Suficka księga mądroœci.

99 przymiotów Jednoœci

Idź do

Przykładowy

rozdział

Spis treści

Nowości

Bestsellery

Zamów drukowany

katalog

Dodaj do koszyka

Zamów cennik

Zamów informacje

o nowościach

Wydawnictwo Helion SA

44-100 Gliwice

tel. [phone]

e-mail: [e-mail]

Katalog książek

Twój koszyk

Cennik i informacje

Autor: Neil Douglas-Klotz
Tłumaczenie: Wojciech Sztukowski
ISBN: 978-83-246-2049-4
Tytuł oryginału:

The Sufi Book of Life: 99 Pathways

of the Heart for the Modern Dervish

Format: A5, stron: 328

Pewien nauczyciel powiedział mi kiedyœ: „Zbyt szybko chcesz zdobyć mądroœć.
Pij małymi łykami”. Ta książka przypomina nam o wynikającym z wewnętrznej
cierpliwoœci zwyczaju picia małymi łykami. Zwolnij. Raz dziennie otwórz ją w losowo
wybranym miejscu. Przeczytaj trzy strony. Poczekaj na natchnienie. Weź oddech.

Coleman Barks,

redaktor „The Essential Rumi” oraz współautor The Drowned Book

Podręcznik nowoczesnego derwisza

• Sufizm to miłoœć i otwarte serce.
• Sufizm jest synonimem prawdy i wiernoœci.
• Sufizm oznacza rozwój i wewnętrzną harmonię.
• Sufizm jest żywą duchową œcieżką.
• Sufizm to poezja, przypowieœci i mistyka.
• Sufizm będzie ukojeniem dla Twojego serca.

Nie jest to zwyczajna książka. Potraktuj ją jak najlepszego przyjaciela i zarazem
towarzysza życiowych doœwiadczeń. Będzie dla Ciebie inspiracją, kiedy zabraknie Ci
sił, aby rankiem wysunąć nogi spod kołdry i wejœć w kolejny zwyczajny dzień. Spełni
rolę przewodnika po meandrach Twojego serca i ducha. Stanie się pocieszycielem,
gdy niebo nad Tobą zasnują burzowe chmury, i wsparciem, kiedy przyjdzie stawić
czoła trudnej życiowej sytuacji. Czasem wprawi Cię w zadumę, innym razem rozbawi.
Wskaże Ci œcieżkę do nowych, fascynujących wyzwań. Wreszcie posłuży jako
wyrocznia, gdy staniesz na rozstaju dróg i niezbędna Ci będzie mądra rada.

Ta wartoœciowa książka ożywia starożytną tradycję mistycznej miłoœci, której tak dziœ
potrzebujemy. Oto praktyczne zalecenia dla każdego duchowego podróżnika – œcieżki,
które pomogą nam odkryć prawdziwy cud naszej boskiej natury.

Llewellyn Vaugham-Lee,

autor Sufism, the Transformation of the Heart

Napisana prosto, czule Suficka księga mądroœci. 99 przymiotów Jednoœci pomaga
otworzyć serce, znaleźć spokój w stresującym œwiecie, a także spojrzeć z pewnej
perspektywy na codzienne wyzwania, stawiane przez życie. Komunikat miłoœci,
uczciwoœci i dobroci został odpowiednio oprawiony jasną, ciepłą prozą. Przeczytać
to ulec przemianie.

