Podstawy Konstrukcji Maszyn
Projekt nr 4
Adam Wanat
Grupa 9
Rok II B
Dane:
Obliczenia:
Wyniki:
ES = 25
EI = 0
es = 18
ei = 2
a = 0,5
R
ଵ
= 5
ሾµmሿ
R
ଶ
= 5 [µm]
N = 40
ES = 25
EI = 0
es = 18
ei = 2
L
୫ୟ୶
= ES − ei = 0,025 − 0,02 = 0,023 [mm]
L
୫୧୬
= EI − es = 0 − 0,018 = −0,018 [mm]
W
୫ୟ୶
= −L
୫୧୬
= 0,018 [mm]
W
୫୧୬
= L
୫ୟ୶
= −0,023 [mm]
Q = P
୫ୟ୶
∗ π ∗ d ∗ l ∗ µ
P
୫ୟ୶
− maksymalny nacisk powierzchniowy
d − średnica czopa
l − szerokość piasty
µ
− współczynik tarcia, przyjmujemy µ = 0,12
P
୫ୟ୶
=
W
୫ୟ୶
− γ
δ
∗ k
γ − 2a(R
ଵ
+ R
ଶ
)
a − stopień odkształcenia plastycznych wierzchołków
nierówności podczas montażu, a = 0,4 − 0,6
R
ଵ
, R
ଶ
− parametry chropowatości czopa i piasty
d − średnica nominalna
δ
− wskaźnik wcisku
k − współczynnik nośności, k = 1,3
γ = 2 ∗ 0,5
ሺ5 + 5ሻ = 0,01 [mm]
1.
Obliczenie pasowania:
Wartości odchyłek odczytanych z tablic:
Ø40 H7/k6
Obliczenie luzu maksymalnego i minimalnego:
Maksymalny i minimalny wcisk wynoszą:
1.1
Wyznaczenie siły potrzebnej do zdjęcia koła z czopu
1.2
Obliczenie maksymalnego nacisku powierzchniowego
1.3
Obliczenie parametru γ
L
max
= 0,023
L
min
= −0,018
γ = 0,01[mm]
υ
ଶ
= 0,3
E = 2,1 ∗ 10
ହ
δ
=
δ
ଶ
+ υ
ଶ
E
ଶ
+
δ
ଵ
− υ
ଶ
E
ଵ
δ
ଵ
=
d
ଶ
+ d
ଵ
ଶ
d
ଶ
− d
ଵ
ଶ
δ
ଶ
=
d
୮
ଶ
+ d
ଶ
d
୮
ଶ
− d
ଶ
d
ଵ
− średnica drążenia czopa, d
ଵ
= 0
δ
ଵ
= 1
δ
ଶ
=
64
ଶ
+ 40
ଶ
64
ଶ
− 40
ଶ
= 2,28
δ
=
2,28 + 0,3
2,1 ∗ 10
ହ
+
1 − 0,3
2,1 ∗ 10
ହ
= 1,56 ∗ 10
ିହ
MPa
P
୫ୟ୶
=
0,018 − 0,01
1,56 ∗ 10
ିହ
∗ 40
∗ 1,3 = 16,66MPa
Q
୵
= p
୫ୟ୶
∗ π ∗ d ∗ l ∗ µ
Q
୵
= 16,66 ∗ π ∗ 40 ∗ 40 ∗ 0,12 = 10 kN
d − średnica czopa
l − szerokość piasty
µ
− współczynnik tarcia
Q
୰
= 1,25 ∗ Q
୵
= 12,5 kN
R
ୣ
= 355 MPa
x
ୣ
= 2
k
ୡ
= 177,5 MPa
2.4 Obliczenie wskaźnika wcisku δ
2.5 Obliczenie maksymalnego nacisku powierzchniowego
2.6 Wyznaczenie siły potrzebnej do zdjęcia koła z czopa
2.
