ALE TO JUŻ BYŁO

Z wielu pieców się jadło chleb,

D A

bo od lat przyglądam się światu. e A
Nieraz rano zabolał łeb D A

i mówili zmiana klimatu. eA
Czasem trafił się wielki raut f e
albo feta proletariatu. G A
Czasem podróż najlepszym z aut,

f e

częściej szare drogi powiatu. G A

Ale to już było i nie wróci więcej G A D
i choć tyle się zdarzyło to do przodu f G
wciąż wyrywa głupie serce. D
Ale to już było, znikło gdzieś za nami. G A D
Choć w papierach lat przybyło f G
to naprawdę wciąż jesteśmy tacy sami ! D

Na regale kolekcja płyt
i wywiadów pełne gazety.
Za oknami kolejny świt
i w sypialni dzieci oddechy.
One lecą drogą do gwiazd
przez niebieski ocean nieba,
ale przecież za jakiś czas
będą mogły same zaśpiewać.

BARDZO SMUTNA PIOSENKA RETRO

Lato było jakieś szare C G

i słowikom brakło tchu. C G

Smutnych wierszy parę E

ktoś napisał znów. D

Smutnych wierszy nigdy dosyć
i zranionych ciężko serc,
nieprzespanych nocy,
które trawi lęk.

Kap, kap płyną łzy. C G

W łez kałużach ja i Ty. C G

Wypłakane oczy i przekwitłe bzy. E

a D

Płacze z nami deszcz C G

i fontanna szlocha też C G

trochę zadziwiona, skąd ma tyle łez. E

a D

G C

Nad dachami muza leci,
muza czyli weny znak.
Czemu wam poeci
miodu w sercu brak.
Muza ma sukienkę krótką,
muza skrzydła ma u rąk
lecz Wam ciągle smutno,
a mnie boli ząb.

BIESZCZADY

Tu w dolinach wstaje mgłą wilgotny dzień. e a
Szczyty ogniem płoną stoki kryje cień. D

Mokre rosą trawy wypatrują dnia, e a
ciepła, które pierwszy słońca promień da. D

G H

Cicho potok gada, gwarzy pośród skał, G C D

o tym deszczu co z chmury trochę wody dał.
Świerki zapatrzone, w horyzontu kres
głowy pragną wysoko, jak najwyżej wznieść.

Tęczą kwiatów barwnych połoniny łan,
słońcem wypełniony jagodowy dzban.
Pachnie świeżym sianem pokos pysznych traw,
owiec dzwoneczkami cisza niebu gra.

Serenadą świerszczy, kaskadami gwiazd
noc w zadumie kroczy mroku ścieląc płaszcz.
Wielkim wozem księżyc rusza na swój szlak,
pozłocistym sierpem gasi lampy dnia.

BIESZCZADZKI TRAKT

Kiedy nadejdzie czas G D
wabi nas ognia blask C G
na polanie gdzie króluje zły. D C G
Gwiezdny pył w ogniu tym G D
łzy wyciśnie nam dym, C G
tańczą iskry z gwiazdami, a my... D C G

Śpiewajmy wszyscy w ten radosny czas, C D G
śpiewajmy razem ile jest tu nas, C D e
choć lata młode szybko płyną wiemy, że C D G e
NIE STARZEJEMY SIĘ ! C D G

W lesie, gdzie licho śpi
ma przygoda swe drzwi.
Chodźmy tam, gdzie na ścianie lasu lśnią
oczy sów, wilcze kły,
rykiem powietrze drży.
Tylko gwiazdy przyjazne dziś są.

Dorzuć do ognia drew
w górę niech płynie śpiew,
wiatr poniesie go w wilgotny świat.
Każdy z nas o tym wie,
znowu spotkamy się,
a połączy nas bieszczadzki trakt.

CÓRKA RYBAKA

Gdy księżyc świecił na niebie do Ciebie,

G D G

poczułem miłość co przyszła jak wiatr.

Me serce było w gorącej potrzebie
córką rybaka Ty byłaś, ja góral z Tatr.

Jelenie gdzieś nad jeziorem sennie ryczały,

D G

ryby w jeziorze już poszły dawno spać.

Rzekłaś wtedy do mnie „Mój mały,

G e

cóż Ci mogę w tę parną mazurska noc dać ?”

a D

Córko rybaka Mazura z Mazur D
popatrz jaki na jeziorze wody glazur. D

Daj mi swe usta, weź mnie w ramiona C G e
niech się przekonam ile słodyczy a D
jest w słowie Ilona ! G

Lato minęło lecz uczucie ogniem płonie
choć odległość dziś tak wielka dzieli nas.
Ciągle czuję na mym ciele Twoje dwie dłonie,
w uszach moich szumi woda, szemrze las.
Zakopane całe śniegiem zasypane,
a ty piszesz - Na jeziorze gruba kra.
Przesyłasz całuski i dwie rybie łuski.
Zima minie lato złączy serca dwa.
.

A WSZYSTKO TE CZARNE OCZY

Gdybym miał gitarę to bym na niej grał, h Fis h H

opowiedziałbym o swej miłości, eh Fis h H

którą przeżyłem sam.

A wszystko te czarne oczy, h
gdybym ja je miał, Fis h H

za te czarne cudne oczęta e h
serce, duszę bym dał. Fis h /H

Fajki ja nie palę, wódki nie piję
ale z żalu, z żalu wielkiego
ledwo co żyję.

Ludzie mówią „Głupi, po coś ty ją brał,
po coś to dziewczę czarne figlarne
mocno pokochał ?”

A WSZYSTKO TE CZARNE TORFY

A wszystko te czarne torfy,

Gdybym ja je miał

Fis h H

Za te czarne, cudne storfienia,

e h

Serce, duszę bym dał.

Fis h /H

Gdybym miał łopatę, to bym se kopał,
Ale nie mam łopaty, będę świdrował.

Torfy są wysokie, każdy o tym wie,
Ale nie każdy to dziś wie, jak ja topię się.

Świder już złamałem i dwie łopaty,
Ale jeszcze mam metrówkę, coś jeszcze zmierzę se.
Leśniczy wyszedł z lasu, narobił hałasu,
Ale ja już próbki pobrałem i mam święto lasu.

Gdzie jest zezwolenie, tego nie wie nikt,
Ale jeszcze mi zostało, worków cały plik.

Dziewczyna się topi, po coś ty ją brał,
Po coś to dziewczę czarne figlarne
W torfy wprowadzał.

JA MAM TYLKO JEDEN ŚWIAT

Kiedy w piątek słońce świeci D e
serce mi do góry wzlata, A

że w sobotę wezmę plecak e
w podróż do mojego świata. A

Bo ja mam tylko jeden świat e
słońce, góry, pola, wiatr. A

D h

I nic mnie więcej nie obchodzi e
bom turysta się urodził. A

Dla mnie w mieście jest za ciasno
wśród pojazdów, kurzu, spalin.
Ja w zieloną jadę ciszę,
w ścieżki pełne słodkich malin.

Myślę, leżąc pośród kwiatów
czy w jęczmienia żółtym łanie -
Czy przypadkiem za pół wieku
coś z tym światem się nie stanie ?

Chciałbym, żeby ten nasz świat
przetrwał jeszcze z tysiąc lat
i żeby mogły nasze dzieci
z tego świata też się cieszyć.

KEJA

Gdyby tak ktoś przyszedł i powiedział a
„Stary czy masz czas, potrzebuję do załogi G a C G
jakąś nową twarz”. C
Amazonka wielka rafa oceany trzy C

rejs na całość - rok, dwa lata a
to powiedziałbym. E a

Gdzie ta keja, a przy niej ten jacht. a E a

Gdzie ta koja wymarzona w snach. C G C
Gdzie te wszystkie sznurki od tych szmat. G C d
Gdzie ta brama na szeroki świat. a E a

Gdzie ta keja a przy niej ten jacht.

Gdzie ta koja wymarzona w snach.
W każdej chwili płynę w taki rejs.
Tylko gdzie to jest ? No gdzie to jest ?

Gdzieś na dnie wielkiej szafy leży ostry nóż.
Stare dżinsy wypłowiałe impregnuje kurz.
W kompasie igła zardzewiała lecz kierunek znam.
Biorę stary wór na plecy i przed siebie gnam.

Przeszły lata zapyziałe, zarósł rzęsą staw.
Na przystani czółno stało, kolorowy paw.
Zaokrągliły się marzenia, wyjałowiał step.
Lecz dalej marzy o załodze ten samotny łeb.

KONIK

Za rok może dwa, schodami na strych

odejdą z ołowiu żołnierze.

a E

Przeminie jak wiatr uśmiechów Twych świat E

kolory marzeniom odbierze.

Za rok może dwa, schodami na strych

za misiem kudłatym poczłapią

a d

beztroskie te dni i zobaczysz,

d a

że jednak wspaniały był on ...

/DCEH/

Konik, z drzewa koń na biegunach,

A E

zwykła zabawka, mała huśtawka

a rozkołysze, rozbawi.

Konik, z drzewa koń na biegunach
przyjaciel wiosny, uśmiech radosny.
Każdy powinien go mieć.
Kłopotów masz sto i zmartwień masz sto
bez przerwy ta trwa karuzela.
Nie lalka co łka, nie piłka co gra
bez reszty Twój czas dziś zabiera.
Ulica szeroka, wystawa ta, tu.
Na chwilę przystajesz zdumiony.
Uśmiechnij się więc i zawołaj
jak wtedy gdy na grzbiecie Cię niósł ...
Radosny to dzień, wspaniały to dzień
wracają z ołowiu żołnierze.
Ze strychu znów w dół schodami aż tu
wracają lecz już nie do Ciebie.
By ktoś tak jak Ty radosne miał dni
powrócił przyjaciel ten z wiosny.
Dlaczego, to każdy już powie
na plecach przyniosłeś go tu ...

KRAJKA

Chorałem dzwonków dzień rozkwita, a d
jeszcze od rosy rzęsy mokre, a F
we mgle turkoce pierwsza bryka, a d
słońce wyrusza na włóczęgę. E E

Drogą pylistą, drogą polną
jak kolorowa panny krajka,
słońce się wznosi nad stodołą
będziemy tańczyć walca.

A ja mam swoja gitarę, dG
spodnie wytarte i buty stare, Ca
wiatry niosą mnie. d E a A

Zmoknięte świerszcze stroją skrzypce,
żuraw się wsparł o cembrowinę
wiele naniesie wody jeszcze,
wielu się ludzi z niej napije.
Drogą pylistą, drogą polną
jak kolorowa panny krajka,
słońce się wznosi nad stodołą
będziemy tańczyć walca.

LATO

Rzecz między nami była cicha.
Westchnąłem do Ciebie tak jak się wzdycha.
I było nam razem ciasno, miło,
dużo się spało i często piło.
No i czego, czego jeszcze chcesz !

Lato, lato wszędzie.
Zwariowało, oszalało moje serce.
Lato, lato wszędzie,
a Ty dziewczę zaraz wpadniesz w moje ręce.

Piszę i wymyślam słowa piosenki,
żebyś pomyślała jak jestem wielki.
I nie wiesz, że to właśnie ja
chcę dać Ci wielki wina balon.
No i czego, czego jeszcze chcesz !

Ptaki zaryczały świtem na niebie.
Zaśpiewałem parę dźwięków tylko dla Ciebie.
I w oczy Twoje zamglone spoglądam,
krzyczę do ucha : Ciebie pożądam,
Tylko Ciebie, Ciebie jeszcze chcę !

ŁADNE OCZY MASZ

Ładne oczy masz, komu je dasz, CFC
takie ładne oczy, takie ładne oczy. GCGC
Wśród wysokich traw głęboki staw FC
jak mnie nie pokochasz to się w nim utopię.

GCGC

W stawie zimna woda,

trochę będzie szkoda,

trochę będzie szkoda gdy

C a

utopię się w nim.

d G C

Powiedz, że mi jak odgadnąć mam
czy mnie będziesz chciała, czy mnie będziesz chciała.
Przez głęboki staw łabędzie dwa
grzecznie sobie płyną, czy mnie chcesz dziewczyno.

Inne oczy masz każdego dnia,
diabeł nie odgadnie co w nich chowasz na dnie.
Przez głęboki staw przeleciał wiatr,
po rozległej toni fala falę goni.

MAJKA

Gdy jestem sam, myślami biegnę G e C D
do mej najdroższej, jak rzeka wiernej.
Majka, nie jestem Ciebie wart.
Majka i zmieniłbym dla Ciebie cały świat.
Choć dni mijają i czas ucieka
Ty jesteś wierna, wierna jak rzeka.

Byłaś mą gwiazdą, byłaś mą wiosną,
sennym marzeniem, myślą radosną.

Oddałbym wszystko, bo jesteś inna
za jeden uśmiech, jedno spojrzenie.

MONIKA

Na plaży słońce praży tu bladość ciał zanika,

C G G

wśród tłumu wczasowiczów dziewczyna ratownika. C

F G C

I patrzą setki oczu i z wody i z kocyka
gdy ona idzie plażą wszyscy o niej marzą.