Charlotte Kasl,

autorka If the Buddha Dated oraz If the Buddha Got Stuck

Spis treci

Krótki przewodnik

13

Wprowadzenie

17

Wyruszanie w podróż

33

0. Tak i nie istnienia

36

1. Słońce Miłości

39

2. Księżyc Miłości

41

3. „Mogę” Kosmosu

44

4. Święta przestrzeń

47

5. Pokój na początku

50

6. Wsparcie

52

7. Ochrona

54

8. Siła formy

57

9. Naprawa i pokrzepienie

60

10. Koncentracja

62

11. Rzeźbienie i formowanie

65

Zanurz się w Jedności

67

12. Promienna twórczość

68

13. Projektowanie i trenowanie

70

14. Wypalanie napięcia i krzywdy

72

15. Naturalna moc

75

16. Rzeka błogosławieństw

77

17. Pożywienie

79

18. Otwarcie na tchnienie Jedności

81

10

Spis treci

19. Rozumienie nazw i form

83

20. Zamykanie granic

86

21. Otwieranie granic

88

22. Umniejszenie

90

Zanurz się w Jedności

93

23. Uniesienie

95

24. Wysoka samoocena

97

25. Niska samoocena

99

26. Obudzony słuch

102

27. Obudzony wzrok

104

28. Święty szósty zmysł

106

29. Porządkowanie

109

30. Subtelna tajemnica

112

31. Ziarno potencjału

114

32. Zrywanie łańcuchów

116

33. Elastyczna siła

119

Zanurz się w Jedności

121

34. Przebaczające światło

124

35. Wdzięczność, oddawanie

127

36. Doświadczanie życia u jego szczytu

129

37. Zewnętrzna moc twórcza

132

38. Pamięć i pielęgnowanie

135

39. Ucieleśniona stałość

138

40. Odczuwanie boskości w szczegółach

140

41. Zbieranie sił

142

42. Obfitość ekspresji

145

43. Refleksyjne patrzenie

148

44. Refleksyjne słuchanie

151

Zanurz się w Jedności

153

45. Serce bez granic

154

46. Rozróżniająca mądrość

157

47. Miłość to dawanie i branie

160

Spis treci

11

48. Olśniewająca energia

163

49. Powrót tego, co przemija

166

50. Doświadczanie jedności wszechświata

169

51. Prawda w każdym momencie

172

52. Stawianie czoła wyzwaniom

174

53. Wiatry zmiany

177

54. Codzienna wytrwałość

180

55. Przyjaźń

183

Zanurz się w Jedności

185

56. Dar celu

187

57. Ocenianie tego, co jest

189

58. Zindywidualizowane tworzenie

191

59. Ożywianie tego, co osłabione

193

60. Osobista energia życiowa

196

61. Przejście

199

62. Uniwersalna energia życiowa

201

63. Odbicie od dna

205

64. Szósty zmysł

208

65. Ukierunkowywanie nadzwyczajnej mocy

211

66. Liczenie do jednego

214

Zanurz się w Jedności

217

67. Niepowtarzalny

218

68. Ucieczka w każdej potrzebie

220

69. Oś

223

70. Ucieleśnienie mocy w działaniu

226

71. Przygotowanie drogi

229

72. Zawracanie na ścieżce

232

73. Święta niespodzianka

235

74. Ukończenie

237

75. Gwiazda

240

76. Ukryty podróżnik

242

77. Panowanie nad życiem

244

12

Spis treci

Zanurz się w Jedności

247

78. Zamieszkiwanie w poszerzonej świadomości

248

79. Oczyszczanie

251

80. Powracanie do rytmu

254

81. Wymiatanie

256

82. Zdmuchiwanie popiołu

259

83. Uzdrawiające skrzydła

262

84. Płomienna wizja

264

85. Przemożna moc i piękno

267

86. Nowe korzenie, nowy fundament

270

87. Zbieranie klejnotów

272

88. Pielęgnowanie ogrodu

275

Zanurz się w Jedności

277

89. Większy ogród życia

278

90. Dar oporu

280

91. Ból i strata

282

92. Natychmiast użyteczne błogosławieństwo

284

93. Światło inteligencji

287

94. Najbardziej bezpośrednie przewodnictwo

290

95. Nieoczekiwane zadziwienie

293

96. Rzeczywistość, która pozostaje

295

97. Odzyskiwanie zapomnianego dziedzictwa

298

98. Oświetlanie ścieżki wzrostu

301

99. Wytrwałość

304

Zanurz się w Jedności

307

Biografie cytowanych sufich

309

Gdzie zdobywać nauki

317

Formalne transliteracje Ścieżek Serca

322

Podziękowania

323

Bibliografia

325

Wyruszanie w podró

33

Wyruszanie w podró

Wyruszanie w podró

%LVPLOODK

Kiedy los zawiedzie Cię na tę ścieżkę serca, zatrzymaj się na chwilę,

by odetchnąć, i zacznij robić to, co masz robić — całym sercem.

IEDY ZACZYNAMY ROBIĆ

cokolwiek nowego, nie wiemy wszyst-

kiego. Mamy plany, ale czy się sprawdzą? Czy możemy być w pełni

sobą i mimo to pozostawać w głębokiej więzi z innymi? Czy można stale się
zmieniać i rozwijać, a pomimo tego nadal utrzymywać długotrwałe przy-
jaźnie i relacje? Każda decyzja o kochaniu czy podążaniu za czymś z pasją
jest krokiem w kierunku nieznanego.

Kiedy poświęcamy czas na medytację lub przez chwilę oddychamy w ci-

szy na początku każdego dnia lub roku, każdej nowej pracy czy relacji mię-
dzyludzkiej, stawiamy czoła nieznanemu. To wymaga odwagi i serca. Sufi
często zaczynają coś nowego od opartej na oddechu medytacji nad arab-
skim słowem bismillah, które można poetycko przełożyć tak:

Zaczynamy od przypomnienia sobie
dźwięku i odczucia Jedynej Istoty,
źródła miłości.
Potwierdzamy, że nasze następne doświadczenie
będzie mienić się światłem całego wszechświata.

