HISTORIA GOSPODARCZA
1. Historia gospodarcza – rozwój
Początek XVIII, XIX w., rozwój związany z ekonomią polityczną – w szczególności z odkryciami
geograficznymi
Przyspieszenie badań związane z rozwojem marksizmu
II poł. XIX w. – powstaje szkoła historyczna w ekonomii
Okres międzywojenny – usamodzielnienie historii gospodarczej jako odrębnej dyscypliny
Weber, Sombart – historycy
„historia ilościowa” – pokazywanie zjawisk na tzw. Długiej fali
II poł. XX w. – 2 szkoły:
„Annales” (Francja) – interdyscyplinarne podejście: badanie historii z naukami społecznymi,
ale branie pod uwagę również innych nauk
„nowa historia gospodarcza” (kriometria) – USA
Robert Fogel
Początek w Polsce: okres międzywojenny (F. Bujak, J. Rutkowski)
2. Przedmiot historii gospodarczej
Historia gospodarcza zajmuje się badaniem zjawisk i procesów gospodarczych w różnych
społeczeństwach w ich rozwoju
3. Nauki historyczne i historia gospodarcza (cechy wspólne)
Czynnik czasu w badaniach
Metoda badawcza (krytyka źródeł)
Historia gospodarcza i nauki ekonomiczne (cechy wspólne)
Przedmiot badawczy
Elementy metody badawczej (metody statystyczne, teoria ekonomii)
4. Zakres badań - Ujęcie badań: terytorialne , chronologiczne
5. Źródła historii gospodarczej
Bezpośrednie (wytwory materialne i intelektualne działalności człowieka)
Pośrednie (źródła pisane: piktogramy, hieroglify, pergamin, papirus, druk, DVD…)
6. Periodyzacja historii
Periodyzacja – podział okresu dziejowego na mniejsze okresy czasowe
Ery historyczne:
Żydowska (od stworzenia człowieka 3760 r.p.n.e.)
Bizantyjska
Grecka (od 1. Olimpiady 776 r.p.n.e.)
Rzymska (od 753 r.p.n.e. – założenie Rzymu)
Dionizyjska (chrześcijańska)
Mahometańska (od ucieczki Mahometa z Mekki do Medyny [hidżra] 622 r.n.e.)
Periodyzacja praktyczna (Halle Celarius)
Starożytna (… - 306 r.n.e.)
Średniowiecze (306 – 1453)
Nowożytna (1453 -…)
Starożytność ( … - 476)
Średniowiecze (476 – 1453/1492)
Czasy nowożytne (1453/1492 – 1914)
Dzieje najnowsze (1914 - …)
Periodyzacja marksistowska (1859)
Wspólnota pierwotna
Niewolnictwo
Feudalizm
Kapitalizm
Socjalizm
Periodyzacja stadiów rozwoju gospodarczego
Stadia rozwoju Walta Rostowa (1960)
Społeczeństwo i gospodarka tradycyjna
Społeczeństwo przejściowe
Start wzrostu gospodarczego (rewolucja, postęp techniczny)
Społeczeństwo dojrzałości (60 lat po starcie)
Społeczeństwo masowej konsumpcji
Fale rozwoju Alvina Toflera (1980)
I faza – cywilizacja rolnicza (18 tys. P.n.e.): łowiectwo, zbieractwo; koczowniczy =>
osiadły tryb życia
II faza – cywilizacja przemysłowa
III faza - Cywilizacja informatyczna (wiedza i informacja)
Geneza i istota feudalizmu
1. Istota feudalizmu. Pojęcie ma 2 znaczenia:
Jako ustrój prawno-polityczny i militarny
Oparty na więzi osobistej pomiędzy szlachtą a chłopem (relacja senior-wasal)
Oparty na instytucji lenna (np. ziemia)
Pełnia władzy politycznej i sądowej należy do szlachty (przywileje, immunitety)
Oparta na osobie władcy (senior wszystkich seniorów)
Jako ustrój społeczno-gospodarczy (Europa VII-XIII w. , kraje pozaeuropejskie również)
Nadwyżki produkcyjne spowodowane przez zmiany uprawy zbóż itp.
Pojawienie się nowych narzędzi (np. pług żelazny), wykorzystanie siły pociągowej
zwierząt, energii wiatrowej, uprzęży, podkucie konia
Pojawienie się nowego systemu uprawy roli – trójpolówki (podział ziemi na 3 części:
zboże jare, ozime, ugór; zmiana części co rok) =>wymusiło to osiadły tryb życia =>
więź terytorialna => utworzenie społeczeństwa klasowego (feudalnego)
Cechy modelowe feudalizmu:
Społeczeństwo agrarne
Stagnacyjny (brak postępu technicznego, ekonomicznego), ekstensywny (zwiększenie
produkcji spowodowane zwiększeniem areału ziemi) i naturalny (produkcja na potrzeby
własne i pana feudalnego; brak wymiany towarowej) charakter gospodarki
Wielka własność ziemska podstawą ustroju gospodarczego
Hołd lenny – ceremonia uroczystego przekazania lenna przez seniora swojemu wasalowi np. hołd
pruski (Albrecht Hohenzollern przekazał Prusy Zakonne Zygmuntowi Staremu jako lenno Polski)
Posiadacze ziemi: feudałowie świeccy, duchowni i państwo
Włości składały się z ziem pańskich (dwór), gospodarstw chłopskich i terenów wspólnoty (lasy,
nieużytki, pastwiska, wody)
Monopol własności ziemi w ręku feudałów
Związek własności z władztwem (sprawowanie władzy nad własnością i poddanymi)
Własność zwierzchnia (feudałów), użytkowa (chłopów)
Powszechny system zależności człowieka od człowieka (chłop zależny od feudała)
Rodzaje poddaństwa:
Osobiste (chłop należał do pana, uiszcza opłaty pogłówne [od głowy], podlegał
monopolom [banalitet - obowiązek korzystania z urządzeń pańskich przez chłopa])
Gruntowe – renta feudalna (świadczenie poddanych chłopów na rzecz feudała w
zamian za prawo użytkowania ziemi) – naturalna postać odrobkowa: pańszczyzna
(robocizna świadczona na rzecz feudała)
Sądowe (jurysdykcja patrymonialna) – panowie feudalni mieli prawo rozstrzygać
wszelkie spory dotyczące relacji feudał-chłop, więc chłop nie miał szans na wygranie
jakiegokolwiek sporu z panami feudalnymi
Hierarchiczna struktura społeczeństwa
Czynniki różnicujące społeczeństwo feudalne: majątek (społeczeństwo dzieli się na
klasy, które dzielą się na warstwy np. chłopi rolni, bezrolni), miejsce zajmowane na
drabinie feudalnej (które decydowało o prawach, przywilejach, obowiązkach, stylu
życia, obyczajach)
Stany społeczne:
Duchowieństwo: edukacja, reformy, budownictwo, aktywizowanie społeczne
(krucjaty, pielgrzymki), handel; stan otwarty (żeby się do niego dostać
należało uzyskać święcenie i wykształcenie)
Rycerstwo: tylko służba wojskowa, administracyjna
Mieszczaństwo, które dzieliło się na: patrycjat (wyżsi duchowni, bogaci kupcy,
bankierzy, złotnicy, posiadali prawa miejskie i sprawowali władzę),
pospólstwo (drobni kupcy, rzemieślnicy, niżsi duchowni, posiadali prawa
miejskie ale nie sprawowali władzy), plebs (włóczędzy, żebracy, brak praw
miejskich)
Chłopi – podlegali feudałom, uprawiali ziemię
Źródła hierarchizacji feudalnej: czynniki funkcjonalne (Ci co się modlą, pracują,…),
religijne, przywilej lub piętno urodzenia
Korporacyjny charakter społeczeństwa
Powstawały korporacje np. cechy (rzemieślnicy), gildie (kupcy) w celu obrony praw stanu; kahały
żydowskie – korporacja religijna w celu obrony swojej religii
Powszechna skłonność klas i warstw panujących do luksusu
2. Periodyzacja feudalizmu
wczesny feudalizm (VII-XII w.)
rozkwit feudalizmu (XII-XV w.)
rozwój gospodarki folwarczno-pańszczyźnianej
kryzys gospodarki folwarczno-pańszczyźnianej
3. Odmiany systemu feudalnego
Feudalizm wschodni (tzw. Azjatycki sposób produkcji)
Nie występowało prywatne władanie ziemią; władzę zwierzchnią posiadało państwo, natomiast
władzę użytkową – chłopskie wspólnoty gminne. Odpowiednikami feudałów byli funkcjonariusze
państwowi, którzy byli odpowiedzialni za ściąganie danin. Miasta pełniły funkcję ośrodków
władzy, religijną, brak zjawiska wymiany towarowej
Feudalizm afrykański (poza dorzeczem Nilu)
Koncentracja na produkcji zwierzęcej oraz pielęgnacji drzew i krzewów. Przedmiotami nadań
były: sady, krzewy, wielbłądy, bydło… Posiadłość ziemska była majątkiem władców, tereny były
uprawiane przez niewolników
4. Charakter i organizacja gospodarki feudalnej
Feudalne władanie ziemią (w tamtym okresie miały miejsce najazdy barbarzyńców, konflikt
ludów germańskich ze słowiańskimi)
Kształtowanie się stanu rycerskiego (początkowo stan otwarty, od XI wieku stan zamknięty,
należało się do niego dziedzicznie)
Szerzenie religii chrześcijańskiej i powstawanie instytucji kościelnych
Uzależnienie ludności rolniczej (jeńcy wojenni)
Przyznawanie immunitetów ekonomicznych (oznaczający zwolnienie ludności zamieszkującej
tereny nim objęte od świadczeń na rzecz państwa i panującego)i sądowych (wyłączający
ludność objętego nim obszaru spod jurysdykcji urzędników książęcych)
Wielka własność Kościoła (otrzymywanie podatków – dziesięciny, wyłączenie z płacenia
podatków na wojsko)
Rodzaje własności ziemskiej: królewska, rycerska, kościelna
Rolnictwo (ziemie miały nawet po 1000-1500 ha)
Położenie chłopów (ryzyko natury niesprzyjającej, nieurodzaju) – musieli oddać: 40%
produkcji jako renta feudalna +10% podatku + dziesięcina dla Kościoła
Osadnictwo
Ewolucja renty feudalnej
Postaci renty feudalnej: naturalna (daninowa), pańszczyzna, czynszowa
Wpływ na ewolucję renty feudalnej:
Dobra luksusowe
Wyprawy krzyżowe
Dżuma
Utrzymywanie wojska z danin
Rozwój miast
Lokacje miast opierały się na aktach lokacji miast, w których następowało nadanie praw,
utworzenie samorządów.
Dążenie do autonomii miast – utworzenie przymierza miast; korporacyjność miast
Przywileje handlowe dla miast (celne, targi, jarmarki, podatki, prawo składu – kupcy
przejeżdżając przez miasto musieli się zatrzymać w tym mieście i handlować przez określony czas,
dopiero potem mogli wyruszyć dalej)
Największe miasta w Europie: Rzym, Florencja, Londyn; największe w Polsce (XII, XIII w.): Kraków,
Gdańsk, Wrocław
Rozwój handlu
Handel wędrowny (obwoźny, obnośny): niebezpieczny, brak sieci dróg
Instytucjonalna ochrona handlu (przywileje handlowe, ochrona kupców – gildie)
Predyspozycje do sprzedaży
Handel dalekosiężny (z Bliskiego Wschodu m.in.: przyprawy, oliwa, tkanina, pieprz)
Dualizm gospodarczy (agrarny) Europy (XV, XVI w.)
Dualizm gospodarczy – dwutorowość rozwoju społeczno-gospodarczego od połowy XV w., w XVI w.
najbardziej widoczny (umowną granicę stanowi rzeka Łaba)
Dualizm agrarny – różnice jakościowe w rozwoju wsi i rolnictwa zachodnio- i
wschodnioeuropejskiego
Europa Zachodnia – rozpad systemu feudalnego, początek kapitalizmu (w rolnictwie); Europa
Wschodnia – proces refeudalizacji (zaostrzenie systemu feudalnego), gospodarka folwarczno-
pańszczyźniana
Płaszczyzny zróżnicowania:
Inna ewolucja ustroju rolnego
Odmienna struktura społeczno-gospodarcza (dominacja przemysłu na Zachodzie, rolnictwa
na Wschodzie)
Odmienna rola obu stref w międzynarodowej wymianie handlowej (dobra przemysłowe z
Zachodu na Wschód, w odwrotnym kierunku produkty rolnicze)
Ustrój rolny - różnice
Europa zachodnia
Europa środkowo-wschodnia
- odchodzenie od poddaństwa osobistego i
sądowego
- dominacja renty pieniężnej
- praca najemna w rolnictwie
- osłabienie (zmniejszenie) wielkiej własności
feudalnej – poprzez sekularyzację
(zeświecczenie) dóbr kościelnych w dobie
reformacji oraz odchodzenie części szlachty
do sfery pozarolniczej
- zanik tzw. własności podzielonej na rzecz
własności indywidualnej i systemu dzierżaw
- zaostrzenie poddaństwa osobistego, tzw.
wtórne poddaństwo
- dominacja renty odrobkowej
- bazowanie na bezpłatnej pracy chłopów
pańszczyźnianych
- umocnienie wielkiej własności feudalnej i
powiększanie różnymi sposobami folwarków
- umocnienie własności podzielonej (folwark i
gospodarstwa chłopskie)
Przejawy dualizmu agrarnego (Europa Zachodnia)
Rozszerzenie się gospodarki czynszowej
Skutki czynszu pieniężnego
Zwiększenie się towarowości gospodarstw
Większa swoboda gospodarowania chłopów (specjalizacja, metody, co zrobić z
nadwyżkami produkcyjnymi?)
Kontakt z rynkiem (nowości, nowe maszyny, metody…)
Rozpad naturalnego/samowystarczalnego gospodarstwa
Rozwarstwienie wsi
Likwidacja pańszczyzny => wykorzystanie pracowników najemnych
Pojawienie się ziem dzierżawnych
Pseudo-własność ziem
„ogradzanie” ziem wspólnych – utrudniony dostęp do ziem (rozwój hodowli owiec)
Przejawy dualizmu agrarnego (kraje na wschód od Łaby):
Dążenie feudałów do powiększania gospodarstw i własnej produkcji (gospodarowanie
terenów wolnych, ziem wspólnych)
Zaostrzenie kontroli i sankcji prawnych w stosunku do chłopów (co przyczyniło się do
zjawiska zbiegostwa chłopów)
„wtórne poddaństwo” (niewola) – chłopi korzystali z własnych maszyn, odrabiali większą
pańszczyznę
Teorie (poglądy) wyjaśniające przyczyny dualizmu
Odkrycia geograficzne i ich wpływ na rozwój gospodarczy – Hiszpania/ Portugalia (Vasco da
Gama, Henryk Żeglarz)
Przewrót w dziedzinie handlu (przeniesieniu handlu drogą morską z basenu Morza
Śródziemnego nad Atlantyk, Morze Północne)
Największe porty europejskie: Lizbona, Sevilla, Antwerpia, Amsterdam
Wzrost przywozu towarów wschodnich (herbata, kawa, ziemniaki, fasola, tytoń)
Możliwość migracji ludności europejskiej (przeniesienie ludności zdeklasowanej,
innowierców do pracy w koloniach)
Wzrost konsumpcji zamożniejszej ludności
„rewolucja cen”
XVI-wieczna „rewolucja cen”
Napływ do Europy amerykańskiego srebra i złota
Wzrost ilości środków pieniężnych (która spowodowała inflację; rozwarcie nożyc
cenowych – gwałtowny wzrost ceny produktów rolnych i przemysłowych)
Ożywienie w produkcji i handlu (głównie produkty rolne)
Szerzenie spekulacji
Rewaloryzacja dochodów i wydatków
Malejąca wartość czynszu, powrót do daniny i pańszczyzny
Dewaluacja renty pieniężnej
Wzrost liczby ludności i zatrudnienia poza rolnictwem
Przejście od pospolitego ruszenia do wojsk najemnych (szlachta musiała się czymś zająć)
Istnienie w Europie Wschodniej sporej ilości wolnych gruntów
Inny układ sił politycznych w obu strefach (Wschód – szlachta, Zachód – mieszczaństwo)
Tzw. Duch kapitalistyczny (kojarzony z przemocą, brutalnością)
Kształtowanie się układu kapitalistycznego w Europie Zachodniej (XVI –
XVIIIw.) tzw. Kapitalizm handlowy
Kapitalizm – system społeczno-gospodarczy, w którym gospodarka oparta jest na prywatnej
własności wszystkich zasobów, a procesy gospodarcze są regulowane przez rynek.
