Adam Asnyk dwa sonety

background image
background image

Ta lektura

, podobnie jak tysiące innych, jest dostępna on-line na stronie

wolnelektury.pl

.

Utwór opracowany został w ramach projektu

Wolne Lektury

przez

fun-

dację Nowoczesna Polska

.

ADAM ASNYK

Dwa sonety¹

Sie trennten sich endlich und sah’n nicht
Nur noch zuweilen im Traum
Sie waren längst gestorben
Und wussten es selber kaum

Kiedym Cię żegnał, usta me milczały,
I nie wiedziałem, jakie słowo rzucić:
Więc wszystkie słowa przy mnie pozostały,
A serce zbiegło i nie chce powrócić.

Tyś powitała znów swój domek biały,
Gdzie Ci słowiki będą z wiosną nucić,
A mnie przedziela świat nieszczęścia cały,
Dom mój daleko i nie mogę wrócić.

Tak pozostałem samotny, bez rady
Na moje smutki i tęsknoty moje:
Przebiegam myślą chwil minionych ślady,

Nad zwiędłą różą zadumany stoję…
I w niebo wzrok mój wysyłam na zwiady,
Lecz o przyszłości pomyśleć się boję.

Niedługo może na przyszłości dzieje
Zostanie tylko blady cień wspomnienia;
Serdeczne ślady mroźny wiatr rozwieje
I wszystko zniknie we mgłach oddalenia.

Więc trzeba będzie zmusić do milczenia
Te drżące struny, z których pieśń się leje,
I grobowego wziąć pozór kamienia,
Co pogrzebaną pokrywa nadzieję.

Na taką przyszłość, co mgłę ołowianą
Rozpostrzeć może na błękitnem niebie,
Na taką przyszłość ciemną i stroskaną,

¹Dwa sonety — przesłane w liście pannie Anieli Grudzińskiej. [przypis autorski]

background image

Co ból i miłość zarówno pogrzebie…
Niechaj te słowa pamiątką zostaną
I niech przeżyją razem mnie i Ciebie!

Dnia  września  r.

Ten utwór nie jest objęty majątkowym prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że
możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest dodatkowymi
materiałami (przypisy, motywy literackie etc.), które podlegają prawu autorskiemu, to te dodatkowe materiały
udostępnione są na licencji

Creative Commons Uznanie Autorstwa – Na Tych Samych Warunkach . PL

.

Źródło:

http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/asnyk-dwa-sonety

Tekst opracowany na podstawie: Adam Asnyk, Pisma, tom III, wydanie nowe zupełne, w układzie i z obja-
śnieniami F. Hoesicka, nakładem Księgarni F. Hoesicka, Warszawa .

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl) na podstawie tekstu do-
stępnego w serwisie Wikiźródła (http://pl.wikisource.org). Redakcję techniczną wykonała Paulina Choromań-
ska, natomiast korektę utworu ze źródłem wikiskrybowie w ramach projektu Wikiźródła.

Okładka na podstawie:

cloudzilla@Flickr, CC BY .

es

y

o ne e t y

Wolne Lektury to projekt fundacji Nowoczesna Polska – organizacji pożytku publicznego działającej na rzecz
wolności korzystania z dóbr kultury.
Co roku do domeny publicznej przechodzi twórczość kolejnych autorów. Dzięki Twojemu wsparciu będziemy
je mogli udostępnić wszystkim bezpłatnie.

a

o es

o

Przekaż % podatku na rozwój Wolnych Lektur: Fundacja Nowoczesna Polska, KRS .
Pomóż uwolnić konkretną książkę, wspierając

zbiórkę na stronie wolnelektury.pl

.

Przekaż darowiznę na konto:

szczegóły na stronie Fundacji

.

Dwa sonety


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Pozytywizm, Sonety, Sonety - Adam Asnyk
DWA ANIOŁY Adam Asnyk
Pozytywizm, Wiersze Asnyk, Wiersze - Adam Asnyk
Dwa sonety
33 Adam Asnyk poezja
Adam Asnyk Między nami nic nie było(1)
Adam Asnyk
Adam Asnyk fresk pompejanski
Adam Asnyk 2
Adam Asnyk Ta łza
Maria Konopnicka i Adam Asnyk poeci czasów niepoetyckich
ADAM ASNYK
Sonet Adam Asnyk
Adam Asnyk Sonet
Adam Asnyk Miłość jak słońce
Adam Asnyk Ja ciebie kocham(1)
Adam Asnyk mlodosci sen

więcej podobnych podstron