PRZESTĘPCZOŚĆ KOBIET - ZBÓJSTWA
Liczba
151
127
167
138
143
134
150
124
136
149
161
121
112
116
118
88
104
0
50
100
150
200
1992r.
1994r
1996r.
1998r.
2000r.
2002r.
2004r.
2006r.
2008r.
Liczba
PRZESTĘPCZOŚĆ KOBIET - ZABÓJSTWO
%
16,9
15,3
15,1
12,9
11,7
13,3
11,9
13,9
13,8
11,5
14,6
13,0
11,5
13,2
13,1
13,3
13,2
0
2
4
6
8
10
12
14
16
18
1
9
9
2
r.
1
9
9
3
r.
1994r
1
9
9
5
r.
1
9
9
6
r.
1
9
9
7
r.
1
9
9
8
r.
1
9
9
9
r.
2
0
0
0
r.
2
0
0
1
r.
2
0
0
2
r.
2
0
0
3
r.
2
0
0
4
r.
2
0
0
5
r.
2
0
0
6
r.
2
0
0
7
r.
2
0
0
8
r.
2
0
0
9
r.
%
PRZESTĘPCZOŚĆ KOBIET
Podejrzane o spowodowanie uszczerbku na zdrowiu - %
kobiet do ogółu
6,2 6,1
7,1 7,0
7,4 7,2 7,6 7,1 7,2
7,6 7,9
7,3 7,4
7,8
7,4 7,6
8,4 8,7
0
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
19
92
r.
19
93
r.
19
94
r
19
95
r.
19
96
r.
19
97
r.
19
98
r.
19
99
r.
20
00
r.
20
01
r.
20
02
r.
20
03
r.
20
04
r.
20
05
r.
20
06
r.
20
07
r.
20
08
r.
20
09
r.
PRZESTĘPCZOŚĆ KOBIET
Podejrzani o udział w bójce lub pobicie - % kobiet do ogółu
7,4
7,2
7,7
7,4
6,3
7,4
7,9
8,7
8,1
7,8
7,1
7,7
8,0
7,4
7,8
8,7
7,4
7,3
0
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
19
92
r.
19
93
r.
19
94
r
19
95
r.
19
96
r.
19
97
r.
19
98
r.
19
99
r.
20
00
r.
20
01
r.
20
02
r.
20
03
r.
20
04
r.
20
05
r.
20
06
r.
20
07
r.
20
08
r.
20
09
r.
PRZESTĘPCZOŚĆ KOBIET
Podejrzani o zgwałcenie - % kobiet do ogółu
1,8
1,9
0,8
0,2
0,6
0,5
0,9
0,7
0,8 0,8
1,1
0,9
0,6
0,8 0,8
1,4
0,7
1,6
0
0,2
0,4
0,6
0,8
1
1,2
1,4
1,6
1,8
2
19
92
r.
19
93
r.
19
94
r
19
95
r.
19
96
r.
19
97
r.
19
98
r.
19
99
r.
20
00
r.
20
01
r.
20
02
r.
20
03
r.
20
04
r.
20
05
r.
20
06
r.
20
07
r.
20
08
r.
20
09
r.
PRZESTĘPCZOŚĆ KOBIET
Podejrzani o rozbój, wymuszenie rozbójnicze i kradzieże rozbójnicze -
% kobiet do ogółu
3,9
4,6
5,6
3,6
4,0
4,5
4,6
4,9
4,5
4,4
4,4
4,3
4,3
4,9
4,9
6,1
5,8
3,3
0
1
2
3
4
5
6
7
19
92
r.
19
93
r.
19
94
r
19
95
r.
19
96
r.
19
97
r.
19
98
r.
19
99
r.
20
00
r.
20
01
r.
20
02
r.
20
03
r.
20
04
r.
20
05
r.
20
06
r.
20
07
r.
20
08
r.
20
09
r.
