35

Przyjaciel Burka

1. Kocha zwierzęta, jest obowiązkowy, dokładny i odważny.
2. Umie opiekować się psem wie, co należy dać psu do jedze-

nia, dba o jego higienę i posłanie, prowadzi na spacer.

3. Zna rasy psów.
4. Nauczył psa kilku sztuczek.
5. Namalował psa lub zrobił mu zdjęcie.
6. Zna wiersz lub opowiadanie o psach.
7. Wie gdzie jest schronisko dla zwierząt.

Autorska sprawność dla sześciolatków – opracowanie redakcji

Zbiórka 1

Temat: Kundel Bury wierny przyjaciel

1. Obrzędowe rozpoczęcie zbiórki wg tradycji gromady

a) Do sali, w której odbywa się zbiórka zostaje wprowadzony pies – UWAGA!
Lubi dzieci, nie gryzie, jest własnością drużynowej lub przybocznych, a może
zaprzyjaźnionej osoby.
Zuchy witają się z nim.
b) Zamiast wprowadzenia prawdziwego psa drużynowa wydaje polecenie zu-
chom, aby rozeszły się po sali i poszukały „coś” co jest przyjacielem człowie-
ka. Zuchy wykonują polecenie. Znajdują maskotkę psa. Siadają wokół druży-
nowej, która mówi gawędę lub czyta wiersze (patrz worek z tworzywem).

2. Gawęda

Jacek z Kajtkiem wybrali si´ nad rzek´. By∏a ∏adna, s∏oneczna pogoda. Deszcz pa-
da∏ przez kilka dni, ale od wczoraj Êwieci∏o s∏onko. Jacek rzuca∏ patyk, Kajtek go-
ni∏ za nim, aportowa∏. Gdy Jacek chcia∏ odebraç patyk Kajtkowi, ten mocno trzy-
ma∏ go w z´bach, warcza∏, kr´ci∏ ∏ebkiem. Nie chcia∏ oddaç swojej zdobyczy. Ja-
cek podniós∏ patyk do góry z Kajtkiem uwieszonym na nim, bawili si´ Êwietnie.
Wreszcie Kajtek zm´czony zabawà po∏o˝y∏ si´ na ziemi z wywieszonym j´zykiem
i merda∏ ogonkiem spoglàdajàc na Jacka i na patyk. By∏ chyba bardzo zadowolo-
ny z tej zabawy.
Jacek te˝ usiad∏ na trawie i popatrzy∏ na p∏ynàcà leniwie rzek´. Podczas ulewy
stan wody w rzece podniós∏ si´ tak, ˝e miejsce, w którym si´ teraz znajdowali,
∏àka za plecami mog∏y byç zalane. Ale na szcz´Êcie deszcz przesta∏ padaç i wo-

Zuchmistrz Nr 11/2005

36

da wróci∏a do swojego koryta. Siedzia∏ wysoko na skarpie, rzeka p∏yn´∏a w dole.
Jacek wsta∏ i zaczà∏ rzucaç do wody ma∏e kamyki, które le˝a∏y wokó∏ niego. Pod-
niós∏ si´ i Kajtek.
Patrzy∏, co robi jego pan. Kiedy Jacek po raz kolejny zamachnà∏ si´ r´kà i pod-
bieg∏ do brzegu skarpy, nagle ziemia osun´∏a si´ wraz z Jackiem i run´∏a w dó∏.
Jacek wpad∏ do wody. Rzeka w tym miejscu by∏a g∏´boka, a brzeg poroÊni´ty krza-
kami. Zanurkowa∏, umia∏ przecie˝ p∏ywaç, kiedy si´ wynurzy∏ z∏apa∏ r´kà konar
drzewa i chcia∏ wyjÊç na brzeg. Lecz niestety noga wpad∏a w jakàÊ szczelin´ i Ja-
cek nie móg∏ si´ ruszaç. Zaczà∏ machaç r´kà i wzywaç pomocy. Kajtek wysoko na
skarpie nie wiedzia∏, co si´ sta∏o. Najpierw pana nie by∏o, póêniej zobaczy∏ jego
g∏ow´, wi´c zaczà∏ merdaç ogonem i szczekaç z radoÊci. Siad∏ i patrzy∏. Jacek nie
wychodzi z wody i macha r´kà i coÊ krzyczy. Ale co? Ratunku! Wtedy Kajtek zro-
zumia∏, ˝e coÊ jest nie tak jak zawsze. Próbowa∏ zejÊç do Jacka, ale nie móg∏ so-
bie z tym poradziç. Zaczà∏, wi´c biegaç i g∏oÊno szczekaç, skamleç, wyç, wyda-
wa∏ z siebie wszystkie dêwi´ki, jakie umia∏. Jacek na dole w wodzie próbowa∏ si´
wydostaç, ale bez skutku. Na szczekanie psa i jego bieganie zwróci∏ uwag´ pan,
który szed∏ na ryby i szuka∏ dogodnego miejsca dla siebie. Gdy podszed∏ do psa
ten natychmiast skoczy∏ ze skarpy do brzegu rzeki i dalej szczeka∏, ale ju˝ przy
Jacku. Pan rybak zrozumia∏, o co chodzi. Zszed∏ na brzeg, rozchyli∏ konary drze-
wa, które wi´zi∏o nog´ Jacka i pomóg∏ mu wydostaç si´ z wody. Na szcz´Êcie nic
groênego si´ nie sta∏o. Kulejàcy i mokry Jacek z radoÊnie biegajàcym wokó∏ niego
Kajtkiem wróci∏ do domu. Przyjaêƒ obu by∏a jeszcze wi´ksza.

