Autor: inf. prasowa, fot. By Xlm (Own work) [Public domain], via Wikimedia Commons

18 września 2015 r. przedstawiciele
środowiska osób z niepełnosprawnościami
przekazali na ręce Grażyny Wereszczyńskiej,
dyrektor Biura Dialogu i Inicjatyw
Obywatelskich Kancelarii Prezydenta, list do
Prezydenta RP, Andrzeja Dudy, dotyczący
realizacji w Polsce Konwencji ONZ o prawach
osób niepełnosprawnych. List podpisany jest
przez 130 organizacji pozarządowych
działających na rzecz ponad miliona osób

Ponad 100 organizacji pozarządowych
działających dla osób z
niepełnosprawnością pisze do
prezydenta

21.09.2015

z różnymi niepełnosprawnościami, a także

przez ich członków oraz przedstawicieli nauki.

Przekazanie listu było okazją do spotkania i
zaprezentowania postulatów, wynikających
ze 

Społecznego Raportu Alternatywnego z realizacji

Konwencji

, opracowanego przez szerokie grono

ekspertów świata nauki oraz organizacji
pozarządowych. Reprezentanci sygnatariuszy listu
przedstawili dyrektor Grażynie Wereszczyńskiej oraz
Joannie Kamińskiej, ekspertce ds. osób z
niepełnosprawnościami w Kancelarii Prezydenta,
aktualneproblemyzwiązane z wdrożeniem przez
Polskę Konwencji i wyzwań polityki społecznej w tym
zakresie. Przypomnieli także o braku ratyfikacji przez
Polskę protokołu dodatkowego do Konwencji i
potrzebie odejścia od oświadczenia rządowego w
sprawie mocy obowiązywania Konwencji.

Potrzeby i rozwiązania

Podczas spotkania Anna Rutz z Fundacji Elektrownia
Inspiracji zwróciła uwagę na konieczność zmiany
systemu orzecznictwa wobec konwencyjnej definicji
niepełnosprawności oraz wzmocnienia wsparcia
zatrudnienia na otwartym rynku pracy. Z kolei Adam
Zawisny ze Stowarzyszenie na rzecz Osób
Niepełnosprawnych i Osób Zagrożonych
Wykluczeniem Społecznym „KOLOMOTYWA”
przypomniał o roli alternatywnych wobec domów
pomocy społecznej form wsparcia dla osób z
niepełnosprawnościami (np. mieszkania wspomagane

czy asystent osobisty).

Dr Monika Zima­Parjaszewska, wiceprezes Polskiego
Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem
Umysłowym wskazała na konieczność uchylenia
instytucji ubezwłasnowolnienia i wprowadzenia
systemu wspieranego podejmowania decyzji.
Podkreśliła także potrzebę likwidacji zakazu
małżeństw wobec osób z niepełnosprawnościami.
Główny inicjator listu, Grzegorz Kozłowski,
przewodniczący Towarzystwa Pomocy
Głuchoniewidomym, zwrócił uwagę na zbyt małe
wsparcie osób z niepełnosprawnościami i ich rodzin
oraz potrzebę uniwersalnego projektowania i
dostępności przestrzeni publicznej, produktów,
usług.

Kajetana Maciejska­Roczan, prezes Polskiego
Związku Głuchych, przedstawiła natomiast problem
ograniczonego dostępu do alternatywnych form
komunikacji (np. tłumacza języka migowego, zapisu
w alfabecie Braille’a, audiodeskrypcji). Jak
zadeklarowała dyrektor Grażyna Wereszczyńska,
spotkanie to było początkiem dalszej współpracy na
rzecz obywateli z niepełnosprawnościami i ich
otoczenia.

Poniżej pełna treść listu i jego
sygnatariusze

18 września 2015 roku

Szanowny Pan
dr Andrzej Duda
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
ul. Wiejska 10, 00­902 Warszawa

Szanowny Panie Prezydencie,

Jako przedstawiciele środowiska osób z
niepełnosprawnościami i środowiska naukowego
pragniemy pogratulować Panu wyboru na najwyższy
urząd Rzeczypospolitej Polskiej i życzyć wytrwałości
w realizacji konstytucyjnych zadań.