Gdy patrzymy na świat w ten sposób, powodem naszego istnienia — po-

wodem, dla którego rozpoczynamy każdą podróż — jest wydobycie pełni
naszego człowieczeństwa, niepowtarzalnego smaku, o który tylko my sami
możemy wzbogacić ciągle gotujący się gulasz wszechświata. Jak powiedział
dwudziestowieczny suficki poeta Saadi:

Każda istota rodzi się w określonym celu,
a światło tego celu zostaje zapalone w jej duszy.

Jednak, jak obecnie mówią nam fizycy, jesteśmy nierozerwalnie połą-

czeni ze wszystkim w kosmosie. Nie jesteśmy w stanie istnieć bez siebie na-
wzajem. Jak zatem równoważymy bycie osobą z pozostawaniem w relacji
międzyludzkiej?

K

34

Suficka ksiga mdroci

Nasza indywidualność jest niepowtarzalnym darem. Sufi powiedziałby

jednak, że źródło tego daru leży w sercu równie niepowtarzalnego, boskie-
go „ja jestem”, które wypełnia cały kosmos. Każde źdźbło trawy mówi: „ja
jestem!”, gdy wyraża swoją indywidualność. Możemy potwierdzić, że po-
trafimy stać się w pełni zintegrowanymi, w pełni ludzkimi istotami, pozo-
stającymi w głębokim kontakcie z innymi ludźmi, z naturą i z ostatecznym
Źródłem. To jeszcze jeden sposób, by powiedzieć „bismillah!”.

Dla sufiego każda z tych ścieżek w rzeczywistości jest jak adres e-mail

Umiłowanego — wszystkie przesyłki trafiają jednak do tej samej skrzynki
odbiorczej. Oczywiście uczucia, imiona i przymioty Świętego są naprawdę
nieskończone. Odnalezienie w sobie zdolności odczuwania stu różnych uczuć
i reakcji na życie jest jednak dobrym sposobem na rozpoczęcie podróży
w stronę samowiedzy — u jej kresu znajduje się większa radość i spełnienie.

Być może życie wzywa Cię do rozpoczęcia czegoś, jakichś zewnętrznych

lub wewnętrznych poszukiwań. Ta ścieżka prosi Cię o wyruszenie w drogę
z otwartym sercem — spełnij ten warunek, aby u jej kresu nadal szczerze
ją miłować.

Rdzenie i odgazienia

Tradycyjne przekłady bismillah to „w imię Boga” lub „z Bogiem”. Poniż-
sza tabelka przedstawia dosłowne tłumaczenie występujących w tym sło-
wie rdzeni:

B

SM

ALLAH

z
wraz z
w

dźwięk,
atmosfera,
imię,
światło

Jedność
Jedna Istota

W aramejskiej wersji ewangelii Jezus używa podobnego wyrażenia, gdy

wspomina, by uczniowie modlili się „w jego imieniu” (b

~sheme), co może

również oznaczać „z moim dźwiękiem lub atmosferą”. Wskazuje on na spo-
sób modlitwy rodzimy dla Bliskiego Wschodu: Jeżeli dostosuję swój rytm,
oddech lub ruch do rytmu, oddechu lub ruchu mojego nauczyciela lub prze-
wodnika, osoba ta stanie się bramą, która pozwoli mi ponownie połączyć
się ze wspomnieniem świętej jedności.

Wyruszanie w podró

35

Medytacja

Trzymajc jedn do delikatnie pooon na sercu, oddychaj luno i delikat-

nie. Poczuj i uwiadom sobie, jak oddech i bicie serca tworz w Twoim wntrzu

przejrzyste, przestronne miejsce. Dopasuj oddech do wypowiadanego sowa

bismillah (BiS-MiL-LaaH). Kiedy przypominamy sobie o poczeniu naszego

serca z Sercem Kosmosu, przypominamy sobie równie, e, jak mówi sufi:

„Bóg jest Twoim kochankiem, a nie stranikiem w Twoim wizieniu”.

36

Suficka ksiga mdroci

Tak i nie istnienia

0.

Tak i nie istnienia

$OODK

Kiedy los zawiedzie Cię na tę ścieżkę serca, zatrzymaj się na chwilę,

by zastanowić się nad obecnym w Tobie przymiotem jednoczącym

wszystkie przymioty, łączącym tak i nie Twojego jestestwa.