Kapitalizm (wg historii gospodarczej) – system społeczno – gospodarczy, który wykorzystuje rynek w
alokacji dóbr i zasobów; definicja ta zwraca uwagę na strukturę społeczną, czynniki
pozaekonomiczne, które mają wpływ na wzrost gospodarczy, czynniki kulturowe.
Cechy i wyróżniki systemu kapitalistycznego
Dominacja własności prywatnej
Charakter kapitału (finansowy, rzeczowy) – związany z nim zjawisko akumulacji kapitału
(nagromadzenia), problem: monitorowanie źródeł kapitału
Dwie wielkie grupy społeczne: kapitaliści, robotnicy (w porównaniu do chłopów nie
wykonywali swojej pracy z przymusu)
Produkcja masowa towarów
Racjonalizacja działań ludzkich – wg rachunku ekonomicznego
Zysk (konkurencja)
Ciągłość wzrostu gospodarczego
Rewolucja w sferze wartości (znaczenie jednostki, wolności)
Warunki powstawania kapitalizmu
Akumulacja kapitału
Uwalnianie siły roboczej
Ewolucja myśli (przypisanie szczególnej wartości własności)
Odpowiednia rola państwa
Postęp techniczny
Periodyzacja kapitalizmu
Okres
Etapy w procesie
powstawania i rozwoju
kapitalizmu
Określenia - synonimy
Nurty/doktryny
XVI – poł. XVIII w.
kapitalizm handlowy
doba merkantylizmu, doba
manufaktury, okres pierwotnej
akumulacji kapitału
merkantylizm,
protekcjonizm
1760-1870
kapitalizm przemysłowy
kapitalizm
wolnokonkurencyjny,
kapitalizm rynkowy
liberalizm
1870-1914
(lub do lat 30-tych)
kapitalizm finansowy
kapitalizm monopolistyczny,
imperializm
neoprotekcjonizm
1914…
(lub od lat 30-tych)
kapitalizm państwowy
doba interwencjonizmu,
kapitalizm państwowo-
monopolistyczny
keynsizm
Przejście feudalizm - kapitalizm
Kraje
do połowy XV w.
XVI – XVIII w.
do 1870
Anglia, Francja pełny rozkwit
feudalizmu
kapitalizm
handlowy/pierwotna
akumulacja
kapitału/merkantylizm
/ prekapitalizm
kapitalizm
wolnokonkurencyjny
Polska
feudalizm –
skromniejsza
struktura/drabina
feudalna
refeudalizacja/system
gospodarki folwarczno-
pańszczyźnianej
pierwotna akumulacja
kapitału/narastanie
elementów
kapitalizmu
Periodyzacja Immanuela Wallerstaina
1. 1450 – 1600 okres wzrostu, ekspansji
2. 1600 – 1750 okres osłabienia, stagnacji
3. 1750 – 1917 kapitalizm przemysłowy (początek procesów globalizacji)
4. 1917 - … rozwój procesów globalizacji
Proces akumulacji pierwotnej kapitału
Akumulacja kapitału – gromadzenie kapitału, permanentna cecha kapitalizmu, polegająca na
przeznaczaniu części zysków na inwestycje
Akumulacja pierwotna – poprzedzała ukształtowanie kapitalizmu i właściwą akumulację
kapitalistyczną; proces przyspieszonego tworzenia kapitału oraz klasy robotniczej na drodze
przymusowego oddzielenia drobnego wytwórcy od właścicieli środków produkcji
Podwójna natura akumulacji kapitału
Wykształcenie wolnej siły roboczej (proletariatu) – z rolnictwa w wyniku np. procesu
ogradzania, zniesienie poddaństwa osobistego
Wykształcenie i umacnianie się nowej klasy społecznej (burżuazji) – posiadaczy środków
produkcji
Klasyfikacja źródeł i form pierwotnej akumulacji
Źródła zewnętrzne (Zachód, z kolonii)
Źródła wewnętrzne (Wschód)
W rolnictwie
Poza rolnictwem
Przykłady form (narzędzi) akumulacji kapitału
Wywłaszczenie chłopów z ziemi (np. poprzez ogradzanie)
Bogacenie się mieszczan (opłacalne stało się górnictwo)
Eksploatacja kolonii (handel zamorski, przemyt, korsarstwo, handel niewolnikami)
Wojny handlowe (pomiędzy kompaniami handlowymi)
Pożyczanie pieniędzy (kredyty, obligacje – państwo; pożyczki, zastawy – pozostali)
Spekulacje na giełdach (towarowych – wykorzystanie jedynie próbek towarów – duże ryzyko;
papierów wartościowych – akcje, udziały… - często fałszywe)
Rozwój banków: przekształcenie kantonów wymiany handlowej (pierwsze: Londyn,
Lombardia) w banki (pierwsze: Mediolan, Genua; najsłynniejsze: Amsterdamski, Angielski –
umożliwił rewolucję przemysłową)
Merkantylizm (Mercari – handlować) – kierunek myśli i polityki ekonomicznej, który utożsamiał
zamożność kraju z osiągnięciem dodatniego bilansu handlowego w wyniku wzrostu sił wytwórczych.
Przedstawiciele: Colbert, Petty, Defoe
Etapy merkantylizmu:
Pierwszy – płytki, zw. Bulionizmem – bogactwo kraju związane z napływem kruszców
(Hiszpania, Portugalia)
Drugi – szerszy – bogactwo kraju związane z osiągnięciem dodatniego bilansu handlowego,
nawołuje do usuwania barier wymiany handlowej (np. ceł)
Merkantylizm handlowy (Anglia) – tak jak w definicji
Merkantylizm przemysłowy (Francja) – handel jest istotny, ale należy pamiętać również o
produkcji krajowej; nawoływał do eksportowania wyrobów gotowych i importowania tylko
niezbędnych surowców; popieranie manufaktur rządowych
Środki do osiągnięcia dodatniego bilansu w handlu zagranicznym
Protekcjonizm celny (wysokie cła na importowanie wyroby gotowe; niskie cła, opłaty
wywozowe na eksportowane produkty krajowe)
Popieranie rozwoju produkcji handlowej (poprzez subwencje, dotacje)
Dążenie do autarchii (samowystarczalności) gospodarczej – wytwarzanie dóbr na potrzeby
wojska, wytwarzanie dóbr żywnościowych (uprawy zboża)
Popieranie polityki kolonialnej (kolonie jako źródła surowców, rynek zbytu, prestiż)
Pełne wykorzystanie siły roboczej – pracowały kobiety, dzieci, bezdomni, włóczędzy,
ściąganie specjalistów z zagranicy
Aktywne kształtowanie gustów – promowanie danego dobra by zwiększyć na niego popyt
Merkantylizm zauważalny na początku w Hiszpanii, Portugalii, następnie w Holandii, Anglii, Francji,
Rosji; bariery handlowe doprowadzały do konfliktów
Kameralizm – forma merkantylizmu w Rosji. Charakterystyka:
Polityka podatkowa (nałożenie podatków na wiele produktów)
Państwo – monopolista
Ściąganie fachowców z zagranicy
Nowe formy organizacji produkcji
Nakład – alternatywa dla cechu (z powodu coraz liczniejszych konfliktów na linii czeladnik –
majster)
Nakładca (przedsiębiorca, często wcześniej byli majstrami w cechu) ) zajmował się skupowaniem
surowców, dostarczeniem ich i maszyn (organizacja produkcji), kalkulacją produkcji, kosztów.
Nakład wymagał podziału na fazy produkcji, każdy rzemieślnik wykonywał u siebie w domu jakąś
część pracy (bądź jej całość)
Manufaktura (rękodzieło, chociaż czasami korzystano z pomocy koła wodnego)
Kooperacja robotników w jednym zakładzie, wymagał technologicznego podziału pracy, co
doprowadziło do zwiększenia wydajności pracy, specjalizacji, umożliwiało łatwą naukę
pracowników (każdy z nich miał wprawę w robieniu czegoś innego)
Manufaktury wytwarzały przedmioty zbytu (dobra luksusowe) np. porcelanę, tkaniny, lustra –
wiele z nich zbankrutowało ze względu na wysokie koszty produkcji. Były również zakładane na
potrzeby wojska (po raz pierwszy w historii mieliśmy do czynienia ze standaryzacją wyrobów), ale
także zakładane przez kupców (wytwarzano tam noże, mydło, garnki, …)
Początki tzw. Nowego rolnictwa. W Anglii doszło do rozpadu trójpolówki ze względu na potrzebę
zwiększania posiadłości przez landlordów. W tym celu wykorzystywano ziemie wspólne.
Skutki ogradzania ziem wspólnych (gminnych):
Pozbawienie części chłopów ziemi
Większa swoboda gospodarowania dla pozostałych
Tworzenie gospodarstw towarowych (zwiększenie renty gruntowej)
Wdrażanie innowacji agronomicznych (agrotechnicznych) – nowe metody, rodzaje roślin
(koniczyna, lucerna)
Specjalizacja gospodarstw
Podniesienie dochodowości gospodarstw (np. owce zamiast zboża)
Silne rozwarstwienie wsi
Zmiany w handlu:
Handel obnośny (obwoźny) – mały zakres
Kantony wymiany towarowej (coraz bardziej powszechne)
Giełdy towarowe (afera tulipanowa–gwałtowny skup tulipanów,nagły i znaczący spadek ceny)
Handel zagraniczny - głównie Anglia, Holandia (do Chin i Japonii); utworzenie kompanii
handlowych (kanadyjskiej, rosyjskiej)
Akt nawigacyjny (Anglia, 1651 r.) - zezwalał na dowóz towarów do Anglii jedynie na statkach pod
banderą angielską lub banderą kraju, z którego pochodzi towar.
System folwarczno – pańszczyźniany w E. Wschodniej (XVIw. – schyłek XVIII
w.) na przykładzie Polski
Elementy ustroju E. Wschodniej (II poł. XV w.)
Dominacja rolnictwa
Ziemia nie jest towarem (monopol na ziemię ma szlachta, większe dochody z pożyczek)
Działalność rzemieślnicza w ramach folwarków
Luksusy zarezerwowane dla szlachty
Dyktowanie warunków przez szlachtę
Podstawą systemu jest gospodarka folwarczno-pańszczyźniana. Panowie feudalni mieli władze nad
folwarkami uprawianymi przez chłopów pańszczyźnianych
XV w., I poł. XVI w. – duża rola pracowników najemnych
Późniejsze lata – duża rola chłopów pańszczyźnianych
„wtórne poddaństwo” – powrót do osadnictwa średniowiecznego
Skutki systemu (XV/XVIw.)
Wzrost dochodów szlachty
Wzrost dochodów państwa
Mała pańszczyzna
Wzrost dochodów kupców sprzedających na rynku krajowym
Przesłanki przejścia do gospodarki folwarczno-pańszczyźnianej:
Spadek dochodów szlachty i wzrost jej potrzeb
Rewolucja cen => osłabienie pieniądza => osłabienie rent
Zwiększenie stanu szlacheckiego
Rozwój renesansu (wzrost potrzeb szlachty)
Wzrost popytu wewnętrznego i zewnętrznego
Ożywienie gospodarcze spowodowane odkryciami geograficznymi
Wzrost zaludnienia (głównie: dysproporcja między popytem a zapotrzebowaniem na
produkty rolne)
Rozwój rynku krajowego
Rozwój miast (coraz więcej ludności pracowało w przemyśle)
Handel krajowy – Gdańsk, Wrocław, Kraków, Poznań; handel regionalny – w
mniejszych miastach
Rewolucja cen (ceny produktów rolnych rosły najszybciej)
W XVIw. Polska miała dodatni bilans handlowy. Zboże, drewno-eksport; złote dukaty,
srebrne talary – import (przyczyniło się to do osłabienia pieniądza, wzrostu cen)
Rewolucja cen
Korzystne dla szlachty warunki ustroju („dyktatura szlachecka” – XVI w.)
Rezerwy gruntów, możliwości tworzenia folwarków
Przejście od pospolitego ruszenia do armii najemnej
Uzyskanie dostępu do morza na mocy pokoju toruńskiego w 1466 r.
Istota folwarku pańszczyźnianego (XVI/XVII w.) – średnio miały po 60-100 ha
Sposoby powiększania gruntów folwarcznych
Zagospodarowywanie gruntów pustych (porzucone ziemie niegdyś użytkowane przez
chłopów)
Najmowanie chłopów (pozbawienie ich części ziem)
Wykup gospodarstw sołeckich (na mocy traktatu waleckiego)
Przeznaczanie łąk pod uprawy
Karczowanie lasów
Gospodarowanie nieużytków
Zaludnienie kraju (duży wzrost): Chłopi 70%, mieszczanie 20%, szlachta 10%, duchowieństwo
0,5%
Kierunku działalności folwarków:
Zboże – żyto, pszenica, owies
Hodowla – woły, owce, konie (Wielkopolska)
Gospodarka rybna (Małopolska, Dolny Śląsk)
Gospodarka leśna (Mazowsze)
Przetwórstwo rolne – browary, słodownie, tartaki, młyny
Organizacja gospodarki folwarcznej
Produkcja na zbyt
Produkcja oparta na pańszczyźnie – przymusowa, a więc słabej jakości, źle uprawiana ziemia
2 modele folwarków:
Autonomiczny – w oddaleniu od rzek spławnych, produkcja na rynek lokalny
Ekspansywny – nad rzekami, lepszy transport => eksport
Gdańsk – główny port, handel zbożem, bogacenie się kupców gdańskich
Wprowadzenie innowacji: odwadnianie pól, pług, nowe metody upraw.
Kryzys systemu folwarczno-pańszczyźnianego (głównie lata 30. XVII w.)