Doceniając podjęcie przez Pana Prezydenta dialogu
ze środowiskiem osób z niepełnosprawnościami
poprzez list z dnia 5 maja 2015 roku, sami również
chcielibyśmy złożyć deklarację współpracy.

Wobec przypadającej 6 września trzeciej rocznicy
ratyfikacji Konwencji o prawach osób z
niepełnosprawnościami, pragniemy podkreślić wagę i
potrzebę efektywnego wdrażania jej postanowień.
Konwencja nakłada na Państwo obowiązek
zapewnienia osobom z każdą niepełnosprawnością
dostępności wszystkich aspektów życia – między
innymi w zakresie zatrudnienia, edukacji, kultury,
transportu, wymiaru sprawiedliwości, a także
dostępności architektonicznej, informacyjnej oraz w
komunikowaniu się – z uwzględnieniem
uniwersalnego projektowania. W związku z
powyższym, chcemy zwrócić uwagę Pana Prezydenta
na kilka kwestii wymagających pilnych i
skoordynowanych działań władzy publicznej (we

współpracy z przedstawicielami środowiska osób z
niepełnosprawnościami), w tym podejmowanie
inicjatyw ustawodawczych.

Czytając Pana list skierowany do osób z
niepełnosprawnościami, z radością przyjęliśmy, że
dostrzega Pan, jak ważnym aspektem dla osób z
niepełnosprawnościami jest „równoprawny dostęp do
sfery zatrudnienia”. Uznajemy to stanowisko jako
deklarację Pana Prezydenta do wdrożenia art. 27
Konwencji, który wskazuje, że każda osoba z
niepełnosprawnością ma prawo do pracy w otwartym
środowisku. Należy zatem prowadzić politykę
państwa tak, aby w pierwszej kolejności stworzyć
każdej osobie z niepełnosprawnością szansę na
zatrudnienie na otwartym rynku pracy. Istnieje
niewielka grupa osób, które z uwagi na wieloraką lub
niezwykle utrudniającą funkcjonowanie
niepełnosprawność lepiej realizują swoją aktywność
zawodową na chronionym rynku pracy i te osoby
wymagają największego wsparcia w tej formie
zatrudnienia. Jednakże w dobie osiągnięć medycyny,
techniki i procesów rehabilitacji oraz zmian w
podejściu do niepełnosprawności większość osób z
niepełnosprawnościami przy odpowiednim wsparciu
jest w stanie pracować na otwartym rynku pracy. Z
tego względu, jak najbardziej wskazane jest
stymulowanie i wspieranie procesów sprzyjających
przechodzeniu osób z niepełnosprawnościami z
chronionego na otwarty rynek pracy, który powinien
z czasem stać się dominującą formą zatrudnienia
tych osób.

W tym kontekście prosimy Pana Prezydenta o
ponowne przeanalizowanie poglądu ­ wyrażonego w
odpowiedzi na pytania portalu niepelnosprawni.pl ­
że jest Pan przeciwko utrzymaniu obecnej tendencji
przechodzenia pracowników z niepełnosprawnościami
z chronionego na otwarty rynek pracy, bardziej
opowiadając się za równowagą.

Istnieje potrzeba wspólnego wypracowania strategii
polityki społecznej wobec osób z
niepełnosprawnościami (celów, obszarów,
instrumentów, kryteriów wsparcia itd.), a w ślad za
tym systemu orzecznictwa. Polityka ta nie może, jak
to ma miejsce w świetle obecnie obowiązujących
regulacji prawnych, koncentrować się na
dysfunkcjach, deficytach i podkreślaniu, do czego
osoba z niepełnosprawnością nie jest zdolna.
Zgodnie z konwencyjną definicją niepełnosprawności,
polityka ta powinna określać, w jaki sposób można i
należy wesprzeć osobę z niepełnosprawnością w
korzystaniu przez nią ze wszystkich wolności i praw
człowieka na równych zasadach z innymi. Niezależne
i aktywne życie osób z niepełnosprawnościami
oznacza konieczność zmiany systemu wsparcia,
uwzględniającego zróżnicowane i elastyczne
rozwiązania, które nie będą skazywały osoby
niepełnosprawnej na całkowitą zależność od
członków swojej rodziny lub na pobyt w domu
pomocy społecznej. Zmiana ta zapewniłaby także
zdecydowanie bardziej godne życie osobom
wspierającym osoby z niepełnosprawnościami,
których trudną sytuację Pan Prezydent także
zauważa (w miejsce słowa „opiekun” postulujemy

