background image

15 lipca 2015, 22:06

Autor: Redakcja SwiatObrazu.pl
czytano: 2777 razy

Pomiar światła - zasada działania i sposoby określania właściwej ekspozycji

zdjęć

Od   kilkudziesięciu   już   lat   lustrzanki   wyposażone
są   w   układy   pomiaru   światła,   zwalniające
fotografów z konieczności używania zewnętrznych
światłomierzy   bądź   tabelek   ekspozycji   dla
typowych   warunków   oświetleniowych.   W
aparatach DSLR i MSC układy pomiaru światła są
bardzo   rozbudowane   i   pomagają   uporać   się   z
najróżniejszymi,

 

nawet

 

dość

 

trudnymi

sytuacjami.   Jednak   pomimo   tego   rozbudowania
praktycznie wszystkie lustrzanki i bezlusterkowce,
niezależnie   od   producenta   dają   nam   do
dyspozycji   możliwość   wyboru   jednego   spośród
trzech   rodzajów   pomiaru   światła   (czasem   tylko
występującego w większej liczbie wariantów).

Tryb   matrycowy   jest   najczęściej   stosowanym   mechanizmem   pomiaru   światła   we   wszystkich
nowoczesnych aparatach cyfrowych i większość z nas używa go nawet nie zdając sobie z tego sprawy.
Po jego uaktywnieniu aparat dzieli kadr na części, których w zależności od marki i modelu może być od
kilku,   do   nawet   kilkuset   i   mierzy   natężenie   światła   w   każdej   z   nich   z   osobna.   Następnie,   poprzez
porównanie różnic naświetlenia tych pól z wewnętrzną bazą danych zawierającą informacje o różnych
możliwych rodzajach zdjęć, elektronika aparatu próbuje ustalić, jaka ekspozycja kadru będzie w danym
przypadku   optymalna.   Cały   proces   odbywa   się   w   ułamku   sekundy   i   jest   dla   fotografującego
niezauważalny.

Zaletą   stosowania   tego   trybu   pomiaru   światła   jest   jego   wygoda   i   bezobsługowość,   dzięki   którym
możemy się skupić wyłącznie na kadrowaniu i uchwyceniu interesującego nas momentu. W przypadku
ujęć   o   stosunkowo   niedużej   rozpiętości   tonalnej   tryb   matrycowy   zawsze   zapewni   nam   też   obraz
pozbawiony   przepaleń   i   obszarów   niedoświetlonych.   Wadą   pomiaru   matrycowego   dla   większości
zaawansowanych fotografów jest natomiast nieprzewidywalność jego działania. Fotografujący nigdy nie
ma   stuprocentowej   pewności,   jaka   będzie   ostatecznie   ekspozycja   zdjęcia,   gdyż   przy   jej   ustalaniu
branych jest pod uwagę zbyt wiele czynników. I choć na ogół pomiar matrycowy sprawdza się bardzo
dobrze nawet w scenach o skomplikowanym rozkładzie świateł i cieni, to równie dobrze może się też
zdarzyć, że najbardziej interesujący nas obiekt na zdjęciu zostanie ukazany w postaci niedoświetlonej
lub prześwietlonej.

Pomiar światła - zasada działania i sposoby określania właściwej eksp...

http://www.swiatobrazu.pl/pomiar-swiatla-zasada-dzialania-i-sposoby...

1 z 6

2015-08-15 22:19

background image

Tryb matrycowy – najczęściej stosowany i sprawdzający się w większości sytuacji fotograficznych. (Fot.

MorgueFile)

Tryb centralnie ważony to bardzo stara metoda pomiaru światła, znana już w latach 60. XX wieku.
Polega  ona  na  pomiarze  natężenia  światła  w   obrębie  całego  lub  prawie   całego  kadru   i   wyznaczeniu
ekspozycji zdjęcia w taki sposób, aby wyniki pomiarów dokonanych w centrum sceny były dla aparatu
znacznie ważniejsze, niż te z obszarów znajdujących się bliżej krawędzi  kadru. Ten tryb  pomiaru po
jego opanowaniu staje się znacznie bardziej przewidywalny aniżeli pomiar matrycowy, a przy tym nie
wymaga aż takiej precyzji  przy wyborze miejsca odczytu informacji  o naświetleniu sceny, co pomiar
punktowy.