Istota: długotrwała tendencja spadkowa podstawowych wskaźników życia gospodarczego
Przyczyny wewnętrzne (strukturalne) kryzysu:
Tkwiące w samym ustroju folwarczno-pańszczyźnianym (dysproporcja między sytuacją
szlachty a chłopów)
Dezorganizacja sejmu (liberum veto)
Decentralizacja uprawnień
Przyczyny zewnętrzne kryzysu:
Niezależne od ustroju folwarczno-pańszczyźnianego
Wojny (m.in. ze Szwecją), przemarsze wojsk (niszczenie upraw i miast)
Epidemie, choroby
Pogarszająca się koniunktura na zboże (postępowanie zgodnie z zasadami merkantylizmu)
[Załogi – zapomogi właścicieli ziemskich dla chłopów (pieniężne, zwierzęta, maszyny) – pierwotnie
miały być zwrotne]
Skutki kryzysu systemu folwarczno-pańszczyźnianego:
Powrót do gospodarki naturalnej w sektorze chłopskim (coraz większa pańszczyzna-6 dni)
Upadek miast (brak popytu na produkty rzemieślnicze; upadek handlu)
Pogorszenie sytuacji folwarków
Ożywienie społeczno-gospodarcze w dobie oświecenia
1. Czynniki przeobrażeń (wymiana towarowa, relacja między dochodami a potrzebami)
2. Wyraz przeobrażeń
a) W sensie ilościowym (wzrost gospodarczy)
b) W sensie jakościowym (wyeliminowanie zjawisk tj. poddaństwa, struktur feudalnych)
a) W rolnictwie (kolonizacja pustkowi, coraz większa rola pracy najemnej, rozwarstwienie
wsi; konstytucja 3 maja, uniwersał połaniecki – polepszenie sytuacji chłopów)
b) Poza rolnictwem (urbanizacja, ustanowienie komisji dobrego porządku w celu utrzymania
czystości, ustawa o miastach, nowe sposoby produkcji: nakład i manufaktura)
Główne kierunki przeobrażeń w E. Zachodniej w dobie kapitalizmu
wolnokonkurencyjnego (schyłek XVIIIw. – 1870r.)
Charakterystyka kapitalizmu wolnokonkurencyjnego
Własność prywatna – dominująca
Wolność osobista, równość wszystkich wobec prawa
Swoboda gospodarowania
Konkurencja
Wielka Rewolucja Francuska – 1789 r.
Kodeks Cywilny – 1804 r. : własność niepowtarzalnym dobrem, usankcjonowanie używania pieniędzy
na procent
Kodeks Handlowy – 1807 r. : określenie własności przedsiębiorstw, określenie spółek
komandytowych i spółek z o.o.
Cykliczność rozwoju gospodarczego:
Wzrost produkcji => nadprodukcja => wstrzymanie produkcji => spadek popytu na siłę roboczą =>
spadek obrotów handlowych => recesja w gospodarce => kryzys finansów państwa =>
przezwyciężenie kłopotów => wzrost zatrudnienia i obrotów => (wzrost produkcji) =>…
Położenie klasy robotniczej:
Pogorszenie sytuacji robotników (praca 12-16 godz. Dziennie)
Rygorystyczna dyscyplina pracy
Zatrudnianie dzieci i kobiet w przedsiębiorstwach
Początki ustawodawstwa pracy (Anglia): pierwsze regulacje: dzieci miały pracować między 6 a 21,
nie więcej niż 12 godzin, niezależnie od długości pracy musiały się nauczyć pisać i czytać; kobiety nie
mogą pracować w kopalniach etc.; związki zawodowe – pierwsze tworzone dla określonych
zawodów, przynależność dobrowolna
Ruch socjalistyczny
Socjalizm utopijny (Robert Owen, Luis Blanc)
Poprawa sytuacji robotników, tworzenie spółdzielnii, kas pożyczkowych, zapomogowych, podział
pracy, równy podział dochodów – to są środki do osiągnięcia celów
Socjalizm naukowy (Karol Marks, Fryderyk Engels)
Rewolucja proletariacka, społeczeństwo bezklasowe, likwidacja własności prywatnej,
wprowadzenie gospodarki centralnie kierowanej
Podłoże teoretyczne kapitalizmu liberalnego:
Fizjokratyzm (poszanowanie natury) – schyłek XVIII w., przedstawiciel: Quesnay
Rolnictwo – jedyne, najlepsze źródło bogactwa; przemysł i handel – zajęcia, zawody jałowe
3 klasy w społeczeństwie: klasa właścicieli ziem, klasa jałowa (rzemieślnicy, handlowcy,
kupcy), klasa produkcyjna (chłopi)
Ekonomia klasyczna – przedstawiciele: A. Smith, D. Riccardo
Obiektywny charakter życia gospodarczego
Wolność działań gospodarczych (państwo ma służyć obronie granic, gospodarka ma być
rynkiem)
Wolna konkurencja prywatnych przedsiębiorców
Źródłem bogactwa społeczeństwa jest praca
Założenia liberalnej polityki gospodarczej:
Wolność jednostki
Wolność działalności gospodarczej (przeciwko cechom)
Wolność handlowa
Rewolucja przemysłowa
To całokształt przemian technicznych, ekonomicznych i społecznych związanych z powstawaniem
wielkiego przemysłu fabrycznego i nowoczesnej cywilizacji
Przełamanie barier technicznych: mechanicznej, surowcowej, energetycznej (z ożywionej na
nieożywioną)
Zmiany ekonomiczne:
Wprowadzenie rachunku ekonomicznego nakłady – efekty
Proces koncentracji
Specjalizacja
Tworzenie okręgów
Zmiany społeczne:
Urbanizacja
Umacnianie klas społecznych
Poprawienie warunków życia
Przejście ze społeczeństwa rolniczego na przemysłowe
Dlaczego w Anglii? Przesłanki
Przesłanki przyrodnicze:
Morski klimat, wyspiarskie położenie – prowadzenie handlu, bezpieczeństwo
Obfitość surowców – rudy żelaza, węgiel, wełna
Tani transport (rzeki, porty)
Rozwinięta sieć dróg bitych
Przesłanki demograficzne:
Wzrost demograficzny
Wczesne zawieranie małżeństw
Obniżenie stopy zgonów (opalanie węgla kamiennego do mieszkań – ciepło; żywienie; rozwój
medycyny – leki)
Przesłanki technologiczne:
Uznanie angielskich rzemieślników za najlepszych na świecie (patenty)
Rozpowszechnienie manufaktur
Najwcześniejsze w Europie prawo patentowe (1633)
Przesłanki naukowe i kulturowe:
Naukowe metody badania rzeczywistości (opis, obserwacja, eksperyment)
Stowarzyszenia uczonych (Royal Society) – upowszechnienie wynalazków, odkryć wśród
społeczeństwa
Publikacje naukowe
Przesłanki ekonomiczne:
Rozwój rolnictwa towarowego
Akumulacja środków => inwestowanie
Uwalnianie siły roboczej => do przemysłu
Zaspokojone zdolności żywnościowe
Popyt na dobra masowe
Intensywna akumulacja kapitałów => rozwój rynków finansowych
Likwidacja reglamentacji cechowej => swoboda
Stabilność koniunktury
Przesłanki ustrojowe i instytucjonalne
Najwcześniej uregulowane stosunki agrarne
Poszerzający się zakres wolności politycznych i obywatelskich
Powołanie monarchii parlamentarnej
Umacnianie praw własności oraz systemu ochrony własności patentowej
„angielska tolerancja” (względem ludzi innej nacji)
3 warunki angielskiej rewolucji:
Wysoko wydajne rolnictwo
Sprawny rynek
Stabilna władza polityczna
Zasadnicze kierunki przemian:
Mechanizacja przemysłu włókienniczego
Popyt na przędzę => potrzeba wydajności
Wynalazki: Latające czółenko (John Kay, 1733), Spinning Jenny (James Hargreaves, 1764), warsztat
tkacki (Cartride), tkaniny żakardowe (1804)
Wzrost produkcji żelaza i zmiany w jego obróbce
Wykorzystanie nowych źródeł
Pompa parowa (Thomas Newcomen, 1712), węgiel drzewny, maszyna parowa (James Watt, 1769)
Transport: automobil (1765), kolej żelazna (1814), pierwsza linia towarowa (1825)
Skutki rewolucji przemysłowej w Anglii:
Ekonomiczne:
Przechodzenie rękodzielnej produkcji manufaktur na etap zmechanizowanej produkcji
fabrycznej (surowce, chłonny rynek) => duży eksport
Nasilenie procesów urbanizacyjnych => rozwój miast w pobliżu surowców
Skutki makroekonomiczne (m.in. wzrost gospodarczy – na początku powolny ze względu na
tzw. „blokadę napoleońską” – uniemożliwienie handlu Anglii przez wojska francuskie)
Społeczne:
Nowa klasa społeczna – proletariat fabryczny (bezmajętni)
Plaga bezrobocia (pojawia się zjawisko luddyzmu – ruchu niszczenia maszyn w zakładach)
Nędzne warunki bytowania robotników
Rewolucja przemysłowa spowodowana została mechanizacją przemysłu lekkiego, która pociągnęła za
sobą przewrót techniczny. Nastąpiła mechanizacja przemysłu lekkiego (maszyna wytwarza dobra
konsumpcyjne) oraz mechanizacja środków produkcji (maszyna wytwarza maszynę wytwarzającą
dobra konsumpcyjne)
Rewolucja agrarna
Dwa sposoby zwiększenia produkcji rolnej:
Ekstensywny wzrost produkcji – zwiększenie areałów upraw, siły roboczej, zwierząt
hodowlanych – dominuje w E. Wschodniej
Intensyfikacja rolnictwa – zwiększenie wydajności z powierzchni uprawnej
Rewolucja agrarna – całokształt przemian w rolnictwie w XVIII w. i I poł. XIX w. prowadzący do
przewrotu agrotechnicznego i społeczno-ekonomicznego, które wzajemnie się uzupełniły i prowadziły
do trwałej zmiany organizacji produkcji rolnej.
Przewrót agrotechniczny:
Płodozmian (Anglia) – zamiast trójpolówki
Metoda uprawy oparta na zmianowaniu określonej sekwencji roślin występujących po sobie.
Podstawowy płodozmian: ozime, okopowe, jare, koniczyna (co rok inne było zasiewane, miało to
zapobiec wyjaławianiu pól. Płodozmian spowodował:
Zwiększenie powierzchni uprawnej (o 1/3 w stosunku do trójpolówki)
Wzrost wydajności ziemi
Mechanizacja
Na początku: udoskonalenie istniejących narzędzi. Nowe narzędzia: pług wieloskibowy, brona
żelazna, kosa – wykonane z żelaza, nadawały się na uprawę twardej gleby
Nowe maszyny: młyn parowy, młockarnia parowa, sieczkarnia, siewnik, żniwiarka (wynalazca:
McCornick), koparka do ziemniaków
Nawożenie
Na początku: udoskonalenie nawożenia naturalnego (gnoju). Poza tym wykorzystywanie mułu,
szlamu, torfu. Sprowadzenie guano – odchodów ptaków z Ameryki Płd.
Justus Liebig – niemiecki naukowiec zajmujący się odżywianiem roślin, odkrył, że rośliny mogą
również odżywiać się sztucznymi związkami
Wprowadzenie sztucznych nawozów. Pierwsze wytworzone fabrycznie to: mączki wapienno-
fosforowe, sole potasowe (preparowane z węgla drzewnego), saletra (preparowana z guano)
II poł. XIX w. – nawozy fosforowe – Anglia, Niemcy
1912 – nawozy azotowe (przy użyciu amoniaku) – Anglia, Niemcy
Agrochemia – dział nauki zajmujący się m.in. problemem wytwarzania nawozów sztucznych
Melioracje – nawadnianie, odwadnianie
Pozwoliły rozszerzyć obszar uprawy i podnieść wydajność gruntów już wcześniej użytkowanych.
Doskonalenie upraw roślin
Ustalenie się nowej proporcji upraw tradycyjnych
Rośliny zbożowe stanowiły tylko max. 55% wszystkich upraw, wprowadzenie roślin
motylkowych, okopowych
Upowszechnienie się:
Upraw nawozowych i paszowych
Upraw ziemniaków (p. spirytusowy; dla biedoty) i buraków cukrowych
Innych upraw przemysłowych (np. kukurydza – USA)
Udoskonalenie odmiany roślin użytkowych
Racjonalna gospodarka surowcami roślinnymi (np. wykorzystanie liści buraków)
Intensyfikacja hodowli
Badania naukowe (Dania, Anglia, Holandia): leki (np. przeciw wściekliźnie - Pasteur)
Ochrona weterynaryjna – szczepionki, leki
Chów nowych gatunków zwierząt (intensyfikacja hodowli owiec – m.in. merynosy)
Ulepszanie i uszlachetnianie ras
Efekt końcowy: wzrost wielkości zwierząt i mleczności krów => hodowla staje się
samodzielnym działem produkcji
Społeczno – ekonomiczne aspekty rewolucji agrarnej.
Rolnictwo i przemysł:
Wsparcie przemysłu maszynowego i chemicznego
Rozwój przemysłu rolno-spożywczego
Nauka i oświata rolnicza:
Badania naukowe, publikacje, towarzystwa naukowe, czasopisma fachowe
Oświata rolnicza (szkoły rolnicze, kursy doszkalające)
Rozwój kapitalizmu w rolnictwie
Francuska droga
do kapitalizmu
Pruska droga
do kapitalizmu
- rewolucyjna
- ewolucyjna
- oddolna (inicjatywa ludu)
- odgórna (inicjatywa rządu)
- brak obciążeń dla chłopów
- duże obciążenia chłopów (odszkodowania –
1/2 lub 1/3 użytkowanego areału)
- brak przeżytków stosunków feudalnych
(nadano chłopom ziemię przez nich
użytkowaną)
- wiele przeżytków stosunków feudalnych
(chłopi otrzymali prawo do ziemi –
uwłaszczenie – ziemię otrzymali tylko
najbogatsi, biedni rugowani)
- Francja, Belgia, Dania, Hiszpania
- Prusy, Rosja, Austria, Ziemie polskie
Konsekwencje rewolucji agrarnej:
Powstanie
rolnictwa
kapitalistycznego
(przejaw:
pojawienie
się
wydajnych,
wysokotowarowych gospodarstw o stosunkowo dużej powierzchni)
Własność indywidualna (obszarnicza i chłopska)
WZROST PRODUKCJI ROLNEJ
Przełom w produkcji żywności
Produkcja towarowa
Poprawa położenia ludności chłopskiej (części; w małym stopniu obejmowało E. Wschodnią)
Mniejszy odsetek ludności rolniczej
Im mniejszy odsetek ludności utrzymującej się z rolnictwa, tym wyższy poziom rozwoju
ekonomicznego i nowocześniejsza struktura ekonomiczno-społeczna kraju
Australia – eksporter wełny, USA – rolnictwo plantacyjne (praca murzyńskich niewolników), Am.
Południowa – latyfundia
Narodziny kapitalizmu na ziemiach polskich (schyłek XVIII w. do 1870r.)
