Stephen King Truskawkowa wiosna

STEPHEN KING

TRUSKAWKOWA WIOSNA

Springheel Jack...
Te dwa słowa ujrzałem tego ranka w gazecie i, mój Bo

e, jak

e one

cofn

ły mnie w przeszło

ść

. Wszystko działo si

osiem lat temu; prawie

dokładnie, co do dnia. Wtedy wła

nie ujrzałem siebie w ogólnokrajowej

sieci telewizyjnej - w Raporcie Waltera Cronkite'a. Wprawdzie moja twarz
mign

ła tam tylko przez chwil

w tle, za plecami reportera, ale wszyscy

znajomi natychmiast mnie zauwa

yli. Otrzymywałem telefony z innych

miast i z innych stanów. Mój tata domagał si

ode mnie analizy i oceny

sytuacji, był bardzo rubaszny, serdeczny - taki do rany przyłó

. Matka

chciała tylko,

ebym wrócił do domu. Ale ja nie chciałem wraca

domu. Byłem oczarowany.
Oczarowany t

mroczn

, spowit

mgł

truskawkow

wiosn

wisz

cym nad wszystkim cieniem gwałtownej

mierci, która jej

towarzyszyła w czasie tamtych nocy sprzed o

miu lat. Cie

Springheel

Jacka...
W Nowej Anglii nazywano to truskawkow

wiosn

. Nikt nie wie

dlaczego; ot, po prostu okre

lenie u

ywane przez starców. Twierdz

oni,

e co

takiego zdarza si

co osiem lub co dziesi

ęć

lat. Wypadki, jakie

miały miejsce w New Sharon Teachers' College tamtej konkretnie
truskawkowej wiosny... te

mogłyby tworzy

cykl, ale poniewa

nikt nie

przeprowadzał nad tym gł

bszych studiów, nigdy tego tak nie nazwali.

W New Sharon truskawkowa wiosna zacz

ła si

szesnastego marca

tysi

c dziewi

ęć

set sze

ść

dziesi

tego ósmego roku. Tego wła

nie dnia

nast

pił przełom w najostrzejszej od dwudziestu lat zimie. Padał deszcz,

a powietrze przesycał zapach odległego o trzydzie

ci kilometrów morza.

nieg, którego napadało na wysoko

ść

prawie dziewi

ęć

dziesi

ciu

centymetrów, zacz

ł gwałtownie topnie

i cały kampus ton

ł w grz

skim

błocku. Rze

by ze

niegu - pozostało

ść

zimowego karnawału - które

przez dwa miesi

ce trwały nietkni

te w minusowych temperaturach,

przekrzywiały si

i przygarbiały. Ulepiona przed budynkiem bractwa Tep

karykatura Lyndona Johnsona płakała rzewnymi łzami odwil

y. Goł

widniej

cy przed Prashner Hall stracił wszystkie pióra i miejscami wida

było jego

ałosny, wykonany ze sklejki szkielet.

W nocy nadeszła mgła i spowiła nieprzeniknion

biał

opo

i cisz

skie alejki college'u oraz wszystkie drogi dojazdowe. Okalaj

promenad

sosny sterczały niczym wyci

gni

te do liczenia palce, a

mleczny opar, jak dym z papierosów, snuł si

leniwie pod niewielkim

mostkiem, otulaj

c armaty pochodz

ce jeszcze z czasów wojny

domowej. Mgła odbierała pejza

owi spoisto

ść

, wszystko wydawało si

obce i magiczne. Kto

, kto niebacznie opu

cił dudni

ce muzyk

z szafy

graj

cej, jaskrawo o

wietlone, zgiełkliwe wn

trze klubu Grinder,

spodziewaj

c si

widoku wypełnionego gwiazdami zimowego nieba,

trafiał nagle w pogr

ąż

ony w ogłuszaj

cej ciszy

wiat dryfuj

cej, białej

mgły; w cisz

, któr

cił jedynie d

k jego własnych kroków i plusk

wody kapi

cej ze staro

wieckich rynien. Człowiek niemal spodziewał si

napotka

cego

piesznie Golluma, Frodo, Sama albo odwróciwszy si

skonstatowa

e Grinder znikn

ł, a jego miejsce zaj

ła mglista

panorama wrzosowisk, cisów, druidzkich kr

gów lub pryskaj

cych

iskrami zaczarowanych pier

cieni.

