„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Wojciech Pilc

Przygotowanie materiałów ilustracyjnych 311[28].Z2.03

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1

Recenzenci:

dr inż. Henryk Godlewski
mgr inż. Tomasz Pawłowski

Opracowanie redakcyjne:
mgr Elżbieta Gonciarz




Konsultacja:
dr inż. Bożena Zając

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczn

ą

programu jednostki modułowej 311[28].Z2.03,

„Przygotowanie materiałów ilustracyjnych”, zawartego w modułowym programie nauczania dla
zawodu technik poligraf.

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

3

2. Wymagania wstępne

5

3. Cele kształcenia

6

4. Przykładowe scenariusze zajęć

7

5. Ćwiczenia

11

5.1. Teoretyczne podstawy reprodukcji poligraficznej

11

5.1.1. Ćwiczenia

11

5.2. Charakteryzowanie technologii reprodukcji klasycznej

14

5.2.1. Ćwiczenia

14

5.3. Charakteryzowanie technologiczno-eksploatacyjne skanerów

17

5.3.1. Ćwiczenia

17

5.4. Obróbka elektroniczna zeskanowanych obrazów

20

5.4.1. Ćwiczenia

20

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

23

7. Literatura

37

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie technik poligraf, w obrębie jednostki
modułowej 311[28]Z2.03 Przygotowanie materiałów ilustracyjnych. Jednostka modułowa
zawarta jest w module Poligraficzne procesy przygotowawcze (schemat układu jednostek
modułowych przedstawiony jest na stronie 4 tego poradnika).

W poradniku zamieszczono:

– wymagania wstępne – wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć już ukształtowane,

aby bez problemów mógł korzystać z poradnika,

– cele kształcenia – wykaz umiejętności, jakie uczeń ukształtuje podczas pracy

z poradnikiem,

– przykładowe scenariusze zajęć,
– przykładowe ćwiczenia ze wskazaniami do realizacji, zalecanymi metodami nauczania–uczenia

się oraz środkami dydaktycznymi,

– ewaluację osiągnięć ucznia – przykładowe narzędzia pomiaru dydaktycznego,
– wykaz literatury.

Treść programu jednostki modułowej zawiera podstawowe zagadnienia związane

z technologiami przygotowania do druku ogólnie pojętych materiałów ilustracyjnych takich
jak: zdjęcia, slajdy grafiki, itp. Jako materiał ilustracyjny potraktowane zostały również
materiały uzyskane przy zastosowaniu fotograficznych aparatów cyfrowych. Program
jednostki powinien być realizowany w ścisłej korelacji z tematyką określoną w innych
jednostkach modułowych wyodrębnionych w module Poligraficzne procesy przygotowawcze.

Jednostka modułowa Przygotowanie materiałów ilustracyjnych została podzielona na

cztery rozdziały. Najwięcej miejsca zajmują zagadnienia dotyczące:
– teoretycznych podstaw reprodukcji poligraficznej,
– fotoreprodukcji klasycznej,
– skanerów oraz skanowania,
– obróbki elektronicznej zeskanowanych obrazów.

W 2 rozdziale zamieszczono wiadomości dotyczące reprodukcji klasycznej, opartej

o aparat fotoreprodukcyjny, procesy obróbki materiałów światłoczułych „na mokro”, itp..
Pomimo że technologie te są stosowane w tej chwili stosunkowo rzadko to jednak występują
w przemyśle i mają pewne wspólne obszary z technologią współczesną. Podczas nauki
i ćwiczeń miej jednak świadomość, że techniką dominującą we współczesnej przygotowalni
jest szeroko pojęta reprodukcja elektroniczna.

Zagadnienia związane z reprodukcją mogą stanowić dla ucznia pewną nowość, dlatego

ważna jest aktywna rola nauczyciela, szczególnie podczas ćwiczeń. Wskazane jest
zgromadzenie dużej ilości materiałów dydaktycznych w postaci np. kart katalogowych,
folderów, materiałów reklamowych. Ważne jest również zgromadzenie odpowiednich
materiałów do ćwiczeń – różnego rodzaju oryginałów, banków skanów na płytach, itp.

Zajęcia powinny odbywać się w pracowni projektowania, w grupach 15-osobowych,

a ćwiczenia w zespołach 3–4-osobowych.

Po zakończeniu realizacji programu, zaleca się zastosowanie testu dydaktycznego

wielostopniowego. W tym celu, w poradniku zamieszczono dwa przykładowe testy
sprawdzające, razem z obudową metodyczną.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4

Schemat układu jednostek modułowych

311[28].Z2

Poligraficzne procesy

przygotowawcze

311[28].Z2.02

Przygotowanie materiałów

tekstowych

311[28].Z2.03

Przygotowanie materiałów

ilustracyjnych

311[28].Z2.01

Planowanie technologiczne

i techniczne publikacji

311[28].Z2.04

Wykonanie impozycji i proofingu

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

– posługiwać się terminologią poligraficzną,
– posługiwać się podstawowymi miarami poligraficznymi,
– charakteryzować poligraficzne procesy przygotowawcze,
– charakteryzować procesy reprodukcji poligraficznej,
– klasyfikować oryginały przeznaczone do reprodukcji,
– charakteryzować procesy fotoreprodukcji klasycznej,
– charakteryzować etapy obróbki materiałów światłoczułych „na mokro”,
– charakteryzować procesy reprodukcji elektronicznej,
– charakteryzować skanery poligraficzne,
– odczytywać rysunki techniczne,
– współpracować w grupie i indywidualnie,
– analizować i wyciągać wnioski,
– oceniać swoje umiejętności,
– uczestniczyć w dyskusji,
– przygotować prezentację,
– prezentować siebie i grupę w której pracujesz,

−

przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6

3.

CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

– zastosować teoretyczne podstawy reprodukcji poligraficznej,
– określić cele sensytometrii i densytometrii w procesach reprodukcji,
– określić zasady działania filtrów selekcyjnych,
– zmierzyć gęstość optyczną w świetle przepuszczonym i odbitym,
– dobrać kształt krzywej charakterystycznej na podstawie analizy technologicznej,
– rozpoznać oryginał oraz zadecydować o sposobie jego reprodukcji,
– scharakteryzować technologiczne etapy reprodukcji klasycznej,
– dokonać podziału skanerów oraz ocenić ich jakość,
– określić parametry technologiczne poszczególnych skanerów,
– określić zastosowanie skanera do wykonania określonego rodzaju prac,
– określić parametry i jednostki skanowania,
– dobrać parametry skanowania w typowych i nietypowych sytuacjach technologicznych,
– zeskanować różnego typu oryginały,
– scharakteryzować powstawanie zjawiska mory,
– określić sposoby unikania oraz eliminowania zjawiska mory,
– scharakteryzować narzędzia retuszu elektronicznego,
– wyjaśnić zasady działania podstawowych narzędzi retuszu elektronicznego,
– dobrać parametry retuszu elektronicznego podczas korekty liniowej i nieliniowej,
– dokonać modyfikacji skanu zgodnie z oryginałem,
– scharakteryzować parametry technologiczne aparatów cyfrowych,
– dobrać aparat cyfrowy i wyposażenie do wykonania zdjęcia w określonych warunkach,
– dobrać ustawienia i parametry wykonania zdjęcia cyfrowego,
– wykonać zdjęcie cyfrowe,
– zmodyfikować zdjęcia wykonane aparatem cyfrowym zgodnie z wymaganiami

przygotowalni poligraficznej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca

……...…………………………………………

Modułowy program nauczania:

Technik poligraf 311[28]

Moduł:

Poligraficzne procesy przygotowawcze 311[28].Z2

Jednostka modułowa:

Przygotowanie materiałów ilustracyjnych 311[28].Z2.03

Temat: Klasyfikowanie oryginałów oraz określanie ich przydatności do reprodukcji

poligraficznej.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności rozpoznawania oryginałów i właściwej ich oceny

pod kątem technologicznym i jakościowym.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń będzie umiał:
– sklasyfikować oryginały stosowane w reprodukcji poligraficznej,
– rozpoznać oryginały stosowane w reprodukcji poligraficznej,
– scharakteryzować poszczególne grupy oryginałów,
– ocenić jakość oryginału,
– dobrać odpowiednią metodę reprodukcji dla konkretnego oryginału,
– przewidzieć trudności w reprodukcji poligraficznej.

Metody nauczania–uczenia się:
– pogadanka,
– ćwiczenie praktyczne,
– dyskusja dydaktyczna.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

w grupach 3–4-osobowych.

Czas: 2 godziny dydaktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

przykłady wszelkiego rodzaju oryginałów przeznaczonych do reprodukcji,

−

przykłady oryginałów oraz odpowiadających im produktów i półproduktów w postaci
form kopiowych, skanów oraz gotowych wydruków,

−

stanowisko do reprodukcji elektronicznej i obróbki skanów,

−

normy Polskie oraz Branżowe dotyczące oryginałów stosowanych w poligrafii,

−

lupa.

