King Stephen Truskawkowa wiosna

STEPHEN KING

TRUSKAWKOWA WIOSNA

Springheel Jack...

Te dwa słowa ujrzałem tego ranka w gazecie i, mój Bo

e, jak

one cofn

ły mnie w przeszło

ść

. Wszystko działo si

osiem lat

temu; prawie dokładnie, co do dnia. Wtedy wła

nie ujrzałem siebie

w ogólnokrajowej sieci telewizyjnej - w Raporcie Waltera
Cronkite'a. Wprawdzie moja twarz mign

ła tam tylko przez chwil

w tle, za plecami reportera, ale wszyscy znajomi natychmiast mnie
zauwa

yli. Otrzymywałem telefony z innych miast i z innych

stanów. Mój tata domagał si

ode mnie analizy i oceny sytuacji, był

bardzo rubaszny, serdeczny - taki do rany przyłó

. Matka chciała

tylko,

ebym wrócił do domu. Ale ja nie chciałem wraca

do domu.

Byłem oczarowany.

Oczarowany t

mroczn

, spowit

mgł

truskawkow

wiosn

wisz

cym nad wszystkim cieniem gwałtownej

mierci, która jej

towarzyszyła w czasie tamtych nocy sprzed o

miu lat. Cie

Springheel Jacka...

W Nowej Anglii nazywano to truskawkow

wiosn

. Nikt nie wie

dlaczego; ot, po prostu okre

lenie u

ywane przez starców.

Twierdz

oni,

e co

takiego zdarza si

co osiem lub co dziesi

ęć

lat. Wypadki, jakie miały miejsce w New Sharon Teachers' College
tamtej konkretnie truskawkowej wiosny... te

mogłyby tworzy

cykl, ale poniewa

nikt nie przeprowadzał nad tym gł

bszych

studiów, nigdy tego tak nie nazwali.

W New Sharon truskawkowa wiosna zacz

ła si

szesnastego

marca tysi

c dziewi

ęć

set sze

ść

dziesi

tego ósmego roku. Tego

wła

nie dnia nast

pił przełom w najostrzejszej od dwudziestu lat

zimie. Padał deszcz, a powietrze przesycał zapach odległego o
trzydzie

ci kilometrów morza.

nieg, którego napadało na

wysoko

ść

prawie dziewi

ęć

dziesi

ciu centymetrów, zacz

gwałtownie topnie

i cały kampus ton

ł w grz

skim błocku. Rze

niegu - pozostało

ść

zimowego karnawału - które przez dwa

miesi

ce trwały nietkni

te w minusowych temperaturach,

przekrzywiały si

i przygarbiały. Ulepiona przed budynkiem

bractwa Tep karykatura Lyndona Johnsona płakała rzewnymi łzami
odwil

y. Goł

b widniej

cy przed Prashner Hall stracił wszystkie

pióra i miejscami wida

było jego

ałosny, wykonany ze sklejki

szkielet.

W nocy nadeszła mgła i spowiła nieprzeniknion

biał

opo

cisz

skie alejki college'u oraz wszystkie drogi dojazdowe.

Okalaj

ce promenad

sosny sterczały niczym wyci

gni

te do

liczenia palce, a mleczny opar, jak dym z papierosów, snuł si

leniwie pod niewielkim mostkiem, otulaj

c armaty pochodz

jeszcze z czasów wojny domowej. Mgła odbierała pejza

owi

spoisto

ść

, wszystko wydawało si

obce i magiczne. Kto

, kto

niebacznie opu

cił dudni

ce muzyk

z szafy graj

cej, jaskrawo

wietlone, zgiełkliwe wn

trze klubu Grinder, spodziewaj

c si

widoku wypełnionego gwiazdami zimowego nieba, trafiał nagle w
pogr

ąż

ony w ogłuszaj

cej ciszy

wiat dryfuj

cej, białej mgły; w

cisz

, któr

cił jedynie d

k jego własnych kroków i plusk

wody kapi

cej ze staro

wieckich rynien. Człowiek niemal

spodziewał si

napotka

cego

piesznie Golluma, Frodo, Sama

albo odwróciwszy si

skonstatowa

e Grinder znikn

ł, a jego

miejsce zaj

ła mglista panorama wrzosowisk, cisów, druidzkich

gów lub pryskaj

cych iskrami zaczarowanych pier

cieni.

