Orzecznictwo lekarskie
Szymon Szustowski
Ubezpieczenie społeczne to system zagwarantowanych ustawowo i
związanych z pracą świadczeń pokrywających straty spowodowane
zdarzeniami losowymi, zabezpieczający ludzi przed ryzykiem braku środków
na utrzymanie w okresie niezdolności do pracy spowodowanej chorobą,
wypadkiem, czy starością. Stanowią go przede wszystkim świadczenia
pieniężne (zasiłki, renty, emerytury itp.), ale również
świadczenia rzeczowe (np. rehabilitacja lecznicza w ramach prewencji
rentowej).
Ubezpieczenie społeczne realizują zobowiązane do tego instytucje ze
środków finansowych pochodzących z rozłożenia ciężaru tych świadczeń, w
całości lub w części, na zbiorowość osób do nich uprawnionych.
Ubezpieczeniem społecznym objęta jest cała populacja osób pracujących,
bez względu na tytuł prawny zdobywania poprzez pracę środków utrzymania.
PodstawowÄ… i najliczniejszÄ… kategoriÄ™ stanowiÄ… pracownicy i osoby
prowadzące działalność na własny rachunek, a instytucją ubezpieczenia
społecznego w ich przypadku Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
Rodzaje ryzyka ubezpieczeniowego:
- urodzenie dzieckaÄ…ðzasiÅ‚ek macierzyÅ„ski
- czasowa niezdolność do pracy z powodu choroby lub wypadkuÄ…ðzasiÅ‚ek
chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne
- długotrwała niezdolność do pracy z powodu następstw choroby lub
wypadku Ä…ð renta z tytuÅ‚u niezdolnoÅ›ci do pracy, renta szkoleniowa,
zasiłek wyrównawczy
- niezdolność do samodzielnej egzystencjiÄ…ðdodatek pielÄ™gnacyjny
- Å›mierć ubezpieczonegoÄ…ðzasiÅ‚ek pogrzebowy
- starość, czyli wiek emerytalny (kobieta - lat 60, mężczyzna - lat 65).Ä…ð
emerytura
- wypadki przy pracy i choroby zawodowe Ä…ð zasiÅ‚ek chorobowy i
świadczenie rehabilitacyjne, jednorazowe odszkodowanie
- inne zdarzeniaÄ…ðzasiÅ‚ek opiekuÅ„czy, renta rodzinna
poza ubezpieczeniem społecznym: niepełnosprawność
System ubezpieczenia społecznego pracowników i osób pracujących na
własny rachunek wyróżnia 4 fundusze ubezpieczeniowe:
- fundusz emerytalny (emerytura)
- fundusz chorobowy (zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne,
zasiłek wyrównawczy, zasiłek macierzyński, zasiłek opiekuńczy
- fundusz rentowy (zasiłek z tytułu niezdolności do pracy, renta szkoleniowa,
renta rodzinna, dodatek pielęgnacyjny, renta socjalna)
- fundusz wypadkowy (jednorazowe odszkodowanie)
Zasiłek chorobowy
Osobie ubezpieczonej, która jest czasowo niezdolna do pracy z powodu
choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego, przysługuje zasiłek
chorobowy.
- czasowa niezdolność do pracy z powodu choroby lub wypadku, czyli
przejściowy i względnie krótkotrwały stan uzasadniający potrzebę leczenia
i powodujący konieczność zaprzestania wykonywania pracy
Zasiłek chorobowy przysługuje również osobie ubezpieczonej, która stała
siÄ™ czasowo niezdolna do pracy po ustaniu ubezpieczenia chorobowego,
jeżeli czasowa niezdolność do pracy trwała nieprzerwanie co najmniej 30 dni i
powstała nie póz
niej niż:
1) w ciÄ…gu 14 dni od ustania ubezpieczenia chorobowego,
2) w ciągu 3 miesięcy w razie choroby zakaz
nej, której okres wylęgania jest dłuższy
niż 14 dni, lub innej choroby, której objawy ujawniają się po okresie dłuższym niż 14
dni od poczÄ…tku choroby.
Na równi z czasową niezdolnością do pracy z powodu choroby jest
traktowana niemożność wykonywania pracy:
1) w wyniku decyzji wydanej przez właściwy organ na podstawie przepisów
o zwalczaniu chorób zakaz
nych albo gruz
licy,
2) z powodu pobytu w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej w celu
leczenia uzależnienia alkoholowego lub uzależnienia od środków
odurzajÄ…cych lub substancji psychotropowych.
