotuj się na

śmierć razem ze mną.

Właśnie wtedy Jehan zauważył, że człowiek trzyma coś mocno w zaciśniętej

pięści. Niebieska poświata wylewała się mu spomiędzy palców.

– Detonator już się uruchomił – potwierdził. – Rozbłysk UV nie zaszkodzi mi

bardziej niż oparzenie słoneczne. Ty jednak...

Jehan zignorował zagrożenie. Poradzi sobie z tym, jeśli będzie musiał.

Jednak w tej chwili chciał odpowiedzi. Jeśli miał jakiekolwiek szanse na uzyskanie

99 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

informacji dla Zakonu, potrzebował odpowiedzi.

– Kto czeka na tę przesyłkę, Karsten? Kto płaci za to gówno?

– Och, no weź. Myślę, że wiesz. Każdy wojownik w Zakonie powinien znać

odpowiedź na to pytanie. – Zachichotał. – Tak, wiem, że jesteś jednym z nich.

Dzisiaj wieczorem to sprawdziłem. Wykonałem kilka połączeń. Jesteś częścią

rzymskiego oddziału.

Jehan spojrzał na niego spode łba.

– A ty jesteś częścią Opus Nostrum.

Karsten zacisnął usta i lekko pokręcił głową.

– Tylko biznesmenem. I podobnie rozsądną osobą. Nienawidzę całej twojej

rasy krwiożerczych potworów. Jeśli Opus chce likwidacji twojego rodzaju i wojny, by

tak się stało, to cieszę się, że mogę wysłać was wszystkich do grobów. Lub ku

światłości, w zależności od okoliczności.

– Karsten? – Seraphina wyłoniła się z ciemności, rozczochrana i zmieszana.

– O mój Boże. Jehan, co się u licha…

– Seraphino, odsuń się!

Ostrzeżenie Jehana przyszło za późno. Wbiegła już w sam środek konfliktu,

a Karsten wykorzystał swoją szansę, aby odbezpieczyć broń. Granat UV

poszybował w powietrze.

Jehan miał bardzo mało czasu na reakcję. Zanurkował pod dżipa, gdy wokół

niego eksplodowało światło. Jego moc była ogromna. Nawet ukryty pod podwoziem

pojazdu czuł palącą energię detonacji świetlnej. Wygasła chwilę później,

pogrążając pustynię z powrotem w ciemnościach.

Osłonił się, przetrwał, był żywy.

100 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Ale ten akt samozachowawczy kosztował go bardzo drogo. Usłyszał krzyk

Seraphiny i wiedział, że Karsten Hemmings ją ma. Ta świadomość wyrwała mu

serce z piersi. On nie mógł jej skrzywdzić. Jehan nie mógł jej stracić.

Nigdy nie chciał jej stracić.

Jehan z rykiem potoczył się i zerwał na równe nogi, by stawić czoła draniowi.

Karsten miał pistolet, który przykładał do tyłu jej głowy. A Jehan rzucił broń gdzieś w

piasek.

– Zostaw ją.

Karsten go wyszydził.

– Puścić ją, żebyś ty mógł ją mieć? Ona zasługuje na kogoś lepszego od

ciebie, wampirze. Lepszego niż cokolwiek, co możesz jej dać.

Jehan nie zamierzał się kłócić, teraz kiedy myślał to samo, był nieszczęśliwy

widząc przerażenie na jej twarzy i błaganie o pomoc emanujące z wyrazistych

brązowych oczu.

– Puść ją, Karsten. Jeśli to zrobisz, może pozwolę ci żyć. Ale tylko wtedy, gdy

Seraphina tego zechce.

Człowiek zachichotał.

– Nie, nie sądzę. Wyjedziemy teraz. Zamierzam zrobić przerzut i

zainkasować kasę. Potem Sera i ja wydostaniemy się z tego zapomnianego przez

Boga piekła i będziemy cieszyć się naszym zyskiem. – Przywarł otwartymi ustami

do jej policzka, a lufę pistoletu wciąż przyciskał do czaszki dziewczyny. –

Zobaczysz, kochanie. Mogę dać ci wszystko, czego potrzebujesz.

Skrzywiła się i zamknęła oczy, a żałosny dźwięk wydobył się z jej gardła.

Jehan nie mógł znieść kolejnej sekundy jej męki. Musiał działać. Miał jedną

101 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

szansę to zakończyć, ale nie mógł tego zrobić bez całkowitego zaufania Sery.

– Seraphino – wypowiedział jej imię cicho, z czcią. Mając nadzieję, że

usłyszy, ile dla niego znaczyła. – Spójrz na mnie, kochanie.

Otworzyła oczy i spojrzała w ciemność.

Nie mógł wypowiedzieć tych słów na głos, nie zdradzając swojego planu, ale

potrzebował jej do zrozumienia. Potrzebował jej, żeby mu zaufała.

Ufasz mi, Seraphina?

Powiedział to oczami... sercem.

Zaufaj mi kochanie. Proszę...

Skinęła niemal niedostrzegalnie głową.

To mu wystarczyło. To było całe pozwolenie, którego potrzebował.

Wykorzystując każdy gram zwinności i szybkości Rasy, jaki posiadał, Jehan sięgnął

za plecy i wyciągnął sztylet, który tam trzymał. Wypuścił go z palców.

Chwilę później Karsten Hemmings upadł na ziemię, wąski sztylet Jehana

wystawał z punktu pomiędzy jego szeroko otwartymi oczami.

Jehan podbiegł do Seraphiny i wziął ją w ramiona. W tym momencie nic

innego nie miało znaczenia. Ani Karsten Hemmings. Ani jeep pełen granatów UV

czy Opus Nostrum. Nawet Zakon nie miał znaczenia, kiedy mocno objął Seraphinę

i pocałował ją z całą ulgą i uczuciem... całą miłością... którą ją darzył.

Pogładził jej piękną twarz i spojrzał w łagodne brązowe oczy, które teraz

posiadały jego serce i duszę.