Światowe tendencje: kapitalizm, industrializacja, większa wymiana towarowa, walka o kolonie,
społeczeństwo stanowe (feudalizm) => społeczeństwo klasowe (kapitalizm), powstanie klasy
robotniczej (biedota), zjawisko marginesu społecznego, E. Wschodnia – przeżytki systemu feudalnego
Czynniki rozwoju kapitalizmu:
Rolnictwo – wygenerowanie największej ilości kapitału
Element finansowy akumulacji
Podatki, opłaty, dochód z wykupu ziemi, monopole np. monopol propinacyjny –
wyłączność na produkty przemysłu spirytusowego, chłopi byli zobowiązani zakupić
określoną ilość flaszek, oczynszowanie chłopów, dochód z dodatkowej ziemi w wyniku
ogradzania chłopów (na byłych ziemiach wspólnych tworzono m.in. hodowle owiec),
zmniejszanie odsetka dochodów z rolnictwa, przetwórstwa, zwiększanie dochodów z
przemysłu
Element rzeczowy akumulacji- ziemia (wywłaszczanie, rugowanie)
Element osobowy akumulacji (siła robocza w postaci wywłaszczonych chłopów)
Kapitał ziemiański (z działalności przemysłowej; ziemianie zakładają pierwsze manufaktury)
Brzostowski, Zamoyski – pionierzy kapitalizmu na ziemiach polskich
Wykorzystywanie siły roboczej z folwarków do przemysłu
Kapitał państwowy (duża rola w stosunku do krajów E. Zachodniej)
Uzyskany dzięki prowadzonej polityce państwa: ściąganie podatków, ceł, … Utworzenie Banku
Polskiego oraz Huty Bankowej (Dąbrowa Górnicza)
Kapitał handlowy (słabość polskich miast => mała rola w stosunku do krajów E. Zachodniej)
Kupcy manufakturowi – kupcy zajmujący się organizacją manufaktur (głównie p. włókienniczy,
świece)
Właściwości procesu akumulacji pierwotnej na ziemiach polskich
Nie była procesem ciągłym, lecz przerywanym („skokowym”)
Bazowała prawie wyłącznie na źródłach wewnętrznych (co przekładało się na ujemny bilans
handlowy
Istotne znaczenie odegrało rolnictwo
Wielka rola przypadła ziemiaństwu
Akumulacja trwała stosunkowo krótko (była słabsza niż w Europie Zach.)
Cechy „modelu pruskiego” w odniesieniu do ziem polskich
Rozciągnięcie procesu reform w czasie i etapowość (uchwalanie edyktów)
Cząstkowy, wahadłowy charakter reform (w sprawie pańszczyzny, reformy józefińskie [zabór
austriacki] – wprowadzenie, cofnięcie, wprowadzenie innych, cofnięcie innych reform…)
Zróżnicowany przebieg i sposób realizacji reform (w zaborze pruskim wprowadzono do końca
wszystkie zakładane reformy, w innych już nie)
Reformy umocniły wielką własność ziemską (uwłaszczenie, dochody z wykupu => inwestycje)
Ciężar reform przerzucony na chłopów
Ludność bezrolna poza zasięgiem
Uwłaszczenie chłopów i nowy ustrój rolny.
Uwłaszczenie (XIX w.) – nadanie chłopom prawa własności do całości lub części użytkowanej przez
nich ziemi w zamian za uiszczone odszkodowanie, zniesienie poddaństwa osobistego i sądowego
Zabór pruski
Dekret grudniowy (21 XII 1807 r.) – umożliwiał odejście chłopa ze wsi; jeżeli chłop się
umówił ze szlachtą w sprawie odejścia ze wsi, to szlachta przejmowała wszystko, co
chłop posiadał
Edykt regulacyjny (1811) – chłop posiadający gospodarstwo sprzężajne (posiadające
parę zwierząt pociągowych) jest zwolniony z pańszczyzny za odszkodowaniem (1/3
lub połowa ziemi), jednak feudał zachował zwierzchnią władzę
Uwłaszczenie w Wielkopolsce (1823) - chłop posiadający gospodarstwo sprzężajne
(posiadające parę zwierząt pociągowych) jest zwolniony z pańszczyzny za
odszkodowaniem (1/3 lub połowa ziemi), jednak feudał zachował zwierzchnią władzę
– dotyczy tylko gospodarstw powstałych po 1772/73 roku!
Nowela dot. Górnego Śląska (1827) chłop posiadający gospodarstwo sprzężajne
(posiadające parę zwierząt pociągowych) jest zwolniony z pańszczyzny za
odszkodowaniem (1/3 lub połowa ziemi), jednak feudał zachował zwierzchnią władzę
– dotyczy tylko gospodarstw mających co najmniej 27 morg (ok. 7 hektarów)!
Ustawa uwłaszczeniowa (1850) – wynik buntu chłopskiego, objęła również
gospodarstwa małe, całkowicie zniosła władzę zwierzchnią feudałów
Zakończenie procesu (1858)
Galicja
Wpływ ruchów społecznych: rabacja galicyjska – zbrojne wystąpienie chłopów
przeciw uciskom ze strony dworów, Wiosna Ludów
Restrykt uwłaszczający (1848) – uwłaszczeniu zostają poddane wszystkie
gospodarstwa bez gospodarstw dzierżawionych i gospodarstw chłopów bezrolnych
Patent Cesarza (1848) – uregulowanie stosunków poddańczych, odszkodowania za
dzierżawy
Patent Cesarza (1849) – zniesienie jurysdykcji patrymonialnej
Znoszenie wspólnot gruntowych (lata 60.)
Królestwo Polskie
Reformy czynszowe – oczynszowanie chłopów
Zmiana pańszczyzny w okup pieniężny (1861)
Uchylenie obowiązków (22.01.1863) – zniesienie czynszów, pańszczyzny
Ukazy uwłaszczeniowe (marzec 1864) – ziemia przechodzi na własność chłopów
Wykup w formie podatków – chłop nie płacił za uwłaszczenie, ale płacił wysoki podatek
Skutki uwłaszczenia:
Uwłaszczono ponad milion gospodarstw (najwięcej: zabór austriacki, Galicja; najmniej: zab. pruski)
„najdroższe” uwłaszczenie w zaborze pruskim
Zlikwidowanie pańszczyzny – około 100 mln dniówek
Największe gospodarstwa powstały na terenie zaboru pruskiego (najmniejsze w Galicji)
Gospodarstwa chłopskie utraciły część dotychczasowej ziemi
Postęp w zakresie agrokultury (pruski największy, galicyjski najmniejszy ze względu na dużą
ilość taniej siły roboczej)
Postęp widoczny w zakresie wprowadzenia nowych maszyn, płodozmianu (z.pruski; w Galicji
trójpolówka bezugorowa i wielopolówka), melioracji, nawożenia.
Rozwój gospodarki towarowej (gospodarze stają się przedsiębiorcami, zależało im na zysku)
Gospodarstwa chłopskie stały się mniej opłacalne ponieważ: były bardziej opodatkowane od
folwarcznych, nastąpił duży przyrost naturalny chłopów (co miało wpływ na podział gospodarstw
i ich rozdrobnienie), chłopi posiadali specyficzną mentalność (przyzwyczajenie do tego, że jest się
podległym komuś; niezaradność)
Gospodarstwa folwarczne stały się bardziej opłacalne ponieważ: właściciele folwarków
otrzymywali dodatkowe środki z tytułu uwłaszczenia chłopów, wciąż istniała pańszczyzna
(chociaż była coraz mniejsza).
Zabór pruski przodował w rolnictwie, gdyż: posiadał dobry rynek zbytu – Niemcy, posiadał
politykę protekcyjną rynku (sprzyjało to towarowości gospodarstw), następował duży napływ siły
roboczej ze wschodu (szukanie lepszych warunków życia). W zaborze pruskim cukrownictwo i
hodowla trzody chlewnej stało się opłacalne, uprawa zboża już nie.
Zabór austriacki gorzej się prezentował w stosunku do pruskiego ze względu na inną politykę
zaboru (mniej protekcyjna), mniejsze środki oraz parcelację gruntów. Najbardziej opłacalny w
tym zaborze był wyrąb i sprzedaż drewna.
Zmiany w położeniu chłopa i właściciela folwarków
Zróżnicowanie statusu majątkowego wśród chłopów doprowadziło do innego modelu
konsumpcji, stylu życia. Mieliśmy do czynienia ze zjawiskiem podaży głodowej (mniejsza i gorsza
konsumpcja kosztem lepszej sprzedaży towarów) widocznym głównie wśród biedoty (ziemia i
kapusta)
Charakterystyka rozwoju przemysłu na ziemiach polskich (powolny od poł. XIX w., warunki rozwoju
gorsze niż na Zachodzie, dominacja rolnictwa, słaba dostępność surowców na początku, ograniczone
zasoby siły roboczej)
Oparty na ręko dzielnej technice produkcji (manufaktury, pierwsza maszyna dopiero pod
koniec XVIII w.)
Nowa technika rozwijała się obok starej(drobne zacofane przedsiębiorstwa obok manufaktur)
W organizacji społecznej produkcji dominowały manufaktury
Proces industrializacji rozpoczął się od rozwoju p. ciężkiego (na Zachodzie – od p. włókienniczego)
Rozwój miał charakter skokowy (skoki te były słabsze niż na Zachodzie)
Efekty niektórych „skoków industrialnych” doraźne lub niewspółmierne do nakładów
Przeobrażenia w gospodarce światowej w dobie kapitalizmu
monopolistycznego (1870 – 1918/1914)
Dominacja Europy na świecie; USA i Japonia szybko się rozwijają
1870 – zjednoczenie Włoch
1871 – zjednoczenie Niemiec, powstanie II Rzeszy
II rewolucja przemysłowa
Przypada na II poł. XIX w. i początki XX w.
Spowodowana gwałtownym rozwojem nauki (silnik gazowy, dynamit, karabin maszynowy…)
Upowszechnienie wynalazków i innowacji w procesach produkcyjnych (co nie było aż tak
widoczne w czasie I rewolucji przemysłowej)
II rewolucja przemysłowa to:
1. Zmiany w technice i technologii produkcji
Zastosowanie energii elektrycznej: elektrownia wodna (1882, Appleton, USA), silnik
elektryczny (Danielson, 1902), transformator (Jabłoczkow, 1876), żarówka (Edison,
1886)
Wydobycie i przetwórstwo ropy naftowej: destylacja (Łukaszewicz, 1853),
przemysłowe wydobycie, produkcja nafty i benzyny
Postęp w syntezie chemicznej
barwniki syntetyczne (anilina, Perkin, 1856; alizaryna, Perkin + kumple z Niemiec, 1869;
indygo, Baeyer, 1878), leki (aspiryna, Hoffmann ; środki antyseptyczne), nawozy
sztuczne, masy plastyczne, badania naukowe, układ okresowy pierwiastkowy (1868),
soda amoniakalna do produkcji szkła, środków piorących (1863), kwas siarkowy, opona
pneumatyczna (Dunlop, 1888), guma
Silnik spalinowy (Benz, 1879; Diesel, 1893) do produkcji samochodów, motocykli,
później traktorów, czołgów; silnik wysokoprężny Diesla 1. Generacji – 1906
Turbina parowa
Początki telekomunikacji (telefon, Bell, 1876; radio, Marconi, 1896)
Postęp w hutnictwie, przemyśle metalowym (piece martenowskie, piece elektryczne,
hutnictwo aluminium)
Zmiany w kinematografii (pierwsze filmy)
Budownictwo i przemysł zbrojeniowy (dynamit, Nobel, 1875)
2. Zmiany w technicznej organizacji produkcji
Racjonalizacja produkcji (cięcie kosztów)
Typizacja i standaryzacja wyrobów
System taśmowo potokowy (by produkcja miała jak najmniej przestojów; stosowane
w p. samochodowym; pierwszy raz w Chicago – rzeźnia i fabryka wagonów)
Naukowa organizacja pracy – fordyzm, tayloryzm
Tayloryzm (Taylor) – duża organizacja, sprawność pracy, kalkulacje, praca akordowa
Fordyzm – zasady Taylora wprowadzone w fabryce Forda (1903) w Detroit, usprawnienie
organizacji produkcji; ale w innych zakładach tayloryzm się nie przyjął ze względu na bunt
pracowników
3. Zmiany w technice i ewidencji
Wyodrębnienie administracji gospodarczej i kadry inżynieryjno-technicznej
Oddzielenie własności od zarządzania (powstanie zawodu menadżera)
Fayol – wprowadził system zarządzania dobry dla przedsiębiorstw i administracji
państwowej, oparty na: dyscyplinie, autorytecie, inicjatywie pracowników, ładzie
Nowe techniki biurowe (wykorzystanie telefonu, maszyny do pisania)
4. Zmiany w organizacji obrotu
Przedsiębiorstwa hurtowe i komisowe
Hale targowe, towarowe
Giełdy
Sprzedaż katalogowa, promocja sprzedaży
5. Nowe gałęzie wytwórczości i wzrostu asortymentu wyrobów (p. samochodowy,
elektrotechniczny, chemiczny)