Zasiłek chorobowy przysługuje przez okres czasowej niezdolności do pracy
z powodu choroby, nie dłużej niż przez 182 dni, a jeżeli przyczyną tej
niezdolności jest gruz
lica lub niezdolność przypada w okresie ciąży, to nie
dłużej niż przez 270 dni.
Jest to tzw. okres zasiłkowy, do którego wlicza się:
- okresy nieprzerwanej czasowej niezdolności do pracy,
- okresy poprzedniej czasowej niezdolności do pracy, spowodowanej tą
samą chorobą, jeżeli przerwa między ustaniem poprzedniej a powstaniem
ponownej niezdolności do pracy nie przekroczyła 60 dni.
Miesięczny zasiłek chorobowy wynosi 80% podstawy wymiaru zasiłku.
Miesięczny zasiłek chorobowy za okres pobytu w szpitalu wynosi 70%
podstawy wymiaru zasiłku.
Jeżeli czasowa niezdolność do pracy:
- przypada w okresie ciąży,
- powstała wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim
przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz
zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów,
- powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy, wypadku przy
pracy lub choroby zawodowej, to miesięczny zasiłek chorobowy wynosi
100% podstawy wymiaru.
Zasiłek chorobowy nie przysługuje za okres niezdolności do pracy
przypadający w czasie urlopu bezpłatnego, urlopu wychowawczego,
tymczasowego aresztowania lub kary pozbawienia wolności (chyba, że osoba
ta wykonuje odpłatnie pracę w czasie odbywania kary).
Zasiłek chorobowy nie przysługuje za okres pierwszych 5 dni czasowej
niezdolności do pracy spowodowanej nadużyciem alkoholu.
Po ustaniu ubezpieczenia chorobowego zasiłek chorobowy nie przysługuje osobom
czasowo niezdolnym do pracy:
1) mającym ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy,
2) kontynuującym działalność zarobkową lub osobom, które podjęły działalność
zarobkowÄ…,
3) które nie nabyły prawa do zasiłku w czasie ubezpieczenia z powodu braku okresu
wyczekiwania na prawo do zasiłku chorobowego,
4) uprawnionym do zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego lub
świadczenia przedemerytalnego.
Osoba ubezpieczona wykonujÄ…ca pracÄ™ zarobkowÄ… w okresie orzeczonej
niezdolności do pracy lub wykorzystująca zwolnienie od pracy w sposób
niezgodny z wymienionymi w nim zaleceniami lekarskimi traci prawo do
zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia.
Przy ustalaniu prawa do zasiłków chorobowych i ich wysokości dowodem
stwierdzającym czasową niezdolność do pracy z powodu choroby, a także
pobyt w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej i konieczność
sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny są zaświadczenia
lekarskie wystawiane na drukach ZUS ZLA (zwyczajowo ciągle używa się
nazwy druk L4).
Zaświadczenie lekarskie ZUS ZLA zawiera:
1) informacje identyfikujące ubezpieczonego i płatnika jego składek,
2) informacje dotyczące lekarza, który zaświadczenie wystawił i miejsca wykonywania
przez niego zawodu,
3) okres orzeczonej czasowej niezdolności do pracy, w tym pobytu w stacjonarnym
zakładzie opieki zdrowotnej (z podaniem liczby dni  wlicza się także soboty, niedziele
i święta), numer statystyczny choroby ustalony wg X Rewizji Międzynarodowej
Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD-10), odpowiednie
kody literowe oraz wskazania lekarskie,
4) ewentualnie okres zwolnienia od wykonywania pracy z powodu konieczności
sprawowania osobistej opieki nad chorym członkiem rodziny, datę urodzenia członka
rodziny i stopień jego pokrewieństwa z ubezpieczonym.
Do wystawiania zaświadczeń Zakład Ubezpieczeń Społecznych upoważnia
lekarza, lekarza dentystę, felczera lub starszego felczera po złożeniu przez
niego w terenowej jednostce organizacyjnej ZUS następujących
dokumentów:
1) wypełnionego wniosku w sprawie upoważnienia do wystawiania
zaświadczeń lekarskich,
2) pisemnego oświadczenia, że zobowiązuje się on do przestrzegania zasad
orzekania o czasowej niezdolności do pracy i wykonywania obowiązków
wynikających z przepisów ustawy,
3) kopii prawa wykonywania zawodu.