korzystanie z określenia „osoba wspierająca”).

Bardzo trafnie zauważył Pan Prezydent w swoim
liście potrzebę prowadzenia godnego życia oraz
możliwość osobistego rozwoju osób z
niepełnosprawnościami. Dla wielu z nich sposobem
do osiągnięcia tego jest proces deinstytucjonalizacji.
Polega on na powstawaniu oraz rozwoju
alternatywnych wobec domów pomocy społecznej
form mieszkalnictwa (mieszkania wspomagane,
rodzinne domy pomocy) oraz wsparcia osób z
niepełnosprawnościami w ich środowisku lokalnym,
między innymi przez rozwój usług asystentów
osobistych. Takie formy wsparcia istnieją, jednak nie
w postaci rozwiązań systemowych, a głównie jako
rozwiązania wypracowane i realizowane przez
organizacje pozarządowe, co nie zapewnia ciągłości,
systematyczności, kompleksowości i co za tym idzie
– skuteczności wsparcia.

Ważną kwestią jest zastąpienie instytucji
ubezwłasnowolnienia systemem wspieranego
podejmowania decyzji przez osoby z
niepełnosprawnością intelektualną lub psychiczną.
Taka zmiana nastąpiła w większości państw
europejskich. Przyjęte przez nie regulacje pozwalają
indywidualnie dostosować rozwiązania do możliwości
każdej osoby i ukształtować zakres wsparcia z
poszanowaniem woli osoby zainteresowanej w jak
największym stopniu. Stanowisko organizacji
międzynarodowych, a także Komitetu ONZ do spraw
praw osób z niepełnosprawnościami jest w tej
sprawie jednoznaczne ­ ubezwłasnowolnienie

narusza prawa człowieka i wyklucza z życia
społecznego.

Znając stanowisko Pana Prezydenta na temat
znaczenia rodziny w życiu każdego człowieka,
chcielibyśmy zwrócić uwagę na fakt, że aktualnie
polskie prawo uniemożliwia części osób z
niepełnosprawnościami jej założenie. Nasze
środowisko od dawna postuluje zmiany w Kodeksie
rodzinnym i opiekuńczym mające na celu zniesienie
zakazu zawierania małżeństw przez osoby z
niepełnosprawnością intelektualną lub psychiczną.

Obszerną listę zidentyfikowanych przez nasze
środowisko problemów dotyczących wykluczenia i
dyskryminacji osób z niepełnosprawnościami zawiera
Społeczny Raport Alternatywny z realizacji Konwencji
w Polsce, który wraz z kluczowymi postulatami
pozwalamy sobie złożyć na ręce Pana Prezydenta.
Stanowi on rezultat trwającej kilkanaście miesięcy
pracy ponad 200 osób, które uczestniczyły w różnych
etapach jego tworzenia. W proces powstawania
Raportu zaangażowanych było kilkadziesiąt
organizacji osób z niepełnosprawnościami i
działających na ich rzecz, w tym największe i
najbardziej reprezentatywne organizacje o zasięgu
ogólnopolskim.

Szanowny Panie Prezydencie,

W swoich wystąpieniach podkreślał Pan
nieodzowność nowego otwarcia w polityce
społecznej, zauważenia głosu osób z

niepełnosprawnościami i ich rodzin. Jako
przedstawiciele środowiska osób z
niepełnosprawnościami i środowiska naukowego
bardzo liczymy na inicjatywę Pana Prezydenta.
Jesteśmy gotowi włączyć się w każde przedsięwzięcie
zmierzające ku wdrożeniu nowoczesnej polityki w
tym obszarze.