Tego roku szafa graj

ca odtwarzała Love is Blue. Bez przerwy

dochodziły tony Hey, Jude. D

ki Scarborough Fair.

Tamtego wieczoru, dziesi

ęć

po jedenastej, student pierwszego roku,

John Dancey, wracaj

c do akademika, zacz

ł w tej mgle wrzeszcze

Cisn

ł na ziemi

ksi

ąż

ki i darł si

, wpatrzony w rozrzucone szeroko nogi

żą

cej na

niegu w mrocznym naro

niku na parkingu przylegaj

cym do

Animal Sciences martwej dziewczyny, która miała gardło rozer

te od

ucha do ucha. Jej rozwarte oczy zdawały si

ciska

skry rado

ci, jakby

zrobiła najlepszy dowcip w

yciu - Dancey, student pedagogiki, lepszy w

nauce ni

w g

bie, wrzeszczał, wrzeszczał i wrzeszczał.

Ranek wstał pos

pny i pochmurny, a my szli

my na sale wykładowe z

cisn

cymi si

na usta pytaniami: Kto? Dlaczego? Jak my

lisz, czy go

złapi

? I ostatnie, budz

ce najwi

kszy dreszcz emocji: Znałe

? Znała

Tak, chodziłem z ni

na plastyk

Tak, w zeszłym semestrze mój kumpel umawiał si

z ni

na randki.

Tak, kiedy

w Grinder poprosiła mnie o ogie

. Siedziała przy s

siednim

stoliku.
Tak
Tak, ja...
Tak... tak... och, tak, ja...
Znali

my j

wszyscy. Nazywała si

Gale Cerman (wymawiało si

Kerr-

man) i studiowała na wydziale plastycznym. Nosiła okr

głe, druciane

okulary i miała

wietn

figur

. Była powszechnie lubiana, ale kole

anki z

pokoju jej nie znosiły. Niewiele udzielała si

towarzysko, chocia

nale

ała do najbardziej adorowanych dziewcz

t w kampusie. Była

okropna, ale miła. Była niebywale

ywa, ale rzadko zabierała głos i

prawie nigdy si

nie u

miechała. Była w ci

ąż

y i chorowała na białaczk

Była lesbijk

, któr

zamordował jej chłopak. Siedemnastego marca była

truskawkowa wiosna i wszyscy znali

my Gale Cerman.

W kampusie pojawiło si

pół tuzina samochodów policji stanowej;

kszo

ść

zaparkowała przed Judith Franklin Hall, gdzie mieszkała

Cerman. Kiedy o dziesi

tej rano przechodziłem tamt

dy w drodze na

zaj

cia, kazano mi si

wylegitymowa

. Głupi nie byłem. Pokazałem im

dokument i nie robiłem

adnych uwag.

- Czy nosisz przy sobie nó

? - zapytał chytrze policjant.

- Czy chodzi o Gale Cerman? - próbowałem si

dowiedzie

, gdy ju

wiadczyłem,

e najniebezpieczniejsz

rzecz

, jak

ze sob

nosz

, s

klucze przypi

te do zasuszonej króliczej łapki.

- Dlaczego pytasz? - nasro

ył si

Na zaj

cia spó

niłem si

ęć

minut.

Panowała truskawkowa wiosna i tej nocy nikt ju

nie chodził samotnie

po terenie na poły akademickiego, na poły magicznego kampusu.
Ponownie pojawiła si

mgła pachn

ca morzem, cicha i otchłanna.

