1
Okresowe kontrole obiektów budowlanych
W toku okresowej kontroli corocznej elementów budynku, budowli i instalacji narażonych
na szkodliwe wpływy atmosferyczne i niszczące działania czynników występujących podczas
użytkowania obiektu, szczegółowym sprawdzeniem należy objąć stan techniczny:
warstw fakturowych i elementów ścian zewnętrznych (attyki, filary, gzymsy) oraz
balustrad, loggii i balkonów,
urządzeń zamocowanych do ścian i dachu obiektu,
elementów odwodnienia i obróbek blacharskich,
pokryć dachowych,
instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej,
urządzeń stanowiących zabezpieczenie przeciwpożarowe obiektu,
elementów instalacji kanalizacyjnej odprowadzającej ścieki z obiektu,
przejść przyłączy instalacyjnych przez ściany obiektu.
Okresową kontrolą coroczną instalacji i urządzeń służących ochronie środowiska
należy objąć wszystkie urządzenia budowlane związane z budynkiem, które ograniczają od-
działywanie obiektu na środowisko naturalne lub ochraniają obiekt budowlany od wpływu
czynników zewnętrznych.
Do urządzeń tych zalicza się głównie:
urządzenia kanalizacyjne (w tym urządzenia do oczyszczania ścieków),
urządzenia do usuwania i gromadzenia odpadów stałych,
ekrany i urządzenia przeciwdźwiękowe,
urządzenia służące do ochrony powietrza (filtrujące, odpylające i in.),
urządzenia zabezpieczające przed polami elektroenergetycznymi (ekrany),
systemy antywibracyjne (ograniczające rozchodzenie się drgań).
2
Tabela uprawnionych do przeprowadzania okresowych kontroli stanu technicznego
elementów, instalacji i urządzeń obiektu budowlanego
Wyszczególnienie
zakresu
objętego
okresową kontrolą
Osoby uprawnione do przeprowadzenia
kontroli
Stan techniczny elementów konstrukcyjnych,
pokryć dachowych i obróbek blacharskich,
ociepleń i izolacji, stolarki okiennej i
drzwiowej, warstw fakturowych i elementów
ścian
zewnętrznych,
balustrad,
loggii,
balkonów, urządzeń zamocowanych do ścian
i dachu obiektu
Posiadające uprawnienia budowlane do
projektowania
lub
kierowania
robotami
budowlanymi
w
specjalności
konstrukcyjno-
budowlanej
Estetyka obiektu budowlanego i jego
otoczenia
Posiadające
uprawnienia
budowlane
do
projektowania
lub
kierowania
robotami
budowlanymi w specjalności odpowiedniej dla
obiektu budowlanego
Stan techniczny przewodów kominowych
dymowych oraz grawitacyjnych przewodów
spalinowych
i wentylacyjnych
Posiadające kwalifikacje mistrza w rzemiośle
kominiarskim
Stan kominów przemysłowych, kominów
wolnostojących oraz kominów i przewodów
kominowych, w których ciąg kominowy jest
wymuszony pracą urządzeń mechanicznych
Posiadające
uprawnienia
budowlane
do
projektowania
lub
kierowania
robotami
budowlanymi w specjalności:
a) instalacyjnej w danym zakresie,
b)
konstrukcyjno-budowlanej
w
zakresie
konstrukcji kominów i przewodów kominowych
Stan instalacji sanitarnych i grzewczych
Posiadające
uprawnienia
budowlane
do
projektowania
lub
kierowania
robotami
budowlanymi w specjalności instalacyjnej zakresie
sieci,
instalacji
i
urządzeń,
odpowiednio
wodociągowych, kanalizacyjnych, cieplnych
Stan instalacji gazowych
Posiadające
kwalifikacje
wymagane
przy
wykonywaniu dozoru nad eksploatacją urządzeń,
instalacji oraz sieci gazowych
Stan
instalacji
elektrycznych
i
piorunochronnych
Posiadające
kwalifikacje
wymagane
przy
wykonywaniu dozoru nad eksploatacją urządzeń,
instalacji oraz sieci elektrycznych
3
Niewłaściwe działania mieszkańców - przyczyny awarii i katastrof budowlanych
-
wykonywanie: napraw, remontów, przebudów mieszkań, w tym instalacji sposobem
gospodarczym przez samych lokatorów, czyli osoby nieposiadające stosownego
przygotowania zawodowego oraz odpowiednich uprawnień,
-
zlecanie wykonania takich robót przez lokatorów mieszkańców osobom, które nie
mają przygotowania zawodowego i odpowiednich uprawnień,
-
przy wykonywaniu robót remontowych i przebudowach rozkładu pomieszczeń
mieszkalnych naruszenie elementów konstrukcyjnych, takich jak ściany nośne,
nadproża, konstrukcje stropów,
-
samowolne przeróbki, zmiany przebiegu instalacji gazowej ze zmianami
usytuowania odbiorników gazowych, m.in. kuchenek gazowych, skutkujące
wybuchem gazu przy nieszczelnościach połączeń instalacji,
-
samowolne przekuwanie, uszkadzanie elementów prefabrykowanych przewodów
wentylacyjnych, spalinowych i kominowych, zakłócenie ciągów powietrza, które
powodują brak możliwości odprowadzenia gazów i skutkują nawet śmiertelnymi
zatruciami
mieszkańców
(były
przypadki
rozbiórki
całych
elementów
prefabrykowanych ww. przewodów, powodujące całkowity brak możliwości odprowa-
dzenia gazów i spalin z wyższych kondygnacji).