Obliczenia głównej śruby
Dobieram wymiary śruby ze względu na ściskanie i wyboczenie.
Jako materiał śruby przyjmuję stal S355JR, dla której:
Pmax = 16,66
MPa
Qw = 10 kN
Qr = 12,5 kN
R
ୣ
= 355 MPa
x
ୣ
= 2
k
ୡ
= 177,5 MPa
d
୰
= 10,52[mm]
a = 310 Mpa
b = 1,14 Mpa
d
୰
≥
ඨ
4P
πk
ୡ
d
୰
≥ 9,46 [mm]
d
୰
= 10,52[mm]
x
୵
= 6
A =
πd
୰
ଷ
4
= 86,92 [mm
ଶ
]
I
=
πd
୰
ସ
32
= 1202,44 [mm
ସ
]
i =
ඨ
I
୭
A
= 3,72
ሾmmሿ
λ =
lα
i
= 27 < λ
୰
σ
୩୰
= a − bλ
a = 310 MPa
b = 1,14 MPa
σ
୩୰
= 310 − 1,14 ∗ 27 = 280
ሾMPaሿ
σ
ୡ
=
P
A
=
12,5 ∗ 10
ଷ
86,92
= 143,8
ሾMPaሿ
a) ściskanie
Z normy PN-M-02019:1988 dobrano gwint trapezowy
niesymetryczny S14x2 o średnicy rdzenia
b) wyboczenie
Schemat zamocowania śruby:
α = 1
l = 100 [mm]
Gwint S14x2:
Sprawdzam naprężenia krytyczne w celu obliczenia rzeczywistego
współczynnika bezpieczeństwa.
Dla przyjętej stali:
Naprężenia ściskające:
d
୰
= 10,52[mm]
σ
kr
= 280 MPa
σ
c
= 143,8 MPa
ܲ = 2 ሾ݉݉ሿ
݀
ଶ
= 20,5
ሾ݉݉ሿ
α
୰
= 3°
µ
= 0,1
σ
୩୰
σ
ୡ
= 1,94
d
୰
= 18,53
ሾmmሿ
A =
πd
୰
ଷ
4
= 269,68 [mm
ଶ
]
I
=
πd
୰
ସ
32
= 11574,48
ሾmm
ସ
ሿ
i =
ඨ
I
୭
A
= 6,55
ሾmmሿ
λ =
lα
i
= 15,2 < λ
୰
σ
୩୰
= 310 − 1,14 ∗ 15,2 = 293
ሾMPaሿ
σ
ୡ
=
P
A
=
12,5 ∗ 10
ଷ
269,68
= 46,35
ሾMPaሿ
σ
୩୰
σ
ୡ
= 6,32
γ < ρ
′
ρ
′
− pozorny kąt tarcia
γ − kąt wzniosu gwintu
γ = arctg
൬
P
πd
ଶ
൰ =
2
20,5π
= 1°46
′
Rzeczywisty współczynnik bezpieczeństwa wynosi:
Założony został współczynnik = 6, zatem trzeba powiększyć przekrój
śruby.
Sprawdzam naprężenia krytyczne dla gwintu S22x2:
Rzeczywisty współczynnik bezpieczeństwa wyniesie:
Warunek spełniony.
