Stephen King Truskawkowa Wiosna 2

STEPHEN KING

TRUSKAWKOWA WIOSNA

Springheel Jack...
Te dwa słowa ujrzałem tego ranka w gazecie i, mój Bo

e, jak

e one cofn

ły

mnie w przeszło

ść

. Wszystko działo si

osiem lat temu; prawie dokładnie, co

do dnia. Wtedy wła

nie ujrzałem siebie w ogólnokrajowej sieci telewizyjnej - w

Raporcie Waltera Cronkite'a. Wprawdzie moja twarz mign

ła tam tylko przez

chwil

w tle, za plecami reportera, ale wszyscy znajomi natychmiast mnie

zauwa

yli. Otrzymywałem telefony z innych miast i z innych stanów. Mój tata

domagał si

ode mnie analizy i oceny sytuacji, był bardzo rubaszny, serdeczny

- taki do rany przyłó

. Matka chciała tylko,

ebym wrócił do domu. Ale ja nie

chciałem wraca

do domu. Byłem oczarowany.

Oczarowany t

mroczn

, spowit

mgł

truskawkow

wiosn

i wisz

cym

nad wszystkim cieniem gwałtownej

mierci, która jej towarzyszyła w czasie

tamtych nocy sprzed o

miu lat. Cie

Springheel Jacka...

W Nowej Anglii nazywano to truskawkow

wiosn

. Nikt nie wie dlaczego;

ot, po prostu okre

lenie u

ywane przez starców. Twierdz

oni,

e co

takiego

zdarza si

co osiem lub co dziesi

ęć

lat. Wypadki, jakie miały miejsce w New

Sharon Teachers' College tamtej konkretnie truskawkowej wiosny... te

mogłyby tworzy

cykl, ale poniewa

nikt nie przeprowadzał nad tym gł

bszych

studiów, nigdy tego tak nie nazwali.
W New Sharon truskawkowa wiosna zacz

ła si

szesnastego marca tysi

dziewi

ęć

set sze

ść

dziesi

tego ósmego roku. Tego wła

nie dnia nast

pił

przełom w najostrzejszej od dwudziestu lat zimie. Padał deszcz, a powietrze
przesycał zapach odległego o trzydzie

ci kilometrów morza.

nieg, którego

napadało na wysoko

ść

prawie dziewi

ęć

dziesi

ciu centymetrów, zacz

gwałtownie topnie

i cały kampus ton

ł w grz

skim błocku. Rze

by ze

niegu -

pozostało

ść

zimowego karnawału - które przez dwa miesi

ce trwały nietkni

w minusowych temperaturach, przekrzywiały si

i przygarbiały. Ulepiona przed

budynkiem bractwa Tep karykatura Lyndona Johnsona płakała rzewnymi łzami
odwil

y. Goł

b widniej

cy przed Prashner Hall stracił wszystkie pióra i

miejscami wida

było jego

ałosny, wykonany ze sklejki szkielet.

W nocy nadeszła mgła i spowiła nieprzeniknion

biał

opo

i cisz

skie alejki college'u oraz wszystkie drogi dojazdowe. Okalaj

ce promenad

sosny sterczały niczym wyci

gni

te do liczenia palce, a mleczny opar, jak dym

z papierosów, snuł si

leniwie pod niewielkim mostkiem, otulaj

c armaty

pochodz

ce jeszcze z czasów wojny domowej. Mgła odbierała pejza

owi

spoisto

ść

, wszystko wydawało si

obce i magiczne. Kto

, kto niebacznie

opu

cił dudni

ce muzyk

z szafy graj

cej, jaskrawo o

wietlone, zgiełkliwe

trze klubu Grinder, spodziewaj

c si

widoku wypełnionego gwiazdami

zimowego nieba, trafiał nagle w pogr

ąż

ony w ogłuszaj

cej ciszy

wiat

dryfuj

cej, białej mgły; w cisz

, któr

cił jedynie d

k jego własnych

kroków i plusk wody kapi

cej ze staro

wieckich rynien. Człowiek niemal

spodziewał si

napotka

cego

piesznie Golluma, Frodo, Sama albo

odwróciwszy si

skonstatowa

e Grinder znikn

ł, a jego miejsce zaj

ła

mglista panorama wrzosowisk, cisów, druidzkich kr

gów lub pryskaj

cych

iskrami zaczarowanych pier

cieni.