Przebieg zajęć:
1. Faza wstępna:

– powitanie uczniów, sprawdzenie listy obecności,
– nawiązanie do tematu, przedstawienie celów zajęć,
– zapis tematu do zeszytów.

2. Faza właściwa:

– pogadanka na temat oryginałów stosowanych w poligrafii, ich podziału,

charakterystyki oraz wymagań stawianych oryginałom,

– dyskusja w grupie na temat przydatności poszczególnych rodzajów oryginałów do

reprodukcji oraz stawianych im wymagań technologicznych i jakościowych,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8

– rozdanie uczniom instrukcji do wykonania ćwiczeń i udzielenie odpowiedzi na pytania

dotyczące ćwiczenia,

– rozdanie materiałów do wykonania ćwiczenia,
– wykonywanie przez uczniów ćwiczenia.

3. Faza kończąca:

– prezentowanie wyników pracy,
– dyskusja w grupie na temat trudności napotkanych przez uczniów podczas

wykonywania ćwiczenia,

– podsumowanie zajęć.

Zakończenie zajęć

Praca domowa

Wykonaj w postaci tabeli zestawienie zawierające kolejno: rodzaje oryginałów, przykłady

tego typu oryginałów, ich wady i zalety oraz możliwy sposób reprodukcji.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć i zdobytych
umiejętności.

Ankieta

Odpowiedz na poniższe pytania. Udzielone odpowiedzi pozwolą ocenić skuteczność zajęć

i dokonać ewentualnych zmian.

1) Czy potrafisz dobrać sklasyfikować każdy przedstawiony Ci oryginał biorąc

pod uwagę różne kryteria?

2) Czy

wiesz,

jakie

wymagania

powinien

spełniać

oryginał

przeznaczony

do reprodukcji?

3) Czy potrafisz ocenić jakość oryginału przeznaczonego do reprodukcji?

4) Czy potrafisz przygotować oryginał do reprodukcji?

5) Czy któraś część zajęć była dla ciebie niezrozumiała? Jeżeli TAK, to która?

TAK NIE

TAK NIE

TAK NIE

TAK NIE

TAK NIE

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca

.…………………………………………

Modułowy program nauczania:

Technik poligraf 311[28]

Moduł:

Poligraficzne procesy przygotowawcze 311[28].Z2

Jednostka modułowa:

Przygotowanie materiałów ilustracyjnych 311[28].Z2.03

Temat: Wyostrzanie oraz rozmywanie elektroniczne skanów.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności obróbki elektronicznej zeskanowanych oryginałów

poprzez całościowe bądź miejscowe wyostrzanie lub rozmycie.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń potrafi:

−

ocenić jakość obrabianego skanu pod względem zastosowania filtra rozmycia lub
wyostrzania,

−

wyselekcjonować interesujący fragment skanu, na obszarze którego zastosowany zostanie
filtr,

−

zastosować odpowiednie narzędzie wyostrzania,

−

dobrać parametry wyostrzania,

−

zastosować odpowiednie narzędzie rozmycia,

−

dobrać parametry rozmycia,

−

ocenić wpływ zastosowanego wyostrzenia lub rozmycia na jakość skanu,

−

zapisać i zarchiwizować skorygowany skan w odpowiednim miejscu.

Metody nauczania–uczenia się:
– wykład informacyjny,
– ćwiczenie praktyczne ze sprzętem,
– dyskusja dydaktyczna.

Formy organizacyjne pracy uczniów:
– w grupach 3–4-osobowych.

Czas: 2 godziny dydaktyczne (120 minut).

Środki dydaktyczne:
– stanowisko do reprodukcji elektronicznej i obróbki skanów,
– oprogramowanie do obróbki obrazów o charakterze bitmapowym,
– podręcznik lub instrukcja obsługi programu do grafiki bitmapowej,
– bank skanów przeznaczonych od obróbki,
– instrukcja do wykonania ćwiczenia,
– poradnik dla ucznia.

Przebieg zajęć:
1. Faza wstępna:

– powitanie uczniów, sprawdzenie listy obecności,
– nawiązanie do tematu, przedstawienie celów zajęć,
– zapis tematu do zeszytów.

2. Faza właściwa:

– wykład informacyjny na temat niedoskonałości skanów oraz podstawowych narzędzi

służących do korekty jakości obrazów,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10

– pokaz wykonany przez nauczyciela obejmujący analizę przykładowego skanu,

selekcję wybranego obszaru, wybór narzędzia wyostrzania lub osłabiania, ustalenie
parametrów filtra oraz zapis i archiwizacje pracy,

– rozdanie uczniom instrukcji do wykonania ćwiczenia i udzielenie odpowiedzi na

pytania dotyczące ćwiczenia,

– rozdanie urządzeń i materiałów do wykonania ćwiczenia i przydzielenie stanowisk,
– wykonywanie przez uczniów ćwiczenia.

3. Faza kończąca:

– prezentowanie wyników pracy,
– dyskusja w grupie na temat skuteczności przeprowadzonej korekty,
– podsumowanie zajęć.

Zakończenie zajęć

Praca domowa

Napisz do jakiego typu filtrów zaklasyfikowałbyś stosowane na zajęciach filtry

wzmacniania i osłabiania. Jaki wpływ na działanie filtra miały ustawienia parametrów?

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:
– anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć i zdobytych

umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11

5. ĆWICZENIA

5.1. Teoretyczne podstawy reprodukcji poligraficznej

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dokonaj pomiaru densytometrycznego gęstości optycznej odbitki drukarskiej w świetle

odbitym.

Wskazówki do realizacji
Prawidłowe przeprowadzenie ćwiczenia wymaga od nauczyciela wcześniejszego

przygotowania pomocy dydaktycznych. Zasadniczym elementem ćwiczenia jest zastosowanie
densytometru o możliwościach pomiaru powierzchni nieprzezroczystych. Ze względu na
koszt i precyzję obsługi zaleca się by ćwiczenie poprzedzone było pokazem wykonanym
przez nauczyciela. Oprócz tego każde stanowisko powinno być zaopatrzone w instrukcję
obsługi urządzenia.

Oprócz densytometru nauczyciel powinien zabezpieczyć odpowiednia ilość badanych

próbek w postaci wszelkiego rodzaju odbitek drukarskich, wykonanych na różnego rodzaju
podłożach. Dobrze jeśli są one różnej jakości co pozwoli osiągnąć różne wyniki pomiarów
i stanowić będzie materiał do dyskusji.

Nauczyciel powinien osadzić ćwiczenie w konkretnej sytuacji technologicznej,

analogicznej do warunków panujących w przemyśle. Uczniowie powinni dokonywać
pomiarów ze świadomością po co to robią jakich mogą się spodziewać wyników i co te
wyniki będą oznaczać.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokładnie obejrzeć mierzoną powierzchnię odbitki drukarskiej i ocenić jej przydatność do

pomiarów,

2) uruchomić densytometr i skierować element odczytujący na badane miejsce,
3) odczytać wartość pomiaru,
4) ponowić pomiar w celu weryfikacji poprzedniego odczytu,
5) przeanalizować odczytaną wartość pod kątem technologicznym,
6) wyłączyć i zabezpieczyć densytometr.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

– pokaz z objaśnieniem,
– ćwiczenia praktyczne,
– dyskusja dydaktyczna.

Ś

rodki dydaktyczne:

– różnego rodzaju odbitki drukarskie zaopatrzone w skale szarości i skale barwne,
– densytometr refleksyjny lub uniwersalny wraz z wyposażeniem,
– instrukcja obsługi densytometru,
– lupa,
– materiały i przybory piśmienne,
– poradnik dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12

Ćwiczenie 2

Dokonaj pomiaru densytometrycznego gęstości optycznej formy kopiowej drukarskiej

w świetle przepuszczonym.

Wskazówki do realizacji
Prawidłowe przeprowadzenie ćwiczenia wymaga od nauczyciela wcześniejszego

przygotowania pomocy dydaktycznych. Zasadniczym elementem ćwiczenia jest zastosowanie
densytometru o możliwościach pomiaru powierzchni przezroczystych. Ze względu na koszt
i precyzję obsługi zaleca się by ćwiczenie poprzedzone było pokazem wykonanym przez
nauczyciela. Oprócz tego każde stanowisko powinno być zaopatrzone w instrukcję obsługi
urządzenia.

Oprócz densytometru nauczyciel powinien zabezpieczyć odpowiednia ilość badanych

próbek w postaci wszelkiego rodzaju diapozytywów i negatywów. Dobrze jeśli są one różnej
jakości co pozwoli osiągnąć różne wyniki pomiarów i stanowić będzie materiał do dyskusji.

Nauczyciel powinien osadzić ćwiczenie w konkretnej sytuacji technologicznej,

analogicznej do warunków panujących w przemyśle. Uczniowie powinni dokonywać
pomiarów ze świadomością po co to robią jakich mogą się spodziewać wyników i co te
wyniki będą oznaczać.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokładnie obejrzeć mierzoną powierzchnię diapozytywu/negatywu i ocenić jej przydatność do

pomiarów,

2) uruchomić densytometr i skierować element odczytujący na badane miejsce,
3) odczytać wartość pomiaru,
4) ponowić pomiar w celu weryfikacji poprzedniego odczytu,
5) przeanalizować odczytaną wartość pod kątem technologicznym,
6) wyłączyć i zabezpieczyć densytometr.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

– pokaz z objaśnieniem,
– ćwiczenia praktyczne,
– dyskusja dydaktyczna.