– Chodź – powiedział, obejmując ją ramieniem. – Wyjeżdżamy stąd.

102 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Rozdział 1

Kilka godzin później, kiedy Jehan odwiózł ich do willi, Sera wciąż była

odrętwiała z szoku i niedowierzania.

Głęboka zdrada Karstena, to że wykorzystał ją do uwolnienia zapasów

zawierających ukryty ładunek, było wystarczająco złe. Ale sama idea, że

chciwość i nienawiść zatruły jego człowieczeństwo tak bardzo, że był gotów

zabijać... gotowy handlować bronią przeznaczoną do masowej rzezi Rasy... była

nie do pomyślenia. To było niewybaczalne.

Niezliczone niewinne życia zostały dziś uratowane, teraz, gdy granaty UV

zostały odseparowane od ich potencjalnego nabywcy i bezpiecznie umieszczone

w willi.

Co do Karstena i Massouda, kiedy inni pracownicy obozu i mieszkańcy

przybyli na miejsce i usłyszeli, czym parali się ci dwaj mężczyźni, nie zabrakło

ochotników oferujących pozbycie się ich ciał na pustyni, aby Sera i Jehan mogli

ruszyć w drogę tak szybko, jak to możliwe, aby wyprzedzić wschód słońca.

Sera od lat uważała Karstena za przyjaciela, ale nie było w niej żadnej

cząstki, która choćby przez sekundę opłakiwałaby jego śmierć. Gdyby nie

szybkość reakcji i biegłość Jehana w posługiwaniu się sztyletem, nie miała

wątpliwości, że Karsten by ją zabił.

Niemal zabił też Jehana.

103 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Przerażenie, które poczuła zdając sobie sprawę z tej możliwości, prawie ją

wypatroszyło, gdy stała bezradnie w uścisku Karstena. Nawet teraz

rzeczywistość bliskiej perspektywy utraty Jehana, sprawiała, że była wstrząśnięta

fizycznie i emocjonalnie.

Ale przeżył.

A ponieważ był dobrze wyszkolonym wojownikiem... oboje przeżyli.

– Wszystko w porządku, Sera? – Jego głęboki, troskliwy głos otulił ją, gdy

stanęli razem w holu willi. – Mogę coś dla ciebie zrobić?

Pokręciła głową, ale nie mogła powstrzymać się przed wejściem w

schronienie jego ramion. To wszystko, czego potrzebowała. Ogrzewało ją jego

ciepło, a mocne bicie serca tętniło miarowo przy jej uchu, gdy oparła głowę na

jego umięśnionej klatce piersiowej. Potrzebowała tylko... jego.

– Powinieneś zadzwonić do brata – mruknęła. W ciągu kilku ostatnich

godzin Marcel zostawił w telefonie dwie wiadomości, prosząc ich o jak najszybszy

kontakt. – Powinniśmy powiadomić go, że wróciliśmy, przynajmniej po to, aby

przestał się martwić, że zerwiemy pakt.

Pierś Jehana zafalowała, gdy mruknął lekceważąco.

– Powinienem także zadzwonić do Zakonu i powiedzieć im, co za kilka

nocy przywiozę ze sobą do Rzymu. Ale mój brat i wszyscy inni mogą poczekać.

Jedyne, co mnie teraz obchodzi, to ty.

Odsunął się i spojrzał na nią, mroczna burza przysłoniła jego

jasnoniebieskie spojrzenie. Kiedy uniósł jej podbródek i wziął jej usta w

powolnym, rozkosznym pocałunku, łatwo było sobie wyobrazić, że to, co

zobaczyła w jego spojrzeniu... to, co poczuła w objęciach i czułym pocałunku...

było czymś głębszym niż troska lub zwykłe uczucie.

104 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Łatwo było sobie wyobrazić, że to mogłaby być miłość.

– Drżysz, Seraphino. – Wyciągnął rękę, by pogłaskać ją po twarzy i

ramieniu. – I jesteś też przemarznięta. Chodź. Pozwól mi się tobą zająć.

Może Leila miała rację... że w relacjach między ich rodzinami działa magia.

Sera prawie była w stanie w to uwierzyć, ponieważ gdy Jehan prowadził ją przez

willę, a jego palce były splecione z jej palcami, zbyt łatwo było sobie wyobrazić,

że wszystko, co dzielili od czasu rozpoczęcia próbnego wiązania w jakiś sposób

torowało drogę ku wspólnej przyszłości. Przyszłości, która może trwać całą

wieczność.

Nie przeoczyła jego wzmianki o życiu czekającym na niego pod koniec

próbnego wiązania. Nie mogła udawać, że jej własne życie też na nią nie czeka.

Ale przez kilka następnych nocy nie zamierzała ingerować w

rzeczywistość.

Jehan zaprowadził ją do przepastnej łaźni z wysokimi marmurowymi

kolumnami i parującą wanną wielkości basenu. Posadził ją na krawędzi, a potem

przykucnął przed nią, by zdjąć jej buty. Miękkie skórzane pantofle były oblepione

piaskiem i poplamione zaschniętą krwią Karstena. Jehan wysyczał przekleństwo,

odkładając je na bok.

Kiedy podniósł głowę, by spojrzeć jej w oczy w jego wzroku pojawiły się

wątpliwości.

– Czy zdołasz mi to wybaczyć, Sera?

– Co? Uratowanie mnie z rąk Karstena? – Pokręciła głową. – Nie ma nic

do wybaczania.

105 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

– Nie. – Jego wargi zacisnęły się w ponurą linię. – Mam na myśli to, że

ratowałem siebie. Za to, że dałem mu szansę, żeby cię schwytał.

O Boże. Czy on naprawdę tak myślał? Czy właśnie to ciąży teraz na jego

sumieniu?

Sera pochyliła się, by wziąć w dłonie jego udręczoną, przystojną twarz.

Nękająca go udręka była niemal namacalna. Dzięki darowi empatji była w stanie

poczuć ten szarpiący ból.

