Kodeks Morski 2010

Stan prawny na 3 lutego 2010 r.
Uwzgl

dniono Dziennik Ustaw z 2010 r. nr 13 z dnia 29 stycznia 2010 r. oraz Monitor Polski z 2010 r. nr 5 z dnia 1 lutego

2010 r.

USTAWA

z dnia 18 wrze

nia 2001 r.

Kodeks morski

Tytuł I

Przepisy ogólne

Art. 1. [Zakres regulacji] § 1. Kodeks morski reguluje stosunki prawne zwi

zane z

eglug

morsk

§ 2. W stosunkach cywilnoprawnych zwi

zanych z

eglug

morsk

stosuje si

– w braku odpowiednich

przepisów Kodeksu morskiego – przepisy prawa cywilnego.

§ 3. Stosunki pracy na statkach morskich, sprawy bezpiecze

stwa morskiego, zapobieganie

zanieczyszczaniu morza przez statki oraz inne sprawy w zakresie nieuregulowanym przepisami Kodeksu
morskiego reguluj

odr

bne przepisy.

Art. 2. [Statek morski] § 1. Statkiem morskim jest ka

de urz

dzenie pływaj

ce przeznaczone lub

ywane do

eglugi morskiej, zwane dalej „statkiem”.

§ 2. Statkiem morskim w budowie jest statek, którego st

poło

ono lub wykonano równorz

prac

konstrukcyjn

w miejscu wodowania, a

do zako

czenia budowy.

Art. 3. [Morski statek handlowy] § 1. Kodeks morski stosuje si

do morskich statków handlowych.

§ 2. Morskim statkiem handlowym jest statek przeznaczony lub u

ywany do prowadzenia działalno

gospodarczej, a w szczególno

ci do: przewozu ładunku lub pasa

erów, rybołówstwa morskiego lub

pozyskiwania innych zasobów morza, holowania, ratownictwa morskiego, wydobywania mienia zatopionego
w morzu, pozyskiwania zasobów mineralnych dna morza oraz zasobów znajduj

cego si

pod nim wn

trza

Ziemi.

Art. 4. [Statki do celów naukowo-badawczych] Do statków morskich u

ywanych wył

cznie do celów

naukowo-badawczych, sportowych lub rekreacyjnych stosuje si

Kodeks morski z wyj

tkiem przepisów o

przewozie ładunku lub pasa

erów oraz przepisów o awarii wspólnej.

Art. 5. [Statki pełni

ce specjaln

słu

stwow

] § 1. Do statków morskich pełni

cych wył

cznie

specjaln

słu

stwow

stosuje si

Kodeks morski z wyj

tkiem przepisów o przewozie ładunku lub

pasa

erów, o awarii wspólnej i o przywilejach na statku.

§ 2. Do statków pełni

cych specjaln

słu

stwow

zalicza si

w szczególno

ci statki:

hydrograficzne, dozorcze, po

arnicze, telekomunikacyjne, celne, sanitarne, szkolne, pilotowe, statki u

ywane

wył

cznie do ratowania

ycia na morzu lub do łamania lodów.

Art. 6. [Statki Marynarki Wojennej, Stra

y Granicznej i Policji] § 1. Z zastrze

eniem wyj

tków

przewidzianych w ustawie, nie stosuje si

Kodeksu morskiego do jednostek pływaj

cych Marynarki Wojennej,

Stra

y Granicznej oraz Policji.

§ 2. Przepisów Kodeksu morskiego o przewozie ładunku lub pasa

erów nie stosuje si

do transportów

wojskowych morskimi statkami handlowymi, chyba

e strony umowy przewozu morskiego postanowi

inaczej.

Art. 7. [Armator] Armatorem jest ten, kto we własnym imieniu uprawia

eglug

statkiem morskim

własnym lub cudzym.

Art. 8. [Terminy przedawnienia roszcze

] § 1. Terminy przedawnienia roszcze

ze stosunków

regulowanych Kodeksem morskim mog

przedłu

ane umow

stron zawart

na pi

mie po zaistnieniu

zdarzenia, z którego wynikło roszczenie.

§ 2. Przepis § 1 nie dotyczy roszcze

stwierdzonych prawomocnym orzeczeniem s

du lub wyrokiem

du polubownego, a tak

e ugod

zawart

przed tymi s

dami.

Tytuł II

Statek morski

DZIAŁ I

Polska przynale

ść

statku

Dziennik Ustaw Rok 2009 Nr 217 poz. 1689
wersja obowi

zuj

ca od 21.12.2009

(Tekst opracowany przez INFOR)

Page 1 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

Art. 9. [

egluga pod polsk

bander

] § 1.

eglug

pod polsk

bander

e uprawia

tylko statek o

polskiej przynale

ci.

§ 2. (uchylony).

§ 3. Terenowy organ administracji morskiej, na którego obszarze działania znajduje si

port rozpocz

cia

podró

y, mo

e w uzasadnionych przypadkach zezwoli

na wykonywanie przez czas oznaczony stałego

przewozu mi

dzy portami polskimi przez statek podnosz

cy bander

stwa innego ni

stwo

członkowskie Unii Europejskiej.

Art. 10. [Statek o polskiej przynale

ci] § 1. Statkiem o polskiej przynale

ci jest:

1) statek stanowi

cy polsk

własno

ść

, o którym mowa w art. 73 § 1 i 2;

2) statek uwa

any za stanowi

cy polsk

własno

ść

, o którym mowa w art. 73 § 3;

2a) statek niestanowi

cy polskiej własno

ci, który uzyskał polsk

przynale

ść

zgodnie z

rozporz

dzeniem nr 613/91 (EWG) z dnia 4 marca 1991 r. w sprawie transferu statków z jednego

rejestru do drugiego wewn

trz Wspólnoty (Dz. Urz. WE L 68 z 15.03.1991, z pó

n. zm.);

3) statek niestanowi

cy polskiej własno

ci, który czasowo uzyskał polsk

przynale

ść

, o którym mowa w

art. 13 § 1.

§ 2. Przepisy niniejszego działu dotycz

ce statku stanowi

cego polsk

własno

ść

stosuje si

do statków

uwa

anych za stanowi

ce polsk

własno

ść

Art. 11. [Obowi

zek podnoszenia polskiej bandery] § 1. Statek o polskiej przynale

ci jest

obowi

zany podnosi

polsk

bander

§ 2. Minister wła

ciwy do spraw gospodarki morskiej mo

e, w drodze rozporz

dzenia, zwolni

niektóre

rodzaje statków o polskiej przynale

ci z obowi

zku podnoszenia bandery. Zwolnienie nie mo

e dotyczy

statków uprawiaj

cych

eglug

poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 12. [Oznaczanie statku] § 1. Statek o polskiej przynale

ci oznacza si

nazw

na dziobie, z

dej burty i na rufie. Pod nazw

na rufie powinna by

uwidoczniona nazwa portu macierzystego statku.

§ 2. Wła

ciciel nadaje statkowi nazw

i wskazuje port morski jako port macierzysty statku. Nazwa

podlega zatwierdzeniu przez dyrektora urz

du morskiego wła

ciwego dla portu macierzystego statku, w

drodze decyzji administracyjnej, z zastrze

eniem § 2a.

§ 2a. Nazwa statku morskiego u

ywanego wył

cznie do celów sportowych lub rekreacyjnych o długo

kadłuba do 24 m podlega zatwierdzeniu, w drodze decyzji administracyjnej, przez zarz

d polskiego zwi

zku

sportowego, o którym mowa w art. 23 § 3.

§ 3. Minister wła

ciwy do spraw gospodarki morskiej okre

li, w drodze rozporz

dzenia, tryb

post

powania w sprawach nadawania i zatwierdzenia nazwy statku, uwzgl

dniaj

c konieczno

ść

jego

indywidualizacji.

§ 4. Minister wła

ciwy do spraw gospodarki morskiej mo

e okre

, w drodze rozporz

dzenia, inny ni

wskazany w § 1 sposób oznaczania niektórych statków, maj

c na wzgl

dzie ich rodzaj, przeznaczenie i

rodzaj

eglugi.

Art. 13. [Uzyskanie polskiej przynale

ci na czas oznaczony] § 1. Statek niestanowi

cy polskiej

własno

ci mo

e uzyska

polsk

przynale

ść

na czas oznaczony, je

eli wnioskodawca ł

cznie spełni

nast

puj

ce wymogi:

1) jest osob

prawn

maj

w Rzeczypospolitej Polskiej siedzib

lub oddział b

jest osob

fizyczn

zamieszkał

w Rzeczypospolitej Polskiej lub maj

w Rzeczypospolitej Polskiej oddział;

2) przedstawi umow

najmu lub dzier

awy statku b

inn

umow

, na podstawie której b

dzie mógł

uprawia

eglug

statkiem we własnym imieniu;

3) zobowi

ąż

e si

e b

dzie prowadził działalno

ść

armatorsk

w Rzeczypospolitej Polskiej;

4) zło

y urz

dowo po

wiadczony odpis lub wyci

g ze stałego rejestru statków, zawieraj

cy opis statku,

oznaczenie wła

ciciela oraz inne dane z tego rejestru, a w szczególno

ci wpisane prawa zastawu i

ograniczenia w rozporz

dzaniu statkiem;

5) przedstawi pisemn

zgod

wła

ciwych organów pa

stwa stałego rejestru statków, wła

ciciela statku i

wszystkich wierzycieli hipotecznych na nadanie statkowi polskiej przynale

ci oraz zapewnienie

wła

ciwych organów pa

stwa stałego rejestru statku,

e w czasie trwania polskiej przynale

ci statek

nie b

dzie uprawniony do podnoszenia bandery tego pa

stwa;

6) wska

e port macierzysty statku w Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 2. Statek niestanowi

cy polskiej własno

ci uzyskuje czasow

polsk

przynale

ść

przez wpis do

Page 2 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

rejestru okr

towego, na podstawie postanowienia izby morskiej stwierdzaj

cego okres przynale

ci.

Art. 14. [Podleganie polskiemu prawu] Armator prowadz

cy w Rzeczypospolitej Polskiej działalno

ść

za po

rednictwem oddziału podlega, w zakresie spraw zwi

zanych z uprawianiem

eglugi statkiem, który

uzyskał czasow

polsk

przynale

ść

, polskiemu prawu i jurysdykcji s

dów polskich w takim zakresie, w

jakim podlega im osoba maj

ca w Rzeczypospolitej Polskiej siedzib

lub miejsce zamieszkania.

Art. 15. [Obowi

zki armatora] Armator, którego statek uzyskał czasow

polsk

przynale

ść

, jest

obowi

zany obsadzi

statek załog

zgodnie z polskimi przepisami i podda

statek polskim przepisom, w

szczególno

ci w zakresie: pomiaru, bezpiecze

stwa morskiego, dokumentów statku i ochrony

rodowiska.

Art. 16. [Zmiana nazwy statku] Nazwa statku, który uzyskał czasow

polsk

przynale

ść

, mo

e by

zmieniona tylko za zgod

wła

ciwych władz pa

stwa stałego rejestru statku oraz jego wła

ciciela i wierzycieli

hipotecznych.

Art. 17. [Utrata czasowej przynale

ci] § 1. Statek niestanowi

cy polskiej własno

ci traci uzyskan

czasow

polsk

przynale

ść

, je

eli:

1) przestanie by

spełniany którykolwiek z wymogów wymienionych w art. 13 § 1;

2) upłynie okres, na jaki uzyskał przynale

ść

, i okres ten nie zostanie przedłu

ony;

3) wniesie o to armator statku;

4) armator statku nie przestrzega przepisów niniejszego działu;

5) zostanie wydana decyzja w trybie art. 18.

§ 2. Utrata przez statek czasowej polskiej przynale

ci nast

puje z dniem wykre

lenia statku z

polskiego rejestru okr

towego, na podstawie postanowienia izby morskiej.

Art. 18. [Decyzja w sprawie czasowej przynale

ci] Minister wła

ciwy do spraw gospodarki

morskiej mo

e wyda

decyzj

o utracie czasowej polskiej przynale

ci statku, je

eli wymaga tego interes

stwa, a w szczególno

ci interes polskiej gospodarki morskiej. Z tych samych wzgl

dów minister wła

ciwy

do spraw gospodarki morskiej mo

e wyda

decyzj

sprzeciwiaj

uzyskaniu przez statek czasowej

polskiej przynale

ci.

Art. 19. [Zawieszenie polskiej przynale

ci] § 1. Polska przynale

ść

statku stanowi

cego polsk

własno

ść

e by

zawieszona na wniosek wła

ciciela.

§ 2. Wła

ciciel statku wskazuje we wniosku okres zawieszenia, rejestr, do którego statek b

dzie

wpisany, oraz przedstawia pisemn

zgod

wierzycieli hipotecznych na zawieszenie polskiej przynale

statku.

§ 3. Postanowienie o zawieszeniu wydaje izba morska, ustalaj

c okres zawieszenia.

§ 4. Wpis stwierdzaj

cy zawieszenie staje si

skuteczny z dniem zawiadomienia izby morskiej przez

wła

ciciela statku o uzyskaniu przez statek obcej przynale

ci.

§ 5. W okresie zawieszenia polskiej przynale

ci statek nie mo

e podnosi

polskiej bandery.

Art. 20. [Zmiana nazwy w okresie zawieszenia] Nazwa statku stanowi

cego polsk

własno

ść

, którego

polska przynale

ść

została zawieszona, nie mo

e by

zmieniona w okresie zawieszenia bez zgody jego

wła

ciciela i wierzycieli hipotecznych. Portem macierzystym takiego statku powinien by

port pa

stwa

czasowej przynale

ci statku.

Art. 21. [Ustanie zawieszenia polskiej przynale

ci] § 1. Zawieszenie polskiej przynale

statku stanowi

cego polsk

własno

ść

ustaje po upływie okresu zawieszenia lub, na wniosek wła

ciciela,

przed upływem tego okresu albo na skutek utraty przez statek czasowej przynale

ci obcego pa

stwa, z

zastrze

eniem § 2.

§ 2. Minister wła

ciwy do spraw gospodarki morskiej mo

e, ze wzgl

dów okre

lonych w art. 18, wyda

decyzj

o ustaniu zawieszenia polskiej przynale

ci statku lub sprzeciwiaj

zawieszeniu.

§ 3. Ustanie zawieszenia polskiej przynale

ci statku stanowi

cego polsk

własno

ść

nast

puje z

dniem wykre

lenia w stałym rejestrze okr

towym wpisu o zawieszeniu, na podstawie postanowienia izby

morskiej.

Art. 22. [Stały rejestr statku] Ilekro

w przepisach niniejszego działu mówi si

o stałym rejestrze statku,

rozumie si

przez to rejestr prowadzony w pa

stwie, do którego przynale

ść

została zawieszona, w którym

wpisany jest wła

ciciel statku oraz prawa zastawu i ograniczenia w rozporz

dzaniu statkiem.

DZIAŁ II

Rejestr okr

towy

Page 3 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

Art. 23. [Rejestr okr

towy] § 1. Statek stanowi

cy polsk

własno

ść

podlega obowi

zkowi wpisu do

polskiego rejestru okr

towego prowadzonego przez izb

morsk

wła

ciw

dla portu macierzystego statku, z

zastrze

eniem § 2 i 3.

§ 2. Minister wła

ciwy do spraw gospodarki morskiej okre

li, w drodze rozporz

dzenia, rodzaje statków

stanowi

cych polsk

własno

ść

niepodlegaj

cych obowi

zkowi wpisu do rejestru okr

towego. Zwolnienie nie

e dotyczy

statków uprawiaj

cych

eglug

poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 3. Statek morski stanowi

cy polsk

własno

ść

, u

ywany wył

cznie do celów sportowych lub

rekreacyjnych, o długo

ci kadłuba do 24 m, podlega obowi

zkowi wpisu do polskiego rejestru jachtów

prowadzonego przez polski zwi

zek sportowy, o którym mowa w art. 7 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o

sporcie kwalifikowanym (Dz. U. Nr 155, poz. 1298, z pó

n. zm.).

§ 4. Statek, który nie podlega obowi

zkowi wpisu do rejestru okr

towego, a tak

e statek w budowie,

e by

wpisany do rejestru okr

towego na wniosek wła

ciciela.

§ 5. Statek, o którym mowa w art. 73, wpisuje si

do rejestru okr

towego na wniosek wła

ciciela lub

wszystkich współwła

cicieli.

§ 6. Statek budowany w Rzeczypospolitej Polskiej mo

e by

wpisany do rejestru okr

towego, je

eli

poło

ona została jego st

pka lub wykonana została równorz

dna praca konstrukcyjna w miejscu wodowania.

Dotyczy to równie

statku w budowie niestanowi

cego polskiej własno

ci. Rejestr okr

towy statku w budowie

prowadzi izba morska wła

ciwa dla miejsca budowy statku.

Art. 24. [Statki niestanowi

ce polskiej własno

ci] § 1. Statek niestanowi

cy polskiej własno

ci ani

nieuwa

any za stanowi

cy polsk

własno

ść

wpisuje si

do rejestru okr

towego na wniosek armatora, po

spełnieniu wymaga

okre

lonych w art. 13 § 1, z zastrze

eniem § 2.

§ 2. Do rejestrów, o których mowa w art. 23, mo

e by

wpisany statek b

cy własno

obywatela

stwa członkowskiego Unii Europejskiej lub osoby prawnej maj

cej siedzib

w pa

stwie członkowskim Unii

Europejskiej, z zastrze

eniem art. 73a.

§ 3. Rejestr okr

towy statków, o których mowa w § 1, prowadzi izba morska wła

ciwa dla portu

polskiego wskazanego przez armatora jako port macierzysty statku.

Art. 25. [Forma rejestru] Rejestr okr

towy składa si

z ksi

g rejestrowych prowadzonych odr

bnie dla

statków:

1) stanowi

cych polsk

własno

ść

i uwa

anych za stanowi

ce polsk

własno

ść

(rejestr stały);

2) które uzyskały czasow

polsk

przynale

ść

(rejestr tymczasowy);

3) w budowie (rejestr statków w budowie).

Art. 26. [Opłaty rejestrowe] § 1. Za czynno

ci rejestrowe, o których mowa w art. 23 § 1, pobiera si

opłaty rejestrowe, które stanowi

dochód bud

etu pa

stwa, natomiast opłaty za czynno

ci, o których mowa w

art. 23 § 3, stanowi

dochód wła

ciwego polskiego zwi

zku sportowego prowadz

cego rejestr jachtów.

§ 2. Minister wła

ciwy do spraw gospodarki morskiej okre

li, w drodze rozporz

dzenia, sposób i tryb

prowadzenia polskiego rejestru jachtów, wzór dokumentu rejestracyjnego i wysoko

ść

opłat rejestrowych, z

uwzgl

dnieniem odpowiednio przepisów art. 29 ustawy i zasady proporcjonalno

ci opłat.

Art. 27. [Wpis zagranicznego statku do rejestru] § 1. Statek wpisany do rejestru stałego za granic

e by

wpisany do rejestru stałego w Rzeczypospolitej Polskiej dopiero po wykre

leniu z rejestru

zagranicznego.

§ 2. Statek wpisany do rejestru stałego za granic

e by

wpisany do rejestru tymczasowego w

Rzeczypospolitej Polskiej dopiero po zawieszeniu jego dotychczasowej przynale

ci.

§ 3. Wpis do rejestru zagranicznego statku stanowi

cego polsk

własno

ść

lub statku uwa

anego za

stanowi

cy polsk

własno

ść

nie wywołuje skutków prawnych przed wykre

leniem tego statku z polskiego

rejestru okr

towego.

§ 4. Czasowe nadanie statkowi, o którym mowa w § 3, obcej przynale

ci nie wywołuje skutków

prawnych przed dokonaniem w polskim rejestrze okr

towym wpisu zawieszaj

cego polsk

przynale

ść

Art. 28. [Zasada jawno

ci] Rejestry, o których mowa w art. 23 i 39 § 1, s

jawne. Osoby

zainteresowane mog

żą

wiadczonych wyci

gów i odpisów z rejestrów.

Art. 29. [Dane wpisywane do rejestru] § 1. W rejestrze stałym wpisuje si

1) kolejny numer rejestrowy statku i dat

dokonania wpisu;

2) nazw

lub oznaczenie identyfikacyjne i numer identyfikacyjny nadany przez mi

dzynarodow

organizacj

morsk

, mi

dzynarodowy sygnał wywoławczy oraz rodzaj i przeznaczenie statku;

Page 4 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

3) poprzedni

nazw

lub oznaczenie identyfikacyjne oraz dane dotycz

ce poprzedniego rejestru i dat

wykre

lenia z tego rejestru;

4) nazw

portu macierzystego statku;

5) rok, miejsce budowy i nazw

stoczni, je

eli dane te s

znane, oraz okre

lenie głównego materiału

kadłuba statku i rodzaju nap

du statku;

6) wymiary główne (rejestrowe) oraz pojemno

ść

statku;

7) oznaczenie i adres wła

ciciela lub wszystkich współwła

cicieli statku z okre

leniem ich udziałów we

współwłasno

ci oraz podstaw

nabycia własno

ci statku;

8) oznaczenie i adres armatora statku;

9) hipotek

morsk

i ograniczenia w rozporz

dzaniu statkiem;

10) stwierdzenie przez izb

morsk

polskiej przynale

ci statku;

11) stwierdzenie przez izb

morsk

zawieszenia polskiej przynale

ci statku;

12) podstaw

i dat

wykre

lenia statku z rejestru.

§ 2. W rejestrze tymczasowym, oprócz danych wymienionych w § 1 pkt 1–8, 10 i 12, wpisuje si

1) poprzedni

przynale

ść

statku i dat

jej zawieszenia;

2) okres, na jaki statek uzyskał polsk

przynale

ść

;

3) oznaczenie i adres przedstawiciela armatora w Rzeczypospolitej Polskiej, je

eli taki został ustanowiony.

§ 3. W rejestrze statków w budowie wpisuje si

1) kolejny numer rejestrowy statku w budowie i dat

dokonania wpisu;

2) oznaczenie identyfikacyjne statku w budowie;

3) nazw

stoczni buduj

cej statek;

4) oznaczenie i adres wła

ciciela statku w budowie;

5) oznaczenie umowy o budow

statku;

6) hipotek

morsk

§ 4. Ka

da zmiana danych w rejestrze okr

towym podlega wpisowi.

Art. 30. [Wpis do rejestru okr

towego] § 1. Wpis do rejestru okr

towego nast

puje na podstawie

zgłoszenia zainteresowanych, chyba

e prawo przewiduje wpis na wniosek albo z urz

du.

§ 2. Do zgłoszenia zmian podlegaj

cych wpisowi w stosunku do statków stanowi

cych polsk

własno

ść

statków uwa

anych za stanowi

ce polsk

własno

ść

, wpisanych do rejestru okr

towego, obowi

zany jest

wła

ciciel statku.

Art. 31. [Wykre

lenie z rejestru] § 1. Wykre

la si

z rejestru okr

towego statek, który:

1) zaton

ł lub uległ zniszczeniu;

2) zagin

ł;

3) utracił polsk

przynale

ść

;

4) utracił charakter statku morskiego.

§ 2. W przypadkach okre

lonych w § 1 wykre

lenie statku z rejestru okr

towego wymaga zgody

wierzyciela hipotecznego wyra

onej na pi

mie.

§ 3. Wykre

la si

z rejestru statków w budowie statek, który:

1) uległ zniszczeniu w trakcie budowy albo którego budowa została zaniechana;

2) został wpisany do rejestru stałego w Rzeczypospolitej Polskiej lub za granic

§ 4. W przypadkach okre

lonych w § 3 wykre

lenie wymaga zgody wierzyciela wyra

onej na pi

mie,

chyba

e statek w budowie został wpisany do rejestru stałego w Rzeczypospolitej Polskiej, a ci

ążą

ca na nim

hipoteka morska została wpisana do tego rejestru z urz

du.

Art. 32. [Uznanie statku za zaginiony] Statek uwa

a si

za zaginiony, je

eli w ci

gu liczonego

podwójnie okresu niezb

dnego w normalnych warunkach do przej

cia do portu przeznaczenia z miejsca, z

którego nadeszła ostatnia wiadomo

ść

o statku, nie zawin

ł on do tego portu ani nie nadeszła

adna kolejna

wiadomo

ść

o statku. Okres wymagany do uznania statku za zaginiony nie mo

e by

krótszy ni

miesi

c ani

Page 5 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

dłu

szy ni

3 miesi

ce, licz

c od dnia nadej

cia ostatniej wiadomo

ci o statku, a je

eli brak wiadomo

o statku pozostaje w zwi

zku z działaniami wojennymi – krótszy ni

6 miesi

cy.

Art. 33. [Zgłoszenie do rejestru okr

towego] § 1. Zgłoszenie do rejestru okr

towego powinno by

dokonane w ci

gu 6 tygodni od dnia, w którym obowi

zany do zgłoszenia dowiedział si

o okoliczno

podlegaj

cej wpisowi do rejestru.

§ 2. W razie niezgłoszenia statku lub okoliczno

ci podlegaj

cych wpisowi do rejestru okr

towego izba

morska mo

e, w drodze postanowienia, nało

na obowi

zanego do zgłoszenia kar

grzywny w wysoko

od 500 do 10 000 PLN w celu spowodowania zgłoszenia. Grzywny nieuiszczone mog

umorzone w

cało

ci lub cz

ęś

ci w przypadku dokonania zgłoszenia przez obowi

zanego.

§ 2a. Na postanowienie o nało

eniu kary grzywny, o której mowa w § 2, przysługuje za

alenie.

§ 3. Je

eli obowi

zany nie dokona zgłoszenia pomimo wezwania, izba morska mo

e, po

przeprowadzeniu dochodzenia, dokona

wpisu z urz

du, zaznaczaj

c to w osnowie wpisu.

Art. 34. [Ocena wniosku] Izba morska bada, czy:

1) zgłoszenie lub wniosek i doł

czone do nich dokumenty odpowiadaj

pod wzgl

dem tre

ci i formy

obowi

zuj

cym przepisom prawa;

2) zgłoszone dane s

zgodne z rzeczywisto

, je

eli ma w tym wzgl

dzie uzasadnione w

tpliwo

ci.

Art. 35. [Skuteczno

ść

wobec osób trzecich] § 1. Okoliczno

ść

ca przedmiotem wpisu do rejestru

okr

towego jest skuteczna wobec osób trzecich. Okoliczno

ść

taka, mimo braku wpisu do rejestru okr

towego,

jest skuteczna wobec osób trzecich, gdy o niej wiedziały.

§ 2. Do oceny skutków wpisu do rejestru okr

towego stosuje si

odpowiednio przepisy o prawach

jawnych z ksi

gi wieczystej.

Art. 36. [Certyfikat okr

towy] § 1. Po wpisaniu do rejestru okr

towego statek otrzymuje certyfikat

okr

towy, a statek w budowie – certyfikat statku w budowie.

§ 2. Certyfikat okr

towy stanowi dowód polskiej przynale

ci statku.

§ 3. Statkowi nabytemu za granic

polski urz

d konsularny mo

e wyda

tymczasowe

wiadectwo

polskiej przynale

ci statku (

wiadectwo o banderze) wa

ne na okres nie dłu

szy ni

6 miesi

cy. O

wydaniu

wiadectwa polski urz

d konsularny zawiadamia wła

ciw

izb

morsk

Art. 37. [Zwrot certyfikatu] § 1. W razie wydania certyfikatu okr

towego statkowi, który uzyskał

czasow

polsk

przynale

ść

, dokument wydany takiemu statkowi przez organ prowadz

cy jego rejestr

stały powinien zosta

temu organowi zwrócony. O zwrocie dokumentu armator statku zawiadamia izb

morsk

w terminie 30 dni, licz

c od dnia otrzymania certyfikatu okr

towego.

§ 2. W razie zawieszenia przez izb

morsk

polskiej przynale

ci statku stanowi

cego polsk

własno

ść

lub uwa

anego za stanowi

cy polsk

własno

ść

wła

ciciel statku obowi

zany jest zwróci

izbie

morskiej certyfikat okr

towy w terminie 30 dni, licz

c od dnia wydania statkowi odpowiedniego dokumentu

przez zagraniczny organ rejestrowy. W razie niezwrócenia certyfikatu okr

towego stosuje si

art. 33 § 2 i §

2a.

§ 3. Izba morska zawiadamia wła

ciwe władze pa

stwa rejestru stałego o ustaniu czasowej polskiej

przynale

ci statku.

Art. 38. [Delegacja] Minister wła

ciwy do spraw gospodarki morskiej okre

li, w drodze rozporz

dzenia,

sposób prowadzenia rejestru okr

towego i tryb post

powania rejestrowego, wzory ksi

g rejestrowych, wzór

certyfikatu okr

towego, certyfikatu statku w budowie i

wiadectwa o banderze, tryb ich wydawania oraz

wysoko

ść

opłat rejestrowych, maj

c na uwadze przeznaczenie rejestru okr

towego.

Art. 39. [Statki niepodlegaj

ce wpisowi do rejestru] § 1. Statek stanowi

cy polsk

własno

ść

, który nie

podlega obowi

zkowi wpisu do rejestru okr

towego lub polskiego rejestru jachtów i nie został wpisany do

któregokolwiek z tych rejestrów, rejestruje si

w urz

dzie morskim wła

ciwym dla swojego portu

macierzystego. Obowi

zek ten nie dotyczy statków u

ywanych do celów sportowych lub rekreacyjnych, o

długo

ci do 5 m, nieuprawiaj

cych

eglugi mi

dzynarodowej.

§ 2. Dokument rejestracyjny wydany przez urz

d morski stanowi dowód polskiej przynale

ci statku

niewpisanego do rejestru okr

towego.

§ 3. Za wydanie dokumentu rejestracyjnego urz

d morski pobiera opłat

. Opłata stanowi dochód

bud

etu pa

stwa.

§ 4. Minister wła

ciwy do spraw gospodarki morskiej okre

li, w drodze rozporz

dzenia, sposób rejestracji

statków morskich, o których mowa w § 1, tryb post

powania rejestrowego, wzór dokumentu rejestracyjnego

oraz tryb ustalania i wysoko

ść

opłat rejestrowych, maj

c na uwadze pojemno

ść

i przeznaczenie statku.

Page 6 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

DZIAŁ III

Pomiar statku

Art. 40. [Pomiar statku] § 1. Pomiar statku polega na ustaleniu jego pojemno

ci brutto i netto oraz

wymiarów głównych (rejestrowych).

§ 2. Pomiaru statku dokonuje organ pomiarowy, wydaj

c na jego podstawie

wiadectwo pomiarowe.

Art. 41. [Zasady pomiaru] § 1. Do pomiaru statków stosuje si

postanowienia Mi

dzynarodowej

konwencji o pomierzaniu pojemno

ci statków, sporz

dzonej w Londynie dnia 23 czerwca 1969 r. (Dz. U. z

1983 r. Nr 56, poz. 247), zwanej dalej „Konwencj

o pomierzaniu”, wraz ze zmianami obowi

zuj

cymi od daty

ich wej

cia w

ycie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, podanymi do publicznej wiadomo

ci we

wła

ciwy sposób, oraz przepisy niniejszego działu.

§ 2. Mi

dzynarodowym

wiadectwem pomiarowym, w rozumieniu przepisów Kodeksu morskiego, jest

wiadectwo pomiarowe wydane na podstawie Konwencji o pomierzaniu b

innej umowy mi

dzynarodowej

w tym zakresie, której stron

jest Rzeczpospolita Polska.

Art. 42. [Pomiar obligatoryjny] § 1. Obowi

zkowemu pomiarowi podlega statek o polskiej

przynale

ci.

§ 2. Minister wła

ciwy do spraw gospodarki morskiej mo

e zwolni

, w drodze rozporz

dzenia, niektóre

rodzaje statków o polskiej przynale

ci z obowi

zkowego pomiaru. Nie dotyczy to statków uprawiaj

cych

eglug

poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 3. Statek o obcej przynale

ci zawijaj

cy do portu polskiego, nieposiadaj

wiadectwa

pomiarowego, o którym mowa w art. 41 § 2, mo

e by

, na mocy decyzji dyrektora wła

ciwego urz

morskiego, poddany pomiarowi.

Art. 43. [Pomiar fakultatywny] § 1. Ka

dy statek mo

e by

poddany pomiarowi na wniosek wła

ciciela,

armatora lub kapitana.

§ 2. Wpis do rejestru okr

towego danych o pojemno

ci i wymiarach rejestrowych statku nast

puje

wył

cznie na podstawie

wiadectwa pomiarowego wydanego przez polski organ pomiarowy b

wiadectwa

pomiarowego, o którym mowa w art. 41 § 2.

Art. 44. [

wiadectwo pomiarowe] § 1.

wiadectwo pomiarowe wydawane jest bez okre

lenia terminu

jego wa

ci, chyba

e przepisy szczególne stanowi

inaczej.

§ 2.

wiadectwo pomiarowe traci wa

ść

, je

eli statek, któremu zostało wydane:

1) zostanie tak zmieniony,

e nie odpowiada danym zawartym w

wiadectwie w zakresie pojemno

ci i

wymiarów rejestrowych;

2) zatonie lub ulegnie zniszczeniu, zaginie b

utraci charakter statku morskiego;

3) zmieni przynale

ść

, z zastrze

eniem wyj

tków przewidzianych w umowach mi

dzynarodowych,

których Rzeczpospolita Polska jest stron

Art. 45. [Pomiar ponowny] Statek podlegaj

cy obowi

zkowemu pomiarowi mo

e by

, w celu kontroli,

poddany ponownemu pomiarowi.

Art. 46. [Kontrola statku zawijaj

cego do portu polskiego] § 1. Kontrola statku zawijaj

cego do portu

polskiego pod bander

stwa b

cego stron

Konwencji o pomierzaniu lub innej umowy

dzynarodowej o wzajemnym uznawaniu dokumentów pomiarowych, której stron

jest Rzeczpospolita

Polska, ogranicza si

do sprawdzenia:

1) czy statek posiada wa

wiadectwo pomiarowe odpowiadaj

ce postanowieniom umowy

dzynarodowej, na podstawie której zostało wydane;

2) czy zasadnicza charakterystyka statku odpowiada danym zawartym w tym

wiadectwie.