Ś

rodki dydaktyczne:

– różnego rodzaju formy kopiowe negatywowe oraz diapozytywowe zaopatrzone w skale

szarości i skale barwne,

– densytometr transmisyjny lub uniwersalny wraz z wyposażeniem,
– instrukcja obsługi densytometru,
– lupa,
– materiały i przybory piśmienne,
– poradnik dla ucznia.

Ćwiczenie 3

Rozpoznaj różnego rodzaju oryginały i oceń ich przydatność do reprodukcji.

Wskazówki do realizacji
W przypadku tego ćwiczenia główne zadanie nauczyciela polega na zebraniu jak

największej ilości zróżnicowanych oryginałów, które można przeznaczyć do reprodukcji.
Dzięki temu uczeń będzie miał świadomość, że oryginały mogą bardzo się różnić.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokładnie obejrzeć dostarczone mu do oceny oryginały,
2) sklasyfikować poszczególne rodzaje oryginałów pod różnymi względami,
3) ocenić jakość oryginału, jego stan i przydatność do reprodukcji,
4) zaproponować dwa sposoby zreprodukowania oryginału,
5) wybrać najbardziej optymalny sposób reprodukcji danego oryginału.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

– pogadanka,
– ćwiczenia praktyczne,
– dyskusja dydaktyczna.

Ś

rodki dydaktyczne:

– oryginały różnych typów przeznaczone do reprodukcji,
– przymiar liniowy,
– lupa,
– materiały i przybory piśmienne,
– poradnik dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14

5.2. Charakteryzowanie technologii reprodukcji klasycznej

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Sfotografuj oryginał jednotonalny czarno-biały i dokonaj obróbki chemicznej

naświetlonego filmu „na mokro”.

Wskazówki do realizacji
Ć

wiczenie nie wymaga od nauczyciela specjalnych przygotowań pod warunkiem

wcześniejszego zapewnienia odpowiedniego sprzętu i wyposażenia. Warunkiem koniecznym
jest więc istnienie odpowiednio wyposażonej stacji dydaktycznej do reprodukcji klasycznej
oraz stacji dydaktycznej do obróbki materiałów światłoczułych „na mokro”.

Nauczyciel powinien natomiast zapewnić uczniom odpowiednią liczbę oryginałów

przeznaczonych do reprodukcji klasycznej. najlepiej, gdyby każdy oryginał zaopatrzony był
osobno w instrukcję opisującą sytuację technologiczną, sposób obróbki i inne dane
w zależności od inwencji nauczyciela.

Nauczyciel powinien sprawdzić przed ćwiczeniem sprawność maszyn i urządzeń

fotoreprodukcyjnych, kompletność wyposażenia, odczynniki chemiczne, itp.

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przygotować aparat fotoreprodukcyjny do pracy, sprawdzić działanie wszystkich jego

zespołów i mechanizmów,

2) umieścić materiał światłoczuły w kasecie,
3) umocować oryginał przeznaczony do reprodukcji na ekranie oryginałowym,
4) wyregulować ustawienie lamp oświetlających oryginał,
5) ustawić ostrość oraz wyśrodkowanie obrazu na matówce,
6) ustawić położenie części ruchomych aparatu w takiej pozycji, by skala reprodukcji

wynosiła 1 : 1,

7) ustawić odpowiednie w danej sytuacji technologicznej parametry naświetlania,
8) włączyć dozownik światła,
9) dokonać ekspozycji oryginału,
10) przenieść naświetlony materiał światłoczuły do stacji obróbki „na mokro”,
11) wykonać wszystkie operacje związane z wywołaniem, płukaniem, utrwalaniem,

płukaniem końcowym oraz suszeniem filmu,

12) sprawdzić i ocenić jakość otrzymanego negatywu jednotonalnego.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

– pokaz z objaśnieniem,
– ćwiczenia praktyczne,
– dyskusja dydaktyczna.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

oryginały czarno-białe o charakterze jednotonalnym pozytywowym,

−

stacja dydaktyczna do fotografii reprodukcyjnej,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15

−

stacja dydaktyczna do chemicznej obróbki filmów „na mokro”,

−

filmy fotograficzne przeznaczone do reprodukcji,

−

odczynniki chemiczne do obróbki filmów,

−

dostęp do bieżącej wody,

−

lupa,

−

podręcznik dla ucznia.

Ćwiczenie 2

Sfotografuj oryginał wielotonalny czarno-biały i dokonaj obróbki chemicznej

naświetlonego filmu „na mokro”.

Wskazówki do realizacji
Ć

wiczenie nie wymaga od nauczyciela specjalnych przygotowań pod warunkiem

wcześniejszego zapewnienia odpowiedniego sprzętu i wyposażenia. Warunkiem koniecznym
jest więc istnienie odpowiednio wyposażonej stacji dydaktycznej do reprodukcji klasycznej
oraz stacji dydaktycznej do obróbki materiałów światłoczułych „na mokro”.

Nauczyciel powinien natomiast zapewnić uczniom odpowiednią liczbę oryginałów

przeznaczonych do reprodukcji klasycznej. najlepiej, gdyby każdy oryginał zaopatrzony był
osobno w instrukcję opisującą sytuację technologiczną, sposób obróbki i inne dane
w zależności od inwencji nauczyciela.

Nauczyciel powinien sprawdzić przed ćwiczeniem sprawność maszyn i urządzeń

fotoreprodukcyjnych, kompletność wyposażenia, odczynniki chemiczne, itp..

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przygotować aparat fotoreprodukcyjny do pracy, sprawdzić działanie wszystkich jego

zespołów i mechanizmów,

2) umieścić materiał światłoczuły w kasecie,
3) umocować oryginał przeznaczony do reprodukcji na ekranie oryginałowym,
4) wyregulować ustawienie lamp oświetlających oryginał,
5) umieścić w odpowiedniej pozycji raster projekcyjny,
6) ustawić ostrość oraz wyśrodkowanie obrazu na matówce,
7) ustawić położenie części ruchomych aparatu w takiej pozycji, by skala reprodukcji

wynosiła 1 : 1,

8) ustawić odpowiednie w danej sytuacji technologicznej parametry naświetlania,
9) włączyć dozownik światła,
10) dokonać ekspozycji oryginału,
11) przenieść naświetlony materiał światłoczuły do stacji obróbki „na mokro”,
12) wykonać wszystkie operacje związane z wywołaniem, płukaniem, utrwalaniem,

płukaniem końcowym oraz suszeniem filmu,

13) sprawdzić i ocenić jakość otrzymanego negatywu wielotonalnego.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

– pokaz z objaśnieniem,
– ćwiczenia praktyczne,
– dyskusja dydaktyczna.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16

Ś

rodki dydaktyczne:

−

oryginały czarno-białe o charakterze wielotonalnym pozytywowym,

−

stacja dydaktyczna do fotografii reprodukcyjnej,

−

stacja dydaktyczna do chemicznej obróbki filmów „na mokro”,

−

filmy fotograficzne przeznaczone do reprodukcji,

−

odczynniki chemiczne do obróbki filmów,

−

dostęp do bieżącej wody,

−

lupa,

−

podręcznik dla ucznia.

Ćwiczenie 3

Wykonaj retusz ręczny negatywu o charakterze jednotonalnym.

Wskazówki do realizacji
Ć

wiczenie nie wymaga od nauczyciela specjalnych przygotowań pod warunkiem

wcześniejszego zapewnienia odpowiedniego sprzętu i wyposażenia. Warunkiem koniecznym
jest więc istnienie odpowiednio wyposażonego stanowiska do retuszu.

Nauczyciel powinien natomiast zapewnić uczniom odpowiednią liczbę negatywów

i diapozytywów przeznaczonych do retuszu najlepiej, gdyby każdy z nich zaopatrzony był
w instrukcję opisującą sytuację technologiczną, sposób retuszu i inne dane w zależności od
inwencji nauczyciela.

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) obejrzeć dokładnie przy pomocy nieuzbrojonego oka oraz lupy dostarczone mu negatywy

jednotonalne,

2) ocenić zauważone na negatywie mankamenty,
3) dobrać technologię oraz sprzęt do usuwania i uzupełniania braków,
4) usunąć zbędne elementy na negatywie za pomocą wydrapywania,
5) uzupełnić przezroczyste miejsca na negatywie za pomocą plamkowania,
6) ocenić skuteczność powziętych czynności.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

– pokaz z objaśnieniem,
– ćwiczenia praktyczne,
– dyskusja dydaktyczna.

