PI
SYBILLE
Przed narodzeniem Chrystusa, kiedy oprócz Izraelitów ludy nie znaj
ą
c wiary w prawego Boga
bałwochwalstwo wyznawały,
ż
yły zacne dziewice zwane Sybillami. Ich
ż
ywot był czysty, wolny od
skazy. Zajmowały si
ę
wy
ż
szymi sprawami, a co najwa
ż
niejsze Bóg, obdarzył je duchem prorockim,
aby przepowiadały poganom przyj
ś
cie Zbawiciela. Ich proroctwa nie były wyra
ź
ne, jak proroków
izraelskich, mimo to ich przepowiednie s
ą
wielkiego formatu poniewa
ż
popieraj
ą
dobitnie prawd
ę
słów Pisma
ś
w.
Ś
w. Piotr Kanizjusz tak pisze o Sybillach :
"Ich proroctwa miały bez w
ą
tpienia wielkie znaczenie u pogan, teraz gdy dokonały si
ę
Boskie obietnice o zesłaniu Odkupiciela rodu ludzkiego, zasługuj
ą
na tym wi
ę
ksz
ą
wiar
ę
, gdy
ż
potwierdzaj
ą
prawd
ę
słów
ś
w. Ewangelii. Nie s
ą
to zatem bajki, lecz
staro
ż
ytne i czcigodne przepowiednie,
ś
wiadcz
ą
ce wymownie przeciw tym, którzy nie
uznaj
ą
proroctw Pisma
ś
w. Dlatego te
ż
przepowiedni Sybillijskich u
ż
ywał
ś
w.
Augustyn przeciw poganom, aby ich nawraca
ć
na chrze
ś
cija
ń
sk
ą
drog
ę
. Dlatego te
ż
ojcowie Ko
ś
cioła nieraz w zaszczytnych sposobach o Sybillach przemawiaj
ą
.
Czytamy nieraz w ksi
ąż
kach i słyszymy wyra
ż
enie o ksi
ę
gach sybillijskich,
znacz
ą
cych tyle, co ksi
ę
gi wieszcze, głosz
ą
ce przyszło
ść
."
Tych niewiast, zwanych Sybillami, było dziesi
ęć
w staro
ż
ytno
ś
ci. Najsławniejsz
ą
z nich była Sybilla
Kuma
ń
ska, ta wła
ś
nie, która królowi rzymskiemu trzy ksi
ę
gi przyniosła.Obecnie za
ś
Sybilla
wywodz
ą
ca si
ę
z rodu królewskiego czyli tzw. "Królowa Saby", której symbole i okre
ś
lenia ja
ś
niej
odzwierciedlaj
ą
przyszły bieg wydarze
ń
. Jak wiadomo, w mie
ś
cie włoskim Loretto znajduje si
ę
domek, w którym N. Maria Panna w Nazarecie
ś
wi
ę
ty
ż
ywot p
ę
dziła. Nad tym domkiem jest
zbudowany wspaniały ko
ś
ciół, w którym znajduj
ą
si
ę
pos
ą
gi dziesi
ę
ciu Sybill. Wokół domku wznosi
si
ę
w dziesi
ę
ciu niszach, czyli w zagi
ę
ciach pos
ą
g proroka izraelskiego i Sybilli, a zarazem ich
proroctwa o Zbawicielu i N. Marii Pannie.
Przytaczam tu kilka proroctw sybilli
ń
skich, które w ko
ś
ciele loreta
ń
skim s
ą
wypisane. Sybilla Libijska
tak si
ę
odzywa:
"Przyjdzie dzie
ń
, w którym ksi
ążę
wieczno
ś
ci o
ś
wieci uradowan
ą
ziemi
ę
i zgładzi
zbrodnie ludzi. On wymierzy wszystkim sprawiedliwo
ść
.
Ś
wi
ę
ty król, który
ż
yje po
wszystkie czasy, b
ę
dzie spoczywał w łonie Królowej
ś
wiata".
Proroctwo Sybilli Erytrejskiej jest takie:
"Widz
ę
Syna Bo
ż
ego, zst
ę
puj
ą
cego z niebios. Przezacn
ą
Dziewica, z Hebrejów rodu,
wyda go na
Ś
wiat. Matka jego b
ę
dzie dziewic
ą
".
Sybilla Kuma
ń
ska przepowiada:
"Syn Boga pełen pokory, wybierze sobie niepokalan
ą
Dziewic
ę
za matk
ę
".
Otó
ż
najwi
ę
ksze uczczenie Sybill,
ż
e ich proroctwa wypisane s
ą
wokół tego domku, w
którym za
ż
ycia N. Maria Panna przebywała.
Powy
ż
sze wiadomo
ś
ci o Sybillach s
ą
zupełnie wiarygodne, gdy
ż
czerpane s
ą
z
ksi
ąż
ek przez Władz
ę
Duchown
ą
zatwierdzonych. Przytaczamy tu jeszcze ust
ę
p o
Sybillach z dzieła pod nazw
ą
"Talmud", wydanego w Cieszynie.
Wszystkie Sybille były to niewiasty, które od wszystkich proroków ja
ś
niej mówiły o
narodzeniu i
ś
mierci Chrystusowej.
Tych za
ś
było 10 sławniejszych i zacniejszych:
Pierwsza była Persica, która prorokowała mówi
ą
c :
"Oto bestia podeptana b
ę
dzie, narodzi si
ę
Panna
ś
wi
ę
ta i łono Panny b
ę
dzie
zbawieniem narodom i nogi Jej b
ę
d
ą
na pomoc ludziom, niewiadome słowo b
ę
dzie
dotykane".
Druga Lybicja, która mówiła:
"Oto przyjdzie dzie
ń
i obja
ś
ni Pan grubo
ść
, ciemno
ść
i rozwi
ą
zany b
ę
dzie w
ę
zeł
synagogi i ustan
ą
wargi ludzkie i obacz
ą
królów
ż
yj
ą
cych i piastowa
ć
go b
ę
dzie
Panna, Pani narodów i królowa
ć
b
ę
dzie w miłosierdziu".
Trzecia Delphica, która si
ę
przed Troja
ń
sk
ą
wojn
ą
urodziła, prorokowała:
"Narodzi si
ę
prorok bez naruszenia Matki z Panny..."
Czwarta Cumaca we Włoszech, któr
ą
wspomina pismo in Annalibus.
Pi
ą
ta Erithera w Babilonii zrodzona, od innych sławniejsza, która tak mówi:
"W ostatnie wieki b
ę
dzie upokorzony Bóg, wcieli si
ę
syn Bo
ż
y i zł
ą
czy si
ę
z natur
ą
ludzk
ą
Bóstwo, b
ę
dzie le
ż
ał na sianie baranek jako dzieci
ę
wychowany".
Szósta Sarnia tak nazywana od Samii wyspy, ta mówi o Chrystusie:
"Oto przyjdzie bogaty i narodzi z ubo
ż
uchnej i biednej ziemi, kłania
ć
si
ę
mu b
ę
d
ą
i
mówi
ć
: Chwalcie go w przysionkach niebieskich".
Siódma Sybilla Cumana, imieniem Almathea albo według innych Demophila.
ś
yła za Tarkwiniusza
króla Pysznego, do którego gdy ksi
ą
g 9 przyniosła, chciała za nie 300 filipów (monety złotej na ten
czas id
ą
cej), których gdy si
ę
królowi da
ć
nie chciało dla wielkiej ceny, w oczach jego trzy ksi
ę
gi
spaliła, a za reszt
ę
6 ksi
ą
g tej
ż
e samej ceny za
żą
dała. Gdy znowu da
ć
nie chciał, w oczach jego
spaliła znów 3, za które tak
ż
e jak i za wszystkie dziewi
ęć
, 300 filipów chciała. Król ciekawo
ś
ci
ą
zdj
ę
ty
zapłacił i na Kapitału zło
ż
y
ć
kazał, do których Rzymianie i innych Sybilli przył
ą
czyli proroctwa. Ta o
Chrystusie ma łaci
ń
skim wierszem to proroctwo:
"Mangus ab integro sacecolorum nascitw ordo. Jam redeit Virgo, redeunt Satumia
regna Jam nova progenies coelo dimittitur albo Tu mundo nascenti puero quo ferrea
primum, Desintet ac toto surgetgens aura mundo Castafave Ucina, tuusjam regnat
Apollo".
Ósma Sybilla Helesontica in agro Trojano, urodzona we wsi Marmesso, prorokowała za Cyrusa. Tak
za
ś
mówiła o Chrystusie Panu:
"Z wysoko
ś
ci niebios mieszkania wejrzał na pokornych swoich i narodził si
ę
we dni
ostatnie z Panny Hebrajskiej".
Dziewi
ą
ta Sybilla Phrigia, która tak mówiła:
"Z Olimpu wysoki przyjdzie i umocni rad
ę
na niebie i zwiastowana b
ę
dzie Panna na
dolinach pustych".
Dziesi
ą
ta Sybilla Tihurtina, której imi
ę
było Aihumeata, urodziła si
ę
we Włoszech, od miejsca Tybru,
Tyburtyn
ą
nazwana. Mieli j
ą
Rzymianie za bogini
ę
. Prorokowała na samym ko
ń
cu po innych Sybillach
przed narodzeniem Chrystusowym na kilkana
ś
cie miesi
ę
cy wiersze jej spisane, których jest 27.