Parametry gwintu:
P = 2 [mm]
D = 22 [mm]
d3 = 18,53 [mm]
d2 = 20,5 [mm]
D1 = 19 [mm]
3.1 Sprawdzenie warunku samohamowności:
S22x2
p
ୢ୭୮
= 40
ሾMpaሿ
ρ
′
= arctg
൬
µ
cos α
୰
൰ =
0,1
cos 3
= 5°43
′
P = 0,5
ሾmmሿ
D = 16
ሾmmሿ
D
ଵ
= 13,84
ሾmmሿ
d
ଷ
= 13,55
ሾmmሿ
p
ୢ୭୮
= 40
ሾMpaሿ
p =
4P
nπ(D
ଶ
− D
ଵ
ଶ
)
≤ p
ୢ୭୮
n ≥
4P
p
ୢ୭୮
∗ π(D
ଶ
− D
ଵ
ଶ
)
n ≥
4 ∗ 12500
40 ∗ π(16
ଶ
− 13,84
ଶ
)
n ≥ 6,14
γ < ρ
′
, gwint jest samohamowny
3.2 Obliczenie gwintu na końcu śruby
Sprawdzam minimalną średnicę d, oraz wysokość gwintu h:
Minimalna średnica została już obliczona, z warunku na ściskanie wynosi
10,16 [mm], ostatecznie jednak gwint zamieniono na S22x2
d
୰
= 18,53 [mm].
Dla końcówki śruby dobieram gwint M16x0,5:
Sprawdzam warunek na nacisk, obliczam liczbę zwojów:
r
ଵ
= 16
ሾmmሿ
r
ଶ
= ∞
h
୬ୟ୩
= 38
ሾmmሿ
S16
h =
n
P
= 4 [mm]
r
ଵ
= 16
ሾmmሿ
r
ଶ
= ∞
a = 0,88 ∗
ඨ
2Pr
ଵ
E
య
= 1,085
ሾmmሿ
σ
ୡ
= 1,5 ∗
P
πa
ଶ
= 486,7
ሾMPaሿ
σ
ୡ
= σ
ୡ
k
୦
= 150 ∗ 5 = 750
ሾMpaሿ
H = 100 − h
୩୭ńୡó୵୩୧
+ h
୬ୟ୩୰ę୲୩୧
h
୬ୟ୩୰ę୲୩୧
= 38
ሾmmሿ,
Założono 8 zwojów nakrętki
Wysokość gwintu:
Przyjmuję do wykonania gwint na głębokości 5 [mm].
3.2 Obliczenie końcówki:
Założono promień sfery S16
Promień powierzchni styku:
Maksymalne naprężenia :
W tym punkcie występuje ściskanie trójosiowe, zatem materiał wytrzyma
naprężenia:
σ
ୡ
< σ
ୡ
,
Warunek spełniony.
3.3 Obliczenie długości gwintu
Dobrano H=125 [mm] – wysokość nagwintowanej części śruby
h
= 4 [mm]
H = 125 [mm]
σ
c
= 46,35
ሾMPaሿ
τ
s
= 5,42 [MPa]
σ
=
ටσ
ୡ
ଶ
+ 3τ
ଶ
τ
ୱ
=
M
ଶ
W
σ
ୡ
=
P
A
A =
πd
୰
ଷ
4
= 269,68 [mm
ଶ
]
I
=
πd
୰
ସ
32
= 11574,48
ሾmm
ସ
ሿ
W
=
2I
d
= 1249,27
ሾmm
ଷ
ሿ
σ
ୡ
= 46,35
ሾMPaሿ
M
ଶ
= 0,5Pd
ୱ୰
= 0,5Pa = 0,5 ∗ 12,5 ∗ 1,085 = 6,78
ሾNmሿ
τ
ୱ
= 5,42 [MPa]
σ
=
ඥ46,35
ଶ
+ 3 ∗ 5,42
ଶ
= 47,29
ሾMPaሿ
k
୰
= 177,5 Mpa
σ
< k
୰
3.4 Uwzględnienie momentu skręcającego
Warunek spełniony.