Ś

rodki dydaktyczne:

– negatywy o charakterze jednotonalnym,
– stół retuszerski,
– narzędzia przeznaczone do retuszu ręcznego – skrobaki pędzelki, itp.,
– farby retuszerskie,

−

dostęp do bieżącej wody,

−

lupa,

−

podręcznik dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17

5.3. Charakteryzowanie technologiczno-eksploatacyjne skanerów

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dobierz skaner do systemu DTP w oparciu o dostarczone założenia.

Wskazówki do realizacji
Prawidłowe przeprowadzenie ćwiczenia wymaga od nauczyciela wcześniejszego

przygotowania pomocy dydaktycznych. Prawidłowy dobór przez ucznia skanera do systemu
DTP oparty być musi na dużej ilości materiałów reklamowych i informacyjnych
dostarczonych przez nauczyciela. Musi się on też wcześniej upewnić, że materiały te
wyczerpują temat w pełnym zakresie, że nie brakuje np. materiałów opisujących jakieś
kluczowe urządzenie.

Ilość egzemplarzy poszczególnych kart, folderów itp. musi odpowiadać ilości uczniów

biorących udział w ćwiczeniu. Zabezpieczona również być musi odpowiednia ilość stanowisk
przy komputerach. Wskazane jest, gdy istnieje możliwość wydrukowania materiałów, które
uczeń znalazł w Internecie.

Zabezpieczenie odpowiedniej liczby materiałów i przyborów kreślarskich i piśmiennych

gwarantuje prawidłowy i sprawny przebieg ćwiczenia.

Przy ocenie i omawianiu ćwiczenia nauczyciel nie powinien koncentrować się na

szczegółach wyboru ucznia. Z uwagi na bardzo małe doświadczenie w tym zakresie uczeń na
pewno nie będzie podejmował optymalnych wyborów. Ważniejszy jest raczej tok myślenia,
celność wyboru, niż np. konkretny model maszyn lub urządzenia. Wskazane jest również, aby
nauczyciel przed wykonaniem ćwiczenia nakreślił uczniom opis sytuacji technologicznej, na
tle której ma być dokonany wybór.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować dostarczone założenia dotyczące przyszłego zastosowania skanera,
2) określić parametry technologiczne i eksploatacyjne zgodne z założeniami,
3) dokonać wyboru skanera pod względem jego konstrukcji,
4) w oparciu o dostępne materiały wybrać kilka skanerów spełniających założenia,
5) wybrać najbardziej optymalny model skanera,
6) uzasadnić wybór.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

– pogadanka,
– ćwiczenia praktyczne,
– dyskusja dydaktyczna.

Ś

rodki dydaktyczne:

– założenia dotyczące zastosowania i właściwości skanera,
– karty technologiczne, materiały informacyjne i reklamowe dotyczące skanerów,
– dostęp do Internetu,
– poradnik dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

18

Ćwiczenie 2

Zeskanuj oryginał o charakterze refleksyjnym przy użyciu skanera płaskiego oraz zapisz

go i zarchiwizuj na nośniku.

Wskazówki do realizacji
Ć

wiczenie nie wymaga od nauczyciela specjalnych przygotowań pod warunkiem

wcześniejszego zapewnienia odpowiedniego sprzętu i oprogramowania. Warunkiem
koniecznym jest więc istnienie odpowiednio wyposażonego stanowiska do reprodukcji
elektronicznej oryginałów refleksyjnych.

Stanowisko takie to nic innego jak pojedynczy oprogramowany komputer lub jedno ze

stanowisk systemu DTP z podłączonym i odpowiednio oprogramowanym skanerem płaskim.

Na poziomie tego ćwiczenia nie ma większego znaczenia jakiej firmy będzie skaner

i jakie posiada parametry technologiczne. Uczeń musi mieć świadomość, że istnieje ogromna
liczba skanerów tego typu i taka sama liczba programów skanujących.

Nauczyciel powinien natomiast zapewnić uczniom odpowiednią liczbę oryginałów

przeznaczonych do reprodukcji. najlepiej, gdyby każdy oryginał zaopatrzony był osobno
w instrukcje opisującą sytuacje technologiczną, sposób obróbki, miejsce zapisania, sposób
zarchiwizowania i inne dane w zależności od inwencji nauczyciela.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) obejrzeć i ocenić jakość dostarczonego oryginału refleksyjnego,
2) przygotować skaner płaski do pracy,
3) umieścić w odpowiedni sposób oryginał na płycie skanera,
4) uruchomić program obsługi skanera,
5) dokonać ustawień parametrów skanowania wg wcześniejszych założeń,
6) dokonać wstępnego skanowania i wyznaczyć obszar skanowania właściwego,
7) wykonać skanowanie właściwe,
8) zapisać plik w odpowiednim formacie i w odpowiednim miejscu na nośniku,
9) wykonać archiwizację pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

– pokaz z objaśnieniem,
– ćwiczenia praktyczne,
– dyskusja dydaktyczna.

Ś

rodki dydaktyczne:

– oryginał o charakterze refleksyjnym,
– skaner płaski wchodzący w skład stacji graficznej lub systemu DTP,
– instrukcja obsługi programu (sterownika) skanera,
– oprogramowanie skanera,
– oprogramowanie pakujące,
– odpowiednie nośniki zewnętrzne,
– poradnik dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

19

Ćwiczenie 3

Zeskanuj oryginał o charakterze transparentowym przy użyciu skanera bębnowego oraz

zapisz go i zarchiwizuj na nośniku.

Wskazówki do realizacji
Ć

wiczenie nie wymaga od nauczyciela specjalnych przygotowań pod warunkiem

wcześniejszego zapewnienia odpowiedniego sprzętu i oprogramowania. Warunkiem
koniecznym jest więc istnienie odpowiednio wyposażonego stanowiska do reprodukcji
elektronicznej oryginałów transparentowych.

Stanowisko takie to nic innego jak pojedynczy oprogramowany komputer lub jedno ze

stanowisk systemu DTP z podłączonym i odpowiednio oprogramowanym skanerem
bębnowym.

Na poziomie tego ćwiczenia nie ma większego znaczenia jakiej firmy będzie skaner

i jakie posiada parametry technologiczne. Uczeń musi mieć świadomość, że istnieje ogromna
liczba skanerów tego typu i taka sama liczba programów skanujących.

Nauczyciel powinien natomiast zapewnić uczniom odpowiednią liczbę oryginałów

przeznaczonych do reprodukcji. najlepiej, gdyby każdy oryginał zaopatrzony był osobno
w instrukcje opisującą sytuacje technologiczną, sposób obróbki, miejsce zapisania, sposób
zarchiwizowania i inne dane w zależności od inwencji nauczyciela.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) obejrzeć i ocenić jakość dostarczonego mu oryginału transparentowego,
2) przygotować oryginał do skanowania
3) przygotować skaner bębnowy do pracy,
4) umieścić w odpowiedni sposób oryginał na bębnie skanera,
5) uruchomić program obsługi skanera,
6) dokonać ustawień parametrów skanowania wg wcześniejszych założeń,
7) dokonać wstępnego skanowania i wyznaczyć obszar skanowania właściwego,
8) wykonać skanowanie właściwe,
9) zapisać plik w odpowiednim formacie i w odpowiednim miejscu na nośniku,
10) wykonać archiwizację pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

– pokaz z objaśnieniem,
– ćwiczenia praktyczne,
– dyskusja dydaktyczna.

Ś

rodki dydaktyczne:

– oryginał o charakterze transparentowym,
– skaner bębnowy wchodzący w skład stacji graficznej lub systemu DTP,
– instrukcja obsługi programu (sterownika) skanera,
– oprogramowanie skanera,
– oprogramowanie pakujące,
– odpowiednie nośniki zewnętrzne,
– zestaw do czyszczenia bębna skanera,
– poradnik dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

20

5.4. Obróbka elektroniczna zeskanowanych obrazów

5.4.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykadruj wskazany fragment skanu, ustaw jego ostateczną wielkość oraz sprawdź czy

rozdzielczość jest zgodna z warunkami technologicznymi.

Wskazówki do realizacji
Ć

wiczenie nie wymaga od nauczyciela specjalnych przygotowań pod warunkiem

wcześniejszego zapewnienia odpowiedniego sprzętu i oprogramowania. Warunkiem
koniecznym jest więc istnienie odpowiednio wyposażonego stanowiska do obróbki
elektronicznej zeskanowanych wcześniej oryginałów.

Stanowisko takie to nic innego jak pojedynczy oprogramowany komputer lub jedno ze

stanowisk systemu DTP w zależności od organizacji zastosowanej w pracowni projektowania.

Jeśli chodzi o oprogramowanie to musi być ono dostosowane przede wszystkim do

zastosowanej platformy komputerowej oraz wymagań sprzętowych. Istnieje kilka programów
do obróbki elektronicznej obrazów bitmapowych i skanów, ale ze względu na popularność
i niezaprzeczalną pozycje na rynku sugeruje się program Photoshop firmy Adobe.
Na poziomie prezentowanego ćwiczenia nie są wymagane koniecznie bardzo aktualne wersje
programów bitmapowych.