OBRYM POMYSŁEM

na pierwszy krok w każdej podróży jest ćwicze-

nie uczuć towarzyszących akceptacji i negacji — dzięki takiej praktyce

w sytuacjach wymagających dokonania wyboru będziemy mogli naprawdę
dosłyszeć emocje rozbrzmiewające w największej głębi naszego jestestwa.
Jest to jeden ze sposobów umożliwiających dobre poznanie własnego po-
czucia akceptacji i oporu. Znajomość własnego, prawdziwego tak i nie jest
elementem doświadczania pełni człowieczeństwa.

Uczucia towarzyszące tak i nie łączą się z najstarszymi bliskowschodni-

mi imionami Boga. Imiona te oparte są na rdzeniu AL (lub EL) oznaczają-
cym święte Coś, najwyższe Tak, uzupełnionym rdzeniem LA (lub LO) ozna-
czającym święte Nic, najwyższe Nie. Mieszkańcy Bliskiego Wschodu od co
najmniej czterech tysięcy lat posługują się jakąś postacią tego imienia, po-
cząwszy od starokananejskiego Al-Lat lub Elat (imię bliskowschodniej bogi-
ni słońca), a skończywszy na hebrajskim Elohim, aramejskim Alaha (używa-
nym przez Jezusa) czy arabskim Allah, którym posługują się dziś zarówno
muzułmanie, jak i arabskojęzyczni chrześcijanie.

XIII-wieczny suficki poeta Dżalal ad-Din Rumi pięknie wyraża przeko-

nanie, iż czeluść pomiędzy tak i nie, indywidualizmem i relacją, zróżnico-
waniem i jednością może okazać się zaledwie tak trwała, jak powracająca
do oceanu fala:

Szukałem swojej jaźni, ale moja jaźń odeszła.
Granice mojej istoty
zniknęły w morzu.
Fale przełamały się. Świadomość ponownie się wzniosła.
I głos zwrócił mnie mnie samemu.
Zawsze tak się dzieje.
Morze wzburza się i pieni,

D

Tak i nie istnienia

37

a każda drobina piany
staje się nowym ciałem, nową istotą.
A gdy morze wysyła słowo,
każde spienione ciało
roztapia się, powracając do tchnienia oceanu.

Tak i nie, istnienie i nieistnienie, wbudowane są w komórki naszych ciał.

Jeżeli zatem będziemy w stanie zanurzyć się w sercu wystarczająco głębo-
ko, znajdziemy miejsce, w którym te dwa przeciwieństwa przestaną nas
rozpoławiać.

Być może życie właśnie teraz wzywa Cię do powrotu do Jedności, do

porzucenia na chwilę wszystkiego, co w swoim mniemaniu wiesz o sobie.
Gdy zaczniesz wydobywać klejnoty, które znajdziesz na ścieżkach serca, pa-
miętaj o wielokrotnym powracaniu do uczuć towarzyszących zanurzaniu
się w oceanie Jedności. Wielość przymiotów serca może okazać się onie-
śmielająca dla wewnętrznej jaźni. Mimo to Koran mówi, że boskość stwo-
rzyła w nas wszystkie te przymioty, zdolności i uczucia, jeszcze zanim się
urodziliśmy, na samym początku kosmosu, gdy pielęgnowała nas w swym
sercu jako część boskiego wizerunku odzwierciedlonego w pierwszej istocie
ludzkiej. Możemy poświęcić całe życie na odkrywanie istniejącego w nas
boskiego bogactwa, a i tak nie zdołamy wyczerpać ukrytego tam skarbu.

Rdzenie i odgazienia

Do tradycyjnych przekładów tego imienia zaliczyć można słowa „Bóg” oraz
„Jedyny”. Końcowe H w Allah potwierdza istnienie boskiej tajemnicy, nie-
słyszalnego i niewymownego, życia u podstaw wszelkiego życia, bez imienia
i postaci i poza wszelkimi naszymi koncepcjami boskości. Jak zauważył pe-
wien suficki pisarz, „Allah” w rzeczywistości nie jest „Bogiem” — to znaczy
Allah wskazuje na istotę pozostającą poza tworzonymi przez ludzi obraza-
mi, ideałami i imionami. Istota ta (a nie jej imię) jest podstawą Rzeczywisto-
ści, Jedyną Istotą. W zestawieniach „pięknych imion” Allah nie jest liczone
jako pierwsze z dziewięćdziesięciu dziewięciu. Aby pokazać, że imię to nie
jest uwzględniane w rachubach, a mimo to obejmuje wszystkie liczby, nie-
kiedy nadaje mu się numer zero, wskazujący zarówno na wszystko, jak i na
nic, zarówno byt, jak i niebyt, zarówno nieskończoność, jak i każdą chwilę
z osobna. Zero pomnożone przez dowolną liczbę daje w wyniku zero —
gdy dowolny inny przymiot zostaje „pomnożony” przez tę Rzeczywistość,
pozostaje tylko ta Rzeczywistość.