Upoważnienia do wystawiania zaświadczeń lekarskich udziela w imieniu
Zakładu główny lekarz orzecznik oddziału ZUS.
Upoważnienie do wystawiania zaświadczeń lekarskich jest bezterminowe i
uprawnia do wystawiania zaświadczeń lekarskich na terenie całego kraju.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie może upoważnić do wystawiania
zaświadczeń lekarskich lekarzy i lekarzy dentystów w okresie odbywania
stażu podyplomowego.
W razie wystawiania zaświadczeń:
- bez wykonania bezpośredniego badania stanu zdrowia ubezpieczonego,
- bez udokumentowania rozpoznania stanowiÄ…cego podstawÄ™ orzeczonej
czasowej niezdolności do pracy
Zakład Ubezpieczeń Społecznych może cofnąć upoważnienie do
wystawiania zaświadczeń lekarskich na okres nieprzekraczający 12
miesięcy od daty uprawomocnienia się decyzji.
W razie niewywiÄ…zywania siÄ™ z obowiÄ…zku:
- podawania informacji o okolicznościach mających wpływ na prawo do zasiłku
chorobowego lub jego wysokość, z zastosowaniem określonych kodów literowych,
- wystawiania zaświadczenia lekarskiego z dwiema kopiami,
- przekazania oryginału zaświadczenia lekarskiego w ciągu 7 dni od dnia wystawienia
zaświadczenia bezpośrednio do terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych,
- przekazania pierwszej kopii zaświadczenia lekarskiego ubezpieczonemu,
- przechowywania drugiej kopii zaświadczenia lekarskiego przez okres trzech lat,
- właściwego wpisywania kodów literowych oraz numerów statystycznych chorób
ustalonych według X Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i
Problemów Zdrowotnych na oryginale i drugiej kopii zaświadczenia
Zakład Ubezpieczeń Społecznych może cofnąć upoważnienie do
wystawiania zaświadczeń lekarskich na okres nieprzekraczający 3 miesięcy
od daty uprawomocnienia siÄ™ decyzji.
Zaświadczenie lekarskie wystawia się w trzech egzemplarzach (oryginał i
dwie kopie) :
- oryginał zaświadczenia lekarskiego osoba wystawiająca
dostarcza/przesyła w ciągu 7 dni od dnia jego wystawienia bezpośrednio do
terenowej jednostki organizacyjnej ZUS,
- pierwszą kopię zaświadczenia lekarskiego otrzymuje osoba ubezpieczona -
musi być ona dostarczona/przesłana w ciągu 7 dni do zakładu pracy lub do
ZUS, w zależności od statusu ubezpieczonego,
- drugą kopię zaświadczenia lekarskiego osoba wystawiająca zaświadczenie
ma obowiÄ…zek przechowywania przez okres 3 lat.
W zaświadczeniu lekarskim o czasowej niezdolności do pracy z powodu
choroby lub pobytu w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej informacje
o okolicznościach mających wpływ na prawo do zasiłku chorobowego lub
jego wysokość podaje się z zastosowaniem kodów literowych,
oznaczajÄ…cych odpowiednio:
- kod A - niezdolność do pracy powstałą po przerwie nieprzekraczającej 60
dni, spowodowaną tą samą chorobą, która była przyczyną niezdolności do
pracy przed przerwÄ…,
- kod B - niezdolność do pracy przypadającą w okresie ciąży,
- kod C - niezdolność do pracy spowodowaną nadużyciem alkoholu,
- kod D - niezdolność do pracy spowodowaną gruz
licÄ…,
- kod E - niezdolność do pracy spowodowaną chorobą, której objawy
chorobowe ujawniają się po okresie dłuższym niż 14 dni od początku
choroby.
W zaświadczeniu lekarskim, na pisemny wniosek ubezpieczonego, nie
umieszcza siÄ™ kodu B i D.
Kody literowe wpisuje siÄ™ odpowiednio na oryginale i na kopiach
zaświadczenia lekarskiego, a numer statystyczny choroby, ustalony
według X Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów
Zdrowotnych, tylko na oryginale i na drugiej kopii.
W razie zatrudnienia osoby ubezpieczonej u dwóch lub więcej pracodawców
zaświadczenie lekarskie jest wydawane na oddzielnych formularzach, w
liczbie odpowiadającej liczbie pracodawców.
Zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy może być
wystawione na okres wsteczny poprzedzający dzień, w którym
przeprowadzono badanie, jeżeli jego wyniki wykazują, że ubezpieczony w
tym okresie niewątpliwie był niezdolny do pracy.
