35

4/2003

Panasonic SA−HE 200

Oferta komponentów audio koncernu Matsushita była przez wiele lat

precyzyjnie podzielona − tańsze urządzenia sprzedawane były pod nazwą

Panasonic, te droższe zaś nosiły logo Technicsa. Jednak SA−HE 200 tak

mocno wchodzi w przedział cenowy do tej pory zarezerwowany dla

Technicsa, że niemalże dorównuje ceną najdroższemu z jego modeli. Po

prostu Matsushita stawia od dwóch sezonów na promocję Panasonica.

Z

ZZ

ZZ

wyglądu

SA−HE 200

przypomi−

na urządzenie Technicsa. Gdy−
by zakryć logo, niejeden z wielbi−

cieli tej japońskiej marki mógł−

by bez problemu wziąć go za “swojego”.
Jakość wykonania jest więc typowo
Technicsowa. Proszę odczytać to jako
komplement, bowiem co jak co, ale ja−
kość wykonania stała tu zawsze na wy−
sokim poziomie.

Przednia ścianka wykonana została

z aluminium. Z tego samego materiału
wykonano także dwa znajdujące się na
niej pokrętła, co na pewno wzmacnia
poczucie solidności. Oprócz wersji czar−
nej, jaką dostarczono do testu, dostępna
jest także wersja w kolorze srebrnym.

Przez całą szerokość przedniego pa−

nelu biegnie kawałek plastiku−lustra. Po
włączeniu urządzenia ukazuje się zza
niego niezbyt duży wyświetlacz fluores−

cencyjny. Mimo swoich niewielkich roz−
miarów, pozostaje on czytelny i kontra−
stowy. Dostępna jest funkcja regulacji
jego jasności, z dwoma poziomami. Mo−
żemy go wyłączyć, ale tylko w trybie
Source Direct, razem ze wszystkimi,
mniej lub bardziej przydatnymi “bajera−
mi”. Poza wyświetlaczem, funkcje infor−
macyjne pełni jeszcze sześć niewielkich
diod znajdujących się powyżej. Informu−
ją one o aktualnie wybranym trybie de−
kodowania surround.

SA−HE 200

jest jednym z trzech naj−

hojniej wyposażonych amplitunerów.
Oprócz standardowych dekoderów Dol−
by Digital, DTS i Dolby Pro Logic II, do−
stępne są jeszcze sześciokanałowe de−
kodery Dolby Digital EX, DTS ES oraz
DTS Neo:6. Nie można także zapomi−
nać o własnych trybach DSP amplitune−
ra, których jest 6, i które spodobają się
zapewne osobom lubiącym eksperymen−
tować z ustawieniami dźwięku surround.

Rzut oka na tylną ściankę pokazuje,

że również tutaj Panasonic był dość
szczodry. Do dyspozycji mamy aż czte−
ry pętle do nagrywania (w tym dwie
przypisane gniazdom wideo), trzy wej−
ścia liniowe, wejście gramofonowe oraz
6−kanałowe wejście pozwalające na
podłączenie zewnętrznego procesora

bądź odtwarzacza SACD/DVD−Audio.
Dodatkowe gniazdo analogowe, pełnią−
ce rolę gniazda podręcznego, ulokowa−
ne jest na przedniej ściance wraz z
gniazdem wideo w dwóch standardach.
Do dyspozycji mamy aż cztery wejścia
optyczne TosLink oraz jedno koaksjalne
S/PDIF. Wyjście cyfrowe jest tylko jed−
no, w formie optycznej.

Sporo jest także wejść wideo. Co

prawda na próżno nam szukać gniazd
komponent, ale za to mamy do dyspo−
zycji cztery wejścia (z wejściem pod−
ręcznym nawet pięć) i trzy wyjścia kompo−
zytowe, zdublowane złączami S−video.

SA−HE 200

wyposażony został w aż

osiem par gniazd głośnikowych. Tutaj
pobił nawet bogatego Denona, który
miał ich “tylko” siedem. Po bliższej in−
spekcji okazuje się, że jest tak za spra−
wą dodatkowej pary głośników przed−
nich, którą można wykorzystać do stwo−
rzenia najprostszego systemu multiro−
om. Same gniazda głośnikowe są solid−
ne i dość szeroko rozstawione, co nie−
wątpliwie ułatwia podłączenia. Ale mam
zastrzeżenie dotyczyczące wielkości ot−
worów na wtyki bananowe (dostępnych
po usunięciu zaślepek), które są mini−
malnie za duże, przez co używane prze−
ze mnie wtyki kompatybilne z BFA sie−
działy zbyt luźno i wymagały podgięcia.

Z bardziej niecodziennych cech

SA−

HE 200

trzeba wymienić umieszczenie

dodatkowego wyjścia do podłączenia
zewnętrznej końcówki mocy, mogącej

zasilać dwa kanały tylne. Czy dopłata za
dodatkową końcówkę, przy cenie ampli−
tunera 3000 zł, jest warta systemu 7.1,
to każdy musi rozstrzygnąć we własnym
sumieniu. Dobrym rozwiązaniem byłoby
także wyjście mocy dla kanałów przed−
nich i centralnego, tych jednak brak.