Tego roku szafa graj

ca odtwarzała Love is Blue. Bez przerwy dochodziły

tony Hey, Jude. D

ki Scarborough Fair.

Tamtego wieczoru, dziesi

ęć

po jedenastej, student pierwszego roku, John

Dancey, wracaj

c do akademika, zacz

ł w tej mgle wrzeszcze

. Cisn

ł na

ziemi

ksi

ąż

ki i darł si

, wpatrzony w rozrzucone szeroko nogi le

żą

cej na

niegu w mrocznym naro

niku na parkingu przylegaj

cym do Animal Sciences

martwej dziewczyny, która miała gardło rozer

te od ucha do ucha. Jej

rozwarte oczy zdawały si

ciska

skry rado

ci, jakby zrobiła najlepszy dowcip

yciu - Dancey, student pedagogiki, lepszy w nauce ni

w g

bie,

wrzeszczał, wrzeszczał i wrzeszczał.
Ranek wstał pos

pny i pochmurny, a my szli

my na sale wykładowe z

cisn

cymi si

na usta pytaniami: Kto? Dlaczego? Jak my

lisz, czy go złapi

? I

ostatnie, budz

ce najwi

kszy dreszcz emocji: Znałe

? Znała

Tak, chodziłem z ni

na plastyk

Tak, w zeszłym semestrze mój kumpel umawiał si

z ni

na randki. Tak,

kiedy

w Grinder poprosiła mnie o ogie

. Siedziała przy s

siednim stoliku.

Tak
Tak, ja...
Tak... tak... och, tak, ja...
Znali

my j

wszyscy. Nazywała si

Gale Cerman (wymawiało si

Kerr-

man) i studiowała na wydziale plastycznym. Nosiła okr

głe, druciane okulary i

miała

wietn

figur

. Była powszechnie lubiana, ale kole

anki z pokoju jej nie

znosiły. Niewiele udzielała si

towarzysko, chocia

nale

ała do najbardziej

adorowanych dziewcz

t w kampusie. Była okropna, ale miła. Była niebywale

ywa, ale rzadko zabierała głos i prawie nigdy si

nie u

miechała. Była w ci

ąż

i chorowała na białaczk

. Była lesbijk

, któr

zamordował jej chłopak.

Siedemnastego marca była truskawkowa wiosna i wszyscy znali

my Gale

Cerman.
W kampusie pojawiło si

pół tuzina samochodów policji stanowej;

kszo

ść

zaparkowała przed Judith Franklin Hall, gdzie mieszkała Cerman.

Kiedy o dziesi

tej rano przechodziłem tamt

dy w drodze na zaj

cia, kazano mi

wylegitymowa

. Głupi nie byłem. Pokazałem im dokument i nie robiłem

adnych uwag.

- Czy nosisz przy sobie nó

? - zapytał chytrze policjant.

- Czy chodzi o Gale Cerman? - próbowałem si

dowiedzie

, gdy ju

wiadczyłem,

e najniebezpieczniejsz

rzecz

, jak

ze sob

nosz

, s

klucze przypi

te do zasuszonej króliczej łapki.

- Dlaczego pytasz? - nasro

ył si

Na zaj

cia spó

niłem si

ęć

minut.

Panowała truskawkowa wiosna i tej nocy nikt ju

nie chodził samotnie po

terenie na poły akademickiego, na poły magicznego kampusu. Ponownie
pojawiła si

mgła pachn

ca morzem, cicha i otchłanna.