Tego roku szafa graj

ca odtwarzała Love is Blue. Bez przerwy

dochodziły tony Hey, Jude. D

ki Scarborough Fair.

Tamtego wieczoru, dziesi

ęć

po jedenastej, student pierwszego

roku, John Dancey, wracaj

c do akademika, zacz

ł w tej mgle

wrzeszcze

. Cisn

ł na ziemi

ksi

ąż

ki i darł si

, wpatrzony w

rozrzucone szeroko nogi le

żą

cej na

niegu w mrocznym naro

niku

na parkingu przylegaj

cym do Animal Sciences martwej

dziewczyny, która miała gardło rozer

te od ucha do ucha. Jej

rozwarte oczy zdawały si

ciska

skry rado

ci, jakby zrobiła

najlepszy dowcip w

yciu - Dancey, student pedagogiki, lepszy w

nauce ni

w g

bie, wrzeszczał, wrzeszczał i wrzeszczał.

Ranek wstał pos

pny i pochmurny, a my szli

my na sale

wykładowe z cisn

cymi si

na usta pytaniami: Kto? Dlaczego? Jak

lisz, czy go złapi

? I ostatnie, budz

ce najwi

kszy dreszcz

emocji: Znałe

? Znała

Tak, chodziłem z ni

na plastyk

Tak, w zeszłym semestrze mój kumpel umawiał si

z ni

randki. Tak, kiedy

w Grinder poprosiła mnie o ogie

. Siedziała

przy s

siednim stoliku.

Tak

Tak, ja...

Tak... tak... och, tak, ja...

Znali

my j

wszyscy. Nazywała si

Gale Cerman (wymawiało si

Kerr-man) i studiowała na wydziale plastycznym. Nosiła okr

głe,

druciane okulary i miała

wietn

figur

. Była powszechnie lubiana,

ale kole

anki z pokoju jej nie znosiły. Niewiele udzielała si

towarzysko, chocia

nale

ała do najbardziej adorowanych

dziewcz

t w kampusie. Była okropna, ale miła. Była niebywale

ywa, ale rzadko zabierała głos i prawie nigdy si

nie u

miechała.

Była w ci

ąż

y i chorowała na białaczk

. Była lesbijk

, któr

zamordował jej chłopak. Siedemnastego marca była truskawkowa
wiosna i wszyscy znali

my Gale Cerman.

W kampusie pojawiło si

pół tuzina samochodów policji

stanowej; wi

kszo

ść

zaparkowała przed Judith Franklin Hall, gdzie

mieszkała Cerman. Kiedy o dziesi

tej rano przechodziłem tamt

w drodze na zaj

cia, kazano mi si

wylegitymowa

. Głupi nie

byłem. Pokazałem im dokument i nie robiłem

adnych uwag.

- Czy nosisz przy sobie nó

? - zapytał chytrze policjant.

- Czy chodzi o Gale Cerman? - próbowałem si

dowiedzie

, gdy ju

wiadczyłem,

e najniebezpieczniejsz

rzecz

, jak

ze sob

nosz

, s

klucze przypi

te do zasuszonej króliczej łapki.

- Dlaczego pytasz? - nasro

ył si

Na zaj

cia spó

niłem si

ęć

minut.

Panowała truskawkowa wiosna i tej nocy nikt ju

nie chodził

samotnie po terenie na poły akademickiego, na poły magicznego
kampusu. Ponownie pojawiła si

mgła pachn

ca morzem, cicha i

otchłanna.

