Familiaris Consortio Ojca Świętego Jana Pawła II - Adhortacja apostolska o zadaniach rodziny chrześcijańskiej w świecie współczesnym.

Dokument ten został opublikowany 22.11.1981 r.; jest to dokument nauczania Kościoła na temat życia, obowiązków, odpowiedzialności

oraz misji małżeństwa i rodziny w dzisiejszym świecie.

Zadania rodziny umieszczone w III części adhortacji (17-64) i podzielone są na 4 kierunki.

ZADANIA RODZINY

CHRZEŚCIJAŃSKIEJ

W OPARCIU O

FAMILIARIS CONSORTIO

Jana Pawła II.

2. W służbie życiu. PŁODNOŚĆ

1. Tworzenie wspólnoty osób. KOMUNIA

3. Uczestnictwo w rozwoju społeczeństwa. KOMÓRKA SPOŁECZNA

4. Uczestnictwo w życiu i misji Kościoła. KOŚCIÓŁ DOMOWY

Miłość zasadą i mocą komunii

Komunia podniesiona i oczyszczona przez sakrament.

Niepodzielna jedność, nierozerwalność i wierność charakterystyczna dla tej komunii

W oparciu o tę komunię powstaje szersza komunia - komunia rodziny.

"Przekazywanie życia jako współpracownicy miłości Boga Stwórcy

"Płodność owocem i znakiem miłości małżeńskiej.

"Kościół ukazuje płciowość jako wartość i zadanie całej osoby ludzkiej.

"Kościół opowiada się za życiem - utrzymanie dotychczasowego nauczania NUK.

"Wychowanie- wypływa z uczestnictwa w stwórczym dziele Boga,
rodząc w miłości i dla miłości nową osobę, rodzice są zobowiązani do wychowania,
także do wychowania seksualnego, czy innych istotnych wartości życia.

"Rodzice dają przykład, są głosicielami Ewangelii, inicjacja przez modlitwę, czytanie Słowa Bożego

"Rodzina jest pierwszą i żywotną komórką społeczeństwa.

"Szkoła cnót społecznych.

"Podejmowanie ważnych dzieł służby społecznej, zwłaszcza dla ubogich.

"Karta Praw Rodziny - przypomniane prawa jako ukierunkowanie dla polityki na rzecz rodziny.

"Budowanie Królestwa Bożego przez udział w życiu i posłannictwie Kościoła.

"Głęboka wspólnota życia i miłości (małżeńska, rodzinna).

"Codzienna rzeczywistość obrazem w potrójnym posłannictwie Chrystusa:

* Misja prorocka- wspólnota wierząca i ewangelizująca.

* Misja kapłańska- wspólnota dialogu z Bogiem: życie sakramentalne,
modlitwa, ofiara życia.

* Misja królewska- wspólnota w służbie człowiekowi, dostrzegać obraz Boga
w każdym człowieku i służyć mu.

ZADANIA RODZINY

CHRZEŚCIJAŃSKIEJ

W OPARCIU O

FAMILIARIS CONSORTIO

Jana Pawła II.

Familiaris Consortio Ojca Świętego Jana Pawła II - Adhortacja apostolska o zadaniach rodziny chrześcijańskiej w świecie współczesnym.

Dokument ten został opublikowany 22.11.1981 r.; jest to dokument nauczania Kościoła na temat życia, obowiązków, odpowiedzialności

oraz misji małżeństwa i rodziny w dzisiejszym świecie.

Zadania rodziny umieszczone w III części adhortacji (17-64) i podzielone są na 4 kierunki.

Zadania duszpasterskie

wobec rodzin w sytuacjach

trudnych i nieprawidłowych

1.Duszpasterstwo rodzin w sytuacjach trudnych

2.Duszpasterstwo rodzin w sytuacjach nieprawidłowych

1.1Rodziny emigrantów

1.2Małżeństwa mieszane

1.3Małżeństwa bezdzietne

1.4Rodziny z dziećmi niepełnosprawnymi

1.5Rodziny z osobami uzależnionymi

1.6Rodziny z osobami w podeszłym wieku

1.7Duszpasterstwo wdów, wdowców i osób samotnych

1.8Duszpasterstwo w wypadkach losowych

2.1Duszpasterstwo rodzin rozbitych

2.2Duszpasterstwo związków niesakramentalnych

a) Rozwiedzieni, którzy zawarli nowy związek

b) Małżeństwa na próbę

c) Rzeczywiste wolne związki

d) Katolicy złączeni tylko ślubem cywilnym

Nieprawidłową sytuację stwarzają również tak zwane „małżeństwa na próbę”, które wielu ludzi dziś usprawiedliwia,

przypisując im pewne zalety. Niemożliwe jest „eksperymentowanie” na osobach ludzkich, których godność wymaga,

aby były zawsze i wyłącznie celem miłości, obdarowania bez jakichkolwiek ograniczeń czasu czy innych okoliczności.
Kościół ze swej strony nie może dopuścić do takiego rodzaju związków. Małżeństwo dwojga ochrzczonych ludzi jest

symbolem zjednoczenia Chrystusa z Kościołem, zjednoczenia nie czasowego czy „na próbę”, ale wiernego na całą

wieczność; pomiędzy dwojgiem ochrzczonych nie może więc istnieć inne małżeństwo, aniżeli nierozerwalne.