Przepisy prawne związane z przeglądami instalacji
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999 r. w
sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr
74, poz. 836), ogólnie w Rozdziale 2 i bardziej precyzyjnie, w zakresie zapewnienia
sprawności działania i nadzoru nad kontrolą stanu technicznego,
- § 23 odnośnie do instalacji i urządzeń wentylacyjnych,
- § 26 odnośnie do instalacji kominowych, kanałów i przewodów spalinowych oraz
dymowych,
- § 29 odnośnie do instalacji ciepłej wody użytkowej,
- § 32 odnośnie do instalacji wodociągowej,
- § 35 odnośnie do instalacji kanalizacyjnej,
- § 40 odnośnie do instalacji i urządzeń centralnego ogrzewania,
- § 46 odnośnie do instalacji i urządzeń gazowych,
- § 55 odnośnie do instalacji elektrycznej,
- § 57 odnośnie do instalacji piorunochronnej.
4
Wykaz norm dla instalacji:
1)kominowej:
- PN-EN 73063-2:2005 Kominy
-
Systemy kominów
z
glinianymi/ceramicznymi kanałami
spalinowymi. Wymagania i metody badań,
- PN-EN 73069:2005 Kominy
-
Gliniane/ceramiczne obudowy systemów kominowych.
Wymagania
i
metody badań,
- PN-EN 73084-5:2005 Kominy
-
wolnostojqce materiały dla wykładziny murowej.
SpecyfIkacja wyrobu,
- PN-EN 14471-2005 Kominy
-
Systemy kominowe
z
kanałami spalinowymi
z
tworzyw
sztucznych. Wymagania i metody badań,
- PN-EN 7457-2003-A7 Kominy-Ceramiczne wewnętrzne przewody kominowe. Wymagania i
metody badań,
- PN-EN 7856-7 Kominy
-
wymagania dla kominów metalowych
-
elementy systemu
kominowego,
- PN-EN 7857 Kominy - części składowe - betonowe wewnętrzne przewody kominowe,
- PN-EN 7858 Kominy - części składowe - betonowe kształtki do przewodów kominowych
- PN-EN 73502 Kominy
-
wymagania i metody badań ceramicznych końcówek przewodów;
2)gazowej:
- PN-EN 72953-7:2004 Kotły płomieniowo-płomieniówko
we -
Część
7:
wymagania dotyczące
instalacji paleniskowych na paliwa stałe i gazowe do kotłów,
- PN-92/M-34503
-
Gazociągi i instalacje gazownicze. Próby rurociągów;
3)wentylacyjnej:
- PN-EN 72097:2006(U) Wentylacja budynków
-
sieć przewodów
-
Wymagania dotyczące
elementów sieci przewodów ułatwiających konserwację systemu przewodów,
- PN-EN 74277:2006(U) Wentylacja budynków- nawiewniki i wywiewniki
-
Metoda pomiaru
strumienia
powietrza
za
pomocą
wzorcowych
czujników
w
skrzynkach
przyłącznych/ciśnieniowych;
4)wodociągowej:
- PN-EN 806-7:2004 Wymagania dotyczące wewnętrznych instalacji wodociągowych do
przesyłu wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi,
- PN-EN 7508:2002, Zaopatrzenie
w
wodę. Wymagania dotyczące systemów i ich części
składowych przeznaczonych do gromadzenia wody,
- PN-EN 7777:2003 Ochrona przed wtórnym zanieczyszczeniem wody
w
instalacjach
wodociągowych i ogólne wymagania dotyczące urządzeń zapobiegających zanieczyszczeniu
przez przepływ wtórny;
5) elektrycznej:
- PN-E-04700:7998 Urządzenia i układy elektryczne w obiektach elektroenergetycznych.