Chcielibyśmy poznać dokładniej Pana plany w
odniesieniu do poruszanej tematyki. Jeśli byłby Pan
Prezydent otwarty na spotkanie z przedstawicielami
środowiska osób z niepełnosprawnościami, chętnie
wzięlibyśmy w nim udział.

Z wyrazami szacunku oraz wielką nadzieją, że
zapowiadana przez Pana Prezydenta Dobra Zmiana
obejmie również problematykę istotną dla osób ze
wszystkimi rodzajami niepełnosprawności,

Grzegorz Kozłowski, Towarzystwo Pomocy
Głuchoniewidomym

w imieniu własnym oraz następujących osób i
organizacji:

1.  Barbara Abramowska, Polskie Stowarzyszenie na

Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym

2.  Maciej Augustyniak, Fundacja Polska bez Barier
3.  Katarzyna Azjan, Stowarzyszenie

„Niepełnosprawność ­ Jeden Front”

4.  Łukasz Banaszak, ekspert Polskiego Forum Osób

Niepełnosprawnych w Europejskim Forum Osób
Niepełnosprawnych

5.  Dr Joanna Bartnicka, Pełnomocnik Dziekana

Wydziału Organizacji i Zarządzania Politechniki
Śląskiej ds. osób niepełnosprawnych

6.  Andrzej Bauman, Polskie Stowarzyszenie

Diabetyków

7.  Regina Bisikiewicz, Polski Instytut Otwartego

Dialogu

8.  Katarzyna Bogacka, SWPS Uniwersytet

Humanistycznospołeczny, Biuro ds. Zdrowia i
Osób z Niepełnosprawnością

9.  Magdalena Bojarska, Fundacja Pomocy

Młodzieży i Dzieciom Niepełnosprawnym „Hej,
Koniku”

10.  Jerzy Borowiec, Pełnomocnik Rektora

Politechniki Wrocławskiej ds. Osób
Niepełnosprawnych

11.  Ewa Brożek, Fundacja Parent Project Muscular

Dystrophy

12.  Bolesław Bryński, Stowarzyszenie Osób

Niepełnosprawnych i Ich Przyjaciół „Trwać w
Nadziei”

13.  Dr Marzena Buchnat, Uniwersytet im. Adama

Mickiewicza w Poznaniu, Zakład Pedagogiki
Specjalnej

14.  Prof. dr hab. Iwona Chrzanowska, Uniwersytet

im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

15.  Dr hab. med. Andrzej Cechnicki, Uniwersytet

Jagielloński w Krakowie, Collegium Medicum,
Katedra Psychiatrii, Zakład Psychiatrii
Środowiskowej; Stowarzyszenie na Rzecz
Rozwoju Psychiatrii i Opieki Środowiskowej

16.  Mariusz Cyrulewski, Uniwersytet Szczeciński,

Zakład Strategii i Bezpieczeństwa Europejskiego

Zakład Strategii i Bezpieczeństwa Europejskiego

17.  Dr hab. Beata Cytowska, Uniwersytet

Wrocławski, Instytut Pedagogiki, Zakład
Edukacji Osób z Niepełnosprawnością

18.  Dominik Czerkawski, Stowarzyszenie Studentów

z Niepełnosprawnościami Politechniki
Poznańskiej „Nieprzeciętni”

19.  Joanna Czopek, Stowarzyszenie Na Rzecz Osób

Niepełnosprawnych „SZANSA”

20.  Anna Maria Dukat, Business Centre Club
21.  Roman Durda, Pełnomocnik Rektora ds.

Studentów Niepełnosprawnych Uniwersytetu im.
Adama Mickiewicza

22.  Ryszard Dziewa, Fundacja „Świat według

Ludwika Braille'a”

23.  Rafał Dziurla, Polska Unia Zatrudnienia

Wspomaganego

24.  Dr Ilona Fajfer­Kruczek, Uniwersytet Śląski w

Katowicach, Zakład Pedagogiki Specjalnej w
Cieszynie

25.  Anna Florek, Fundacja CZAS DZIECIŃSTWA
26.  Prof. dr hab. Zenon Gajdzica, Uniwersytet Śląski

w Katowicach, Zakład Pedagogiki Specjalnej w
Cieszynie

27.  Agata Gawska, Fundacja Aktywizacja; Sieć

Pozarządowych Instytucji Rynku Pracy

28.  Dr hab. Barbara Gąciarz, Akademia Górniczo­

Hutnicza w Krakowie, Wydział Humanistyczny

29.  Dr Zbigniew Głąb, Stowarzyszenie Projektowo

Badawcze „Instytut Działań Społecznych”

30.  Anna Góral, Stowarzyszenie Inicjatyw Kobiecych
31.  Anna Grabowska, Fundacji „Promyk Słońca”
32.  Elżbieta Graf, Stowarzyszenie na Rzecz Osób z

Niepełnosprawnością Intelektualną „Kamienna

Niepełnosprawnością Intelektualną „Kamienna
Tęcza”

33.  Paweł Gwóźdź, Komisja Dialogu Obywatelskiego

ds. Wdrażania Konwencji o Prawach Osób
Niepełnosprawnych przy Urzędzie Miasta Łodzi

34.  Agnieszka Haremska, Stowarzyszenie na Rzecz

Osób z Autyzmem ProFUTURO

35.  Dominika Hoft, Zrzeszenie Studentów

Niepełnosprawnych Uniwersytetu Adama
Mickiewicza „Ad Astra”

36.  Hanna Hybicka, Polskie Towarzystwo Stomijne

POL­ILKO

37.  Małgorzata Jarosz­Jarszewska, Fundacja

Polskich Kawalerów Maltańskich w Warszawie
POMOC MALTAŃSKA

38.  Alina Kaszkiel­Suska, Fundacja Oparcia

Społecznego Aleksandry „FOSA”

39.  Beata Kazimierczak, Stowarzyszenie na rzecz

Propagowania Wspomagających Sposobów
Porozumiewania się „Mówić bez Słów”

40.  Grażyna Kierstan­Weiss, Wielkopolski Związek

Inwalidów Narządu Ruchu

41.  Lidia Klaro­Celej, Warszawskie Forum Inicjatyw

na rzecz Osób z Niepełnosprawnością
Intelektualną; doradca metodyczny m. st.
Warszawy w zakresie kształcenia specjalnego

42.  Dr Krzysztof Koman, Fundacja Pomocy Ludziom

Niepełnosprawnym

43.  Dr hab. Danuta Kopeć, Uniwersytet Adama

Mickiewicz w Poznaniu

44.  Prof. dr hab. Aniela Korzon, Dolnośląska Szkoła

Wyższa, Polski Komitet Audiofonologii

45.  Krzysztof Kotyniewicz, Fundacja Opatrzność
46.  Dr hab. Beata Kowalska, Uniwersytet

Jagielloński w Krakowie, Instytut Socjologii

47.  Dr Joanna Kowalska, Uniwersytet Warszawski
48.  Maciej Kowalski, Spółdzielnia Socjalna FADO
49.  Piotr Kowalski, Fundacja Sudsidium
50.  Jolanta Kramarz, Fundacja Vis Maior
51.  Ewa Krawczyk, Fundacja Pomóż Innym
52.  Katarzyna Krawczyk, Fundacja KSK
53.  Dr Paweł Kubicki, Szkoła Główna Handlowa w

Warszawie

54.  Dr hab., prof APS Małgorzata Kupisiewicz,

Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii
Grzegorzewskiej w Warszawie, Instytut
Pedagogiki Specjalnej, Zakład Surdopedagogiki

55.  Piotr Kuźniak, Fundacja Imago
56.  Lidia Lempart, Stowarzyszenie Rodziców i

Przyjaciół Dzieci z Wadą Słuchu ORaToR

57.  Agnieszka Lewonowska­Banach, Rada ds.

Zdrowia Psychicznego przy Ministerstwie
Zdrowia

58.  Filip Loba, Rada Studentów z

Niepełnosprawnością Politechniki Łódzkiej;
Komisja ds. niepełnosprawności Parlamentu
Studentów RP