6. Zmiana układu sił ekonomicznych między mocarstwami kapitalistycznymi (1. USA, 2.
Niemcy, 3. Anglia; pogłębienie dysproporcji między bogatymi i biednymi krajami)
7. Koncentracja produkcji
Kryzys w latach 1873 – 1896, wcielanie w życie neoprotekcjonizmu – odłam XVIII-wiecznego
merkantylizmu, państwo nabiera znaczenia
Panika związana ze spadkiem cen produktów – to jedna z przyczyn kryzysu, wprowadzenie
taryf celnych, opłat wewnętrznych; kryzys wymusza rozwój przedsiębiorczości
Faza rozwoju wielkiej przedsiębiorczości (od 1873): wchłanianie przedsiębiorstw, fuzje,
monopole, ściślejsze lub luźniejsze porozumienia (koncerny –jeden właściciel, odrębność
prawna przedsiębiorstw, wspólny zarząd; kartele – trusty w USA – skupienie firm z tej samej
branży, odrębność prawna przedsiębiorstw; syndykaty – jeden właściciel, skupienie firm z tej
samej branży, wspólne biuro sprzedaży, podział zysków; holdingi – jedna główna firma, wiele
firm podrzędnych)
Pozioma koncentracja (horyzontalna) – p. spożywczy, włókienniczy – wspólna działalność
przedsiębiorstw zajmujących się tą samą fazą produkcji (wytwarzanie tkaniny + wytwarzanie
tkaniny)
Pionowa koncentracja – głównie p. chemiczny – wspólna działalność uzupełniających się firm,
zajmujących się innymi fazami produkcji (wydobywanie surowców + wytwarzanie tkaniny)
Rockefeller założył trust w Ohio – przetwórstwo ropy naftowej i wszystko co z tym związane
(pionowa koncentracja: wytwórnia, przetwórstwo, dystrybucja)
Duży odsetek ludności pracującej dla przedsiębiorstw monopolistycznych
8. Zmiany w rolnictwie i przemyśle spożywczym
Postęp w mechanizacji (kombajny, traktory)
Wzrost plonów (największy w Anglii i Danii)
Zróżnicowanie typów rolnictwa (guma, kauczuk – plantacje kauczukowe w Azji)
Konkurencja (Europa vs USA; USA – niższe koszty, ceny => przyczyna kryzysu)
Postęp w przygotowaniu i przechowywaniu żywności (mrożenie mięsa, pasteryzacja,
przyprawy kuchenne – Szwajcaria, margaryna – Holandia)
9. Zmiany w transporcie
Wzrost znaczenia transportu kolejowego (wzrostu długości linii kolejowych;
lokomotywa elektryczna, 1895; lokomotywa spalinowa, 1912; pociągi sypialne, 1864;
oświetlenie w wagonach, 1889
Postęp w żegludze morskiej (turbina parowa, 1884; 2 stocznie, statki specjalne –
chłodnie, pasażerskie – Titanic)
Budowa kanałów (Sueski)
Rozwój transportu drogowego (automobil, 1885; fabryki samochodów, Ford;
tramwaje – najstarsze w Berlinie; metro – najstarsze w Londynie)
Rozwój transportu powietrznego (statek powietrzny, Zeppelin, 1900; samolot, 1903)
10. Zmiany w handlu
Wzrost obrotów
Światowy rynek towarów
Wywóz kapitałów
Nawrót do protekcjonizmu – neoprotekcjonizm (zapobieganie zalewem tanich
towarów)
11. Zmiany w finansach
Wzrost obiegu pieniężnego (giełdy papierów wartościowych – Paryż, Londyn, Kraków;
pojawia się zawód maklera giełdowego)
Rozwój bankowości (kredyty, emisje obligacji, akcji, współpraca z przedsiębiorstwami
np. Deutsche Bank)
Wzrost roli kredytu
Koncentracja kapitału
Oligarchia finansowa
Wywóz kapitałów (np. do kolonii)
Przeobrażenie w gospodarce światowej w dobie kapitalizmu
monopolistycznego (1870-1918/1914)
Drugi etap ekspansji kolonialnej
Fazy kolonializmu europejskiego
1. Od XVI do poł. XVIII w. – znacząca kolonizacja, państwa dążyły do posiadania kolonii
2. Od XVIII w. – w okresie kapitalizmu liberalnego – ograniczenie kolonizacji (z wyjątkiem
Wielkiej Brytanii i Francji)
3. Po 1870 – w okresie kapitalizmu monopolistycznego - podziałowi uległa Afryka i część Azji
Imperializm – dążenie do dominacji
Imperializm ekonomiczny – ekspansja zamorska Europejczyków a gospodarka reszty świata
Przyczyny imperializmu:
Poszukiwanie surowców (przetwarzane w krajach macierzystych jak i w koloniach). Przywóz
np. diamentów i złota (Afryka), ropy naftowej, metali kolorowych, surowców żywnościowych
Poszukiwanie rynków zbytu (tam lokowano nadwyżki produkcji, bo był duży, chłonny rynek
Uzyskiwanie korzyści ekonomicznych (zyski ze sprzedaży surowców, produkcji z kolonii,
dzierżawy terenów)
Umacnianie pozycji politycznej (przewaga nad innymi krajami)
Eksponowanie wyższości rywalizacji europejskiej
Szerzenie chrześcijaństwa
Skok na Afrykę – początek 1881: atak na Tunezję, która została podzielona pomiędzy Wielką Brytanię,
Francję oraz Niemcy
Rozwój gospodarczy dawnych mocarstw
1. Wielka Brytania
Największa potęga gospodarcza po 1. Rewolucji przemysłowej
Utrata pozycji potęgi na rzecz USA (wiele zakładów powstałych w XVIII w. były już
przestarzałe)
Kryzys gospodarczy trwający ok. 20 lat
Kryzys w przemyśle i rolnictwie (konkurencja rolnictwa amerykańskiego)
Wzrost zaludnienia (import taniej żywności z Ameryki)
Podboje w Azji: Kuwejt, Birma, Nowa Gwinea oraz w Afryce
Indie – kolonia: siła robocza, surowce i duże możliwości osiągania zysków
Ożywienie gospodarcze związane z rozwojem przemysłu zbrojeniowego
2. Francja
1870 – przegrana wojna z Prusami, który przyczyniła się do utraty Alzacji i Lotaryngii i
nałożenia na Francję 5 mld franków kontrybucji
Pionierstwo w motoryzacji i lotnictwie
Rozwój przemysłu samochodowego (Peugeot i Renault)
Dynamiczna produkcja opon
Rozwój przemysłu lekkiego
Paryż jako kolebka kultury, elegancji
3. Rosja
Wpływ przegranej wojny krymskiej (1853-56) z Francją i Wielką Brytanią
Reformy finansowe, administracyjne, wojskowe
Industrializacja (związana z sektorem państwowym, od lat 80.)
Dotacje dla przedsiębiorców
Powstanie Zagłębia Donieckiego, Okręgu Kaukaskiego, Okręgu Petersburskiego
Słabe rolnictwo (gosp. Feudalna, zacofanie)
Zapędy zagarnięcia Chin
Rozwój gospodarczy nowych mocarstw
1. Rzesza Niemiecka
1871 – zjednoczenie polityczne
Przyłączenie Alzacji i Lotaryngii
Grynderka – proces zakładania nowych przedsiębiorstw i spółek
2. Miejsce po USA
Kolonie na Bliskim Wschodzie
2. USA
Po wojnie secesyjnej (1865) przyspieszony rozwój gospodarczy
Sprzyjające rozwojowi warunki: zasoby naturalne i szlaki komunikacji morskiej
Rozwój przemysłu maszynowego, wydobycie węgla, przetwórstwa ropy naftowej itp.
Niedostatek siły roboczej (pomimo dużej imigracji Europejczyków)
Fordyzm i tayloryzm
Rolnictwo: na południu farmy, gdzie uprawa tytoniu i bawełny; Zachód – uprawa
kukurydzy i pszenicy
3. Japonia
1867 – przewrót: obalenie szoguna
Rozwój przemysłu lekkiego
Nowe państwa rozwiniętej gospodarki:
Holandia
Relacje ekonomiczne z Rzeszą Niemiecką
Przemysł przetwórczy (trzcina cukrowa, kawa, tytoń)
Rolnictwo i ogrodnictwo
Dania
Rozwój rolnictwa (dominacja produkcji zwierzęcej, zwłaszcza bydła)
Spół dzielność wiejska
Szwecja
Bogate zasoby surowcowe
Sprzedaż drewna, przemysł meblarski, przetwórstwo rud żelaza
Białe dominia – Kanada, Australia, Nowa Zelandia
Kanada
Rybołówstwo, budowa statków (prowincje wschodnie)
Rolnictwo, uprawa zbóż (prowincje zachodnie)
Lasy, produkcja zwierzęca (prowincje centralne)
Australia
Produkcja i chów merynosów
Złoża złota
Nowa Zelandia – podobnie jak w Australii
Argentyna – kraj rolniczy (hodowla bydła)
Gospodarka światowa w okresie wojny (1914-1918)
Wojny hegemoniczne w dziejach nowożytnych
1. Wojna trzydziestoletnia (1618-1648) – dominacja Holandii w XVII w.
2. Wojny napoleońskie (1792 – 1815) – dominacja Wielkiej Brytanii w XIX w.
3. I wojna światowa (1914-1918) – dominacja gospodarcza USA
4. II wojna światowa (1939-1945) – umocnienie dominacji USA
Przyczyny ekonomiczne I wojny światowej
Dążenie do nowego podziału świata
Konflikty związane z podbijaniem nowych terenów
Konflikt Niemiec z Wielką Brytanią o południową Afrykę
Konflikt Niemiec z Francją o Maroko
Konflikt Niemiec z Rosją o ziemie kongresowe
Bloki militarne zbrojenia
Trójprzymierze – 1882 – Niemcy + Austro-Węgry + Włochy
Ententa – Wielka Brytania + Francja + Rosja
Charakter wojny:
Początek: zamach na księcia Ferdynanda w Sarajewie (28.06.1914)
Wyjątkowość:
Długotrwałość (4 lata)
Wielki zasięg geograficzny działań militarnych (34 kraje)
olbrzymie zaangażowanie sił ludzkich i zasobów materialnych
Zastosowanie nowych środków walki (gazy, czołgi, samoloty, karabiny maszynowe,
„gruba Berta” (moździerz), U-Booty
Gospodarka wojenna
Wojna a gospodarka
Zakładano szybkie zakończenie wojny i niskie koszty
Wojna się przedłużyła więc zaczęło brakować środków pieniężnych i surowców
Wprowadzono system gospodarki wojennej w Niemczech
KONWERSJA przemysłu i rolnictwa (przekształcenie produkcji cywilnej na produkcję
wojskową)
Mobilizacja gospodarcza. Jej zakres zależał od:
Położenia danego kraju
Stopnia zaangażowania w wojnę
Stan produkcji i posiadanych zapasów
Zasoby siły roboczej
Plan Hindenburga - 1916 – Niemcy. Polegał na:
Zlikwidowaniu liberalizmu gospodarczego
Kontroli produkcji, cen, płac
W pełni zmilitaryzowanym przemyśle
Pozyskiwaniu surowców metodą rekwirowania
Położenie ludności
Przymus pracy
Zakaz strajków
Przedłużenie czasu pracy, skracanie urlopów
Wprowadzenie systemu kartkowego (reglamentacja towarów)
Powyższe zmiany wprowadzone w Niemczech, Rosji i Francji
Finanse wojenne
znaczne wydatki wojenne
Zaciąganie kredytów zagranicznych
Pożyczki wewnętrzne (emisja obligacji)
Podwyższenie podatków
Dodrukowanie pieniędzy
Skutki wydatków wojennych:
Zawierano wymienialność waluty na złoto
Zmniejszenie się zasobów złota
Długotrwały proces inflacyjny
Świat i Polska po I wojnie światowej (do 1928)
Straty i zniszczenia wojenne: straty ludnościowe (7% ludności Europy) – wielu zmarło przez epidemie
i głód, straty materialne (273 mld $): bezpośrednie, pośrednie
Nowy układ sil politycznych i gospodarczych
Europa traci znaczenie
Powstanie Ligi Narodów (1919) z inicjatywy prezydenta USA. Jej celem miało być utrzymanie
pokoju. Następcą Ligi Narodów jest ONZ powstałe w 1945 r.
Zmiany wewnątrz Europy (rozpad Austro-Węgier, wyniszczenie gospodarcze Niemiec)
Sytuacja państw kolonialnych (część uzyskało niepodległość lub autonomię)
Potęgi gospodarcze: USA (dostarczała Europie żywność, udzielała pożyczek w czasie wojny) i
Japonia
Spadek globalnej produkcji przemysłowej
Migracje ludnościowe (np. z Europy do USA)
Globalne skutki ekonomiczne wojny
Osłabienie ekonomiczne Europy (zahamowanie wzrostu gospodarczego, wzrost zadłużenia)
Dezorganizacja handlu międzynarodowego (bariery celne, blokady nakładane przez kraje
ententy w czasie wojny)
Centrum życia gospodarczego – USA
Zmiany w produkcji rolnej
Zaburzenie życia gospodarczego Europy (na skutek inflacji, kursów walutowych)
Spadek dochodów z inwestycji zagranicznych
Umocnienie ekonomiczne Japonii i niektórych kolonii (np. Indii)
Rozwój gospodarczych państw kapitalistycznych (do 1928 roku)
1. Lata 1918-23 – okres odbudowy powojennej – przestawienie gospodarki z gospodarki
wojennej na gospodarkę cywilną – REKONWERSJA
2. Od roku 1924 – okres rozkwitu gospodarczego
a. Ustabilizowana sytuacja polityczna
b. Wzmożony ruch kapitału na świecie
c. Słaby rozwój rolnictwa (najważniejszym światowym towarem była pszenica, cukier
trzcinowy, kawa, bydło rogate)
Powstanie II Rzeczpospolitej – 11.11.1918 – rozejm z Niemcami
Granice wyznaczone na mocy traktatu wersalskiego z roku 1919
Duże zróżnicowanie narodowościowe
Dominacja rolnictwa w strukturze zatrudnienia
Trudności w odbudowie: zniszczenia, zróżnicowanie gospodarcze
Podstawowe zadania:
o
Stworzenie sprawnej administracji, armii
o
Przywrócenie związków między dzielnicami kraju
o
Unifikacja prawa
o
Rozwiązanie problemów społecznych
Inflacja i stabilizacja waluty
Inflacja – nadwyżka pieniądza nad masą towarową. Konsekwencje: różne dla różnych grup
społecznych
Przed 1923 rokiem (schemat) : sporo aspektów pozytywnych. Po I wojnie światowej inflacja
wywołana nadmierną emisją pieniądza – marki polskiej.
1924 rok – reforma walutowa Władysława Grabskiego
Po 1923 roku: 1925 r. - inflacja bilonowa wywołana zwiększoną emisją bilonu i pieniędzy zdawkowych
Unifikacja (ujednolicenie) nie oznacza inflacji
Inflacja w Polsce po I wojnie światowej (do 1927)
Inflacja do schyłku 1923 roku
Inflacja od schyłku 1923 roku – tzw. Inflacja bilonowa (wywołana na wskutek reform
Grabskiego; trwała do II dewaluacji w 1927 roku)
Po 1927 roku w gospodarce polskiej nie było procesów inflacyjnych. Po 1927 roku prowadzono w
Polsce politykę deflacyjną w zamian za dewaluację (choć były spore wątpliwości, która polityka
byłaby skuteczniejsza).
Dewaluacja dolarowa wprowadzona została w 1932 roku. Silny złoty utrzymywał się do 1939 roku
Inflacja – nadwyżka pieniądza nad masą towarową. Przyczyny inflacji są zróżnicowane, jednak po I
wojnie światowej raczej miała wspólne źródło – w obliczu odbudowy, spłaty zobowiązań po wojnie
inflacja była spowodowana głównie przez nadmierną emisję pieniądza. Konsekwencje inflacji są
zależne od różnych grup społecznych i instytucji. Koszty inflacji największe dla pracowników (spadek
płac realnych), najkorzystniejsza dla kredyto- i pożyczkodawców.
Unifikacja pieniądza to inaczej ujednolicenie pieniądza (nie mylić z pojęciem inflacji). Unifikacja
nastąpiła wcześniej niż proces inflacji.
I inflacja (do 1924 r.) to inflacja marki polskiej
II inflacja (od 1924 r.) to inflacja polskiego złotego
Od połowy 1923 roku mamy do czynienia z hiperinflacją
1925 rok – inflacja bilonowa, wywołana zwiększoną emisją bilonu i pieniędzy zdawkowych
Pozytywne przejawy umiarkowanej inflacji
Korzystny wpływ na koniunkturę gospodarczą
Kredyty dla przedsiębiorstw
Spadek obciążeń podatkowych
Spadek kosztów transportu
Większy eksport (eksportowa premia inflacyjna)
1919-1920 wojna polsko bolszewicka
1. Rosnące zamówienia wojskowe
2. rozwój przemysłu zbrojeniowego
3. likwidacja bezrobocia i wzrost płac realnych
4. wyczerpywanie zasobów
5. nadmierne obciążenia budżetu
Źródła pokrycia wydatków budżetu
Kredyty w Polskiej Krajowej Kasie Pożyczkowej (spółka państwowa)
Pomoc zagraniczna
Wydatki budżetu
Wydatki wojskowe
Zobowiązania wobec mocarstw rozbiorowych
Pokrycie deficytu m.in. kolei państwowych
Wydatki > Dochody
(dochody finansowane przez bank pieniędzy papierowych (marek polskich) )
1923 – 74% wydatków budżetu pokryto z druku marek polskich.