Wytyczne przeprowadzania po montażowych badań odbiorczych,
- PN-T-45000-2:7998 Uziemienia i wyrównywanie potencjałów w obiektach telekomunikacji,
radiofonii i telewizji. Wymagania i badania. Systemy uziemiające w obiektach telekomunikacji
przewodowej,
- PN-IEC 60364-6-67:2000 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Sprawdzanie.
Sprawdzanie odbiorcze,
- PN-IEC 60364-447:2000 Instalacje elektryczne
w
obiektach budowlanych. Ochrona dla
zapewnienia bezpieczeństwa. Ochrona przeciwporażeniowa,
- PN-IEC 364-4-48 7: 7 994 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla
zapewnienia bezpieczeństwa. Dobór środków ochrony przeciwporażeniowej
w
zależności od
wpływów zewnętrznych,
5
- PN-EN 50770-7:200 7 Eksploatacja urządzeń elektrycznych (identyczna z EN
50 770-7: 7
996);
6)piorunochronnej:
- PN-86-92/E-05003 Ochrona odgromowa obiektów budowlanych (arkusz 07,03 i 04),
- PN-IEC 6 7024-7:2007 Ochrona odgromowa obiektów budowlanych. Zasady ogólne.
UWAGA!
Właściciele, zarządcy lub użytkownicy obiektów, w których odbywa się proces spalania paliwa
stałego, ciekłego lub gazowego są obowiązani do usuwania zanieczyszczeń z przewodów
dymowych i spalinowych:
od palenisk opalanych paliwem stałym - co najmniej 4 razy w roku,
od palenisk opalanych paliwem płynnym i gazowym - co najmniej 2 razy w roku,
od palenisk zakładów zbiorowego żywienia i usług gastronomicznych - co najmniej raz
w miesiącu, jeżeli przepisy miejscowe nie stanowią inaczej;
- w obiektach, o których mowa w ust. l, należy usuwać zanieczyszczenia z przewodów
wentylacyjnych co najmniej raz w roku, jeżeli większa częstotliwość nie wynika z warunków
użytkowych;
- sprawdzać, czy istnieje dogodny dostęp do czyszczenia i przeprowadzania okresowych
kontroli przewodów kominowych, kanałów, czopuchów, rur i nasad kominowych;
- czy nie dokonano samowolnych zmian w podłączeniach kominowych: wentylacyjnych,
spalinowych i dymowych;
- czy pomieszczenia (lokale), w których zainstalowane są urządzenia grzewcze (trzony
kuchenne, piecyki wody przepływowej, kotły c.o. itp.) posiadają sprawnie działające
urządzenia wentylacyjne, w tym wywiewne i nawiewne;
- czy występują ewentualne inne stwierdzone w trakcie kontroli rażące nieprawidłowości
(uchybienia) mogące spowodować zagrożenia bezpieczeństwa ludzi lub mienia.
Wybrane Polskie Normy dotyczące bezpieczeństwa budynków, przywołane w
Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 7 kwietnia 2004 r.
(dot. bezp. budynków)
PN-86/E-05003.0 1
Ochrona odgromowa obiektów budowlanych. Wymagania
ogólne
PN-89/E-05003.03
Ochrona
odgromowa
obiektów
budowlanych.
Ochrona
obostrzona
PN-92/E-05003.04
Ochrona odgromowa obiektów budowlanych. Ochrona specjalna
6
PN85/B-02170
Ocena szkodliwości drgań przekazywanych przez podłoże na
budynki.
PN-IEC 364-4-481:1994
Instalacje elektryczne w
obiektach budowlanych. Ochrona dla
zapewnienia
bezpieczeństwa.