– Jehanie, kiedy zobaczyłam ten błysk światła, gdy Karsten rzucił granat,

wiedziałam, że może być dla ciebie śmiertelny. Myślałam, że zaraz zobaczę, jak

umierasz. Gdybyś się nie ochronił, oboje byśmy dzisiaj nie żyli. Uratowałeś mnie.

Przyglądał się jej przez długą chwilę, jakby chciał powiedzieć coś więcej.

Potem obrócił twarz w jej dłoniach i złożył pocałunek we wnętrzu jednej z nich, po

czym wyzwolił się z jej luźnego uścisku.

– Zdejmijmy te ubrania i ogrzejmy się.

Wstał, zabierając Serę ze sobą. Ostrożnie ją rozebrał, zdejmując zmiętą

lnianą tunikę i stanik. Potem ściągnął z niej luźne spodnie i koronkowe majtki.

Jego spojrzenie powoli syciło się jej widokiem, a oczy skrzyły się bursztynowymi

iskrami.

Kiedy w końcu przemówił, jego głos był mroczny i szorstki z pożądania.

– Wczoraj wieczorem, kiedy po raz pierwszy zobaczyłem cię nagą,

powiedziałem, że jesteś piękna.

Oblizała wargi.

– Pamiętam.

106 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Nigdy nie zapomni niczego, co powiedział w jej namiocie kilka godzin temu,

ani niczego, co zrobił. Podniecenie krążyło w niej jak wir, zarówno z powodu

wspomnień, jak i intensywności jego spojrzenia.

– Powiedziałem, że jesteś piękna, Seraphino... ale się myliłem. – Ujął jej

policzek w kołyskę dłoni, a następnie powoli przesunął palcami po jej barku,

zatrzymując się, aby kciukiem pogłaskać znamię Dawczyni Życia na jej ramieniu.

– Jesteś kimś wyjątkowym, najpiękniejszą kobietą, jaką kiedykolwiek spotkałem i

na którą niegodny jestem nawet spojrzeć.

Zaczęła kręcić głową w proteście przeciwko jego niskiej samocenie, jednak

zablokował jej usta pocałunkiem, zanim zdążyła coś powiedzieć.

Całe jej pragnienie... wszystkie splątane emocje... narosły, by ją pochłonąć.

Pożądała go.

Kochała go tak mocno, że aż kręciło się jej w głowie.

Tylko strach powstrzymywał ją przed wyznaniem mu tego.

Strach i pragnienie.

Cofnęła się, ciężko dysząc. Bez słowa rozpięła mu koszulę i zdjęła ją z jego

silnych ramion. Każda spirala i łuk pulsujących kolorami dermaglifów, które

prześlizgiwały się po jego potężnej klatce piersiowej i umięśnionym brzuchu, był

pokusą dla jej palców i ust.

Dotykała, całowała i lizała jego potężne ciało, w końcu opadając przed nim

na kolana. Jego płuca unosiły się nierównym tempem oddechu, gdy rozpięła mu

dżinsy i zsunęła je po twardych udach.

Nabrzmiały kutas ciężko zakołysał się przed nią, gruby trzon i tępa, lśniąca

główka w kształcie śliwki wieńcząca koronę sprawiły, że jej usta wypełniły się

śliną z pragnienia, by go posmakować. Jęknął, gdy chwyciła w dłonie jego

107 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

męskość, napinając mięśnie i z trudem łapiąc oddech, gdy głaskała go od nasady

aż po szczyt i z powrotem.

Kiedy pochyliła się i owinęła wokół niego usta, jego kręgosłup wygiął się w

łuk, a on wydał z siebie ostry syk i gardłowe warknięcie. Nigdy wcześniej nie

miała tak ogromnej mocy i siły w dłoniach, ani w ustach. Nie mogła się nim

nacieszyć. A gdy jego ciało zapulsowało w reakcji, to tylko sprawiło, że

zapragnęła więcej. Chciała pochłonąć go całego.

Podniosła wzrok, gdy zassała go głęboko i zobaczyła, że jego ogniste oczy

są w niej utkwione. Jego źrenice były cienkie i dzikie, całkowicie przemienione.

Jego pełne usta wykrzywił grymas, odsłaniając zęby i ogromne w pełni wysunięte

kły.

Jęknęła, przytłoczona nieziemskim pięknem wpatrującego się w nią

mężczyzny. Jego duża dłoń obejmowała tył jej głowy, a długie palce wbijały się w

jej włosy, gdy bez wahania brała go głęboko do ust.

– Seraphino – powiedział ochryple. – Ach, kurwa…

Z ostrym jękiem wycofał się z pomiędzy jej warg i wziął ją w ramiona, jakby

w ogóle nic nie ważyła. Zaniósł ją do parującej kąpieli, łącząc ich usta w

namiętnym, gorącym pocałunku, gdy zanurzał się w ciepłej wodzie, trzymając ją

wysoko w ramionach.

Oderwał usta od jej i groźnie zmarszczył brwi.

– O ile pamiętasz, to ja miałem zajmować się tobą.

Uniosła brew w wyzwaniu.

– Czy to mówi twoja urocza strona, czy ta niegodziwa?

Iskry zapłonęły w jego gorącym spojrzeniu.

108 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

– Którą wolisz?

– Jeszcze nie zdecydowałam. – Obracając się pod powierzchnią wody,

stanęła twarzą do niego i owinęła nogi wokół jego pasa. Gruby, sterczący walec

jego penisa wznosił się pomiędzy nimi, a delikatne włoski u jego nasady łaskotały

jej cipkę. Zarzuciła mu ręce na ramiona i przysunęła się bliżej, by skubać jego wargi

drażniącymi pocałunkami. – Na szczęście mamy cały dzień, żeby to rozgryźć.

Jego dłonie złapały ją za tyłek i uśmiechnął się złośliwie przy jej ustach.

– Cały dzień, a potem pięć kolejnych nocy.

– Sądzisz, że to wystarczająco długo? – mruknęła, a jej usta wciąż muskały

jego wargi.