Mniej wi

cej o dziewi

tej wieczorem wpadł do pokoju kolega, z którym

mieszkałem. Od siódmej wyt

ęż

ałem mózgownic

, mozol

c si

nad

esejem o Miltonie.
- Złapali go - o

wiadczył. - Słyszałem to w Grinder.

- Od kogo?
- Nie wiem. Od jakiego

chłopaka. Zrobił to jej narzeczony. Nazywa si

Carl Amalara.
Rozparłem si

na krze

le. Poczułem ulg

, a jednocze

nie byłem

troch

rozczarowany. Takie nazwisko nie budzi w

tpliwo

ci. Musiała to

prawda. Najzwyklejsze, odra

ce, n

dzne morderstwo z

nami

tno

ci.

- W porz

dku - powiedziałem. - I bardzo dobrze.

Wybiegł z pokoju,

eby dalej rozgłasza

wie

ść

. Jeszcze raz

przeczytałem swój esej o Miltonie i nie mog

c doj

ść

do tego, co chciałem

powiedzie

, podarłem go, po czym zacz

łem pisa

od pocz

tku.

O wszystkim doniosła poranna prasa. Zamie

ciła a

nieprzyzwoicie

wyra

ne zdj

cie Amalary - zapewne ze

wiadectwa uko

czenia szkoły

redniej - pokazuj

ce raczej sm

tnie wygl

daj

cego chłopaka o

oliwkowej cerze, ciemnych oczach i z dziobami na nosie. Amalara nie
przyznał si

jeszcze do winy, ale wszystkie okoliczno

ci wskazywały na

niego. On i Gale Cerman przez ostatni miesi

c bardzo si

kłócili, a

tydzie

przed morderstwem zerwali ze sob

. Jego kolega z pokoju

powiedział,

e ostatnio Amalara był „przybity”. W kuferku pod jego

łó

kiem policja znalazła kupiony u L.L. Beansa nó

liwski o

osiemnastocentymetrowej klindze i ewidentnie poci

yczkami

fotografi

jego narzeczonej.

Obok zdj

cia Amalary widniała te

podobizna Gale Cerman. Obok

blondynki o raczej mysim wygl

dzie i w okularach dostrzec mo

na było

troch

rozmazanego psa oraz flaminga z rozpostartymi skrzydłami. Na

twarzy Gale Cerman go

cił pełen zakłopotania u

miech. Mru

yła oczy i

trzymała na łbie psa. A wi

c to prawda. To musiała by

prawda.

Nast

pnej nocy znów wyst

piła mgła, która słała si

jak bluszcz,

spowijaj

wiat w nieprzytomnej ciszy. Wyszedłem tego wieczoru na

spacer. Bolała mnie głowa i miałem ochot

zaczerpn

ąć

nieco

wie

ego

powietrza. Pachniało wiosn

; która z wolna usuwała ze swej drogi

niech

tnie ust

puj

nieg, zostawiaj

c za sob

pozbawione

ycia łaty

zeszłorocznej trawy, nagie i niczym nie zakryte jak głowa wiekowej babci.
Dla mnie był to jeden z najczarowniejszych wieczorów, jakie
pami

tam. Ludzie, których mijałem pod otoczonymi halo latarniami, byli

mrucz

cymi cieniami i sprawiali wra

enie spleconych ramionami,

patrz

cych sobie w oczy kochanków.

nieg topił si

i odpływał, topił si

odpływał, ka

dy podmuch wiatru osuszał

wiat, a mroczne morze zimy

odpływało w niepami

ęć

Spacerowałem prawie do północy, do chwili, kiedy byłem ju

przemoczony do suchej nitki, a w alejkach zaroiło si

od cieni, w kr

tych

przej

ciach usłyszałem wiele tłumionych mgł

kroków. Kto powie,

jednym z tych cieni nie był człowiek, czy stwór, nazwany Springheel
Jack? Na pewno nie ja, poniewa

min

łem wiele cieni, ale we mgle nie

rozró

niałem twarzy.