Dobór
środków
ochrony
przeciwporażeniowej w zależności od wpływów zewnętrznych
PN-IEC 60364-441:2000
Instalacje elektryczne w
obiektach budowlanych. Ochrona dla
zapewnienia bezpieczeństwa. Ochrona przeciwporażeniowa
PN-82/B-02857
Ochrona przeciwpożarowa w budownictwie. Przeciwpożarowe
zbiorniki wodne. Wymagania ogólne
PN-B-02861:1994
Ochrona przeciwpożarowa budynków. Suche piony
PN-M-51540:1997
Ochrona przeciwpożarowa budynków. Urządzenia tryskaczowe.
Zasady projektowania i
instalowania oraz odbioru i
eksploatacji
PN-89/B-10425
Przewody dymowe, spalinowe i
wentylacyjne murowane z cegły.
Wymagania techniczne i
badania przy odbiorze i eksploatacji
PN-83/B-03430
Wentylacja w budynkach mieszkalnych zamieszkania zbiorowego
i użyteczności publicznej. Wymagania wraz ze zmianą PN-
83/B03430/Az3:2000
PN-92/N-01256-02
Znaki bezpieczeństwa. Ewakuacja
PN-N-O 1256-5: 1998
Zasady umieszczania znaków bezpieczeństwa na drogach
ewakuacyjnych i drogach pożarowych.
Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego dla budynku
Celem opracowania instrukcji bezpieczeństwa pożarowego jest zapoznanie użytkowników
obiektu z obowiązującymi przepisami w zakresie bezpieczeństwa pożarowego oraz z
zasadami postępowania na wypadek pożaru lub innego zdarzenia. Instrukcja powinna
przyczynić się do ograniczenia możliwości powstania i rozwoju pożaru w obiekcie. Zgodnie z
ustawą o ochronie przeciwpożarowej właściciel budynku, zarządca, zapewniając jego
ochronę przeciwpożarową, obowiązani są w szczególności:
przestrzegać przeciwpożarowych wymagań techniczno-budowlanych, instalacyjnych i
technologicznych,
wyposażyć budynek, obiekt budowlany lub teren w wymagane urządzenia
przeciwpożarowe i gaśnice,
7
zapewnić konserwację oraz naprawy urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic w sposób
gwarantujący ich sprawne i niezawodne funkcjonowanie,
zapewnić osobom przebywającym w budynku, obiekcie budowlanym lub na terenie
bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji,
przygotować budynek do prowadzenia akcji ratowniczej,
zapoznać użytkowników z przepisami przeciwpożarowymi,
ustalić sposoby postępowania na wypadek powstania pożaru lub innego zagrożenia.
Kompletna instrukcja bezpieczeństwa pożarowego dowolnego obiektu powinna
uwzględniać:
1) cel instrukcji;
2) zasady ogólne i terminologię (słowniczek);
3) warunki ochrony przeciwpożarowej wynikające z przeznaczenia obiektu, sposobu
użytkowania i jego warunków technicznych (zagrożenie wybuchem);
4) charakterystykę pożarową obiektu - przedmiot instrukcji;
5) analizę pożarową budynku - zakres stosowania instrukcji;
6) wymogi przeciwpożarowe obiektu wynikające z obowiązujących przepisów;
7) charakterystyczne dla obiektu potencjalne źródła powstania pożaru oraz kierunki jego
rozprzestrzeniania się;
8) sposoby zapobiegania możliwości powstania pożaru;
9) rodzaje przeglądów technicznych i czynności konserwacyjne stosowanych w obiekcie
urządzeń przeciwpożarowych, gaśnic i instalacji;
10) podręczny sprzęt gaśniczy, jego rozmieszczenie i zasady użycia;
11) instalacje i urządzenia przeciwpożarowe;
12) sposoby postępowania na wypadek pożaru i innego nadzwyczajnego zagrożenia;
13) zasady przekazywania informacji o pożarze czy innym zagrożeniu (Instrukcja alarmowa);
14) harmonogram czynności ewakuacyjnych w przypadku powstania pożaru lub innego
zagrożenia;
15) sposoby zabezpieczeń - procedury przy wykonywaniu prac niebezpiecznych pod
względem pożarowym (opracowanie procedur i instrukcji);
16) sposoby praktycznego sprawdzania organizacji i warunków ewakuacji ludzi (organizacja
ewakuacji, metody oraz zasady ewakuacji);
17) sposoby
zaznajamiania użytkowników
obiektu
z
instrukcją
oraz
przepisami
przeciwpożarowymi;
18) wykaz ważniejszych przepisów przeciwpożarowych;
19) zawierać również załączniki do instrukcji, tj. m.in.