A teraz opowiedzcie mi, kto z was ma psa i jakiej jest rasy? Krótka rozmowa
z zuchami.

3. Gry i ćwiczenia

¸apanie ogonka

Jeden zuch bierze do ręki jeden koniec skakanki, drugi jej koniec leży na pod-
łodze. Teraz zuch ze skakanką zaczyna biec, ciągnąc ją za sobą. Pozostałe zu-
chy próbują schwytać wolny koniec. Ten zuch, któremu to się udało przejmu-
je skakankę i biegnie dalej.

Reksiu, gdzie jest twoja kostka

Zuchy stają w kole, dłonie trzymają za sobą na plecach. Jeden zuch będzie od-
grywał psa Reksia. Klęka w środku koła, zakrywa sobie twarz dłońmi i kładzie
głowę na podłodze. Na grzbiet Reksia kładziemy „kość” – może to być zabaw-
ka, albo mały patyczek, cukierek. Drużynowa wskazuje palcem na zucha, któ-
ry mu ją zabierze. Wskazany zuch wykonuje polecenie i chowa skradzioną
kość w ręku. Reksio chodzi od zucha do zucha, szczeka przed nim i prosi o po-

Zuchmistrz Nr 11/2005

37

kazanie rąk. Przestaje szukać dopiero wtedy, kiedy znajdzie skradzioną kość.
W nagrodę może ją zjeść, jeżeli to będzie cukierek. Teraz kolejny zuch zosta-
je psem i zabawa toczy się dalej. Może trwać tak długo, aż każdy zuch dosta-
nie swoją kość.

Skaczàce pche∏ki

Jeden zuch ma zawiązane oczy i jest ślepą pchłą. Pozostałe zuchy są pchłami
widzącymi. Ślepa pchła ma dowolną ilość skoków, a widzące tylko po dziesięć.
Zadaniem ślepej pchły jest złapanie widzącej. W zależności od liczebności gro-
mady, pcheł ślepych może być więcej np. 2, 3. Zabawa trwa do momentu, kie-
dy zostaną schwytane wszystkie widzące pchły.

Cztery szczeniaki

Drużynowy czyta wierszyk i poleca zuchom naśladować odgłosy wydawane
przez młode pieski.
Cztery szczeniaki drapały do drzwi

(drużynowy pokazuje 4 palce i porusza nimi w górę i w dół,
zuchy naśladują)

I szczekały pod drzwiami przeszkadzając mi

(naśladujemy szczekanie piesków)

Raz, dwa, trzy, cztery

(dotknij kolejno każdego z czterech palców)

Dałem pieskom miskę mleka
Przestały drapać i szczekać.
Można zwiększyć ilość zwierząt – cel zabawy naśladowanie i liczenie.

4. Piosenki i pląsy –

Nauka piosenki „Si Bon”,

autorzy nieznani

Pieski małe dwa chciały przejść się chwilkę,
Nie wiedziały jak, przeszły tylko milkę
I znalazły coś, taką dużą białą kość.