Nast

pnego dnia obudził mnie dochodz

cy z korytarza zgiełk.

Wylazłem zobaczy

, co si

dzieje. Dło

mi doprowadziłem do jakiego

takiego stanu fryzur

i przeci

łem włochat

sienic

, w któr

podst

pnie zamienił si

mój j

zyk, po suchym jak pieprz podniebieniu.

- Wyko

czył nast

- powiedział kto

z pobladł

z wra

enia twarz

. -

Musz

go wypu

- Kogo?
- Amalar

! - wykrzykn

ł inny rozradowany głos. - Kiedy to si

stało, on

siedział w wi

zieniu.

- Stało si

co? - dopytywałem si

cierpliwie.

Wiedziałem,

e wcze

niej czy pó

niej dowiem si

wszystkiego. Tego

byłem pewien.
- Dzi

w nocy zabił nast

. Teraz ci

gle jej szukaj

- Kogo szukaj

Przede mn

znów zamajaczyła ta blada twarz.

- Nie kogo. Czego. Jej głowy. Ktokolwiek zabił t

dziewczyn

, zabrał ze

sob

jej głow

New Sharon nie jest du

żą

uczelni

, a w tamtych latach była jeszcze

mniejsz

- instytucja okre

lana przez dziennikarzy mianem „uczelni

rodowiskowej”. I rzeczywi

cie stanowili

my niewielk

społeczno

ść

: w

dym razie wtedy. Wszyscy si

znali; gorzej lub lepiej, ale si

znali.

Gale Cerman była dziewczyn

, której ka

dy kiwał głow

na powitanie,

c sobie,

e przecie

gdzie

wcze

niej spotkał.

Ann Bray znali wszyscy. Rok wcze

niej, w paradzie podczas konkursu

na Miss Nowej Anglii, szła zaraz za zdobywczyni

tytułu i wymachiwała

lask

w takt melodii Hey, Look Over Me. Rozum równie

posiadała nie od

parady; do chwili

mierci była redaktorem uczelnianej gazety

(tygodnika), nale

ała do studenckiego koła dramatycznego i pełniła

funkcj

przewodnicz

cej filii Narodowego

skiego Koła Studenckiego

w New Sharon. Na fali entuzjazmu, jaki ogarnia ka

dego studenta

pierwszego roku, wymy

liłem now

kolumn

do prowadzonej przez ni

gazety i próbowałem si

z Ann Bray umówi

na randk

- w obu

przypadkach poniosłem sromotn

pora

A teraz była martwa... gorzej ni

martwa.

Na popołudniowe wykłady chadzałem jak ka

dy inny. Witaj

c si

mówiłem „cze

ść

” z nieco mniejszym zapałem ni

zwykle; zupełnie

jakbym bał si

przygl

twarzom znajomych. Oni zreszt

zachowywali

podobnie w stosunku do mnie. Mi

dzy nami trafiła si

czarna owca,

czarna jak

wir alejek krzy

cych si

z deptakiem, jak wyrwa mi

dzy

stuletnimi d

bami rosn

cymi na tylnym dziedzi

cu gimnazjum. Czarna

jak masywne cielska armat z czasów wojny domowej ogl

dane w

oparach półprzezroczystej mgły. Patrzyli

my sobie w oczy, próbuj

odnale

źć

wzajemnie w nich t

ciemno

ść

Tym razem policja nikogo nie aresztowała. W mgliste noce
osiemnastego, dziewi

tnastego i dwudziestego marca niebieskie

radiowozy nieustannie patrolowały teren kampusu. Ich czołowe
reflektory co chwila kłuły mroczne zak

tki i zaułki. Administracja uczelni

wprowadziła od dwudziestej pierwszej godzin

policyjn

. Parki

obłapiaj

cych si

ryzykantów, których chwytano w krzakach na północ

od Tate Alumni Building, zabierano na posterunek policji w New Sharon i
bezlito

nie maglowano przez trzy godziny.