Tradycyjnym   zastosowaniem   centralnie   ważonego   trybu   pomiaru   światła   są   tematy,   w   których
interesujący   nas   obiekt   znajduje   się   w   centrum   kadru   i   w   wyraźny   sposób   odcina   się   od   tła   pod
względem   jasności.   Z   sytuacją   taką   możemy   mieć   do   czynienia   np.   w   fotografii   portretowej,   gdy
uwieczniana   na   zdjęciu   osoba   znajduje   się   na   zupełnie   inaczej   oświetlonym   tle,   aniżeli   ona   sama.
Gdybyśmy   zdjęcie   takie   wykonali   z   wykorzystaniem   pomiaru   matrycowego,   to   wówczas
prawdopodobnie   otrzymalibyśmy   kadr   naświetlony   tak,   aby   oddać   na   zdjęciu   zarówno   jasne,   jak   i
ciemne jego obszary, czego efektem byłoby prześwietlenie lub niedoświetlenie tego, co jest dla nas w
tym   kadrze   najważniejsze.   Odpowiednio   użyty   centralnie   ważony   pomiar   światła   może   pomóc   nam
uniknąć takich  sytuacji. Należy natomiast  pamiętać o tym, że w kompozycjach  innych niż centralna
tego typu pomiar światła może nie spisywać się zbyt dobrze.

Tryb centralnie ważony – znakomity do zdjęć portretowych i innych o kompozycji centralnej.

(Fot. Jarosław Zachwieja)

Tryb punktowy pomiaru światła jest najtrudniejszy do opanowania zarówno przez początkujących, jak
i nawet nieco bardziej zaawansowanych fotografów, jednak w zamian za trud poniesiony przy nauce,
jego wykorzystywanie daje możliwości nieporównywalne z żadnym z dwóch przedstawionym wcześniej.
Jego działanie opiera się  na  pomiarze jasności  bardzo  niewielkiego,  bo obejmującego zaledwie kilka
procent   powierzchni   kadru   fragmentu   sceny   (w   aparatach   Canon   EOS   stosowane   są   obecnie   dwa
rodzaje   pomiaru   punktowego   –   analizujący   jasność   małego   obszaru   3,5-procentowego   oraz   nieco
większego  9-  procentowego;   zdarzają się  też   modele  cyfrówek,  w   których  rozmiar  pola w   pomiarze
punktowym nie przekracza 1-1,5 procent powierzchni kadru). Na fotografującym spoczywa natomiast
odpowiedzialność za wybór właściwego punktu będącego wzorcem dla pomiaru.

Dzięki   znacznemu   ograniczeniu   obszaru   pomiarowego,  fotografujący  nie   musi   się   obawiać,   że   pracę
światłomierza zakłócą różnego rodzaju odblaski, kontrastowe oświetlenie, czy nagłe pojawienie się w
kadrze   nowego   źródła   światła.   Ten   tryb   pomiaru   szczególnie   często   wykorzystywany   jest   też   w
połączeniu z wzorcami ekspozycji i balansu bieli, takimi jak np. szare karty. Warto przy okazji zauważyć,
że   w   większości   aparatów   cyfrowych   dysponujących   punktowym   pomiarem   światła,   obszar  kadru   w
którym dokonany zostanie odczyt stopnia naświetlenia może być ustawiony dość dowolnie. Zazwyczaj
jest   on   sprzężony   z   aktywnym   punktem   autofokusa,   ale   nie   jest   tak   zawsze.   Dlatego   też   przy
posługiwaniu się punktowym trybem pomiaru światła szczególnie ważne jest, aby dokładnie zapoznać
się z odpowiednimi rozdziałami instrukcji obsługi aparatu.

Pomiar światła - zasada działania i sposoby określania właściwej eksp...

http://www.swiatobrazu.pl/pomiar-swiatla-zasada-dzialania-i-sposoby...

2 z 6

2015-08-15 22:19

background image

Tryb punktowy – narzędzie dla fotografów ceniących sobie precyzję na każdym kroku. Umożliwia

wykonanie poprawnie naświetlonego zdjęcia w trudniejszych warunkach oświetleniowych.

(Fot. MorgueFile)

Jednym z wielu pobocznych zastosowań trybu punktowego pomiaru światła jest określenie rozpiętości
tonalnej sceny, np. w celu określenia, czy wymaga ona skorzystania z technik wykonywania fotografii o
poszerzonej rozpiętości tonalnej, czyli HDRI. W tym celu po przestawieniu światłomierza aparatu w tryb
pomiaru   punktowego   należy   zmierzyć   ekspozycję   dwukrotnie   –   raz   dla   najjaśniejszego   obszaru   w
kadrze,   a   drugi   raz   dla   najciemniejszego.   Porównując   ze   sobą   obydwa   wyniki   można   określić,   jaką
rozpiętością tonalną w stopniach EV odznacza się fotografowana scena i w razie potrzeby wykorzystać
wspomniane   techniki.   Osobom   zainteresowanym   tym   tematem   bliżej   polecam   zestaw   filmów
szkoleniowych poświęconych technikom HDRI opracowanych i wydanych przez serwis SwiatObrazu.pl,
które to filmy przybliżają to zagadnienie w sposób bardzo szczegółowy.