Najwi
ę
cej o ostatnim s
ą
dzie uniwersalnym prorokowała. Tej gdy si
ę
raz Oktawianus Augustus Cesarz
(za którego si
ę
Chrystus narodził) radził, po wypełnionym trzydniowym procesie, opowiedziała mu te
wiersze. Jak sko
ń
czyła, w oczach cesarza otworzyło si
ę
niebo i pokazała si
ę
urodziwa niewiasta na
ołtarzu, piastuj
ą
c Syneczka, cesarz Oktawianus usłyszał głos z nieba:
"Ten jest ołtarz Syna Boskiego ".
Co usłyszawszy August Oktawianus, na ziemi
ę
upadł i Bogu si
ę
pokłonił i nigdy si
ę
odt
ą
d
pochlebcom nie kazał Bogiem nazywa
ć
. Na którym miejscu dla wiecznej pami
ę
ci Ko
ś
ciół w Rzymie
jest wystawiony (St. Marin
ę
in Ara Coeli), przy którym Ojcowie Bernardyni mieszkali.
Od roku 875 przed Narodzeniem Chrystusa a
ż
do wieków pó
ź
nych.
Proroctwo niniejsze zawiera trzy ksi
ę
gi czyli spis trzech rozmów proroctw danych
Królowi Salomonowi przez wieszczk
ę
Michald
ę
.
Proroctwo niniejsze zostało spisane pierwotnie w j
ę
z. hebrajskim, z tego
tłumaczone było w j
ę
z. greckim staro
ż
ytnym, z tego na j
ę
z. łaci
ń
ski klasyczny, z
tego na j
ę
z. polski i wydrukowane przez Braci Zakonnych w Supa
ś
lu w 1753 roku
KSIĘGA PIERWSZA
Michalda - Królowa ze Saby była trzynast
ą
z rz
ę
du wieszczk
ą
przyszło
ś
ci i
przybyła do Jeruzalem do Króla Salomona w roku 875 przed Narodzeniem Chrystusa Pana, by
słucha
ć
jego słynnej m
ą
dro
ś
ci.Rozmowy Królowej ze Saby z Salomonem, spisane w IX ksi
ę
gach
przyniosła do Rzymu podczas panowania Tarkwiniusza - zwanego Pysznym, siódmego i ostatniego
króla łaci
ń
skiego i rzymskiego, stara i nieznajoma niewiasta, któr
ą
zwano Sybill
ą
Kuma
ń
sk
ą
i ceni
ą
c
je królowi oznajmiła go o ich tre
ś
ci. Opiewały one o radzie Boskiej M
ą
dro
ś
ci i zawierały proroctwo
przyszło
ś
ci. Gdy wspomniana bardzo znaczn
ą
sum
ę
kupna za
żą
dała a król jej wypłaci
ć
nie chciał,
tedy spaliła pierwsze trzy ksi
ę
gi i
żą
daj
ą
c za pozostałe sze
ść
t
ę
sam
ą
kwot
ę
pieni
ęż
n
ą
. A gdy król
mniemaj
ą
c,
ż
e nierozs
ą
dnie za sze
ść
tyle płaci
ć
ile miał poprzednio za dziewi
ęć
ksi
ą
g zapłaci
ć
, do
tego kupna przyst
ą
pi
ć
nie chciał, na ten czas owa niewiasta spaliła dalsze trzy ksi
ę
gi wzywaj
ą
c króla
na nowo, aby ostatnie trzy ksi
ę
gi tak sławnego proroctwa Królowej Michaldy ze Saby za t
ę
sam
ą
cen
ę
zakupił. Ostatnie trzy ksi
ę
gi za ogromn
ą
sum
ę
, za któr
ą
mógł pocz
ą
tkowo wszystkie dziewi
ęć
zakupił. Niewiasta nieznajoma odeszła i nie była nigdy wi
ę
cej widziana. Król jako rychło owe ksi
ę
gi
sławnego proroctwa przeczytał a coraz wi
ę
cej w nich si
ę
kocha
ć
pocz
ą
ł, ow
ą
sprzedawczyni
ę
sławn
ą
do siebie doprowadzi
ć
rozkazał aby j
ą
Chojnie obdarowa
ć
, ale jej wi
ę
cej nie znaleziono. Miała si
ę
ona
dosta
ć
do niewoli babilo
ń
skiej. Królowa Michalda po długiej i mozolnej podró
ż
y przez kraje
Murzynów, Egipt i przez południow
ą
cz
ęść
Afryki 241 mil robi
ą
c, przybyła ze swoim orszakiem do
Jerozolimy. W ubogim stroju wst
ą
piła na ziemi
ę
ś
wi
ę
t
ą
a zd
ąż
ała do rzeki Cedron i pod gór
ę
Oliwn
ą
.
Tam le
ż
ało drzewo i słu
ż
yło przechodniom za ław
ę
ale Ona, kiedy do tego drzewa przyst
ą
piła, wnet
si
ę
pokłoniła i drzewo to ucałowała, na niego nie wst
ą
piła, ale boso rzek
ę
przeszła i zd
ąż
ała pod Gór
ę
Kalwari
ę
. Tam
ż
e padła na ziemi
ę
i przez trzy godziny modl
ą
c si
ę
le
ż
ała a zebrawszy si
ę
płaczem
rzekła: "Niech b
ę
d
ą
pozdrowione te miejsca
ś
wi
ę
te, które
ś
wi
ę
tymi pozostaj
ą
a
ż
do sko
ń
czenia
ś
wiata".Potem poszła do miasta Jeruzalem przywita
ć
Króla Salomona, który J
ą
jako tak dostojnego
go
ś
cia z całym do tego zebranym dworem przyjmował. Wtenczas Królowa ze Saby, poznaj
ą
c w Królu
Salomonie wielko
ść
, m
ą
dro
ść
i cnotliwo
ść
tak do niego rzekła: "O Królu, kto by nie chciał chwali
ć
Boga,
ż
e Ciebie zesłał dla Narodu Izraelskiego"I wtenczas ofiarowała Królowi Salomonowi ogromne
bogactwa i dary, jakie ze sob
ą
przyniosła. Oprócz drogich kamieni nie obliczonej warto
ś
ci, miało by
ć
129 cetnarów samego czystego złota. Przyniosła te
ż
niektóre korzonki i s
ą
czki ze strumyków, z
których si
ę
balsam poci. Te kazał król bezzwłocznie wsadzi
ć
do ogrodu zwanego Engaddy, niedaleko
od Jeruzalem znajduj
ą
cego si
ę
. W pierwszej rozmowie z Królem Salomonem objawiła mu królowa ze
Saby pomi
ę
dzy innymi i to,
ż
e rzeczy pozna z gwiazd. Mi
ę
dzy innymi i to mu powiedziała,
ż
e Chrystus
Pan b
ę
dzie na drzewie krzy
ż
em rozpi
ę
ty od
ś
ydów,
ż
e to drzewo znajduje si
ę
w pewnym stawie, z
którego zrobi
ą
krzy
ż
a wtenczas za to ukrzy
ż
owanie królestwo
ż
ydowskie zaginie i zupełnie
zniszczone b
ę
dzie. "Królu - rzekła - ty jeste
ś
sławnym, a twoje imi
ę
wielkie, ty masz wiedzie
ć
,
ż
e po
ś
mierci twojej, królestwo izraelskie na dwie cz
ęś
ci rozdzielone b
ę
dzie, lud twój b
ę
dzie bezbo
ż
ny i
królom nieposłuszny. Na koniec odst
ą
pi od Boga, o Jego przykazaniach zapomni, za to te
ż
odst
ą
pi
od nich łaska Bo
ż
a. B
ę
d
ą
rozegnani po całym
ś
wiecie, ostatni za
ś
dwaj królowie b
ę
d
ą
od
nieprzyjaciela pochwytani i z ludem do ziemi
ś
wi
ę
tej Trajas, zwanej Babilonem do niewoli
sprowadzeni. Tu za
ś
przyb
ę
dzie inny lud do
ś
wi
ę
tej ziemi, poczem Bóg Sprawiedliwy wielkie plagi na
ten naród po
ś
le by go ukara
ć
i nawróci
ć
do bogobojno
ś
ci i cnoty. A gdy Prawego Boga poznaj
ą
i o
pomoc do Niego woła
ć
bada, na ten czas po
ś
le im Pan Bóg proroków, którzy wiele mówi
ć
b
ę
d
ą
o
przyszło
ś
ci Mesjasza. Według przykazania Moj
ż
eszowego lud naucza
ć
b
ę
d
ą
i za grzechy kara
ć
b
ę
d
ą
,
ż
e na koniec pod panowanie Rzymian si
ę
dostan
ą
. Jerozolima za
ś
od poganów wzi
ę
ta i wzburzona
zostanie. 16 Królu masz wiedzie
ć
,
ż
e twoja ziemia około Jeruzalem jest
ś
wi
ę
ta albowiem si
ę
na niej
Mesjasz urodzi, który naród od pierworodnego grzechu oczy
ś
ci. Masz wiedzie
ć
Królu,
ż
e miasta i
miejsca za
ś
wi
ę
te słyn
ąć
b
ę
d
ą
, w których Mesjasz przebywał i nauczał jak na przykład Góra Kalwaria,
albowiem tam odda Mesjasz Ducha swemu Ojcu Niebieskiemu, a błogosławieni b
ę
d
ą
ci, którzy w
Niego uwierz
ą
. Wielu z tych, którzy w Jego nauk
ę
uwierz
ą
, b
ę
d
ą
um
ę
czeni i gwałtown
ą
ś
mierci
ą