Dwudziestego miał miejsce histeryczny, fałszywy alarm, kiedy na
parkingu, w miejscu gdzie znaleziono zwłoki Gale Cerman, natkni

to si

na nieprzytomnego chłopaka. Przygłupi gliniarz z kampusu, nie badaj

nawet pulsu, załadował ciało na tylne siedzenie radiowozu, rozło

ył sobie

przed nosem map

i ruszył do najbli

szego szpitala. Na terenie

opustoszałego terenu uniwersytetu syrena samochodu zawodziła jak
walne zgromadzenie banshee.
W połowie drogi zwłoki usiadły i spytały głucho: „Gdzie, do diabła,
jestem?” Gliniarz wrzasn

ł i zjechał z szosy. Zwłoki okazały si

studentem, który nazywał si

Donald Morris i przez ostatnie dwa dni

przechodził ci

ęż

gryp

... Czy panowała wtedy grypa azjatycka? Nie

pami

tam. Tak czy owak, zemdlał po drodze do Grinder, dok

d wybrał

na zup

i tosty.

Dni ci

gle były ciepłe, cho

pochmurne. Ludzie gromadzili si

niewielkich grupach, które przejawiały zdumiewaj

tendencj

błyskawicznego rozpadania si

i formowania ponownie w innych ju

konfiguracjach. Je

li człowiek zbyt długo ogl

dał te same twarze,

przychodziły mu do głowy głupie my

li o ich wła

cicielach. A plotki po

kampusie rozchodzi

zacz

ły wr

cz z szybko

wiatła.

Powszechnie lubiany profesor historii widziany był na niewielkim
mostku, gdy

miał si

i płakał; Gale Cerman zostawiła tajemnicz

składaj

z dwóch słów wiadomo

ść

wypisan

jej własn

krwi

asfalcie parkingu przy Animal Sciences; oba morderstwa tak naprawd

miały podło

e polityczne i dokonało ich odgał

zienie SDS;

eby

zaprotestowa

przeciw wojnie. Wszystko to było bardzo zabawne. SDS w

New Sharon liczyło siedmiu członków; jedno wi

ksze odgał

zienie

mogłoby doprowadzi

do bankructwa cał

organizacj

. Ten fakt,

spowodował jeszcze bardziej złowieszcz

teori

wysnuwan

przez

prawicowe ugrupowania kampusu - to robota agitatorów z zewn

trz. Tak

zatem w tamtych dziwacznych, ciepłych dniach odwracali

my głowy, nie

patrz

c sobie w oczy.

Zawsze wietrz

ca sensacj

prasa zignorowała du

e podobie

stwo

naszego mordercy do Kuby Rozpruwacza i dokopała si

o wiele gł

biej -

do roku tysi

c osiemset dziewi

tnastego. Ann Bray znaleziono na

rozmi

kłym skrawku ziemi, zaledwie cztery metry od najbli

szego

chodnika, ale nie odkryto

adnych odcisków stóp; nawet nale

żą

cych do

ofiary. Obdarzony fantazj

dziennikarz z New Hampshire, który uwielbiał

takie mroczne, tajemnicze historie, ochrzcił zabójc

mianem Springheel

Jacka, czym nawi

zał do odra

cego lekarza, Johna Hawkinsa z

Bristolu, który za pomoc

ró

nych dziwnych mikstur farmaceutycznych

zamordował swoich pi

ęć

on. I przezwisko to z powodu owego

błotnistego miejsca, na którym nie było

adnych

ladów, natychmiast si

przyj

ło.