- okres ten nie może być dłuższy niż 3 dni poprzedzające badanie.
- okres ten może być dłuższy niż 3 dni poprzedzające badanie, jeżeli
zaświadczenie wystawia lekarz psychiatra.
Wydawane przez ZUS druki zaświadczeń lekarskich są drukami ścisłego
zarachowania.
Lekarze, lekarze dentyści, felczerzy i starsi felczerzy są obowiązani do
zawiadamiania terenowej jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała druki
zaświadczeń lekarskich, o każdym przypadku zagubienia, zaginięcia lub
kradzieży tych druków.
W przypadku zagubienia przez osobę ubezpieczoną zaświadczenia
lekarskiego o czasowej niezdolności do pracy lekarz, który wydał zagubione
zaświadczenie na wniosek tej osoby sporządza wypis z drugiej kopii
zaświadczenia lekarskiego.
Zasiłek macierzyński
Zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonej, która w okresie
ubezpieczenia chorobowego albo w okresie urlopu wychowawczego:
- urodziła dziecko;
- przyjęła na wychowanie dziecko w wieku do 7 roku życia, a w przypadku
dziecka, wobec którego podjęto decyzje o odroczeniu obowiązku
szkolnego  do 10 roku życia, i wystąpiła do sądu opiekuńczego w
sprawie jego przysposobienia;
- przyjęła na wychowanie w ramach rodziny zastępczej, z wyjątkiem
rodziny zastępczej zawodowej niespokrewnionej z dzieckiem, dziecko w
wieku do 7 roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto
decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego - do 10 roku życia.
W razie skrócenia okresu pobierania zasiłku macierzyńskiego na wniosek
ubezpieczonej  matki dziecka po wykorzystaniu przez nią zasiłku za
okres co najmniej 14 tygodni, zasiłek ten przysługuje ubezpieczonemu
ojcu dziecka, który uzyskał prawo do urlopu macierzyńskiego lub
przerwał działalność zarobkową w celu sprawowania osobistej opieki nad
dzieckiem.
Zasiłek macierzyński
Kodeks Pracy
Art. 180.
ż1. Pracownicy przysługuje urlop macierzyński w wymiarze:
- 20 tygodni w przypadku urodzenia jednego dziecka przy jednym
porodzie;
- 31 tygodni w przypadku urodzenia dwojga dzieci przy jednym porodzie;
- 33 tygodni w przypadku urodzenia trojga dzieci przy jednym porodzie;
- 35 tygodni w przypadku urodzenia czworga dzieci przy jednym porodzie;
- 37 tygodni w przypadku urodzenia pięciorga i więcej dzieci przy jednym
porodzie.
Åšwiadczenie rehabilitacyjne
Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje osobie ubezpieczonej, która
spełnia łącznie następujące warunki:
- wyczerpała zasiłek chorobowy (odpowiednio 182 lub 270 dni),
- jest nadal niezdolna do pracy ze względu na konieczność dalszego
leczenia lub rehabilitacji,
- rokuje odzyskanie zdolności do dotychczasowej pracy w okresie nie
przekraczającym 12 miesięcy.
Świadczenie rehabilitacyjne nie przysługuje osobie uprawnionej do
emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy, zasiłku dla bezrobotnych,
zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego.
Lekarz prowadzący leczenie powinien, nie póz
niej niż 60 dni przed
zakończeniem okresu zasiłkowego, zbadać osobę ubezpieczoną i ocenić,
czy rokuje ona odzyskanie zdolności do pracy przed upływem okresu
zasiłkowego. Jeżeli osoba badana wymaga dalszego leczenia i rehabilitacji
oraz rokuje odzyskanie zdolności do pracy w okresie dłuższym niż okres
zasiłkowy, ale nie póz
niej niż w ciągu 12 miesięcy po jego wyczerpaniu, to
lekarz powinien poinformować ją o możliwości złożenia wniosku o ustalenie
prawa do świadczenia rehabilitacyjnego.
Wniosek na druku ZUS Np-7 wraz z zaświadczeniem o stanie zdrowia
sporządzonym przez lekarza, pod którego opieką znajduje się osoba
ubiegająca się o świadczenie, należy złożyć w oddziale ZUS.
