1
mgr Magdalena Marszałek
Choroby dziedziczne
i terapia genowa.
2
Sekcja
Wprowadzenie
Już w połowie XX wieku pojawił się termin poradnictwo genetyczne
– które to miało na celu diagnozowanie chorób genetycznych jak i
wrodzonych wad rozwojowych. Specjaliści zajmujący się tą
tematyką starają się ustalać przyczyny oraz możliwości
dziedziczenia danej choroby w następnych pokoleniach. Aktualnie
poradnie diagnostyczne są powszechne i ogólnie dostępne. Dla
przykładu, w Polsce mamy ponad 20 tego typu placówek.
Możliwość diagnozowania chorób genetycznych automatycznie
rozwinęła kolejną gałąź nauki związaną z próbą ich wyleczenia.
Dlatego, prawie że równolegle, rozpoczęły się badania mające na
celu prowadzenia skutecznej tzw. „terapii genowej” – która to
rozwija się po dziś dzień.
3
Proponuję następujący porządek lekcji:
1. Znaczenie poradnictwa genetycznego.
2. Etapy poradnictwa genetycznego.
3. Rodzaje mutacji.
4. Przykłady chorób genetycznych.
5. Istota i przebieg terapii genowej.
6. Podsumowanie.
4
Sekcja
1. Znaczenie poradnictwa genetycznego.
Poradnictwo genetyczne, jak już wspomniałam, służy diagnostyce chorób i
wad
wrodzonych
o
podłożu
genetycznym
oraz
ocenie
prawdopodobieństwa ich występowania u potomstwa. Głównym celem
jest tu zatem potwierdzenie lub wykluczenie możliwości wystąpienia
choroby genetycznej jak i określanie przyczyn jej powstania. Prawidłowa
diagnostyka umożliwia poznanie charakteru choroby, jej przyczynę oraz
przebieg. Wszystko to pozwala na precyzyjne określenie możliwości
leczenia i rehabilitacji oraz daje szanse na prognozę pojawienia się wady
u następnych dzieci.
Lekarze genetycy w pierwszej kolejności analizują fenotypy pacjentów ich
genetyczną historię rodziny i na podstawie zebranych informacji oraz
przeprowadzonych badań określają prawdopodobieństwo wystąpienia
choroby.
5
Powyższa diagnostyka pozwala także na ocenę ryzyka wystąpienia
danego nowotworu oraz na potwierdzenie lub negację mutacji
określonego genu.
Większość młodych i zdrowych par starających się o potomstwo
zazwyczaj nie musi korzystać z poradnictwa genetycznego, gdyż
statystycznie znajdują się oni w grupie minimalnego ryzyka
populacyjnego oscylującego na granicy kilku procent obciążenia.
Jednak zdarzają się przypadki, gdzie ryzyko wstąpienia
potencjalnej wady genetycznej jest wyższe i wtedy konsultacja w
poradni jest konieczna.
6
Do grupy osób predysponowanych do konsultacji zazwyczaj zalicza
się:
■
Pary u których pierwsze dziecko obciążone jest wadą
genetyczną
■
Osoby u których w rodzinie wystąpiły przypadki chorób
genetycznych
■
Pary które przeszły już kilka nieudanych prób posiadania
potomstwa
■
Pary które zdecydowały się na zapłodnienie metodą in vitro
■
Osoby blisko spokrewnione, które spodziewają się dziecka
■
Kobiety po 35 roku życia mające zostać matkami
■
Osoby narażone na działanie szkodliwych czynników mające
zostać rodzicami.
7
2. Etapy poradnictwa genetycznego.
W poradnictwie genetycznym zazwyczaj wyróżnia się kilka podstawowych
etapów badania. Są nimi:
1. Wstępna ocena sytuacyjna – polegająca na potwierdzeniu lub
wykluczeniu genetycznego obciążenia.