Refren: Si bon, si bon, tra, la, la, la, la, la,
La, la, la, la, la.
Si bon, si bon. Taką dużą białą kość /bis

Pieski małe dwa chciały przejść przez rzeczkę,
Nie wiedziały jak, wzięły, więc deseczkę
I choć była zła, przeszły po niej pieski dwa.

Refren: Si bon [...] Przeszły po niej pieski dwa.

Pieski małe dwa poszły, więc na łąkę,
Zobaczyły tam czerwoną biedronkę,
A biedronka ta mnóstwo czarnych kropek ma.

Refren: Si bon [...] Mnóstwo czarnych kropek ma.

Zuchmistrz Nr 11/2005

38

Pieski małe dwa poszły, więc do domu,
O przygodzie swej nie rzekły nikomu,
Wlazły w budę swą, teraz sobie smacznie śpią.

Refren: Si bon [...] Teraz sobie smacznie śpią.

5. Teatrzyk samorodny

– jakie potrzeby i zwyczaje mają psy
– jeśli masz jakieś zwierzę, to opowiedz o nim za pomocą gestu, jak nim się
opiekujesz.

Uwaga!
Należy uwzględnić:

– psy rozpoznają ludzi i przedmioty po zapachu
– psa trzeba regularnie wyprowadzać, pies powinien mieć kaganiec
– pies na wsi musi mieć dobrą budę, w misce zawsze powinna być woda.
– gdy pies jest zadowolony, merda ogonem i podskakuje
– gdy pies jest smutny i nie chce się bawić, może być chory – trzeba z nim

pójść do weterynarza

– psy są wiernymi przyjaciółmi
– gdy zaatakuje pies, należy kucnąć i zasłonić rękoma głowę.

Zuchmistrz Nr 11/2005

39

Co warto wiedzieć o psach:

*

szczeka:

– jak jest szczeniakiem
– kiedy jest głodny
– wzywa cię
– jest zadowolony
– jest nieszczęśliwy i samotny
– widzi nieznajomych

*

śpią:

– dużo, ale budzą się natychmiast, kiedy usłyszą hałas

*

śnią o walce i zabawie, wtedy:

– piszczą, jęczą
– machają ogonem
– ruszają łapami

*

macha ogonem zdradzając swoje uczucie:

– kiedy jest zadowolony
– zaniepokojony unosi ogon
– bardzo zły wyprostowuje go
– gdy się boi, chowa ogon między tylnymi nogami
– by pokazać, że cię zna i wie, że jesteś jego panem przewraca się na

grzbiet.

*

pies został udomowiony, co najmniej 10 tys. lat temu

*

pies żyje średnio 15 lat

*

wielkość i ciężar są zróżnicowane w zależności od rasy

*

przywiązuje się do ludzi nie do miejsca, źle znosi zmianę opiekuna.

6. Majsterka „Pies i jego szczenię”

a) pokazujemy różne rasy psów
b) zuchy lepią z plasteliny, modeliny lub masy solnej albo malują farbami lub
kredkami – pastele olejne
c) wystawa prac.

7. Krąg Rady

Powtórzenie piosenki oraz przypomnienie, czego dziś na zbiórce dowiedzia-
ły się zuchy. Jak się sprawowały.

Zadanie międzyzbiórkowe:

Przynieść psa, swoją przytulankę, zabawkę, obrazek, książeczkę do kolorowa-
nia lub czytania.

Zuchmistrz Nr 11/2005

40

8. Obrzędowe zakończenie zbiórki

wg tradycji gromady oraz okrzyk:

Drużynowa/y: Mój przyjaciel
Zuchy: Kundel Bury

x 3

Zbiórka 2

Temat: Pies bohater

1. Obrzędowe rozpoczęcie zbiórki

wg tradycji gromady oraz:

a) złożenie do koszyka lub pudełka przyniesionych przez zuchy zabawek–
–piesków
b) powitanie – serdeczne podanie dłoni, głaskanie się tak jak odnosimy się do
swoich zwierzątek.

2. Gawęda

: Opowieść o psach, które były bohaterami filmowych opowie-

ści – można wyświetlić na video.

Szarik – pies z „Czterech Pancernych”
Cywil – pies w służbie policji
Lassie – pies z „Lassie wróć!” Eric Knight, owczarek collie, który był wierny
przyjacielowi
Psy przewodnicy niewidomych
Psy ratownicy – lawiny, rumowiska.