Mniej wi

cej o dziewi

tej wieczorem wpadł do pokoju kolega, z

którym mieszkałem. Od siódmej wyt

ęż

ałem mózgownic

, mozol

nad esejem o Miltonie.

- Złapali go - o

wiadczył. - Słyszałem to w Grinder.

- Od kogo?

- Nie wiem. Od jakiego

chłopaka. Zrobił to jej narzeczony. Nazywa

Carl Amalara.

Rozparłem si

na krze

le. Poczułem ulg

, a jednocze

nie byłem

troch

rozczarowany. Takie nazwisko nie budzi w

tpliwo

ci.

Musiała to by

prawda. Najzwyklejsze, odra

ce, n

dzne

morderstwo z nami

tno

ci.

- W porz

dku - powiedziałem. - I bardzo dobrze.

Wybiegł z pokoju,

eby dalej rozgłasza

wie

ść

. Jeszcze raz

przeczytałem swój esej o Miltonie i nie mog

c doj

ść

do tego, co

chciałem powiedzie

, podarłem go, po czym zacz

łem pisa

pocz

tku.

O wszystkim doniosła poranna prasa. Zamie

ciła a

nieprzyzwoicie wyra

ne zdj

cie Amalary - zapewne ze

wiadectwa

uko

czenia szkoły

redniej - pokazuj

ce raczej sm

tnie

wygl

daj

cego chłopaka o oliwkowej cerze, ciemnych oczach i z

dziobami na nosie. Amalara nie przyznał si

jeszcze do winy, ale

wszystkie okoliczno

ci wskazywały na niego. On i Gale Cerman

przez ostatni miesi

c bardzo si

kłócili, a tydzie

przed

morderstwem zerwali ze sob

. Jego kolega z pokoju powiedział,

ostatnio Amalara był „przybity”. W kuferku pod jego łó

kiem

policja znalazła kupiony u L.L. Beansa nó

liwski o

osiemnastocentymetrowej klindze i ewidentnie poci

yczkami

fotografi

jego narzeczonej.

Obok zdj

cia Amalary widniała te

podobizna Gale Cerman.

Obok blondynki o raczej mysim wygl

dzie i w okularach dostrzec

na było troch

rozmazanego psa oraz flaminga z rozpostartymi

skrzydłami. Na twarzy Gale Cerman go

cił pełen zakłopotania

miech. Mru

yła oczy i r

trzymała na łbie psa. A wi

c to

prawda. To musiała by

prawda.

Nast

pnej nocy znów wyst

piła mgła, która słała si

jak bluszcz,

spowijaj

wiat w nieprzytomnej ciszy. Wyszedłem tego wieczoru

na spacer. Bolała mnie głowa i miałem ochot

zaczerpn

ąć

nieco

wie

ego powietrza. Pachniało wiosn

; która z wolna usuwała ze

swej drogi niech

tnie ust

puj

nieg, zostawiaj

c za sob

pozbawione

ycia łaty zeszłorocznej trawy, nagie i niczym nie

zakryte jak głowa wiekowej babci.

Dla mnie był to jeden z najczarowniejszych wieczorów, jakie
pami

tam. Ludzie, których mijałem pod otoczonymi halo

latarniami, byli mrucz

cymi cieniami i sprawiali wra

enie

spleconych ramionami, patrz

cych sobie w oczy kochanków.

nieg

topił si

i odpływał, topił si

i odpływał, ka

dy podmuch wiatru

osuszał

wiat, a mroczne morze zimy odpływało w niepami

ęć

Spacerowałem prawie do północy, do chwili, kiedy byłem ju

przemoczony do suchej nitki, a w alejkach zaroiło si

od cieni, w

tych przej

ciach usłyszałem wiele tłumionych mgł

kroków. Kto

powie,

e jednym z tych cieni nie był człowiek, czy stwór, nazwany

Springheel Jack? Na pewno nie ja, poniewa

min

łem wiele cieni,

ale we mgle nie rozró

niałem twarzy.