zgubieni, ale dla imienia i wiary Mesjasza koron
ę
chwaty otrzymaj
ą
". Objawiła Królowa ze Saby,
ż
e
ż
yczyłaby sobie by
ć
na ten czas w Jerozolimie, bowiem przy
ś
mierci Mesjasza i po
ś
mierci dzia
ć
si
ę
b
ę
d
ą
rzeczy, których oko ludzkie nie widziało i widzie
ć
nie b
ę
dzie i które rozum ludzki poj
ąć
w stanie
nie jest, które Bóg Wszechmog
ą
cy wykona. "Za
ć
mi si
ę
sło
ń
ce, p
ę
kn
ą
skaty, morze wyst
ą
pi z
brzegów, a wiele ciał z grobów powstanie".Król Salomon odezwał si
ę
natenczas: "Pewnie to b
ę
dzie
przy
ś
mierci Mesjasza s
ą
dny dzie
ń
jak rychło ciała zmarłych z grobów powstan
ą
".Na co
odpowiedziała Królowa ze Saby,
ż
e nie b
ę
dzie wtenczas dzie
ń
s
ą
dny, ale wiele ciał
zmartwychwstanie, to jest ciała tych, którzy zawsze Boga Najwy
ż
szego chwalili. Ci pójd
ą
z
Mesjaszem ku bramom piekielnym, gdzie Mesjasz wyswobodził lud w ciemno
ś
ciach pozostaj
ą
cy i
przywiedzie do tronu chwały, by u
ż
ywał rado
ś
ci wiecznej a
ż
na wieki. Po um
ę
czeniu Mesjasza
przyjdzie na Jeruzalem kara Boska, b
ę
dzie od nieprzyjaciela spustoszonym, a nawet naczynia twe
po
ś
wi
ę
cone, które dałe
ś
do Domu Bo
ż
ego, przyniesione b
ę
d
ą
a
ż
do Rzymu, wielkiego miasta,
bowiem miasto Rzym b
ę
dzie nazwane słupem Mesjaszowym, Jeruzalem i miejsca
ś
wi
ę
te zostan
ą
od
pogan szanowane ni
ż
od ludu izraelskiego, bowiem poganie wierzy
ć
b
ę
d
ą
,
ż
e był Mesjasz Wielki
Prorok, którego Bóg na ziemi
ę
zesłał. Wiara i nauki moj
ż
eszowe rozszerz
ą
si
ę
po całym
ś
wiecie
szerokim i wielkim od królów i ludów przyj
ę
te i bronione b
ę
d
ą
na wieki wieków. Na zapytanie
Salomona, jak długo to trwa
ć
b
ę
dzie, zanim Mesjasz si
ę
narodzi i kiedy s
ą
dny dzie
ń
nast
ą
pi,
odpowiedziała:"Według wyobra
ż
enia serca mego, w ósmym stuleciu i niedaleko Jerozolimy Mesjasz
si
ę
narodzi i pod moc
ą
Rzymian umiera
ć
b
ę
dzie. Co za
ś
si
ę
tyczy dnia s
ą
dnego, ten nast
ą
pi po
wielkich przemianach na całym
Ś
wiecie. Panowa
ć
b
ę
d
ą
wielcy królowie i cesarze, nad miastem
Bo
ż
ym Jerozolim
ą
i nad innymi miejscami
ś
wi
ę
tymi i miastami panowa
ć
b
ę
dzie cesarz poga
ń
ski.
Zbli
ż
a
ć
si
ę
b
ę
dzie do dwu tysi
ę
cy lat po
ś
mierci Mesjasza, jak stanie si
ę
co si
ę
sta
ć
musi. Pierwej
jednak dwie straszne wojny
ś
wiat pustoszy
ć
b
ę
d
ą
. Po pierwszej powszechnej wojnie na pocz
ą
tku
dwudziestego wieku od narodzenia Chrystusa. A druga wybuchnie tak rychło,
ż
e dzieci
ę
płci m
ę
skiej
zrodzone w roku zako
ń
czenia pierwszej, zd
ąż
y jeno dorosn
ąć
do stanu wojskowego i na t
ę
wojn
ę
pójdzie. W t
ę
wojn
ę
dzia
ć
si
ę
b
ę
d
ą
rzeczy, których oko nie widziało i ucho nie słyszało. W t
ę
wojn
ę
wygin
ą
kuropatwy na mrozie i wyginie naród wybrany. Naród wybrany b
ę
dzie chodzi
ć
ze swoimi
gwiazdami aby oprawca, który uczyni 18 nad nim straszn
ą
zbrodni
ę
mógł łatwo odró
ż
ni
ć
tych,
których b
ę
dzie mordował w dalszej kolejno
ś
ci Naród wybrany wyginie w strasznych m
ę
czarniach,
palony
ż
ywcem jak kłody drewna. Zegary b
ę
d
ą
poruszone w całej Europie. Ten sam antychryst w
ludzkim ciele naka
ż
e ludzi tak
ż
e innych poza narodem wybranym
ż
ywcem pali
ć
w
ż
elaznych piecach.
Ziemia pokryje si
ę
mogiłami, a łzy
ż
on i matek długo jeszcze b
ę
d
ą
płyn
ąć
bo naród tak si
ę
rozproszy
po
ś
wiecie i tak pomiesza,
ż
e ludzie odnajdywa
ć
si
ę
b
ę
d
ą
całe dziesi
ą
tki lat. Antychryst od zachodu
na wschód swe oczy obróci i tam wielki władca ale Boga nie uznaj
ą
cy, zmia
ż
d
ż
y antychrysta z
zachodu. Ludzie i królowie pr
ę
dko zapomn
ą
ka
ź
nie i jeszcze ko
ś
ci pomordowanych nie zaczn
ą
próchnie
ć
w mogiłach, jak ludzie i władcy niepomni tego co było, poczn
ą
si
ę
szykowa
ć
do strasznej
trzeciej wojny, tej o której ci tylko tyle powiem Królu Salomonie,
ż
e po trzeciej
ś
wiat powstanie z
gruzów i male
ń
kiej cz
ą
stki ludzko
ś
ci. Co nie zabij
ą
machiny wojenne i ogie
ń
rzucony na człowieka
przez człowieka, reszty dokonaj
ą
głód i choroby, bo
ś
wi
ę
ta ziemia stanie si
ę
pustyni
ą
, po której tylko
huragany rozwiewa
ć
b
ę
d
ą
prochy z ludzkich ko
ś
ci. Pierwej jednak ludzie tak daleko si
ę
gn
ą
rozumem,
ż
e zaczn
ą
os
ą
dza
ć
Boga czy dobrze
ś
wiat stworzył. Po morzach i oceanach pływa
ć
b
ę
d
ą
takie statki,
ż
e twój pałac królu Salomonie byłby przy nich jako orzech przy pi
ęś
ci. Przez wielkie
odległo
ś
ci ludzie b
ę
d
ą
ze sob
ą
rozmawia
ć
, na wielkie odległo
ś
ci si
ę
ogl
ą
da
ć
, ale najwi
ę
cej rozumu
ludzkiego przeciwko samemu człowiekowi si
ę
obróci. Powstan
ą
takie machiny na zniszczenie
człowieka przeznaczone,
ż
e gdyby
ś
ty to Królu dzi
ś
pokazał swemu ludowi, pocz
ę
li by blu
ź
ni
ć
nazywaj
ą
c Ciebie Bogiem lub przyszłym Mesjaszem i cudotwórc
ą
. I to b
ę
d
ą
jedne ze znaków,
ż
e
zbli
ż
a si
ę
koniec
ś
wiata i s
ą
d Bo
ż
y. Ludzie za daleko si
ę
gn
ą
rozumem i rozum i r
ę
ka zostan
ą
im
odj
ę
te i zaczn
ą
znów od kamienia i kory od nowa budowa
ć
to, co w jednej chwili unicestwili A jeszcze
jednym znakiem,
ż
e zbli
ż
a si
ę
dla narodów czas obrachunku z Bogiem za grzechy, b
ę
dzie to,
ż
e
cnota i wiara b
ę
d
ą
wy
ś
miane a bezbo
ż
no
ść
i przemoc pochwalane". Odezwał si
ę
Salomon:
"Powiedz mi Królowo, a grzesznicy na tronach nie ponios
ą
ż
adnej kary za tak straszne zbrodnie ?"
"Królu Salomonie - odrzekła Michalda - widz
ę
łuny po
ż
arów, widz
ę
jak brat napina łuk przeciwko
swemu bratu, a na koniec widz
ę
jak kat z ofiar
ą
w jednej mogile padaj
ą
.
Ś
mier
ć
ich ł
ą
czy i godzi. Nim
jednak to nast
ą
pi, oprócz tych, o których ci powiedziałam, b
ę
dzie wiele znaków na ziemi,
ż
e zbli
ż
a si
ę
kara. B
ę
d
ą
trz
ę
sienia ziemi. Im wi
ę
cej b
ę
dzie lekarzy, tym wi
ę
cej b
ę
dzie ludzi chorych. Naród b
ę
dzie
mocen w rozumie swoim a coraz słabszy w r
ę
kach i nogach". Zafrasował si
ę
Król Salomon. A
Michalda ze Saby pokiwała głow
ą
i rzekła: "Królu, widz
ę
,
ż
e Ci si
ę
to wszystko w głowie nie mie
ś
ci, a
to przecie
ż
nie wszystko jeszcze si
ę
stanie. Najlepiej jak Ci powiem,
ż
e ludzko
ść
tak wyginie,
ż
e
człowiek na-potkawszy
ś
lady drugiego człowieka do jego stóp kl
ę
ka
ć
b
ę
dzie i całowa
ć
b
ę
dzie te
ś
lady człowiecze, ciesz
ą
c si
ę
,
ż
e jeszcze gdzie
ś
człowiek istnieje".