3. Gry i ćwiczenia

W´szenie Êladów

Cebulą lub czosnkiem prowadzimy trop od punktu wyjścia do ukrytego celu.
Celem może być ukryta maskotka pieska. Drużynowy kolejno wprowadza zu-
chy, którzy są teraz „psami–ratownikami”.

Pies to ma w´ch

Drużynowy przygotowuje 5 przedmiotów, które daje zuchom do powąchania
może to być mydło, książka, chusteczka, but, perfumy. Poleca żeby zuchy za-
pamiętały te zapachy. Teraz zamieniacie się w „psy” i będziecie po psiemu
wąchać i poznawać te przedmioty. Zuchy mają opaską zawiązane oczy.

Pies niewidomego

Jeden zuch to „pies”. „Pies” idzie na czworakach bardzo cicho, gdyż wszyst-
kie psy chodzą cicho. Za nim kroczy jego pan (z opaska na oczach). Panu

Zuchmistrz Nr 11/2005

41

gdzieś zapodziała się smycz, więc idzie za psem (który mu wskazuje kieru-
nek), polegając wyłącznie na swoim słuchu. Zuchy w szóstce kolejno zamie-
niają się w odgrywaniu roli „pana” i „psa”.

Puzzle – jaka to rasa?

(patrz worek z tworzywem).

Zuchy otrzymują w szóstkach pocięte obrazki z rasami psów. Na polecenie
„start” składają obrazek i określają rasę psa. Wśród właściwych części są jeszcze
inne dodatkowe, które należy odrzucić. Policz z ilu części składa się obrazek.

Co to jest?

Połącz linią zwierzę z przedmiotem (patrz worek z tworzywem).

4. Piosenki i pląsy

Powtórzenie piosenki z poprzedniej zbiórki lub nauka nowej z filmu „Czterej
Pancerni i Pies” (patrz worek z tworzywem).

5. Teatrzyk samorodny

„Jak rozmawiać trzeba z psem”
– Każdy zuch ma swojego pieska maskotkę,
– Drużynowy czyta wiersz Jana Brzechwy, który zuchy indywidualnie odgry-
wają wykonując ruchy w podanym frag-
mencie wiersza.

Wy nie wiecie, a ja wiem
Jak rozmawiać trzeba z psem,
Bo poznałem język psi
Gdy mieszkałem w pewnej wsi.

A więc wołam: – Do mnie, psie!
I już pies odzywa się.
Potem wołam: –Hop-sa-sa!
I już mam przy sobie psa.

A gdy powiem: – cicho, leż! –
Leżę ja i pies mój też.
Kiedy dłoń wyciągam doń,
Grzecznie liże moją dłoń.

I zabawnie szczerzy kły
Choć nie bywa nigdy zły.
Gdy psu kość dam – pies ją ssie,
Bo to są zwyczaje psie.

Gdy pisałem wierszyk ten,
Pies u nóg mych zapadł w sen,

Zuchmistrz Nr 11/2005

42

Potem wstał, wyprężył grzbiet,
Żebym z nim na spacer szedł.

Szliśmy razem – ja i on,
Pies postraszył stado wron,
Potem biegł zwyczajem psim,
A ja biegłem razem z nim.

On ujadał, a ja nie.
Pies i tak rozumie mnie.
Pies rozumie, bo ja wiem
Jak rozmawiać trzeba z psem.

6. Krąg Rady

Omawiamy, w co się dzisiaj na zbiórce bawiliśmy, kto jak się bawił, jak zacho-
wywał, czy może być „Przyjacielem Burka”. Podejmuję decyzję, że z Okazji
Światowego Dnia Zwierząt – 2 października dołączę się do zbiórki grosików
na schronisko dla zwierząt.

7. Obrzędowe zakończenie zbiórki

wg obrzędu gromady oraz podpi-

sanie aktu „Z psem za pan brat”, który drużynowy bardzo wolno zuchom od-
czytuje:

My zuchy z gromady ... B´dziemy zawsze dobrzy dla zwierzàt, bo sà naszy-
mi przyjació∏mi

. Zuchy składają odciski palców. Akt zostaje włożony do butel-

ki lub jakiegoś innego pojemnika, odstawiamy na honorowe miejsce lub za-
kopujemy pod najważniejszym drzewem w otoczeniu szkoły, ewentualnie
wklejamy do kroniki gromady. Zuchy zabiera-
ją swoje ulepione z gliny lub narysowane pra-
ce z poprzedniej zbiórki. Mogą otrzymać zna-
czek lub naklejkę z wizerunkiem psa.