3.5 Obliczenie średnicy otworu na pręt
Średnica zostanie obliczona z warunku na docisk powierzchniowy
σ
c
= 46,35
ሾMPaሿ
τ
s
= 5,42 [MPa]
P
ୢ୭୮
= 11
ሾMPaሿ
M
ଶ
= 6,78 [Nm]
F
୰
= 200
ሾNሿ
P
୫ୟ୶
=
ඨ
6M
ୱ
D
ଶ
P
ୢ୭୮
M
ୗ
= M
ଵ
+ M
ଶ
M
ଵ
= 0,5 ∗ Pd
ଶ
∗ tg(γ + ρ
′
) =
= 0,5 ∗ 12,5 ∗ 20,5 ∗ tg1
°
46
′
+ 5
°
43
′
) = 15,4 [Nm]
M
ୗ
= 15,4 + 6,78 = 22,18 [Nm]
d
୮
>
ඨ
6M
ୱ
D
ଶ
p
ୢ୭୮
d
୮
> 4,99 [
݉݉]
M
ୗ
> M
ଵ
+ M
ଶ
M
ୗ
> 22,18
ሾNmሿ
F
୰
∗ L = M
ୱ
L = 110
ሾmmሿ
W
=
πd
ଷ
32
M
W
≤ k
k
= 177,5
ሾMPaሿ
d
୮
≥
ඨ
32M
πk
య
d
୮
≥ 11,03
ሾmmሿ
3.6 Obliczenie długości i średnicy pręta
Ściągacz będzie napinany siłą ręki.
Siła ludzkiej ręki
F
୰
= 200
ሾNሿ
Kolejnym warunkiem jest zrównoważenie momentu tarcia, przez
maksymalny moment gnący:
Przyjęto średnice pręta i otworu ø12
M
S
= 22,18 [Nm]
L
= 110
ሾmmሿ
ø12
p
ୢ୭୮
= 8
ሾMPaሿ
EN-GJL-250
W
= 0,2D
ଷ
൬1 − 0,9
d
D
൰
D − średnica pręta = 22
ሾmmሿ
d − średnica otworu = 12
ሾmmሿ
W
= 0,222
ଷ
൬1 − 0,9
12
22
൰ = 1084,16 ሾmm
ଷ
ሿ
τ
ୱ
=
M
ୱ
W
=
22,18 ∗ 10
ଷ
1084,16
= 20,45
ሾMPaሿ
p
ୢ୭୮
= 8
ሾMPaሿ
A = n
π
4
ሺD
ଶ
− D
ଵ
ଶ
ሻ
n − liczba zwojów w nakrętce
n ≥
4P
p
ୢ୭୮
∗ π ∗
ሺD
ଶ
− D
ଵ
ଶ
ሻ
n ≥
4 ∗ 12500
8 ∗ π ∗
ሺ22
ଶ
− 19
ଶ
ሻ
= 16,17
n
= 19
h
min
= pn
3.7 Sprawdzenie niebezpiecznego przekroju
Niebezpiecznym przekrojem jest górna część śruby w której wywiercono
otwór
Wskaźnik wytrzymałości na skręcanie:
Naprężenia skręcające:
Warunek spełniony.