Nast

pnego dnia obudził mnie dochodz

cy z korytarza zgiełk.

Wylazłem zobaczy

, co si

dzieje. Dło

mi doprowadziłem do

jakiego takiego stanu fryzur

i przeci

łem włochat

sienic

w któr

podst

pnie zamienił si

mój j

zyk, po suchym jak pieprz

podniebieniu.

- Wyko

czył nast

- powiedział kto

z pobladł

z wra

enia

twarz

. - Musz

go wypu

- Kogo?

- Amalar

! - wykrzykn

ł inny rozradowany głos. - Kiedy to si

stało,

on siedział w wi

zieniu.

- Stało si

co? - dopytywałem si

cierpliwie.

Wiedziałem,

e wcze

niej czy pó

niej dowiem si

wszystkiego.

Tego byłem pewien.

- Dzi

w nocy zabił nast

. Teraz ci

gle jej szukaj

- Kogo szukaj

Przede mn

znów zamajaczyła ta blada twarz.

- Nie kogo. Czego. Jej głowy. Ktokolwiek zabił t

dziewczyn

zabrał ze sob

jej głow

New Sharon nie jest du

żą

uczelni

, a w tamtych latach była

jeszcze mniejsz

- instytucja okre

lana przez dziennikarzy mianem

„uczelni

rodowiskowej”. I rzeczywi

cie stanowili

my niewielk

społeczno

ść

: w ka

dym razie wtedy. Wszyscy si

znali; gorzej lub

lepiej, ale si

znali. Gale Cerman była dziewczyn

, której ka

kiwał głow

na powitanie, my

c sobie,

e przecie

gdzie

wcze

niej spotkał.

Ann Bray znali wszyscy. Rok wcze

niej, w paradzie podczas

konkursu na Miss Nowej Anglii, szła zaraz za zdobywczyni

tytułu i

wymachiwała lask

w takt melodii Hey, Look Over Me. Rozum

równie

posiadała nie od parady; do chwili

mierci była

redaktorem uczelnianej gazety (tygodnika), nale

ała do

studenckiego koła dramatycznego i pełniła funkcj

przewodnicz

cej filii Narodowego

skiego Koła Studenckiego w

New Sharon. Na fali entuzjazmu, jaki ogarnia ka

dego studenta

pierwszego roku, wymy

liłem now

kolumn

do prowadzonej przez

gazety i próbowałem si

z Ann Bray umówi

na randk

- w obu

przypadkach poniosłem sromotn

pora

A teraz była martwa... gorzej ni

martwa.

Na popołudniowe wykłady chadzałem jak ka

dy inny. Witaj

c si

mówiłem „cze

ść

” z nieco mniejszym zapałem ni

zwykle; zupełnie

jakbym bał si

przygl

twarzom znajomych. Oni zreszt

zachowywali si

podobnie w stosunku do mnie. Mi

dzy nami trafiła

czarna owca, czarna jak

wir alejek krzy

cych si

deptakiem, jak wyrwa mi

dzy stuletnimi d

bami rosn

cymi na

tylnym dziedzi

cu gimnazjum. Czarna jak masywne cielska armat z

czasów wojny domowej ogl

dane w oparach półprzezroczystej

mgły. Patrzyli

my sobie w oczy, próbuj

c odnale

źć

wzajemnie w

nich t

ciemno

ść

Tym razem policja nikogo nie aresztowała. W mgliste noce
osiemnastego, dziewi

tnastego i dwudziestego marca niebieskie

radiowozy nieustannie patrolowały teren kampusu. Ich czołowe
reflektory co chwila kłuły mroczne zak

tki i zaułki. Administracja

uczelni wprowadziła od dwudziestej pierwszej godzin

policyjn

Parki obłapiaj

cych si

ryzykantów, których chwytano w krzakach

na północ od Tate Alumni Building, zabierano na posterunek policji
w New Sharon i bezlito

nie maglowano przez trzy godziny.