- znaki bezpieczeństwa - ewakuacja,
- znaki ochrony przeciwpożarowej,
- znaki bezpieczeństwa - techniczne środki przeciwpożarowe,
8
- instrukcja postępowania na wypadek pożaru,
- rejestr zmian i przeglądów.
Właściciel (zarządca) budynku, obiektu budowlanego lub terenu, zapewniając ich
ochronę przeciwpożarową, obowiązany jest w szczególności:
przestrzegać przeciwpożarowych wymagań techniczno-budowlanych, instalacyjnych i
technologicznych,
wyposażyć budynek, obiekt budowlany lub teren w wymagane urządzenia
przeciwpożarowe i gaśnice,
zapewnić konserwację oraz naprawy urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic w sposób
gwarantujący ich sprawne i niezawodne funkcjonowanie,
zapewnić osobom przebywającym w budynku, obiekcie budowlanym lub na terenie
bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji,
przygotować budynek, obiekt budowlany lub teren do prowadzenia akcji ratowniczej,
zapoznać mieszkańców, lokatorów, użytkowników i pracowników z instrukcją
bezpieczeństwa pożarowego i przepisami przeciwpożarowymi,
ustalić sposoby postępowania na wypadek powstania pożaru, klęski żywiołowej lub
innego miejscowego zagrożenia.
Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego budynku (obiektu budowlanego)
powinna określać:
charakterystykę pożarowo-techniczną obiektu,
potencjalne źródła powstania pożaru i drogi jego rozprzestrzeniania,
zasady zapobiegania możliwości powstania pożaru,
zasady zabezpieczenia prac niebezpiecznych pożarowo,
zasady zabezpieczenia obiektu w podręczny sprzęt gaśniczy,
zasady postępowania na wypadek powstania pożaru,
zasady prowadzenia ewakuacji,
zasady
prowadzenia szkolenia użytkowników obiektu w zakresie ochrony
przeciwpożarowej
9
Ustalenia
instrukcji
bezpieczeństwa
pożarowego
powinny,
zgodnie
z
rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21
kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych
obiektów budowlanych i terenów uwzględniać, że:
1)urządzenia przeciwpożarowe w obiekcie
powinny być wykonane zgodnie z projektem
uzgodnionym pod względem ochrony przeciwpożarowej przez rzeczoznawcę do spraw
zabezpieczeń przeciwpożarowych, a warunkiem dopuszczenia do ich użytkowania jest
przeprowadzenie odpowiednich dla danego urządzenia prób i badań potwierdzających
prawidłowość ich działania;
2)urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice
powinny być poddawane przeglądom
technicznym i czynnościom konserwacyjnym, zgodnie z zasadami określonymi w Polskich
Normach dotyczących urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, w odnośnej dokumentacji
techniczno-ruchowej oraz instrukcjach obsługi;
3)przeglądy
techniczne
i czynności konserwacyjne powinny być przeprowadzone w
okresach i w sposób zgodny z instrukcją ustaloną przez producenta, nie rzadziej jednak niż
raz w roku;
4)węże
stanowiące wyposażenie hydrantów wewnętrznych powinny być raz na 5 lat
poddawane próbie ciśnieniowej na maksymalne ciśnienie robocze, zgodnie z Polską Normą
dotyczącą konserwacji hydrantów wewnętrznych;
5)
w obiektach oraz na terenach przyległych do nich
jest zabronione wykonywanie
czynności, które mogą spowodować pożar, jego rozprzestrzenienie się, utrudnienie prowa-
dzenia działania ratowniczego lub ewakuacji:
- używanie otwartego ognia,
palenie tytoniu i stosowanie innych czynników mogących
zainicjować zapłon występujących materiałów:
w strefie zagrożenia wybuchem,
z wyjątkiem urządzeń przeznaczonych do tego celu,
w miejscach występowania materiałów niebezpiecznych pożarowo,