Zadaniem komputerowego wentyla−

tora jest chłodzenie urządzenia, na
szczęście włącza się on tylko przy dłuż−
szych okresach naprawdę głośnego słu−
chania i działa dyskretnie.

Obsługa Panasonica jest średnio

wygodna. Aby ustawić podstawowe pa−
rametry głośników, należy wcisnąć nie−

codzienną kombinację przycisków, tak
więc o ustawieniu wszystkiego bez in−
strukcji można od razu zapomnieć.

SA−HE 200

daje nam możliwość

ustawienia odległości do poszczegól−
nych głośników w metrach, z dokładnoś−
cią do 10cm, nie ma więc potrzeby wpi−
sywania czasów opóźnień. Dostępna
jest także możliwość regulacji częstotli−
wości odcięcia wszystkich głośników w
trybie small. Panasonic daje nam do wy−
boru częstotliwości 100, 150 i 200Hz.

Pilot

SA−HE 200

jest ciekawy o tyle,

że część (tych rzadziej używanych)
przycisków ukryta jest pod przesuwną
klapką, dzięki czemu dostęp do najważ−
niejszych funkcji jest bardzo prosty.
Szkoda jednak, że pilotem tym nie mo−
żemy obsługiwać urządzeń innych pro−
ducentów.

KINO DOMOWE

− Amplitunery wielokanałowe do 3000 zł

36

4/2003

Pierwszą rzeczą, która zwraca

uwagę w brzmieniu Panasoni−

ca, jest dość wstrzemięźliwa pre−

zentacja basu, szczególnie w kontekś−
cie dość znacznej mocy wzmacniacza.
Prawdę mówiąc, spodziewałem się
mocnego, solidnego basu, tymczasem
już pierwsza płyta, która powędrowała
do odtwarzacza DVD, Celine Dion

“All

the way...”

, pokazała, że jest inaczej.

W piosence

“That's the way it is”

wy−

raźnie pojawiło się rozwarstwienie po−
między silnym, rytmicznym basem re−
produkowanym przez aktywny subwoo−
fer B&W CM, a tym reprodukowanym
przez głośniki główne, którego... prak−
tycznie nie było. Panasonic najwyraź−
niej nie nadążał z dostarczaniem od−
powiedniej ilości “mięcha”, mimo że
poziomy pomiędzy subwooferem ak−
tywnym B&W CM i pozostałymi głośni−
kami teoretycznie były precyzyjnie wy−
regulowane za pomocą cyfrowego
miernika poziomu głośności. To samo
dało się zaobserwować przy słuchaniu
zwykłego stereo. Słuchając pierwsze−
go utworu z efektownej płyty

“Exotic

dances from the opera”

wydanej przez

Reference Recordings, wyraźnie za−
brakło tego charakterystycznego ata−
ku, który towarzyszy masywnemu wej−
ściu kotłów. Oczywiście można było
podkręcić pokrętło głośności, ale w
dalszym ciągu nie można było uzys−
kać najwłaściwszego efektu.

Średnica

SA−HE 200

jest w miarę

naturalna i łagodna, nawet może cza−

sami zbyt łagodna. Gitary na płycie
DVD “The Eagles” zabrzmiały przez to
gładko, grzecznie, bez odpowiedniej
dozy zadziorności, tak samo zresztą
jak dialogi w normalnych filmach.

Efekty przestrzenne były już znacz−

nie lepsze. Panasonic potrafi tworzyć
wiarygodne pole dźwiękowe, bez dziur
i nieciągłości, choć sama rozdziel−
czość i ilość przekazywanych detali,
szczególnie na dalszych planach, jest
tylko przeciętna.

Panasonic to przede wszystkim

urządzenie doskonale wyposażone
i wykonane. Wielbiciele kina akcji z
drżącymi ścianami i podnoszącymi się
sufitami mogą poczuć pewien niedo−
syt, choć z drugiej strony sąsiedzi bę−
dą go za to kochać.

Panasonic korzysta z dokonań Tech−

nicsa. Widać to nie tylko po stylistyce, ale
także konstrukcji wewnętrznej. Już w erze
wzmacniaczy stereofonicznych − wewnątrz
Technicsa spotykaliśmy gotowe, scalone
końcówki mocy. Na dobre zadomowiły się
one w sprzęcie kinodomowym i wręcz obo−
wiązkową konfiguracją stał się tandem: mo−
duł 3−kanałowy plus moduł 2−kanałowy. Te−
raz wypada już robić przynajmniej 6.1 i Pa−
nasonic się do tego dostosował, stosując
opcję 3+3. Dwa trzykanałowe moduły oku−
pują jeden radiator, Panasonic posiłkuje się
dodatkowo wentylatorem, który obraca się
tym szybciej, im większą moc produkują
końcówki. Do zasilania służy trafo rdzenio−
we oraz nieśmiertelne kondensatory Ta−
KEHII występujące tu już w wersji v3.0. Tu−
ner radiowy zamknięto w puszce. Płytka
cyfrowa to nowa konstrukcja, wykonana spe−
cjalnie dla tego modelu. Dekoder to dość nowy
CS493264, konwertery analogowo−cyfrowe

24bit/50kHz kryje CS5360. Ale prawdziwą
niespodzianką i prezentem są przetworniki
cyfrowo−analogowe. Zamiast pojedyncze−
go układu mamy dwukanałowe perełki −
CS4396 są 24−bitowe i akceptują sygnały o
częstotliwości do 192kHz.