Rzeczywiste wolne związki – chodzi tu o związki bez żadnej uznanej publicznie więzi instytucjonalnej,

ani cywilnej, ani religijnej. Przedmiotem troski duszpasterskiej i wspólnoty lokalnej będzie poznanie

każdej oddzielnie takiej sytuacji oraz konkretnych jej przyczyn. Traktowanie takich par z szacunkiem,
cierpliwe oświecenie i pełne miłości upominanie, a nawet ułatwianie im drogi do uregulowania sytuacji.

Przede wszystkim jednak należy zapobiegać powstawaniu takich związków, rozwijając w młodych zmysł

wierności, pomagając w duchowym dojrzewaniu i poznaniu na czym polega sakrament małżeństwa.

Rodziny emigrantów - powinny znaleźć wszędzie w Kościele swą ojczyznę, o ile to możliwe,

niech mają zapewnioną posługę kapłanów własnego obrządku, kultury i języka.

Wierzących trzeba umacniać w wierze i podtrzymywać w życiu chrześcijańskim.

Szczególnej uwagi duszpasterskiej wymaga wzrastająca liczba małżeństw mieszanych,

zawieranych pomiędzy katolikami i ochrzczonymi niekatolikami, jak również katolikami
i nie ochrzczonymi. powinny być wzięte pod uwagę wynikające z wiary obowiązki

strony katolickiej. Prawo do praktykowania wiary, do chrztu świętego i wychowania

dzieci w wierze katolickiej.

Na całym świecie, tak i Polsce przybywa małżeństw bezdzietnych. W tej trudnej sytuacji należy:

- Pomóc im zobaczyć dobrodziejstwo adopcji dziecka, wskazać katolickie

ośrodki opiekuńczo - adopcyjne.

- Gdy nie zgodzą się na adopcję, pomóc im uznać ich drogę krzyżową. Wskazać na formy

zaangażowania na rzecz innych, udział w życiu parafii itp.

- Otoczyć szczególną troską i wykazać, dlaczego Kościół stoi na stanowisku

niedopuszczalności sztucznych zapłodnień.

Rodziny przyjmujące z miłością dzieci niepełnosprawne po latach stwierdzają błogosławiony wpływ

ich obecności na własny rozwój wewnętrzny, pogłębioną miłość i poczucie spełnienia się w życiu.
Sytuacja taka jest jednak bardzo trudna i rodzina wymaga szczególnej pomocy np.:

- Zorganizowanie pomocy materialnej, medycznej czy psychologicznej.

- Pomoc w znalezieniu lub zorganizowaniu stowarzyszeń, fundacji itp.

- Częstsze kontakty z takimi rodzinami oraz podtrzymywanie ich na duchu.

W dzisiejszej dobie szerzenia się różnych plag typu alkoholizm, narkomania, panerotyzmu itp.
leczenie jest bardzo trudne, dlatego należy więcej uwagi poświęcać zapobieganiu poprzez

uświadamianie, tworzenie grup wsparcia i popieranie zdrowych grup rówieśniczych wśród młodzieży.

W konkretnych przypadkach pomóc przez cierpliwą rozmowę, namawianie do Sakramentu

Pojednania, czy wskazanie ośrodka leczącego z danego uzależnienia.

Małżonkowie w starszym wieku, ze swym doświadczeniem mogą być bardzo skutecznymi apostołami

chrześcijaństwa w codziennym postępowaniu, mogą skutecznie włączać się w modlitewną ,
materialną i doradczą pomoc wnukom i innym potrzebującym. Trudniej jest młodym zrozumieć

świat ludzi starszych, samotnych i chorych. Trzeba im pomagać przez działalność duszpasterską:

mówienie o tym problemie, organizowanie spotkań z ludźmi starszymi, przypominanie, że odpowiednie

traktowanie dziadków jest najlepszym przygotowaniem dzieci do postępowania wobec rodziców,

gdy nadejdzie starość. Należy zdecydowanie piętnować zwolenników eutanazji.

Przez śmierć jednego z małżonków druga strona znajduje się w szczególnej sytuacji, zwykle opieka
nad taką osobą należy do najbliższej rodziny. Gdy jednak takiej opieki zabraknie odpowiednią troską

powinna otoczyć ją wspólnota parafialna, czasem bardziej od materialnej potrzebna jest pomoc

duchowa i tę zwłaszcza powinno zabezpieczyć duszpasterstwo parafialne. Także osoby, które nie

zawarły małżeństwa i żyją samotnie, powinny czuć się potrzebne i kochane w rodzinie Kościoła i

wspólnotę parafialną. Duszpasterska troska o wdowy, wdowców i osoby samotne przejawiać się

będzie często przez umożliwienie im angażowania się w pełniejsze życie parafii, co pomoże im ból
samotności przemieniać w dobro świadczone potrzebującym.