Chichot, którym jej odpowiedział był niesamowicie męski i całkowicie

niegodziwy. Tak jak znaczący ruch bioder, które ustawiły jego erekcję przy

gorącym i gotowym wejściu do jej ciała.

– Dlaczego nie powiesz mi, czy to wystarczy?

Wsunął ją na siebie, a jej śmiech zmienił się w westchnienie rozkoszy, gdy

zagłębił się w niej po ostatni centymetr.

109 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Rozdział 1

Kiedy Jehan po raz pierwszy przybył do willi, wyobrażał sobie, jak mogłaby

wyglądać Seraphina rozebrana i kąpiąca się w wypełnionej parą łaźni, gdyby się

z nią kochał. Teraz to wiedział, a żadna z jego fantazji nie dorównywała prawdzie.

Odpowiadała na jego rytmiczne uderzenia. Podniecenie przeszywało go

przy każdym ruchu bioder, sprawiając, że jego wizję zalewała czerwień, gdy

ogień wypełniał jego wzrok. Ta kobieta zrujnowała go dla innych. Niszczyła go

uśmiechem, każdym jękiem i westchnieniem, a on nawet nie zaczął jej

pokazywać, jak wygląda prawdziwa rozkosz.

Zakołysał się w niej, balansując na granicy szaleństwa, czując niemal

euforię.

Osiem nocy nie mogło wystarczyć.

Ta część, która była bardziej bestią niż człowiekiem, szarpała się na myśl o

tym ograniczeniu. Osiem nocy było niczym. I już stracili trzy z nich.

Ta jego część, która była niemal nieśmiertelna, żądała znacznie więcej.

Chciała wieczności.

Coś, czego nie mógł dać Seraphinie.

Nie, gdy na wieki oznaczało, że jedno z nich będzie musiało poświęcić

życie, które czekało na nich po drugiej stronie próbnego wiązania.

110 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Prawdziwe życie... to, któremu się poświęciła, i odwrotnie, któremu on był

równie oddany. Prawdziwe życie, w którym jej bezinteresowność kilka godzin

temu prawie ją zabiła, i gdzie był wojownikiem Zakonu, którego praca obracała

się wokół przemocy i śmierci. Tam, gdzie tchórzliwi ludzie, podobni do Karstena

Hemmingsa, służyli diabelskim grupom, takim jak Opus Nostrum.

Nie mógł odwrócić się od spraw, które były dla niego ważne, tak samo jak

nie mógł poprosić Seraphiny, by ona pozostawiła swoje.

Ale cholernie kuszące było myślenie o wieczności, kiedy byli otoczeni

fantazją próbnego wiązania.

Z jego ramionami wokół niej i jej nogami krzyżującymi się wokół jego pasa,

gdy poruszali się w harmonii, połączeni w jedność pod pachnącą, parującą wodą,

„na zawsze” było jedynym, o czym był w stanie myśleć.

Wieczność z Seraphiną u jego boku.

Jako jego Dawczynią Życia.

Związaną krwią.

Ta myśl skierowała jego spojrzenie na gładką kolumnę jej gardła. Jej puls

trzepotał, uderzając w rytmie, który czuł echem we własnych żyłach. Jego kły, już

wydłużone z pasji, pulsowały teraz równie pierwotną potrzebą.

Niebezpieczną, samolubną potrzebą.

Jedno ugryzienie i dopóki żyje nie będzie dla niego innej kobiety.

Wystarczyłby tylko jeden łyk. Wszystko, w nim co należało do Rasy, dudniło z

pragnienia, by zatopić kły w jej ciele i wziąć ten wiążący łyk.

Równie silna była jego potrzeba związania z nim Seraphiny również jego

krwią. Gdyby się od niego napiła, nie należałaby do żadnego innego mężczyzny.

Byłaby jego na zawsze.

111 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Nie mógł jej tego zrobić.

Nie zrobi tego.

W zamian poprowadził ją do gorącego punktu kulminacyjnego, wbijając się

w jej ciało z całym głodem krwi, który go ogarnął. Sprawiał jej rozkosz, poruszając

się nieustępliwie, dopóki z krzykiem nie rozpadła się w jego ramionach.

Potem obrócił ją i wszedł w jej ciało, by za nią podążyć.

Gdy doszedł w niej z krzykiem, nie mógł pozbyć się lodowatej

świadomości, że zegar ich wspólnego czasu tyka... tak szybko, że czuł to w

kościach.

Osiem nocy z Seraphiną nie wystarczyło.

Ale w jakiś sposób na koniec będzie musiał znaleźć siłę, by pozwolić jej

odejść.

112 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Rozdział 1

Tego ranka Sera obudziła się z długiego snu, czując się rozleniwiona i

nasycona. Obolała we wszystkich właściwych miejscach. Nie mogła powstrzymać

uśmiechu, który pojawił się na jej twarzy, kiedy przypomniała sobie godziny

spędzone w pokoju kąpielowym, na kochaniu się z Jehanem. Ich seks był

wyczerpujący i niewiarygodny... co, jak zaczynała zdawać sobie sprawę, była

normą, o którą dbał.

Był niestrudzonym, grzesznie kreatywnym kochankiem. Kiedy straciła

rachubę orgazmów i była pewna, że nie jest już w stanie czerpać więcej

przyjemności, wyniósł ją z parującego basenu i zaniósł do jednego z kilku gniazd

uwitych na podłodze z miękkich poduch i jedwabnych jaśków, by po raz kolejny

mogła się roztopić.

Jeśli uważała, że obserwowanie, jak ich ciała poruszają się razem w

ciemnościach jej namiotu, było erotyczne, to ten obraz był niczym w porównaniu z

obserwowaniem ich namiętnej pasji oświetlonej blaskiem świec w odbiciach

łazienkowych luster.

Na samą myśl o ich splątanych kończynach i ciekawskich ustach jej puls

znów zaczął przyśpieszać, gdy szła do kuchni willi na lekkie śniadanie. Jehan też

nie spał... jeśli w ogóle się kładł. Jego głęboki głos brzmiał niskim, niewyraźnym

pomrukiem z głównej części mieszkalnej w sercu ich odosobnienia. Najwyraźniej

113 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

rozmawiał przez telefon. Miała nadzieję, że dzwonił do Marcela po

powtarzających się wiadomościach jego brata, aby się odezwali.