Dwudziestego pierwszego znów padało, wi

c i deptak oraz tylny

dziedziniec zamieniły si

w trz

sawisko. Policja o

wiadczyła,

e zostawi

w kampusie agentów w cywilnych ubraniach, zarówno kobiety jak i
m

ęż

czyzn, po czym połowa radiowozów odjechała.

Gazeta kampusu w nieco chaotycznym artykule wst

pnym wyraziła z

tego powodu du

e oburzenie. Generalnie sens publikacji był taki,

e je

pojawi si

tyle glin przebranych za studentów, to ju

na pewno nikt nie

zdoła rozpozna

agitatorów z zewn

trz.

Nadszedł wieczór, a wraz z nim mgła. Wirowała po obramowanych
drzewami alejkach, prawie zamy

lona, zasnuwała swymi oparami

budynek za budynkiem. Była delikatna, niematerialna, ale w jaki

sposób

nieubłagana i przera

ca. Springheel Jack to m

ęż

czyzna - co do tego

nikt chyba nie

ywił najmniejszych w

tpliwo

ci - ale mgła stanowiła jego

wspólniczk

, kobiet

... tak w ka

dym razie ja to odbierałem. Odnosiłem

wra

enie,

e nasza niewielka uczelnia wpadła mi

dzy ich ciała i

w ich miłosnym u

cisku, stała si

ęś

składow

mał

stwa, które

skonsumowane zostało w potokach krwi. Siedziałem, paliłem i
obserwowałem, jak w zapadaj

cym mroku rozbłyskuje coraz wi

cej

wiateł. Zastanawiałem si

wła

nie, czy to si

sko

czyło, kiedy do

pokoju wtargn

ł kolega, z którym mieszkałem, i cicho zamkn

ł za sob

drzwi.
- B

dzie padał

nieg - powiedział.

Odwróciłem si

w jego stron

- Wiesz to z radia?
- Nie - odparł. - Komu potrzebny meteorolog? Czy słyszałe

truskawkowej wio

nie?

- Chyba tak - powiedziałem. – Dawno temu. To co

, o czym opowiadały

babcie, prawda?
Stał obok mnie i patrzył w okno na skradaj

cy si

chyłkiem mrok.

- Truskawkowa wiosna jest jak babie lato - powiedział. - Tyle,

e zdarza

znacznie rzadziej. W tej cz

ęś

ci kraju dobre babie lato masz co dwa,

trzy lata. Pogoda, jak

mamy teraz, przytrafia si

raz na osiem albo

dziesi

ęć

lat. To fałszywa wiosna, kłamliwa wiosna, podobnie jak babie

lato jest fałszywym latem. Moja babcia mawiała,

e truskawkowa wiosna

poprzedza nadej

cie straszliwej burzy

nie

nej - im dłu

ej trwa

truskawkowa wiosna, tym burza ta b

dzie silniejsza.

- Klity-bajdy - odparłem. - Nie wierz

w ani jedno słowo. - Popatrzyłem na

niego. - Ale wiesz, jestem troch

podenerwowany. A ty?

miechn

ł si

łaskawie i podgrandził mi papierosa z otwartej paczki

żą

cej na parapecie okna.

- My

e wszyscy tylko nie ty i nie ja - odparł i z twarzy znikn

ł mu

miech. - Wiesz, czasami zastanawiam si

nad tob

. Mo

e pójdziemy do

zwi

zku i pogramy sobie w bilard? Załatwi

dziesi

ęć

do o

miu.

- W przyszłym tygodniu mam egzamin wst

pny z trygonometrii.

Zamierzam zaj

ąć

magicznym cyrklem i stosem notatek.