Osoby, które dotknięte zostały różnymi wypadkami losowymi np. kalectwem, pożarem, śmiercią…,

zawsze powinny być traktowane z odpowiednią troską. Troska o tych tak doświadczonych ludzi

wymaga nie tylko doraźnego zainteresowania się nimi, ale czasem długotrwałego towarzyszenia

poszczególnym osobom i całym rodzinom. W tych sytuacjach szczególnie ważną rolę odgrywa
opieka ze strony najbliższej rodziny, jak i ze strony duszpasterzy. Nie chodzi tylko o pomoc materialną,

choć też jest ważna, co raczej o cierpliwe ukazywanie sensu takich wydarzeń w świetle wiary,

która nas zapewnia, że Bóg jest Ojcem, który nie umiera, ani nie odchodzi; jest Miłością, która

zawsze jest wierna i nie przemija.

Coraz częściej spotyka się niepokojące zjawisko nietrwałości małżeństw, czego konsekwencją jest życie

w separacji z poczuciem osamotnienia i krzywdy. Niejednokrotnie takie osoby obarczone są troską o

utrzymanie i wychowanie potomstwa, w takim przypadku wspólnota kościelna musi w szczególny

sposób wspomagać ją, okazywać jej szacunek, zrozumienie i konkretną pomoc, tak aby mogła
dochować wierność, w sytuacji w której się znajduje; pomóc jej w przebaczeniu i ewentualnym

powrocie do poprzedniego życia małżeńskiego. Należy dążyć do wprowadzenia takich osób do

grup parafialnych np. żywego różańca, zespołu charytatywnego itp., aby mogły doświadczyć

wsparcia przez świadectwo życia innych i pomagać innym.

"Żyjący w separacji i rozwiedzeni, którzy nie zawarli nowego związku

Analogiczny jest przypadek małżonków rozwiedzionych, którzy zdają sobie sprawę z nierozerwalności

ważnego węzła małżeńskiego nie zawierają nowego związku, lecz poświęcają się swoim obowiązkom

rodzinnym i tym, które wynikają z odpowiedzialności życia chrześcijańskiego. W takim przypadku wierność

wartościom chrześcijańskim takich osób nabiera szczególnej wartości świadectwa wobec świata i Kościoła,
który winien mu okazać stałą miłość i pomoc, nie czyniąc żadnych trudności w dopuszczaniu do sakramentów.

Osoby po rozwodzie często wchodzą w nowe związki, już tylko cywilne. Kościół nawołuje, by osoby z takich
związków obejmować troską duszpasterską. Należy wnikliwie zbadać, czy poprzednie małżeństwo

było ważnie zawarte i czy nie należałoby sprawy przedstawić w Sądzie Biskupim. Tym,

którzy nie mogą uregulować poprawnie swojego związku, należy przypomnieć, że nadal są w

Kościele, że powinni uczęszczać na Mszę św., brać udział w życiu parafii, nade wszystko

wychowywać dzieci w wierze chrześcijańskiej. Dla takich osób urządza się czasem specjalne

rekolekcje, comiesięczne spotkania modlitewne z Mszą św., homilią i dyskusją.

W pewnych przypadkach mogą być takie osoby dopuszczone do sakramentów św.,

a więc do Pokuty i Eucharystii. Wymaga to jednak spełnienia następujących warunków:

1.Niemożność rozejścia się np. z powodu wychowania dzieci, czy pomocy w chorobie i w podeszłym wieku;

2.Zdecydowana wola nie współżycia ze sobą na sposób małżeństwa; najczęściej ta wola jest poparta dłuższą

praktyką życia w ten sposób. Decyzję swą niech potwierdzą przysięgą przed kapłanem. Niektóre diecezje mają

praktykę notowania tego faktu w kartotece parafialnej;

3.Uregulowanie ewentualnych krzywd i niesprawiedliwości, popełnionych w poprzednim związku;

4.Uniknięcie zgorszenia; z tej racji, zwłaszcza w mniejszych miejscowościach, zaleca się

przystępowanie do Komunii św. w innym środowisku.
Dobrze będzie od czasu do czasu omówić te zasady w parafii, by je przypomnieć zainteresowanym,

a innych uchronić od zgorszenia.