We wszystkich ćwiczeniach tego typu pożądaną pomocą są tzw. „banki obrazów”, czyli

przygotowane przez nauczyciela na płytach CD odpowiednio dobrane, a nawet specjalnie
zniekształcone zestawy obrazów bitmapowych, które można przekazywać uczniom do ćwiczeń.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z przekazanymi mu instrukcjami i wzorami opisującymi sytuację

technologiczną,

2) uruchomić odpowiednią aplikację, przy pomocy której wykonywać będzie obróbkę,
3) pobrać z banku zdjęć na płycie lub dysku wskazany do obróbki skan,
4) wykadrować fragment skanu zgodnie z instrukcją,
5) ustalić wielkość jednego z boków skanu,
6) ustalić wielkość drugiego boku, a jednocześnie ostateczną jego wielkość,
7) sprawdzić czy rozdzielczość po dotychczasowej obróbce jest zgodna z warunkami

technologicznymi,

8) ocenić czy aktualna rozdzielczość jest odpowiednio duża, czy ewentualnie może ulec

zmniejszeniu,

9) porównać wygląd swojej pracy z dostarczonym wzorem i ocenić jej efekty,
10) zapisać końcową wersję pracy w wyznaczonym miejscu.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

– pokaz z objaśnieniem,
– ćwiczenia praktyczne,
– dyskusja dydaktyczna.

Ś

rodki dydaktyczne:

– bank odpowiednio przygotowanych do obróbki skanów na płycie CD,
– stacja dydaktyczna do obróbki elektronicznej skanów,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

21

– oprogramowanie do obróbki obrazów o charakterze bitmapowym,
– instrukcje opisujące sytuację technologiczną,
– wzory obrazujące wygląd skanu po obróbce,
– nośniki do zapisania i zarchiwizowania efektów pracy,
– poradnik dla ucznia.

Ćwiczenie 2

Wykonaj obróbkę tonalną wskazanego skanu zgodnie z instrukcją i wzorem.

Wskazówki do realizacji
Ć

wiczenie nie wymaga od nauczyciela specjalnych przygotowań pod warunkiem

wcześniejszego zapewnienia odpowiedniego sprzętu i oprogramowania. Warunkiem
koniecznym jest więc istnienie odpowiednio wyposażonego stanowiska do obróbki
elektronicznej zeskanowanych wcześniej oryginałów.

Stanowisko takie to nic innego jak pojedynczy oprogramowany komputer lub jedno ze

stanowisk systemu DTP w zależności od organizacji zastosowanej w pracowni projektowania.

Jeśli chodzi o oprogramowanie to musi być ono dostosowane przede wszystkim do

zastosowanej platformy komputerowej oraz wymagań sprzętowych. Istnieje kilka programów
do obróbki elektronicznej obrazów bitmapowych i skanów, ale ze względu na popularność
i niezaprzeczalną pozycje na rynku sugeruje się program Photoshop firmy Adobe. Na poziomie
prezentowanego ćwiczenia nie są wymagane koniecznie bardzo aktualne wersje programów
bitmapowych.

We wszystkich ćwiczeniach tego typu pożądaną pomocą są tzw. „banki obrazów”, czyli

przygotowane przez nauczyciela na płytach CD odpowiednio dobrane, a nawet specjalnie
zniekształcone zestawy obrazów bitmapowych, które można przekazywać uczniom do ćwiczeń.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z przekazanymi instrukcjami i wzorami opisującymi sytuację

technologiczną,

2) uruchomić odpowiednią aplikację, przy pomocy której wykonywać będzie korektę,
3) pobrać z banku zdjęć na płycie lub dysku wskazany do obróbki skan,
4) przeanalizować histogram i krzywą tonalną dotyczącą skanu,
5) ustalić metodę, za pomocą której będziesz dokonywał korekty,
6) ustalić jasność skanu na optymalnym poziomie,
7) ustalić kontrast skanu na optymalnym poziomie,
8) w zależności od potrzeb dokonać wyostrzenia lub rozmycia skanu na całej powierzchni

lub w wybranych jego fragmentach,

9) porównać wygląd swojej pracy z dostarczonym wzorem i ocenić jej efekty,
10) zapisać końcową wersję pracy w wyznaczonym miejscu.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

– pokaz z objaśnieniem,
– ćwiczenia praktyczne,
– dyskusja dydaktyczna.

Ś

rodki dydaktyczne:

– bank odpowiednio przygotowanych do obróbki skanów na płycie CD,
– stacja dydaktyczna do obróbki elektronicznej skanów,
– oprogramowanie do obróbki obrazów o charakterze bitmapowym,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

22

– instrukcje opisujące sytuację technologiczną,
– wzory obrazujące wygląd skanu po korekcie,
– nośniki do zapisania i zarchiwizowania efektów pracy,
– poradnik dla ucznia.

Ćwiczenie 3

Zastosuj dostępne filtry (efekty specjalne) różnych typów w celu stworzenia

niepowtarzalnych kompozycji o charakterze artystycznym.

Wskazówki do realizacji
Ć

wiczenie nie wymaga od nauczyciela specjalnych przygotowań pod warunkiem

wcześniejszego zapewnienia odpowiedniego sprzętu i oprogramowania. Warunkiem
koniecznym jest więc istnienie odpowiednio wyposażonego stanowiska do obróbki
elektronicznej zeskanowanych wcześniej oryginałów.

Stanowisko takie to nic innego jak pojedynczy oprogramowany komputer lub jedno ze

stanowisk systemu DTP w zależności od organizacji zastosowanej w pracowni projektowania.

Jeśli chodzi o oprogramowanie to musi być ono dostosowane przede wszystkim do

zastosowanej platformy komputerowej oraz wymagań sprzętowych. Istnieje kilka programów
do obróbki elektronicznej obrazów bitmapowych i skanów, ale ze względu na popularność
i niezaprzeczalną pozycje na rynku sugeruje się program Photoshop firmy Adobe. Na poziomie
prezentowanego ćwiczenia nie są wymagane koniecznie bardzo aktualne wersje programów
bitmapowych.

We wszystkich ćwiczeniach tego typu pożądaną pomocą są tzw. „banki obrazów”, czyli

przygotowane przez nauczyciela na płytach CD odpowiednio dobrane, a nawet specjalnie
zniekształcone zestawy obrazów bitmapowych, które można przekazywać uczniom do ćwiczeń.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z przekazanymi instrukcjami opisującymi sytuację technologiczną,
2) uruchomić odpowiednią aplikację, przy pomocy której wykonywać przekształceń obrazu,
3) pobrać z banku zdjęć na płycie lub dysku wybrany przez siebie do obróbki skan,
4) przeanalizować typy i konkretne rodzaje dostępnych filtrów,
5) dokonać pojedynczych lub seryjnych przekształceń obrazu,
6) zapisać kolejność stosowania filtrów oraz ustawienia każdego z nich,
7) zarchiwizować każdorazowo wykonaną pracę,
8) przeanalizować przydatność w praktyce konkretnych filtrów pod kątem korekty,
9) przeanalizować przydatność w praktyce konkretnych filtrów pod kątem artystycznym.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

– pokaz z objaśnieniem,
– ćwiczenia praktyczne,
– dyskusja dydaktyczna.

Ś

rodki dydaktyczne:

– bank odpowiednio przygotowanych do obróbki skanów na płycie CD,
– stacja dydaktyczna do obróbki elektronicznej skanów,
– oprogramowanie do obróbki obrazów o charakterze bitmapowym,
– instrukcje opisujące sytuację technologiczną,
– nośniki do zapisania i zarchiwizowania efektów pracy,
– poradnik dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

23

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test 1
Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Przygotowanie materiałów
ilustracyjnych”

Test składa się z dwudziestu zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 15, 16, 17, 18, 20 są z poziomu
podstawowego,

−

zadania 14 i 19 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą poprawną odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie co najmniej 16 zadań, w tym przynajmniej jednego z poziomu
ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie co najmniej 19 zadań, w tym obu z poziomu
ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. c, 2. c, 3. d, 4. c, 5. b, 6. a, 7. a, 8. a, 9. b, 10. d, 11. c,
12. a, 13. a, 14. d, 15. d, 16. a, 17. a, 18. c, 19. b, 20. d.

Plan testu

Nr

zad.

