Instytut Wydawniczy
COMPASSION

I

ISBN 978-83-89918-40-6

www.sklep.af.com.pl

J A K U W O L N I Ć W I A R Ę

Biblia uczy - jeżeli wierzysz w swoim
sercu i wyznajesz ustami - stanie ci się!
W niniejszej książce Kenneth E. Hagin
wyjaśnia, że wyznanie jest sposobem na
uwolnienie wiary do działania.

Książka omawia następujące zagadnienia:

trzy rodzaje wyznań

•

dlaczego musimy ćwiczyć i uwalniać wiarę do

•

działania
dlaczego wyznanie jest kluczem do sięgania po

•

Boże obietnice
jak właściwe wyznanie otwiera drzwi do ponad-

•

naturalnego Bożego błogosławieństwa
jak budować solidne i pozytywne życie w oparciu

•

o wiarę

K

enneth E

. H
agin

JAK UWOLNI

Ć

WIAR

Ę

KENNETH E.HAGIN

JAK

UWOLNIĆ

WIARĘ

COMPASSION 2009

JAK

UWOLNIĆ

WIARĘ

Kenneth E. Hagin

Tytuł oryginału:

How To Turn Your Faith Loose

Przekład

Artur Kościsty

Korekta

Wojciech Włoch

Opracowanie okładki

Danuta Bryńska

Jak uwolnić wiarę

ISBN 978-83-89918-40-6

copyright © 2001 by Rhema Bible Church aka

Kenneth Hagin Ministries. Inc. All Rights Reserved

Polskie tłumaczenie, copyright © 2009

Instytut Wydawniczy „Compassion”, Szczecin

www.compassion.pl

Współwydawca:

Wydawnictwo AF, [e-mail]

Wersety biblijne zaczerpnięte zostały

z Biblii wydanej przez Towarzystwo Biblijne w Polsce.

Spis treści

Rozdział 1
Trzy rodzaje wyznań ..............................................................5

Rozdział 2
Wyznanie - klucz do wiary ....................................................19

Rozdział 3
Pozytywne wyznanie .........................................................27

Rozdział 4
Właściwe wyznanie - klucz do ponadnaturalności .............37

5

Rozdział 1

Trzy rodzaje wyznań

Albowiem sercem wierzy się ku usprawiedliwieniu, a usta-
mi wyznaje się ku zbawieniu.

List do Rzymian 10:10

Nowy Testament mówi o trzech rodzajach wyznań.

W Ewangelii Jana 16:7-11 Jezus powiedział coś bar dzo
ważnego: Lepiej dla was, żebym ja odszedł. Bo jeśli nie odej-
dę, Pocieszyciel do was nie przyjdzie, jeśli zaś odejdę, poślę
go do was. A On, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu,
i o sprawiedliwości, i o sądzie; o grzechu, gdyż nie uwierzyli
we mnie; o sprawiedliwości, gdyż odchodzę do Ojca...

Zauważ, że powiedział: „O grzechu, gdyż nie uwierzyli

we mnie”. Jezus mówi tutaj o tym, że Duch Święty uświa-
domi grzesznikom istnienie jednego tylko grzechu, pole-
gającego na tym, że nie uwierzyli w Jezusa. Jak wiele razy
kładliśmy nacisk na to, że grzesznik, aby zostać zbawionym,
musi wyznać wszystkie kiedykolwiek popełnione grzechy.

A przecież nie może tego zrobić, bo nie jest w stanie

przypomnieć sobie wszystkiego, co zrobił w przeszłości.
Grze sznik musi przede wszystkim wyznać, że Jezus jest
Panem.

Drugim wyznaniem, o którym mówi Nowy Testament,

jest wyznanie grzechów przez wierzącego, który utracił spo-
łeczność z Bogiem. Zerwana relacja z Oj cem może nawet być
przyczyną choroby. Wyznawajcie tedy grzechy jedni drugim

Jak uwolnić wiarę

6

i módlcie się jedni za drugich, abyście byli uzdro wieni... (Jak
5:16).

Trzecim rodzajem wyznania jest wyznawanie naszej

wiary w Słowo, w Chrystusa i w Boga Ojca.

Istnieje wyraźna różnica pomiędzy grzechami po

-

peł nianymi przez Żydów, do których przemawiali Jezus
i Jan Chrzciciel za czasów Starego Przymie rza, a grze cha -
mi człowieka, który nigdy nie spotkał Jezusa. W Ewangelii
Mateusza 3:5-6 czytamy: Wtedy przychodziła do niego Je-
rozolima oraz cała Judea i cała okolica nadjordańska. I byli
chrzczeni przezeń w rzece Jordanie, wyznając grzechy swoje.

Mamy tu obraz ludu Bożego, wyznającego swoje grze-

chy i przyjmującego chrzest od Jana. Nie jest to chrzest
chrześcijański. Jezus wtedy jeszcze nie umarł i nie powstał
z martwych. Jan nie chrzcił w imię Ojca, Syna i Ducha
Świętego. Chrzcił on w imię Ojca. Wierzącymi byli tam
Żydzi żyjący pod zakonem.

W Dziejach Apostolskich 19:18 czytamy: Wielu też

z tych, którzy uwierzyli, przychodziło, wyznawało i uja-
wniało uczynki swoje. Nie byli oni Żydami. Nie jest po-
wiedziane, jakie grzechy wyznawali, ale oczywiste jest, że
wyznawali grzechy związane z uprawianiem sztuk magicz-
nych. Nie wyznawali ich po to, by zostać zbawionymi, po-
nieważ już byli zbawieni. Dlatego też łatwiej im było oka-
zać skruchę.

Tak często ludzie robią wszystko na odwrót. Mówią

grzesznikom, że mają przestać robić złe rzeczy. A przecież
człowiek musi, przede wszystkim, zaakceptować to, że Je-
zus jest Panem, a wtedy wszystkie inne problemy same za-
czną się rozwiązywać.

7

Trzy rodzaje wyznań

Pewien misjonarz z denominacjii Foursquare opowie-

dział mi o przebudzeniu w Brazylii, które rozpoczęło się
w roku 1956, kiedy to 268 tysięcy ludzi zostało zbawio-
nych, a prawie 100 tysięcy ochrzczonych Duchem Świętym.
W przeciągu roku powstało 100 kościołów. Było to ogrom-
ne przebudzenie, zwłaszcza, jeśli weźmiemy pod uwagę
fakt, że 99% tych ludzi było katolikami.

Misjonarz opowiadał mi: „Po siedmiu latach spędzo-

nych w Brazylii mieliśmy tam tylko małą stację misyjną
liczącą 37 osób w szkole niedzielnej. Zacząłem poświęcać
swój czas na studiowanie Słowa Bożego, post i modlitwę.
Nie poprzestałem na tym. Zacząłem działać zgodnie z Bo-
żym planem. Post i mo dlitwa po prostu dały mi więcej cza-
su na to, by czekać na Boga.

Oczekując na Boże poruszenie, w swoich kazaniach nie

atakowałem innych kościołów. Starałem się podkreślać to,
co mówi Słowo. Katolicy mieli pewną pieśń o krwi Jezu-
sa. Zaadoptowaliśmy ją więc jako naszą pieśń przewodnią
i rozpoczęliśmy spotkania namiotowe. Gdy zaczynaliśmy
śpiewać, ludzie słyszeli znajomą melodię i przychodzi-
li tłumnie. Gdy pytali nas, czy jesteśmy katolikami, od-
powiadaliśmy: ‘Tak, ale nie rzymskimi’. Słowo ‘katolicki’
znaczy ‘powszechny’, a my wierzymy, że jest tylko jeden
powszechny Kościół.

Jedna z kobiet, która została zbawiona i napełniona Du-

chem Świętym, powiedziała: – Od kiedy przyszłam tutaj,
msza mi nic nie daje. Praktycznie nie chodzę już do koś-
cioła. Chyba całkiem zrezygnuję. Co o tym sądzisz?

Misjonarz odpowiedział: – Powinnaś zrobić to, do cze-

go Pan cię prowadzi.

– Wiesz, ja nie rozumiem, co to jest, ale nic mi już nie

daje modlenie się do obrazów. – odpowiedziała.

Jak uwolnić wiarę

8

W swoim domu miała w każdym pokoju po jednym

obrazie. – Lepiej się czuję, kiedy zaczynam modlić się sama
i mówić językami. Kilkakrotnie przychodziła mi do głowy
myśl, żeby je pozdejmować i wyrzucić do śmieci. Co byś
mi poradził?

Misjonarz odpowiedział: – Nie mam żadnych sugestii.

Po prostu idź za tym, do czego jesteś przekonana i pozwól
Panu się prowadzić.

Kilka dni później powiedziała mu, że wyrzuciła je do

śmieci i przestała chodzić na mszę. Niedługo potem zaczę-
ła chodzić do Kościoła Foursquare.

Nie głosimy negatywnej ewangelii i nikogo nie zwal-

czamy – po prostu mówimy ludziom prawdę”.

W roku 1942 przeczytałem w Pentecostal Evangel ar-

tykuł pewnego pastora, który zdobył dla Chrystusa wie-
lu katolików. Powiedział, że nigdy nie mówi im, że są
w błę dzie, gdyż spory religijne są stratą czasu. Napi-
sał: „Zna j duję jakiś punkt, w którym mogę się z nimi
zgodzić. Zapewniam ich często, że wierzę w Marię bar-
dziej niż oni. Pokazuję im w Dziejach Apostolskich miej-
sce, w którym opisane jest, jak Maria poszła do wieczer-
nika i została napełniona Duchem Świętym. Ja poszedłem
w jej ślady i również zostałem napełniony Duchem Świętym
– zapewniam.

Gdy tylko widzą, co zrobiła Maria, są również na to

gotowi. Nie odważyłbym się powiedzieć im, że najpierw
muszą zostać zbawieni. Proszę ich tylko, żeby uklękli
– nie mają nic przeciwko klęczeniu. Wtedy zaczynamy się
modlić. Najpierw proszę ich, by pomodlili się modlitwą
grzesznika, a następnie prowadzę ich w kierunku przyjęcia
Ducha Świętego i mówienia innymi językami”.

9

Trzy rodzaje wyznań

W ostatnim z kościołów, w którym byłem pastorem, od-

wiedziłem pewne małżeństwo. Żona była osobą zbawioną,
a mąż nie. Kiedy zaprosiłem ich do kościoła, powiedział:

– Ja nie przyjdę. Zawsze, kiedy idę do kościoła, zaczy-

nam nabierać przekonania o tym, że jestem grzeszny.

– Właśnie o to chodzi – zauważyłem.
On na to: – Dziś rano przy śniadaniu żona zadała mi

pytanie, dlaczego po prostu nie przestanę robić tego czy
tamtego i nie pozwolę się Bogu zbawić. Ona o tym nie
wie, ale był taki czas, kiedy przestawałem robić złe rzeczy,
a mimo to ciągle do nich wracałem.

A przecież ten człowiek nie musiał z niczego rezygno-

wać, by zostać zbawionym. Ponieważ jeśli ustami swoimi
wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że
Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz (Rz 10:9).

To jest zasadnicze wyznanie, które musi uczynić każdy

grzesznik. Jest on w Bożych oczach winien tylko jednego
grzechu: odrzucenia Jezusa jako Zbawiciela i Pana. Bóg
chce, byśmy wyznali panowanie Jezusa w naszym życiu.

Żądanie od grzesznika, aby wyznał swoje grzechy za-

nim Bóg może uczynić z niego nowe stworzenie, jest tak
samo bezsensowne, jak gdyby osoba rządząca państwem
zwróciła się do skazańca w więzieniu: „Zwolnię cię pod
warunkiem, że przyznasz, że jesteś w więzieniu”. Jest to
oczywisty fakt. Tak samo oczywistym jest fakt, że grzesz-
nik jest dzieckiem diabła. Musi on wyznać, że Jezus jest
Panem. Musi pozwolić Jezusowi dominować w swoim
codziennym życiu. Wyznanie Jezusa Panem jest sednem
ewangelii.

Zauważ sformułowanie: „Jeśli ustami swoimi wyznasz”.

Wyznanie musi być słyszalne, usta muszą ukształtować

Jak uwolnić wiarę

10

słowa. Wyznanie służy nie tylko nam samym, ale jest rów-
nież świadectwem dla ludzi wokół nas.

Kiedyś, gdy nauczałem w Dallas, pewien mężczyzna

powiedział mi: – My mężczyźni codziennie rano spoty-
kamy się na modlitwie przed pójściem do pracy. Pewien
człowiek przychodzi na nie i modli się od sześciu miesięcy
przez pięć dni w tygodniu, a ciągle nie jest zbawiony. My-
ślę, że moglibyśmy mu pomóc.

Podczas specjalnej wieczornej sesji nauczania w sobo-

tę zostałem przedstawiony temu człowiekowi i w momen-
cie, kiedy na niego spojrzałem, natychmiast wiedziałem,
co było nie w porządku. Podczas nabożeństwa, na którym
składane były świadectwa, powiedziałem mu:

– Wstań i złóż świadectwo, że zostałeś zbawiony.
Przestraszony, rozejrzał się wokół siebie, słowa nie chcia-

ły mu przejść przez gardło, wreszcie wykrztusił z siebie:
– Ale ja nie jestem jeszcze zbawiony.

Powiedziałem: – Masz w ręku swoją Biblię, prawda?

Otwórz List do Rzymian 10:9-10 i głośno przeczytaj.

Zaczął czytać: Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus

jest Panem, i uwierzysz w sercu, że Bóg wzbudził go z mar-
twych, zbawiony będziesz. Albowiem sercem wierzy się ku
usprawiedliwieniu, a ustami wyznaje się ku zbawieniu.

Poprosiłem, by powtórzył ostatnie zdanie: „...a ustami

wyznaje się ku zbawieniu”.

– Jest rzeczą oczywistą, ze nie możesz zostać zbawio-

ny, dopóki tego nie wyznasz. Musisz to wyrazić ustami.
Wstań więc i wyznaj, że jesteś zbawiony – powiedziałem.

– No cóż – powiedział – Ale ja nie czuję, że jestem zba-

wiony

11

– Oczywiście, że nie czujesz. Nie możesz czuć czegoś,

czego nie masz. A nie możesz tego mieć, dopóki tego nie
wyznasz – powiedziałem.

– Nie jestem pewien, czy chcę to zrobić – odparł.
– Jeśli dobrze zrozumiałem, to przez sześć miesięcy

przychodziłeś do tego kościoła i modliłeś się – odparłem
na to.

– Dokładnie tak było. To było niezwykłe przeżycie

– płakałem i pokutowałem przez sześć miesięcy.

Powiedziałem mu: – Jedyne, czego ci brakuje, to postą-

pić zgodnie z tym wersetem. Wstań więc i wyznaj co trze-
ba.

– Cóż, wierzę w te wersety: Jezus umarł za moje grze-

chy i zmartwychwstał. Bóg wzbudził Go z mar twych dla
mojego usprawiedliwienia, więc po prostu przyjmuję Go
jako mojego Zbawiciela i wyznaję jako mojego Pana – od-
powiedział.

Po tym natychmiast usiadł. Później opowiadał: – Gdy

to wyznałem, coś się stało w moim wnętrzu.

– Tak, twój duch otrzymał życie wieczne – przytak-

nąłem.

W Ewangelii Mateusza 10:32-33 jest napisane: Każde-

go więc, który mnie wyzna przed ludźmi, i Ja wyznam przed
Ojcem moim, który jest w niebie; Ale tego, kto by się mnie za-
parł przed ludźmi, i Ja się zaprę przed Ojcem moim, który
jest w niebie.

Publiczne wyznanie jest wyrażeniem woli zerwania

więzi ze światem. Oddajemy się w posłuszeństwo innemu
Panu, któremu zaczynamy służyć – wyznanie to określa
naszą nową pozycję. W chwili, gdy czynimy Jezusa Panem
naszego życia, oddajemy się pod Jego kierownictwo, opie-
kę i ochronę.

Trzy rodzaje wyznań

Jak uwolnić wiarę

12

Drugim rodzajem wyznania jest przyznanie się przez

wierzącego do popełnionego grzechu, przez który ze-
rwał społeczność z Bogiem. W momencie, gdy grzeszy-
my, tracimy z Nim społeczność. Grzech zawsze sprawia,
że „gaśnie” w nas światło. Wiara drży w ciemności, gdy
społeczność z Bogiem jest zerwana. W Psalmie 137 widzi-
my przykład zerwanej społeczności. Izrael zgrzeszył i trafi ł
w niewolę. Wszyscy wspominali Syjon. Zawiesili swoje lut-
nie na wierzbach, a wrogowie żądali od nich słów pieśni.
Wołali: Jakże mamy śpiewać pieśń Pana na obcej ziemi?
(Ps 137:4). To jest doskonały obraz ludzi, którzy utracili
społeczność z Bogiem – nie jest im wtedy „do śpiewu”!

W 1 Liście Jana 1:3-7 czytamy: Co widzieliśmy i sły-

szeliśmy, to i wam zwiastujemy, abyście i wy społeczność
z nami mieli. A społeczność nasza jest społecznością z Oj cem
i z Synem Jego, Jezusem Chrystusem.

A to piszemy, aby radość nasza była pełna. A zwiastowa-

nie to, które słyszeliśmy od niego i które wam ogłaszamy, jest
takie, że Bóg jest światłością, a nie ma w nim żadnej ciem-
ności.

Jeśli mówimy, że z nim społeczność mamy, a chodzimy

w ciemności, kłamiemy i nie trzymamy się prawdy. Jeśli zaś
chodzimy w światłości, jak On sam jest w światłości, spo-
łeczność mamy z sobą, i krew Jezusa Chrystusa, Syna Jego,
oczyszcza nas od wszelkiego grzechu.

Zauważ, że w powyższym fragmencie słowo „społecz-

ność” zostało wymienione cztery razy. Słowa te nie zostały
napisane do grzesznika. Kieruje te słowa do osoby wierzą-
cej. Po pierwsze, jako ostrzeżenie przed zerwaniem spo-
łeczności, a po drugie, aby mu pokazać, jak odzyskać utra-
coną już społeczność. Wyjaśnia mu także ważną prawdę:

13

Jeżeli mówimy, że mamy z Nim społeczność, a chodzimy
w ciemności, to kłamiemy. Innymi słowy, jeśli jest poza
społecznością, a twierdzi, że wszystko jest w porządku
– nie mówi prawdy. Jeśli zapewnia, że nie popełnił grzechu,
a mimo to nie ma społeczności, to jego wiara jest chwiej-
n

a. Dalej czytamy, że jeśli wyzna swoje grzechy, to wier-

ny i sprawiedliwy Bóg odpuści je i oczyści go od wszelkiej
nieprawości.

Jeśli zgrzeszyłeś, to masz tego świadomość. Nie próbuj

więc wyciągać na światło dzienne czegoś po to, aby siebie
potępić. Zawsze możesz znaleźć coś, czym możesz się oskar-
żać

–

okradasz siebie wtedy z wiary. Gdy grzeszysz, wiesz

o tym. Mamy w sercu „monitor”, który daje nam znać, gdy
zrobiliśmy coś nie tak. Jeśli w czymś zawiodłeś, nie

czekaj.

Natychmiast powiedz: „Panie, nie wyszło mi. Przebacz mi,
proszę”. On przebaczy, a ty będziesz mógł dalej chodzić
w spo łeczności z Nim.

W momencie, kiedy wyznaję moje grzechy, Bóg mi

wybacza, a ja staję w Jego obecności tak, jakbym nigdy
nie popełnił grzechu. Nie musimy ciągle na nowo wy-
znawać naszych grzechów. To rodzi słabość, wątpliwość
i świadomość grzechu w naszym duchu. Jeśli raz wyznali-
śmy grzech, On nam wybaczył i zapomniał. Również i ty
musisz o tym zapomnieć. Ja, jedynie Ja, mogę przez wzgląd
na siebie zmazać twoje przestępstwa i twoich grzechów nie
wspomnę (Iz 43:25).

Jeśli On nie chowa w pamięci tego, co zerwało waszą

społeczność, dlaczego ty miałbyś to robić? To nie Bóg cię
potępia. Szatan próbuje cię oszukać. W Liście do Hebraj-
czyków 8:12 jest napisane: Gdyż łaskawy będę na nieprawo-
ści ich, a grzechów ich nie wspomnę więcej.

Trzy rodzaje wyznań

Jak uwolnić wiarę

14

Słyszałem, jak ludzie mówili:
– Nie wiem, czy Bóg mnie uzdrowi. Zgrzeszyłem. Za-

wiodłem.

A Bóg mówi: „Łaskawy będę na nieprawości ich,

a grzechów ich nie wspomnę więcej”.

Jeśli tylko poprosiłeś Go o to, by ci przebaczył, On już

nie pamięta, że kiedykolwiek zrobiłeś coś złego.

Wierzący człowiek musi chcieć przebaczyć samemu

sobie, tak samo jak Ojciec chce jemu przebaczyć. Wielu
ludzi pozbawiło się wiary, ponieważ nie chcieli, lub nie
umieli sobie przebaczyć. Żyją w potępieniu, a to okrada
ich z wiary.

Zwróć uwagę na to, co jest napisane w Liście Jakuba

5:14-15:

Choruje kto między wami? Niech przywoła starszych zbo-

ru i niech się modlą nad nim, namaściwszy go oliwą w imie-
niu Pańskim. A modlitwa płynąca z wiary uzdrowi chorego
i Pan go podźwignie; jeśli zaś dopuścił się grzechów, będą mu
odpuszczone.

Czasami, używając tych wersetów przy okazji nauczania

o Bożym uzdrowieniu, nie czytamy ostatniego zdania.

Jakiś czas temu modliłem się za pewnego człowieka ze

świadomością, że trwał on w grzechu. Wiedziałem, że cią-
gle na nowo potykał się o ten sam „kamień”. W modlitwie
powiedziałem Panu: „Cóż, teraz już nie mam pewności co
do tego człowieka. W końcu ciągle robi tę samą rzecz”.

Pan powiedział mi: „Czy sądzisz, że prosiłbym cię, żebyś

zrobił coś, czego ja bym nie zrobił? Piotr powiedział: ‘Pa-
nie, jeśli mój brat zgrzeszy przeciwko mnie, ile razy mam
mu odpuścić? Czy aż do siedmiu razy?’ Odpowiedziałem:

15

‘Nie do siedmiu, a do siedemdziesięciu razy siedem’. Daje
to 490 razy. Czy wymagałbym od ciebie zrobienia czegoś,
czego Ja sam bym nie zrobił?”

Odpowiedziałem: „Nie, to byłoby niesprawiedliwe,

a Ty nie jesteś niesprawiedliwy”.

Potem powiedział: „Wybaczę temu człowiekowi. Ty zaś

kontynuuj i módl się wspólnie z nim”.

Czasami myślimy: „On zrobił coś złego. Będzie musiał

zebrać plon swego postępku. Tak naprawdę, to jego cho-
roba jest rezultatem tego, że postąpił źle”. Czasami zerwa-
na społeczność rzeczywiście prowadzi do choroby. Ale Pan
mówi: „Jeśli zaś dopuścił się grzechów, będą mu odpusz-
czone”.

Niektórzy ludzie tracą wiarę z własnej winy. Sądzą,

że ponieważ zgrzeszyli, Bóg nie będzie chciał uleczyć ich
z choroby. Jednak Bóg mówi: A modlitwa płynąca z wia-
ry uzdrowi chorego i Pan go podźwignie; jeśli zaś dopuścił się
grzechów, będą mu odpuszczone.

Jakiś czas temu nauczałem na ten temat na pewnym se-

minarium. Przełożony okręgu powiedział mi:

– Był taki czas, kiedy nie zgodziłbym się z tym, cze-

go nauczasz. Jednakże zanim zostałem przełożonym okrę-
gu, prowadziliśmy pracę duszpasterską w nowym, zbudo-
wanym przez nas budynku. Nie mieliśmy w kościele zbyt
wielu mężczyzn. Całe brzemię fi nansów spoczywało na
kobietach. To one starały się jak mogły pokrywać wszelkie
opłaty związane z utrzymaniem miejsca zgromadzeń. Mie-
liśmy jednego mężczyznę, który prowadził własną fi rmę
i powodziło mu się lepiej niż innym. Jego tygodniowe ofi a-
ry wynosiły około dolara, chociaż tak bardzo potrzebowa-
liśmy fi nansowego wsparcia z jego strony.

Trzy rodzaje wyznań

Jak uwolnić wiarę

46

Modlitwa grzesznika

Jeżeli uznajesz Jezusa za swojego Pana i Zbawiciela

oraz chcesz przyjąć Go do swojego serca pomódl się
słowami poniższej modlitwy:

Drogi Ojcze Niebieski, przychodzę do Ciebie

w imie niu Jezusa. Wiem, że mnie nie odrzucisz, po-
nieważ Twoje Słowo mówi: ...tego, który do mnie przy-
chodzi, nie wyrzucę precz (Ewangelia Jana 6:37). Dzię-
kuję Ci za to.

Powiedziałeś również, że: Każdy, kto wzywa imienia

Pańskiego, zbawiony będzie (List do Rzymian 10:13)
oraz: Jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem,
i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził Go z mar-
twych, zbawiony będziesz. Albowiem sercem wierzy się
ku usprawiedliwieniu, a ustami wyznaje się ku zbawie-
niu (List do Rzymian 10:13).

Wierzę w mym sercu, że Jezus Chrystus jest Synem

Bożym. Wierzę, że powstał z martwych dla mego us-
pra wiedliwienia. Wyznaję Go jako mojego Pana i Zba-
wiciela. Panie, wybacz mi me grzechy, wejdź do mego
serca i zbaw mnie.

Amen.

47

O autorze

Służba Kennetha E. Hagina trwała ponad 70 lat od mo-

mentu, kiedy jako siedemnastoletni chłopiec doświadczył
od Boga cudownego uzdrowienia z poważnej wady serca
oraz z nieuleczalnej choroby krwi. Chociaż w 2003 roku
odszedł do Pana, jego służba wciąż jest błogosławieństwem
dla wielu.

„Kenneth Hagin Ministries” nadaje program radiowy

„Seminarium Wiary w Eterze”, transmitowany w całych
Stanach Zjednoczonych oraz w ponad stu innych krajach.

Wydaje także bezpłatny miesięcznik „Word of Faith”, or-
ganizuje kampanie ewangelizacyjne o zasięgu krajowym,
prowadzi korespondencyjną Szkołę Biblijną RHEMA,
Centrum Biblijne RHEMA, Stowarzyszenie Absolwentów
RHEMA, Międzynarodowe Stowarzyszenie Duszpasterskie
RHEMA oraz służbę wśród więźniów.

Jak uwolnić wiarę

48

Książki Kennetha E. Hagina,

które ukazały się nakładem IW Compassion

www.compassion.pl

Miłość - droga do zwycięstwa

Dotyk Midasa

Uzdrowienie należy do nas

Odkupiony od ubóstwa, choroby i duchowej śmierci

Potrójna natura człowieka

Duch człowieka

Nadchodząca odnowa

Dlaczego ludzie upadają pod mocą

Czy chrześcijanie muszą cierpieć?

Byłem w piekle

7 kroków do osądzania proroctw

Służba Jezusa dzisiaj

El Shaddai

Jak uwolnić wiarę?

Zoe- Boży rodzaj życia

Dystrybucja:

Instytut Wydawniczy „Compassion”,

skr. poczt. 12, 71-047 Szczecin 26

[e-mail], www.compassion.pl

Wydawnictwo AF

skr. poczt. 32, 66-400 Gorzów Wlkp. tel. [phone]

[e-mail], www.sklep.af.com.pl

Instytut Wydawniczy
COMPASSION

I

ISBN 978-83-89918-40-6

www.sklep.af.com.pl

J A K U W O L N I Ć W I A R Ę

Biblia uczy - jeżeli wierzysz w swoim
sercu i wyznajesz ustami - stanie ci się!
W niniejszej książce Kenneth E. Hagin
wyjaśnia, że wyznanie jest sposobem na
uwolnienie wiary do działania.

Książka omawia następujące zagadnienia:

trzy rodzaje wyznań

•

dlaczego musimy ćwiczyć i uwalniać wiarę do

•

działania
dlaczego wyznanie jest kluczem do sięgania po

•

Boże obietnice
jak właściwe wyznanie otwiera drzwi do ponad-

•

naturalnego Bożego błogosławieństwa
jak budować solidne i pozytywne życie w oparciu

•

o wiarę

K

enneth E

. H
agin

JAK UWOLNI

Ć

WIAR

Ę

KENNETH E.HAGIN

JAK

UWOLNIĆ

WIARĘ