Dwudziestego miał miejsce histeryczny, fałszywy alarm, kiedy
na parkingu, w miejscu gdzie znaleziono zwłoki Gale Cerman,
natkni

to si

na nieprzytomnego chłopaka. Przygłupi gliniarz z

kampusu, nie badaj

c nawet pulsu, załadował ciało na tylne

siedzenie radiowozu, rozło

ył sobie przed nosem map

i ruszył do

najbli

szego szpitala. Na terenie opustoszałego terenu

uniwersytetu syrena samochodu zawodziła jak walne
zgromadzenie banshee.

W połowie drogi zwłoki usiadły i spytały głucho: „Gdzie, do
diabła, jestem?” Gliniarz wrzasn

ł i zjechał z szosy. Zwłoki okazały

studentem, który nazywał si

Donald Morris i przez ostatnie

dwa dni przechodził ci

ęż

gryp

... Czy panowała wtedy grypa

azjatycka? Nie pami

tam. Tak czy owak, zemdlał po drodze do

Grinder, dok

d wybrał si

na zup

i tosty.

Dni ci

gle były ciepłe, cho

pochmurne. Ludzie gromadzili si

niewielkich grupach, które przejawiały zdumiewaj

tendencj

błyskawicznego rozpadania si

i formowania ponownie w innych

konfiguracjach. Je

li człowiek zbyt długo ogl

dał te same

twarze, przychodziły mu do głowy głupie my

li o ich wła

cicielach.

A plotki po kampusie rozchodzi

zacz

ły wr

cz z szybko

wiatła. Powszechnie lubiany profesor historii widziany był na

niewielkim mostku, gdy

miał si

i płakał; Gale Cerman zostawiła

tajemnicz

, składaj

z dwóch słów wiadomo

ść

wypisan

jej

własn

krwi

na asfalcie parkingu przy Animal Sciences; oba

morderstwa tak naprawd

miały podło

e polityczne i dokonało ich

odgał

zienie SDS;

eby zaprotestowa

przeciw wojnie. Wszystko

to było bardzo zabawne. SDS w New Sharon liczyło siedmiu
członków; jedno wi

ksze odgał

zienie mogłoby doprowadzi

bankructwa cał

organizacj

. Ten fakt, spowodował jeszcze

bardziej złowieszcz

teori

wysnuwan

przez prawicowe

ugrupowania kampusu - to robota agitatorów z zewn

trz. Tak

zatem w tamtych dziwacznych, ciepłych dniach odwracali

głowy, nie patrz

c sobie w oczy.

Zawsze wietrz

ca sensacj

prasa zignorowała du

podobie

stwo naszego mordercy do Kuby Rozpruwacza i

dokopała si

o wiele gł

biej - a

do roku tysi

c osiemset

dziewi

tnastego. Ann Bray znaleziono na rozmi

kłym skrawku

ziemi, zaledwie cztery metry od najbli

szego chodnika, ale nie

odkryto

adnych odcisków stóp; nawet nale

żą

cych do ofiary.

Obdarzony fantazj

dziennikarz z New Hampshire, który uwielbiał

takie mroczne, tajemnicze historie, ochrzcił zabójc

mianem

Springheel Jacka, czym nawi

zał do odra

cego lekarza, Johna

Hawkinsa z Bristolu, który za pomoc

ró

nych dziwnych mikstur

farmaceutycznych zamordował swoich pi

ęć

on. I przezwisko to z

powodu owego błotnistego miejsca, na którym nie było

adnych

ladów, natychmiast si

przyj

ło.

