Rodzina w świetle tradycji sapiencjalnej Starego Testamentu
Tradycją sapiencjalną Starego Testamentu zwykło się nazywać pouczenia zawarte w Księgach
Przysłów, Hioba, Syracydesa, Koheleta, Mądrości Syracha oraz w Psalmach. Według nauki mędrców
starotestamentalnych rodzina pełniła funkcję religijną, wychowawcza i społeczno - ekonomiczną
1
.
Rodzina izraelska była zorganizowana na sposób patriarchalny i w jej skład wchodzili ludzie
złączeni ze sobą więzami krwi tj. ojciec, jego małżonka i jednocześnie matka jego dzieci, niezamężni
synowie, synowie żonaci wraz z ich żonami, córki oraz inni ludzie złączeni ze sobą więzami wspólnego
zamieszkiwania, słudzy, przybysze, wygnańcy, sieroty, wdowy. Wszyscy oni zamieszkiwali w jednym
domu pod opieką głowy rodziny, jakim był ojciec
2
.
W dawnych dziejach historii Izraela ojciec rodziny posiadał nieograniczoną władzę nad jej
członkami. Przykładem tego jest historia Jeftego i jego córki, opisana w Księdze Sędziów
3
. Jefte
wracając ze zwycięskiej bitwy z Amonitami składa Bogu pochopny ślub, obiecując, że złoży w
całopalnej ofierze tę osobę, która pierwsza wyjdzie z jego domu na spotkanie z nim. Tą osobą okazuje
się jego własna jedyna córka. Jefte z bólem serca dotrzymuje złożonego Bogu ślubu. Innym
przykładem jest przytoczony już wcześniej przypadek Judy i Tamar. Kiedy Juda dowiaduje się o
podstępie Tamar chce ją ukarać śmiercią, do czego jako głowa rodziny ma prawo
4
.
1
Por. Por. M. Peter, Dzieje Izraela, Poznań 1996, s. 42.
2
Por. Tamże, s. 42.
3
Sdz 11, 1- 38.
4
Por. Por. N. Calduch – Benages, Święta Rodzina w świetle tradycji sapiencjalnej Starego
Testamentu, w: Święta Rodzina w Starym Testamencie, w: Żyć dla Świętej Rodziny, – Benages Nuria
(red.), Materiały Formacyjne Polskiej Prowincji Misjonarzy Świętej Rodziny (8.2006), A. Bajorski (red.),
Ciechocinek, s. 42.
W Izraelu ojciec był odpowiedzialny za wychowanie zawodowe dziecka, szczególnie zaś swego
syna. Zawód był dziedziczony i przechodził z pokolenia na pokolenie. Księga Mądrości Syracha
poucza: Wychowuj swego syna i pracuj nad nim, żebyś nie został zaskoczony jego bezczelnością ( Syr.
30, 13).
Dla matki życie codzienne w rodzinie izraelskiej było bardzo trudne, ponieważ to na niej
spoczywał ciężar ogniska domowego. Do obowiązków matki należała troska o przynoszenie wody,
mielenie ziaren, wyrabianie ciasta, wypiekanie chleba. Matka przędła, tkała, zbierała drewno,
podtrzymywała ogień w palenisku. Pomiędzy nią a dziećmi były rozwinięte silne więzi uczuciowe
5
.
Jak bardzo ważną jest praca i oddanie się matki dla rodziny opisują mędrcy w Poemacie o dzielnej
niewieście, w którym autor natchniony identyfikuje idealną małżonkę z doskonałą panią domu (por.
Prz 31, 10-31).
Nieco zaskakujące a jednocześnie bardzo uzasadnione jest położenie akcentu na talenty i
zainteresowania ekonomiczne dobrej żony. Autor ponad piękność i miłość kobiety przedkłada jej
zmysł i talent gospodarczy
6
.
Jedną z najważniejszych umiejętności kobiety była zdolność zarządzania domem, zaangażowanie
w pracę i robienie interesów. Aspekt ekonomiczny w rodzinie izraelskiej był bardzo ważny.
Narzeczony, jeśli chciał wziąć dziewczynę za żonę musiał ofiarować jej ojcu pewną sumę pieniędzy
tzw. machar, w zależności od ojcowskich wymagań. Zamiast pieniędzy mogło to być wykonanie
pewnej pracy albo jakaś przysługa. Machar nie był jednak zapłatą za kobietę, lecz raczej
rekompensatą dla jej rodziny. Poprzez zapłacenie machar małżonek uzyskiwał prawo do kobiety
7
.