Sera zrobiła herbatę i wzięła brzoskwinię ze stojącej na blacie misy z

owocami. Jej długie loki opadały luźno na ramiona i na nagie piersi, gdy ubrana

jedynie w majteczki cicho wyszła z kuchni, aby do niego dołączyć.

Podczas gryzienia dojrzałej brzoskwini zastanawiała się, jak słodszy byłby

jej sok, gdyby zlizywała go z umięśnionego ciała Jehana. Albo wysysała go z

twardego kutasa.

O Boże... oszalała dla tego mężczyzny.

Sprawił, że poczuła się bardziej żywa niż kiedykolwiek w całym jej życiu.

Tak, żyła dla swojej pracy. Od dawna dawało jej to spełnienie, biorąc pod uwagę

związane z tym cele. Ale to Jehan sprawiał jej rozkosz. Odkrył przed nią tęsknotę

i zadowolenie, podniecenie i spokój. Otworzył tę jej część, co do której nawet nie

zdawała sobie sprawy, że była wcześniej zamknięta.

Najbardziej niepokojące ze wszystkiego było to, że zatęskniła za tym,

czego nigdy nie spodziewała się, że mogłaby potrzebować. Partnerstwem krwi.

Więzią, która nigdy nie mogłaby zostać zerwana, nawet przez czas.

Tak jak kochał się z nią kilka godzin temu, i był taki moment, że prawie

uwierzyła, że Jehan też mógłby tego chcieć.

Nie odmówiłaby mu.

Byli pijani pasją, a w ogniu tej wszechowładniającej przyjemności mógł

wziąć ją całą... ciało, serce, duszę i krew. Oddałaby mu wszystko, czym była. Nie

wiedząc nawet, jak może wyglądać wspólna przyszłość po zakończeniu próbnego

wiązania i opuszczeniu bezpiecznego kokonu willi.

Oddałaby mu to wszystko i teraz, spokojna i trzeźwa.

114 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Nie pod koniec ich ośmiu nocy, ale teraz.

I choć to ją przerażało, musiała mu powiedzieć, jak wiele dla niej znaczy.

Jeszcze bardziej przerażający był przymus dowiedzenia się, czy to, co wyczytała

w jego udręczonych oczach kilka godzin temu, było czymś bliskim głębokich

uczuć, jakimi obdarzyła go ona.

Jeśli on też ją kochał, nic innego się nie liczyło. Znaleźliby sposób na

połączenie swoich żyć i wspólną przyszłość.

Ale kiedy minęła róg korytarza i usłyszała część jego rozmowy, wszystkie

jej nadzieje umarły, a potem rozwiały się jak popiół. Nie rozmawiał z Marcelem.

Ukryła się, niewidoczna dla Jehana, gdy rozmawiał z jednym z wojowników.

– Doceniam twoje zrozumienie, dowódco. Nie mogę się doczekać powrotu

do Rzymu, aby zebrać zespół i wprowadzić nową misję w życie. Będę tam, gdy

tylko wywiążę się ze swojego zobowiązania. Zatrzymał się, by wysłuchać

wojownika na drugim końcu linii, a potem westchnął ciężko. – Nie, nie

poinformowałem Seraphiny o mojej decyzji. Szczerze mówiąc, sir, jestem

zdecydowany, jeśli o nią chodzi. Nie zamierzam dawać jej możliwości, by się nie

zgodziła.

Zachichotał, jakby on i jego towarzysz właśnie żartowali. Tymczasem Sera

poczuła się, jakby ktoś ją uderzył w brzuch.

Powróci do Rzymu. Z radością dołączy do swojego oddziału.

Co do niej, po prostu ją zlekceważył, jakby nie miała dla niego żadnego

znaczenia.

Skręcił się jej żołądek, a serce zabiło boleśnie. Zadrżała, nagle

uświadamiając sobie swoją nagość w sercu romantycznej willi. W milczeniu

wycofała się z powrotem do kuchni i wyrzuciła do kosza na wpół zjedzoną

brzoskwinię.

115 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Jak głupia się okazała, pozwalając sobie myśleć, że to dla niego coś więcej

niż rozrywka. Tak było od samego początku. Stanowiła obowiązek, który czuł się

zmuszony wypełnić.

Ten, o którym powiedział swojemu dowódcy, że wyjdzie, gdy tylko go

zakończy.

Dzięki Bogu nie, że pozwoliła sobie jeszcze bardziej się ośmieszyć,

wyznając swoje uczucia do niego.

Teraz było przed nią jeszcze kilka nocy tortur, które ją czekały z powodu

świadomości, że Jehan nie może się doczekać, żeby skończyło się próbne

wiązanie i by mógł zostawić ją za sobą.

116 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Rozdział 1

Skargi na ból głowy sprawiły, że Seraphina większość popołudnia spędziła

na słońcu. Jehan próbował ją przekonać, że kolejna seria elektryzujących

orgazmów może sprawić, że poczuje się lepiej, ale jego próba żartów... i

uwodzenia... poniosła porażkę.

Jeśli się nie mylił, jej ucieczka do światła dziennego na patio wydawała się

tak samo celowa, jak ta z pierwszego pełnego dnia spędzonego razem w willi.

Kiedy poszła tam, aby uniknąć jego towarzystwa.

Czy zrobił coś złego?

A może zdała sobie sprawę, jak blisko był do zatopienia kłów w jej tętnicy

szyjnej, kiedy ostatni raz się kochali, i była teraz zdeterminowana, aby go unikać?

Cokolwiek to było, niepokoiło go, że nie wydawała się zainteresowana

rozmową z nim na ten temat.

Szalał z niepokoju samotnie wędrując po willi, podczas gdy ona unikała go

na zewnątrz. Tęsknił za nią, a ona była z dala od niego tylko przez kilka godzin.

