background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 

 

 

 
 

MINISTERSTWO EDUKACJI 

NARODOWEJ 

 

 

 

Jerzy Giemza 

 

 

 

 

 

Wykonywanie obróbki blach i profili  
721[02].Z1.02  
 

 

 

 

 

Poradnik dla ucznia   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wydawca

   

 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy 
Radom 2007 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  1 

Recenzenci: 
mgr inż. Bożena Kuligowska 
mgr inż. Andrzej Zych 
 
 
Opracowanie redakcyjne: 
mgr inż. Jerzy Giemza 
 
 
 
Konsultacja: 
mgr inż. Bożena Kuligowska 
 
 
 

 

 
 
 
Poradnik  stanowi  obudowę  dydaktyczną  programu  jednostki  modułowej  721[02].Z1.02 
„Wykonywanie  obróbki  blach  i  profili”,  zawartego  w  modułowym  programie  nauczania  dla 
zawodu monter kadłubów okrętowych. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  2 

SPIS TREŚCI

 

 

 

 

 

1.  Wprowadzenie 

2.  Wymagania wstępne 

3.  Cele kształcenia 

4.  Materiał nauczania 

4.1. Składowanie blach i profili 

4.1.1. Materiał nauczania 

4.1.2. Pytania sprawdzające 

10 

4.1.3. Ćwiczenia 

10 

4.1.4. Sprawdzian postępów 

11 

4.2. Obróbka wstępna materiałów hutniczych 

12 

4.2.1. Materiał nauczania 

12 

4.2.2. Pytania sprawdzające 

14 

4.2.3. Ćwiczenia 

14 

4.2.4. Sprawdzian postępów 

15 

4.3. Metody i techniki cięcia blach, profili i rur 

16 

4.3.1. Materiał nauczania 

16 

4.3.2. Pytania sprawdzające 

24 

4.3.3. Ćwiczenia 

24 

4.3.4. Sprawdzian postępów 

27 

4.4. Metody i techniki gięcia blach, profili i rur 

28 

4.4.1. Materiał nauczania 

28 

4.4.2. Pytania sprawdzające 

35 

4.4.3. Ćwiczenia 

35 

4.4.4. Sprawdzian postępów 

37 

5.  Sprawdzian osiągnięć 

38 

6.  Literatura 

42 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  3 

1.  WPROWADZENIE

 

 

 

 

Poradnik  ten  będzie  Ci  pomocny  w  przyswajaniu  wiedzy  o  obróbce  blach  i  profili 

w procesie technologicznym powstawania statku. 

Poradnik zawiera materiał nauczania składający się z 4 tematów, są to: Składowanie blach 

i  profili,  Obróbka  wstępna  materiałów  hutniczych,  Metody  i  techniki  cięcia  blach  i profili, 
Metody i techniki gięcia blach i profili. 

Treści  zawarte  w  temacie  „Składowanie  blach  i  profili”  pomogą  Ci  poznać  i  zrozumieć 

zagadnienia  związane  ze  składowaniem,  znakowaniem  i  przygotowaniem  blach  oraz  profili 
hutniczych do kolejnych operacji.  

Treści  zawarte  w  temacie  „Obróbka  wstępna  blach  i  profili”  pomogą  Ci  poznać  metody 

oraz  oprzyrządowanie  jakie  stosowane jest  podczas obróbki wstępnej. Ponadto zapoznasz się 
ze środkami transportu stosowanymi podczas obróbki wstępnej. 

Treści zawarte w temacie „Metody techniki cięcia blach i profili” pomogą Ci zapoznać się 

z metodami  i sposobami  cięcia,  jakie  są  stosowane  podczas  przygotowania  blach  i  profili 
hutniczych w procesie technologicznym kadłuba okrętowego. 

Treści  zawarte  w  temacie  „Metody  i  techniki gięcia blach  i  profili”  pomogą  Ci  zapoznać 

się  z metodami,  jakie  stosowane  są  na  wydziale  obróbki  w  celu  uzyskania  odpowiedniego 
kształtu  blachy  czy  profilu.  Ponadto  zapoznasz się  z oprzyrządowaniem,  jakie  jest  stosowane 
podczas gięcia. 

Poradnik ten posiada następującą strukturę: 

1.  Wymagania  wstępne,  czyli  wykaz  niezbędnych  umiejętności  i  wiedzy,  które  powinieneś 

mieć opanowane, aby przystąpić do realizacji tej jednostki modułowej. 

2.  Cele kształcenia tej jednostki modułowej. 
3.  Materiał  nauczania  (rozdział  4)  umożliwia  samodzielne  przygotowanie  się  do  wykonania 

ćwiczeń. Materiał nauczania obejmuje: 

− 

informacje, opisy, tabele, rysunki z danego tematu, 

− 

pytania sprawdzające wiedzę potrzebną do wykonania ćwiczeń, 

− 

zestaw ćwiczeń, 

− 

sprawdzian postępów. 

4.  Sprawdzian osiągnięć zawierający zestaw zadań testowych z zakresu całej jednostki 

modułowej. 

5.  Zestaw literatury przydatnej do wykonywania ćwiczeń oraz uzupełniania wiadomości. 

Jeżeli  będziesz  miał  trudności  ze  zrozumieniem  tematu  lub  ćwiczenia,  to  poproś 

nauczyciela  lub  instruktora  o  wyjaśnienie  i  ewentualne  sprawdzenie,  czy  dobrze  wykonujesz 
daną  czynność.  Po  zrealizowaniu  materiału  spróbuj  zaliczyć  sprawdzian  z  zakresu  jednostki 
modułowej. 

W  czasie  pobytu  w  pracowni  musisz  przestrzegać  regulaminów,  przepisów 

bezpieczeństwa  i higieny  pracy  oraz  instrukcji  przeciwpożarowych,  wynikających  z  rodzaju 
wykonywanych prac. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  4 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Schemat układu jednostek modułowych 

721[02].Z1 

Technologia budowy kadłuba 

okrętowego 

 

721[02].Z1.02 

Wykonywanie obróbki blach 

i profili 

721[02].Z1.03 

Wykonywanie prefabrykacji sekcji 

kadłuba 

721[02].Z1.04 

Montowanie kadłuba statku 

721[02].Z1.05 

Montowanie elementów 

zbrojenia kadłuba 

721[02].Z1.06 

Przygotowanie statku i pochylni 

do wodowania 

721[02].Z1.01 

Trasowanie blach i profili 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  5 

2.  WYMAGANIA WSTĘPNE

 

 

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć: 

 

charakteryzować strukturę stoczni produkcyjnej, 

 

określać zadania poszczególnych wydziałów stoczni, 

 

określać etapy procesu technologicznego budowy kadłuba statku, 

 

określać zadania traserni, 

 

porównywać trasowanie klasyczne, optyczne i numeryczne, 

 

określać znaki i symbole traserskie, 

 

stosować szablony,  

 

trasować płaty proste z naniesieniem linii kontrolnych i bazowych, 

 

trasować proste sekcje płaskie, 

 

posługiwać się narzędziami traserskimi,  

 

posługiwać się sprzętem pomiarowym w trakcie trasowania, 

 

sprawdzać jakość wykonanej pracy, 

 

skorzystać z dokumentacji technicznej, 

 

stosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy podczas trasowania. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  6 

3.  CELE KSZTAŁCENIA   

 

 

 

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć: 

 

określić warunki składowania blach, profili i rur, 

 

scharakteryzować proces obróbki wstępnej materiałów hutniczych, 

 

scharakteryzować proces obróbki blach, 

 

scharakteryzować proces obróbki profili, 

 

scharakteryzować proces obróbki rur, 

 

dobrać techniki obróbki blach, 

 

dobrać sposób obróbki profili i rur, 

 

zastosować narzędzia do cięcia gazowego, 

 

zastosować narzędzia do ukosowania krawędzi, 

 

dobrać i zastosować narzędzia do gięcia blach, profili i rur, 

 

wykonać cięcie blach, profili i rur, 

 

wykonać gięcie blach, profili i rur, 

 

skorzystać z dokumentacji technicznej, 

 

stosować  przepisy  bezpieczeństwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpożarowej  i  ochrony 
środowiska podczas wykonywania pracy. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  7 

4.  MATERIAŁ NAUCZANIA    
 

4.1.   Składowanie blach i profili 
 

4.1.1.   Materiał nauczania 

   

 

Podstawowymi  materiałami  do  budowy  kadłuba  okrętowego  są  materiały  hutnicze. 