38

Suficka ksiga mdroci

Medytacja

Delikatnie kadc do na sercu, poczuj wznoszenie si i opadanie piersi.

Zwró uwag, jak reaguje serce i oddech, gdy wypowiadasz akceptujce

„tak!”. Jakie pojawiaj si obrazy? Nastpnie zdecydowanie powiedz „nie!”

i zwró uwag na rónice. Póniej pomyl o cichym miejscu, które jedno-

czy zarówno „tak”, jak i „nie” istnienia. Poczuj, e Twój oddech jest czci

tchnienia i powietrza otaczajcego ca planet.

Lekko dotykajc doni miejsca nad sercem, kilkukrotnie zaintonuj otwarty

dwik AL. Poczuj, jak dwik ten wypenia Twoj klatk piersiow wibra-

cjami, potwierdzajc Twój udzia w witym Tak. Fala wznosi si — to Twój

niepowtarzalny dar dla wszechwiata. Nastpnie kilka razy zaintonuj dwik

LaaH. Poczuj, jak dwik oczyszcza przestrze w Twojej klatce piersiowej,

potwierdzajc Twój udzia w witej Pustce, w „nie” istnienia. Fala powraca

do oceanu — zmieniona, a mimo to niezmienna. Które uczucie jest Ci atwiej

odczuwa? Wreszcie zaintonuj obydwie czci sowa i poczuj, jak si cz.

AL-LaaH. Bd zarówno fal, jak i oceanem.

Soce Mioci

39

Soce Mioci

1.

Soce Mioci

$U5D૛PÃQ

Kiedy los zawiedzie Cię na tę ścieżkę serca, wykorzystaj nadarzającą się

okazję, by zastanowić się nad swoją zdolnością do okazywania

głębokiego, szczerego współczucia.

AK POWIEDZIAŁ JEZUS

, „słońce wschodzi nad złymi i nad dobrymi”.

Suficcy alchemicy pielęgnowali umiejętność okazywania miłości szcze-

rej, bezwarunkowej i płynącej z najgłębszych pokładów duszy. Nie myl tego
rodzaju miłości z tym, co ludzie nazywają „współuzależnieniem”. To natu-
ralne, promienne, „słoneczne” usposobienie. Czasami lśnimy, ponieważ nie
możemy powstrzymać naturalnego światła, ponieważ wydobywające się z nas
promienie pochodzą z głębszego źródła. To właśnie takie uczucie powodu-
je, że ciężarna kobieta promienieje od wewnątrz ciepłem nowego życia.

Podobnie jak w przypadku pozostałych ścieżek serca, sufi powiedziałby,

że to „słońce miłości” stanowi już część wewnętrznej istoty każdego czło-
wieka. Oczekuje na odkrycie. W języku arabskim to określenie miłości po-
chodzi od słowa łono. Ta twórcza miłość i energia promienieje naturalnie
z najgłębszego miejsca naszej duszy. Nie musimy się starać. Za każdym ra-
zem, gdy ją odczuwamy, jest jak narodziny nowego poczucia naszej osoby.

Aby odczuwać intensywniej, a także wplatać to uczucie w nasze słowa

i czyny, niekiedy musimy zrezygnować z niektórych koncepcji dotyczących
tego, kim w swoim mniemaniu jesteśmy. Jezus powiedział: „Szukajcie,
a znajdziecie”. Pojawiające się tutaj pytanie brzmi jednak: Czy starczy nam
odwagi, by zgodzić się znaleźć, a także by w ogóle zacząć szukać? Suficki
poeta Mahmud Szabestari z przełomu XIII i XIV w. porównuje ten proces
do hazardu:

W przypadku prawdziwej modlitwy stawka jest wysoka.
Musisz postawić siebie samego
i chcieć przegrać.
Kiedy to zrobisz,
i strząśniesz z siebie swoją jaźń,
swoje przekonanie o własnej istocie,

J

40

Suficka ksiga mdroci

wówczas nie będzie już modlitwy,
tylko iskra w oczach.
Wiedzący i wiedza są jednym.

Być może właśnie teraz życie wzywa Cię, byś sięgnął do głębin duszy,

poszukując tego źródła współczucia, bądź też przypomniał sobie je, gdy bę-
dziesz zaczynać nowy projekt, związek czy etap życia. Możliwe też, że in-
tuicja podpowie Ci, byś najpierw ukierunkował część takiego współczucia
na swoją wewnętrzną jaźń. Nawet jeśli czujesz się ograniczony i uważasz,
że nie jesteś w stanie promienieć, bezwarunkowo zaakceptuj i pokochaj tę
ograniczoną część swojej osoby. Zanim się urodzimy, przebywamy w łonie
matki, aż nadejdzie właściwa chwila — podobnie jest z naszymi ogranicze-
niami: istnieją, ponieważ nasza nowa jaźń dopiero oczekuje na narodzenie.