Cel operacyjny

(mierzone osiągnięcia uczniów)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

1

Określić zakres światła widzialnego

B

P

c

2

Wskazać zastosowanie pomiaru
densytometrycznego

B

P

c

3

Rozpoznać rodzaj podłoża
mierzonego w świetle
przepuszczonym

A

P

d

4

Obliczyć gęstość optyczną w świetle
przepuszczonym

C

P

c

5

Określić oryginały odpowiadające
podziałowi ze względu na
przezroczystość

B

P

b

6

Wskazać operacje technologiczne
wykonywane za pomocą aparatu
fotoreprodukcyjnego

B

P

a

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

24

7

Wskazać inne urządzenia stosowane
w reprodukcji klasycznej

B

P

a

8

Wskazać operacje technologiczne
wykonywane podczas obróbki
materiału światłoczułego „na mokro”

B

P

a

9

Wskazać rodzaj filmu fotograficznego
na podstawie krzywej
charakterystycznej

B

P

b

10

Wskazać najczęściej stosowane
metody retuszu tradycyjnego

B

P

d

11

Wskazać najczęściej stosowane w
reprodukcji elektronicznej rodzaje
skanerów

B

P

c

12

Wskazać podstawowe parametry
technologiczne skanerów
stosowanych w poligrafii

B

P

a

13

Wskazać odpowiednią rozdzielczość
skanowania oryginałów

A

P

a

14

Obliczyć teoretyczną rozdzielczość
skanowania w przypadku skalowania
oryginału

C

PP

d

15

Wskazać najczęściej stosowane pliki
zapisu zeskanowanych obrazów

B

P

d

16

Wskazać poszczególne grupy
aparatów cyfrowych

A

P

a

17

Wskazać operacje technologiczne
obróbki elektronicznej jakim
podlegają zeskanowane oryginały

B

P

a

18

Określić jaki wpływ ma kształt
krzywej tonalnej na korektę obrazu

C

P

c

19

Przewidzieć sytuację technologiczną,
w której może zaistnieć zjawisko
mory

D

PP

b

20

Wskazać zadania filtrów stosowanych
przy obróbce skanów

B

P

d

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

25

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej

jednotygodniowym.

2. Przed rozpoczęciem sprawdzianu przedstaw uczniom zasady przebiegu testowania.
3. Podkreśl wagę samodzielnego rozwiązywania zadań testowych.
4. Rozdaj uczniom przygotowane dla nich materiały (instrukcję, zestaw zadań testowych,

kartę odpowiedzi).

5. Udziel odpowiedzi na pytania formalne uczniów.
6. Przypomnij o upływającym czasie na 10 i 5 minut przed zakończeniem sprawdzianu.
7. Po zakończeniu testu przed czasem uczeń podnosi rękę i czeka aż nauczyciel odbierze od

niego pracę.

8. Po upływie czasu sprawdzianu poproś uczniów o odłożenie przyborów do pisania.
9. Zbierz od uczniów karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 20 zadań. Do każdego zadania dołączone są 4 możliwości odpowiedzi.

Tylko jedna jest prawidłowa.

5. Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce

znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

8. Na rozwiązanie testu masz 45 min.
9. Po zakończeniu testu podnieś rękę i zaczekaj aż nauczyciel odbierze od Ciebie pracę.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia

– instrukcja,
– zestaw zadań testowych,
– karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

26

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Światło widzialne to promieniowanie elektromagnetyczne o długości fal w przedziale

a)

330–550 cm.

b)

3,8–5,5 m.

c)

380–780 nm.

d)

380–780 cm.

2. Densytometria jest tradycyjną metodą pomiaru

a)

rodzaju barwy.

b)

strumienia świetlnego padającego na powierzchnię.

c)

gęstości optycznej.

d)

natężenia oświetlenia.

3. Pomiar w świetle przepuszczonym jest stosowany m.in. do pomiaru

a)

zaczernienia pół pomiarowych na płycie offsetowej.

b)

wydruków wielobarwnych typu CMYK.

c)

wydruków wielokolorowych typu RGB.

d)

zaczernienia diapozytywów.

4. Jeżeli na powierzchnię negatywu padł strumień światła rzędu 1000 lumenów,

a przepuszczony został strumień o wartości 1 lumena, to negatyw ten posiada gęstość optyczną
a)

100.

b)

2.

c)

3.

d)

1000.

5. Ze względu na przezroczystość powierzchni oryginały dzielimy na

a)

wielobarwne i wielokolorowe.

b)

refleksyjne i transparentowe.

c)

refleksyjne i nieprzepuszczające światła.

d)

przezroczyste i transparentowe.

6. Podstawowe

operacje

technologiczne

wykonywane

za

pomocą

aparatu

fotoreprodukcyjnego to
a)

naświetlanie materiału światłoczułego oraz rastrowanie.

b)

naświetlanie formy drukowej oraz rastrowanie.

c)

naświetlanie materiału światłoczułego oraz pomiar gęstości optycznej.

d)

naświetlanie formy drukowej oraz jej wywoływanie.

7. Inne urządzenia fotoreprodukcyjne stosowane w reprodukcji klasycznej to

a)

kopiarka stykowa i powiększalnik fotoreprodukcyjny.

b)

aparat cyfrowy i kopiarka projekcyjna.

c)

kopiorama stykowa i powiększalnik fotograficzny.

d)

powiększalnik projekcyjny i .densytometr refleksyjny.

8. Podstawowe procesy obróbki materiału fotograficznego „na mokro” w poligrafii to

a)

wywoływanie, utrwalanie, płukanie, suszenie.

b)

wzmacnianie, utrwalanie, płukanie, gumowanie.

c)

osłabianie, utrwalanie, foliowanie, suszenie.

d)

wywoływanie, płukanie, naświetlanie, doświetlanie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

27

9. Jeżeli krzywa charakterystyczna materiału fotograficznego jest stroma w swojej części

prostoliniowej to oznacza, że materiał światłoczuły jest
a)

niekontrastowy (miękki).

b)

kontrastowy (twardy).

c)

drobnoziarnisty.

d)

gruboziarnisty.

10. Najczęściej stosowane metody retuszu tradycyjnego to

a)

retusz optyczny, chemiczny, powierzchniowy i fotochemiczny.

b)

retusz ręczny, chemiczny, elektryczny i fotooptyczny.

c)

retusz mechaniczny, fizyczny, ręczno-chemiczny i fotochemiczny.

d)

retusz ręczny, chemiczny, ręczno-chemiczny i fotochemiczny.

11. Spośród wszystkich rodzajów skanerów w poligrafii zastosowanie mają głównie

a)

skanery rolkowe i bębnowe.

b)

skanery mobilne i bębnowe.

c)

skanery płaskie i bębnowe.

d)

skanery wielkoformatowe i płaskie.

12. Podstawowe parametry techniczno-eksploatacyjne skanerów to

a)

rozdzielczość optyczna, format, głębokość kodowania barw.

b)

rozdzielczość interpolowana, napięcie zasilania, głębokość pomiaru barw.

c)

rozdzielczość interpolowana, format, grubość oryginału.

d)

rozdzielczość optyczna, format graficzny, wymiary zewnętrzne.

13. Standardowa rozdzielczość skanowania przy reprodukcji oryginałów w skali 1 : 1 wynosi

a)

220 ppi dla oryginałów czarno białych i 300 ppi dla wielobarwnych.

b)

150 ppi dla oryginałów czarno białych i 150 ppi dla wielobarwnych.

c)

300 ppi dla oryginałów czarno białych i 600 ppi dla wielobarwnych.

d)

250 ppi dla oryginałów czarno białych i 900 ppi dla wielobarwnych.

14. Oryginał wielobarwny, który w procesie reprodukcji ma być 4-krotnie powiększony

liniowo zeskanować powinniśmy z rozdzielczością
a)

150 ppi.

b)

300 ppi.

c)

600 ppi.

d)

1200 ppi.

15. Podstawowe pliki zapisu zeskanowanych obrazów to

a)

JPG, PCX, RAW.

b)

PCX, PDF, TIFF.

c)

PSD, PCX, PDF.

d)

JPG, TIFF, BMP.

16. Fotograficzne aparaty cyfrowe można podzielić na następujące grupy urządzeń

a)

lustrzanki, hybrydowe, kompaktowe, kieszonkowe.

b)

lustrzanki, statywowe, ręczne, kieszonkowe.

c)

hybrydowe, półautomatyczne, kieszonkowe, turystyczne.

d)

klasyczne, kompaktowe, zwierciadłowe, kieszonkowe.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

28

17. Podstawowe operacje obróbki zeskanowanych oryginałów to

a)

kadrowanie, ustalanie wielkości oraz rozdzielczości skanu.

b)

ustalanie podstawy oraz rozdzielczości interpolowanej skanu.

c)

przycinanie szerokości, ustalanie głębi oraz rozdzielczości skanu.

d)

przycinanie wysokości, ustalanie wielkości oraz gęstości optycznej skanu.

18. Jeżeli krzywa tonalna ma kształt paraboli wygiętej do dołu mamy do czynienia z

a)

normalnym kształtem krzywej tonalnej.

b)

korekcją liniową powodująca ściemnienie obrazu.

c)

korekcją nieliniową powodująca rozjaśnienie obrazu.

d)

korekcją nieliniową powodująca ściemnienie obrazu.

19. Zjawisko mory może powstać w przypadku

a)

skanowania ze zbyt małą rozdzielczością.

b)

skanowania wcześniej zrastrowanych oryginałów.

c)

poruszenia oryginału w czasie skanowania.

d)

nigdy w przypadku dobrego doboru parametrów skanowania.

20. Zadaniem filtrów (efektów specjalnych) stosowanych przy obróbce skanów jest

a)

podniesienie gęstości optycznej skanu.

b)

zmiana rozdzielczości skanu.

c)

zmiana wymiarów skanu.

d)

wprowadzenie efektu artystycznego.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

29

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ……………………………………………........………………………………

Przygotowanie materiałów ilustracyjnych

Zakreśl poprawną odpowiedź.