Materiały  te  dostarczane  są  do  stoczni  w  postaci  blach  i  profili  hutniczych  o  różnych 
wymiarach  i  kształtach.  Są  one  składowane  na  odpowiednio  przygotowanych  placach 
składowych.  Ilość  i  różnorodność  materiałów  uzależniona  jest  od  wielkości  stoczni,  rodzaju 
i wielkości  budowanych  statków  oraz  od  wielkości  zapasów  mających  zabezpieczyć  ciągłość 
procesu produkcyjnego 

Materiały  hutnicze  składowane  są  na  placach  bezpośrednio  przy  halach,  gdzie  następuje 

obróbka stali walcowanej.  

Składem  materiałów  hutniczych  określa  się  skład  blach  i  profili  dostarczonych  z  hut, 

a przeznaczonych  do  budowy  kadłuba  –  organizacyjnie  skład  materiałów  hutniczych  to 
najczęściej dwa różne magazyny branżowe stoczni. 

Wielkość  składu  blach  powinna  być  dostosowana  do  wielkości  produkcji  (tonażu 

przerabianej przez stocznię stali), rodzaju składowania materiału i liczby używanych w stoczni 
pozycji asortymentowych. 

Każda blacha jest identyfikowana przez: 

 

grubość, 

 

format, 

 

gatunek, 

 

rodzaj  odbioru  (czyli  certyfikat  towarzystwa  klasyfikacyjnego  wg  którego  przepisów 
została  wykonana,  co  potwierdza  stosowne  świadectwo,  odnoszące  się  do  całej  partii 
blach z pojedynczego wytopu, którego numer jest trwale wybity na każdym dostarczonym 
arkuszu). 

W  praktyce  oznacza  to,  że  na  składzie  znajduje  się  jednocześnie  do  kilku  tysięcy pozycji 

asortymentowych. 

Istnieją dwie metody składowania blach: 

 

w stertach, 

 

w stojakach. 

Składowanie  blach  w  stojakach  ma  tę  zaletę,  że  woda  pochodząca  z  opadów 

atmosferycznych  może  równomiernie  ściekać  po  całej  powierzchni  blachy  odchylonej  około 
10°  do  pionu,  przez  co  następuje  również  równomierne  naturalne  oczyszczanie  blachy  ze 
zgorzeliny  (tzw.  sezonowanie),  jak  również  dość  łatwe  jest  pobranie  w  dowolnej  blachy 
ustawionej  w  stojaku.  W  praktyce  ten  rodzaj  składowania  jest  stosowany  marginalnie, 
ponieważ  umożliwia  małe  obciążenie  gruntu  (do  2  t/m

2

),  a  przede  wszystkim  uniemożliwia 

stosowanie  suwnic  z chwytakami  elektromagnetycznymi  lub  próżniowymi,  które  są 
najwydajniejszymi urządzeniami do przeładunku blach. 

Z  kolei  składowanie  w  stertach  pozwala  na  większe  obciążenie  gruntu  (do  3  t/m

2

),  jak 

również umożliwia stosowanie urządzeń z uchwytami elektromagnetycznymi lub próżniowymi, 
jednakże utrudnia pobranie konkretnej blachy ze sterty.  

Ponieważ  ograniczona  powierzchnia  magazynu  najczęściej  nie  daje  możliwości 

składowania poszczególnych pozycji asortymentowych na oddzielnych stertach, konieczne jest 
niejednokrotnie  żmudne  przekładanie  blach,  stosowane  również  w  tym  celu,  aby  blachy 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  8 

znajdujące  się  na  spodzie  sterty,  w  przypadku  gdy  stan  asortymentowy  danej  pozycji nie  jest 
wyczerpywany do zera, były również pobierane do produkcji. 

Przy  składowaniu  w  stertach  bardzo  istotna  jest  zatem  planowość  rozkładania  blach 

podczas rozładunku i możliwość bezbłędnej identyfikacji zawartości poszczególnych stert. 

Profile  o  dużych  przekrojach  mogą  być  składowane  na  dźwigarach  podobnych  do 

stosowanych  przy  składowaniu  blach  w  stertach,  natomiast  profile  o  małych  przekrojach 
składowane są w stojakach. Przy składowaniu należy przestrzegać właściwego ukierunkowania 
półek profili, które powinno zapewnić spływanie wód opadowych.  

Do składów muszą być doprowadzone bocznice kolejowe i drogi kołowe. 
Składy  materiałów  hutniczych  budowane  są  jako  otwarte  zarówno  ze  względu  na  ich 

powierzchnię,  jak  i  dla  zapewnienia  naturalnego  procesu  usuwania  zgorzeliny.  Pomiędzy 
terenem  składu  blach  a  halą  obróbki  umiejscowiony  jest  ciąg  obróbki  wstępnej  blach  oraz 
magazyn odpadów. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Rys. 1.   a)  Składowanie  blach  w  stertach,  b)  Składowanie  blach  w  stojakach,  c)  Składowanie  profili,  d) 

Widok  fragmentu  skladu  blach,  obsługiwanego  przez  pojedynczą  suwnicę  mostową  z chwytakiem 
elektromagnetycznym, 1 – prawidłowy, 2 – nieprawidłowy sposób ułożenia profili [5, 6] 

 

Transportowe zabezpieczenie składowania blach 

 

W całym procesie składowania występują maszyny i urządzenia do transportu pionowego i 

poziomego. Do środków transportowych zaliczymy: 

 

suwnice z chwytakami magnetycznymi lub próżniowymi, 

 

dźwigi, 

 

transportery rolkowe, 

 

samoczynne wózki wyładowcze. 
Zadaniem ich jest zabezpieczenie ciągłości procesu produkcyjnego i jego płynności. 

a) 

b) 

c) 

d) 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  9 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Rys. 2.   Urządzenia  transportu  wewnętrznego  stosowane  w  stoczniach:  a)  suwnica  bramowa,  b) chwytak 

elektromagnetyczny  suwnicy,  c)  żuraw  wypadowy,  d)  platforma  kołowa  o  dużej  ładowności, 
e) transporter kołowy [6]

 

 
 

a) 

b) 

c) 

d) 

e) 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 10 

4.1.2. Pytania sprawdzające  

 

 

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 

1.  Jakie warunki musi spełniać magazyn wyrobów hutniczych? 
2.  Jak składujemy blachy? 
3.  Jak składujemy profile? 
4.  Jak identyfikujemy blachy? 
5.  Czym charakteryzuje sezonowanie blach i profili? 
6.  Jakie środki transportowe zabezpieczają ciągłość procesu składowania? 