§ 2. Kontrola, o której mowa w § 1, nie mo

e powodowa

przetrzymania statku.

Art. 47. [Opłaty pomiarowe] § 1. Za pomiar statku pobiera si

opłaty pomiarowe.

§ 2. Nie pobiera si

opłat pomiarowych za pomiar kontrolny, je

eli wynik pomiaru oka

e si

zgodny z

danymi zawartymi w

wiadectwie pomiarowym.

Art. 48. [Organy pomiarowe] § 1. Organami pomiarowymi s

dyrektorzy urz

dów morskich.

§ 2. Minister wła

ciwy do spraw gospodarki morskiej mo

e, w drodze rozporz

dzenia, powierzy

zadania

organu pomiarowego instytucji klasyfikacyjnej, uwzgl

dniaj

c specyfik

i charakter zada

realizowanych

przez t

instytucj

Art. 49. [Delegacja] Minister wła

ciwy do spraw gospodarki morskiej okre

li, w drodze rozporz

dzenia:

Page 7 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

1) zakres działania organu pomiarowego,

2) sposób pomierzania, w tym tak

e statków, do których nie stosuje si

postanowie

Konwencji o

pomierzaniu,

3) tryb post

powania pomiarowego i kontrolnego,

4) wzory

wiadectw pomiarowych oraz wysoko

ść

opłat pomiarowych, uwzgl

dniaj

c zasady praktyki

dzynarodowej w tym zakresie.

DZIAŁ IV

Dokumenty statku

Art. 50. [Dokumenty statku] § 1. Statek o polskiej przynale

ci obowi

zany jest prowadzi

dzienniki i

posiada

dokumenty prawem przewidziane.

§ 2. Dokumenty, o których mowa w § 1, wymagane dla statku uprawiaj

cego

eglug

dzynarodow

powinny zawiera

oznaczenia tak

e w j

zyku angielskim.

Art. 51. [Prowadzenie dokumentacji] § 1. Wszystkie dokumenty wymagane dla statku powinny by

przechowywane na statku i okazywane na

żą

danie upowa

nionych władz.

§ 2. Za kompletno

ść

i aktualno

ść

dokumentów oraz prawidłowo

ść

wpisów w dziennikach odpowiada

kapitan.

Art. 52. [Delegacja] Minister wła

ciwy do spraw gospodarki morskiej, okre

li, w drodze rozporz

dzenia,

rodzaje, wzory i sposób prowadzenia dzienników oraz innych dokumentów statku, uwzgl

dniaj

c rodzaje

statków i dokumentów znajduj

cych si

na tych statkach, a tak

e okre

li sposób przechowywania tych

dokumentów.

Tytuł III

Kapitan statku

DZIAŁ I

Przepisy ogólne

Art. 53. [Kapitan statku] § 1. Kapitan sprawuje kierownictwo statku i wykonuje inne funkcje okre

lone

przepisami.

§ 2. Wszystkie osoby znajduj

ce si

na statku obowi

zane s

podporz

dkowa

zarz

dzeniom

kapitana wydanym w celu zapewnienia bezpiecze

stwa i porz

dku na statku.

Art. 54. [Ustawowe umocowanie kapitana statku] § 1. Kapitan statku jest z mocy prawa

przedstawicielem armatora i zainteresowanych ładunkiem w zakresie zwykłych spraw zwi

zanych z

wykonywaniem

eglugi oraz zwykłym zarz

dem statkiem i ładunkiem. W tych granicach kapitan mo

e w

imieniu armatora i zainteresowanych ładunkiem dokonywa

poza portem macierzystym czynno

ci prawnych

oraz zast

powa

ich przed s

dem.

§ 2. Ograniczenie ustawowego umocowania kapitana dokonane przez armatora lub zainteresowanych

ładunkiem ma skutek prawny mi

dzy tymi osobami a kapitanem, za

wobec osób trzecich, je

eli ograniczenie

to było im znane.

Art. 55. [Prawo sprzeciwu] Kapitan statku mo

e zgłosi

armatorowi sprzeciw odno

nie do składu i

kwalifikacji zawodowych osób wpisywanych na list

załogi.

DZIAŁ II

Obowi

zki kapitana

Art. 56. [Zachowanie nale

ytej staranno

ci] Kapitan obowi

zany jest dochowa

staranno

sumiennego kapitana statku przy wszystkich czynno

ciach słu

bowych.

Art. 57. [Przygotowanie statku do

eglugi] Kapitan obowi

zany jest przed rozpocz

ciem i w czasie

podró

y doło

nale

ytej staranno

ci, aby statek był zdatny do

eglugi, a w szczególno

ci aby odpowiadał

wymaganiom wynikaj

cym z przepisów i zasad dobrej praktyki morskiej co do bezpiecze

stwa, obsadzenia

wła

ciw

załog

, nale

ytego wyposa

enia i zaopatrzenia.

Art. 58. [Zakaz opuszczania statku] Kapitanowi nie wolno opuszcza

statku, który znajduje si

morzu, z wył

czeniem postoju na redzie albo kotwicowisku, lub któremu zagra

a jakiekolwiek

niebezpiecze

stwo, chyba

e wymaga tego bezwzgl

dna konieczno

ść

Art. 59. [Osobiste prowadzenie statku] § 1. Kapitan obowi

zany jest osobi

cie prowadzi

statek przy

wchodzeniu do portów, kanałów i rzek, wychodzeniu z nich oraz w obr

bie portów, jak równie

w ka

dym

przypadku nasuwaj

cym szczególne trudno

ci lub niebezpiecze

stwa.

Page 8 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

§ 2. Kapitan obowi

zany jest korzysta

z usług pilota lub holownika, gdy wymagaj

tego przepisy lub

bezpiecze

stwo statku. Kapitan mo

e równie

korzysta

z tych usług, gdy uzna to za wskazane; korzystanie

z usług pilota nie zwalnia kapitana od obowi

zku wymienionego w § 1.

Art. 60. [Udzielanie pomocy] § 1. Kapitan jest obowi

zany nie

ść

wszelk

pomoc ludziom znajduj

cym

na morzu w niebezpiecze

stwie, je

eli udzielenie tej pomocy nie nara

a na powa

ne niebezpiecze

stwo

jego statku i osób znajduj

cych si

na nim.

§ 2. Armator nie odpowiada za naruszenie przez kapitana obowi

zku okre

lonego w § 1.

Art. 61. [Post

powanie w razie katastrofy] § 1. Kapitan jest obowi

zany przedsi

wzi

ąć

wszystkie

rodki dla uchronienia statku oraz znajduj

cych si

na nim osób i ładunku przed szkod

§ 2. Je

eli statkowi grozi zagłada, kapitan obowi

zany jest w pierwszej kolejno

ci zastosowa

wszelkie

dost

pne mu

rodki dla ocalenia pasa

erów, a nast

pnie załogi. Kapitan opuszcza statek jako ostatni,

czuwaj

c nad ocaleniem, je

eli jest to mo

liwe, dzienników, dokumentów, map, kosztowno

ci i kasy statku.

Art. 62. [Odpowiedzialno

ść

za przewo

ony ładunek] § 1. Kapitan obowi

zany jest doło

nale

ytej

staranno

ci, aby ładunek był nale

ycie załadowany i zabezpieczony oraz wyładowany, chocia

by czynno

te powierzono osobom trudni

cym si

zawodowo takimi czynno

ciami.

§ 2. W czasie podró

y kapitan obowi

zany jest doło

nale

ytej staranno

ci, aby ładunek nie uległ

uszkodzeniu lub utracie. Obowi

zany jest ponadto podejmowa

działania konieczne dla zabezpieczenia

interesów osób zainteresowanych ładunkiem oraz w miar

ci zawiadamia

je o szczególnych

zdarzeniach dotycz

cych ładunku.

Art. 63. [Zagro

enie wojenne i blokada portu] W razie zagro

enia wojennego lub blokady portu

przeznaczenia kapitan obowi

zany jest zawin

ąć

do najbli

szego bezpiecznego portu – o ile to mo

liwe, do

portu pa

stwa zaprzyja

nionego – i przedsi

wzi

ąć

wszelkie

rodki potrzebne do uchronienia statku oraz

znajduj

cych si

na nim osób, mienia i dokumentów przed zawładni

ciem przez nieprzyjaciela lub przed

innym niebezpiecze

stwem wojennym.

Art. 64. [Protest morski] § 1. Je

eli statek, osoba na nim przebywaj

ca lub ładunek uległy wypadkowi

powoduj

cemu znaczn

szkod

albo istnieje prawdopodobie

stwo,

e szkoda taka nast

piła, kapitan

obowi

zany jest w ci

gu dwudziestu czterech godzin od chwili przybycia statku do pierwszego portu albo w

gu dwudziestu czterech godzin od wypadku, który nast

pił w porcie, zgłosi

protest morski:

1) w kraju – izbie morskiej, a w porcie, w którym nie ma izby morskiej – s

dowi rejonowemu;

2) za granic

– polskiemu urz

dowi konsularnemu. Je

eli nie jest to mo

liwe, kapitan podejmuje czynno

niezb

dne dla ustalenia okoliczno

ci wypadku i zabezpieczenia dowodów w trybie przewidzianym

prawem miejscowym.

§ 2. Kapitan obowi

zany jest przy zgłaszaniu protestu przedło

list

załogi, dziennik okr

towy oraz

wiadczony przez siebie wypis z dziennika okr

towego ze szczegółowym opisem wypadku, a w razie

zagini

cia dziennika okr

towego – szczegółowy opis wszystkich okoliczno

ci wypadku.

§ 3. Organ przyjmuj

cy protest zawiadamia w miar

liwo

ci o dacie przyj

cia protestu osoby

zainteresowane.

§ 4. Organ przyjmuj

cy protest sporz

dza protokół, w którym zamieszcza zeznania zło

one przez

kapitana i członków załogi wskazanych przez kapitana. W miar

potrzeby po ich zeznaniach nale

y w

protokole zamie

dodatkowo zeznania innych członków załogi, przesłuchanych – według uznania organu

przyjmuj

cego protest – na wniosek osób zainteresowanych. O przyj

ciu protestu organ sporz

dzaj

cy go

umieszcza wzmiank

w dzienniku okr

towym.

§ 5. Za przyj

cie protestu morskiego pobiera si

opłat

, która stanowi dochód bud

etu pa

stwa.

§ 6. Minister wła

ciwy do spraw gospodarki morskiej, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwo

ci oraz

ministrem wła

ciwym do spraw zagranicznych, okre

li, w drodze rozporz

dzenia, wysoko

ść

opłat pobieranych

za przyj

cie protestu morskiego, bior

c pod uwag

wysoko

ść

innych opłat tego rodzaju.

Art. 65. [Okazywanie i podnoszenie bandery] § 1. Kapitan obowi

zany jest:

1) okazywa

bander

statku jednostkom pływaj

cym Marynarki Wojennej i Stra

y Granicznej;

2) podnosi

bander

przy wprowadzaniu statku do portu.

§ 2. Minister wła

ciwy do spraw gospodarki morskiej okre

li, w drodze rozporz

dzenia, sposób i warunki

okazywania bandery statku jednostkom pływaj

cym Marynarki Wojennej i Stra

y Granicznej oraz oddawania

honoru przez statki, z uwzgl

dnieniem zwyczajów mi

dzynarodowych.

Art. 66. [Powiadamianie o wypadku morskim] § 1. Kapitan obowi

zany jest niezwłocznie po wypadku

morskim zawiadomi

o nim kapitanat (bosmanat) pierwszego polskiego portu, do którego statek ma wej

ść

Page 9 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

wypadku, a tak

e wła

ciw

izb

morsk

zgodnie z przepisami ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. o izbach

morskich (Dz. U. z 2009 r. Nr 69, poz. 599).

§ 2. Kapitan obowi

zany jest, na

żą

danie izby morskiej lub kapitanatu (bosmanatu) portu, udzieli

wyja

nie

o ka

dym wypadku morskim.

DZIAŁ III

Uprawnienia kapitana

Art. 67. [

śą

danie udzielenia pomocy] Kapitan statku znajduj

cego si

w niebezpiecze

stwie, po

porozumieniu si

ze statkami, które odpowiedziały na jego wezwanie o pomoc, ma prawo za

żą

, aby

wskazany przez niego statek lub statki udzieliły mu pomocy.

Art. 68. [Zatrzymanie osoby zagra

cej bezpiecze

stwu] § 1. Kapitan mo

e w czasie podró

zatrzyma

w osobnym pomieszczeniu osob

, której zachowanie si

na statku zagra

a bezpiecze

stwu

statku, ludzi lub mienia. Zatrzymanie mo

e trwa

najdłu

ej do czasu przybycia statku do najbli

szego portu

polskiego albo do portu pa

stwa, którego obywatelem jest osoba zatrzymana.

§ 2. W razie zawini

cia statku do portu innego pa

stwa ni

okre

lonego w § 1, kapitan zawiadamia o

zatrzymaniu polski urz

d konsularny i wła

ciwe władze miejscowe.

Art. 69. [Zaci

ganie zobowi

i rozporz

dzanie mieniem armatora] § 1. Kapitan statku b

cego

poza portem macierzystym uprawniony jest do zaci

gania w imieniu armatora po

yczek oraz dokonywania w

jego imieniu czynno

ci na kredyt tylko w granicach nieodzownej potrzeby naprawy statku, uzupełnienia załogi,

zaopatrzenia statku lub kontynuowania podró

§ 2. W granicach uprawnie

okre

lonych w § 1 kapitan mo

e nawet sprzeda

dne przynale

statku lub zb

ęść

ywno

ci, je

eli oczekiwanie na zlecenie armatora lub na fundusze od niego jest

niemo

liwe lub niecelowe.

§ 3. Je

eli w czasie podró

y nie zdołano w inny sposób uzyska

rodków koniecznych do jej

zako

czenia, kapitan – po uprzednim, je

eli to mo

liwe, zasi

gni

ciu wskazówek frachtuj

cego i armatora –

e ustanowi

na ładunku zastaw, a nawet sprzeda

ęść

ładunku.

§ 4. Przy doborze

rodków dla uzyskania funduszy potrzebnych do zako

czenia podró

y kapitan

obowi

zany jest kierowa

tym, by strata wynikła dla armatora i zainteresowanych ładunkiem była jak

najmniejsza.

Art. 70. [Rekwizycja ładunku] § 1. Je

eli na statku znajduj

cym si

w podró

y wyczerpały si

zapasy

ywno

ci, kapitan ma prawo zarz

dzi

– w celu równomiernego rozdziału – rekwizycj

znajduj

cego si

statku ładunku, który nadaje si

do spo

ycia.

§ 2. Warto

ść

zarekwirowanego ładunku obowi

zany jest zwróci

armator.

DZIAŁ IV

Publicznoprawne funkcje kapitana

Art. 71. [Post

powanie w przypadku urodzenia lub

mierci na statku] § 1. O ka

dym przypadku

urodzenia lub

mierci na statku w czasie podró

y kapitan sporz

dza wzmiank

w dzienniku okr

towym oraz

protokół, a w przypadku

mierci ponadto zabezpiecza mienie pozostałe po zmarłym.

§ 2. Kapitan zgłasza urodzenie lub zgon na statku urz

dowi stanu cywilnego pierwszego portu polskiego,

do którego statek zawin

ł, a za granic

polskiemu urz

dowi konsularnemu.

§ 3. Testament osoby zmarłej na statku i akt zabezpieczenia jej mienia kapitan przekazuje s

dowi

rejonowemu wła

ciwemu dla pierwszego portu polskiego, do którego statek zawin

ł, a za granic

polskiemu

urz

dowi konsularnemu.

Art. 72. [Popełnienie przest

pstwa na statku] § 1. W przypadku popełnienia na statku przest

pstwa

kapitan obowi

zany jest sporz

dzi

szczegółowe zawiadomienie o popełnieniu przest

pstwa, przedsi

wzi

ąć

odpowiednie

rodki dla zapobie

enia uchyleniu si

osoby podejrzanej o popełnienie przest

pstwa od

odpowiedzialno

ci karnej, zabezpieczy

dowody i stosownie do okoliczno

ci przekaza

osob

podejrzan

popełnienie przest

pstwa wraz z zawiadomieniem o przest

pstwie wła

ciwemu organowi w pierwszym porcie

polskim, do którego statek zawin

ł, lub polskiej jednostce pływaj

cej Marynarki Wojennej, Stra

y Granicznej

lub Policji.

§ 2. Minister wła

ciwy do spraw gospodarki morskiej, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwo

ci i

ministrem wła

ciwym do spraw zagranicznych, okre

li, w drodze rozporz

dzenia, tryb post

powania kapitana

odno

nie do osób podejrzanych o popełnienie przest

pstw przeciwko bezpiecze

stwu

eglugi morskiej i

sposoby przekazywania informacji oraz dowodów odnosz

cych si

do takich przest

pstw władzom innych

stw, uwzgl

dniaj

c umowy mi

dzynarodowe, których Rzeczpospolita Polska jest stron

Page 10 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

Tytuł IV

Prawa rzeczowe

DZIAŁ I

Własno

ść

statku

Art. 73. [Własno

ść

statku] § 1. Statek stanowi polsk

własno

ść

, je

eli jest własno

1) Skarbu Pa

stwa;

2) osoby prawnej maj

cej siedzib

w Rzeczypospolitej Polskiej;

3) obywatela polskiego zamieszkałego w Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 2. Statkiem stanowi

cym polsk

własno

ść

jest równie

statek wchodz

cy w skład maj

tku spółki

osobowej wpisanej do polskiego rejestru przedsi

biorców.

§ 3. Statkiem uwa

anym za stanowi

cy polsk

własno

ść

jest statek:

1) b

cy co najmniej w połowie własno

podmiotów wymienionych w § 1, je

eli armator tego statku ma

w Rzeczypospolitej Polskiej miejsce zamieszkania albo siedzib

swojego zakładu głównego lub

oddziału, a statek, na wniosek wszystkich współwła

cicieli, został wpisany do polskiego rejestru

okr

towego w ksi

dze rejestru stałego;

2) b

cy własno

spółki kapitałowej maj

cej siedzib

za granic

, w której jeden z podmiotów

wymienionych w § 1 ma udział kapitałowy, je

eli armator tego statku ma w Rzeczypospolitej Polskiej

miejsce zamieszkania albo siedzib

swojego zakładu głównego lub oddziału, a statek, na wniosek

wła

ciciela, został wpisany do polskiego rejestru okr

towego w ksi

dze rejestru stałego.

Art. 73a. [Podmioty z terytorium UE] Za statek, o którym mowa w art. 24 § 2, uwa

a si

równie

statek:

1) b

cy co najmniej w połowie własno

obywatela pa

stwa członkowskiego Unii Europejskiej lub

osoby prawnej maj

cej siedzib

w pa

stwie członkowskim Unii Europejskiej, je

eli armator tego statku

ma w pa

stwie członkowskim Unii Europejskiej miejsce zamieszkania albo siedzib

swojego zakładu

głównego lub oddziału, a statek, na wniosek wszystkich współwła

cicieli, został wpisany do polskiego

rejestru okr

towego w ksi

dze rejestru stałego;

2) b

cy własno

spółki kapitałowej maj

cej siedzib

za granic

, w której obywatel pa

stwa

członkowskiego Unii Europejskiej lub osoba prawna maj

ca siedzib

w pa

stwie członkowskim Unii

Europejskiej ma udział kapitałowy, je

eli armator tego statku ma w pa

stwie członkowskim Unii

Europejskiej miejsce zamieszkania albo siedzib

swojego zakładu głównego lub oddziału, a statek, na

wniosek wła

ciciela, został wpisany do polskiego rejestru okr

towego w ksi

dze rejestru stałego.

Art. 74. [Umowa o przeniesienie własno

ci statku] Umowa o przeniesienie własno

ci statku, o którym

mowa w art. 73 § 1, podlegaj

cego obowi

zkowi wpisu do rejestru okr

towego, powinna by

zawarta na

mie, z podpisami stron notarialnie po

wiadczonymi. Dotyczy to równie

statku, o którym mowa w art. 73 §

3, oraz statku w budowie, wpisanych do polskiego rejestru okr

towego.

Art. 75. [Przeniesienie udziału we własno

ci statku] Przepisy o przeniesieniu własno

ci statku

stosuje si

odpowiednio do przeniesienia udziału we własno

ci statku.

DZIAŁ II

Zastaw na statku

Art. 76. [Zastaw na statku (hipoteka morska)] § 1. Na statku wpisanym do rejestru okr

towego mo

ustanowi

zastaw wpisany do tego rejestru (hipotek

morsk

). Do hipoteki morskiej stosuje si

odpowiednio

przepisy prawa cywilnego o hipotece, z uwzgl

dnieniem przepisów niniejszego działu.

§ 2. Do powstania hipoteki morskiej niezb

dny jest wpis do rejestru okr

towego.

Art. 77. [Ustanowienie hipoteki morskiej] O

wiadczenie woli wła

ciciela o ustanowieniu na jego statku

hipoteki morskiej powinno by

zło

one na pi

mie, z podpisem notarialnie po

wiadczonym, z zastrze

eniem

art. 84 § 1.

Art. 78. [Forma hipoteki morskiej] § 1. Hipoteka morska mo

e by

wyra

ona równie

w walucie obcej

lub jednostkach obliczeniowych okre

lonych w art. 101 § 2.

§ 2. W celu zabezpieczenia tej samej wierzytelno

ci mo

na ustanowi

hipotek

morsk

na wi

cej ni

jednym statku.

Art. 79. [Zakres wierzytelno

ci obci

ąż

onych hipotek

morsk

] § 1. Hipoteka morska obci

ąż

a, oprócz

statku i jego przynale

ci, tak

e wierzytelno

ci wła

ciciela statku powstałe po ustanowieniu hipoteki z

Page 11 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

tytułu:

1) odszkodowania za uszkodzenie lub strat

statku, ł

cznie z odszkodowaniem ubezpieczeniowym;

2) wynagrodzenia za ratownictwo w zakresie, w jakim wyrównuje ono szkody w statku spowodowane

ratownictwem;

3) udziału statku w awarii wspólnej;

4) opłat za najem lub dzier

statku.

§ 2. Strony mog

rozszerzy

zakres wierzytelno

ci obci

ąż

onych hipotek

morsk

Art. 80. [Przeniesienie własno

ci statku na osob

zagraniczn

] Umowa o przeniesienie własno

statku obci

ąż

onego hipotek

morsk

na osob

zagraniczn

w rozumieniu art. 5 pkt 2 ustawy z dnia 2 lipca

2004 r. o swobodzie działalno

ci gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z pó

n. zm.) wymaga

uprzedniej zgody wierzyciela hipotecznego wyra

onej na pi

mie, z podpisem notarialnie po

wiadczonym.

Art. 81. [Uprawnienia wierzyciela hipotecznego] W przypadku

wiadomego, znacznego zwi

kszenia

ryzyka zwi

zanego z eksploatacj

statku obci

ąż

onego hipotek

morsk

, które powoduje istotne pogorszenie

sytuacji wierzyciela hipotecznego, mo

e on

żą

niezwłocznego zaspokojenia z przedmiotu hipoteki lub

dodatkowego odpowiedniego zabezpieczenia.

Art. 82. [Hipoteka na statku w budowie] § 1. Hipotek

morsk

na ustanowi

na statku w budowie.

§ 2. Hipoteka morska na statku w budowie obejmuje materiały, urz

dzenia i wyposa

enie znajduj

ce si

na terenie stoczni buduj

cej obci

ąż

ony hipotek

statek, które przez oznakowanie lub w inny sposób zostały

wyra

nie zidentyfikowane jako przeznaczone do budowy lub na wyposa

enie tego statku.

Art. 83. [Zasada pierwsze

stwa zaspokojenia wierzytelno

ci] § 1. Wierzytelno

ść

zabezpieczona

hipotek

morsk

podlega zaspokojeniu z przedmiotu tej hipoteki z pierwsze

stwem przed innymi

wierzytelno

ciami, z wyj

tkiem wierzytelno

ci uprzywilejowanych, o których mowa w art. 91, kosztów

egzekucyjnych, nale

ci alimentacyjnych oraz rent z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby,

niezdolno

ci do pracy, kalectwa lub

mierci, jak równie

kosztów ostatniej choroby i zwykłego pogrzebu

wła

ciciela statku.

§ 2. Zaspokojenie wierzyciela hipotecznego z przedmiotu hipoteki morskiej nast

puje w drodze

dowego post

powania egzekucyjnego, o ile przepisy niniejszego działu nie stanowi

inaczej.

Art. 84. [Zaspokojenie przez przej

cie posiadania i sprzeda

] § 1. Umowa zawarta mi

dzy

wła

cicielem statku a wierzycielem o ustanowieniu hipoteki morskiej mo

e przewidywa

przej

cie przez

wierzyciela hipotecznego posiadania statku obci

ąż

onego hipotek

, ł

cznie z upowa

nieniem do jego

sprzeda

y, w celu zaspokojenia zabezpieczonej wierzytelno

ci z dochodu, jaki przynosi statek, lub z ceny

uzyskanej z jego sprzeda

y. Umowa powinna okre

warto

ść

statku.

§ 2. Umowa, o której mowa w § 1, powinna by

sporz

dzona na pi

mie, z podpisami stron notarialnie

wiadczonymi, i wpisana do rejestru okr

towego.

§ 3. Zawarcie umowy, o której mowa w § 1, wymaga uprzedniej zgody pozostałych wierzycieli

hipotecznych wyra

onej na pi

mie, z podpisami notarialnie po

wiadczonymi.

Art. 85. [Przej

cie posiadania statku] § 1. Przej

cie posiadania statku obci

ąż

onego hipotek

morsk

ustanowion

na podstawie umowy, o której mowa w art. 84 § 1, mo

e nast

, je

eli wła

ciciel statku nie

zaspokaja zabezpieczonej tak

hipotek

wierzytelno

ci lub w innych przypadkach przewidzianych w umowie.

§ 2. Przej

cie posiadania statku wymaga zło

enia przez wierzyciela hipotecznego o

wiadczenia w tej

sprawie, z powołaniem si

na okoliczno

ci uzasadniaj

ce przej

cie posiadania.

§ 3. O

wiadczenie, o którym mowa w § 2, powinno by

zło

one na pi

mie, z podpisem notarialnie

wiadczonym; podlega ono ujawnieniu w rejestrze okr

towym nie wcze

niej ni

po upływie 14 dni od dnia

zawiadomienia wła

ciciela statku zgodnie z art. 87 § 1, chyba

e wła

ciciel wyraził zgod

na wcze

niejszy

termin.

§ 4. Wprowadzenie wierzyciela hipotecznego w posiadanie statku mo

e nast

, na jego wniosek, przy

udziale komornika. Do wniosku nale

y doł

czy

postanowienie izby morskiej stwierdzaj

ce zgodno

ść

wiadczenia, o którym mowa w § 2, z tre

umowy, o której mowa w art. 84 § 1.

§ 5. Wierzyciel hipoteczny, który przej

ł statek w posiadanie zgodnie z przepisami § 1–4, mo

e odda

w posiadanie osobie trzeciej b

wydzier

awi

lub odda

w najem w celu zaspokojenia zabezpieczonej

wierzytelno

ci z opłat za dzier

lub najem statku. Umowa, o której mowa w art. 84 § 1, mo

przewidywa

e do oddania statku w posiadanie osobie trzeciej, a tak

e zawarcia umowy dzier

awy lub

najmu statku potrzebna jest zgoda wła

ciciela statku.

Art. 86. [Sprzeda

statku] § 1. Sprzeda

statku obci

ąż

onego hipotek

morsk

zgodnie z art. 84 § 1

Page 12 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

e nast

na wniosek wierzyciela hipotecznego po upływie terminu zaspokojenia wierzytelno

ci.

§ 2. Sprzeda

przeprowadza notariusz albo komornik w terminie 30 dni, licz

c od dnia zło

enia przez

wierzyciela hipotecznego wniosku o dokonanie sprzeda

y. Wniosek taki powinien by

zło

ony na pi

mie, z

podpisem notarialnie po

wiadczonym; podlega on ujawnieniu w rejestrze okr

towym nie wcze

niej ni

upływie 14 dni od dnia zawiadomienia wła

ciciela statku i organu rejestrowego zgodnie z art. 87 § 1, chyba

wła

ciciel wyraził zgod

na wcze

niejszy termin.

§ 3. Wierzyciel hipoteczny powinien na pi

mie zawiadomi

innych wierzycieli hipotecznych o zło

eniu

wniosku o dokonanie sprzeda

y statku zgodnie z § 1 co najmniej na 7 dni przed dat

sprzeda

y. W braku

zawiadomienia ponosi on odpowiedzialno

ść

za wynikł

d szkod

§ 4. Sprzeda

statku dokonana zgodnie z przepisami § 1 i 2 ma te same skutki prawne, co sprzeda

dokonana w drodze s

dowego post

powania egzekucyjnego.

Art. 87. [Procedura zaspokojenia wierzytelno

ci] § 1. Przed podj

ciem przez wierzyciela

hipotecznego czynno

ci maj

cych na celu jego zaspokojenie ze statku, o których mowa w art. 85 § 1 lub art.

86 § 1, powinien on na pi

mie zawiadomi

wła

ciciela statku i organ rejestrowy o zamierzonym podj

ciu

działa

zmierzaj

cych do zaspokojenia jego roszcze

wynikaj

cych z ustanowionej na tym statku hipoteki

morskiej.

§ 2. Wła

ciciel statku mo

e w ci

gu 14 dni od dnia zawiadomienia, o którym mowa w § 1, zaspokoi

wierzyciela hipotecznego b

wyst

do s

du z powództwem o ustalenie,

e wierzytelno

ść

nie istnieje albo

nie jest wymagalna w cało

ci lub w cz

ęś

ci. Wniesienie tego powództwa powoduje zawieszenie prawa

wierzyciela hipotecznego do zaspokojenia si

zgodnie z art. 85 § 1 lub art. 86 § 1 do czasu prawomocnego

zako

czenia post

powania.

§ 3. Wniesienie do s

du powództwa, o którym mowa w § 2, wymaga ujawnienia w rejestrze okr

towym.

§ 4. Je

eli wierzycielem hipotecznym jest bank zagraniczny lub zagraniczna instytucja finansowa, jego

wierzytelno

ść

e by

zaspokojona w walutach obcych, je

eli hipoteka była wyra

ona w tych walutach lub

jednostkach obliczeniowych okre

lonych w art. 101 § 2. Zaspokojenie nast

puje za po

rednictwem banku,

który na podstawie odr

bnych przepisów jest upowa

niony do skupu i sprzeda

y walut obcych, wskazanego

przez wierzyciela hipotecznego.

Art. 88. [Zaspokojenie przez przej

cie posiadania i sprzeda

statku w budowie] Umowa o

ustanowienie hipoteki morskiej zgodnie z art. 84 § 1 mo

e dotyczy

tak

e statku w budowie.

Art. 89. [Stosowanie przepisów o zastawie na rzeczach ruchomych] Do nieb

cego hipotek

morsk

zastawu na statkach stosuje si

przepisy prawa cywilnego o zastawie na rzeczach ruchomych.

DZIAŁ III

Przywileje na statku

Art. 90. [Przywileje na statku] § 1. Wierzycielom słu

y na zabezpieczenie wierzytelno

uprzywilejowanych ustawowe prawo zastawu na statku z pierwsze

stwem przed innymi wierzytelno

ciami,

cho

by zabezpieczonymi zastawem wynikaj

cym z umowy lub orzeczenia s

du.

§ 2. Przywilej słu

y bez wzgl

du na zmian

osoby wła

ciciela lub armatora i dobr

wiar

nabywcy

statku.

Art. 91. [Wierzytelno

ci uprzywilejowane] Uprzywilejowane s

wierzytelno

ci z tytułu:

1) nale

nych pa

stwu kosztów s

dowych, nie wył

czaj

c kosztów egzekucji s

dowej; wydatków

poniesionych we wspólnym interesie wierzycieli na zachowanie statku lub w celu sprzeda

y statku i

podziału uzyskanej ceny; opłat tona

owych, latarniowych lub portowych oraz innych opłat i

wiadcze

publicznych tego rodzaju; opłat pilotowych oraz kosztów nadzoru i zachowania statku powstałych od
chwili jego wej

cia do ostatniego portu;

2) umów o prac

na statku zawartych z kapitanem, innymi członkami załogi i osobami zatrudnionymi w

obsłudze statku;

3) wynagrodzenia za ratownictwo oraz udziału statku w awarii wspólnej;

4) wynagrodzenia szkody wyrz

dzonej zderzeniem statków lub innymi wypadkami morskimi, jak równie

szkody wyrz

dzonej w portowych urz

dzeniach, dokach i drogach

eglugowych; odszkodowania za

mier

, uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia pasa

erów i członków załogi; odszkodowania za utrat

lub

uszkodzenie ładunku b

baga

5) umów zawartych lub innych czynno

ci prawnych podj

tych przez kapitana, w granicach jego

ustawowego umocowania, w czasie przebywania statku poza portem macierzystym, dla rzeczywistych
potrzeb konserwacji statku lub kontynuowania podró

y, bez wzgl

du na to, czy kapitan jest

równocze

nie armatorem lub wła

cicielem statku oraz czy roszczenie przysługuje jemu samemu czy

Page 13 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

dostawcom, osobom naprawiaj

cym statek, po

yczkodawcom lub innym kontrahentom.

Art. 92. [Zaspokojenie wierzyciela] § 1. Powództwo o zaspokojenie wierzyciela z przedmiotu

obci

ąż

onego przywilejem mo

e by

dochodzone tak przeciwko wła

cicielowi, jak i armatorowi statku. Wyrok

wydany przeciwko armatorowi statku jest skuteczny przeciwko jego wła

cicielowi, a wydany przeciwko

wła

cicielowi jest skuteczny przeciwko armatorowi statku.

§ 2. Zaspokojenie wierzyciela z przedmiotu obci

ąż

onego przywilejem nast

puje w drodze s

dowego

post

powania egzekucyjnego.

§ 3. Wierzytelno

ci uprzywilejowane wynikaj

ce z tej samej podró

y zaspokaja si

w kolejno

ci kategorii

wyliczonych w art. 91.