Nr

zadania

Odpowiedź

Punkty

1

a

b

c

d

2

a

b

c

d

3

a

b

c

d

4

a

b

c

d

5

a

b

c

d

6

a

b

c

d

7

a

b

c

d

8

a

b

c

d

9

a

b

c

d

10

a

b

c

d

11

a

b

c

d

12

a

b

c

d

13

a

b

c

d

14

a

b

c

d

15

a

b

c

d

16

a

b

c

d

17

a

b

c

d

18

a

b

c

d

19

a

b

c

d

20

a

b

c

d

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

30

Test 2
Zadanie typu „próba pracy”

Próba pracy ma w zamierzeniu spełnić dwa zadania:
1) sprawdzić stopień opanowania jednej z umiejętności praktycznych, jakie uczniowie

powinni zdobyć przy realizacji tego modułu,

2) przygotować uczniów do zdawania części praktycznej egzaminu zewnętrznego,

potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie technik poligraf.

W tym celu zadanie praktyczne musi być przygotowane w takiej formie, z jaką uczniowie
spotkają się na egzaminie. Oznacza to konieczność opracowania zadania w sposób
umożliwiający kryterialne ocenianie wykonywanych przez ucznia czynności w czterech
obszarach: planowania, organizowania, wykonywania i prezentowania. Próbę pracy
przeprowadza wybrany uczeń. Pozostali wspólnie z nauczycielem obserwują jego pracę.
Po pracy nauczyciel szczegółowo omawia wykonane zadanie.

Ocenianie:
niedostateczny

do 10 pkt.

dopuszczający

11–12 pkt.

dostateczny

13–14 pkt.

dobry

15–16 pkt.

bardzo dobry

od 17 pkt.

Wyposażenie stanowiska do przeprowadzenia próby pracy:

Wyposażenie na stanowisku

Ilość

Skaner płaski

1 szt.

Stanowisko do reprodukcji elektronicznej i obróbki skanów

1 szt.

Sterownik skanera

1 kpl.

Oprogramowanie do obróbki obrazów bitmapowych

1 szt.

Podręcznik lub instrukcja obsługi programu bitmapowego

1 szt.

Instrukcja obsługi skanera

1 kpl

Oryginał wielobarwny, wielotonalny

1 szt.

Wzorniki kolorów CMYK i Pantone

1 szt.

Przymiar liniowy

1 szt.

Opis sytuacji technologicznej + instrukcja do wykonania zadania

1 kpl.

Lupa

1 szt.

Informacja dla ucznia

1. Sprawdź, czy otrzymałeś kompletny arkusz do wykonania zadania. Ewentualne braki

stron lub inne usterki zgłoś nauczycielowi.

2. Na arkuszu PLAN DZIAŁANIA wpisz swój numer ewidencyjny PESEL, datę urodzenia i

numer stanowiska.

3. Zapoznaj się z treścią zadania praktycznego, instrukcją do jego wykonania, stanowiskiem

roboczym i jego wyposażeniem. Masz na to 20 minut.

4. Czas rozpoczęcia i zakończenia zadania nauczyciel zapisze w widocznym dla Ciebie

miejscu (czas wykonania zadania wynosi 180 minut).

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

31

Pamiętaj, że podczas wykonywania zadania jesteś oceniany przez nauczyciela, który
obserwuje wykonywane przez Ciebie czynności i nie będzie udzielać Ci żadnych wskazówek.
Nauczyciel interweniuje tylko w przypadku naruszenia przez Ciebie przepisów bhp, ochrony
przeciwpożarowej i może w takim przypadku przerwać wykonywanie zadania.

Powodzenia!

Zadanie praktyczne:

Zeskanuj dostarczony Ci oryginał. Ustal jego wymiary i rozdzielczość tak by zachowane

były wszelkie wymogi wynikające z instrukcji i opisu sytuacji technologicznej. Dokonaj
korekcji tonalnej i barwnej oraz wszelkich innych operacji poprawiających jego
jakość. Zastosuj wybrany filtr o charakterze artystycznym jako jeden z wariantów.
Zapisz i zarchiwizuj pliki w miejscu, który przewiduje instrukcja.

Opis sytuacji technologicznej (przykładowy):

Oryginał stanowi zdjęcie wielobarwne o wymiarach 10 x 15 cm. W jego centralnej części

zaznaczony jest element, który należy wykadrować. Ostateczna wielkość skanu, który będzie
umieszczony w folderze reklamowym wynosi 18 x 25 cm. Folder będzie wykonany w technice
offsetowej na papierze kredowanym, w wysokiej jakości. Zeskanowane i obrobione
elektronicznie pliki zapisz na dysku D: w katalogu „uczen_1” i zarchiwizuj je przy pomocy
programu WizZip.

Instrukcja wykonania zadania

Aby bezpiecznie i poprawnie wykonać zadanie:
1. Przeanalizuj dokładnie treść zadania.
2. Zapisz w formularzu PLAN DZIAŁANIA:

a)

czynności związane z wykonaniem zadania, w kolejności ich wykonywania,

b)

wykaz niezbędnych maszyn i urządzeń,

c)

wykaz sprzętu kontrolno-pomiarowego i instrukcji,

d)

obliczenia przewidywanej rozdzielczości skanowania,

e)

ustalenia dotyczące przewidywanych parametrów skanowania oryginału.

3. Przystąp do zorganizowania stanowiska pracy:

a)

zgromadź i rozmieść na stanowisku pracy oryginały, sprzęt kontrolno-pomiarowy,
i instrukcje niezbędne do wykonania zadania.

b)

sprawdź stan techniczny urządzeń i sprzętu, którymi będziesz się posługiwał
w czasie wykonywania zadania,

c)

dobierz środki ochrony indywidualnej wymagane do bezpiecznego wykonania
zadania.

4. Uruchom program służący do reprodukcji elektronicznej oryginałów.
5. Ustaw parametry skanowania.
6. Umieść oryginał na szybie skanera.
7. Dokonaj skanowania i oceń efekt tej operacji.
8. Wykadruj interesujący Cię fragment skanu.
9. Ustaw końcowe wymiary oraz końcową rozdzielczość.
10. Dokonaj korekty tonalnej, barwnej i oraz innych operacji poprawiających jakość skanu.
11. Zastosuj wybrany filtr artystyczny.
12. Zapisz wyniki swojej pracy w odpowiednim miejscu, zarchiwizuj pliki.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

32

13. Po zakończeniu pracy uporządkuj stanowisko i przygotuj je do prezentacji wykonanego

zadania.

14. Zgłoś przez podniesienie ręki gotowość do prezentacji.
15. Podczas prezentacji:

a)

omów sposób wykonania zadania, celowość przeprowadzenia poszczególnych
czynności,

b)

oceń jakość wykonanych przez siebie prac.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

33

Zawód: technik poligraf
Symbol cyfrowy zawodu 311[28]
Oznaczenie tematu: …...….
Oznaczenia zadania: ………

PESEL

Data urodzenia

Numer stanowiska

dzień miesiąc

rok

PLAN DZIAŁANIA

1. Zapisz czynności związane z reprodukcją oryginału oraz jego obróbką elektroniczną,
uwzględniając kolejność ich wykonania:
…………………………………………………………………………………………….……
…………………………………………………………………………………………….……
…………………………………………………………………………………………….……
…………………………………………………………………………………………….……
…………………………………………………………………………………………….……
…………………………………………………………………………………………….……
…………………………………………………………………………………………….……
…………………………………………………………………………………………….……
…………………………………………………………………………………………….……
…………………………………………………………………………………………….……
………………………………………………………………………………………………….

2. Wykaz urządzeń, sprzętu i oprogramowania niezbędnego do wykonania zadania:
…………………………………………………………………………………………….……
…………………………………………………………………………………………….……
…………………………………………………………………………………………….……
…………………………………………………………………………………………….……
…………………………………………………………………………………………….……
………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………….

3. Wykaz sprzętu kontrolno-pomiarowego i instrukcji niezbędnych do wykonania zadania:
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

34

Zadanie praktyczne:

Zeskanuj dostarczony Ci oryginał. Ustal jego wymiary i rozdzielczość tak by zachowane

były wszelkie wymogi wynikające z instrukcji i opisu sytuacji technologicznej. Dokonaj
korekcji tonalnej i barwnej oraz wszelkich innych operacji poprawiających jego jakość.
Zastosuj wybrany filtr o charakterze artystycznym jako jeden z wariantów. Zapisz
i zarchiwizuj pliki w miejscu, który przewiduje instrukcja.

Opis sytuacji technologicznej (przykładowy):

Oryginał stanowi zdjęcie wielobarwne o wymiarach 10 x 15 cm. W jego centralnej części

zaznaczony jest element, który należy wykadrować. Ostateczna wielkość skanu, który będzie
umieszczony w folderze reklamowym wynosi 18 x 25 cm. Folder będzie wykonany w technice
offsetowej na papierze kredowanym, w wysokiej jakości. Zeskanowane i obrobione
elektronicznie pliki zapisz na dysku D: w katalogu „uczen_1” i zarchiwizuj je przy pomocy
programu WizZip.