Panasonic może pracować w trybie 4

Ω

,

ale tylko dla kanałów przednich. Moc w
jednym kanale wynosi 98W/8

Ω

, a wzrasta

do 144W/4

Ω

. W stereo otrzymujemy 92W/

9

Ω

i 127W/4

Ω

. Nawet w konfiguracji pię−

ciokanałowej pozostaje 58W.

Producent deklaruje, że 4

Ω

mamy pr−

awo podłączyć tylko do zacisków przednich,
sugerowałoby to obecność innych (bądź
inaczej skalibrowanych) końcówek mocy z
przodu, rozkład mocy pokazuje jednak, że
wszystkie wzmacniacze działają identycz−
nie. Ograniczenie bierze się więc raczej z
dbałości o nieprzeciążanie zasilacza, ewen−
tualnie z obaw o przekroczenie dopusz−
czalnej temperatury urządzenia.

Moc znamionowa (1% THD+N, 1kHz) [W]
Ob.[

Ω

]

Wysterowanie (K −kanały)

1 K

2 K

3K

4K

5K

8

98

92

79

70

58

4

114

127

−

−

−

Rozkład mocy na poszczególne kanały (8

Ω

)

Wysterowanie

Przód L/R

Tył L/R

centralny

kanałów
1

98

2

92/92

3

79/79

79

4

70/70

70/70

5

58/58

58/58

58

Czułość (dla maks. mocy) [V]

0,283

Stosunek sygnał/szum* [dB]

85

Dynamika [dB]

104

Zniekształcenia THD+N
(1W, 8

Ω

, 1kHz) [%]

0,069

Współ. tłumienia (w odniesieniu do 8

Ω

)

29

Pasmo przenoszenia (+/−3dB) [Hz]

10−90000

Laboratorium

Rys. 1. Zniekształcenia harmoniczne

Końcówki mocy

6

Dekodery

AC−3, DTS, AC−3 EX, DTS ES Matrix,

DTS ES Discrete, DTS Neo:6, Dolby ProLogic I i II

Wej. wideo

5x S−Video, 5x kompozyt

Wyj. wideo

3x S−Video, 3x kompozyt

Wejścia cyfrowe audio

4x opt + 1x koax

Wyjścia cyfrowe audio

1x opt

Wejścia analogowe audio

8x Stereo + 5.1

Wyjścia analogowe audio

4x Stereo

Impedancja współpracuj. kolumn [

Ω

]

8,6,4

Wymiary (SxWxG)[cm]

43x15,8 x33,7

Masa [kg]

11,9

Pomiary przeprowadzono przy użyciu systemu NEUTRIK A2D

* (Filtr A−ważony, w odniesieniu do 1W)

Panasonic dysponuje niskim poziomem

szumów (85dB) i bardzo dobrą dynamiką
(105dB), pasmo przenoszenia 13Hz−90kHz
(−3dB) również można uznać za bardzo dob−
ry rezultat.

Zniekształcenia z rys.1

rys.1

rys.1

rys.1

rys.1 są bardzo niskie,

najbardziej widoczna szpilka to druga, ale
i ona leży poniżej −90dB.

-140

-130

-120

-110

-100

-90

-80

-70

-60

-50

-40

-30

-20

-10

0

0

2000

4000

6000

8000

10000

12000

14000

16000

18000

20000

Częs totliwoś ć w Hz

Amplituda w dB

Panasonica łatwo pomylić

z Technicsem, na szczęście

w obydwu jakość wykonania stoi

na najwyższym poziomie.

KINO DOMOWE

− Amplitunery wielokanałowe do 3000 zł

WYKONANIE, KOMPONENTY
i LABORATORIUM:

Tradycyjne u Matsushity

scalone moduły mocy, znakomita sekcja
cyfrowa. Wysoka moc, niskie zniekształcenia.

OCENA:

bardzo dobra

FUNKCJONALNOŚĆ I NOWOCZESNOŚĆ:

Dekodery ES/EX, możliwość podłączenia 2 par
głośników przednich, średnio wygodna
obsługa.

OCENA:

dobra

BRZMIENIE:

W stereo naturalne, ale trochę

zbyt spokojne. W kinie dają o sobie znać
niedostatki w zakresie reprodukcji basu.
W zamian bardzo dobre efekty przestrzenne.

OCENA: (kino/stereo)

dobra

/

dobra

Cena

[zł]

2999,−

Dystrybutor:

PANASONIC POLSKA

SA−HE200

DOBRA

+

OCENA KOŃCOWA: