1 

Marzanna Suda – SOSW w Toruniu  

 

Budzenie empatii - scenariusz zająć

Przedmiot – Wychowanie do życia w rodzinie

Temat – Budzenie empatii

Klasa – VI

Czas zajęć – 45 min

Cele:

•

uczeń potrafi odczytywać emocje innych

•

uczeń uświadamia sobie wpływ zachowania i działania ludzi na nastrój i

samopoczucie innych

•

uczeń potrafi oceniać zachowanie swoje i innych

•

uczeń potrafi podjąć działania zmierzające do naprawy swojego ewentualnego

nieodpowiedniego zachowania wobec innych

Metody:

•

aktywizujące - „burza mózgów”, zabawa integracyjna „Kwiatek”, elementy dramy -

zabawa „Jakie to uczucie”,

•

słowne - dyskusja, praca w oparciu o aktywne słuchanie opowiadania

Formy : praca w grupach, praca indywidualna, praca zbiorowa

Środki :

•

rysunki konturowe przedstawiające kwiatek dla każdego ucznia

•

małe karteczki, pisaki

•

duże papierowe serce

•

opowiadanie o Tomku

Przebieg:

1. Zabawa integracyjna „Kwiatek”

Nauczyciel rozdaje uczniom rysunek konturowy przedstawiający kwiatek z trzema

płatkami. Uczniowie w środku kwiatka wpisują imię koleżanki, (kolegi) siedzącej obok,

a następnie na każdym płatku piszą trzy pozytywne cechy tej osoby, później wymieniają się

kwiatkami. Chętne osoby czytają głośno, co napisały o swoim sąsiedzie.

2. Ćwiczenie pt.„Mój dobry i zły dzień”

Nauczyciel prosi uczniów aby dobrali się w trójki. Rozdaje kartki papieru oraz pisaki.

Następnie poleca im by przypomnieli sobie jeden dzień, w którym czuli się bardzo szczęśliwi,

2 

Marzanna Suda – SOSW w Toruniu  

 

zadowoleni, coś udało im się zrobić oraz jeden dzień, w którym czuli się nieszczęśliwi

i smutni, spotkała ich przykrość. Zadaniem uczniów jest zapisanie na kartkach jak czuli się w

tych dniach, jaki mieli nastrój, w jaki sposób się zachowywali.

Następnie wybrane osoby z grup omawiają swoją pracę, nauczyciel zapisuje w dwóch

kolumnach na tablicy odczucia i zachowania dzieci związane z „dobrym i złym dniem”.

Na zakończenie ćwiczenia pytamy uczniów o to, jaki wpływ na nasz nastrój i humor mają

inni ludzie.

3. „Historia jednego z nas”

W dyskusji podsumowującej poprzednie ćwiczenie uczniowie dochodzą do wniosku, że

na nasze samopoczucie i wewnętrzną radość duży wpływ mają inne osoby. Jeśli ludzie są dla

nas mili i dobrzy, czujemy się wspaniale. Jeśli jednak spotykają nas przykrości od innych

przestajemy czuć się dobrze. Nasze wewnętrzne szczęście zaczyna się zmniejszać.

Nauczyciel proponuje uczniom wysłuchanie pewnej historii. Przed jej opowiedzeniem

uczniowie ustalają imię głównego bohatera oraz jego wiek.

Po nadaniu chłopcu imienia np. Tomek, nauczyciel przywiesza na tablicy duże papierowe

serce i informuje uczniów, że jest to „wewnętrzne szczęście” Tomka ( dobre samopoczucie,

radość życia).

Następnie prosi uczniów, aby w czasie słuchania historii- w momencie, kiedy uznają, że

Tomka spotyka przykrość ze strony innych ludzi – podnosili rękę i mówili „stop”, a następnie

podchodzili do tablicy i odrywali kawałek papierowego serca.

Historia jednego z nas

•

Tomek chodzi do szóstej klasy. Jego nieszczęścia zaczęły się dwa miesiące

temu. Miał kiepską formę podczas meczu piłki nożnej i przepuścił dwie bramki.

Koledzy z klasy byli wściekli, że znowu przegrali z VIb i ze złości wyrzucili Tomka

z drużyny, chociaż był bardzo dobrym bramkarzem. Wszyscy zaczęli mu za to

strasznie dokuczać i przezywać go. Tomek nie mógł przejść przez korytarz, aby go nie

wyśmiano. Któregoś dnia, po lekcjach Tomek zauważył, że ktoś pomalował jego

kurtkę niezmywalnym flamastrem. Był zrozpaczony. W następnym tygodniu

dowiedział się, że cała klasa plotkuje na temat jego donoszenia nauczycielom. Tomek

wiedział, że to absolutne kłamstwo ale nie mógł tego wyjaśnić, bo nikt nie chciał

z nim rozmawiać. Nie zaproszono go nawet na prywatkę klasową. Tomek czuł się

coraz gorzej, nie miał ochoty wychodzić z domu ani odrabiać lekcji.

3 

Marzanna Suda – SOSW w Toruniu  

 

Po przeczytaniu historii pytamy uczniów o to, jakie uczucia mogły towarzyszyć Tomkowi

w trakcie kolejnych „katastrof”, co się stało z jego „wewnętrznym szczęściem”?

Nawiązując do odrywania kawałków serca uczniowie dochodzą do wniosku, że każdy

z nas może skrzywdzić drugą osobę jeśli postępuje niedelikatnie, niesprawiedliwie czy

bezmyślnie.

4. Odbudowujemy „wewnętrzne szczęście”

Nauczyciel rozdaje grupom kawałki podartego serca i poleca by zastanowić się i napisać,

w jaki sposób można pomóc Tomkowi i odbudować jego „wewnętrzne szczęście”.

Następnie każda grupa przedstawia swoje propozycje, podchodzi do tablicy i dokleja

oderwany fragment.

Uczniowie podczas tych czynności dochodzą do bardzo ważnych wniosków, że odbudowa

wewnętrznego szczęścia jest możliwa ale bardzo trudna, a wyrządzone komuś krzywdy

zostawiają ślady.

5. Zabawa „ Jakie to uczucie”

Nauczyciel wybiera z klasy kilku ochotników, którzy kolejno przedstawiają za pomocą

mimiki i gestykulacji jakieś uczucie np. radość złość smutek itp. Zadaniem pozostałych dzieci

jest odgadnięcie jakie to uczucie.

6. Zadanie do przemyślenia w domu.

Uczniowie mają się zastanowić i napisać co mogą zrobić, by innym w ich klasie żyło się

lepiej.

Wykorzystano pozycję „Spójrz inaczej” A. Kołodziejczyka, E. Czemierowskiej.