Za 1 markę płacono nawet 10 milionów dolarów (grudzień 1923)
1919 – w obiegu 5 316 mln marek polskich
Koniec 1923 – w obiegu ok. 125 000 000 mln marek polskich
Przejawy inflacji
Wzrostowi ilości pieniędzy nie towarzyszyło zwiększenie masy towarowej na rynku
Wzrost cen
Spadek siły nabywczej pieniądza
Spadek wartości marki polskiej
Obniżka płac realnych
Przejawy inflacji w innych krajach (Niemcy, Austria, …)
Szybki spadek siły nabywczej pieniądza
Niemcy: przed I wś. Marka niemiecka była oparta na złotym parytecie. W obiegu były złote monety o
nominałach 5, 10 i 20 marek oraz monety srebrne. Wymienialność banknotów na złoto była w pełni
gwarantowana. Ciągle drukowano banknoty o nowym nominale i wartości. Inflacja wzrastała w
astronomicznym tempie, nawet w ciągu dnia – pieniądze próbowano wydawać najszybciej jak się
dało, a niektóre banknoty były nawet palone w piecach, ze względu na swoją nikłą wartość
Obniżka płac realnych
Zmiana kursu marki w stosunku do dolara (listopad 1923 roku – za 1 dolara 4,2 biliona marek
niemieckich)
Hiperinflacja:
Bardzo wysoka inflacja powodowana zwykle przez całkowite załamanie systemu finansowego
kraju
Ogromny deficyt budżetowy finansowany przez dodruk pieniędzy
Utrzymywanie się bardzo wysokiej stopy inflacji
Umowna granica – minimum 50% w ciągu miesiąca; Niemcy miały nawet w 1923 roku 30000% w
ciągu miesiąca
Reforma walutowa Grabskiego (1924)
1. Sprzedaż na wolnym rynku walut obcych
2. Wstrzymanie druku marek polskich (zakaz)
3. reforma walutowa
wprowadzenie polskiego złotego, 1 zł = 1 800 000 marek polskich; zminimalizowanie uprawnień
rządu do emisji pieniądza (do 12 zł na 1 mieszkańca); korzystanie z bilonów zdawkowych –
przecięte na pół stare banknoty marek polskich, które w starej walucie miały duży nominał, a w
nowej walucie wykorzystywano jako pieniądze o groszowych nominałach
4. powołanie Banku Polskiego (centralna instytucja emisyjna zamiast Polskiej Krajowej Kasy
Pożyczkowej)
5. zmniejszenie luki budżetowej (wykorzystanie odpowiednich instrumentów do zmniejszenia
wydatków i wzrostu dochodów)
Styczeń 1924 r.
Minister Skarbu polecił Polskiej Krajowej Kasie Pożyczkowej sprzedaż 2,5 mln dolarów innych
walut po ustalonym kursie
Kurs dolara zaczął powoli spadać
Ren spadek spowodował oczekiwaną reakcję łańcuchową
Powołanie Banku Polskiego
Spółka akcyjna z udziałem państwa
Rząd nie miał pełnej swobody emisji
Miał tylko prawo emisji bilonu i pieniędzy zdawkowych ( do 12 zł na 1 mieszkańca)
Decyzje dot. Zwiększenia dochodów i zmniejszenia wydatków budżetowych były decyzjami trudnymi,
ale w większości akceptowanymi przez społeczeństwo: zlikwidowanie części resortów, zmniejszenie
budżetu resortów, zmniejszenie wydatków poprzez np. komercjalizację kolei państwowych, sprzedaż
kosztowności, wprowadzenie podatków np. majątkowego
Inflacja bilionowa – od sierpnia 1925 r. jako efekt
Spadku produkcji
Innych trudności: klęski nieurodzaju, spadku eksportu
Wojny celnej z Niemcami
Recesji gospodarczej
Inflacja bilonowa została stłumiona w 1927 r.
Problem agrarny
Wielki kryzys gospodarczy lat 1929 – 1933/1935
Koniec kryzysu w 1935 dla krajów o dużym wkładzie kapitału obcego, o profilu przemysłowo-
rolniczym
Istota kryzysów gospodarczych:
Wynikały z klęsk żywiołowych (powodzie, susze, …)
Okresy wahań koniunkturalnych (cykle koniunkturalne) – 4 okresy: kryzys (spadek produkcji,
zatrudnienia, cen), depresja (ww. parametry mają najniższe wartości), ożywienie (wzrost
produkcji, zatrudnienia, cen), rozkwit (ww. parametry mają najwyższe wartości)
1873-1896 – kryzys w USA
1920 – kryzys spowodowany efektem I wojny światowej
Mechanizm kryzysów: wynikają często z nadprodukcji. Produkcja dóbr jest szybsza niż siła nabywcza
ludności. Konsumpcja jest wspierana kredytami. Z czasem jednak możliwości konsumpcyjne
wyczerpują się.
Nadprodukcja => ograniczenie produkcji => bezrobocie => malejący popyt
Na świecie
Kryzys w latach 30. XX wieku – przesłanki:
Rodziły się w latach rozkwitu
Narastały zapasy produktów przemysłowych i rolnych
Popyt ograniczony wysokimi cenami (skutek działalności monopoli)
Ograniczona zdolność nabywcza wsi (niższe ceny produktów rolnych niż produktów
przemysłowych)
Zmniejszenie chłonności rynku (maleje liczba ludności, niewielki wzrost płac)
Oznaki osłabienia aktywności gospodarczej w połowie 1929 r.
24.10.1929 – na giełdzie w Nowym Jorku gwałtowny spadek kursu akcji
29.10.1929 – krach na giełdzie w Nowym Jorku tzw. „czarny czwartek”
Bankrutowanie banków, przedsiębiorstw
Zwalnianie pracowników
Spadek obrotów handlowych (o ok. ¾)
Kryzys w sektorze bankowym, przemysłowym i wielu innych
Spadek dochodu narodowego
Kryzys dotyka prawie cały świat kapitalistyczny
Czynniki od których zależała siła kryzysu w innych państwach
Stopień powiązania z zagranicą
Organizacja obrotu wewnętrznego
Polityka gospodarcza kraju
1933 – powstrzymywanie spadku produkcji przemysłowej
1935 – poprawa w rolnictwie
Cechy kryzysu:
Długotrwałość
Głębokość oddziaływania (kryzys dotknął wszystkie sektory gospodarki)
Szeroki zasięg geograficzny
Skala obniżenia wskaźników życia gospodarczego
Kryzys w przemyśle:
Produkcja przemysłowa (spadek do roku 1932 r. o 30 % - największy w USA, Niemczech,
Polsce)
Ograniczenie inwestycji, remontów
Likwidacja zakładów
Monopolizacja gospodarki (celem monopoli jest utrzymanie wysokiego poziomu cen; w wielu
krajach starano się temu zjawisku przeciwdziałać temu zjawisku)
Skutki społeczne
Bezrobocie (48 mln w 1932r.)
Pogarszające się położenie bezrobotnych i ich rodzin (niewielu bezrobotnych
dostawało zasiłki, korzystanie z pomocy organizacji charytatywnych)
Zmiana zachowań pracodawców (obniżenie wynagrodzeń)
Kryzys w rolnictwie:
Wzrost zapasów jako przyczyna kryzysu (rolnicy otrzymując niskie ceny za swe produkty
zwiększali swą produkcję, której potem nie udawało się sprzedać)
Spadek cen artykułów rolnych
W 1933 r. o ponad połowę
Rozwarcie „nożyc” cen
Przeludnienie wsi (część zwolnionych robotników z fabryk wróciło na wieś)
Zahamowanie mechanizacji
Zubożenie wsi (wysokie obciążenia finansowe – podatki, składki ubezpieczeniowe itp.)
Likwidacja zapasów (np. zatapianie, palenie upraw)
Sytuacja w handlu:
Ograniczenie obrotów handlowych (1929-1934 – spadek obrotów światowych o 2/3)
Zapłata w złocie lub dewizach (nie przyjmowano towar za towar)
Autarkia – preferowano rozwój rodzinnej gospodarki (nakładanie ceł na importowane
towary, powrót do protekcjonizmu – neoprotekcjonizm)
Dumping – sprzedaż towarów po cenach nawet niższych niż koszty produkcji, aby pozbyć się
zapasów
Sytuacja w transporcie
Obniżenie opłacalności kolei
Spadek wykorzystania zdolności przewozowych
Poprawa zyskowności przez fuzje
Kryzys walutowy
Podrożenie kredytów
Deflacja
Skutki kryzysu:
Demograficzne:
Zmniejszenie liczby zawieranych małżeństw
Spadek przyrostu naturalnego
Nasilenie ruchów społeczno-politycznych w świecie np. partie faszystowskie we
Włoszech (Mussollini) i Niemczech
Dobro państwa – wartość nadrzędna dla partii faszystowskich, które rządziły wszystkimi
sferami życia; NSDAP – Hitler na czele; Hitler jako wódz – funkcja kanclerza, prezydenta i
przywódcy partii
W Polsce
W rolnictwie – spadek cen produktów rolnych spowodowało rozwarcie „nożyc cenowych”;
dużo bardziej dotkliwy niż w przemyśle
W przemyśle: spadek produkcji => spadek cen
Kryzys w rolnictwie:
Wartość produkcji
1929r. – produkcja rolna ok. 69% ogółu produkcji
Spadek cen artykułów rolnych
Rozwarcie „nożyc cenowych” - przyczyny
Monopolizacja przemysłu – rolnictwo wolnorynkowe
Sezonowość produkcji rolnej
Trudności w eksporcie
Uciążliwe pośrednictwo
Degradacja gospodarstw (długi, problemy ze spłatą zobowiązań) – konsekwencje
Spadek wartości ziemi
Popadanie gospodarstw w długi
Ograniczenie wydatków gospodarstw
Sytuacja społeczna
Pauperyzacja ludności wiejskiej
Przeludnienie wsi
Zaprzestanie płacenia podatków
Sytuacja robotników rolnych
Pracownicy stali – mieli zagwarantowaną żywność i dach nad głową
Pracownicy sezonowi – byli w dużo gorszej sytuacji
Likwidacja ubezpieczeń
Kryzys w przemyśle:
Spadek produkcji przemysłowej (w 1932 r. o 41%)
Małe zapotrzebowanie rynku wewnętrznego
Spadek wykorzystania zdolności produkcyjnych
Spadek dochodowości przemysłu (1934 r. – ożywienie w przemyśle)
Brak środków na inwestycje i modernizacje
Tworzenie karteli
Skutki społeczne:
Pogarszające się położenie mas robotniczych
Bezrobocie
Spadek płac
Strajki (manifestacja niezadowolenia z panującej sytuacji ekonomicznej)
Kryzys w innych działach gospodarki
Spadek obrotów w handlu wewnętrznym i zagranicznym (spadek w latach 1929-34 do 30%)
Bilans dodatni w handlu zagranicznym (dzięki dumpingowi)
Niekorzystne zmiany w transporcie
Kryzys finansów publicznych
Stan budżetu – katastrofalny – deficyt budżetu za cały okres kryzysu – 1349 mln zł
Spadek dochodów – obniżenie wydatków państwa
Pojawiają się zadania konieczne do finansowania przez państwo
Walka z bezrobociem
Wsparcie banków
Polityka eksportowa
Pożyczki wewnętrzne (emisja obligacji): 1933 – Pożyczka Narodowa; 1934 - Premiowa
Pożyczka Inwestycyjna
Dług wewnętrzny
Polityka rządu polskiego wobec kryzysu
Przystosowania do kryzysu – do 1932 r.
Kompleksowy program walki z kryzysem – koniec 1932 r.
Etatyzm – tworzenie przedsiębiorstw państwowych
Nakręcanie koniunktury gospodarczej w latach 30. Wzrost roli państwa
Historia interwencjonizmu:
Interwencjonizm państwowy – ingerencja państwa w gospodarkę
Teoria Keynesa (1936 – „Ogólna teoria zatrudnienia, procentów i pieniądza” – zasady
regulowanego kapitalizmu
Pojęcie mnożnika inwestycyjnego (nakręcanie koniunktury)
Skutkiem braku popytu jest kryzys gospodarczt, Aby zintensyfikować popyt,
społeczeństwo musi mieć pracę. Zapobieganie kryzysowi poprzez zwiększenie
konsumpcji. Ludzie, gdy mają wyższe dochody zwiększają konsumpcję i oszczędności.
Mnożnik jest tym wyższy, im większą część dochodów ludzie przeznaczą na konsumpcję.
Środki nakręcania koniunktury:
Pośrednie
o
Kontrolowany wzrost ilości pieniądza w obiegu
o
Progresywne opodatkowanie wysokich dochodów
o
Zwiększanie świadczeń socjalnych (w celu pobudzenia popytu kons.)
o
Obniżanie stóp procentowych od oszczędności
Bezpośrednie:
o
Roboty publiczne (aktywizacja bezrobotnych)
o
Tworzenie przez państwo przedsiębiorstw czyli etatyzm
Formy interwencjonizmu:
Pośredni: polityka kredytowa, polityka fiskalna
Bezpośredni: etatyzm (tworzenie sektora własności państwowej i
prowadzenie działalności gospodarczej w jego ramach)
New Deal w USA
1933/1934 – Franklin Delano Roosevelt wprowadza program „New Deal” (miał służyć
zaprowadzeniu nowego porządku). Założenia
Zwiększenie siły nabywczej ludności i cen
Niewymienialność dolara na złoto
Dewaluacja dolara o 41%
Zabiegi uzdrawiające w rolnictwie (zmniejszenie produkcji rolnej, zwiększenie cen
produktów rolnych, wprowadzenie kredytów preferencyjnych dla rolnictwa,
zaprzestanie ściągania długów od farmerów)
Polityka uprawnień socjalnych (renty starcze, płace minimalne, ubezpieczenia
emerytalne)
Zmiany w przemyśle (skrócenie czasu pracy do 40h/tydzień, zwiększenie uprawnień
związków zawodowych, preferencja w sprawie zamówień publicznych dla
przedsiębiorstw z sektora publicznego, ceny gwarantowane)
Walka z bezrobociem (roboty publiczne organizowane przez Administrację Robót
Publicznych)
1937 – załamanie tego systemu
Polityka interwencjonizmu w poszczególnych państwach:
1. Wielka Brytania
Protekcjonizm celny (umowy o szczególnych warunkach celnych z dominiami)
Przemieszczenie siły roboczej
Pożyczki na inwestycje
2. Francja
Reformy społeczne (wzrost płac, urlopy, skrócenie tygodnia pracy)
Dewaluacja franka
3. Niemcy
Inwestycje przemysłowe (związane z przygotowaniami do wojny)
Pełny interwencjonizm (reglamentacja produkcji wszystkich produktów)
Likwidacja bezrobocia (zatrudnianie do budowy dróg i mostów itp.)