Dwudziestego pierwszego znów padało, wi

c i deptak oraz tylny

dziedziniec zamieniły si

w trz

sawisko. Policja o

wiadczyła,

zostawi w kampusie agentów w cywilnych ubraniach, zarówno
kobiety jak i m

ęż

czyzn, po czym połowa radiowozów odjechała.

Gazeta kampusu w nieco chaotycznym artykule wst

pnym

wyraziła z tego powodu du

e oburzenie. Generalnie sens publikacji

był taki,

e je

li pojawi si

tyle glin przebranych za studentów, to

na pewno nikt nie zdoła rozpozna

agitatorów z zewn

trz.

Nadszedł wieczór, a wraz z nim mgła. Wirowała po
obramowanych drzewami alejkach, prawie zamy

lona, zasnuwała

swymi oparami budynek za budynkiem. Była delikatna,
niematerialna, ale w jaki

sposób nieubłagana i przera

ca.

Springheel Jack to m

ęż

czyzna - co do tego nikt chyba nie

ywił

najmniejszych w

tpliwo

ci - ale mgła stanowiła jego wspólniczk

kobiet

... tak w ka

dym razie ja to odbierałem. Odnosiłem

wra

enie,

e nasza niewielka uczelnia wpadła mi

dzy ich ciała i

ta w ich miłosnym u

cisku, stała si

ęś

składow

mał

stwa, które skonsumowane zostało w potokach krwi.

Siedziałem, paliłem i obserwowałem, jak w zapadaj

cym mroku

rozbłyskuje coraz wi

cej

wiateł. Zastanawiałem si

wła

nie, czy to

sko

czyło, kiedy do pokoju wtargn

ł kolega, z którym

mieszkałem, i cicho zamkn

ł za sob

drzwi.

- B

dzie padał

nieg - powiedział.

Odwróciłem si

w jego stron

- Wiesz to z radia?

- Nie - odparł. - Komu potrzebny meteorolog? Czy słyszałe

truskawkowej wio

nie?

- Chyba tak - powiedziałem. – Dawno temu. To co

, o czym

opowiadały babcie, prawda?

Stał obok mnie i patrzył w okno na skradaj

cy si

chyłkiem

mrok.

- Truskawkowa wiosna jest jak babie lato - powiedział. - Tyle,

zdarza si

znacznie rzadziej. W tej cz

ęś

ci kraju dobre babie lato

masz co dwa, trzy lata. Pogoda, jak

mamy teraz, przytrafia si

raz

na osiem albo dziesi

ęć

lat. To fałszywa wiosna, kłamliwa wiosna,

podobnie jak babie lato jest fałszywym latem. Moja babcia mawiała,

e truskawkowa wiosna poprzedza nadej

cie straszliwej burzy

nie

nej - im dłu

ej trwa truskawkowa wiosna, tym burza ta b

dzie

silniejsza.

- Klity-bajdy - odparłem. - Nie wierz

w ani jedno słowo. -

Popatrzyłem na niego. - Ale wiesz, jestem troch

podenerwowany.

A ty?

miechn

ł si

łaskawie i podgrandził mi papierosa z otwartej

paczki le

żą

cej na parapecie okna.

- My

e wszyscy tylko nie ty i nie ja - odparł i z twarzy znikn

mu u

miech. - Wiesz, czasami zastanawiam si

nad tob

. Mo

pójdziemy do zwi

zku i pogramy sobie w bilard? Załatwi

dziesi

ęć

do o

miu.

- W przyszłym tygodniu mam egzamin wst

pny z trygonometrii.

Zamierzam zaj

ąć

magicznym cyrklem i stosem notatek.

Długo jeszcze po jego wyj

ciu mogłem tylko siedzie

bezmy

lnie gapi

w okno. A nawet pó

niej, kiedy ju

rozło

yłem

ksi

ąż

ki i zabrałem si

do pracy, jaka

stka mnie przebywała

poza pokojem, spacerowała w ciemno

ciach, gdzie wart

pełniło

niewyobra

alnie mrocznego.