Długo jeszcze po jego wyj

ciu mogłem tylko siedzie

i bezmy

lnie

gapi

w okno. A nawet pó

niej, kiedy ju

rozło

yłem ksi

ąż

ki i

zabrałem si

do pracy, jaka

stka mnie przebywała poza pokojem,

spacerowała w ciemno

ciach, gdzie wart

pełniło co

niewyobra

alnie

mrocznego.
Tej nocy zabita została Adelle Parkins. W tym samym czasie kampus
patrolowało sze

ść

wozów policyjnych i siedemnastu przebranych za

studentów wywiadowców (o

miu stanowiły

gni

te z Bostonu

kobiety). Ale Springheel Jack, d

ążą

c do zabicia czterech z nas, był

nieul

kły. Fałszywa wiosna, kłamliwa wiosna pomogła mu i pobudziła go

- zabił Adelle Parkins i zostawił j

za kierownic

jej dodge'a rocznik

tysi

c dziewi

ęć

set sze

ść

dziesi

ty czwarty, gdzie rano znaleziono zwłoki.

ęść

ciała znajdowała si

w samochodzie, a druga cz

ęść

w baga

niku.

Na przedniej szybie widniały wymalowane krwi

- to ju

nie była plotka -

dwie sylaby: HA! HA!
Po tej tragedii kampus troch

zwariował. Wszyscy i nikt znali

Adelle Parkins. Nale

ała do tych bezimiennych, zaharowanych kobiet,

jakie pracowały w Grinder od szóstej do dwudziestej trzeciej,
zaspokajaj

c w ka

dej chwili hamburgerami wilczy apetyt studentów,

którzy wpadali do klubu w przerwach mi

dzy wykładami a prac

bibliotece. Te ostatnie trzy mgliste wieczory stanowiły zapewne najmniej
uci

ąż

liwe dni w jej

yciu; godzina policyjna była

le przestrzegana i po

dwudziestej pierwszej Adelle obsługiwała jedynie policjantów i
uradowanych dozorców - opustoszałe budynki w du

ym stopniu

poprawiły im zły zazwyczaj humor.
Niewiele zostało do opowiadania. Policja, równie bliska histerii jak my,
ponownie waliła głow

w mur i aresztowała nieszkodliwego

homoseksualist

, absolwenta socjologii. Hanson Gray utrzymywał,

„nie pami

ta”, gdzie sp

dził ostatnie, krytyczne noce. Przymkni

to go,

postawiono w stan oskar

enia, a nast

pnie, po ostatniej, niemo

liwej do

opisania nocy truskawkowej wiosny, kiedy to na deptaku zar

została Marsha Curran, polecono mu opu

New Sharon i galopem

wraca

do rodzinnego miasteczka w New Hampshire.

Nikt nigdy si

nie dowie, dlaczego wyszła samotnie - była tłustym

stworzeniem o

ałosnej urodzie, które mieszkało w mie

cie z trzema

innymi dziewcz

tami. Przesmyrgn

ła si

na kampus równie cicho jak

sam Springheel Jack. Co j

do tego skłoniło? Zapewne jaka

potrzeba,

równie gł

boka i niemo

liwa do opanowania jak

żą

dza kieruj

ca jej

zabójc

. I podobnie niezrozumiała. Mo

e wiódł j

przymus jakiego

rozpaczliwego, pełnego nami

tno

ci romansu z ciepł

noc

, z ciepł

mgł

, z zapachem morza i zimnym no

em?

Stało si

to dwudziestego trzeciego marca. Dwudziestego czwartego

dyrektor college'u oznajmił,

e ferie wiosenne zostan

przy

pieszone o

tydzie

, wi

c zanim nadeszła burza

nie

na, bynajmniej nie rado

nie,

lecz jak stado przera

onych owiec, rozjechali

my si

do domów. Za nami

został pusty kampus nawiedzany jedynie przez policj

i mrocznego

upiora.
Miałem własny samochód, wi

c zabrałem ze sob

sze

ść

osób; ich

baga

upchali

my byle jak. Nie była to przyjemna podró

. Ka

dy z nas

zdawał sobie spraw

e w samochodzie mógł jecha

Springheel Jack.