Monika, ach Monika dziewczyno ratownika C G

pół plaży tutaj marzy, że kiedyś się przydarzy. C

F G C

Twe ciało opalone, prawie nie osłonione
każdy wzrokiem dotyka Monika, Monika ,Monika.

Był kiedyś na tej plaży taki co się odważył,
ratownik miał baczenie i dał mu ostrzeżenie.
Zabrała gościa woda na dno poszedł jak kłoda,
na zawsze się pogrążył bo ratownik nie zdążył.

MORSKIE OPOWIEŚCI

Kiedy rum zaszumi w głowie

cały świat nabiera treści,

wtedy chętnie słucha człowiek

Morskich opowieści. A C d

Kto chce, to niechaj słucha, C
kto nie chce niech nie słucha, d
jak balsam są dla ucha d
Morskie opowieści.

Hej, ha ! Kolejkę nalej !

Hej, ha ! Kielichy wznieśmy !
To zrobi doskonale morskim opowieściom

Łajba to jest morski statek,
sztorm to wiatr co dmuch z gestem.
Cierpi kraj na niedostatek
Morskich opowieści.

Pływał raz marynarz, który

Rudy Joe, kiedy popił,

żywił się wyłącznie pieprzem,

robił bardzo głupie miny,

sypał pieprz do konfitury

albo też skakał do wody

i do zupy mlecznej.

i gonił rekiny.

Jak spod Helu raz dmuchnęło, I

choć rekin twarda sztuka,

żagle zdarła moc nadludzka.

ale Joe w wielkiej złości

Patrzę - w koję mi przywiało

łapał gada od ogona

nagą babę z Pucka.

i mu łamał kości.

MY CYGANIE

My Cyganie co pędzimy razem z wiatrem, F C
my Cyganie znamy cały świat, a
my Cyganie wszystkim gramy, d a
a śpiewamy sobie tak. H

E a A

Ore, ore siabadabada amore FC

Hej amore siabadabada ! d a
O buriaty, o szagriaty, d a
Hejże trojka na mienia ! H

E a A

Kiedy tańczę, niebo tańczy razem ze mnę,
kiedy gwiżdżę, gwiżdże ze mną wiatr.
Zamknę oczy liście więdną,
kiedy milknę - milczy świat.

Gdy śpiewamy słucha z nami cała ziemia,
gdy śpiewamy słucha każdy rad.
Niechaj każdy z nami śpiewa,
niech rozbrzmiewa piosnka ta.

NIE PŁACZ EWKA

Nie płacz Ewka, bo tu miejsca brak C a
na Twe babskie łzy. G
Po ulicy miłość, hula wiatr
wśród rozbitych szyb.
Patrz poeci śliczny prawdy sens
roztrwonili w grach.
W półlitrówkach pustych SOS
wysyłają w świat.

Żegnam was, już wiem d F

nie załatwię wszystkich pilnych spraw. C G a
Idę sam właśnie tam d F
gdzie czekają mnie. C

Tam przyjaciół kilku mam od lat
dla nich zawsze śpiewam, dla nich gram.
Jeszcze raz żegnam was
nie spotkamy się.

Proza życia to przyjaźni kat.
Pęka cieńka nić.
Telewizor, meble, mały fiat
oto marzeń szczyt.
Hej prorocy moi z gniewnych lat
obrastacie w tłuszcz.
Już was w swoje szpony dopadł szmal,
zdrada płynie z ust.

OPADŁY MGŁY

Opadły mgły i miasto ze snu się budzi G C
górą czmycha już noc.

G D

Ktoś tam cicho czeka, by ktoś powrócił

G C

do gwiazd jest bliżej niż krok.

G C

Pies się włóczy popod murami - bezdomny, G C
niesie się tęsknota czyjaś na świata cztery strony. G D G
A Ziemia toczy, toczy swój garb uroczy G C
toczy, toczy się los. x 2

G D

Ty co płaczesz ażeby śmiać mógł się ktoś G C
Już dość ! Już dość ! Już dość !

G D

Odpędź czarne myśli, dość już Twoich łez G C
niech to wszystko przepadnie we mgle.

G D

Bo nowy dzień wstaje, bo nowy dzień wstaje, G C
nowy dzień !

G D

/G/

Z dusznego snu już miasto się wynurza,
słońce wschodzi gdzieś tam,
tramwaj na przystanku zakwitł jak róża,
uchodzą cienie do bram.
Ciągną swoje wózki dwukółki mleczarze,
nad dachami snują się sny podlotków pełne marzeń
A Ziemia toczy, toczy swój garb uroczy
toczy, toczy się los. x 2
Ty co płaczesz ażeby śmiać mógł się ktoś
Już dość ! Już dość ! Już dość !
Odpędź czarne myśli, porzuć błędny wzrok
niech to wszystko zabierze już noc.
Bo nowy dzień wstaje, bo nowy dzień wstaje,
nowy dzień !
Wstaje nowy dzień.

PRZECHYŁY

Pierwszy raz przy pełnym takielunku

e D e

Biorę ster i trzymam kurs na wiatr,

e D e

I jest jak przy pierwszym pocałunku

a H

W ustach sól, gorącej wody smak.

a H

O ho-ho przechyły i przechyły, a H

O ho-ho za fala falą mknie,

a H

O ho-ho trzymajcie się dziewczyny. A H

Ale wiatr ósemką chyba dmie.

C d e

Zwrot przez sztak OK. zaraz to zrobię,
Słyszę jak kapitan cicho klnie.
Gubię wiatr i zamiast w niego dziobem
To on mnie od tyłu kumple w śmiech.

Hej Ty tam, za burtę wychylony,
tu naprawdę, nie ma się z czego śmiać.
Cicho sieć i lepiej proś Neptuna
Żeby coś nie spadło ci na kark.

Krople mgły, w tęczowym kropel pyle
Tańczy jacht, po deskach spływa dzień.
Jutro znów odpłynę, bo odkryłem
Morze i żeglarską, starą pieśń.

UKRAINA

Hej tam gdzieś znad czarnej wody a
siada na koń ułan, ułan młody E

czule żegna się z dziewczyną a
jeszcze czulej z Ukrainą.

E a G

Hej, hej, hej sokoły C
omijajcie pola, góry, lasy, doły. G E

Dzwoń, dzwoń, dzwoń dzwoneczku a
mój stepowy skowroneczku. E a G

/a/

Wiele dziewcząt jest na świecie
lecz najwięcej w Ukrainie.
Tam me serce pozostało
przy kochanej mej dziewczynie.

Ona jedna tam została
przepióreczka moja, moja, mała,
a ja tutaj w obcej stronie
dniem i nocą tęsknię do niej.

Żal, żal za dziewczyną,
za zieloną Ukrainą.
Żal, żal serce płacze
już jej więcej nie zobaczę.

Wina, wina, wina dajcie,
a jak umrę pochowajcie
na zielonej Ukrainie,
przy kochanej mej dziewczynie.

BIESZCZADZKIE REGGAE

Porannej mgły snuje się dym, d C
jutrzenki szal na stokach gór.
Nowy dzień budzi się, budzi się
melodię dnia już rosa gra.

Reggae, bieszczadzkie reggae, x 2

słońcem pachnące ma jagód smak.
Reggae, bieszczadzkie reggae x 2
jak potok rwący przed siebie gna.

Połonin czar ma taką moc,
że gdy je ujrzysz pierwszy raz
wrócić chcesz, wrócić chcesz tu za rok,
z poranną rosą czekać dnia.

WHISKY

Mówią o mnie w mieście „Co z niego za typ”, G C G C
wciąż chodzi pijany, pewno nie wie co to wstyd. G C G C
Brudny niedomyty w stajni ciągle śpi, D a
czego szukasz w naszym mieście, C G a
„idź do diabła” mówią ludzie C G a
ludzie pełni cnót, ludzie pełni cnót. D G C G C

Kiedyś chciałem zmądrzeć i po ich stronie być,
spać w czystej pościeli, świeże mleko pić.
Tak naprawdę chciałem zmądrzeć i po ich stronie być
pomyślałem więc o żonie, aby stać się jednym z nich
stać się jednym z nich, stać się jednym z nich.

Miałem na oku hacjendę, wspaniałą mówię wam,
lecz nie chciała w niej zamieszkać żadna z pięknych dam.
Wszystkie śmiały się wołając, wołając za mną wciąż
„Bardzo ładny frak masz Billy ale kiepski byłby z Ciebie
kiepski byłby mąż, kiepski byłby mąż”.

Whisky moja żono, jednak tyś najlepszą z dam.
Już mnie nie opuścisz nie, nie będę sam.
Mówią Whisky to nie wszystko, można bez niej żyć.
Lecz nie wiedzą o tym ludzie, że najgorsze w życiu to
to samotnym być, to samotnym być.

ZAWSZE TAM GDZIE TY

Zamienię każdy oddech w niespokojny wiatr, C a G
by zabrał mnie z powrotem tam gdzie masz swój świat
Poskładam wszystkie szepty w jeden ciepły krzyk,
żeby znalazł Cię aż tam, gdzie pochowałaś sny.

Już teraz wiem, że dni są tylko po to, F G
by do Ciebie wracać każdą nocą złotą. C a
Nie znam słów co mają jakiś większy sens, F G
jeśli jedno, jedno tylko wiem. C a
Być tam, zawsze tam gdzie Ty. F G

Nie pytaj mnie o jutro, to za tysiąc lat,
płyniemy białą łódką w niezbadany świat.
Poskładam nasze szepty w jeden ciepły krzyk,
by już nie uciekły nam, by wysuszyły łzy.

Już teraz...

Budzić się i chodzić spać we własnym niebie,

być tam, zawsze tam gdzie Ty.
Żegnać się co świt i wracać znów do Ciebie,
być tam, zawsze tam gdzie Ty.
Budzić się i chodzić spać we własnym niebie,
być tam, zawsze tam gdzie Ty.

HEJ BYSTRA WODA

Hej bystra woda, bystra wodiczka D
pytało dziewczę o Janicka. G A D
Hej lesie ciemny, lesie zielony A D
ka mój Janicek umilony. G A D

Hej mój Janicku, miły Janicku
nie choć po orawskim chodnicku.
Hej dość to zeń nagnał łowiecek
ostań przy dziewcynie kolwiecek.

Hej powiadali, hej powiadali
hej, że Janicka porubali.
Hej porubały go Orawiany
hej za łowiecki, za barany.

Hej mówiła ci, miły Janicku
nie choć po orawskim chodnicku.
Hej, bo Cię te orawskie juhasy
Długie uz hań cekali casy.

Hej dziwce ślocha, hej dziwce płace
uz go, Janicka nie łobace.
Ka orawskiego zamecku ściany
leży Janicek porubany.

BEZ SŁÓW

Chodzą ulicami ludzie

A E

maj przechodzą, lipiec grudzień, fis cis
zagubieni wśród ulic bram. D A E
Przemarznięte grzeją dłonie, A E
dokądś pędzą, za czymś gonią

fis cis

i budują wciąż domki z kart.

D A E

A tam w mech odziany kamień, D A

tam zaduma w wiatru graniu, D A
tam powietrze ma inny smak. D A E
Porzuć kroków rytm na bruku, D A
spróbuj, znajdziesz jeśli szukać zechcesz D A D
nowy świat, lepszy świat. A E

Płyną ludzie miastem szarzy
pozbawieni złudzeń , marzeń
wymijając wciąż główny nurt.
Kryją się w swych norach krecich
i śnić nawet o karecie
co lśni złotem, nie potrafią już.

Żyją ludzie, asfalt depczą
nikt nie krzyknie, każdy szepcze.
Drzwi zamknięte, zaklepany krąg.
Tylko czasem kropla z oczu
po policzku w dół się stoczy
i to dziwne drżenie rąk.

PRZEŻYJ TO SAM

życie patrzysz bez emocji G h e

na przekór czasom i ludziom wbrew. a D
Gdziekolwiek jesteś w dzień czy w nocy
oczyma widza oglądasz grę.
ktoś inny zmienia świat za Ciebie,
nadstawia głowę podnosi krzyk.
a Ty z daleka, bo tak lepiej
i w razie czego nie tracisz nic.

Przeżyj to sam, przeżyj to sam, G h e a D
nie zamieniaj serca w twardy głaz G h e
póki jeszcze serce masz. a D

Widziałeś wczoraj znów w dzienniku
zmęczonych ludzi wzburzony tłum,
i jeden szczegół wzrok twój przykuł
ogromne morze ludzkich głów,
a spiker cedził ostre słowa
od których nagła wzbierała złość.
I począł w Tobie gniew kiełkować.
I pomyślałeś milczenia dość.

PRZYJACIELE

Tam dokąd chciałem już nie dojdę,

C G

szkoda zdzierać nóg.

F C

Już wędrówki naszej wspólnej nadchodzi kres.