59.  Dr Katarzyna Lis, Pełnomocnik Rektora ds. Osób

Niepełnosprawnych Uniwersytetu
Ekonomicznego w Poznaniu

60.  Kajetana Maciejska­Roczan, Polski Związek

Głuchych

61.  Marek Mackiewicz, University of Sheffield
62.  Justyna Mańkowska, Fundacja na Rzecz Rozwoju

Audiodeskrypcji KATARYNKA

63.  Dr hab. Barbara Marcinkowska, Akademia

Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej

Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej
w Warszawie, Instytut Pedagogiki Specjalnej

64.  Justyna Markitoń, Biuro ds. Osób

Niepełnosprawnych Uniwersytetu Szczecińskiego

65.  Monika Mazur­Rafał, Fundacja Humanity in

Action Polska

66.  Zenon Michajłowski, Stowarzyszenie IDEA 2000
67.  Bartosz Mioduszewski, WRZOS Wspólnota

Robocza Związków Organizacji Socjalnych

68.  Mariusz Mituś, Podkarpacki Związek

Organizatorów Zakładów Aktywności Zawodowej

69.  Dariusz Mokosa, Instytut Independent Living ­

International Team on Wheelchairs

70.  Tomasz Musielski, Łódzki Sejmik Osób

Niepełnosprawnych

71.  Anna Nowak, Stowarzyszenie na Rzecz Dzieci i

Młodzieży z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym

72.  Artur Nowakowski, Stowarzyszenie Verba

Veritatis

73.  Katarzyna Ośmiałowska, Centrum Kształcenia

Języka Migowego

74.  Małgorzata Pacholec, Polski Związek

Niewidomych

75.  Paweł Parus, Stowarzyszenie Klub Kibiców

Niepełnosprawnych; Dolnośląska Wojewódzka
Społeczna Rada ds. Osób Niepełnosprawnych

76.  Prof. dr hab. Mirosław Patalon, Akademia

Pomorska w Słupsku

77.  Piotr Pawłowski, Stowarzyszenie Przyjaciół

Integracji; Fundacja Integracja

78.  Mikołaj Piekut, Pełnomocnik Rektora i Kanclerza

ds. Osób Niepełnosprawnych Wyższej Szkoły
Gospodarki w Bydgoszczy

79.  Dr hab., Prof. UKW Dorota Podgórska­Jachnik,

Dr hab., Prof. UKW Dorota Podgórska­Jachnik,
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w
Bydgoszczy; Miejska Społeczna Rada ds. Osób
Niepełnosprawnych w Łodzi

80.  Anna Puławska­Rodzik, Fundacja Eudajmonia
81.  Małgorzata Radziszewska, Stowarzyszenie

Kobiet Niepełnosprawnych One.pl

82.  Krzysztof Peda, Stowarzyszenie Twoje Nowe

Możliwości

83.  Barbara Planta, Specjalny Ośrodek Szkolno­

Wychowawczy dla Dzieci Niewidomych i
Słabowidzących w Krakowie

84.  Dr Anna Rdest, Fundacja Instytut Rozwoju

Regionalnego

85.  Dr hab. Marek Rembierz, Uniwersytet Śląski w

Katowicach

86.  Filip Rodzik, Klub Sportowy Skorpion Polkowice
87.  Dr Katarzyna Roszewska, Uniwersytet Kardynała

Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, Wydział
Prawa i Administracji

88.  Dr Mirosław Rutkowski, Uniwersytet Jana

Kochanowskiego w Kielcach, Uniwersyteckie
Centrum Wsparcia i Rehabilitacji

89.  Anna Rutz, Fundacja Elektrownia Inspiracji
90.  Dr Agnieszka Rymsza, Wyższa Szkoła

Pedagogiczna im. Janusza Korczaka w
Warszawie

91.  Ilona Rzemieniuk, Stowarzyszenie Pomocy

Dzieciom z Ukrytymi Niepełnosprawnościami im.
H. Aspergera „NIE­GRZECZNE DZIECI”