O okolicznościach uzasadniających przyznanie świadczenia
rehabilitacyjnego na okres, który zależy od stanu zdrowia osoby badanej,
rokowania co do pozytywnych wyników leczenia lub rehabilitacji oraz
przewidywanego terminu odzyskania zdolności do pracy orzeka lekarz orzecznik
ZUS. Okres ten łącznie nie może przekroczyć 12 miesięcy.
Lekarz orzecznik ZUS może orzec o okolicznościach uzasadniających przyznanie
świadczenia rehabilitacyjnego także w przypadku złożenia przez pracownika wniosku
o świadczenie rentowe z tytułu niezdolności do pracy, jeżeli według oceny
orzeczniczej stan zdrowia wnioskującego nie uzasadnia orzeczenia niezdolności do
pracy, a spełnia on warunki wymagane do przyznania świadczenia.
Renta z tytułu niezdolności do pracy
Renta przysługuje osobie ubezpieczonej, która spełniła łącznie następujące
warunki:
1) jest niezdolna do pracy,
2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, przy czym warunek ten
nie jest wymagany od ubezpieczonego, którego niezdolność do pracy jest
spowodowana wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy
3) niezdolność do pracy powstała w okresie ubezpieczenia, ale nie póz
niej
niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym tego zapisu nie
stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i
nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla
mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy
Okresy składkowe i nieskładkowe
Warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego
uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnie okres składkowy i
nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej:
1 rok -jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat;
2 lata -jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20 do 22 lat;
3 lata -jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22 do 25 lat;
4 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25 do 30
lat;
5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat.
Art. 58 Ustawa o emeryturach i rentach z FUS
Niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła
zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i
nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.
- całkowita niezdolność do pracy to utrata zdolności do wykonywania
jakiejkolwiek pracy
- częściowa niezdolność do pracy to znacznego stopnia utrata zdolności do
pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji
Z wnioskiem o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy występuje
do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych osoba zainteresowana. Do wniosku
powinna być dołączona dokumentacja zawierająca m.in. zaświadczenie o
stanie zdrowia sporządzone na druku ZUS N-9 przez lekarza, pod którego
opieką znajduje się osoba ubiegająca się o świadczenie, oraz
dokumentacja medyczna majÄ…ca znaczenie dla wydania orzeczenia.
Lekarz wystawiający zaświadczenie o stanie zdrowia powinien w nim
zamieścić:
- rozpoznanie choroby podstawowej i chorób współistniejących,
- opis przebiegu choroby i dotychczasowego leczenia,
- wyniki badań pomocniczych i wnioski z konsultacji specjalistycznych,
- ocenę wyników leczenia i rokowanie,
- informację, czy stan zdrowia pozwala osobie ubezpieczonej zgłosić się na
badanie do lekarza orzecznika, czy też badanie to powinno być
przeprowadzone w miejscu pobytu tej osoby.
O niezdolności do pracy, jej stopniu, a dacie powstania, przewidywanym
okres trwania, zwiÄ…zku przyczynowym z wypadkiem przy pracy lub chorobÄ…
zawodową, a także o niezdolność do samodzielnej egzystencji orzeka lekarz
orzecznik ZUS.
Niezdolność do pracy orzeka się na okres nie dłuższy niż 5 lat. W
wyjątkowych przypadkach, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań
odzyskania zdolności do pracy w okresie do 5 lat, niezdolność do pracy
orzeka się na okres dłuższy.
Dodatek pielęgnacyjny
Zasiłek pielęgnacyjny jest świadczeniem przeznaczonym dla osób
uprawnionych do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, jeżeli
zostały uznane za całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej
egzystencji.
- niezdolność do samodzielnej egzystencji, czyli konieczność korzystania
ze stałej lub długotrwałej pomocy i opieki innych osóbw zaspokajaniu
podstawowych potrzeb życiowych (samoobsługa, poruszanie się,
komunikowanie siÄ™)
Dodatek pielęgnacyjny przysługuje również:
1) dziecku w wieku do 16 lat, jeśli zostało uznane za niepełnosprawne,
2) osobie w wieku powyżej lat 16, jeżeli jest niepełnosprawna w stopniu znacznym, a
także w przypadku, gdy jest niepełnosprawna w stopniu umiarkowanym, jeżeli
niepełnosprawność powstała w wieku uprawniającym do zasiłku rodzinnego na
dziecko,
3) osobom, które ukończyły 75 lat, bez względu na stan zdrowia i upośledzenie
funkcji organizmu.
Renta szkoleniowa
1. Osobie spełniającej warunki określone w ustawie, w stosunku do której
orzeczono celowość przekwalifikowania zawodowego ze względu na
niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie, przysługuje renta
szkoleniowa przez okres 6 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.