Koniec ksi
ę
gi pierwszej
KSI
Ę
GA DRUGA
Król Salomon zastanowił si
ę
nad proroctwem Królowej Michaldy i zapytał J
ą
, co stanie si
ę
za
panowania ostatniego króla rzymskiego. Królowa ze Saby odrzekła: "B
ą
d
ź
Królu zdrów na długie
lata, bowiem za czasów twojego panowania wszystkim ludziom dobrze si
ę
powiedzie. Ale za
panowania Tarkwina Priskusa, ostatniego tego imienia naród z pocz
ą
tku pobo
ż
nie i
ś
wi
ę
cie
ż
y
ć
b
ę
dzie, pó
ź
niej wiar
ę
Mesjasza porzuci. Dlatego Rzym b
ę
dzie oblegany przez nieprzyjaciela, dobyty i
spl
ą
drowany. Potem Król sam przyjmie wiar
ę
Mesjasza i zostanie jej najwi
ę
ksz
ą
podpor
ą
. Powstan
ą
przeciw niemu królowie od zachodu i ka
ż
dy z nich d
ąż
y
ć
b
ę
dzie zosta
ć
królem rzymskim. Po
narodzeniu Mesjasza upłynie 1200 lat, w tych czasach powstan
ą
królowie i ksi
ążę
ta jedne przeciw
drugiemu, tak
ż
e
ż
adnego spokoju nie b
ę
dzie, nie tylko w Europie ale tak
ż
e w innych cz
ęś
ciach
ś
wiata. A taka nieprzyja
źń
mi
ę
dzy wysokimi stanami, rozpowszechni si
ę
tak
ż
e mi
ę
dzy prostym
ludem. Wtenczas Bóg Wielki i Sprawiedliwy, chc
ą
c ukara
ć
wyst
ę
pki przeciwko bli
ź
niemu, nie da
pada
ć
deszczowi na ziemi
ę
, w Azji i Afryce. Pojawi
ą
si
ę
wielkie trz
ę
sienia ziemi i wielkie ognie,
ż
e
wiele ziemi si
ę
zapadnie wiele szkody wyrz
ą
dzaj
ą
c. Ludy poznaj
ą
w tym kar
ę
Bo
żą
ale nie poprawi
ą
si
ę
i jeszcze wi
ę
cej grzeszy
ć
b
ę
d
ą
". I zapytał Król Salomon jak wtenczas na ziemi dzia
ć
si
ę
b
ę
dzie,
gdy chrze
ś
cija
ń
stwo si
ę
rozmno
ż
y, wyro
ś
nie i go przyb
ę
dzie ?Odpowiedziała Królowa ze Saby:
"Potem chrze
ś
cijanie b
ę
d
ą
ustanawia
ć
cesarzy i królów, pa
ń
stwa i moce, które panowa
ć
b
ę
d
ą
nad
ludem Izraela, bowiem ten lud b
ę
dzie tak dalece zniszczonym,
ż
e popadnie. Chrze
ś
cijanie za
ś
niedbali i pełni niecnoty, jeden drugiemu b
ę
dzie niszczył i pot
ę
piał b
ę
dzie. Po narodzeniu Mesjasza
za 1400 lat, poka
ż
e si
ę
znak na ziemi, to jest gwiazda ognista maj
ą
ca promienie na kształt ogona
pawiego. Po takim zjawisku nast
ą
pi
ą
cztery lata jeden po drugim, pełne pobudze
ń
, nieprawo
ś
ci,
kradzie
ż
y i morderstwa, wojen na ziemi i wiele dziwnych znaków spostrze
ż
onych b
ę
dzie. Za
ś
61 lat
pó
ź
niej, chrze
ś
cija
ń
stwo nadal trwa
ć
b
ę
dzie we wszystkich niecnotach, sady popadn
ą
w straszn
ą
nieprawo
ść
i niesprawiedliwo
ść
, powstawa
ć
b
ę
dzie ojciec przeciwko synowi, syn przeciwko ojcu,
brat przeciwko bratu, duchowni powstan
ą
przeciwko
ś
wieckim, a
ś
wieccy przeciwko duchownym w
po
ś
miechowisku nad
ę
tej pychy, a kto b
ę
dzie mocniejszym, ten b
ę
dzie lepszy i nad innym drugim
panowa
ć
b
ę
dzie. Cesarstwo co rok bardziej upada
ć
b
ę
dzie n
ę
dznie, a
ż
nareszcie nikt nad nim
panowa
ć
nie b
ę
dzie chciał. Za
ś
mi
ę
dzy chrze
ś
cijany panowa
ć
b
ę
dzie wielka n
ę
dza, nie-wiara i
fałszywo
ść
. Chrze
ś
cijanie nawet przysi
ę
gami obra
ż
a
ć
b
ę
d
ą
Boga. Za takie grzechy ze
ś
le
Wszechmocny Bóg kar i napomnie
ń
oraz bole
ś
ci na ich ciała, ukrócenie ich
ż
ywota przez nasłanie
straszliwego burzliwego powietrza, gradobicia, wylewów i niesłychane uszkodzenia ich ziem płodów,
po czym nast
ą
pi głód i straszny mór. Nast
ą
pi
ą
potem wielkie polne bitwy, rolnicy opuszcz
ą
swoje
pługi, b
ę
d
ą
pragn
ąć
krwi swoich braci chrze
ś
cijan, przez co opuszcz
ą
swoje domy,
ż
ony i dzieci,
zatwardziało
ść
i głupota ich opanuje, ku pysze i nami
ę
tno
ś
ci ich skłoni w nieczysto
ś
ci duszy, w
łakomstwie i gniewie brodz
ą
c, sami b
ę
d
ą
si
ę
poi
ć
nieprawo
ś
ci
ą
w sercach swoich. Pot
ę
pia
ć
b
ę
d
ą
Słowo Bo
ż
e i duchowie
ń
stwo, napomnienia, dobre uczynki i przykazania. Nauki nie wzrusz
ą
ich
bynajmniej, tylko niewierno
ść
i fałszywo
ść
rozmna
ż
a
ć
si
ę
b
ę
d
ą
tak dalece,
ż
e usta inaczej mówi
ć
b
ę
d
ą
, serce za
ś
inaczej czu
ć
b
ę
dzie. Sprawy przed s
ą
dem wygrane zostan
ą
wi
ę
cej z łaski i
pragnienia pieni
ę
dzy ani
ż
eli ku sprawiedliwo
ś
ci. Wagi i miary b
ę
d
ą
fałszywe, biedny za nic uwa
ż
any
b
ę
dzie i prze
ś
ladowany, trapiony i m
ę
czony, i od wszystkich wzgardzony i opuszczony.
Niesprawiedliwo
ść
i gwałt b
ę
d
ą
zaszczycone i nawet duchowie
ń
stwo w niezgodzie ze sob
ą
ż
y
ć
b
ę
dzie i przeciw Papie
ż
owi powstawa
ć
pocznie. Słu
ż
b
ę
Bo
żą
opu
ś
ci, zapragnie
ś
wieckich handli i
kupiectw, gospodarstwa, cła. Wszystka cze
ść
, sława i słu
ż
ba Bo
ż
a zaga
ś
nie. Co rozka
żą
innym sami
wykonywa
ć
b
ę
d
ą
i dadz
ą
ludowi najgorszy przykład. Wyniosło
ść
, bogactwo i siła duchowie
ń
stwa
b
ę
d
ą
tak wielkie,
ż
e według ch
ę
ci ciała nie za
ś
według za
ś
lubienia czyni
ć
b
ę
d
ą
. Stan mał
ż
e
ń
ski,
panie
ń
ski i spokojno
ść
owdowiałych stanu nie b
ę
d
ą
szanowane. Zakonnicy opuszcz
ą
swoje
klasztory i reguły i po
ś
piesz
ą
ku stanowi
ś
wieckiemu. Zapomn
ą
o posłusze
ń
stwie ku swoim
przeło
ż
onym, b
ę
d
ą
leniwi ku słu
ż
bie Bo
ż
ej. Jeden drugiego przewy
ż
sza
ć
b
ę
dzie, jeden drugiego
gani
ć
zacznie. Wtenczas ze
ś
le Bóg wiele znaków na ziemi
ę
, by si
ę
lud polepszył, ukarze cz
ęść
ludu
na
ś
wiecie a uczyni to dla niepobo
ż
no
ś
ci i dla niewiary w nauk
ę
Mesjasza. Jak lud to spostrze
ż
e, w
pokor
ę
si
ę
uda i bogobojnie
ż
y
ć
pocznie, za to te
ż
Bóg Wszechmog
ą
cy da błogosławie
ń
stwo i
u
ż
yteczne czasy, a wtenczas miło
ść
mi
ę
dzy bli
ź
nimi i łaska panowa
ć
zaczn
ą
". I zapytał Król
Salomon, w którym czasie trzecia cz
ęść
ludu wyginie i jakim sposobem, czy
ś
mierci
ą
gwałtown
ą
i
nagł
ą
. Odpowiedziała Królowa Michalda: "Mocny Królu, gdy to nast
ą
pi ani Ty, ani ja
ż
y
ć
nie
b
ę
dziemy, bowiem dzia
ć
si
ę
to b
ę
dzie wiele lat po
ś
mierci Mesjaszowej i tylko znaki, które na niebie
si
ę
pojawi
ą
, b
ę
d
ą
wskazówk
ą
,
ż
e wielkie i niespodziewane rzeczy nast
ę
puj
ą
.