Zmiany w rolnictwie
Zmiany w przemyśle i handlu (utworzenie grup gospodarczych, na czele których stali
funkcjonariusze partyjni, nadzorowali oni rozwój przemysłu i handlu)
Plan czteroletni (1936-1939). Elementy:
Zdobycie niezależności surowcowej
Osiągnięcie samowystarczalności gospodarczej (produkcja ersatzów –
środków zastępczych)
Rozbudowa przemysłu zbrojeniowego
Europa Środkowa po kryzysie (Polska):
1. Dwa okresy wyjścia z kryzysu:
Podejmowanie działania łagodzącego skutki kryzysu (doraźne działanie państwa) –
okres I
Szeroka polityka interwencyjna (od roku 1936) – okres II
2. Plany gospodarcze, np.:
4-letni plan inwestycyjny Eugeniusza Kwiatkowskiego (minister skarbu i wicepremier),
1936-1940
Budżet: 1650-1800 mln zł na inwestycje
1937 r. – budowa COP (Centralny Okręg Przemysłowy) w widłach Wisły i
Sanu. Miał dominować przemysł ciężki i zbrojeniowy
Rozbudowa portu w Gdyni (powstanie stoczni, rozwój miasta)
Plan zrealizowano rok przed terminem, ale przekroczono budżet wydatków.
Inwestycje były realizowane na terenie całego kraju.
6-letni plan rozwoju i rozbudowy polskich sił zbrojnych (1936-1942), dwuetapowy:
Etap I: zwiększenie potęgi armii, rozbudowa zaplecza technicznego armii,
uzupełnianie zapasów amunicji
Etap II: dalszy rozwój potęgi armii, powiększenie zapasów broni, rozwój
lotnictwa
15-letni plan gospodarczy E. Kwiatkowskiego (do lat 50.), pięcioetapowy:
I: rozbudowa przemysłu zbrojeniowego
II: Komunikacja
III: Wieś (inwestycje)
IV: przemysł, urbanizacja kraju
V: Niwelowanie różnic między Polską A (część Zach.) a Polską B (cz. Wsch.)
Plan uznany za utopijny. Zrealizowano tylko I etap i część II
3. Rolnictwo
Akcja oddłużeniowa (zaprzestanie egzekwowania długów)
Interwencja rynkowa
Interwencyjny skup zbóż prowadzony przez państwowe zakłady przemysłu
zbożowego
Dopłaty do eksportu produktów rolnych
Kredyty
Zaliczkowe (na poczet przyszłej produkcji)
Zastawne (to, co już było wyprodukowane)
Interwencja w stosunku do karteli
4. Przemysł i handel:
Przejmowanie pakietów akcji przez państwo (dot. Akcji przedsiębiorstw, które były
najbardziej zadłużone)
Zaangażowanie banków i Poczty Polskiej w przemysł
1933r. – nowa ustawa kartelowa (państwo miało prawo ingerować w działanie
karteli, a nawet ich likwidowania)
5. Interwencjonizm na rynku pracy
Zmniejszenie bezrobocia (w 1933r. utworzono Fundusz Pracy organizujący roboty
publiczne: budowa dróg, wodociągów itp.)
Praca dla ludności chłopskiej (akcja „wieś” – rozwój mleczarstwa, rozwój prod. lnu itp.)
Nowoczesne regulacje prawne
11.03.1937 ustawa o układach zbiorowych
Skrócenie czasu pracy w górnictwie
Wzrost płac
1936 – 1939: modyfikacja systemu ubezpieczeniowego (czasowe zmniejszanie
składek ubezpieczeniowych)
6. Metody finansowania polityki nakręcania koniunktury
Zwiększanie obciążeń podatkowych
Inne formy pokrywania wydatków państwa (dług wewnętrzny, pożyczki zagraniczne)
7. Efekty polityki interwencyjnej:
Przemysł
Stan produkcji osiągnął wielkość sprzed kryzysu
Szybszy rozwój dóbr przemysłowych niż konsumpcyjnych
Rozwój branż związanych z przemysłem zbrojeniowym
Poprawa rentowności przedsiębiorstw
Ważnym wydarzeniem dla polskiego przemysłu było przyłączenie Śląska
Cieszyńskiego
Wzrost zatrudnienia
Nie udało się zlikwidować bezrobocia w stopniu oczekiwanym
Zwiększenie ilości zasiłków dla bezrobotnych
Poprawa sytuacji bytowej robotników
Rolnictwo
Ceny nie osiągnęły nawet połowy poziomu cen sprzed kryzysu
Rozwój produkcji roślinnej
Postępy produkcji żyta (większe plony, zbiory)
Nieznaczny wzrost dochodów ludności rolniczej
Handel
Powstanie nowego przedsiębiorstwa państwowego
Duże rozdrobnienie handlu
Wzrosła wymiana towarowa z zagranicą
Gospodarki budżetowej
Niewielka nadwyżka dochodów nad wydatkami budżetowymi
Bilans gospodarczy Polski odrodzonej
1. Przezwyciężenie Skutków rozbiorów: stworzenie warunków do funkcjonowania państwa,
wyrównanie odmienności
2. Jednolity aparat administracyjny w różnych sferach życia gospodarczego
3. Dostosowanie ciągów komunikacyjnych (połączenie portu Gdynia z GOP linią kolejową)
4. Ukształtowanie ogólnopolskiego rynku wewnętrznego (jednak większość energii i żelaza
wytwarzano i przetwarzano w Polsce B
5. Zmiany w rozwoju sił wytwórczych
Świat i Polska w okresie II wojny światowej
Przesłanki ekonomiczne wybuchu wojny:
Niemcy powiększyły potencjał gospodarczy o gospodarkę czeską i austriacką
ZSRR zniszczony czystkami
ZSRR wsparł surowcowo Niemcy (chciały podboju świata oraz podziału angielskich i
francuskich kolonii); 23 sierpnia 1939r. – pakt Ribbentrop-Mołotow
Charakter wojny:
Masowa i najbardziej niszcząca w dziejach świata
W przeciwieństwie do I wś.: większa rola nauki, intensywna reglamentacja i planowanie,
intensywniejsze działania wojenne, intensywniejsza konwersja gospodarcza
Cechy działań militarnych
Długotrwałość
Wielki zasięg geograficzny (około 60 państw pośrednio i bezpośrednio
uczestniczących w wojnie, front długości 2200 km)
Wojna manewrowa (I wś. – wojna pozycyjna)
Maksymalne zaangażowanie potencjału ludzkiego (110 mln osób), największe armie:
USA (12 mln), ZSRR (11 mln) Niemcy (10 mln), Wielka Brytania, Francja
Wykorzystanie nowoczesnych środków walki (bomba atomowa, okręty podwodne,
samoloty)
Pierwszy raz nastawiono się na niszczenie zaplecza gospodarczego (zakładów
przemysłowych, infrastruktury-mostów), wojskowego i miast
Blokada na dostawę surowców (wojna morska wywołana przez Niemcy)
Ersatz
Skutki:
Społeczne
Ekonomiczne (np. rozwój gospodarki USA)
Konwersja gospodarki – przekształcenie gospodarki cywilnej w gospodarkę wojenną
Środki służące uzyskaniu przewagi militarnej
Mobilizacja gospodarki na cele wojny (maksymalizacja produkcji wojennej)
Autarkia (przede wszystkim surowcowa) => ersatz
Mobilizacja siły roboczej
Wojna pochłonęła 1/3 światowego dochodu narodowego
Militarne wydatki świata finansowały głównie: USA, Niemcy, ZSRR, Wlk. Brytania,
Japonia
Największy rozwój gospodarki zbrojeniowej: 1943-44
Konwersji gospodarki towarzyszyły (przeciwnie do I wś.)
Interwencjonizm państwa
Kontrola zasobów (ludzkich i materialnych)
Planowanie produkcji
Gospodarka wojenna poszczególnych krajów:
Niemcy – 3 etapy realizacji
1939-41 zagospodarowanie zaanektowanych obszarów
Niemcy chcieli, by ich terytorium było centrum przemysłowym, a obszary
podległe zapleczem surowcowym
Do 1941r. Niemcy nie odczuli zmian w organizacji
1942-połowa 1944r.
Po klęsce staliningradzkiej nasilenie zbrojenia (ogłoszenie Totalkrieg – wojny
totalnej)
Produkcja cywilna maksymalnie przestawiona na wojenną (przymus pracy,
wydłużenie czasu pracy)
Problem z zapewnieniem siły roboczej (pracowała ludność krajów
okupowanych do 1944r. – ok. 8 mln pracowników przymusowych)
Od połowy 1944 do końca wojny
Dezorganizacja, destabilizacja
Duże zniszczenie przez naloty aliantów
Wielka Brytania
Maj 1940r. – Churchill stworzył gabinet wojenny (do zbrojenia zmusiła Anglię klęska
Francji
Wyspiarskie położenie: trudna dostępność, pozyskiwanie surowców z kolonii
(spowodowało to bitwę o Atlantyk, bo Niemcy odcięły Wielką Brytanię od towarów –
stworzyły konwoje flotylli)
Od 1941r. – pomoc finansowa i materiałowa USA dla Wielkiej Brytanii
Dwukrotnie wzrosła produkcja żywności
Zatrudnianie kobiet, konwersja gospodarki, wydłużenie dnia pracy
Znaczący dług wewnętrzny i zagraniczny (utrata rezerw złota, rynków zbytu,
inwestycji)
USA – przystąpiła do wojny po ataku Japonii na Hawaje
Od 1941r. – pożyczki i wynajem sprzętu wojennego dla Chin, ZSRR i Wielkiej Brytanii
Pożyczki dla 42 krajów
1940-44 produkcja zbrojeniowa wzrosła 12-krotnie
Siła robocza: kraje neutralne
ZSRR
Przemieszczanie zakładów przemysłowych na Syberię i za Ural z obszarów
zagrożonych
Początkowo tragiczna sytuacja (też z żywnością
1941r. – Państwowy Komitet Obrony (zarządzanie centralne)
1943-44r. – największa produkcja, dobra jakość
1943 r. – przenoszenie zakładów na obszary, z których wycofali się Niemcy
Łagry (wykorzystywano też jeńców)
Pożyczki od USA
Wprowadzono system kartkowy (przyznawana żywność nie wystarczała na minimum
biologiczne) – powodem była mobilizacja wszystkich mężczyzn ze wsi oraz brak
maszyn
Straty i zniszczenia wojenne
Straty ludnościowe (50 mln osób), najwięcej: ZSRR, Niemcy, Polska; najwięcej do ogółu
ludności w kraju: Polska, Jugosławia
Straty materialne (1380mld USD), największe na mieszkańca: Polska, Chiny
Powojenny układ polityczny (największy wpływ ZSRR [socjalizm], USA, Wlk. Brytania [demokracja]
– najbardziej zasłużone w wojnie)
Teheran, 28 listopada–1 grudnia 1943r. – spotkanie Wielkiej Trójki (Roosevelt, Churchill,
Stalin)
Osłabienie Niemiec i innych państw osi
Polska – granica wschodnia na linii Curzona
Jałta, 4-11 lutego 1945r.
Podział Niemiec na 4 strefy okupacyjne (USA, ZSRR, Wlk. Brytania, Francja) i
nałożenie na nie reparacji wojennych
Wyznaczenie w kwietniu 1945r. konferencji w San Francisco w celu utworzenia ONZ
Poczdam, 17 lipca-2 sierpnia 1945r. (Stalin, Truman, Churchill => Attlee)
Niemcy oddadzą terytoria różnym krajom
Plan 4xD w stosunku do Niemiec (demilitaryzacja, denazyfikacja, dekartelizacja,
demokratyzacja)
Granica z Polską w oddzielnym traktacie
Ustalono reparacje
Japonia
2 IX 1945r. – akt bezwarunkowej kapitulacji z USA
1956r. – pokój z ZSRR
Stan gospodarki na ziemiach polskich
Hitlerowska polityka ekonomiczna. Odmienna przyszłość dla:
Ziem bezpośrednich włączonych do Rzeszy (tzw. Kraju Warty)
Intensywna germanizacja
Wywłaszczenie Polaków i Żydów
Wykorzystywanie potencjału ekonomicznego
Stabilizacja polityki ekonomicznej
Generalnego Gubernatorstwa
Odprzemysłowienie GG (potem z powrotem przywrócono przemysł –
zaplecze produkcyjno-usługowe)
Przemysł i transport na potrzeby Rzeszy
Konwersja gospodarcza + likwidacja nieprzydatnych przemysłów
Akcja likwidacyjno-scaleniowa (zamknięcie lub łączenie)
Nowe zakłady rzadko => zakłady chemiczne w Oświęcimiu, raczej modernizowano
zakłady już istniejące, preferowano: górnictwo, hutnictwo, przemysł zbrojeniowy
Uruchamianie kopalń (w celu autarkii surowcowej)
Modernizacja torów kolejowych, odbudowa mostów
Polityka kredytowo-pieniężna
W Kraju Warty zlikwidowano banki polskie
Likwidacja instytucji kredytowych należących do Żydów
Jedyny bank w GG niezepchnięty na margines życia gospodarczego to Państwowy
Bank Rolny (pożyczki dla dużych właścicieli ziemskich)
Bank Emisyjny w GG, nowa waluta – młynarka
W Kraju Warty – marka
Powstawały niemieckie banki (Polacy nie mieli zaufania)
Przeobrażenia w rolnictwie
Brak środków na intensyfikację produkcji rolnej
Nauka i oświata dla Niemców
Warunki materialno-bytowe ludności
Bardzo niskie zarobki dla Polaków
Brakowało żywności, konieczność kupowania na czarnym rynku
Zwiększono dzień pracy do 12 godzin
Rozwój gospodarczy w okresie powojennym (od 1945 r.)
Periodyzacja dziejów najnowszych
Kryterium wzrostu gospodarczego (ekonomiści)
1945-1949 okres odbudowy powojennej: bezpośrednio po wojnie, zniszczona
gospodarka, procesy rekonwersji (gosp.wojenna => gosp. Cywilna), instytucjonalne
podstawy rozwoju gospodarczego
1950-1973 najszybszy rozwój gospodarczy w dziejach
1974-… okres zmiennej koniunktury, globalizacja, regionalizacja gospodarki,
rewolucja naukowo-techniczna
Kryterium polityczne
1945-1955 przejście do układu wielkomocarstwowego do układu
dwumocarstwowego (USA i ZSRR)
1956-1980 funkcjonowanie układu dwóch mocarstw (rywalizacja: zimna wojna,
wyście zbrojeń, wojna w eterze, wojna w Korei)
1981-1991 rozpad realnego socjalizmu w krajach Europy Środkowo-Wschodniej
1992-… napięcia polityczne, ekonomiczne, nasilenie globalizacji, dominacja polityczna
USA
1944-48 powstawanie realnego socjalizmu w krajach Europy Środkowo-Wschodniej
Pomoc międzynarodowa i nowy ład gospodarczy
Organizacja Narodów Zjednoczonych
1941 – Karta Atlantycka (Churchill-Roosevelt): również plany co zrobić po wojnie
1942 – Deklaracja Narodów Zjednoczonych – 26 państw, w tym Polska; skierowana
przeciw faszyzmowi
Kwiecień 1945 – konferencja założycielska ONZ (50 państw): prawo do niepodległego
państwa, pokojowe rozwiązania sporów, stworzenie systemu bezpieczeństwa.
Pomysł ONZ – Churchill, pomysł nazwy – Roosevelt
UNRRA (Agenda Narodów Zjednoczonych ds. Pomocy i Odbudowy)
Powstała w 1943 r. w Waszyngtonie w celu niesienia pomocy krajom świata
W okresie 1945-47 rozdysponowano m.in.