§ 4. Wierzytelno

ci wynikaj

ce z tej samej podró

y i nale

żą

ce do tej samej kategorii zaspokaja si

proporcjonalnie do ich wysoko

ci, je

eli suma podlegaj

ca podziałowi nie wystarcza na zaspokojenie ich w

cało

ci; jednak

e pó

niej powstałe roszczenia wymienione w art. 91 pkt 3 i 5 zaspokaja si

w ka

dej z

kategorii, przed wcze

niej powstałymi.

§ 5. Wierzytelno

ci wynikłe z tego samego zdarzenia uwa

a si

za powstałe w tym samym czasie.

Art. 93. [Kolejno

ść

zaspokajania wierzytelno

ci] § 1. Przywileje z ostatniej podró

y maj

pierwsze

stwo przed przywilejami z podró

y poprzednich.

§ 2. Wierzytelno

ci z tej samej umowy o prac

odnosz

ce si

do kilku podró

y zaspokaja si

na równi z

wierzytelno

ciami z ostatniej podró

Art. 94. [Rozci

gni

cie przywileju] § 1. Przywilej rozci

ga si

tak

e na:

1) fracht oraz zrównan

z nim opłat

za przewóz pasa

erów i ich baga

u z podró

y, podczas której

powstała wierzytelno

ść

uprzywilejowana, a w odniesieniu do wierzytelno

ci wynikaj

cych z umów o

prac

wymienionych w art. 91 pkt 2, ze wszystkich podró

y odbytych w czasie trwania tej samej umowy

o prac

;

2) odszkodowania nale

ne statkowi za poniesione, a nienaprawione szkody w statku, jak i za straty na

frachcie;

3) nale

ny statkowi udział w awarii wspólnej, o ile składaj

na ni

nienaprawione szkody w statku lub

straty na frachcie;

4) nale

ne statkowi wynagrodzenie za ratownictwo, które nast

piło w czasie podró

y, po odliczeniu jednak

sum przypadaj

cych kapitanowi i innym osobom zatrudnionym w obsłudze statku.

§ 2. Przywilej nie rozci

ga si

na nale

ne statkowi odszkodowania ubezpieczeniowe.

Art. 95. [Wyga

cie przywileju] § 1. Przywileje wygasaj

z upływem roku, jednak

e przywileje

wymienione w art. 91 pkt 5 wygasaj

z upływem 6 miesi

cy.

§ 2. Termin wyga

cia przywileju biegnie dla wierzytelno

ci z tytułu:

1) wynagrodzenia za ratownictwo – od dnia zako

czenia ratownictwa;

2) szkody wyrz

dzonej zderzeniem statków lub innym wypadkiem morskim albo wynikłej wskutek

mierci,

uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia – od dnia spowodowania szkody;

3) odszkodowania za utrat

lub uszkodzenie ładunku lub baga

u – od dnia wydania ładunku lub baga

albo od dnia, w którym powinny by

wydane;

4) nale

ci powstałych wskutek czynno

ci okre

lonych w art. 91 pkt 5 – od dnia powstania wierzytelno

ci;

5) innych zdarze

– od dnia wymagalno

ci wierzytelno

ci.

§ 3. Przywilej na nale

ciach okre

lonych w art. 94 § 1 wygasa z chwil

ich uiszczenia, jednak

przywilej pozostaje w mocy, dopóki uiszczona kwota znajduje si

w r

ku kapitana lub innej osoby, która

podj

ła t

kwot

na rzecz armatora lub wła

ciciela statku.

Art. 96. [Szczególne terminy wyga

cia] Je

eli statek, na którym ci

ąż

y przywilej, nie mógł by

zaj

na polskich wodach wewn

trznych lub polskim morzu terytorialnym na rzecz wierzyciela maj

cego w

Rzeczypospolitej Polskiej miejsce zamieszkania lub siedzib

, terminy okre

lone w art. 95 nie mog

sko

czy

wcze

niej ni

z upływem jednego miesi

ca od dnia, w którym statek wszedł do portu polskiego, nie

pó

niej jednak ni

z upływem 3 lat od dnia powstania wierzytelno

ci.

Tytuł V

Ograniczenie odpowiedzialno

ci za roszczenia morskie

Art. 97. [Ograniczenie odpowiedzialno

ci za roszczenia morskie] § 1. Odpowiedzialno

ść

dłu

nika za

roszczenia morskie mo

e by

ograniczona zgodnie z postanowieniami Konwencji o ograniczeniu

Page 14 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

odpowiedzialno

ci za roszczenia morskie, sporz

dzonej w Londynie dnia 19 listopada 1976 r. (Dz. U. z

1986 r. Nr 35, poz. 175), zwanej dalej „Konwencj

o ograniczeniu odpowiedzialno

ci”, wraz ze zmianami

obowi

zuj

cymi od daty ich wej

cia w

ycie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, podanymi do publicznej

wiadomo

ci we wła

ciwy sposób.

§ 2. Wobec wierzyciela zagranicznego maj

cego w chwili zgłoszenia roszczenia stałe miejsce

zamieszkania lub główn

siedzib

w pa

stwie, które ustanowiło dla tego rodzaju roszczenia granic

odpowiedzialno

ci ni

od okre

lonej zgodnie z postanowieniami Konwencji o ograniczeniu

odpowiedzialno

ci, dłu

nik odpowiada tylko do tej ni

szej granicy.

§ 3. Uprawnienie do ograniczenia odpowiedzialno

ci na podstawie § 1 nie przysługuje dłu

nikowi

zagranicznemu, który w chwili powoływania si

na nie ma stałe miejsce zamieszkania lub główn

siedzib

stwie, którego prawo nie przewiduje ograniczenia odpowiedzialno

ci dla tego rodzaju roszczenia; je

eli

prawo to przewiduje granic

odpowiedzialno

ci wy

od okre

lonej zgodnie z Konwencj

o ograniczeniu

odpowiedzialno

ci, stosuje si

granic

Art. 98. [Powołanie si

na ograniczenie odpowiedzialno

ci] § 1. Dłu

nik mo

e powoła

ograniczenie odpowiedzialno

ci niezale

nie od ustanowienia funduszu ograniczenia odpowiedzialno

zgodnie z art. 11 Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialno

ci, z zastrze

eniem § 2.

§ 2. S

d mo

e, w razie prawdopodobie

stwa ujawnienia si

kolejnych wierzycieli, uzale

ograniczenie

odpowiedzialno

ci od ustanowienia funduszu ograniczenia odpowiedzialno

ci.

Art. 99. [Zakres odpowiedzialno

ci dłu

nika] Dłu

nik ponosi koszty procesu zwi

zanego z

dochodzeniem roszczenia podlegaj

cego ograniczeniu zgodnie z Kodeksem post

powania cywilnego i

odpowiada za odsetki od tego roszczenia ponad granic

odpowiedzialno

ci okre

lon

zgodnie z Konwencj

ograniczeniu odpowiedzialno

ci, jednak

e je

eli dłu

nik utworzył fundusz ograniczenia odpowiedzialno

przez zło

enie do depozytu s

du odpowiedniej sumy pieni

ęż

nej, to składaj

cy nie odpowiada za odsetki

powstałe po zło

eniu tej sumy.

Art. 100. [Roszczenia z tytułu szkód w urz

dzeniach i basenach portowych] Roszczenia z tytułu

szkód w urz

dzeniach i basenach portowych, drogach wodnych i urz

dzeniach nawigacyjnych podlegaj

zaspokojeniu z pierwsze

stwem przed innymi roszczeniami, z wyj

tkiem roszcze

z tytułu

mierci,

uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia.

Art. 101. [Granica odpowiedzialno

ci] § 1. Je

eli odpowiedzialno

ść

dłu

nika ustalona zgodnie z

Konwencj

o ograniczeniu odpowiedzialno

ci powstała w zwi

zku z uprawianiem

eglugi statkiem o

pojemno

ci brutto mniejszej ni

300 ton, to granica jego odpowiedzialno

ci wynosi:

1) 100 000 jednostek obliczeniowych – w odniesieniu do roszcze

z tytułu

mierci, uszkodzenia ciała lub

rozstroju zdrowia;

2) 50 000 jednostek obliczeniowych – w odniesieniu do innych roszcze

§ 2. Jednostk

obliczeniow

jest Specjalne Prawo Ci

gnienia (SDR), okre

lone przez Mi

dzynarodowy

Fundusz Walutowy.

Art. 102. [Odpowiedzialno

ść

za działanie lub zaniechanie] § 1. Je

eli dłu

nik jest osob

prawn

, to

przez własne działanie lub zaniechanie, o którym mowa w art. 4 Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialno

ci,

rozumie si

działanie lub zaniechanie tego, kto wykonuje funkcje organu zarz

dzaj

cego tej osoby prawnej.

§ 2. Je

eli dłu

nikiem jest armator, który uprawia

eglug

przez stałego zarz

, to odpowiada on za

działanie lub zaniechanie tego zarz

dcy jak za własne działanie lub zaniechanie; je

eli zarz

dca jest osob

prawn

, przepis § 1 stosuje si

odpowiednio.

Tytuł VI

Umowy

DZIAŁ I

Przewóz ładunku

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 103. [Umowa przewozu ładunku] Przez umow

przewozu ładunku przewo

nik podejmuje si

, za

wynagrodzeniem, przewiezienia rzeczy drog

morsk

Art. 104. [Postanowienia umowy] Umowa przewozu ładunku mo

1) stanowi

e przewo

nik odda cał

albo okre

lon

ęść

przestrzeni ładunkowej statku pod ładunek na

jedn

lub wi

cej podró

y (umowa czarterowa), albo

Page 15 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

2) dotyczy

przewozu poszczególnych rzeczy lub ładunku okre

lonego według rodzaju, ilo

ci, miary lub

wagi (umowa bukingowa).

Art. 105. [Stosunek pomi

dzy przewo

nikiem a frachtuj

cym] § 1. Umowa przewozu okre

stosunek pomi

dzy przewo

nikiem a frachtuj

cym (czarteruj

cym lub bukuj

cym).

§ 2. Ka

da strona mo

żą

potwierdzenia umowy przewozu na pi

mie.

§ 3. W wykonaniu obowi

zku frachtuj

cego mo

e ładunek dostarczy

przewo

nikowi inna osoba

(załadowca). Przepisy odnosz

ce si

do załadowcy maj

zastosowanie do frachtuj

cego, który sam

dostarcza ładunek przewo

nikowi.

Art. 106. [Odst

pienie praw z umowy] Frachtuj

cy mo

e bez zgody przewo

nika odst

swoje prawa

z umowy przewozu osobie trzeciej, pozostaje jednak odpowiedzialny za wykonanie umowy solidarnie z
osob

, której swoje prawa odst

pił.

Art. 107. [Przeładunek na inny statek] § 1. Je

eli ładunek ma by

według umowy czarterowej

przewieziony okre

lonym statkiem, przewo

nik mo

e załadowa

go na inny statek tylko po uzyskaniu zgody

czarteruj

cego.

§ 2. Przy przewozie na podstawie umowy bukingowej przewo

nik ma prawo – w braku wyra

nego

zakazu w umowie – zast

okre

lony w umowie statek innym statkiem tej samej kategorii, zdatnym do

przewozu bez opó

nienia; obowi

zany jest jednak podstawi

statek zast

pczy w umówionym terminie i

zawiadomi

o tym bukuj

cego.

Art. 108. [Przedawnienie roszcze

] § 1. Roszczenie z umowy przewozu przedawnia si

z upływem 2

lat od dnia jego wymagalno

ci.

§ 2. Roszczenia do przewo

nika zwi

zane z ładunkiem, wynikaj

ce z konosamentu, przedawniaj

upływem roku od dnia, w którym wydanie ładunku nast

piło lub miało nast

§ 3. Powództwo o odszkodowanie przeciwko osobie trzeciej w sprawach, o których mowa w § 2, mo

wytoczone nawet po upływie roku w terminie okre

lonym w przepisach o przedawnieniu roszcze

, nie

dłu

szym jednak ni

6 miesi

cy licz

c od dnia, w którym osoba wyst

puj

ca z takim powództwem zaspokoiła

roszczenie lub otrzymała pozew wniesiony przeciwko niej.

Art. 109. [Przewóz przesyłek pocztowych] Przepisów niniejszego działu nie stosuje si

do przewozu

przesyłek pocztowych.

Rozdział 2

Załadowanie na statek

Art. 110. [Przygotowanie do podró

y] Przewo

nik obowi

zany jest doło

nale

ytej staranno

ci, aby

przy rozpocz

ciu podró

y statek był zdatny do

eglugi, wła

ciwie wyposa

ony, zaopatrzony i obsadzony

załog

, a ponadto, aby jego ładownie, chłodnie oraz wszelkie inne pomieszczenia, do których s

ładowane

towary, były przed rozpocz

ciem podró

y przygotowane i doprowadzone do stanu odpowiedniego do

przyj

cia, przewozu i zabezpieczenia ładunku, stosownie do jego wła

ciwo

ci.

Art. 111. [Podstawienie statku] Przewo

nik obowi

zany jest podstawi

statek gotowy do ładowania w

ustalonym miejscu i czasie oraz pozostawi

go tam na przewidziany okres ładowania, a gdy został umówiony

przestój – tak

e na okres przestoju.

Art. 112. [Miejsce podstawienia statku] § 1. Je

eli nie umówiono miejsca ładowania, przewo

nik

podstawi statek w zwyczajowo przyj

tym miejscu ładowania lub wyczekiwania.

§ 2. Je

eli przewóz opiera si

na umowie czarterowej, przewo

nik obowi

zany jest podstawi

statek

według wskazania czarteruj

cego w miejscu odpowiednim, bezpiecznym i dost

pnym bez trudno

ci dla

podej

cia statku, dla jego pozostawania tam i wyj

cia z ładunkiem bez przeszkód. Je

eli jest kilku

czarteruj

cych, którzy nie uzgodnili mi

dzy sob

miejsca ładowania, lub je

eli odpowiednie miejsce ładowania

nie zostało przewo

nikowi podane, przewo

nik post

pi zgodnie z § 1.

§ 3. Czarteruj

cy mo

e niezale

nie od tego, czy miejsce ładowania zostało w umowie ustalone,

domaga

od przewo

nika – za zwrotem wszelkich zwi

zanych z tym kosztów – przeholowania lub

przeci

gni

cia statku z jednego miejsca na drugie, chyba

e przewóz odbywa si

statkiem obsługuj

cym lini

regularn

§ 4. Je

eli przewóz opiera si

na umowie bukingowej, bukuj

cemu przysługuj

uprawnienia okre

lone w

§ 3 tylko wtedy, gdy przewiduje je umowa lub zwyczaj przyj

ty w danym porcie.

Art. 113. [Zawiadomienie o podstawieniu statku] § 1. Przewo

nik jest obowi

zany zawiadomi

mie czarteruj

cego o podstawieniu gotowego do rozpocz

cia ładowania statku w miejscu, o którym mowa

w art. 112 § 2, a je

eli miejsce takie nie zostało przewo

nikowi wskazane – w miejscu, o którym mowa w art.

112 § 1 (nota gotowo

ci). Je

eli czarteruj

cy wskazał załadowc

, przewo

nik zawiadamia załadowc

Page 16 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

§ 2. Zawiadomienie, które w chwili jego otrzymania nie odpowiada rzeczywisto

ci, uwa

a si

niedokonane, a przewo

nik odpowiada za wynikł

d szkod

§ 3. Do okre

lenia dnia oraz godziny, w których zawiadomienie uwa

a si

za skutecznie dokonane,

stosuje si

zwyczaje przyj

te dla tej czynno

ci w danym porcie.

Art. 114. [Okres ładowania] § 1. Okres ładowania okre

la umowa czarterowa, a je

eli nie zawiera ona

postanowienia w tym przedmiocie – zwyczaj przyj

ty w danym porcie. Okres ten oblicza si

według dni i

godzin roboczych, poczynaj

c od nast

pnego dnia po zło

eniu noty gotowo

ci.

§ 2. Do okresu ładowania wlicza si

przerwy wywołane przyczynami zachodz

cymi po stronie

frachtuj

cego lub załadowcy, jak równie

czas u

yty na przeholowanie lub przeci

gni

cie statku z jednego

miejsca na drugie stosownie do art. 112 § 3.

§ 3. Do okresu ładowania nie wlicza si

przerw wywołanych przyczynami zachodz

cymi po stronie

przewo

nika, jak równie

przerw spowodowanych sił

albo warunkami atmosferycznymi

zagra

cymi ładunkowi lub prawidłowo

ci b

bezpiecze

stwu ładowania.

Art. 115. [Przestój statku] § 1. Strony mog

w umowie czarterowej przewidzie

e statek pozostanie w

porcie ponad okres ładowania (przestój statku).

§ 2. Je

eli umowa nie ustala okresu przestoju statku, przyjmuje si

e okres ten wynosi 14 dni. Okres

przestoju oblicza si

według bie

żą

cych dni i godzin. Do okresu przestoju nie wlicza si

jednak przerw

spowodowanych przyczynami zachodz

cymi wył

cznie po stronie przewo

nika.

§ 3. Wynagrodzenie nale

ne przewo

nikowi za przestój (przestojowe) okre

la umowa, a je

eli nie

zawiera ona postanowienia w tym przedmiocie – zwyczaj. W braku stawek zwyczajowych przestojowe okre

sum

wydatków przewo

nika na utrzymanie statku i załogi przez okres przestoju.

§ 4. Je

eli w umowie nie przewidziano przestoju, a statek po upływie okresu ładowania zostaje

przetrzymany w porcie z przyczyn zachodz

cych po stronie frachtuj

cego lub załadowcy, przewo

nik ma

prawo do wynagrodzenia szkody wyrz

dzonej przetrzymaniem statku.

§ 5. Do odszkodowania przewidzianego w § 4 przewo

nik ma prawo równie

wtedy, gdy statek z

przyczyn zachodz

cych po stronie frachtuj

cego lub załadowcy zostaje przetrzymany w porcie ponad okres

przestoju.

Art. 116. [Przewóz na podstawie umowy bukingowej] Przy przewozie na podstawie umowy

bukingowej przewo

nik powinien w odpowiednim terminie zawiadomi

frachtuj

cego o czasie i miejscu

ładowania statku. Zawiadomienie takie jest zb

dne, gdy chodzi o statek obsługuj

cy lini

regularn

, chyba

termin ustalony w rozkładzie rejsów nie b

dzie mógł by

dotrzymany.

Art. 117. [Prawo dostarczenia innego odpowiedniego ładunku] Frachtuj

cemu przysługuje prawo

dostarczenia w miejsce ładunku okre

lonego umow

– innego odpowiedniego ładunku, którego przewóz nie

pogorszy poło

enia przewo

nika i innych frachtuj

cych. Fracht nale

ny przewo

nikowi za przewóz takiego

ładunku nie mo

e by

szy od frachtu umówionego.

Art. 118. [Martwy fracht] § 1. Po upływie okresu ładowania i przestoju przewidzianego w umowie

czarterowej albo po upływie ustalonego w umowie bukingowej terminu dostarczenia ładunku przewo

nik

e według swego uznania rozpocz

ąć

podró

, cho

by nawet umówiony ładunek nie został dostarczony.

Przewo

nik zachowuje prawo do frachtu przypadaj

cego równie

od ładunku niezaładowanego (martwy

fracht).

§ 2. Nale

ść

przewo

nika z tytułu martwego frachtu ulega zmniejszeniu o sum

frachtu uzyskanego

przez przewo

nika za inny ładunek przyj

ty do przewozu w miejsce ładunku niedostarczonego.

Art. 119. [Obowi

zki przewo

nika] Je

eli według umowy czarteruj

cy rozporz

dza cał

przestrzeni

statku, przewo

nik, zachowuj

c prawo do całego frachtu, jest na

żą

danie czarteruj

cego obowi

zany:

1) rozpocz

ąć

podró

nawet przed umówionym terminem, cho

by ładunek nie był jeszcze w cało

załadowany;

2) przyj

ąć

do przewozu ładunek dostarczony mu przed upływem okresu ładowania lub przestoju, cho

nawet przyj

cie i załadowanie ładunku mogło spowodowa

zwłok

w rozpocz

ciu podró

y, nie dłu

jednak ni

14 dni; nie narusza to przepisów art. 115 § 4 i § 5.

Art. 120. [Odmowa przyj

cia ładunku] Je

eli według umowy czarteruj

cy rozporz

dza cz

ęś

przestrzeni statku, przewo

nik mo

e odmówi

przyj

cia ładunku, którego załadowanie po upływie ustalonego

okresu ładowania musiałoby wskutek zwłoki czarteruj

cego spowodowa

przetrzymanie statku. Pomimo

odmowy przyj

cia ładunku przewo

nikowi nale

y si

cały fracht.

Art. 121. [Uprawnienia czarteruj

cego] § 1. Czarteruj

cemu, cho

by według umowy rozporz

dzał cał

powierzchni

statku, wolno swoim ładunkiem zajmowa

tylko przestrzenie i powierzchnie przeznaczone do

Page 17 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

tego celu.

§ 2. Czarteruj

cy mo

żą

stosownego obni

enia frachtu i wynagrodzenia szkody, je

eli przewo

nik

nie odda do jego rozporz

dzenia okre

lonej w umowie przestrzeni statku.

Art. 122. [Obowi

zki frachtuj

cego] § 1. Frachtuj

cy obowi

zany jest na swój koszt dostarczy

ładunek do statku wzdłu

jego burty w taki sposób, aby umo

liwi

prawidłowe i odpowiednie załadowanie.

§ 2. Na towarach łatwo zapalnych, wybuchowych lub w inny sposób niebezpiecznych frachtuj

obowi

zany jest umie

odpowiednie oznaczenie ich jako niebezpiecznych oraz poda

przewo

nikowi

potrzebne informacje o wła

ciwo

ciach towaru.

§ 3. Oddaj

c do przewozu rzeczy, z którymi nale

y obchodzi

w szczególny sposób, frachtuj

obowi

zany jest umie

na nich odpowiednie oznaczenie i poinformowa

przewo

nika o ich wła

ciwo

ciach.

Art. 123. [Dostarczanie dokumentów przez frachtuj

cego] § 1. Frachtuj

cy obowi

zany jest

dostarczy

przewo

nikowi we wła

ciwym czasie dokumenty dotycz

ce ładunku, potrzebne do jego przewozu.

§ 2. Frachtuj

cy odpowiada za szkody wynikłe ze zwłoki w dostarczeniu oraz z nieprawidłowo

ci lub

niedokładno

ci dokumentów przewidzianych w § 1.

Art. 124. [Odpowiedzialno

ść

frachtuj

cego i załadowcy] § 1. Frachtuj

cy odpowiada wobec

przewo

nika, a tak

e wobec pasa

erów, załogi i wła

cicieli innych ładunków za szkody spowodowane

niedokładnym lub nieprawdziwym o

wiadczeniem dotycz

cym rodzaju lub wła

ciwo

ci ładunku.

§ 2. Odpowiedzialno

ść

okre

lon

w § 1 ponosi tak

e załadowca, je

eli zło

enie niedokładnego lub

nieprawdziwego o

wiadczenia dotycz

cego rodzaju lub wła

ciwo

ci ładunku nast

piło z jego winy.

Art. 125. [Wył

czenie odpowiedzialno

ci frachtuj

cego] Frachtuj

cy jest wolny od odpowiedzialno

za szkody wyrz

dzone przez ładunek przewo

nikowi lub statkowi z jakiejkolwiek przyczyny bez jego winy.

Art. 126. [Załadowanie i zabezpieczenie ładunku] § 1. Przewo

nik obowi

zany jest doło

nale

ytej

staranno

ci przy załadowywaniu ładunku na statek oraz dostarczy

odpowiednie podkłady, przegrody, maty i

inny materiał konieczny do prawidłowego i odpowiedniego załadowania oraz rozmieszczenia i zabezpieczenia
(zasztauowania) ładunku.

§ 2. Ładunek umieszcza si

na statku według uznania przewo

nika; umieszczenie ładunku na pokładzie

wymaga zgody załadowcy, chyba

e chodzi o ładunki przewo

one w kontenerach zamkni

tych,

przyjmowanych na statek przystosowany do takiego przewozu, lub o ładunki, które zwyczajowo s

przewo

one na pokładzie.

§ 3. Koszty załadowania i zasztauowania ładunku na statku obci

ąż

przewo

nika.

Art. 127. [Ładunek niebezpieczny] § 1. Przewo

nik, zachowuj

c prawo do całego frachtu, mo

według swego uznania wyładowa

ładunek ze statku, zniszczy

go lub unieszkodliwi

bez obowi

zku

wynagrodzenia szkody przez to powstałej, je

eli ładunek ten zawiera materiały łatwo zapalne, wybuchowe lub

w inny sposób niebezpieczne, został fałszywie zadeklarowany albo je

eli przewo

nik nie mógł, przyjmuj

ładunek, stwierdzi

jego niebezpiecznych wła

ciwo

ci na podstawie zwykłej znajomo

ci rzeczy, a nie został

uprzedzony o tych wła

ciwo

ciach. Załadowca odpowiada za szkod

powstał

wskutek załadowania i

przewozu takiego ładunku.

§ 2. Je

eli przewo

nikowi były wprawdzie znane wła

ciwo

ci ładunku okre

lone w § 1 i ładunek ten

został załadowany za jego zgod

, lecz nast

pnie zagroził bezpiecze

stwu statku, osób na nim si

znajduj

cych lub innych ładunków, przewo

nik mo

e – według swego uznania – ładunek niebezpieczny

wyładowa

, zniszczy

lub unieszkodliwi

. Za wynikł

d szkod

przewo

nik odpowiada tylko w granicach

odpowiedzialno

ci z tytułu awarii wspólnej. Przewo

nik zachowuje prawo do frachtu dystansowego.

Art. 128. [Kwity sternika] Na

żą

danie załadowcy przewo

nik obowi

zany jest, w miar

post

puj

cego

stopniowo ładowania, wydawa

mu odpowiednie pokwitowania ładunkowe na przyj

te na statek partie towaru

(kwity sternika), w których poza danymi okre

laj

cymi rodzaj ładunku, jego miar

, ilo

ść

lub wag

oraz znaki i

opakowanie mo

e zamie

zastrze

enia dotycz

ce stanu zewn

trznego ładunku i jego opakowania.

Rozdział 3

Konosament

Art. 129. [Wydanie konosamentu] § 1. Przewo

nik obowi

zany jest po przyj

ciu ładunku na statek

wyda

załadowcy na jego

żą

danie konosament.

§ 2. Je

eli poprzednio zostały wydane na ten ładunek kwity sternika, przewo

nik mo

e uzale

wydanie konosamentu od ich zwrotu.

Art. 130. [Konosament przyj

cia do załadowania] § 1. Przewo

nik mo

e wyda

załadowcy, przed

przyj

ciem ładunku na statek, dokument stwierdzaj

cy przyj

cie ładunku do przewozu (konosament przyj

cia

Page 18 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

do załadowania).

§ 2. Po przyj

ciu ładunku na statek przewo

nik wyda załadowcy, na jego

żą

danie, konosament

stwierdzaj

cy przyj

cie ładunku na statek za zwrotem dokumentu wymienionego w § 1 albo na tym ostatnim

umie

ci wzmiank

o przyj

ciu ładunku na statek z podaniem nazwy statku i daty załadowania.

Art. 131. [Instytucja konosamentu] § 1. Konosament stanowi dowód przyj

cia ładunku w nim

oznaczonego na statek w celu przewozu i jest dokumentem legitymuj

cym do dysponowania tym ładunkiem i

do jego odbioru.

§ 2. Konosament wystawiony zgodnie z przepisami niniejszego działu stwarza domniemanie przyj

cia na

statek przez przewo

nika okre

lonego ładunku do przewozu w takiej ilo

ci i stanie, jak to uwidoczniono w

konosamencie. Dowód przeciwny nie b

dzie dopuszczony w przypadku, gdy konosament został przeniesiony

na osob

trzeci

działaj

w dobrej wierze.

§ 3. Konosament stanowi o stosunku prawnym pomi

dzy przewo

nikiem a odbiorc

ładunku.

Postanowienia umowy przewozu wi

ążą

odbiorc

tylko wówczas, gdy konosament do nich odsyła.

Art. 132. [Dane dotycz

ce ładunku] § 1. Dane dotycz

ce ładunku zamieszcza si

w konosamencie na

podstawie pisemnej deklaracji załadowcy.

§ 2. Załadowca odpowiada wobec przewo

nika za szkody i wydatki wynikłe z niedokładno

ci lub

nieprawdziwo

ci o

wiadczenia co do miary, obj

ci, liczby sztuk, ilo

ci i wagi ładunku oraz jego znaków

głównych; nie zwalnia to jednak przewo

nika od odpowiedzialno

ci wskutek niewypełnienia jego obowi

zków,

wynikaj

cych z umowy przewozu, w stosunku do wszystkich innych osób poza frachtuj

cym i załadowc

Art. 133. [Ilo

ść

egzemplarzy konosamentu] Przewo

nik obowi

zany jest wyda

załadowcy

konosament w tylu jednobrzmi

cych egzemplarzach, ilu za

żą

da załadowca, uwidoczniaj

c na ka

dym z nich

liczb

wydanych egzemplarzy.

Art. 134. [Rodzaje konosamentów] § 1. Konosament mo

e by

wystawiony:

1) na imiennie okre

lonego odbiorc

(konosament imienny);

2) na zlecenie załadowcy lub wskazanej przez niego osoby (konosament na zlecenie);

3) na okaziciela.

§ 2. Je

eli w konosamencie na zlecenie nie wskazano osoby, na której zlecenie konosament został

wystawiony, uwa

a si

go za wystawiony na zlecenie załadowcy.

Art. 135. [Przeniesienie konosamentu] § 1. Konosament mo

e by

przeniesiony na inn

osob

, która

przez przeniesienie nabywa uprawnienia do dysponowania ładunkiem i do jego odbioru.

§ 2. Konosament przenosi si

1) przez przelew wierzytelno

ci (konosament imienny);

2) przez indos (konosament na zlecenie);

3) przez wydanie konosamentu (konosament na okaziciela).

Art. 136. [Tre

ść

konosamentu] § 1. Konosament zawiera:

1) oznaczenie przewo

nika;

2) oznaczenie załadowcy;

3) oznaczenie odbiorcy lub stwierdzenie,

e konosament został wystawiony na zlecenie albo na okaziciela;

4) nazw

statku;

5) okre

lenie ładunku z podaniem jego rodzaju oraz – stosownie do okoliczno

ci – jego miary, obj

ci,

liczby sztuk, ilo

ci lub wagi;

6) okre

lenie zewn

trznego stanu ładunku i jego opakowania;

7) znaki główne niezb

dne dla stwierdzenia to

samo

ci ładunku, podane przez załadowc

na pi

mie przed

rozpocz

ciem ładowania, je

eli je wydrukowano lub w inny sposób utrwalono na poszczególnych

sztukach ładunku lub jego opakowaniu;

8) oznaczenie frachtu i innych nale

ci przewo

nika albo wzmiank

e ich zapłata w cało

ci ju

nast

piła

lub powinna nast

stosownie do postanowie

zamieszczonych w innym dokumencie;

9) nazw

miejsca załadowania;

10) nazw

miejsca wyładowania albo okre

lenie, kiedy lub gdzie nast

pi wskazanie miejsca wyładowania;

11) liczb

wydanych egzemplarzy konosamentu;

Page 19 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

12) dat

i miejsce wystawienia konosamentu;

13) podpis przewo

nika albo kapitana statku lub innego przedstawiciela przewo

nika.

§ 2. Je

eli w konosamencie nie wymieniono przewo

nika, uwa

a si

e przewo

nikiem jest armator.

eli w konosamencie wystawionym zgodnie z § 1 wymieniono przewo

nika niedokładnie lub fałszywie,

armator statku, na który ładunek załadowano, odpowiada wobec odbiorcy ładunku za wynikł

d szkod

przy czym słu

y mu roszczenie zwrotne do przewo

nika.

Art. 137. [Uprawnienia przewo

nika] § 1. Przewo

nik mo

e zamie

w konosamencie odpowiedni

uwag

, je

eli zewn

trzny stan ładunku lub jego opakowania budzi zastrze

enia.

§ 2. Przewo

nik mo

e odmówi

wpisania do konosamentu zadeklarowanych mu przez załadowc

danych dotycz

cych ilo

ci, miary, wagi i oznakowania ładunku, je

eli ma powa

podstaw

podejrzewania,

e dane te nie odpowiadaj

dokładnie stanowi faktycznemu w chwili załadowania, albo je

eli

nie ma mo

liwo

ci sprawdzenia tych danych.

§ 3. Przewo

nik mo

e odmówi

wpisania do konosamentu danych dotycz

cych znaków ładunku, je

eli

znaki te nie s

utrwalone na poszczególnych sztukach ładunku lub jego opakowaniu w taki sposób,

e w

normalnych warunkach powinny pozosta

czytelne do ko

ca podró

§ 4. Je

eli ładunek dostarczono do przewozu w opakowaniu, przewo

nik mo

e zamie

konosamencie wzmiank

e zawarto

ść

jest mu nieznana.

Art. 138. [Konosament bezpo

redni] § 1. Z zastrze

eniem wyj

tków przewidzianych w ustawie

przepisy o konosamencie stosuje si

odpowiednio do konosamentu bezpo

redniego wydanego przez

przewo

nika morskiego podejmuj

cego si

przewozu, który ma by

dokonany na cz

ęś

ci trasy przez innego

przewo

nika (morskiego, rzecznego, l

dowego lub powietrznego).

§ 2. Do przewozu na cz

ęś

ciach trasy, które nie stanowi

drogi morskiej, stosuje si

prawo wła

ciwe dla

danego rodzaju przewozu. Je

eli nie mo

na ustali

, na jakiej cz

ęś

ci trasy nast

piło zdarzenie, stosuje si

oceny jego skutków przepisy Kodeksu morskiego.

Art. 139. [Odpowiedzialno

ść

przewo

nika] § 1. Przewo

nik, który wystawił konosament bezpo

redni,

odpowiada za nale

yte wykonanie obowi

zków przewo

nika na całej trasie obj

tej tym konosamentem, a

wydania ładunku uprawnionemu odbiorcy. Ka

dy z pozostałych przewo

ników odpowiada za wykonanie tych

obowi

zków na obsługiwanej przez niego cz

ęś

ci trasy solidarnie z przewo

nikiem, który wystawił konosament

bezpo

redni.