Rdzenie i odgazienia

Do tradycyjnych tłumaczeń tego przymiotu należą takie określenia jak
„współczujący” oraz „łaskawy”. Zarówno

5D૛PÃQ

, jak i kolejne imię,

5D૛íP

,

wywodzą się ze starego, bliskowschodniego semickiego rdzenia

5૚0

, który

wskazuje na wypromieniowywanie (

5D

) z głębokiego, gęstego wnętrza (

૚0

).

Jako słowo hebrajskie

UDKP

wyraża funkcję łona.

5D૛PÃQ

można uważać za

pozytywną, aktywną lub słoneczną stronę tej twórczej miłości. Koran uży-
wa frazy

ELVPLOODKLUUD૛PÃQLUUD૛íP

na początku wszystkich sur (rozdziałów)

poza jedną, aby wskazać, że Rzeczywistość, o której mówimy, jest zarówno
„słońcem”, jak i „księżycem” głębokiej miłości.

Medytacja

Powi dzi chwil na „oddychanie sercem”. Nastpnie delikatnie poó do-

nie nad brzuchem, gdy bdziesz „rozszerza” serce tak, by „objo” t cz

ciaa — bierz coraz gbsze wdechy. Poczuj tam soce promieniejce we

wszystkich kierunkach ciepem i pozytywn energi.

Ksiyc Mioci

41

Ksiyc Mioci

2.

Ksiyc Mioci

$U5D૛íP

Kiedy los zawiedzie Cię na tę ścieżkę, wykorzystaj okazję,

by zastanowić się nad swoją umiejętnością otrzymywania głębokiej

miłości i współczucia na wszystkich poziomach swojego istnienia.

ATWO JEST DOSTRZEGAĆ

, jak dużo miłości dajemy. Wiele poradni-

ków stara się nas przekonać o tym, ile miłości to „zbyt dużo”. Mniej

często przyglądamy się naszej umiejętności otrzymywania miłości. Bez wzglę-
du na to, ile jej napotkamy na swojej drodze, jeżeli nasz puchar będzie zbyt
mały, przepełni się, zanim najgłębsza część naszego jestestwa cokolwiek po-
czuje. Sufi stosują praktyki służące rozwijaniu we wnętrzu duszy obszernego
pojemnika na myśli, uczucia i wrażenia. To, co możemy naprawdę pomie-
ścić, możemy również przekazywać światu. Jak mówi XIV-wieczny sufi Hafiz:

Słońce jest winem, księżyc jest pucharem.
Nalej słońca do księżyca, jeżeli chcesz być pełen.
Picie takiego wina może być dobre lub złe —
pijmy więc, nie zważając!

Gdy nalewa się słońca do księżyca, rodzi się głęboka radość. Nikt poza

nami nie może dać nam tej radości. Bliźni mogą nam jedynie przypomnieć
o tym, że już mamy wino, puchar i ekstazę.

Oto historia o tym, jak niekiedy odbieramy miłość:

Pewnego dnia jeden z uczniów legendarnego „mądrego głupca” mułły
Nasruddina chciał odwiedzić go w domu. Spodziewając się jakiegoś
szalonego zachowania mułły, zdecydował, że choćby nie wiem co, nie
będzie reagować. Inny nauczyciel duchowy pewnego razu doradził
mu: „Jeżeli reagujesz nieświadomie, odpychasz lekcję, którą chce dać
Ci chwila”.

Gdy mułła otworzył drzwi, nie posiadał się z radości, widząc swe-

go ucznia.

42

Suficka ksiga mdroci

„Przyjacielu! W samą porę... Możesz pomóc mi wybierać wodę ze

studni! Proszę, weź to wiadro i chodź ze mną!”

Uczeń podążył za mułłą do studni i przyglądał się nauczycielowi,

gdy ten zaczął wybierać wodę i rozbryzgiwać ją do trzymanego przez
gościa wiadra. „Nie ma problemu” — pomyślał sobie.

Po kilku chwilach zaczął zauważać, że poziom wody w wiadrze nie

podnosił się zbyt szybko. Gdzie podziewała się cała ta woda? Wów-
czas zdecydował się zerknąć na dno wiadra. Wyciekało z niego pra-
wie tyle wody, ile za każdym razem wlewał do niego mułła. Trwało
to chwilę, aż wreszcie uczeń stwierdził, że nie może już wytrzymać,
i wrzasnął:

„Mułło, ty idioto! Czyż nie widzisz, że wiadro cieknie?”
„Mój przyjacielu — odpowiedział mułła — patrzyłem tylko na

górną część wiadra. Co ma z nią wspólnego jego dno?”