2. Charakterystyka problemu – związana jest z badaniem cech
anatomicznych i morfologicznych pacjentów oraz z przeprowadzeniem
wywiadu na temat przebytej lub obecnej ciąży w kontekście działania
czynników mutagennych lub występowania w tym okresie chorób
wirusowych czy bakteryjnych jak i sposobów leczenia.
3. Analiza historii rodziny - ma na celu pozyskanie pełnej wiedzy nt.
chorób występujących na przestrzeni lat w rodzinie pacjentów.
8
4. Weryfikacja choroby – na tym etapie dokonuje się badań
pobranego materiału genetycznego celem zdiagnozowania
potencjalnej choroby.
5. Zalecenia genetyczne – na podstawie zebranych informacji
możliwe jest określenie prawdopodobieństwa wystąpienia
choroby lub wady u następnych dzieci w danej rodzinie.
6. Efekt – stały kontakt z pacjentami celem pozyskania informacji
na temat ich decyzji w kontekście dalszej prokreacji czy
leczenia.
9
3. Rodzaje mutacji.
Mutacje to inaczej nagłe i trwałe zmiany w danym materiale
genetycznym, które mogą zachodzić zarówno w komórkach ciała
(somatycznych) jak i w komórkach rozrodczych (gametach). O ile
pierwsze z nich dotyczące konkretnej części organizmu nie są
dziedziczone, o tyle mutacje w gametach są przekazywane następnym
pokoleniom ze względu na to, że wszystkie komórki powstałe po
zapłodnieniu posiadają zmienioną informacje genetyczną.
Mutacje mogą być różne w skutkach, jednak zazwyczaj są niekorzystne
dla organizmu (w skrajnych przypadkach prowadzą nawet do śmierci i
wtedy mówimy o mutacjach letalnych), niektóre z nich, z perspektywy lat,
uznawane zostały za pozytywne ze względu na to, że odegrały
niebagatelną rolę w ewolucji.
Pojawienie się mutacji może odbywać się dwojako: samorzutnie - i wtedy
mówimy o mutacji spontanicznej lub poprzez czynniki mutagenne
(fizyczne lub chemiczne) – i wtedy jest to mutacja indukowana.
10
Ogólnie mutacje możemy sklasyfikować w trzech kategoriach:
I. Mutacje genowe – zwane inaczej punktowymi, które polegają na zmianie
sekwencji nukleotydu we fragmencie DNA.
Wyróżniamy tu:
a. mutacje milczącą - nie ujawnia się
b. mutacje zmiany sensu – kiedy kodon zaczyna wyznaczać inny
aminokwas
c. mutacje nonsensowną – kiedy dochodzi do zahamowania syntezy
białka
d. delecję – wypadnięcie jednego nukleotydu lub insercję –
dodatkowe jego wstawienie – co w obu przypadkach zmienia ramkę
odczytu.
11
II. Mutacje chromosomowe (strukturalne) – polegają na zmianie budowy
chromosomu i dotyczą większej ilości genów.
W zależności od zmiany rozróżniamy:
a. delecję – wypadnięcie części chromosomu
b. duplikacje – podwojenie części chromosomu
c. inwersję – odwrócenie fragmentu chromosomu o 180˚
d. translokację – przemieszczenie się części chromosomu na inny –
niehomologiczny
12
III. Mutacje genomowe (liczbowe) – polegające na zmianie
prawidłowej liczby chromosomów.
Mogą to być:
a. trisomie – zamiast pary występują trzy chromosomy
homologiczna (2n+1)
b. monosomie – zamiast pary mamy chromosom pojedynczy (2n-1)
c. poliploidalności – zwielokrotnienie podstawowej liczby chromosomów
(3n,4n itp.)
13
Sekcja
4. Przykłady chorób genetycznych.
Choroby dziedziczne zazwyczaj są skutkiem mutacji genowych i
dziedziczą się zgodnie z I prawem Mendla, co znaczy że dopiero w
przypadku kiedy obydwoje rodzice są heterozygotami noszącymi
zazwyczaj recesywny zmutowany gen, istnieje 25% ryzyko
ujawnienia się choroby.