2. Okres 6 miesięcy, o którym mowa w ust. 1, ulega wydłużeniu na czas
niezbędny do przekwalifikowania zawodowego, nie dłużej niż o 30
miesięcy.
3. Przedłużenie prawa do renty, o którym mowa w ust. 2, następuje na
podstawie wniosku starosty.
4. Okres 6 miesięcy, o którym mowa w ust. 1, może ulec skróceniu, jeżeli
przed upływem tego okresu starosta zawiadomi organ rentowy:
- o braku możliwości przekwalifikowania do innego zawody
- o tym, że osoba zainteresowana nie poddaje się przekwalifikowaniu
zawodowemu
Ustawa o ubezpieczeniu społecznym rolników z dnia 20 grudnia 1990 r.
Ustawa o ubezpieczeniu społecznym rolników
Rolnik  w treści ustawy: rozumie się pełnoletnią osobę fizyczną, zamieszkującą i
prowadzącą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, osobiście i na własny
rachunek, działalność rolniczą w pozostającym w jej posiadaniu gospodarstwie
rolnym, w tym również w ramach grupy producentów rolnych, a także osobę, która
przeznaczyła grunty prowadzonego przez siebie gospodarstwa rolnego do
zalesienia.
Ubezpieczenie realizuje Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (KRUS). W
przypadku osób ubezpieczonych w KRUS organem orzekającym są lekarze
rzeczoznawcy KRUS. Instancją odwoławczą w przypadku osób ubezpieczonych w
KRUS sÄ… komisje lekarskie KRUS.
W związku z prowadzonym postępowaniem o ustalenie prawa do świadczeń lekarze
rzeczoznawcy wydajÄ… orzeczenia dotyczÄ…ce:
1) trwałej i okresowej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym;
2) stałego i długotrwałego uszczerbku na zdrowiu;
3) niezdolności do samodzielnej egzystencji;
4) czasowej niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 180 dni;
5) celowości przekwalifikowania zawodowego z powodu trwałości całkowitej
niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym;
6) wskazań do rehabilitacji leczniczej;
7) innych okoliczności warunkujących o przyznanie świadczeń z ubezpieczenia
społecznego rolników.
Niezdolność do pracy  KRUS
Za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym, uważa się
ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił zdolność
do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.
Całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym uznaje się za trwałą, jeżeli
ubezpieczony nie rokuje odzyskania zdolności do osobistego wykonywania pracy w
gospodarstwie rolnym.
Całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym uznaje się za okresową,
jeżeli ubezpieczony rokuje odzyskanie zdolności do osobistego wykonywania pracy
w gospodarstwie rolnym.
Renta rolnicza  KRUS
Art. 21.
1. Renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który
łącznie spełnia następujące warunki:
- podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres;
- jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym;
- całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w okresie
podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu, lub nie póz
niej niż w ciągu 18
miesięcy od ustania tych okresów.
Ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz o zatrudnianiu osób
niepełnosprawnych z dnia 27 sierpnia 1997 r.
Niepełnosprawność
Osobami niepełnosprawnymi są osoby, których stan fizyczny, psychiczny lub
umysłowy trwale lub okresowo utrudnia, ogranicza bądz
uniemożliwia pełnienie
funkcji społecznych, a szczególnie zdolności do wykonywania pracy zawodowej.
Stopnie niepełnosprawności:
- znaczny
- umiarkowany
- lekki
Odpowiednie orzeczenia o:
- niepełnosprawności osób, które nie ukończyły 16 roku życia;
- stopniu niepełnosprawności osób, które ukończyły 16 rok życia;
- wskazaniach do ulg i uprawnień osób posiadających orzeczenia o inwalidztwie lub
niezdolności do pracy wydają:
- Powiatowe Zespoły ds. Orzekania o Niepełnosprawności i Wojewódzkie Zespoły
ds. Orzekania o Niepełnosprawności.
Literatura
A. Wilmowska-Pietruszyńska. Orzecznictwo lekarskie dla lekarzy oraz
studentów wydziałów lekarskich i wydziałów lekarsko-stomatologicznych.
Wydanie III popr. i uzup. Elsevier Urban & Partner Wrocław, 2007.
Omówienie typowych zagadnień egzaminacyjnych
Dziękuję za uwagę
i życzę miłej zabawy& (z orzecznictwem lekarskim).