Mniej wi

cej o dziewi

tej wieczorem wpadł do pokoju kolega, z którym

mieszkałem. Od siódmej wyt

ęż

ałem mózgownic

, mozol

c si

nad esejem o

Miltonie.
- Złapali go - o

wiadczył. - Słyszałem to w Grinder.

- Od kogo?
- Nie wiem. Od jakiego

chłopaka. Zrobił to jej narzeczony. Nazywa si

Carl

Amalara.
Rozparłem si

na krze

le. Poczułem ulg

, a jednocze

nie byłem troch

rozczarowany. Takie nazwisko nie budzi w

tpliwo

ci. Musiała to by

prawda.

Najzwyklejsze, odra

ce, n

dzne morderstwo z nami

tno

ci.

- W porz

dku - powiedziałem. - I bardzo dobrze.

Wybiegł z pokoju,

eby dalej rozgłasza

wie

ść

. Jeszcze raz przeczytałem

swój esej o Miltonie i nie mog

c doj

ść

do tego, co chciałem powiedzie

podarłem go, po czym zacz

łem pisa

od pocz

tku.

O wszystkim doniosła poranna prasa. Zamie

ciła a

nieprzyzwoicie

wyra

ne zdj

cie Amalary - zapewne ze

wiadectwa uko

czenia szkoły

redniej - pokazuj

ce raczej sm

tnie wygl

daj

cego chłopaka o oliwkowej

cerze, ciemnych oczach i z dziobami na nosie. Amalara nie przyznał si

jeszcze do winy, ale wszystkie okoliczno

ci wskazywały na niego. On i Gale

Cerman przez ostatni miesi

c bardzo si

kłócili, a tydzie

przed morderstwem

zerwali ze sob

. Jego kolega z pokoju powiedział,

e ostatnio Amalara był

„przybity”. W kuferku pod jego łó

kiem policja znalazła kupiony u L.L. Beansa

nó

liwski o osiemnastocentymetrowej klindze i ewidentnie poci

yczkami fotografi

jego narzeczonej.

Obok zdj

cia Amalary widniała te

podobizna Gale Cerman. Obok

blondynki o raczej mysim wygl

dzie i w okularach dostrzec mo

na było troch

rozmazanego psa oraz flaminga z rozpostartymi skrzydłami. Na twarzy Gale
Cerman go

cił pełen zakłopotania u

miech. Mru

yła oczy i r

trzymała na

łbie psa. A wi

c to prawda. To musiała by

prawda.

Nast

pnej nocy znów wyst

piła mgła, która słała si

jak bluszcz, spowijaj

wiat w nieprzytomnej ciszy. Wyszedłem tego wieczoru na spacer. Bolała

mnie głowa i miałem ochot

zaczerpn

ąć

nieco

wie

ego powietrza. Pachniało

wiosn

; która z wolna usuwała ze swej drogi niech

tnie ust

puj

nieg,

zostawiaj

c za sob

pozbawione

ycia łaty zeszłorocznej trawy, nagie i niczym

nie zakryte jak głowa wiekowej babci.
Dla mnie był to jeden z najczarowniejszych wieczorów, jakie pami

tam.

Ludzie, których mijałem pod otoczonymi halo latarniami, byli mrucz

cymi

cieniami i sprawiali wra

enie spleconych ramionami, patrz

cych sobie w oczy

kochanków.

nieg topił si

i odpływał, topił si

i odpływał, ka

dy podmuch

wiatru osuszał

wiat, a mroczne morze zimy odpływało w niepami

ęć

Spacerowałem prawie do północy, do chwili, kiedy byłem ju

przemoczony

do suchej nitki, a w alejkach zaroiło si

od cieni, w kr

tych przej

ciach

usłyszałem wiele tłumionych mgł

kroków. Kto powie,

e jednym z tych cieni

nie był człowiek, czy stwór, nazwany Springheel Jack? Na pewno nie ja,
poniewa

min

łem wiele cieni, ale we mgle nie rozró

niałem twarzy.