4. Obliczenie minimalnej wysokości nakrętki
Wysokość nakrętki należy wyznaczyć z warunku na docisk
powierzchniowy
Nakrętka jest wykonana z żeliwa EN-GJL-250, dla której:
Należy dodać dwa zwoje bierne:
Minimalna wysokość nakrętki:
τ
s
= 20,45
ሾMPaሿ
n
= 19
k
୲
= 60
ሾMPaሿ
EN-GJL-250
p
− skok gwintu
h
min
= 19 ∗ 2 = 38
ሾmmሿ
A
=
π
4
൫d
2
− D
2
൯
d
>
ඨD
2
+
4P
πk
r
d
>
ඨ22
2
+
4
∗ 12500
π ∗ 86
d
> 25,86
ሾmmሿ
A
= πdb
τ
s
=
P
A
≤ k
t
Przyjęto h
= 19
ሾmmሿ
4.1 Schemat nakrętki
4.2 Obliczenie średnicy zewnętrznej nakrętki
Nakrętka jest rozciągana, zatem obliczymy jej średnicę z warunku na
rozciąganie:
Założono w przybliżeniu D
= 22
ሾmmሿ
d
= 30
ሾmmሿ
4.3 Obliczenie wysokości b
Parametr b zostanie wyliczony z warunku bezpieczeństwa na ścinanie:
Powierzchnia zagrożonego przekroju:
h
= 19
ሾmmሿ
d
= 30
ሾmmሿ
p
ୢ୭୮
= 20
ሾMPaሿ
EN-GJL-250
b
≥
P
πdk
t
b
≥
12500
π ∗ 30 ∗ 60
= 2,21
ሾmmሿ
A
=
π
4
൫d
2
− D
2
൯
p
dop
= 20
ሾMPaሿ
D
>
ඨd
2
+
4P
πp
dop
D
>
ඨ30
2
+
4
∗ 12500
π ∗ 20
= 41,17
ሾmmሿ
d
1
= 80
ሾmmሿ
d
2
= 200
ሾmmሿ
D
= 260
ሾmmሿ
Dla żeliwa EN-GJL-250 k
t
= 60
ሾMPaሿ
Przyjęto b
= 8
ሾmmሿ
4.5 Obliczenie średnicy D
Średnicę D obliczono z warunku na docisk powierzchniowy:
Dopuszczalny docisk dla żeliwa EN-GJL-250 wynosi:
Przyjęto średnicę D
= 42 [mm]
5. Obliczenia płyty kołowo-symetrycznej
Płyta zostanie wykonana z materiału S275JR
Przyjęte parametry:
b
= 8
ሾmmሿ
D
= 42 [mm]
Q = 4116
ሾkNሿ
W
g
=
h
2
π
36
∗ r
M
g
= Q
ሺl
max
− l
min
ሻ = 4000ሺ60 − 19ሻ = 164 ሾNmሿ
h
≥
ඨ
36M
g
π ∗ l
min
∗ k
g
h
≥
ඨ
36
∗ 164000
π ∗ 19 ∗ 135
h
≥ 25
ሾmmሿ
Q
= 4116
ሾkNሿ
d
r
≥
ඨ
4Q
πk
r
R
m
= 600
ሾMPaሿ
R
e
= 480
ሾMPaሿ
x
e
= 2
k
r
= 240
ሾMPaሿ
L
min
= g
t
+ g
p
+ l + g
pd
+ g
n
L
min
= 113
ሾmmሿ
Wymiary zostały tak dobrane, aby umożliwić dopasowanie rozstawu śrub
ściągacza w sposób płynny. Zakres ten wynosi
60 [mm]
Aby umożliwić swobodny przesuw śrub ściągających szerokość
podłużnego otworu przyjęto – 13 [mm]
5.1 Dobór grubości tarczy
Grubość zostanie wyznaczona z warunku bezpieczeństwa na zginanie:
6. Obliczenia śrub ściągających
Każda z trzech śrub przenosi obciążenie:
Dobrano śruby klasy 6.8
Dobrano gwint M8 o średnicyd
r
= 6,47
ሾmmሿ
6.1 Obliczenie minimalnej długości śruby
Na długość śruby składa się:
•
Grubość tarczy g
t
= 25
ሾmmሿ
•
Minimalna długość wysunięcia śruby napędzającej z końcówką
g
p
= 30
ሾmmሿ
•
Grubość piasty l
= 40
ሾmmሿ
•
Grubość 2 podkładek g
pd
= 3
ሾmmሿ
•
Grubość nakrętki g
n
= 15
ሾmmሿ
h
= 25
ሾmmሿ
L
min
= 113
ሾmmሿ
M8
6.2 Dobór śrub ściągających z normy
Śruby dobrano z normy DIN EN ISO 4014
Dobrano śrubę M12 ze względu na długość.
6.3 Dobór nakrętki i podkładki
Podkładka 12, wg DIN EN ISO 7090
Nakrętka M12-8-II wg DIN EN ISO 4032
M12