anteny polpetlowe kf cz2

background image

24

ANTENY

Anteny DX-owe

Świat Radio Listopad 2005

W poprzednim artykule w ŚR 10/05 o antenach półpętlowych przedsta-

wiliśmy ich genezę oraz rozwiązania pozwalające na wygodne zasilanie

kablami koncentrycznymi o standardowych impedancjach. Były to rozwią-

zania zapewniające skuteczną pracę anteny półpętlowej tylko na paśmie

amatorskim, na które zostały zwymiarowane.

W tym artykule kontynuujemy temat anten półpętlowych w wersjach

zasilania wysoko-omowego. Tak zasilane anteny półpętlowe mogą praco-

wać nie tylko na paśmie podstawowym ale również na wyższych pasmach

amatorskich.

Kontynuacja cyklu artykułów poświęconych antenom na dolne pasma amatorskie

– anteny półpętlowe zasilane wysokoomowo na końcu boku pionowego

Anteny półpętlowe KF, część 2

Wysokoomowe zasilanie anten

półpętlowych na końcu boku

pionowego

Zasilanie anten pętlowych w na-

rożniku jest wygodne ze względu

na łatwość zasilania kablem kon-

centrycznym o odpowiedniej im-

pedancji. Przy zasilaniu kablem

koncentrycznym warunek dopaso-

wania impedancji będzie spełnio-

ny tylko w obrębie jednego pasma

amatorskiego.

Możliwe jest także wysokoomo-

we zasilanie anten półpętlowych

na końcu boku pionowego. Jedna

z metod zasilania wysokoomowego

wymaga zastosowania obwodu re-

zonansu równoległego, z odczepem

na dołączenie kabla koncentryczne-

go (ekran kabla koncentrycznego:

na dolny koniec indukcyjności, żyła

środkowa: eksperymentalnie, 1 lub

kilka zwojów od dolnego końca

indukcyjności). Zazwyczaj dolny

koniec boku pionowego anteny

półpętlowej nie jest dołączany do

górnego końca indukcyjności, lecz

połączenie jest dobierane ekspe-

rymentalne do tego zwoju u gó-

ry cewki, który zapewni najlepsze

dopasowanie. Można adaptować

inne sposoby zasilania wysokoomo-

wego.

W paśmie podstawowym, na

które antena została zaprojekto-

wana, sposób jej zasilania (w na-

rożniku niskoomowo lub na końcu

boku pionowego wysokoomowo)

nie stwarza istotnej różnicy w funk-

cjonowaniu anteny półpętlowej. Na

rysunku 7 naniesiono charaktery-

styki kierunkowości anten półpętlo-

wych zasilanych w narożniku oraz

na końcu boku pionowego.

Przy zasilaniu w narożniku

cha rakterystyka kierunkowości

w płaszczyźnie horyzontalnej jest

niemal symetryczna, wykazując

łagodne maksima w kierunkach

prostopadłych do linii łączącej oba

boki pionowe. Przy zasilaniu na

końcu boku pionowego, charakte-

rystyka kierunkowości w płaszczyź-

nie azymutu wykazuje przesunięcia

obu maksimów o około 5 stopni.

Jest mało prawdopodobne, aby tak

Rys. 7. Porównanie

charakterystyk

kierunkowości anten

półpętlowych zasi-

lanych w narożniku

oraz na końcu boku

pionowego podczas

pracy w paśmie

podstawowym

Opracowanie to jest

dostępne w języku

angielskim (w ujęciu

znacznie szerszym od

tu prezentowanego) na

stronie internetowej:

www.cebik.com/ Publi-

kacja w języku polskim

ukazuje się za zgodą

autora, L. B. Cebika

W4RNL. Obszerniejsza

wersja w języku polskim

jest dostępna na stronie

internetowej www.

swiatradio.com.pl

Rys. 8. Charakterystyka kierunkowości w płaszczyźnie horyzontalnej anteny półpętlowej na
pasmo 80m podczas pracy w paśmie 40m i zasilaniu na końcu boku pionowego. Gdybyśmy
zasilali antenę w narożniku, otrzymalibyśmy podobną charakterystykę kierunkowości

background image

25

Świat Radio Listopad 2005

mała różnica mogła być zauważona

podczas użytkowania anten półpę-

tlowych.

Zasilanie na końcu boku piono-

wego jest preferowane przez krótko-

falowców pragnących (lub zmuszo-

nych) używać anteny półpętlowej

nie tylko w paśmie amatorskim, na

które została zwymiarowana, ale tak-

że na wyższych pasmach amator-

skich. Aby było to możliwe, należy

zastosować zdalnie sterowany układ

dopasowujący antenę półpętlową do

pracy na poszczególnych pasmach

amatorskich interesujących danego

krótkofalowca (

tab. 7). Zamiast zdal-

nie sterowanego układu dopasowu-

jącego, można zasilać koniec anteny

półpętlowej przez napowietrzną linię

symetryczną z falą stojącą (tzw. „dra-

binka”), a układ dopasowujący stroić

w pomieszczeniu radiostacji krótko-

falowca. Można też użyć innych spo-

sobów zasilania wysokoomowego.