C G F C

Wy pójdziecie inną drogą zostawicie mnie.

C G F C

Odejdziecie, sam zostanę na rozstaju dróg

C G F C

Hej przyjaciele! Zostańcie ze mną!

C G F D

Przecież wszystko to co miałem

C G

oddałem wam.

F C

Hej przyjaciele! Choć chwilę jedną!

C G F C

Znowu w życiu mi nie wyszło,

C G

znowu jestem sam.

F C

Znów spóźniłem się na pociąg i odjechał już.
Tylko jego mglisty koniec zamajaczył mi.
Stoję smutny na peronie z tą walizką jedną.
Tak jak człowiek, który zgubił od domu swego klucz.

Tam dokąd chciałem już nie dojdę,

szkoda zdzierać nóg.

Już wędrówki naszej wspólnej nadchodzi kres.

Wy pójdziecie inną drogą zostawicie mnie.

Zamazanych drogowskazów nie odczytam już.

TAK BARDZO SIĘ STARAŁEM

Kto za Tobą w szkole ganiał

Do piórnika żaby wkładał

Kto, no powiedz kto?

G C G

Kto na ławce wyciął serce

I podpisał „głupiej Elce”

Kto, no powiedz kto?

Tak

bardzo

się starałem F C

A Ty teraz nie chcesz mnie

G C

Dla Ciebie tak cierpiałem

F C

Powiedz mi dlaczego nie chcesz mnie? d D

Kto dla Ciebie nosił brodę
Spodnie w kwiatki włożył modne
Kto, no powiedz kto?
Kto Tuwima wiersz przepisał
Jako własny Tobie wysłał
Kto, no powiedz kto?

Ja dla Ciebie byłem gotów
Kilo wiśni zjeść z pestkami
Ja, tak tylko ja!
Teraz kiedy Cię spotykam
Mówisz mi, że się nie znamy
Czy to ładnie tak!

O ELA!

Byłaś naprawdę fajną dziewczyną

C e

I było nam razem naprawdę miło

Lecz tamten to chłopak był bombowy

d F

Bo trafiał w dziesiątką w strzelnicy sportowej

d F G

Gdy rękę trzymałem na twoim kolanie
To miałem o tobie wysokie mniemanie
Lecz kiedy z nim w bramie piłaś wino
Coś we mnie drgnęło, coś się zmieniło.

Ref: O Ela, straciłaś przyjaciela

F G C a

Musisz

się wreszcie nauczyć,

F G

Że miłości nie można odrzucić

C a

Że miłości nie można odrzucić

F G C

Pytałem, błagałem, Ty nic nie mówiłaś
Nie byłaś już dla mnie taka miła
Patrzyłaś tylko z niewinną miną
I zrozumiałem, że coś się skończyło

Aż wreszcie poszedłem po rozum do głowy
Kupiłem na targu nóż sprężynowy
Po tamtym zostało już tylko wspomnienie
Czarne lakierki co jeszcze nie wiem.

TEKSAŃSKI

Herbata stygnie zapada mrok

D G A

A pod piórem ciągle nic.

D G A

Obowiązek obowiązkiem jest,
Piosenka musi posiadać tekst.
Gdyby chociaż mucha zjawiła się,
Mogłabym ją zabić,
a później to opisać.
W moich słowach słoma czai się

G A D

Nie znaczą

nic

G A D

Ło o oo o...
Jeśli szukasz sensu prawdy w nich – zawiedziesz się.
A może zmienić zasady gry,
Chcesz usłyszeć słowa,
To sam je sobie wymyśl,
Nabij diabła, chmurę śmierci weź, pomoże Ci
Ło o oo o...
Wnet Twe myśli w słowa zmienią się,
Wyśpiewasz je sam.

KOCHAM CIĘ JAK IRLANDIĘ

Mieszkałaś gdzieś w domu nad Wisłą C

Pamiętam to tak dokładnie

Twoich czarnych oczu bliskość

B F

Wciąż kocham Cię jak Irlandię

Ref: A Ty się temu nie dziwisz

Wiesz dobrze co było by dalej

Jak

byśmy byli szczęśliwi

Gdybym

nie

kochał cię wcale. C G C

Przed szczęściem żywić obawę
Z nadzieją, że mi ja skradniesz
Wlokę ten ból przez Włocławek
Kochając Cię jak Irlandię

Gdzieś na ulicy Fabrycznej
Spotkać nam się wypadnie
Lecz takie są widać wytyczne
By kochać Cię jak Irlandię

Czy mi to kiedyś wybaczysz
Działałem tak nieporadnie
Czy to dla Ciebie coś znaczy,
Że kocham Cię jak Irlandię.

MOJA I TWOJA NADZIEJA

Spróbuj powiedzieć to, nim uwierzysz, że a*G*F*a*G*
Nie warto mówić kocham

Spróbuj uczynić gest, nim uwierzysz, że a*G*F*a*G*

Nic nie warto robić.

Nic

naprawdę nic nie pomoże,

a*G*F*a*G*F*

Jeśli Ty nie pomożesz dziś miłości.

Musisz odnaleźć nadzieję i nieważne, że
Nazwą Ciebie głupcem
Musisz pozwolić by, sny sprawiły
Byś pamiętał, że

Nic

naprawdę nic nie pomoże,

Jeśli Ty nie pomożesz dziś miłości.

Moja i Twoja nadzieja

a G F a G a GFG

Uczyni realnym krok w chmurach

a G F a G GFG

Moja i Twoja nadzieja
Pozwoli uczynić dziś cuda

Nic

naprawdę nic nie pomoże,

a G F G

Jeśli Ty nie pomożesz dziś miłości. a G F G

CZERWONY JAK CEGŁA

Nie wiem jak mam to zrobić E
Ona zawstydza mnie

A E H

Strach ma tak wielkie oczy E A
Wokół ciemno jest

E H

Czuję się jak Benijamin

E A E

I udaję, że śpię

Może walnę kilka drinków E fis
Może nakręcą mnie

A E

nakręcą mnie E

Nie wiem jak mam to zrobić
By mężczyzna się stać
I nie wypaść ze swej roli
Tego co pierwszy razGładzę czule jej ciało
Skradam się do jej ust
Wiem, że to jeszcze za mało
Aby Ciebie mieć, aby Ciebie mieć.

Czerwony jak cegła

A Nie wiem jak to się stało

Rozgrzany jak piec

Ona chyba już śpi

Muszę mieć, muszę ją mieć E

Leżę obok pełen wstydu

Nie mogę tak odejść

Krótki to był zryw

Gdy kusi mnie grzech

Cis A Będzie lepiej gdy pójdę

Muszę mieć, muszę ją mieć. E A H Nie chcę patrzeć jej w twarz

Może kiedyś da mi szansę

Spróbować jeszcze raz.

ZORRO

Zorro, Zorro, Zorro,
Emocji będzie sporo x 3
Gdy w czarnej masce Zorro x 3
Po nocach mi się śni.

Na konia wsiada, x 3
A w ręku błyszczy szpada x 3
I za drzewami znika x 3
Już taki jego los

Sierżant Garsija x 3

Od Zorra dostał w ryja x 3
I teraz leży w łóżku x 3
I klepie się po brzuszku.

Z NIM BĘDZIESZ SZCZĘŚLIWSZA

Zrozum to co powiem,

Spróbuj to zrozumieć dobrze,

a e

Jak życzenia najlepsze te urodzinowe

F c

Albo noworoczne jeszcze lepsze może.

d E

O północy gdy składane F c
Drżącym głosem nie kłamane E
Z

nim

będziesz szczęśliwa

F c

Dużo szczęśliwsza będziesz z nim

d E

Ja cóż włóczęga niespokojny duch

F c

Ze mną można tylko pójść na wrzosowisko d

zapomnieć

wszystko a

Jaka epoka, jaki wiek, jaki rok,

F c d c

Jaki miesiąc, jaki dzień i jaka godzina

d F c d

Kończy się, a jaka zaczyna.

F c

Nie myśl, że nie kocham,
lub, że tylko trochę,
Ja Cię kocham nie powiem
No bo nie wypowiem
Tak ogromnie, bardzo
Jeszcze więcej może
I dlatego właśnie żegnaj,
Zrozum dobrze żegnaj.

Z nim będziesz szczęśliwa

Dużo szczęśliwsza będziesz z nim

Ja cóż włóczęga niespokojny duch

Ze mną można tylko pójść na wrzosowisko

zapomnieć wszystko

Jaka epoka, jaki wiek, jaki rok,
Jaki miesiąc, jaki dzień i jaka godzina
Kończy się, a jaka zaczyna.
Ze mną można, tylko w dali, znikać cicho.

CZERWONY KAPTUREK

Szła dziewczynka bardzo mała przez ciemny las

CGC

Czerwony kapturek miała, czerwony pas,

CGC

A za pasem kolta, w małej rączce sporta,

FCA

Do babuni szła uderzyć sobie w gaz.

Ptaszki w górze przelatują i szumi bór
A motylki podśpiewują i nie ma chmur
Słonko raźno świeci, w górze bocian leci
I żubrówką się upija stary żubr.

Wtem za krzaka wilk wyskoczył i woła stój
Lecz za chwilę krwią już broczy kudłaty zbój
A dziewczynka mała broń repetowała
Poprawiając zakurzony ludowy strój.

Z tej piosenki morał taki wynika nam

Nie zaczepiaj małych dziewcząt gdy jesteś sam
Bo dziewczynki małe są tak bardzo śmiałe
Że czasami mogą zrobić krzywdę wam.

C a

NIEWIELE CI MOGĘ DAĆ

Sto gorących słów

Gdy na dworze mróz

a C

W niewyspaną noc, jeden koc

d F FC

Solo moich ust

Gitarowy blues

a C

Kilka dróg na skrót, parę słów. d FC FG

Ref. nie mogę ci wiele dać

nie mogę ci wiele dać, bo sam

d G C

niewiele

mam a A

nie mogę dać wiele Ci

nie mogę dać wiele Ci, przykro mi.

d G C FC

Osiem znanych nut
Macartney’a but
Kilka niezłych płyt, jeden kicz

Siedem chudych lat
Talie zgranych kart
Południowy głód, kurz i bród.

Nadgryziony wdzięk
Pustej szklanki brzdęk
Niespełniony sen itp.

Podzielony świat,
Myśli warte krat
Zaleczony lęk, weź co chcesz.

AUTOBIOGRAFIA

Gdy usłyszał o mnie świat

W mej piwnicy był nasz klub

Kumpel radio zniósł usłyszałem Blue Suede Shoes
I nie mogłem w nocy spać.
Wiatr odnowy wiał, darowano resztę kar
Znów się można było śmiać
W kawiarniany gwar jak tornado jazz się darł
I ja też chciałem grać.

Ojciec, Bóg wie gdzie martenowski stawiał piec
Mnie

paznokieć z palca zszedł

Z gryfu został wiór grałem milion różnych bzdur
I

poznałem co to sex

Pocztówkowy szał każdy z nas ich pięćset miał

Zamiast nowej pary jeans

A w sobotnią noc był Luxemburg, chata, szkło
Jakże się chciało żyć.

Było

nas

trzech F

W każdym z nas inna krew

Ale jeden przyświecał nam cel

kilka

lat

Mieć u stóp cały świat B
Wszystkiego w bród

Alpagi łyk i dyskusje po świt
Niecierpliwy w nas ciskał się duch
Ktoś dostał w nos to popłakał się ktoś
Coś działo się

Poróżniła nas za jej Poli Raksy twarz
Każdy by się zabić dał
W pewną letnią noc gdzieś na dach wyniosłem koc
I dostałem to, com chciał
Powiedziała mi, że kłopoty mogą być
Ja jej, że egzamin mam
Odkręciła gaz nie zapukał nikt na czas
Znów jak pies byłem sam.

Stu różnych ról czym ugasić mój ból

Nauczyło mnie życie jak nikt

W wyrku na wznak przechlapałem swój czas

Najlepszy

czas

W knajpie dla braw klezmer kazał mi grać

Takie

rzeczy,

że jeszcze mi wstyd

Pewnego dnia zrozumiałem, że ja
Nie umiem nic.

Słuchaj mnie, tam pokonałem się sam

Oto

wyśnił się Wielki Mój Sen

Tysięczny tłum spija słowa z mych ust
Kochają mnie

W hotelu fan mówi: na taśmie mam

To,jak w gardłach im rodzi się śpiew

Otwieram drzwi i nie mówię już nic
Do czterech ścian.