PIERWSZY ZNAK b
ę
dzie,
ż
e ludzie wi
ę
cej
ś
rodków do utrzymania poszukiwa
ć
b
ę
d
ą
pod ziemi
ą
ni
ż
na ziemi, b
ę
d
ą
kopa
ć
do 300 s
ąż
ni gł
ę
boko
ś
ci i wi
ę
cej, b
ę
d
ą
dobywa
ć
z
ziemi rud
ę
i inne rzeczy z których
ż
elazo, farby i ró
ż
ne nieznane dot
ą
d materiały
przeistacza
ć
zaczn
ą
tak,
ż
e ani wymówi
ć
tego nie zdołam, co z tej ziemi wyrobi
ą
, a to
b
ę
dzie znak pierwszy,
ż
e si
ę
zbli
ż
a koniec upadku. DRUGI ZNAK b
ę
dzie wtenczas jak
si
ę
u ludzi wielkie handle i kupiec-twa rozpoczn
ą
, towary z jednej ziemi do drugiej
zaczn
ą
przewozi
ć
i przy tym wielk
ą
lichw
ę
a oszuka
ń
stwo czyni
ć
b
ę
d
ą
. Jeden
drugiego o całe mienie oszukiwa
ć
b
ę
dzie. TRZECI ZNAK oka
ż
e si
ę
tem,
ż
e fałszywo
ść
mi
ę
dzy ludem gore
ć
b
ę
dzie jak lont zapalony, łaska zaginie, ludzie b
ę
d
ą
mówi
ć
kłamstwa ani
ż
eli prawdy, serca ich zapragn
ą
wi
ę
cej bogactwa i pieni
ę
dzy ni
ż
Boga,
r
ę
ce b
ę
d
ą
krótkie ku dawaniu, a długie ku braniu. Zga
ś
nie ojcowska, dziecinna i
przyjacielska miło
ść
w sercach ludzkich. CZWARTY ZNAK b
ę
dzie ten,
ż
e cesarstwo
rzymskie dozna wielkiej odmiany, tak w duchownych jak i
ś
wieckich rz
ą
dach. PI
Ą
TY
ZNAK b
ę
dzie ten,
ż
e powstanie w Europie jeden m
ąż
z rodu królewskiego, dziwne
dokona on rzeczy, naprzód wzmocni si
ę
on na zachodzie w krainach królestwa, a tego
króla odkupi
ą
ś
mierci
ą
zgubn
ą
. B
ę
dzie on królował bez królewskiej, dlatego te
ż
rozpoczn
ą
si
ę
wojny. B
ę
dzie wielki rozlew krwi i niektóre krainy imi
ę
swe utrac
ą
i
spustoszone zostan
ą
. M
ąż
ten wzmocni si
ę
z porady stolicy Mesjaszowej, do ko
ń
ca
b
ę
dzie wojował z cesarzem rzymskim i ten otrzyma koron
ę
sławy, ten m
ąż
podbije
wiele narodów, które jemu zmuszone b
ę
d
ą
dawa
ć
trybut, albowiem on b
ę
dzie kar
ą
Bo
żą
i rózg
ą
Bosk
ą
od proroków przewidzian
ą
. Ten m
ąż
jednak pomsty Boskiej
swemu przeznaczeniu nie ujdzie, bo co si
ę
przez R
ę
k
ę
Pa
ń
sk
ą
nab
ę
dzie, to przez
ducha wyniosło
ś
ci i pychy pozb
ę
dzie i natraci. Za jego panowania nast
ą
pi
zamieszanie mi
ę
dzy narodami i j
ę
zykami, o czym wprzódy nie słyszano. Du
ż
o ludzi
przyjdzie do obecnej ziemi i tam zginie, du
ż
o dzieci swych rodziców wi
ę
cej nie
zobaczy. Wtenczas wojska i narz
ę
dzia do wojny niezmierna ilo
ść
b
ę
dzie.
ś
yczyłabym
sobie - rzekła Michalda - aby
ś
to wiedzie
ć
mógł, albowiem mój duch a
ż
si
ę
wzrusza,
bo widz
ę
tych ludzi do walki gotowych, na
ś
mier
ć
. W tym samym czasie b
ę
dzie te
ż
lud
m
ą
dry a gdyby
ś
wtenczas ty
ż
ył, nie zdołałby
ś
z nimi i
ść
w zapasy. Powstan
ą
m
ęż
owie co lud b
ę
d
ą
s
ą
dzi
ć
, ale to b
ę
d
ą
sami łgarze. Ci b
ę
d
ą
mówi
ć
o
sprawiedliwo
ś
ci, ale jej wykazywa
ć
nie b
ę
d
ą
i jak rychło jeden drugiego zaskar
ż
y, to
najprzód s
ę
dziego przekupi
ć
musi i jemu połow
ę
a nawet cał
ą
za-skar
ż
on
ą
nale
ż
no
ść
da
ć
musi, a tam gdzie nie b
ę
dzie co bra
ć
, tam i s
ą
dzi
ć
nie b
ę
d
ą
chcieli. Tacy
s
ę
dziowie i urz
ę
dnicy rozmno
żą
si
ę
po s
ą
dach i urz
ę
dach i ludowi prawa tłumaczy
ć
b
ę
d
ą
, sami lichwiarze od tego sławnego m
ęż
a rozesłani b
ę
d
ą
, albowiem on b
ę
dzie
chciał by
ć
jednym cesarzem na ziemi, jak jest jeden Bóg na niebie. Ale Bóg
Sprawiedliwy i niebieski i jako godno
ść
i
ż
ywot jego skróci a jego stolica mocy i
przemocy oraz tyranii z hukiem upadnie. Wtenczas nast
ą
pi spisanie wszelkiej
ludno
ś
ci po całym
ś
wiecie, aby si
ę
wiedziało ile i w jakiej cz
ęś
ci
ś
wiata jest narodu.
Ale tego za ciebie Królu nie b
ę
dzie. Wyniknie okropna wojna mi
ę
dzy królami i
narodami. B
ę
dzie wielki rozlew krwi na ziemi i na morzach, a
ż
córka gwałtownego
króla po
ś
wi
ę
ci si
ę
dla zako
ń
czenia tych wojen. Ustanie przez to wojna z jednej strony
ale z drugiej strony jeszcze silniejsza wybuchnie, tak
ż
e w trzech cz
ęś
ciach
ś
wiata
wojna b
ę
dzie, a do tego wszystkiego dopu
ś
ci Bóg i zmieni królom my
ś
li. Nastan
ą
przeró
ż
ne stroje, w których krajan krajana nie pozna tylko b
ę
dzie my
ś
lał,
ż
e to
cudzoziemiec. Bóg łaskawy nie chc
ą
c wi
ę
cej patrze
ć
na złe czyny ludu, ze
ś
le z tronu
swego z tr
ą
b
ą
na cały
ś
wiat. Ten zatr
ą
bi głosem swym i powstanie mór tak okropny,
ż
e trzecia cz
ęść
ludu zginie a wtenczas przestan
ą
wojny, które tym sposobem Król
Niebieski u
ś
mierzy. Ludzie, którzy przy
ż
yciu zostan
ą
, b
ę
d
ą
ze smutkiem pogl
ą
da
ć
na
t
ę
kar
ę
Boga Wszechmog
ą
cego i udadz
ą
si
ę
do pokuty i pyta
ć
b
ę
d
ą
co maj
ą
czyni
ć
,
aby na nich tak ci
ęż
ka kara i r
ę
ka Boska nie le
ż
ała i ludzie zaczn
ą
ż
y
ć
bogobojnie,
ś
wi
ą
tobliwie i sprawiedliwie. Ale zanim przyjdzie s
ą
dny dzie
ń
, ludzie znów na gorsze
si
ę
przemienia i ostatnie grzechy Sodomy i Gomory rozpowszechni
ą
si
ę
tak,
ż
e Bóg
wyzwolonych z raju na ziemi
ę
po
ś
le, by lud ku prawnej wierze Chrystusowej
przywrócili. A gdy i to nie pomo
ż
e, tedy przyjdzie s
ą
dny dzie
ń
- dzie
ń
okropny,
ostateczny wszystkiemu stworzeniu, na którym ludzie z wody, spod ziemi i
najgł
ę
bszego morza, nawet ci od wieloryba połkni
ę
ci powsta
ć
musz
ą
, by stan
ąć
przed
s
ą
dem i od Boga Wszechmog
ą
cego albo otrzyma
ć
wynagrodzenie albo karanymi
zosta
ć
według zasług". I rzekł Salomon: "To okropnym b
ę
dzie dzie
ń
s
ą
dny".
Odpowiedziała Królowa Michalda: "Ach straszny i smutny b
ę
dzie dla tych, którzy
win
ę
grzechu mie
ć
b
ę
d
ą
. Ale
ż
yczyłabym sobie, aby ta przepowiednia si
ę
nie zi
ś
ciła,
bo biada tym, którzy chodzili po drogach nieprawych. Ci otrzymaj
ą
zapłat
ę
podług ich
czynów".
Na tym zako
ń
czyła si
ę
druga rozmowa czyli proroctwo Królowej Michaldy
Królem Salomonem, któr
ą
ten
ż
e spisa
ć
kazał i zachowa
ć
rozkazał.