§ 2. Przewo

nik, który wystawił konosament bezpo

redni, mo

e w nim ograniczy

swoj

odpowiedzialno

ść

do obsługiwanej przez niego cz

ęś

ci trasy; nie zwalnia go to od obowi

zku doło

enia

nale

ytej staranno

ci, aby dalszy przewóz mógł by

prawidłowo wykonany.

§ 3. Przewo

nik, który na podstawie swej solidarnej odpowiedzialno

ci z konosamentu bezpo

redniego

zapłacił odszkodowanie, ma prawo

żą

od ka

dego z pozostałych przewo

ników, ponosz

cych

odpowiedzialno

ść

z tego konosamentu, zwrotu proporcjonalnie do przypadaj

cego na niego frachtu. Wolny

jest od obowi

zku zwrotu ten z przewo

ników, który udowodni,

e nale

ycie wykonał swoje obowi

zki

przewo

nika.

§ 4. Ostatni przewo

nik powinien wykona

znane mu prawa poprzednich przewo

ników, w

szczególno

ci ich prawo zastawu.

Rozdział 4

Wykonanie przewozu

Art. 140. [Wykonanie przewozu] § 1. Statek powinien wykona

przewóz z nale

szybko

, tras

umownie ustalon

, a w braku umowy tras

normaln

§ 2. Zej

cie z trasy w celu ratowania lub usiłowania ratowania

ycia lub mienia na morzu albo z innej

uzasadnionej przyczyny nie stanowi naruszenia umowy przewozu; przewo

nik nie odpowiada za wynikł

szkod

Art. 141. [Piecza nad ładunkiem] Przewo

nik obowi

zany jest sprawowa

piecz

nad ładunkiem od

jego przyj

cia do wydania oraz dba

o interesy osób zainteresowanych ładunkiem.

Art. 142. [Przeszkoda i niemo

liwo

ść

wykonania polecenia] § 1. Je

eli statek nie mo

e przyby

portu przeznaczenia z powodu przeszkody nie do pokonania, której ust

pienia nie mo

na oczekiwa

rozs

dnym terminie, przewo

nik skieruje statek do najbli

szego bezpiecznego portu. O przeszkodach

przewo

nik powinien zawiadomi

frachtuj

cego.

§ 2. Je

eli przewóz odbywa si

na podstawie umowy czarterowej, kapitan powinien, o ile to mo

liwe,

zastosowa

do polece

czarteruj

cego. Je

eli w stosownym terminie polecenie czarteruj

cego nie

nadeszło lub jego wykonanie jest niemo

liwe, kapitan mo

e wyładowa

ładunek albo powróci

z nim do portu

Page 20 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

załadowania zale

nie od tego – co jest według jego oceny korzystniejsze dla czarteruj

cego.

§ 3. Czarteruj

cy jest obowi

zany w ka

dym przypadku zapłaci

fracht dystansowy.

Rozdział 5

Wyładowanie i odbiór ładunku

Art. 143. [Prawo dysponowania ładunkiem] § 1. Frachtuj

cy ma prawo dysponowania ładunkiem do

chwili wydania go uprawnionemu odbiorcy. Mo

e on w szczególno

ci przed rozpocz

ciem podró

żą

zwrotu ładunku w porcie załadowania, jak równie

nawet po rozpocz

ciu podró

y zmieni

pierwotne

wskazania dotycz

ce osoby odbiorcy i miejsca wyładowania – za zabezpieczeniem wszelkich zwi

zanych z

tym strat i kosztów. Je

eli ładunek przewo

ony jest na podstawie konosamentu, prawo dysponowania

ładunkiem przysługuje ka

demu legitymowanemu posiadaczowi konosamentu, a przewo

nik obowi

zany jest

zastosowa

do jego polece

tylko za zwrotem wszystkich wydanych egzemplarzy konosamentu.

§ 2. Prawa okre

lone w § 1 nie słu

żą

, je

eli ich wykonanie spowodowałoby znaczne opó

nienie

rozpocz

cia podró

y, chyba

e przewo

nik wyrazi na to zgod

Art. 144. [Wydawanie ładunku] § 1. W braku odmiennych zlece

udzielonych stosownie do art. 143

ładunek wydaje si

w porcie przeznaczenia.

§ 2. Przewo

nik obowi

zany jest wyda

ładunek w porcie przeznaczenia legitymowanemu posiadaczowi

cho

by tylko jednego egzemplarza konosamentu. Po wydaniu ładunku przez przewo

nika na podstawie

jednego egzemplarza pozostałe egzemplarze konosamentu trac

moc.

§ 3. Legitymowanym posiadaczem konosamentu jest:

1) z konosamentu imiennego – odbiorca wskazany w konosamencie;

2) z konosamentu na zlecenie – ten, na czyje zlecenie opiewa konosament, który nie był przeniesiony przez

indos, albo posiadacz konosamentu wykazuj

cy swoje prawo nieprzerwanym szeregiem indosów,

cho

by ostatni indos był in blanco;

3) z konosamentu na okaziciela – okaziciel konosamentu.

§ 4. Je

eli konosamentu nie wystawiono, ładunek wydaje si

w miejscu przeznaczenia odbiorcy

wskazanemu przez frachtuj

cego lub osob

przez niego upowa

nion

Art. 145. [Stosowanie przepisów ustawy] Do okre

lenia sposobu i okresu wyładowania oraz przestoju

i przetrzymania statku, jak równie

zwi

zanych z tym kosztów, stosuje si

odpowiednio przepisy o

załadowaniu. Koszty wyładowania ze statku wzdłu

burty ponosi przewo

nik, a wszystkie inne koszty odbioru

ponosi odbiorca.

Art. 146. [Przyj

cie ładunku] § 1. Przez przyj

cie ładunku odbiorca zobowi

zuje si

do zapłaty

przewo

nikowi jego nale

ci z tytułu frachtu, przestojowego, odszkodowania za przetrzymanie statku i

wszelkich innych nale

ci z tytułu przewozu ładunku.

§ 2. Je

eli ładunek jest przewo

ony na podstawie konosamentu, odbiorca obowi

zany jest do zapłacenia

tylko nale

ci wynikaj

cych z konosamentu lub z umowy przewozu, do której postanowie

w tym

przedmiocie konosament odsyła.

§ 3. Przy przewozie ładunku na podstawie konosamentu przewo

nik nie mo

e dochodzi

od odbiorcy

wynagrodzenia za przestój lub odszkodowania za przetrzymanie statku w porcie załadowania, chyba

e w

konosamencie uwidoczniono czas przestoju lub przetrzymania statku. Je

eli okres ładowania i wyładowania

był okre

lony ł

cznie jedn

liczb

dni lub godzin, przewo

nik nie mo

e wobec odbiorcy powoła

nadmiern

strat

czasu przy ładowaniu, chyba

e została ona uwidoczniona w konosamencie.

Art. 147. [Ogl

dziny] § 1. Odbiorca lub przewo

nik mog

żą

dokonania przed odbiorem ładunku

jego ogl

dzin z udziałem biegłych.

§ 2. Koszty zwi

zane z ogl

dzinami ponosi ten, kto

żą

da ogl

dzin. Je

eli jednak ogl

dziny dokonane na

żą

danie odbiorcy wykazały ubytek lub uszkodzenie ładunku, koszty ogl

dzin obci

ąż

przewo

nika, chyba

za szkod

stwierdzon

ogl

dzinami nie ponosi odpowiedzialno

ci.

Art. 148. [Domniemanie odebrania ładunku zgodnie z tre

konosamentu] § 1. Domniemywa si

e odbiorca odebrał ładunek zgodnie z tre

konosamentu, je

eli nie zawiadomił na pi

mie przewo

nika o

brakach lub uszkodzeniach najpó

niej w chwili odbioru, a w razie szkód zewn

trznie niedostrzegalnych –

najpó

niej w ci

gu trzech dni od chwili odbioru danego ładunku. Zawiadomienie pisemne jest zb

dne, je

eli w

chwili odbioru przewo

nik i odbiorca zgodnie stwierdzili stan ładunku.

§ 2. Postanowienia umowne uci

ąż

liwsze dla odbiorcy ładunku, ni

to przewiduje § 1, s

niewa

ne.

Art. 149. [Odmowa wydania ładunku] § 1. Przewo

nik mo

e odmówi

wydania ładunku i zatrzyma

do zapłaty lub zabezpieczenia przez odbiorc

przypadaj

cych na niego nale

ci z tytułu przewozu

Page 21 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

danego ładunku, a tak

e nale

nego od ładunku udziału w awarii wspólnej i wynagrodzenia za

ratownictwo.

§ 2. Przewo

nik, który wydał ładunek odbiorcy, traci prawo dochodzenia od frachtuj

cego roszcze

wymienionych w § 1.

Art. 150. [Wyładunek na koszt i niebezpiecze

stwo odbiorcy] § 1. Je

eli odbiorca nie zgłasza si

lub

odmawia przyj

cia ładunku albo opó

nia wyładunek tak,

e nie mo

na zako

czy

wyładowywania statku w

stosownym terminie, przewo

nik na koszt i niebezpiecze

stwo odbiorcy wyładuje ładunek i odda go do

przechowania w domu składowym lub w innym odpowiednim miejscu.

§ 2. W taki sam sposób przewo

nik post

pi z ładunkiem w przypadku zgłoszenia si

po jego odbiór kilku

posiadaczy konosamentu.

§ 3. Przewo

nik zawiadomi niezwłocznie o przypadkach okre

lonych w § 1 i 2 odbiorc

, je

eli mu jest

znany, i załadowc

§ 4. Za przetrzymanie statku spowodowane zło

eniem ładunku na przechowanie nale

y si

przewo

nikowi odszkodowanie jak za przetrzymanie statku przy załadowaniu.

Art. 151. [Niepodj

cie ładunku] § 1. Je

eli w ci

gu dwóch miesi

cy od dnia przybycia statku do portu

wyładowania nie podj

to zło

onego na przechowanie ładunku i nie zapłacono przewo

nikowi wszystkich

nale

ci przypadaj

cych mu od odbiorcy w zwi

zku z danym przewozem, przewo

nik mo

e sprzeda

ładunek.

§ 2. Niepodj

ty ładunek mo

e by

sprzedany tak

e przed oddaniem na przechowanie i przed upływem

terminu dwumiesi

cznego, je

eli jest nara

ony na zepsucie lub je

eli jego przechowanie wymaga kosztów,

których wysoko

ść

przekracza warto

ść

ładunku.

§ 3. O zamiarze sprzeda

y ładunku zgodnie z postanowieniem § 1 przewo

nik zawiadamia odbiorc

frachtuj

cego na 7 dni przed dniem sprzeda

Art. 152. [Kwota uzyskana ze sprzeda

y ładunku] § 1. Z kwoty uzyskanej ze sprzeda

y ładunku

przewo

nik pokrywa nale

ci przypadaj

ce mu od odbiorcy w zwi

zku z danym przewozem oraz wydatki

zwi

zane z przechowaniem ładunku, jak równie

koszty przeprowadzenia sprzeda

y, a reszt

składa do

depozytu s

dowego w miejscu sprzeda

y w celu wydania tej sumy uprawnionemu.

§ 2. Je

eli kwota uzyskana ze sprzeda

y ładunku nie wystarcza na całkowite zaspokojenie nale

przewo

nika okre

lonych w § 1, przewo

nik ma prawo dochodzi

reszty swoich nale

ci od frachtuj

cego.

§ 3. Dla zachowania roszcze

przewidzianych w § 2 przewo

nik jest obowi

zany zawiadomi

frachtuj

cego o oddaniu ładunku na przechowanie i zamiarze sprzedania go w razie nieotrzymania zapłaty

lub odpowiedniego zabezpieczenia w stosownym czasie.

Rozdział 6

Nale

ci przewo

nika

Art. 153. [Wysoko

ść

frachtu] Wysoko

ść

frachtu okre

la umowa. W braku umowy fracht oblicza si

podstawie stawek stosowanych w miejscu i w czasie załadowania.

Art. 154. [Ładunek utracony] § 1. Od ładunku utraconego w czasie przewozu wskutek jakiegokolwiek

wypadku fracht nie nale

y si

, a zapłacony z góry podlega zwrotowi.

§ 2. Je

eli utracony ładunek, o którym mowa w § 1, ocalał lub został odzyskany, przewo

nik ma prawo

do frachtu dystansowego, chyba

e osoba zainteresowana ładunkiem nie odniosła

adnej korzy

ci z

przebycia przez ładunek cz

ęś

ci podró

§ 3. Frachtem dystansowym jest nale

ść

za przewóz obliczona według stosunku, w jakim cz

ęść

podró

y rzeczywi

cie przebyta przez ładunek pozostaje do całej umówionej podró

y. Przy obliczaniu frachtu

dystansowego uwzgl

dnia si

nie tylko stosunek odległo

ci, lecz tak

e stosunek nakładu kosztów i czasu,

niebezpiecze

stwa i trudów, jakie s

przeci

tnie zwi

zane z przebyt

ęś

podró

y, do przeci

tnego

nakładu przypadaj

cego na cz

ęść

pozostał

do przebycia.

§ 4. Fracht nale

y si

w cało

ci za przewóz ładunku utraconego wskutek jego szczególnych naturalnych

wła

ciwo

ci, w szczególno

ci zepsucia, ulotnienia si

lub normalnego wycieku, a tak

e za przewóz zwierz

które padły w czasie przewozu.

Art. 155. [Fracht od nadwy

ki ładunku] § 1. Je

eli na statek załadowano ładunek w ilo

ci wi

kszej ni

przewidziana w umowie, przewo

nikowi nale

y si

fracht równie

od tej nadwy

ki według stawek przyj

tych w

umowie.

§ 2. Od ładunku umieszczonego na statku bez wiedzy przewo

nika nale

y si

przewo

nikowi podwójna

suma frachtu przypadaj

cego za przewóz od portu załadowania do portu wyładowania oraz wynagrodzenie

Page 22 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

szkód, jakie przewo

nik poniósł wskutek umieszczenia tego ładunku na statku. Przewo

nik mo

ładunek taki wyładowa

w jakimkolwiek porcie.

Rozdział 7

Przywileje na ładunku

Art. 156. [Przywileje na ładunku] § 1. Wierzycielom słu

y na zabezpieczenie wierzytelno

uprzywilejowanych ustawowe prawo zastawu na ładunku z pierwsze

stwem przed innymi wierzytelno

ciami,

cho

by zabezpieczonymi zastawem wynikaj

cym z umowy lub orzeczenia s

du.

§ 2. Uprzywilejowanymi s

wierzytelno

ci z tytułu:

1) nale

nych pa

stwu od ładunku kosztów s

dowych oraz kosztów egzekucji; wydatków poniesionych na

zachowanie lub w celu sprzeda

y ładunku i podziału uzyskanej kwoty; opłat i

wiadcze

publicznych;

2) wynagrodzenia przypadaj

cego od ładunku za ratownictwo oraz udziału w awarii wspólnej, nale

nego od

ładunku statkowi i innym ładunkom;

3) szkód spowodowanych przez ładunek;

4) nale

ci przewo

nika z przewozu danego ładunku.

§ 3. Wierzytelno

ci uprzywilejowane podlegaj

zaspokojeniu, wraz z odsetkami i kosztami procesu, w

kolejno

ci wskazanej w § 2.

§ 4. Wierzytelno

ci nale

żą

ce do tej samej grupy zaspokaja si

proporcjonalnie do ich wysoko

ci, je

eli

suma podlegaj

ca podziałowi nie wystarcza na zaspokojenie ich w cało

ci.

Art. 157. [Rozci

gni

cie przywileju] § 1. Przywilej na ładunku rozci

ga si

na nale

ne ładunkowi

odszkodowanie za poniesione, a nienaprawione szkody w ładunku i na nale

ny ładunkowi udział w awarii

wspólnej.

§ 2. Przywilej nie rozci

ga si

na nale

ne ładunkowi odszkodowanie ubezpieczeniowe.

Art. 158. [Wyga

cie przywileju] § 1. Przywileje na ładunku gasn

z chwil

wydania ładunku osobie

uprawnionej do odbioru.

§ 2. Przywileje na nale

ciach wymienionych w art. 157 § 1 gasn

z chwil

wypłacenia tych

nale

ci osobie uprawnionej do odbioru.

Rozdział 8

Wyga

cie umowy

Art. 159. [Odst

pienie od umowy przez frachtuj

cego] § 1. Frachtuj

cy mo

e odst

od umowy

przewozu, je

eli przewo

nik nie podstawił statku w porcie załadowania w umówionym terminie lub nast

piło

inne istotne opó

nienie w przyj

ciu ładunku na statek lub rozpocz

ciu podró

§ 2. Frachtuj

cy mo

e po załadowaniu odst

od umowy do chwili rozpocz

cia podró

y i domaga

wyładowania ładunku, jest jednak obowi

zany zapłaci

cały fracht oraz koszty spowodowane odst

pieniem

od umowy. Prawo to nie słu

y frachtuj

cemu, je

eli wyładowanie jego ładunku spowodowałoby istotne

opó

nienie rozpocz

cia podró

§ 3. Frachtuj

cy mo

e w czasie podró

y odst

od umowy i domaga

wyładowania ładunku, jest

jednak obowi

zany zapłaci

cały fracht oraz koszty przewo

nika spowodowane odst

pieniem od umowy.

Przewo

nik mo

e odmówi

wyładowania ładunku, je

eli spowodowałoby to istotne opó

nienie podró

y lub

zmian

trasy.

Art. 160. [Odst

pienie od umowy przez czarteruj

cego] § 1. Czarteruj

cy, który według umowy

czarterowej rozporz

dza cał

przestrzeni

ładunkow

statku, mo

e przed rozpocz

ciem podró

y odst

umowy, jest jednak obowi

zany zwróci

przewo

nikowi kwoty przez niego wydatkowane na ładunek, a

niewliczone do frachtu, i ponadto zapłaci

1) połow

frachtu – je

eli odst

puje od umowy jeszcze przed rozpocz

ciem biegu umówionego okresu

ładowania;

2) cały fracht – je

eli umowa była zawarta tylko na jedn

podró

, a czarteruj

cy odst

puje od umowy po

rozpocz

ciu biegu umówionego okresu ładowania; w przypadku rozpocz

cia przestoju lub przetrzymania

statku czarteruj

cy obowi

zany jest ponadto zapłaci

przestojowe lub odszkodowanie za przetrzymanie

statku.

§ 2. W razie odst

pienia od umowy przez czarteruj

cego w trakcie załadunku przewo

nik jest

obowi

zany wyda

ładunek ju

załadowany, cho

by wyładowanie miało zatrzyma

statek na czas dłu

szy od

okresów ładowania i przestoju; zachowuje jednak prawo do przestojowego lub odszkodowania za
przetrzymanie statku.

Page 23 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

§ 3. Przewo

nik ma prawo domaga

od czarteruj

cego odszkodowania za rzeczywi

cie poniesion

szkod

spowodowan

odst

pieniem przez czarteruj

cego od umowy przewozu zawartej na szereg kolejnych

podró

y lub na przewóz okre

lonej ilo

ci ładunku. Odszkodowanie to nie mo

e jednak przekracza

wysoko

frachtu, jaki przypadałby za anulowane podró

e. W ka

dym przypadku przewo

nik jest obowi

zany d

ąż

zmniejszenia szkody.

Art. 161. [Odst

pienie od umowy przez przewo

nika] § 1. Przewo

nik mo

e przed rozpocz

ciem

podró

y odst

od umowy, je

eli warto

ść

dostarczonej ilo

ci ładunku nie zabezpiecza frachtu i innych

nale

ci przewo

nika, a frachtuj

cy nie zapłaci z góry całego frachtu albo nie udzieli zabezpieczenia.

§ 2. W razie odst

pienia od umowy przez przewo

nika ładunek wyładowuje si

na koszt frachtuj

cego, a

przewo

nik mo

żą

zapłaty połowy umówionego frachtu oraz wszelkich kwot wydatkowanych na

ładunek.

Art. 162. [Ogólne zasady odst

pienia od umowy] § 1. Ka

da ze stron mo

e odst

od umowy bez

obowi

zku wynagrodzenia szkody drugiej strony, je

eli przed odej

ciem statku z miejsca załadowania:

1) wybuchła wojna gro

żą

ca niebezpiecze

stwem dla statku lub ładunku albo ogłoszono blokad

portu, w

którym statek si

znajduje, lub portu przeznaczenia ładunku;

2) zatrzymano statek na zarz

dzenie władz z przyczyn niezale

nych od stron;

3) zaj

to statek dla potrzeb pa

stwowych;

4) wydano zakaz wywozu z miejsca załadowania albo zakaz przewozu do miejsca przeznaczenia danego

ładunku.

§ 2. W razie odst

pienia od umowy z powodu okoliczno

ci przewidzianych w § 1 koszty wyładowania

ponosi strona, która od umowy odst

puje.

§ 3. Z powodu okoliczno

ci przewidzianych w § 1 ka

da ze stron mo

e odst

od umowy tak

e w

czasie podró

y. W tym przypadku frachtuj

cy opłaca fracht dystansowy i ponosi koszty wyładowania.

Art. 163. [Wyga

cie zobowi

wzajemnych] § 1. Wzajemne zobowi

zania stron wygasaj

, je

eli

po zawarciu umowy, a przed odej

ciem statku z miejsca załadowania z przyczyn, za które

adna ze stron nie

odpowiada:

1) statek oznaczony w umowie zagin

ł, został zabrany jako łup albo uległ wypadkowi, wskutek którego stał

niezdatny do naprawy lub jej niewart, albo

2) ładunek indywidualnie oznaczony w umowie zagin

ł.

§ 2. Je

eli okoliczno

ci przewidziane w § 1 nast

piły w czasie podró

y, przewo

nik zachowuje prawo do

frachtu dystansowego, gdy wypadkowi uległ statek, a cały ładunek ocalał, prawo za

do cz

ęś

ci frachtu

dystansowego przypadaj

cej od ocalonej cz

ęś

ci ładunku, gdy wypadkowi uległ ładunek.

Art. 164. [Obowi

zek pieczy nad ładunkiem] Wyga

cie umowy przewozu nie zwalnia przewo

nika

od obowi

zku pieczy nad ładunkiem.

Rozdział 9

Odpowiedzialno

ść

przewo

nika

Art. 165. [Odpowiedzialno

ść

przewo

nika] § 1. Przewo

nik odpowiada za szkod

wynikł

z utraty lub

uszkodzenia ładunku w czasie od przyj

cia go do przewozu a

do wydania go odbiorcy.

§ 2. Przewo

nik jest wolny od odpowiedzialno

ci, je

eli szkoda nast

piła wskutek:

1) działania lub zaniechania kapitana, innych członków załogi, pilota lub osób zatrudnionych przez

przewo

nika w zakresie nawigacji lub administracji statku;

2) po

aru, o ile nie wynikł z działania lub winy własnej przewo

nika;

3) niebezpiecze

stw lub wypadków na morzu lub na wodach

eglownych;

4) siły wy

szej;

5) działa

wojennych, działa

wrogich dobru i porz

dkowi publicznemu, rozruchów lub zaburze

wewn

trznych;

6) aktu lub przymusu ze strony władzy albo zaj

cia s

dowego;

7) ogranicze

wynikłych z kwarantanny;

8) strajku, lokautu lub innej okoliczno

ci wstrzymuj

cej lub ograniczaj

cej prac

całkowicie lub cz

ęś

ciowo;

9) ratowania lub usiłowania ratowania

ycia lub mienia na morzu;

Page 24 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

10) wady ukrytej, naturalnej wła

ciwo

ci lub wadliwo

ci ładunku powoduj

cych w nim ubytek obj

ci lub

wagi albo inn

strat

;

11) niedostateczno

ci opakowania;

12) niedostateczno

ci lub niedokładno

ci znaków ładunku;

13) wad ukrytych niedaj

cych si

zauwa

pomimo zachowania nale

ytej staranno

ci;

14) działania lub zaniechania frachtuj

cego, załadowcy lub odbiorcy albo ich agenta lub innego ich

przedstawiciela;

15) jakiejkolwiek innej przyczyny wynikłej bez winy przewo

nika, jego agentów i osób zatrudnionych przez

przewo

nika.

Art. 166. [Wysoko

ść

odszkodowania] § 1. Odszkodowanie za utrat

ładunku okre

la si

według

zwykłej warto

ci ładunku, a odszkodowanie za uszkodzenie ładunku – według ró

nicy pomi

dzy zwykł

warto

ładunku w stanie nieuszkodzonym a jego warto

w stanie uszkodzonym.

§ 2. Dla ustalenia wysoko

ci odszkodowania miarodajna jest warto

ść

ładunku w miejscu i w czasie, w

którym został on lub powinien był zosta

wyładowany ze statku zgodnie z umow

przewozu. Warto

ść

okre

la si

według ceny giełdy towarowej, a w jej braku – według bie

żą

cej ceny rynkowej; je

eli obu cen nie

na ustali

, warto

ść

ładunku okre

la si

przez porównanie jej z warto

towarów takiego samego rodzaju

i jako

ci.

§ 3. Je

eli warto

ść

ładunku została zadeklarowana przed jego załadowaniem przez załadowc

uwidoczniona w konosamencie lub innym dokumencie, na podstawie którego dokonywany jest przewóz,
odszkodowanie nie mo

e przekracza

zadeklarowanej warto

ci ładunku. Deklaracja załadowcy uwidoczniona

w konosamencie co do rodzaju i warto

ci towarów stwarza domniemanie, które przewo

nik mo

e obali

dowodem przeciwnym.

§ 4. Od sumy odszkodowania odlicza si

to, co odbiorca wskutek utraty lub uszkodzenia ładunku

zaoszcz

dził na frachcie, na cle i innych kosztach.

Art. 167. [Konosament nieokre

laj

cy warto

ci ładunku] § 1. Przy przewozie na podstawie

konosamentu, w którym warto

ść

ładunku nie została uwidoczniona, odszkodowanie za utrat

lub uszkodzenie

jednej sztuki ładunku lub innej zwyczajowo w handlu przyj

tej jednostki ładunku nie mo

e przekracza

kwoty

obliczonej według zasad ustalonych w tym przedmiocie w Konwencji mi

dzynarodowej o ujednostajnieniu

niektórych zasad dotycz

cych konosamentów, podpisanej w Brukseli dnia 25 sierpnia 1924 r. (Dz. U. z 1937

r. Nr 33, poz. 258, wprow.: Dz. U. z 1936 r. Nr 15, poz. 139, z 1937 r. Nr 33, poz. 259), zmienionej Protokołem
sporz

dzonym w Brukseli dnia 23 lutego 1968 r. (Dz. U. z 1980 r. Nr 14, poz. 48) oraz Protokołem

sporz

dzonym w Brukseli dnia 21 grudnia 1979 r. (Dz. U. z 1985 r. Nr 9, poz. 26).

§ 2. Wobec wierzyciela zagranicznego, którego pa

stwo ustanowiło ni

granic

odpowiedzialno

przewo

nika od okre

lonej stosownie do § 1, przewo

nik odpowiada w zakresie tej ni

szej granicy

odpowiedzialno

ci.

§ 3. Je

eli kontener, paleta lub jakiekolwiek podobne urz

dzenie jest u

ywane do zgrupowania towarów,

da sztuka lub jednostka ładunku wymieniona w konosamencie jako załadowana do takiego urz

dzenia

dzie uwa

ana za jedn

sztuk

lub jednostk

w rozumieniu § 1. W przeciwnym razie takie urz

dzenie

przewozowe b

dzie uwa

ane za jedn

sztuk

lub jednostk

ładunku.

§ 4. Przewo

nik nie mo

e korzysta

z ograniczenia odpowiedzialno

ci przewidzianego w § 1, je

eli

zostanie udowodnione,

e szkoda wynikła z działania lub zaniechania przewo

nika, których dopu

cił si

albo z zamiarem wyrz

dzenia szkody, albo te

post

puj

c lekkomy

lnie i ze

wiadomo

e szkoda

prawdopodobnie nast

pi.

Art. 168. [Wył

czenie odpowiedzialno

ci przewo

nika] § 1. Przewo

nik wolny jest od

odpowiedzialno

ci za wszelk

szkod

w ładunku lub z ładunkiem zwi

zan

, je

eli jego rodzaj lub warto

ść

zostały przez załadowc

wiadomie nieprawdziwie zadeklarowane.

§ 2. Przy przewozie na podstawie konosamentu przepis § 1 stosuje si

tylko wówczas, gdy taka

deklaracja załadowcy została wpisana do konosamentu.

Art. 169. [Zakaz ograniczania odpowiedzialno

ci przewo

nika] § 1. Przy przewozie na podstawie

konosamentu niewa

ne jest postanowienie umowne, które wył

cza lub ogranicza odpowiedzialno

ść

przewo

nika wynikaj

z art. 110, 165 i 167.

§ 2. Je

eli konosament wystawiono na ładunek przewo

ony na podstawie umowy czarterowej, przepis §

1 ma zastosowanie od chwili przeniesienia konosamentu na osob

trzeci

§ 3. Umowa stron mo

e okre

odpowiedzialno

ść

przewo

nika odmiennie, ni

to wynika z § 1:

1) za czas od przyj

cia towaru do przewozu a

do rozpocz

cia ładowania go na statek i od zako

czenia

Page 25 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

wyładowania a

do wydania ładunku;

2) za przyj

te do przewozu zwierz

ywe;

3) za ładunek przewo

ony zgodnie z umow

na pokładzie statku.

Art. 170. [Powoływanie si

na ograniczenia odpowiedzialno

ci przysługuj

ce przewo

nikowi] § 1.

Podwładny przewo

nika oraz osoba nieb

ca samodzielnym kontrahentem, z której pomoc

przewo

nik

wykonuje zobowi

zanie, jak równie

osoba, której powierza wykonanie zobowi

zania, mog

powoływa

na przysługuj

ce przewo

nikowi zwolnienia i ograniczenia odpowiedzialno

ci.

§ 2. Zwolnienia i ograniczenia, o których mowa w § 1, nie przysługuj

, je

eli zostanie udowodnione,

szkoda wynikła z działania lub zaniechania tych osób, których dopu

ciły si

one albo z zamiarem

wyrz

dzenia szkody, albo te

post

puj

c lekkomy

lnie i ze

wiadomo

e szkoda prawdopodobnie

nast

pi.

§ 3. Ł

czna wysoko

ść

odszkodowania obci

ąż

cego przewo

nika i osoby wymienione w § 1 nie mo

przekroczy

kwoty przewidzianej w art. 167 § 1.

Art. 171. [Stosowanie zwolnie

i ogranicze

odpowiedzialno

ci] Zwolnienia i ograniczenia

odpowiedzialno

ci przewidziane w art. 165–170 stosuje si

bez wzgl

du na to, czy roszczenie wynika z

odpowiedzialno

ci umownej, czy te

pozaumownej.

DZIAŁ II

Przewóz pasa

erów

Art. 172. [Przewóz pasa

erów] § 1. Przez umow

przewozu pasa

era przewo

nik podejmuje si

opłat

przewie

źć

drog

morsk

pasa

era i jego baga

§ 2. Przewo

nik, który podj

ł si

przewozu pasa

era (przewo

nik umowny), mo

e powierzy

wykonanie

umowy w cało

ci lub cz

ęś

ci innemu przewo

nikowi (przewo

nikowi faktycznemu).

§ 3. Opłata obejmuje równie

przewóz podr

cznych rzeczy pasa

era przewo

onych zazwyczaj w

pomieszczeniu pasa

erskim.

Art. 173. [Bilet pasa

erski] § 1. Wydany bilet pasa

erski stanowi dowód zawarcia umowy przewozu i

uiszczenia opłaty za przewóz.

§ 2. Bilet pasa

erski mo

e by

imienny lub na okaziciela.

§ 3. Pasa

er nie mo

e bez zgody przewo

nika przenie

ść

na osob

trzeci

imiennego biletu

pasa

erskiego.

Art. 174. [Warunki przewozu] § 1. Warunki przewozu okre

la umowa.

§ 2. Pasa

er obowi

zany jest przestrzega

porz

dku obowi

zuj

cego na statku oraz wykonywa

wszelkie zarz

dzenia porz

dkowe.

Art. 175. [Zwrot opłaty za przewóz] § 1. Pasa

er mo

żą

zwrotu opłaty za przewóz, je

eli

zawiadomił przewo

nika przynajmniej na siedem dni przed zapowiedzianym terminem rozpocz

cia podró

e odst

puje od umowy. Przewo

nik mo

e zatrzyma

ęść

opłaty nieprzekraczaj

1/4, je

eli przed

rozpocz

ciem podró

y nie zdołał sprzeda

biletu innemu pasa

erowi.

§ 2. Pó

niejsze odst

pienie pasa

era od umowy albo jego nieprzybycie na statek w oznaczonym czasie

przed rozpocz

ciem podró

y, a w czasie podró

y – na oznaczony czas przed zako

czeniem postoju, nie

stanowi podstawy roszczenia o zwrot uiszczonej opłaty za przewóz.

Art. 176. [Obowi

zek zwrotu opłaty] § 1. Przewo

nik obowi

zany jest na

żą

danie zwróci

w cało

opłat

za przewóz w przypadku

mierci pasa

era przed rozpocz

ciem podró

y, je

eli przewo

nik został o

mierci pasa

era powiadomiony nie pó

niej ni

na 3 dni przed rozpocz

ciem podró

§ 2. Je

eli

mier

pasa

era nast

piła w czasie podró

y albo je

eli choroba uniemo

liwiła mu

kontynuowanie podró

y, zwrotowi podlega tylko cz

ęść

opłaty za przewóz przypadaj

ca na koszty utrzymania,

z którego nie korzystał.

Art. 177. [Odst

pienie od umowy przez pasa

era] § 1. Pasa

er mo

e odst

od umowy i

żą

zwrotu opłaty za przewóz w cało

ci, je

eli statek pasa

erski nie wyruszył w drog

najpó

niej w ci

gu 3 dni, a

inny statek w ci

gu 7 dni, licz

c od zapowiedzianego terminu rozpocz

cia podró

§ 2. Je

eli statek nie mo

e w stosownym terminie kontynuowa

rozpocz

tej podró

y lub osi

ąć

miejsca przeznaczenia z powodu przeszkód lokalnych, przewo

nik obowi

zany jest na

żą

danie pasa

era i

według jego wyboru zwróci

mu cz

ęść

opłaty za przewóz w stosunku do nieodbytej cz

ęś

ci podró

y albo na

swój koszt przewie

źć

pasa

era do portu przeznaczenia pierwszym stosownym statkiem lub innym

rodkiem

transportu.

Page 26 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

Art. 178. [Odst

pienie od umowy przez przewo

nika] § 1. Je

eli przewóz ma nast

statkiem innym

pasa

erski, przewo

nik mo

e przed rozpocz

ciem podró

y odst

od umowy przewozu, gdy podró

bez

jego winy nie dochodzi do skutku; pasa

erowi nale

y si

zwrot całej opłaty za przewóz.

§ 2. Z przyczyny przewidzianej w § 1 przewo

nik mo

e w czasie podró

y odst

od umowy przewozu

takim statkiem; art. 177 § 2 stosuje si

odpowiednio.

Art. 179. [Ogólne zasady odst

pienia od umowy] § 1. Ka

da ze stron mo

e odst

od umowy z

powodu wybuchu wojny gro

żą

cej niebezpiecze

stwem, blokady portu wyj

cia lub przeznaczenia, zatrzymania

statku na zarz

dzenie władzy albo innych tego rodzaju przeszkód w rozpocz

ciu lub kontynuowaniu podró

§ 2. Bez wzgl

du na to, która ze stron odst

piła od umowy z przyczyn wymienionych w § 1, nale

y si

pasa

erowi zwrot opłaty za przewóz w cało

ci, je

eli odst

piono od umowy przed rozpocz

ciem podró

y, a

eli odst

piono w czasie podró

y – w cz

ęś

ci obliczonej w stosunku do nieodbytej przez pasa

era cz

ęś

podró

Art. 180. [Rozwi

zanie umowy przewozu] § 1. Umowa przewozu ulega rozwi

zaniu, je

eli z przyczyn,

za które

adna ze stron nie ponosi odpowiedzialno

ci, statek zagin

ł, zaton

ł, został zabrany jako łup albo

uległ wypadkowi, wskutek którego stał si

niezdatny do naprawy lub jej niewart.

§ 2. Do zwrotu opłaty za przewóz stosuje si

odpowiednio art. 177 § 2.

Art. 181. [Odpowiedzialno

ść

przewo

nika] § 1. Przewo

nik ponosi odpowiedzialno

ść

za szkody na

osobie pasa

era oraz za szkody w jego baga

u zgodnie z postanowieniami Konwencji ate

skiej w sprawie

przewozu morzem pasa

erów i ich baga

u, sporz

dzonej w Atenach dnia 13 grudnia 1974 r. (Dz. U. z 1987 r.

Nr 18, poz. 108), zwanej dalej „Konwencj

ate

”, zmienionej Protokołem sporz

dzonym w Londynie dnia

19 listopada 1976 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 99, poz. 479).

§ 2. Postanowienia Konwencji ate

skiej stosuje si

do wszystkich umów przewozu pasa

erów i ich

baga

u, podlegaj

cych przepisom Kodeksu morskiego.

§ 3. Postanowienia Konwencji ate

skiej stosuje si

odpowiednio do przewozu osób, które za zgod

przewo

nika odbywaj

podró

bez opłaty za przewóz albo na podstawie umowy innej ni

umowa przewozu

pasa

era.

Art. 182. [Obowi

zek posiadania ubezpieczenia] § 1. Przewo

nik, który podejmuje si

przewozu

pasa

era statkiem o polskiej przynale

ci, obowi

zany jest posiada

ubezpieczenie od odpowiedzialno

za szkody na osobie lub w mieniu pasa

era do wysoko

ci sum okre

lonych przy zastosowaniu granic

odpowiedzialno

ci przewo

nika przewidzianych w art. 7 i 8 Konwencji ate

skiej.

§ 2. Obowi

zek, o którym mowa w § 1, dotyczy równie

przewo

nika, który podejmuje si

przewozu

statkiem o obcej przynale

ci, je

eli przewóz wykonywany jest na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej lub

dzy portami polskimi.

§ 3. Dowodem spełnienia przez przewo

nika obowi

zku, o którym mowa w § 1 i 2, jest polisa lub

certyfikat ubezpieczeniowy stwierdzaj

cy zawarcie umowy ubezpieczenia. Dokument taki powinien

znajdowa

na statku i by

okazywany na

żą

danie organów inspekcji morskiej.

§ 4. Przewóz osób bez posiadania przez przewo

nika ubezpieczenia, o którym mowa w § 1, jest

zabroniony.

Art. 183. [Prawo zastawu na baga

u pasa

era] § 1. Przewo

nikowi słu

y na baga

u, dopóki nie wydał

go pasa

erowi, ustawowe prawo zastawu na zabezpieczenie roszcze

z umowy przewozu.

§ 2. Przewo

nik mo

e zatrzyma

baga

do czasu zaspokojenia lub odpowiedniego zabezpieczenia

swych roszcze

Art. 184. [Niepodj

cie baga

u] Do baga

u niepodj

tego przez pasa

era lub przez uprawnionego

odbiorc

stosuje si

odpowiednio przepisy art. 150–152.

Art. 185. [Zawiadamianie o wypadku] § 1. W razie uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia pasa

obowi

zany jest, o ile to mo

liwe, bezzwłocznie zawiadomi

przewo

nika o wypadku, który je spowodował.

Pasa

er obowi

zany jest ponadto zgłosi

swe roszczenie wobec przewo

nika na pi

mie najpó

niej w ci

15 dni od zej

cia ze statku.

§ 2. Domniemywa si

e pasa

er, który nie dopełnił obowi

zków przewidzianych w § 1, uko

czył podró

zdrów i cały.

Art. 186. [Przedawnienie roszcze

] Roszczenia z tytułów innych ni

okre

lone w Konwencji ate

skiej

przedawniaj

z upływem 2 lat od dnia wymagalno

ci.

Art. 187. [Osoba podró

ca bez zgody kapitana] § 1. Osoba, która odbywa podró

bez zgody

kapitana statku, jest obowi

zana ui

podwójn

opłat

za odbyt

podró

Page 27 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

§ 2. Kapitan mo

e przy pierwszej nadarzaj

cej si

sposobno

ci wysadzi

osob

na l

d lub j

przekaza

na statek płyn

cy do portu, w którym ta osoba dostała si

na statek; kapitan udzieli zarazem

wła

ciwej władzy wszelkich znanych mu informacji o obywatelstwie tej osoby, porcie, w którym ukryła si

statku, oraz o okoliczno

ciach odkrycia jej na statku.

§ 3. Czynno

ci przedsi

wzi

te stosownie do § 2 nie zwalniaj

osoby odbywaj

cej podró

bez zgody

kapitana statku od obowi

zku uiszczenia podwójnej opłaty za odbyt

podró

DZIAŁ III

Czarter na czas

Art. 188. [Czarter na czas] § 1. Przez umow

czarteru na czas armator zobowi

zuje si

wynagrodzeniem odda

czarteruj

cemu do dysponowania statek obsadzony załog

na oznaczony czas albo

na okres jednej lub kilku nast

puj

cych po sobie podró

y w celu okre

lonym umow

§ 2. Ka

da strona mo

żą

potwierdzenia umowy czarteru na czas na pi

mie.

Art. 189. [Podczarter] § 1. W granicach uprawnie

okre

lonych umow

czarteruj

cy mo

e zawrze

umow

czarteru na czas z osob

trzeci

(podczarter); nie zwalnia to jednak czarteruj

cego od obowi

zku

wykonania umowy zawartej przez niego z armatorem.

§ 2. W przypadku przewidzianym w § 1 przepisy niniejszego działu okre

laj

ce prawa i obowi

zki

armatora stosuje si

odpowiednio do osoby oddaj

cej statek w podczarter.

Art. 190. [Zmiana wła

ciciela statku] § 1. Zmiana wła

ciciela statku nie ma wpływu na umow

czarteru

na czas.

§ 2. W razie zmiany armatora w okresie trwania czarteru na czas nowy armator wst

puje z mocy prawa

w stosunek czarteru na czas w miejsce poprzednika; poprzednik odpowiada jednak solidarnie z nast

zobowi

zania wynikaj

ce z umowy czarteru na czas.

Art. 191. [Oddanie statku do dyspozycji] § 1. Armator, który zawarł umow

czarteru na czas,

obowi

zany jest na umówiony termin odda

czarteruj

cemu do dysponowania statek w stanie zdatnym do

eglugi, nale

ycie wyposa

ony, obsadzony odpowiedni

załog

oraz przystosowany do celów przewidzianych

umow

§ 2. Armator obowi

zany jest utrzymywa

statek przez cały czas trwania czarteru w stanie okre

lonym w

§ 1, opłaca

załog

oraz zapewni

nale

ne jej

wiadczenia.

Art. 192. [Zwolnienie z opłaty czarterowej] § 1. Czarteruj

cy jest wolny od obowi

zku płacenia

armatorowi opłaty czarterowej za okres niezdatno

ci statku do eksploatacji wskutek braków lub uszkodze

statku b

wskutek niedostatecznej załogi lub braków w jej zaopatrzeniu; w okresie tym czarteruj

cy jest

wolny tak

e od obowi

zku ponoszenia kosztów eksploatacji statku.

§ 2. Je

eli niezdatno

ść

statku do eksploatacji wynikła z przyczyn le

żą

cych po stronie czarteruj

cego,

armatorowi nale

y si

umówiona opłata czarterowa niezale

nie od wynagrodzenia szkody wynikłej z winy

czarteruj

cego.

Art. 193. [Dysponowanie statkiem] § 1. Czarteruj

cy mo

e dysponowa

cał

przestrzeni

statku

przeznaczon

do przewozu ładunku i pasa

erów.

§ 2. Bez zgody czarteruj

cego nie wolno armatorowi w

adnej cz

ęś

ci statku, cho

by niezaj

tej przez

czarteruj

cego, przewozi

na swój rachunek ładunku lub pasa

erów.

Art. 194. [Prawa i obowi

zki kapitana i załogi] § 1. W okresie trwania umowy czarteru na czas kapitan

i inni członkowie załogi pozostaj

podwładnymi armatora i maj

obowi

zek stosowania si

do jego

wskazówek.

§ 2. W zakresie eksploatacji statku kapitan jest z mocy prawa przedstawicielem czarteruj

cego i

powinien stosowa

do jego polece

§ 3. Za zobowi

zania zaci

gni

te przez kapitana w zakresie wskazanym w § 2 armator odpowiada

solidarnie z czarteruj

cym, chyba

e kapitan o

wiadczył przy zaci

ganiu zobowi

zania,

e działa w imieniu

czarteruj

cego.

Art. 195. [Wynagrodzenie za ratownictwo] Z wynagrodzenia nale

nego statkowi za ratownictwo w

okresie trwania czarteru na czas odlicza si

najpierw kwoty na pokrycie wszelkich szkód spowodowanych

ratownictwem, a nast

pnie udział w wynagrodzeniu przypadaj

cy dla załogi. Reszt

wynagrodzenia dzieli si

w równych cz

ęś

ciach pomi

dzy armatora i czarteruj

cego.

Art. 196. [Odst

pienie od umowy przez czarteruj

cego] Czarteruj

cy mo

e odst

od umowy w

razie zwłoki w oddaniu mu statku do dysponowania. Czarteruj

cemu nale

y si

ponadto odszkodowanie,

chyba

e armator udowodni,

e zwłoka nast

piła z przyczyn, za które nie ponosi odpowiedzialno

ci.

Page 28 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

Art. 197. [Ogólne zasady odst

pienia od umowy] Ka

da ze stron mo

e odst

od umowy czarteru

na czas, je

eli wskutek wybuchu wojny, zamieszek lub zarz

dzenia władz osi

gni

cie celu, dla którego

zawarto umow

, stało si

niemo

liwe, a zmiana tych okoliczno

ci w rozs

dnym czasie nie jest

prawdopodobna.

Art. 198. [Rozwi

zanie umowy czarteru] § 1. Umowa czarteru na czas ulega rozwi

zaniu, je

eli statek

zagin

ł, zaton

ł, uległ zniszczeniu lub wypadkowi, wskutek którego stał si

niezdatny do naprawy lub jej

niewart.

§ 2. W przypadkach, w których umowa czarteru na czas ko

czy si

w dniu innym ni

umówiony, opłata

czarterowa nale

y si

do dnia, w którym czarteruj

cy dysponował statkiem. W razie zagini

cia statku opłata

czarterowa nale

y si

do dnia, z którego pochodzi ostatnia wiadomo

ść

o statku.

Art. 199. [Przedawnienie roszcze

] Roszczenia wynikaj

ce z umowy czarteru na czas przedawniaj

z upływem dwóch lat od dnia, w którym umowa wygasła.

Art. 200. [Niestosowanie przepisów ustawy] Przepisów niniejszego działu nie stosuje si

do umów

czarterowych o przewóz ładunku, w których nale

ść

przewo

nika jest ustalona według jednostki czasu.

DZIAŁ IV

Usługi agencyjne

Art. 201. [Umowa agencyjna] Przez umow

agencyjn

agent morski podejmuje si

za wynagrodzeniem

stałego przedstawicielstwa armatora w okre

lonym porcie lub na okre

lonym obszarze.

Art. 202. [Uprawnienia agenta morskiego] § 1. Agent morski jest uprawniony do podejmowania w

imieniu armatora zwykłych czynno

ci zwi

zanych z uprawianiem

eglugi.

§ 2. W szczególno

ci agent morski jest uprawniony do działania w imieniu armatora wobec urz

dów i

podmiotów zarz

dzaj

cych portami morskimi, do załatwiania dla statku wszelkich czynno

ci i przyjmowania

wiadcze

zwi

zanych z przyj

ciem, postojem i wyj

ciem statku, do zawierania w imieniu armatora umów

przewozu, umów ubezpieczenia morskiego oraz umów przeładunku i składu, do wystawiania konosamentów,
do odbioru i zapłaty wszelkich nale

ci zwi

zanych z zawini

ciem statku do portu i przewozem ładunku lub

pasa

erów oraz do dochodzenia w imieniu armatora roszcze

wynikaj

cych z umów przewozu i wypadków

morskich.

§ 3. Przy zawieraniu umowy w imieniu armatora agent mo

e działa

równie

na rzecz drugiej

umawiaj

cej si

strony, je

eli armator wyrazi na to zgod

Art. 203. [Przekroczenie granic umocowania] Je

eli agent, dokonuj

c czynno

ci prawnej w imieniu

armatora, przekracza granice swego umocowania, czynno

ść

ta wi

ąż

e mimo to armatora, chyba

niezwłocznie po otrzymaniu wiadomo

ci o dokonaniu czynno

ci o

wiadczył drugiej stronie,

e nie potwierdza

czynno

ci agenta.

Art. 204. [Obowi

zki agenta morskiego] Agent morski powinien: dba

o interesy armatora, stosowa

do jego polece

i wskazówek, udziela

mu niezwłocznie potrzebnych wiadomo

ci o przebiegu sprawy,

rozlicza

nale

ycie z kwot pobranych i wydatkowanych oraz podejmowa

działania w celu zabezpieczenia

praw armatora.

Art. 205. [Wynagrodzenie agenta morskiego] § 1. Wysoko

ść

wynagrodzenia agenta morskiego

okre

la umowa, a w jej braku nale

y si

agentowi wynagrodzenie w wysoko

ci przyj

tej w stosunkach

danego rodzaju.

§ 2. Armator obowi

zany jest na

żą

danie agenta udziela

mu odpowiednich zaliczek na pokrycie

kosztów czynno

ci zwi

zanych z postojem statku w porcie.

§ 3. Rozliczenia armatora z agentem i wypłata nale

ci powinny by

dokonywane co 3 miesi

ce z

cem kwartału kalendarzowego, a w ka

dym razie powinny by

dokonane z chwil

rozwi

zania umowy.

Art. 206. [Wypowiedzenie i odst

pienie od umowy agencyjnej] § 1. Ka

da ze stron mo

e na 3

miesi

ce naprzód wypowiedzie

umow

agencyjn

zawart

na czas nieoznaczony.

§ 2. Ka

da ze stron mo

e z wa

nej przyczyny niezwłocznie odst

od umowy, jednak nie pó

niej ni

gu 2 tygodni od dnia, w którym dowiedziała si

o tej przyczynie.

Art. 207. [Przedawnienie roszcze

] Roszczenia wynikaj

ce z umowy agencyjnej przedawniaj

upływem dwóch lat od dnia wymagalno

ci.

DZIAŁ V

Usługi maklerskie

Art. 208. [Usługi maklerskie] § 1. Makler morski podejmuje si

za wynagrodzeniem, na podstawie

dorazowego zlecenia, po

redniczenia w zawieraniu umów sprzeda

y statków, umów przewozu, czarteru

Page 29 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

na czas, umów holowniczych, umów ubezpieczenia morskiego i innych umów zwi

zanych z obrotem

morskim.

§ 2. Zlecenie mo

e obj

ąć

załatwianie dla statku wszelkich czynno

ci zwi

zanych z jego przyj

ciem,

postojem i wyj

ciem, a tak

e innych czynno

ci nale

żą

cych do zakresu działania agenta morskiego. Do

czynno

ci tych stosuje si

odpowiednio przepisy o umowie agencyjnej.

Art. 209. [Umowa zlecenia po

redniczenia] Zlecenie po

redniczenia obejmuje umocowanie maklera

do zawarcia zleconej umowy i do odbioru zapłaty w imieniu daj

cego zlecenie, chyba

e zawiera wyra

ograniczenie, o którym druga strona wiedziała.

Art. 210. [Czynno

ci na rzecz obu umawiaj

cych si

stron] Makler morski mo

e podj

ąć

czynno

na rzecz obu umawiaj

cych si

stron, je

eli udzieliły mu zlecenia. Obowi

zany jest jednak powiadomi

stron

o podj

ciu si

czynno

ci równie

na rzecz drugiej strony, a w po

redniczeniu powinien mie

wzgl

dzie interes obu stron.

Art. 211. [Wynagrodzenie maklera (prowizja)] § 1. Za po

redniczenie w zawarciu umowy nale

y si

maklerowi wynagrodzenie (prowizja) tylko wówczas, gdy umowa została zawarta wskutek jego zabiegów.

§ 2. Wysoko

ść

wynagrodzenia maklera okre

la umowa, a w jej braku nale

y si

maklerowi

wynagrodzenie w wysoko

ci przyj

tej w stosunkach danego rodzaju.

Art. 212. [Rozliczanie si

z powierzonych kwot] Makler obowi

zany jest rozliczy

z ka

dej

powierzonej mu kwoty niezwłocznie po wykonaniu zlecenia.

Art. 213. [Przedawnienie roszcze

] Roszczenia wynikaj

ce ze stosunku pomi

dzy maklerem a

daj

cym zlecenie przedawniaj

z upływem 2 lat od dnia wymagalno

ci.

DZIAŁ VI

Usługi holownicze

Art. 214. [Umowa holownicza] § 1. Przez umow

holownicz

armator podejmuje si

wynagrodzeniem

wiadczenia statkiem usług holowniczych.

§ 2. Przez usługi holownicze rozumie si

w szczególno

ci holowanie lub pchanie statku, dopychanie,

odci

ganie, przytrzymywanie statku lub inn

pomoc w wykonywaniu manewru nawigacyjnego, jak równie

przebywanie holownika w stanie gotowo

ci w pobli

u statku w celu słu

enia mu pomoc

holownicz

(asysta

holownicza).

Art. 215. [Zespół holowniczy] § 1. Zespół holowniczy powstaje z chwil

osi

gni

cia gotowo

ci do

wykonania przez wchodz

ce w jego skład statki potrzebnych manewrów na rozkaz kierownika zespołu

holowniczego, a rozwi

zuje si

z chwil

wykonania ostatniego manewru i oddalenia si

statków na

bezpieczn

odległo

ść

§ 2. Kierownictwo nawigacyjne zespołu holowniczego nale

y do kapitana statku holowanego, chyba

e z

umowy lub okoliczno

ci co innego wynika.

Art. 216. [Dostarczenie statku holuj

cego] § 1. Armator, który podj

ł si

wiadczenia usług

holowniczych, obowi

zany jest dostawi

na umówiony czas i miejsce statek holuj

cy zdatny do wykonania

umówionych usług, nale

ycie wyposa

ony, zaopatrzony i obsadzony załog

§ 2. Usługi holownicze powinny by

wiadczone ze sprawno

, jakiej wymagaj

okoliczno

ci, bez

dnych przerw i zwłoki oraz zgodnie z zasadami dobrej praktyki morskiej.

§ 3. Statek b

cy pod kierownictwem nawigacyjnym kapitana drugiego statku nie jest zwolniony od

obowi

zku dbania o bezpiecze

stwo zespołu holowniczego i bezpiecze

stwo

eglugi.

Art. 217. [Wysoko

ść

wynagrodzenia] Wysoko

ść

wynagrodzenia za usługi holownicze okre

la umowa,

a w jej braku nale

y si

holownikowi słuszne wynagrodzenie.

Art. 218. [Odpowiedzialno

ść

za szkody] § 1. Statek, którego kapitan sprawuje kierownictwo

nawigacyjne zespołu holowniczego, odpowiada za szkod

wyrz

dzon

innemu statkowi wchodz

cemu w

skład zespołu oraz osobom i rzeczom znajduj

cym si

na tym statku, chyba

e udowodni, i

szkoda jest

nast

pstwem okoliczno

ci, za które nie ponosi odpowiedzialno

ci.

§ 2. Statek b

cy pod kierownictwem nawigacyjnym kapitana drugiego statku odpowiada za szkod

wyrz

dzon

z jego winy innemu statkowi wchodz

cemu w skład zespołu oraz osobom i rzeczom znajduj

cym

na tym statku.

Art. 219. [Przedawnienie roszcze

] Roszczenia wynikaj

ce z umowy holowniczej przedawniaj

upływem 2 lat od dnia uko

czenia usług holowniczych.

DZIAŁ VII

Page 30 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

Usługi pilotowe

Art. 220. [Usługa pilotowa] Usługa pilotowa polega na udzielaniu kapitanowi informacji i rady w

prowadzeniu statku ze wzgl

du na warunki nawigacyjne wód, na których usługa jest

wiadczona.

Art. 221. [Obowi

zki kapitana statku] § 1. Pilot pozostaje w czasie pilotowania statku pod

kierownictwem kapitana statku pilotowanego.

§ 2. Kapitan statku obowi

zany jest udzieli

pilotowi wszelkich informacji dotycz

cych wła

ciwo

nawigacyjnych statku.

§ 3. Korzystanie z usług pilota nie zwalnia kapitana od odpowiedzialno

ci za kierownictwo statku.

Art. 222. [Pilota

dobrowolny i obowi

zkowy] § 1. Usługi pilotowe s

wiadczone w pilota

dobrowolnym lub obowi

zkowym.

§ 2. Pilota

obowi

zkowy wprowadzany jest, je

eli wymagaj

tego warunki bezpiecze

stwa morskiego,

na zasadach okre

lonych w odr

bnych przepisach.

Art. 223. [Umowa pilotowa] § 1.

wiadczenie usługi pilotowej w pilota

u dobrowolnym lub

obowi

zkowym nast

puje na podstawie umowy pilotowej zawartej przez armatora statku z przedsi

biorc

wiadcz

cym usługi pilotowe.

§ 2. Wynagrodzenie za usługi pilotowe w pilota

u dobrowolnym i obowi

zkowym okre

laj

strony w

umowie, przy czym w pilota

u obowi

zkowym maksymalne wysoko

ci opłat pilotowych okre

la taryfa.

§ 3. Pilotowi w czasie przebywania na statku pilotowanym nale

y si

odpowiednie pomieszczenie i

ywienie, je

eli okoliczno

ci tego wymagaj

Art. 224. [Odpowiedzialno

ść

armatora za szkod

] Armator odpowiada wobec osób trzecich za szkod

wyrz

dzon

przez pilota przy

wiadczeniu usługi pilotowej jak za szkod

wyrz

dzon

przez członka załogi

statku.

Art. 225. [Odpowiedzialno

ść

pilota wobec armatora] § 1. Pilot odpowiada wobec armatora za szkod

wyrz

dzon

ze swojej winy przy

wiadczeniu usługi pilotowej.

§ 2. Odpowiedzialno

ść

pilota wobec armatora za szkod

wyrz

dzon

przy wykonywaniu umowy o

usług

pilotow

jest ograniczona do wysoko

ci kwoty równej dwudziestokrotnej opłacie pilotowej nale

nej za

usług

pilotow

, w czasie

wiadczenia której szkoda powstała.

§ 3. Ograniczenie odpowiedzialno

ci na podstawie § 2 nie przysługuje pilotowi, je

eli wyrz

dził szkod

umy

lnie albo wskutek ra

żą

cego niedbalstwa.

§ 4. Wobec zagranicznego wierzyciela, którego pa

stwo ustanowiło ni

granic

odpowiedzialno

pilota od okre

lonej w § 2, pilot odpowiada w zakresie tej ni

szej granicy odpowiedzialno

ci.

Art. 226. [Przedawnienie roszcze

] Roszczenia z umowy o

wiadczenie usług pilotowych przedawniaj

z upływem 2 lat od dnia zako

czenia

wiadczenia tej usługi.

Art. 227. [Listy pilotów] Usługa pilotowa mo

e by

wiadczona tylko przez pilota wpisanego na list

pilotów. Listy pilotów prowadz

dyrektorzy urz

dów morskich.

Art. 228. [Wpis na list

pilotów] § 1. Na list

pilotów wpisuje si

zainteresowanego na jego wniosek,

eli spełnia wymagania kwalifikacyjne okre

lone w odr

bnych przepisach.

§ 2. Dyrektor urz

du morskiego skre

la pilota z listy pilotów w razie zaj

cia jednej z nast

puj

cych

okoliczno

ci:

mierci pilota;

2) wniosku pilota;

3) utraty przypisanych wymaga

kwalifikacyjnych;

4) utraty prawa wykonywania zawodu pilota na mocy prawomocnego orzeczenia izby morskiej, s

du lub

innego wła

ciwego organu;

5) uko

czenia przez pilota 65 roku

ycia.

§ 3. Je

eli post

powanie pilota zagra

a bezpiecze

stwu morskiemu, dyrektor urz

du morskiego mo

ograniczy

lub zawiesi

uprawnienia pilota do

wiadczenia usług pilotowych na czas nie dłu

szy ni

miesi

ce, o ile wymagaj

tego wzgl

dy prewencyjne. Podejmuj

c decyzj

w tej sprawie, dyrektor urz

morskiego mo

e skierowa

pilota na dodatkowe przeszkolenie.

Art. 229. [Stacje pilotowe] § 1.

wiadczenie usług pilotowych w pilota

u obowi

zkowym oraz szkolenie

kandydatów na pilotów i pilotów organizuj

i koordynuj

stacje pilotowe utworzone przez dyrektora

terytorialnie wła

ciwego urz

du morskiego dla okre

lonego rejonu pilotowego.

Page 31 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

§ 2. Tworz

c stacj

pilotow

, o której mowa w § 1, dyrektor urz

du morskiego wydaje regulamin jej

funkcjonowania, po zasi

gni

ciu opinii organizacji społeczno-zawodowej pilotów.

Art. 230. [Koszty utrzymania stacji pilotowych] § 1. Koszty utrzymania stacji pilotowych ponoszone

przez przedsi

biorc

, o którym mowa wart. 223 § 1.

§ 2. Minister wła

ciwy do spraw gospodarki morskiej po zasi

gni

ciu opinii organizacji społeczno-

zawodowej pilotów okre

li, w drodze rozporz

dzenia, taryf

maksymalnych wysoko

ci opłat za usługi pilotowe

wiadczone w okre

lonych portach w pilota

u obowi

zkowym oraz tryb ich pobierania. Taryfa powinna

uwzgl

dnia

warunki

wiadczenia usług pilotowych w portach.

DZIAŁ VIII

Ratownictwo morskie

Art. 231. [Ratownictwo morskie] Ratownictwem morskim w rozumieniu przepisów niniejszego działu

jest udzielanie pomocy statkowi znajduj

cemu si

w niebezpiecze

stwie na jakichkolwiek wodach oraz

ratowanie znajduj

cego si

na nim lub z niego pochodz

cego mienia, jak równie

ratowanie innego mienia

znajduj

cego si

na morzu i niepoł

czonego trwale i celowo z wybrze

em.

Art. 232. [Wynagrodzenie za ratownictwo morskie] § 1. Za ratownictwo morskie nale

y si

wynagrodzenie.

§ 2. Wynagrodzenie nale

y si

równie

za uratowanie frachtu oraz opłat za przewóz pasa

erów i

baga

§ 3. Wynagrodzenie nale

y si

równie

za ratownictwo morskie udzielone na wodach

ródl

dowych

przez statek morski statkowi

eglugi

ródl

dowej lub wodnosamolotowi.

§ 4. Wynagrodzenie nale

y si

, cho

by ratownictwo morskie nast

piło pomi

dzy statkami tego samego

armatora.

Art. 233. [Brak wynagrodzenia] Z zastrze

eniem postanowie

art. 241 § 1 i 3, nie nale

y si

wynagrodzenie za ratownictwo morskie, które nie dało po

ytecznego wyniku.

Art. 234. [Działania ratownicze wbrew sprzeciwowi] Nie ma prawa do wynagrodzenia ten, kto

przedsi

wzi

ł działania ratownicze wbrew wyra

nemu i uzasadnionemu sprzeciwowi armatora lub kapitana

statku albo wła

ciciela innego mienia znajduj

cego si

w niebezpiecze

stwie, które nie znajduje si

i nie

znajdowało si

na statku

Art. 235. [Udzielenie usług wyj

tkowych] Kto na podstawie umowy podj

ł si

pilotowania statku,

wiadczenia usług holowniczych lub innych usług na rzecz statku, ma prawo do wynagrodzenia za

ratownictwo morskie, gdy statek znalazł si

nast

pnie w niebezpiecze

stwie, je

eli udzielił mu usług

wyj

tkowych, które wykraczały poza zakres wykonania zawartej przez niego umowy.

Art. 236. [Umowy o ratownictwo] § 1. Przepisy niniejszego działu stosuje si

do ka

dego działania

ratowniczego, chyba

e z umowy wynika co innego.

§ 2. Kapitan ma prawo zawierania umów o ratownictwo w imieniu armatora statku. Kapitan lub armator

statku maj

prawo zawierania takich umów w imieniu wła

ciciela mienia znajduj

cego si

na statku.

Art. 237. [

śą

danie uniewa

nienia lub zmiany umowy] § 1. Strona mo

żą

uniewa

nienia lub

zmiany umowy o ratownictwo zawartej pod wpływem niebezpiecze

stwa lub niewła

ciwym wpływem

wywartym przez kogokolwiek, je

eli jej postanowienia s

niesłuszne.

§ 2. Strona mo

żą

uniewa

nienia lub zmiany umowy o ratownictwo, je

eli umówione

wynagrodzenie jest niewspółmiernie niskie lub wysokie.

Art. 238. [Obowi

zki ratuj

cego, armatora i kapitana statku] § 1. Ratuj

cy jest obowi

zany:

1) prowadzi

działania ratownicze z nale

staranno

;

2) doło

nale

ytej staranno

ci w celu zapobie

enia szkodzie w

rodowisku lub zmniejszenia jej

rozmiarów;

3) poszukiwa

pomocy innych ratuj

cych, gdy okoliczno

ci tego wymagaj

, oraz przyj

ąć

ich pomoc na

uzasadnione

żą

danie armatora lub kapitana statku albo wła

ciciela innego mienia b

cego w

niebezpiecze

stwie, znajduj

cego si

poza statkiem; nie mo

e to jednak mie

wpływu na wysoko

ść

jego

wynagrodzenia w razie ustalenia, i

takie

żą

danie było bezzasadne.

§ 2. Armator i kapitan statku oraz wła

ciciel innego mienia b

cego w niebezpiecze

stwie i

znajduj

cego si

poza statkiem s

obowi

zani:

1) współpracowa

z ratuj

cym podczas działa

ratowniczych;

2) doło

nale

ytej staranno

ci w celu zapobie

enia szkodzie w

rodowisku lub zmniejszenia jej

Page 32 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

rozmiarów;

3) na uzasadnione

żą

danie ratuj

cego przej

ąć

statek lub inne mienie w swoj

piecz

, gdy znalazły si

bezpiecznym miejscu.

Art. 239. [Wysoko

ść

wynagrodzenia] § 1. W braku umowy wysoko

ść

wynagrodzenia okre

la si

bior

c pod uwag

nast

puj

ce okoliczno

ci, bez wzgl

du na kolejno

ść

, w jakiej zostały one wymienione:

1) warto

ść

statku i innego mienia uratowanego;

2) umiej

tno

ci i wysiłki ratuj

cych w celu zapobie

enia szkodzie w

rodowisku lub zmniejszenia jej

rozmiarów;

3) osi

gni

ty wynik ratownictwa;

4) charakter i stopie

niebezpiecze

stwa;

5) umiej

tno

ci i wysiłki ratuj

cych w celu ratowania statku, innego mienia i

ycia;

6) czas po

cony przez ratuj

cych oraz poniesione przez nich szkody i wydatki;

7) ryzyko odpowiedzialno

ci i inne niebezpiecze

stwa, które zagra

ały ratuj

cym i ich sprz

towi;

8) niezwłoczne

wiadczenie usług;

9) szczególne przystosowanie statku ratuj

cego i innego sprz

tu do czynno

ci ratowniczych;

10) stan sprz

tu u

ytego przez ratuj

cego i jego warto

ść

§ 2. Przy okre

laniu wysoko

ci wynagrodzenia uwzgl

dnia si

tak

e potrzeb

stwarzania zach

ty do

podejmowania działa

ratowniczych.

§ 3. Wynagrodzenie mo

e by

nieprzyznane lub obni

one, je

eli ratuj

cy ze swojej winy spowodował

konieczno

ść

lub utrudnienie ratownictwa morskiego b

w zwi

zku z nim dopu

cił si

oszustwa lub innej

nieuczciwo

ci.

Art. 240. [Maksymalna wysoko

ść

wynagrodzenia] § 1. Wysoko

ść

wynagrodzenia, z wył

czeniem

odsetek i kosztów s

dowych, nie mo

e przekracza

warto

ci mienia uratowanego.