Poniższa tabela wskaże ważniejsze choroby będące skutkiem
mutacji genetycznych.
14
Nazwa
Choroby
Rodzaj mutacji
Skutki
albinizm
Mutacja genu kodującego malaninę
Brak barwnika w skórze, włosach i tęczówce oka.
anemia sierpowata
Mutacja genu kodującego hemoglobinę
Krwinki mają charakterystyczny sierpowaty
kształt czopując naczynia krwionośne (często
kończy się śmiercią).
fenyloketonuria
Mutacja genu kodującego fenyloalaninę
Ogólny niedorozwój umysłowo-ruchowy.
hemofilia
Mutacja genu kodującego czynnik
krzepliwości krwi
Zaburzenia związane z krzepliwością krwi.
mukowiscydoza
Mutacja genu odpowiedzialnego za białko
transportujące w błonach komórkowych
Produkcja nadmiernej ilości śluzu (może
prowadzić do śmierci).
pląsawica
Huntingtona
Mutacja genu jednego z białek
występujących w mózgu
Zaburzenia ze strony układu nerwowego.
daltonizm
Mutacja genu białka receptorowego
odbierającego bodźce świetlne
Upośledzenie widzenia barw.
zespół Downa
Trisomia 21 chromosomu
Upośledzenie umysłowo-fizyczne.
zespół Klinefeltera
Trisomia chromosomów płci (XXY)
U mężczyzn kobieca budowa ciała – bezpłodność.
zespół Turnera
Monosomia chromosomu płci X0
U kobiet upośledzenie umysłowe, bezpłodność.
15
5. Istota i przebieg terapii genowej.
Terapia genowa to metoda leczenia na poziomie informacji genetycznej
zapisanej w DNA. Dzięki najnowszym osiągnięciom inżynierii genetycznej
możliwa jest jej realizacja polegająca, najogólniej mówiąc, na zastąpieniu
wadliwego genu – prawidłowym umożliwiającym właściwą ekspresję. Taki
rodzaj terapii nazwany został terapią suplementacyjną, w odróżnieniu od
terapii supresyjnej, polegającej na hamowaniu ekspresji zmutowanego
genu.
Terapię genową można przeprowadzić dwojako – poprzez wprowadzenie
prawidłowego genu do komórki rozrodczej lub zygoty albo bezpośrednio
do komórek somatycznych organizmu. W efekcie takiego zabiegu
zmieniona zostaje praca organizmu a tym samym objawy choroby.
16
Współcześnie pierwszy rodzaj terapii związany z wprowadzeniem
prawidłowego genu do komórek rozrodczych czy zygot, z przyczyn natury
moralno – etycznej, nie jest realizowany i w leczeniu dominuje strategia
terapii komórek somatycznych, w której to wyróżnia się trzy podstawowe
etapy:
1. Wyizolowanie prawidłowego genu wraz z wyborem docelowych
komórek biorcy.
2. Transfekcja wybranej grupy komórek biorcy.
3. Ekspresja prawidłowego genu.
17
Sekcja
PODSUMOWANIE
Współczesne nadzieje związane z terapią
genową sprawiły, że cały czas trwają
intensywne badania mające na celu
udoskonalenie jej technik. Eksperymenty
prowadzi się dwuetapowo: przedklinicznie
– na bazie hodowli komórkowych i na
zwierzętach oraz klinicznie – na ludziach
będących ochotnikami.
Każdorazowo badania kliniczne muszą
mieć
ustalony
określony
stopień:
bezpieczeństwa, skuteczności, efektów
ubocznych oraz możliwości dopuszczenia
do użytku.
Zapamiętaj
najważniejsze:
■
poradnictwo
genetyczne
■
Mutacje
■
choroby
dziedziczne
■
terapia genowa
■
badania kliniczne
■
badania
przedkliniczne