Nast

pnego dnia obudził mnie dochodz

cy z korytarza zgiełk. Wylazłem

zobaczy

, co si

dzieje. Dło

mi doprowadziłem do jakiego takiego stanu

fryzur

i przeci

łem włochat

sienic

, w któr

podst

pnie zamienił si

mój j

zyk, po suchym jak pieprz podniebieniu.

- Wyko

czył nast

- powiedział kto

z pobladł

z wra

enia twarz

. - Musz

go wypu

- Kogo?
- Amalar

! - wykrzykn

ł inny rozradowany głos. - Kiedy to si

stało, on siedział

w wi

zieniu.

- Stało si

co? - dopytywałem si

cierpliwie.

Wiedziałem,

e wcze

niej czy pó

niej dowiem si

wszystkiego. Tego byłem

pewien.
- Dzi

w nocy zabił nast

. Teraz ci

gle jej szukaj

- Kogo szukaj

Przede mn

znów zamajaczyła ta blada twarz.

- Nie kogo. Czego. Jej głowy. Ktokolwiek zabił t

dziewczyn

, zabrał ze sob

jej głow

New Sharon nie jest du

żą

uczelni

, a w tamtych latach była jeszcze

mniejsz

- instytucja okre

lana przez dziennikarzy mianem „uczelni

rodowiskowej”. I rzeczywi

cie stanowili

my niewielk

społeczno

ść

: w ka

dym

razie wtedy. Wszyscy si

znali; gorzej lub lepiej, ale si

znali. Gale Cerman

była dziewczyn

, której ka

dy kiwał głow

na powitanie, my

c sobie,

przecie

gdzie

wcze

niej spotkał.

Ann Bray znali wszyscy. Rok wcze

niej, w paradzie podczas konkursu na

Miss Nowej Anglii, szła zaraz za zdobywczyni

tytułu i wymachiwała lask

takt melodii Hey, Look Over Me. Rozum równie

posiadała nie od parady; do

chwili

mierci była redaktorem uczelnianej gazety (tygodnika), nale

ała do

studenckiego koła dramatycznego i pełniła funkcj

przewodnicz

cej filii

Narodowego

skiego Koła Studenckiego w New Sharon. Na fali

entuzjazmu, jaki ogarnia ka

dego studenta pierwszego roku, wymy

liłem now

kolumn

do prowadzonej przez ni

gazety i próbowałem si

z Ann Bray

umówi

na randk

- w obu przypadkach poniosłem sromotn

pora

A teraz była martwa... gorzej ni

martwa.

Na popołudniowe wykłady chadzałem jak ka

dy inny. Witaj

c si

mówiłem

„cze

ść

” z nieco mniejszym zapałem ni

zwykle; zupełnie jakbym bał si

przygl

twarzom znajomych. Oni zreszt

zachowywali si

podobnie w

stosunku do mnie. Mi

dzy nami trafiła si

czarna owca, czarna jak

wir alejek

krzy

cych si

z deptakiem, jak wyrwa mi

dzy stuletnimi d

bami rosn

cymi

na tylnym dziedzi

cu gimnazjum. Czarna jak masywne cielska armat z czasów

wojny domowej ogl

dane w oparach półprzezroczystej mgły. Patrzyli

my sobie

w oczy, próbuj

c odnale

źć

wzajemnie w nich t

ciemno

ść

Tym razem policja nikogo nie aresztowała. W mgliste noce osiemnastego,

dziewi

tnastego i dwudziestego marca niebieskie radiowozy nieustannie

patrolowały teren kampusu. Ich czołowe reflektory co chwila kłuły mroczne
zak

tki i zaułki. Administracja uczelni wprowadziła od dwudziestej pierwszej

godzin

policyjn

. Parki obłapiaj

cych si

ryzykantów, których chwytano w

krzakach na północ od Tate Alumni Building, zabierano na posterunek policji w
New Sharon i bezlito

nie maglowano przez trzy godziny.

