CYGARA - HISTORIA NIEZWYKŁA

Mamy nadzieję, że zawarte w naszym Poradniku informacje przyczynią się do zwiększenia
zainteresowania się tematem cygar. Pozyskana w ten sposób wiedza pozwoli na bardziej
świadomy wybór cygara i w pełni delektowanie się jego smakiem. Im więcej będziemy
wiedzieć na temat cygar, tym bardziej będziemy doceniać wysiłek i pracę osób zajmujących
się jego wytworzeniem i dostarczeniem do kupującego.

PORADNIK KUPUJĄCEGO

Według najnowszych badań pierwsze ślady upraw tytoniu datuje się na rok 6000 p.n.e. przez
tubylcze ludy zamieszkujące teren obecnej Ameryki Północnej. Inne źródła podają również
obszar Meksyku i kulturę Majów jako prekursorów palenia tytoniu. Najstarsze
udokumentowane przypadki palenia tytoniu to pochodząca z terenu Gwatemali ceramika (ok.
X w. n.e.) wykonana przez plemię Majów, z rysunkiem przedstawiającym palącego tytoń
Indianina oraz płaskorzeźba ze ściany świątyni Majów w Palenqe (powstanie budowli szacuje
się na 640 r. n.e.) stan Chiapas (płd.-wsch. Meksyk).

Liście tytoniu używane były w celach ceremonialnych oraz podczas

różnych uroczystości plemiennych. Otaczane były przez Indian obu Ameryk szczególnym
pietyzmem. Świadczy o tym m.in. fakt, iż po przybyciu do Nowego Świata w 1492 roku,
Krzysztof Kolumb otrzymał zwinięte liście tytoniu jako podarunek od witających go
mieszkańców wysp Bahama. Indianie suszone liście tytoniu zawijali w łupiny z kolb
kukurydzy i tak przygotowane „cygara” palili.

Słowo „tobacco” pochodzi najprawdopodobniej od nazwy wyspy Tobago położonej w
regionie Karaibów. Inne źródła podają, że jego genealogii trzeba poszukać w nazwie jednego
ze stanów Meksyku – Tabasco. Idąc dalej tym tropem, polskie słowo tytoń pochodzi od
tureckiego "Tütün".
Pozostając jeszcze przez chwilę w kręgu „językowym” – słowo cygaro (hiszp. cigarro)
pochodzi od słowa sik`ar, co w języku Majów oznacza palenie tytoniu.

Kontakty handlowe z Nowym Światem zaowocowały sprowadzeniem wielu nowych roślin do
Europy, w tym również tytoniu. Sewilla była pierwszym miejscem na Starym Kontynencie,
gdzie od 1717 roku zaczęły powstawać manufaktury wytwarzające cygara ze sprowadzanego
z Kuby tytoniu. Pod koniec XVIII w. produkcja rozprzestrzeniła się na tereny Francji i
Niemiec. W wyniku kampanii napoleońskich prowadzonych na półwyspie Iberyjskim w
latach 1806-1812, żołnierze brytyjscy i francuscy przejęli zwyczaj palenia cygar od

Hiszpanów i przenieśli go w głąb Europy. Pierwsza fabryka cygar powstała na wyspach
Brytyjskich w 1820 roku.

Reklama cygar z 1884 roku,

Stettiner Zeitung

Rozwój mody na palenie cygar zaowocował zwiększonym popytem na wysokiej jakości
wyroby i dotychczasowa produkcja „sewilli”, jak nazywano hiszpańskie cygara, została
zastąpiona przez te sprowadzane z Kuby. Druga połowa XIX w. to niesamowity rozkwit
mody na palenie cygar w Europie, a co za tym idzie również wzrost ilości zakładanych
plantacji tytoniu, jak i fabryk cygar. Przykładowo w połowie XIX w. na Kubie było ok. 9500
plantacji i 1300 producentów cygar.

Rozwój produkcji papierosów oraz tańszych, wykonywanych maszynowo cygar i cygaretek
przyczynił się do spadku popularności prawdziwych cygar. Początek wieku XX przyniósł
znaczną redukcję „przemysłu cygarowego” na Kubie – działało tam wtedy już tylko około
120 manufaktur wytwarzających hawany.

Po II wojnie światowej nastąpił stopniowy renesans popularności cygar, zarówno
wytwarzanych ręcznie, jak i tych produkowanych maszynowo (co przyczyniało się do spadku
ich ceny, a co za tym idzie większej dostępności na rynku).

Wydarzenia związane z rewolucją na Kubie i objęciem władzy przez Fidela Castro (1959 r.)
zaowocowały w końcu embargiem handlowym (1962 r.) nałożonym przez prezydenta USA
J.F.Kennedy`ego na Kubę (wiąże się z tym pewna ciekawa historia opisana

tutaj

).

Wydarzenia te miały dwojaki skutek: w wyniku nacjonalizacji przemysłu tytoniowego i
zawirowań w produkcji cygar znacznie spadła ich dostępność na rynku oraz część
producentów uciekła z wyspy rządzonej przez Fidela do innych krajów basenu Morza
Karaibskiego. Zaowocowało to rozwojem produkcji cygar w sąsiadujących z Kubą krajach
(Dominikana, Honduras, Jamajka, Nikaragua, Meksyk). Stąd właśnie obecność takich samych
nazw marek cygar produkowanych na Kubie i w innych krajach np. H.Upmann, El Rey Del
Mundo, Fonseca, Hoyo De Monterey, La Gloria Cubana, Partagas, Por Larranaga, Punch,
Romeo y Julietta.

Dzisiaj po cygara sięgają także Panie

Początek lat sześćdziesiątych przyniósł znowu spadek zainteresowania paleniem cygar, co
miało związek z odkrycie szkodliwego wpływu nikotyny zawartej w tytoniu. Niewątpliwie
przyczyniło się do tego nadużywanie papierosów i ich nieco „chaotyczny i nerwowy” sposób
palenia.

Ponowna restytucja cygara nastąpiła w połowie lat dziewięćdziesiątych, a to za sprawą
zupełnie innego podejścia do tematu palenia.

Nie chodzi już tylko o dostarczenie dawki nikotyny, ale przede wszystkim o stworzenie dla
siebie pewnego azylu, wyciszenia, nadanie ceremonii palenia wyjątkowości i godnej oprawy,
jaką otaczali cygaro pierwsi aficionados na świecie - Indianie.