Tej nocy zabita została Adelle Parkins. W tym samym czasie
kampus patrolowało sze

ść

wozów policyjnych i siedemnastu

przebranych za studentów wywiadowców (o

miu stanowiły

gni

te z Bostonu kobiety). Ale Springheel Jack, d

ążą

c do

zabicia czterech z nas, był nieul

kły. Fałszywa wiosna, kłamliwa

wiosna pomogła mu i pobudziła go - zabił Adelle Parkins i zostawił
j

za kierownic

jej dodge'a rocznik tysi

c dziewi

ęć

set

sze

ść

dziesi

ty czwarty, gdzie rano znaleziono zwłoki. Cz

ęść

ciała

znajdowała si

w samochodzie, a druga cz

ęść

w baga

niku. Na

przedniej szybie widniały wymalowane krwi

- to ju

nie była plotka

- dwie sylaby: HA! HA!

Po tej tragedii kampus troch

zwariował. Wszyscy i nikt

znali

my Adelle Parkins. Nale

ała do tych bezimiennych,

zaharowanych kobiet, jakie pracowały w Grinder od szóstej do
dwudziestej trzeciej, zaspokajaj

c w ka

dej chwili hamburgerami

wilczy apetyt studentów, którzy wpadali do klubu w przerwach
mi

dzy wykładami a prac

w bibliotece. Te ostatnie trzy mgliste

wieczory stanowiły zapewne najmniej uci

ąż

liwe dni w jej

yciu;

godzina policyjna była

le przestrzegana i po dwudziestej

pierwszej Adelle obsługiwała jedynie policjantów i uradowanych
dozorców - opustoszałe budynki w du

ym stopniu poprawiły im zły

zazwyczaj humor.

Niewiele zostało do opowiadania. Policja, równie bliska histerii
jak my, ponownie waliła głow

w mur i aresztowała nieszkodliwego

homoseksualist

, absolwenta socjologii. Hanson Gray utrzymywał,

e „nie pami

ta”, gdzie sp

dził ostatnie, krytyczne noce.

Przymkni

to go, postawiono w stan oskar

enia, a nast

pnie, po

ostatniej, niemo

liwej do opisania nocy truskawkowej wiosny,

kiedy to na deptaku zar

ta została Marsha Curran, polecono mu

opu

New Sharon i galopem wraca

do rodzinnego miasteczka

w New Hampshire.

Nikt nigdy si

nie dowie, dlaczego wyszła samotnie - była

tłustym stworzeniem o

ałosnej urodzie, które mieszkało w mie

cie

z trzema innymi dziewcz

tami. Przesmyrgn

ła si

na kampus

równie cicho jak sam Springheel Jack. Co j

do tego skłoniło?

Zapewne jaka

potrzeba, równie gł

boka i niemo

liwa do

opanowania jak

żą

dza kieruj

ca jej zabójc

. I podobnie

niezrozumiała. Mo

e wiódł j

przymus jakiego

rozpaczliwego,

pełnego nami

tno

ci romansu z ciepł

noc

, z ciepł

mgł

, z

zapachem morza i zimnym no

em?

Stało si

to dwudziestego trzeciego marca. Dwudziestego

czwartego dyrektor college'u oznajmił,

e ferie wiosenne zostan

przy

pieszone o tydzie

, wi

c zanim nadeszła burza

nie

na,

bynajmniej nie rado

nie, lecz jak stado przera

onych owiec,

rozjechali

my si

do domów. Za nami został pusty kampus

nawiedzany jedynie przez policj

i mrocznego upiora.

Miałem własny samochód, wi

c zabrałem ze sob

sze

ść

osób;

ich baga

upchali

my byle jak. Nie była to przyjemna podró

dy z nas zdawał sobie spraw

e w samochodzie mógł jecha

Springheel Jack.

Tej nocy temperatura spadła do pi

tnastu stopni poni

ej zera.