 
4.1.3.  Ćwiczenia  

 

 

 

 

 

 
Ćwiczenie 1 

Porównaj sposoby składowania blach i profili hutniczych. 
 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 

1)  wpisać w tabelę sposoby składowania blach i profili, 
2)  opisać sposób składowania blach i profili, 
3)  przedstawić w sposób graficzny składowanie blach i profili, 
4)  podać korzyści i cechy negatywne składowania blach i profili, 
5)  porównać wypełnioną tabelę z tabelami kolegów. 

 

 sposób  
 składowania 
 
         
charakterystyka  

Opis 

sposobu 

składowania 

 

Przedstaw na 

rysunku 

 

Podaj korzyści 

 

Podaj cechy 

negatywne 

Składowanie blach 

w sterty 

 
 
 

 

 

 

 

Składowanie blach 

w stojakach 

 
 
 
 

 

 

 

 

Składowanie profili 

hutniczych 

w stojakach 

 
 

 

 

 

 

 
Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

literatura z rozdziału 6. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 11 

Ćwiczenie 2 

Wyszukaj dostawców materiałów i wyrobów dla przemysłu stoczniowego. 
 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 

1)  zidentyfikować  na  podstawie  otrzymanego  od  nauczyciela  zestawu  materiałowego 

wskazane materiały i wyroby przeznaczone do budowy statku, 

2)  korzystając  z  różnych  źródeł  informacji  odszukać  po  dwóch  dostawców  każdego  z  tych 

materiałów lub wyrobów, 

3)  przygotować prezentację z wykorzystaniem komputera i projektora,  
4)  dokonać prezentacji na forum grupy. 

 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

zestawy materiałów, 

 

komputer z dostępem do Internetu, 

 

katalogi, informatory i pisma branżowe, 

 

zeszyt przedmiotowy, poradnik i przybory piśmienne, 

 

poradnik dla ucznia. 

 

4.1.4.  Sprawdzian postępów  

 

 

 

 
Czy potrafisz: 

 

Tak 

 

Nie 

1)  podać warunki składowania blach? 

 

 

2)  podać warunki składowania profili? 

 

 

3)  scharakteryzować środki transportowe stoczni? 

 

 

4)  podać różnicę pomiędzy różnego rodzajami składowaniami blach? 

 

 

5)  identyfikować blachy? 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 12 

4.2.  Obróbka wstępna materiałów hutniczych

 

 
4.2.1.   Materiał nauczania 

   

 

Wstępna obróbka blach i profili hutniczych 
 
 

 

 

 

 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 

 

Rys. 3. Stanowiska obróbki wstępnej blach 

  
 

Proces  wstępnej  obróbki  blach  i  profili  ma  za  zadanie  przygotować  blachy  i  profile  do 

cięcia i gięcia. Ciąg wstępnej obróbki blach może być zlokalizowany na powierzchni otwartej, 
zadaszonej lub otwarto – zadaszonej. W ciągu obróbki wstępnej zlokalizowane są w kolejności 
stanowiska: 

 

odladzania i wstępnego czyszczenia 

 

prostowania blach 

 

podgrzewania 

 

oczyszczania ze zgorzeliny i przygotowania powierzchni do konserwacji 

 

czasowej ochrony przed korozją 

 

suszenia 

 

opisywania blach 

 
Stanowisko prostowania blach 

Blachy dostarczone do stoczni z huty gdzie były walcowane na gorąco posiadają różnego 

rodzaju wklęśnięcia i wypukłości. Prostowanie blach ma za zadanie: 

 

usunięcie  nierówności  na  blachach,  powstałych  wskutek  nierównomiernego  stygnięcia  po 
walcowaniu i odkształceń powstałych w czasie transportu i przeładunku, 

 

usunięcie reszty naprężeń wewnętrznych , powstałych przy walcowaniu blach na gorąco, 

 

wykruszenie części zgorzeliny, która odstała od blach w okresie sezonowania. 
Prostowanie  odbywa  się  na  prostowarkach,  które  posiadają  od  5  do  17  walców.  Ilość 

walców jest uzależniona od grubości blach. Im blacha cieńsza tym ilości walców większa.  

 

Składowanie 

materiałów 

Odladzanie 

i czyszczenie wstępne 

Prostowanie blach 

Podgrze-

wanie 

blach 

Malowanie 

Opisywanie blach 

Usuwanie 

zgorzeliny, 

przygotowanie 

powierzchni 

Suszenie 

Ciąg obróbki wstępnej 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 13 

 

 

 

 

 

 

 

Rys. 4. Prostowarka do blachy [1] 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Prostowanie  profili  odbywa  się  w  sposób  podobny  co  prostowanie  blach,  jedynie 

prostowarki zamiast walców posiadają profilowane rolki. 

 

 

 

 

 

 

 

Rys. 5. Prostowarka do profili [3] 

 
Usuwanie zgorzeliny i zabezpieczanie blach przed korozją 

Blachy  okrętowe  dostarczane  do  stoczni  pokryte  są  warstwą  silnie  zawalcowanej 

zgorzeliny, która pod wpływem warunków atmosferycznych pęka, a dostająca się w szczeliny 
woda powoduje powstawanie rdzy. 

Najprostszym sposobem usuwania zgorzeliny jest sezonowanie blach i profili, lecz proces 

ten  jest  długotrwały.  W  chwili  obecnej  usuwanie  zgorzeliny  odbywa  się  mechanicznie. 
W specjalnych  komorach  następuje  najpierw  podgrzanie  blach  do  temperatury  ok.  60

0

a następnie jest ona przetransportowana za pomocą przenośnika rolkowego do komory, gdzie 
za  pomocą  śrutu  następuje  usuwanie  zgorzeliny.  Proces  ten  nazywamy  odzendrzaniem. 
W komorze  śrutowniczej  blachy  uzyskują  właściwą  powierzchnię  do  konserwacji.  Tak 
przygotowane  blachy,  za  pomocą  przenośnika  rolkowego,  zostają  dostarczone  do  komory 
malowania.  W  komorze  tej  metodą  natryskową  nakładana  jest  po  obu  stronach  blachy  farba 
szybkoschnąca,  której  zadaniem  jest  czasowa  ochrona  antykorozyjna.  Po  nałożeniu  powłoki 
ochronnej  następuje  suszenie  w  specjalnych  komorach.  Po  wysuszeniu  powłoki  następuje 
opisanie blach i dalszy transport na wydział obróbki.  
 
Transportowe zabezpieczenie obróbki 

W  całym  procesie  obróbki  wstępnej  występują  maszyny  i  urządzenia  do  transportu 

pionowego i poziomego. Do środków transportowych zaliczymy: 

 

suwnice z chwytakami magnetycznymi lub próżniowymi, 

 

dźwigi, 

 

transportery rolkowe, 

 

samoczynne wózki wyładowcze. 
Zadaniem ich jest zabezpieczenie ciągłości procesu produkcyjnego i jego płynności. 
Opisywanie  blach  i  profili  (nr  statku,  nr  rys,  nr  karty  wykroju)  ma  na  celu  przeniesienie 

wszelkich informacji potrzebnych przy obróbce materiału. Jest to naniesienie w sposób trwały 
informacji  za  pomocą  farb  szybkoschnących.  Sposób  znakowania  jest  ściśle  określony 
w dokumentacji technologicznej i specyficzny dla każdej stoczni 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 14 

 

 

Rys. 6. Urządzenie do czyszczenia i wstępnej konserwacji [3] 

 

 
4.2.2. Pytania sprawdzające  

 

 

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 

1.  Co ma na celu sezonowanie blach i profili? 
2.  Dlaczego zachodzi konieczność usunięcia zgorzeliny? 
3.  Jakie są sposoby usuwania zgorzeliny z blach i profili hutniczych? 
4.  Gdzie i w jakim celu wykonuje wstępne malowanie blach? 
5.  Jakie stanowiska występują w ciągu wstępnej obróbki blach? 
6.  Jakie środki transportowe występują w ciągu wstępnej obróbki blach? 
7.  W jakim celu znakowane są blachy i profile? 