Jak to często bywa w sufickich przypowieściach, mułła odgrywa scenę

i wyolbrzymia pewien dość powszechny nawyk umysłowy. Jesteśmy tak za-
jęci przyglądaniem się temu, ile dostajemy właśnie teraz, że nie zauważamy,
jak bardzo przyzwyczailiśmy się do tego, co już otrzymaliśmy. W takim stanie
umysłu „więcej” nigdy nie oznacza „dość” — niezależnie od tego, czy cho-
dzi o miłość, wiedzę, czy bogactwo — ponieważ nasze wiadro nie ma dna.

Być może życie właśnie teraz wzywa Cię, byś zadał sobie te pytania:

W jaki sposób odbieram miłość, przyjaźń czy wszelkie oferowane mi dary?
Czy patrzę na lustro wody, czy na dno wiadra? Czy zastanawiam się nad
tym, o ile więcej mógłbym otrzymać, albo czy zwracam uwagę na tę część
mnie, która zawsze czuje się niezadowolona? Czy moje wiadro ma dno? Ta
ścieżka przypomina nam, że każde nowe narodziny, w tym narodziny głę-
bokiej miłości, wiążą się z dawaniem i braniem, pchaniem i puszczaniem,
wypromieniowywaniem i odbijaniem.

Rdzenie i odgazienia

Do tradycyjnych, opartych na transliteracji przekładów tego przymiotu
zaliczyć można takie określenia jak „łaskawy” i „współczujący”. Rdzenie
występujące w

5D૛íP

ukazują otwartą stronę tego samego, kojarzącego się

z matczynym łonem współczucia, które przywoływane było w poprzedniej
ścieżce

5D૛PÃQ

. Zakończenie -

íP

wskazuje na to, że to wypromieniowywa-

nie ciepła i twórczej energii odbierane jest na wiele sposobów przez wiele
istot. Za jego pośrednictwem ścieżka jest pośrednio powiązana z drogami

Ksiyc Mioci

43

opisanymi w dalszej części książki, takimi jak

.DUíP

(42) i

૚DOíP

(32). Jak

mówi prorok Mahomet,

5D૛PÃQ

wyraża boską miłość, którą dostrzegamy

w nieustannym tworzeniu i odtwarzaniu wszechświata.

5D૛íP

wyraża obiet-

nicę, zgodnie z którą boska miłość będzie w przyszłości odpowiadać na ab-
solutnie wszystkie nasze potrzeby.

Medytacja

Ponownie zacznij spokojnie oddycha i skoncentruj si na sercu. Wyobra

sobie, e jego powierzchnia jest lustrem, które z kadym tchnieniem staje

si coraz przejrzystsze. Podobnie jak lustro teleskopu, to lustro serca moe

odbiera i powiksza wietlne obrazy. Odbieranie mioci nie polega na bier-

noci. Wymaga innego rodzaju koncentracji, skupienia i siy ni te potrzebne

w procesie stawania si promieniejcym socem. Kiedy naprawd otwierasz

si na przyja lub mio, ich owoce rosn. Jako „ksiyc mioci” moesz

odbija prawie tyle samo wiata, jak wtedy, gdy jeste socem, za mio

ta przeksztaca ca atmosfer wokó Ciebie.

44

Suficka ksiga mdroci

„Mog” Kosmosu

3.

„Mog” Kosmosu

$O0DOLN

Kiedy los zawiedzie Cię na tę ścieżkę serca, wykorzystaj nadarzającą się

okazję, aby skoncentrować się na „Mogę!” — wizjonerskiej mocy

— przenikającego Cię kosmosu.

EZ KOMPROMISÓW

, bez owijania w bawełnę. Niekiedy w życiu po

prostu musisz zdecydować się na pójście w swoją stronę, aby w pełni

zrealizować swój ludzki potencjał. Zwykle osiągnięcie tego punktu wiąże
się z jakimś wielkim kryzysem. Cierpienie często okazuje się najsilniejszym
czynnikiem motywującym, jeżeli chodzi o tworzenie wizji całkowicie od-
nowionego życia. Nuda i nawykowe przyzwyczajenie do „ostrożnego” dzia-
łania sprawiają, że dusimy w sobie ową wizjonerską moc.