Coraz częściej zdarzają się przypadki katolików złączonych tylko ślubem cywilnym, czy to ze względów ideologicznych

czy praktycznych. Sytuacja tych małżeństw nie może być stawiana na równi z tymi, którzy żyją w wolnych związkach,

tu bowiem istnieje przynajmniej jakieś zobowiązanie do określonej i prawdopodobnie trwałej sytuacji życiowej.
Pary te wykazują gotowość przyjęcia obok korzyści także zobowiązań, mimo to również

i ta sytuacja nie jest do przyjęcia przez Kościół.
Duszpasterze powinni dążyć do uświadomienia takich par, o konieczności harmonii między życiem a wyznawaną

wiarą i uczynić wszystko aby doprowadzić te osoby do uregulowania ich sytuacji wedle zasad chrześcijańskich.

Powinni brać udział w życiu parafii i Kościoła, ale nie mogą być dopuszczeni do sakramentów.

Zadania duszpasterskie

wobec rodzin w sytuacjach

trudnych i nieprawidłowych

Geneza- prekursorzy,

pojęcie i struktura duszpasterstwa

rodzin w Polsce.

Dokumenty Episkopatu Polski

i Pasterskiej Rady Rodziny.

Wybitni obrońcy życia w

Polsce i na świecie.

Dokumenty Episkopatu Polski:

Struktura duszpasterstwa rodzin

Pojęcie duszpasterstwa rodzin

Geneza - prekursorzy

Prekursorzy

Dokumenty papieskiej Rady ds. Rodziny:

Wybitni obrońcy życia: W Polsce:

W Polsce

Na świecie

Duszpasterstwo

Duszpasterstwo rodzin-

Celem duszpasterstwa jest:

"Rada ds. Rodziny Episkopatu Polski (podzielona na sekcje: doktrynalna, przygotowanie kadr itp.)

"Ogólnopolskie Biuro Episkopatu ds. Rodziny- Krajowy Doradca Życia Rodzinnego.

"Diecezjalne Ośrodki Duszpasterstwa Rodzin- diecezjalny duszpasterz, diecezjalny doradca.

W roku 1964, kiedy kierownictwo duszpasterstwa zdrowia objął ks. Jerzy Buxakowski.

W tym czasie zaczęto powoływać Diecezjalnych Duszpasterzy Rodzin oraz utworzono

Podkomisję przekształconą następnie w Komisję Episkopatu Polski do spraw

Duszpasterstwa Rodzin (przełom 1965 i 1966 roku). Pierwszym przewodniczącym został

ks. bp W. Pluta, wiceprzewodniczącym ks. bp K. Majdański, a sekretarzem

ks. J. Buxakowski (jednocześnie sprawujący funkcję Krajowego Duszpasterza Rodzin do roku 1977).

Funkcję pełniącego obowiązki Krajowego Duszpasterza Rodzin objął o. Leon Mońko,

a Krajową Instruktorką Poradnictwa Rodzinnego została Teresa Strzembosz.

Geneza

"W XVI w. Kościół podejmuje katechezę dzieci i młodzieży, od XVIII w. nauczanie szkolne.

"1921r- List Pasterski Biskupów Polskich o Małżeństwie do duchowieństwa i wiernych.

"1935r- W Poznaniu Akcja Katolicka utworzyła "Studium Katolickie o rodzinie".

"Organizowanie krajowych pielgrzymek lekarzy na Jasną Górę (zaczyn duszpasterstwa rodzin).

"1956r- Episkopat powołuje Krajowe i Diecezjalne Duszpasterstwo Pracowników Lecznictwa,

uświadamiające innym katolicką etykę dotyczącą obrony życia nienarodzonych.

"Po 1960 powołano Krajowe Duszpasterstwo Rodzin.

"1965r- Komisja Duszpasterz. Rodzin Episkopatu Polski, obecnie Rada Epis. Pol. ds. Rodziny.

"1974r. - Komisja Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Rodzin przekształcona została w

Komisję Episkopatu Polski ds. Rodzin, a w roku 1995 w Radę ds. Rodziny

"29-04-1975r. - powstaje w Warszawie ISNaR z siedzibą w Łomiankach

"1981r. - Studium Teologii Rodziny Przy Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie

zbawcza działalność Kościoła mająca na celu uświęcenie człowieka przez nauczanie

i sakramenty oraz budowanie wspólnoty kościelnej.

"Działalność hierarchii Kościoła mająca na celu pośrednictwo zbawcze w stosunku do małż. i rodz.

"Zbawcze oddziaływanie małżonków na środowisko rodzinne i środowisko zewnętrzne.

"Stworzenie w każdej rodzinie komórki żywego Kościoła, a wiec:

"Przygotowanie dzieci i młodzieży do życia w małżeństwie.

"Opieka nad małżeństwami i rodzinami.

"Poradnictwo rodzinne (nie tylko dla narzeczonych).

"Jan Paweł II, Kard. S. Wyszyński, Abp Kazimierz Majdański, Bp Stanisław Stefanek.

"Stanisława Leszczyńska, Wanda Półtawska- odbierały porody w Oświęcimiu, potem duszpasterst.