NIEBO DO WYNAJĘCIA

Na tablicy ogłoszeń, pod hasłem „lokale”, e e7
Przeczytałem przedwczoraj ogłoszenie ciekawe. e e7
Na tablicy ogłoszeń fioletowym flamastrem, a7 a7
Ktoś nabazgrał słów kilka, dziwna była ich treść. e e7

Niebo do wynajęcia, niebo z widokiem na raj. D h7 e

Tam gdzie spokój jest święty, no bo święci są Pańscy, e7 D

h7
Szklanką ciepłej herbaty, poczęstuje Cię Pan. e e7
Pomyślałem to świetnie, takie niebo na ziemi,
Grzechów nikt nie przelicza, nikt nie szpera w szufladzie.
Pomyślałem to świetnie i spojrzałem na adres,
Lecz deszcz rozmył litery i już nie wiem gdzie jest.
Niebo...
Gdy wróciłem do domu, gdzie się błękit z betonem splata,
W Babel wysoki, sięgający chmur.
Zaparzyłem herbatę w swym pokoju nad światem,
Myśląc: „nic nie straciłem, pewnie tak jest i tam”.

W niebie do wynajęcia, w niebie z widokiem na raj.

Tam...

A WSZYSTKO TO, bo mady kocham

Czy wiesz malutka jak odkrywkę kopie się,

C a

Czy czujesz to co ja kiedy wwiercam się?

d G

Podkopuję skarby jak w niewoli pies,

C a

Kto jest temu winien każdy dobrze wie.

d G

Nie ma takich twardych gleb,

a F

Które zbadać by nie dały się.

G e

Przeczucie mam, że jednak spyta ktoś, a F
Czy łopata ta nie złamie się?

G G

To tylko radość rozpiera mnie,
Zawsze wtedy kiedy rozkopuję cię.
Raz jestem dr Bogacz, raz Mister K.
Transformacja trwa, nie zatrzymam jej.
Oko w oko stań z Mister K.
No powiedz boisz się,
Za późno już nie uciekniesz mu
Lepiej gdy w leszczynie schowasz się!

A wszystko to, bo mady kocham

C E a G

I nie wiem jak bez gleby mógłbym żyć

C a G G

Choć pokażę ci czym ma odkrywka jest

C cis D F

Dla gleby poświęcam się

C G C (G

)

Zdarza mi się też po „łódce”, wiesz jak jest
Dziwne wizje wchodzą, opamiętaj się!
Pragniesz znowu kopać lecz to długi rejs
Sztorm się zapowiada, rozwiń żagle więc.
Komary gryzą - Hund ich mać,
A na offa nie stać mnie.
Przychodzi czas na spanie lecz,
Każdy wie, że sen niezdrowy jest!

WIELKA WODA

Trzeba mi wielkiej wody, tej dobrej i tej złej,
Na wszystkie moje pogody, niepogody duszy mej,
Trzeba mi wielkiej drogi, wśród wiecznie młodych bzów,
Na wszystkie moje złe bogi, niebogi z moich snów.

Oceanów mrukliwych i strumieni życzliwych,
Piachów siebie niepewnych i opowieści rzewnych,
Drogi biało - srebrzystej, dróżki nieuroczystej,
Czarnych głębin niepewnych i ptasich rozmów śpiewnych.

I tylko taką mnie ścieżką poprowadź, gdzie śmieją się śmiechy w
ciemności, i gdzie muzyka gra, muzyka gra,
Nie daj mi Boże, broń Boże skosztować tak zwanej życiowej

mądrości,

Dopóki życie trwa, póki życie trwa.

Trzeba mi wielkiej wody, tej dobrej i tej złej,
Na wszystkie moje pogody, niepogody duszy mej,
Trzeba mi wielkiej psoty, trzeba mi psoty, hej!
Na wszystkie moje tęsknoty, ochoty duszy mej,
Wielkich wypraw pod Kraków, nocnych rozmów rodaków,
Wysokonogich lasów i bardzo dużo czasu.

DALEJ WESOŁO

Dalej wesoło niech popłynie gromki śpiew, D
Niech stutysięcznym echem zabrzmi pośród drzew, F C C
Niech spędzi z czoła wszelki smutek, wszelki cień, F a
Wszak słoneczny mamy dzień. D G C

Tra, la, la, la, la, la, la, la, C

W sercu radość się rozpala, F C

Tra, la, la, la, la, la, la, la, E a

Chcemy

słońca, chcemy żyć bez końca. D G C

Harce, wycieczki, obozowych przeżyć moc,
Piosnki gorące mknące jak kamyki z proc,
Serca złączone bratnich uczuć cudną grą,
Pozdrowienia ku wam ślą.

UPŁYWA SZYBKO ŻYCIE

F G7 C7 F
Upływa szybko życie, jak potok płynie czas,
G7 C7 F
Za rok, za dzień, za chwilę razem nie będzie nas. / 2x
I nasze młode lata popłyną szybko w dal,
A w sercu pozostanie tęsknota, smutek, żal. / 2x
Więc póki młode lata, póki wiosenne dni,
Niechże przynajmniej teraz nie płyną gorzkie łzy. / 2x

ZIELONY PŁOMIEŃ

C G7 C B As G7 C

W dąbrowy gęstym listowiu błyska zielona skra:
G7 C B B7 Es
Trzepoce z wiatrem jak płomień mundur harcerski nasz.
B Es B Es B Es G7
Czapka troszeczkę na bakier, dusza rogata w niej,
C G7 C B As G7 C
Wiatr polny w uszach i ptaki w pachnących włosach drzew.

Tam gdzie się kończy horyzont, leży nieznany ląd,

Ziemia jest trochę garbata, wiec go nie widać stąd.
Kreską przebiega błękitna, strzępioną pasmem gór,
Żeglują ku tej granicy białe okręty chmur.

Gdzie niskie niebo usypia na rosochatych pniach,
Gdziekolwiek namiot rozpinam, będzie kraina ta.
Zieleń o zmroku wilgotna z niebieską plamką dnia,
Cisza jak gwiazda ogromna w grzywie złocistych traw.

W dąbrowy gęstym listowiu błyska zielona skra:
Trzepoce płomień zielony, mundur harcerski nasz.
Czapka troszeczkę na bakier, lecz nie poprawiaj jej,
Polny za uchem masz kwiatek, duszy rogatej lżej!

BARANEK

Ach ci ludzie to brudne świnie A
Co napletli o mojej dziewczynie

Jakieś bzdury o jej nałogach

To po prostu litość i trwoga

Tak to bywa gdy ktoś zazdrości

Kiedy brak mu własnej miłości f
Plotki płodzi, mnie nie zaszkodzi żadne obce zło A d
Na mój sposób widzieć ją

A d

REF:

Na głowie kwietny ma wianek

A d

ręku zielony badylek

A d

A przed nią bieży baranek

A d

A nad nią lata motylek.

A d

Krzywdę robią mojej panience
Opluć chcą ją podli zboczeńcy
Utopić chcą ją w morzu zawiści
Paranoicy, podli sadyści
Utaplani w podłej rozpuście
A na gębach fałszywy uśmiech
Byle zagnać do swego bagna, ale wara wam
Ja ją przecież lepiej znam.

Znów widzieli ją z jakimś chłopem Ech dziewczyna pięknie się stara
Znów wyjechała do St. Tropez

Kosi pieniądz, ma jaguara

Znów męczyła się Boże drogi

Trudno pracę z miłością zgodzić

Znów na jachtach myła podłogi Rzadziej

może do mnie przychodzić

Tylko czemu ręce ma białe

Tylko pyta kryjąc rumieniec

Chciałem zapytać, zapomniałem Czemu

patrzą jak potępieniec

Ciało kłoniąc skinęła dłonią,

Czemu zgrzytam,

wsparła skroń o skroń

kiedy

się pyta czy ma ładny biust

Znów zapadłem w nią jak w toń. Czemu

toczę pianę z ust.

YESTERDAY

Yesterday, all my troubles seemed so far away
Now it looks as though they're here to stay
Oh I believe in yesterday.
Suddenly I'm not half the man I used to be
There's shadow hanging over me
Oh yesterday came suddenly.
Why she had to go I don't know, she wouldn't say.
I said something wrong; now I long for yesterday.
Yesterday, love was such an easy game to play.
Now I need a place to hide away
Oh I believe in yesterday.
Mm mm mm mm mm.

OGNISKA JUŻ DOGASA BLASK

D Bm D D7 G

Ogniska już dogasa blask, braterski splećmy krąg.
F#m Bm E A7 Bm A7 D
W wieczornej ciszy, w świetle gwiazd ostatni uścisk rąk. /2x
F#m Bm Em A7 D D7 G
Kto raz przyjaźni poznał moc, nie będzie trwonił słów,
F#m Bm Em A Bm A7 D
Przy innym ogniu w inną noc do zobaczenia znów. /2x
Nie zgaśnie tej przyjaźni żar, co połączyła nas.
Nie pozwolimy by ją starł nieubłagany czas /2x
Przed nami jasnych godzin moc i noc młodzieńczych snów.

Przy innym ogniu w inną noc do zobaczenia znów. /2x

ZEGARMISTRZ ŚWIATŁA

a G
A kiedy przyjdzie także po mnie
D a
Zegarmistrz światła purpurowy
C G
By mi zabełtać błękit w głowie
D a
To będę jasny i gotowy.
Spłyną przeze mnie dni na przestrzał
Zgasną podłogi i powietrza

Na wszystko jeszcze raz popatrzę

pójdę nie wiem gdzie na zawsze.

UPŁYWA SZYBKO ŻYCIE

Upływa szybko życie, F g

Jak potok płynie czas,

Za rok, za dzień, za chwilę g

Razem nie będzie nas.

I nasze młode lata
Popłyną szybko w dal,
A w sercu pozostanie
Tęsknota, smutek, żal.

Więc póki młode lata,
Póki wiosenne dni,
Niechże przynajmniej teraz
Nie płyną gorzkie łzy.

PŁONIE OGNISKO W LESIE

Płonie ognisko w lesie,

Wiatr smętną piosnkę niesie. G C
Przy ogniu zaś drużyna C
Gawędę rozpoczyna.

G C

Czuj czuj, czuwaj, czuj czuj, czuwaj! G C

Rozlega się dokoła

Czuj czuj, czuwaj, czuj czuj, czuwaj!

Radosne

echo

woła.

Przestańcie się już bawić
I czas swój marnotrawić.
Niech każdy z was się szczerze
Do pracy swej zabierze.

TAŃCZ GŁUPIA, TAŃCZ

U Maksyma w Gdyni znów Cię widział ktoś

a F G a F

Sypał zielonymi mahoniowy gość
Boney M zagrało, kelner zgiął się w pół
Potem odjechało złote BMW

Tańcz głupia, tańcz, swoim życiem się baw C G a F

Wprost na spotkanie ognia leć

Tańcz głupia, tańcz, wielki bal sobie spraw

To wszystko co dziś możesz mieć

C G a

Sama tego chciałaś, pewnie coś był wart
Zapłacony ciałem kolorowy slajd

Tańcz głupia...

Czasem tak dla checy, lubię patrzeć jak
Coraz bliżej świecy ruda krąży ćma.

Tańcz głupia...

KONIEC

G D e C /2x

G D e C
To już jest koniec nie ma już nic
G D e C
Jesteśmy wolni możemy iść
To już jest koniec możemy iść
Jesteśmy wolni bo nie ma już nic

G D
Robaczek w swej dziurce jak docent za biurkiem
e C
I pszczółka na kwiatkach jak kontrol w tramwajach
G D
Tak dłubie i gmera, napisze, wymyśli
e C
Obejdzie wokoło, zabrudzi, wyczyści

I krzaczek przy drodze i brat przy maszynie

Jak noga w skarpetce, sprzedawca w kantynie

Kamyczek na polu i strażnik na straży

Lodówka

wciąż ziębi, kuchenka wciąż parzy

A po co, a po co tak dłubie i dłubie
A za co, a za co tak myśli i skubie
A tak się przykłada i nudzi z ekranu
I bredzi latami wieczorem i rano

DNI KTÓRYCH NIE ZNAMY

e G D G
Tyle było dni, do utraty sił
a E G D
Do utraty tchu, tyle było chwil
e G D G
Gdy żałujesz tych, z których nie masz nic
a E G D
Jedno warto znać, jedno tylko wiedz, że:

a H

Ważne są tylko te dni,

e C D G
Których jeszcze nie znamy
Ważne jest kilka tych chwil,
Tych na które czekamy.

Pewien znany ktoś, kto miał dom i sad
Zgubił nagle sens i w złe kręgi wpadł
Choć majątek prysł, on nie stoczył się
Wytłumaczyć umiał sobie, wtedy właśnie, że:

Ważne są...

e h G D
Jak rozpoznać ludzi, których już nie znamy
Jak pozbierać myśli z tych nie poskładanych
a e C G
Jak oddzielić nagle serce od rozumu
e h G D
Jak usłyszeć siebie pośród śpiewu tłumu

Jak rozpoznać ludzi, których już nie znamy
Jak pozbierać myśli z tych nie poskładanych
Jak odnaleźć nagle radość i nadzieję
Odpowiedzi szukaj, czasu jest niewiele

JOLKA, JOLKA

Jolka, Jolka pamiętasz lato ze snu

C G a

Gdy pisałaś: "Tak mi źle.

C G a

Urwij się choćby zaraz, coś ze mną zrób

C G d a

Nie zostawiaj mnie samej, o nie.