Dwudziestego miał miejsce histeryczny, fałszywy alarm, kiedy na parkingu,
w miejscu gdzie znaleziono zwłoki Gale Cerman, natkni

to si

nieprzytomnego chłopaka. Przygłupi gliniarz z kampusu, nie badaj

c nawet

pulsu, załadował ciało na tylne siedzenie radiowozu, rozło

ył sobie przed

nosem map

i ruszył do najbli

szego szpitala. Na terenie opustoszałego

terenu uniwersytetu syrena samochodu zawodziła jak walne zgromadzenie
banshee.
W połowie drogi zwłoki usiadły i spytały głucho: „Gdzie, do diabła, jestem?”
Gliniarz wrzasn

ł i zjechał z szosy. Zwłoki okazały si

studentem, który

nazywał si

Donald Morris i przez ostatnie dwa dni przechodził ci

ęż

gryp

...

Czy panowała wtedy grypa azjatycka? Nie pami

tam. Tak czy owak, zemdlał

po drodze do Grinder, dok

d wybrał si

na zup

i tosty.

Dni ci

gle były ciepłe, cho

pochmurne. Ludzie gromadzili si

w niewielkich

grupach, które przejawiały zdumiewaj

tendencj

do błyskawicznego

rozpadania si

i formowania ponownie w innych ju

konfiguracjach. Je

człowiek zbyt długo ogl

dał te same twarze, przychodziły mu do głowy głupie

li o ich wła

cicielach. A plotki po kampusie rozchodzi

zacz

ły wr

cz z

szybko

wiatła. Powszechnie lubiany profesor historii widziany był na

niewielkim mostku, gdy

miał si

i płakał; Gale Cerman zostawiła tajemnicz

składaj

z dwóch słów wiadomo

ść

wypisan

jej własn

krwi

na asfalcie

parkingu przy Animal Sciences; oba morderstwa tak naprawd

miały podło

polityczne i dokonało ich odgał

zienie SDS;

eby zaprotestowa

przeciw

wojnie. Wszystko to było bardzo zabawne. SDS w New Sharon liczyło siedmiu
członków; jedno wi

ksze odgał

zienie mogłoby doprowadzi

do bankructwa

cał

organizacj

. Ten fakt, spowodował jeszcze bardziej złowieszcz

teori

wysnuwan

przez prawicowe ugrupowania kampusu - to robota agitatorów z

zewn

trz. Tak zatem w tamtych dziwacznych, ciepłych dniach odwracali

głowy, nie patrz

c sobie w oczy.

Zawsze wietrz

ca sensacj

prasa zignorowała du

e podobie

stwo

naszego mordercy do Kuby Rozpruwacza i dokopała si

o wiele gł

biej - a

roku tysi

c osiemset dziewi

tnastego. Ann Bray znaleziono na rozmi

kłym

skrawku ziemi, zaledwie cztery metry od najbli

szego chodnika, ale nie

odkryto

adnych odcisków stóp; nawet nale

żą

cych do ofiary. Obdarzony

fantazj

dziennikarz z New Hampshire, który uwielbiał takie mroczne,

tajemnicze historie, ochrzcił zabójc

mianem Springheel Jacka, czym nawi

zał

do odra

cego lekarza, Johna Hawkinsa z Bristolu, który za pomoc

ró

nych

dziwnych mikstur farmaceutycznych zamordował swoich pi

ęć

on. I

przezwisko to z powodu owego błotnistego miejsca, na którym nie było

adnych

ladów, natychmiast si

przyj

ło.