Koniec ksi
ę
gi drugiej
KSIĘGA TRZECIA
Gdy si
ę
Królowa ze Saby zeszła z Królem Salomonem po raz trzeci, tedy rzekła do
Króla: "Zawołaj twych pisarzy, niech zapisz
ą
nasze rozmowy i przechowuj
ą
w ksi
ę
gach a
ż
do
sko
ń
czenia
ś
wiata". I zawołał Król Salomon swego pisarza, gdy sło
ń
ce w gór
ę
wyszło. Michalda za
ś
usiadła naprzeciw wschodu sło
ń
ca i rozpaliła si
ę
jej twarz jak ogie
ń
i zacz
ę
ła si
ę
trz
ąść
, a
ż
Król
Salomon si
ę
przel
ą
kł i do niej rzekł: "Królowo, co to ma znaczy
ć
,
ż
e twoja twarz podobn
ą
do sło
ń
ca
si
ę
stała, albowiem i mnie strach i boja
źń
opanowały". Odpowiedziała Królowa: "Królu, wiele ci ju
ż
powiedziałam o przyszło
ś
ci, ale wi
ę
cej ci jeszcze opowiem, bo Bóg prawy dał mi znak, abym Tobie
opowiedziała, co ten
ś
wiat oczekiwa
ć
ma, a to jeszcze o ludach jego i jego królach, o siłach i
grzechach. A szczególnie o ludziach, których na
ś
wiecie jeszcze nie ma, którzy dopiero na
Ś
wiat
przyjd
ą
, a panowa
ć
b
ę
d
ą
jak lwy zjadliwie. A to nast
ą
pi około osiemnastego stulecia po
ś
mierci
Mesjasza ". I mówiła dalej: "Królu, Bóg ciebie m
ą
dro
ś
ci
ą
napełnił,
ż
e przed tob
ą
ani te
ż
po tobie
ż
aden ci nie dorówna. Porachuj cesarstwa i królestwa po całym
ś
wiecie, do-licz do nich jeszcze 9
cesarzy i 50 królów. Tyle ich jeszcze na
ś
wiat przyjdzie, którzy now
ą
ziemi
ę
mie
ć
b
ę
d
ą
. Masz
wiedzie
ć
,
ż
e gdy b
ę
dzie miało dochodzi
ć
1000 lat po narodzeniu Mesjasza, wtenczas si
ę
ludzi tak
namno
ż
y,
ż
e nie b
ę
d
ą
si
ę
mogli wy
ż
ywi
ć
, z tej przyczyny jedni od drugich si
ę
odł
ą
cz
ą
, a pójd
ą
szuka
ć
innej siedziby, to jest innej ziemi innej ojczyzny. Rozejd
ą
si
ę
po ogromnych lasach i pustyniach,
gdzie od stworzenia
ś
wiata jeszcze
ż
aden człowiek nie był. Na niektórych miejscach po 10 i 12 si
ę
zostanie a czem dalej, tem wi
ę
cej si
ę
ten naród rozmno
ż
y, na koniec obior
ą
sobie króla, a b
ę
dzie ten
lud podług tej ziemi nazwanym. Takie ziemie dziwne mie
ć
b
ę
d
ą
imiona i tak rozmno
ż
y si
ę
i powstanie
9 cesarzy i 50 królów. Jedne ziemie a raczej jedno królestwo z tych b
ę
dzie najsławniejsze, bo na
najurodzajniejszej ziemi a to królestwo poło
ż
one b
ę
dzie pomi
ę
dzy południem a północ
ą
. Ziemia ju
ż
przez to sławna b
ę
dzie,
ż
e na niej
ż
y
ć
b
ę
dzie znaczne duchowie
ń
stwo, które słyn
ąć
b
ę
dzie jako
uczniowie Mesjasza. Na tej panowa
ć
b
ę
d
ą
dobrzy królowie, naród wystawi wiele miast i wsi. Wystawi
te
ż
jedno miasto tak wielkie i sławne,
ż
e w nim b
ę
dzie wi
ę
cej ni
ż
40.000 domów i wiele ko
ś
ciołów. To
miasto b
ę
dzie ozdob
ą
tej ziemi, albowiem b
ę
dzie w nim stolica królestwa na wiele lat, ale dla pychy
ludzkiej ze
ś
le Bóg wielk
ą
pomst
ę
jak na Sodom
ę
i Gomor
ę
i kary boskiej ludzie nie ujd
ą
, pó
ź
niej za
ś
da im Pan Bóg króla, który ich do wiary Mesjaszowej powróci, ale po niejakim czasie znów tego króla
im odbierze i da innego, z cudzego narodu, który lud prze
ś
ladowa
ć
b
ę
dzie, który ich obcego j
ę
zyka
uczy
ć
ka
ż
e. Naród ten nareszcie przyjdzie pod moc cesarza rzymskiego wiele lat. Wtenczas ludzie
zbytecznie
ż
y
ć
poczn
ą
i wiedzie
ć
nie b
ę
d
ą
w co maj
ą
wierzy
ć
. Do tej ziemi dostan
ą
si
ę
inne narody i
wiele ze sob
ą
złego przynios
ą
. W tych cudzoziemcach ujrz
ą
krajowcy ró
ż
ne mody i takowe
na
ś
ladowa
ć
b
ę
d
ą
. I to nie tylko mo
ż
ne stany ale i prosty lud nosi
ć
b
ę
d
ą
pyszne stroje. Gdyby
wtenczas stary krajowiec z grobu powstał, nie poznałby swego rodaka ani by nie rzekł,
ż
e to jego
potomek. Białogłowy b
ę
d
ą
niepoczciwe w swych czynach. Za pann
ę
b
ę
dzie si
ę
wydawa
ć
ta, która ju
ż
dawno panie
ń
stwo utraciła. Młodzieniec nosi
ć
b
ę
dzie w r
ę
kach latoro
ś
l, która ju
ż
dawno zwi
ę
dła.
Tak
ż
e mi
ę
dzy samym stanem mał
ż
e
ń
skim panowa
ć
b
ę
dzie niezgoda. Wielu m
ęż
ów nie b
ę
dzie
ż
y
ć
ze
swoimi mał
ż
onkami a mał
ż
onki z m
ęż
ami. Ale oko Boskie patrze
ć
b
ę
dzie na złe czyny a
ż
wreszcie
ze
ś
le im Bóg królów, którzy ich trapi
ć
b
ę
d
ą
robotami egipskimi tak,
ż
e tygodniowo panu cztery dni
robi
ć
b
ę
d
ą
. Po niejakim czasie otrzyma naród ten króla, ten b
ę
dzie wielkim, m
ą
drym i przypodoba si
ę
ludowi, wyda narodowi ustaw
ę
now
ą
, któr
ą
tylko lud pospolity pochwali. On wiele rozpocznie ale
mało dokona. Król ten nie b
ę
dzie miło
ś
nikiem duchowie
ń
stwa, za jego panowania wiele ko
ś
ciołów
upadnie i sława duchowie
ń
stwa wiele ucierpi. Król temu ludowi przychylny, zaopatrzy grunta
miedzami, aby ogranicza
ć
mogły, wszystkie grunta przemierzy
ć
ka
ż
e i wtenczas prostemu ludowi
ulg
ę
dozwoli w robotach. Ale gdy ten król takie czyny rozpocznie, patrz, przyjdzie na niego
ś
mier
ć
i
umrze na ło
ż
u swoim, a nie w wojnie, ale
ś
mier
ć
b
ę
dzie ludziom dziwna, martwym za
ż
ywego
otrzymanym b
ę
dzie. Po nim otrzyma naród innego króla i podczas niego ustawy zmienione b
ę
d
ą
i
naród ró
ż
ne kontrybucje płaci
ć
b
ę
dzie musiał, ale ten król długo panowa
ć
nie b
ę
dzie, po nim otrzyma
naród młodego króla. Za niego powstan
ą
wielkie wojny, tak
ż
e prosty lud wszystko za darmo b
ę
dzie
musiał oddawa
ć
, ludzie b
ę
d
ą
na wojn
ę
brani, tak
ż
e b
ę
dzie w tej ziemi pi
ę
ciorakie wojsko, ka
ż
de pod
innym wodzem dla pospolitego udr
ę
czenia. Królu Salomonie! Masz wiedzie
ć
,
ż
e si
ę
tego wszystkie-
go twoi potomkowie doczekaj
ą
, b
ę
dzie na ziemi wielki nieurodzaj przez wiele lat. Pan Bóg ze
ś
le dla
poskromienia bezbo
ż
nego ludu wielkie ognie, burzliwe powietrza, pioruny i gradobicia,
ś
niegi
spadn
ą
niesłychane i nast
ą
pi
ą
wylewy wód, poczem wielka drogo
ść
nast
ą
pi i wielu
ś
mierci
ą
głodow
ą
zginie. Ze
ś
le to wszystko Pan Bóg na t
ę
ziemi
ę
i okoliczne kraje na znak kary dla bezbo
ż
no
ś
ci,
niesprawiedliwo
ś
ci i cudzołóstwa, najwi
ę
cej dla fałszywej wiary i rok po roku wi
ę
kszy smutek ludzi
ogarnie. Ale nie do
ść
na tym. Nast
ą
pi
ą
wielkie wojny, tak
ż
e niejeden gospodarz ostatniego syna da
ć
b
ę
dzie musiał na wojn
ę
, ale naród wszystko to
ś
cierpł, by tylko nieprzyjaciel do nich nie przyst
ą
pił.