C G F

Żebrząc wciąż o benzynę, gnałem przez noc

Silnik

rzęził ostatkiem sił,

Aby być znowu w tobie, śmiać się i kląć.
Wszystko było tak proste w te dni.

Dziecko spało za ścianą, czujne jak ptak
Niechaj Bóg wyprostuje mu sny
Powiedziałaś, że nigdy, że nigdy aż tak
Słodkie były jak krew twoje łzy.
d F C d F C
Emigrowałem z objęć Twych nad ranem
d F C d F G
Dzień mnie wyganiał, nocą znów wracałem.

Dane nam było słońca zaćmienie,

Następne będzie może za sto lat.
Plażą szły zakonnice, a słońce w dół
Wciąż spadało nie mogąc spaść.
Mąż tam w świecie za funtem odkładał funt
Na toyotę przepiękną aż strach

Mąż twój wielbił porządek i pełne szkło
Narzeczoną miał kiedyś jak sen
Z autobusem Arabów zdradziła go
Nigdy nie był już sobą, o nie.
Emigrowałem ...

W wielkiej żyliśmy wannie i rzadko tak

Czemu zgasło też nie wie nikt

Wypełzaliśmy na suchy ląd Są wciąż różne koło mnie, nie

budzę

Czarodziejka gorzałka tańczyła w nas

się sam

Meta była o dwa kroki stąd.

Ale nic nie jest proste w te dni

CHCEMY BYĆ SOBĄ

Chciałbym być sobą, chciałbym być sobą wreszcie / 4x e h

Jak co dzień rano bułkę maślaną

G D

Popijam kawą nad gazety plamą

C D

Nikt mi nie powie, wiem co mam robić
Szklanką o ścianę rzucam, chcę wychodzić
Na klatce stoi cieć, co się boi
Nawet odkłonić, miotłę ściska w dłoni
Ortalion szary chwytam za bary

I przerażonej twarzy krzyczę prosto w nos

Chciałbym być sobą...

Trzymam się ściany niczym pijany
Tłum wkoło tańczy, tangiem opętany
Stopy zmęczone depczą koronę
Król balu zwleka, oczy ma szalone
Magda w podzięce chwyta me ręce
I nie ma sprawy, ślicznie jej w sukience
Po co się spieszysz, po co się spieszysz
Przecież do końca życia mamy na to czas.

Aby

być sobą, aby być sobą jeszcze

Aby być sobą ,aby być sobą wreszcie
Chciałbym być sobą, chciałbym być sobą wreszcie
Chciałbym być sobą, chciałbym być sobą jeszcze ...

SZCZĘŚLIWEJ DROGI JUŻ CZAS

a E
Los cię w drogę pchnął i ukradkiem drwiąc się śmiał
a F E
Bo nadzieję dając Ci, fałszywy klejnot dał
A ty idąc w świat, patrzysz w klejnot ten co dnia G d a
Chociaż rozpacz już od lat wyziera z jego dna. Uuu...

Na rozstaju dróg, gdzie przydrożny Chrystus stał

Zapytałeś dokąd iść, frasobliwą minę miał
Przystanąłeś więc z płaczem brzóz sprzymierzyć się
I

uronić pierwszy raz w czerwone wino - łzę

C G
Szczęśliwej drogi - już czas, mapę życia w sercu masz
d a C
Jesteś jak, młody ptak. Głuchy jest los
G d
Nadaremnie wzywasz go, bo twój głos...

Idziesz wiecznie sam i już nic nie zmieni się

Poza

tym,

że raz jest za, raz przed Tobą Twój cień

Los

cię w drogę pchnął i ukradkiem drwiąc się śmiał

Bo nadzieję dając Ci, fałszywy klejnot dał.

Szczęśliwej drogi...

CHODŻ, POMALUJ MÓJ ŚWIAT

C d a
Na na na na, na na na, na /2x
a d
Piszesz mi w liście, że kiedy pada,
G a
Kiedy nasturcje na deszczu mokną,
C G
Siadasz przy stole, wyjmujesz farby
d E a
I kolorowe otwierasz okno
Trawy i drzewa są taki szare,
Barwę popiołu przybrały nieba
W ciszy tak smutno szepce zegarek
O czasie, co mi go nie potrzeba

C d

Więc chodź, pomaluj mój świat,

F C

Na żółto i na niebiesko,
C d
Niech na niebie stanie tęcza
F G
Malowana twoją kredką
Więc chodź, pomaluj mi życie
Niech świat mój się zarumieni
Niech mi zalśni w pełnym słońcu
Kolorami całej ziemi.
Za siódmą górą, za siódmą rzeką
Twoje sny zamieniasz na pejzaże
Niebem się wlecze wyblakłe słońce
Oświetla ludzkie wyblakłe twarze. Więc chodź...

LORNETKA

Kupiłek lornetke
by podglondać Bernadetke
ale w łoknak żaluzje mo
zasłoniente

Księżyc wisi na niebie
a jo wciąs nie widzem ciebie
marzem coby ryngenem być
w takij chwili

REF: Tak bardzo bardzo kocham jom

że w nocy kiedy wszyscy śpiom

nie

śpiem kombinując

jak

być z niom

Cekołbyk do rana
lec matuś zdenerwowana
krzycy znowu nie wstanies na
piyrsom zmiane

Ale matuś nie wie ło tym

Myślem sobie ukradkiem

ze kierownik mie z roboty

może kasik przypadkiem

wyloł, bo miołek problemy wciąs biegnąc przepadnie wpadając wprost
z koncentracjom

w me ramiona

REF: ...

Wcoraj wpod mi do głowy REF: I teraz taki problem mom
pomysł cołkiem łodlotowy

że w chałpie kiedy wszyscy śpiom

ze jij wyślem miłosny list

jo nie śpiem kombinując

anonimowy

jak

być z niom

SŁODYCZE

Udzielił mi kiedyś mój dziadek
Porady cenniejszej ni spadek
Bym kochał kobietę z rozsądkiem
Żołądkiem
Ty jesteś jak paczka cukierków
W tym swoim przyciasnym sweterku
Ty jedna dajesz mi szczerze
W talerze
REF: Gdy widzę słodycze to kwiczę

A oczy mi świecą jak znicze
Lecz dobrze o tym wiesz, że połknąłbym jak zwierz
Co tylko co tylko tylko chcesz
Ty

wiesz.

Że trzeba się najeść

By w sercu uczucie odnależć
Ty zawsze odpowiesz tak czule
Na bóle
Masz sposób na wszystkie bolączki
Bo cuda potrafią twe rączki
Najsłodsza ich tajemnica, Kwaśnica
REF: ...
By miłość była dojrzała
Potrzebne jest serce i strzała
I czułość dla kilku nawyków
W przełyku
Dlatego kocham w dziewczynie
Kwaśnicę na wieprzowinie
Lecz liczy się również smykałka
Do wałka
REF...

AGNIESZKA

I. Było ciepłe lato choć czasem padało

Dużo wina się piło i mało spało C
Tak zaczęła się ta wakacyjna przygoda

On był jeszcze młody i ona była młoda.

B /AB/

Zakochani przy świetle księżyca nocami
Chodzili długimi leśnymi ścieżkami
Tak mijały tygodnie lecz rozstania nadszedł czas
Zawsze mówił jedno zdanie:
Moje śliczne Ty kochanie.
Ostatniego dnia tych pamiętnych wakacji
Kochali się namiętnie w męskiej ubikacji
I przyrzekli przed Bogiem sobie miłość wzajemną
Że za rok się spotkają i
Na zawsze ze sobą już będą.

F d C 4x

II. Tęsknił do niej i pisał długie listy miłosne

W samotności przeżył jesień, zimę, wiosnę

Nie wytrzymał do wakacji postanowił ją odwiedzić
Bo nie dostał już dawno od niej żadnej odpowiedzi.
Gdy przyjechał do jej domu po dość długiej podróży
Cieszył się, że ją zobaczy w końcu tyle dla niej znaczył
Lecz ona go ujrzała, szybko się schowała
Drzwi mu matka otworzyła i tak mu powiedziała:

REF: „Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka” x4 F d C 4x

Rozczarował się bo takie są zawody miłosne
Cierpiał całą jesień, zimę no i wiosną
A gdy przeszło mu zupełnie to wyjechał na wakacje
W tamto miejsce by zobaczyć tę pamiętną ubikację
Tak się stało, że przypadkiem ona też tam była
Ucieszyła się ogromnie, gdy go tylko zobaczyła
Zapytała się czy w sercu jego jest jeszcze Agnieszka
On powiedział jednym zdaniem: moje śliczne Ty kochanie.

REF: F d C/ x4 , d C F/ x3 F d C...

JAK DOBRZE NAM

Jak dobrze nam zdobywać góry
I młodą piersią chłonąć wiatr
Prężnymi stopy deptać chmury
A palce ranić o szczyt Tatr.

REF: Mieć w uszach szum, strumieni śpiew
A w żyłach roztętnioną krew

Hejże hej, hejże cha
Żyjmy więc puki czas

Bo kto wie bo kto wie

Kiedy znowu ujrzę was.

Jak dobrze nam tak ciemną nocą
Wędrować jasną wstęgą szos
Patrzeć jak gwiazdy niebo złącą
I czekać co przyniesie las.

Jak dobrze nam po wielkich szczytach
Wracać w doliny, progi swe
Przyjaciół jasne twarze witać
O młoda duszo, raduj się!

Jak dobrze nam tak przy ognisku
Z druhami siedzieć za pan brat
I wiedzieć, że przed nami wszystko
A troski nam rozwieje wiatr.

Jak dobrze nam zdobywać wiedzę
By z niej korzystać z życia dnia
Więc sobie wiarę i potrzebę
Więc z piersi serce a nie głaz

A WSZYSTKO TO, BO CIEBIE KOCHAM

Czy wiesz malutka, może jak mi Ciebie brak?

C a

Czy czujesz to co ja, kiedy jestem sam?

d G

Jestem opętany jak w niewoli pies,

C a

Kto jest temu winien, wiesz.

d G

Nie ma takich prostych słów,

a F

Co oddadzą to, co boli mnie.

G E

Przeczucie mam, że jednak spyta ktoś, a F
Czy ta bajka się nie kończy źle. GG

To tylko zazdrość zżera mnie
Zawsze wtedy kiedy obok Ciebie nie ma mnie
Raz jestem dr Jackel raz Mr Hay
Transformacja trwa nie zatrzymam jej
Oko w oko stań, co za twarz
No powiedz, boisz się
Za późno już, zwalam stąd.
Będzie lepiej jak zapomnisz mnie.

A wszystko to, bo Ciebie kocham

C E a G

I nie wiem jak bez Ciebie mógłbym żyć.

C a G G

Choć, pokażę Ci, czym moja miłość jest,

C cis D F

Dla Ciebie zabiję się.

C G C (G

)

Zdarza mi się też na haju, wiesz jak jest
Dziwne wizje wchodzą, nie pożądasz mnie
Pragniesz kogoś bardziej, żegnaj więc
Nie chcesz nic tłumaczyć, no to odwal się.
Ochoty nie mam słuchać i stać
Na milczenie nie stać mnie
Przechodzi nas oboje zimny dreszcz
Czy ta bajka się nie skończy źle?

RAZEM, A JEDNAK OSOBNO

Nie patrząc na mnie trzymasz dłoń,
Przeczuwam czego możesz chcieć.
Tym razem to, przypuszczam, będą słowa te:
"Nie kochasz mnie". "Nie kocham Cię".
Za dużo stało się, sam wiesz,
Za wiele zapomniałam dni,
Nieprzemyślanych słów i chwil tak wiele jest,
Ja to nie Ty, Ty to nie ja.

Jak zatrzymamy w biegu wiatr,

Jak niebo wśród nocy bez gwiazd,

Jak

liść bez wody, tak Ty

Beze mnie nie znaczysz już nic.