Okrzyk:
Drużynowy: Kundel Bury

x 3

Zuchy: Fajny pies

Uwaga!
Można zorganizować kolejną zbiórkę, wycieczkę do weterynarza lub spotka-
nie z nim.

Zuchmistrz Nr 11/2005

43

1. Materia∏y do gaw´dy

Kundel Bury

Wanda Chotomska

Gdy był mały,
To znalazłam go w ogródku,
I wyglądał jak 49 smutków.
Taki mały, taki chudy,
Nie miał domu ani budy,
Więc go wziąłem,
Przygarnąłem, no i jest.

Ref.: Razem ze mną kundel bury
Penetruje wszystkie dziury.
Kundel bury, kundel bury,
Kundel bury, fajny pies!

Gdy jem obiad,
To o kundlu najpierw myślę.
Gdy jest brudny, to go latem kąpię w Wiśle.
Ma numerek, ma obrożę
I wygląda nie najgorzej
Chociaż czasem ktoś zapyta:
Co to jest?

Ref.: Razem ze mną...

Ludzie mają różne pudle i jamniki
Ale ja bym nie zamienił tam się z nikim.
Tylko mam troszeczkę żalu,
Że nie dadzą nam medalu,
Bo mój kundel to na medal
Przecież jest!

Ref.: Razem ze mną...

Dwa pudle

Na ulicy się spotkały
Pudel czarny z pudlem białym.
Biały pudel oko zmrużył:
– Ach przepraszam, czy pan Murzyn?

Zuchmistrz Nr 11/2005

44

Fraszka

Syn pytaniem męczył tatę:
– Czemu pies ma z tyłu łatę?
Odparł tata: Mogę ręczyć,
Że też zjeżdżał po poręczy...

Mój pies

Józef Ratajczak

Chciałbym mieć psa

Uczyłbym go

Wilka lub foksteriera

Służyć, leżeć przy nodze,

Każdego dnia

Czuwać, co noc

Chodziłbym z nim na spacery.

I bawić się ze mną, co dzień.

A on swój łeb

Łasiłby się,

Wznosiłby bez przerwy ku mnie,

Tuliłby pysk do mej twarzy,

By każdy gest

Mój piękny pies

I każde słowo zrozumieć.

O którym ciągle marzę.

Azor i chmurki

Czes∏aw Janczarski

Pies Azorek patrzy w górę
Na wędrówkę białych chmurek.

Naraz chmurkę wiatr wydłuża:
Była mała, już jest duża.

Rosną chmurze uszy, ogon
I zębami kłapie srogo...,

– Jeszcze zje mnie ten potworek!
Więc do budki myk! Azorek.

Szczenięta

Czes∏aw Janczarski

Bez liku
Jest szczeniątek w koszyku.
Jedno – podobne do matki.
Drugie – w białe łatki.
Trzecie – czarne jak wronka.
Czwarte – bez ogonka.
A ostatnie, to najmniejsze,
Ono ... będzie moje!

Zuchmistrz Nr 11/2005

45

3.

Zuchmistrz Nr 11/2005

46

2. Piosenki i plàsy

1. Deszcze niespokojne, potargały sad,
A my na tej wojnie, ładnych parę lat.
Do domu wrócimy, w piecu napalimy,
nakarmimy psa.
Przed nocą zdążymy, tylko zwyciężymy,
a to ważna gra.

2. Na niebie obłoki, po wsiach pełno bzu.
Gdzież ten świat daleki pełen dobrych snów?
Powrócimy wierni, my czterej pancerni,
Rudy i nasz pies.
Powrócimy wierni, my czterej pancerni
po wiosenny bez.

Zuchmistrz Nr 11/2005

47

Puzzle – rasy psów

Zuchmistrz Nr 11/2005

48

Człowiek wychodował ponad 300 ras psów

Pies daje człowiekowi: przyjaźń, przywiązanie i wierność.