Tu nast
ą
pi wielka przemiana w szatach. Niektórzy, a b
ę
dzie ich coraz wi
ę
cej, nie b
ę
d
ą
wiedzie
ć
jak
maj
ą
chodzi
ć
. Ka
ż
dy b
ę
dzie chciał coraz modniej chodzi
ć
. Głowy b
ę
d
ą
mie
ć
przystrojone jak sowy,
ż
e ani głów dla włosów wida
ć
nie b
ę
dzie. Kobiety swoje ciało półnagie widzie
ć
dadz
ą
aby m
ęż
czyzn
przyn
ę
ca
ć
i zach
ę
ca
ć
. Nie da si
ę
pozna
ć
kto pan-na, a kto m
ęż
atka. Nareszcie kobiety zaczn
ą
nosi
ć
m
ę
skie ubiory, strzyc włosy i pysznie je nakr
ę
ca
ć
. Wszystko b
ę
dzie u kobiet nienaturalne - wszystko
po-malowane - tylko to pod skór
ą
b
ę
dzie to samo, od nadu
ż
ycia schorowane. Aby ukara
ć
lud
wyst
ę
pny, ze
ś
le Pan Bóg nowe kary: miasta si
ę
zapadn
ą
pod ziemi
ę
grzebi
ą
c ich mieszka
ń
ców we
wspólnych mogiłach. Nikt nie zd
ąż
y wezwa
ć
imienia Bo
ż
ego na pomoc w godzin
ę
ś
mierci nagiej. W
miejsca zapadni
ę
tych miast zwierz
ę
ta swe gniazda dawa
ć
b
ę
d
ą
. Nieprzyjaciel ogniem zniszczy całe
miasto, na koniec nast
ą
pi głód i wielki mór, tak
ż
e martwe ciała le
ż
e
ć
b
ę
d
ą
jako snopy zbo
ż
a, a
ptactwo i zwierzyna szarpa
ć
je b
ę
dzie. A wszystko to stanie si
ę
z woli Bo
ż
ej, a zanim Bóg ludzi
pokara, odbierze mu pierwej rozum i kara Bo
ż
a nad lud
ź
mi, ldzkimi r
ę
kami wykonana b
ę
dzie. Pierwej
jednak zanim to nast
ą
pi, ze
ś
le Pan Bóg dwa-na
ś
cie znaków, ale i te nie skrusz
ą
ludu i to ci si
ę
stanie
co si
ę
stanie. PIERWSZY ZNAK b
ę
dzie: bowiem ludzie w dnie
ś
wi
ę
te ci
ęż
kie prace wykonywa
ć
b
ę
d
ą
a
ż
eby wi
ę
cej gwałtu dniom Bo
ż
ym zada
ć
- znoszone b
ę
d
ą
ś
wi
ę
ta, bo niewierz
ą
cy wierz
ą
cym ilo
ść
dni
ś
wi
ę
tych dyktowa
ć
b
ę
d
ą
. DRUGI ZNAK gdy ludzie ju
ż
od 14 roku
ż
ycia
ż
eni
ć
si
ę
i wydawa
ć
zaczn
ą
, wielu z nich wkrótce si
ę
rozwiedzie i wielki niepokój w rodzinach nast
ą
pi. TRZECI ZNAK gdy
liczne kunszty i rzemiosła rozpoczn
ą
si
ę
, niesłychane i niewidziane, od innych narodów
sprowadzone. CZWARTY ZNAK gdy maty dobytek da wielki u
ż
ytek, co si
ę
ludziom b
ę
dzie zdawa
ć
,
ż
e
to czary. PI
Ą
TY ZNAK gdy si
ę
ludzie stan
ą
bezbo
ż
nymi, wi
ę
cej polubi
ą
kłamstwo ni
ż
prawd
ę
a ich
serca wzdycha
ć
b
ę
d
ą
ku bogactwu ni
ż
li ku Bogu. SZÓSTY ZNAK gdy ludzie zaczn
ą
pozbywa
ć
si
ę
gruntów za ceny nad zmysł ludzki małe. SIÓDMY ZNAK gdy ludzie poczn
ą
powraca
ć
na opuszczone
grunty i zaczn
ą
zaszczepia
ć
wiele winnic, sadów i pasiek, zaczn
ą
tak
ż
e uprawia
ć
pustynie, miedze
b
ę
d
ą
zaorywa
ć
i rozkopywa
ć
i z tego robi
ć
pole orne a przytem chleb zrobi si
ę
maty i drogi. ÓSMY
ZNAK gdy na całym
ś
wiecie zrobi si
ę
przemiana w pieni
ą
dzach i nast
ą
pi
ą
opłaty dokuczliwe i
niezno
ś
ne. Pieni
ą
dz b
ę
dzie topniał jak
ś
nieg. Coraz wi
ę
cej b
ę
dzie pan płacił za słu
ż
b
ę
i coraz mniej
za to sługa mie
ć
b
ę
dzie. DZIEWI
Ą
TY ZNAK gdy czas mi
ę
sopustu b
ę
dzie tak krótki,
ż
e ludzie nie b
ę
d
ą
mieli czasu rozweseli
ć
si
ę
i odprawia
ć
b
ę
d
ą
wesela w dniu postnym. DZIESI
Ą
TY ZNAK gdy podczas
sianokosów ogromny
ś
nieg spadnie i siana nie b
ę
d
ą
mogli zebra
ć
. JEDENASTY ZNAK gdy Pan Bóg
szkodliw
ą
szara
ń
cz
ę
ze
ś
le, która lecie
ć
b
ę
dzie od wschodu sło
ń
ca ku zachodowi tak jak w Egipcie na
Faraona, a ta plaga wszystko ziarno uszkodzi. DWUNASTY ZNAK gdy drzewa losowe i owocowe
poczn
ą
schn
ąć
poczem wielki głód nast
ą
pi. Tych dwana
ś
cie znaków ze
ś
le Bóg na ten naród, aby lud
polepszy
ć
. Strapienie we wszystkich stronach
ś
wiata nast
ą
pi, jakiego nie było odk
ą
d
ś
wiat stoi. Pan
Bóg kara
ć
b
ę
dzie cały
ś
wiat za grzechy ludzkie i ludzie, którzy tego doczekaj
ą
, naprawd
ę
to uznaj
ą
,
co w tej ksi
ę
dze prorokowano. A gdy i te ludzie lekcewa
ż
y
ć
b
ę
d
ą
, wzbudzi Pan Bóg króla przeciw
królowi, a wtenczas rozpoczn
ą
si
ę
wojny, powstan
ą
wielkie ci
ęż
ary i niedostatki, ludzie do wi
ę
zie
ń
wtr
ą
ceni b
ę
d
ą
, karami cielesnymi gwałceni zostan
ą
a
ż
si
ę
wyrodzi powstanie. Ludzie sprzeciwia
ć
si
ę
b
ę
d
ą
urz
ę
dom, które nie chcie
ć
b
ę
d
ą
dokona
ć
swego powołania. Zbierze si
ę
wielkie zgromadzenie,
układy nast
ą
pi
ą
, zejd
ą
si
ę
panowie do rady i to si
ę
dzia
ć
b
ę
dzie za króla imienia ósmego. Przy tej
radzie b
ę
dzie chciał by
ć
ka
ż
dy obecny aby wiedział co uchwalono. Zejd
ą
si
ę
do tej rady wojskowi,
panowie i lud prosty o wielkiej liczbie. Gdy si
ę
przy tych naradach wielkie nieporozumienie oka
ż
e,
nast
ą
pi walka krwawa, w której tak z wojska jak i prostego ludu bardzo wielu poginie i lud prosty
b
ę
dzie wołał: umrze
ć
mi głodem albo w bitwie wszystko jedno, bo nie potrzebuj
ę
si
ę
przypatrywa
ć
moim dziatkom z głodu umieraj
ą
cym. Po takiej okrutnej walce pomi
ę
dzy wszystkimi stanami,
doczeka si
ę
naród dobrego i pobo
ż
nego króla, który b
ę
dzie zwany Sławnym. Król ten poci
ą
gnie ze
swoim wojskiem do ziemi
ś
wi
ę
tej aby
ś
ydów, Tatarów i Turków do wiary Mesjaszowej nakłoni
ć
.
Walka z tymi poga
ń
skimi narodami trwa
ć
b
ę
dzie nieubłagana i król zdob
ę
dzie przez łask
ę
Boga
Jerozolim
ę
, Grób
Ś
wi
ę
ty i inne
Ś
wi
ę
te miejsca. Królu Salomonie, masz wiedzie
ć
,
ż
e tam, gdzie Grób
Mesjasza, który od
ś
ydów zostanie umieszczony i znajdowa
ć
si
ę
b
ę
dzie, sta
ć
b
ę
dzie stary d
ą
b. W
czasie okropnej meczami ten d
ą
b uschnie i tak długo sta
ć
b
ę
dzie suchy, a
ż
ów król poganów zgwałci
i z miejsc
ś
wi
ę
tych wyp
ę
dzi Poganie w tym d
ę
bie mie
ć
b
ę
d
ą
swoje proroctwo. Przy tym d
ę
bie rozło
ż
y
ów król swoje wojska i kapłan pod drzewem odczyta msz
ę
ś
wi
ę
t
ą
i król zawiesi na tym drzewie sw
ą
zbroj
ę
, a drzewo zazieleni si
ę
tak
ś
licznie, zakwitnie i zapachnie tak,
ż
e kto koło niego przejdzie,
mocno si
ę
zdziwi,
ż
e si
ę
drzewo zazieleniło, a poganie widz
ą
c to wszystko, wiar
ę
Mesjasza przyjm
ą
i
odt
ą
d b
ę
dzie jedna wiara i jeden Bóg, i pasterz. Po
ś
mierci tego Króla ludzie oddal
ą
si
ę
od Boga i
zapomn
ą
o dobroci Boskiej, zapomn
ą
,
ż
e Pan Bóg dał wszystkie skarby ziemskie. Niewstydnie i
niepoczciwie
ż
y
ć
b
ę
d
ą
jak w Sodomie. Na koniec jeszcze jeden król nad ludem, za czasów którego
lud zupełnie od wiary Boga Prawdziwego si
ę
oddali. Za to te
ż
Pan Bóg ze
ś
le na
ń
kar
ę
- cały jego
dobytek wieczysty ogie
ń
zniszczy, sło
ń
ce, miesi
ą
c, gwiazdy inaczej
ś
wieci
ć
b
ę
d
ą
, a gdy lud i
wtenczas si
ę
nie poprawi, nast
ą
pi ostatni s
ą
d". I zapytał Król Salomon, aby mu Królowa powiedziała,
jak długo ten
ś
wiat b
ę
dzie sta
ć
i kiedy ten s
ą
d nast
ą
pi. Odpowiedziała Królowa: "Królu, tej
wiadomo
ś
ci nie ma, albowiem Bóg aniołom swoim tego nie oznajmił, ale ci powiem, ty
ś
jest królem i
masz sw
ą
słu
ż
b
ę
dobr
ą
i zł
ą
i dajesz tyle złemu co dobremu ?" I rzekł Salomon: "Dobrym si
ę
dobrze
czyni, złych si
ę
musi kara
ć
". I odpowiedziała Królowa: "Prawie tak te
ż
i Bóg Wszechmog
ą
cy
wszystko widz
ą
cy z wysoko
ś
ci przeliczy lata ka
ż
dego człowieka a tym, którzy Go zagniewali i obrazili
Majestat Jego, tym lat i dni ukróci, przeto nam nie wiadomo kiedy ten dzie
ń
s
ą
dny nast
ą
pi, jednak
przed tym dniem ostatecznym dzia
ć
si
ę
b
ę
d
ą
cuda Boskie. PIERWSZY ZNAK b
ę
dzie gdy si
ę
zaczn
ą
wszystkie stworzenia krwi
ą
poci
ć
. DRUGI ZNAK gdy sło
ń
ce od zachodu trzy razy wschodzi
ć
b
ę
dzie.