Nad cał

północn

Now

Angli

rozszalała si

burza

nie

na, która

zacz

ła si

opadem deszczu ze

niegiem, a zako

czyła

trzydziestocentymetrowymi zaspami. Jak zwykle odpowiednia
liczba starych pierników dostała zawałów serca odgarniaj

c ten

nieg... I nagle, jak za spraw

jakiej

magii, był ju

kwiecie

Ciepłe, przelotne deszcze, gwia

dziste noce.

Nazwali to truskawkow

wiosn

- Bóg jeden wie dlaczego - i jest

to zły, kłamliwy czas, który nastaje tylko co osiem lub dziesi

ęć

lat.

Springheel Jack odszedł wraz z mgł

, tote

na pocz

tku czerwca

na kampusie mówiło si

głównie o protestach przeciwko słu

bie

wojskowej i pikiecie domu, w którym znany producent napalmu
przeprowadzał nabór nowych pracowników. W lipcu powszechnie

unikano tematu Springheel Jacka - w ka

dym razie w

rozmowach. Podejrzewam,

e wiele osób roztrz

sało ten problem

na okr

gło, szukaj

c jakiej

luki w tym całym szale

stwie,

wytłumaczenia, które by cokolwiek wyja

niło.

W tym samym roku uko

czyłem uczelni

, a w nast

pnym

eniłem si

. Doskonała praca w lokalnym wydawnictwie. W tysi

dziewi

ęć

set siedemdziesi

tym pierwszym urodziło nam si

dziecko; teraz jest ju

prawie w wieku szkolnym.

liczny, ciekawy

wiata chłopak o moich oczach i jej ustach.

I oto dzisiejsza gazeta.

Oczywi

cie wiedziałem,

e to przyszło. Wiedziałem o tym

wczorajszego ranka, kiedy obudziłem si

i usłyszałem tajemniczy

k taj

cego, spływaj

cego rynnami

niegu. Wiedziałem, gdy

poczułem delikatn

oceanu otulaj

nasz

frontow

werand

, która znajduje si

w odległo

ci pi

tnastu kilometrów od

wybrze

a. Wiedziałem,

e ponownie nadeszła truskawkowa

wiosna, kiedy zeszłego wieczoru ruszałem z pracy do domu, bo
musiałem wł

czy

w samochodzie czołowe reflektory,

eby przebi

przez mgł

, która wła

nie zacz

ła si

podnosi

z pól i zagł

bie

terenu, rozmywa

sylwetki budynków i ta

czy

w czarodziejskich

halo wokół ulicznych latarni.

Poranna gazeta przyniosła wiadomo

ść

e na kampusie w New

Sharon, w pobli

u dział z czasów wojny domowej, znaleziono w

topniej

cej zaspie

nie

nej zamordowan

dziewczyn

. Nie

znaleziono... nie znaleziono jej całej.

Moja

ona jest załamana. Chce wiedzie

, gdzie sp

dziłem

ostatni

noc. Nie mog

jej tego wyja

, poniewa

sam nie

pami

tam. Pami

tam, jak wyruszyłem z pracy do domu, pami

tam,

jak wł

czałem reflektory,

eby przebi

przez cudownie

nadpełzaj

mgł

; ale to wszystko co pami

tam.

Rozmy

lałem o tym owej mglistej nocy, kiedy przechadzałem si

z bólem głowy po terenach kampusu i mijałem te wszystkie urocze,
niematerialne cienie pozbawione kształtu. I rozmy

lałem o

baga

niku swego samochodu – jakie

to okropne słowo: baga

nik

– i zastanawiam si

, dlaczego tak bardzo boj

go otworzy

Kiedy pisz

te słowa, słysz

, jak w s

siednim pokoju płacze

moja

ona. My

li,

e ostatni

noc sp

dziłem z inn

kobiet

e drogi, wszystko bym oddał,

eby tak wła

nie było...