"Teresa Strzembosz- jako lekarz odmówiła dokonania aborcji, zdegradowana do pomocy
dentystycznej, obecnie zbierane są dowody na proces beatyfikacyjny.

"Walenty Majdański, Zofia Kossak Szczucka- pierwsze poradnie małżeństwa i rodziny.

"Dorota Kwapisz- instruktorka ruchu obrony życia.

"Włodzimierz Fijałkowski- I szkoła rodzenia, O. Leon Mońko, O. K. Meissner.

"Ks. Ryszard Halwa - założyciel ruchu SOS Obrony początku życia.

Matka Teresa z Kalkuty, dr Herbert Rittner, Ch. Convent,
? prof. Jerome Lejeune -współtwórca Papieskiej Akademii Pro Vita, tworzył stowarzyszenia wspierające
finansowo samotne matki; dr. Alan Carlton- dyrektor amerykańskiego Centrum badań nad Rodziną.

"Etyczny i pastoralny wymiar przemian demograficznych.

"Nota nt. Naturalnej regulacji poczęć oraz diagnostycznych metod płodności - 1988r.

"Ludzka płciowość: prawda i znaczenie. Wskazania dla wychowania w rodzinie - 8.12.1995r.

"Przygotowanie do sakr. Małżeństwa - 13.05.1996r.

"Vademecum dla spowiedników o niektórych zagadnieniach moralnych dot. życia małż. - 1997r.

"Duszpasterstwo osób rozwiedzionych, żyjących w nowych związkach. Zalecenia z 25.01.1997r.

"Deklaracja w sprawie redukcji embrionów z dnia 12.07.2000r.

"Rodzina ludzka a prokreacja z dnia 6.06.2006r.

"Pouczenie Pasterskie o sakramencie małżeństwa na Urocz. Najświętszej Rodziny w 1961r).

"3 Instrukcje (np. dla duchowieństwa o przygotowaniu do sakr. małż. i duszpasterstwie 1969r).

"3 Oświadczenia (np. w sprawie niektórych ingerencji w powstawaniu życia ludzkiego 1988).

"Interwencja w sprawie ochrony życia i rodziny wg biuletynu "Sprawy Rodziny".

"Instrukcja dla księży dotycząca małżeństw konkordatowych z 12.11.1998r.

"Oświadczenie w sprawie nienaruszalnej godności życia ludzkiego - 21.10.2003r.

"Oświadczenie w sprawie projektu ustawy o świadomym rodzicielstwie - 21.09.2004r.

"List Rady ds. Rodziny - in vitro - 8.12.2007r.

"Deklaracja Komisji Wspólnej w sprawie polityki rodzinnej - 19.11.2008r.

"Służyć prawdzie o małżeństwie i rodzinie - 13.05.2009r.

"Coroczne Listy Pasterskie Biskupów Polskich na niedzielę Św. Rodziny i inne komunikaty i listy.

"Zadania pracowników duszpasterstwa rodzin opracowane przez Komis. Epis. Pol. ds. Rodz. 1984.

Geneza- prekursorzy,

pojęcie i struktura duszpasterstwa

rodzin w Polsce.

Dokumenty Episkopatu Polski

i Pasterskiej Rady Rodziny.

Wybitni obrońcy życia w

Polsce i na świecie.

KPR powstała na życzenie Synodu Biskupów, obradującego w Rzymie w 1980. Wydana w paźdz. 1983r.

Celem Karty jest przedstawienie wszystkim współczesnym ludziom,

pełnego uporządkowanego ujęcia podstawowych praw rodziny, która jest naturalną i powszechną społecznością i ma niezbywalne prawa.

Obowiązki i prawa

rodziny w oparciu o

Kartę Praw Rodziny

Prawa:

Obowiązki:

1.Każdy człow. ma prawo do wyboru swobodnej drogi życiowej - małżeństwo i rodzina, albo stan bezżenny.

(związki pozamałżeńskie nie mogą być stawiane przez władze publiczne na równi).

2.Małżeństwo może zostać zawarte tylko za dobrowolną i obopólną zgodą, odpowiednio wyrażoną.

* wystrzegać się przymusu,

* prawo do wolności religijnej,

* każde z małżonków posiada tę sama godność i prawa.

3.Małżonkowie maja niezbywalne prawo do założenia rodziny i decydowania o czasie narodzin i liczbie dzieci.

(małżeństwa wielodzietne mają prawo do odpowiedniej pomocy).

4.Każda poczęta istota ma prawo do życia (szacunek i troska dla wszystkich istot przed i po urodz.)

5.Rodzice mają pierwszeństwo do wychowania potomstwa i muszą być

uznani za głównych i pierwszych wychowawców.

* Wychowanie zgodne ze swoimi przekonaniami, także seksualne.

* Swobodny wybór szkół, zgodny z przekonaniami.