Dwudziestego pierwszego znów padało, wi

c i deptak oraz tylny

dziedziniec zamieniły si

w trz

sawisko. Policja o

wiadczyła,

e zostawi w

kampusie agentów w cywilnych ubraniach, zarówno kobiety jak i m

ęż

czyzn, po

czym połowa radiowozów odjechała.
Gazeta kampusu w nieco chaotycznym artykule wst

pnym wyraziła z tego

powodu du

e oburzenie. Generalnie sens publikacji był taki,

e je

li pojawi si

tyle glin przebranych za studentów, to ju

na pewno nikt nie zdoła rozpozna

agitatorów z zewn

trz.

Nadszedł wieczór, a wraz z nim mgła. Wirowała po obramowanych
drzewami alejkach, prawie zamy

lona, zasnuwała swymi oparami budynek za

budynkiem. Była delikatna, niematerialna, ale w jaki

sposób nieubłagana i

przera

ca. Springheel Jack to m

ęż

czyzna - co do tego nikt chyba nie

ywił

najmniejszych w

tpliwo

ci - ale mgła stanowiła jego wspólniczk

, kobiet

... tak

w ka

dym razie ja to odbierałem. Odnosiłem wra

enie,

e nasza niewielka

uczelnia wpadła mi

dzy ich ciała i

ta w ich miłosnym u

cisku, stała si

ęś

składow

mał

stwa, które skonsumowane zostało w potokach krwi.

Siedziałem, paliłem i obserwowałem, jak w zapadaj

cym mroku rozbłyskuje

coraz wi

cej

wiateł. Zastanawiałem si

wła

nie, czy to si

sko

czyło,

kiedy do pokoju wtargn

ł kolega, z którym mieszkałem, i cicho zamkn

ł za

sob

drzwi.

- B

dzie padał

nieg - powiedział.

Odwróciłem si

w jego stron

- Wiesz to z radia?
- Nie - odparł. - Komu potrzebny meteorolog? Czy słyszałe

o truskawkowej

wio

nie?

- Chyba tak - powiedziałem. – Dawno temu. To co

, o czym opowiadały

babcie, prawda?
Stał obok mnie i patrzył w okno na skradaj

cy si

chyłkiem mrok.

- Truskawkowa wiosna jest jak babie lato - powiedział. - Tyle,

e zdarza si

znacznie rzadziej. W tej cz

ęś

ci kraju dobre babie lato masz co dwa, trzy lata.

Pogoda, jak

mamy teraz, przytrafia si

raz na osiem albo dziesi

ęć

lat. To

fałszywa wiosna, kłamliwa wiosna, podobnie jak babie lato jest fałszywym
latem. Moja babcia mawiała,

e truskawkowa wiosna poprzedza nadej

cie

straszliwej burzy

nie

nej - im dłu

ej trwa truskawkowa wiosna, tym burza ta

dzie silniejsza.

- Klity-bajdy - odparłem. - Nie wierz

w ani jedno słowo. - Popatrzyłem na

niego. - Ale wiesz, jestem troch

podenerwowany. A ty?

miechn

ł si

łaskawie i podgrandził mi papierosa z otwartej paczki

żą

cej na parapecie okna.

- My

e wszyscy tylko nie ty i nie ja - odparł i z twarzy znikn

ł mu u

miech.

- Wiesz, czasami zastanawiam si

nad tob

. Mo

e pójdziemy do zwi

zku i

pogramy sobie w bilard? Załatwi

dziesi

ęć

do o

miu.

- W przyszłym tygodniu mam egzamin wst

pny z trygonometrii. Zamierzam

zaj

ąć

magicznym cyrklem i stosem notatek.

Długo jeszcze po jego wyj

ciu mogłem tylko siedzie

i bezmy

lnie gapi

w okno. A nawet pó

niej, kiedy ju

rozło

yłem ksi

ąż

ki i zabrałem si

do pracy,

jaka

stka mnie przebywała poza pokojem, spacerowała w ciemno

ciach,

gdzie wart

pełniło co

niewyobra

alnie mrocznego.