Czas wykonania zadania wynosi 180 minut.

O

b

sz

ar

st

an

d

ar

d

CZYNNOŚCI OCENIANE I KRYTERIA WYKONANIA

Liczba

pkt

0–1

Czynność 1: Sporządzenie wykazu niezbędnych urządzeń i oprogramowania.

Kryterium wykonania: 1 pkt. –jeżeli uczeń zapisał co najmniej:

−

skaner płaski,

−

stanowisko do reprodukcji i obróbki elektronicznej,

−

oprogramowanie do skanowania,

−

oprogramowanie do obróbki elektronicznej skanów.

Czynność 2: Zapisanie kolejnych czynności związanych ze skanowaniem
i obróbką elektroniczną skanu.
Kryterium wykonania: 1 pkt.. – jeżeli uczeń uwzględnił w wykazie, co
najmniej 8 z następujących czynności:

−

przygotowanie stanowiska do pracy,

−

oszacowanie rozdzielczości skanowania,

−

ustalenie parametrów skanowania,

−

umieszczenie oryginału na szybie skanera,

−

skanowanie oryginału,

−

kadrowanie skanu,

−

ustalenie ostatecznych wymiarów i rozdzielczości skanu,

−

obróbka tonalna i barwna skanu,

−

wyostrzanie lub rozmywanie skanu,

−

zastosowanie filtra artystycznego,

−

zapisywanie i archiwizacja skanu na nośniku.

Czynność 3: Obliczenie szacunkowej rozdzielczości skanowania oryginału,
uwzględniającego rozdzielczość standardową oraz skalę reprodukcji.

Kryterium wykonania: 1 pkt. – jeżeli uczeń obliczył wstępną rozdzielczość
skanowania w ten sposób, by po kadrowaniu i po powiększeniu do
ostatecznych wymiarów nie była ona mniejsza niż 300 ppi.

P

L

A

N

O

W

A

N

IE

Suma punktów w obszarze I. Planowanie

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

35

Czynność

4:

Zgromadzenie

niezbędnych

urządzeń,

narzędzi

i oprogramowania.
Kryterium wykonania: 1 pkt. – jeżeli uczeń zapisał co najmniej:

−

skaner płaski,

−

stanowisko do reprodukcji i obróbki elektronicznej,

−

oprogramowanie do skanowania,

−

oprogramowanie do obróbki elektronicznej skanów.

Czynność 5: Sprawdzenie stanu technicznego zgromadzonego sprzętu.

Kryterium wykonania: 1 pkt.. – jeżeli uczeń ocenił stan techniczny sprzętu
komputerowego oraz skanera, sprawdził działanie oprogramowania, stan
jakościowy oryginału, czystość płyty skanera, itp.

O

R

G

A

N

IZ

O

W

A

N

IE

Suma punktów w obszarze II. Organizowanie

Czynność 6: Umieszczenie oryginału na szybie skanera.

Kryterium wykonania: 1 pkt. – jeżeli uczeń umieścił oryginał na czystej
szybie skanera, częścią skanowaną w dół, równolegle do krawędzi
szyby.

Czynność 7: Ustawienie prawidłowych parametrów skanowania.

Kryterium wykonania: 1 pkt. – jeżeli uczeń prawidłowo ustawił rozdzielczość

skanowania, model koloru oraz obszar skanowania podczas skanowania
wstępnego.

Czynność 8: Skanowanie właściwe.

Kryterium wykonania: 1 pkt. – jeżeli uczeń zeskanował oryginał zgodnie

z

założeniami

technologicznymi

i

zapisał

w

postaci

pliku

elektronicznego.

Czynność 9: Kadrowanie określonego obszaru skanu.
Kryterium wykonania: 1 pkt. – jeżeli uczeń wykadrował prawidłowo
określony w instrukcji fragment skanu.

Czynność 10: Ustawienie ostatecznych rozmiarów i rozdzielczości skanu.

Kryterium wykonania: 1 pkt. – jeżeli uczeń ustawił ostateczne wymiary

skanu oraz rozdzielczość zgodną z założeniami technologicznymi.

Czynność 11: Ocenienie jakości skanu pod kątem korekty.

Kryterium wykonania: 1 pkt. – jeżeli uczeń ocenił jakość i zaplanował

czynności związane z obróbką elektroniczną skanu.

Czynność 12: Wykonanie korekty tonalnej i barwnej skanu.

Kryterium wykonania: 1 pkt. – jeżeli uczeń przeprowadził czynności korekty

tonalnej i barwnej wyraźnie poprawiające jego jakość.
Czynność 13: Selekcjonowanie określonych obszarów skanu.

Kryterium wykonania: 1 pkt. – jeżeli uczeń wyselekcjonował dokładnie
fragment skanu przeznaczony do dalszej korekty.

Czynność 14: Wyostrzanie lub rozmycie fragmentów skanu.

W

Y

K

O

N

Y

W

A

N

IE

Kryterium wykonania: 1 pkt. – jeżeli uczeń zastosował narzędzia
wyostrzania lub rozmycia w sposób wyraźnie poprawiające jakość
skanów w tych fragmentach.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

36

Czynność 15: Zastosowanie wybranego filtra charakterze artystycznym.

Kryterium wykonania: 1 pkt. – jeżeli uczeń zastosował wybrany przez siebie
filtr artystyczny z widocznym efektem artystycznym.

Czynność 16: Zapisywanie i archiwizowanie wykonanych i obrobionych
elektronicznie plików.
Kryterium wykonania: 1 pkt. – jeżeli uczeń zapisał pliki skanów
w wyznaczonym miejscu i zarchiwizował je.

Czynność 17: Uporządkowanie stanowiska pracy.

Kryterium wykonania: 1 pkt - jeżeli uczeń odłożył oryginały na miejsce
i doprowadził stanowisko komputerowe do pierwotnego stanu.

Suma punktów w obszarze III. Wykonywanie

Czynność 18: Uzasadnienie sposobu wykonania reprodukcji o obróbki.

Kryterium wykonania: 1 pkt. – jeżeli zdający uzasadnił potrzebę wykonania
wszelkich czynności technologicznych oraz ich kolejność.

Czynność 19: Ocena jakości wykonanej reprodukcji i obróbki elektronicznej.

Kryterium wykonania: 1 pkt. – jeżeli uczeń ocenił jakość wykonanego skanu
oraz jakość skanu po obróbce elektronicznej.

Suma punktów w obszarze IV. Prezentowanie

P

R

E

Z

E

N

T

O

W

A

N

IE

RAZEM:

Czynność wykonana – 1 pkt., niewykonana – 0 pkt.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

37

7. LITERATURA

1. Blatner D., Roth S.: Skanowanie i półtony w praktyce. Lettra-Graphic, Kraków 1995
2. Boratyński K., Kwintkiewicz M.: Maszyny i urządzenia reprodukcyjne. WSiP, Warszawa 1985
3. Buczyński L.: Komputerowe urządzenia peryferyjne. AnnaPol, Warszawa 2003
4. Buczyński L.: Skanery i skanowanie. Wydawnictwo Mikom, Warszawa 2005
5. Busch D.: Skanowanie cyfrowe dla profesjonalistów. Wydawnictwo RM, Warszawa 2004
6. Cichocki L., Pawlicki T., Ruczka I.: Poligraficzny słownik terminologiczny. Polska Izba

Druku, Warszawa 1999

7. Jakucewicz S., Magdzik S.: Podstawy poligrafii. WSiP, Warszawa 1997
8. Kamiński B.: Skanowanie i fotografia cyfrowa. Translator, Warszawa 2001
9. Kamiński B.: Cyfrowy prepress, drukowanie i procesy wykończeniowe. Translator,

Warszawa 2005

10. Kamiński B.: Nowoczesny prepress. Translator, Warszawa 2006
11. Krupa R., Stanuch S.: ABC komputerowo-drukarsko-wydawnicze. Sponsor, Kraków 1994
12. Kwaśny A.: DTP Księga eksperta. Helion, Gliwice 2002
13. Kwaśny A.: Od skanera do drukarki. Helion, Gliwice 2001
14. Poligrafia procesy i technika. Tłumaczenie ze słowackiego. COBRPP, Warszawa 2002

Literatura metodyczna
1. Arends R. I.: Uczymy się nauczać. WSiP, Warszawa 1994
2. Moos J., Koludo A. (red.): Metody aktywizujące z uwzględnieniem technologii

informacyjnej w kształceniu dorosłych. Stowarzyszenie Dyrektorów i Nauczycieli
Centrów Kształcenia Praktycznego – Łódzkie Centrum Doskonalenia Nauczycieli
i Kształcenia Praktycznego, Łódź 2006

3. Niemierko B.: Pomiar wyników kształcenia zawodowego. BKKK, Warszawa 1997