w miejscach występowania innych materiałów palnych,
określonych przez właściciela
lub zarządcę i oznakowanie zgodnie z Polskimi Normami dotyczącymi znaków
bezpieczeństwa;
6)zabronione jest również:
- używanie instalacji, urządzeń i narzędzi niesprawnych technicznie lub w sposób niezgodny z
przeznaczeniem albo warunkami określonymi przez producenta, jeżeli może się to przyczynić
do powstania pożaru, wybuchu lub rozprzestrzenienia ognia;
- garażowanie pojazdów silnikowych w obiektach i pomieszczeniach nieprzeznaczonych do
tego celu, jeżeli nie opróżniono zbiornika paliwa pojazdu i nie odłączono na stałe zasilania
akumulatorowego pojazdu;
- rozgrzewanie za pomocą otwartego ognia smoły i innych materiałów w odległości mniejszej
niż 5 m od obiektu, przyległego do niego składowiska lub placu składowego z materiałami
palnymi, przy czym jest dopuszczalne wykonywanie tych czynności na dachach o konstrukcji
i pokryciu niepalnym w budowlanych obiektach, a w pozostałych, jeżeli zostaną zastosowane
odpowiednie, przeznaczone do tego celu podgrzewacze;
10
- rozpalanie ognisk lub wysypywanie gorącego popiołu i żużla w miejscu umożliwiającym
zapalenie się materiałów palnych albo sąsiednich obiektów oraz w mniejszej odległości od
tych obiektów niż 10m,
- użytkowanie elektrycznych urządzeń ogrzewczych ustawionych bezpośrednio na podłożu
palnym, z wyjątkiem urządzeń eksploatowanych zgodnie z warunkami określonymi przez
producenta,
- przechowywanie materiałów palnych oraz stosowanie elementów wystroju i wyposażenia
wnętrz z materiałów palnych w odległości mniejszej niż 0,5 m od:
urządzeń i instalacji, których powierzchnie zewnętrzne mogą nagrzewać się do
temperatury przekraczającej 373,15 K (100 stC),
linii kablowych o napięciu powyżej 1 kV, przewodów uziemiających oraz przewodów
odprowadzających instalacji piorunochronnej oraz czynnych rozdzielnie prądu
elektrycznego, przewodów elektrycznych siłowych i gniazd wtykowych siłowych o
napięciu powyżej 400 V;
7) należy pamiętać i uwzględnić w instrukcji bezpieczeństwa pożarowego, że zabronione
jest:
- stosowanie na osłony punktów świetlnych materiałów palnych, z wyjątkiem materiałów
trudno zapalnych i niezapalnych, jeżeli zostaną umieszczone w odległości co najmniej 0,05 m
od żarówki;
- instalowanie opraw oświetleniowych oraz osprzętu instalacji elektrycznych, takiego jak
wyłączniki, przełączniki, gniazda wtyczkowe, bezpośrednio na podłożu palnym, jeżeli ich
konstrukcja nie zabezpiecza podłoża przed zapaleniem;
- składowanie materiałów palnych na drogach komunikacji ogólnej służących ewakuacji lub
umieszczanie przedmiotów na tych drogach w sposób zmniejszający ich szerokość albo
wysokość poniżej wymaganych wartości;
- zamykanie drzwi ewakuacyjnych w sposób uniemożliwiający ich natychmiastowe użycie;
- lokalizowanie elementów wystroju wnętrz, instalacji i urządzeń w sposób zmniejszający
wymiary drogi ewakuacyjnej poniżej wartości wymaganych w przepisach techniczno-
budowlanych;
- uniemożliwienie lub ograniczenie dostępu do:
gaśnic i urządzeń przeciwpożarowych,
źródeł wody do celów przeciwpożarowych,
bezpieczeństwa pożarowego obiektu,
wyjść ewakuacyjnych albo okien dla ekip ratowniczych,
wyłączników i tablic rozdzielczych prądu elektrycznego oraz kurków głównych
instalacji gazowej;
- napełnianie gazem płynnym butli na stacjach paliw, stacjach gazu płynnego i w innych
obiektach nieprzeznaczonych do tego celu oraz nieumieszczanie na stacji na odmierzaczu
gazu płynnego informacji o nienapełnianiu butli.