Sama dla siebie jesteś tym,
Kim ja dla Ciebie chciałem być.
Z nikąd do nikąd wciąż przeganiasz moje sny,
Ja to nie Ty, Ty to nie my.
Ściskam w swej dłoni Twoją dłoń,
Pamiętam jak budziła mnie
I wieczorami kładła spać, a teraz, cóż,
"Nie kochasz mnie", "nie kocham Cię"

PRZEWRÓCIŁO SIĘ

Przewróciło się niech leży

Cały luksus polega na tym

Że nie muszę go podnosić

Będę się potykał czasem

C G D G
Będę się czasem potykał, ale nie muszę sprzątać

( C e a G D G )

Zapuściłem się to zdrowo
Coraz

wyżej piętrzą się graty

Kiedyś wszystko poukładam
Teraz

się położę na tym

To mi się wreszcie należy, więc się położę na tym

Coś wylało się, nie szkodzi
Zanim stęchnie to długo jeszcze
Ja w tym czasie trochę pośpię
Tym bezruchem się napieszczę
Napieszczę się tym bezruchem, potem otworzę okna
W

kątach miejsce dla odpadków

Bo w te kąty nikt nie zagląda

Łatwiej tak i całkiem znośnie

Może czasem coś wyrośnie
Może ktoś zwróci uwagę, ale kiedyś się wezmę
Zapuściłem się to zdrowo
Cały luksus polega na tym
Łatwiej tak i całkiem słusznie
Może czasem coś wybuchnie
Będę się czasem potykał, ale kiedyś się wezmę

DZIŚ PRAWDZIWYCH CYGANÓW JUŻ NIE MA

a E

a A

Dziś prawdziwych Cyganów już nie ma
d G

C E

Bo czy warto po świecie się tłuc
a A

Pełna miska i radio "poemat"
a H

Zamiast płaczu co zrywał się z
płuc

}2x

d G

Dawne życie poszło w dal, dziś na zimę ciepły szal
d a H

(a)

Tylko koni, tylko koni, tylko koni, tylko koni żal

Dawne życie poszło w dal, dziś pierogi, dzisiaj bal

Tylko koni, tylko koni, tylko koni, tylko koni żal

Dziś prawdziwych Cyganów już nie ma
Cztery kąty i okna ze szkła

Egzaminy i szkoła, i trema
I do marszu orkiestra nam
gra

}2x

Dziś prawdziwych Cyganów już nie ma
I do szczęścia niewiele nam brak

Pojaśniało to życie jak scena
Tylko w butach przechadza się ptak

}2x

CZERWONE KORALE

Czerwone korale, czerwone niczym wino a e
Korale z polnej jarzębiny

I łzy dziewczyny, i wielkie łzy.

Z miasta płaszcz i korale me,

a G a

On pochwalił i rzekł,
Że ze mną zatańczyć chce.
Jego jeans i mej bluzki biel,
Zwarły się w tangu wnet,
We włosy miał wtarty żel.
Czerwone

korale...

Potem mnie na wycieczkę wziął,
I na wycieczce tej
Mą bieluśką bluzkę zmiął.
Wszyscy mi zazdrościli tam,
Gdy wróciłam i gdy
W pomiętej bluzeczce szłam.
Czerwone

korale...

Wczoraj też na tych tańcach był,
A na włosach mu żel
Jak srebrzysty księżyc lśnił.
Tyle że z Kryśką cały czas
Tańczył a w stronę mą
Nie spojrzał ni jeden raz.

Z innym zatańczę gdy, z tą Kryśką będziesz Ty

A potem, czemu nie, niech inny bluzkę mnie.

Czerwone korale...

WYTRĄCIŁAŚ

Ra-ta-tam, ta-ta-tam, ta, ta-ta-ta-ta-tam

C G

a F

Ta-ra-ra-ra-ram,

ta-ra-ram

C G C

Byłem jeden, okrągły, miałem wszystko na twarzy

C G C G

Byłem chętny i czuły, miałem o czym pomarzyć C G C G
Byłem pełen równości, byłem górą powagi

C G

a F

Wytrąciłaś mnie z równowagi.

C G C

Ra-ta-tam, ta-ta-tam, ta, ta-ta-ta-ta-tam

C G

a F

Wytrąciłaś mnie z równowagi

C G C

Świat był piękny i pusty a ja w porównaniu
Byłem prosty, gotowy na każde spotkanie
Świat był drzwiami słabości i ścianą odwagi
Wytrąciłaś mnie z równowagi.

Lampa stała na stole, włosy rosły na głowie
Buty stały na szafie, młodzi pili na zdrowie
Jedni mieli pretensje, drudzy mieli uwagi
Wytrąciłaś mnie z równowagi.

Jedno życie w pamięci, drugie życie na zdjęciach
Czasem kropla na głowę, byle nigdy nie cegła
Z jednej strony coś głaszcze, z drugiej strony coś wali
A ty mnie wytrąciłaś z równowagi.

MAŁA LADY PANK

H A E H A H

Nie pytaj jej o nic, nie odpowie Ci
Nie pytaj jak minął cały tydzień zły
W szkole, w domu wciąż to samo, że czasami chce się wyć
Sam pomyśl, jak długo można w cnocie żyć.

E H A H E H A H
Z piątku na sobotę, idzie raz vabank
Zabłąkany motyl - mała lady pank.

We włosach paciorki i niebieskie brwi,
Złocona żyletka w klapie kurtki lśni.
Po koncercie pod hotelem, jak uparty czeka psiak,
Aż idąc z gitarą wreszcie da jej znak.

Z piątku...
DE...
Mała lady pank. /4x

DESZCZE NIESPOKOJNE

e h e D G H

Deszcze niespokojne potargały sad
e D C D e
A my na tej wojnie, ładnych parę lat
e h A e h f

e h f

Do domu wrócimy, w piecu napalimy, nakarmimy psa
e h A e G A

h F

h e e H

Przed nocą zdążymy, tylko zwyciężymy, a to ważna gra.

Na niebie obłoki, po wsiach pełno bzu
Gdzie ten świat daleki, pełen dobrych snów?
Powrócimy wierni my czterej pancerni, Rudy i nasz pies
F

h h h F

My czterej pancerni powrócimy wierni, po wiosenny bez.

NAIWNE PYTANIA

Kiedy byłem mały, zawsze chciałem dojść na koniec świata
a

Kiedy byłem mały, pytałem Cię i czy w ogóle
a

Kończy się ten świat. Kiedy byłem mały.

G e

życiu piękne są tylko chwile

Tak tak, tak tak, o, o, o...

Kiedy byłem mały pytałem co to życie jest
Pytałem co to jest życie mamo
Widzisz życie to ja i ty, ten ptak, to drzewo i kwiat
Odpowiadała mi
W

życiu...

Teraz jestem duży i wiem, że w życiu piękne są tylko chwile
Dlatego czasem warto żyć, dlatego czasem warto żyć.
W

życiu...

Kiedy byłem mały pytałem: gdzie i czy?
Taki mały, o, o, o...

WARSZAWA

Za oknem zimowo zaczyna się dzień

Zaczynam kolejny dzień życia c

Wyglądam przez okno, na oczach mam sen
A Grochów się budzi z przepicia
Wypity alkohol uderza w tętnice
Autobus tapla się w śniegu
Przez szybę oglądam betonu stolicę
Już jestem na drugim jej brzegu

E H A

Gdy

patrzę w Twe oczy zmęczone, jak moje

To kocham to miasto zmęczone jak ja

Gdzie Hitler i Stalin zrobili, co swoje
Gdzie wiosna spaliną oddycha

Krakowskie Przedmieście zalane jest słońcem
Wirujesz jak obłok, wynurzasz się z bramy
A ja jestem głodny, tak bardzo głodny
Kochanie, nakarmisz mnie snami
Zielony Żoliborz, pieprzony Żoliborz
Rozkwita na drzewach, na krzewach
Ściekami z rzeki kompletnie pijany
Chcę krzyczeć, chcę ryczeć, chcę śpiewać
Gdy

patrzę...

Jesienią zawsze zaczyna się szkoła
A w knajpach zaczyna się picie
Jest tłoczno i duszno, olewa nas kelner
I tak skończymy o świcie
Jesienią zawsze myślę o latach
Tak starych, jak te kamienice
Jesienią wychodzę z Tobą na spacer
Przez pełne kasztanów ulice

KOROWÓD

e C H

Kto pierwszy szedł przed siebie, kto pierwszy cel wyznaczył?
G D G D
Kto pierwszy w nas rozpoznał, kto wrogów, kto przyjaciół?
a e G D
Kto pierwszy sławę wszelką i włości swe miał za nic,
e C H

A kto nie umiał zasnąć nim nie wymyślił granic?

Kto pierwszy w noc bezsenną wymyślił wielką armię?
Kto został bohaterem, kto żył i umarł marnie?
Kto pierwszy został panem, kto pierwszy został sługą?
Kto musiał wstawać wcześnie, a kto mógł spać za długo?
A D A D
Zapatrzeni w tańcu, zapatrzeni w siebie,
Fis h Fis h
Zapatrzeni w słońcu, zapatrzeni w niebie
A D A D
Wciąż niepewni siebie, siebie niewiadomi
Fis h C D
Pytać wciąż będziemy, pytać po kryjomu.
Kto pierwszy był fakirem, kto pierwszy astrologiem?
Kto pierwszy został królem, a kto chciał zostać Bogiem?
Kto z gwiazdozbioru Wega, patrząc na Ziemię zgadnie,
Kto pierwszy był człowiekiem, kto będzie nim ostatni.

CYKADY NA CYKLADACH

Jest bardzo, bardzo, bardzo cicho

G e

Słońce rozpala nagie ciała

Morze i niebo ostro lśni a
Dobrze mi, ach jak dobrze mi.

Jem słodkie, słodkie winogrona
Ty śpisz w moich, moich ramionach
Morze i niebo ostro lśni
Dobrze mi, ach jak dobrze mi.

G C D
Cykady na Cykladach
Cykady na Cykladach
W nocy gwiazdy spadają
G C a D
A dyskoteka gra.

Przez bardzo, bardzo krótką chwilę
Dokoła widzę rój motyli
Stopy mam ta-akie gorące
Gorące w ustach słońce

Jem słodkie, słodkie winogrona
Ty śpisz w moich, moich ramionach
Morze i niebo ostro lśni
Dobrze mi, ach jak dobrze mi.

NARCYZ

To ja, Narcyz się nazywam,
"Przepraszam" i "dziękuję"-
Ja tych słów nie używam.
Jestem piękny i uroczy,
Popatrzcie w moje oczy,
Jestem przecież najpiękniejszy,
A na pewno najskromniejszy.

To ja, Narcyz się nazywam,
"Powodzenia" oraz "proszę"-
Ja tych słów nie używam.
Jestem śliczny jak kwiatuszek,
Który wabi setki muszek.
Nie potrzebne mi podboje,
Aby wszystkie były moje.

Niech

dziś mój pocałunek

Na ustach innej gości

Byś mogła się przekonać

Jak ona ci zazdrości.

Nich moje słodkie ręce

Dziś pieszczą innej ciało
Byś mogła się przekonać

Jak krzyczy: "mało! mało!"

ŚCIERNISKO

Pole, pole łyse, ale mam już plan,
Pomalutku, bez pośpiechu, wszystko zrobię sam.

Nad makietką się męczyłem ładnych parę lat,
Ale za to zwiedzać cudo będzie cały świat.

Tu na razie jest ściernisko,

Ale

będzie San Francisco,

A tam, gdzie to kretowisko,

Będzie stał mój bank.

Do roboty mam smykałkę, krzepę mam jak wół,
Sam pociągnę wóz pustaków, choćby był bez kół.

Już wyciąłem wszystkie krzaki, teraz zwożę żwir.
Mam to w nosie, że sąsiedzi mówią o mnie świr.

Tu na razie... /2x

Ja nie jestem w ciemię bity, budowlankę znam
I samemu burmistrzowi wstęgę przeciąć dam.

Tu na razie... /2x

JEDZIE POCIĄG Z DALEKA

F B F CB
Nic nie robić, nie mieć zmartwień,chłodne piwko w cieniu pić
F B F C F C B
Leżeć w trawie, liczyć chmury, gołym i wesołym być
F B F C B
Nic nie robić, mieć nałogi, bumelować, gdzie się da
F B F C F
Leniuchować, świat całować, dobry Panie, pozwól nam

B C F

Jedzie pociąg z daleka, na nikogo nie czeka
Konduktorze łaskawy, byle nie do Warszawy
Jedzie pociąg z daleka, na nikogo nie czeka
B C e B
Konduktorze łaskawy, byle nie do Warszawy, o, nie
C F
Byle nie do Warszawy
Nic nie robić, nie mieć zmartwień,chłodne piwko w cieniu pić
Leżeć w trawie, liczyć chmury, gołym i wesołym być
A prywatnie być blondynem, mieć na głowie włosów las
I na łóżku z baldachimem robić coś niejeden raz
Jedzie pociąg...
Być ponad to, co nas boli, co ośmiesza tylko nas
Wypić z wrogiem beczkę soli, dobry Panie, pozwól nam
Nie oglądać wiadomości, paru gościom krzyknąć: pass
Złotej rybce ogryźć ości za to, co przyniosła nam

MAŁGOŚKA

To był maj, pachniała Saska Kępa

Szalonym, zielonym bzem

To był maj, gotowa była ta sukienka

I noc się stawała

dniem B d

Już zapisani byliśmy w urzędzie

Białe koszule na sznurze schły d
Nie wiedziałam, co ze mną będzie

B d

C C

Gdy tamtą dziewczynę pod rękę ujrzałam z nim
Małgośka mówią mi, on nie wart jednej łzy

F d

On nie jest wart jednej łzy

F C

Małgośka wróżą z kart, on nie jest grosza wart

d B

weź go czart, weź go czart

d G

Małgośka tańcz i pij, a z niego sobie kpij

A z niego kpij, sobie kpij

F d C

Jak wróci, powiedz nie, niech zginie gdzieś na dnie d B

Ej,

głupia Ty, głupia Ty, głupia Ty...

d G d

Jesień już, już palą chwasty w sadach
I pachnie zielony dym
Jesień już, gdy zajrzę do sąsiada
Pytają mnie, czy jestem z kim
Widziałam biały ślub, idą święta
Nie słyszałam z daleka słów
Może rosną im już pisklęta
A suknia tej młodej uszyta jest z moich snów.

