1

Dariusz Brzeziński

954 WPW

Odporność- definicja:

Odporność jest to zdolność organizmu do rozpoznawania i likwidacji

nieznanych elementów i struktur, które znajdą się wewnątrz

organizmu stanowiąc dla niego zagrożenie.

Mechanizmy odporności bada nauka o nazwie immunologia.

Drobnoustrój, który dostaje się do organizmu i wywołuje odpowiedź

immunologiczną nazywany jest antygenem

.

2

Układ odpornościowy-funkcje:

Układ immunologiczny (odpornościowy) jest naturalną barierą, która nie

pozwala bakteriom, wirusom, ani żadnym szkodliwym substancjom dostać się

do naszego organizmu. Eliminuje on także te drobnoustroje, które zdołały

wedrzeć się do organizmu zanim zdołają się rozmnożyć. Układ odpornościowy

skutecznie działa, aby utrzymać organizm w zdrowiu.

Bez niego człowiek nie przeżyłby nawet błahej infekcji

Niestety, układ immunologiczny również może zachorować. AIDS, czyli zespół

nabytego niedoboru odporności jest jedną z jego najcięższych chorób.

Układ odpornościowy- budowa:

Układ odpornościowy złożony jest z białek, organów, tkanek i specjalnych

komórek.

Układ immunologiczny składa się z wielu różnych organów, między innymi ze

śledziony,grasicy i szpiku kostnego.

Narządy te nazywane są narządami limfoidalnymi, ponieważ znajdują się

w nich limfocyty.

Poza tym w wielu częściach ciała znajdują się skupienia tkanki limfoidalnej –

głównie w wejściach do organizmu (na przykład w płucach czy przewodzie

pokarmowym). Tymi tkankami są wyrostek robaczkowy i migdałki.

Nasz układ odpornościowy nie zawsze działa poprawnie. Problemy mogą

pojawić się gdy zapadamy na choroby alergiczne – układ immunologiczny

reaguje wtedy na obecność antygenów. Zdarzają się również choroby

nowotworowe układu odpornościowego, choroby autoimmunologiczne (mają

miejsce, gdy

układ immunologiczny atakuje własny organizm jakby był ciałem

obcym)

oraz choroby

związane z niedoborem odporności (zarówno

nabyte, jak i wrodzone).

3

Odporność- rodzaje:

Istnieje podział na odporność czynną i bierną.

ODPORNOŚĆ CZYNNA to odporność, która rozwija się w zetknięciu

z antygenem. Organizm "uczy się" rozpoznawać antygen.

Wyróżnia się odporność czynną naturalną - nabytą dzięki temu, że organizm

został zakażony i samodzielnie się z tym uporał, oraz odporność czynną

sztuczną, nabytą

dzięki

podaniu

szczepionki.

ODPORNOŚĆ BIERNA jest to odporność osiągana dzięki podaniu gotowych

przeciwciał. Wyróżnia się odporność bierną naturalną, występującą u dzieci

i związaną z faktem, że organizm matki przekazuje płodowi swoje przeciwciała,

które pozostają w nim aktywne przez jakiś czas, oraz odporność bierną

sztuczną osiąganą dzięki podaniu surowicy odpornościowej.

Innym podziałem jest rozróżnienie odporności swoistej i nieswoistej.

Odporność swoista jest nabyta i stanowi drugą linię obrony. W tego typu

odporności odpowiedź immunologiczna skierowana jest przeciwko określonemu

rodzajowi antygenu, co uwarunkowane jest wcześniejszym kontaktem

z tym antygenem i wytworzeniem o nim pamięci immunologicznej. Odporność

4

swoista obejmuje odporność komórkową i humoralną. W odporności tej

współdziałają ze sobą neutrofile, makrofagi, limfocyty B oraz T. Komórki te

powstają

u większości kręgowców w szpiku kostnym, przy czym limfocyty T nabywają

potem swoją specyficzność w grasicy, a limfocyty B w szpiku kostnym.

Limfocyty B i T mają w błonie komórkowej charakterystyczne dla każdej

z osobna grupy antygeny i przeciwciała.

odporność swoista – jest typem odporności, która rozwija się w miarę upływu

czasu, gdy człowiek zapada na choroby;

odporność nieswoista, inaczej odporność wrodzona – naturalna obrona, z jaką

się rodzimy;

odporność bierna – odporność zapożyczona z innego źródła. Jej przykładem są

przeciwciała przyjmowane wraz z mlekiem matki.

5