Juliusz Verne

D o m o r f i n y

T y t u ł o r y g i n a ł u f r a n c u s k i e g o :

A l a m o r p h i n e

T ł u m a c z e n i e :

M i c h a ł G o ł ę b i o w s k i , A n d r z e j Z y d o r c z a k

© Andrzej Zydorczak

Jeśli trzeba, doktorze, zabierz Merkuremu skrzydła

By obdarzyć mnie najszybciej twym cennym balsamem!

Nadeszła wreszcie chwila, gdy ma ukłuć igła

Co z piekieł łoża uniesie mnie na nieba firmament.

Dzięki doktorze! Dzięki! Cóż znaczy, że leczenie

Wlec się będzie przez dni nużące i długie!

Jest to balsam tak boski, że Epikur winien na życzenie

Wymyślić go dla bogów, zrobić im przysługę!

Czuję jak lek krąży, jak mnie przenika!

Jak w umysł i ciało cudna błogość wnika

I jest jak spokój absolutny w spokoju ducha.

O! Niech mnie kłuje sto razy igła twa cienka

A ja cię sto razy błogosławię, o Morfino Święta,

Z której Eskulap uczynił bóstwo.