§ 2. Dla ustalenia warto

ci mienia uratowanego miarodajna jest jego zwykła warto

ść

w miejscu, w którym

znalazło si

po uratowaniu, a je

eli mienie zostało sprzedane – cena uzyskana ze sprzeda

y, w obu

przypadkach po odliczeniu ci

ążą

cych na mieniu uratowanym danin publicznych oraz kosztów jego

zachowania, oszacowania lub sprzeda

§ 3. Osoby, których mienie zostało uratowane, odpowiadaj

z tytułu roszczenia o wynagrodzenie za

ratownictwo proporcjonalnie do warto

ci mienia uratowanego.

Art. 241. [Ratowanie przed wyrz

dzeniem szkody w

rodowisku] § 1. Za ratowanie statku lub

ładunku gro

żą

cego wyrz

dzeniem szkody w

rodowisku nale

y si

ratuj

cemu od armatora statku zwrot jego

wydatków, o ile nie zdołał on uzyska

wynagrodzenia za uratowanie mienia co najmniej równego wysoko

tych wydatków.

§ 2. W rozumieniu przepisów niniejszego działu szkoda w

rodowisku oznacza fizyczn

szkod

wyrz

dzon

yciu lub zdrowiu ludzkiemu,

yciu w morzu lub zasobom w przybrze

nych lub

ródl

dowych

wodach oraz na obszarach do nich przyległych, spowodowan

przez zanieczyszczenie, ska

enie, ogie

eksplozj

lub podobne powa

ne zdarzenie.

§ 3. Je

eli ratuj

cy mienie zapobiegł szkodzie w

rodowisku lub zmniejszył jej rozmiary,

wiadczenie, o

którym mowa w § 1, mo

e by

podwy

szone, ale nie wi

cej ni

o 30 %; w wyj

tkowych wypadkach s

d mo

je podwy

szy

ponad t

granic

, ale nie wi

cej ni

o 100 % wydatków poniesionych przez ratuj

cego.

§ 4. Do wydatków ratuj

cego zalicza si

rzeczywiste wydatki poniesione celowo oraz słuszny dodatek za

personel i sprz

t faktycznie i celowo u

yte do prowadzenia działania ratowniczego, bior

c pod uwag

przy

ustalaniu jego wysoko

ci kryteria wyliczone wart. 239 § 1 pkt 8, 9 i 10.

§ 5.

wiadczenie, o którym mowa w § 1 i 3, nale

y si

ratuj

cemu tylko wtedy, je

eli byłoby ono wy

sze

od wynagrodzenia za uratowanie mienia, i tylko w zakresie je przewy

szaj

cym.

§ 6.

wiadczenie, o którym mowa w § 1, mo

e by

nieprzyznane lub obni

one, je

eli ratuj

cy ze swej

winy nie zdołał zapobiec szkodzie w

rodowisku lub zmniejszy

jej rozmiarów.

§ 7. Armatorowi statku, który spełni

wiadczenie, o którym mowa w § 1 i 3, przysługuje roszczenie

zwrotne wobec osoby odpowiedzialnej za spowodowanie zagro

enia dla

rodowiska lub wyrz

dzenie w nim

szkody.

Art. 242. [Zapłata wynagrodzenia] § 1. Osoby uratowane nie s

obowi

zane do zapłaty jakiegokolwiek

wynagrodzenia za ich ocalenie.

Page 33 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

§ 2. Ratuj

cemu

ycie ludzkie nale

y si

słuszna cz

ęść

wynagrodzenia przypadaj

cego za uratowanie

mienia oraz cz

ęść

wiadczenia, o którym mowa w art. 241 § 1 i § 3, je

eli jego działanie ratownicze

pozostawało w zwi

zku z wypadkiem, który wymagał ratowania mienia lub

rodowiska.

Art. 243. [Udzielenie ratownictwa przez kilku ratuj

cych] Je

eli ratownictwa udzieliło kilku ratuj

cych,

dy z nich ma prawo do stosunkowej cz

ęś

ci wynagrodzenia; jej wysoko

ść

okre

la umowa zawarta

pomi

dzy ratuj

cymi. W braku umowy ka

dy z ratuj

cych mo

żą

zapłaty przypadaj

cej na niego cz

ęś

wynagrodzenia, której wysoko

ść

okre

la si

przy odpowiednim zastosowaniu art. 239.

Art. 244. [Podział wynagrodzenia] § 1. Wynagrodzenie nale

ne statkowi z tytułu ratownictwa

morskiego dzieli si

po połowie pomi

dzy armatora i załog

po odliczeniu szkód poniesionych przez statek

oraz wydatków i strat armatora i załogi spowodowanych ratownictwem. Je

eli ratownictwo nie było

prowadzone ze statku, wynagrodzenie dzieli si

pomi

dzy ratuj

cego i osoby przez niego zatrudnione,

stosuj

c odpowiednio zasady dotycz

ce podziału wynagrodzenia pomi

dzy armatora i załog

§ 2. Przepisu § 1 nie stosuje si

do wynagrodzenia za działania ratownicze prowadzone przez

ratowników zawodowych oraz jednostki pływaj

ce Marynarki Wojennej, Stra

y Granicznej oraz Policji.

§ 3. Podział cz

ęś

ci wynagrodzenia za ratownictwo morskie przypadaj

cego na załog

statku powinien

uwzgl

dnia

ich osobisty wkład w ratownictwo. Projekt podziału sporz

dza armator statku. Udział kapitana nie

powinien by

mniejszy ni

30 %.

Art. 245. [Zabezpieczenie roszcze

z tytułu ratownictwa] § 1. Dla zabezpieczenia roszcze

z tytułu

ratownictwa morskiego dłu

nik obowi

zany jest ustanowi

odpowiednie zabezpieczenie.

§ 2. Armator uratowanego statku obowi

zany jest podj

ąć

wszelkie niezb

dne

rodki w celu zapewnienia

przez wła

cicieli ładunku odpowiedniego zabezpieczenia roszcze

przeciwko nim z tytułu ratownictwa, zanim

ładunek zostanie zwolniony.

§ 3. Z tytułu roszczenia o wynagrodzenie za ratownictwo morskie oraz roszczenia o zwrot kosztów

poniesionych na zachowanie, oszacowanie i sprzeda

mienia przysługuje ratuj

cemu prawo zastawu na

mieniu uratowanym, a na rzeczach obj

tych przez niego w posiadanie w zwi

zku z ratownictwem – równie

prawo zatrzymania a

do zło

enia przez dłu

nika zabezpieczenia.

Art. 246. [Przedawnienie roszcze

] Roszczenia o wynagrodzenie za ratownictwo morskie lub o zapłat

wiadczenia, o którym mowa w art. 241 § 1 i § 3, przedawniaj

z upływem 2 lat od dnia zako

czenia

ratownictwa.

Art. 247. [Ratownictwo urz

dze

wiertniczych] Przepisów niniejszego działu nie stosuje si

ratownictwa urz

dze

wiertniczych podczas ich wykorzystywania w celu poszukiwania lub uzyskiwania

zasobów mineralnych dna morskiego.

Art. 248. [Działania ratownicze organów administracji rz

dowej i samorz

dowej] Przepisy

niniejszego działu stosuje si

do działa

ratowniczych kontrolowanych lub organizowanych przez organy

administracji rz

dowej i samorz

dowej.

Art. 249. [Jednostki pływaj

ce Marynarki Wojennej, Stra

y Granicznej oraz Policji] § 1. Przepisy

niniejszego działu stosuje si

odpowiednio do jednostek pływaj

cych Marynarki Wojennej, Stra

y Granicznej

oraz Policji.

§ 2. Minister Obrony Narodowej i ministrowie wła

ciwi do spraw wewn

trznych oraz finansów

publicznych okre

, w drodze rozporz

dzenia, zasady obliczania i przeznaczenia wynagrodzenia za

ratownictwo morskie nale

nego jednostkom pływaj

cym wymienionym w § 1 oraz tryb post

powania w tych

sprawach, w sposób stwarzaj

cy zach

dla ich załóg do podejmowania działa

ratowniczych.

Tytuł VII

Wypadki morskie

DZIAŁ I

Awaria wspólna

Art. 250. [Awaria wspólna] § 1. Awari

wspóln

stanowi

nadzwyczajne po

cenia lub wydatki

poniesione rozmy

lnie i rozs

dnie w celu ratowania statku, ładunku na nim przewo

onego oraz frachtu ze

wspólnego dla nich niebezpiecze

stwa.

§ 2. Do awarii wspólnej zalicza si

tylko te straty, które s

bezpo

rednim nast

pstwem aktu awarii

wspólnej. Strat po

rednich, jak straty z przestoju lub z ró

nicy cen, nie zalicza si

do awarii wspólnej.

Art. 251. [Wydatek nadzwyczajny] Wydatek nadzwyczajny poniesiony zamiast wydatku, który

podlegałby zaliczeniu do awarii wspólnej, zalicza si

do awarii wspólnej, lecz tylko do wysoko

ci wydatku

zast

pionego.

Page 34 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

Art. 252. [Straty awarii wspólnej] § 1. Straty awarii wspólnej rozdziela si

pomi

dzy statek, ładunek i

fracht w stosunku do ich rzeczywistej warto

ci w miejscu i czasie zako

czenia podró

y. Opłata za przewóz

pasa

erów i ich baga

u jest zrównana z frachtem.

§ 2. Straty awarii wspólnej rozdziela si

stosownie do § 1, cho

by niebezpiecze

stwo, które

spowodowało nadzwyczajne po

cenia lub wydatki, zostało zawinione przez któregokolwiek z uczestników

awarii wspólnej lub przez osob

trzeci

. Jednak

e rozdzielenie strat nie pozbawia uczestnika awarii wspólnej

prawa zwrotnego poszukiwania od osoby, z której winy strata powstała.

§ 3. Rozdział strat awarii wspólnej przeprowadza si

równie

wtedy, gdy akt awarii wspólnej nie

doprowadził do zamierzonego rezultatu, a tak

e gdy po

cenie obj

ło cały statek lub cały ładunek.

Art. 253. [Zaliczanie strat do awarii wspólnej] § 1. Strat wynikłych z utraty lub uszkodzenia ładunku,

który załadowano na statek bez wiedzy armatora albo zadeklarowano fałszywie przy przyj

ciu do przewozu,

nie zalicza si

do awarii wspólnej; jednak

e ładunek taki, je

eli został uratowany, uczestniczy w pokryciu

udziałów awarii wspólnej według ogólnych zasad.

§ 2. Straty wynikłe z utraty lub uszkodzenia ładunku, którego warto

ść

została przy przyj

ciu do przewozu

zadeklarowana poni

ej rzeczywistej warto

ci, zalicza si

do awarii wspólnej według warto

ci zadeklarowanej,

natomiast ci

ążą

ce na tym ładunku zobowi

zania z tytułu udziału w awarii wspólnej ustala si

według jego

warto

ci rzeczywistej.

Art. 254. [Awaria poszczególna] Wszelkie szkody i straty w statku, ładunku lub frachcie, które nie

podlegaj

zaliczeniu do awarii wspólnej, stanowi

awari

poszczególn

; ponosi je poszkodowany lub ten, kto

za nie odpowiada.

Art. 255. [Dyspasza] § 1. Ustalenia, czy zachodzi awaria wspólna, obliczenia wysoko

ci strat awarii

wspólnej i ich rozdzielenia (dyspasza) dokonuje dyspaszer na zlecenie armatora.

§ 1a. Dyspasza mo

e by

wiadczona tylko przez dyspaszera wpisanego na list

dyspaszerów. List

dyspaszerów prowadzi Prezes Krajowej Izby Gospodarczej.

§ 1b. Na list

dyspaszerów wpisuje si

dyspaszera, je

eli spełnia wymagania kwalifikacyjne okre

lone w

przepisach wydanych na podstawie art. 255 § 4.

§ 1c. Prezes Krajowej Izby Gospodarczej skre

la dyspaszera z listy dyspaszerów:

1) na wniosek dyspaszera;

2) w przypadku utraty wymaga

kwalifikacyjnych;

3) w przypadku stwierdzenia zawinionego, nienale

ytego wykonywania czynno

ci dyspaszerskich,

naruszenia prawa oraz naruszenia zasad etyki zawodowej;

4) w przypadku

mierci dyspaszera.

§ 2. Szczegółowego rozliczenia awarii wspólnej dokonuje dyspaszer stosuj

c, w braku umowy stron,

zasady powszechnie przyj

te w mi

dzynarodowym obrocie morskim.

§ 3. Zlecenie powinno by

udzielone dyspaszerowi przez armatora niezwłocznie po zako

czeniu

podró

y, nie pó

niej jednak ni

w ci

gu jednego miesi

ca. W razie zwłoki armatora zlecenie mo

e by

udzielone przez innego uczestnika awarii wspólnej.

§ 4. Minister wła

ciwy do spraw gospodarki morskiej w porozumieniu z ministrem wła

ciwym do spraw

gospodarki okre

li, w drodze rozporz

dzenia, kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowiska dyspaszera,

w szczególno

ci maj

c na uwadze wymagania stawiane przed dyspaszerami w zakresie prowadzenia

post

powania dyspaszerskiego, sposób powoływania dyspaszera, wpisu i skre

lenia z listy dyspaszerów oraz

tryb post

powania dyspaszerskiego.

Art. 256. [Przedawnienie roszcze

] § 1. Roszczenie z awarii wspólnej przedawnia si

z upływem

dwóch lat od dnia zako

czenia podró

§ 2. Bieg przedawnienia przerywa si

przez zgłoszenie roszczenia dyspaszerowi wyznaczonemu

zgodnie z art. 255 § 3. Przedawnienie biegnie na nowo od dnia dor

czenia dyspaszy.

DZIAŁ II

Zderzenie statków

Art. 257. [Zderzenie statków] Przepisy niniejszego działu normuj

odpowiedzialno

ść

za szkod

wyrz

dzon

statkowi albo znajduj

cym si

na nim osobom lub rzeczom wskutek zderzenia, które nast

piło na

morzu lub na wodach

ródl

dowych pomi

dzy statkami morskimi albo pomi

dzy statkiem morskim a statkiem

eglugi

ródl

dowej lub wodnosamolotem.

Art. 258. [Odpowiedzialno

ść

za szkod

] § 1. Statek odpowiada za szkod

wyrz

dzon

wskutek

Page 35 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

zderzenia z jego winy.

§ 2. Wina statku zachodzi w szczególno

ci w razie zaniedba

w zakresie wyposa

enia statku,

kierowania statkiem, obsługiwania statku, przestrzegania przepisów o zapobieganiu zderzeniom na morzu i
stosowania innych

rodków bezpiecze

stwa, nakazanych przez obowi

zuj

ce przepisy, praktyk

morsk

lub

przez szczególne okoliczno

ci.

Art. 259. [Zderzenie z winy kilku statków] § 1. Je

eli zderzenie nast

piło z winy kilku statków, ka

dy z

nich odpowiada w stosunku do stopnia swojej winy za szkod

wyrz

dzon

pozostałym statkom lub mieniu

znajduj

cemu si

na nich. Je

eli stopie

winy jest jednakowy albo nie da si

ustali

, statki odpowiadaj

równych cz

ęś

ciach.

§ 2. Za szkod

, wynikł

wskutek

mierci, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, statki, które zawiniły

zderzenie, odpowiadaj

solidarnie. Statkowi, który na podstawie solidarnej odpowiedzialno

ci zapłacił cz

ęść

ksz

na niego przypadało, przysługuje zwrotne roszczenie do innych statków o sum

nadpłacon

Art. 260. [Siła wy

sza] § 1. Je

eli zderzenie nast

piło wskutek przypadku lub siły wy

szej albo je

eli

przyczyny nie mo

na ustali

, szkod

ponosi ten, kto jej doznał.

§ 2. Przepis § 1 stosuje si

równie

, gdy statki lub jeden z nich były w czasie zderzenia zakotwiczone.

Art. 261. [Obowi

zek pomocy] § 1. Po zderzeniu kapitan ka

dego ze statków, które zderzyły si

obowi

zany jest nie

ść

pomoc drugiemu statkowi, jego załodze i pasa

erom, je

eli mo

e to uczyni

bez

powa

nego niebezpiecze

stwa dla swojego statku oraz jego pasa

erów i załogi.

§ 2. Kapitan ka

dego ze statków, które zderzyły si

, jest równie

obowi

zany bezzwłocznie poda

drugiemu statkowi nazw

, sygnał rozpoznawczy i port macierzysty swojego statku oraz miejscowo

ść

, z której

i do której płynie.

§ 3. Armator nie odpowiada za naruszenie powy

szych obowi

zków przez kapitana.

Art. 262. [Przedawnienie roszcze

] § 1. Roszczenie o wynagrodzenie szkody wyrz

dzonej zderzeniem

statków przedawnia si

z upływem dwóch lat od dnia zderzenia.

§ 2. Bieg przedawnienia przerywa si

przez wszcz

cie przed izb

morsk

post

powania dotycz

cego

zderzenia. Przedawnienie biegnie na nowo od dnia zako

czenia tego post

powania.

§ 3. Roszczenie zwrotne o sum

nadpłacon

na podstawie solidarnej odpowiedzialno

ci statków, które

zawiniły zderzenie, przedawnia si

z upływem roku od dnia zapłaty.

Art. 263. [Szkoda wynikła z innych przyczyn ni

zderzenie] Przepisy niniejszego działu stosuje si

odpowiednio, gdy statek zachowaniem swym wyrz

dził szkod

innemu statkowi, znajduj

cym si

na nim

osobom lub rzeczom, cho

by nawet zderzenie nie nast

piło.

Art. 264. [Jednostki pływaj

ce Marynarki Wojennej, Stra

y Granicznej i Policji] § 1. Przepisy

niniejszego działu stosuje si

odpowiednio do jednostek pływaj

cych Marynarki Wojennej, Stra

y Granicznej i

Policji.

§ 2. Jednostki pływaj

ce wyszczególnione w § 1 nie ponosz

odpowiedzialno

ci za szkod

wyrz

dzon

innym statkom wskutek zderzenia lub innego działania podczas wykonywania zada

słu

bowych w obr

bie

stref zamkni

tych dla

eglugi i rybołówstwa oraz ogłoszonych jako niebezpieczne dla

eglugi i rybołówstwa.

§ 3. Minister Obrony Narodowej i minister wła

ciwy do spraw wewn

trznych w porozumieniu z ministrem

wła

ciwym do spraw gospodarki morskiej okre

, w drodze rozporz

dzenia, zasady i tryb działania

dowódców jednostek pływaj

cych Marynarki Wojennej, Stra

y Granicznej oraz Policji w razie zderzenia si

tych jednostek z innymi statkami, ze szczególnym uwzgl

dnieniem formy i zakresu niesienia pomocy

drugiemu statkowi, jego załodze i pasa

erom oraz okoliczno

ci i zakresu wykonywania obowi

zku

bezzwłocznego podawania kapitanowi drugiego statku numeru taktycznego jednostki.

DZIAŁ III

Zanieczyszczenie ze statków

Rozdział 1

Zanieczyszczenia ró

Art. 265. [Odpowiedzialno

ść

armatora za zanieczyszczenie ze statku] Z zastrze

eniem przepisów

rozdziału 1a i 2, armator odpowiada za szkod

wyrz

dzon

komukolwiek zanieczyszczeniem pochodz

cym

ze statku w zwi

zku z przewozem ładunków, eksploatacj

statku lub zatapianiem w morzu odpadów i innych

substancji.

Art. 266. [Wył

czenie odpowiedzialno

ci armatora] § 1. Armator nie ponosi odpowiedzialno

ci, je

eli

szkoda powstała wskutek siły wy

szej, wył

cznej winy umy

lnej osoby trzeciej albo wadliwego działania lub

zaniechania organów odpowiedzialnych za utrzymanie

wiateł lub innych urz

dze

nawigacyjnych.

Page 36 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

§ 2. Je

eli szkoda wynikła z winy umy

lnej poszkodowanego, odpowiedzialno

ść

armatora w stosunku do

tej osoby jest wył

czona; w razie ra

żą

cego niedbalstwa poszkodowanego odpowiedzialno

ść

armatora mo

wył

czona w cało

ci lub odpowiedniej cz

ęś

ci.

Art. 267. [Odpowiedzialno

ść

solidarna] Je

eli szkoda została wyrz

dzona zanieczyszczeniem

pochodz

cym z dwóch lub wi

cej statków, ich armatorzy odpowiadaj

solidarnie za szkod

Art. 268. [Szkoda i jej naprawienie] § 1. Przez szkod

wyrz

dzon

zanieczyszczeniem rozumie si

szkod

wyrz

dzon

działaniem substancji zanieczyszczaj

cych, jak równie

celowym u

yciem

rodków

zapobiegawczych zastosowanych po zdarzeniu powoduj

cym zanieczyszczenie.

§ 2. Naprawienie szkody wyrz

dzonej zanieczyszczeniem obejmuje straty poniesione przez

poszkodowanego oraz korzy

ci, które mógłby osi

ąć

, gdyby nie nast

piło zanieczyszczenie

rodowiska.

Naprawienie szkody obejmuje równie

zwrot kosztu

rodków zapobiegawczych, o których mowa w § 1, oraz

niezb

dnych wydatków i nakładów, które zostały lub b

poniesione w celu przywrócenia

rodowiska do

stanu sprzed zanieczyszczenia.

Art. 269. [Zakaz wył

czania i ograniczania odpowiedzialno

ci] Nie mo

na wył

czy

ani ograniczy

góry odpowiedzialno

ci okre

lonej w art. 265–268.

Art. 270. [

śą

danie zwrotu wydatków] Ka

dy, kto w celu zapobie

enia szkodzie w

rodowisku,

spowodowanej zanieczyszczeniem ze statku, poniósł niezb

dne wydatki, mo

żą

ich zwrotu od

armatora, który odpowiada za zanieczyszczenie.

Art. 271. [Przywrócenie

rodowiska do stanu sprzed zanieczyszczenia] § 1. Organ administracji

morskiej mo

żą

od armatora, który odpowiada za zanieczyszczenie

rodowiska, przywrócenia tego

rodowiska do stanu sprzed zanieczyszczenia.

§ 2. Gdyby przywrócenie

rodowiska morskiego do stanu sprzed zanieczyszczenia było dla armatora

niemo

liwe lub nadmiernie utrudnione, mo

e on zwolni

z tego obowi

zku przez zwrot niezb

dnych

kosztów i nakładów, które zostały lub b

musiały by

w tym celu poniesione przez organ administracji

morskiej lub osoby trzecie.

Rozdział 1a

Zanieczyszczenia olejami bunkrowymi

Art. 271a. [Odpowiedzialno

ść

za zanieczyszczenia olejami bunkrowymi] § 1. Do odpowiedzialno

za szkod

wyrz

dzon

zanieczyszczeniem olejem bunkrowym znajduj

cym si

na pokładzie statku lub

pochodz

cym ze statku stosuje si

postanowienia Mi

dzynarodowej konwencji o odpowiedzialno

ci cywilnej

za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami bunkrowymi, przyj

tej przez Mi

dzynarodow

Organizacj

Morsk

w Londynie w dniu 23 marca 2001 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 148, poz. 939), zwanej dalej

„Konwencj

bunkrow

”, wraz ze zmianami obowi

zuj

cymi od daty ich wej

cia w

ycie w stosunku do

Rzeczypospolitej Polskiej, podanymi do publicznej wiadomo

ci we wła

ciwy sposób.

§ 2. U

yte w przepisach niniejszego rozdziału okre

lenia: „statek”, „wła

ciciel statku”, „olej bunkrowy”,

„

rodki zapobiegawcze”, „szkoda spowodowana zanieczyszczeniem”, „pa

stwo rejestracji statku”, „tona

brutto” – odpowiadaj

znaczeniu, jakie im nadano w Konwencji bunkrowej.

§ 3. Przepisy, o których mowa w § 1, maj

równie

zastosowanie do statków, które nie s

zarejestrowane w

adnym z pa

stw-stron Konwencji bunkrowej ani nie podnosz

bandery któregokolwiek z

tych pa

stw, je

eli:

1) szkoda spowodowana zanieczyszczeniem powstała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w

wył

cznej strefie ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej;

2) zastosowano

rodki zapobiegawcze w celu zapobie

enia szkodzie, o której mowa w pkt 1, lub jej

zmniejszenia.

Art. 271b. [Certyfikat stwierdzaj

cy zabezpieczenie finansowe odpowiedzialno

ci za szkod

] § 1.

Wła

ciciel statku o polskiej przynale

ci, o tona

u brutto przekraczaj

cym 1 000 ton, jest obowi

zany

posiada

zabezpieczenie finansowe odpowiedzialno

ci za szkod

spowodowan

zanieczyszczeniem,

stwierdzone odpowiednim certyfikatem.

§ 2. Certyfikat wydaje lub po

wiadcza dyrektor urz

du morskiego, na wniosek wła

ciciela statku.

§ 3. Certyfikat wydaje si

w j

zyku polskim i angielskim.

§ 4. Certyfikat jest wydawany na okres, na jaki zostało ustanowione zabezpieczenie finansowe. Je

eli

zabezpieczenie finansowe utraciło wa

ść

przed upływem okresu, na jaki zostało ustanowione, wła

ciciel

statku jest obowi

zany powiadomi

o tym dyrektora urz

du morskiego, który wydał lub po

wiadczył certyfikat.

§ 5. Certyfikat traci wa

ść

w przypadku utraty wa

ci zabezpieczenia finansowego, na podstawie

którego został wydany.

Page 37 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

§ 6. Po

wiadczeniu podlega certyfikat, je

eli jest do niego doł

czony dokument zabezpieczenia

finansowego.

§ 7. Kopi

wydanego lub po

wiadczonego certyfikatu dyrektor urz

du morskiego przesyła wła

ciwemu

organowi pa

stwa rejestracji statku.

Art. 271c. [Opłaty za wydanie i po

wiadczenie certyfikatu] § 1. Dyrektor urz

du morskiego pobiera

nast

puj

ce opłaty:

1) za wydanie certyfikatu – równowarto

ść

30 euro;

2) za po

wiadczenie certyfikatu – równowarto

ść

20 euro.

§ 2. Przeliczenia równowarto

ci euro, o której mowa w § 1, na złote dokonuje si

według

redniego

kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski dla tej waluty w dniu, odpowiednio, zło

enia wniosku o

wydanie lub po

wiadczenie certyfikatu.

Art. 271d. [Brak certyfikatu a

egluga] § 1. Statek, o którym mowa w art. 271b § 1, nie mo

e by

ywany w

egludze, je

li nie posiada certyfikatu stwierdzaj

cego zabezpieczenie finansowe

odpowiedzialno

ci za szkod

spowodowan

zanieczyszczeniem.

§ 2. Certyfikat powinien by

przechowywany na statku.

Art. 271e. [Brak certyfikatu a wej

cie do portu polskiego] Statek o tona

u brutto przekraczaj

cym 1

000 ton nie mo

e wej

ść

do portu polskiego ani go opu

, a tak

e korzysta

z urz

dze

przeładunkowych na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, je

li nie posiada certyfikatu stwierdzaj

cego zabezpieczenie finansowe

odpowiedzialno

ci za szkod

spowodowan

zanieczyszczeniem, wydanego lub po

wiadczonego przez

wła

ciwy organ.

Art. 271f. [Wydanie certyfikatu przez dyrektora urz

du morskiego] Dyrektor urz

du morskiego mo

wyda

certyfikat stwierdzaj

cy zabezpieczenie finansowe odpowiedzialno

ci za szkod

spowodowan

zanieczyszczeniem wła

cicielowi statku niezarejestrowanego w

adnym z pa

stw-stron Konwencji bunkrowej,

eli ten udowodni,

e dysponuje wystarczaj

cym zabezpieczeniem finansowym tej odpowiedzialno

ci.

Art. 271g. [Warunki, tryb i wzór certyfikatu] Minister wła

ciwy do spraw gospodarki morskiej okre

li, w

drodze rozporz

dzenia, warunki i tryb wydawania oraz wzór certyfikatu, o którym mowa w art. 271b § 1,

maj

c na uwadze konieczno

ść

zapewnienia nale

ytego zabezpieczenia finansowego odpowiedzialno

ci za

szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami bunkrowymi oraz kieruj

c si

konieczno

, aby wzór

certyfikatu odpowiadał wzorowi okre

lonemu w Konwencji bunkrowej.

Art. 271h. [Kontrola przestrzegania przepisów] Kontrol

przestrzegania przepisów o zabezpieczeniu

finansowym odpowiedzialno

ci za szkod

spowodowan

zanieczyszczeniem sprawuj

dyrektorzy urz

dów

morskich.

Rozdział 2

Zanieczyszczenia ze statków przewo

żą

cych oleje

Art. 272. [Zanieczyszczenia ze statków przewo

żą

cych oleje] § 1. Do odpowiedzialno

ci za szkod

wyrz

dzon

przez wyciek lub usuni

cie oleju ze statku przewo

żą

cego olej luzem jako ładunek stosuje si

postanowienia Mi

dzynarodowej konwencji o odpowiedzialno

ci cywilnej za szkody spowodowane

zanieczyszczeniem olejami, sporz

dzonej w Brukseli dnia 29 listopada 1969 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 32, poz.

184), zmienionej Protokołem, sporz

dzonym w Londynie dnia 27 listopada 1992 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 136,

poz. 1526), zwanej dalej „Konwencj

o odpowiedzialno

ci cywilnej”, wraz ze zmianami obowi

zuj

cymi od

daty ich wej

cia w

ycie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, podanymi do publicznej wiadomo

ci we

wła

ciwy sposób.

§ 2. U

yte w przepisach niniejszego rozdziału okre

lenia „statek”, „wła

ciciel”, „pa

stwo rejestracji

statku”, „olej”, „szkoda spowodowana zanieczyszczeniem” – odpowiadaj

znaczeniu, jakie im nadano w

Konwencji o odpowiedzialno

ci cywilnej.

§ 3. Przepisy, o których mowa w § 1, maj

równie

zastosowanie do statków, które nie s

zarejestrowane w

adnym z pa

stw-stron Konwencji o odpowiedzialno

ci cywilnej ani nie podnosz

bandery

któregokolwiek z tych pa

stw, je

eli szkoda spowodowana zanieczyszczeniem powstała na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej lub w wył

cznej strefie ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 273. [Zabezpieczenie finansowe] § 1. Wła

ciciel statku o polskiej przynale

ci, przewo

żą

cego

cej ni

2 000 ton oleju luzem jako ładunek, jest obowi

zany posiada

zabezpieczenie finansowe

odpowiedzialno

ci za szkod

spowodowan

zanieczyszczeniem, stwierdzone odpowiednim certyfikatem.

§ 2. Certyfikat wydaje lub po

wiadcza dyrektor urz

du morskiego, na wniosek wła

ciciela statku.

§ 3. Certyfikat wydaje si

w j

zyku polskim i angielskim.

Page 38 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

§ 4. Certyfikat jest wydawany na okres, na jaki zostało ustanowione zabezpieczenie finansowe. Je

eli

zabezpieczenie finansowe utraciło wa

ść

przed upływem okresu, na jaki zostało ustanowione, wła

ciciel

statku jest obowi

zany powiadomi

o tym dyrektora urz

du morskiego, który wydał lub po

wiadczył certyfikat.

§ 5. Certyfikat traci wa

ść

w przypadku utraty wa

ci zabezpieczenia finansowego, na podstawie

którego został wydany.

§ 6. Po

wiadczeniu podlega certyfikat, je

eli jest do niego doł

czony dokument zabezpieczenia

finansowego.

§ 7. Kopi

wydanego lub po

wiadczonego certyfikatu dyrektor urz

du morskiego przesyła wła

ciwemu

organowi pa

stwa rejestracji statku.

Art. 273a. [Opłaty za wydanie i po

wiadczenie certyfikatu] § 1. Dyrektor urz

du morskiego pobiera

nast

puj

ce opłaty:

1) za wydanie certyfikatu – równowarto

ść

30 euro;

2) za po

wiadczenie certyfikatu – równowarto

ść

20 euro.

§ 2. Przepis art. 271c § 2 stosuje si

odpowiednio.

Art. 274. [Certyfikat stwierdzaj

cy zabezpieczenie finansowe] § 1. Statek, o którym mowa w art. 273

§ 1, nie mo

e by

ywany w

egludze, je

li nie posiada certyfikatu stwierdzaj

cego zabezpieczenie

finansowe odpowiedzialno

ci za szkod

spowodowan

zanieczyszczeniem.

§ 2. Certyfikat powinien by

przechowywany na statku.

Art. 275. [Obowi

zek posiadania certyfikatu] Statek przewo

żą

cy ponad 2 000 ton oleju luzem jako

ładunek nie mo

e wej

ść

do portu polskiego ani go opu

, a tak

e korzysta

z urz

dze

przeładunkowych na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, je

li nie posiada certyfikatu stwierdzaj

cego zabezpieczenie finansowe

odpowiedzialno

ci za szkod

spowodowan

zanieczyszczeniem, wydanego lub po

wiadczonego przez

wła

ciwy organ.

Art. 276. [Wydawanie certyfikatów] Dyrektor urz

du morskiego mo

e wyda

certyfikat stwierdzaj

zabezpieczenie finansowe odpowiedzialno

ci za szkod

spowodowan

zanieczyszczeniem wła

cicielowi

statku niezarejestrowanego w

adnym z pa

stw-stron Konwencji o odpowiedzialno

ci cywilnej, je

eli ten

udowodni,

e dysponuje wystarczaj

cym zabezpieczeniem finansowym tej odpowiedzialno

ci.

Art. 277. [Delegacja] Minister wła

ciwy do spraw gospodarki morskiej okre

li, w drodze rozporz

dzenia,

warunki i tryb wydawania oraz wzór certyfikatu, o którym mowa w art. 273 § 1, maj

c na uwadze konieczno

ść

zapewnienia nale

ytego zabezpieczenia finansowego odpowiedzialno

ci za szkody spowodowane

zanieczyszczeniem olejami oraz kieruj

c si

konieczno

, aby wzór certyfikatu odpowiadał wzorowi

okre

lonemu w Konwencji o odpowiedzialno

ci cywilnej.