Jak puste byłoby jego życie, gdyby odeszła na dobre?

Takie pytanie prześladowało go przez ostatnie dwanaście godzin... od

czasu ich ucieczki przed niebezpieczeństwem w obozie. Teraz, kiedy miał w

swoim życiu Seraphinę, jak miałby kiedykolwiek wrócić do istnienia bez niej?

117 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Myślał, że znał tę odpowiedź, ale może się mylił.

Gdy na zewnątrz zmierzch zapadł, a ona nadal nie przyszłą do niego, aby

stawić mu czoła, Jehan zdecydował, że musi wiedzieć. Jeśli nie czuła tego co on,

był gotów odwołać resztę próbnego wiązania i spróbować ocalić odrobinę

zdrowego rozsądku, jeśli już nie godności.

Szedł w kierunku drzwi na patio, kiedy rozległo się pukanie do frontowego

wejścia do willi.

Odciągnięty od swojej misji, Jehan odwrócił się i podszedł, żeby zobaczyć,

kto to był.

Marcel stał w świetle księżyca, uśmiechając się jak idiota.

A obok niego... przyklejona do jego ramienia z równie szerokim uśmiechem

na twarzy... stała Leila.

– Nie oddzwoniłeś, bracie.

Jehan przeczesał palcami rozczochrane włosy i rzucił niecierpliwe

przekleństwo.

– Tak. Właśnie miałem to zrobić.

– Głupie gadanie. – Marcel wskazał na Range Rovera. – Co do diabła

stało się z łazikiem? Wygląda jakbyś wjechał nim w wydmę.

– Długa historia – powiedział Jehan. – Wystarczy powiedzieć, że było tu

trochę... interesująco.

– U mnie też było trochę interesująco. U nas. – Marcel spojrzał na Leilę, a

ona przygryzła dolną wargę, jakby chcąc stłumić chichot, który z niej wybuchł.

Jehan spojrzał na oboje.

118 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

– O czym, ty do cholery mówisz?

Leila spróbowała spojrzeć zza niego do willi.

– Gdzie jest Seraphina?

– Jest na patio, chciała zaczerpnąć trochę powietrza. Dlaczego

uśmiechacie się tak szeroko, jakbyście stracili zmysły?

– Jesteśmy zakochani! – wykrzyknęła Leila.

– I związani krwią – dodał Marcel.

– Co? – Zanim Jehan przetrawił tę zdumiewającą odpowiedź, Seraphina

zrobiła to pierwsza. Stała teraz za nim w długiej, otulającej ją spódnicy, z

wyrazem szoku na twarzy. Skrzyżowała ramiona na piersi.

– Co macie na myśli mówiąc, że jesteście zakochani? Jak to się stało, że

tak szybko związaliście się krwią? Na miłość boską, dopiero co się poznaliście.

Jehan rzucił na nią okiem, bardzo kusiło go, by jej oznajmić, że oni też

dopiero się poznali, a on był już zrujnowany dla jakiejkolwiek innej kobiety. Ale

wyraz bólu na jej twarzy sprawił, że milczał.

Podekscytowanie Marcela i Leili nie pozostawiło mu czasu na odpowiedź.

Para weszła do środka, praktycznie wibrując swoimi nowinami.

– Przez kilka ostatnich dni spędzaliśmy razem dużo czasu – wyrzuciła z

siebie Leila.

Marcel machnął do niej brwiami.

– I kilka nocy.

– Marcel! – Przewróciła oczami, ale jej policzki zalały się jasnym

szkarłatem. – Na początku myśleliśmy, że mamy tylko wspólny cel. Oczywiście

119 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

oboje chcieliśmy, aby pakt odniósł sukces. I szczerze mówiąc, pomyśleliśmy, że

wy dwoje stworzycie uroczą parę.

Jehan zauważył chłodną zmianę w postawie Seraphiny, gdy jej siostra

wspomniała o ich próbnym wiązaniu.

– Jak możesz być pewna, że nie popełniasz strasznego błędu, Leila? Nic o

nim nie wiesz. Bez obrazy, Marcel. Wyglądasz na dobrego i porządnego

mężczyznę.

W przeciwieństwie do jego brata? Gorzko zastanawiał się Jehan.

Leila wpatrywała się w Marcela, ciepło promieniowało z jej oczu.

– On sprawia, iż czuję, że żyję, Sera. Rozśmiesza mnie. Sprawia, że czuję

się wyjątkowa i piękna, jakbym była jedyną kobietą, którą dostrzega.

Marcel delikatnie pogładził ją po policzku.

– Ponieważ nią jesteś.

Pocałowali się, pozostawiając Jehana stojącego w niezręcznej ciszy obok

Seraphiny. Spojrzał na nią, ale patrzyła sztywno przed siebie, nie chcąc spojrzeć

mu w oczy.

– Gratulacje – mruknęła, gdy zakochana para w końcu przestała się

pożerać. – Cieszę się z powodu was obojga. Jestem pewna, że nasze rodziny

również chętnie usłyszą te wiadomości.

– Właśnie dlatego tu jesteśmy – powiedział Marcel. – Próbne wiązanie…

Leila pokiwała głową.

– Teraz, gdy Marcel i ja jesteśmy związani krwią, nie ma potrzeby go

kontynuować. W tej chwili możecie je zakończyć.

120 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Marcel musiał odczytać ponurą minę Jehana. I odchrząknął.

– To znaczy, chyba że chcecie kontynuować...?

– Nie bądź śmieszny – pośpiesznie odpowiedziała Seraphina. – Żadne z

nas tego nie chce. Oboje bardzo pragniemy wywiązać się z tego obowiązku i

wrócić do naszego prawdziwego życia. Czy to nie prawda, Jehan?

Skrzywił się, niepewny, jak odpowiedzieć. Wydawało się oczywiste, że

dalsze pozostawanie razem z nim nie było tym, czego chciała. Niecierpliwie

czekał na życie poza willą, ale tylko wtedy, gdy ona będzie jego częścią.