92.  Jolanta Sałaj, Wrocławskie Stowarzyszenie

Opieki Nad Dziećmi i Osobami Specjalnej Troski

93.  Małgorzata Silny, Rada projektu Społeczny

Raport Alternatywny

94.  Prof. dr hab. Krystyna Slany, Uniwersytet

Jagielloński w Krakowie, Instytut Socjologii

95.  Katarzyna Skalska, Uniwersytet Marii Curie­

Skłodowskiej, Zespół ds. Studentów
Niepełnosprawnych

96.  Dr Wojciech Skiba, Uniwersytet Wrocławski,

Wydział Nauk Społecznych

97.  Ewa Sobocińska, Stowarzyszenie na Rzecz Osób

Niepełnosprawnych w Zduńskiej Woli

98.  Elżbieta Sowa, Fundacja na Rzecz

Niepełnosprawnych Dzieci, Młodzieży i Dorosłych
„ZAPEWNIĆ PRZYSZŁOŚĆ”

99.  Dr Joanna Staręga­Piasek, Instytut Rozwoju

Służb Społecznych

100.  Dr Monika Struck­Peregończyk, Wyższa Szkoła

Informatyki i Zarządzania z siedzibą w
Rzeszowie

101.  Dr hab., prof. UW Ryszard Szarfenberg,

Uniwersytet Warszawski, Instytut Polityki
Społecznej; Polski Komitet Europejskiej Sieci
Przeciw Ubóstwu

102.  Magdalena Szarota, Lancaster University;

Society for Disability Studies

103.  Dr Renata Szczepanik, Uniwersytet Łódzki
104.  Prof. dr hab. Bogdan Szczepankowski, Polska

Rada Języka Migowego

105.  Małgorzata Szumowska, Niewidzialna Wystawa
106.  Scholastyka Śniegowska, Polskie Towarzystwo

Stwardnienia Rozsianego

107.  Joanna Sztobryn­Giercuszkiewicz, Politechnika

Łódzka, Biuro ds. Osób Niepełnosprawnych

108.  Prof. dr hab. Bogusław Śliwerski, dr h.c.

Uniwersytetu Marii Curie­Skłodowskiej

Uniwersytetu Marii Curie­Skłodowskiej

109.  Piotr Todys, Fundacja TUS
110.  Beata Tomecka­Nabiałczyk, Stowarzyszenie

Niepełnosprawnych Studentów i Absolwentów
Uniwersytetu Łódzkiego

111.  Dr Małgorzata Trojańska, Uniwersytet

Pedagogiczny w Krakowie

112.  Jakub Waszak, Pełnomocnik ds.

niepełnosprawności Parlamentu Studentów
Rzeczypospolitej Polskiej

113.  Aleksander Waszkielewicz, Fundacja Instytut

Rozwoju Regionalnego

114.  Prof. dr hab. Roman Wieruszewski, Polska

Akademia Nauk, Instytut Nauk Politycznych,
Poznańskie Centrum Praw Człowieka

115.  Joanna Witkowska, Fundacja Pies Przewodnik
116.  Aleksandra Włodarczyk, Fundacja Hipoterapia ­

Na Rzecz Rehabilitacji Dzieci Niepełnosprawnych

117.  Aleksandra Włodarska vel Głowacka, Polska

Fundacja Pomocy Dzieciom Niedosłyszącym –
ECHO

118.  Kinga Wojaczek, Stowarzyszenie Innowacji

Społecznych „Ukryty Potencjał”

119.  Dr Agnieszka Wołowicz­Ruszkowska, Akademia

Pedagogiki Specjalnej im. Marii
Grzegorzewskiej; Special Interest Research
Group on Parents and Parenting with Intellectual
Disabilities, IASSIDD