Ludzie si
ę
zaczn
ą
l
ę
ka
ć
i pokut
ę
czyni
ć
. TRZECI ZNAK gdy sło
ń
ce, ksi
ęż
yc i gwiazdy czerwon
ą
barw
ę
przybior
ą
i jak krew
ś
wieci
ć
b
ę
d
ą
. Wtenczas ludzie załamywa
ć
r
ę
ce b
ę
d
ą
i ku Panu Bogu
nawraca
ć
si
ę
poczn
ą
. CZWARTY ZNAK gdy ziemia w wielu miejscach zapadywa
ć
si
ę
zacznie. PI
Ą
TY
ZNAK gdy góry i pagórki si
ę
zrównaj
ą
, a ludzie z wielkim strachem chodzi
ć
b
ę
d
ą
z miejsca na
miejsce a nie b
ę
d
ą
wiedzie
ć
gdzie s
ą
. Te znaki przyjd
ą
przed s
ą
dnym dniem, ale b
ę
d
ą
o wiele
straszniejsze ani
ż
em o nich Tobie Królu obja
ś
niła, albowiem przed tym dniem s
ą
dnym ze
ś
le
szkaradny Lucyper-diabeł, swego potomka antychrysta na
ś
wiat Ten si
ę
narodzi z jednej
ż
ydówki w
Babilonie i b
ę
dzie znanym na całym
ś
wiecie i ten zacznie ludzi od prawego Boga odwraca
ć
a wiar
ę
Mesjaszow
ą
pot
ę
pia
ć
a swoj
ą
wychwala
ć
. Bardzo wiele ludzi ku sobie nachyli i ich jako wiernych
uczniów po
ś
wiecie roze
ś
le, aby jego wiar
ę
rozpowszechniali i lud do niej nawracali. Czyni
ć
b
ę
d
ą
ró
ż
ne i przeró
ż
ne dziwy jakoby moc z nie-ba miał, ale on jeno moc diabelsk
ą
mie
ć
b
ę
dzie, któr
ą
mu
sam Lucyper da. A tych ludzi ku swej wierze do swej wiary nakłoni
ć
nie daj
ą
cym si
ę
, okrutnie ka
ż
e
m
ę
czy
ć
i mordowa
ć
zacznie. A gdy ju
ż
wielu ludzi ku jego wierze przy stopi, wtenczas Pan Bóg nie
mog
ą
c wi
ę
cej na to patrze
ć
, ze
ś
le z raju dwu kaznodziejów - wiernych uczniów prawdy, których
zatajonych chowa przeciw wierze antychrysta i ci ludzie
ś
miele powiedz
ą
,
ż
e ów antychryst jest
posła
ń
cem piekła. Antychryst przeciw tym dwóm m
ęż
om
ś
wi
ę
tym wyst
ą
pi i ich u
ś
mierci. Ciała ich
b
ę
d
ą
le
ż
ały pół czwarta dnia na ziemi nie pogrzebane, ale czwartego dnia od Boga wskrzeszeni b
ę
d
ą
.
Odgłos Boga powoła ich do siebie. W obłokach do nieba unios
ą
si
ę
i w tej chwili ogromny piorun
siedem tysi
ę
cy niewiernego ludu zabije i zniszczy cz
ęść
Jerozolimy, która si
ę
zapadnie a ostatek
ludu powróci do prawdziwej wiary. Tu zst
ą
pi
Ś
wi
ę
ty Michał Archanioł z nieba na ziemi
ę
i powstanie
przeciw antychrystowi i jego na
ś
ladowcom, uchwyci antychrysta i jego zwolenników i wtr
ą
ci ich do
przepa
ś
ci piekielnej jako to uczynił na pocz
ą
tku
ś
wiata. W tych dniach b
ę
dzie siedział na stolicy
Mesjasza Papie
ż
Piotr, tego imienia drugi z rodziny Rzymianin -
Ś
wi
ę
ty Apostoł pierwszym papie
ż
em
b
ę
dzie, który zacznie pa
ść
trzod
ę
Chrystusa, a Piotr Drugi reszty dokona. Po nim ju
ż
ż
adnego
papie
ż
a nie b
ę
dzie. Gdy to
ś
ydzi, Turcy i Tatarzy i inne poga
ń
skie narody usłysz
ą
i zobacz
ą
co
ś
wi
ę
ty
Michał Archanioł na
ś
wiecie uczynił, wszyscy uwierz
ą
w Mesjasza, b
ę
d
ą
ż
y
ć
bogobojnie, b
ę
d
ą
si
ę
ba
ć
Boga i na
ś
ladowa
ć
cnoty m
ęż
ów
ś
wi
ę
tych. Niezadługo potem nast
ą
pi dzie
ń
s
ą
dny, dzie
ń
gniewu
Pa
ń
skiego. Gdy ludzie te znaki uwidz
ą
i usłysz
ą
, i ten straszliwy grzmot od siedmiu piorunów, który
przez siedem dni bez przerwy sta
ć
b
ę
dzie, który miasta i wielkie budowle zniszczy, gdy obłoki
niebieskie i cała ziemia zatrz
ę
sie, wtenczas wszyscy strachem przej
ę
ci oczekiwa
ć
b
ę
d
ą
swego
zako
ń
czenia lecz
ż
aden nie umrze. Na ostatku nast
ą
pi za
ć
mienie na całym
ś
wiecie, pop
ę
kaj
ą
skaty i
cały
ś
wiat si
ę
zrówna jak było przy stworzeniu pierwszego człowieka. Po wielkiej ciemno
ś
ci zacznie
ś
wieci
ć
sło
ń
ce jaskrawo, a w nim uka
ż
e si
ę
pi
ęć
gwiazd. Jak rychło ludzie na te gwiazdy spojrz
ą
,
wnet wszyscy po całym
ś
wiecie trupem padn
ą
. Teraz po
ś
le Wielki Bóg anioła swego na
ś
wiat, który
zatr
ą
bi silnym głosem w te słowa: - Wsta
ń
cie martwi z grobu waszego, przyjd
ź
cie na s
ą
d wszelkie
dusze ludzkie. Mesjasz zst
ą
pi z nieba na dolin
ę
Józefata i tam usi
ą
dzie. W tej godzinie
ś
wiata
pogrzebani pójd
ą
na s
ą
d ostateczny. Ka
ż
dy b
ę
dzie miał na czole swe uczynki i niecnoty ukryte, które
w czasie
ż
ywota swego uczynił. Naprzód przyjd
ą
Adam i Ewa nasi rodzice, z nimi dobry Abel i
zło
ś
liwy Kain. Tu si
ę
b
ę
dzie czyta
ć
ksi
ę
gi
ż
ywota Abla i złego Kaina, a po nich b
ę
d
ą
wszyscy ludzie
według uczynków s
ą
dzeni. Dobrzy stan
ą
po prawicy ze sprawiedliwym Ablem,
ź
li pójd
ą
na lewic
ę
ze
złym Kainem. Mesjasz rozdzieli i rozs
ą
dzi prawic
ę
od lewicy tymi słowy:- Wy, którzy
ś
cie chodzili
jedn
ą
drog
ą
z Kainem i antychrystem, id
ź
cie z nimi do przepa
ś
ci piekielnej tam, gdzie Lucyper
przykuty. -A Wy, którzy
ś
cie chodzili drog
ą
sprawiedliwego Mesjasza, wst
ą
pcie ze mn
ą
do kraju
rozkoszy. I ka
ż
dy z nich otrzyma znak Krzy
ż
a
ś
wi
ę
tego na czole i pójdzie przed Twarz Bo
żą
na wieki
wieków
ś
piewa
ć
pie
śń
chwaty przed tronem Boga Wszechmog
ą
cego z aniołami Amen". Tak
zako
ń
czyła Królowa ze Saby swoje proroctwo i po
ż
egnała Króla Salomona, który to proroctwo spisa
ć
i przechowywa
ć
kazał a
ż
do ko
ń
ca czasów.
Koniec ksi
ę
gi trzeciej i cało
ś
ci proroctwa.