— Jakub Woźniak
Lekcja 2: Naucz mnie swojego problemu
●
str. 1
Lekcja 2: Naucz mnie swojego problemu
Zanim przejdziemy do momentu, w którym śmiejesz się do rozpuku
i robisz sobie jaja ze swoich problemów, musimy się do nich dokład
nie dopasować. Poznając dokładnie ich anatomię, będziemy mogli
uderzyć w ich najbardziej czułe miejsce, atakując je śmiechem i do
brą zabawą.
Struktura problemu
Jak już wspomniałem, ludzie poznają, że mają problem, po tym, że
źle się czują. Pytanie – w jaki dokładnie sposób tak profesjonalnie
wywołują w sobie negatywne stany emocjonalne? Mają na to dwa
sposoby:
1. Obrazem – mogą tworzyć w swoich głowach fatalne obrazy lub
nawet całe, pełnometrażowe, mroczne, trójwymiarowe filmy, które
np. rozpoczynają się w dobrze znanym im i bezpiecznym
kontekście, a kończą w jakimś strasznym momencie, zostawiając
ich w trudnej sytuacji bez wyjścia i nie pokazując im, jak z niej wy
brnąć – tak się robi obawy, gdybyś nie wiedział.
2. Dźwiękiem – poważna, głośna narracja prowadzona pełnym
obaw tonem może wystraszyć nawet największego cwaniaka. Wy
starczy taki głos przyspieszyć (tak powstaje panika), pogłośnić
Copyright by Wydawnictwo
& Jakub Woźniak
— Jakub Woźniak
Lekcja 2: Naucz mnie swojego problemu
●
str. 2
i umieścić w samym środku swojej głowy, by naprawdę czuć się
źle. Tak samo można produkować np. niekończące się pretensje
pod swoim własnym adresem („wewnętrzny krytyk”) lub też
zawstydzać się („wewnętrzny zawstydzacz”).
Cała sztuka polega więc na tym, by odkryć, w jaki sposób ktoś robi
swój problem. To pierwszy i dość istotny krok.
Pomyśl o tym, jak o jakimś wybitnym osiągnięciu. Wyobraź sobie, że
zostałeś zaproszony na Seminarium Profesjonalnego Robienia
Problemów (SPRP) i jako autorytet w dziedzinie swoich własnych
problemów masz wyłożyć szerszej audiencji, w jaki sposób robisz
swoje problemy – tak, by również inni mogli się tego nauczyć (gdyby
mieli za mało swoich). Co byś powiedział?
Po prostu wczuj się w siebie. Następnie otwórz oczy oraz uszy swojej
wyobraźni i zachowując pełną czujność wewnętrzną, zapytaj siebie:
Co takiego robię, że źle się czuję w danej sytuacji?
Jakie obrazy tworzę w swojej głowie?
Co do siebie mówię w wyobraźni i w jaki sposób?
Czym jeszcze przeszkadzasz sobie czuć się naprawdę cudownie
TU i TERAZ?
Copyright by Wydawnictwo
& Jakub Woźniak
— Jakub Woźniak
Lekcja 2: Naucz mnie swojego problemu
●
str. 3
Jeśli cokolwiek Ci się wydaje – masz rację, to jest to. Jeśli wydaje Ci
się, że mówisz do siebie takim a nie innym niemiłym głosem we
wnętrznym, to takim głosem właśnie mówisz. To Twoja wewnętrzna
rzeczywistość, więc nie możesz się mylić. To naprawdę jest aż takie
proste.
I powoli, krok po kroku, odkryjesz, jak robisz swój problem.
Pewnie nie będzie tam jednego obrazu i jednego głosu. Najczęściej
będzie parę głosów, które się kłócą, oraz ileś obrazów, które będą
ukazywały różne rzeczy. Głosy te będą też mówić do Ciebie negatyw
nymi sugestiami w stylu „coś jest z Tobą nie tak” albo „nie dasz sobie
rady” etc. Problem z wychodzeniem z problemów zazwyczaj polega
na tym, że ludzie biorą na serio te słowa, wierzą w nie, i roztrząsają:
dlaczego coś jest ze mną nie tak? Co z tym zrobić? To ślepa uliczka.
Najpierw trzeba to wszystko obśmiać, dopiero potem rozważać. Sam
poczujesz różnicę, gdy to zrobisz.
Na przykład lęk. Ludzie kręcą w głowie filmy – zaczynają w spokoj
nym momencie, potem fabuła nagle się psuje, a film urywa się w naj
gorszym momencie – gdy nie widać (dosłownie) żadnego wyjścia.
Widzą siebie na gruzowisku swojego życia. I tyle. Nic dalej. A prze
cież czas leci, świat się zmienia. COŚ dalej musi się wydarzyć. Któryś
prezydent USA zwykł mawiać: „Jeśli idziesz przez piekło – idź
dalej!”.
Copyright by Wydawnictwo
& Jakub Woźniak
— Jakub Woźniak
Lekcja 2: Naucz mnie swojego problemu
●
str. 4
Możesz napisać nawet artykuł pt. „Jak profesjonalnie robić problem
XXX”, gdzie XXX to właśnie Twój problem. Tutaj opisz najdokład
niej, jak umiesz, w jaki sposób robisz sobie problem – w co takiego
wierzysz? Co takiego robisz? Jak myślisz o sprawie, że wywołuje to
takie napięcia?
Najistotniejsza część pracy jest za Tobą. Teraz czas na zabawę! Do
zobaczenia w następnej części kursu.
Copyright by Wydawnictwo
& Jakub Woźniak