W wielu sufickich przypowieściach występują derwisze, którzy szokują

bliźnich całkowicie odmiennymi poglądami na życie. Sufi opowiadają wiele
historii takich jak ta o Jezusie, którego nazywają „Tchnieniem Boga” i sza-
nują jako wielkiego derwisza:

„Pewnego dnia Jezus spacerował z uczniami, kiedy zobaczyli przed
sobą martwego psa. Uczniowie chcieli przejść na drugą stronę drogi,
ponieważ pies uważany był za zwierzę nieczyste. Jezus jednak zmusił
ich, by zatrzymali się przed truchłem i spojrzeli na nie. Następnie za-
uważył: »Zobaczcie, jak piękne są jego białe zęby!«”.

Tutaj Jezus zmusza uczniów do zignorowania pozbawionego znaczenia

przesądu i znalezienia czegoś zupełnie nieoczekiwanego — odbicia boskie-
go światła — w czymś, czego w przeciwnym przypadku staraliby się unik-
nąć. Przedmiot tej ścieżki mógłby zostać wyrażony za pośrednictwem jed-
nego ze słynnych powiedzeń Jezusa z Ewangelii Tomasza:

Jeżeli pozwolicie narodzić się temu, co jest w Was,
głosy, które odkupicie, odkupią Was.

B

„Mog” Kosmosu

45

Jeżeli nie znajdziecie ich i nie pozwolicie im się narodzić,
staną się częścią tego, co Was niszczy

7

.

Być może właśnie teraz życie wzywa Cię, byś ponownie połączył się

z własnym poczuciem świętej, wizjonerskiej mocy bądź też pomógł innym
ponownie odkryć ich moc. Taka wizja nie jest nieruchomym obrazem lub
formą. To dynamiczny, promieniejący przymiot, który pomaga przedefinio-
wywać i objaśniać to, co jest w życiu ważne właśnie teraz. Zgodnie z tradycją
suficką ta ścieżka jest tą częścią naszej istoty, która dodaje nam odwagi i mocy
bycia. Wyraźna wizja umożliwia nam kroczenie naprzód. Dostrzegania i od-
czuwania mocy nie da się oddzielić od przejmowania odpowiedzialności.

Rdzenie i odgazienia

Do tradycyjnych przekładów tego przymiotu zaliczyć można takie określe-
nia jak „mistrz” czy „król”. Starożytne semickie rdzenie występujące w sło-
wie

0DOLN

(MLK) sięgają czasów, gdy na Bliskim Wschodzie nie było jeszcze

ani królów, ani królowych — czasów, gdy moc tworzenia wizji, decydowa-
nia i przejmowania odpowiedzialności mogła oznaczać dla koczowniczych
ludów życie lub śmierć. Z rdzenia tego słowa stworzono nazwę, którą w sta-
rych językach semickich (na przykład

PDONDWX

w starokananejskim) okre-

ślano przywódców starych klanów i wspólnot. Rdzenie słowa

0DOLN

(MLK)

wskazują na władzę, panowanie, służenie radą i tworzenie wizji. Jezus czę-
sto posługiwał się aramejską formą tego słowa (

PDONXWD

mająca rodzaj żeń-

ski) w powiedzeniach, w których zwykle tłumaczy się je jako „królestwo”.
Na przykład w trzecim wierszu swojej modlitwy (Mateusz 6:10) potwierdza:

WHHWHPDONXWDNK

— „Niech Twoja wizjonerska moc, »Mogę!« Kosmosu, rze-

czywiście przyjdzie!” (zwykle tłumaczone jako „przyjdź Królestwo Twoje”).

7

Ewangelia Tomasza, Logion 70, w tłumaczeniu autora z tekstu koptyjskiego, w od-

niesieniu do zróżnicowanych tłumaczeń dosłownych, w tym Grondin (1988),
Guillaumont i in. (1959) oraz Patterson (1998). Patrz: podobne tłumaczenie autora
w Douglas-Klotz, The Genesis Meditations: A Shared Practice of Peace for Chris-
tians, Jews, and Muslims (Quest Books, Wheaton 2003).

46

Suficka ksiga mdroci

Medytacja

Ponownie skoncentruj si na sercu. Oddychajc, wzbud w sobie moliwie

jak najwiksz odwag — nie dziaania, lecz bycia. Tylko Ty masz nad tym

kontrol. Nikt z zewntrz nie moe Ci powstrzyma ani Ci przeszkodzi.

Spaceruj i oddychaj, wypowiadajc sowa

MD 0D/L.

w zdecydowanym

rytmie „na cztery” (ostatnia jednostka taktowa to pauza:

MD0D/L.

-pauza).

Zwró uwag na to, jak rytm oddechu moe zsynchronizowa si z biciem

serca, dajc Ci wicej energii. Spróbuj przej si po ulicy w tym rytmie —

poczuj, jak bicie Twojego serca zostaje objte tym boskim przymiotem two-

rzenia wizji i dawania mocy.