Wymiary anteny półpętlowej

wynosiły: 37,95m część pozioma,

23,47m boki pionowe (w „wersji

polskiej” powinno być odpowied-

nio: 37,33m i 23,21m). Wysokość

dolnych końców anteny nad pod-

łożem powinna wynosić co naj-

mniej 4,6m. Jak widzimy, nie ma

rażących różnic, jeśli chodzi o zysk,

kąty wypromieniowania głównego

listka w płaszczyźnie elewacji oraz

rozwartość wiązki w płaszczyźnie

horyzontalnej. Są natomiast istotne

różnice impedancji wejściowej przy

zasilaniu w narożniku i na dolnym

końcu boku pionowego (

rys. 8).

W paśmie amatorskim 40m

charakterystyka kierunkowości

w płaszczyźnie horyzontalnej przy-

pomina kwadrat o zaokrąglonych

narożnikach. Maksimum zysku wy-

stępuje w stronę narożników kwa-

dratu, dalszych od boku zasilane-

go. Charakterystyki kierunkowości

anteny półpętlowej w płaszczyźnie

horyzontalnej, w pasmach ama-

torskich 30 oraz 20m, zasilanej na

końcu boku pionowego, nie różnią

się zbytnio między sobą, co widać

z

rysunków 9 oraz 10. Wysoka im-

pedancja wejściowa wymaga za-

silania poprzez odpowiedni układ

dopasowujący.

Charakterystyki kierunkowo-

ści na wyższych pasmach ama-

torskich nie należą do cenionych

przez krótkofalowców polujących

na DX-y. Charakterystykę kierun-

kowości przydatną do pracy ze

stacjami DX uzyskuje się tylko

w paśmie podstawowym. Tym nie-

mniej, antena półpętlowa może być

przydatna także na wyższych pa-

smach podczas pracy w zawodach

krótkofalarskich lub do łączności

w obrębie własnego kontynentu.

Na niektórych pasmach strojenie

układu dopasowującego może być

bardzo „ostre” i nawet mała zmia-

na częstotliwości może wymagać

ponownego dopasowania impe-

dancji.

SP7HT i SQ7FI

Częstotliwość

(w MHz)

Maksimum

zysku

(w dBi)

Kąt podniesienia

głównego listka

w płaszczyźnie elewacji

(w stopniach)

Rozwartość wiązki

w płaszczyźnie horyzon-

talnej (w stopniach)

Impedancja wejścio-

wa anteny (R +/- jX)

3,6
a. narożnik

3,79

18

90

71 + j 3

b. koniec boku

3,93

18

85

4100 - j4000

7,15
a. narożnik

5,35

20

55

1400 - j 30

b. koniec boku

5,17

20

53

1900 - j3000

10,1
a. narożnik

6,59

16

41

1000 - j 600

b. koniec boku

6,46

19

40

350 - j2000

14,1
a. narożnik

6,78

33

31

600 - j 200

b. koniec boku

7,29

34

30

800 - j1000

Tab. 7. Porównanie pracy anteny półpętlowej na pasmo amatorskie 80metrów zasilanej na dolnym końcu boku
pionowego z anteną półpętlową zasilaną w narożniku podczas pracy na pasmach wyższych aniżeli częstotliwość
podstawowa anteny półpętlowej

Rys. 9. Charakterystyka kierunkowości w płaszczyźnie horyzontalnej anteny
półpętlowej na pasmo 80m podczas pracy w paśmie 30m i zasilaniu na końcu
boku pionowego

Rys. 10. Charakterystyka kierunkowości w płaszczyźnie horyzontalnej anteny
półpętlowej na pasmo 80metrowe podczas pracy w paśmie 20metrowym i zasi-
laniu na końcu boku pionowego

W jednym z kolejnych

numerów Świata Radio

zostanie zamieszczony

artykuł „Eksperymenty

z anteną EH” z CQ DL

6/05


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
wpowadzenie do propagacji kf cz2
Antena na wakacje, KF, Anteny
Anteny mikropaskowe cz2
Anteny kf do pracy w terenie t sp1vdv
Anteny KF
Anteny KF strojenie
Antena na wakacje, KF, Anteny
anteny plachta na byka cz2
Anteny KF
Zakażenia grzybicze skóry cz2
parafunkcje cz2
podziały złamań cz2 1sd
8(45) Diagramy klas cz2
charakterystyka dochodow samorzadu terytorialnego (cz2
Style kierowania cz2
Wykład I Grafika inżynierska cz2
MDA ID zadprzedkol(3) cz2 13 14

więcej podobnych podstron