11
Kary nakładane przez nadzór budowlany
Obecna konstrukcja prawa budowlanego zawiera dwie grupy kar przewidzianych
do stosowania w stosunku do osób dopuszczających się czynów naruszających postanowie-
nia ustawy.
Do grupy pierwszej należą czyny polegające na:
1) popełnianiu, w okresie budowy obiektu budowlanego, nieprawidłowości dotyczących
odstępstw od zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunków pozwolenia na
budowę (określonych w Prawie Budowlanym)
2) przystąpieniu do użytkowania obiektu budowlanego bez zawiadomienia właściwego
organu nadzoru budowlanego o zakończeniu robót budowlanych lub bez decyzji o pozwo-
leniu na użytkowanie (zgodnie z Prawem Budowlanym).
W przypadku ujawnienia wymienionych czynów, wymierza się karę, która stanowi:
Wysokość kary = s *k *w
s - iloczyn stawki opłaty
k - współczynnik kategorii obiektu budowlanego
w - współczynnik wielkości obiektu budowlanego
Stawka opłaty (s) wynosi 500 zł, a współczynniki (k) i (w) określone są w tabeli będącej
załącznikiem do ustawy.
Karę właściwy organ wymierza w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Zażalenie wnosi się w trybie postępowania administracyjnego, w terminie siedmiu dni od
dnia doręczenia postanowienia stronie, do organu II instancji nad organem wy-
mierzającym karę.
Karę należy wnieść w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia, w kasie
właściwego urzędu wojewódzkiego lub na rachunek bankowy tego urzędu. W przypadku
nieuiszczenia kary w terminie podlega ona ściągnięciu w trybie przepisów o
postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Uprawnionym do żądania ściągnięcia kary
w drodze egzekucji administracyjnej jest wojewoda. Do kar stosuje się odpowiednio
przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, z tym że
uprawnienia organu podatkowego, z wyjątkiem wymierzenia kary postanowieniem,
przysługują wojewodzie. Istotnym uprawnieniem organu podatkowego jest przyznanie
mu możliwości odroczenia terminów przewidzianych w przepisach prawa podatkowego,
na wniosek podatnika, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub
interesem publicznym.
Do grupy drugiej należą czyny kwalifikowane jako występki, w rozumieniu Kodeksu karnego i
wykroczenia, w rozumieniu Kodeksu wykroczeń.
Prawo budowlane przewiduje sankcje karne za czyny popełniane z naruszeniem przepisów
ustawy, w tym związanych z utrzymaniem obiektów budowlanych. Zgodnie z Kodeksu
Karnym występkiem jest czyn zabroniony, zagrożony grzywną powyżej 30 stawek dziennych,
karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności przekraczającą miesiąc.
12
Do czynów karalnych, które należy kwalifikować jako występki, zostały zaliczone działania
polegające na:
wykonywaniu robót budowlanych bez wymaganego pozwolenia na budowę, zgłoszenia
lub w sposób mogący spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ludzi lub mienia bądź
zagrożenie środowiska, zagrożone grzywną, ograniczeniem wolności lub pozbawieniem
wolności do lat 2,
udaremnianiu właściwym organom wykonywania określonych ustawą czynności,
zagrożone karę grzywny, ograniczeniem wolności albo pozbawieniem wolności do roku,
tą samą karą zagrożone jest wykonywanie samodzielnych funkcji technicznych w
budownictwie, bez posiadania odpowiednich uprawnień budowlanych lub prawa wykony-
wania samodzielnej funkcji technicznej w budownictwie
„Kto nie spełnia określonego obowiązku utrzymania obiektu budowlanego w należytym
stanie technicznym, użytkuje obiekt w sposób niezgodny z przepisami lub nie zapewnia
bezpieczeństwa użytkowania obiektu budowlanego, podlega grzywnie nie mniejszej niż
100 stawek dziennych, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku",
We wszystkich sprawach określonych w Prawie Budowlanym właściwy organ nadzoru
budowlanego, który ujawnił te występki w toku postępowania administracyjnego,
obowiązany jest kierować wniosek karny do prokuratora rejonowego właściwego terenowo
do miejsca popełnienia występku. Prokurator prowadzi postępowanie przygotowawcze, które
może zakończyć umorzeniem sprawy lub skierowaniem do sądu oskarżenia publicznego
przeciwko osobie obwinionej. Jeżeli sąd w wyroku orzeknie karę grzywny, to wymierza ją w
stawkach dziennych, określając liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki. Najniższa liczba
stawek wynosi 10, najwyższa 360, natomiast wartość stawki nie może być niższa niż 10
złotych i nie może przekraczać 2000 złotych. Przedawnienie występków określonych w
przepisach karnych prawa budowlanego następuje, zgodnie z Kodeksem karnym, jeżeli od
czasu ich popełnienia upłynie 5 lat.