 
4.2.3. Ćwiczenia

 

 
Ćwiczenie 1 

Przedstaw kolejność operacji w obróbce wstępnej blach. 
 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 

1)  ustalić rodzaje operacji, 
2)  wpisać w tabelę nazwę operacji, 
3)  wpisać w tabelę sposób wykonania operacji, 
4)  wpisać w tabelę oczekiwane efekty. 
 

Komora suszenia 

Automat do malowania 

Komora z automatyczną 
oczyszczarką śrutową 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 15 

 

Nazwa operacji 

Sposób wykonania operacji 

Oczekiwane efekty 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

literatura z rozdziału 6. 

 

4.2.4. Sprawdzian postępów   

 

 

 

 

 

 
Czy potrafisz: 
 

Tak 

Nie 

1)  wymienić sposoby usuwania zgorzeliny? 

 

 

2)  scharakteryzować operacje obróbki wstępnej blach? 

 

 

3)  scharakteryzować rodzaje środków transportowych i ich zastosowanie? 

 

 

4)  scharakteryzować rodzaje obróbki wstępnej profili? 

 

 

5)  wymienić środki transportowe w procesie obróbki wstępnej blach? 

 

 

6)  wyjaśnić konieczność opisywania blach na CWOB? 

 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 16 

4.3.  Metody i techniki cięcia blach, profili, rur 

 

4.3.1.   Materiał nauczania 

   

 

We  współcześnie  istniejących  stoczniach  proces  cięcia  blach,  profili  hutniczych  i  rur 

odbywa  się  przy  wykorzystaniu  ręcznych  palników  acetylenowo-tlenowych,  automatów 
gazowych do cięcia oraz urządzeń do cięcia mechanicznego.  

 

Cięcie blach  

Operację cięcia blach można podzielić na: 

 

cięcie gazowe krzywoliniowe, 

 

cięcie gazowe prostoliniowe, 

 

cięcie plazmowe, 

 

cięcie laserowe, 

 

cięcie mechaniczne. 

 
Cięcie krzywoliniowe 
 

Możemy  wykonywać  na  urządzeniach  sterowanych  numerycznie  oraz  na  urządzeniach 

tnących  według  szablonu  wykonanego  w  skali  1:1  z  odwzorowaniem  fotooptycznym.  Są  to 
urządzenia  jedno  lub  wielopalnikowe.  Urządzenia  te  posiadają  palniki  proste  do  których 
doprowadzone  są  trzy  przewody  do  doprowadzenia  gazów:  na  acetylen,  na  tlen 
podgrzewający  i  na  tlen  tnący.  Typową  przecinarką  do  cięcia  tlenem  z  wykorzystaniem 
odwzorowania  fotooptycznego  jest  przecinarka  automatyczna.  Wyposażona  ona  jest  w  dwa 
suporty  z palnikiem  oraz  jezdnię  o  długości  6m  oraz  automatyczną  regulację  odległości 
palników od ciętej blachy.  

Urządzenia  do  cięcia  tlenem  sterowane  numerycznie  składają  się  z:  maszyny 

wykonawczej, jednostki sterującej oraz urządzenia do automatycznego kreślenia.  

Urządzenia do cięcia krzywoliniowego mogą przecinać blachy o grubości od 3

÷

100 mm. 

 
Cięcie prostoliniowe 
 

Wykonuje się je za pomocą urządzeń o napędzie ręcznym lub mechanicznym.  
Urządzenia  o  napędzie  ręcznym  są  to  palniki  iniektorowe  niskiego  i  wysokiego  ciśnienia 

oraz  palniki  smoczkowe.  Palniki  umieszcza  się  na wózku,  co pozwala na utrzymywanie stałej 
odległości palnika od blachy. 

Urządzenia mechaniczne możemy podzielić na dwie grupy: 

a)  urządzenia przenośne, 
b)  urządzenia do których podawany jest materiał. 

Są  to półautomaty  z  napędem  elektrycznym,  wyposażone w  tory  prowadnicze przenośne 

lub stałe. 

 

Cięcie plazmą 
 

Polega  na  wykorzystaniu  mieszanki  gazów  plazmotwórczych.  Palnik  plazmowy 

koncentruje  całą  energię  w  małym  otworze  dzięki  czemu  możemy  uzyskać  plazmę 
o temperaturze  ok.  20000

0

C.  Możemy  wykonywać  cięcie  prosto  i  krzywoliniowe  za  pomocą 

automatów  sterowanych  numerycznie  jak  również  palników  ręcznych.  Na  rysunku  nr 9  jest 
pokazane automatyczne urządzenie do cięcia plazmą sterowane numerycznie. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 17 

 

 

 

Rys. 7. Maszyna CNC Portalowa do cięcia metali plazmą [7] 

 

Cięcie laserowe 
 

Technologia  wycinania  laserem  stosowana  jest  do  obróbki  metali.  Obróbkę  cięciem 

laserowym  można  stosować  do  wszystkich  rodzajów  metali,  takich  jak  np.  stal  czarna,  stal 
konstrukcyjna, stal nierdzewna, metale kolorowe. Podczas cięcia laserem uzyskujemy precyzję 
cięcia  na  poziomie  0,1  mm.  Maksymalne  wymiary  płyt  metalowych  stosowanych  w procesie 
cięcia laserem wynoszą 3000 x 1500 mm i grubości do 20 mm. 

Na  rysunku  nr  10  pokazane  jest  jedno  z  nowocześniejszych  urządzeń  sterowanych 

numerycznie do cięcia laserem 
 

 

 

Rys. 8. Laser do blach [7] 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 18 

Cięcie mechaniczne 
 

Cięcie  mechaniczne  blach  wykonujemy  na  gilotynach.  Jest  to  cięcie  prostoliniowe. 

Wielkości  blach  oraz  grubości  blach  przeznaczonych  do  cięcia  uzależnione  są  od  rodzaju 
maszyn jakie występują na stoczni i potrzeb stoczni w tym zakresie.  

 

Rys. 9. Przekrój porzeczny gilotyny [3] 

 
 

 

 

Rys. 10. Szczegół A z przekroju porzecznego [3] 

 

Cięcie  mechaniczne  w  obecnych  systemach  produkcyjnych  i  stosowanej  technologii 

obróbki blach praktycznie nie występuje lub występuje stosunkowo rzadko. Stosowane jest do 
wykonywania  cięcia  prostoliniowego.  Jest  operacją  o  dużej  pracochłonności  i  wymagającej 
dużego wysiłku fizycznego.  

Wadami cięcia mechanicznego są: 

 

duża pracochłonność, 

 

odkształcenia rozcinanych blach, 

 

brak możliwości wycinania elementów o skomplikowanych kształtach, 

 

ograniczone możliwości cięcia bez uprzedniego znakowania, 

 

mała dokładność cięcia (

 

±1,5

÷

2 mm), 

 

gładkość krawędzi nie wystarczająca do spawania, 

 

konieczność  posiadania  dużych  i  kosztownych  maszyn,  których  ilość  i  wielkość  jest 
uzależniona od rodzaju produkcji, a tym samym od grubości ciętych blach, 

 

bardzo duża powierzchnia jaka jest wymagana dla ustawienia i pracy maszyn do cięcia. 
Niemniej  jednak  zaletą  cięcia  mechanicznego  są  niskie  koszty  eksploatacyjne,  które 

w obecnych  warunkach produkcyjnych stoczni nie równoważą strat, jakie stocznie ponosiłyby 
z opóźnień w produkcji. 