4 mld USD w Europie (490mln dla Polski, Polska też świadczyła pomoc Austrii
i Jugosławii)
3 mld USD poza Europą
20 mln + żywności
Szczególnie w okresie zimy 1946/47 – klęska nieurodzaju latem 1947 r.
Plan Marshalla (Plan Odbudowy Europy)
Pomysł – 1947 r.
5 czerwca 1947 przedstawił założenia planu sekretarz generalny USA Marshall
Skierowany głównie do ZSRR i państw Europy Śr.-Wsch. (ZSRR odrzucił i namówił też
inne kraje Europy Śr.-Wsch. Do tego)
Lipiec 1947r. – paryska konferencja – 16 krajów przyjęło propozycję USA i wyceniło
potrzebną pomoc na 22 mld USD
Kwiecień 1948 r. – utworzenie OEEC (Europejska Organizacja Współpracy
Gospodarczej) do administrowania środkami w ramach planu Marshalla
W okresie 1948-1952 pomoc wyniosła 13 mld USD (Dla Wielkiej Brytanii 3,2 mld)
Skutki planu:
Dla Europy: rozwój
Dla USA – koniunktura na towary USA (miały nadwyżki)
Nacisk polityczny USA – w rządach tych 16 krajów mogli być również
komuniści, narzucenie realizacji planu Marshalla
Zerwanie przez ZSRR kontaktów z Zachodem (Szklarska Poręba –
wprowadzenie radzieckiego modelu rozwoju gospodarczego)
Międzynarodowy Fundusz Walutowy i Bank Światowy
Dwie koncepcje międzynarodowego systemu walutowego (lipiec 1944r. w Bretton
Woods 44 państwa zdecydował o systemie finansowym)
Keynes: wprowadzenie międzynarodowego pieniądza – BANKOR
White: utrzymanie złota jako środka wymiany (w efekcie tylko dolar był
wymienialny na złoto; 1 uncja = 35$)
1947 – początek działania MFW (z siedzibą w Nowym Jorku), cele:
Stabilizacja polityki walutowej
Zrównoważony wzrost obrotów handlu światowego
Pomoc w zrównoważeniu bilansu płatniczego (na poczet wpłacono określone
sumy w pieniądzu i złocie)
1946 – początek działalności Banku Światowego (Międzynarodowego Banku
Odbudowy i Rozwoju)
Cel: Pomoc w odbudowie (głównie infrastruktury)
Ścisłe powiązanie z członkostwem w MFW
Kapitał zakładowy: 10 mld USA, członkowie mieli udziały tego banku
GATT (Układ Ogólny w Sprawie Taryf Celnych i Handlu)
Powołano w 1947 r.
Cel: liberalizacja handlu (ograniczeniu ulega ingerencja w postaci narzucania taryf
celnych): musiało to prowadzić do pełnego wykorzystania zasobów
Miała z czasem stać się agendą ONZ
Funkcjonował do 1995 – przekształcony w WTO
Zimna wojna. Konflikty polityczne
Napięcia, wrogość między mocarstwami. Kraje-kolonizatorzy poparli USA w wyniku procesów
dekolonizacji. 5 marca 1946 r. – w Fulton Churchill wygłosił krytyczne przemówienie w ZSRR (pojęcie
żelaznej kurytyny)
Rozpad koalicji antyfaszystowskiej – ZSRR zniszczony wojną, ale utworzyli blok radziecki
Doktryna Trumana – zwrócił się z apelem o pomoc polityczną i gospodarczą dla krajów
zagrożonych komunizmem (Turcja i Grecja) – m.in. postulował umacnianie atomowe
Problem Niemiec – postanowienia w Poczdamie uległy rewizji – pomagano Niemcom się
odbudowywać (Niemcy miały stać się suwerennym, dobrze rozwiniętym krajem); 1947 r. –
połączenie stref wpływów: USA, Wlk. Brytania, Francja – RFN, strefa radziecka - NRD
Zmiany w Azji
Powstanie ChRL (po wyparciu wojsk japońskich po 3-letniej wojnie domowej) – Mao
Tse-Tung
Korea Płn. – kraj komunistyczny, Korea Płd – kraj kapitalistyczny – wojna 1950-53
kulminacja zimnej wojny; 1953 – śmierć Stalina, w USA prezydentem Elsenhower
(pokojowe rozwiązania)
Wyścig zbrojeń
Kwiecień 1949 – utworzenie Paktu Północnoatlantyckiego (NATO miało charakter
obronny przez ZSRR)
Od 1949 ZSRR ma broń atomową (nie tylko USA)
W Korei USA używa po raz pierwszy brón wodorową (za chwilę miał już ZSRR)
1955 – do NATO przystąpiła RFN – utworzenie Układu Warszawskiego w bloku
wschodnim
Rozpad imperiów kolonialnych
1945-80 procesy dekolonizacyjne
1955 – konferencja w Bandungu (spotkanie krajów afrykańskich i azjatyckich ws.
Walki o niepodległość, rasizmu, sytuacji na świecie)
Gospodarka świata kapitalistycznego
USA
Procesy demobilizacji i rekonwersji
Nadwyżki produkcji => bezrobocie => strajki
1946 r. – ustawa o zatrudnieniu (ograniczenie roli związków zawodowych)
Poszerzanie rynków zbytu (gł. Europa)
Interwencjonizm: polityka fiskalna, kredytowa, zamówienia rządowe – program Fair
Deal (wcześniej był New Deal): tanie budownictwo, obniżenie podatków, dostęp do
służby zdrowia
Postępująca mobilizacja (np. Detroit – 3 koncerny mają 90% udziału na rynku)
Na rozwój gosp. Największy wpływ miały zbrojenia (wojna w Korei)
Wielka Brytania
Demobilizacja i rekonwersja
Kryzys bilansu płatniczego (konieczność spłaty pożyczek wojennych)
Interwencjonizm
Reformy gospodarcze (głównie kierowane na poprawę bytu robotników)
Program nacjonalizacji (m.in. Bank Angielski, kopalnie)
Francja
Planowanie gospodarcze (kierownicza rola państwa)
Nacjonalizacja (zakłady samochodowe, linie lotnicze)
Pierwszy plan Monneta (przemysł wydobywczy, hutnictwo, rozwój przemysłu ciężkiego)
Zbrojenia
Włochy
Spadek produkcji
Brak kapitałów
Inflacja
Obciążenie reperacjami
Interwencjonizm
Planowanie
Proamerykański kierunek rozwoju (NATO, plan Marshalla)
Rozwarstwienie północ-południe
RFN
Lata powojenne – zastój gospodarki
Spekulacja – 100 razy wyższe ceny na czarnym rynku
1948 – reforma walutowa (marka): można było wymienić 60 marek na osobę –
oddłużenie kraju
Odchodzenie od interwencjonizmu
Maksymalna konkurencja, minimalne planowanie
„społeczna gospodarka rynkowa”
Rząd nie był całkowicie bierny
Japonia
Reforma rolna
Plan odbudowy i rozwoju gospodarczego
Baza zaopatrzeniowa dla Krajów Zachodu
Czerpanie z technologii USA
Gospodarka ZSRR i krajów bloku wschodniego
ZSRR
Ogromna skala zniszczeń
Czwarta pięciolatka (1946-50) – plan
Czynniki ułatwiające odbudowę: jeńcy do pracy, powiększenie terytorium, reparacje
wojenne
Słaby rozwój rolnictwa – kolektywizacja (tworzenie spółdzielni rolniczych)
Piąta pięciolatka (1951-55): rozwój przemysłu ciężkiego, przemyślane inwestycje,
działania autarkiczne
Do śmierci Stalina ograniczenie wolności i swobód gospodarczych
Po 1953 odwilż polityczna
Państwa bloku radzieckiego, tendencje:
Reformy rolne (likwidacja wielkiej własności ziemskiej za odszkodowaniem)
Nacjonalizacja: najwcześniej Polska, Jugosławia, Czechosłowacja
RWPG (Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej): 1949, miała też wymiar polityczny
(kontakty)
Gospodarka światowa w okresie współistnienia systemów politycznych
(1956-1980)
Systemy odmienne politycznie i ideologicznie
Pokojowe współistnienie – zbrojenia
Idea pokojowej egzystencji: 1956 Zjazd Komunistycznej Partii w ZSRR, problemy
rozwiązywane nie poprzez wojnę, agresję
Wyścig zbrojeń (wojna koreańska się przyczyniła do tego)
Zbrojenia jądrowe (bomby jądrowe, wodorowe, neutronowe)
Zbrojenia konwencjonalne (tradycyjne, armii)
Broń rakietowa - USA: na kontynentach, na okrętach, ZSRR w rewanżu też
dużo rakiet międzykontynentalnych, USA pociski samosterujące Cruise, ZSRR
rakiety SS-20, rakiety pershing
Siły morskie – ZSRR głównie (atomowe okręty podwodne)
Równowaga strachu – zbrojenia prowadzone, ale niewykorzystane. Bomby atomowe
w Chinach, USA, ZSRR, Francji i Wlk. Brytanii
Inicjatywy i układy rozbrojeniowe
Konferencja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (Helsinki) – zasady współpracy
narodowej w Europie
Suwerenność państw
Prawo obywateli najważniejsze
Prawo do samostanowienia narodów
Poszanowanie integralności terytorialnej
Wyrzeczenie się agresji w stosunkach międzynarodowych
Rewolucja naukowo-techniczna:
Przyspieszony postęp techniki i nauki
Przejawy rewolucji
System automatyczny wypiera system maszynowy – rozwój elektroniki i cybernetyki
Robotyzacja: roboty przemysłowe zamiast ludzi (Japonia)
Nowe źródło energii – jądrowa (zamiast elektrycznej), zahamowane po wybuchu w
Czarnobylu w 1986
Masowe wykorzystanie ropy naftowej i gazu ziemnego
Zaawansowana elektronika – odkrycie tranzystora
Rewolucja technologiczna w dziedzinie mikroelektroniki i telekomunikacji
Komputeryzacja (1945 – pierwsza maszyna cyfrowa ENIAC)
Rozwój łączności satelitarnej
Sondy kosmiczne, telewizja satelitarna, światłowody, telefony bezprzewodowe,
telefaksy, płyty CD
Postępy nauk przyrodniczych
Nowa era w biologii
Zbadanie struktury DNA (Whatson, Crick)
Odkrycie enzymów ograniczających
Zmiana genetycznego schematu mikroorganizmów
Badania kosmiczne
1957 – wystrzelenie pierwszego sztucznego satelity Ziemi, Sputnika 1 (ZSRR)
Sputnik 2 z Łajką na pokładzie
1958 wystrzelenie Explorera 1 (USA)
12 IV 1961 w kosmosie Jurij Gagarin
Amerykanie realizują program Apollo (na księżyc; NASA)
Początek lat 80. – wahadłowiec (wielokrotnego użycia), lot Columbia
Challenger – rozpadnięcie się wahadłowca
Następstwa rewolucji:
Przejście od tradycyjnych gałęzi przemysłu do gałęzi nowoczesnych lub
przyszłościowych (informatyka, mikroinżynieria itp.)
Nowa rola nauki w życiu gospodarczym
Olbrzymie zmiany w technologiach wytwarzania
Zmiany w organizacji działalności gosp.
Podniesienie jakości życia
Przemiany w rolnictwie
Rewolucja demograficzna (zapotrzebowanie na żywność a brak możliwości zwiększenia
upraw)
„zielona rewolucja” (intensyfikacja produkcji, zapewnienie żywności)
Mechanizacja prac rolnych
Wykorzystanie biotechnologii (wysokoplenne odmiany roślin, Borlong – badania nad
wysokoplenną odmianą pszenicy)
Intensywne nawożenia
System ochrony roślin (pestycydy – środki ochrony roślin: herbicydy, insektycydy),
Mueller – DDT (środek owadobójczy)
Rozwój instytucji promujących „zieloną rewolucję” (FAO)
Negatywne skutki „zielonej rewolucji” – degradacja środowiska, mniejsza jakość …
Kryzys energetyczny:
Produkcja surowców energetycznych
Powstanie OPEC (1960) na skutek zmniejszenia cen ropy
1973 – pierwszy kryzys energetyczny, wojna egipsko-izraelska: embargo nałożone na ropę
przez OPEC, podwyżka cen ropy
1980 – drugi szok naftowy – rewolucja islamska, zmniejszenie wydobycia ropy
Skutki kryzysu:
Stagnacja gospodarcza (wysokie ceny ropy, ograniczenie produkcji)
Bezrobocie
Staginflacja (10,12%)
Tworzenie strategicznych rezerw ropy
Polityka oszczędnego wykorzystania energii (technologie energooszczędne, energia
wiatrowa, słoneczna itp.)
Zmiany w systemie finansowym i walutowym
Europejski System Walutowy
1958 – Europejski Układ Walutowy: wymienialność walut krajowych, siedziba Paryż,
liberalizacja handlu, stabilność waluty, polityka kredytowa
Europejski System Walutowy (1978): Schmitt
Jednostka monetarna ECU (od 1979)
Zadłużenie międzynarodowe (na skutek szoku naftowego)
Petrodolary (uzyskiwane za sprzedaż ropy)
Pożyczały kraje rozwijające się i państwa socjalistyczne Europy Śr.-Wsch.
Integracja gospodarcza
Kraje Zachodnie
1957 traktaty rzymskie: o ustanowieniu EWG, o ustanowieniu EUROATOM. Cele:
Liberalizacja handlu
Wspólna polityka handlowa, rolna, transportowa
Ujednolicenie prawa
Swobodny przepływ towarów, usług, ludzi i kapitału
Wspieranie nauki itp.
1960 – powołanie EFTA
Blok radziecki – Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej
1950-1980 mało skuteczna
Wprowadzenie embarga
Doktryna gosp. – dominacja przemysłu, autarkia, ograniczony handel
Brak wymienialnej waluty
1958 – opracowanie zasad międzynarodowego podziału pracy w ramach RWPG
Integracja krajów rozwijających się: MERCOSUR, Grupa 77 (Krajów Niezaangażowanych) itp.
Świat realnego socjalizmu – Polska
Polskie Stronnictwo Ludowe (1945) – Mikołajczyk na czele, ustrój liberalno-burżuazyjny,
model rolniczo-przemysłowy
Polska Partia Robotnicza (1942) – nawoływała do industrializacji kraju
Polska Rzeczpospolita Ludowa (PRL) – system obowiązywał w latach 1952-1989: socjalizm
realny, w konstytucji demokracja ludowa
PZPR = PPS (Polska Partia Socjalistyczna) + PPR
Reforma rolna
Różnice stanowisk
Dekret z 6 września 1944
Grunty podlegające przyjęciu (powyżej 100 ha, powyżej 10ha dla samych
gruntów ornych)
Przeznaczenie gruntów – tworzenie nowych gospodarstw, zasilanie
Państwowych Nieruchomości Ziemskich (PNZ), tworzenie ośrodków kultury
rolnej, tworzenie gospodarstw ogrodniczych
Rekompensata za przejmowane grunty – nie przewidywano, ale ustalone
ceny dla nabywców – 15 kwintali żyta za 1 ha ziemi
Zasada powszechności nadziałów
Sektor państwowy to PNZ, od 1949 zamieniony w PGR
Nacjonalizacja gospodarki
Oddolna na terenach wyzwolonych
Złożona na Ziemiach Odzyskanych
Zakres zgody z ustawą z 1946 r.