PRZESTĘPCZOŚĆ KOBIET
Podejrzani o kredzież i kradziez z włamaniem - % kobiet do ogółu
3,3
6,6
10,5
9,3
8,3
7,7
6,0
7,3
7,3
6,8
6,4
5,7
5,2
3,1
4,5
4,2
3,7
3,8
0
2
4
6
8
10
12
19
92
r.
19
93
r.
19
94
r
19
95
r.
19
96
r.
19
97
r.
19
98
r.
19
99
r.
20
00
r.
20
01
r.
20
02
r.
20
03
r.
20
04
r.
20
05
r.
20
06
r.
20
07
r.
20
08
r.
20
09
r.
PRZESTĘPCZOŚĆ KOBIET
W kryminologii mówi się o dwóch aspektach przestępczości kobiet:
1) jakościowym- przedstawiającym dyskusje o specyfice przestępstw
popełnianych przez kobiety
2) ilościowym- chodzi o ustalenie rozmiarów przestępczości kobiet , oraz
porównanie ich z przestępczością mężczyzn w celu znalezienia odpowiedzi
na pytanie czy rzeczywiście mniej kobiet niż mężczyzn popełnia
przestępstwa.
W aspekcie jakościowym podejmuje się dyskusję :
-
czy istnieją specyficzne i charakterystyczne rodzaje przestępstw
popełnianych przez kobiety
-
czy kobiety dokonują takich samych przestępstw jak mężczyźni
-
czy wszystkie przestępstwa popełniane prze mężczyzn mogą popełniać
kobiety
-
czy istnieje różnica w sposobie ich dokonania
PRZESTĘPCZOŚĆ KOBIET
Czynniki biologiczne
Badacze poszukiwali związku między cyklami fizjologicznymi a
zachowaniami przestępczymi. Brano pod uwagę menstruację, ciążę, okres
poporodowy, oraz klimakterium. Według niektórych autorów z okresem
ciąży i okresem poporodowym wiążą się takie rodzaje przestępstw jak:
kradzieże sklepowe, dzieciobójstwo, znęcanie się nad dziećmi. Okresowi
ciąży w wielu przypadkach towarzyszą stany depresyjne, nadmierna
wrażliwość, chwiejność emocjonalna , które mogą sprzyjać zachowaniom
przestępczym.
Przemoc nad dziećmi lub dzieciobójstwo może mieć ścisły związek z
depresją poporodową szczególnie w przypadku kobiet, które po raz kolejny
zaszły w nieplanowaną lub niechcianą ciążę.
PRZESTĘPCZOŚĆ KOBIET
Czynniki psychologiczne
Badania biologiczne i psychologiczne, a także badanie form przestępczości
kobiet i mężczyzn wskazuje na różnice w stopniu agresywności obu płci i
typie zachowania agresywnego. Za K. Pospiszylem wyróżniamy trzy
płaszczyzny różniące reagowanie na wszelkie przeszkody i niepowodzenia
mężczyzn i kobiet. :
-
przedstawiciele obu płci w różnym stopniu przeżywają frustracje
-
przedstawicielom obu płci przypisywane jest różne prawo wyładowania
agresji, kobiety
– „bierne”, mężczyźni- „ czynne”
-
inne są kulturowe mechanizmy tłumaczenia agresji obu płci , u kobiet jest
zawsze oceniana bardziej surowo
PRZESTĘPCZOŚĆ KOBIET
Czynniki społeczne (socjologiczne).
Uważano , że czynnikami wpływającymi na przestępczość kobiet jest:
wzrastająca samodzielność i niezależność kobiet, wzrost gospodarczy, który
sprzyja wzrostowi przestępczości, zmieniające się modele zachowania
kobiet oraz specyficzne sposoby ich przystosowania. Albert Irak na
podstawie statystyk kryminalnych stwierdził , że im wyższy rozwój
gospodarczy tym większa przestępczość kobiet w społeczeństwie w pogoni
za bogactwem i na odwrót.