5
Tamże, s. 43- 44.
6
Tamże, s. 45.
7
Tamże, s. 45.
W miarę upływu czasu, kiedy tryb życia Izraela stawał się osiadły. Pojawiały się również zmiany
dotyczące obyczajów rodzinnych, m. in ograniczenie władzy ojcowskiej na rzecz całej społeczności
izraelskiej. Ukazuje to przepis zawarty w Księdze Powtórzonego Prawa
8
.
W Izraelu rodzina obok narodu i państwa była najważniejszą podstawą społeczności. Mędrcy
żydowscy w swoich pouczeniach kładą szczególny nacisk na jej integralność i jedność. Widzą rodzinę
jako siedzibę Bożego błogosławieństwa, pobożności i wychowania
9
.
Dom rodzinny człowieka pobożnego, mądrego i sprawiedliwego był miejscem szczególnego
błogosławieństwa Bożego. Tak na ten temat mówi autor Księgi Przysłów: „W domu bezbożnego
mieszka przekleństwo PANA, który błogosławi tylko domy sprawiedliwych” ( Prz 3, 33); „W domu
prawego jest wiele bogactw” (Prz 15, 6a). „Dom bezbożnego zostanie zburzony, a namiot prawych
zakwitnie” (Prz 14, 11).
To właśnie w rodzinie poprzez przykład rodzice uczyli dzieci bojaźni dla Pana, czyli szczególnego
szacunku względem Boga. To właśnie bojaźni Boża miała pomagać dzielnie stawić czoła wszystkim
próbom życiowym, jakie przed nimi staną
10
.
8
Ukazuje ten proces następujący przepis: „Gdyby ktoś nieposłusznego i krnąbrnego syna, który
nie słucha ani ojca, ani matki, a choć go karcili, to nadal ich nie słucha, wtedy ojciec i matka go
pochwycą i zaprowadzą do starszych miasta, do bramy tej miejscowości, i powiedzą do starszych
miasta: Nasz syn jest nieposłuszny i krnąbrny, nie słucha naszych upomnień, jest rozpustnikiem i
pijakiem. Wtedy wszyscy mieszkańcy miasta będą go kamienować aż umrze. Tak usuniecie zło
spośród was, a cały Izrael, słysząc o tym, zatrwoży się” (Pwt 21,18-21). Przepis ten ukazuje osłabienie
w Izraelu władzy ojcowskiej na rzecz władzy starszych miasta, czyli władzy społeczności. I chociaż
Pismo Święte nigdzie nie podaje przykładu, aby ten przepis prawa został zastosowany chce
podkreślić, że szacunek i posłuszeństwo jest podstawą ładu społeczno-religijnego.
9
Por. Por. N. Calduch – Benages, Święta Rodzina w świetle tradycji sapiencjalnej Starego
Testamentu, w: Święta Rodzina w Starym Testamencie, w: Żyć dla Świętej Rodziny, dz. cyt., s. 50.
Pośród wszystkich ksiąg Starego Testamentu, księga Mądrości Syracha w sposób szczególny
traktuje o wychowaniu dzieci. Rodzina stanowiła podstawowe środowisko wychowawcze. Obowiązek
wychowania dziecka spoczywał w Izraelu na obojgu rodzicach. Jego zaś celem było zdobycie przez
dziecko pewnego poziomu życia moralnego oraz mądrości i nabycie dyscypliny
11
. W Izraelu rodzina
była pierwszą szkołą wychowania. Poprzez pouczenia mędrców Pan Bóg poucza naród jak należy żyć,
wychowywać dzieci, troszczyć się o dom.
Księgi sapiencjalnej Starego Testamentu akcentują wartość małżeńskiej wierności, dobrego
wychowania dzieci, oraz szacunku dzieci względem rodziców
12
.
To że tyle miejsca poświęcają tematyce rodzinnej daje obraz tego że jest ona istotna w
oczach Bożych.
10
Tamże, s. 50.
11
Por. I. Soler, Wychowanie Jezusa Chrystusa, w: X Kongres Józefologiczny, A. Latoń (red.),
Święty Józef patrona na nasze czasy, Kalisz 2009.
12
Por. Cantalamessa R, Porywające piękno małżeństwa i rodziny według Biblii, w: Sprawy
Rodziny, Nr 86/2/2009, s. 51.