TOLERANCJA

Dlaczego nie mówimy o tym co nas boli otwarcie D A
Budować ściany wokół siebie, marna sztuka

Wrażliwe słowo, czuły dotyk wystarczą

D G A D A D
Czasami tylko tego pragnę, tego szukam.

miły Bóg

D G A

Życie nie tylko po to jest, by brać

Życie nie po to, by bezczynnie trwać

aby

żyć, siebie samego trzeba dać.

Problemy Twoje, moje, nasze boje, polityka
A przecież każdy włos, jak nasze lata policzony
Kto jest bez winy, niechaj pierwszy rzuci kamień, niech rzuci
Daleko raj, gdy na człowieka się zamykam

Na miły... /2x

REMEDIUM

C F C
Światem zaczęła rządzić jesień
d C G
Topi go w żółci i czerwieni
F C d

A ja tak pragnę, czemu nie wiem
G F C
Uciec pociągiem od jesieni
Uciec pociągiem od przyjaciół
Wrogów, rachunków, telefonów
Nie trzeba długo się namyślać
Wystarczy tylko wybiec z domu, i

C C

Wsiąść do pociągu byle jakiego

C C

Nie

dbać o bagaż, nie dbać o bilet

G E

Ściskając w ręku kamyk zielony

Patrzeć jak wszystko zostaje w tyle
W taką podróż chcę wyruszyć
Gdy podły nastrój i pogoda
Zostawić łóżko, Ciebie, szafę
Niczego mi nie będzie szkoda
Zegary staną niepotrzebne
Pogubię wszystkie kalendarze
W taką podróż chcę wyruszyć
Tylko czy kiedyś się odważę

SING - SING

Sing - sing nazywają go

Bo ma w sobie coś takiego, samo zło

C G D a

Nie hoduje zbóż, ma w kieszeni nóż

C G D

A ja nie wiem po co

Sing - sing pokochałam go
Popłynęłam jak za lordem aż na dno
Cały dzień by spał, nocą w karty grał
A ja nie wiem po co

Czy ja nie jestem lepsza, niż

G D a

Cała reszta pań, cały babski wyż

Gdy mnie widzisz czemu wołasz S.O.S.

Na mój widok S.O.S. S.O.S.

G D a

Sing - sing ma koleżków trzech
Takich spotkać na ulicy to jest pech
Zbyt nerwowi są, grzeszą kiedy śpią
A ja nie wiem po co

Sing - sing czasem prosi mnie
Bym schowała to czy tamto gdzieś na dnie
Wezmę grosz czy dwa, on pretensje ma
A ja nie wiem o co

Sing - sing nagle w oczach schudł
I wyczuwam w jego głosie jakiś chłód
Słabo w karty gra, może kogoś ma
A ja nie wiem po co

Sing - sing skowroneczku mój

Gdzie

się podział nienaganny urok twój

Co też ci się śni, o co chodzi ci
Powiedz, powiedz o co

MNIEJ NIŻ ZERO

Myślisz może, że więcej coś znaczysz, e D D C D
Bo masz rozum, dwie ręce i chęć.
Twoje miejsce na ziemi tłumaczy
Zaliczone matura na pięć.

Są tacy, to nie żart, dla których jesteś wart, C D C D

Mniej

niż zero. /4x e D

Zawodowi macherzy od losu,
Specjaliści od śpiewu i mas,
Choćbyś nie chciał i tak znajdą sposób,
Na swej wadze położą nie raz.
Choć to fizyce wbrew, wskazówka cofa się.
Mniej

niż zero. /4x

Myślisz może...

Są tacy...

BABĘ ZESŁAŁ BÓG

Babę zesłał Bóg, raz Mu wyszedł taki cud

Babę zesłał Bóg, coś innego przecież mógł

d a

Żeby dobrze zrobić wam, żeby dobrze zrobić wam F E F E
Babę zesłał Pan.

Bóg też chłopem jest, świadczy o tym Jego gest
Bóg też chłopem jest, tak jak swing i blues, i jazz
Żeby z baby ciągle drwić, żeby z baby ciągle drwić
Trzeba chłopem być.

Bóg ci zesłał mnie, byś miał kogoś w noc i w dzień
Bóg ci zesłał mnie, ty się z tego tylko ciesz
Z woli nieba jestem tu, z woli nieba jestem tu
Więc się do mnie módl.

KING

Mówiono o nim King w mieście Świętej Wieży,

Pamiętam z podstawówki, jak całował się z papieżem, G

Przejeżdżał też sekretarz, gdy przecinano wstęgę,

Kingi poszedł na wagary, pomarzyć o czym innym.

Był zawsze trochę z boku, na bakier trochę był,

a e a e

W szkole nikt nie wiedział czym King naprawdę żył.

a e H

To było trochę później, już miał przyjaciółkę Ewę,
Mieszkali więc bez ślubu i klepali słodką biedę,
Dawali czasem czadu, bo lubili lekkie dragi,
Znajomych było wielu, w wieczory i poranki.
Uważaj na sąsiadów swych, bo lubią dawać cynk,
Ty wiesz,kto rządzi w mieście tu,biskup z komisarzem, King
Tak mówił mu przyjaciel, długi, chudy Lolo,
Gdy wyszli na ulicę zapalić spliffa z clolą.
Mam dosyć tego miasta, czerwono - czarnej mafii,
Czy mnie rozumiesz Lolo, czy wiesz co mnie trapi.
Tymczasem blada Ewa wytłumaczyć pragnie wszystko,
Bo komisarz wszedł przez okno, a spod łóżka wyszedł biskup.
Co masz w kieszeni King, komisarz spytał w drzwiach.
Wy palicie wciąż to świństwo, mieliśmy wiele skarg.
A biskup łypie z boku, to na Kinga, to na Ewę,
Wy żyjecie tu bezbożni, myślicie, że nic nie wiem,

Za posiadanie zielska ty dostaniesz parę latek,

Za nielegalny związek z nią, następnych parę kratek.

Dziś King siedzi w celi i wspomina dobre dni.
Napisał do papieża bardzo długi list,
Świąteczną wysłał kartkę do samego prezydenta,
Lecz nikt o nim dziś nie mówi, nikt o nim nie pamięta.
Był zawsze trochę z boku, na bakier trochę był,

Właściwie nikt nie wiedział, czym King naprawdę żył.

PŁONĄ GÓRY, PŁONĄ LASY

e E E

Płoną góry, płoną lasy w przedwieczornej mgle
D G a H

Stromym zboczem dnia słońce toczy się
Płoną góry, płoną lasy lecz nie dla mnie już
Brak mi listów Twych, ciepła Twoich słów.

D e

Rzuć między nas najszerszą z rzek
Najgłębszy nurt, najdalszy brzeg
Rzuć między nas to, co w nas złe

A ja i tak odnajdę Cię

Płoną góry, płoną lasy, nim je zgasi zmierzch
Znowu minie noc, znowu minie dzień
Płoną góry, płoną lasy, lecz nie dla mnie już
Brak mi zwierzeń Twych, ciszy Twego snu
Rzuć między nas najdłuższy rok
Najskrytszy

żal, najgłupszy błąd

Rzuć między nas to, co w nas złe

A ja i tak odnajdę Cię

JADĄ WOZY KOLOROWE TABORAMI

Jadą wozy kolorowe taborami

a E

Jadą wozy kolorowe wieczorami

E a

Może z liści spadających im powróży

Wiatr cygański, wierny kompan ich podróży

F G C E

Zanim ślady wasze mgłami pozasuwa

A E

Opowiedzcie mi Cyganie, jak tam u was jest

G a d E a

U nas wiele i niewiele, bo w sam raz

U nas czerwień, u nas zieleń, cień i blask d G CA

U nas błękit, u nas fiolet, u nas dole i niedole d E a F

Ale zawsze kolorowo jest wśród nas D E a G C

U nas błękit, u nas fiolet, u nas dole i niedole

d E a d

Ale zawsze kolorowo jest wśród nas

a H

E a

Na, na, na, na, naj....

a d G C F d

E a

Jadą wozy kolorowe taborami
Ej, Cyganie, tak bym chciała jechać z wami
Będę sobie mieszkać katem przy muzyce
Będę słuchać opowieści starych skrzypiec
Ciepłym wiatrem wam podszyję stare płótno
Co mi dacie, żeby już nie było smutno mi
Damy wiele i niewiele, bo w sam raz
Damy

czerwień, u nas zieleń, cień i blask

Damy

błękit, damy fiolet, damy dole i niedole

Ale

będzie kolorowo pośród nas

Damy błękit, damy fiolet, damy dole i niedole
Ale

będzie kolorowo pośród nas

Na, na, na, na, naj....
No i pojechałam z nimi na kraj świata

JESTEM Z MIASTA

Jestem z miasta, to widać

a G C G

Jestem z miasta, to słychać

a G C G

Jestem z miasta, to widać, słychać i czuć. a G C E a e

W cieniu sufitów, w świetle przewodów

a e a e

W objęciach biurek, w krokach obchodów

a e a e

Rodzą się rzeczy jasne i ciemne

G F

Ja nie rozróżniam ich, nie ufam, więc a e

Jestem z miasta...

W rytmie zachodów, w słowach kamieni
W spojrzeniu ptaków, w mowie przestrzeni
Rodzi się spokój - mówią, po jednym roku
Leczą się myśli, mnie to nie bierze

Jestem z miasta...

W świetle przewodów, w cieniu sufitów
W wietrze oddechów, błocie napisów
Rodzą się szajby małe i biedne
Karmię się nimi, karmić się będę

Jestem z miasta...

KOLOROWE JARMARKI

a d
Kiedy patrzę hen za siebie, w tamte lata co minęły
G C E
Kiedy myślę co przegrałem, a co diabli wzięli
d E a
Co straciłam z własnej woli, a co przeciw sobie
E
Co wyliczę, to wyliczę, ale zawsze wtedy powiem,
E a
Że najbardziej mi żal:
d G C a
Kolorowych jarmarków, blaszanych zegarków,
d E a A

Pierzastych kogucików, baloników na druciku,
d G C a
Motyli drewnianych, koników bujanych,
d E a
Cukrowej waty i z piernika chaty.

Tyle spraw już mam za sobą, coraz bliżej jesień płowa
Już tak wiele przeszło obok, już jest co żałować
Małym rzeczom zostajemy w pamiętaniu wierni
Zamiast serca noszę chyba odpustowy piernik
Bo najbardziej mi żal.

CZARNY BLUES O CZWARTEJ NAD RANEM

G
Czwarta nad ranem.
h C G
Może sen przyjdzie, może mnie odwiedzisz.

G h
Czemu Cię nie ma na odległość ręki,
e h
Czemu mówimy do siebie listami,
C G
Gdy Ci to śpiewam, u mnie pełnia lata,
C D
Gdy to usłyszysz będzie środek zimy.

Czemu się budzę o czwartej nad ranem
I włosy Twoje próbuję ugłaskać,
Lecz nigdzie nie ma Twoich włosów,
Jest tylko blada, nocna lampka - łysa śpiewaczka.

Śpiewamy bluesa, bo czwarta nad ranem,
Tak cicho żeby nie zbudzić sąsiadów.
Czajnik z gwizdkiem świruje na gazie,
Myślał by kto, że rodem z Manhattanu.

Czwarta...

Herbata czarna myśli rozjaśnia,
A list Twój sam się czyta,
Że można go śpiewać, za oknem mruczą bluesa
Topole z Krupniczej.
I jeszcze strażak wszedł na solo, ten z Mariackiej Wieży.
Jego trąbka jak księżyc biegnie nad topolą,
Nigdzie się jej nie spieszy.

Już piąta. Może sen przyjdzie, może mnie odwiedzisz

PIOSENKA DLA ROBOTNIKA RANNEJ ZMIANY

Godzina słynna: piąta pięć

Naciska budzik, dźwiga się

Do kuchni drogę zna na pamięć

Prowadzą go tam nogi same

E E

Pod kran pakuje śpiący łeb

Przez chwilę jeszcze śpi jak w łóżku

Dopóki nie posłyszy plusku

I wtedy wreszcie budzi się

A E H

Aniele Pracy - stróżu mój

Jak

ciężki robotnika znój

Zbożowa kawa, smalec, chleb
Salceson czasem, kiedy jest
Do teczki drugie pcha
śniadanie
I teraz szybko na przystanek
W tramwaju tłok i nie ma
Boga
Jest ramię w ramię, w nogę
noga
Kimanie na stojąco jest
Aniele...