Zuchmistrz Nr 11/2005

49

Zbiórka jesienna na deszczowy dzień

Temat: Âwiat wiruje, kiedy wiatr taƒczy

1. Obrzędowe rozpoczęcie zbiórki

wg tradycji gromady oraz:

a) Drużynowy wręcza każdej szóstce piórko i gazetę. Na hasło lub gwizdek
zuchy dmuchają piórko do góry tak, aby nie upadło. Za upadek punkt karny.
b) Zuchy stają w kole. Drużynowy opowiada, jak wieje wiatr – leciutko, silnie,
mocno, wichura rozwiewa włosy, liście, nie daje iść (drzemy gazetę na kawał-
ki), przewraca, kołysze gałęzie. Zuchy wykonują gesty wynikające z podanej
sytuacji. Zabawę można wykonać przy muzyce.
c) Okrzyk:
Drużynowy: Świat wiruje
Zuchy: Kiedy wiatr tańczy.

2. Gawęda

Drużynowa czyta wiersz:

Wiatr

Danuta Wawi∏ow

Jak jest wiatr,
Wielki wiatr
To opada z drzewa kwiat,
Jakby sypnął z nieba grad,
Jak jest wiatr...

Wieje wiatr,
Wielki wiatr,
Będzie wiał tak tysiąc lat...
Bardzo smutny jest mój los,
Smutne oczy smutny nos
Jak jest wiatr...

Pytanie: Co to jest wiatr?
Definicja: Poziomy ruch powietrza. Odgrywa bardzo ważną rolę jako nośnik
pogody, ciepła, chłodu, wilgotności.
W górach wiatr wieje w dzień z dolin ku szczytom, nocą odwrotnie.
Wiatr wieje z różnych kierunków z północy, południa, wschodu i zachodu.
Zmienia kierunek, prędkość przy napływie chłodnych mas powietrza. Wiatr –
porywisty, halny, huragan, monsun, pasat, sztorm.

Jak jest wiatr,
Wielki wiatr,
To jest smutny cały świat,
Drzewa szumią sobie w głos,
Niby gniazda czarnych os,
Jak jest wiatr...

Zuchmistrz Nr 11/2005

50

2. Piosenki i pląsy

Nauka pląsu, słów i melodii „Idzie Zuch” (Wycieczka)

S∏owa i muzyka: Henryk Ryszard ˚uchowski

Tekst i nuty – Śpiewnik „Idziemy gromadą z zuchową piosenką”, oraz „Pląsy
i Zabawy ze śpiewem” str. 79 płyta CD1 poz. 4.

3. Majsterka

a) Robimy kulki z papieru gazetowego
b) Malujemy liście barwami jesieni lub robimy odbitki z liści na karty zapro-
szeń z życzeniami jesiennymi, (patrz worek z tworzywem).

4. Gry i ćwiczenia

Rzuç do parasola

Rzuty kulkami papierowymi do środka rozłożonego parasola. Punkty dla szóstek.

Parasolowa tarcza

Zuchy z jednej szóstki chowają się za parasol, który stanowi tarczę, w którą
celują zuchy z innej szóstki. Za trafienie zucha punkt dla szóstki.

Magiczny lejek

Sztuczka z powietrzem. Lejek dla każdego zucha przygotowuje drużynowy
(patrz worek z tworzywem) Do lejka wkłada się piłkę pingpongową. Teraz
mocno należy dmuchać przez słomkę, trzymając lejek do góry. Dmuchając
dalej kierujemy lejek w dół i piłeczka nie wypada.

Latajàce baloniki

Kilka kolorowych baloników (mogą być napełnione koralami) kładziemy na
rozciągniętą folię (może być płaszcz od deszczu lub przecięty worek) zuchy
stoją wkoło chwytając brzeg folii, podnoszą do góry i w różnym tempie po-
dawanym przez drużynowego wykonują ruchy tak, aby baloniki nie spadły.

Balonowy wà˝

Do sznurka przywiązujemy w dowolnej odległości kilka kolorowych baloni-
ków. Jeden zuch bierze w rękę koniec sznurka i ucieka przed resztą gromady.
Goniące zuchy starają się nadepnąć na balon i go zgnieść.

5. Krąg Rady

Ocena zabawy i postaw zuchów na zbiórce. Omówienie wycieczki do lasu
lub parku – zbieranie darów jesieni.

Zuchmistrz Nr 11/2005

51

Zadanie międzyzbiórkowe

: wyćwiczyć sztuczkę z magicznym lejkiem,

obserwować pogodę i założyć dziennik pogody (patrz worek z tworzywem).