Tej nocy zabita została Adelle Parkins. W tym samym czasie kampus
patrolowało sze

ść

wozów policyjnych i siedemnastu przebranych za studentów

wywiadowców (o

miu stanowiły

gni

te z Bostonu kobiety). Ale Springheel

Jack, d

ążą

c do zabicia czterech z nas, był nieul

kły. Fałszywa wiosna,

kłamliwa wiosna pomogła mu i pobudziła go - zabił Adelle Parkins i zostawił j

za kierownic

jej dodge'a rocznik tysi

c dziewi

ęć

set sze

ść

dziesi

ty czwarty,

gdzie rano znaleziono zwłoki. Cz

ęść

ciała znajdowała si

w samochodzie, a

druga cz

ęść

w baga

niku. Na przedniej szybie widniały wymalowane krwi

- to

nie była plotka - dwie sylaby: HA! HA!

Po tej tragedii kampus troch

zwariował. Wszyscy i nikt znali

my Adelle

Parkins. Nale

ała do tych bezimiennych, zaharowanych kobiet, jakie

pracowały w Grinder od szóstej do dwudziestej trzeciej, zaspokajaj

c w ka

dej

chwili hamburgerami wilczy apetyt studentów, którzy wpadali do klubu w
przerwach mi

dzy wykładami a prac

w bibliotece. Te ostatnie trzy mgliste

wieczory stanowiły zapewne najmniej uci

ąż

liwe dni w jej

yciu; godzina

policyjna była

le przestrzegana i po dwudziestej pierwszej Adelle

obsługiwała jedynie policjantów i uradowanych dozorców - opustoszałe
budynki w du

ym stopniu poprawiły im zły zazwyczaj humor.

Niewiele zostało do opowiadania. Policja, równie bliska histerii jak my,
ponownie waliła głow

w mur i aresztowała nieszkodliwego homoseksualist

absolwenta socjologii. Hanson Gray utrzymywał,

e „nie pami

ta”, gdzie

dził ostatnie, krytyczne noce. Przymkni

to go, postawiono w stan

oskar

enia, a nast

pnie, po ostatniej, niemo

liwej do opisania nocy

truskawkowej wiosny, kiedy to na deptaku zar

ta została Marsha Curran,

polecono mu opu

New Sharon i galopem wraca

do rodzinnego

miasteczka w New Hampshire.
Nikt nigdy si

nie dowie, dlaczego wyszła samotnie - była tłustym

stworzeniem o

ałosnej urodzie, które mieszkało w mie

cie z trzema innymi

dziewcz

tami. Przesmyrgn

ła si

na kampus równie cicho jak sam Springheel

Jack. Co j

do tego skłoniło? Zapewne jaka

potrzeba, równie gł

boka i

niemo

liwa do opanowania jak

żą

dza kieruj

ca jej zabójc

. I podobnie

niezrozumiała. Mo

e wiódł j

przymus jakiego

rozpaczliwego, pełnego

nami

tno

ci romansu z ciepł

noc

, z ciepł

mgł

, z zapachem morza i

zimnym no

em?

Stało si

to dwudziestego trzeciego marca. Dwudziestego czwartego

dyrektor college'u oznajmił,

e ferie wiosenne zostan

przy

pieszone o

tydzie

, wi

c zanim nadeszła burza

nie

na, bynajmniej nie rado

nie, lecz jak

stado przera

onych owiec, rozjechali

my si

do domów. Za nami został pusty

kampus nawiedzany jedynie przez policj

i mrocznego upiora.

Miałem własny samochód, wi

c zabrałem ze sob

sze

ść

osób; ich baga

upchali

my byle jak. Nie była to przyjemna podró

. Ka

dy z nas zdawał sobie

spraw

e w samochodzie mógł jecha

Springheel Jack.