W ostatnich latach co raz częściej w etiologii przestępczości kobiet autorzy
odwołują się do teorii wieloczynnikowych lub do teorii wypracowanych dla
mężczyzn. Różnica płci koreluje raczej z rolami społecznymi, które pełnią.
Współczesne badania prowadzone w Polsce i innych krajach wskazuje na
wzrastającą liczbę przestępstw agresywnych popełnianych prze kobiety. Zmieniają
się motywy ich działania związane z niekorzystną sytuacją społeczną, najczęściej
rodzinną , nadużywaniem alkoholu. Potwierdzeniem tej tezy jest zdanie sędziów
którzy podkreślają , iż kobiety charakteryzują się większym niż w przypadku
mężczyzn , stopniem okrucieństwa. Są autorkami „agresywnych i bestialskich wręcz
zachowań” , stają się bezlitosne. Biorą udział w handlu narkotykami , są
egzekutorami długów , haraczy, stoją na czele grup przestępczych , a także coraz
częściej dokonują włamań i kradzieży.
PRZESTĘPCZOŚĆ KOBIET
Dzieciobójstwo – potoczna nazwa uśmiercenia własnego dziecka
Dzieciobójstwo (zgodnie z kodeksem karnym) następuje w okresie porodu,
pod jego wpływem, a jego sprawczynią może być wyłącznie matka. W
przypadku popełnienia tego przestępstwa przyjmuje się, że matka działa w
stanie zakłócenia równowagi psychicznej, spowodowanej np. obawą przed
reakcją rodziny, znacznym zniekształceniem dziecka, obawą przed
zabezpieczeniem socjalnym dla dziecka czy szczególnie trudną sytuacją
osobistą.
Rozróżnia się dzieciobójstwo:
-
czynne (np. zadanie noworodkowi śmiertelnych obrażeń)
- bierne (np. porzucenie go, pozostawienie bez opieki).
Dzieciobójstwo zagrożone jest karą od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia
wolności, przy czym zwykle sąd wymierza karę w wymiarze maksymalnie
dwóch lat z warunkowym jej zawieszeniem, a przy jej wymierzaniu bierze
pod uwagę opinie biegłego psychologa i psychiatry.
PRZESTĘPCZOŚĆ KOBIET
Art. 149. Matka, która zabija dziecko w okresie porodu pod wpływem jego
przebiegu, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
Art. 210 par.1. Kto wbrew obowiązkowi troszczenia się o małoletniego
poniżej lat 15 albo o osobę nieporadną ze względu na jej stan psychiczny
lub fizyczny osobę tę porzuca, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
par.2. Jeżeli następstwem czynu jest śmierć osoby określonej w par.1.
sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
Dzieciobójstwo:
Rok 1924: 1117
Rok 1933: 727
Rok 1938: 614
Rok 1945: 98
Rok 1946: 348
Rok 1950: 288
Rok 1954: 57
PRZESTĘPCZOŚĆ KOBIET
Dzieciobójstwo i zabójstwo dziecka - liczba przestępstw
stwierdzonych
43
38
47
26 28 25
19
10 13 13
20
36
28
38
55 54
77
63
71
76
63
86
58
70
94
78
46
50
53
59
56
52
42
44
31
12
53
46
0
10
20
30
40
50
60
70
80
90
100
1
9
9
0
r.
1
9
9
1
r.
1
9
9
2
r.
1
9
9
3
r.
1994r
1
9
9
5
r.
1
9
9
6
r.
1
9
9
7
r.
1
9
9
8
r.
1
9
9
9
r.
2
0
0
0
r.
2
0
0
1
r.
2
0
0
2
r.
2
0
0
3
r.
2
0
0
4
r.
2
0
0
5
r.
2
0
0
6
r.
2
0
0
7
r.
2
0
0
8
r.