Obróbka profili hutniczych obejmuje: 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

cięcie gazowe, 

 

cięcie mechaniczne. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 19 

 

Cięcie  gazowe  jest  w  chwili  obecnej  podstawowym  rodzajem  cięcia  profili  hutniczych. 

Wykonuje  się  je  ręcznie  za  pomocą  palników  gazowych  lub  za  pomocą  automatów 
spawalniczych. Ten rodzaj cięcia pozwala na uzyskanie dużej dokładności cięcia.  
 

Cięcie  mechaniczne  wykonywane  jest  sporadycznie  lub  zostało  całkowicie  zastąpione 

cięciem  gazowym.  Cięcie  takie  wykonuje  się  na  nożycach  do  cięcia  profili  (rys.  poniżej), 
których  obsługa  jest  skomplikowana  i  wymaga  odpowiedniego  ułożenia  profilu  do  cięcia  ze 
względu na różne płaszczyzny cięcia. 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rys. 11. Nożyce do cięcia profili [1] 

 

Wady cięcia mechanicznego profili są takie same jak cięcia mechanicznego blach. 

 

Cięcie rur 

 

Może  być  wykonywane  ręcznie  lub  mechanicznie.  Do  cięcia  rur  stosuje  się  piły  ręczne, 

piły  mechaniczne  nożowe  i  tarczowe,  cięcie anodowo – mechaniczne i płomieniem gazowym. 
Rury przecinane są zawsze w poprzek ich długości w kierunku prostopadłym lub pod kątem do 
osi rury. 

 

Cięcie ręczne 

Polega  na  zamocowaniu  rury  w  odpowiednim  imadle.  Imadła  stosowane  do  rur dzielimy 

na: 

 

samocentrujące,  

 

do rur o małych średnicach, 

 

łańcuchowe. 
Do cięcia ręcznego stosujemy: 

 

piłki ręczne, 

 

przecinaki rolkowe, 

 

piły nożowe z napędem pneumatycznym, 

 

piły nożowe z napędem elektrycznym. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 20 

 

Rys. 12.   Przecinaki  rolkowe:  a)  jenorolkowy,  b)  trzyrolkowy,  c)  łańcuchowy, 

d) jarzmowy, e) wielorolkowy łańcuchowy 

 

Cięcie mechaniczne 

Do cięcia mechanicznego służą: 

 

piły ramowe, 

 

piły taśmowe, 

 

piły tarczowe zębate, 

 

przecinarki nożowe (do przecinania rur średnicach od 10 do 100 mm i grubości ścianki do 
12 mm), 

 

przecinarki ścierne. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 21 

 

Rys. 13. Głowica tnąca przecinarki nożowej: 1 – rura, 2 – głowica, 3 – nóż, 4 – śruby mocujące nóż [7] 

 
 
 

 

 

Rys. 14. Przecinarka ścierna [7] 

 
Cięcie anodowo-mechaniczne 

Polega 

ono 

na 

równoczesnym 

wykorzystaniu 

elektrochemicznego, 

cieplnego 

i mechanicznego  działania  na  przecinaną  rurę.  Rurę  podłącza  się  do  bieguna  dodatniego 
a urządzenie  przecinające  do  bieguna  ujemnego.  Proces  cięcia  przebiega  w  elektrolicie 
doprowadzonym do miejsca cięcia.  Tego rodzaju cięcie daje nam powierzchnię cięcia gładką, 
bez  wypływów i  bez zadziorów.  Szczelina cięcia jest bardzo wąska a proces cięcia przebiega 
z dużą prędkością. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 22 

 

 
 

Rys. 15.   Schemat cięcia anodowo-mechanicznego: 1 – rura, 2 – tarcza tnąca, 3 – imadło, 4 – dysza podająca 

ciecz roboczą, 5 – woltomierz, 6 – amperomierz [7] 

 
 

 

 

Rys. 16.  

Maszyna  do  cięcia  anodowo-mechanicznego  AMO  –  32:  1  –  rura,  
2 – tarcza tnąca, 3 – zbiornik ściekającego elektrolitu [7] 

 

Cięcie gazowe 

Polega  na  spalaniu  się  żelaza  w  strumieniu  tlenu.  Czynność  tą  możemy  wykonywać 

ręcznie  lub  mechanicznie.  Cięcie  ręczne  wykonujemy  za  pomocą  palnika  do  cięcia  tlenem, 
cięcie  mechaniczne  za  pomocą  maszyn  i  urządzeń  tnących.  Mechanicznie  przecinamy  rury 
o średnicach powyżej 150 mm.  
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 23 

  

 
 

Rys. 17.   Schemat  procesu  cięcia  gazowego:  1  –  tlen  tnący,  2  –  palnik  do  cięcia,  3  –  przewód  pierścieniowy 

mieszanki  gazu  podgrzewającego,  4  –  strumień  tnącego  tlenu,  5  –  płomień  podgrzewający,  
6 – przecinany metal, 7 – przecięta przestrzeń, 8 – wydmuchane na zewnątrz tlenki [7] 

 
 

 

 

Rys. 18. Przenośne urządzenie do cięcia rur o średnicach w zakresie 150–420 mm. [7] 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 24 

4.3.2. Pytania sprawdzające   

 

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 

1.  Co obejmuje obróbka blach i profili hutniczych? 
2.  W jaki sposób możemy wykonywać cięcie blach? 
3.  W jaki sposób odbywa się cięcie ręczne rur? 
4.  W jaki sposób odbywa się cięcie mechaniczne rur? 
5.  W jaki sposób możemy wykonać cięcie prostoliniowe? 
6.  Jakie są wady cięcia mechanicznego blach? 
7.  Jakie są rodzaje cięcia profili hutniczych? 
8.  Jakie  dokładności  cięcia  blach  i  profili  hutniczych  możemy  uzyskać  podczas  cięcia 

mechanicznego? 

 
4.3.3. Ćwiczenia    

 

 

 
Ćwiczenie 1 

Wykonaj ukosowanie blach i profili hutniczych.  

 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 

1)  zapoznać się z dokumentacją, 
2)  przygotować stanowisko pracy, 
3)  przygotować sprzęt i materiały do cięcia blach i profili, 
4)  przystąpić do wykonania ukosowania, 
5)  sprawdzić prawidłowość wykonania z dokumentacją. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

dokumentacja technologiczna, 

 

palnik gazowy, butle z gazami technicznymi, 

 

materiał przeznaczony do ukosowania. 

 
Ćwiczenie 2 

Określ przyczyny wad powstałych w procesie cięcia. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 

1)  wpisać do tabeli rodzaj cięcia, 
2)  określić i wpisać do tabeli rodzaj wady, 
3)  wpisać przyczynę powstania wady, 
4)  porównać swoją tabelę z tabelami kolegów. 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 25 

 

Rodzaj cięcia 

Rodzaj 

sprzętu 

Rodzaj wady 

Przyczyna powstania 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

literatura z rozdziału 6. 