Kilka faktów dotyczących mechanizmu pomiaru światła

Niezależnie od  konkretnie zastosowanego trybu pomiaru światła w aparacie, podstawowy mechanizm
leżący   u   podstaw   działania  tych   systemów   (za  wyjątkiem   być   może   matrycowego,  który  w   obecnej
postaci stanowi raczej skomplikowany proces analizy różnic pomiędzy określonymi obszarami zdjęcia)
pozostaje   niezmienny   od   wielu   lat.   Kluczem   w   rozwoju   technik   fotograficznych   było   spostrzeżenie
dokonane   przed   ponad   pół   wiekiem,   zgodnie   z   którym   sumaryczna,   uśredniona   jasność   większości
"typowych"   scen   niezależnie   od   ich   treści   jest   stała   i   odpowiada   jasności   gładkiej   płaszczyzny
pomalowanej farbą o 18-procentowym współczynniku odbicia światła (dla oka ludzkiego barwa ta może
być określona mianem "średnioszarej").

Pomiar światła - zasada działania i sposoby określania właściwej eksp...

http://www.swiatobrazu.pl/pomiar-swiatla-zasada-dzialania-i-sposoby...

3 z 6

2015-08-15 22:19

background image

Wzornik ekspozycji firmy Lastolite – klasyczna szara karta o współczynniku odbicia światła 18% w

wygodnej składanej i odpornej na działanie wody postaci. (Fot. Lastolite)

Dlatego też mechanizmy pomiaru światła punktowego, centralnie ważonego oraz uśrednionego (stara
odmiana pomiaru matrycowego, w którym  ogólna jasność sceny była sumowana bez próby podziału
ujęcia   na   strefy   i   ich   analizy)   zakładają,   że   obszar   pomiaru   odznacza   się   taką   właśnie   neutralną
jasnością.  Stosownie   do  tego  właśnie   założenia  ustawiane   są  parametry   ekspozycji   przez   aparat   po
dokonaniu pomiaru jasności fotografowanej sceny. Dlatego też dokonanie pomiaru punktowego obszaru
bardzo jasnego zaowocuje silnym niedoświetleniem zdjęcia (zjawisko to można zaobserwować na wielu
zdjęciach zimowych pejzaży wykonywanych przez mniej doświadczonych amatorów), natomiast bardzo
ciemnego wyraźnym jego prześwietleniem.

Wszystkie   mechanizmy   pomiaru   światła   obecne   w   nowoczesnych   lustrzankach   cyfrowych   i
bezlusterkowcach   dokonują   pomiaru   typu   TTL   (ang.   Through   The   Lens),   czyli   mierzą   światło
rzeczywiście docierające do wnętrza aparatu przez obiektyw i padające na jego matrycę. Rozwiązanie
takie sprawia, że układu pomiarowego nie powinny zmylić źródła światła padającego z boku lub z tyłu
aparatu i nie mającego faktycznego wpływu na ekspozycję zdjęcia. Jest jednak pewien wyjątek od tej
reguły, który dotyczy wyłącznie tradycyjnych lustrzanek cyfrowych (i analogowych również): ponieważ
układ   pomiaru   światła   lustrzanki   mieści   się   w   komorze   wizjera,   może   się   zdarzyć,   że   podczas
wykonywania zdjęć ze statywu (kiedy fotografując nie zawsze trzymamy oko przy okularze) wpadające
od tyłu promienie świetlne mogą zakłócić wyniki pomiaru. W takich sytuacjach należy więc korzystać z
mechanizmu zamykającego wizjer (jeżeli takowy został w lustrzance zamontowany) bądź też z zaślepki
montowanej z reguły na pasku naramiennym aparatu.

Pomiar światła - zasada działania i sposoby określania właściwej eksp...

http://www.swiatobrazu.pl/pomiar-swiatla-zasada-dzialania-i-sposoby...

4 z 6

2015-08-15 22:19

background image

Pomiar światła - zasada działania i sposoby określania właściwej eksp...

http://www.swiatobrazu.pl/pomiar-swiatla-zasada-dzialania-i-sposoby...

5 z 6

2015-08-15 22:19

background image

Ręczny światłomierz – niegdyś nieodzowne narzędzie każdego fotografa, obecnie w znacznym stopniu

już wyparte przez układy montowane w aparatach. Powszechnie używany już raczej tylko w studiach

fotograficznych. (Fot. Sekonic)

To tylko niewielki fragment jednej z lekcji e-kursu

"

Poznaj swój aparat i fotografuj jak profesjonalista  edycja 2015

".

www.swiatobrazu.pl

Pomiar światła - zasada działania i sposoby określania właściwej eksp...

http://www.swiatobrazu.pl/pomiar-swiatla-zasada-dzialania-i-sposoby...

6 z 6

2015-08-15 22:19