Wpatrywała się w niego, gdy zmagał się z pragnieniem, by wyznać, co do

niej czuje i ryzykować odrzucenie przed ich niczego nie świadomym,

podekscytowanym rodzeństwem.

– Sera – mruknął.

Ale już się od niego odwróciła.

– Teraz, gdy ta farsa się skończyła, zbiorę swoje rzeczy.

Gdy pośpiesznie się oddaliła, Marcel i Leila pytająco spojrzeli się na niego.

– Co, do diabła, jej zrobiłeś, bracie?

Jehan pokręcił głową.

– Nie wiem. – A potem olśniła go prawda. Coś w tym, co powiedziała.

Coś w tym, jak to powiedziała...

Słyszała go dzisiaj, gdy dzwonił do Rzymu. Jego rozmowę z Lazaro

Archerem. Zaklął pod nosem. Potem zaczął chichotać.

Marcel zmarszczył brwi.

– Ona wkurza się z jakiegoś powodu, a ty się śmiejesz?

121 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

– Tak. – Ponieważ teraz zrozumiał jej dzisiejszy chłód. Teraz pojął

przyczynę jej gniewu na niego. I nigdy w życiu nie czuł się bardziej podniecony.

Obejmując brata i Leilę, Jehan wypchnął ich oboje za drzwi.

– Co robisz?

– Wysyłam was w drogę – odpowiedział. – Nie wracajcie jeszcze przez

cztery noce. To próbne wiązanie nie jest skończone, dopóki tak nie powiem.

Zamknął drzwi przed ich zdezorientowanymi twarzami, a potem odwrócił

się, by pójść za swoją partnerką.

122 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Rozdział 1

Sera złożyła czerwoną jedwabną suknię i położyła ją na łóżku, starając się,

by jej serce nie rozpadło się na kawałki.

Przed jej ogromną sypialnią i w całej willi zapadła cisza. Choć bardzo

chciała cieszyć się z nowo odkrytej miłości oraz więzi Leili i Marcela, część jej

cierpiała z powodu wszystkiego, co według niej mogła mieć z Jehanem.

Teraz, gdy skończyło się próbne wiązanie, nie pozostało im nawet tych

kilka ostatnich nocy.

Co chyba było dla niej najlepsze.

Jego bliska obecność byłaby rodzajem tortur.

Już zaplanował swoje życie bez niej. Miał plany, o których nie zamierzał

rozmawiać ani nie pozwalał jej się wypowiedzieć.

Dlaczego więc miałaby opłakiwać fakt, że ich wspólny tydzień został

właśnie skrócony?

– Dokąd się wybierasz?

Zamarła na dźwięk jego głosu, ale zmusiła się, aby się nie odwrócić. Gdyby

to zrobiła, obawiała się pokusy, by do niego pobiec. Mając tak ciężkie serce w

piersi, obawiała się, że nie będzie w stanie powstrzymać się od rzucenia na niego

123 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

z pięściami i szlochem. Domagając się, aby wyjaśnił, jak mógł na nią tak czule

patrzeć i kochać tak zaborczo, skoro za kilka nocy planował ją opuścić.

Chociaż nie słyszała, jak się porusza, poczuła ciepło jego dużego ciała na

swoim kręgosłupie.

– Zapytałem, dokąd się wybierasz, Seraphino.

– Do domu – odpowiedziała. – Mam nadzieję, że jak najszybciej.

Wróciła do garderoby, by zabrać kolejną ładną, kobiecą sukienkę, którą

spakowała dla niej Leila. Jehan czekał, kiedy wyszła. Położył jej torbę na

podłodze i usiadł na brzegu łóżka, a jego błękitne oczy wpatrywały się w nią

niezachwianie.

Dlaczego musiał wyglądać tak intensywnie i imponująco, że nie sposób go

zignorować?

Widok czekającego tam mężczyzny i jego twarzy pełniej ponurego

zdecydowania, sprawił, że jej osłabłe serce zaczęło galopować.

Zmusiła się do ruchu, podchodząc, by podnieść swoją torbę i położyć ją na

pobliskim krześle, aby móc dalej ją napełniać.

– Nie powinieneś też pakować swoich rzeczy? Jeśli będziemy mieli

szczęście, możemy się stąd wydostać w ciągu najbliższej godziny.

– Nie wyjeżdżam, Seraphino.

Spojrzała na niego. Nie mogła się powstrzymać.

Wstał i podszedł do niej.

– Nigdzie dziś nie jadę. Ty też nie.

– O czym ty mówisz?

124 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Wstrzymała oddech, gdy zamknął przestrzeń pomiędzy nimi. Jak zawsze

jego obecność zdawała się wysysać całe powietrze z pokoju. W tej chwili

osłabiało to część determinacji, której tak desperacko pragnęła się trzymać.

– Sam to słyszałeś, Jehan. Próbne wiązanie się skończyło. Oboje dobrze

wywiązaliśmy się ze zobowiązań wobec naszych rodzin, więc teraz możemy już

wyjechać.

Pokręcił głową, a jego twarz była poważna.

– Osiem nocy, Sera. Na to się zgodziliśmy. Trzymajmy się tego. Nie

obchodzi mnie to, iż warunki paktu mówią, że możesz mnie teraz zostawić.

Zostały mi cztery noce i zamierzam je odebrać. Wyciągnął rękę i pogłaskał ją po

twarzy. – Chcę cię zatwierdzić, Seraphino. Jako moją partnerkę i Dawczynię

Życia.

– Co? – Ogarnęły ją szok i zamieszanie. – Ale dzisiaj słyszałam, jak

rozmawiałeś przez telefon. Powiedziałeś, że wyjeżdżasz. Że zdecydowałeś się

wrócić do Rzymu. Zlekceważyłeś mnie przed swoim dowódcą, jakbym w ogóle

nic dla ciebie nie znaczyła. Słyszałam cię...

Przesunął kciukiem po jej ustach, uciszając je.