 

Ćwiczenie 3 

Określ rodzaj wady powstałej w procesie cięcia oraz sposób jej usunięcia. 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 

1)  wpisać do tabeli rodzaj cięcia, 
2)  określić i wpisać do tabeli rodzaj wady, 
3)  wpisać sposób usunięcia wady, 
4)  porównać swoją tabelę z tabelami kolegów. 
 

Rodzaj cięcia 

Rodzaj 

sprzętu 

Rodzaj wady 

Sposób usunięcia wady 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

literatura z rozdziału 6. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 26 

Ćwiczenie 4 
 

Wykonaj cięcie blachy na pas obłowy na podstawie otrzymanej dokumentacji.  

 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

 

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 

1)  pobrać dokumentację od nauczyciela, 
2)  wybrać odpowiednią blachę, 
3)  nanieść odpowiednie znaki traserskie zgodnie z rysunkiem, 
4)  wykonać cięcie, 
5)  dokonać samokontroli, 
6)  zgłosić nauczycielowi wykonanie ćwiczenia. 

 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

dokumentacja technologiczna, 

 

blachy o różnych wymiarach i grubościach, 

 

narzędzia traserskie, 

 

narzędzia pomiarowe. 

 
Ćwiczenie 5 
 

Wykonaj cięcie i ukosowanie profili za pomocą palnika gazowego na podstawie rysunku.  

 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

 

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 

1)  pobrać rysunek od nauczyciela, 
2)  wybrać odpowiedni profil, 
3)  nanieść odpowiednie znaki traserskie zgodnie z rysunkiem, 
4)  przygotować sprzęt do cięcia, 
5)  wykonać cięcie, 
6)  dokonać samokontroli, 
7)  zgłosić nauczycielowi wykonanie ćwiczenia. 

 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

dokumentacja technologiczna, 

 

profile o różnych wymiarach i grubościach, 

 

narzędzia traserskie, 

 

sprzęt do cięcia gazowego, 

 

narzędzia pomiarowe. 

 
Ćwiczenie 6 

 

Wykonaj cięcie na gilotynie węzłówki zgodnie z otrzymanym rysunkiem. 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

 

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 

1)  pobrać od nauczyciela rysunek węzłówki, 
2)  wybrać odpowiednią blachę, 
3)  wytrasować, 
4)  przygotować gilotynę, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 27 

5)  wykonać cięcie, 
6)  sprawdzić prawidłowość wykonania detalu, 
7)  zgłosić wykonanie ćwiczenia nauczycielowi. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

dokumentacja technologiczna, 

 

blachy o różnych wymiarach i grubościach, 

 

narzędzia traserskie, 

 

gilotyna, 

 

narzędzia pomiarowe. 

 

4.3.4. Sprawdzian postępów   

 

 

 

 

 

 
Czy potrafisz: 
 

Tak 

Nie 

1)  wymienić rodzaje cięcia podczas obróbki wstępnej blach i profili? 

 

 

2)  wymienić metody cięcia blach? 

 

 

3)  wymienić na czy polega cięcie krzywoliniowe? 

 

 

4)  określić na czym polega cięcie plazmą? 

 

 

5)  wymienić sposoby cięcia mechanicznego? 

 

 

6)  wymienić wady występujące podczas cięcia? 

 

 

7)  scharakteryzować sposób ukosowania blach? 

 

 

8)  scharakteryzować sposób cięcia rur? 

 

 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 28 

4.4.   Metody i techniki gięcia blach, profili, rur 

 

4.4.1.   Materiał nauczania 

   

 
Blachy  poszycia  zewnętrznego  muszą  zostać  poddane  gięciu  w  celu  nadania  im 

wyznaczonych  kształtów.  Blachy  te  posiadają  bardzo  różne  kształty  np.:  cylindryczne, 
stożkowe, nieckowate itp. (kształty blach pokazano na rysunku poniżej). 
 

 

 
 

Rys. 19.   Różne  kształty  geometryczne  wygiętych  blach:  a  –  cylindryczny,  b  –  stożkowy,  c  –  stożkowy, 

d  –  wypukły  wzdłuż  i  wszerz jednokierunkowo, e – z krzywizną poprzeczną i wzdłużną w różnych 
kierunkach,  f –  z  krzywizną  poprzeczną  i  wzdłużną  w  różnych  kierunkach,  g  –  z  przekosem,  
h – skrzynkowy [5] 

 

Blachy wyginane są w stanie zimnym. 
Obróbka blach obejmuje: 

 

gięcie cylindryczne i kątowe, 

 

gięcie przestrzenne. 

 

Kształty  cylindryczne  i  stożkowe  blachy  otrzymujemy  przez  gięcie  na  walcach.  Poniżej 

pokazano schemat gięcia blach, rozmieszczenie wałków i metody ich przemieszczania. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 29 

 

 

Rys. 20. Układy ułożenia walców podczas gięcia [5]

 

 
 

Przestrzenne  kształtowanie  blach  wykonywane  jest  na  prasach  hydraulicznych.  Przed 

przystąpieniem do gięcia należy oznakować blachę. Sposób oznakowania i sprawdzania gięcia 
za pomocą szablonu pokazano na rysunku 23, a uniwersalną matrycę i stempel na rysunku 24. 
 
 

 

 

Rys. 21. Znakowanie blach do gięcia na zimno na prasie [1]

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 30 

 

 

 

 

 

Rys. 22.   Prasa do gięcia blach: 1 – uchwyt stempla, 2 – stempel, 3 – sworznie mocujące stempel do uchwytu,  

4 – segment matrycy, 5 – uchwyt matrycowy, 6 – podkładka ustalająca 

 

 

 

 

 

 

 

 
 

Gięcie  profili  hutniczych  jest  wykonywane  na  zimno  gdyż  jest  znacznie  szybsze,  tańsze 

i dokładniejsze  niż  gięcie  na  gorąco.  Podstawowym  urządzeniem  jest  prasa  potocznie  zwana 
bokserką. Stosowane są również prasy hydrauliczne. 

Zasadę działania giętarki do profili przedstawiono poniżej. 

 

 

Rys. 23. Zasada działania giętarki do profili na zimno [1]

 

 

Urządzenia do gięcia profile hutniczych: 

1.  Bokserka hydrauliczna. 
2.  Bokserka mechaniczna. 
3.  Prasy hydrauliczne. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 31 

Zakres giętych kształtowników jest uzależniony od posiadanych urządzeń. 

 

Gięcie rur 

Proces ten możemy wykonywać na gorąco i na zimno. 

 

 

Gięcie na gorąco 

Gięcie rur obejmuje następujące czynności: 

 

prace przygotowawcze i nabijanie rur piaskiem, 

 

nagrzewanie rur, 

 

gięcie rur. 
Prace  przygotowawcze  polegają  na  zaślepieniu jednego  z  końców  rury  za  pomocą korka 

lub  zaślepki.  Po  zaślepieniu  rura  napełniana  jest  piaskiem  o  dużej  czystości  i  odpowiedniej 
granulacji.  Piasek  powinien  być  suchy  ponieważ  zawarta  wilgoć  pod  wpływem  grzania 
zamienia  się  w  parę,  która  może  wysadzić  zaślepienia  lub  spowodować  odkształcenia  rury. 
Ubijanie jest procesem długotrwałym i możemy wykonać go mechanicznie lub pneumatycznie. 

Nagrzewanie rury występuje tylko w miejscu wykonywanego łuku. Do nagrzewania służą 

piece  płomieniowe,  elektryczne  lub  przenośne  palniki  gazowe  do  grzania  rur.  Rury  przed 
nagrzaniem powinny być roztrasowane według szablonu. 
 