Tej nocy temperatura spadła do pi

tnastu stopni poni

ej zera. Nad cał

północn

Now

Angli

rozszalała si

burza

nie

na, która zacz

ła si

opadem

deszczu ze

niegiem, a zako

czyła trzydziestocentymetrowymi zaspami. Jak

zwykle odpowiednia liczba starych pierników dostała zawałów serca
odgarniaj

c ten

nieg... I nagle, jak za spraw

jakiej

magii, był ju

kwiecie

Ciepłe, przelotne deszcze, gwia

dziste noce.

Nazwali to truskawkow

wiosn

- Bóg jeden wie dlaczego - i jest to zły,

kłamliwy czas, który nastaje tylko co osiem lub dziesi

ęć

lat. Springheel Jack

odszedł wraz z mgł

, tote

na pocz

tku czerwca na kampusie mówiło si

głównie o protestach przeciwko słu

bie wojskowej i pikiecie domu, w którym

znany producent napalmu przeprowadzał nabór nowych pracowników. W lipcu
powszechnie ju

unikano tematu Springheel Jacka - w ka

dym razie w

rozmowach. Podejrzewam,

e wiele osób roztrz

sało ten problem na okr

gło,

szukaj

c jakiej

luki w tym całym szale

stwie, wytłumaczenia, które by

cokolwiek wyja

niło.

W tym samym roku uko

czyłem uczelni

, a w nast

pnym o

eniłem si

Doskonała praca w lokalnym wydawnictwie. W tysi

c dziewi

ęć

set

siedemdziesi

tym pierwszym urodziło nam si

dziecko; teraz jest ju

prawie w

wieku szkolnym.

liczny, ciekawy

wiata chłopak o moich oczach i jej ustach.

I oto dzisiejsza gazeta.
Oczywi

cie wiedziałem,

e to przyszło. Wiedziałem o tym wczorajszego

ranka, kiedy obudziłem si

i usłyszałem tajemniczy d

k taj

cego,

spływaj

cego rynnami

niegu. Wiedziałem, gdy poczułem delikatn

oceanu otulaj

nasz

frontow

werand

, która znajduje si

w odległo

tnastu kilometrów od wybrze

a. Wiedziałem,

e ponownie nadeszła

truskawkowa wiosna, kiedy zeszłego wieczoru ruszałem z pracy do domu, bo
musiałem wł

czy

w samochodzie czołowe reflektory,

eby przebi

przez

mgł

, która wła

nie zacz

ła si

podnosi

z pól i zagł

bie

terenu, rozmywa

sylwetki budynków i ta

czy

w czarodziejskich halo wokół ulicznych latarni.

Poranna gazeta przyniosła wiadomo

ść

e na kampusie w New Sharon, w

pobli

u dział z czasów wojny domowej, znaleziono w topniej

cej zaspie

nie

nej zamordowan

dziewczyn

. Nie znaleziono... nie znaleziono jej całej.

Moja

ona jest załamana. Chce wiedzie

, gdzie sp

dziłem ostatni

noc.

Nie mog

jej tego wyja

, poniewa

sam nie pami

tam. Pami

tam, jak

wyruszyłem z pracy do domu, pami

tam, jak wł

czałem reflektory,

eby

przebi

przez cudownie nadpełzaj

mgł

; ale to wszystko co pami

tam.

Rozmy

lałem o tym owej mglistej nocy, kiedy przechadzałem si

z bólem

głowy po terenach kampusu i mijałem te wszystkie urocze, niematerialne
cienie pozbawione kształtu. I rozmy

lałem o baga

niku swego samochodu –

jakie

to okropne słowo: baga

nik – i zastanawiam si

, dlaczego tak bardzo

boj

go otworzy

Kiedy pisz

te słowa, słysz

, jak w s

siednim pokoju płacze moja

ona.

li,

e ostatni

noc sp

dziłem z inn

kobiet

e drogi, wszystko bym oddał,

eby tak wła

nie było...