* Ma prawo do ochrony przed ujemnymi wpływami mediów, ma wymagać od nich wsparcia.

6.Rodzina ma prawo istnieć i rozwijać się jako rodzina.(władze publiczne

winny uznawać i wspierać godność, niezależność, intymność i stałość.

7.Każdej rodzinie przysługuje prawo do swobodnego organizowania życia

religijnego w domu jak też publicznego wyznawania wiary - bez dyskryminacji.

8.Rodzina ma prawo do wypełniania swej funkcji społecznej i polit. w budowaniu społeczeństwa.

9.Rodziny mają prawo oczekiwać od władz państwowych właściwej polityki rodzinnej

w kwestiach prawnych, gospodarczych, społecznych i finansowych.

* warunki ekonomiczne gwarantujące godne życie.

* prawo do pomocy w sytuacji nadzwyczajnej np. śmierć rodziców, choroba, bezrobocie.

* godziwa starość.

10.Rodziny mają prawo do takiego systemu społecznego i gospodarczego, w którym organizacja pracy

umożliwia członkom rodziny wspólne życie i nie zagraża ich jedności, powodzeniu, zdrowiu i stabilności rodziny,

zapewniając im możliwość zdrowego odpoczynku.

11.Rodzina ma prawo do mieszkania odpowiedniego dla życia rodzinnego i dostos do liczby członk.

12.Rodziny imigrantów mają prawo do takiej samej ochrony społecznej jaka przysługuje innym rodzinom.

(prawo do poszanowania własnej kultury i szybkiego sprowadzenia własnych rodzin).

Obowiązki wynikające ze wstępu do Karty.:

1.Rodzina powinna być zbudowana na małżeństwie, głębokim i uzupełniającym się
związku mężczyzny i kobiety, związku nierozerwalnym, otwartym na przekazywanie życia.

2.Rodzina powinna stanowić wspólnotę miłości i solidarności, przekazującą wartości kulturowe,
etyczne, społeczne, duchowe i religijne, istotne dla rozwoju członków rodziny i społeczeństwa.

1.Rodzina ma dawać własny wkład dla dobra ogólnego i dobra swych członków.

powinna być miejscem spotkań rożnych pokoleń, które pomagają sobie nawzajem.

4.Rodzina i społeczeństwo powinny uzupełniać się w funkcji obrony i rozwoju dobra
wszystkich ludzi i każdego człowieka.

2.Rodzina jest odpowiedzialna za dostarczanie państwu obywateli, a Kościołowi wiernych.

3.Rodzina powinna uwzględniać dobro ogólne, popierać działania państwa (jeśli państwo szanuje rodzinę).

Obowiązki państwa

Państwo, podobnie jak szkoła, ma prawo do wychowania dzieci i młodzieży,

ale też ma ono charakter pomocniczy, wspierający rodziców.

Państwo ma obowiązek strzec dobra publicznego, w tym dobra rodziny.

Prymas Wyszyński wymienił sześć zasad sprawiedliwego ustroju państwowego w stosunku do rodziny:

- człowiek jest bogactwem społeczeństwa i państwa,

- otoczenie rodziny troską i opieką przez społeczeństwo i państwo,

- zabezpieczenie prawne nierozerwalności małżeństwa,

- stworzenie warunków gospodarczych sprzyjających życiu rodzinnemu,

- właściwa polityka ludnościowa wobec rodziny,

- uznanie współdziałania społeczności na rzecz społeczności rodzinnej.

Pierwszym obowiązkiem państwa jest "zabezpieczenie rodziny

przez popieranie zdrowej moralności i sprzyjające jej prawo".

Obowiązki i prawa

rodziny w oparciu o

Kartę Praw Rodziny

KPR powstała na życzenie Synodu Biskupów, obradującego w Rzymie w 1980. Wydana w paźdz. 1983r.

Celem Karty jest przedstawienie wszystkim współczesnym ludziom,

pełnego uporządkowanego ujęcia podstawowych praw rodziny, która jest naturalną i powszechną społecznością i ma niezbywalne prawa.

Podstawowe dokumenty

Magisterium Kościoła XX w.

dotyczące bezpośrednio

Małżeństwa i Rodziny.

(autor, rok ukazania zarys treści).

Dokumenty po Soborze Wartykańskim II (1962-1965)

Dokumenty przed Soborem Wartykańskim II

Leon XIII- 1880r. - Encyklika o małżeństwie chrześcijańskim Arcanum divinae sapientiae -
po rewolucji francuskiej małżeństwa cywilne i rozwody, papież poucza o małżeństwie
sakramentalnym, broni go przed błędnymi, laickimi opiniami, ukazuje religijny wymiar małżeństwa.