 

 

Rys. 24. Przenośny palnik gazowy do grzania rur [7] 

 

 

 

Rys. 25. Roztrasowanie miejsca grzania według szablonu [7] 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 32 

Technologia cięcia rur 

Nagrzaną  rurę  do  odpowiedniej  temperatury  za  pomocą  przenośnika  umieszcza  się  na 

płycie  żelaznej  z  gęsto  umieszczonymi  na  niej  otworami.  Jeden  z  końców  mocuje  się  za 
pomocą  klamer  i  kołków  na  drugi  koniec  działamy  siłą  wytworzoną  przez  urządzenia 
wykorzystywane do gięcia. Do wytworzenia siły gięcia wykorzystuje się windy – wciągarki lub 
urządzeń  hydraulicznych.  Po  zamocowaniu  rury  i  przyłożeniu  siły  wykorzystując  szablon 
wykonujemy gięcie w jednej lub dwu płaszczyznach. 

 

 

 

Rys. 26. Gięcie rury na płycie z użyciem szablonu: a) w jednej płaszczyźnie, b) w dwu płaszczyznach [7] 
 

 

 
Rys. 27.   Maszyna  do  gięcia  rur  z  nagrzewaniem  prądami  wysokiej  częstotliwości:  1  –  mechanizm  posuwu 

wzdłużnego,  2  –  pulpit  sterowania,  3  –  instalacja  chłodzenia,  4  –  suport  rolki  naciskającej,  
5 – mechanizm poprzecznego posuwu, 6 – trzymacz cewki indukcyjnej, 7 – suport rolek kierujących, 
8 – zginana rura, 9– podtrzymka, 10 – suport zacisku [7] 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 33 

 

Rys. 28. Schemat zasadniczego położenia rury i rolek w czasie gięcia [7] 

 

Gięcie na zimno 

Ze  względu  na  duże  koszty  oraz  skomplikowany  proces gięcia  na gorąco,  metoda  gięcia 

rur na zimno stała się najnowocześniejszą i najczęściej stosowaną metodą gięcia rur. Metoda ta 
posiada następujące zalety: 

 

brak konieczności napełniania rur piaskiem, 

 

brak konieczności podgrzewania rur, 

 

naprężenia powstałe podczas gięcia są równomierne. 
Gięcie na zimno przeprowadzane jest następującymi metodami: 

 

zginanie tłoczeniem, 

 

zginanie walcowaniem, 

 

zginanie matrycą kształtującą unieruchomioną, 

 

zginanie matrycą kształtującą obrotową. 
Zginanie tłoczeniem polega na zasadzie zginania belki wspartej na dwu podporach. 
Zginanie  walcowaniem  przeprowadza  się  w  urządzeniu  walcownicy  zginającej,  podobnie 

jak przy tłoczeniu. 

Zginanie  matrycą  kształtującą  unieruchomioną  przeprowadza  się  poprzez  owiniecie  lub 

zgięcie rury wokół nieruchomej wyżłobionej matrycy. 

Zginanie  matrycą  kształtującą  obrotową  przeprowadza  się  odwrotnie  niż  przy  gięciu 

matrycą unieruchomioną. Rozróżnia się dwa sposoby zginania matrycą kształtującą obrotową: 

 

bez użycia trzpienia kalibrującego, 

 

z użyciem trzpienia kalibrującego. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 34 

 

 

Rys. 29.  Schemat  gięcia  rur  matrycą  obrotową  z użyciem  trzpienia  kalibrującego:  1  –  rura,  2  –  tarcza 

zginająca,  3  –  chomątko  do  mocowania  rur,  4  –  zacisk  mimośrodowy lub hydrauliczny klocek, 5 – 
płoza [7] 

 
Urządzenia do mechanicznego i ręcznego gięcia rur: 
 

 

 

Rys. 30. Półautomatyczna maszyna do gięcia rur o napędzie elektrohydraulicznym [7] 

 

 

 
Rys. 31.   Przyrząd do ręcznego gięcia rur: 1 – oś kółka nieruchomego, 2 – kółko nieruchome, 3 – prowadnica, 

4 – oś kółka ruchomego, 5 – rura, 6 – sworzeń, 7 – rura – dźwignia, 8 – kółkoruchome, 9 – piasta, 
10 – śruba mocująca, 11 – chomątko zaciskające, 12 – oś chomątka [7] 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 35 

4.4.2. Pytania sprawdzające  

 

 

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 

1.  Jakie są sposoby gięcia blach? 
2.  Jakie gięcia wykonujemy na walcach, a jakie na prasach? 
3.  Jakie czynności należy wykonać przed przestrzennym kształtowaniem blach? 
4.  Jak wykonujemy gięcie profili hutniczych? 
5.  Jakie są maszyny do gięcia profili hutniczych? 
6.  Jakie są sposoby gięcia rur? 
7.  Jak wykonujemy gięcie rur na gorąco? 

 
4.4.3. Ćwiczenia    

 

 

 
Ćwiczenie 1 

Wykonaj  szynę  stalową  z  blachy  o  grubości  1,5  mm  do  podkładek  ceramicznych  na 

podstawie rysunku. 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 

2)  przygotować odpowiednie paski blachy, 
3)  przygotować prasę, 
4)  przygotować szablon do kontroli gięcia, 
5)  sprawdzić wykonaną szynę z dokumentacją. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

dokumentacja warsztatowa, 

 

prasa hydrauliczna, 

 

narzędzia do trasowania, 

 

nożyce do cięcia blachy, 

 

szablon (wkładka ceramiczna). 

 

750 

25 

20 

7

,5

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 36 

Ćwiczenie 2 

Określ  przyczyny  wad  powstałych  w  procesie  gięcia  blach  na  walcach  oraz  blach  i profili 

hutniczych na prasach.  

 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 

1)  wpisać do tabeli rodzaje gięcia, 
2)  korzystając z poradnika i dostępnej literatury wpisać w tabelę typ urządzenia, 
3)  określić rodzaj wady, 
4)  określić sposób jej usunięcia (zapobieżenia), 
5)  porównać ćwiczenie z kolegami. 

 

Rodzaj gięcia 

Charakterystyka 

urządzenia do gięcia 

Wady które mogą 

wystąpić 

Sposób usunięcia 

wady 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

literatura z rozdziału 6. 

 

Ćwiczenie 3 
 

Wykonaj gięcie blachy pasa obłowego na podstawie otrzymanej dokumentacji.  

 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

 

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 

1)  pobrać dokumentację od nauczyciela, 
2)  wybrać odpowiednią blachę, 
3)  nanieść odpowiednie znaki traserskie zgodnie z rysunkiem, 
4)  wykonać gięcie, 
5)  dokonać samokontroli, 
6)  zgłosić nauczycielowi wykonanie ćwiczenia. 

 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

dokumentacja technologiczna, 

 

blachy o różnych wymiarach i grubościach, 

 

narzędzia traserskie, 

 

narzędzia pomiarowe. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 37 

Ćwiczenie 4 
 

Wykonaj gięcie kątownika łebkowego zgodnie z otrzymanym rysunkiem.  

 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 
 

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 

1)  pobrać dokumentację od nauczyciela, 
2)  wybrać odpowiedni profil, 
3)  nanieść odpowiednie znaki traserskie zgodnie z rysunkiem, 
4)  przyrządy do gięcia, 
5)  wykonać gięcie, 
6)  dokonać samokontroli, 
7)  zgłosić nauczycielowi wykonanie ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

dokumentacja technologiczna, 

 

profile o różnych wymiarach i grubościach, 

 

narzędzia traserskie, 

 

maszyny i urządzenia do gięcia, 

 

narzędzia pomiarowe. 