Art. 278. [Kontrola przestrzegania przepisów] Kontrol

przestrzegania przepisów o zabezpieczeniu

finansowym odpowiedzialno

ci za szkod

spowodowan

zanieczyszczeniem sprawuj

dyrektorzy urz

dów

morskich.

Rozdział 3

dzynarodowy Fundusz Odszkodowa

za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami

Art. 279. [Mi

dzynarodowy Fundusz Odszkodowa

] § 1. Do dochodzenia roszcze

wobec

dzynarodowego Funduszu Odszkodowa

za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami,

zwanego dalej „Mi

dzynarodowym Funduszem”, stosuje si

postanowienia Mi

dzynarodowej konwencji o

utworzeniu Mi

dzynarodowego Funduszu Odszkodowa

za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem

Olejami, sporz

dzonej w Brukseli dnia 18 grudnia 1971 r. (Dz. U. z 1986 r. Nr 14, poz. 79), zmienionej

Protokołem, sporz

dzonym w Londynie dnia 27 listopada 1992 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 136, poz. 1529), wraz

ze zmianami obowi

zuj

cymi od daty ich wej

cia w

ycie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, podanymi

do publicznej wiadomo

ci we wła

ciwy sposób.

§ 2. Z roszczeniem do Mi

dzynarodowego Funduszu mo

na wyst

, gdy nie zostało ono zaspokojone

na podstawie Konwencji o odpowiedzialno

ci cywilnej, poniewa

1) nie istnieje odpowiedzialno

ść

za szkod

w my

l Konwencji o odpowiedzialno

ci cywilnej (art. 272 § 1);

2) wła

ciciel statku lub jego gwarant jest niezdolny do wypełnienia w cało

ci swego zobowi

zania;

3) wysoko

ść

szkody przekracza granice odpowiedzialno

ci wła

ciciela statku.

Art. 280. [Wkłady na rzecz Funduszu] § 1. Osoba otrzymuj

ca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

olej przewieziony drog

morsk

stosownie do postanowie

art. 10 Konwencji, o której mowa w art. 279 § 1, w

ilo

ci 150 tys. ton lub wi

cej, uiszcza wkłady na rzecz Mi

dzynarodowego Funduszu zgodnie z art. 10, 11 i 15

tej konwencji.

Page 39 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

§ 2. Ka

dy, kto otrzymuje z zagranicy lub jakiegokolwiek miejsca poło

onego na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej albo na obszarze wył

cznej strefy ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej olej

przewieziony drog

morsk

stosownie do postanowie

§ 1, obowi

zany jest przekaza

ministrowi

wła

ciwemu do spraw finansów publicznych, w terminie do dnia 15 stycznia ka

dego roku, dane o ilo

ciach

oleju otrzymanego w ci

gu poprzedniego roku kalendarzowego.

§ 3. Minister wła

ciwy do spraw finansów publicznych składa Mi

dzynarodowemu Funduszowi corocznie

sprawozdanie o ilo

ci przewiezionego drog

morsk

oleju.

Art. 281. [Obowi

zki dyrektora urz

du morskiego] W przypadku szkody spowodowanej

zanieczyszczeniem olejowym dyrektor urz

du morskiego, na

żą

danie poszkodowanego, jest obowi

zany

stwierdzi

zaistnienie wypadku i udost

pni

dokumentacj

tej szkody.

DZIAŁ IV

Mienie zatopione lub znalezione

Art. 282. [Wydobycie mienia zatopionego] § 1. Wła

ciciel mienia (statku, ładunku lub innego

przedmiotu) zatopionego w obr

bie polskich morskich wód wewn

trznych lub polskiego morza terytorialnego

powinien w ci

gu 6 miesi

cy od dnia zatoni

cia mienia zgłosi

we wła

ciwym urz

dzie morskim zamiar

wydobycia tego mienia i okre

termin, do którego zamierza zako

czy

wydobywanie. Dyrektor urz

morskiego mo

e w ci

gu 3 miesi

cy od dnia zgłoszenia za

żą

zmiany wskazanego terminu lub zakre

wła

cicielowi stosowny termin zako

czenia wydobywania, nie krótszy jednak ni

rok, licz

c od dnia

dor

czenia decyzji.

§ 2. Je

eli wła

ciciel mienia w terminie okre

lonym w § 1 nie zgłosił zamiaru wydobycia mienia albo nie

uko

czył wydobywania mienia w terminie okre

lonym przez siebie lub wyznaczonym przez dyrektora urz

morskiego, dyrektor urz

du morskiego mo

e zarz

dzi

wydobycie mienia na koszt wła

ciciela.

§ 3. Je

eli wła

ciciel mienia w wyznaczonym terminie nie zgłosi si

po odbiór mienia albo nie ui

kosztów jego usuni

cia, dyrektor urz

du morskiego mo

e sprzeda

mienie i z sumy uzyskanej ze sprzeda

pokry

swoje koszty oraz wydatki za przechowywanie i przeprowadzenie sprzeda

y, a reszt

zło

depozytu s

dowego w celu wydania jej osobie uprawnionej.

§ 4. (uchylony).

Art. 283. [Wymóg uzyskania zezwolenia wła

ciwych organów wojskowych] § 1. Wydobywanie

mienia przez wła

ciciela w rejonach umocnionych i w innych obszarach uznanych za szczególnie wa

ne dla

obrony kraju, jak równie

wydobywanie mienia wojskowego lub przysposobionego do celów wojskowych

wymaga zezwolenia wła

ciwych organów wojskowych.

§ 2. Je

eli wła

ciciel mienia zatopionego nie uzyskał zezwolenia na wydobycie tego mienia, mo

zwróci

w ci

gu 3 miesi

cy od dnia otrzymania odmowy do dyrektora urz

du morskiego o zarz

dzenie w

porozumieniu z wła

ciwym organem wojskowym wydobycia tego mienia na koszt wła

ciciela.

Art. 284. [Mienie utrudniaj

eglug

] § 1. Je

eli mienie zatopione b

opuszczone znajduj

ce si

na mieli

nie lub na powierzchni wody utrudnia

eglug

lub prac

w porcie, na redzie lub drodze wodnej albo

zagra

egludze, dyrektor urz

du morskiego mo

e zarz

dzi

usuni

cie przeszkody na koszt wła

ciciela,

wyznaczaj

c mu stosowny termin do odbioru mienia za zwrotem poniesionych kosztów.

§ 2. Postanowienie art. 282 § 3 stosuje si

odpowiednio.

Art. 285. [Zgłoszenie wydobycia i przywiezienia cudzego mienia] Wydobycie cudzego mienia

zatopionego w morzu i przywiezienie go na polskie morskie wody wewn

trzne lub polskie morze terytorialne

nale

y niezwłocznie zgłosi

urz

dowi morskiemu z podaniem czasu, miejsca i okoliczno

ci wydobycia mienia

oraz w miar

ci zawiadomi

o tym równie

wła

ciciela, a do czasu wydania mu mienia – odpowiednio

je zabezpieczy

Art. 286. [Zwrot kosztów i wydatków] § 1. Wydobywaj

cemu cudze mienie nale

y si

zwrot kosztów i

wydatków oraz wynagrodzenie, którego wysoko

ść

okre

la si

przy odpowiednim zastosowaniu przepisów o

ratownictwie morskim.

§ 2. Na zabezpieczenie nale

ci okre

lonych w § 1 wydobywaj

cemu przysługuje ustawowe prawo

zastawu na wydobytym mieniu, z pierwsze

stwem słu

żą

cym uprzywilejowanym wierzytelno

ciom z tytułu

ratownictwa.

Art. 287. [Sprzeda

wydobytego mienia] Je

eli wydobyte mienie ulega szybkiemu zepsuciu lub

zniszczeniu albo je

eli jego przechowanie wymaga nadmiernych kosztów, wydobywaj

cy mo

e je sprzeda

sum

uzyskan

ze sprzeda

y po odliczeniu swoich nale

ci zło

do depozytu s

dowego, zawiadamiaj

niezwłocznie wła

ciciela o dokonaniu sprzeda

y i zło

eniu reszty sumy do depozytu s

dowego.

Art. 288. [Wydanie mienia urz

dowi morskiemu] § 1. Je

eli wła

ciciel nie jest znany albo w ci

gu 30

dni od dnia zawiadomienia go o wydobyciu nie zgłosi si

w celu odbioru mienia lub nie ui

ci nale

Page 40 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

wydobywaj

cego, wydobywaj

cy obowi

zany jest wyda

wydobyte mienie urz

dowi morskiemu, a gdy

ono jest mieniem wojskowym lub przysposobionym do celów wojskowych, przekaza

wła

ciwemu organowi

wojskowemu.

§ 2. W celu ustalenia wła

ciciela wydobytego mienia urz

d morski przeprowadza post

powanie

wyja

niaj

ce, wzywaj

c do zgłoszenia nieznanego wła

ciciela mienia w sposób zwyczajowo przyj

ty.

§ 3. Minister wła

ciwy do spraw gospodarki morskiej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwo

ci i

ministrem wła

ciwym do spraw zagranicznych okre

li, w drodze rozporz

dzenia, tryb post

powania, o którym

mowa w § 2, maj

c na wzgl

dzie skuteczno

ść

post

powania.

Art. 289. [Niezgłoszenie si

wła

ciciela] Je

eli wła

ciciel mienia w terminie sze

ciomiesi

cznym od

dnia wezwania przez dyrektora urz

du morskiego nie zgłosi si

w celu odbioru mienia lub nie ui

ci nale

wydobywaj

cego i poniesionych przez urz

d morski kosztów zabezpieczenia, dyrektor urz

du morskiego

e sprzeda

wydobyte mienie i sum

uzyskan

ze sprzeda

y po odliczeniu nale

ci wydobywaj

cego i

swoich kosztów zło

do depozytu s

dowego. Przepis art. 287 stosuje si

odpowiednio.

Art. 290. [Prawo do wynagrodzenia] § 1. Kto znalazł i uratował cudze mienie unosz

ce si

na morzu

albo przyczynił si

do uratowania takiego mienia, ma prawo do wynagrodzenia według przepisów o

ratownictwie morskim, je

eli zgłosił swe roszczenie najpó

niej w chwili oddania znalezionego mienia.

§ 2. Kto znalazł i zabezpieczył cudze mienie wyrzucone na brzeg morza, ma prawo do wynagrodzenia w

wysoko

ci nieprzekraczaj

cej 30 % warto

ci mienia, je

eli roszczenie swe zgłosił najpó

niej w chwili oddania

znalezionego mienia.

§ 3. W przypadkach przewidzianych w § 1 i 2 stosuje si

odpowiednio przepisy art. 285–289.

Art. 291. [Delegacja] Minister Sprawiedliwo

ci w porozumieniu z ministrem wła

ciwym do spraw

gospodarki morskiej i ministrem wła

ciwym do spraw finansów publicznych okre

li, w drodze rozporz

dzenia,

sposób post

powania z mieniem, którego wła

ciciel pozostał nieznany, oraz tryb ustalania wysoko

ci i

pokrycia nale

ci zwi

zanych z wydobyciem, zabezpieczeniem, sprzeda

żą

mienia stosownie do przepisów

niniejszego działu, jak równie

sposób i tryb przeprowadzania przewidzianej w niniejszym dziale sprzeda

mienia, z zastosowaniem przepisów Kodeksu post

powania cywilnego.

Tytuł VIII

Ubezpieczenie morskie

DZIAŁ I

Umowa ubezpieczenia morskiego

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 292. [Umowa ubezpieczenia morskiego] § 1. Przez umow

ubezpieczenia morskiego

ubezpieczyciel zobowi

zuje si

w zamian za składk

ubezpieczeniow

wypłaci

odszkodowanie za szkody

poniesione wskutek niebezpiecze

stw, na jakie przedmiot ubezpieczenia jest nara

ony w zwi

zku z

eglug

morsk

§ 2. Umow

ubezpieczenia morskiego mo

na obj

ąć

ponadto niebezpiecze

stwa, na które w zwi

zku z

przewozem morskim przedmiot ubezpieczenia jest nara

ony w przewozie lotniczym, na wodach

ródl

dowych lub na l

dzie.

§ 3. Przepisy o ubezpieczeniu morskim stosuje si

odpowiednio do ubezpieczenia statków znajduj

cych

w budowie.

Art. 293. [Przedmiot ubezpieczenia morskiego] § 1. Przedmiotem ubezpieczenia morskiego mo

e by

dy interes maj

tkowy zwi

zany z

eglug

morsk

i daj

cy si

oceni

w pieni

dzach.

§ 2. Przedmiotem ubezpieczenia morskiego mog

w szczególno

ci: statek, ładunek, fracht, opłata

za przewóz pasa

erów, opłata czarterowa, spodziewany zysk na ładunku, prowizja, wydatki awarii wspólnej,

zobowi

zanie z tytułu odpowiedzialno

ci cywilnej oraz wierzytelno

ść

zabezpieczona na statku, ładunku lub

frachcie.

Art. 294. [Obowi

zki ubezpieczyciela] § 1. Ubezpieczyciel obowi

zany jest na

żą

danie wyda

osobie,

z któr

zawarł umow

ubezpieczenia (ubezpieczaj

cemu), polis

stwierdzaj

zawarcie umowy

ubezpieczenia.

§ 2. Przed wydaniem polisy ubezpieczyciel obowi

zany jest wyda

ubezpieczaj

cemu na jego

żą

danie

tymczasowy dokument stwierdzaj

cy zawarcie umowy.

Art. 295. [Polisa] § 1. Polisa powinna zawiera

Page 41 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

1) oznaczenie ubezpieczyciela;

2) oznaczenie przedmiotu ubezpieczenia;

3) oznaczenie niebezpiecze

stw obj

tych umow

ubezpieczenia;

4) okre

lenie czasu lub podró

y, na które zawarto umow

ubezpieczenia;

5) sum

ubezpieczenia;

6) miejsce i dat

wystawienia polisy;

7) podpis ubezpieczyciela.

§ 2. Polisa mo

e by

wystawiona na imiennie okre

lonego ubezpieczaj

cego (polisa imienna), na

zlecenie lub na okaziciela.

Art. 296. [Umowa na rzecz osoby trzeciej] § 1. Umowa ubezpieczenia morskiego mo

e by

zawarta

na rzecz osoby trzeciej (ubezpieczonego).

§ 2. Ubezpieczony mo

e nie by

imiennie okre

lony w umowie ubezpieczenia (ubezpieczenie na rzecz

tego, kogo dotyczy).

§ 3. W razie zawarcia umowy ubezpieczenia morskiego na rzecz osoby trzeciej prawo domagania si

ubezpieczyciela wydania polisy przysługuje ubezpieczaj

cemu. Dopóki polisa znajduje si

w jego posiadaniu,

e on rozporz

dza

prawami wynikaj

cymi z umowy.

§ 4. Obowi

zki ubezpieczaj

cego zwi

zane z wykonaniem umowy ubezpieczenia przechodz

ubezpieczonego z chwil

wydania mu polisy; nie dotyczy to jednak obowi

zku zapłaty składki

ubezpieczeniowej.

Art. 297. [Niewa

ść

umowy] § 1. Umowa ubezpieczenia morskiego jest niewa

na, je

eli w chwili jej

zawarcia szkoda obj

ta ubezpieczeniem ju

nast

piła lub nie istniała mo

liwo

ść

jej powstania; ubezpieczyciel

zachowuje jednak prawo do opłaty stornowej, chyba

e zawieraj

c umow

wiedział o okoliczno

ciach

powoduj

cych jej niewa

ść

§ 2. Przepisu § 1 nie stosuje si

, je

eli ubezpieczeniem obj

to okres poprzedzaj

cy zawarcie umowy,

chyba

e stan rzeczy znany był obu stronom w chwili zawierania umowy; je

eli w tej chwili stan rzeczy był

znany tylko jednej ze stron, umowa nie wi

ąż

e strony nie

wiadomej.

§ 3. Wysoko

ść

opłaty stornowej okre

la umowa.

Art. 298. [Odst

pienie od umowy] Ubezpieczaj

cy mo

e w ka

dej chwili odst

od umowy, dopóki

nie rozpocz

ł si

stan niebezpiecze

stwa przewidzianego w umowie; obowi

zany jest jednak zapłaci

opłat

stornow

Art. 299. [Przedawnienie roszcze

] Roszczenia z tytułu umowy ubezpieczenia morskiego

przedawniaj

z upływem 5 lat od dnia wymagalno

ci roszczenia.

Rozdział 2

Warto

ść

ubezpieczenia i suma ubezpieczenia

Art. 300. [Warto

ść

ubezpieczenia] § 1. Warto

ubezpieczenia jest zwykła warto

ść

przedmiotu

ubezpieczenia.

§ 2. Warto

ść

ubezpieczenia ustala si

według nast

puj

cych zasad:

1) warto

ubezpieczenia statku jest warto

ść

statku w chwili rozpocz

cia ubezpieczenia; warto

ść

obejmuje równie

, je

eli umowa nie stanowi inaczej, warto

ść

jego przynale

ci, przedmiotów

zaopatrzenia statku, a tak

e koszt jego ubezpieczenia;

2) warto

ubezpieczenia ładunku jest warto

ść

ładunku w miejscu i czasie załadowania ł

cznie z kosztami

ubezpieczenia i dostarczenia ładunku do miejsca przeznaczenia;

3) warto

ubezpieczenia frachtu jest suma frachtu brutto ł

cznie z kosztami ubezpieczenia;

4) warto

ubezpieczenia innych przedmiotów ubezpieczenia, z wyj

tkiem zobowi

zania z tytułu

odpowiedzialno

ci cywilnej, jest kwota, na której utrat

jest nara

ony ubezpieczaj

cy w chwili

rozpocz

cia ubezpieczenia, ł

cznie z kosztami ubezpieczenia.

Art. 301. [Warto

ść

otaksowana] Je

eli strony wymieniły w umowie ubezpieczenia warto

ść

ubezpieczenia (warto

ść

otaksowana), jest ona miarodajna dla okre

lenia odszkodowania ubezpieczeniowego.

Art. 302. [Suma ubezpieczenia] § 1. Umowa ubezpieczenia powinna okre

sum

, na któr

ubezpieczono przedmiot ubezpieczenia (sum

ubezpieczenia).

§ 2. Suma ubezpieczenia nie powinna przekracza

warto

ci ubezpieczenia.

Page 42 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

§ 3. Je

eli okre

lona w umowie suma ubezpieczenia jest wy

sza od warto

ci ubezpieczenia, umowa nie

ma skutku prawnego co do nadwy

ki sumy ponad warto

ść

ubezpieczenia.

§ 4. Je

eli okre

lona w umowie suma ubezpieczenia jest ni

sza od warto

ci ubezpieczenia,

ubezpieczyciel odpowiada za szkody w stosunku, w jakim pozostaje suma do warto

ci ubezpieczenia.

Art. 303. [Ubezpieczenie wielokrotne] § 1. Je

eli ubezpieczono przedmiot ubezpieczenia od tego

samego niebezpiecze

stwa na ten sam okres u dwóch lub wi

cej ubezpieczycieli na sumy, które ł

cznie

przewy

szaj

warto

ść

ubezpieczenia, albo je

eli z innych wzgl

dów suma odszkodowa

, które nale

byłyby odr

bnie od ka

dego z tych ubezpieczycieli, przekraczałaby szkod

podlegaj

wyrównaniu

(ubezpieczenie wielokrotne), ubezpieczaj

cy mo

żą

od ka

dego z tych ubezpieczycieli zapłaty

odszkodowania zgodnie z zawart

z nim umow

, jednak nie mo

e otrzyma

od nich ł

cznie odszkodowania

przewy

szaj

cego szkod

§ 2. W stosunkach wzajemnych mi

dzy ubezpieczycielami udział w odszkodowaniu ponoszony przez

dego z nich okre

la si

w proporcji mi

dzy odszkodowaniem, które musiałby zapłaci

, gdyby był jedynym

ubezpieczycielem, a sum

odszkodowa

, które obci

ąż

ałyby ka

dego z tych ubezpieczycieli, zgodnie z

zawart

umow

§ 3. W razie

wiadomego zawarcia ubezpieczenia wielokrotnego ubezpieczaj

cy powinien niezwłocznie

zawiadomi

o tym zainteresowanych ubezpieczycieli, informuj

c ich o tre

ci zawartych umów ubezpieczenia.

Umy

lne naruszenie tego obowi

zku przez ubezpieczaj

cego pozbawia go prawa do odszkodowania.

Rozdział 3

wiadczenia przy zawieraniu umów ubezpieczenia

Art. 304. [Obowi

zek informowania ubezpieczyciela] § 1. Przy zawieraniu umowy ubezpieczenia

morskiego ubezpieczaj

cy obowi

zany jest poda

do wiadomo

ci ubezpieczyciela wszelkie okoliczno

ci,

które s

lub powinny mu by

znane, a mog

mie

wpływ na ocen

niebezpiecze

stwa oraz na decyzje

ubezpieczyciela o przyj

ciu i warunkach ubezpieczenia.

§ 2. Obowi

zek okre

lony w § 1 nie dotyczy okoliczno

ci powszechnie znanych oraz okoliczno

ci, które

powinny by

znane ubezpieczycielowi.

§ 3. Je

eli ubezpieczaj

cy działał przez przedstawiciela, obowi

zek okre

lony w § 1 ci

ąż

y równie

przedstawicielu i obejmuje tak

e okoliczno

ci jemu znane.

§ 4. Przy zawieraniu umowy ubezpieczenia morskiego na rzecz osoby trzeciej obowi

zek okre

lony w

paragrafach poprzedzaj

cych spoczywa zarówno na ubezpieczaj

cym, jak i na ubezpieczonym, chyba

ubezpieczony nie wiedział o zawarciu umowy na jego rzecz.

Art. 305. [Naruszenie obowi

zku informowania] § 1. W razie naruszenia obowi

zku okre

lonego w

art. 304 ubezpieczyciel mo

e odst

od umowy, zachowuj

c prawo do pełnej składki ubezpieczeniowej.

§ 2. Je

eli niezawiadomienie lub niezgodne z rzeczywisto

zawiadomienie ubezpieczyciela o

okoliczno

ciach wymienionych w art. 304 nast

piło bez winy ubezpieczaj

cego lub ubezpieczonego,

ubezpieczyciel nie mo

e od umowy odst

, lecz ma prawo do odpowiednio zwi

kszonej składki

ubezpieczeniowej.

§ 3. Prawo odst

pienia od umowy wygasa, je

eli ubezpieczyciel nie skorzysta z niego w ci

gu siedmiu

dni od dnia, w którym dowiedział si

o okoliczno

ci uzasadniaj

cej prawo odst

pienia.

Rozdział 4

Przeniesienie praw z umowy ubezpieczenia

Art. 306. [Przeniesienie praw z umowy ubezpieczenia] § 1. Prawa z umowy ubezpieczenia mog

przeniesione tylko na nabywc

przedmiotu ubezpieczenia.

§ 2. Je

eli prawa z umowy ubezpieczenia nie zostały przeniesione na nabywc

przedmiotu

ubezpieczenia, umowa ubezpieczenia rozwi

zuje si

, co nie zwalnia ubezpieczyciela od odpowiedzialno

za szkody powstałe przed zbyciem przedmiotu ubezpieczenia.

Art. 307. [Przej

cie obowi

zków] § 1. Równocze

nie z przeniesieniem praw z umowy ubezpieczenia

na nabywc

przechodz

na niego obowi

zki, które ci

ąż

yły na zbywcy.

§ 2. Ubezpieczyciel mo

e przeciwstawi

nabywcy zarzuty, które by mu przysługiwały z umowy

ubezpieczenia przeciwko zbywcy.

Art. 308. [Przeniesienie polisy] § 1. Przeniesienie praw z umowy ubezpieczenia stwierdzonej polis

nast

puje przez przeniesienie polisy.

§ 2. Do przeniesienia polisy stosuje si

odpowiednio przepisy o przenoszeniu konosamentu.

Page 43 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

Art. 309. [Ubezpieczenie statku] § 1. Je

eli przedmiotem ubezpieczenia jest statek, przej

cie praw z

umowy ubezpieczenia na jego nabywc

wymaga zgody ubezpieczyciela.

§ 2. Je

eli statek w chwili zbycia znajdował si

w podró

y, a prawa z umowy ubezpieczenia nie przeszły

na nabywc

statku, umowa pozostaje w mocy do chwili przycumowania statku w pierwszym porcie, do

którego statek zawin

ł.

Art. 310. [Przeniesienie wierzytelno

ci zgodnie z przepisami prawa cywilnego] Przepisy art. 306–

309 nie ograniczaj

prawa ubezpieczaj

cego do przeniesienia wierzytelno

ci z umowy ubezpieczenia

zgodnie z przepisami prawa cywilnego o przelewie wierzytelno

ci; dotyczy to równie

wierzytelno

ci przyszłej.

Rozdział 5

Ubezpieczenie generalne

Art. 311. [Umowa ubezpieczenia generalnego] § 1. Umow

ubezpieczenia generalnego mo

na obj

ąć

wszystkie lub niektóre rodzaje ładunków, jakie ubezpieczaj

cy b

dzie wysyłał lub otrzymywał w okre

lonym

czasie.

§ 2. Przedmiotem ubezpieczenia generalnego mo

e by

równie

inny interes maj

tkowy.

§ 3. W ubezpieczeniu generalnym ubezpieczyciel obowi

zany jest na

żą

danie ubezpieczaj

cego

wystawi

polis

albo za

wiadczenie o ubezpieczeniu dla ka

dego zgłoszonego ładunku lub innego odr

bnego

przedmiotu ubezpieczenia.

Art. 312. [Obowi

zek informowania ubezpieczyciela] § 1. Ubezpieczaj

cy, który zawarł umow

ubezpieczenia generalnego, obowi

zany jest zgłasza

ubezpieczycielowi ka

de wysłanie lub nadej

cie

ładunku obj

tego umow

niezwłocznie po otrzymaniu wiadomo

ci o wysłaniu lub nadej

ciu ładunku oraz

dorazowo okre

statek, tras

podró

y, ładunek i sum

ubezpieczenia.

§ 2. Je

eli ubezpieczaj

cy rozmy

lnie lub wskutek ra

żą

cego niedbalstwa nie dopełnił obowi

zku

okre

lonego w § 1, ubezpieczyciel mo

e odst

od umowy, zachowuj

c prawo do składek

ubezpieczeniowych, jakie przysługiwałyby mu w razie nale

ytego wykonania umowy przez ubezpieczaj

cego.

§ 3. Prawo odst

pienia od umowy wygasa, je

eli ubezpieczyciel nie skorzystał z niego w ci

gu 3 dni od

dnia, w którym dowiedział si

o naruszeniu obowi

zku przez ubezpieczaj

cego.

§ 4. Przepisy § 1–3 stosuje si

odpowiednio do ubezpiecze

generalnych, których przedmiotem jest inny

interes maj

tkowy ni

ładunek.

Art. 313. [Wypowiedzenie umowy] Umowa ubezpieczenia generalnego mo

e by

wypowiedziana

przez ka

ze stron z zachowaniem trzymiesi

cznego terminu.

DZIAŁ II

Wykonanie umowy ubezpieczenia

Rozdział 1

Obowi

zki ubezpieczaj

cego

Art. 314. [Obowi

zek zapłaty składki] § 1. Składka ubezpieczeniowa powinna by

zapłacona

niezwłocznie po zawarciu umowy, a je

eli wystawiono polis

– równocze

nie z wydaniem polisy.

§ 2. Obowi

zek zapłaty składki ubezpieczeniowej ci

ąż

y na ubezpieczaj

cym.

Art. 315. [Obowi

zek informowania o zmianach] § 1. Ubezpieczaj

cy obowi

zany jest niezwłocznie

po powzi

ciu wiadomo

ci zgłosi

ubezpieczycielowi ka

istotn

zmian

niebezpiecze

stwa, na jakie jest

nara

ony przedmiot ubezpieczenia.

§ 2. Ubezpieczyciel mo

e odst

od umowy, je

eli ubezpieczaj

cy bez uzasadnionej przyczyny

opó

nia si

z zawiadomieniem go o zmianie niebezpiecze

stwa. Prawo to ubezpieczyciel mo

e wykona

terminie 7 dni od dnia, w którym dowiedział si

o tym,

e ubezpieczaj

cy dopu

cił si

zwłoki.

Art. 316. [Odst

pienie od umowy] § 1. Je

eli zmiana niebezpiecze

stwa została spowodowana przez

ubezpieczaj

cego albo za jego zgod

, ubezpieczyciel mo

e odst

od umowy albo

żą

zapłaty składki

dodatkowej za zwi

kszone niebezpiecze

stwo, chyba

e zmiany niebezpiecze

stwa dokonano we wspólnym

interesie ubezpieczyciela i ubezpieczaj

cego albo w celu ratowania

ycia ludzkiego.

§ 2. Przy ubezpieczeniu zawartym na podró

prawo, o którym mowa w § 1, przysługuje

ubezpieczycielowi, w szczególno

ci:

1) je

eli rozpocz

cie lub zako

czenie podró

y ulega zwłoce z winy ubezpieczaj

cego;

2) je

eli podj

to inn

podró

zamiast podró

y oznaczonej w umowie ubezpieczenia;

3) je

eli statek skierowano do innego portu ni

przewidziano w umowie ubezpieczenia;

Page 44 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

4) je

eli statek zszedł z wła

ciwej trasy lub zawin

ł do portu, który nie był brany w rachub

, chyba

zej

cie z trasy nast

piło wskutek okoliczno

ci niezale

nych od armatora lub kapitana albo w celu

ratowania

ycia ludzkiego lub mienia b

było konieczne ze wzgl

du na bezpiecze

stwo statku.

§ 3. Je

eli zmiana niebezpiecze

stwa nast

piła bez zgody ubezpieczaj

cego, umowa ubezpieczenia

pozostaje w mocy, jednak ubezpieczyciel mo

żą

zapłaty dodatkowej składki za zwi

kszone

niebezpiecze

stwo.

Art. 317. [Skorzystanie z prawa odst

pienia] § 1. Je

eli ubezpieczyciel na skutek zmiany

niebezpiecze

stwa korzysta z prawa odst

pienia od umowy, powinien zawiadomi

ubezpieczaj

cego o swojej

decyzji w ci

gu trzech dni od dnia, w którym dowiedział si

o zmianie niebezpiecze

stwa; w braku takiego

zawiadomienia mo

żą

jedynie zapłaty dodatkowej składki za zwi

kszone niebezpiecze

stwo.

§ 2. Ubezpieczyciel, który odst

pił od umowy z powodu zmiany niebezpiecze

stwa, zachowuje prawo do

całej składki umówionej, a odpowiada tylko za szkody powstałe przed zmian

niebezpiecze

stwa.

Art. 318. [Informowanie o wypadkach] § 1. Ubezpieczaj

cy obowi

zany jest niezwłocznie zawiadomi

ubezpieczyciela o ka

dym wypadku dotycz

cym przedmiotu ubezpieczenia, je

eli wypadek mo

e stanowi

podstaw

do roszczenia odszkodowawczego z umowy ubezpieczenia.

§ 2. W razie naruszenia przez ubezpieczaj

cego obowi

zku okre

lonego w § 1 ubezpieczyciel mo

potr

z odszkodowania ubezpieczeniowego kwot

, o któr

szkoda uległaby zmniejszeniu, gdyby

ubezpieczyciel był o niej nale

ycie zawiadomiony.

Art. 319. [Post

powanie w razie wypadku] § 1. W razie zaj

cia wypadku powoduj

cego szkod

ubezpieczaj

cy obowi

zany jest zastosowa

wszelkie dost

pne mu rozs

dne

rodki w celu ratowania

przedmiotu ubezpieczenia oraz zapobie

enia szkodzie lub zmniejszenia jej rozmiarów, a tak

e zabezpieczy

roszczenia odszkodowawcze wobec osób odpowiedzialnych za szkod

§ 2. Ubezpieczaj

cy powinien przy stosowaniu tych

rodków kierowa

wskazówkami

ubezpieczyciela, o ile je otrzymał.

§ 3. Je

eli ubezpieczaj

cy rozmy

lnie lub wskutek ra

żą

cego niedbalstwa nie zastosował

rodków

okre

lonych w § 1, ubezpieczyciel jest wolny od odpowiedzialno

ci za szkody powstałe z tego powodu.

Rozdział 2

Odpowiedzialno

ść

ubezpieczyciela

Art. 320. [Odpowiedzialno

ść

ubezpieczyciela] Z zastrze

eniem wyj

tków przewidzianych w Kodeksie

morskim, ubezpieczyciel odpowiada za szkody b

ce bezpo

rednim nast

pstwem niebezpiecze

stw

obj

tych umow

ubezpieczenia.

Art. 321. [Zasady odpowiedzialno

ci] § 1. Ubezpieczyciel nie odpowiada za szkody powstałe z winy

umy

lnej lub ra

żą

cego niedbalstwa ubezpieczaj

cego, jednak ubezpieczyciel odpowiada za szkody

spowodowane zaniedbaniem lub bł

dem nautycznym ubezpieczaj

cego b

cego kapitanem statku obj

tego

ubezpieczeniem.

§ 2. Ubezpieczyciel odpowiada za szkody spowodowane z winy kapitana, innego członka załogi lub

pilota.

Art. 322. [Wył

czenie odpowiedzialno

ci przy ubezpieczaniu statków] § 1. Przy ubezpieczeniu

statku ubezpieczyciel nie odpowiada za szkody powstałe wskutek:

1) wyruszenia w podró

statku niezdatnego do

eglugi, nienale

ycie wyposa

onego i zaopatrzonego, z

niedostateczn

załog

lub bez niezb

dnych dokumentów, chyba

e braki te polegały na wadach

ukrytych statku lub były spowodowane okoliczno

ciami, którym nie mo

na było zapobiec pomimo

zachowania przez ubezpieczaj

cego nale

ytej staranno

ci;

2) wieku lub zu

ycia statku;

3) załadowania na statek – za wiedz

ubezpieczaj

cego, a bez wiedzy ubezpieczyciela – materiałów i

przedmiotów wybuchowych, łatwo zapalnych lub innych ładunków niebezpiecznych, bez zachowania
przepisów obowi

zuj

cych przy przewozie ładunków tego rodzaju.

§ 2. Przepis § 1 stosuje si

odpowiednio przy ubezpieczeniu frachtu.