Przez osiem godzin praca wre
Jak z bicza strzelił minął dzień
Już w domu siedzi przed
ekranem
Na stole flaszka z marcepanem
Dziś chłopcy grają ważny mecz
Przez cały czas w ataku nasi
Aniele...

Niech nas ukoi dobry sen
Najlepsza w końcu jest to rzecz
I co się śni? Podwyżka cen
Aniele...

TAKIE TANGO

d B

Na sali wielkiej i błyszczącej tak jak nocne Buenos Aires,
g A

Które nie chce spać. Orkiestra stroi instrumenty,
Daje znak i zaraz zacznie, nowe tango grać.
Siedzimy obok obojętni wobec siebie jak turyści,
Wystukując rytm. Nie będzie tanga między nami
Choćby nawet cud się ziścił, nie pomoże nic.
g F C
Chociaż płyną ostre nuty, w żyłach płonie krew,
Nigdy żadne z nas do tańca nie poderwie się.

d A

Bo do tanga trzeba dwojga

Zgodnych

ciał i chętnych serc,

Bo do tanga trzeba dwojga

d A

Tak

ten

świat złożony jest.

Zaleje w końcu Buenos Aires noc tak gęsta jak atrament,
A gdy przyjdzie brzask, co było w naszych sercach kiedyś,
Kiedyś, jak świecący diament, cały straci blask.
I choć będą znowu grali, Bóg to jeden wie,
Nigdy razem na tej sali nie spotkamy się.

NIE ROZDZIOBIĄ NAS KRUKI

D G

h G Fis e A

Nie rozdziobią nas kruki, ni wrony, ani nic!
D G

h G D A G

Nie rozszarpią na sztuki, poezji wściekłe kły!

Fis h

Ruszaj

się, Bruno, idziemy na piwo;

G D A

Niechybnie brakuje tam nas!

Fis h

Od stania w miejscu niejeden już zginął,

G D A D

Niejeden

zginął już kwiat!

Nie omami nas forsa, ni sławy pusty dźwięk!
Inną ścigamy postać: realnej zjawy tren!
Ruszaj

się, Bruno...

Nie zdechniemy tak szybko, jak sobie roi śmierć!
Ziemia dla nas za płytka, fruniemy w góry gdzieś!
Ruszaj się, Bruno...

JAK

D A G D
Jak po nocnym niebie sunące białe obłoki nad lasem
e G D
Jak na szyi wędrowca apaszka szamotana wiatrem
Jak wyciągnięte tam powyżej gwieździste ramiona wasze
A tu są nasze, a tu są nasze

Jak suchy szloch w tę dżdżystą noc
Jak winny – li – niewinny sumienia wyrzut
Że się żyje gdy umarło tylu, tylu, tylu
Jak suchy szloch w tę dżdżystą noc
Jak lizać rany celnie zadane
Jak lepić serce w proch potrzaskane
Jak suchy szloch w tę dżdżystą noc
Pudowy kamień, pudowy kamień
Ja na nim stanę, on na mnie stanie
On na mnie stanie, spod niego wstanę
Jak suchy szloch w tę dżdżystą noc
Jak złota kula nad wodami
Jak świt pod spuchniętymi powiekami
Jak zorze miłe, śliczne polany
Jak słońca pierś, jak garb swój nieść
Jak do was, siostry mgławicowe
Ten zawodzący śpiew
Jak biec do końca, potem odpoczniesz, potem odpoczniesz
Cudne manowce, cudne manowce, cudne, cudne manowce.

ŁATWOPALNI

Znam ludzi z kamienia, co będą wieczni trwać,
Znam ludzi z papieru, co rzucają się na wiatr.

A my tak łatwopalni, biegniemy w ogień,

mocniej

żyć

A my tak łatwopalni, tak śmiesznie marni,

Dosłowni zbyt.
Wiem, że można inaczej żyć, oszukać, okpić czas,
Wiem, jak zimno potrafi być, gdy wszystko jest ze szkła.

A my tak łatwopalni...

Świat między wierszami, największy ukrył skarb,
Wiesz, w to miejsce czasami, odchodzi któryś z nas,
Odchodzi któryś z nas.

NIECH ŻYJE BAL

Życie kochanie trwa tyle co taniec fandango, bolero, be-bop,

e H

Manna, hosanna, różaniec i taniec, i jazda, i basta, i stop.

Bal to najdłuższy na jaki nas proszą, nie grają na bis, chociaż żal G D
Zanim więc serca upadłość ogłoszą na bal, marsz na bal.

Szalejcie aorty ja idę na korty, roboto, ty w rękach się pal.
Miasta nieczułe mijajcie jak porty, bo życie, bo życie to bal.
Bufet jak bufet jest zaopatrzony, zależy, czy tu, czy gdzieś tam.
Tańcz póki żyjesz i śmiej się do żony, i pij zdrowie dam.
Niech

żyje bal, bo to życie to bal jest nad bale. e

Niech

żyje bal, drugi raz nie zaproszą nas wcale. H

Orkiestra gra, jeszcze tańczą i drzwi są otwarte.

Dzień warty dnia, a to życie zachodu jest warte.

a H H

Chłopo - robotnik jak boa grzechotnik z niebytu wynurza się fal,
Widzi swą mamę i tatę, i żonkę, i rusza, wyrusza na bal.
Sucha kostucha - ta Miss Wykidajło wyłączy nam prąd w środku dnia.
Pchajmy więc taczki obłędu jak Byron, bo raz mamy bal.

Niech żyje bal...

PO STRUNACH IDĘ DO NIEBA

Jedno życie moje życie fis
Jedno życie mam

E fis

I dlatego – droga biedo –

Jakoś ciebie pcham

E A

Jedno życie moje życie G
Jedno życie mam

G fis

I dlatego – siostro biedo – cis
Na gitarze gram

cis fis

Po strunach idę do nieba
Świadkiem mi stary blues
I jeszcze sobie śpiewam
Do słońca bliżej już

Śpię na zielonej łące
Lub pod namiotem z brzóz
Czasem dajemy koncert
Ja i ten stary blues

Jedną kieszeń pustą kieszeń
Jedną kieszeń mam
Kumplem moim biały obłok
Więc nie jestem sam

Jedną panią piękną panią
Jedną panią znam
Czasem do niej się uśmiecham
Już nie będę sam

Po strunach idę do...

CELINA

Tę burzę włosów każdy zna

Przy ustach dłoni chwiejny gest
Tak to Celina, Celina, Celina jest
Jak hejnał brzmi jej śmiech, gdy całe miasto śpi a
Nie wytrzeźwiała od soboty

Balet trwa już cztery dni

I w twiście wozi się

W piorunach klipsów, na potłuczonym szkle

H e

La-la-la-la la-la-la-la-

Zaśpiewał w barze ktoś

To czarny Ziutek pije gin, Celiny koleś, twardy gość

Już pije cztery dni, wychylił setną ćwierć

Powietrze zaraz wyszło z niego

I w kliniczną popadł śmierć

Liczko

pobladło mu jak wosk

Ziutek

pozbył się swych o Celinę trosk

Zapamiętajcie sobie radę
Którą dziś wam wszystkim dam
Możecie liczyć na przyjaciół, pomogą wam
Ziutkowi minął kac, kolesie w kocioł wzięli go
Szukaj Celiny, lamusie
Gdzie adapter, chata, szkło
Ziutek nie płakał, twardy jest
Godzinę z wściekłości wył jak pies

Tak, tak ,tak !

Celina

już na złom

Już czarny Ziutek z killerami pod Celiny idzie dom

Oświetlił blask ich kos w rynku bramy brzeg

Sikory

złote pod mankietem

Odmierzają sekund bieg

I stoi pikiet sak

Pod oknem, sieni i u drzwi – dać tylko znak

Zasłony w oknach leją blask
Na mecie jasno jakby w dzień
Tak to Celiny, Celiny, Celiny cień

Dłonie kołyszą się, egzotyczne kwiaty dwa
Celina naga na balecie
Pośród żądz i szkła
Wtem nagle jakiś ruch
W progu staje rudy Mundek, Ziutka druch
Dzyń, dzyń ,dzyń, dzyń, dzyń, dzyń ,dzyń, dzyń
To

prysło w oknie szkło

Celina naga w noc ucieka, jakie dno!, ach jekie dno

Już tylko chce się jej do piekła skryć

O Ziutek, Ziutek gdzieś ty był

Kiedy ja zaczynałam pić!

Dlaczegoś nie bił w pysk

Lecz milczy noc i tylko kosy świeci błysk

Dlaczego, dlaczego taki ostry był
Ziutkowej kosy szpic
Przecież znacie te balety, wszak z nich złego nie ma nic
Ale Celiny głos, Celiny włosów woń
Czerwoną mgła zasnuwa oczy
W kamień zwiera dłoń
Ziutek tylko podniósł brew
Błysnęło i na białą pierś trysnęła krew

Słuchaj – to jękną świat

Jak chory pies u pana stóp

Tak to Celinie, Celinie, Celinie kopią grób

W rynku syren jęk, na jezdni żółty kurz

Niebieska szklanka miga i

Blacharnia Ziutka zwija już

odtąd spoza krat

Ziutek i Mundek bez Celiny widzą świat

Lecz czasem gdy jest noc
Ziutek wytęża słuch
To Celiny, Celiny, Celiny duch
Wiedzcie więc, że ja was bawiłem śpiewem swym
Tylko dla zwykłej draki i
W ogóle prawdy nie ma w tym

To zwykły kawał jest
Darujcie, to już ballady kres

TACY SAMI

Samotna i złą, jakbyś z planety była zimnej

Tak długo to trwa, że nikt nigdy nie znał Ciebie innej
Daleka jak sen, wciąż nie dostrzegasz spraw i ludzi
A gdzieś tam czeka ten, który wreszcie Cię obudzi B C

Tak dobrze Cię znam, chyba nawet lepiej niżty siebie
Jestem taki sam, wciąż widzę setki plam na niebie
Nieufność to mgła, co przynosi tulko ciszę
Jak klatka ze szkła, nic nie pozwala nam się słyszeć

Tacy sami a ściana między nami

d B F C

Tacy sami

d B F C

I nie mów mi nic, że czasem taki życie się opłaca
Sama dobrze wiesz, że co dzień tracisz coś, co już nie wraca
Samotność to pies, co kąsa raz bez uprzedzenia
Ja wiem jak to jest, znam to przecież, znam aż do znudzenia

Tacy sami a ściana między nami

Tacy

sami

PIOSENKA DLA JUNIORA I JEGO GITARY

Gdy pokłócisz się z dziewczyną
(Nie życzę ci, lecz różnie jest)
Nie chciej zaraz marnie ginąć
Zaufaj mi, przekonasz się:

Skocz w pudło gitary
I tam rozłóż się obozem

Skocz w pudło gitary

Ratunkowym ona kołem

Przeczekaj

nachalną nawałnicę

Wyjdź potem ze słońcem na ulicę!
Wyjdź potem ze słońcem na ulicę!

Gdy ci będzie jakoś nie tak
(Nie życzę ci lecz różnie jest)
Gdy ta słynna smuga cienia
Przypęta się, przerazi cię

Skocz w pudło gitary...

Aż cię znowu noc dopadnie
(Nie życzę ci lecz różnie jest)
Ciemny Bóg się tobą zajmie
Lecz wtedy ty wywijasz się

Skocz w pudło gitary...

I pomóż słońcu !
I pomóż słońcu !
Pomóż słońcu lśnić !

HISTORIA PEWNEJ ZNAJOMOŚCI

a E

Sia, la, la, la, la, la, a, aaa /2x
a F
Morza szum, ptaków śpiew

a E

Złota plaża pośród drzew
C

Wszystko to w letnie dni
C

Przypomina Ciebie mi
a

F E

Przypomina Ciebie mi

Szłaś przez skwer, z tyłu pies
Głos wybrzeża w pysku niósł
Wtedy to pierwszy raz
uśmiechnęłaś do mnie się /2x

Odtąd już dzień po dniu
Upływały razem nam
Rano skwer, plaża lub
Molo gdy zapadał zmierzch /2x

Płyną czas, letni czas
Aż wakacji nadszedł kres
Przyszedł czas, kiedy to
Rozstać musieliśmy się /2x

Document Outline

ALE TO JUŻ BYŁO

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
śpiewnik rockowy, Śpiewniki i piosenki z chwytami
Śpiewnik Rockowy
Śpiewnik rockowy (1)
ŚPIEWNIK ROCKOWY
Śpiewnik rockowy POLSKI ROCK
spiewnik rockowy
Śpiewnik rockowy2
Śpiewnik
Śpiewnik 81
Śpiewnik 84
Śpiewnik religijny cz 1
Śpiewnik 79
ŚPIEWNIK HARCERSKI 2 compressed(4)
Śpiewnik religijny cz 3
Takich już nie ma, POLSKIE TEKSTY PIOSENEK ŚPIEWNIKI
śpiewnik BARTEk2011, Teksty Rajd BARTEK

więcej podobnych podstron

Śpiewnik rockowy1

Document Outline