Pius XI - 1930r.- Encyklika o małżeństwie chrześcijańskim Casti Connubi- ze względu na zwalczanie
zdrowej nauki o małżeństwie, szerzącą się aborcję, antykoncepcję, ignorancję, sprowadzanie do
fizjologii itp.- papież przypomina stanowisko Kościoła, 3 części encykliki: I cz. oparta na dobrach
małżeństwa wg św. Augustyna, II cz. Czynniki poniżające małżeństwo, III cz. Odnowa małżeństwa.

Pius XII- 1951r.- Przemówienie do kongresu położnych włoskich- potwierdzenie nauki Kościoła o
celach( jako obowiązująca), rodzenie i wychowanie nowego życia I cel, a nie wzajemne
doskonalenie się małżonków. Uznaje słuszność rozumnej regulacji poczęć i moralną poprawność
aktu płciowego w okresie niepłodnym.

Jan XXIII- 1961- encyklika społeczna- Mater et Magistra, porusza problem demograficzny- alarmy o
przeludnieniu są przesadzone, omawia współczesne problemy społeczne w świetle nauki chrześcijańskiej.
1963- encyklika społeczna- Encyklika o pokoju między narodami opartym na prawdzie, sprawiedliwości,
miłości i wolności, Pacem in Terris, podstawowy dokument dotyczący praw człowieka.

5. 1964r. Konstytucja dogmatyczna o Kościele-Lumen Gentium, (KK), uświęcenie poprzez

dobre wypełnianie obowiązków dnia codziennego, współdziałanie z wolą Bożą.

6. 1965r. Deklaracja o wychowaniu chrześcijańskim Gravissimum Educationis, (DWCH),

obowiązek wychowania ciąży na rodzicach, oni są pierwszymi i najważniejszymi wychowawcami,

pozostałe podmioty wychowawcze mają wspierać na zasadzie pomocniczości.

7. 1965r. Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et Spes, (KDK),

Małżeństwo i rodzina jako sacrum miłości i płodności małżeńskiej, poszanowanie życia ludzkiego,

małżeństwo unormowane prawem Bożym, sakrament niejako konsekruje małżonków do wypełniania

obowiązków i godności ich stanu.

8.1967r Dekret o apostolstwie świeckich (DA), małżeństwo tajemnicą w odniesieniu do Chrystusa i

Kościoła, chrześcijańscy małżonkowie są świadkami wiary, mają w życiu ukazywać nierozerwalność węzła,

rodzina ma być domowym Kościołem.

9.1968r. Paweł VI Encyklika o zasadach moralnych w dziedzinie przekazywania życia ludzkiego

Humanae Vitae (HV), opisane wewnętrzne życie małżonków czyli małżeńska i rodzicielska duchowość,

odpowiedzialne rodzicielstwo, miłość pełna, ludzka, wierna i wyłączna i płodna.

10.1974r. Kongregacja Doktryny Wiary- Deklaracja o przerywaniu ciąży- Kościół nie pomija milczeniem

przerywania ciąży i liberalizacji prawa, są tam argumenty rozumowe jako odpowiedź na zarzuty.

11.1975r. Kongregacja Nauki Wiary - Deklaracja o niektórych zagadnieniach etyki seksualnej Persona Humana

Dokumenty Jana Pawła II:

12. 1981r. -Adhortacja apostolska o zadaniach rodziny chrześcijańskiej w świecie współczesnym

Familiaris Consortio (FC) - Kontynuacja Soboru Wat. II i HV, charakter pastoralny encykliki,

Zamysł Boży względem małżeństwa i rodziny, oraz nowe zagadnienia pasterskie wobec małżeństwa i rodziny.

13. 1983r. Karta Praw Rodziny (Stolica Apostolska- Komisja Duszpasterska Rodzin) -

pełne i uporządkowane prawa owej naturalnej i powszechnej społeczności jaką jest rodzina.

14. 1986r. Mężczyzną i niewiastą stworzył ich- Katechezy środowe, części: małżeństwo w kontekście

stworzenia, ludzkie zagadnienia związane ze sferą cielesną, małżeństwo w kontekście zmartwychwstania,

małżeństwo jako sakrament, zagadnienia związane z moralnym przekazywaniem życia.

15. 1993r. Encyklika o niektórych podstawowych problemach nauczania moralnego Kościoła-

Veritatis Splendor - ukazuje że bronić ludzkiej wolności to bronić podmiotu wolności-

człowieka w całej jego prawdzie, w imię jego miłości. Ukazuje splendor wolności jako odblask

splendoru prawdy. Wolność zakorzenia się w prawdzie wybierając ją dla niej samej.

16. 1995r. List do Rodzin z okazji Roku rodziny -odwołując się do opisu stworzenia ukazuje genezę

małżeństwa, omawia: Małżeństwo jako komunia osób, dar z siebie, odpowiedzialne rodzicielstwo,

cywilizację miłości i śmierci, wymagania miłości małżeńskiej, wychowanie dzieci.