Natomiast orzekanie w sprawach wykroczeń, następuje na podstawie przepisów Kodeksu
postępowania w sprawach o wykroczenia.
Karze aresztu albo karze ograniczenia wolności, albo karze grzywny podlega ten, kto będąc
ustawowo zobowiązany:
w trakcie lub bezpośrednio po przeprowadzonej kontroli stanu technicznego obiektu lub
jego części nie spełnia obowiązku usunięcia stwierdzonych uszkodzeń lub uzupełnienia
braków, mogących spowodować niebezpieczeństwo dla ludzi lub mienia bądź zagrożenie
dla środowiska,
13
nie spełnia obowiązku utrzymania obiektu budowlanego w należytym stanie technicznym
lub użytkuje obiekt w sposób niezgodny z przeznaczeniem.
Karze grzywny w formie mandatu karnego nakładanego przez upoważnionego pracownika
nadzoru budowlanego podlega ten, kto:
nie poddaje obiektu budowlanego okresowym kontrolom,
w okresie istnienia obiektu budowlanego nie przechowuje dokumentacji budowy i
dokumentacji powykonawczej, a także innych dokumentów i decyzji dotyczących obiektu,
- nie spełnia obowiązku prowadzenia książki obiektu budowlanego,
nie udziela informacji lub nie udostępnia dokumentów żądanych przez właściwy organ,
związanych z utrzymaniem obiektu budowlanego.
kto utrudnia określone ustawą czynności właściwych organów, podlega karze aresztu
albo karze ograniczenia wolności, albo karze grzywny.
Pracownicy wojewódzkich i powiatowych organów nadzoru budowlanego są uprawnieni
do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego do 500 zł tylko za wykroczenia i
jedynie na podstawie imiennych upoważnień wydanych przez właściwego wojewodę.
Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia stanowi, że w postępowaniu mandatowym
funkcjonariusz uprawniony do nakładania grzywny w drodze mandatu karnego może ją
nałożyć jedynie wtedy, gdy:
schwytano sprawcę wykroczenia na gorącym uczynku lub bezpośrednio po popełnieniu
wykroczenia;
stwierdzi popełnienie wykroczenia naocznie pod nieobecność sprawcy albo za pomocą
urządzenia pomiarowego lub kontrolnego, a nie zachodzi wątpliwość, co do osoby
sprawcy czynu (w tym także, w razie potrzeby, po przeprowadzeniu w niezbędnym
zakresie czynności wyjaśniających, podjętych niezwłocznie po ujawnieniu wykroczenia).
Nałożenie grzywny w drodze mandatu karnego nie może nastąpić po upływie:
14 dni od daty schwytania sprawcy na gorącym uczynku lub bezpośrednio po popełnieniu
wykroczenia,
30dni w wypadku stwierdzi popełnienie wykroczenia naocznie pod nieobecność sprawcy.
Funkcjonariusz nakładający grzywnę obowiązany jest określić jej wysokość, wykroczenie
zarzucone sprawcy oraz poinformować sprawcę wykroczenia o prawie odmowy przyjęcia
mandatu karnego i o skutkach prawnych takiej odmowy. W razie odmowy przyjęcia
mandatu karnego organ, którego pracownik nałożył grzywnę, występuje do sądu z
wnioskiem o ukaranie. We wniosku tym należy zaznaczyć, że obwiniony odmówił
przyjęcia mandatu, a w miarę możności podać także przyczyny odmowy.
Kodeks wykroczeń stanowi, że karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego
popełnienia upłynął rok; jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie, karalność wykro-
czenia ustaje z upływem 2 lat od popełnienia czynu, co należy rozumieć tak, że po tych
okresach nie można uruchamiać postępowania mandatowego.