Dzieciobójstwo
Porzucenie dziacka
PRZESTĘPCZOŚĆ KOBIET
Z badań Eugeniusza Bielickiego, opublikowanych przez
Bydgoskie Towarzystwo Naukowe wynika, że tylko 10 proc.
tych czynów popełniają matki z biednych, wielodzietnych
rodzin, natomiast 90 proc. -
samotne młode kobiety (w wieku
18-
25 lat). obawiające się agresji środowiska, wstydu.
Atmosfera potępienia za nieślubne dziecko lub za oddanie go
do adopcji powoduje, że sprawczynie ukrywają ciążę.
Polskie dzieciobójczynie w większości decydują się na tak
drastyczny czyn z powodu długiej depresji. Nierzadko po
zabiciu dziecka próbują popełnić samobójstwo.
PRZESTĘPCZOŚĆ KOBIET
Zdaniem francuskich psychiatrów i psychoanalityków, nie należy ulegać złudzeniu,
że dzieciobójczynie są "urodzonymi zbrodniarkami". Specjaliści spierają się o
psychologiczne przyczyny dzieciobójstw. Najczęściej wskazują na to, że jego
sprawczynie -
mimo fizjologicznych objawów, bólu i skurczów - uparcie nie przyjmują
do wiadomości, że są w ciąży, a w konsekwencji - nie potrafią zaakceptować porodu.
Psychiatrzy we Francją mówią tu o syndromie tzw. wypierania własnej ciąży.
Skutkiem psychicznego "wypierania własnej ciąży" bywa to, że kobiety, które zaszły
w nią wbrew swojej woli, nie rozważają nawet dokonania aborcji.
"Potrzeba trzech etapów, aby ciąża przebiegła w normalny sposób: kobieta musi
mieć świadomość, że zaszła w ciążę, następnie - że dziecko jest chciane, tak jakby
włączone w historię rodziny, i wreszcie - że w momencie porodu noworodek oddzieli
się od matki" - twierdzi psychoanalityk Sophie Marinopoulos, pracująca od 20 lat w
klinice położniczej. W jej opinii, bardzo często w wypadku dzieciobójstwa brakuje
jednego lub więcej z tych etapów.
Inną konsekwencją może być to, że nie uważają noworodka za własne dziecko, ale
za "część swojego ciała". "Niektóre (dzieciobójczynie) mówią: 'wyrzucić odpadek',
nie mają zupełnie świadomości, że wydały na świat dziecko"
PRZESTĘPCZOŚĆ KOBIET
W Polsce prawdziwa liczba dzieciobójstw lub morderstw
kilkunastotygodniowych dzieci jest o wiele wyższa, niż wynikałoby z
policyjnych statystyk. W Niemczech wykrywa się 13-15 proc. takich czynów,
specjaliści z Komendy Głównej Policji twierdzą zaś, że w naszym kraju
połowę. Rzeczywistą liczbę dzieciobójstw trudno oszacować, gdyż kodeks
karny za takie przestępstwo uznaje zamordowanie dziecka, które przeżyło
nie więcej niż siedem dni.
Dzieciobójczynie odbywające karę pozbawienia wolności są wyjątkowo ostro
traktowane przez współwięźniarki odsiadujące wyroki za pospolite przestępstwa.
Kryminolog prof. Brunon Hołyst stwierdził , że wyrządzenie krzywdy dziecku, a więc
osobie bezbronnej, jest traktowane jako oznaka słabości. Więźniowie takie
przestępstwa traktują jako ohydne, a ich sprawcy są bezlitośnie piętnowani. Wśród
skazanych kobiet dzieci są na piedestale, bo to właśnie ich brakuje kobietom
najbardziej.
Kary za dzieciobójstwo odbywa w polskich więzieniach jedynie kilka kobiet.
Około 130 pań odsiaduje natomiast wyroki za maltretowanie własnych
dzieci.