120.  Krzysztof Wostal, Polska Fundacja Osób

Słabosłyszących

121.  Anna Woźniak­Szymańska, Koalicja na Rzecz

Osób z Niepełnosprawnością

122.  Andrzej Wójtowicz, Biuro ds. Osób

Niepełnosprawnych Akademii Górniczo­Hutniczej

Niepełnosprawnych Akademii Górniczo­Hutniczej
w Krakowie

123.  Dr hab. inż. arch. Marek Wysocki, Politechnika

Gdańska, Centrum Projektowania Uniwersalnego

124.  Izabela Zabielska, Stowarzyszenie Otwarte

Drzwi

125.  Jacek Zadrożny, Fundacja Vis Maior
126.  Prof. dr hab. Marzenna Zaorska, Uniwersytet

Warmińsko­Mazurski w Olsztynie, Wydział Nauk
Społecznych, Katedra Pedagogiki Specjalnej

127.  Adam Zawisny, Stowarzyszenie na Rzecz Osób

Niepełnosprawnych i Osób Zagrożonych
Wykluczeniem Społecznym „KOLOMOTYWA”

128.  Dr Monika Zima­Parjaszewska, Polskie

Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem
Umysłowym

129.  Krystyna Żaryn, SP ZOZ Szpital Bielański,

Psychiatryczny Zespół Leczenia Środowiskowego

130.  Katarzyna Żeglicka, Stowarzyszenie Strefa

Wenus z Milo

131.  Przemysław Żydok, Grupa ON Inclusion 14­20

Postulaty wynikające ze Społecznego
Raportu Alternatywnego z realizacji
Konwencji o Prawach Osób
Niepełnosprawnych przez
Rzeczypospolitą Polską

1.  Ratyfikowanie Protokołu Fakultatywnego.
2.  Likwidacja zakazu małżeństw wobec osób z

niepełnosprawnościami.

3.  Zmiana systemu ubezwłasnowolnienia na

system wspieranego podejmowania decyzji.

4.  Wypracowanie wspólnie ze środowiskiem

strategii polityki społecznej wobec osób z
niepełnosprawnościami (celów, obszarów,
instrumentów i kryteriów wsparcia itd.), w tym
mapy drogowej wdrażania Konwencji.

5.  Zmiana definicji niepełnosprawności oraz

dostosowanie systemu orzecznictwa (w tym do
opracowanej strategii i Konwencji), jak i jego
ujednolicenie.

6.  Przeniesienie Pełnomocnika Rządu ds. Osób

Niepełnosprawnych do Kancelarii Premiera.
Uczynienie go odpowiedzialnym horyzontalnie za
polityką społeczną wobec osób z
niepełnosprawnościami i koordynującym
wszystkie ośrodki decyzyjne.

7.  Oparcie prawodawstwa o zasady godności,

autonomii i niezależnego życia.

8.  Wspieranie aktywności osób z

niepełnosprawnościami zamiast bierności.
Zwiększenie udziału świadczeń i usług o
charakterze kompensacyjnym, aktywizacyjnym i
włączającym.

9.  Indywidualizacja wsparcia.

10.  Deinstytucjonalizacja – przejście od wsparcia w

dużych instytucjach do wsparcia w środowisku
lokalnym.

11.  Zdecydowane rozszerzenie oferty usług

publicznych.

12.  Wzmocnienie wsparcia Państwa dla rodzin osób

z niepełnosprawnościami.

13.  Preferowanie otwartego rynku pracy.
14.  Preferowanie i promowanie edukacji włączającej.

Preferowanie i promowanie edukacji włączającej.

15.  Włączenie środowiska osób z

niepełnosprawnościami w procesy kształtowania
polityki publicznej i stanowienia prawa, w tym
zapewnienie odpowiedniego udziału w ciałach
decyzyjnych.

16.  Uchwalenie ustawy antydyskryminacyjnej

zapewniającej osobom z niepełnosprawnościami
kompleksową ochronę.

17.  Ciągłe prowadzenie szkoleń podnoszących

wiedzę na temat niepełnosprawności
pracowników podmiotów realizujących zadania
publiczne.

18.  Likwidacja aborcji eugenicznej.
19.  Usunięcie błędów w tłumaczeniu Konwencji.