– Najwyraźniej nie słyszałaś, że powiedziałem Lazaro Archerowi również

to, że się w tobie zakochałem.

Nie, nie słyszała tego.

A usłyszenie tych słów, posłało spirale radości i ulgi, które wirowały teraz

przez każdą komórkę jej ciała.

– Nie słyszałaś, jak mówiłem mu, że muszę zrobić dla ciebie miejsce w

moim życiu. Ani, że nie mogę opuścić willi bez upewnienia się, że jesteś moja. –

125 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Pogładził ją po policzku, a jego oczy tliły się z czułością i pożądaniem. – Moje

życie jest związane z Zakonem, Sera. Nie mogę go porzucić.

– Nigdy bym cię o to nie poprosiła, Jehan. Rozumiem, że robisz coś

ważnego, coś, czemu jesteś oddany. Po tym, co znaleźliśmy w obozie, zdaję

sobie sprawę, że twoja misja dla Zakonu prawdopodobnie nigdy nie była aż tak

ważna, jak teraz.

– Tak, masz rację – powiedział. – Nie mogę zrezygnować z moich

obowiązków, ale wiem, że ty nie możesz zrezygnować ze swoich. Nie zamierzam

prosić cię, abyś porzuciła swoje życie i zamieszkała ze mną w Rzymie.

Zmarszczyła brwi, wdzięczna, że rozumiał, co znaczy dla niej jej praca, ale

nie miała pojęcia, jak ich dwa światy mogłyby się spleść, gdyby zostali parą.

– Właśnie dlatego postanowiłem stworzyć nowy zespół tutaj, w Maroku. Po

ostatniej nocy to oczywiste, że istnieje tu silna obecność Opus, więc powierzono

mi zadanie śledzenia jego tropów tutaj, na afrykańskiej ziemi. Uzgodnię

szczegóły z dowódcą Archerem, kiedy wrócę do Rzymu pod koniec tygodnia.

Nie mogła uwierzyć w to, co usłyszała. Nie mogła uwierzyć, w to, co dla niej

robił. Dla ich obojga. Dla nowej więzi, którą zamierzał z nią dzielić.

– Jehan, nie wiem co powiedzieć.

Uniósł jej podbródek opuszkami palców.

– Możesz zacząć od stwierdzenia, że mnie kochasz.

– Tak – szepnęła. Potem powtórzyła to z uniesieniem w sercu. – Kocham

cię.

Przyciągnął ją do siebie i pocałował, a jego usta musnęły jej wargi z taką

delikatnością, że zachciało się jej płakać. Następną rzeczą, którą zarejestrowała,

było to, że leżała rozłożona pod nim na łóżku. Gdy ją rozbierał, a potem

126 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

pośpiesznie zdejmował własne ubranie, pokrywające go dermaglyphy pulsowały

wszystkimi głębokimi kolorami pożądania. Jego kutas stał wyprostowany i

kuszący, budząc w niej silny głód... jego ciała i krwi.

Jehan wyraźnie wiedział, co ona czuje. Jego własne pragnienia płonęły w

przemienionych oczach i każdym fascynującym centymetrze nagiego ciała.

Ogniste spojrzenie ogrzewało jej twarz, gdy patrzył na nią z całkowitym

oddaniem.

I potrzebą.

Tak wielką potrzebą, że to nią wstrząsnęło.

Opuścił się między jej nogi i wszedł w nią powoli, pochylając się, by wylizać

palącą ścieżkę wzdłuż jej szczęki, a następnie szyi.

– Jesteś moja, Sera.

– Tak – sapnęła, wyginając się ku jego drażniącemu pocałunkowi, podczas

gdy jego kły badały delikatne ciało jej gardła. – Przez następne cztery noce

jestem twoja, na jakikolwiek sposób mnie chcesz, Jehan.

Spojrzał na nią, obnażając te piękne, ostre końcówki swoim głodnym,

zdecydowanie niegodziwym uśmiechem. Powoli pokręcił głową.

– Cztery kolejne noce to dopiero początek. Od teraz jesteś moja na zawsze.

Skinęła głową, zbyt pochłonięta miłością, by była zdolna sformułować

jakiekolwiek słowa. Ogarnęło ją uczucie spełnienia, gdy patrzyła, jak wgryza się w

swój nadgarstek, by otworzyć dla niej żyły.

– Pij ze mnie – wychrypiał, ciężko oddychając zbliżył krwawiące nakłucia

do jej rozchylonych ust.

127 |

S t r o n a

Lara Adrian - Stroke of Midnight

Tłumaczenie:

Red-Room

Korekta: A

Sera przycisnęła usta do ranek i przebiegła językiem po silnych ścięgnach

jego nadgarstka. Jego krew wzywała ją mocniej, niż mogła sobie wyobrazić.

Jęknęła, gdy pierwszy łyk ryknął przez zmysły do jej komórek. Piła więcej,

rozkoszując się mocą więzi, gdy esencja Jehana... jego życia... stawała się

częścią jej. Przez cały czas, gdy piła, kołysał się w niej, sprawiając jej rozkosz tak

ogromną, że ledwo mogła to znieść.

– Jesteś moja, Seraphino. – Wpatrywał się w nią, kiedy się karmiła, aż

doszła ze zduszonym jękiem. – Począwszy od dzisiejszej nocy, jesteś tylko moja.

– Tak.

Z pomrukiem satysfakcji przyciągnął nadgarstek do ust i zalizał nakłucia.

Jego płonące oczy utkwiły w jej gardle.

Sera objęła go ramionami, gdy pochylił głowę do jej tętnicy szyjnej i polizał

trzepotliwy punkt tętna, który bił tylko dla niego.

A kiedy jej przystojny wojownik rasy... jej wieczna miłość... zatopił kły w jej

żyle i pociągnął pierwszy łyk, Seraphina uśmiechnęła się.

Ponieważ bez względu na to, czy wierzyła w magię, czy nie, dziś trzymała

w ramionach swojego księcia, bajkę i szczęśliwe noce.

Koniec

128 |

S t r o n a