Tej nocy temperatura spadła do pi

tnastu stopni poni

ej zera. Nad

cał

północn

Now

Angli

rozszalała si

burza

nie

na, która zacz

ła

opadem deszczu ze

niegiem, a zako

czyła

trzydziestocentymetrowymi zaspami. Jak zwykle odpowiednia liczba
starych pierników dostała zawałów serca odgarniaj

c ten

nieg... I nagle,

jak za spraw

jakiej

magii, był ju

kwiecie

. Ciepłe, przelotne deszcze,

gwia

dziste noce.

Nazwali to truskawkow

wiosn

- Bóg jeden wie dlaczego - i jest to

zły, kłamliwy czas, który nastaje tylko co osiem lub dziesi

ęć

lat.

Springheel Jack odszedł wraz z mgł

, tote

na pocz

tku czerwca na

kampusie mówiło si

głównie o protestach przeciwko słu

bie wojskowej

i pikiecie domu, w którym znany producent napalmu przeprowadzał
nabór nowych pracowników. W lipcu powszechnie ju

unikano tematu

Springheel Jacka - w ka

dym razie w rozmowach. Podejrzewam,

e wiele

osób roztrz

sało ten problem na okr

gło, szukaj

c jakiej

luki w tym

całym szale

stwie, wytłumaczenia, które by cokolwiek wyja

niło.

W tym samym roku uko

czyłem uczelni

, a w nast

pnym o

eniłem

. Doskonała praca w lokalnym wydawnictwie. W tysi

c dziewi

ęć

set

siedemdziesi

tym pierwszym urodziło nam si

dziecko; teraz jest ju

prawie w wieku szkolnym.

liczny, ciekawy

wiata chłopak o moich

oczach i jej ustach.
I oto dzisiejsza gazeta.
Oczywi

cie wiedziałem,

e to przyszło. Wiedziałem o tym

wczorajszego ranka, kiedy obudziłem si

i usłyszałem tajemniczy d

taj

cego, spływaj

cego rynnami

niegu. Wiedziałem, gdy poczułem

delikatn

oceanu otulaj

nasz

frontow

werand

, która znajduje

w odległo

ci pi

tnastu kilometrów od wybrze

a. Wiedziałem,

ponownie nadeszła truskawkowa wiosna, kiedy zeszłego wieczoru

ruszałem z pracy do domu, bo musiałem wł

czy

w samochodzie

czołowe reflektory,

eby przebi

przez mgł

, która wła

nie zacz

ła si

podnosi

z pól i zagł

bie

terenu, rozmywa

sylwetki budynków i

czy

w czarodziejskich halo wokół ulicznych latarni.

Poranna gazeta przyniosła wiadomo

ść

e na kampusie w New

Sharon, w pobli

u dział z czasów wojny domowej, znaleziono w

topniej

cej zaspie

nie

nej zamordowan

dziewczyn

. Nie znaleziono...

nie znaleziono jej całej.
Moja

ona jest załamana. Chce wiedzie

, gdzie sp

dziłem ostatni

noc. Nie mog

jej tego wyja

, poniewa

sam nie pami

tam. Pami

tam,

jak wyruszyłem z pracy do domu, pami

tam, jak wł

czałem reflektory,

eby przebi

przez cudownie nadpełzaj

mgł

; ale to wszystko co

pami

tam.

Rozmy

lałem o tym owej mglistej nocy, kiedy przechadzałem si

bólem głowy po terenach kampusu i mijałem te wszystkie urocze,
niematerialne cienie pozbawione kształtu. I rozmy

lałem o baga

niku

swego samochodu – jakie

to okropne słowo: baga

nik – i zastanawiam

, dlaczego tak bardzo boj

go otworzy

Kiedy pisz

te słowa, słysz

, jak w s

siednim pokoju płacze moja

ona. My

li,

e ostatni

noc sp

dziłem z inn

kobiet

e drogi, wszystko bym oddał,

eby tak wła

nie było...