Art. 323. [Zderzenie statków] W razie zderzenia statków ubezpieczyciel odpowiada z tytułu

ubezpieczenia statku zarówno za szkod

w przedmiocie ubezpieczenia, jak i za ci

ążą

ce na ubezpieczaj

cym

zobowi

zania do wyrównania szkody wyrz

dzonej wskutek zderzenia osobom trzecim.

Art. 324. [Ubezpieczenie ładunku i spodziewanego zysku] Przy ubezpieczeniu ładunku lub

spodziewanego zysku ubezpieczyciel nie odpowiada za szkody powstałe wskutek wady ukrytej, naturalnej
wła

ciwo

ci lub wadliwo

ci ładunku, lub niedostateczno

ci opakowania ładunku albo wskutek zwłoki w jego

Page 45 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

dostarczeniu.

Art. 325. [Granice odpowiedzialno

ci] § 1. Ubezpieczyciel odpowiada za szkody z ka

dego wypadku

obj

tego ubezpieczeniem do wysoko

ci sumy ubezpieczenia.

§ 2. Za szkody wynikłe z kilku nast

puj

cych po sobie wypadków obj

tych ubezpieczeniem

ubezpieczyciel odpowiada stosownie do § 1, nawet je

eli ł

czna suma szkód przekracza sum

ubezpieczenia.

§ 3. Je

eli po cz

ęś

ciowym uszkodzeniu przedmiotu ubezpieczenia nast

puje jego strata całkowita, za

któr

ubezpieczyciel odpowiada, odszkodowanie nale

ne ubezpieczaj

cemu z tytułu uszkodze

ęś

ciowych

ogranicza si

do wydatków poniesionych przez niego na napraw

przedmiotu ubezpieczenia lub w zwi

zku z

uszkodzeniami.

§ 4. W razie zderzenia statków ubezpieczyciel obowi

zany jest zapłaci

ubezpieczaj

cemu

odszkodowanie za straty lub uszkodzenia statku oraz nale

ne od ubezpieczaj

cego odszkodowanie z tytułu

odpowiedzialno

ci za zderzenie, cho

by ł

czne odszkodowanie przekroczyło sum

ubezpieczenia.

Art. 326. [Obowi

zek zapłaty odszkodowania] Ubezpieczyciel obowi

zany jest zapłaci

odszkodowanie ubezpieczeniowe, cho

by szkod

obj

ubezpieczeniem była obowi

zana naprawi

osoba

trzecia.

Art. 327. [Zwrot wydatków na zapobie

enie szkodzie] § 1. Ubezpieczyciel obowi

zany jest zwróci

ubezpieczaj

cemu wszelkie niezb

dne i celowe wydatki poniesione w celu zachowania przedmiotu

ubezpieczenia, zapobie

enia szkodzie lub zmniejszenia jej rozmiarów, ustalenia charakteru i rozmiarów

szkody, sporz

dzenia dyspaszy, sprzeda

y przedmiotu ubezpieczenia oraz inne wydatki poniesione zgodnie

ze wskazówkami ubezpieczyciela.

§ 2. Zwrot wydatków wymienionych w § 1 nast

puje w takim stosunku, w jakim suma ubezpieczenia

pozostaje do warto

ci ubezpieczenia. Do zwrotu tych wydatków ubezpieczyciel jest obowi

zany, cho

kwoty wydatków ł

cznie z odszkodowaniem ubezpieczeniowym przekroczyły sum

ubezpieczenia.

Art. 328. [Zwrot wydatków na przywrócenie stanu poprzedniego] § 1. Ubezpieczyciel obowi

zany

jest zwróci

ubezpieczaj

cemu wydatki poniesione na przywrócenie do stanu poprzedniego lub na

naprawienie uszkodzonego przedmiotu ubezpieczenia, jak równie

nale

ne od niego wynagrodzenie za

ratownictwo oraz udział w stratach awarii wspólnej.

§ 2. Zwrot wydatków wymienionych w § 1 nast

puje w takim stosunku, w jakim suma ubezpieczenia

pozostaje do warto

ci ubezpieczenia. Do zwrotu tych wydatków ubezpieczyciel obowi

zany jest w granicach,

w których wydatki ł

cznie z odszkodowaniem ubezpieczeniowym nie przekraczaj

sumy ubezpieczenia.

Art. 329. [Zapłata pełnej sumy ubezpieczenia] § 1. W razie zaj

cia wypadku obj

tego

ubezpieczeniem, ubezpieczyciel mo

e przez zapłat

pełnej sumy ubezpieczenia bez wzgl

du na wysoko

ść

powstałej szkody zwolni

od wszelkich dalszych zobowi

wynikaj

cych z umowy ubezpieczenia, w

szczególno

ci od obowi

zku zwrotu kosztów zachowania przedmiotu ubezpieczenia lub przywrócenia go do

poprzedniego stanu.

§ 2. Ubezpieczaj

cy mo

e zakre

ubezpieczycielowi stosowny termin do zło

enia o

wiadczenia, czy

korzysta z uprawnienia przewidzianego w § 1.

§ 3. Mimo zapłaty pełnej sumy ubezpieczenia ubezpieczyciel obowi

zany jest zwróci

ponadto

przypadaj

ce na niego stosownie do art. 327 wydatki, jakie ubezpieczaj

cy poniósł lub zobowi

zał si

ponie

ść

do chwili otrzymania zawiadomienia od ubezpieczyciela,

e korzysta z uprawnienia przewidzianego w

§ 1.

§ 4. Ubezpieczyciel, który zapłacił pełn

sum

ubezpieczenia, nie mo

żą

przeniesienia na niego

praw do przedmiotu ubezpieczenia.

Rozdział 3

Abandon przedmiotu ubezpieczenia

Art. 330. [Abandon] § 1. Ubezpieczaj

cy mo

e za zrzeczeniem si

na rzecz ubezpieczyciela praw do

przedmiotu ubezpieczenia (abandon)

żą

zapłaty pełnej sumy ubezpieczenia, je

eli istniej

podstawy do

przyj

cia,

e całkowita strata przedmiotu ubezpieczenia jest nieunikniona b

e zapobie

enie jej

spowodowałoby wydatki niewspółmiernie wysokie w stosunku do warto

ci przedmiotu ubezpieczenia.

§ 2. W szczególno

ci abandon mo

na zgłosi

, je

eli statek: zagin

ł bez wie

ci, został zabrany jako łup

lub zagarni

ty przez rozbójników morskich albo uległ wypadkowi, wskutek którego stał si

niezdatny do

naprawy albo niewart naprawy lub kosztów odzyskania.

§ 3. Przepis § 2 stosuje si

odpowiednio do ładunku, którego abandon mo

na zgłosi

ponadto wtedy,

gdy koszt jego naprawy lub dostarczenia do miejsca przeznaczenia przekroczyłby jego warto

ść

w miejscu

Page 46 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

przeznaczenia.

Art. 331. [Zgłoszenie abandonu] § 1. Ubezpieczaj

cy powinien zgłosi

abandon na pi

mie z podaniem

okoliczno

ci uzasadniaj

cych abandon.

§ 2. Zgłoszenie abandonu mo

e nast

nie pó

niej ni

w ci

gu sze

ciu miesi

cy od dnia, w którym

ubezpieczaj

cy dowiedział si

o okoliczno

ciach uzasadniaj

cych abandon.

§ 3. W razie zabrania statku lub ładunku jako łup, zagarni

cia przez rozbójników morskich albo utraty

posiadania statku lub ładunku z innych przyczyn, abandon nie mo

e by

zgłoszony przed upływem dwóch

miesi

cy od dnia otrzymania przez ubezpieczaj

cego wiadomo

ci o tych okoliczno

ciach. W tych

przypadkach sze

ciomiesi

czny termin dla zgłoszenia abandonu biegnie od dnia, w którym upłyn

ł termin 2

miesi

cy.

§ 4. W razie zagini

cia bez wie

ci statku lub znajduj

cego si

na nim ładunku termin dla zgłoszenia

abandonu biegnie od dnia, w którym statek był spodziewany w najbli

szym porcie, do którego go skierowano.

§ 5. W razie uznania statku za zaginiony bez wie

ci, stosownie do przepisów art. 32, statek i

przewo

one na nim, a nieuratowane ładunki uwa

a si

za całkowicie stracone, a ubezpieczeni mog

domaga

od ubezpieczyciela odszkodowania za strat

całkowit

bez zgłaszania abandonu.

Art. 332. [Obowi

zek informowania ubezpieczyciela] § 1. Ubezpieczaj

cy obowi

zany jest przy

zgłoszeniu abandonu zawiadomi

ubezpieczyciela o ci

ążą

cych na przedmiocie ubezpieczenia prawach

rzeczowych oraz o odnosz

cych si

do niego innych ubezpieczeniach, a tak

e o wszelkich znanych mu

ograniczeniach w rozporz

dzaniu przedmiotem ubezpieczenia.

§ 2. Ubezpieczyciel mo

e uzale

przyj

cie abandonu od dostarczenia mu danych dotycz

cych

okoliczno

ci wymienionych w § 1.

Art. 333. [Odmowa przyj

cia abandonu] § 1. Ubezpieczyciel mo

e odmówi

przyj

cia abandonu, je

eli

zgłoszenie abandonu nie odpowiada wymaganiom okre

lonym w artykułach poprzedzaj

cych.

§ 2. Ubezpieczyciel nie mo

e odmówi

przyj

cia abandonu po upływie 30 dni od otrzymania zgłoszenia

abandonu.

Art. 334. [Przej

cie praw na ubezpieczyciela] § 1. Prawa do przedmiotu ubezpieczenia przechodz

ubezpieczyciela z chwil

zło

enia przez niego o

wiadczenia,

e przyjmuje abandon.

§ 2. Je

eli ubezpieczyciel w terminie okre

lonym w art. 333 § 2 nie zło

y o

wiadczenia, czy przyjmuje

abandon, prawa do przedmiotu ubezpieczenia przechodz

na niego z upływem tego terminu.

Art. 335. [Zachowanie prawa do odszkodowania] Ubezpieczaj

cy, którego zgłoszenie abandonu nie

odpowiada wymaganiom okre

lonym w artykułach poprzedzaj

cych, zachowuje prawo do odszkodowania

ubezpieczeniowego po udowodnieniu szkód rzeczywi

cie poniesionych.

Rozdział 4

Płatno

ść

odszkodowania ubezpieczeniowego

Art. 336. [Warunki wypłaty odszkodowania] § 1. W razie zaj

cia szkody obj

tej ubezpieczeniem

ubezpieczyciel mo

żą

od ubezpieczaj

cego udzielenia mu wszelkich wiadomo

ci oraz przedstawienia

dokumentów i innych dowodów niezb

dnych do ustalenia okoliczno

ci wypadku, szkody i jej rozmiarów.

§ 2. Ubezpieczyciel mo

e uzale

wypłat

odszkodowania ubezpieczeniowego od zwrotu polisy, chyba

e polisa była imienna.

Art. 337. [Przej

cie praw na ubezpieczyciela] § 1. Z chwil

zapłaty odszkodowania

ubezpieczeniowego przechodz

na ubezpieczyciela – do wysoko

ci zapłaconej przez niego sumy – wszelkie

prawa przysługuj

ce ubezpieczaj

cemu wobec osób trzecich z tytułu wyrz

dzenia szkód, za które wypłacono

odszkodowanie ubezpieczeniowe.

§ 2. Ubezpieczaj

cy obowi

zany jest dostarczy

ubezpieczycielowi wszelkie wiadomo

ci i dokumenty

oraz dokona

czynno

ci niezb

dnych dla skutecznego dochodzenia praw przez ubezpieczyciela.

§ 3. Zrzeczenie si

przez ubezpieczaj

cego bez zgody ubezpieczyciela praw przysługuj

cych mu wobec

osób trzecich z tytułu poniesionych szkód zwalnia ubezpieczyciela w odpowiednim stosunku od obowi

zku

zapłaty odszkodowania ubezpieczeniowego.

Art. 338. [Zapłata pełnej sumy ubezpieczenia] Z zastrze

eniem wyj

tku przewidzianego w art. 329 §

4, ubezpieczyciel, który zapłacił odszkodowanie ubezpieczeniowe za strat

całkowit

w wysoko

ci pełnej

sumy ubezpieczenia, mo

żą

od ubezpieczaj

cego przeniesienia na niego wszelkich praw do przedmiotu

ubezpieczenia; je

eli jednak suma ubezpieczenia była ni

sza od warto

ci ubezpieczenia, ubezpieczyciel

żą

przeniesienia praw tylko w odpowiednim stosunku.

Tytuł IX

Page 47 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

Post

powanie w sprawach zwi

zanych z ograniczeniem odpowiedzialno

ci za roszczenia morskie i

dochodzeniem roszcze

z tytułu szkód spowodowanych zanieczyszczeniem przez statki

DZIAŁ I

Post

powanie w sprawach o ustanowienie i podział funduszu ograniczenia

odpowiedzialno

ci za roszczenia morskie

Art. 339. [Post

powanie w sprawach funduszu ograniczenia odpowiedzialno

ci] § 1. Post

powanie

w sprawach o ustanowienie i podział funduszu ograniczenia odpowiedzialno

ci za roszczenia morskie,

zwanego dalej „funduszem”, podlega przepisom Kodeksu post

powania cywilnego o post

powaniu

nieprocesowym, ze zmianami wynikaj

cymi z przepisów niniejszego działu oraz Konwencji o ograniczeniu

odpowiedzialno

ci za roszczenia morskie, sporz

dzonej w Londynie dnia 19 listopada 1976 r. (Dz. U. z 1986

r. Nr 35, poz. 175), zwanej dalej „Konwencj

o ograniczeniu odpowiedzialno

ci”.

§ 2. W sprawach wymienionych w § 1 wył

cznie wła

ciwy jest S

d Okr

gowy w Gda

sku.

Art. 340. [Wniosek o wszcz

cie post

powania] § 1. Wniosek o wszcz

cie post

powania mo

e zgłosi

osoba uprawniona do ograniczenia odpowiedzialno

ci. Post

powanie wszcz

te na wniosek osób mog

cych

powoła

na to samo ograniczenie odpowiedzialno

ci s

d poł

czy do wspólnego rozpoznania. W jednym

wniosku mo

żą

ustanowienia dwóch funduszy dotycz

cych roszcze

z tego samego zdarzenia (art. 6 i

7 Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialno

ci).

§ 2. Wniosek powinien odpowiada

ogólnym warunkom wniosku o wszcz

cie post

powania, a ponadto

stosownie do okoliczno

ci zawiera

1) nazw

statku, z którym wi

ąż

e si

odpowiedzialno

ść

, jego port macierzysty oraz okre

lenie stosunku

wnioskodawcy do statku;

2) okre

lenie zdarzenia, z którego wynikaj

roszczenia, i informacje o post

powaniach zmierzaj

cych do

ustalenia przebiegu tego zdarzenia;

3) okre

lenie rodzaju roszcze

i wierzycieli, na których zaspokojenie fundusz ma by

przeznaczony, oraz

informacje o znanych wnioskodawcy roszczeniach ju

dochodzonych przed s

dem;

4) o

wiadczenie o gotowo

ci ustanowienia funduszu, uzasadnienie jego wysoko

ci, a tak

e okre

lenie

sposobu jego ustanowienia.

§ 3. Do wniosku nale

y doł

czy

wyci

g z rejestru okr

towego, obejmuj

cy dane wpływaj

ce na

wysoko

ść

funduszu.

Art. 341. [Ustanowienie funduszu] § 1. Fundusz mo

e by

ustanowiony przez wpłacenie odpowiedniej

sumy pieni

ęż

nej na oprocentowany rachunek bankowy, którego dysponentem jest s

d, lub przez

akceptowane przez s

d zabezpieczenie wpłacenia tej kwoty przez bank lub zakład ubezpiecze

, maj

siedzib

w Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 2. Na zgodny wniosek uczestników post

powania s

d mo

e uzna

za wystarczaj

cy inny sposób

zabezpieczenia wpłacenia tej kwoty.

Art. 342. [Postanowienie wst

pne] § 1. Po przeprowadzeniu rozprawy s

d wydaje postanowienie

wst

pne o prawie ustanowienia funduszu, okre

laj

c jego wysoko

ść

i sposób ustanowienia, a tak

e terminy

wpłaty sum lub zło

enia w okre

lony sposób dokumentów zabezpieczenia.

§ 2. Je

eli zachodz

okoliczno

ci wył

czaj

ce ustanowienie funduszu, s

d odmówi jego ustanowienia.

W razie sporu co do tych okoliczno

ci, s

d mo

e zawiesi

post

powanie do czasu rozstrzygni

cia sporu w

drodze procesu.

§ 3. Na

żą

danie wnioskodawcy s

d mo

e, w celu zabezpieczenia, orzec o wstrzymaniu egzekucji

prowadzonej dla zaspokojenia roszczenia obj

tego funduszem.

§ 4. Na postanowienie wst

pne o prawie ustanowienia funduszu lub odmow

jego ustanowienia

przysługuje apelacja. Na postanowienie w sprawie wstrzymania egzekucji przysługuje za

alenie.

Art. 343. [Postanowienie w przedmiocie ustanowienia funduszu] § 1. Po wypełnieniu przez

wnioskodawc

obowi

zków okre

lonych w postanowieniu wydanym na podstawie art. 342 § 1 albo w razie

niewypełnienia tych obowi

zków w terminie okre

lonym w tym postanowieniu, s

d po przeprowadzeniu

rozprawy wydaje postanowienie o ustanowieniu funduszu i podj

ciu post

powania działowego albo o

odmowie ustanowienia funduszu.

§ 2. Na postanowienie w przedmiocie ustanowienia funduszu i podj

cia post

powania działowego lub o

odmowie ustanowienia funduszu – przysługuje apelacja.

§ 3. Z chwil

uprawomocnienia si

postanowienia o ustanowieniu funduszu i otwarciu post

powania

działowego nast

puj

skutki, które prawo ł

czy z ustanowieniem funduszu (art. 13 Konwencji o ograniczeniu

Page 48 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

odpowiedzialno

ci).

§ 4. Po uprawomocnieniu si

postanowienia o odmowie ustanowienia funduszu s

d orzeka o zwrocie

sum lub zabezpiecze

zło

onych przez wnioskodawc

na rzecz funduszu oraz uchyla postanowienie wydane

na podstawie art. 342 § 3.

Art. 344. [Powołanie biegłego-komisarza] § 1. Po uprawomocnieniu si

postanowienia o ustanowieniu

funduszu i podj

ciu post

powania działowego s

d, po wysłuchaniu uczestników powołuje biegłego-komisarza

spo

ród osób posiadaj

cych odpowiednie kwalifikacje. Biegłym-komisarzem mo

e by

tak

e osoba prawna.

§ 2. Obowi

zkiem biegłego-komisarza jest przygotowanie projektu listy wierzytelno

ci i planu podziału

funduszu oraz pisemnego uzasadnienia tych dokumentów.

§ 3. Do biegłego-komisarza stosuje si

przepisy Kodeksu post

powania cywilnego o biegłym. Jest on

jednak upowa

niony do samodzielnego dor

czania, za pokwitowaniem, listami poleconymi lub za

rednictwem s

du, pism uczestnikom post

powania, wzywania ich w ten sam sposób do składania

niezb

dnych wyja

nie

i o

wiadcze

na pi

mie oraz ich protokołowania. W razie niezb

dnej potrzeby

ustalenia okoliczno

ci, które s

dzy uczestnikami sporne, na wniosek biegłego-komisarza s

przeprowadzi stosowne post

powanie dowodowe.

§ 4. S

d mo

e powierzy

biegłemu-komisarzowi zarz

dzanie kwotami, z których ustanowiono fundusz.

Do zarz

du stosuje si

odpowiednio przepisy o zarz

dzie nieruchomo

ci w post

powaniu egzekucyjnym.

Dochód uzyskany z zarz

du funduszem jest do niego doliczany.

§ 5. W razie ujawnienia si

, w toku przygotowania projektu listy wierzytelno

ci i planu podziału funduszu,

sporu mi

dzy uczestnikami co do istnienia lub wysoko

ci zgłoszonego roszczenia, s

d po przeprowadzeniu

rozprawy mo

e orzec o skierowaniu zainteresowanego uczestnika na drog

procesu oraz o wył

czeniu w

planie podziału sumy potrzebnej na zaspokojenie roszczenia po rozstrzygni

ciu tego sporu.

Art. 345. [Ogłoszenie informacji o ustanowieniu funduszu] § 1. S

d zarz

dza podanie do publicznej

wiadomo

ci informacji o ustanowieniu funduszu i otwarciu post

powania działowego oraz wzywa

zainteresowanych, aby zgłosili swe roszczenia w terminie 6 miesi

cy od opublikowania wezwania. W

wezwaniu nale

y zamie

pouczenie o skutkach niezgłoszenia roszczenia w terminie.

§ 2. Ogłoszenie powinno by

opublikowane w pi

mie ukazuj

cym si

w siedzibie s

du i w dzienniku o

zasi

gu ogólnopolskim. Mo

e ono by

podane do wiadomo

ci tak

e w inny sposób, dostosowany do

zdarzenia, które stanowi podstaw

roszcze

§ 3. W przypadku gdy zainteresowanymi w uczestnictwie w post

powaniu działowym mog

, w

znacznej mierze, osoby maj

ce miejsce zamieszkania lub siedzib

w innych pa

stwach, s

d dor

cza tekst

ogłoszenia przedstawicielstwom dyplomatycznym lub konsularnym tych pa

stw w Rzeczypospolitej Polskiej, z

pro

o podanie tego ogłoszenia do publicznej wiadomo

ci w tych pa

stwach. Koszty tego ogłoszenia

ponosi wnioskodawca.

§ 4. S

d mo

e odst

od ogłoszenia, je

eli jest oczywiste,

e wszyscy wierzyciele zgłosili ju

swe

roszczenia.

§ 5. Roszczenia niezgłoszone w terminie nie b

uwzgl

dnione w li

cie wierzytelno

ci i planie podziału.

d na wniosek zgłaszaj

cego po terminie, jednak nie pó

niej ni

do zatwierdzenia planu podziału, mo

e z

usprawiedliwionych przyczyn przywróci

termin do zgłoszenia; przepisy art. 168–172 Kodeksu post

powania

cywilnego stosuje si

odpowiednio.

§ 6. Zgłoszenie roszczenia przerywa bieg przedawnienia. W razie skierowania przez s

zainteresowanego uczestnika na drog

procesu cywilnego, termin przedawnienia dla tego roszczenia biegnie

na nowo od dnia uprawomocnienia si

orzeczenia w tej sprawie.

§ 7. Wierzyciel zgłaszaj

cy swe roszczenie po ustanowieniu funduszu mo

żą

zmiany

prawomocnego postanowienia o ustanowieniu funduszu, je

eli jest to niezb

dne do ochrony jego praw.

Postanowienie w przedmiocie zmiany s

d wydaje po przeprowadzeniu rozprawy; na postanowienie

przysługuje apelacja.

Art. 346. [Lista wierzytelno

ci i plan podziału funduszu] § 1. Po upływie terminu do zgłosze

, je

eli

był on wyznaczony, biegły-komisarz sporz

dza projekt listy wierzytelno

ci i planu podziału funduszu. Po

wst

pnym sprawdzeniu s

d zarz

dza ich dor

czenie uczestnikom i wzywa ich do zgłoszenia, w ci

miesi

ca, uwag i zarzutów na pi

mie. W planie podziału uwzgl

dnia si

równie

sumy roszcze

spornych, co

do których nie zapadło jeszcze prawomocne rozstrzygni

cie.

§ 2. Je

eli uwag lub zarzutów nie zgłoszono, s

d zatwierdza list

wierzytelno

ci i plan podziału na

posiedzeniu niejawnym. Dla rozpoznania zgłoszonych uwag lub zarzutów s

d wyznacza rozpraw

. W razie

potrzeby s

d mo

e poleci

biegłemu-komisarzowi wprowadzenie zmian do listy wierzytelno

ci i planu

podziału. Zatwierdzenie zmienionej listy wierzytelno

ci i planu podziału nast

puje po przeprowadzeniu

rozprawy.

Page 49 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

§ 3. Je

eli ujawni si

spór o zasadno

ść

lub wysoko

ść

roszczenia wł

czonego do listy wierzytelno

ci i

planu podziału, s

d stosuje odpowiednio art. 344 § 5.

§ 4. Na postanowienie zatwierdzaj

ce list

wierzytelno

ci i plan podziału przysługuje apelacja. Apelacj

zło

e równie

wierzyciel nieuczestnicz

cy dot

d w post

powaniu, je

eli zgłosi równocze

nie swe

roszczenie, a istniej

podstawy do przywrócenia mu terminu do zgłoszenia roszczenia.

Art. 347. [Podział funduszu] § 1. Zatwierdzony prawomocnym postanowieniem plan podziału funduszu

ma moc tytułu egzekucyjnego i stanowi podstaw

do dokonania wypłat z funduszu; w razie potrzeby s

nadaje mu klauzul

wykonalno

ci.

§ 2. S

d mo

e powierzy

dokonanie wypłat biegłemu-komisarzowi, który jest obowi

zany zło

dowi

sprawozdanie.

§ 3. Sumy wydzielone na zaspokojenie roszcze

spornych przekazuje si

do depozytu s

dowego. Je

eli

po uprawomocnieniu si

planu podziału zgłosz

inni wierzyciele, którzy nie uczestniczyli dot

d w

post

powaniu, a po zaspokojeniu roszcze

obj

tych planem podziału fundusz nie został wyczerpany, s

zarz

dzi sporz

dzenie dodatkowej listy wierzytelno

ci i dodatkowego planu podziału; przepis art. 346 stosuje

odpowiednio.

§ 4. Po zako

czeniu post

powania działowego s

d umarza post

powanie. W postanowieniu o

umorzeniu post

powania s

d orzeka tak

e o zwrocie wnioskodawcy niewykorzystanej cz

ęś

ci funduszu; na

postanowienie przysługuje za

alenie.

Art. 348. [Wynagrodzenie biegłego-komisarza] § 1. S

d przyznaje biegłemu-komisarzowi stosowne

wynagrodzenie.

§ 2. W toku post

powania s

d mo

e zarz

dzi

wpłacenie przez wnioskodawc

zaliczki na poczet

wynagrodzenia i wydatków biegłego-komisarza.

Art. 349. [Wznowienie post

powania] Wznowienie post

powania, przewidziane w art. 524 § 2

Kodeksu post

powania cywilnego, jest dopuszczalne tylko pod warunkiem wykazania,

e zainteresowany bez

swej winy nie mógł uczestniczy

w post

powaniu.

Art. 350. [Koszty post

powania] Koszty post

powania o ustanowienie i o podział funduszu ponosi

wnioskodawca. Na pokrycie tych kosztów wnioskodawca wpłaca ustalon

przez s

d zaliczk

, niezale

nie od

ustanawianego funduszu.

DZIAŁ II

Post

powanie w sprawach roszcze

i ograniczenia odpowiedzialno

ci z tytułu szkód

spowodowanych zanieczyszczeniem przez statki

Art. 351. [Post

powanie w sprawach szkód spowodowanych zanieczyszczeniem przez statki] W

sprawach o roszczenia odszkodowawcze dochodzone na podstawie przepisów tytułu VII działu III wył

cznie

wła

ciwy jest S

d Okr

gowy w Gda

sku.

Art. 352. [Odpowiedzialno

ść

wła

ciciela statku] § 1. W odniesieniu do roszcze

dochodzonych na

podstawie przepisów tytułu VII działu III rozdziału 2 wła

ciciel statku lub osoba daj

ca zabezpieczenie

finansowe jego odpowiedzialno

ci mo

e skorzysta

z ograniczenia odpowiedzialno

ci, je

eli w post

powaniu

dowym zostanie ustanowiony fundusz ograniczenia odpowiedzialno

ci, zgodnie z art. V Konwencji o

odpowiedzialno

ci cywilnej.

§ 2. Wła

ciciel statku lub osoba daj

ca zabezpieczenie finansowe ponosi koszty procesu zwi

zanego z

dochodzeniem roszczenia podlegaj

cego ograniczeniu i odpowiada za odsetki od tego roszczenia ponad

granic

odpowiedzialno

ci okre

lon

zgodnie z Konwencj

o odpowiedzialno

ci cywilnej; jednak

e je

eli

fundusz ograniczenia odpowiedzialno

ci zostanie utworzony przez zło

enie do dyspozycji s

du odpowiedniej

sumy pieni

ęż

nej, to składaj

cy nie odpowiada za odsetki powstałe po zło

eniu tej sumy.

§ 3. Do post

powania w sprawach o ustanowienie funduszu ograniczenia odpowiedzialno

ci na

podstawie:

1) Konwencji o odpowiedzialno

ci cywilnej,

2) Konwencji bunkrowej

– i o podział tego funduszu stosuje si

odpowiednio przepisy działu I.

Art. 353. [Udział w post

powaniu Mi

dzynarodowego Funduszu] Na wniosek osoby tworz

cej

fundusz lub ka

dego z wierzycieli s

d wezwie do udziału w post

powaniu Mi

dzynarodowy Fundusz.

Art. 354. [Wykonywanie orzecze

] § 1. Orzeczenia wydane na podstawie Konwencji o

odpowiedzialno

ci cywilnej s

wykonalne w Rzeczypospolitej Polskiej (art. X Konwencji o odpowiedzialno

cywilnej), przy zastosowaniu odpowiednich przepisów Kodeksu post

powania cywilnego.

Page 50 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

§ 2. Do wniosku o nadanie klauzuli wykonalno

ci nale

y doł

czy

1) oryginał orzeczenia lub urz

dowo po

wiadczony odpis orzeczenia, a tak

e po

wiadczone w ten sam

sposób tłumaczenie na j

zyk polski;

2) o

wiadczenie wła

ciwych organów pa

stwa siedziby s

du, który wydał orzeczenie,

e zostało ono

wydane na podstawie Konwencji o odpowiedzialno

ci cywilnej oraz

e jest ono wykonalne w tym

stwie.

§ 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje si

odpowiednio do orzecze

wydanych na podstawie Mi

dzynarodowej

konwencji o utworzeniu Mi

dzynarodowego Funduszu Odszkodowa

za Szkody Spowodowane

Zanieczyszczeniem Olejami.

Tytuł X

Przepisy kolizyjne

Art. 355. [Prawa rzeczowe i przywileje na statku] § 1. Prawa rzeczowe na statku podlegaj

prawu

stwa jego bandery.

§ 2. Prawa rzeczowe na statku wpisane w stałym rejestrze statku podlegaj

prawu pa

stwa tego

rejestru.

§ 3. Prawa rzeczowe na statku w budowie podlegaj

prawu pa

stwa, w którym statek jest budowany.

§ 4. Do przywilejów na statku stosuje si

prawo pa

stwa, w którym dochodzone jest przed s

dem

roszczenie o zaspokojenie wierzytelno

ci zabezpieczonej przywilejem.

Art. 356. [Zdarzenia poza terytorium pa

stwa nadbrze

nego] Do stosunków prawnych wynikaj

cych

ze zdarze

, które nast

piły na statku znajduj

cym si

poza terytorium pa

stwa nadbrze

nego, stosuje si

prawo bandery.

Art. 357. [Zobowi

zania z awarii wspólnej] § 1. Do zobowi

z awarii wspólnej stosuje si

prawo

obowi

zuj

ce w miejscu, w którym po awarii wspólnej zako

czono podró

§ 2. Je

eli wszystkie strony zainteresowane w awarii wspólnej s

przynale

ci polskiej, stosuje si

prawo polskie.

Art. 358. [Roszczenia o wynagrodzenie] § 1. Do roszcze

o wynagrodzenie szkody wynikłej ze

zderzenia statków na morskich wodach wewn

trznych lub morzu terytorialnym stosuje si

prawo pa

stwa

nadbrze

nego; je

eli zderzenie nast

piło na pełnym morzu, stosuje si

prawo s

du pa

stwa, który spór

rozpoznaje. W razie jednak zderzenia statków podnosz

cych t

sam

bander

, stosuje si

prawo tej bandery

bez wzgl

du na to, na jakich wodach zderzenie nast

piło.

§ 2. Do roszcze

o wynagrodzenie za ratownictwo udzielone na wodach wewn

trznych lub morzu

terytorialnym stosuje si

prawo pa

stwa nadbrze

nego. Do roszcze

o wynagrodzenie za ratownictwo

udzielone na pełnym morzu stosuje si

prawo s

du, który spór rozpoznaje. Je

eli jednak zarówno statek

ratowany, jak i statek ratuj

cy podnosz

sam

bander

, stosuje si

prawo tej bandery bez wzgl

du na to,

na jakich wodach ratownictwo nast

piło.

§ 3. Do podziału wynagrodzenia pomi

dzy armatora oraz kapitana i innych członków załogi stosuje si

prawo bandery statku ratuj

cego.

Art. 359. [Prawo wła

ciwe dla stosunku prawnego] § 1. Strony mog

w umowie okre

prawo

wła

ciwe dla ich stosunku prawnego zwi

zanego z

eglug

morsk

§ 2. Je

eli stosunek prawny według ustawy lub umowy podlega obcemu prawu, nale

y je w

Rzeczypospolitej Polskiej stosowa

, chyba

e jego stosowanie miałoby skutki sprzeczne z podstawowymi

zasadami porz

dku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 360. [Wej

cie w

ycie] Ustawa wchodzi w

ycie w terminie i na zasadach okre

lonych ustaw

–

Przepisy wprowadzaj

ce ustaw

– Kodeks morski.

Page 51 of 51

INFOR

2010-04-01

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.2009.217.1689):I...

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Kodeksy deontologiczne 2010
Kodeks morski
kodeks morski(1)
kodeks morski
kodeks pracy 2010
Kodeks morski
Kodeks Morski
Kodeks morski (2)
Kodeks pracy 2010, Dokumenty bhp
Kodeks morski
Kodeks Pracy 2010
Wybrane paragrafy, terminy z Kodeksu morskiego
Kodeks morski
kodeks morski
Kodeks morski, Studia, kodeksy
oznacz s, „Oznaczenie statków według Kodeksu morskiego i Ustawy o rybołóstwie morskim”
Kodeks morski
Kodeks Wykroczeń 2010

więcej podobnych podstron