 

4.4.4. Sprawdzian postępów   

 

 

 

 

 

 
Czy potrafisz: 

 

Tak 

 

Nie 

1)  wymienić sposoby gięcia blach? 

 

 

2)  określić przeznaczenie walców? 

 

 

3)  wymienić sposób gięcia wykonywanego na prasach? 

 

 

4)  dokonać podziału urządzeń do gięcia profili? 

 

 

5)  dokonać podziału narzędzi do gięcia rur? 

 

 

6)  określić metody gięcia rur? 

 

 

7)  określić sposób gięcia rur na gorąco? 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 38 

5. SPRAWDZIAN OSIĄGNIĘĆ   

 

 

INSTRUKCJA DLA UCZNIA   

 

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję. 
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 
4.  Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi. 
5.  W przypadku odpowiedzi zbliżonych wybierz tę, która wydaje ci się najlepsza. 
6.  Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 
7.  Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie 

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny. 

8.  Na rozwiązanie testu masz 45 minut. 

Powodzenia! 

 
ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

   

 

 

 
1.  Zgorzelina jest powłoką powstałą w wyniku 

a)  działania warunków atmosferycznych. 
b)  gwałtownego schładzania blachy. 
c)  walcowania na gorąco. 
d)  wyżarzania i walcowania na zimno. 
 

2.  Prostowanie blach na CWOB ma na celu 

a)  usunięcie naprężeń hartowniczych. 
b)  usunięcie nierówności na blachach, powstałych wskutek nierównomiernego stygnięcia 

po walcowaniu i odkształceń powstałych w czasie transportu i przeładunku. 

c)  usunięciu wypaczeń powstałych podczas hartowania. 
d)  usunięciu wypaczeń powstałych podczas ulepszania cieplno-chemicznego. 

 
3.  Do przecinania ręcznego rur o małych średnicach stosujemy 

a)  ręczne piły łańcuchowe. 
b)  przecinaki rolkowe. 
c)  przecinak. 
d)  palnik propan-butanowy. 

 
4.  Wieża traserska na CWOB występuje podczas trasowania 

a)  klasycznego. 
b)  optycznego. 
c)  numerycznego. 
d)  wcale nie występuje. 
 

5.  W czasie sezonowania blach występuje: 

a)  naturalne oczyszczanie pod wpływem działania warunków atmosferycznych. 
b)  ustępowanie naprężeń. 
c)  naturalne prostowanie blachy. 
d)  zwiększenie naprężeń wewnętrznych blachy. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 39 

6.  Przy  uchwytach  magnetycznych  suwnicy  bramowej  najlepsze  ułożenie  blach  na  placu 

składowym to 
a)  stosy. 
b)  stojaki. 
c)  sztaple. 
d)  sterty. 

 
7.  Do śrutowania używamy: 

a)  kulek stalowych o średnicy 1 mm. 
b)  drutu stalowego o średnicy 1 mm. 
c)  ziaren krzemienia o frakcji 1. 
d)  kulek stalowych o średnicy 0,15 mm. 

 
8.  Podgrzewanie blach na CWOB ma na celu 

a)  przygotowanie powierzchni blachy do odzendrzania. 
b)  usunięcie naprężeń powstałych podczas sezonowania. 
c)  usunięcie naprężeń walcowniczych. 
d)  przygotowanie blachy do malowania. 

 
9.  Podstawowym środkiem transportowym na CWOB jest 

a)  wózek samowyładowczy. 
b)  przenośnik taśmowy. 
c)  suwnica bramowa. 
d)  przenośnik rolkowy. 

 
10.  Na ręcznym urządzeniu do gięcia rur można wyginać rury do średnicy 

a)  32 mm. 
b)  25 mm. 
c)  50 mm. 
d)  45 mm. 

 
11.  Odkształcenia brzegów blach występują podczas cięcia 

a)  plazmą. 
b)  palnikiem. 
c)  gilotyną. 
d)  automatem spawalniczym. 
 

12.  Cięcie plazmą wykonuje się 

a)  w basenie z wodą. 
b)  specjalnych odizolowanych pomieszczeniach. 
c)  na ruszcie bezpośrednio w hali. 
d)  na wolnej przestrzeni. 

 
13.  Cięcie gazowe rur wykonujemy dla rur od średnicy 

a)  200 mm. 
b)  150 mm. 
c)  100 mm. 
d)  250 mm. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 40 

14.  Na bokserkach hydraulicznych wykonujemy gięcie 

a)  profili na gorąco. 
b)  blach do grubości 10 mm. 
c)  profili na zimno. 
d)  blach na gorąco do grubości 15 mm. 

 
15.  Podczas gięcia rur na gorąco rury wypełniamy je 

a)  piaskiem z dużym dodatkiem tlenków aluminium i tlenków żelaza. 
b)  piaskiem gruboziarnistym o średnicy ziaren 1–2 mm. 
c)  piaskiem drobnoziarnistym rzecznym. 
d)  żużlem wielkopiecowym. 

 
16.  Kryzowanie to 

a)  zaginanie krawędzi pod kątem 45

o

b)  odsadzanie krawędzi. 
c)  wyginanie denników 
d)  zaginanie krawędzi pod kątem prostym 

 
17.  Prasy do blach służą do 

a)  gięcia w jednej płaszczyźnie. 
b)  wykonywania krzywizn o złożonych kształtach. 
c)  gięcia tylko określonych kształtów. 
d)  gięcia blach pod kątem prostym. 

 
18.  Dokładność cięcia mechanicznego blach na gilotynie wynosi 

a)  ± 1 mm. 
b)  ± 0,1 mm. 
c)  ± 1,5–2,0 mm. 
d)  ± 0,5 mm. 

 
19.  Wyżarzanie rur stalowych i miedzioniklowych o grubości ścianek powyżej 2,5 mm ma na 

celu 
a)  usunięcie naprężeń wewnętrznych. 
b)  podniesienie plastyczności. 
c)  lepsze wykorzystanie sprzętu. 
d)  zwiększenie dokładności gięcia. 

 
20.  Sprawdzenie prawidłowości gięcia profilu wykonuje się poprzez 

a)  stopniowe gięcie i dokonywanie pomiarów. 
b)  stopniowe gięcie sprawdzanie za pomocą szablonu. 
c)  jednorazowe gięcie na szablonie. 
d)  wykorzystując numeryczne sterowanie giętarką. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 41 

KARTA ODPOWIEDZI 

 

Imię i nazwisko.......................................................................................... 

 
Wykonanie obróbki blach i profili 

 
Zakreśl poprawną odpowiedź

  

 

Nr 

zadania 

Odpowiedź 

Punkty 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

10   

 

11   

 

12   

 

13   

 

14   

 

15   

 

16   

 

17   

 

18   

 

19   

 

20   

 

Razem:   

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 42 

6.  LITERATURA

   

 

 

 

 

 

1.  Doerffer  J.:  Technologia  budowy  kadłubów  okrętowych.  Wydawnictwo  Morskie, 

Gdańsk 1969 

2.  Doerffer  J.:  Technologia  remontu  kadłubów  okrętowych.  Wydawnictwo  Morskie, 

Gdańsk 1966 

3.  Palasik L.: Monter kadłubowy. Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1969 
4.  Szarejko J.: Poradnik ślusarza okrętowego. Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1977 
5.  Szarejko J. Roguski R.: Zarys budowy okrętów. Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1974 
6.  Instrukcje stoczniowe 
7.  Szarejko J. Technologia rurociągów okrętowych. Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1968