17. 1995r. Encyklika o wartości i nienaruszalności życia ludzkiego- Ewangelium Vitae -

potwierdzenie absolutnej wartości życia człowieka w każdej sytuacji, zdrowia czy choroby,
przed narodzeniem czy w obliczu śmierci. Potępia wszelkie zamachy na życie, usilna prośba

o kształtowanie kultury życia, zdolnej przeciwstawić się kulturze śmierci, III rozdział

poświęcony Przykazaniu "Nie zabijaj" w kontekście naszych czasów.

18. 1995r. Papieska Rada ds. Rodziny- Ludzka płciowość: Prawda i znaczenie. Wskazania dla wychowania

w rodzinie. Porusza zagadnienia: Człowiek stworzony z miłości, miłość ludzka jako dar z siebie, zagadnienie
płciowości, miłość małżeńska, otwarta na życie, płodna, czystość jako dar z siebie, powołanie człowieka do

małżeństwa czy dziewictwa, rodzice jako główni wychowawcy.

19. 1997r. Papieska Rada ds. Rodziny- Vademecum dla spowiedników o niektórych zagadnieniach moralnych

dotyczących życia małżeńskiego. Ukazuje zagadnienie czystości, daru z siebie, niezmienna kwestia i nauka

Kościoła- antykoncepcja, odpowiedzialne rodzicielstwo.

20. 1999r. JP II - Ojcostwo i macierzyństwo w zamyśle Bożym- przemówienie do uczestników Tygodnia Studiów

nad Małżeństwem i Rodziną (L Osservatore Romano).

Dokumenty Benedykta XVI

"Nierozerwalność wynika z prawdy małżeństwa" - do Roty Rzymskiej z dnia 21.01.2007 r.,

"Rodzina w chrześcijańskiej służbie" - audiencja generalna z dnia 7.02.2007r.,

"Piękno prawdy o małżeństwie, objawionej przez Chrystusa" do pracowników

Trybunału Roty Rzymskiej z dnia 27.01.2007 r

"Rodzina kształtuje wartości ludzkie i chrześcijańskie" - przemówienie na

VI Światowym Spotkaniu Rodzin, które odbyło się w Meksyku w dniach 16-17.01.2009 r

Podstawowe dokumenty

Magisterium Kościoła XX w.

dotyczące bezpośrednio

Małżeństwa i Rodziny.

(autor, rok ukazania zarys treści).

Teologiczny system

nauk o rodzinie.

Zasada interdyscyplinarności.

Teologia małżeństwa i rodziny

Teologia małż. i rodz. zakłada podwójną interdyscyplinarność:

to nauka zajmująca się odkrywaniem małż. i rodz. w relacji do P. Boga.

Analizuje treści wiary dotyczące małż. i rodz. i próbuje je sprecyzować na podstawie:

* Objawienia (Biblia + Tradycja)

* Wiary (Światło nadprzyrodzone)

* Wypowiedzi Nauczycielskiego Urzędu Kościoła.

Obejmuje wiedzę teoretyczną i praktyczną.

Wcześniej rozpatrywano osobno różne aspekty dotyczące małż. i rodz.,traktowano przedmiotowo:

* Teologia Dogmatyczna - człowiek i sakramenty.

* Teologia moralna - cnoty i grzechy małżeńsko - rodzinne.

* Teologia ascetyczna - małż. i rodz. jako droga do świętości.

* Teologia Pastoralna - wskazania praktyczne do posługi pasterskiej względem małż. i rodz.

* Prawo kanoniczne - omawiało prawo małżeńskie.

Małżeństwo i rodzina jest rzeczywistością bardzo złożoną.

Współcześnie- teologiczny system nauk o rodzinie obejmuje wiedzę teoretyczno praktyczną.

Korzysta z dorobku nauk opisowych, filozoficznych, biologicznych, psychologicznych czy socjologicznych.

Głębia i złożoność małż. i rodz. sprawiają, że nie można o nich mówić wyłącznie w kategoriach

antropologicznych, teologicznych, biologicznych itp., w żadnych kategoriach cząstkowych.

Konieczne jest podejście całościowe

Teologiczny system nauk o małż. i rodz. zakłada solidarny i komplementarny współudział wszystkich nauk

zajmujących się małż. i rodziną, aby tworzyć przekazywać wiedzę o tej podstawowej ziemskiej rzeczywistości.

Domaga się wprost intercyplidarności. (korzystanie z dorobku wielu nauk, aby prowadzić badania

nad rozwojem danej nauki np. Teologii małżeństwa i rodziny.)

1. Ad intra

2.Ad extra

wewnątrz teologiczną- korzysta z dorobku i nawiązuje do nauk biblijnych, teologicznych,

Eklezjologii. Liturgii, Prawa Kościelnego itp.

poza teologiczną- korzysta i nawiązuje do psychologii, medycyny, biologii, socjologii,

ekonomii, etnologii, filozofii, pedagogiki itp.

Teologiczny system

nauk o rodzinie.

Zasada interdyscyplinarności.