6. Obrzędowe zakończenie zbiórki

wg tradycji gromady.

– Okrzyk

Drużynowy: Tańczy świat, gdy...
Zuchy: Wieje wiatr!

– Pląs: „Wycieczka”
– Z rozłożonego parasola zuchy wydostają listki, które pomalowały i wklejają
do kroniki gromady.

1. Materia∏y do gaw´d

Wiersz
Jesienią

Danuta Wawi∏ow

Co będę robił jesienią,
Kiedy liście się zaczerwienią,
Kiedy groźnie powieją wichury?
Będę patrzył przez okno na chmury,
Będę słuchał, jak szumi deszcz,
I może
Wyślę wiersz:
Za górami, za lasami
Mieszkał kotek zamiałkany.

Wietrzyk

Anna Przemyska

Lekki wietrzyk jesienny,
Postrzelony i zmienny
Kąpał gwiazdy w sadzawce,
Turlał słońce po trawce,
Splatał chmurom warkocze,
Fikał kozły nad zboczem,
A gdy zleciał nad gruszkę,
Wsiał na gruszkę pietruszkę.

Zuchmistrz Nr 11/2005

52

Psocił, fruwał, aż naraz
Nad Bałtykiem się znalazł.
Tu na piaszczystym wzgórku
Piekł torciki z ogórków,
Potem z gwizdem i krzykiem,
Jął rysować patykiem!
Wóz beż dyszla w dwa osły,
Auto, które psy niosły
Gęś z łańcuchem w drzwiach budy
Kotka, który zjadł buty,
Ptaszka w klatce bez klatki
I bez kwiatków rabatki.

Teraz śmieje się z siebie,
Wytrzymać śmiechu nie może.
Kto rysuje z was lepiej,
Niechże jemu pomoże.

Zuchmistrz Nr 11/2005

53

Zuchmistrz Nr 11/2005

54

Zuchmistrz Nr 11/2005

55

2. Piosenki i plàsy

Kasztany

muzyka i s∏owa, autorzy nieznani

Śpiewnik „Pląsy i zabawy ze śpiewem” str. 80.

W deszczowych kroplach

s∏owa: Dorota Gellner; muzyka Barbara Kolago

Jesienny Kujawiak
Na skakance wiatru skacze,
Płaszczyk ma w deszczowych kropkach
Daj mu uśmiech, gdy go spotkasz!

Refren: Kujawiak, kujawiaczek, la, la, la, la, la, la, la, la, la, la,
Kujawiak, kujawiaczek mrr, mrrr, mrrr, (mormorando)

Jesienny Kujawiaczek
Z rudych liści ma kubraczek,
Czasem gwiżdże, czasem dzwoni
Bukiet wrzosów trzyma w dłoni

Refren: Kujawiak, kujawiaczek, la, la, la, la, la, la, la, la, la, la,...

Jesienny Kujawiaczek
Czasem w deszczu cicho płacze,
Nieraz śmieje się do słońca
I orzechy z drzewa strąca.

Refren: Kujawiak, kujawiaczek, la, la, la, la, la, la, la, la, la, la,...

Zuchmistrz Nr 11/2005

56

Od łąk zielonych nasz śpiew się niesie
gnany przez burze, gnany przez wiatr.
I dźwięcznym echem dzwoni po lesie,
wesoło gwiżdże i śpiewa tak:
la, la, la... itd.

Czy słońce świeci, deszcz z nieba pada,
szaleje burza, czy świszcze wiatr,
zawsze wesoła nasza gromada
siada w kółeczko i śpiewa tak:
la, la, la... itd.

Pytają ludzie jak to robimy,
że smutek u nas to rzadki gość,
że się tak wszyscy bardzo lubimy,
i przygód nigdy nie mamy dość.
la, la, la... itd.

Zielona traweczka rośnie w krąg
i zielone słoneczko świeci nam.
Na drzewie rozkwita różowy pąk
i smieje się do nas sam.

Tańczymy walczyka, ty i ja,
ślicznego walczyka, ty i ja.
Niech leci piosenka do słońca,
niech leci piosenka bez końca.

Zielona piosenka

opracowanie: J. Orsk

Walczyk

Autorzy nieznani

bis

Zuchmistrz Nr 11/2005